Tip:
Highlight text to annotate it
X
ΜΕΤΑΦΡΑΣΗ - A.P.S.U Team - www. apsubs. com
ΣΥΓΧΡΟΝΙΣΜΟΣ - dennisvry@HL-Subs
Όταν ένα αγόρι γεννιόταν
όπως όλοι οι Σπαρτιάτες,
εξεταζόταν.
Αν ήταν μικροκαμωμένο
ή καχεκτικό
ή ασθενικό ή κακοφτιαγμένο,
το πετούσαν στον γκρεμό.
Από τη στιγμή που
μπορούσε να σταθεί
βαπτιζόταν στο
πνεύμα της μάχης.
Διδαγμένο ποτέ να μην υποχωρεί,
ποτέ να μην παραδίνετε.
Διδαγμένο ότι ο θάνατος στο
πεδίο μάχης, για χάρη της Σπάρτης...
ήταν η μέγιστη δόξα που θα
μπορούσε να επιτύχει στη ζωή του.
Στην ηλικία των 7, όπως
συνηθιζόταν στη Σπάρτη...
έπαιρναν το αγόρι απ' τη μητέρα του,
και το βύθιζαν σε ένα κόσμο βίας.
Σφυριλατημένο από Σπαρτιάτες
πολεμιστές, με παράδοση 300 χρόνων...
για να δημιουργήσουν τους
καλύτερους πολεμιστές του κόσμου.
Στην "Αγωγή", όπως ονομαζόταν,
ανάγκαζαν το αγόρι να πολεμήσει.
Λιμοκτονώντας,
οδηγούνταν στην κλεψιά
και αν ήταν απαραίτητο,
στο φόνο.
Το τιμωρούσαν με
βέργα και μαστίγιο.
Εκπευδευόταν στο να
μην δείχνει πόνο, οίκτο.
Δοκιμαζόταν συνεχώς,
πεταμένο στην άγρια φύση.
Με μόνα όπλα το μυαλό
και τη θέληση
ενάντια στη λύσσα της φύσης.
Ήταν η μύησή του.
Μόνος του
με την άγρια φύση.
Και είτε θα επέστρεφε
πίσω σαν Σπαρτιάτης...
...ή καθόλου.
Ο λύκος, αρχίζει να
περικυκλώνει το αγόρι.
Νύχια μαύρα και σκληρά σαν ατσάλι,
τρίχωμα μαύρο όσο και η νύχτα.
Λαμπερά κόκκινα μάτια,
σαν να βγήκε από την κόλαση.
Ο τεράστιος λύκος,
γρύλιζε...
οσμιζόμενος το
επερχόμενο γεύμα.
Δεν είναι ο φόβος
που τον κυριεύει
αλλά μια απόκρυφη
αίσθηση των πραγμάτων.
Κρύος αέρας
στα πνευμόνια του...
υγρές μάζες αέρα, ταξιδεύουν
στην επερχόμενη νύχτα.
Τα χέρια του είναι σταθερά.
Oι κινήσεις του, άψογες.
Κι έτσι το αγόρι, που είχε
αφεθεί σε βέβαιο θάνατο
γύρισε στους δικούς του,
στη μυθική Σπάρτη...
Βασιλιάς.
Ο Βασιλιάς μας, ο Λεωνίδας!
Έχουν περάσει περισσότερα
από 30 χρόνια, από τον λύκο
μέχρι τη χειμωνιάτικη παγωνιά.
Τώρα, όπως και τότε,
ένα κτήνος ζυγώνει.
Υπομονετικά και σίγουρα.
Οσμιζόμενο το γεύμα που πλησιάζει.
Όμως αυτό το κτήνος, αποτελείται από
άντρες και άλογα, ξίφη και λόγχες.
Ένας στρατός από σκλάβους,
αφάνταστα τεράστιος
έτοιμος να καταβροχθίσει
την μικροσκοπική Ελλάδα.
Έτοιμος να αφανίσει την ελπίδα του
κόσμου, για ορθό λόγο και δικαιοσύνη.
Ένα κτήνος ζυγώνει.
Κι ο ίδιος ο Βασιλιάς
Λεωνίδας, το προκάλεσε.
Όσο πιο πολύ ιδρώσεις εδώ, τόσο
λιγότερο θα ματώσεις στη μάχη.
Ο πατέρας μου, με έμαθε,
ότι ο φόβος δεν φεύγει ποτέ.
Αν τον αποδεχτείς,
θα σε κάνει πιο δυνατό.
Βασίλισσά μου, ένας Πέρσης
αγγελιοφόρος περιμένει τον Λεωνίδα.
Στο τέλος, η πραγματική
δύναμη ενός Σπαρτιάτη
είναι ο πολεμιστής δίπλα του.
Αν του δείξεις σεβασμό,
θα σου δείξει κι αυτός.
Πρώτα, παλεύεις με το μυαλό.
Και μετά με την καρδιά σου.
Τι είναι;
Ένας Πέρσης αγγελιοφόρος
σε περιμένει.
- Μην ξεχάσεις το σημερινό μάθημα.
- Σεβασμός και τιμή.
Σεβασμός και τιμή.
Σύμβουλε Θέρον, βρήκες κάτι
να γίνεις χρήσιμος επιτέλους.
Απλά διασκεδάζω
τους καλεσμένους σας.
Είμαι σίγουρος!
Προτού μιλήσεις Πέρση, να
ξέρεις ότι όλοι στην Σπάρτη,
ακόμα κι ένας
αγγελιοφόρος του Βασιλιά
είναι υπόλογος
για τα όσα θα πει.
- Τι μήνυμα φέρνεις;
- " Γη και ύδωρ. "
Κάνατε τόσο δρόμο από
την Περσία, για γη και ύδωρ;
Μην είσαι χαμηλοθώρης
και ανόητος Πέρση.
Δεν θα πάρετε τίποτα
από την Σπάρτη.
Τι κάνει αυτήν την γυναίκα να νομίζει,
ότι μπορεί να μιλήσει με άντρες.
Γιατί μόνο οι Σπαρτιάτισσες
γεννάνε αληθινούς άντρες.
Ας περπατήσουμε...
να ηρεμήσουν τα πνεύματα.
Κάντε τις γυναίκες σας να
σωπάσουν, και θα μιλήσουμε.
’κουσε προσεκτικά, Λεωνίδα.
Ο Ξέρξης υπερνικά
και ελέγχει
οτιδήποτε πέσει στο
βλέμμα του και θελήσει.
Καθοδηγεί ένα στρατό
τόσο μεγάλο
που τρέμει το έδαφος στο πέρασμά
του, και τα ποτάμια στερεύουν.
Το μόνο που ζητάει
είναι αυτό.
Μια ταπεινή προσφορά
γης και ύδωρ.
Ένα μικρό δείγμα υποταγής της
Σπάρτης, στην θέληση του Ξέρξη.
Υποταγή;
Αυτό είναι ένα
μικρό πρόβλημα.
Η φήμες λένε, ότι οι Αθηναίοι,
σας έχουν ήδη απορρίψει.
Κι αν αυτοί οι φιλόσοφοι και...
παιδεραστές, είχαν τα
κότσια να αρνηθούν...
- Πρέπει να είμαστε διπλωματικοί.
- Στο κάτω - κάτω σαν Σπαρτιάτες...
πρέπει να σκεφτούμε
την υπόληψή μας.
Διάλεξε προσεκτικά τον
επόμενο λόγο σου, Λεωνίδα.
Μπορεί να είναι τα
τελευταία σου, ως Βασιλιάς.
" Γη και ύδωρ. "
- Τρελός. Είσαι τρελός.
- Γη και ύδωρ.
Θα τα βρεις
άφθονα εκεί κάτω.
Πέρσης ή Έλληνας, κανένας
δεν απειλεί έναν αγγελιοφόρο.
Φέρνεις στέμματα και κεφάλια Βασι-
λιάδων στα σκαλιά της πόλης μου.
Προσβάλεις την
Βασίλισσα μου.
