Tip:
Highlight text to annotate it
X
Η νικήτρια της υποτροφίας των 30.000 δολαρίων
είναι η Μις Λουϊζιάνα, η Έρικα Σουόρτζ.
Και η νέα Μις Αμερική είναι
η Μις Κάνσας...
η Τάρα Ντον Χόλλαντ!
...υποτροφία...
είναι η Μις Λουϊζιάνα, η Έρικα Σουορτζ.
Και η νέα Μις Αμερική είναι η Μις Κάνσας,
η Τάρα Ντον Χόλλαντ!
Υπάρχουν 2 ειδών άνθρωποι στον κόσμο...
οι νικητές και οι χαμένοι.
Στο εσωτερικό καθενός από 'σας...
στο κέντρο της ύπαρξης σας...
υπάρχει ένας νικητής
που περιμένει να τον αφυπνίσουν...
και να τον ελευθερώσουν στον έξω κόσμο.
Με το πρόγραμμα μου, των 9 βημάτων
"Αρνούμαι να Χάσω"...
θα έχετε τα απαραίτητα εργαλεία
και τη διορατικότητα...
και την γνώση, ώστε να αφήσετε
τις συνήθειες για χαμένους...
και να βγείτε και να
πραγματοποιήσετε τα όνειρα σας.
Μην διστάζετε.
Μην παραπονιέστε.
Και μην προβάλετε δικαιολογίες.
Θέλω να βγείτε έξω στον κόσμο...
και θέλω να είστε νικητές!
Ευχαριστώ.
Σας ευχαριστώ.
Στο δρόμο είμαι.
Δεν ξέρω σε πόση ώρα.
Δεν ξέρω.
Ρίτσαρντ, δεν έχει που αλλού να πάει.
Δεν καπνίζω.
Δεν καπνίζω!
Είμαι κοντά στο νοσοκομείο.
Ναι, εντάξει. Αντίο.
"Η Μικρή Μις Ηλιαχτίδα"
Η κυρία Χούβερ?
Ο αδελφός σας είναι καλά.
Πρέπει να τον κρατάτε μακριά από
αιχμηρά αντικείμενα... μαχαιριά, ψαλιδιά.
Αν έχετε φάρμακα, ηρεμιστικά
στο σπίτι, φυλάξατε τα.
- Θα προτιμούσα να τον κρατήσω, αλλά...
- Ξερώ. Η ασφάλιση.
Θέλετε να τον δείτε?
Γεια σου, Φρανκ.
Σέριλ.
Πολύ χαίρομαι που είσαι ακόμα εδώ.
Ωραία.
Τουλάχιστον, ένας από τους δυο μας χαίρεται.
Ένα βαρομετρικό χαμηλό
πέρασε από το Νέο Μεξικό απόψε...
και έφερε λίγη υγρασία
που θα μας δροσίσει λιγάκι.
Ίσως να έχουμε και λίγη πτώση
της θερμοκρασίας στην Αλμπουκέρκη.
Δεν υπάρχει σημαντική πιθανότητα βροχής...
Θέλεις να μου μιλήσεις ή όχι?
Όχι.
Γεια...
Είναι κανείς εδώ?
Εδώ πίσω.
Θα μείνεις με τον Ντουέιν.
Γεια σου, Ντουέιν.
Ήρθε ο θείος Φρανκ.
Δεν τον πειράζει.
Του έχω μιλήσει.
Το ξερώ, αλλά δεν πρέπει να κοιμάσαι μονός σου.
Οδηγίες του γιατρού.
Λυπάμαι.
Πρέπει να επιμείνω.
Θα τα πάτε μια χαρά.
Είναι πολύ ήσυχος.
Να και το κρεβατάκι σου.
Σε παρακαλώ, Φρανκ.
Σε παρακαλώ.
Ευχαριστώ.
Πάω να ετοιμάσω το φαγητό.
Έλα όταν είσαι έτοιμος.
Και άφηνε την πόρτα ανοιχτή.
Είναι σημαντικό.
Ντουέιν, γλυκέ μου,
έχω το κοτόπουλο στο αυτοκίνητο.
Μπορείς να το φέρεις?
Κι εγώ θα κάνω μια σαλάτα.
- Όλιβ?
- Ναι?
- Ο παππούς είναι μαζί σου?
- Ναι.
- Και τι κάνετε?
- Πρόβα.
- Καλά. Σε 10 λεπτά τρώμε.
- Εντάξει.
- Γεια.
- Γεια. Ορθέ ο Φρανκ.
Μήπως τηλεφώνησε ο Σταν Γκρόσμαν?
Κοίτα στον τηλεφωνητή.
Ντουέιν, σε παρακαλώ, πήγαινε.
Το κοτόπουλο είναι στο αυτοκίνητο.
Θα στρώσεις τραπέζι?
Θα φάμε με χάρτινα πιάτα απόψε.
Θυμάσαι που η Όλιβ ήταν υποψήφια
για τον διαγωνισμό της "Μικρής Ηλιαχτίδας"?
- Μόλις μου τηλεφώνησαν...
- Η αδελφή σου ήταν!
Καμωτό.
Γεια σας. Ρίτσαρντ Χούβερ.
Τον Σταν Γκρόσμαν παρακαλώ.
Υπάρχει τρόπος να τον βρω, ή...
Απλά αναρωτιόμουν
τι έγινε με την συμφωνία για το βιβλίο.
Αν...
Μάλιστα.
Μπορείτε να του πείτε να με καλέσει
κάποια στιγμή μέσα στο Σαββατοκύριακο?
Έχει τον αριθμό του κινητού μου.
Απλά να μου πει, αν ισχύει η συμφωνία.
Εντάξει?
Ευχαριστώ. Αντίο.
- Τι έγινε με τον Σταν Γκρόσμαν?
- Είναι στο Σκότσντεϊλ.
Μα γιατί δεν τηλεφώνησε?
Με αφήνεις να ανησυχώ εγώ
γι' αυτό θέμα, σε παρακαλώ?
Ντουέιν, πας να δεις τον Φρανκ?
Πες του ότι τρώμε.
Όλιβ! Ώρα για φαγητό!
Έρχομαι!
Τι? Φαγητό?
Δεν μιλάς πια?
Γιατί όχι?
Μπορείς να μιλήσεις.
Απλά αποφάσισες να μην το κάνεις?
Ο Νίτσε είναι αυτός?
Δεν μιλάς εξαιτίας του Φρίντριχ Νίτσε.
Προχωρημένο.
Φρανκ, μπορείς να καθίσεις εδώ
διπλά στον Ντουέιν
Να και η σαλάτα. Πάω να φέρω και
Sprite για όλους.
Όλιβ, έλα!
Τρώμε!
Καλά.
Λοιπόν, με ποιους κανείς παρέα?
Με κανέναν?
Τους σιχαίνομαι όλους.
Και την οικογένεια σου?
Όλους.
Φρανκ. Γεια.
- Ρίτσαρντ.
- Χαίρομαι που ...σε βλέπω.
Πάω να φέρω την Όλιβ.
- Όλιβ? Μπαμπά?
- Αρχίστε εσείς.
- Ελατέ!
- Ερχόμαστε.
- Φρανκ, θέλεις Sprite?
- Ναι.
Και θέλω όλοι να φάτε σαλάτα.
Ευχαριστώ, Σέριλ.
Γλυκέ μου.
Σέριλ, πρόσεξα ότι ο Ντουέιν
έχει σταματήσει να μιλάει.
Ναι. Έχει κάνει όρκο σιωπής.
Έχεις κάνει όρκο σιωπής?
Ναι. Θα καταταγεί στην Αεροπορία,
για να γίνει πιλότος δοκιμών...
και έχει κάνει όρκο σιωπής
μέχρι να πετύχει αυτόν το στόχο.
- Σοβαρολογείς?
Γεια σου, θειε Φρανκ.
Όλιβ. Έχεις μεγαλώσει πολύ.
Σχεδόν έγινες κανονικός άνθρωπος.
- Τι έπαθαν τα χεριά σου?
- Όλιβ.
Δε πειράζει.
Είχα ένα ατύχημα. Είμαι καλά τώρα.
- Πως πάει το χορευτικό σου?
- Καλά.
