Tip:
Highlight text to annotate it
X
Παρόλο που κάθε χώρα θα ήθελε
να αμφισβητήσει αυτό το γεγονός...
εμείς οι Γάλλοι ξέρουμε την αλήθεια.
Το καλύτερο φαγητό του κόσμου
φτιάχνεται στη Γαλλία.
Το καλύτερο φαγητό στη Γαλλία,
φτιάχνεται στο Παρίσι.
Και το καλύτερο φαγητό στην πόλη,
κάποιοι λένε πως φτιάχνεται...
από τον σεφ Ογκούστ Γκουστώ.
Τα εστιατόρια του Γκουστώ είναι τα
κορυφαία της πόλης.
Οι κρατήσεις γίνονται 5 μήνες πριν.
Και η αναρρίχηση του στην κορυφή της
εξαιρετικής γαλλικής κουζίνας...
έκανε τους ανταγωνιστές του να ζηλεύουν.
Είναι ο πιο νέος σεφ...
που έχει καταφέρει ποτέ να λάβει
αξιολόγηση 5 αστεριών.
Το βιβλίο του σεφ Γκουστώ
"Ο καθένας μπορεί να μαγειρέψει"...
σκαρφάλωσε στην κορυφή της
λίστας των μπεστ σέλερ.
Αλλά δεν γιορτάζουν όλοι την επιτυχία του.
Διασκεδαστικός τίτλος...
"Ο καθένας μπορεί να μαγειρέψει"...
αλλά το πιο διασκεδαστικό είναι...
πως ο Γκουστώ φαίνεται πως
πραγματικά το πιστεύει.
Εγώ απ' την άλλη παίρνω
τη μαγειρική σοβαρά...
και όχι, δεν πιστεύω πως μπορεί
να το κάνει ο καθένας.
Υπότιτλοι by amela
Αυτός είμαι εγώ.
Νομίζω πως είναι πασιφανές πως πρέπει
να αναθεωρήσω τη ζωή μου.
Ποιο είναι το πρόβλημα μου?
Πρώτα απ' όλα, είμαι αρουραίος.
Που σημαίνει πως η ζωή είναι δύσκολη.
Και δεύτερον...
έχω αναπτυγμένη αίσθηση γεύσης και οσμής.
Αλεύρι, αυγά...
ζάχαρη, βανίλια...
Α! Μια μικρή δόση λεμονιού...
Μπορείς να τα μυρίσεις όλα αυτά?
Έχεις χάρισμα.
Αυτός είναι ο Εμίλ, ο αδερφός μου.
Εντυπωσιάζεται εύκολα.
Μπορείς να μυρίσεις τα υλικά.
Και τι έγινε?
Αυτός είναι ο μπαμπάς μου.
Ποτέ δεν εντυπωσιάζεται.
Τυχαίνει επίσης να είναι ο
ηγέτης της φυλής μας.
Γιατί είναι κακό να έχεις εξαιρετικά
αναπτυγμένες αισθήσεις?
Μη το φας αυτό!
Τι συμβαίνει εδώ?
Φαίνεται πως αυτή η παράξενη μυρωδιά
ήταν ποντικοφάρμακο.
Ξαφνικά ο μπαμπάς μου δεν πίστευε
πως το ταλέντο μου ήταν άχρηστο.
Αισθανόμουν πολύ ωραία για το χάρισμα μου...
μέχρι που ο μπαμπάς, μου έδωσε δουλειά.
Καθαρό, καθαρό....
Ακριβώς...
ελεγκτής ποντικοφάρμακου.
Καθαρό...
Κοντά στην αρχοντιά...
που σημαίνει πως είναι καθαρό.
Ξέρεις, η καθαριότητα είναι...
δεν πειράζει, ασ' το καλύτερα.
Ο μπαμπάς μου ήταν υπερήφανος τώρα.
Δεν αισθάνεσαι καλύτερα Ρέμι?
- Αισθάνθηκες τον ευγενή σκοπό!
- Ευγενή?
Κλέφτες είμαστε μπαμπά.
κι αυτό που κλέβουμε, ας το
παραδεχτούμε, είναι... σκουπίδια.
Δεν είναι κλεψιά...
αν δε τα θέλει κανείς.
Αν δεν τα θέλει κανείς,
τότε γιατί τα κλέβουμε?
Ας πούμε πως είχαμε διαφορετικές απόψεις.
Αυτό πίστευα...
αν είσαι παμφάγος...
τότε καλύτερα να διαλέξεις τα καλά.
Αλλά για τον μπαμπά μου...
Το φαγητό είναι καύσιμο.
Αν είσαι επιλεκτικός για το τι θα βάλεις
στο ντεπόζιτο, η μηχανή σου θα πεθάνει.
Σκάσε τώρα και φάε τα σκουπίδια σου.
Αν είναι να είμαστε κλέφτες...
γιατί δεν κλέβουμε τα καλά πράγματα
απ' την κουζίνα?
Όπου τίποτα δεν έχει ποντικοφάρμακο...
Πρώτα απ' όλα, δεν είμαστε κλέφτες.
Δεύτερον, μη πηγαίνεις στην κουζίνα.
Μείνε μακριά απ' τους ανθρώπους,
είναι επικίνδυνο.
Ξέρω πως θα 'πρεπε να μισώ
τους ανθρώπους...
αλλά υπάρχει κάτι σ' αυτούς.
Δεν επιβιώνουν αλλά...
ανακαλύπτουν... δημιουργούν...
Κοίτα τι κάνουν με το φαγητό.
Πως να το περιγράψω?
Το καλό φαγητό είναι σαν τη μουσική
που μπορείς να γευτείς...
το χρώμα που μπορείς να μυρίσεις...
Υπάρχουν θαυμάσια πράγματα γύρω σου.
Το μόνο που πρέπει να κάνεις
είναι να τα προσέξεις.
Ο Γκουστώ είχε δίκιο.
Απίθανο!
Κάθε γεύση ήταν απόλυτα μοναδική.
Αλλά... συνδυάζοντας μια γεύση με μια άλλη...
δημιουργείται κάτι καλό.
Οπότε τώρα, είχα κρυφή ζωή.
Ο μόνος που ήξερε ήταν ο Εμίλ.
Εμίλ! Εμίλ! Βρήκα ένα μανιτάρι.
Έλα, είσαι καλός στο να κρύβεις φαγητό.
Βοήθησε με να βρω κάποιο
καλό μέρος να το βάλω.
Δε με καταλαβαίνει αλλά μπορώ να
είμαι ο εαυτός μου μαζί του.
Γιατί περπατάς έτσι?
Δε θέλω να πρέπει συνέχεια να πλένω
τις παλάμες μου.
Σκέφτηκες ποτέ πως περπατάμε με τις ίδιες
παλάμες που πιάνουμε το φαγητό?
- Σκέφτηκες ποτέ τι βάζουμε στο στόμα μας?
- Συνέχεια το σκέφτομαι.
Όταν τρώω δε θέλω να έχω τη γεύση
όπου κι αν πήγαν οι πατούσες μου.
Καλά κάν' το...
αλλά αν σε δει ο μπαμπάς να περπατάς
έτσι, δε θα του αρέσει.
Τι έχεις εκεί?
Βρήκες τυρί?
Και όχι οποιαδήποτε τυρί...
καπνιστό Βερμίου.
Θα συνοδεύσει τέλεια το μανιτάρι μου.
Και αυτό το δεντρολίβανο!
Αυτό το δεντρολίβανο με...
μπορεί με λίγες σταγόνες απ' αυτό
το γλυκό γρασίδι!
Ρίξτα όλα μαζί και μετά... ξέρεις...
Δε θέλουμε να τα ρίξουμε μαζί
με τα σκουπίδια!
Αυτό είναι κάτι διαφορετικό.
Μα πρέπει να επιστρέψουμε στην αποικία
πριν το σούρουπο και ο μπαμπάς...
Εμίλ!
Υπάρχουν ανεξερεύνητες πιθανότητες εδώ.
Πρέπει να το μαγειρέψουμε.
Πως ακριβώς θα το μαγειρέψουμε
είναι το πραγματικό ερώτημα.
Το κλειδί είναι να το γυρνάμε συνέχεια...
να πάρει τη γεύση της τσίκνας ομοιόμορφα...
Αυτή η καταιγίδα μας πλησιάζει.
Ρέμι, μήπως νομίζεις πως δε
θα έπρεπε να είμαστε τόσο...
Πρέπει να το δοκιμάσεις!
Είναι... έχει γίνει κάπως...
καμμένο... λιωμένο...
δεν έχει τη γεύση της τσίκνας.
Είναι σαν...
τέτοια γεύση. Δε νομίζεις?
Πως θα την έλεγες εσύ αυτή τη γεύση?
Αστραπιαία...
Ναι, είναι αστραπιαία.
Πρέπει να το ξανακάνουμε!
Όταν ξαναέχουμε καταιγίδα,
θα ανέβουμε στην σκεπή...
Ξέρω τι χρειάζεται!
Σαφράν!
Λίγο σαφράν θα το έκαμνε...
- Σαφράν. Γιατί έχω την εντύπωση πως...
- Είναι στην κουζίνα!
Σαφράν...
- Σαφράν...
- Δεν είναι σωστό αυτό.
Δε μ' αρέσει.
Θα ξυπνήσει.
Έχω έρθει εδώ πέρα ένα εκατομμύριο φορές.
Το βάζει στο κανάλι της μαγειρικής
και δεν ξυπνάει ποτέ.
Έχεις έρθει εδώ ένα εκατομμύριο φορές?
Σου λέω πως το σαφράν είναι αυτό το κάτι.
Ο Γκουστώ το έχει σαν ευαγγέλιο.
Ποιος είναι ο Γκουστώ?
Είναι απλά ο σπουδαιότερος σεφ του
κόσμου. Έγραψε αυτό το βιβλίο μαγειρικής.
- Για περίμενε. Διαβάζεις?
- Όχι υπερβολικά.
Ο μπαμπάς το ξέρει?
Θα μπορούσες να γράψεις ένα
βιβλίο, πολλά βιβλία...
με αυτά που δεν ξέρει ο μπαμπάς.
Κι έχουν γράψει, γι' αυτό και διαβάζω.
- Κάτι που είναι το μυστικό μας.
- Δε μ' αρέσουν τα μυστικά.
Όλο αυτό το μαγείρεμα και το διάβασμα...
και που βλέπεις τηλεόραση ενώ
διαβάζεις και μαγειρεύεις.
Είναι σα να με εμπλέκεις σ' ένα
έγκλημα κι εγώ σε αφήνω.
Γιατί σε αφήνω?
Γιατί αργούν τόσο αυτά τα παιδιά?
Το σαφράν! Ιταλικό.
Ο Γκουστώ λέει πως είναι εξαιρετικό.
Ευτυχώς που η γριά είναι
λάτρης του φαγητού.
Αυτός είναι ο Γκουστώ!
Εμίλ, κοίτα!
Το καλό φαγητό δεν προέρχεται
από την καρδιά...
πρέπει να έχεις φαντασία...
να έχεις επιμονή...
πρέπει να δοκιμάζεις πράγματα που
μπορεί να μη πετύχουν...
και δεν πρέπει ν' αφήνεις κανέναν
να καθορίσει τα όρια σου...
λόγω της καταγωγής σου.
Το μόνο σου όριο είναι η ψυχή σου.
Αυτό που λέω αληθεύει.