Απειλείς τους ανθρώπους μου
με δουλεία και θάνατο.
Πρόσεξα πολύ καλά τα λόγια μου,
ίσως έπρεπε να είχες κάνει το ίδιο.
Αυτό είναι βλασφημία.
Είναι παραφροσύνη!
Παραφροσύνη;
Αυτή είναι η Σπάρτη!
Καλωήρθες, Λεωνίδα.
Σε περιμέναμε.
Οι Έφοροι.
Ιερείς των αρχαίων Θεών.
" Ομογάλακτα γουρούνια. "
Περισσότερο "όντα"
παρά άνθρωποι.
Όντα, που ακόμη και ο Λεωνίδας
πρέπει να δωροδοκήσει και να ικετεύσει.
Κανένας Σπαρτιάτης Βασιλιάς
δεν πήγε για πόλεμο
χωρίς την συγκατάθεση
των εφόρων.
Οι Πέρσες ισχυρίζονται ότι οι δυνάμεις
τους, μετρούνται σε εκατομμύρια.
Ελπίζω να υπερβάλλουν.
Δεν υπάρχει όμως αμφιβολία
ότι θα αντιμετωπίσουμε
τον μεγαλύτερο στρατό
που συγκεντρώθηκε ποτέ.
Πριν ακούσουμε
τα σχέδια σου...
τι έχεις να προσφέρεις;
Θα χρησιμοποιήσουμε, την
ανώτερη πολεμική μας τέχνη
και την ίδια την Ελληνική Γη,
για να τους καταστρέψουμε.
Θα βαδίσουμε βόρεια,
προς την ακτή.
Είναι Αύγουστος Λεωνίδα.
Η πανσέληνος πλησιάζει.
Και μια ιερή
και αρχαία γιορτή.
Η Σπάρτη δεν κάνει πόλεμο
τις μέρες των Καρνείων.
Η Σπάρτη θα καεί!
Οι άνδρες μας θα πεθαίνουν
και οι γυναίκες και τα παιδιά
μας, θα γίνουν σκλάβοι.
Θα φράξουμε το δρόμο
στους Πέρσες
φτιάχνοντας το
ξακουστό Φωκικό τοίχος
και έτσι θα τους οδηγήσουμε
στο πέρασμα ανάμεσα στα βουνά,
που ονομάζονται Θερμοπύλες.
Εκεί, ο αριθμός των πολεμιστών
τους, θα είναι ένα τίποτα.
Και το κάθε κύμα
της Περσικής επίθεσης
θα συντρίβεται
από τις ασπίδες μας!
Οι απώλειες του Ξέρξη
θα είναι τόσο σημαντικές
και οι άντρες του με πεσμένο
ηθικό, ώστε δεν θα έχει επιλογή
παρά μόνο να εγκαταλείψει
την εκστρατεία του.
Πρέπει να συμβουλευτούμε
το μαντείο.
Εμπιστεύσου τους
Θεούς Λεωνίδα.
Θα προτιμούσα να εμπιστευτείτε
την λογική σας.
Οι βλασφημίες σου, μας
κόστισαν ήδη αρκετά.
Μη συνεχίζεις.
Θα συμβουλευτούμε
το μαντείο.
Αρρωστημένοι
αρχαίοι μυστικιστές.
’χρηστα απομεινάρια
των παλιών καιρών
πριν η Σπάρτη αναδυθεί
από την εποχή του σκότους.
Κατάλοιπα, μιας
ανόητης παράδοσης.
Μια παράδοση, που ούτε ο ίδιος ο
Λεωνίδας δεν μπορούσε να αψηφήσει.
Πρέπει να σεβαστεί
το λόγο των Εφόρων.
Αυτός είναι ο νόμος.
Και κανένας Σπαρτιάτης,
υπόδουλος ή πολίτης
άνδρας ή γυναίκα,
σκλάβος ή Βασιλιάς
δεν είναι υπεράνω του νόμου.
Οι έφοροι, διαλέγανε μόνο τα
ομορφότερα κορίτσια της Σπάρτης
για να ζήσουν μαζί τους,
ως μάντισσες.
Η ομορφιά τους,
είναι και η κατάρα τους.
Οι παλιάνθρωποι όμως,
είχαν ανθρώπινες ανάγκες...
...και ψυχές μαύρες
σαν την κόλαση.
Προσευχήσου στους ανέμους.
Η Σπάρτη θα πέσει.
Όλη η Ελλάδα θα πέσει.
Μην εμπιστεύεσαι
τους ανθρώπους.
Τίμα τους αρχαίους Θεούς.
Τίμα τα Κάρνεια!
Η κατάβαση είναι δυσκολότερη.
Στομφώδη,
ομογάλακτα γουρούνια.
Ανάξιοι, αρρωστημένοι,
σάπιοι. Διεφθαρμένοι.
Έχεις την εύνοια
του Θεού-Βασιλιά πια...
- Σοφέ και ιερέ άνθρωπε.
- Nαι!
Κι όταν η Σπάρτη θα καίγεται,
εσύ θα κολυμπάς στο χρυσάφι.
Θα λαμβάνεις νέες
μάντισσες καθημερινά...
από κάθε γωνιά
της αυτοκρατορίας.
Τα χείλη σου μπορούν να τελειώσουν
ότι άρχισαν τα δάχτυλά σου;
Τι σου είπαν οι Έφοροι
και σε επηρέασαν;
Τα λόγια μιας μεθυσμένης
κι ενός Θεού
δεν είναι αρκετά για να στερήσουν
το πάθος μου για σένα.
Πες μου, γιατί είσαι
τόσο απόμακρος;
Γιατί όπως φαίνεται...
αν και σκλάβες
λεπρών γερόντων
τα λόγια της μάντισσας, μπορούν
να καταστρέψουν ότι αγαπώ.
Γι' αυτό λοιπόν ο Βασιλιάς
μου, χάνει τον ύπνο του
και είναι απόμακρος απ' τη
γυναίκα στο κρεβάτι του;
Μόνο μιας γυναίκας τα λόγια, μπορούν
να επηρεάσουν τον άντρα μου.
Και είναι τα δικά μου.
Και τι πρέπει να κάνει ένας Βασιλιάς
για να προστατέψει το λαό του
όταν οι νόμοι που ορκίστηκε να υπη-
ρετεί τον πιέζουν να μείνει άπραγος;
Δεν έχει να κάνει με την υποχρέωση
ενός Σπαρτιάτη πολίτη...
ή ενός άντρα ή ενός Βασιλιά.
Αντιθέτως, αναρωτήσου
αγαπημένε μου...
Τι πρέπει να κάνει ένας
ελεύθερος άνθρωπος;
- Αυτοί είναι όλοι;
- Όπως διέταξες. Τριακόσιοι.
Όλοι όσοι έχουν γιούς
να τους φέρουν απογόνους.
Είμαστε μαζί σου, κύριε.
Για τη Σπάρτη, για την
ελευθερία, μέχρι θανάτου!
Είναι ο γιος σου.
Πολύ νέος, δεν έχει καν νοιώσει
την ζεστασιά μιας γυναίκας.
Έχω άλλους για να
τον αντικαταστήσω.
Ο Αστίνος είναι γενναίος και
έτοιμος όσο και οι υπόλοιποι.
Όσο μεγάλοι ήμασταν κι εμείς,
όταν πολεμήσαμε πρώτη φορά μαζί.
Είσαι καλός φίλος, αλλά
ακόμα καλύτερος Λοχαγός.
Καλέ μου βασιλιά!
Καλέ μου Bασιλιά.
Το μαντείο μίλησε.
Οι έφοροι μίλησαν.
Δεν πρέπει να εκστρατεύσεις.
Το λέει ο νόμος, κύριε μου.
Ο στρατός της Σπάρτης δεν
πρέπει να πάει στον πόλεμο.
Δεν θα πάει.
Δεν έδωσα τέτοιες εντολές.
Απλώς κάνω έναν περίπατο.
Ξεμουδιάζω τα πόδια μου.