Ναι? Και ποτέ θα μας το δείξεις?
Δεν ξέρω.
Από τον παππού εξαρτάται.
Σε 1 - 2 μέρες.
Θέλει δουλειά ακόμα.
Τι είναι αυτό? Κοτόπουλο?
Κάθε βράδυ κοτόπουλο!
- Παντοδύναμε! Μήπως θα μπορούσαμε, για μια φορά
- Μπαμπά!
... να φάμε κάτι εδώ μέσα
εκτός από κοτόπουλο?
- Μπαμπά! Μπαμπά!
- Απλά λέω...
- Μα το Χριστό.
- Αν θες μπορείς να μαγειρεύεις το δικό σου φαγητό.
- Στο Σάνσετ Μάνορ... - Αν σου άρεσε εκεί,
δεν έπρεπε να καταφέρεις να σε διώξουν.
Για όνομα του Θεού.
Και πότε άρχισες τον όρκο?
Εδώ και 9 μήνες, Φρανκ.
Δεν έχει πει λέξη.
Κουβέντα.
Νομίζω ότι αυτό δείχνει τρομερή πειθαρχία.
- Ρίτσαρντ.
- Πραγματικά το πιστεύω.
Αλήθεια. Νομίζω ότι όλοι μπορούμε
να διδαχτούμε από τον Ντουέιν.
Ο Ντουέιν έχει ένα στόχο.
Έχει ένα όνειρο.
Ίσως να μην είναι το δικό μου όνειρο,
ή το δικό σας...
αλλά το ακολουθεί με
τρομερό πείσμα και αυτοσυγκέντρωση.
Σκεφτόμουν για τα 9 βήματα...
Για όνομα...
και το πως ο Ντουέιν, χρησιμοποιεί τα 7 απ' αυτά
στην αναζήτηση του για ολοκλήρωση.
Ρίτσαρντ σε παρακαλώ.
Απλά λέω ότι άλλαξα γνώμη.
Πιστεύω ότι χρειάζεται
τη συμπαράσταση μας.
Πως έγινε?
- Ποιο πράγμα?
- Το ατύχημα?
Γλυκιά μου, πάρε.
Όχι, δεν πειράζει.
Εκτός κι αν έχεις αντίρρηση.
Όχι, είμαι υπέρ της ειλικρίνειας.
Ότι θες εσύ.
Πέστο.
Όλιβ, ο θείος Φρανκ
δεν έπαθε ατύχημα.
Αυτό που συνέβη είναι ότι...
προσπάθησε να αυτοκτονήσει.
Αλήθεια? Γιατί?
Συγνώμη, αλλά δεν νομίζω ότι
αυτή είναι κατάλληλη συζήτηση.
Γλυκιά μου, άφησε τον θείο Φρανκ
να τελειώσει το φαγητό του. Εντάξει?
Γιατί ήθελες να αυτοκτονήσεις?
Μην απαντήσεις, Φρανκ.
- Ρίτσαρντ! Ρίτσαρντ!
- Δεν θα απαντήσει, σ' αυτή την ερώτηση.
- Θέλησα να αυτοκτονήσω...
- Μην τον ακούς.
- Ήμουν πολύ δυστυχισμένος.
- Είναι άρρωστος στο μυαλό.
- Ρίτσαρντ!
- Δεν νομίζω ότι είναι η κατάλληλη συζήτηση
- για μια επτάχρονη.
- Θα το μάθει, έτσι κι αλλιώς.
- Καλά.
- Συνέχισε Φρανκ.
Γιατί ήσουν δυστυχισμένος?
Υπάρχουν πολλοί λόγοι.
Κυρίως όμως, επειδή ερωτεύτηκα
χωρίς ανταπόκριση.
Ποια?
Έναν μαθητή μου.
Ήμουν πολύ ερωτευμένος μαζί του.
Μαζί του?
Ήταν αγόρι?!
Ερωτεύτηκες ένα αγόρι?
- Ναι. Πάρα πολύ.
- Αυτό είναι χαζό.
Έχεις δίκιο. Ήταν χαζό.
Ήταν πολύ πολύ χαζό.
- Υπάρχει κι άλλη λέξη γι' αυτό.
- Μπαμπά.
- Και τότε προσπάθησες να αυτοκτονήσεις.
- Όχι ακριβώς.
Το αγόρι που ερωτεύτηκα, ερωτεύτηκε
κάποιον άλλον... τον Λάρρυ Σούγκαρμαν.
- Ποιος είναι ο Λάρρυ Σούγκαρμαν?
- Ο Λάρρυ Σούγκαρμαν είναι...
ο δεύτερος, πιο σεβαστός λόγιος, στο έργο
του Προύστ, στις ΗΠΑ.
- Ποιος είναι ο πρώτος?
- Εγώ, Ριτς.
Αλήθεια?!
Και τότε είναι που προσπάθησες.
Όχι. Αυτό που συνέβη είναι ότι
ήμουν λίγο αναστατωμένος...
και είπα πράγματα,
που δεν έπρεπε να πω...
και έκανα πράγματα,
που δεν έπρεπε να κάνω...
και μετά με απέλυσαν
από τη δουλειά μου...
και αναγκάστηκα και να μετακομίσω
σε ένα μοτέλ.
- Και τότε προσπάθησες να...
- Ε, όχι...
Όλα αυτά δεν με πείραξαν τόσο.
Πριν 2 μέρες, το Ίδρυμα "Μακ-Άρθουρ",
με την μεγάλη σοφία του...
έδωσε μια επιχορήγηση
στον Λάρρυ Σούγκαρμαν.
Και τότε είναι που...
Αποφάσισες να φύγεις νωρίς.
Ναι, αλλά και σ' αυτό απέτυχα.
Όλιβ, το σημαντικό πράγμα
που πρέπει να καταλάβεις είναι...
ότι ο θείος Φρανκ
εγκατέλειψε τον εαυτό του.
Και έκανε πολλές βλακώδεις επιλογές...
Λυπάμαι, αλλά εγκατέλειψε τον εαυτό του...
πράγμα που οι νικητές
δεν κάνουν ποτέ.
Αυτή ήταν η ιστορία.
Και τώρα ας συνεχίσουμε...
Πάντα τέτοια γίνονται?
Πως το αντέχεις?!
Όλιβ, πες του γι' αυτό που ετοιμάζεις.
Εντάξει. Η "Μικρή Μις Τσίλλι Πέπερ" είναι ένας
διαγωνισμός ομορφιάς στην Αλμπουκέρκη...
αλλά πρέπει να είσαι 6-7 χρονών
και κορίτσι.
Η αδελφή μας το έκανε.
- Η Σίντι.
- Στις διακοπές την Άνοιξη.
Ο Ντουέιν πήγε να δει τον μπαμπά του
στη Φλόριντα, για 2 εβδομάδες...
και η Όλιβ πήγε στη Λαγκούνα
να δει τα ξαδέλφια της.
- Και έφτασε μέχρι την κορυφή του διαγωνισμού.
- Πήρα την δεύτερη θέση.
Και τι πιθανότητες πιστεύεις ότι έχεις?
Πιστεύω ότι μπορώ να νικήσω,
γιατί τα άλλα κορίτσια...
μπορεί να το κάνουν περισσότερο καιρό,
αλλά εγώ κάνω πρόβες κάθε μέρα.
- Καλή τύχη.
- Δεν είναι θέμα τύχης, Φρανκ.
Η τύχη είναι ένα όνομα, που έχουν δώσει
οι χαμένοι στις αποτυχίες τους.
Το θέμα είναι να θέλεις να νικήσεις,
να κανείς τον εαυτό σου να νικήσει.
- Πρέπει να το θέλεις περισσότερο απ' όλους.
- Το θέλω.
- Τότε θα είσαι νικήτρια.
- Ρίτσαρντ.
Αλήθεια λέω.
Υπάρχει ένα μήνυμα, από την Σίντι,
στον τηλεφωνητή.
Κάτι για την "Μικρή Μις Ηλιαχτίδα".
- Τι? Τη "Μικρή Μις Ηλιαχτίδα"?
- Ναι.
Τι?
Σέριλ, η Σίντι είμαι.
Θυμάσαι όταν η Όλιβ ήταν εδώ,
τον περασμένο μήνα?