Ο καθένας μπορεί να μαγειρέψει
όμως μόνο οι ατρόμητοι...
μπορούν να μεγαλουργήσουν.
Τι ποιητικό!
Αλλά δεν ήταν γραφτό να κρατήσει.
Τα εστιατόρια του Γκουστώ χάσανε ένα
από τα πέντε αστέρια τους...
μετά από την κριτική του κορυφαίου
γευσιγνώστη της Γαλλίας...
’ντον Ήγκο.
Ήταν ένα σοβαρό πλήγμα για τον Γκουστώ...
και η πληγωμένη του καρδιά έκλεισε
τα μάτια του μετά από λίγο...
που σύμφωνα με την παράδοση...
σήμανε το χαμό ενός ακόμη αστεριού.
Ο Γκουστώ πέθανε?
Τρέξε!
Όχι, θα φύγεις από την αποικία!
- Βοήθεια! Ρέμι, βοήθησε με!
- Εμίλ, άρχισε να στρίβεις τη λάμπα!
Έρχομαι να σε πιάσω!
Εμίλ, αιωρήσου προς το μέρος μου!
Εκκενώστε το χώρο!
Πηγαίντε όλοι στα πλοία.
Το βιβλίο!
Πάμε, πάμε.
Κουνηθείτε.
Γρήγορα!
Στα πλοία. Ελάτε.
Περιμένετε κι εμένα!
Είμαστε όλοι εδώ?
Που είναι ο Ρέμι?
Εδώ είμαι, έρχομαι.
Έρχομαι!
Κρατήσου γιε μου.
Δώστε του κάτι να κρατηθεί.
Έλα γιε μου.
Έλα! Προσπάθησε να το πιάσεις.
- Ρέμι!
- Μπαμπά!
Έλα, μπορείς να τα καταφέρεις!
Παιδιά, περιμένετε. Σταματήστε!
Ρέμι, ακολούθησε το νερό!
Περιμένετε με.
Περιμένετε.
Μπαμπά?
Μπαμπά?
Από που να πάω?
Περίμενα...
για έναν ήχο...
για μια φωνή...
για ένα σημάδι...
κάτι.
Αν πεινάς...
ψάξε με.
Γιατί κάθεσαι και κλαψουρίζεις?
Μόλις έχασα την οικογένεια μου και
όλους μου τους φίλους...
πιθανόν για πάντα.
Πως το ξέρεις?
Είσαι εικόνα, γιατί σου μιλάω?
Μόλις έχασες την οικογένεια σου
και όλους σου τους φίλους.
Αισθάνεσαι μοναξιά.
Κι εσύ είσαι νεκρός.
Μα αυτό δεν είναι θετική σκέψη.
Αν συγκεντρωθείς σ' αυτό που
άφησες πίσω σου...
δε θα μπορέσεις να δεις αυτό
που σε περιμένει.
Ανέβα τώρα και κοίταξε γύρω σου.
Τι κάνεις?
Πεινάω!
Δεν ξέρω που βρίσκομαι και δεν ξέρω
πότε θα ξαναβρώ φαγητό και...
Ρέμι, είσαι καλύτερος απ' αυτό.
Είσαι μάγειρας.
Ο μάγειρας φτιάχνει.
Ο κλέφτης παίρνει.
- Δεν είσαι κλέφτης.
- Πεινάω όμως.
Θα έρθει το φαγητό Ρέμι.
Το φαγητό πάντα έρχεται σ' αυτούς
που αγαπούν τη μαγειρική.
Ακριβώς. Δεν έχεις τα κότσια.
Παρίσι.
Τόσο καιρό ζούσα κάτω από το Παρίσι?
Είναι πανέμορφα!
Το πιο όμορφο.
Το Γκουστώ?
Το εστιατόριο σου?
Με οδήγησες στο εστιατόριο σου!
Φαίνεται πως αυτό έκανα. Ναι.
- Να το! Σε οδήγησα σ' αυτό!
- Πρέπει να το δω αυτό.
- Τι γίνεται με το τραπέζι 7?
- Τα τελειώνω.
Έρχεται.
Θέλω κι άλλη σούπα για το 3.
Θέλω δύο ακόμη απ' αυτό.
Θέλω δύο επιδόρπια και τρία φιλέτα.
Έτοιμη η παραγγελία για τον ψητό σολομό.
Ετοιμάζονται τα 3 φιλέτα.
Χρειάζομαι φιλέτα.
Γεια σου σεφ Σκίνερ.
Χαίρομαι που σε βλέπω.
Καλησπέρα σεφ.
Αφεντικό, κοίτα ποιος είναι εδώ.
Ο Φρέντο Λινγκουίνι.
Το αγόρι της Ρενάτα.
Γεια.
Σε καλό σου...
ξέχασες τη Ρενάτα...
τον παλιό έρωτα του Γκουστώ?
- Α ναι, πως είσαι...
- Λινγκουίνι.
Έκανες πολύ καλά που ήρθες.
- Πως είναι η...
- Η μητέρα μου?
- Η Ρενάτα.
- Ναι, η Ρενάτα.
Πως είναι?
Καλά. Δηλαδή δεν είναι...
έχει υπάρξει και καλύτερα.
- Εννοώ...
- Πέθανε.
Λυπάμαι.
Μη λυπάστε.
Πίστευε στον παράδεισο οπότε
είναι καλυμμένη.
Ξέρετε, η μεταθανάτια ζωή...
Τι είναι αυτό?
Το άφησε για σας.
Νομίζω πως ήλπιζε πως θα βοηθούσε...
εμένα...
ξέρετε, για να βρω δουλειά...
- εδώ.
- Μα φυσικά!
Ο Γκουστώ δε θα δίσταζε!
Ο γιος της Ρενάτας...
Θα το βάλουμε στο αρχείο...
κι αν προκύψει κάτι...
- Μα τον έχουμε ήδη προσλάβει.
- Τι?
Πως τολμάτε να προσλάβετε κάποιον
χωρίς την δική μου...
Χρειαζόμασταν κάποιον για τα σκουπίδια.
Για τα σκουπίδια ε?
Χαίρομαι που τα κατάφερες.
Δεν το πιστεύω.
Μια αληθινή γκουρμέ κουζίνα
κι εγώ μπορώ να βλέπω.
Διάβασες το βιβλίο μου.
Για να δούμε πόσα ξέρεις.
Ποιος είναι ο σεφ?
- Αυτός.
- Πολύ καλά.
Ποιος είναι ο επόμενος στην ιεραρχία?
Ο βοηθός σεφ...
εκεί.
Ο βοηθός είναι υπεύθυνος για την
κουζίνα όταν λείπει ο σεφ.
Ο υπεύθυνος για τις σως,
είναι πολύ σημαντικός.
Ο σεφ της ομάδας...
ο βοηθός σεφ της ομάδας...
και οι δυο είναι πολύ σημαντικοί.
Οι ψήστες, η μαγειρική τους
είναι πολύ σημαντική.
Είσαι έξυπνος αρουραίος.
Τώρα, ποιος είναι αυτός?
Ποιος? Αυτός? Δεν είναι κανένας.
Όχι κανένας, είναι μέρος της κουζίνας.
Είναι για τις υπόλοιπες δουλειές.
Πλένει τα πιάτα ή βγάζει έξω τα
σκουπίδια. Δε μαγειρεύει.
Μα... μαγειρεύει.
- Όχι.
- Και πως το ξέρεις?
Τι συνηθίζω να λέω?
Ο καθένας μπορεί να μαγειρέψει.
Ο καθένας μπορεί αλλά αυτό δε
σημαίνει πως θα 'πρεπε.
Δεν τον εμποδίζει όμως αυτό.
Βλέπεις?
Μα τι κάνει?
Όχι, όχι, είναι φρικτό.
Καταστρέφει την σούπα!
Και δεν τον έχει προσέξει κανείς?
Δικό σου είναι το εστιατόριο, κάνε κάτι!
Τι θα μπορούσα να κάνω εγώ?
- Είμαι αποκύημα της φαντασίας σου.
- Μα καταστρέφει την σούπα!
Πρέπει να το πούμε σε κάποιον!
Ρέμι! Τι περιμένεις?
Θα το κάνεις συνέχεια αυτό?
Ξέρεις πως να το διορθώσεις,
είναι η ευκαιρία σου.
Η σούπα!
Που είναι η σούπα?
Φύγετε από μπροστά μου.
Κουνήσου παιδί για τα σκουπίδια.
Μαγειρεύεις εσύ?
Πως τολμάς να μαγειρεύεις στην
δικιά μου κουζίνα?
Ποιος σου έδωσε το δικαίωμα...
να το επιχειρήσεις σ' αυτή την
υποδειγματική κουζίνα?
Μήπως σου είπα εγώ να το κάνεις?
Νομίζω πως έχω το Θεό μαζί μου...
Κύριε, δείξε την οργή σου
σ' αυτόν τον άνθρωπο.
Είχες την έγκριση να ανακατευτείς?
Φύγε αμέσως από δω.
Τι μουρμουρίζεις?
Η σούπα!
Η σούπα?
Σταματήστε αυτή τη σούπα!
Γκαρσόν!
Λινγκουίνι!
Απολύεσαι!
Α-Π-Ο-Λ-Υ-Ε-Σ-Α-Ι
Απολύεσαι!
Θέλει να δει τον σεφ.
Μα αυτός...
- Τι είπε ο πελάτης?
- Δεν ήταν πελάτης.
- Ήταν κριτικός.
- Ο Ήγκο?
Η Σολίν Λεκλαίρ.
Η Λεκλαίρ? Τι είπε?
Της άρεσε η σούπα.
- Περίμενε.
- Τι εννοείς περίμενε?
Εσύ φταις που βρέθηκα
σ' αυτή την κατάσταση.
Κάποιος ρωτάει για την σούπα σου.
Τι παιχνίδι παίζεις?
Εξακολουθείτε να θέλετε να μ' απολύσετε?
- Δε μπορείς να τον απολύσεις!
- Τι?
Της Λεκλαίρ της αρέσει, σωστά?
Το είπε ξεκάθαρα.
Αν γράψει μια κριτική γι' αυτό και μάθει
πως απέλυσες αυτόν τον μάγειρα...
Είναι το παιδί για τα σκουπίδια.
Που έφτιαξε κάτι που της άρεσε.
Δε μπορούμε να υποστηρίζουμε πως
αντιπροσωπεύουμε το όνομα Γκουστώ...
αν δεν εφαρμόζουμε εμείς την πιο
αγαπητή του πεποίθηση!
Και για ποια πεποίθηση μιλάς, δις Τατού?
Για το "Ο καθένας μπορεί να μαγειρέψει".
Ίσως να ήμουν λίγο αυστηρός...
με το καινούργιο μας παιδί
για τα σκουπίδια.
Πήρε ένα τολμηρό ρίσκο...
κι εμείς θα έπρεπε να το
ανταμείψουμε αυτό...
όπως θα έκαμνε και ο σεφ Γκουστώ.
Αν θέλει να κολυμπήσει σε βαθιά νερά...
ποιοι είμαστε εμείς για να
του το αρνηθούμε!
- Πήγαινες να δραπετεύσεις...
- Α ναι.
Αφού εξέφρασες τέτοιο ενδιαφέρον
για την μαγειρική του καριέρα...
εσύ θα είσαι υπεύθυνη γι' αυτήν.
Κανείς άλλος?
Τότε, επιστρέψτε στη δουλειά.
