Tip:
Highlight text to annotate it
X
Μια φορά κι έναν καιρό, στη χώρα της
μποσανόβα, ζούσε ένα κορίτσι, η Ιζαμπέλλα.
Όταν γεννήθηκε, οι θεοί
την προίκισαν μ΄ εξαίρετη ομορφιά,
μα τους διέφυγε ένα τοσοδούλι
ελαττωματάκι: η ναυτίαση.
Οι γονείς της δοκίμασαν τα πάντα.
Συμβατική ιατρική, εθιμοτυπικές θρησκείες,
εναλλακτικές θρησκείες.
Όλα χωρίς αποτέλεσμα...
έως ότου η Γιμαντζά,
η θεά της θάλασσας, τη λυπήθηκε
και την αποζημίωσε μ΄ ένα χάρισμα.
Πολύ εύθραυστη ώστε να παίζει με φίλες,
η Ιζαμπέλλα περνούσε τις μέρες της
στην κουζίνα με τη μαγείρισσα.
Εξελίχθηκε σε μια ντροπαλή
μα εκθαμβωτική κοπέλα,
που μπορούσε να κάψει τους
ουρανίσκους και τις καρδιές των ανδρών.
Τ΄ όνειρό της ήταν να ταξιδέψει σε μέρη
μακρινά και να γίνει ξακουστή μαγείρισσα.
ΖΗΤΕΙΤΑΙ ΜΑΓΕΙΡΑΣ
Μα σαν πρωτο αντίκρισε τον παίδαρο
Τονίνιο, όλα τα όνειρά της έγιναν καπνός.
Ήταν έρωτας... από την πρώτη κουταλιά.
Ήταν τόσο τρελά ερωτευμένοι, που ήξεραν
πως τίποτα δεν θα τους χώριζε ποτέ.
Με τις εξωτικές της συνταγές, το εστιατόριο
του Τονίνιο έκανε πάταγο στη Βραζιλία.
Αυτή ανέλαβε τη δουλειά.
και αυτός ανέλαβε τη δόξα.
και παρόλο που εστιάτορες από παντού
παρακαλούσαν να την προσλάβουν,
τα όνειρά της για παγκόσμια δόξα έπεφταν
σε λήθη στ΄ ακαταμάχητα μπράτσα του.
Η Ιζαμπέλλα μπορούσε να ελέγχει τη
ναυτίαση μόνο ελέγχοντας τις κινήσεις της.
Αν οδηγούσε πάντα αυτή,
αν ήταν πάντα αυτή καβαλιέρος,
αν ήταν πάντα αυτή από πάνω,
τα πάντα ήταν μια χαρά.
Μα μερικοί άνδρες πρέπει
να δείχνουν πάντα άνδρες,
άσχετα με τις συνέπειες.
Ιζαμπέλλα!
Ιζαμπέλλα! Είμαι άνδρας!
Πρέπει να είμαι από πάνω μερικές φορές!
Δώσε μου δύναμη, Γιμαντζά. Σε παρακαλώ,
δώσε μου τη δύναμη να τον εγκαταλείψω.
Αυτόν και τη Μπαϊα!
Οι προσευχές της εισακούστηκαν.
κι έτσι αρχίζει η ιστορία μας για τον έρωτα,
τη ναυτίαση
και την τέχνη της μαγειρικής.
Ιζαμπέλλα!
Ιζαμπέλλα!
Ιζαμπέλλα!
Προσοχή, παρακαλώ.
Η Βάριγκ αναγγέλλει την άφιξη
της πτήσης 732 από το Ρίο ντε Ζανέιρο.
- Σ' εκλιπαρώ.
- Αδύνατον.
Ωχ, κυρία μου!
Από ποιον πλανήτη είσαι;
Από τη Βραζιλία.
Χαίρεται.
Γεια σας. Είμαι η Ιζαμπέλλα.
Η Μόνικα Τζόουνς με περιμένει.
Α, ναι. Φυσικά.
Δυστυχώς, η δις Μόνικα
βρίσκεται υπό κράτηση.
Υπό κράτηση; Τι εννοείτε, υπό κράτηση;
Α, τίποτε το σοβαρό. Γι' αυτήν, εννοώ.
Θα επιστρέψει σε κάνα-δυο μέρες.
Σας άφησε το κλειδί.
Ευχαριστώ.
Γνωρίζετε τη δίδα Μόνικα πολύ καιρό;
Από τότε που ήμασταν παιδιά, αλλά έφυγε.
- Η Μπαϊα δεν είναι πια η ίδια χωρίς αυτήν.
- Δεν αμφιβάλλω καθόλου.
Δεν μπορώ να πάρω το ασανσέρ.
Θα προχωρήσω.
Καλώς.
Ευχαριστώ.
Στη διάθεσή σας.
Γιμαντζά, θεά της θάλασσας, εσύ που
γεμίζεις καθημερινά τα δίχτυα μας με ψάρια.
Δέξου τις προσφορές μας.
- Είδατε πουθενά την Ιζαμπέλλα;
- Όχι, όχι από χθες βράδυ.
- Τρέχει τίποτα;
- Σεραφίνα, πού είναι η Ιζαμπέλλα;
Φύγε από δω!
Ει, έι! Περίμενε, περίμενε!
Είσαι γιος ψαρά. Πρέπει
να προσφέρεις κάτι στη Γιμαντζά.
Σου εξασφαλίζει πάντα την καλύτερη ψαριά.
Να πας στο διάβολο, Γιμαντζά!
- Καλημέρα.
- Καλημέρα σας, δις Ολιβέιρα.
- Να σας σταματήσω ένα ταξί;
- Δεν μπορώ να πάρω ταξί.
- Ευχαριστώ.
- Φυσικά δεν μπορείτε.
Λυπάμαι. Δεν είναι πια διευθυντής εδώ.
Χρειάζεστε κάποιον για την κουζίνα;
- Λαντζιέρισσα;
- Όχι. Είμαι σεφ.
Χωρίς αμφιβολία, αγαπητή μου.
Κι εγώ είμαι η Ζαν Μορώ.
Κάνω υπέροχους μπακαλιαροκεφτέδες,
και φημίζομαι για τον αστακό μου
με καρύδα και σάλτσα καρπού πασαφλόρας.
- Ψάρι με πατάτες τηγανητές;
- Ορίστε;
Το μαγειρεύετε; Είναι το πιο
δημοφιλές μας πιάτο την Πέμπτη.
Ναι, θα μπορούσα.
Ίσως με πικάντικο κουρκούτι...
Είμαστε πλήρεις από προσωπικό.
- Η με απλό κουρκούτι.
- Αλήθεια, είμαστε πλήρεις.
ΖΗΤΕΙΤΑΙ ΒΟΗΘΟΣ
Σκατά!
Ο μεσιέ Λαρός;
- Είμαι η Ιζαμπέλλα. Η Ιζαμπέλλα Ολιβέιρα.
- Και λοιπόν;
Ήμουν σεφ στο Γιμαντζά
στη Μπαϊα. Με θυμάστε;
Ω, στη Βραζιλία. Ναι, θυμάμαι.
- Μα εσείς, φοβάμαι πως...
- Μου δώσατε την κάρτα σας.
Αναφέρατε την πιθανότητα
μιας θέσης ως δασκάλα.
Ω, δεν μπορώ να προσλάβω αρχάριους.
Η πικάντικη σούπα θαλασσινών;
Οστρακόδερμα σε υπέροχο αρωματικό ζωμό,
στολισμένα με κόκκινες πιπεριές.
Η τροφή του πάθους. Η αμβροσία των θεών.
Μα είναι πολύ αργά.
Η ακαδημαϊκή περίοδος άρχισε ήδη.