Και ήρθε δεύτερη στο διαγωνισμό για την
"Μικρή Μις Ηλιαχτίδα"?
Μόλις μου τηλεφώνησαν και μου είπαν
ότι η νικήτρια άφησε το στέμμα της.
Δεν κατάλαβα ακριβώς το γιατί.
Κάτι για χάπια διαίτης.
Τώρα η Όλιβ μπορεί να πάρει μέρος, στο διαγωνισμό
της Πολιτείας, στο Ρεντόντο Μπιτς!
Θεούλη μου! Κέρδισα!
Κέρδισα! Κέρδισα! Κέρδισα!
- Τελείωσε το φαγητό σου.
- Το τελείωσα.
- Τι έγινε?
- Παίρνω τηλέφωνο... Σίντι!
Ναι, μόλις το ακούσαμε.
Βασικά κοντεύει να τρελαθεί.
- Κέρδισα! Κέρδισα! Κέρδισα!
- Όχι, δεν το άκουσα.
Τελείωσε ο χρόνος στον τηλεφωνητή.
Εντάξει.
Ρεντόντο Μπιτς. Αυτή τη Κυριακή?
- Εσείς θα πάτε?
- Ναι?
- Δεν μπορείτε να το αναβάλετε?
- Πρέπει να πάνε?
- Κι εμείς τι θα κάνουμε?
- Δεν μπορούμε να πάμε.
Όχι, όχι... Το καταλαβαίνω Σίντι.
Εντάξει.
Κάτι θα σκεφτώ.
Εντάξει. Γεια.
Αυτή την Κυριακή?
Γιατί δεν την πάνε ο Τζεφ και η Σίντι?
Έχουν να πάνε σε κάτι ιππικούς αγώνες,
στη Σάντα Μπάρμπαρα.
Κάθε βδομάδα το κάνουν αυτό με τα άλογα.
Είναι οι εθνικοί αγώνες. Θα πάρουν και
τα 2 άλογα. Άρα είναι κάτι σημαντικό.
Και τι θα γίνει με την Όλιβ?
"Μικρή Μις Ηλιαχτίδα"!
Κέρδισα!
Κέρδισα!
Θα πάω! Θα πάω!
- Της το έχεις υποσχεθεί?
- Θα πάμε με αεροπλάνο και θα γυρίσουμε τη Δευτέρα.
- Και πως θα μετακινείστε εκεί?
- Θα νοικιάσουμε αυτοκίνητο.
- Και θα μείνετε σε ξενοδοχείο?
- Μας φτάνουν τα λεφτά.
- Είναι οι οικονομίες μας.
- Αν είχα και κάποια βοήθεια στο να τις μαζεύω.
- Μην αρχίζεις.
- Όλα πάνε στα "9 βήματα"!
Σου είπα ότι θα μιλήσω
στον Σταν Γκρόσμαν.
Θα κλείσει η συμφωνία
και θα αρχίσει να μας φέρνει χρήματα.
- Αλλά στο μεταξύ θα πρέπει...
- Καλά, καλά. Θα πάμε οδικώς.
- Εγώ πάντως δεν οδηγώ.
- Πως θα χωρέσει ο παππούς στο Μιάτα?
- Ο παππούς δεν χρειάζεται να έρθει.
- Τι? Εγώ της έκανα πρόβες!
Της έμαθα όλες τις κινήσεις.
Πρέπει να έρθω.
- Γιατί δεν παίρνεις το Βολκς Βάγκεν?
- Δεν μπορώ να οδηγήσω με ταχύτητες. Δοκίμασα.
- Θα πάμε με αεροπλάνο.
- Δεν μας φτάνουν τα λεφτά.
Αυτό θα κάνουμε όμως,
εκτός κι αν έχεις καμιά καλύτερη ιδέα.
Ορίστε.
Να το επιδόρπιο.
Κέρδισα! Κέρδισα!
Κέρδισα! Κέρδισα!
Μις Ηλιαχτίδα! Μις Ηλιαχτίδα!
Εντάξει.
Θα οδηγήσω εγώ το βαν.
Ρίτσαρντ, δεν μπορούμε να αφήσουμε
τον Φρανκ μόνο του.
- Δεν ήθελα να σε προσβάλω, Φρανκ.
- Δεν πειράζει.
Είναι ο Ντουέιν εδώ.
Θα προσέχει ο ένας τον άλλον.
Όχι Ρίτσαρντ. Πάει πολύ.
Αν συμβεί κάτι...
Τότε δεν μπορούμε να πάμε, εκτός κι αν
ο Ντουέιν και ο Φρανκ έρθουν μαζί μας.
- Μαμά, που είναι το μαγιό μου?
- Σωστά.
Φρανκ?
Το βρήκα!
Εντάξει.
Θα πάω! Θα πάω!
Έλα Ντουέιν, σε παρακαλώ.
Σκέψου την αδελφή σου.
Έλα Ντουέιν.
Θα έχει πλάκα.
Θα πας και στη παραλία...
"Δεν είναι δίκαιο.
"Το μόνο που ζητώ είναι...
να με αφήσετε στην ησυχία μου."
Ντουέιν, η Σχολή Πιλότων.
Θα σε αφήσω να πας στη Σχολή Πιλότων.
Κέρδισα! Κέρδισα!
Και θα νικήσω και σ' αυτό!
"Αλλά δεν πρόκειται...
να περάσω καλά."
Όλοι συμφωνούμε μαζί σου, Ντουέιν.
Παππού! Παππού!
Θα έρθει ο παππούς μαζί μας?
- Όλοι μας θα πάμε, γλυκιά μου.
- Μια στιγμή.
Όλιβ, έλα 'δω, ένα λεπτό.
Έλα εδώ.
Κάθισε για λίγο.
Άκου. Δεν έχει νόημα να
πάρεις μέρος σε έναν διαγωνισμό...
αν δεν πιστεύεις ότι,
μπορείς να κερδίσεις.
Λοιπόν? Νομίζεις ότι μπορείς
να νικήσεις στο "Μικρή Μις Ηλιαχτίδα"?
Ρίτσαρντ...
Θα κερδίσεις?
Ναι!
Φύγαμε για Καλιφόρνια.
Καληνύχτα, Ντουέιν.
"Σε παρακαλώ,
μην αυτοκτονήσεις απόψε."
Όχι όσο είμαι μαζί σου.
Δεν θα στο έκανα αυτό.
"Καλώς ήρθες στην Κόλαση."
Ευχαριστώ, Ντουέιν.
Για να το λες εσύ,
είναι σημαντικό.
Καληνύχτα.
Χριστέ μου, είμαι κουρασμένος.
Ξέρεις ποσό κουρασμένος είμαι?
Αν ερχόταν μια κοπέλα και με παρακαλούσε
να την πηδηθώ, δεν θα μπορούσα να το κάνω.
- Τόσο κουρασμένος είμαι.
- Μπαμπά? Πρόσεχε πως μιλάς.
Ακούει μουσική.
Όλιβ, θα σου δώσω 1 εκατ. δολάρια,
αν γυρίσεις το κεφάλι σου.
- Βλέπεις?
- Καλά.
- Αλλά εμείς οι υπόλοιποι.
- Εσείς οι υπόλοιποι...
Να σου δώσω μια συμβουλή?
Θα στην δώσω έτσι κι αλλιώς.
- Δεν θέλω να κανείς τα λάθη που έκανα εγώ.
- Πολύ θέλω να τ' ακούσω αυτό.
Ντουέιν.... Έτσι δε σε λένε?
Ντουέιν?
Σου μιλάει η φωνή της εμπειρίας.
Μ' ακούς?
Να πηδήξεις πολλές γυναίκες, Ντουέιν.
- Μπαμπά.
- Όχι μόνο μια. Πολλές γυναίκες.
- Φτάνει. Κατάλαβες?
- Το κάνεις καθόλου?
- Μπαμπά.
- Πες μου, Ντουέιν. Το κάνεις?
- Σε παρακαλώ.
- Όχι? Χριστέ μου. Πόσο είσαι? 15?
- Για το Θεό, αγόρι μου!
- Μπαμπά!
Πρέπει να το κάνεις με τις νεαρές.
Οι μικρές είναι οι καλύτερες.