Εσύ θα είσαι πολύ τυχερός ή πολύ άτυχος.
Θα ετοιμάσεις ξανά την σούπα...
κι αυτή τη φορά, θα προσέχω.
Θα προσέχω από πολύ κοντά.
Αυτοί πιστεύουν πως μπορεί
να είσαι μάγειρας...
αλλά ξέρεις τι πιστεύω εγώ, Λινγκουίνι?
Εγώ πιστεύω πως είσαι ένας πονηρός,
που δεν ξέρει τα όρια του, μικρός...
Αρουραίος!
Πιάστε τον αρουραίο!
Σταμάτησε τον, Λινγκουίνι!
Φέρε κάτι να τον πιάσουμε!
Φεύγει!
- Τι να κάνω τώρα?
- Σκότωσε τον!
- Τώρα?
- Όχι! Όχι στην κουζίνα. Τρελός είσαι?
Ξέρεις τι θα παθαίναμε αν κάποιος μάθαινε
πως είχαμε αρουραίο στην κουζίνα μας?
Θα μας κλείνανε.
Η φήμη μας κρέμεται ήδη από μια κλωστή.
Πάρ' τον μακριά από δω. Πολύ μακριά.
Σκότωσε τον! Ξεφορτώσου τον!
Φύγε!
Μη με κοιτάς έτσι!
Δεν είσαι ο μόνος που έχει παγιδευτεί.
Περιμένουν να το μαγειρέψω ξανά.
Δεν είμαι φιλόδοξος, δεν προσπαθούσα
να μαγειρέψω...
Απλά προσπαθούσα να μη μπλέξω!
Εσύ είσαι αυτός που έκανες τον
καμπόσο με τα μπαχαρικά!
Τι έριξες μέσα? Ρίγανη?
Όχι?
Τι? Δεντρολίβανο?
Μπαχαρικό δεν είναι το δεντρολίβανο?
Δεν έριξες δεντρολίβανο?
Τότε τι ήταν όλο αυτό το τίναγμα...
και το ρίξιμο...
Την χρειάζομαι αυτή την δουλειά.
Έχω χάσει τόσες πολλές!
Δεν ξέρω να μαγειρεύω και τώρα μιλάω
σ' έναν αρουραίο θαρρείς κι εσύ...
Κούνησες το κεφάλι σου?
Κουνούσες το κεφάλι σου?
Με καταλαβαίνεις?
Δηλαδή δεν είμαι τρελός!
Για περίμενε ένα λεπτάκι...
Εγώ δε μπορώ να μαγειρέψω,
έτσι δεν είναι?
Αλλά εσύ...
εσύ μπορείς, σωστά?
Μην είσαι τόσο μετριόφρων,
αρουραίος είσαι!
Ό,τι κι αν έκανες, τους άρεσε.
Θα μπορούσε να δουλέψει.
Τους άρεσε η σούπα!
Τους άρεσε η σούπα.
Πιστεύεις πως θα μπορούσες
να το ξανακάνεις?
Εντάξει, θα σ' ελευθερώσω τώρα...
αλλά θα είμαστε μαζί, εντάξει?
Εντάξει.
Μπες μέσα.
Θα σπάσω τη σέλα!
Θα σε κάνω κομμάτια.
Αυτό είναι λοιπόν.
Δεν είναι κάτι σπουδαίο, αλλά είναι....
ξέρεις... τίποτα σπουδαίο.
Θα μπορούσε να είναι χειρότερα.
Έχει θέρμανση και φως και έναν
καναπέ με τηλεόραση...
οπότε ξέρεις... σα στο σπίτι σου.
Είσαι...
Είναι ένα όνειρο?
Είναι το πιο όμορφο όνειρο.
Και μπορούμε να το μοιραστούμε.
Μα γιατί εδώ? Γιατί τώρα?
Γιατί όχι εδώ? Γιατί όχι τώρα?
Δεν υπάρχει καλύτερο μέρος να
ονειρευτείς από το Παρίσι.
Καλημέρα μικρέ μου σεφ.
Καλά ξυπνητ...
Ωχ όχι!
Είμαι βλάκας! Το ήξερα πως
αυτό θα γινόταν.
’φησα έναν αρουραίο στο σπίτι μου και
του είπα να είναι σα στο σπίτι του?
Εξαφανίστηκαν τα αυγά.
Είμαι βλάκας! Έκλεψε φαγητό
και την έκανε.
Τι περίμενα? Αυτά παθαίνεις όταν
εμπιστεύεσαι αρουραίο.
Για μένα είναι αυτά?
Καλό είναι. Τι έβαλες μέσα?
Που το βρήκες αυτό?
Κοίτα, είναι πεντανόστιμο αλλά μη κλέβεις.
Θ' αγοράσω κάποια μπαχαρικά, εντάξει?
Ωχ όχι, θ' αργήσουμε την πρώτη μας μέρα.
Έλα μικρέ σεφ!
Εγώ όπως και άλλοι κριτικοί...
έγραψαν για την ασχετοσύνη του "Γκουστώ"
μετά το θάνατο του μεγάλου σεφ.
Αυτή η σούπα ήταν αποκάλυψη!
Μια πικάντικη και γευστική εμπειρία.
- Η Σολίν Λεκλαίρ?
- Ναι!
Παρά τις προβλέψεις μας, το Γκουστώ έχει
επαναπροσελκύσει την προσοχή μας.
Μόνο ο χρόνος θα δείξει αν την αξίζουν.
Λοιπόν...
Ξέρεις...
Κοίτα, ξέρω πως είναι χαζό και παράξενο...
αλλά κανείς απ' τους δυο μας δε
μπορεί να το κάνει μόνος του...
γι' αυτό πρέπει να το κάνουμε
μαζί, καλά?
Είσαι μαζί μου?
Ας το κάνουμε λοιπόν!
Καλώς ήρθες στην κόλαση.
Τώρα, επαναδημιούργησε τη σούπα.
Πάρε όσο χρόνο χρειάζεσαι...
όλη την εβδομάδα αν θέλεις.
Την σούπα.
Δε θα τα πάμε καλά μικρέ σεφ.
Θα τρελαθώ αν το συνεχίσουμε αυτό.
Πρέπει να σκεφτούμε κάτι άλλο...
κάτι που δεν περιλαμβάνει
δαγκωνιές και τσιμπήματα...
ή να πηγαινοέρχεσαι σ' όλο μου το σώμα
με τα μικρά σου ποδαράκια.
Όχι δάγκωμα, όχι ψαχούλεμα...
μη ψαχουλεύεις με τον
μικρό σου πισινό.
Κατάλαβες μικρέ σεφ?
Μικρέ σεφ?
Α πεινάς!
Εντάξει, ας το σκεφτούμε.
Εσύ ξέρεις να μαγειρεύεις κι εγώ ξέρω
πως να εμφανίζομαι...
σαν άνθρωπος.
Απλά πρέπει να σκεφτούμε
κάποιο σύστημα...
έτσι ώστε να κάνω αυτό που θέλεις...
χωρίς να φαίνεται πως με κατευθύνει
ένας μικρός αρουραίος.
Μα τι λέω!
Είμαι θεότρελος!
Είμαι σ' ένα ψυγείο και μιλάω
σ' έναν αρουραίο...
Λινγκουίνι?
Πρέπει να συνεννοούμαστε...
δε γίνεται να κοιτάω συνέχεια για ένα
θετικό ή αρνητικό σινιάλο...
Ο αρουραίος.
Τον είδα.
- Αρουραίος?
- Ναι, ναι, ήταν ακριβώς δίπλα σου.
Τι κάνεις εδώ μέσα?
Απλά εξοικειώνομαι με... ξέρετε...
τα λαχανικά και τα υπόλοιπα υλικά...
Βγες έξω!
Μην εξοικειωθείς και πολύ με τα λαχανικά.
Φτηνά τη γλιτώσαμε.
Είσαι καλά εκεί πάνω?
Πως το έκανες αυτό?
Είναι παράξενα τα αντανακλαστικά.
Ένα βλέμμα και ήξερα.
Είχαμε την ίδια τρελή ιδέα.
Εντάξει.
Που με πηγαίνεις?
Περίμενε.
Περίμενε, συγνώμη.
Στην υγειά σας.
Αυτό είναι.
Συγχαρητήρια.
Κατάφερες να επαναλάβεις την
τυχαία επιτυχία σου.
Αλλά θα χρειαστείς κάτι παραπάνω
από μια σούπα...
για να επιβιώσεις στην κουζίνα μου, μικρέ.
Η Κολέτ θα αναλάβει να σου
δείξει πως λειτουργούμε.
’κουσε...
θα ήθελα να σου πω πόσο
μεγάλη τιμή αισθάνομαι...
που θα βρίσκομαι κάτω από την...
Όχι, εσύ ν' ακούσεις.
Απλά θα ήθελα να ξέρεις με ποια
ακριβώς έχεις να κάνεις.
Πόσες γυναίκες βλέπεις
σ' αυτή την κουζίνα?
Μόνο εμένα.
Για ποιο λόγο νομίζεις συμβαίνει αυτό?
Γιατί κάποιοι συνεχίζουν να εφαρμόζουν
παλιομοδίτικους κανόνες...
που ισχύουν μόνο για γέρους
και ηλίθιους άντρες.
Κανόνες που σχεδιάστηκαν για να είναι
αδύνατον για μια γυναίκα...
να μπει σ' αυτόν τον κόσμο.
Όμως εγώ είμαι ακόμη εδώ.
Πως συνέβη αυτό?
Γιατί... γιατί εσύ...
Γιατί είμαι η πιο σκληρή μαγείρισσα
σ' αυτήν την κουζίνα.
Δούλεψα πολύ σκληρά για πολύ
καιρό για να βρεθώ εδώ...
και δε θα το διακινδυνέψω για ένα
παιδί για τα σκουπίδια που ήταν τυχερό.
Το κατάλαβες?
Εύκολα μαγειρεύεται και εύκολα τρώγεται.
Το "Γκουστώ" κάνει κινέζικο φαγητό.
Κινέζικο.
Καταπληκτική δουλειά Φρανσουά,
όπως συνήθως.
Καλό είναι, έτσι δεν είναι?
Θέλω να σκεφτείς κάτι πάνω στο
θέμα των κατεψυγμένων μου.
Τα λουκανικάκια του "Γκουστώ".
Είναι σαν τα κορν ντογκ...
μόνο που είναι μικρότερα. Μπουκίτσες.
Να δουλέψω πάνω στα κορν ντογκς?
Φτηνά λουκάνικα βουτηγμένα σε
βούτυρο και τηγανισμένα.
Ξέρεις, τα Αμερικάνικα.
Σκέψου κάτι.
Ίσως το "Γκουστώ" που έχει γύρω του
σκυλάκια και καλαμπόκια.
Ή ένα ψωμάκι από καλαμπόκι που
έχει μέσα ένα σκυλάκι.
Ναι αλλά σε παρακαλώ, με αξιοπρέπεια.
Πάρε τον δικηγόρο μου.
Η διαθήκη ορίζει πως αν μετά από περίοδο
2 ετών από το θάνατο του Γκουστώ...
δεν εμφανιστεί κάποιος διάδοχος...
τότε το εστιατόριο περνάει στα
χέρια του σεφ, δηλαδή σ' εσένα.
Ξέρω τι ορίζει η διαθήκη.