Ίσως του χρόνου;
Υπεραερισμός. Το σουφλέ
έπαθε καθίζηση... ξανά!
Είναι ένα εκπαιδευτικό πρόγραμμα
δύο εβδομάδων για το πουμπλίκ ζενεράλ.
Σίγουρα δεν θα σας ενδιέφερε.
Σας ενδιαφέρει;
Τι συνέβη; Πού είναι τα ψάρια;
Δεν έπρεπε να καταραστείς τη Γιμαντζά!
Καλημέρα. Είμαι η Ιζαμπέλλα Ολιβέιρα,
η καινούργια σας δασκάλα.
Κατάγομαι από τη Μπαϊα
στη βορειοανατολική Βραζιλία.
Εκεί έχουμε έναν πολύ
ιδιαίτερο τρόπο μαγειρέματος.
Γι' αυτό δεν θα σας μάθω τις συνταγές μου.
Θα σας δείξω τι μ' εμπνέει με την ελπίδα
ν' ανακαλύψετε τη δική σας έμπνευση. Καλά;
Για να μαγειρεύεις καλά, πρέπει να
βάζεις όλα τα αισθήματα και την πείρα σου
στην πράξη της δημιουργίας.
Ας αρχίσουμε από το μεγάλο μου πάθος:
τις καυτερές πιπεριές.
Προέρχονται απ' την Αμερική, κι υπήρχαν
εδώ πριν από την άφιξη του Κολόμβου.
Κρατήστε τες στα χέρια σας.
Προσέξτε τα χρώματα.
Τώρα μυρίστε.
Τι είναι αυτή η οσμή;
Μπορείτε να περιγράψετε την αίσθηση;
Μας λέτε εσείς;
Μυρίζω...
ένα σεργιάνι σε μια φεγγαρόφωτη
ακτή στο Ακαπούλκο.
Από πότε μας έγινες ποιητής;
Τι περιμένεις να πω;
Ότι μυρίζει σαν λαχανικό;
Και τώρα η αγαπημένη μου πιπεριά.
Η μαλαγκέτα.
Μη σας ξεγελά το μέγεθός της. Στην κλίμακα
των καυτερών είν' ένα φλογερό 10.
Μα αυτό που λατρεύω
περισσότερο είναι η μυρωδιά της.
Το άρωμά της.
Και μια γεύση που μένει αξέχαστη.
Όταν μαγειρεύετε με πιπεριές,
να βάζετε λίγο λάδι στα δάκτυλά σας,
για να μην καίγεται το δέρμα.
Η απαλή γεύση της πιπεριάς
βρίσκεται στο εξωτερικό της.
Αυτό που καίει είναι
οι νευρώσεις κι οι σπόροι.
Εκεί βρίσκεται η πηγή της φωτιάς.
Συγγνώμη.
Δεν είναι τίποτα. Αλήθεια. Δεν είναι τίποτα.
και θα κλείσουμε την αποψινή μας εκπομπή
με τη συγγραφέα Κλώντια Χάντερ,
που μόλις κυκλοφόρησε το βιβλίο, "Γυναίκες
Που Λατρεύουν ’νδρες Που Μισούν".
Γυναίκες ερωτευμένες με ανάξιους άνδρες.
Είστε μια απ΄ αυτές;
Αγαπάτε κάποιον που παίζει
με τα αισθήματά σας;
Είστε κολλημένη μ΄ ένα όμορφο,
γοητευτικό, κορδωμένο παγώνι,
που κάνει τέλειο έρωτα, μα σας κρατά
κλειδωμένη σε μια σκοτεινή κουζινίτσα;
Βούλωσ' το.
Πήγαινε σπίτι σου! Χριστέ μου.
Δεν έχουμε ψάρια, πελατεία, ή σεφ.
Πάρε μαζί σου ό,τι απόμεινε στην κουζίνα.
Ευχαριστώ, κ. Τονίνιο.
Ει, έλα τώρα, φίλε. Μην κάνεις έτσι.
’βε Μαρία! Δείτε τον πίνακα!
Όλα τα ψάρια μας, νάτα.
- Είσαι πιωμένος.
- Δεν έχει σημασία, νάτα!
Τονίνιο, οι ψαράδες είναι
πολύ θυμωμένοι. Είν' ένας οιωνός.
Πρέπει να ζητήσεις επίσημα
συγγνώμη απ' τη Γιμαντζά.
Ό,τι δίνει, το παίρνει πίσω.
Μπορεί να χάσεις το εστιατόριό σου.
Δεν μου το 'δωσε αυτή. Το έχτισα
με τα χέρια μου, κάθε σπιθαμή του!
Αυτό είν' η ζωή μου. Αυτό κι η Ιζαμπέλλα.
Και δεν πρόκειται να μου το πάρει κανείς.
Τονίνιο, τι στο διάολο σ' έπιασε
να κάνεις αυτό που έκανες;
Εννοώ, όταν αγαπάς πράγματι τη γυναίκα
σου, δεν αφήνεις να σε πιάσει στα πράσα.
- Είναι ασυνείδητο.
- Και πολύ ανόητο.
Είστε φίλοι μου.
Γιατί με κάνετε να αισθάνομαι χειρότερα;
Επιθύμησα τις γαρίδες
με καρύδα της Ιζαμπέλλα.
Και τα νόστιμα, γλυκά πουνιετσίνιας της.
Γιμαντζά, φέρ' τη μου πίσω.
Δώσε μου ένα σημάδι, έναν οιωνό,
ένα τηλέφωνο. Κάνε κάτι, γιατί...
Πότε επιτέλους θα σκάσεις μύτη κατά δω;
Υπόγραψε εδώ.
ΣΩΦΡΟΝΙΣΤΗΡΙΟ
- Ίζι!
- Μόνικα!
- Επιτέλους ελεύθερη!
- Μου έλειψες.
Δόξα την Εστέ Λώντερ, επιτέλους ελεύθερη!
- Δεν ήταν καν όμορφη.
- Είσαι σίγουρη;
Σε πικάρω! Γλύκα μου, είναι άνδρας.
Δεν είναι σαν εμάς.
Πιστές, ρομαντικές, εκλεκτικές.
Αυτοί είναι σαν τα ζώα στο Κανάλι
Ντισκόβερι: όλο γαμήσια, γαμήσια!
- Σταμάτα, είναι απαίσιο.
- Το ξέρω.
Λοιπόν, τι έκανες; Γιατί ήσουν στη φυλακή;
- Δεν σου είπε ο Νίκος;
- Όχι.
Θυμάσαι το Ντόμινικ; Είπε ότι ήθελε
μια αληθινή γυναίκα να του κάνει παιδιά.
Έτσι έβαλα υπνωτικό στο αποχαιρετιστήριο
ποτό και τον έκανα κουκλίτσα!
Τον χρησιμοποίησα ως καμβά ο Ντόμινικ.
Είναι υπέροχο.
Στη Μπαϊα θα σου έδιναν μετάλλιο.
Δεν το πίστευα όταν το κάθαρμα
μου έκανε αγωγή.
Μου έλειψες πολύ.
- Μου ράγισες την καρδιά όταν έφυγες.
- Και η δικιά μου; Και η δικιά μου;
Δεν έφταιγα εγώ.
Ήσουν η καλύτερή μου φίλη.
Καθυστερημένες δίδυμες: το εμετοδαρμένο
κοριτσάκι και τ' αγοράκι με το φόρεμα.
Μα φώναξαν το μπαμπά πίσω
κι ήταν "αντίο, Μπαϊα".
Η ντίβα αναγκάστηκε να μάθει να ζει μόνη.
Εγώ δεν ήμουν ποτέ μόνη.
Τη μια στιγμή ήμουν παιδί στο πατρικό μου,
και την άλλη σύζυγος στο σπίτι του Τονίνιο.