- Μπαμπά, φτάνει. Κόφτο!
- Μπορείς να μη με διακόπτεις, Ρίτσαρντ?
Τώρα δεν μπορούν να σε βάλουν φυλακή.
Ούτε αυτές. Είναι τέλειο.
Όταν όμως γίνεις 18...
Τότε μπορεί να φας 3 έως 5 χρόνια.
Θα σταματήσω το βαν, τώρα!
Και δεν το σταματάς. Λες και θα με σκοτώσεις.
Άντε πηδήξου. Μπορώ να λέω ότι θέλω.
- Ακόμα έχω τις σφαίρες των Ναζί, στον πισινό μου.
- Α, οι σφαίρες των Ναζί.
Σαν κι αυτούς στο Σάνσετ Μάνορ, είσαι.
- Τι έγινε στο Σάνσετ Μάνορ?
- Μην τον ενθαρρύνεις, Φρανκ.
Θα σου πω τι έγινε.
Πλήρωσα με τα λεφτά μου και τα πήραν.
Θα έπρεπε να μπορώ να κάνω ότι θέλω.
- Άρχισε να ρουφάει ηρωίνη.
- Άρχισες να ρουφάς ηρωίνη?
- Είμαι γέρος.
- Αυτό το πράμα, μπορεί να σε σκοτώσει.
Τι νομίζεις, ότι είμαι η ηλίθιος?
Κι εσύ, μην αρχίσεις να παίρνεις τέτοια πράγματα.
Όταν είσαι νέος,
πρέπει να είσαι τρελός να τα κανείς αυτά.
- Κι εσύ?
- Είμαι γέρος. Θα ήμουν τρελός αν ΔΕΝ το έκανα.
Προσπαθήσαμε. Πίστεψε με. Η επέμβαση μας
κατέληξε σε φιάσκο.
Είναι χειρότερος κι από μωρό 2 ετών.
Μπορούμε να μιλήσουμε
για κάτι άλλο?
- Μάλλον δεν σου άρεσε στο Σάνσετ Μάνορ.
- Φρανκ.
Αστειεύεσαι?
Ήταν παράδεισος.
Έχουν πισίνα. Γκολφ.
Και τώρα, μένω με τον "Κύριο Χαρούμενο"
από 'δω και κοιμάμαι στον καναπέ.
Κοίτα, ξερώ ότι είσαι ομοφυλόφιλος,
αλλά ίσως με καταλάβεις.
Σε τέτοια μέρη, οι γυναίκες είναι
4 φορές περισσότερες από τους άντρες.
- Φαντάζεσαι τι σημαίνει αυτό?!
- Θα πρέπει να ήσουν πολύ απασχολημένος.
Είχα πάθει εγκαύματα δευτέρου βαθμού,
στο πουλί μου. Αλήθεια σου λέω.
- Αλήθεια?
- Άστα.
Τι λέτε εσείς?
Για πολιτική.
Α!
Πήδα πολλές γυναίκες.
Δεν έχω λόγο να σου πω ψέματα.
Όχι μόνο μια γυναίκα.
Πολλές γυναίκες.
Άκουσες τι σου είπα?
Το έβαλες πουθενά?
Εντάξει. Νομίζω ότι καταλάβαμε
τι θες να πεις, μπαμπά.
Μη μου δείξεις το σημειωματάριο σου.
Δεν θέλω να το βλέπω.
Μαμά,
ποσά λεφτά μπορούμε να χαλάσουμε?
Θα έλεγα 4 δολάρια.
Οτιδήποτε, μέχρι 4 δολάρια.
Γεια σας.
Είστε έτοιμοι?
Ναι. Θα πάρω το νούμερο 5
και καφέ, παρακαλώ.
Ωραία.
Το νούμερο 7 και ένα χυμό γκρέιπφρουτ.
- Γκρέιπφρουτ. Εντάξει.
- Εγώ θα ήθελα μα σαλάτα φρούτων.
- Και μήπως έχετε χαμομήλι?
- Ναι.
- Με μέλι, παρακαλώ.
- Εγώ θα ήθελα ένα λάμπερτζακ και καφέ.
- Και έξτρα μπέικον.
- Έξτρα.
- Μπαμπά, ίσως θα 'πρεπε...
- Ρίτσαρντ, μην αρχίζεις.
- Μα αυτοκτονεί.
- Και λοιπόν? Δική του ζωή είναι.
- Ευχαριστώ, Σέριλ.
- Χωριάτικη σαλάτα.
Κι εσύ?
- Συγγνώμη...
- Μη βιάζεσαι.
Μην ζητάς συγγνώμη, Όλιβ.
Δείχνει αδυναμία.
Λοιπόν, θέλω... ΟΚ, ΟΚ.
Ξέρω τι θέλω. Ξέρω.
Θα ήθελα τις βάφλες και...
...Τι σημαίνει "Α λα Μόντι"?
- Σημαίνει ότι, σερβίρεται με παγωτό.
- Ωραία. "Α λα Μόντι" τότε.
- Όλιβ, για πρωινό?
- Είπες έως 4 δολάρια.
Καλά. Έχεις δίκιο.
Ευχαριστώ.
Ωραία. Επιστρέφω αμέσως.
Όλιβ. "Α λα Μοντ" στα Γαλλικά...
σημαίνει "μέσα στη Μόδα."
A la Mode.
Η λέξη "Mode" βγαίνει από το λατινικό "Modus"
που σημαίνει "το σωστό μέτρο."
- Φρανκ, σκάσε.
- Ρίτσαρντ!
Όλιβ, να σου πω κάτι
για το παγωτό.
- Ναι.
- Το παγωτό φτιάχνεται από κρέμα...
που γίνεται από το γάλα της αγελάδας...
και η κρέμα έχει πολλά λιπαρά.
- Ρίτσαρντ.
- Τι?
- Θα το μάθαινε έτσι κι αλλιώς.
- Τι? Τι θα μάθαινα?
Όταν τρως πολύ παγωτό, τα λιπαρά του παγωτού
γίνονται πάχος στο σώμα σου.
- Ρίτσαρντ, μα τον Θεό...
- Αλήθεια είναι.
- Τι? Τι συμβαίνει?
- Τίποτα γλυκιά μου. Τίποτα.
Κι αν φας πολύ παγωτό,
ίσως γίνεις χοντρή.
Κι αν δεν φας, τότε θα μείνεις όμορφη και αδύνατη.
- Μαμά...
- Όλιβ, ο Ρίτσαρντ είναι βλάκας.
Σ' εμένα αρέσουν οι γυναίκες
με λίγο κρέας πάνω τους.
Γιατί είστε όλοι αναστατωμένοι?
Δεν είμαστε αναστατωμένοι, γλυκιά μου...
Απλά θέλω να καταλάβεις...
ότι μπορείς να είσαι αδύνατη
και μπορείς να είσαι παχιά, αν αυτό θες.
Ό,τι κι αν θελήσεις, είναι εντάξει.
Καλά. Αλλά Όλιβ, να σε ρωτήσω κάτι.
Οι γυναίκες στο "Μις Αμερική"...
Είναι αδύνατες ή είναι παχιές?
Γλυκιά μου?
Αδύνατες...
Ναι. Μάλλον δεν θα τρώνε
πολύ παγωτό.
ΟΚ. Καφέ. Καφέ.
- Γκρέιπφρουτ.
- Ευχαριστώ.
Χαμομήλι.
Και να και το παγωτό σου.
"Α λα Μοντί", σωστά?
Επιστρέφω αμέσως με τις βάφλες σου.
Θέλει κανείς το παγωτό μου?
Ναι, θα ήθελα λίγο.
Ντουέιν? Φρανκ?
- Η Όλιβ δεν θα φάει το παγωτό της.
- Μπορώ να πάρω λίγο?
- Ναι, πάρε.
- Νόστιμο φαίνεται.
Λυπάμαι όποιον...
δεν θέλει να απολαύσει το παγωτό του,
τόσο νωρίς το πρωί.
- Νοστιμότατο.
- Σίγουρα δεν θέλεις λίγο, Όλιβ?
Οι βάφλες θα αισθάνονται μοναξιά.
Κοιτάξατε αυτό.
Περιμένετε! Σταματήστε!