Αυτό που θέλω να μάθω είναι αν αυτό
το γράμμα και αυτό το αγόρι αλλάζουν κάτι.
Δεν υπάρχει και μεγάλη ομοιότητα.
Δεν υπάρχει καμία ομοιότητα.
Δεν είναι ο γιος του Γκουστώ!
Ο Γκουστώ δεν είχε παιδιά.
Και η χρονική συγκυρία όλων αυτών?
Η προθεσμία στη διαθήκη λήγει
σε λιγότερο από ένα μήνα!
Ξαφνικά εμφανίζεται ένα αγόρι με το γράμμα
της προσφάτως αποθανούσας μητέρας του...
που ισχυρίζεται πως ο Γκουστώ
είναι ο πατέρας του?
Εξαιρετικά ύποπτο.
Αυτό είναι του Γκουστώ?
- Μπορώ?
- Φυσικά.
- Μα το αγόρι δεν το γνωρίζει.
- Ισχυρίζεται πως δεν του το είπε ποτέ.
Ούτε στον Γκουστώ.
Και μου ζητάει να μη το πω ούτε εγώ!
Γιατί εσύ? Τι θέλει?
- Μια δουλειά για το αγόρι.
- Μόνο μια δουλειά?
Τότε για ποιο λόγο στεναχωριέσαι?
Αν δουλεύει εδώ...
θα μπορείς να τον παρακολουθείς ενώ εγώ
θα ψάχνω για να μάθω την αλήθεια.
Θέλω να πάρεις κάποιο δείγμα
DNA από το αγόρι. Μια τρίχα ίσως.
Να θυμάσαι αυτό που σου λέω.
Όλη η κατάσταση είναι εξαιρετικά ύποπτη.
Ξέρει κάτι.
Ηρέμησε, είναι το παιδί για τα σκουπίδια.
Νομίζω πως μπορείς να τα βγάλεις πέρα.
Τι κάνεις?
Κόβω λαχανικά. Κόβω τα λαχανικά?
Όχι, σπαταλάς ενέργεια και χρόνο.
Νομίζεις πως η μαγειρική είναι εύκολη ε?
Όπως η μανούλα στην κουζίνα?
Η μανούλα δε χρειάστηκε ποτέ
να τρέξει να προλάβει ένα γεύμα...
με τους πελάτες να παραπονιούνται και
όλα τα πιάτα να είναι διαφορετικά...
και όλα να έχουν διαφορετική
ώρα ψησίματος...
αλλά να πρέπει να φτάσουν όλα
στο τραπέζι του πελάτη...
ακριβώς την ίδια ώρα
και στην εντέλεια.
Κάθε δευτερόλεπτο μετράει...
και δεν μπορείς να είσαι η μανούλα!
Τι είναι αυτό?
Να έχεις τον πάγκο ελεύθερο.
Ξέρεις τι θα γινόταν?
Ένας βρώμικος πάγκος καθυστερεί
τις ετοιμασίες.
Το φαγητό δε φεύγει, οι παραγγελίες
μαζεύονται... καταστροφή.
Θα το κάνω εύκολο για να το θυμάσαι.
Να έχεις τον πάγκο σου ελεύθερο...
αλλιώς θα σε σκοτώσω!
Τα μανίκια σου είναι σα να
ξέρασες πάνω τους.
Να έχεις τα χέρια και τα μπράτσα
κοντά στο σώμα.
Βλέπεις? Να γυρνάς πάντα
σ' αυτή τη στάση.
Να μαγειρεύεις με τρόπο και
γρήγορα, να είσαι ήρεμος...
κι ότι κι γίνει, αν κρατάς τα
μπράτσα σου μέσα...
θα ελαχιστοποιήσεις τα κοψίματα
και τα καψίματα...
και θα διατηρείς τα μανίκια σου καθαρά.
Κοίτα τον σεφ σου, καθαρά μανίκια.
Ξέρω τον κώδικα του Γκουστώ.
Σε κάθε πιάτο, ο σεφ Γκουστώ έκανε
πάντα κάτι μη αναμενόμενο.
Θα σου δείξω. Έχω απομνημονεύσει
όλες αυτές τις συνταγές.
- Να κάνω πάντα κάτι μη αναμενόμενο.
- Όχι, ν' ακολουθείς τη συνταγή.
Μα μόλις είπες...
Όχι, όχι, το μη αναμενόμενο ήταν
δική του δουλειά.
Η δικιά μας δουλειά είναι
ν' ακολουθούμε τη συνταγή.
Από που ξεχωρίζεις το καλό ψωμί
χωρίς να το δοκιμάσεις?
Όχι από τη μυρωδιά, όχι από την εμφάνιση
αλλά από τον ήχο της κόρας, άκου...
Η συμφωνία του τριξίματος.
Μόνο τα υπέροχα ψωμιά κάνουν έτσι.
Ο μόνος τρόπος για να πάρουμε
τα καλύτερα προιόντα...
είναι να πάρουμε την πρώτη
παρτίδα της ημέρας.
Και υπάρχουν μόνο δύο τρόποι
για να γίνει αυτό.
Να τα καλλιεργείς ο ίδιος ή να
δωροδοκείς έναν καλλιεργητή.
Γιατί όχι? Το καλύτερο εστιατόριο
μπορεί να επιλέξει πρώτο.
Ο κόσμος νομίζει πως η υψηλή μαγειρική
είναι ψηλομύτικη.
Οπότε και οι σεφ πρέπει
να είναι ψηλομύτες.
Αλλά δεν ισχύει αυτό. Κοίτα όλους αυτούς.
Το έσκασε από το σπίτι του στα 12.
Δούλευε σε τσίρκο ως ακροβάτης.
Απολύθηκε γιατί τσιλιμπούρδιζε με
την κόρη του αφεντικού.
- Ο Χόρστ έκανε φυλακή.
- Τι έκανε?
Κανείς δεν ξέρει πραγματικά.
Αλλάζει την ιστορία κάθε
φορά που τον ρωτάς.
Έκανα απάτη σε μια μεγάλη εταιρία.
Έκλεψα την δεύτερη πιο μεγάλη
τράπεζα της Γαλλίας...
χρησιμοποιώντας μόνο ένα στιλό.
Δημιούργησα μια τρύπα στο όζον.
Σκότωσα κάποιον...
μ' αυτό τον αντίχειρα.
Μη παίξεις ποτέ χαρτιά με τον Πομπιντού.
Τον έχουν διώξει από το Λας Βέγκας
και από το Μόντε Κάρλο.
- Ο Λαρούς ήταν με την αντίσταση.
- Ποια αντίσταση?
Δε λέει. Προφανώς δεν νίκησαν.
Όπως βλέπεις, είμαστε καλλιτέχνες.
Πειρατές.
Τι σόι μάγειρες είμαστε?
Είμαστε?
Είμαστε. Είσαι δικός μας τώρα,
έτσι δεν είναι?
Ναι, σ' ευχαριστώ παρεμπιπτόντως...
για όλες τις συμβουλές σχετικά
με την μαγειρική.
- Κι εγώ σ' ευχαριστώ.
- Για ποιο πράγμα?
Που τις δέχθηκες.
Ο αρουραίος.
Μου έπεσαν τα κλειδιά μου.
Τι αποφασίσατε για σήμερα?
Η σούπα σας είναι εξαιρετική, μα...
- Μα την παραγγέλνουμε κάθε φορά.
- Τι άλλο έχετε?
Έχουμε πολύ καλό φουά γκρα...
Ξέρω για το φουά γκρα, ήσασταν
διάσημοι γι' αυτό.
Τι καινούργιο έχει να προτείνει ο σεφ?
Τι καινούργιο έχει να προτείνει ο σεφ?
- Καινούργιο?
- Ναι.
Τι να τους πω?
- Τι τους είπες?
- Τους είπα πως θα ρωτούσα.
Τι μουρμουρίζεις?
Οι πελάτες ρωτάνε τι καινούργιο έχουμε.
- Τι να τους πω?
- Τι τους είπες?
Τους είπα πως θα ρωτούσα.
Είναι απλό.
Κάνε καμιά παλιά συνταγή του Γκουστώ,
κάτι που έχουμε να κάνουμε καιρό, και...
Τις ξέρουν αυτές.
Τους αρέσει...
η σούπα του Λινγκουίνι.
Ζητάνε φαγητό από τον Λινγκουίνι?
Σε πολλούς πελάτες αρέσει η σούπα του.
Πολύ καλά. Αφού θέλουν τον Λινγκουίνι...
Πες τους πως ο σεφ Λινγκουίνι τους
έχει ετοιμάσει κάτι ξεχωριστό.
Κάτι οπωσδήποτε εκτός του
συνηθισμένου μενού.
Και μη ξεχάσεις να τονίσεις
το όνομα Λινγκουίνι.
Μάλιστα κύριε.
Τώρα είναι η ευκαιρία σου να δοκιμάσεις
κάτι αντάξιο του ταλέντου σου Λινγκουίνι.
Το αγαπημένο των σεφ
που έχει ξεχαστεί.
Γλυκό ψωμί αλ' αγκούστο.
- Η Κολέτ θα σε βοηθήσει.
- Μάλιστα σεφ.
Βιαστείτε τώρα, οι πελάτες μας πεινάνε.
Είσαι σίγουρος? Αυτό το γλυκό ψωμί
ήταν σκέτη αποτυχία.
Ο ίδιος ο Γκουστώ το είπε.
Τέτοιου είδους πρόκληση
χρειάζεται ένας νέος σεφ.
Γλυκό ψωμί αλ' αγκούστο.
Γλυκό ψωμί με γλυκόξινη κρούστα...
με ψάρι...
ρολά πάπιας...
μαλακό τυρί...
Αποξηραμένο μύκητα?
Σάλτσα αντσούγιας με αλκοόλ.
Δεν την ξέρω αυτή τη συνταγή αλλά
είναι του Γκουστώ, οπότε...
Λαλό!
Έχουμε μουλιασμένα μοσχαρίσια εντόσθια?
Ναι. Τα μοσχαρίσια μουλιάζουν μαζί.
Μοσχαρίσια εντόσθια?
Μη μου δίνετε σημασία, λέω να το
δανειστώ αυτό στα γρήγορα.
Για να δούμε...
από δω! Θα επιστρέψω.
Ευχαριστώ.
Συγνώμη, προφανώς το χρειάζομαι αυτό.
Για να το σκεφτώ...
Να πάρω λίγα μπαχαρικά...
Εντάξει.
Τι κάνεις? Υποτίθεται πως θα ετοίμαζες
τη συνταγή του Γκουστώ.
Αυτή είναι η συνταγή.
Η συνταγή δεν έλεγε να βάλεις λάδι.
Τι άλλο...
Αυτοσχεδιάζεις?
Δεν είναι η ώρα για πειραματισμούς.
Οι πελάτες περιμένουν.
Έχεις δίκιο. Θα έπρεπε να σ' ακούσω.
- Σταμάτα το αυτό.
- Να σταματήσω τι?
Με τρομάζεις. Ό,τι κι αν κάνεις,
σταμάτα το.
- Που είναι η ειδική παραγγελία?
- Έρχεται.
- Νόμιζα πως θα συνεργαζόμασταν.
- Συνεργαζόμαστε.
- Τότε τι κάνεις?
- Είναι πολύ δύσκολο να εξηγήσω.
- Το ειδικό πιάτο?
- Ετοιμάζεται.
Ξέχασα την σως.
- Μη τολμήσεις!