Αυτοί οι τριακόσιοι άντρες,
είναι η προσωπική μου φρουρά.
- Ο στρατός μας θα μείνει στη Σπάρτη.
- Και που θα πας, τότε;
Δεν το είχα καλοσκεφτεί.
Αφού όμως ρωτάς...
...υποθέτω προς τα Βόρεια.
Στις Θερμοπύλες;
Τι κάνουμε τώρα;
- Τι μπορούμε να κάνουμε;
- Τι μπορείτε να κάνετε;
Η Σπάρτη, θα χρειαστεί αγόρια.
Σπαρτιάτη!
Ναι, κυρία μου;
«Ή ταν, ή επί τας»
Μάλιστα, κυρία μου.
" Αντίο, αγάπη μου. "
Δεν το είπε. Δεν υπάρχει
χώρος για τρυφερότητα.
Όχι στην Σπάρτη.
Δεν υπάρχει θέση για αδυναμίες.
Μόνο οι σκληροί και δυνατοί, μπορούν
να αυτοαποκαλούνται Σπαρτιάτες.
Μόνο οι σκληροί.
Μόνο οι δυνατοί.
Βαδίζουμε.
Για τη Γη μας, για τις
οικογένειές μας, για τις ελευθερία μας.
Βαδίζουμε.
Δάξο, τι ευχάριστη έκπληξη.
Αυτό το πρωινό είναι γεμάτο
εκπλήξεις Λεωνίδα.
- Μας εξαπάτησαν.
- Αυτή είναι έκπληξη!
Ησυχία!
Μας είχαν πει ότι η Σπάρτη
είναι επί ποδός πολέμου.
Ανυπομονούσαμε να
ενώσουμε τις δυνάμεις μας.
Αν αναζητάς το αίμα,
καλωσήρθες στην παρέα μας.
Μα έφερες μόνο μια χούφτα
ανθρώπους για τον Ξέρξη;
Περιμέναμε ότι η Σπάρτη θα είχε
την ίδια υποχρέωση με εμάς.
Δεν την έχει;
Εσύ εκεί. Ποιο είναι
το επάγγελμά σου;
Είμαι αγγειοπλάστης, κύριε.
Και εσύ Αρκά, ποιο
είναι το επάγγελμά σου;
- Γλύπτης κύριε.
- Γλύπτης!
- Εσύ;
- Σιδηρουργός.
Σπαρτιάτες! Ποιο είναι
το επάγγελμά σας;
Βλέπεις, παλιόφιλε; Έφερα περισ-
σότερους στρατιώτες απ' ότι εσύ.
Δεν έχει ύπνο απόψε.
Όχι για το βασιλιά.
Όλα τα 40 του χρόνια, οδηγούν
απευθείας σ' αυτό το λαμπρό προορισμό.
Αυτή τη λαμπρή σύγκρουση
ασπίδας και δόρατος
σπαθιού και κοκάλου,
σάρκας και αίματος.
Η μόνη του λύπη, είναι ότι έχει
τόσους λίγους να θυσιαστούν.
Μας ακολουθούν.
Μας παρακολουθεί
από την Σπάρτη.
Βασιλιά μου, κοίτα!
Τι σας συνέβη;
- Που είναι όλοι;
- Πέρσες.
Υπολογίζω ότι
ήταν κάπου 20.
Ανιχνευτές...
Όμως αυτές οι πατημασιές...
Πίσω μας!
Είναι παιδί.
Είναι ήσυχα τώρα.
Ήρθαν με τέρατα
απ' την κόλαση.
Με τα νύχια και τα μαστίγιά
τους, τους σκότωσαν...
...όλους, εκτός από εμένα.
Βρήκα τους χωριάτες.
Δεν έχουν
ευσπλαχνία οι Θεοί;
Είμαστε καταδικασμένοι.
Κάνε ησυχία.
Πρόκειται για Περσικά φαντάσματα,
γνωστά απ' τους αρχαίους καιρούς.
Στοιχειώνουν τις
ανθρώπινες ψυχές.
Δεν σκοτώνονται
ούτε ηττώνται. Όχι αυτοί.
Όχι οι "Αθάνατοι"!
Οι "Αθάνατοι"... Θα βάλουμε
το όνομά τους σε δοκιμασία.
Στις Θερμοπύλες βαδίζουμε.
Στο στενό αυτό
πέρασμα βαδίζουμε.
Ο αριθμός των πολεμιστών
του Ξέρξη, είναι ένα τίποτα.
Σπαρτιάτες.
Πολίτες-στρατιώτες
ελεύθεροι σκλάβοι,
γενναία ελληνική ψυχή.
Αδέρφια, πατεράδες, γιοί.
Βαδίζουμε.
Για χάρη της τιμής, του καθήκοντος,
της δόξας, βαδίζουμε.
Κοιτάξτε. Πέρσες!
Στο στόμα της κόλασης,
βαδίζουμε.
Κοιτάτε τα σκυλιά
καθώς τα αγκαλιάζει
εγκάρδια η Ελλάδα. Ελάτε.
Πράγματι.
Φαίνεται να το
πηγαίνει για βροχή.
Ο Δίας σπαθίζει τον
ουρανό με κεραυνούς
και μαστιγώνει τα Περσικά
πλοία με θυελλώδη άνεμο.
Πανηγυρισμοί.
Μόνο ένας διατηρεί την
Σπαρτιατική επιφυλακτικότητά του.
Μόνο εκείνος.
Μόνο ο Βασιλιάς μας.
Βασίλισσά μου;
Βασίλισσά μου,
το προαύλιο
είναι πιο ασφαλές μέρος
για μια παντρεμένη γυναίκα.
Κουτσομπολιό και εθιμοτυπία
είναι το λιγότερο που με απασχολεί
αυτή τη στιγμή Σύμβουλε.
Χρειάζεται τέτοια
μυστικότητα;
Δεν μπορώ να εμπιστευτώ
κανέναν ακόμα και στο σπίτι μου.
Ακόμα κι εδώ, ακούει
και βλέπει ο Θέρον
και εμποτίζει τη Σπάρτη
με αμφιβολία και φόβο.
Μιλάς λες κι όλη η Σπάρτη
συνωμοτεί εναντίον σου.
Μακάρι να ήταν
μόνο εναντίον μου.
Πολλοί Σύμβουλοι, θα ψήφιζαν
να στείλουμε ότι μπορούμε
και να ακολουθήσουμε
τον Λεωνίδα.
Εσύ όμως, πρέπει
να τους δώσεις χάρη.
Κι εσύ μπορείς να κανονίσεις
να μιλήσω στο Συμβούλιο.
Αν δεν σκοπεύουν να στείλουν,
θα τους ενημερώσω.
Για ποιο πράγμα θα τους
ενημερώσεις, Βασίλισσά μου;
Ότι η ελευθερία θέλει αγώνες.
Ότι απαιτεί το ύψιστες θυσίες.
Θυσίες και αίμα.
Θα κάνω ότι μπορώ να
συγκαλέσω το Συμβούλιο.
- Και θα ακουστεί η φωνή σου.
- Σου χρωστάω χάρη.
Όχι! Ο Λεωνίδας είναι Βασιλιάς
δικός μου, όπως και δικός σου.
Είδα τα πλοία να συντρίβονται
στα βράχια. Πως είναι δυνατόν;
Είδες μόνο ένα μικρό μέρος του
απέραντου στρατού του Ξέρξη.
Δεν μπορεί να υπάρξει
νίκη για εμάς εδώ.
Γιατί γελάς;
Αρκάδα, έχω πολεμήσει
αμέτρητες φορές
και δεν συνάντησα ποτέ μου
κανέναν που να μου προσφέρει
αυτό που εμείς οι Σπαρτιάτες
αποκαλούμε " ένδοξο θάνατο. "
Mπορώ μόνο να ελπίζω, ότι μια
και συγκεντρώθηκαν πολεμιστές
από όλο τον κόσμο εναντίον μας,
ίσως υπάρχει κάποιος εκεί κάτω
που να μπορεί
να με νικήσει.