Μην το φάτε όλο.
- Καλά Όλιβ...
- Ρίτσαρντ!
Έλα, Σταν!
Σταν, ο Ρίτσαρντ είμαι πάλι...
Ξέρω ότι είσαι πολυάσχολος...
αλλά πεθαίνουμε να μάθουμε
τι έγινε στο Σκότσντεϊλ.
- Γι' αυτό τηλεφώνησε μου, σε παρακαλώ.
- Τον βρήκες?
Όχι, δεν έχω σήμα.
Πόση ώρα θέλουμε για να φτάσουμε?
- Πολύ ώρα, γλυκιά μου.
- Το ξέρω. Αλλά πόση?
Εχουμε να κανουμε 600 μίλια σήμερα
και 200 αύριο.
- Πολυ οδηγηση. Παμε.
- Θα οδηγησω εγώ για λιγο.
- Όχι. Όχι, δεν πειραζει.
- Θελω να μαθω.
Αφου μπορείς εσύ,
πόσο δυσκολο να είναι?
- Πιεσε τον λεβιε με δυναμη.
- Με δυναμη τον πιεζω.
ΟΚ. Έτσι.
Τώρα πατα τον συμπλεκτη
μέχρι το πατωμα.
Στο πατωμα είναι.
Κολλαει.
Πιεσε με δυναμη.
Εχετε προβλημα.
Ο συμπλεκτης καταστραφηκε.
Μπορουμε να βαλουμε καινουριο?
Σ'αυτά τα παλια βαν...
πρέπει να παραγγειλω το ανταλλακτικο.
Πόσο καιρό θα πάρει?
Είναι Σαββατοκυριακο...
οποτε...μάλλον... την Πεμπτη.
Υπάρχει καμιά αντιπροσωπεια
εδώ γυρω?
Ναι. Αλλά μάλλον θα είναι κλειστα.
Είναι Σαββατοκυριακο...
Ναι, το έχουμε καταλαβει.
Να σας πω κάτι.
Ξερετε... σ'αυτά τα παλια βαν
δεν χρειαζεται να πατησεις τον συμπλεκτη
για να βαλεις 3η και 4η ταχυτητα.
Μονο για να βαλεις 2η από 1η
τον χρειαζεσαι.
Και αν σταματατε παντα σε λοφο...
και ξεκινησετε και φτασετε
τα 15, 20 μίλια την ώρα...
βαζετε 3η και μετα 4η.
Κι αν δεν είμαστε πανω σε λοφο?
Δεν υπαρχουν λοφοι εδώ.
Τι γινεται αν δεν υπαρχουν λοφοι?
Τι κανουμε...
Ναι, είναι...
Όλιβ, μπαμπά,
θέλω να μπειτε στο αυτοκίνητο πρωτοι.
- Το ξέρω.
- Εμπρος λοιπον, πάμε.
Ολοι μαζι, σπρωξτε.
Ωραια.
Παμε! Σπρωξτε!
Ενταξει!
Θελω να ξερουν ολοι...
ότι είμαι ενας εξέχων λόγιος,
για το έργο του Προυστ, στις ΗΠΑ.
Καλα πάμε.
- Πηγαινε γλυκιά μου.
- Βαζω ταχυτητα.
- Τρεξε γλυκιά μου.
- Έλα.
- Έλα, Όλιβ.
Τρεχα. Τρεχα.
- Έλα.
- Σέριλ, πάμε.
Σέριλ.
- Φρανκ, πάμε.
- Ερχομαι.
- Τους χανουμε.
- Δεν μπορώ να πάω πιο αργα.
- Έλα, έλα ηλιθιε.
- Δεν μπορώ να πάω πιο αργα.
- Δεν μπορώ να πάω πιο αργα.
- Εμπρος.
Βοηθησε τον. Έλα.
Έλα, έλα. Μπες μέσα.
Δεν αφηνουμε κανεναν πίσω.
- Κλεισε τη πόρτα.
- Δεν αφηνουμε κανεναν πίσω.
Θαυμασια στρατιωτη.
Θαυμασια.
Θαυμασια.
- Πλακα δεν είχε?
- Ναι.
Και τελικα, εκει που καθομαι...
...σκεφτομαι
"Ο Σταν Γκρόσμαν είναι. Διάολε θα το κάνω."
Και αρχιζω να σου λεω για τα 9 βηματα.
Και μετα από... 2 λεπτα...
με σταματαει και λεει...
"Μπορώ να το πουλησω αυτό."
Ενδιαφερον.
Ναι. Κι ο τυπος αυτος
ξερει πως να το κάνει.
Αρχιζεις με ένα βιβλίο και μετα κανεις μια περιοδεια
και μετα DVD, VHS.
Υπάρχει μια ολοκληρη και εντυπωσιακη
επιστημη, για το πως να τα κανεις αυτά.
- Ουαου.
- Ναι. Και τώρα είναι στο Σκότσντεϊλ, ξέρεις
για να προετοιμασει το εδαφος
και να δημιουργησει εντυπωσεις.
Κάνει αυτό που οι επαγγελματιες
αποκαλουν: Πλειστηριασμο με το Ρολοϊ
- Τι μου λες?!
Ναι. Και μπορώ να διακρινω
τον σαρκασμο σου, Φρανκ.
Ποιον σαρκασμο?
Δεν καταλαβα κάτι.
Αλλά θέλω να ξέρεις κάτι.
Σε λυπαμαι.
Αληθεια?
Ωραια.
Ναι, αληθεια.
Γιατι ο σαρκασμος είναι το καταφυγιο των χαμενων.
- Αληθεια? Είναι?
- Ναι.
Ο σαρκασμος είναι κάτι που κανουν οι χαμενοι
για να φερουν τους κερδισμενους στο επιπεδο τους
και αυτό είναι το 4ο βημα στο προγραμμα μου.
Ρίτσαρντ, μου ανοιξες τα ματια
και καταλαβα το τι χαμένος είμαι.
- Τι σου οφειλω γι' αυτά τα μαργαριταρια γνωσης?
- Τιποτα. Στα κερναω.
- Ενταξει παιδια. Φτανει.
- Στα κερναω.
- Ήταν δωρεαν?
- Χωρις καμιά χρεωση.
- Σταματηστε.
- Αυτος το αρχισε.
Μια στιγμη.
- Κακο παιδι.
- Ησυχια. Αυτό είναι το... τηλεφώνημα.
Εμπρός?
Σταν?
Σταν?
Ο Σταν Γκρόσμαν?
Ο Ρίτσαρντ Χούβερ είμαι.
Επιτέλους. Πως είσαι?
Ναι, το ξέρω. Είμαστε στην εθνική
και σε έχασα στο κινητό.
Τέλος πάντων.
Πως τα πήγαμε?
Γλυκιά μου, πάω στην τουαλέτα.
Θέλεις να πας κι εσύ?
Όχι. Θα πάω να κάνω
εξάσκηση εκεί πέρα.
Καλά. Μη πας μακριά.
Νομίζω ότι πρέπει να του μιλήσουμε
λίγο περισσότερο.
Όχι, πρέπει να του μιλήσεις.
Όχι, Σταν, άκουσε με.
Περίμενε.
Πάω να πιω κάτι.
Θέλεις τίποτα?
- Ναι φέρε μου πορνό.
ΟΚ.
Κάτι αισχρό.
Όχι αυτά τα δήθεν.
Να 20 δολάρια.
Πάρε κι εσύ κάτι.
- Κάτι για αδερφές.
- Εντάξει. Θα πάρω.
Αυτό. Ναι... Κι εκείνο.
Και θα ήθελα κι αυτό...
Όχι... το από κάτω.
Ναι. Ναι. Ναι.
Και θα ήθελα κι εκείνο.
Και θα πάρω και μια...
γρανίτα βατόμουρο.
Φρανκ?
Θεέ μου! Πως είσαι?
Νόμιζα ότι θα πήγαινες στην Σάντα Φε
για το συνέδριο.
Σε έψαχνα.
- Εσύ δεν θα 'πρεπε να είσαι στο Νιού Χέιβεν?
- Ναι.
- Έμαθες για τον Λάρρυ και την επιχορήγηση?
- Ναι.
- Είναι πλέον επίσημο.