- Όχι, όχι.
Συγνώμη.
Το πιάτο του Λινγκουίνι είναι έτοιμο?
Ναι, είναι τόσο άσχημο
όσο το θυμόμαστε.
Μόλις βγήκε έξω.
- Το δοκίμασες?
- Ναι, φυσικά.
- Το αγόρι το άλλαξε.
- Τι?
Πως μπορεί να το άλλαξε?
Το άλλαξε...
όπως πήγαινε στο...
Κύριοι!
Οι πελάτες ρωτάνε γι' αυτό το πιάτο.
Λινγκουίνι, έχω άλλες 7 παραγγελίες!
Αυτό είναι... υπέροχο.
Μια ειδική παραγγελία!
Ειδική παραγγελία!
Στον Λινγκουίνι!
Κάνε ένα διάλειμμα μικρέ σεφ,
πάρε λίγο αέρα.
Τα κατάφερες απόψε.
Πήρα το καπέλο σου...
Σοβαρά τώρα, θα ήθελα να κάνουμε
μια κουβεντούλα Λινγκουίνι...
Στο γραφείο μου.
- Θα φάω κατσάδα?
- Κατσάδα? Όχι...
Λίγο κρασί, μια φιλική κουβεντούλα...
μόνο εμείς οι μάγειρες.
Ο προστατευόμενος σου δε θα σου
ξαναζητήσει συμβουλές, έτσι Κολέτ?
Έχει ό,τι χρειάζεται.
Γιορτάζουμε την επιτυχία σου, έτσι Λινγκουίνι?
Μπράβο σου.
Απλά το πήρα χάριν ευγενείας.
- Δεν πίνω.
- Φυσικά και δεν πίνεις.
Κι εγώ δε θα έπινα αν ήταν να πιω αυτό.
Αλλά θα πρέπει να είσαι μεγάλος βλάκας
για να μην εκτιμήσεις αυτό το...
Σατώ του '61.
Κι εσύ κύριε Λινγκουίνι δεν είσαι βλάκας.
Ας κάνουμε πρόποση στην μη βλακεία σου.
Υπότιτλοι by amela
- Ρέμι!
- Εμίλ?
- Δεν το πιστεύω, είσαι ζωντανός!
- Πίστευα πως δε θα σας ξαναέβλεπα!
Νομίζαμε πως δεν επέζησες.
Τι τρως?
Δεν ξέρω.
Νομίζω πως ήταν κάποιου
είδους περιτύλιγμα κάποτε.
Τι? Όχι!
Είσαι στο Παρίσι τώρα, στην πόλη μου.
Ο αδερφός μου δε θα τρώει
απορρίματα στην πόλη μου.
Ρέμι! Κλέβεις? Είπες στον Λινγκουίνι
πως μπορεί να σ' εμπιστευθεί.
Και μπορεί! Είναι για τον αδερφό μου.
Μα το αγόρι μπορεί να χάσει
τη δουλειά του.
Που σημαίνει πως θα την έχανα κι εγώ.
Το έχω υπό έλεγχο, εντάξει?
Θέλεις κι άλλο κρασί?
Δε θα 'πρεπε αλλά... εντάξει.
Λοιπόν...
- Που εκπαιδεύτηκες Λινγκουίνι?
- Εκπαιδεύτηκα?
Εντάξει.
Δεν πιστεύω να περιμένεις να πιστέψω
πως μαγειρεύεις για πρώτη φορά?
- Δεν είναι.
- Το ήξερα!
Είναι η 5η μου φορά.
Τη Δευτέρα ήταν η πρώτη μου φορά...
αλλά έβγαλα έξω τα σκουπίδια πολλές
φορές πριν μαγειρέψω.
Ναι, ναι. Πιες κι άλλο κρασί.
Πες μου Λινγκουίνι για
τα ενδιαφέροντα σου.
Σ' αρέσουν τα ζώα?
Τι? Τα ζώα? Τι είδους...
Τα συνηθισμένα. Σκύλοι, γάτες,
άλογα, ινδικά χοιρίδια...
αρουραίοι.
Σου έφερα κάτι για να...
Όχι, όχι, φτύσ' το αμέσως.
Πρέπει να σου μάθω για το φαγητό.
Κλείσε τα μάτια σου.
Τώρα, δάγκωσε λίγο απ' αυτό...
Όχι, όχι, μη το καταβροχθίζεις!
Πάρε.
Μάσησε το αργά και να σκέφτεσαι
μόνο τη γεύση.
- Είδες?
- Όχι ιδιαίτερα.
Την κρεμώδη, αλμυρή γλύκα του...
μια περίεργη τρέλα...
Το διέκρινες?
- Διακρίνω μια τρέλα!
- Κλείσε τα μάτια σου.
Τώρα δοκίμασε αυτό.
Τελείως διαφορετικό, έτσι?
Γλυκιά κρούστα με μια απαλή
αψάδα στο τελείωμα.
Εντάξει.
Τώρα, δοκίμασε τα μαζί.
Νομίζω πως πιάνω κάτι.
- Μπορεί να είναι η τρέλα.
- Είδες?
- Μπορεί να είναι η αψάδα.
- Αυτό είναι.
Φαντάσου τώρα όλες τις γεύσεις
του κόσμου συνδυασμένες...
με άπειρους συνδυασμούς.
Γεύσου αυτό που δεν έχει δοκιμάσει
κανείς, επικείμενες ανακαλύψεις...
Νομίζω...
μ' έχασες πάλι.
Αλλά ήταν ενδιαφέρον, τα πιο
ενδιαφέρονται σκουπίδια που...
Τι κάνουμε?
Ο μπαμπάς δεν ξέρει ακόμη πως είσαι
ζωντανός. Πρέπει να πάμε στην αποικία.
Θα ενθουσιαστούν όλοι!
- Ναι, αλλά...
- Τι?
Πρέπει να... κάνω...
Τι έχεις να κάνεις που είναι
πάνω από την οικογένεια?
Ποιο είναι πιο σημαντικό?
Λοιπόν...
δε θα πείραζε μια επίσκεψη.
- Είχες ποτέ αρουραίο σαν κατοικίδιο?
- Όχι.
- Δούλευες σε εργαστήριο με αρουραίους?
- Όχι.
Ίσως ζούσες σε υπόνομο κάποτε.
Όχι, όχι, όχι.
Ξέρεις κάτι σχετικά με τους αρουραίους!
Το ξέρεις πως ξέρεις!
Ξέρεις, ξέρω...
ξέρουν...
ρα τα τα...
- Γιατί το λένε έτσι?
- Πως?
Ρατατούι.
Είναι σαν βραστό, σωστά?
Γιατί το λένε έτσι? Αν είναι να
ονομάσεις ένα φαγητό...
θα 'πρεπε να του δώσεις ένα όνομα
που ακούγεται πεντανόστιμο.
Το Ρατατούι δεν ακούγεται πεντανόστιμο.
Ακούγεται σαν αρουραίος και κακάκια.
Αρουραίος και κακάκια...
που δεν ακούγεται πεντανόστιμο.
Δυστυχώς...
μας έχει τελειώσει το κρασί.
Ο γιος μου... επέστρεψε!
Το να βρω κάποιον να σε αντικαταστήσω
ως ελεγκτή ποντικοφάρμακου...
ήταν σκέτη αποτυχία.
Δεν υπήρξε τίποτα δηλητηριασμένο,
δόξα τω Θεό...
αλλά δεν ήταν εύκολο.
Εσύ δεν το έκανες εύκολο.
Ξέρω. Με συγχωρείς μπαμπά.
Το σημαντικό είναι πως γύρισες πίσω.
Ναι... σχετικά μ' αυτό...
Έχεις αδυνατίσει. Γιατί?
Από την έλλειψη φαγητού ή από
τον υπερβολικό σνομπισμό σου?
Είναι δύσκολα εκεί έξω στον μεγάλο
κόσμο να είσαι ολομόναχος ε?
Φυσικά αλλά δεν είναι σαν
να είμαι ένα τίποτα.
Τι γίνεται?
Μπορώ να φροντίσω τον εαυτό μου.
Βρήκα ένα μέρος που είναι κοντά,
οπότε θα σας επισκέπτομαι συχνά.
Ένα γερό χαστούκι της πραγματικότητας,
μπορεί να σε κάνει...
- Να μας επισκέπτεσαι?
- Θα έρχομαι, το υπόσχομαι.
Συχνά.
- Δε θα μείνεις?
- Όχι.
Δεν είναι τόσο σπουδαίο μπαμπά, απλά...
δε νόμιζες πως θα έμενα για πάντα, έτσι?
Κάποια στιγμή το πουλί πρέπει
να φύγει απ' τη φωλιά.
Δεν είμαστε πουλιά, αρουραίοι είμαστε.
Δε φεύγουμε από τις φωλιές μας...
τις μεγαλώνουμε.
Ίσως να είμαι διαφορετικός αρουραίος.
Ίσως να μην είσαι καν αρουραίος.
Ίσως αυτό να είναι καλό πράγμα.
Τα στοιχήματα έχουν ανάψει σήμερα.
Αρουραίοι. Το μόνο που κάνουμε
είναι να παίρνουμε μπαμπά.
Κουράστηκα να παίρνω.
Θέλω να φτιάχνω πράγματα.
Θέλω να προσθέσω κάτι
σ' αυτόν τον κόσμο.
- Μιλάς σαν άνθρωπος.
- Δεν είναι τόσο κακοί όσο λες!
Α ναι? Τι σε κάνει να είσαι
τόσο σίγουρος?
Μπόρεσα... να τους παρατηρήσω...
σε μια πιο κοντινή, ας πούμε... απόσταση.
- Ναι? Πόσο κοντινή?
- Αρκετά κοντινή.
Και δεν είναι τόσο κακοί...
όπως έλεγες... πως είναι.
Έλα μαζί μου, θέλω να δεις κάτι.
Εγώ λέω να μείνω εδώ.
Βεβαιώσου πως το πάτωμα και οι πάγκοι
θα είναι καθαροί πριν κλειδώσεις.
Θέλετε να μείνω και να καθαρίσω?
Έχεις πρόβλημα?
- Όχι.
- Καλό αγόρι.
Τα λέμε αύριο.
Φτάσαμε.
Κοίταξε καλά Ρέμι.
Αυτό συμβαίνει όταν ένας αρουραίος
είναι άνετος ανάμεσα στους ανθρώπους.
Ο κόσμος στον οποίο ζούμε,
ανήκει στον εχθρό.
Πρέπει να ζούμε προσεκτικά.
Εμείς προσέχουμε τους
δικούς μας Ρέμι.
Όταν όλα έχουν ειπωθεί,
είμαστε οι μόνοι που έχεις.
- Όχι.
- Τι?
Όχι μπαμπά, δεν το πιστεύω.
Μου λες πως το μέλλον είναι και
θα είναι περισσότερο από αυτό?
Έτσι είναι τα πράγματα.
Δε μπορείς ν' αλλάξεις την φύση.
Η αλλαγή είναι η φύση μπαμπά.
Το τμήμα που μπορούμε να επηρεάσουμε.
Και αρχίζει όταν το αποφασίσουμε εμείς.
- Που πας?
- Με λίγη τύχη...
προχωράω μπροστά.
Καλημέρα.
Καλημέρα.
Ώστε ο σεφ σε κάλεσε για ποτό ε?
Είναι σπουδαίο πράγμα.
Είναι σπουδαίο. Τι είπε?