Κουνηθείτε!
Κρατάτε γερά, σκυλιά!
Κουνηθείτε!
Εμπρός λέω!
Σταματήστε!
Ποιος διοικεί εδώ;
Είμαι ο απεσταλμένος
του κυρίαρχου του κόσμου.
Του Θεού των Θεών.
Του Βασιλιά των Βασιλιάδων,
και με αυτήν την ιδιότητα
απαιτώ κάποιος να μου
δείξει τον διοικητή σας.
Ακούστε καλά...
Νομίζετε ότι αυτή η μηδαμινή ντουζίνα
που κατακρεουργήσατε μας φόβισε;
Αυτοί οι λόφοι, θα πλημμυρίσουν
με ανιχνευτές μας.
Νομίζετε ότι το
αξιοθρήνητο τείχος σας
θα κάνει τίποτα, εκτός από το να
σωριαστεί σαν σωρός από ξερά φύλλα.
Οι αρχαίοι μας έφτιαξαν
αυτό το τοίχος...
χρησιμοποιώντας αρχαίες
Ελληνικές πέτρες.
Με λίγη βοήθεια
απ' τους Σπαρτιάτες...
οι Πέρσες ανιχνευτές σας,
αντικατέστησαν τη λάσπη.
Θα πληρώσετε
για την απρέπειά σας!
Το χέρι μου!
Δεν είναι δικό σου πια. Γύρνα
πίσω στον Ξέρξη και πες του
ότι έχει να κάνει με ελεύθερους
ανθρώπους, όχι με σκλάβους.
Κάντο γρήγορα, πριν αποφασίσω
να μεγαλώσω τον πόλεμό μας.
Όχι με σκλάβους.
Οι γυναίκες σας
θα γίνουν σκλάβες.
Οι γιοί σας, και οι κόρες σας,
και οι γέροι, θα γίνουν σκλάβοι.
Εσείς όμως όχι.
Μέχρι το απόγευμα,
θα είστε νεκροί.
100 έθνη της Περσικής αυτοκρατορίας,
έρχονται εναντίον σας.
Τα βέλη μας, θα
κρύψουν τον ήλιο!
Τότε καλύτερα, γιατί
θα πολεμάμε στην σκιά!
Το τοίχος είναι συμπαγές.
Είναι ικανό να στριμώξει
τους Πέρσες στις Θερμοπύλες.
Λοχαγέ, βρήκατε κάποιο δρόμο στους
λόφους που να οδηγεί στα νώτα μας;
Κανέναν κύριε.
Υπάρχει τέτοιος
δρόμος, βασιλιά μου.
Πέρα από αυτή τη ράχη, στα δυτικά.
Είναι ένας παλιός κατσικόδρομος.
Οι Πέρσες μπορούν να τον χρησιμο-
ποιήσουν για να μας υπερφαλαγγίσουν.
Μην κάνεις βήμα, τέρας!
Σοφέ βασιλιά.
Σας ζητώ ταπεινά ακρόαση.
- Θα σε σουβλίσω εκεί που είσαι!
- Δεν έδωσα τέτοια διαταγή.
Συγχώρησε τον λοχαγό.
Είναι καλός στρατιώτης.
Αλλά λίγο απότομος
στους τρόπους του.
Δεν υπάρχει τίποτα για να
συγχωρήσω, γενναίε Βασιλιά.
- Ξέρω με τι μοιάζω.
- Φοράς στολή Σπαρτιάτη.
Είμαι ο Εφιάλτης.
Γεννήθηκα στη Σπάρτη.
Η αγάπη της μητέρας μου,
οδήγησε τους γονείς μου
να εγκαταλείψουν την Σπάρτη,
αλλιώς θα με έριχναν στον γκρεμό.
Είσαι σίγουρος;
Και η ασπίδα;
Του πατέρα μου, κύριε.
Σε ικετεύω τολμηρέ Βασιλιά...
να μου επιτρέψεις,
να αποκαταστήσω
το όνομα του πατέρα μου,
και να σε υπηρετήσω στη μάχη.
Ο πατέρας μου με δίδαξε,
να μην αισθάνομαι φόβο
και να κάνω το δόρυ,
την ασπίδα και το ξίφος...
μέρος του εαυτού μου, όπως
χτυπάει η καρδιά μου.
Θα κερδίσω επάξια την
στολή του πατέρα μου...
υπηρετώντας εσένα
στη μάχη.
- Καλή προσπάθεια.
- Θα σκοτώσω πολλούς Πέρσες.
Σήκωσε την ασπίδα σου.
Σήκωσε την ασπίδα σου
όσο πιο ψηλά μπορείς.
Ο πατέρας σου, θα σου είπε
πως λειτουργούν οι φάλαγγές μας.
Πολεμάμε, σαν μια ενιαία
αδιαπέραστη μονάδα.
Σ' αυτό στηρίζεται
η δύναμή μας.
Ο κάθε Σπαρτιάτης, προστατεύει το
άτομο που βρίσκεται στα αριστερά του
από τους μηρούς ως
το λαιμό, με την ασπίδα.
Ένα μόνο αδύνατο σημείο
και η φάλαγγα συντρίβεται.
Από τους μηρούς,
ως το λαιμό, Εφιάλτη.
Λυπάμαι φίλε μου...
αλλά δεν μπορούμε όλοι μας
να γίνουμε στρατιώτες.
Αν θέλεις να βοηθήσεις
να νικήσει η Σπάρτη
καθάρισε το πεδίο
μάχης απ' τους νεκρούς.
Στους τραυματίες, πήγαινε νερό.
Όμως όσον αφορά τη μάχη...
δεν μπορώ να σε
χρησιμοποιήσω.
Μητέρα, πατέρα,
κάνατε λάθος.
Κάνεις λάθος, Λεωνίδα.
Κάνεις λάθος!
Στείλε τους Φωκείς
σ' εκείνο το μονοπάτι
κι ας προσευχηθούμε στους Θεούς,
να μην το μάθουν οι Πέρσες.
Σεισμός!
Όχι λοχαγέ.
Σχηματισμός μάχης.
Εδώ θα τους κρατήσουμε!
Εδώ θα πολεμήσουμε!
Εδώ θα πεθάνουν!
Στις ασπίδες, παιδιά!
Να θυμάστε αυτή
τη μέρα, άντρες
γιατί θα σας ανήκει αιώνια.
Σπαρτιάτες,
ρίξτε τα όπλα σας.
Πέρσες...
«Μολών Λαβέ»
Περιμένετε!
Μην τους δώσετε τίποτα,
όμως πάρτε τους τα όλα!
Μείνετε!
Μόνο τόσο μπορείτε;
Όχι αιχμάλωτοι!
Όχι έλεος!
Διψάνε!
Ας τους δώσουμε
κάτι να πιούν.
Στον γκρεμό!
Σταματήστε!
Πολύ καλή αρχή.
Κάτω απ' τις ασπίδες!
Δειλοί Πέρσες!
- Γιατί γελάς;
- Δεν το βλέπεις;
Μάχη στη σκιά.
Σηκωθείτε.
Απόψε, κανείς Σπαρτιάτης
δεν θα πεθάνει.
Ήρεμα, γιέ μου.
Κάνουμε αυτό για το
οποίο εκπαιδευτήκαμε
αυτό για το οποίο
ανατραφήκαμε
αυτό για το οποίο
γεννηθήκαμε!
Όχι αιχμάλωτους, όχι έλεος.
Μια καλή αρχή.
- Φοβόμουν ότι δεν θα έρθεις.
- Συγγνώμη, ο γιος μου...
Κάνεις ότι μπορείς καλύτερα.
Δεν χρειάζεται ν' απολογείσαι.
Ο γιος σου θα περάσει
την "Αγωγή" του χρόνου.
Είναι πάντα δύσκολη εποχή,
για τις Σπαρτιάτισσες μητέρες.
Ναι, θα είναι δύσκολο.
Αλλά είναι και απαραίτητο.
Θα μιλήσεις στο
Συμβούλιο σε δύο μέρες.