Α, ωραία.
Πάμε σε ένα ιδιωτικό ΣΠΑ στην
Σεντόνα για 1 βδομάδα...
- Είναι και ο Λάρρυ εδώ?
- Ναι.
Έξω είναι και βάζει βενζίνη...
- Α, ναι. Νάτος.
Δεν το πιστεύω.
Πως είσαι?
Μια χαρά.
Ωραία. Ωραία.
Ξέρεις, έμαθα ότι σε απέλυσαν.
Ναι. Όχι, παραιτήθηκα.
Δεν πήγαινε άλλο.
Σωστά. Ωραία. Ωραία.
Και τι σκέφτεσαι να κάνεις τώρα?
Ζυγίζω τις επιλογές μου...
και απλά ξεκουράζομαι λιγάκι...
Τέλεια. Πολύ ωραία.
19,79 κύριε.
Λοιπόν...
- Χάρηκα που σε είδα.
- Κι εγώ.
- Να προσέχεις.
- Κι εσύ.
Αντίο.
Ε...
Ξέχασες τη γρανίτα σου.
Στο Σκότσντεϊλ δεν είσαι?
Ωραία. Μπορώ να έρθω.
Θα περάσουμε από εκεί κοντά.
Μια μικρή παράκαμψη θα κάνω...
Χριστέ μου.
Δεν τα κατάφερε.
Το δοκίμασες?
- Άκου τι σου λέω, Σταν...
Λοιπόν τι έγινε?
Τίποτα. Πάμε να φύγουμε.
Ένα λεπτό.
Είχες πει ότι ήταν σίγουρη δουλειά.
- Αυτός μου είχε πει ότι ήταν σίγουρη δουλειά.
- Και δεν θα πάρεις τίποτα?
Θεέ μου!
Και τι θα κάνουμε τώρα?
Την πατήσαμε.
Δεν πήραμε τίποτα.
- Δεν το πιστεύω... Προσπάθησες να διαπραγματευτείς?
- Φυσικά και προσπάθησα!
Τι νομίζεις ότι...
Πάμε να φύγουμε, εντάξει?
Πάμε.
Εμπρός.
Πάμε να φύγουμε!
"Που είναι η Όλιβ?"
Ω!
Εντάξει, Φρανκ.
- Έλα Όλιβ.
- Έλα Όλιβ.
Έλα γλυκιά μου, πήδα.
Πήδα μέσα στ' αυτοκίνητο.
- Δεν μπορούμε να σταματήσουμε. Πήδα.
- Την έπιασα. Την έπιασα.
Ρίτσαρντ.
Ναι.
Ότι και να γίνει, προσπάθησες
να κάνεις κάτι μόνος σου...
κάτι που οι πιο πολλοί
δεν κάνουν ποτέ...
και βάζω και τον εαυτό μου
σ' αυτή την κατηγορία.
Πήρες μεγάλο ρίσκο, που ήθελε κότσια
και είμαι υπερήφανος για σένα.
Εντάξει μπαμπά.
Σ' ευχαριστώ.
Σ' ευχαριστώ μπαμπά.
Να το 11.
Φρανκ, είσαι στο 12.
Και ο παππούς είναι στο 13.
Μπορώ να κοιμηθώ με τον παππού απόψε?
Πρέπει να ρωτήσεις τον παππού.
- Παππού?
- Έχει 2 κρεβάτια.
Και χρειάζεσαι κι άλλη εξάσκηση.
Ναι, αυτό σκεφτόμουν κι εγώ.
Μας περιμένει μια δύσκολη μέρα αύριο.
Θα χτυπήσω τις πόρτες σας στις 7:00 π.μ.
Κι αυτό σημαίνει ύπνο νωρίς.
Πρέπει να ετοιμαστούμε και να έχουμε
ξεκινήσει μέχρι τις 7:40.
- Φρανκ, είστε εντάξει?
- Ναι, μια χαρά.
- Ωραία. Λοιπόν, καληνύχτα.
- Καληνύχτα.
- Όνειρα γλυκά.
- Εντάξει.
Τι εφιάλτης.
Ρίτσαρντ, πρέπει να μιλήσουμε.
Σε παρακαλώ.
Σέριλ, ας τελειώσει πρώτα αυτό
και μετά θα τα πούμε σπίτι.
Όχι, Ρίτσαρντ.
Πρέπει να μιλήσουμε τώρα.
Προσπάθησα να σου πω ότι
δεν έχουμε λεφτά γι' αυτό το ταξίδι.
- Καταλαβαίνεις ότι έχουμε πτωχεύσει?
- Δεν έχουμε πτωχεύσει.
Μη τους ακούς.
Άνοιξε την τηλεόραση.
Πάω να πλύνω τα δόντια μου.
Είχες πει ότι ήταν σίγουρο.
Ότι ήταν τελειωμένη δουλειά.
Ο Σταν Γκρόσμαν, έτσι μου έλεγε.
Δεν έχω παντρευτεί τον Σταν Γκρόσμαν.
Τον εμπιστεύτηκα. Πρέπει να εμπιστεύεσαι
για να σε εμπιστεύονται. Είναι το βήμα 6.
Χέσε με, με τα 9 βήματα, Ρίτσαρντ.
Δεν πιάνουν.
Ξέχνα το. Τελείωσε.
Δεν θέλω να ακούσω
για τα 9 βήματα, ποτέ ξανά.
Τέλεια. Τέλεια.
Είσαι η πρωταθλήτρια του γρυλίσματος.
Ώρα για ύπνο ομορφιάς.
Μπες από κάτω.
Έτοιμη.
Καληνύχτα.
- Παππού?
- Ναι?
Φοβάμαι λιγάκι για αύριο.
Αστειεύεσαι?
Θα τους τρελάνεις.
Δεν θα καταλάβουν από που τους ήρθε.
- Παππού?
- Ναι?
Είμαι όμορφη?
Όλιβ, είσαι...
το πιο όμορφο κορίτσι
σε ολόκληρο τον κόσμο.
Καλά. Έτσι το λες.
Όχι.
Είμαι τρελά ερωτευμένος μαζί σου.
Και δεν είναι μόνο για το μυαλό σου
και την προσωπικότητα σου.
Είναι και επειδή είσαι όμορφη
μέσα κι έξω.
- Παππού?
- Τι?
- Δεν θέλω να είμαι μια χαμένη.
- Δεν είσαι χαμένη.
Πως σου ήρθε ότι είσαι χαμένη?
Επειδή ο μπαμπάς σιχαίνεται τους χαμένους.
Ε... Ένα λεπτό.
Ξέρεις ποιος είναι ο χαμένος?
Ο αληθινά χαμένος είναι αυτός που φοβάται τόσο
πολύ ότι δεν θα κερδίσει, που δεν προσπαθεί καν.
- Εσύ όμως προσπαθείς, σωστά?
- Ναι.
Άρα δεν είσαι από τους χαμένους.
Θα περάσουμε καλά αύριο, έτσι?
Ναι.
Και θα πούμε σε όλους
να πάνε στο διάολο.
Καληνύχτα, γλυκιά μου.
Σ' αγαπώ.
Τι κάνεις?
Θα το διορθώσω.
Ρίτσαρντ.
Θα το διορθώσω.
Έλα, έλα. Πάμε.
Γεια σας.
Τον Σταν Γκρόσμαν, παρακαλώ.
Σταν, ο Ρίτσαρντ είμαι.
Δεν ξέρω που στο διάολο είσαι.
Είμαι στο ξενοδοχείο.
Τηλεφώνησε μου.
Αλλά είναι αστείο.
Και τότε είπα: "Θες να σου μάθω
για τις εμπειρίες της ζωής?
Μπορείς να γράψεις ολόκληρο βιβλίο
με τις δικές μου εμπειρίες."
Και μου λέει...
Γεια σου, Σταν.
Εσύ μου είπες ότι θα πουλήσει.
Έτσι πίστευα τότε.
Μα είναι τέλειο πρόγραμμα.
Έτσι είπες. Δεν το καταλαβαίνω.
Δεν φταίει το πρόγραμμα, Ρίτσαρντ,
αλλά εσύ. Κατάλαβες?
Δεν σε ξέρει κανείς.
Δεν ενδιαφέρεται κανείς.