Τι? Δε μπορείς να μου πεις?
Με συγχωρείς που ανακατεύομαι στην βαθιά
προσωπική σου σχέση με τον σεφ.
Βλέπω τι κάνεις.
Με κάνεις να σου πω διάφορα μαγειρικά
κόλπα για να θαμπώσεις το αφεντικό...
και μετά με "ρίχνεις"?
Ξύπνα, ξύπνα!
Νόμιζα πως ήσουν διαφορετικός.
Νόμιζα πως πίστευες πως κι εγώ
ήμουν διαφορετική.
Δεν ήμουν υποχρεωμένη να σε βοηθήσω.
Αν κοιτούσα μόνο τον εαυτό μου,
θα σ' άφηνα να πνιγείς.
Αλλά...
ήθελα να πετύχεις.
Σε συμπαθούσα.
Λάθος μου.
Κολέτ!
Περίμενε. Κολέτ!
Τελείωσε μικρέ σεφ, δε μπορώ
να το κάνω άλλο.
Κολέτ!
Περίμενε, μη φεύγεις με
την μοτοσικλέτα...
Δεν είμαι καλός στα λόγια,
ούτε με το φαγητό είμαι καλός.
Τουλάχιστον όχι χωρίς την βοήθεια σου.
Σιχαίνομαι την ψεύτικη μετριοφροσύνη...
είναι ένας ακόμη τρόπος να πεις ψέματα.
- Έχεις ταλέντο.
- Μα δεν έχω!
Αλήθεια, δεν είμαι εγώ.
Όταν πρόσθεσα εκείνο το
επιπλέον συστατικό...
αντί ν' ακολουθήσω τη
συνταγή, όπως είπες...
- ούτε τότε ήμουν εγώ.
- Τι εννοείς?
Εννοώ πως εγώ δε θα το έκανα.
Εγώ θ' ακολουθούσα τη συνταγή.
Θ' ακολουθούσα τη συμβουλή σου.
Θ' ακολουθούσα τις συμβουλές σου ως
το τέλος του κόσμου γιατί σ' αγαπώ.
- Αλλά?
- Αλλά, εγώ...
Μη το κάνεις!
Έχω ένα μυστικό.
Είναι ενοχλητικό κατά κάποιον τρόπο...
- Έχω...
- Τι?
Έχω έναν αρ...
- Έχεις έναν αρκούδο?
- Όχι, όχι.
Έχω αυτόν τον μικροσκοπικό...
τον μικρούλη...
Ένας μικροσκοπικός σεφ
μου λέει τι να κάνω.
- Ένας μικροσκοπικός σεφ?
- Ναι, ναι, είναι...
Είναι εδώ πάνω.
Στο μυαλό σου.
Γιατί είναι τόσο δύσκολο
να σου μιλήσω?
Εντάξει, ορίστε.
Εσύ μ' εμπνέεις.
Θα τα ρισκάρω όλα.
Θα ρισκάρω να σου φανώ ως ο μεγαλύτερος
βλάκας, ψυχάκιας που έχεις δει ποτέ.
Θέλεις να μάθεις γιατί μαθαίνω
τόσο γρήγορα?
Θέλεις να μάθεις γιατί είμαι
τόσο καλός μάγειρας?
Μη γελάσεις, θα σου δείξω.
Όχι, όχι.
- Τι συμβαίνει ’μπριστερ?
- Το "Γκουστώ".
- Επιτέλους κλείνει?
- Όχι.
- Κι άλλα οικονομικά προβλήματα?
- Όχι.
Ανακοίνωσε κι άλλα απαίσια εγκρολς
που γίνονται σε φούρνο μικροκυμάτων? Τι?
- Πες το επιτέλους.
- Έχει επιστρέψει. Είναι δημοφιλές.
Έχω να κάνω κριτική στο "Γκουστώ"
εδώ και χρόνια.
Η τελευταία μου κριτική το καταδίκαζε
πως είναι για τους τουρίστες.
Μάλιστα κύριε.
Έγραψα: "Ο Γκουστώ επιτέλους βρήκε
τη θέση του στην ιστορία...
δίπλα ακριβώς σ' έναν σεφ με παρόμοια
φήμη, τον κ.Μποϊαρντί".
Έτσι το άφησα. Αυτή ήταν
η τελευταία μου λέξη.
- Οι τελευταίες μου λέξεις.
- Μάλιστα κύριε.
Πες μου τότε ’μπριστερ...
πως είναι δυνατόν να είναι δημοφιλές?
Όχι, όχι.
Το DNA ταιριάζει.
Οι συγκυρίες είναι εντάξει,
όλα είναι διασταυρωμένα...
είναι ο γιος του Γκουστώ.
Μα δε μπορεί να συμβαίνει έτσι απλά!
Όλη αυτή η κατάσταση είναι
σχεδιασμένη. Το αγόρι γνωρίζει!
Κοίτα τον εκεί πέρα που προσποιείται
πως είναι βλάκας.
Παίζει με το μυαλό μου όπως
μια γάτα με μια μπάλα...
- από κάτι...
- ακραίο?
Ναι, παίζει τον βλάκα...
- με καταδιώκει μ' αυτόν τον αρουραίο.
- Αρουραίο?
Ναι, τον συμβουλεύεται.
Προσπαθεί εσκεμμένα να με κάνει
να πιστέψω πως είναι σημαντικός.
- Ο αρουραίος?
- Ακριβώς!
Είναι σημαντικός ο αρουραίος?
Φυσικά και όχι!
Θέλει απλά να νομίζω πως είναι!
Βλέπω τη θεατρικότητα του.
Ένας αρουραίος εμφανίζεται στο
πρώτο βράδυ του μικρού.
Τον διατάζω να τον σκοτώσει και τώρα
θέλει να τον βλέπω παντού.
Είναι εδώ! Όχι, δεν είναι, εδώ είναι.
Βλέπω πράγματα, είμαι τρελός?
Υπάρχει κάτι να πολεμήσω ή όχι?
Α όχι!
Αρνούμαι να παίξω το παιχνιδάκι του...
του...
Μήπως θα 'πρεπε ν' ανησυχώ?
Για σένα?
Δε μπορώ να τον απολύσω, έχουν
στραμμένη την προσοχή τους πάνω του.
Αν τον απολύσω τώρα, όλοι
θ' αναρωτιούνται τον λόγο.
Και το τελευταίο που θέλω είναι να
προκαλέσω την προσοχή του κόσμου.
Γιατί ανησυχείς τόσο? Δεν είναι
καλό να έχεις δημοσιότητα?
Δεν είναι καλό το όνομα "Γκουστώ"
να μπαίνει στα πρωτοσέλιδα?
Όχι όμως με το δικό του πρόσωπο!
Το "Γκουστώ" έχει ήδη πρόσωπο και
είναι χοντρό. Αγαπητό και οικείο...
και πουλάει μπουρίτος.
Εκατομμύρια και εκατομμύρια μπουρίτος.
Η προθεσμία λήγει σε 3 μέρες.
Τότε θα μπορείς να τον απολύσεις
όποτε σταματήσει να είναι χρήσιμος.
Και κανείς δε θα μάθει ποτέ.
Ανησυχούσα για το δείγμα μαλλιών
που μου έδωσες.
- Τα ξαναέστειλα στο εργαστήριο.
- Γιατί?
Γιατί το πρώτο αποτέλεσμα έλεγε πως
ήταν τρίχες από τρωκτικό.
- Όχι, όχι.
- Τι?
Δοκίμασε αυτό. Είναι καλύτερο.
Αρουραίος!
Αηδιαστικά πλασματάκια!
Μου υπενθύμισαν πόσο
εύθραυστα ήταν όλα.
Πως μ' έβλεπε ο κόσμος
στην πραγματικότητα.
Και γινόταν όλο και καλύτερο!
Ρέμι!
Γεια σου μικρέ αδερφέ.
Φοβόμασταν πως δεν θα...
ξέρεις...
δε θα εμφανιζόσουν.
Γεια σου Ρέμι. Τι κάνεις?
Τους το είπες?
Εμίλ, αυτό ακριβώς είπα
να μη κάνεις.
Μα τους ξέρεις, είναι φίλοι μου,
δεν κατάλαβα πως εννοούσες αυτούς.
- Συγνώμη.
- Μη το λες σ' εμένα, σ' αυτούς πέσ' το.
- Υπάρχει κάποιο πρόβλημα εδώ?
- Όχι, δεν υπάρχει.
Περιμένετε εδώ.
Είναι κλειδωμένα?
Τι κάνεις εδώ Ρέμι?
Ο Εμίλ εμφανίστηκε με όλους...
ενώ του είπα να μη το κάνει...
κι εκείνος πήγε...
Καταστροφή.
Τελοσπάντων, πεινάνε...
η αποθήκη με τα φαγητά είναι
κλειδωμένη και θέλω το κλειδί.
Θέλουν να κλέψεις φαγητό?
Ναι, όχι!
Είναι περίπλοκο.
Είναι η οικογένεια μου, δεν
έχουν τα ιδανικά σου.
Ιδανικά?
Αν ο χλιδάτος σεφ από 'κει είχε ιδανικά...
νομίζεις πως θα ήταν δύσκολο
να ψήσω εδώ πέρα?
Τα μπουρίτος σε φούρνο μικροκυμάτων?
Ή μπουκίτσες κοτόπουλο?
Στοιχηματίζω πως ο Γάλλος
είναι λουκανικάκι.
Εφευρίσκουμε νέους τρόπους για να
πουλήσουμε εδώ πέρα.
Μήπως θα ήθελες κάτι καυτερό?
Δεν ελέγχω πως θα χρησιμοποιήσουν
την εικόνα μου Ρέμι, είμαι νεκρός!
Σκάστε!
Πρέπει να σκεφτώ.
Θα μαθευτεί. Αφού δεν μπορώ να τους πω
να κρατήσουν το στόμα τους κλειστό...
θα με κυνηγάει όλη η φυλή με
τα στόματα τους ανοιχτά και...
Α να το!
Η διαθήκη σου!
Είναι ενδιαφέρον. Θα σε πείραζε αν...
Καθόλου.
Ο Λινγκουίνι?
Γιατί να υπάρχει ο Λινγκουίνι
μέσα στη διαθήκη σου?
Εδώ ήταν παλιά το γραφείο μου.
Είναι ο γιος σου?
- Έχω γιο?
- Πως είναι δυνατόν να μη το ξέρεις?
Είμαι αποκύημα της φαντασίας σου.
Αφού δεν το ήξερες εσύ, πως θα
μπορούσα να το ξέρω εγώ?
Ο γιος σου είναι ο νόμιμος δικαιούχος
του εστιατορίου.
Όχι, όχι! Ο αρουραίος!
Έκλεψε τα έγγραφα μου!
Κατέβα, θα ξεφύγει!
- Εσύ! Βγες έξω απ' το γραφείο μου.
- Δεν είναι στο γραφείο σου.
Εσύ είσαι στο δικό του.
’σπρος πάτος.
Ανερχόμενος σεφ ανακηρύχθηκε
ιδιοκτήτης του "Γκουστώ".
Η άνοδος σας χαρακτηρίστηκε
ως "μετεωρίτης"...
παρόλο που δεν έχετε
κατάλληλη εκπαίδευση.
Ποιο είναι το μυστικό της ιδιοφυΐας σας?
Το μυστικό? Θέλετε την αλήθεια?