Λοιπόν, τώρα, φιλενάδα,
θα μάθεις να ζεις μόνη σου.
Μα αισθάνομαι τόση μοναξιά, δεν μπορώ
καν να μαγειρέψω χωρίς να τον σκεφτώ.
Χθες μύρισα μια μαλαγκέτα στην τάξη.
Παραλίγο να πετσοκόψω το δάχτυλό μου.
Αν τον αγαπάς τόσο πολύ,
συγχώρεσέ τον και γύρνα πίσω.
Για να 'μαι τρόφιμος στην κουζίνα, ενώ
αυτός δεν θ' αφήνει θηλυκό σε χλωρό κλαδί;
Αυτό που έχω με τον Τονίνιο
δεν είναι αγάπη. Είναι κατάρα.
Για ν' αρχίσω νέα ζωή,
πρέπει να τον βγάλω απ' το μυαλό μου,
απ' το πετσί μου, απ' την ανάσα μου!
Μιλάς σοβαρά ότι είναι κατάρα;
Ναι.
Με κατατρέχει σαν στοιχειό.
Τότε υπάρχει μόνο μια λύση.
Ιζαμπέλλα, γιατί άργησες τόσο;
- Γεια σου.
- Θα σε βοηθήσω, μα σε προειδοποιώ,
ο δρόμος της επιστροφής θα κλείσει.
Η Γιμαντζά θα πάρει τον έρωτά σου
στο βυθό και δεν θα τον ξαναγαπήσεις ποτέ.
- Είσαι προετοιμασμένη γι' αυτό;
- Είσαι προετοιμασμένη γι' αυτό;
Ναι.
Ωραία. Να τι πρέπει να κάνεις.
Βρες τέσσερα χοντρά
μεφιστοφελικά καβούρια,
την καρδιά μιας αγκινάρας,
δυο ώριμα θηλυκά μάνγκο,
12 σταγόνες μεσονύκτιας βροχής...
Το φτερό ενός μαύρου κόκορα.
Τα μάτια δυο βρασμένων γατόψαρων.
Και τελικά, πασπάλισε τις στάχτες
μιας καμένης φωτογραφίας του.
Μου επιτρέπεις;
Αυτό; "Ποιος Είν' Ο Προσανατολισμός Μου;"
Θα φέρνουμε προσκεκλημένους,
και το πάνελ μαντεύει αν
είναι γκέι ή ετεροφυλόφιλοι.
- Δεν θα το παρακολουθούσα.
- Ούτε κι εγώ.
Γαμώτο, Κλιφ. Βρες μου ένα σόου για
τις 7:30 που δεν θα το σακατεύει η "Ζήνα".
- Θα σου βρω κάτι, ’λεξ, το υπόσχομαι.
- Ναι, αν θες το καλό σου!
Ευχαριστ...
Θεέ μου, τη μισώ τη ζωή μου.
- Ευχαριστώ.
- Αχά.
Καλημέρα σας.
Ευχαριστώ.
ΙΝΣΤΙΤΟΥΤΟ ΜΑΓΕΙΡΙΚΗΣ
ΤΟΥ ΣΑΝ ΦΡΑΝΣΙΣΚΟ
Καλημέρα σας. Είμαι η Ιζαμπέλλα
Ολιβέιρα. Καλωσήλθατε στην τάξη μου.
Βλέπω πολλά καινούργια πρόσωπα σήμερα.
Μεγαλοδύναμε! Μουρλάθηκες;
Είσαι παλαβός!
Με πηγαίνεις εκεί, φίλη μου;
Ωχ, Χριστέ μου.
- Δεν υπάρχει διεύθυνση, φιλάρα.
- Το ξέρω. Πειράζει;
Τώρα κοπανάμε το σκόρδο στο γουδί με μια
ιδέα αλάτι. Μετρήστε με τη διαίσθησή σας.
Με τον καιρό τα δάχτυλά σας θ' αποκτήσουν
απτή μνήμη για τη σωστή δόση.
Πρέπει να χτυπήσεις περισσότερες
πόρτες κι από πλασιέ για να το βρεις έτσι.
Τσιγαρίζουμε τις πιπεριές, τα κρεμμύδια
και τις τομάτες σε λάδι ντεντέ.
Κατόπιν προσθέτουμε το ζωμό.
Κι όταν αρχίσει να βράζει,
ρίχνουμε τις γαρίδες.
Όταν πάρουν ροζ χρώμα κι αρχίσουν
να κυρτώνουν, είναι έτοιμες.
Δεν είναι όμορφη;
Τέλος, το χύνουμε σε μια ωραία σουπιέρα
και βάζουμε λίγο ακόμα
κορίανδρο από πάνω.
- Ευχαριστώ.
- Παρακαλώ.
Βουαλά. Μουκέκα ντε καμαράο.
Και μην ξεχνάτε: το τελευταίο
και πιο σημαντικό συστατικό
είναι να το μοιραστείτε
με κάποιον που αγαπάτε.
Νομίζω πως βελτιώνει πάντα τη γεύση του.
Λοιπόν, τελειώσαμε. Ευχαριστώ.
- Πολύ πικάντικο για σας;
- Όχι.
Όχι...
Είναι απλώς... κάτι καινούργιο.
Μπορώ να σας μιλήσω μια στιγμή;
Αν καλέσατε κάθε Μόνικα Τζόουνς στον
κατάλογο, τότε δεν θα είναι καταχωρημένη.
Μα είναι κάτι το μοναδικό. 1,80, κοτσιδάκια,
υπέροχα πόδια, κι είναι άνδρας.
Στο Σαν Φρανσίσκο,
αυτό δεν είναι κάτι το μοναδικό.
Πριν δύο ώρες, μαγειρική για μένα σήμανε
"Βγάλτε το αλουμίνιο κι ακτινοβολήστε".
Δεν ξαναείδα ποτέ κάτι τέτοιο!
Καταπλήξατε όλη την αίθουσα.
- Πού μάθατε όλ' αυτά;
- Ήμουν σεφ στο εστιατόριο του άνδρα μου.
- Είναι πολύ βαρύ;
- Όχι, εντάξει. Είναι μια χαρά.
Μα, τελικά, τον άφησα.
Το σύζυγό σας;
Υπέροχα! Θέλω να πω, γιατί;
Ας πούμε ότι με κατάπνιγε.
Πώς θα μπορούσε να σας καταπνίξει κανείς;
Είστε τόσο... σαν τον αέρα,
σαν τον άνεμο, σαν χέλι.
Όχι... όχι σαν χε...
- Ελάτε. Θέλω να σας πω μια ιδέα μου.
- Δεν μπορώ.
- Μα ελάτε.
- Δεν μπορώ, αλήθεια.
Ελάτε τώρα. Μη διστάζετε.
Είστε καλά;
- Παθαίνω ναυτίαση.
- Εγώ όταν είμαι νευρικός με πιάνει λόξιγκας.
Μια στιγμή.
Ναι; Ει, ’λεξ. Τα κατάφερα!
Έχω μια ιδέα. Ερχόμαστε αμέσως.
Θα τη λατρέψεις.
Τι θα λέγατε για ένα πρόγραμμα μαγειρικής;
Όπως στο μάθημα. Οι συνταγές,
το στυλ σας, όλα όπως τα προτιμάτε.
Πώς σας κάνει να αισθάνεστε;
- Ένα πρόγραμμα μαγειρικής στις 7:30;
- Η σύζυγός σας. Περιμένει ο πράκτορας.
- Γιατί όχι; Όλοι μαγειρεύουν τότε.
- Νομίζεις! Όλοι τρώνε ήδη τότε.
- Κανείς δεν νοιάζεται για μαγειρικές.
- ’λεξ, μια... περίμενε μια στιγμή.