Και ποιο είναι το επόμενο βήμα?
Δεν υπάρχει.
Δοκιμάσαμε.
Δεν έπιασε.
Πάμε παρακάτω.
- Εννοείς... να τα παρατήσουμε?
- Ρίτσαρντ.
Ένα λεπτό. Μια αναποδιά
και είσαι έτοιμος να τα παρατήσεις?
Ρίτσαρντ, άκουσε με.
Προσπάθησα πάρα πολύ.
Σχεδόν τους έπιασα από το λαιμό,
αλλά δεν έπεισα κανέναν.
Είναι καιρός να πάμε παρακάτω.
Δεν πρόκειται να το κερδίσεις αυτό.
Εντάξει. Ωραία.
Ξέρεις κάτι?
Χαίρομαι.
Και ξέρεις γιατί?
Επειδή ακριβώς αυτό είναι τα 9 βήματα.
- Αυτό εδώ, Σταν. Αυτό ακριβώς.
- Ρίτσαρντ.
- Ρίτσαρντ, σε παρακαλώ.
- Δεν τα κατάφερες.
Δεν τα κατάφερες
και είσαι εκτός.
Μαμά? Μπαμπά?
Τι είναι, γλυκιά μου?
Ο παππούς δεν ξυπνάει.
Θες να κάνουμε ένα τεστ όρασης?
Θειε Φρανκ?
Ένα τεστ όρασης?
Όλιβ, έλα 'δω.
Βάλε αυτά στη θέση τους.
Έχουμε οικογενειακό συμβούλιο.
Ντουέιν, οικογενειακό συμβούλιο.
Πρώτα απ' όλα...
οι γιατροί κάνουν ότι μπορούν
για να βοηθήσουν τον παππού.
Είχε μια πολύχρονη, γεμάτη ζωή...
και ξέρω ότι σας αγαπάει
και τους δυο σας πάρα πολύ.
Αλλά αν ο Θεός θέλει να τον πάρει,
θα πρέπει να είμαστε έτοιμοι, να το αποδεχτούμε.
Ότι κι αν συμβεί, είμαστε μια οικογένεια.
Και το σημαντικό είναι
ότι αγαπάμε ο ένας τον άλλον.
Σας αγαπώ τόσο πολύ.
"Πήγαινε να αγκαλιάσεις τη μαμά."
Είστε η οικογένεια του Έντουαρντ Χούβερ?
Μάλιστα.
Λυπάμαι.
Κάναμε ό,τι μπορούσαμε.
Είχε...
Ήταν πολύ δύσκολο.
Μάλλον αποκοιμήθηκε
και δεν ξαναξύπνησε.
Θα στείλω κάποιον για να σας μιλήσει
για την μεταφορά του λειψάνου.
Ευχαριστούμε.
Λίντα!
Μαμά?
Ο παππούς πέθανε?
Ναι, γλυκιά μου.
Έφυγε.
Χαίρεται. Εμέ η Λίντα.
Θα σας βοηθήσω με την απώλεια σας.
- Τα συλλυπητήρια μου.
- Ευχαριστώ.
Αυτές είναι οι βεβαιώσεις
που πρέπει να συμπληρώσετε.
Πιστοποιητικό θανάτου.
Αναφορά θανάτου.
Βεβαίωση για το νοσοκομείο.
Και παρακαλώ, προσπαθήστε
να είστε, όσο το δυνατόν πιο λεπτομερείς.
Κι αυτό είναι ένα φυλλάδιο...
για μια ομάδα που θα βοηθήσει στο πένθος σας
και κάνει συναντήσεις κάθε Τρίτη.
Και αν θέλετε, μπορώ να σας συστήσω
ένα Γραφείο Κηδειών...
για να αρχίσετε τις διαδικασίες.
Έχουμε ήδη κανονίσει στην Αλμπουκέρκη.
- Στην Αλμπουκέρκη?
- Αυτή τη στιγμή, πάμε στην Καλιφόρνια.
Αν το πτώμα θα περάσει τα σύνορα της Πολιτείας,
τότε θα χρειαστείτε άδεια μεταφοράς.
Εντάξει, αλλά πρέπει να είμαστε στο
Ρεντόντο Μιτς, έως τις 3:00.
Ως τις 3:00, σήμερα?
Αποκλείεται.
Μπορώ να...
Ξέρω ότι είναι λίγο ασυνήθιστο...
αλλά αν πηγαίναμε
και μετά επιστρέφαμε
και κάναμε τα γραφειοκρατικά και...
Όχι. Δεν μπορείτε να εγκαταλείψετε το πτώμα.
Όχι. Όχι. Δεν θα εγκαταλείψουμε το πτώμα.
Θα πάμε και μετά...
Αλλιώς το νοσοκομείο
γίνεται υπεύθυνο.
Κύριε, υπάρχουν διαδικασίες
που πρέπει να ακολουθήσουμε.
Θα πάμε και θα επιστρέψουμε.
Κύριε, δεν είστε ο μόνος που έχετε
κάποιον που πέθανε εδώ μέσα σήμερα.
Υπάρχει τρόπος να δούμε το λείψανο?
Δεν έχουμε προλάβει να τον πάμε κάτω...
οπότε ίσως έρθει κάποιος, σε λίγα λεπτά,
για να τον πάει κάτω.
Απλά πείτε του ποιοι είστε
και θα περιμένει.
Ευχαριστώ.
Και μόλις τελειώσετε με τις βεβαιώσεις,
θα με βρείτε στο γραφείο των νοσοκόμων.
- Ωραία. Σ' ευχαριστώ, Λίντα.
- Κι εγώ σας ευχαριστώ.
Διάολε, μπαμπά.
Διάολε!
Ο ηλίθιος.
Θα πάμε στη "Μικρή Μις Ηλιαχτίδα"
του χρόνου. Εντάξει γλυκιά μου?
Του χρόνου.
Όχι. Όχι.
Κάναμε 700 μίλια.
Θα με πάρει ο διάολος, αν δεν
πάμε σ' αυτόν τον διαγωνισμό, Σέριλ.
Ρίτσαρντ,
δεν μπορούμε να τον αφήσουμε εδώ.
Δεν θα τον αφήσουμε.
Ρίτσαρντ, τι κάνεις?
- Ντουέιν, πήγε απ' έξω.
- Ρίτσαρντ, τι σκέφτεσαι να κάνεις?
- Θα τον πάρουμε μαζί μας.
- Όχι. Δεν μπορεί να συμβαίνει αυτό.
Καλυτέρα μαζί μας
παρά μ' αυτούς εδώ μέσα.
Πήγαινε απ' έξω και κάτω από το παράθυρο.
Ντουέιν, μην τολμήσεις να κουνηθείς.
Γλυκέ μου, μείνε εσύ. Θα πάμε εμείς
την Όλιβ. Θα οδηγήσει ο Φρανκ.
Όχι Σέριλ. Θα είμαστε εκεί σε 2 ώρες.
Θα καλέσω το Γραφείο Τελετών μόλις φτάσουμε.
Αν κάτι ήθελε να κάνει ο πατέρας μου..
θα ήταν να δει την Όλιβ
στον διαγωνισμό "Μικρή Μις Ηλιαχτίδα."
Και πιστεύω ότι θα ήταν μεγάλη
ασέβεια στη μνήμη του...
αν τα παρατούσαμε τώρα.
Εντάξει? Υπάρχουν 2 ειδών άνθρωποι
σ' αυτόν τον κόσμο.
Οι νικητές και οι χαμένοι. Εντάξει?
Και ξέρετε ποια είναι η διαφορά?
Οι νικητές δεν τα παρατάνε.
Λοιπόν, εμείς τι είμαστε?
Νικητές ή χαμένοι?
Καλά. Καλά.
Ας το κάνουμε.
Εσείς πηγαίνετε.
Όλιβ, πρόσεχε τη κουρτίνα.
Δεν ξέρω. Δεν έχω λόγο να
υποθέσω κάτι άλλο.
Πρόσεχε. Πιασε την πλάτη.
Πάμε. Πάμε.
Ναι, στις 1:00.
Τώρα?
Είναι πολύ βαρύς. Με το μαλακό.
Τώρα!
1, 2...