Είμαι ο γιος του Γκουστώ.
Υποθέτω πως είναι στο αίμα μου.
Μα δεν το γνωρίζατε αυτό μέχρι πρόσφατα.
Όχι.
Και είχε σαν αποτέλεσμα να γίνετε ο
ιδιοκτήτης του εστιατορίου.
Πως το ανακαλύψατε?
Μάλλον κάποιο τμήμα του
εαυτού μου το ήξερε.
Το τμήμα του Γκουστώ.
Απο που παίρνετε την έμπνευση σας?
Η έμπνευση έχει πολλά ονόματα.
- Τη δικιά μου τη λένε Κολέτ.
- Τι?
Κάτι κόλλησε στα δόντια μου.
Υγειονομικό.
Θα ήθελα να αναφέρω επιδρομή αρουραίων.
Έχουν καταλάβει το εστιατόριο "Γκουστώ".
Το "Γκουστώ" ε?
Μπορώ να περάσω, για να δούμε...
σε 3 μήνες.
Πρέπει να πάτε τώρα.
Κύριε, ευχαριστώ για την πληροφορία.
Όποτε μπορέσω θα πάω.
Μα ο αρουραίος...
έκλεψε τα έγγραφα μου.
Έχει περάσει η ώρα που ανοίγουμε.
Έπρεπε να έχει τελειώσει πριν μια ώρα.
Καλημέρα αγάπη μου. Έλα κι εσύ.
Πάνω που λέγαμε για την έμπνευση μου.
Ναι, την λέει τον μικρό του σεφ.
Όχι αυτό αγάπη μου, εσένα εννοούσα.
Είναι ο Αντόν Ήγκο.
Είσαι ο κύριος Λινγκουίνι?
Με συγχωρείτε που διακόπτω την
πρόωρη γιορτή σας.
Αλλά σκέφτηκα πως ήταν δίκαιο
να σας δώσω μια ευκαιρία...
μια και είστε καινούργιος
σ' αυτό το παιχνίδι.
Παιχνίδι?
Ναι. Κι εσύ έπαιζες χωρίς αντίπαλο...
που όπως πιθανόν έχεις μαντέψει,
είναι ενάντια στους κανόνες.
Είσαι ο Αντόν Ήγκο.
Είσαι λίγο αργός για κάποιον που
πρέπει να δουλεύει γρήγορα.
Κι εσύ είσαι λεπτός για κάποιον που
του αρέσει το φαγητό.
Δε μ' αρέσει το φαγητό, το αγαπώ.
Αν δεν το αγαπώ, δεν καταπίνω.
Θα επιστρέψω αύριο το βράδυ
έχοντας υψηλές προσδοκίες.
Προσευχήσου να μη με απογοητεύσεις.
Δε θέλουμε να φανούμε αγενείς
αλλά είμαστε Γάλλοι.
Πάμε.
Ήθελε να πει πως είναι η ώρα του
δείπνου και πως είμαστε Γάλλοι.
Μη με κοιτάς έτσι!
Μου αποσπούσες την προσοχή
μπροστά στους δημοσιογράφους.
Πως να συγκεντρωθώ όταν μου
τραβάς συνέχεια τα μαλλιά μου?
Και κάτι άλλο.
Η δική σου άποψη δεν είναι
η μόνη που μετράει.
Ξέρει και η Κολέτ να μαγειρεύει.
Εντάξει, αρκετά!
Κάνε ένα διάλειμμα μικρέ σεφ,
δεν είμαι η μαριονέτα σου.
Κι εσύ δεν είσαι αυτός που
ελέγχει την μαριονέτα.
Ο αρουραίος είναι ο μάγειρας!
Ηρέμησε και έλα στα
συγκαλά σου μικρέ σεφ.
Έρχεται ο Ήγκο κι εγώ
πρέπει να συγκεντρωθώ.
Δεν το έχω ξαναδεί.
Ναι. Είναι σα να είσαι
ο χνουδωτός του φίλος.
Συγνώμη Ρέμι, ξέρω πως
είναι πάρα πολλοί...
Ξέρεις κάτι? Δεν πειράζει,
φέρθηκα εγωιστικά.
Πεινάτε παιδιά?
Εντάξει. Το δείπνο το κερνάω εγώ.
Θα πάμε μετά το κλείσιμο.
Πες στον μπαμπά να φέρει όλο το σόι.
Μικρέ σεφ?
Είναι τέλεια γιε μου.
Δουλειά από μέσα ε?
Έχει τη χάρη του.
Μικρέ σεφ?
Μικρέ σεφ?
Γεια σου μικρέ σεφ.
Νόμιζα πως είχες γυρίσει
στο διαμέρισμα.
Και αφού είδα πως δεν ήσουν εκεί...
Δεν ξέρω...
Δε μου φάνηκε σωστό ν' αφήσουμε
τα πράγματα όπως ήταν, οπότε...
Κοίτα, δε θέλω να μαλώνω.
Τώρα τελευταία είμαι πολύ πιεσμένος.
Έχουν αλλάξει πολλά μέσα σε
μικρό χρονικό διάστημα.
Ξαφνικά έγινα ο Γκουστώ και
πρέπει να είμαι ο Γκουστώ...
Θα απογοητευτούν πολλοί άνθρωποι.
Είναι λίγο παράξενο...
γιατί δεν έχω απογοητεύσει
ξανά κάποιον...
γιατί κανείς δεν περίμενε
τίποτα από 'μένα.
Και ο μόνος λόγος που κάποιος
περιμένει κάτι από 'μένα τώρα είναι...
εξαιτίας σου.
Δεν ήμουν δίκαιος μαζί σου.
Δε με απογοήτευσες ποτέ και δε
θα έπρεπε να το ξεχνώ.
Ήσουν καλός φίλος.
Τι είναι αυτό?
Τι γίνεται?
Κλέβεις φαγητό?
Πως μπόρεσες?
Νόμιζα πως ήσουν φίλος μου.
Σ' εμπιστεύθηκα!
Φύγε! Εσύ και όλα τα φιλαράκια σου.
Και μη ξαναγυρίσεις γιατί θα σου φερθώ
όπως θα έπρεπε να φέρονται τα εστιατόρια.
Είχες δίκιο μπαμπά.
Ποιον κοροϊδεύω?
Είμαστε αυτοί που είμαστε
και είμαστε αρουραίοι.
Θα φύγει σε λίγο και τώρα ξέρετε
πως να μπείτε μέσα.
Κλέψτε ότι θέλετε.
- Δε θα έρθεις?
- Έχασα την όρεξη μου.
Ξέρετε τι θα επιθυμούσατε απόψε κύριε?
Ναι, θα ήθελα την καρδιά σου
σερβιρισμένη σε φτυάρι.
Περάστε!
Σήμερα είναι η μεγάλη μέρα.
Θα 'πρεπε να τους πεις κάτι.
Σαν τι?
Είσαι το αφεντικό, ενέπνευσε τους.
Προσοχή!
Την προσοχή σας παρακαλώ.
Απόψε είναι η μεγάλη βραδιά.
Η όρεξη έρχεται και θα
έχει μεγάλο εγωισμό.
Τον Ήγκο εννοώ, αυτός έρχεται.
Τον κριτικό? Και θα παραγγείλει.
Κάτι...
κάτι απ' το μενού μας.
Κι εμείς θα πρέπει να το μαγειρέψουμε.
Δε μπορείς να το αφήσεις ε?
Δε θα 'πρεπε να είσαι εδώ την ώρα
λειτουργίας, δεν είναι ασφαλές.
Πεινάω!
Κι εγώ δε χρειάζομαι το φαγητό
από μέσα για να είμαι ευτυχισμένος.
Το κλειδί, φίλε μου, είναι να
μην είσαι επιλεκτικός.
- Παρατήρησε.
- Όχι, περίμενε!
Ωχ όχι! Τι θα κάνουμε?
Πάω να φέρω τον μπαμπά.
Μπορεί να νομίζεις πως είσαι σεφ...
αλλά εξακολουθείς να είσαι
μόνο ένας αρουραίος.
Φυσικά και μας πήρε το αστέρι μας την
τελευταία φορά που μας έκανε κριτική.
Φυσικά και πιθανώς να σκότωσε τον Γκουσ...
τον μπαμπά.
Είναι πολύ άσχημη εμψύχωση.
Αλλά θα σας πω ένα πράγμα.
Ήρθε ο Ήγκο.
Ο Αντόν Ήγκο είναι μόνο
ένας ακόμη πελάτης.
Ας μαγειρέψουμε!
Ναι! Ας...
Εντάξει.
Λοιπόν, έχω στο νου μου
έναν απλό διακανονισμό.
Θα δημιουργήσεις για μένα μια
νέα σειρά κατεψυγμένων φαγητών.
Κι εγώ, σε αντάλλαγμα,
δε θα σε σκοτώσω.
Εις το επανιδείν, αρουραίε.
Ξέρετε τι θα θέλατε για απόψε κύριε?
Ναι, νομίζω πως ξέρω.
Αφού διάβασα πολλές φανφάρες
για τον νέο σας μάγειρα...
ξέρετε τι λαχταρώ?
Λίγη προοπτική.
Αυτό είναι!
Θα ήθελα κάποια φρέσκια, ξεκάθαρη
και εποχικά σωστή προοπτική.
Μπορείτε να μου προτείνετε κάποιο
καλό κρασί να την συνοδεύσω?
Τι είπατε κύριε?
Προοπτική. Είναι φρέσκια υποθέτω!
Πολύ καλά. Αφού σας έχει
τελειώσει η προοπτική...
και όπως φαίνεται δεν την έχει κανείς
άλλος σ' αυτή την καταραμένη πόλη...
θα κάνουμε μια συμφωνία.
Εσείς θα παρέχετε το φαγητό
κι εγώ την προοπτική.
Που θα ταιριάζει με ένα μπουκάλι
Σεβέλ του 1947.
Φοβάμαι πως...
η επιλογή του δείπνου σας?
Πες στον σεφ Λινγκουίνι σου πως θέλω
ό,τι τολμήσει να μου σερβίρει.
Πες του να μου ρίξει με την
καλύτερη βολή του.
Θα πάρω ό,τι θα πάρει κι αυτός.
- Τα παρατήσαμε λοιπόν.
- Γιατί το λες αυτό?
Είμαστε σ' ένα κλουβί μέσα σε
μια καρότσα αυτοκινήτου...
περιμένοντας το μέλλον
στα κατεψυγμένα φαγητά.
Όχι, εγώ είμαι σ' ένα κλουβί.
Εγώ τα παράτησα.
Εσύ είσαι ελεύθερος.
Είμαι μόνο τόσο ελεύθερος
όσο με φαντάζεσαι εσύ.
Όπως είσαι εσύ.
Σε παρακαλώ, βαρέθηκα
να προσποιούμαι.
Προσποιούμαι πως είμαι αρουραίος
για τον πατέρα μου.
Προσποιούμαι πως είμαι άνθρωπος
για τον Λινγκουίνι.
Προσποιούμαι πως υπάρχεις εσύ...
για να έχω να μιλάω με κάποιον.
Μου λες μόνο πράγματα
που ήδη γνωρίζω.
Ξέρω ποιος είμαι! Γιατί να χρειάζομαι
να μου το πεις εσύ?
Γιατί χρειάζομαι να προσποιούμαι?
Μα δεν το κάνεις Ρέμι,
το έχεις μέσα σου.
Όχι, το άλλο αριστερό.