’λεξ, να σου συστήσω
τη σεφ Ιζαμπέλλα Ολιβέιρα.
Ιζαμπέλλα, ο ’λεξ,
ο διευθυντής του σταθμού μας.
Χαίρετε.
Χαίρετε.
Ένα τηλεοπτικό σόου!
Παναγίτσα μου!
- Ποιος ξεροβήχει;
- Ο παραγωγός μου.
Ο Κλιφ Λόιντ, η Μόνικα.
Γεια.
Ωραίο το διαμέρισμά σου, Μόνικα.
Είναι πολύ... καλλιτεχνικό.
Εκπληκτικό πώς το κάνεις
ν' ακούγεται σαν προσβολή.
Συγγνώμη.
- Τον κάνω νευρικό.
- Όχι, καθόλου.
Λοιπόν, Κλιφ, πώς θα είναι το σόου;
Ακριβώς όπως το θέλει η Ιζαμπέλλα.
Τι προσαρμοστικότητα.
Σίγουρα είναι παραγωγός;
- Συγγνώμη;
- Ναι;
- Γιατί είναι όλα τόσο πολύ φωτεινά;
- Είναι τηλεόραση.
Το ξέρω ότι είναι τηλεόραση.
Μα πώς θα έδειχνε άμα κλείναμε αυτό;
Κι αυτό κι αυτό;
Δεν ξέρω. Δοκίμασέ το.
Μου αρέσει.
Αυτά από εμάς. Η πρεμιέρα της ζωντανής
μας εκπομπής: Η Τροφή του Πάθους,
ακολουθεί πολύ σύντομα.
- Και, άουτ.
- Σας ευχαριστώ όλους. Υπέροχο σόου.
- Ας πάμε για δείπνο.
- Έκλεισα για σολάριουμ και με καθυστερείς!
- Σου είπα ότι τελειώσαμε.
- Τι;
- Τέρμα οι δυο μας! Σε παρατάω!
- Τι; Απίστευτο!
- Είσαι εντελώς ηλίθια.
- Δεν είμαι ηλίθια! Είμαι συγγραφέας!
- Είναι υπέροχη.
- Ναι. Ας κοιτάξουμε τη δουλειά μας εδώ.
Γιμαντζά, απόψε θα φτιάξω
το αγαπημένο σου φαγητό.
Σε παρακαλώ μη με λησμονήσεις.
Ουάου. Πρέπει ν' αρχίσω
ν' αφήνω κάτω τα μαλλιά μου.
Εντάξει! Σε 5,
4, 3...
Καλησπέρα σας. Είμαι η Ιζαμπέλλα
Ολιβέιρα, με την Τροφή του Πάθους.
Θα μάθετε να μετατρέπετε απλά συστατικά
σ' αισθησιακές, νόστιμες δημιουργίες
που ανάβουν το αίμα
κι ικανοποιούν την καρδιά.
- Θεέ μου, η κάμερα τη λατρεύει.
- Είναι σαν θαύμα.
Θα ήθελα να σας συστήσω
τη βοηθό μου, τη Μόνικα.
- Γεια!
- Τι είν' αυτό;
Δε-δε-δεν έχω...
Παίξτε το "Σίνσαζ", που ραγίζει καρδιές.
Πάντα η ίδια ιστορία.
Έτσι μπράβο. Μη σταματάτε.
κάνει καλό στα χέρια.
Το γάλα καρύδας είναι
κύριο συστατικό της μπαϊανής κουζίνας.
Εξάγεται δύσκολα, αλλά αξίζει τον ιδρώτα.
Τώρα χύστε λίγο ζεστό νερό με την κουτάλα,
και ξεζουμίστε την.
Ξεζουμίστε την.
Ξεζουμίστε την.
Θα χαμηλώσουμε τη φωτιά για ν' αναδυθούν
οι γεύσεις κι η οσμή της θάλασσας.
Ενώ σιγοβράζει,
θα κόψουμε τις τομάτες στα τέσσερα.
Βεβαιωθείτε ότι είναι εύσαρκες και ζουμερές.
- Έχει φυσικό χάρισμα.
- Και να 'ναι ώριμες μα σφριγηλές.
Μουσκέψτε το γαλλικό ψωμί
στο γάλα καρύδας.
Τρυπήστε την κόρα
για να διαποτιστεί μέχρι μέσα...
- Ένα ουίσκι παρακαλώ.
- Έφτασε.
Ει, φίλε.
- Δουλέψτε το με τα δάχτυλα μέχρι...
- Ιζαμπέλλα!
- Είναι η γυναίκα μου!
- Ει!
- Είναι η γυναίκα μου!
- Της το δουλεύεις με τα δάχτυλα;
Φουρνίστε το μέχρι να ξεροψηθεί.
Νομίζω ότι θα είναι ακόμα πιο νόστιμο
αν το μοιραστείτε με κάποιον που αγαπάτε.
Και, άουτ.
Κυρίες και κύριοι,
θα ήθελα να κάνω μια πρόποση.
Εις υγείαν του καστ και του συνεργείου μας
για μια επιτυχή πρεμιέρα.
Και, φυσικά, εις υγείαν
του δώρου που μας έκανε η Βραζιλία,
της εκπληκτικής Ιζαμπέλλα.
- Εύγε, εύγε! Μπράβο.
- Ό,τι πεις.
Θ' αλλάξεις τη ζωή μου.
Ει, ταξί! Σταμάτα! Σταμάτα!
Πώς έκανε κάτι τέτοιο; Να ξεζουμίζει
τις καρύδες της μπροστά σ' όλους.
Είναι στριπτιζέζ η φιλενάδα σου;
Κι η δική μου. Θα το συνηθίσεις.
Νάτη! Σταμάτα! Σταμάτα!
- Ιζαμπέλλα!
- Ω, Θεέ μου.
- Τονίνιο!
- Δοξασμένο τ' όνομα της Γιμαντζά.
Πρέπει να σου μιλήσω... μόνη.
Ίζι, θα είμαι εδώ.
- Πώς έγιν' έτσι το πρόσωπό σου;
- Πώς έγιν' έτσι;
- Υπερασπιζόμουν την τιμή σου!
- Η τιμή μου δεν χρειάζεται υπεράσπιση.
Αλήθεια; Ταξίδεψα παντού ψάχνοντας
για την Ιζαμπέλλα που ξέρω κι αγαπώ.
Και σε βρίσκω στην τηλεόραση να δείχνεις...
Δείχνεις...
Είσαι τόσο όμορφη.
Όπως όταν πρωτο συναντηθήκαμε
και σ' έκανα γυναίκα μου.
Το δέρμα σου είχε τη γεύση τ' αλατιού,
και τα μαλλιά σου ευωδίαζαν κανέλλα.
Κι όταν με φίλησες,
τα χείλη σου έκαιγαν πιπεριά.
Θόλωσες το μυαλό μου.
Και τώρα είσαι δω. Έλα σπίτι μας,
εκεί που είναι η θέση σου.
Η θέση μου είναι εκεί που επιλέγω εγώ.
Κι επιλέγω εδώ.
Επιλέγεις επίσης να ντύνεσαι έτσι;
Δεν επιτρέπεται, όχι στην κατάστασή σου.
- Τι κατάσταση;
- Παντρεμένη μ' εμένα.
Περίεργο. Δεν φέρεσαι σαν παντρεμένος.
Τρία χρόνια τώρα ξαπλώνω ανάσκελα
για σένα. Τρία χρόνια!
’σε που δεν μπορώ να οδηγήσω πουθενά.
Ξέρεις, δεν είμαι κάτι που
το περιφέρεις τριγύρω σαν μαριονέτα.
Ωραία. Από δω και στο εξής μπορείς
να περιφέρεσαι όπου θέλεις.