- Ο άντρας μου δεν έχει δύο μέρες.
- Σκέψου αυτές τις μέρες σαν δώρο.
Είναι φανερό, ότι μπορείς
να επηρεάσεις πολλούς.
Τη φωνή του πρέπει σιωπήσεις.
Κάνε τον σύμμαχό σου.
- Και θα νικήσεις.
- Ευχαριστώ.
Είσαι σοφός όσο και ευγενής.
Να η μητέρα σου.
Πρέπει να τον προσέχεις, αν
θέλεις να γίνει Βασιλιάς κάποτε.
Θα είναι κρίμα αν πάθει
τίποτα εκείνος...
...ή η όμορφη μητέρα του...
Οι Έλληνες σύμμαχοι, ανυπομονούν να
θριαμβεύσουν κατά των Περσών, κύριε.
Ωραία. Έχω κάτι που μάλλον
μπορούν να καταφέρουν.
Πες στον Δάξο ότι θέλω αυτόν,
και τους 20 καλύτερους του
ήρεμους, συγκροτημένους, και
έτοιμους για την επόμενη επίθεση.
Βασιλιά Λεωνίδα!
- Στήλιε, πάρε μια ανάσα.
- Μάλιστα, άρχοντά μου.
Οι Πέρσες πλησιάζουν.
Μια μικρή δύναμη, πολύ
μικρή για να επιτεθούν.
Λοχαγέ, είσαι επικεφαλής.
Ηρέμησε φίλε μου,
αν με δολοφονήσουν
όλη η Σπάρτη, θα μπει
στον πόλεμο.
Μακάρι να είναι τόσο ηλίθιοι.
Μακάρι να είμαστε
τόσο τυχεροί.
Εξάλλου...
δεν υπάρχει λόγος να είμαστε
αγενείς. Έτσι δεν είναι;
Όχι, κύριε.
Να μαντέψω...
Θα'σαι ο... Ξέρξης.
Έλα Λεωνίδα.
Ας λογικευτούμε.
Θα ήταν ανώφελη απώλεια...
καθαρή τρέλα να χαθείτε, εσύ
και οι γενναίοι σου στρατιώτες...
κι όλα απλά για
μια παρεξήγηση.
Υπάρχουν πολλά που θα μπορούσαν
να μοιραστούν οι πολιτισμοί μας.
Δεν το παρατήρησες;
Μοιραζόμαστε τον πολιτισμό μας
μαζί σας, όλο το πρωινό.
Οι Σπαρτιάτες, είναι εξαιρετικά
ενδιαφέρουσα φυλή.
Ξέρετε να πολεμάτε.
Μπροστά στην απειλή του αφανισμού
σας και την παρουσία ενός Θεού...
δεν είναι σοφό να με
πολεμήσεις, Λεωνίδα.
Σκέψου την μοίρα
των εχθρών μου
αν θα σκότωνα μέχρι και
τους δικούς μου, για τη νίκη.
Τότε εγώ θα πέθαινα,
για κάθε δικό μου άντρα.
Εσείς οι Έλληνες, μπλέκετε
την περηφάνια με τη λογική.
Προτείνω να την
χρησιμοποιήσετε.
Σκεφτείτε ότι από αυτή
την όμορφη χώρα
που τόσο γενναία υπερασπίζεστε,
θα μείνουν μόνο στάχτες.
Σκεφτείτε την τύχη που
περιμένει τις γυναίκες σας.
Προφανώς, δεν ξέρεις
τις Σπαρτιάτισσες.
Λέω να τις φωνάξω κι αυτές εδώ,
κρίνοντας με όσα έχω δει.
Έχεις πολλούς σκλάβους Ξέρξη.
Λίγοι όμως είναι στρατιώτες.
Και πολύ σύντομα, θα
φοβηθούν τα δόρατά μου...
περισσότερο απ' τα
μαστίγια σας.
Δεν φοβούνται το μαστίγωμα.
Αλλά τη θεϊκή μου δύναμη.
Όμως είναι γενναιόδωρος Θεός.
Μπορώ να σε κάνω
αφάνταστα πλούσιο.
Μπορώ να σε κάνω
πολέμαρχο της Ελλάδας.
Θα μεταφέρεις το πολεμικό μου
λάβαρο, στην καρδιά της Ευρώπης.
Οι Αθηναίοι αντίπαλοι σου,
θα γονατίσουν μπροστά σας.
Πρώτα όμως, θα γονατίσεις
εσύ μπροστά σε μένα.
Είσαι γενναιόδωρος.
Ναι, είσαι.
Θεϊκός! Ο Βασιλιάς
των Βασιλιάδων.
Τέτοια προσφορά, μόνο
ένας τρελός θα απαρνούνταν.
Αυτή όμως, η ιστορία
με το γονάτισμα...
Σφαγιάζοντας τόσους
άντρες σου...
έπαθα μια άσχημη
κράμπα στο πόδι...
κι έτσι, θα δυσκολευτώ
να γονατίσω.
Η θυσία, δεν θα
σας φέρει δόξα.
Θα σβήσω, ακόμα και την ανάμνηση
της Σπάρτης απ' την ιστορία.
Κάθε ίχνος του Ελληνικού
πολιτισμού θα καεί.
Σε κάθε Έλληνα ιστορικό
θα βγάλω τα μάτια,
και θα κόψω την γλώσσα!
Και μόνο η αναφορά στην Σπάρτης, ή
στον Λεωνίδα, θα τιμωρείται με θάνατο.
Ο κόσμος δεν θα μάθει
ποτέ, για την ύπαρξή σας.
Ο κόσμος θα μάθει,οτι ελεύθεροι άντρες
πολέμησαν, εναντίον ενός τυράννου.
Ότι λίγοι, πολέμησαν
εναντίον πολλών.
Κι ότι πριν τελειώσει
αυτή η μάχη...
ακόμα κι ένας
Θεός-Βασιλιάς αιμορραγεί.
Πολέμησες καλά απόψε...
...για γυναίκα.
Αν δεν είχες τραυματιστεί, ίσως
να μπορούσες να με φτάσεις.
Μάλλον, ήμουν πολύ πιο μπροστά
σου, και δεν μπορούσες να με δεις.
Ήσουν πιο πίσω, ακόμα
κι απ' τους Θεσπιείς.
Η ζήλεια, δεν βοηθάει
αυτή τη στιγμή, φίλε μου.
Κουνηθείτε, άντρες!
Στοιβάξτε τους Πέρσες ψηλά.
Γιατί αν δεν κάνω λάθος,
μας περιμένει άγρια νύχτα.
Υπηρέτησαν τα
σκοτεινά θελήματα
των Περσών Βασιλιάδων,
εδώ και 500 χρόνια.
Μάτια, μαύρα όσο η νύχτα.
Δόντια, μυτερά σαν βελόνες.
’ψυχοι.
Η προσωπική φρουρά
του Βασιλιά Ξέρξη.
Οι επίλεκτοι
Πέρσες πολεμιστές.
Η πιο θανατηφόρα
πολεμική μηχανή της Ασίας.
Οι "Αθάνατοι".
Ο Θεός-Βασιλιάς έκανε ένα
μοιραίο σφάλμα. Απελπισμένοι...
Εύκολο να τους καταλάβεις,
εύκολο να τους ξεγελάσεις.
Τόσα πλήγματα που δέχτηκε
ο τρελός Βασιλιάς, ρίχνει στη
μάχη τους καλύτερούς του.
Ο Ξέρξης τσίμπησε το δόλωμα.
Σπαρτιάτες, σπρώξτε!
Οι "Αθάνατοι". Βάλαμε το
όνομά τους σε δοκιμασία.
Πατέρα!
subtitles by apsu team
Βασιλιά μου!
Αρκάδες, τώρα!
Πάμε! Ας δείξουμε στους
Σπαρτιάτες τι αξίζουμε!
Πάμε!
Φωνάζουν και καταριούνται,
μαχαιρώνουν με αγριότητα.
Περισσότερο καβγατζήδες,
παρά πολεμιστές.