Μπαμπά!
- Γεια σου μικρέ αδερφέ!
- Εμίλ!
Σας αγαπάω βρε παιδιά!
- Που πας?
- Στο εστιατόριο.
Θα αποτύχουν χωρίς εμένα!
- Και τι σε νοιάζει εσένα?
- Μάγειρας είμαι!
Δικιά σου είναι η συνταγή, πως είναι δυνατόν
να μη ξέρεις την ίδια σου τη συνταγή?
Δεν την έγραψα.
Απλά μου ήρθε.
Ίσως σου ξαναέρθει, ναι? Γιατί δε
μπορούμε να το σερβίρουμε αυτό!
Που είναι η παραγγελία μου?
Δε μπορούμε να τους
σερβίρουμε κάτι άλλο?
Κάτι που δεν επινόησα εγώ?
- Μα αυτό παραγγέλνουν!
- Κάντε τους να παραγγείλουν κάτι άλλο.
Πείτε τους πως μας τελείωσαν.
Δε γίνεται να μας έχουν τελειώσει,
μόλις ανοίξαμε!
Έχω μια άλλη ιδέα. Γιατί να μην τους
σερβίρουμε αυτό που παρήγγειλαν!
Θα τα ετοιμάσουμε εμείς,
απλά πες μας τι έκανες!
Δεν ξέρω τι έκανα!
Πρέπει να πούμε κάτι στους πελάτες!
Πείτε τους, πείτε τους...
Ρέμι, μη το κάνεις.
Σταματήστε!
Δεν πρόκειται για μένα...
λέμε τι θα κάνουμε αυτή τη...
Αρουραίοι!
Μη τον ακουμπάτε!
Σ' ευχαριστώ που γύρισες μικρέ σεφ.
Ξέρω πως ακούγεται τρελό αλλά...
Η αλήθεια ακούγεται τρελή μερικές φορές
αλλά αυτό δε σημαίνει πως δεν ισχύει.
Η αλήθεια.
Και η αλήθεια είναι...
πως δεν έχω καθόλου ταλέντο.
Αλλά αυτός ο αρουραίος...
Αυτός έχει δημιουργήσει αυτές τις
συνταγές. Αυτός είναι ο μάγειρας.
Ο αληθινός μάγειρας.
Κρυβόταν κάτω από το καπέλο μου.
Αυτός έλεγχε τις κινήσεις μου.
Είναι ο λόγος που μπορώ να μαγειρέψω
το φαγητό που έχει συναρπάσει τους πάντες.
Ο λόγος που ο Ήγκο είναι
έξω απ' αυτή την πόρτα.
Μου δίνατε τα εύσημα για
το δικό του χάρισμα.
Ξέρω πως είναι δύσκολο να το πιστέψετε...
αλλά πιστεύατε πως μπορώ
να μαγειρέψω, σωστά?
Κοιτάξτε, δουλεύει. Είναι τρελό
αλλά δουλεύει.
Θα μπορούσαμε να γίνουμε το
καλύτερο εστιατόριο του Παρισιού...
κι αυτός ο αρουραίος, αυτός
ο πανέξυπνος μικρός σεφ...
μπορεί να μας οδηγήσει.
Τι λέτε? Είστε μαζί μου?
Μπαμπά!
- Μπαμπά, δεν ξέρω τι να πω!
- Είχα άδικο για τον φίλο σου.
Και για σένα.
Δε θέλω να πιστέψεις πως βάζω αυτό
πάνω από την οικογένεια.
Δε μπορώ να επιλέξω από δύο
μέρη του εαυτού μου.
Δε μιλάω για το μαγείρεμα...
μιλάω για κότσια.
Πραγματικά σημαίνει
τόσα πολλά για σένα?
Δεν είμαστε μάγειρες, αλλά
είμαστε οικογένεια.
Πες μας τι να κάνουμε και θα το έχεις.
Σταματήστε αυτόν τον επόπτη υγείας!
Εμπρός, εμπρός.
Οι υπόλοιποι μείνετε εδώ
να βοηθήσετε τον Ρέμι.
Οι υπάλληλοι πρέπει να πλένουν
τα χέρια τους.
Η ομάδα 3 στα ψάρια.
Η ομάδα 4 τα ψητά.
Η ομάδα 5 την ψησταριά.
Η ομάδα 6 τις σως.
Πηγαίντε στους πάγκους σας. Πάμε.
Έφτιαχνα φαγητό από τότε που μπορούσα
να σταθώ στα δυο μου πόδια.
Χρειαζόμαστε κάποιον για να σερβίρει.
Με συγχωρείτε για την καθυστέρηση,
αλλά έχουμε έλλειψη προσωπικού απόψε.
Κάντε όση ώρα θέλετε.
Βεβαιωθείτε πως η μπριζόλα
είναι μαλακιά.
Κουνήσου, κουνήσου.
Σιγά με το κουβέρ.
Κουνηθείτε. Σερβίρετε το βούτυρο.
Μη βάζετε όλο το τυρί.
Συνθέστε τη σαλάτα σα να
ζωγραφίζατε έναν πίνακα.
Μη βάζετε πολύ βενιγκρέτ.
Μη τα βάζετε ανακατεμένα.
Συνεχίστε τη δουλειά.
Τοποθετήστε απαλά τα σκαλοπίνια.
Δοκιμή! Κάτω τα κουτάλια!
Ωραία! Πολύ αλάτι! Ωραία.
Μη παραβράσετε την ντομάτα,
σκληραίνει το κρέας.
- Εμίλ!
- Συγνώμη!
Κολέτ περίμενε!
Κολέτ! Γύρισες πίσω.
- Κολέτ, εγώ...
- Μη πεις λέξη.
Αν το σκεφτώ μπορεί ν' αλλάξω γνώμη.
Απλά πες μου τι θέλει να
μαγειρέψει ο αρουραίος.
Ρατατούι? Είναι χωριάτικο.
Είσαι σίγουρος πως θέλεις να
σερβίρεις αυτό στον Ήγκο?
Τι? Ρατατούι φτιάχνω.
Πως θα το ετοίμαζες εσύ?
Ρατατούι? Πλάκα θα κάνουν!
Ποιος μαγείρεψε αυτό το Ρατατούι?
Απαιτώ να μάθω!
Δε μπορώ να θυμηθώ την τελευταία φορά
που ζήτησα από έναν σερβιτόρο...
να δώσει τα συγχαρητήρια μου στον σεφ.
Και τώρα βρίσκομαι στην παράξενη θέση
ο σερβιτόρος μου να είναι και ο σεφ.
Ευχαριστώ αλλά απόψε είμαι
απλά ο σερβιτόρος σας.
Τότε ποιον να ευχαριστήσω για το φαγητό?
Με συγχωρείτε ένα λεπτό.
Εσείς πρέπει να είστε ο σεφ.
Αν θέλεις να δεις τον σεφ,
θα πρέπει να περιμένεις...
μέχρι να έχουν φύγει
οι υπόλοιποι πελάτες.
Ας είναι.
Στην αρχή ο Ήγκο νόμιζε
πως ήταν αστείο...
αλλά καθώς εξηγούσε ο Λινγκουίνι,
το χαμόγελο του Ήγκο εξαφανίστηκε.
Δεν αντιδρά πέρα από το να κάνει
περιστασιακές ερωτήσεις.
Κι όταν τελειώνει η ιστορία...
ο Ήγκο σηκώνεται, μας ευχαριστεί
για το φαγητό...
και φεύγει χωρίς άλλη κουβέντα.
Την επόμενη μέρα εμφανίζεται
η κριτική του.
Κατά πολλούς τρόπους, η κριτική
ενός γευσιγνώστη είναι εύκολη.
Ρισκάρουμε πολύ λίγα...
αλλά απολαμβάνουμε τις ικεσίες αυτών
που προσφέρουν τη δουλειά τους...
και τους εαυτούς τους στην κριτική μας.
Τρεφόμαστε από την αρνητική κριτική...
που είναι διασκεδαστική
να γράφουμε και να διαβάζουμε.
Αλλά η πικρή αλήθεια που εμείς οι
κριτικοί πρέπει να αντιμετωπίσουμε...
είναι πως στο ευρύτερο πεδίο
των πραγμάτων...
το συνηθισμένο σκουπίδι είναι πιθανόν
πιο ουσιώδες από την κριτική μας...
που αυτοανακηρύσσεται.
Υπάρχουν όμως φορές που ένας
κριτικός πραγματικά ρισκάρει κάτι.
Και αυτό είναι για την ανακάλυψη και
την προστασία του νέου.
Ο κόσμος είναι συχνά κακός
στα νέα ταλέντα...
στις νέες δημιουργίες.
Το νέο χρειάζεται φίλους.
Χθες βράδυ έζησα κάτι νέο.
Ένα υπέροχο φαγητό από μια
μη αναμενόμενη πηγή.
Το να πω πως το φαγητό
όπως και ο δημιουργός του...
άλλαξαν την οπτική μου
για την καλή κουζίνα...
είναι αηδιαστική ερμηνεία.
Μου συγκλόνισαν τη ζωή.
Στο παρελθόν δεν κράτησα κρυφή
τη διαφωνία μου...
με το διάσημο ρητό του σεφ Γκουστώ...
"Ο καθένας μπορεί να μαγειρέψει".
Αλλά συνειδητοποιώ πως μόνο τώρα
καταλαβαίνω απόλυτα τι εννοούσε.
Δε μπορεί να γίνει ο καθένας
σπουδαίος καλλιτέχνης.
Αλλά ένας σπουδαίος καλλιτέχνης
μπορεί να έρθει από οπουδήποτε.
Είναι δύσκολο να φανταστώ μια πιο ταπεινή
καταγωγή από αυτή της ιδιοφυΐας...
που τώρα μαγειρεύει στο "Γκουστώ",
ο οποίος είναι κατά τη γνώμη μου...
ο καλύτερος σεφ της Γαλλίας.
Θα επιστρέψω στο "Γκουστώ" σύντομα,
πεινασμένος για περισσότερα.
Ήταν σπουδαία βραδιά.
Η πιο ευτυχισμένη της ζωής μου.
Αλλά το μόνο προβλέψιμο για τη ζωή
είναι το πόσο απρόβλεπτη είναι.
Έπρεπε ν' αφήσουμε τον Σκίνερ
και τον επόπτη υγείας...
και φυσικά μας κάρφωσαν.
Το φαγητό δεν είχε σημασία.
Μόλις βγήκαν έκαναν επιδρομή
στην κουζίνα.
Το εστιατόριο ήταν κλειστό...
και ο Ήγκο έχασε τη δουλειά του
και την αξιοπιστία του.
Αλλά μην αισθάνεστε άσχημα γι' αυτόν.
Τα πάει πολύ καλά σαν μικροεπενδυτής.
- Φαίνεται πολύ ευτυχισμένος.
- Και πως το ξέρεις εσύ?
Πρέπει να φύγω.
Η ετοιμασία του δείπνου.
Ξέρεις πως του αρέσει.
Ευχαριστώ μικρέ σεφ.
Θα θέλατε επιδόρπιο απόψε?
Όπως πάντα.
Ποιο θα θέλατε?
Εξέπληξε με!
Πιστέψτε με, όταν τη λέω εγώ αυτή
την ιστορία είναι πολύ καλύτερη.
’ντε, που είναι το φαγητό?
Πεθαίνουμε απ' την πείνα!
Υπότιτλοι by amela