Ιζαμπέλλα, ορκίζομαι στον τάφο της μάνας
μου, είσαι η μοναδική μου αγάπη.
Η μητέρα σου είναι ακόμα ζωντανή.
Αυτό είναι άσχετο.
Δεν μπορείς να μ' αφήσεις.
Είσαι η γυναίκα μου.
Αντίο, Τονίνιο.
Στον τάφο της μάνας σου;
Γλύκα μου, θα μας κουφάνεις!
Φίλε, δύσκολα τα πράγματα.
ΚΛΕΙΣΤΟ ΜΕΧΡΙ ΠΕΡΑΙΤΕΡΩ ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗΣ
Ιζαμπέλλα; Είσαι εκεί;
Μαντάμ Ολιβεϊρά! Αλμπέρτο.
- Με θυμάστε;
- Φυσικά. Μιλά για εσάς όλη η πόλη.
Είναι τιμή μας να σας έχουμε
στο εστιατόριό μας.
- Αλλά όχι στην κουζίνα σας.
- Ορίστε;
Ζαν Μορώ.
- Ζαν Μορώ;
- Θα σας έρθει στη μνήμη αργότερα.
Ασφαλώς, μαντάμ.
- Λοιπόν περί τίνος επρόκειτο;
- Τίποτα.
- Ήμουν κακιά.
- Εσύ, κακιά;
Αδύνατον να το φανταστώ.
Ευχαριστώ.
Δεν χρειάζεται να μου αγοράζεις
λουλούδια. Δεν είναι ραντεβού.
- Είναι;
- Νόμιζες ότι ήταν επαγγελματικό δείπνο;
Ναι.
Ε, λοιπόν... όχι.
Όχι;
Λυπάμαι.
Πέρασα υπέροχα, κι είσαι πολύ καλός
μαζί μου, αλλά... δεν είμαι έτοιμη ακόμα.
Ίσως, κάποια μέρα;
Κάποια μέρα.
Τόσο πολύ βούτυρο
σκοτώνει ολόκληρο άνδρα.
Τόσο πολύ γυναίκα
σκοτώνει ολόκληρο άνδρα!
Σοτάρουμε τις φέτες μπανάνας με λίγη
μαύρη ζάχαρη, και τ' αφήνουμε να λειώσει.
Κατόπιν μια ιδέα αλεσμένου γαρίφαλου
και μπόλικη κανέλλα.
Τώρα προσθέτουμε λίγη κασάσα,
για να καραμελώσει το μίγμα.
Και μην ξεχνάτε:
να μαγειρεύετε με μάτια και μύτη.
- Ποιοι είναι αυτοί με τις κιθάρες;
- Σταδιακά, θα βασίζεστε στις αισθήσεις σας.
- Ας διακόψουμε!
- Όχι! Όχι, όχι, όχι. Συνεχίστε.
Κάποιος να μου φέρει ασπιρίνη αμέσως.
- Ει, είναι αυτός ο τύπος.
- Ω, Θεέ μου.
- Το έκαναν πρόβα αυτό;
- Όχι, περίμενε!
- Θέλεις να συνεχίσει;
- Ναι. Πήγαινε μα μην κάνεις τίποτα.
- Καλώς.
- Συνεχίστε το γύρισμα.
Τώρα θα μεταφέρουμε τις μπανάνες
σε μια πιατέλα επιδορπίου.
Βάζουμε το βαθύ τηγάνι ξανά στη φωτιά
και προσθέτουμε λίγο νερό στο γκλάσο.
Είναι ένα πικάντικο, αρωματικό πιάτο
που σίγουρα θα σας γοητεύσει.
Ευχαριστώ.
Εντάξει, περιμένετε μια στιγμή.
- Και, άουτ.
- Τρελάθηκες;
Φυσικά και τρελάθηκα.
Με αποφεύγεις, με αγνοείς.
Δεν μ' αφήνεις να επανορθώσω. Είμαι
ο άνδρας σου! Δεν σημαίνει τίποτα αυτό;
- Ο άνδρας της.
- Είναι ομορφούλης.
Πάρτε τον! Πάρτε τον! Ελάτε, ελάτε, από δω.
Πάρτε τον. Πήρες δρόμο από δω!
Σαν στο σπίτι σου.
Συλλαμβάνετε κάποιον
επειδή μίλησε στη γυναίκα του;
Από πότε είναι έγκλημα να τραγουδάς;
Πρέπει να τον προσλάβουμε. Διάβασε αυτό.
"Οι τολμηρές, αισθησιακές συνταγές της
κόχλασαν στο ρυθμό των κιθάρων τους."
- Το βλέπω ήδη μπροστά μου.
- "Χάρμα για τη γεύση και τα γυναικεία μάτια"
- Ωραίο, ε;
- "Πιο τολμηρή από την Τζούλια Τσάιλντ,
- πιο αρρενωπός από τον Εντ Μακμάν";
- Αυτό ήταν για τη Μόνικα.
- Λοιπόν;
- Θέλω τον Τονίνιο και τους τροβαδούρους.
- Η Ιζαμπέλλα τον μισεί!
- Νομίζεις;
Ξέρω. Μου το είπε η ίδια.
- Και την πίστεψες;
- Ναι!
Κοίτα, δεν είμαι τυφλός.
Σου αρέσει η Ιζαμπέλλα. Πολύ ωραία.
Μα κάνουμε μια εκπομπή,
κι ο Τονίνιο είναι το συστατικό που λείπει.
Είναι ανάξιος γι' αυτή,
μα τέλειος για την ακροαματικότητα.
Σου το λέω προκαταβολικά,
η Ιζαμπέλλα δεν θα συμφωνήσει ποτέ.
Ε, γι' αυτό είσαι παραγωγός.
Όχι, μ' ακούς, όχι!
Αποκλείεται! Το παρατραβάτε.
Το κοινό τον λατρεύει. Τι να κάνω;
Αν το λατρεύουν,
να έχει δικό του σόου, αλλά όχι μ' εμένα.
Δεν αρέσει ούτε σ' εμένα,
ούτε σ' εσένα, ούτε στη Μόνικα.
Μα η αλήθεια είναι ότι
μεταξύ σας... στην οθόνη, εννοώ,
υπάρχει μια χημεία που ξετρελαίνει το κοινό.
Κι η ακροαματικότητα
ανεβαίνει τόσο γρήγορα...
Βασικά, αν δεν συμμετέχει ο Τονίνιο,
ο ’λεξ λέει ότι ή θα σταματήσει
το πρόγραμμα... ή θα σε αντικαταστήσει.
Ξέρεις κάτι,
νομίζω ότι έχεις δίκιο.
- Ας το δοκιμάσουμε.
- Υπέροχα! Το ήξερα ότι θα καταλάβαινες.
Σ' ευχαριστώ. Υπέροχα.
Εγώ περιμένω να δω τι μαγειρεύεις.
Ει, Τίτο Πουέντε, είσ' ελεύθερος.
Δόξα σοι ο Θεός!
Είμαι ο Κλιφ Λόιντ.
Θα σε συνοδεύσω στο σταθμό.
Σου προσφέρουν μια θέση στην εκπομπή.
- Το ήξερα ότι θα με ζητούσε πίσω.
- Όχι αυτή. Ο διευθυντής του σταθμού.
Ο ’λεξ ζήτησε για σένα. Αυτή δεν σε θέλει.
Φίλε, έχεις πολλά
να μάθεις ακόμα για τις γυναίκες.
Μόνικα, τι να κάνω μ' αυτόν τον Τονίνιο;
Ω, Θεέ μου. Συγγνώμη.
Τι; Δεν ξανάδες γυμνό κορίτσι, ημίγυμνο;
- Όχι, όχι... εννοώ, ναι.