Δημιουργούν τρομερή ταραχή.
Γενναίοι εθελοντές.
Κάνουν ότι μπορούν.
Οι "Αθάνατοι", αποτυγχάνουν
στη δοκιμασία του Βασιλιά μας.
Κι ένας άντρας, που
πιστεύει ότι είναι Βασιλιάς
νοιώθει ένα ανθρώπινο, παγωμένο
ρίγος, στη ραχοκοκαλιά του.
Για τον Βασιλιά μας!
Κι όλους τους νεκρούς άντρες!
Ποιον άλλο θα τολμήσει
να στείλει τώρα ο Ξέρξης.
Τίποτα δεν μας σταματά πια.
Ακόμα κι ένας Βασιλιάς, επιτρέπει
στον εαυτό του να ελπίζει
για κάτι περισσότερο
από δόξα.
Τέτοια παράτολμη ελπίδα.
Κι όμως...
Ενάντια στις απέραντες ορδές των
Περσών. Πέρα από κάθε προσδοκία.
Μπορούμε να το κάνουμε. Μπορούμε
να κρατήσουμε τις Θερμοπύλες.
Μπορούμε να νικήσουμε!
Καταραμένοι.
Μαστίγια κροταλίζουν,
βάρβαροι ουρλιάζουν.
Οι πίσω φωνάζουν:
"Εμπρός"!
Οι μπροστά φωνάζουν:
"Πίσω"!
Εκατό έθνη μας επιτίθενται.
Στρατιές από όλη την Ασία, στο
πλευρό της Αυτοκρατορίας του Ξέρξη.
Όταν απέτυχαν με τους μύες,
προσπάθησαν με μαγεία.
Όταν εκατό έθνη
μας επιτίθενται...
οι στρατοί όλης της Ασίας...
συγκεντρωμένοι στο
στενό αυτό πέρασμα...
ένας ολόκληρος στρατός,
είναι ένα τίποτα.
Σκοτώνονται εκατοντάδες.
Στέλνουμε τα αποκομμένα σώματα, και
τις εύθραυστες ψυχές, πίσω στον Ξέρξη.
Ο Βασιλιάς Ξέρξης είναι δυσαρεσ-
τημένος με τους στρατηγούς του
...και τους επιτιμά!
Εξαπολύει τέρατα
από όλο τον κόσμο.
Όμως είναι αδέξια ζώα.
Κι ο σωρός των νεκρών Περσών,
υποχωρεί κάτω απ' τα πόδια τους.
- Ακόμα εδώ είσαι;
- Κάποιος πρέπει να σε προσέχει.
Όχι τώρα, έχω δουλειά.
Αστίνε, γιε μου.
Αστίνε, όχι!
Η μέρα προχωράει.
Χάνουμε λίγους...
Όμως κάθε νεκρός, είναι
αγαπημένος φίλος ή λατρευτό αίμα.
Βλέποντας το ακέφαλο
σώμα του γιου του...
ο Λοχαγός σπάει τις γραμμές.
Ορμά σαν τρελός,
μεθυσμένος απ' το αίμα.
Οι φωνές του λοχαγού
απ' το χαμό του γιου του
φοβίζουν ακόμα
περισσότερο τον εχθρό
ακόμα κι απ'τα
τύμπανα της μάχης.
Χρειάζονται τρεις άντρες
να τον συγκρατήσουν.
Η μέρα είναι δική μας.
Κανένα τραγούδι δεν αντηχεί.
Οι Θεοί ήταν σκληροί μαζί σου, όταν
σου έδιναν αυτή τη μορφή, Εφιάλτη.
Και οι Σπαρτιάτες το ίδιο.
Όταν σε απέρριπταν!
Εγώ όμως, είμαι καλός.
Ότι επιθυμήσεις ποτέ σου.
Όποια ευτυχία μπορείς
να φανταστείς.
Κάθε ευχαρίστηση, που σου αρνήθηκαν
οι φίλοι σου Έλληνες, και οι Θεοί σου...
...μπορώ να στη προσφέρω.
Επειδή είμαι καλός.
Αγκάλιασέ με,
σαν Βασιλιά και Θεό σου.
Ναι!
Οδήγησε τους
στρατιώτες μου
στο κρυφό μονοπάτι, που βγάζει στα
νώτα των καταραμένων Σπαρτιατών...
και οι απολαύσεις σου,
δεν θα έχουν τέλος.
Ναι, τα θέλω όλα!
Πλούτη, γυναίκες...
...και κάτι ακόμα.
Θέλω και μια πανοπλία.
Δεκτό.
Θα δεις ότι είμαι καλός...
αντίθετα με τον σκληρό Λεωνίδα
που σου ζήτησε να σταθείς όρθιος...
εγώ σου ζητάω μονάχα,
να γονατίσεις.
Όμορφη νύχτα.
Ναι, αλλά δεν σε φώναξα
για κουβεντούλα, Θέρον.
Είμαι σίγουρος γι' αυτό.
Δεν σπατάλησες ποτέ
τα λόγια σου με μένα.
Να σου προσφέρω κάτι;
Κάτι να πιεις, ίσως;
Δηλητήριο είναι;
Λυπάμαι που σε απογοητεύω,
αλλά είναι απλώς νερό.
Έμαθα ότι θα μιλήσεις
στο Συμβούλιο.
Ναι.
Χρειάζομαι τη βοήθειά σου
να σταλεί στρατός
Βόρεια στο Βασιλιά μας.
Μπορώ να φανταστώ
τους δυο μας μαζί.
Εμένα ως πολιτικό, εσένα ως
πολεμίστρια, οι φωνές μας σαν ένα.
Αλλά, για ποιο λόγο
να το κάνω αυτό;
Αποδεικνύει ότι ενδιαφέρεσαι
για έναν Βασιλιά
που αυτή τη στιγμή, μάχεται
για το νερό που πίνουμε.
Αλήθεια. Αλλά, άλλο
πολιτική, άλλο πόλεμος.
- Ο Λεωνίδας είναι ιδεαλιστής.
- Σε ξέρω πολύ καλά.
Θα έστελνες άντρες στη σφαγή
για προσωπικό σου όφελος.
Ο άντρας σου και Βασιλιάς μας
πήρε 300 απ' τους καλύτερους
άντρες μας στη σφαγή.
Παραβίασε τους νόμους
μας, και έφυγε...
χωρίς την συγκατάθεση
του Συμβουλίου μας.
- Είμαι απλά ρεαλιστής.
- Καιροσκόπος είσαι.
Είσαι όσο ανόητη
όσο και ο Λεωνίδας
αν πιστεύεις ότι οι άντρες
δεν εξαγοράζονται σε ένα πόλεμο.
Δεν γεννιούνται
όλοι οι άντρες ίσοι
αυτός εξάλλου είναι κι ο
Σπαρτιατικός νόμος, Βασίλισσά μου.
Θαυμάζω το πάθος σου.
Όμως μην νομίζεις
ότι εσύ, μια γυναίκα...
ακόμα και Βασίλισσα, θα αλλάξεις την
γνώμη των αντρών στο Συμβούλιο.
Μου ανήκει, σαν να το έφτιαξα
με τα ίδια μου τα χέρια.
Θα μπορούσα να σε σκοτώσω
αυτή τη στιγμή.
Θα μιλήσεις στο Συμβούλιο, όμως
τα λόγια δεν θα έχουν αντίκτυπο.
Δεν θα σταλούν ενισχύσεις
στον Λεωνίδα.
Κι αν επιστρέψει χωρίς
τη δική μου βοήθεια...
θα πας φυλακή,
ή σε ακόμα χειρότερα.
- Αγαπάς τη Σπάρτη;
- Ναι.
- Και τον Βασιλιά σου;
- Τον αγαπώ.
Ο άντρας σου μάχεται για τη
Γη του, και τη γυναίκα του.
Τι έχεις εσύ να προσφέρεις...
σε αντάλλαγμα εντολής μου
να στείλω στρατεύματα Βόρεια.
Τι ζητά ένας ρεαλιστής
απ' τη Βασίλισσά του;
Νομίζω ότι ξέρεις.
Δεν θα είναι σύντομο.
Ούτε θα το απολαύσεις.
Δεν είμαι ο Βασιλιάς σου.
Δήλιε.
Ελπίζω να μην αχρηστεύτηκες
απ' αυτή τη γρατζουνιά.
Μην ανησυχείς, κύριε μου.
Είναι μόνο ένα μάτι.
Οι Θεοί προνόησαν να με
προικίσουν και με δεύτερο.
Ο Λοχαγός μου;
Καταριέται τους Θεούς
και θρηνεί μοναχός.
Λεωνίδα!
Πάμε χαμένοι.
- Χαμένοι σου λέω.
- Ηρέμησε.
Ένας καμπούρης προδότης, οδήγησε
τους "Αθάνατους" του Ξέρξη
στο κρυφό μονοπάτι
στα νώτα μας.
Οι Φωκαιείς που είχες τοποθετήσει
εκεί, το έσκασαν χωρίς μάχη.
Αυτή η μάχη τελείωσε, Λεωνίδα!
Η μάχη αυτή τελειώνει,
όταν το πω εγώ!
Μέχρι το πρωί οι "Αθάνατοι"
θα μας έχουν περικυκλώσει.
Οι Θερμοπύλες θα πέσουν.
Σπαρτιάτες!
Ετοιμαστείτε για τη δόξα!
Δόξα; Τρελάθηκες;
Δεν μπορεί να
υπάρξει δόξα πια.
Μόνο υποχώρηση,
παράδοση ή θάνατος.
Αυτή είναι η εύκολη
λύση για εμάς, Αρκάδα!
Οι Σπαρτιάτες δεν υποχωρούν
ποτέ, ποτέ δεν παραδίνονται!
Πήγαινε, ανήγγειλε το νέο.
Κάθε Έλληνας που βρίσκεται εδώ,
πρέπει να μάθει όλη την αλήθεια.
Καθένας, ας ψάξει
για την ψυχή του.
Στο μεταξύ, ψάξε
κι εσύ για τη δική σου.
Οι άντρες μου
θα φύγουν μαζί μου.
Καλή επιτυχία, Λεωνίδα.
Παιδιά;
Παιδιά, συγκεντρωθείτε.
Όχι υποχώρηση, όχι παράδοση.
Αυτός, είναι ο νόμος
της Σπάρτης.
Κι όπως αυτός υπαγορεύει, θα
σταθούμε και θα πολεμήσουμε...
...και θα πεθάνουμε.
Μια νέα εποχή αρχίζει.
Μια εποχή ελευθερίας...
Και όλοι θα μάθουν,
ότι 300 Σπαρτιάτες...
έδωσαν την τελευταία τους πνοή,
για να την υπερασπιστούν.
Φίλε μου...
έζησα όλη μου τη ζωή, χωρίς να
μετανιώσω για τίποτα, μέχρι τώρα.
Μέχρι που ο γιος μου...
έδωσε την ίδια του την ψυχή
για την πατρίδα του.
Δεν του είπα ποτέ, ότι
τον αγαπώ όσο τίποτα άλλο...
ότι στάθηκε στο
πλευρό μου με τιμή...
ότι πήρε ότι καλύτερο
έχω εγώ πάνω μου.
Η ψυχή μου έσπασε
απ' την απώλειά σου.
Έχει γεμίσει η ψυχή μου...
με μίσος.
Ωραία.
Δήλιε...
...πάμε μια βόλτα.
Μάλιστα, άρχοντά μου.
Όμως, κύριε, είμαι δυνατός.
Είμαι έτοιμος για μάχη.
Δεν αμφιβάλλω.
Όμως κανένας Σπαρτιάτης
δεν έχει το δικό σου ταλέντο.
Θα αναφέρεις τις τελευταίες
μου εντολές στο Συμβούλιο...
με πάθος κι ευγλωττία.
Πες τους την ιστορία μου.
Και κάθε Έλληνας
να μάθει τι έγινε εδώ.
Θα διηγήσε μια
μεγαλοπρεπή ιστορία.
Μια ιστορία νίκης.
Νίκης;
Ναι, κύριε μου.
Κύριε, έχετε κάποιο μήνυμα...
Για τη Βασίλισσα;
Τίποτα που να
πρέπει να ειπωθεί.
Εκατοντάδες έφυγαν.
Ελάχιστοι έμειναν.
Μόνο ένας κοιτάει πίσω.
Σπαρτιάτες...
Ετοιμάστε το πρωινό σας
και φάτε με όρεξη.
Γιατί απόψε,
θα δειπνήσουμε στον ’δη!
Παραχωρώ το λόγο
τώρα στη...
σύζυγο του Λεωνίδα,
και Βασίλισσα της Σπάρτης.
Σύμβουλοι...
δεν στέκω μπροστά σας
μόνο σαν Βασίλισσά σας...
Στέκω μπροστά σας
σαν μητέρα.
Σαν σύζυγος.
Σαν Σπαρτιάτισσα.
Στέκω μπροστά σας
με ταπεινότητα.
Δεν βρίσκομαι εδώ για να
εκπροσωπήσω τον Λεωνίδα.
Τα λόγια μου, δεν αρκούν
να περιγράψουν τις πράξεις του.
Είμαι εδώ να εκπροσωπήσω όλες
εκείνες τις φωνές που δεν ακούγονται.
Μητέρες, κόρες,
πατεράδες, γιοί.
300 οικογένειες, αιμορραγούν
για τα δικαιώματά μας
και τις αρχές πάνω στις οποίες
στηρίζεται αυτό εδώ το Συμβούλιο.
Έχουμε πόλεμο, κύριοι.
Πρέπει να στείλουμε όλο τον στρατό
της Σπάρτης για ενίσχυση στον Βασιλιά
αν όχι για εμάς,
για τα παιδιά μας.
Στείλτε το στρατό, για την
επιβίωση της Δημοκρατίας.
Για τη δικαιοσύνη.
Για τον νόμο και την τάξη.
Για την λογική.
Αλλά το κυριότερο, στείλτε
το στρατό μας για την ελπίδα.
Ελπίδα ότι όλες αυτές οι θυσίες
δεν αποτελούν απλά πηγή για
να γεμίσουν τα ιστορικά βιβλία.
Αλλά ότι το θάρρος
τους μας ενώνει.
Ότι οι πράξεις τους,
μας κάνουν πιο δυνατούς.
Κι ότι οι αποψινές σας επιλογές,
αντανακλούν την γενναιότητά τους.
Συγκινητική. Εύγλωττη!
Παθιασμένη!
Όμως αυτό, δεν αλλάξει το γεγονός
ότι ο άντρας σου μας έφερε τον πόλεμο.
Κάνεις λάθος.
Ο Ξέρξης τον έφερε.
Και πριν απ'αυτόν ο πατέρας του,
ο Δαρείος, στον Μαραθώνα.
Οι Πέρσες δεν θα σταματήσουν,
έως ότου το μόνο που θα απομείνει
είναι εξεγέρσεις και χάος.
Η αίθουσα αυτή δεν χρειάζεται
μαθήματα ιστορίας, Βασίλισσά μου.
Και τι μάθημα θέλεις
εσύ να περάσεις;
Θες να ξεκινήσουμε
να μιλάμε γι'αυτά;
Τιμή, καθήκον, δόξα.
Κάνεις λόγο για τιμή,
καθήκον, δόξα!
- Τι λες για τη μοιχεία;
- Πως τολμάς!
Πως τολμάω;
Κοιτάξτε την, προσεκτικά.
Στην πραγματικότητα
είναι πανούργα.
Μην παίζεις με τα μέλη αυτής
της ιερής αίθουσας, Βασίλισσά μου.
Πριν μερικές ώρες,
μου προσφέρθηκες.
Αν ήμουν πιο αδύναμος άντρας, θα
είχα ακόμα την μυρωδιά της πάνω μου.
- Εξωφρενικό.