- Καλά, σταμάτα.
Ώστε δάγκωσες τη λαμαρίνα
με την Ιζαμπέλλα, ε;
Ναι, πραγματικά. Εννοώ,
τι του βρίσκει αυτού του τύπου;
Πέρα από το ότι είναι παίδαρος,
γοητευτικός και τραγουδά σαν άγγελος...
Όχι, γλυκέ μου, αστειεύομαι!
Δεν με αφορά, πράγμα
που με δελεάζει περισσότερο,
αλλά πριν κάνεις την πρώτη σου κίνηση,
θα πρέπει να καταλάβεις τις Βραζιλιανές.
Τι... τι να καταλάβω;
- Δείξε μου το ρολόι σου.
- Ορίστε.
Ευχαριστώ.
Ταγκ Χόιερ.
Τι στο διάβολο...!
Για να καταλάβεις την Ιζαμπέλλα,
πρέπει να καταλάβεις τη Βραζιλία.
- Ήταν $1.000 ρολόι!
- Η Βραζιλία δεν είναι μόνο μια χώρα.
Είναι μια αίσθηση.
Μια διάθεση που δεν περιγράφεται.
Που δεν προσδιορίζεται. Μπορείς μόνο
να την αισθανθείς. Εντάξει; Προσπάθησε.
Αρχίζει από το νότο
στο Πόρτο Αλέγκρε, βλέπεις;
Και συνεχίζει προς τα πάνω
στο Ρεσίφι, σωστά;
Είναι τα τύμπανα του Καντονμπλέ,
η σάμπα του Καρναβαλιού,
τα ταμ-ταμ των Γιορούμπα.
Την αισθάνεσαι στα πέλματά σου,
να σκαρφαλώνει στα γόνατά σου, στο...
και μέχρι τα βάθη της καρδιάς σου.
Ξέχασε το ρολόι, εντάξει;
Έχεις το φεγγάρι, την παλίρροια, τ' αστέρια.
Η Ιζαμπέλλα είν' η Βραζιλία,
κι η Βραζιλία... η Ιζαμπέλλα.
Κι αν την επιθυμείς, μην προσπαθείς,
σχεδιάζεις ή προετοιμάζεις.
Αισθάνσου.
Αισθάνσου.
Το πεπόνι είναι σαν εραστής.
Να σας πω το λόγο;
Για να βρεις έναν αξιόλογο,
100 θα δοκιμάσεις.
Μα γιατί να δοκιμάσεις
παραπάνω απ' ό,τι χρειάζεται;
Είμαι η Ι. Ολιβέιρα, και σας καλωσορίζω
σ' ένα σπέσιαλ Τροφή του Πάθους.
Σήμερα θα δημιουργήσουμε μια
συμφωνία φρούτων απ' όλο τον κόσμο.
- Επιστρέφουμε αμέσως.
- Στοπ! Υπέροχα, Ιζαμπέλλα. 2', παιδιά.
- Μα πώς το κάνει αυτό;
- Μη θέλεις να το καταλάβεις. Νιώσε το!
Χαίρομαι τόσο που σε βλέπω. Ακτινοβολείς.
Ευχαριστώ.
Ξέρεις, θέλω να σου μιλήσω για κάτι.
- Τι κάνεις εκεί;
- Δεν μπορώ να μην το κάνω.
- Θα σταματήσεις να μυρίζεις τα μαλλιά μου;
- Δώσε μου ένα φιλάκι.
- Όχι.
- Μόνο ένα;
Ξέρεις,
νομίζω πως πρέπει να πάρουμε διαζύγιο.
- Τι πράμα;
- Διαζύγιο.
Να τι μαγείρευε.
- Τι στο διάβολο συμβαίνει;
- Δεν ξέρω. Εντάξει, παιδιά, 5".
- 5 δευτερόλεπτα.
- Σε 3, 2...
- Και μια συμβουλή για τα πεπόνια:
- Γιατί δεν τραγουδάει;
- Μη ρωτάς. Νιώσε.
- Δεν θα σου δώσω ποτέ διαζύγιο! Ποτέ!
- Είσαι η γυναίκα μου και σ' αγαπώ.
- Σταματήστε!
Σταματήστε το αμέσως.
Σταμάτα το! Δεν ξέρω! Τα Φιλαράκια,
Τζέπαρντι, διαφημίσεις. Σταμάτα το!
- Θεέ μου.
- Ό,τι θες, φτάνει να το βγάλεις!
- Ηλίθιε!
- Τι;
- Έλα δω!
- Ωχ, φίλε μου!
Μαμπο-κρετίνικο λατινογέννημα!
Αντιλαμβάνεσαι τι έκανες;
Είναι ζωντανή εκπομπή!
Ωραία! Τώρα όλοι ξέρουν
πόσο πολύ την αγαπώ,
κωλο-γλείφτη σκλάβε της τηλεόρασης!
- Πάρ' το στη μούρη!
- Ει!
Κακό κορίτσι.
Δυσκολεύομαι να σ' αναγνωρίσω.
Δυσκολεύομαι ν' αναγνωρίσω τον εαυτό μου.
Όχι, Κλιφ, δεν απολύθηκες. Όχι ακόμα.
Θα μας βάλουν στις ειδήσεις:
"Ειδύλλιο σε νέο πρόγραμμα μαγειρικής".
Τα λέμε.
Τι κάνω στραβά;
Είν' επειδή την αγαπώ τόσο πολύ;
Τότε γιατί πάρκαρες τη
νταλίκα σου στης γειτόνισσας;
Δεν θα καταλάβαινες. Δεν είσαι άνδρας.
Τονίνιο... αυτό είναι ίσως
το πιο ωραίο πράγμα που μου είπες ποτέ.
Δεν το πιστεύω ότι με τιμωρεί
τόσο σκληρά για ένα ηλίθιο σφάλμα.
Ένα ηλίθιο σφάλμα! Την έπνιγες,
κλειδωμένη σ' εκείνη την κουζίνα.
- Μα ήταν η μαγείρισσα!
- Η μαγείρισσα!
Βόηθα με, Παναγιά μου, καλά;
Ας αρχίσουμε με τα βασικά.
- Γιατί δεν προσπαθείς να 'σαι φίλος της;
- Φίλος της;
’κου που σου λέω, παρακολουθώ πολύ
Όπρα. Η φιλία είν' η βάση κάθε σχέσης.
Σχέση; Εμείς δεν είχαμε σχέση.
Ήμασταν ερωτευμένοι!
- Όπως ο Ρωμαίος κι η Ιουλιέτα;
- Ναι!
- Ή ο Τρίσταν κι η Ιζόλδη;
- Ναι!
- Ο Σόνι κι η Σερ.
- Ναι!
- Είναι όλοι στον τάφο εκτός απ' τη Σερ.
- Στον τάφο, αλλά ερωτευμένοι.
Είσαι ένας φαλλοκράτης, ρομαντικός,
πρωτόγονος ετεροφυλόφιλος.
Γλυκέ μου, αυτό είναι τόσο 20ος αιώνας.
Καιρός να ξυπνήσεις στο παρόν. Καλά;
Κοίτα τον Κλιφ. Ξέρει πώς να είναι φίλος
της, και νομίζω πως ανταποκρίνεται κι αυτή.
- Τον Κλιφ;
- Ναι.
Τι βρίσκει σ' αυτόν το γελοίο;
Ω, δεν ξέρω, πέρα από το ότι είναι
γλυκός και μοντέρνος κι ευαίσθητος.
Ατσάλι! Αστειεύομαι.
Τι θέλεις εδώ;
Σκέφτηκα ότι θα μπορούσα να σε βοηθήσω
με τα ψώνια, όπως παλιά. Θυμάσαι;
- Να το πάρω;
- Όχι, ευχαριστώ.