- Τώρα μιλάει και ο υποκριτής.
Δεν δέχτηκες κι εσύ,
όταν σου δόθηκε...
με σκοπό να πάρει το λόγο απόψε
εδώ, με αυτούς τους ευγενής άντρες;
- Αυτό είναι ψέμα.
- Είναι;
Εσύ δεν τον κάλεσες
στο δωμάτιο του Βασιλιά;
Στο ίδιο κρεβάτι που
προσπάθησες να πείσεις κι εμένα...
γεμάτη ζωντάνια.
Φαίνεστε έκπληκτοι. Πλήρωνε
δίνοντας το κορμί της, κύριοι...
όσο ο άντρας της προωθεί
την αναρχία και τον πόλεμο.
Όλα βγαίνουν στη φόρα,
μικρή μου πόρνη Βασίλισσα.
Τι βασιλική συμπεριφορά!
Πάρτε την από αυτή εδώ την αίθουσα,
πριν μας μας μολύνει κι άλλο...
με αυτή την άτιμη,
και άθλια συμπεριφορά.
Δεν θα είναι σύντομο.
Ούτε θα το απολαύσεις.
Δεν είμαι η Βασίλισσά σου.
Προδότης!
Λεωνίδα.
Τα συγχαρητήριά μου.
Μετέτρεψες τη
συμφορά σε νίκη.
Παρά την ανυπόφορη
αλαζονεία σου...
ο Θεός-Βασιλιάς, ήρθε να
θαυμάσει το Σπαρτιατικό θάρρος
και τις μαχητικές σας ικανότητες.
Θα γίνετε ισχυροί σύμμαχοι.
Ενέδωσε, Λεωνίδα.
Σκέψου λογικά.
Σκέψου τους άντρες σου.
Σε ικετεύω.
’κουσε τον Έλληνα φίλο σου.
Μπορεί να σου επιβεβαιώσει τη
μεγαλοψυχία του Θεού μας.
Παρά τις επανηλημένες προσβολές
σου, τις βλασφημίες σου.
Ο άρχοντας της φιλοξενίας...
είναι έτοιμος να τα συγχωρήσει
όλα, και ακόμα περισσότερα.
Για να ανταμείψει τις υπηρεσίες σου.
Πολεμάς για τα εδάφη σου. Κράτα τα.
Πολεμάς για τη Σπάρτη.
Θα γίνει πιο πλούσια και
πιο ισχυρή, όσο ποτέ άλλοτε.
Πολεμάς για τη βασιλεία σου.
Θα ανακηρυχτείς πολέμαρχος
όλης της Ελλάδας...
υπόλογος μόνο στον ένα και
αληθινό κύριο του κόσμου.
Λεωνίδα, η νίκη σου
θα ολοκληρωθεί
μόνο αν παραδώσεις τα όπλα...
και γονατίσεις,
στον θεϊκό Ξέρξη.
Έχουν περάσει
περισσότερα από 30 χρόνια
από το λύκο μέχρι
τη χειμωνιάτικη παγωνιά.
Και τώρα, όπως και τότε, δεν
είναι ο φόβος που τον κυριεύει.
Αλλά μόνο μια ασίγαστη, μια
απόκρυφη αίσθηση των πραγμάτων.
Η δροσερή θαλασσινή αύρα,
έρχεται να φιλήσει τον ιδρώτα
που τρέχει στο στήθος
και το λαιμό του.
Γλάροι κρώζουν παραπονιάρικα,
σαν να γλεντοκοπούν
με τους χιλιάδες νεκρούς
που επιπλέουν στο νερό.
Η σταθερή ανάσα, των
300 νέων στην πλάτη του...
Έτοιμοι να πεθάνουν γι' αυτόν,
χωρίς να διστάσουν ούτε στιγμή.
Ο καθένας τους,
έτοιμος να πεθάνει.
Το κράνος του, τον σφίγγει.
Η ασπίδα του, τον βαραίνει.
Το δόρυ σου.
Εσύ εκεί. Εφιάλτη.
Ίσως ζήσεις αιώνια.
Λεωνίδα, το δόρυ σου!
Στήλιε!
Σφάξτε τους!
Το κράνος του τον έσφιγγε,
περιόριζε την όρασή του.
Κι έπρεπε να βλέπει μακριά.
Η ασπίδα του τον βάραινε.
Εμπόδιζε την ισορροπία του.
Και ο στόχος του,
είναι πολύ μακριά.
Οι παλιοί ισχυρίζονται,
ότι εμείς, οι Σπαρτιάτες
είμαστε απόγονοι
του ίδιου του Ηρακλή.
Ο γενναίος Λεωνίδας αφήνει
διαθήκη στη δικιά μας γραμμή αίματος.
Το μουγκρητό του, είναι ένας
μακρύς, δυνατός καγχασμός.
Βασιλιά μου.
Τιμή μου, να πεθάνω
στο πλάι σου.
Τιμή μου, που έζησα
στο δικό σου πλάι.
Βασίλισσά μου!
Γυναίκα μου.
Αγάπη μου.
"Να μας θυμάστε".
Μια απλή εντολή, που μόνο
ένας Βασιλιάς μπορεί να δώσει.
Να θυμάστε το λόγο
για τον οποίο πεθάναμε.
Δεν ζήτησε τιμητικές
εκδηλώσεις, ούτε ύμνους.
Ούτε μνημεία ή ποιήματα
για υπερήρωες πολέμου.
Η ευχή του ήταν απλή.
"Να μας θυμάστε", μου είπε.
Αυτή ήταν η ελπίδα του. Και όποια
ελεύθερη ψυχή περάσει από εκεί...
στους αμέτρητους αιώνες
που θα περάσουν...
να ακούσει τις φωνές τους, στους
ψίθυρους των αγέραστων λίθων.
Ανήγγειλε στους
περαστικούς Σπαρτιάτες...
ότι εδώ, υπό Σπαρτιατικό
νόμο αναπαυόμαστε.
Κι έτσι πέθανε ο Βασιλιάς,
και τα αδέρφια μου.
Περίπου ένα χρόνο πριν.
Για καιρό στοχαζόμουν τα ανατριχιασ-
τικά λόγια του Βασιλιά μου περί νίκης.
και ο χρόνος επιβεβαίωσε
τη σοφία του.
Πόλεμος για την ελεύθερη
Ελλάδα. Τα νέα που διαδίδουμε
ο γενναίος Λεωνίδας και οι 300 του,
τόσο μακριά απ' την πατρίδα...
έδωσαν την ζωή τους, όχι μόνο για
τη Σπάρτη, αλλά και όλη την Ελλάδα,
και την υπόσχεση που
αυτή η χώρα στηρίζει.
Και τώρα, εδώ στον ιερό
τόπο των Πλαταιών
οι ορδές του Ξέρξη,
απειλούνται με αφανισμό!
Οι βάρβαροι εκεί έξω,
υποκλίνονται.
Φόβος και τρόμος
τους διακατέχει.
Οι καρδιές τους τρέμουν...
γνωρίζοντας πολύ καλά
τα όσα πέρασαν...
από τα ξίφη και
τα δόρατα των 300...
Ήρθε τώρα η σειρά τους.
Σε αυτή εδώ την πεδιάδα.
Και 10.000 Σπαρτιάτες, επικεφαλής
30.000 ελεύθερων Ελλήνων.
Η αναλογία με τον εχθρό
είναι 3/1 υπέρ τους.
Καλό ποσοστό
για κάθε Έλληνα.
Απόψε, θα σώσουμε τον κόσμο
απ'το μυστικισμό και την τυραννία.
Εδραιώνοντας ένα μέλλον, λαμπρότερο
από όσο μπορούμε να φανταστούμε.
Να ευγνωμονείτε, άντρες...
τον σκληρό Λεωνίδα
και τους γενναίους 300.
Για τη νίκη!
ΜΕΤΑΦΡΑΣΗ - A.P.S.U Team - www. apsubs. com
ΣΥΓΧΡΟΝΙΣΜΟΣ - dennisvry@HL-Subs