Ίσως θα μπορούσα να σου κάνω τα ψώνια.
Έτσι δεν θα χρειάζεται να ξυπνάς νωρίς.
Τονίνιο, γιατί το κάνεις αυτό;
- Επειδή θέλω να είμαι φίλος σου.
- Φίλος μου;
Ναι.
Εννοείς ότι αν έχω κάποιο πρόβλημα
μ' έναν εραστή, θα με συμβούλευες;
- Έχεις εραστή;
- Όχι ακόμα.
- Θα μπορούσες ν' αγαπήσεις άλλον;
- Ναι.
Όχι! Για κάθε άτομο
υπάρχει μόνο ένα τέλειο ταίρι.
Όταν συναντηθήκαμε ξέραμε ότι
ήμασταν φτιαγμένοι ο ένας για τον άλλο.
Αν τα παρατήσουμε, δεν
θ' αγαπήσουμε ποτέ ξανά έτσι.
Ποιος τα παράτησε, εσύ ή εγώ;
Δεν τα παράτησα.
Έκανα ένα σφάλμα, και το μετάνιωσα.
Σε παρακαλώ, δώσε μου άλλη μια ευκαιρία.
Δεν μπορώ να ζήσω χωρίς εσένα.
Θα κάνω ό,τι επιθυμείς.
Μην το κάνεις πιο δύσκολο απ' ό,τι είναι.
Μπορούμε να είμαστε φίλοι.
Αλλά δεν είμαι ερωτευμένη πλέον μαζί σου.
Λυπάμαι.
’κουσέ με, πρέπει να επιστρέψεις.
Δεν υπάρχουν ακόμα ψάρια στη θάλασσα
κι οι ψαράδες είναι απελπισμένοι.
- Θα χάσεις το εστιατόριο.
- Δεν μπορώ να επιστρέψω χωρίς αυτήν.
Δώσε σ' όλους την αποζημίωσή τους.
Πέρα απ΄ αυτό, δεν ξέρω.
Η ΤΡΟΦΗ ΤΟΥ ΠΑΘΟΥΣ ΖΩΝΤΑΝΑ!
ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΕΣ 7:30
’ρχισες να γίνεσαι σταρ, Ιζαμπέλλα.
Δεν σε κάνει ευτυχισμένη;
Μάλλον.
Έκανα τα πάντα για να
τον βγάλουν απ' την εκπομπή.
Δεν πειράζει.
Δεν έχει πια σημασία.
και μην ξεχνάτε:
το τελευταίο και πιο σημαντικό συστατικό
είναι να το μοιραστείτε
με κάποιον που αγαπάτε.
Ευχαριστώ.
Ει!
- Τι έχεις;
- Δεν ξέρω.
Όλα πάνε τόσο καλά, κι εγώ νιώθω
σαν να με διαπερνά παγωμένος αέρας.
Ω, μωρό μου,
αυτό που νιώθεις λέγεται μοναξιά.
Γλύκα μου, πρέπει
να ερωτευτείς ξανά, και γρήγορα.
- Δεν έχω όρεξη για έρωτες.
- Μα φυσικά. Σου λείπει η εξάσκηση.
Χρειάζεται προσπάθεια.
Αν δεν τρως, δεν πεινάς.
Κορίτσια, κρατηθείτε!
Δεν θα το πιστέψετε.
Κάλεσαν από το δίκτυο.
Αύριο έρχονται μερικά στελέχη τους.
Ίσως μας βάλουν στο εθνικό δίκτυο!
- Εθνικό δίκτυο, ερχόμαστε!
- Εθνικό δίκτυο, ερχόμαστε!
Εθνικό δίκτυο, ερχόμαστε.
Εθνικό δίκτυο.
Ει, τι τρέχει;
Δεν είσαι χαρούμενη; Ήταν τ' όνειρό μας.
Όχι, είμαι χαρούμενη.
Απλώς λίγο κουρασμένη.
Με βγάζεις έξω απόψε;
Ναι... αμέ. Υπέροχα.
- Ευκαιρία να σκεφτούμε ιδέες για το σόου.
- Όχι για δουλειά, για διασκέδαση.
Δεν γίνεται μόνο για διασκέδαση;
Διασκέδαση;
Εγώ από διασκέδαση άλλο τίποτα.
Ουάου! Είσαι υπέροχη.
Ιζαμπέλλα.
Κάτσε κάτω.
Εδώ Ιζαμπέλλα. Παρακαλώ αφήστε το
μήνυμα σας μετά τον τόνο. Ευχαριστώ.
Ιζαμπέλλα, είσαι εκεί;
- Το ξέρω ότι θέλεις να φύγω,
- Να το κλείσω;
και δικαιολογημένα.
Αλλά θέλω να ξέρεις πως ό,τι
κι αν κάνεις, θα σ' αγαπώ παντοτινά.
Τέλος πάντων, αυτό είναι για σένα.
Περίμενε.
Θέλω να ερωτευτώ ξανά.
- Ιζαμπέλλα, περίμενε, περίμενε.
- Τι;
Κοίτα, δεν θα ήθελα τίποτα πιο πολύ.
- Έκανα τίποτα;
- Όχι, όχι. Απλά...
Κοίταξε, νομίζω ότι τον θέλεις ακόμα.
- Κάνεις λάθος.
- Ιζαμπέλλα, μου αρέσεις πολύ.
Μα νομίζω ότι χρειάζεσαι λίγο χρόνο
για να ξεκαθαρίσεις τι θέλεις.
Θα περιμένω.
Καληνύχτα.
Είναι εντελώς αναιμικό.
Δώσ' του λίγο χρώμα, ε;
Ιζαμπέλλα, γλυκιά μου. Δώσε μου ένα πλατύ
Τζούλια Ρόμπερτς χαμόγελο σε 15, εντάξει;
Πιο πολύ φως. Ανέβασέ το λίγο.
- Κλιφ;
- Ναι;
Δεν είμαι σίγουρη γι' αυτό το φόρεμα.
Μα τι λες τώρα. Δείχνεις άλλο πράγμα.
Είναι μόνο για μια εκπομπή. Τα στελέχη
σε θέλουν σε κάτι λιγότερο... έθνικ.
Έθνικ;
- Κλιφ, ο ’λεξ στη γραμμή 4.
- Εντάξει.
Κοίτα, είσαι πολύ όμορφη.
Αλήθεια.
Εντάξει. Πάμε.
Εντάξει, αυτό ήταν. Ωραία.
Τα λέμε αύριο.
Γιμαντζά,
σου προσφέρω αυτά τα μαργαριτάρια,
για να επιστρέψουν τα ψάρια στη Μπαϊα.
Μα όσον αφορά
την Ιζαμπέλλα... μην ανακατεύεσαι.
Είναι δική της απόφαση και δική μου.
Όταν ο ανθρώπινος έρωτας είναι δυνατός,
κανένας θεός, ούτε καν εσύ, Γιμαντζά,
μπορεί να τον νικήσει.
Δόξα σοι η Γιμαντζά.
ΠΩΛΕΙΤΑΙ
Ωχ, μανούλα μου!
Ποιος σ' έντυσε; Η Βάνα Γουάιτ;
Οι κοστουμάκηδες. Είναι πολύ άσχημο;
Μωρό μου, τίποτα δεν είναι
άσχημο πάνω σου. Είσαι κούκλα.
Μην πλησιάσεις τη γκαρνταρόμπα μου.
- Πού είναι ο Τονίνιο;
- Παραιτήθηκε πριν δυο ώρες. Ωραία, ε;
- Έτοιμοι, όλοι.
- Παραιτήθηκε;
- Γιατί;
- Δεν ξέρω.
- Ίσως επέστρεψε στο εστιατόριό του.
- Δεν υπάρχει εστιατόριο.
Το έχασε. Ούτε ψάρια, ούτε σεφ,
ούτε Τονίνιο, ούτε εστιατόριο.
- Τι;
- Εντάξει, ένα λεπτό.
Μωρό μου, σύνελθε. Έχουμε
ολόκληρο πρόγραμμα. Έλα τώρα.
- Τι είναι αυτό;
- Ταμπάσκο.
Δεν το χρησιμοποιούμε στη Βραζιλία.
Πού είναι οι μαλαγκέτας μου;
Διαταγή από το δίκτυο. Οι μαλαγκέτας
είναι δυσεύρετες για τους θεατές.
- 30 δευτερόλεπτα.
- Μην ανησυχείς.
- Και τα φώτα;
- Το δίκτυο θέλει περισσότερο φως.
Σε 5, 4...
Σταμάτα! Είσαι μια χαρά. Έλα τώρα.
- Καλησπέρα. Είμαι η Ιζαμπέλλα...
- Περισσότερα πρώτα πλάνα της Ιζαμπέλλα.
- Ξέχνα τους μουσικούς.
- Και χάσε το τέρας.
Δεν είναι τέρας!
Είναι πολύ ευχάριστη... ευχάριστος.
Έι, ό,τι γουστάρεις,
αλλά όχι σ' αυτό το πρόγραμμα, καλά;
Σήμερα θα μαγειρέψουμε μια
κλασική συνταγή από τη βόρεια Βραζιλία.
- Μπομπό ντε kαμαράο.
- Κάντε ζουμ. Κρατήστε τη σε πρώτο πλάνο.
- Μην τη χάσετε. Ωραία και φωτεινά.
- Εντάξει.
Σκεφθείτε σεξουαλικά.
Δεν μας πολυ-ενδιαφέρει το φαγητό, καλά;
Ωραία. Υπέροχα.
Γαρνιρίστε το με φαρόφα και φέτες αβοκάντο.
Και χαρείτε το με κάποιον που αγαπάτε.
- Εντάξει.
- Ωραία.
Καλή δουλειά. Πάμε να της μιλήσουμε.
- Τέλειο.
- Μπράβο! Θα σας αρέσει το δίκτυό μας.
- Ελάτε.
- Έχουμε μεγάλα σχέδια για σας. Γεια, Κλιφ.
- Υπέροχα. Υπέροχα.
- Ήταν έξοχο!
Πώς μπόρεσες να συμφωνήσεις μαζί τους;
Κοίτα, απλώς έχουν μια
πιο στενή αντίληψη της εκπομπής,
επειδή είμαστε στο εθνικό δίκτυο
κι όλοι είναι αναστατωμένοι.
Αντίληψη; Νόμιζα ότι ήταν δικός μου τομέας.
Φυσικά... φυσικά και είναι,
αλλά είναι με-μεγαλύτερο από μας τώρα.
Κι οι τύποι σε λάτρεψαν, Ιζαμπέλλα.
Σε λάτρεψαν τόσο πολύ, που θέλουν
να είσαι το επίκεντρο της εκπομπής.
Και τι σημαίνει αυτό;
Νομίζουν ότι η Μόνικα είναι
εξεζητημένη για το ευρύ κοινό.
Λυπάμαι, Μόνικα. Είν' επιχειρηματίες.
Δεν περνάν οι τραβεστί στο Αλμπακέρκι.
Κλιφ, δεν εμφανίζομαι
στην εκπομπή χωρίς τη Μόνικα.
Μα πρέπει να το κάνεις. Είναι τ' όνειρό σου!
Όχι το δικό μου! Το δικό σου όνειρο!
Για μένα, είν' ένας εφιάλτης!
Ιζαμπέλλα, σε παρακαλώ. Τώρα είσαι σταρ.
Ανήκεις στο κοινό, στους θαυμαστές σου.
Δεν αποφασίζεις πια εσύ.
- Όχι;
- Όχι.
Ξέρεις κάτι;
Παραιτούμαι.
Το σίχαμα. Τελικά είναι
το ίδιο σκάρτος με όλους.
Δεν ήταν η καλύτερή του στιγμή, μα σίγουρα
δεν ήθελε να πληγώσει κανένα σκόπιμα.
Είναι λίγο μπερδεμένος, ο καημενούλης.
Έι, Ίζι.
- Πάμε σπίτι να γίνουμε λιώμα.
- Εντάξει.
Ιζαμπέλλα!
Γλυκό πουλί της νιότης. Έλα να δεις. Έλα.
Ιζαμπέλλα!
Θέλω να είσαι καβαλιέρος όταν χορεύουμε.
Θέλω να οδηγείς το αυτοκίνητο.
Σε θέλω από πάνω.
Δεν θα σε ήθελα διαφορετικά.
- Πω πω.
- Μ' ακούς;
Πήγαινε. ’ντε, άντε.
Χριστούλη μου. Έρωτας εναντίον βουντού.
Γιατί δεν μπορούσες να είσαι έτσι πριν;
Δεν ξέρω, αλλά τώρα είμαι.
Τώρα είναι πολύ αργά.
Φίλα με... και πες το, αν το πιστεύεις, μετά.
Ο λαλα! Αγρίεψαν τα πράγματα.
Ιζαμπέλλα, τι σου συνέβη;
Τι έκανα;
Πάμε.
Μαγειρεύεις τέτοια ώρα;
Πρέπει να προσφέρω κάτι
στη Γιμαντζά για να λύσει τα μάγια.
Η Σεραφίνα σου είπε ότι τα μάγια
δεν λύνονται. Δεν θα έχει αποτέλεσμα.
Θα έχει. Θα με καταλάβει και
θα μου επιστρέψει τον αγαπημένο μου.
Τι τρέχει μ' αυτά τα χαζο αβγά, γαμώτο μου;
Μόνικα!
- Μόνικα!
- Τι;
Έκατσε!
Δεν είναι ό,τι ωραιότερο έχω δει,
αλλά είμαι σίγουρη πως από γεύση...
Δοκίμασε.
- Δεν μπορώ να μαγειρέψω πλέον.
- Σ' όλους μας τυχαίνει μια στραβή μέρα.
- Μην ανησυχείς.
- Όλα είναι ένα μαύρο χάλι!
Καλά. Ηρέμησε, εντάξει; Θα το στανιάρουμε.
Θα βάλουμε για βάση το σουφλέ και το
σινιάρουμε μ' αυτά. Δεν θα καταλάβει τίποτα.
Γιμαντζά, σε παρακαλώ...
μην αρνηθείς την προσφορά μου.
Δώσε μου πίσω τον αγαπημένο μου.
Ιζαμπέλλα.
Τονίνιο.
- Πώς ήξερες ότι είμαι εδώ;
- Μου το είπε η Μόνικα.
Ήρθα να σου πω αντίο.
- Μακάρι να μπορούσα να κάνω κάτι.
- Μπορείς.
Γιατί δεν μαγειρεύουμε κάτι πριν φύγω,
για χάρη του παλιού καιρού;
- Δεν μπορώ να μαγειρέψω πια.
- Ούτε κι εγώ.
Αλλά μαζί, ίσως βρούμε τον τρόπο.
Τα καταφέρνουμε.
Είναι αλμυρό! Σαν θαλασσινό νερό.
- Τονίνιο;
- Ναι;
- Σ' αγαπώ.
- Μ' αγαπάς;
Ω, Ιζαμπέλλα.
Έτσι τελειώνει η ιστορία
της Ιζαμπέλλα και του Τονίνιο της.
κι έζησαν αυτοί καλά,
κι εμείς καλύτερα.
Δόξα σοι η Γιμαντζά.
Υπότιτλοι Visiοntext: Γ. Αντωνίου.
GRΕΕΚ