Εντάξει... 3.
Περιμένετε.
Όχι ακόμα.
- Εντάξει πάμε.
Ρίτσαρντ, δεν μπορώ.
- Τον έπιασα.
- Έλα.
Έλα. Πάμε. Γρήγορα.
Γλιστράει.
Περίμενε.
Τον έπιασα.
Με προσοχή.
- Ψυχραιμία.
- Βιαστείτε.
Κρατά τσίλιες, Όλιβ.
Προσέξτε το πεζοδρόμιο.
Σιγά το κεφάλι του.
Κλειδιά.
Γύρισε τον από 'δω.
- Όλιβ, μπες μέσα.
- Πάμε.
Εντάξει.
Σέριλ.
Πάμε, Φρανκ.
Σας έχω πει ότι είμαι ένας εξέχων λόγιος
στο έργο του Προυστ, στις ΗΠΑ?
Έτοιμοι. Πάμε.
Εντάξει είσαι?
- Μπαμπά?
- Ναι, γλυκιά μου.
Τι θα γίνει με τον παππού?
Θειε Φρανκ?
Ναι.
Νομίζεις ότι υπάρχει Παράδεισος?
Είναι δύσκολο να ξέρεις, Όλιβ.
Δεν νομίζω ότι κάποιος το ξέρει στα σίγουρα.
Το ξέρω, αλλά εσύ τι νομίζεις?
Ε...
Εγώ νομίζω ότι υπάρχει.
- Νομίζεις ότι εγώ θα μπω?
- Ναι.
- Το υπόσχεσαι?
- Ναι.
Ε... Ηλίθιε.
- Τι έγινε?
- Μπήκε απότομα μπροστά μου.
- Κόλλησε.
- Καλά, άσ' το.
Κόλλησε...
- Αν το τραβήξουμε από κάτω...
Όχι, άσ? το.
- Θα το φτιάξουμε όταν φτάσουμε.
- Καλά εντάξει.
Σκατά!
Χριστούλη μου!
Όχι, Θεέ μου!
Μου κάνει νόημα να σταματήσω.
Όλοι να κάνετε ότι δεν συμβαίνει τίποτα.
Σαν να είναι όλα καλά.
Τι κάνετε?
Καλά. Μια χαρά...
- Πρόβλημα με την κόρνα?
Συγγνώμη. Τι?
- Έχετε πρόβλημα με την κόρνα?
- Ναι.
Ένα μικρό πρόβλημα. Λυπάμαι.
Μπορείτε να βγείτε από το όχημα?
- Ελάτε από 'δω, παρακαλώ.
- Όχι, όχι.
- Τι?
- Μη...
"Μη..." τι?
- Έχετε κάτι εδώ πίσω, κύριε?
- Όχι, τίποτα.
- Μην το ανοίξετε.
- Μόλις μου δώσατε αιτία να ψάξω.
- Απλά...
- Βάλτε τα χέρια σας πάνω στο όχημα, τώρα!
- Ακίνητος.
- Εντάξει.
- Δεν είναι παράνομο.
- Θα σας συμβούλευα, να μη μιλάτε.
Ω, Θεέ μου!
Τι κάνει?
Κύριε, έρχεστε εδώ?
Μου αρέσουν αυτά.
Ο Θεός να σ' έχει καλά.
Μην ανησυχείς, δεν θα σε συλλάβω.
Ευχαριστώ.
Τι κάνετε?
- Ωραία οικογένεια.
- Ευχαριστώ.
Λίγο απ' όλα...
Γλύκα...
Ωραίο είναι. Ναι.
- Βρώμικο.
- Κι αυτό είναι το αγαπημένο μου.
Α, ναι. Ωραία.
Και μια άλλη επιλογή.
Όχι?
- Αυτό θα στο αφήσω.
- Εντάξει.
Καλή σας μέρα.
Τι έγινε?
Θα σου πω μόλις συνέλθω.
Φρανκ, Ντουέιν.
Βγείτε και σπρώξετε.
Νάτο! Ρεντόντο Μπιτς, 46.
Είναι 2:15.
Ίσως αργήσουμε λίγα λεπτά.
Είπαν στις 3:00 ακριβώς. Είναι πολύ αυστηροί.
Δεν πρέπει να τους στήσουμε.
- Μαμά, ο Ντουέιν έχει 20/20 όραση.
- Ήμουν σίγουρη.
Και τώρα θα εξετάσουμε
αν βλέπεις τα χρώματα.
Βλάκα.
Ποιο γράμμα είναι στη μέση του κύκλου?
Όχι, Όχι.
Μέσα στον κύκλο.
Να εδώ. Κοίτα.
Είναι ένα "Α". Δεν το βλέπεις?
Να εδώ.
Είναι φωτεινό πράσινο.
Ωραία.
Ντουέιν, νομίζω ότι
έχεις αχρωματοψία.
Δεν μπορείς να πετάξεις τζετ,
αν έχεις αχρωματοψία.
Έχουμε ένα πρόβλημα εδώ πίσω.
- Νομίζω ότι πρέπει να σταματήσουμε.
- Τι έγινε?
- Τι συμβαίνει?
- Σταμάτα στην άκρη.
Δεν πειράζει. Ντουέιν, Ντουέιν.
Όλα θα πάνε καλά. Ηρέμησε.
- Σταματά το αυτοκίνητο.
- Καλά. Εντάξει.
- Πες του να σταματήσει, σε παρακαλώ.
- Ρίτσαρντ, σταμάτα!
- Ρίτσαρντ, σταμάτα το αυτοκίνητο.
- Εντάξει. Σταματάμε.
- Σταματώ.
- Ντουέιν. Όχι. Ντουέιν. Κάτσε κάτω.
- Ελπίζω να είναι κάτι σοβαρό.
- Κάνε στην άκρη.
- Εντάξει.
- Σταμάτα το αυτοκίνητο. Όλα θα πάνε καλά.
- Μην ανοίξεις τη πόρτα.
Ντουέιν? Θεέ μου.
Γαμώτο!
- Μα τι έγινε?
- Έχει αχρωματοψία. Δεν μπορεί να πετάξει.
Χριστέ μου! Όχι.
Ας του δώσουμε λίγο χρόνο.
Ντουέιν?
Ντουέιν, γλυκέ μου. Λυπάμαι.
- Ντουέιν, έλα. Πρέπει να φύγουμε.
- Δεν έρχομαι.
- Ντουέιν...
- Είπα δεν έρχομαι.
Δε με νοιάζει.
Δεν ξαναμπαίνω στο βαν.
Ντουέιν, για τα καλά και τα άσχημα
είμαστε η οικογένεια σου.
Όχι, δεν είστε η οικογένεια μου.
Δεν θέλω να είμαι στην οικογένεια σας.
Σας μισώ όλους.
Σας μισώ.
Διαζύγιο, πτώχευση, αυτοκτονία.
Είστε ένα μάτσο χαμένοι.
Είστε χαμένοι!
Σε παρακαλώ, άσε με, μαμά.
Σε παρακαλώ...
Αφήστε με εδώ.
Σκατά.
Δεν ξέρω τι να κάνω.
Αργούμε.
Ίσως να μείνει κάποιος μαζί του?
- Θα μείνω εγώ.
- Δεν μπορεί να συμβαίνει αυτό.
Καλά. Λοιπόν...
Απλά ανησυχώ, για την ώρα...
Όλιβ...
θες να προσπαθήσεις να του μιλήσεις?
Ρίτσαρντ, όχι. Τι να του πει?
Απλά θα περιμένουμε.
Γλυκιά μου...
Εντάξει.
Πάμε.
Συγγνώμη για όσα είπα.
Ήμουν αναστατωμένος.
Δεν τα εννοούσα.
Δεν πειράζει. Έλα.
Είναι 2:55.
Έχετε το νου σας
για την έξοδο, εντάξει?
Εδώ! Εδώ είναι.
Μπες εδώ.
Βλέπει κανείς τις σουίτες του Ρεντόντο?
-Να το ξενοδοχείο.
-Νάτο! Νάτο, Όλιβ.
Θα προλάβουμε
Θα τα καταφέρουμε.
Πως θα πάμε από 'κει?
- Σέριλ?
- Όχι, όχι.
- Το προσπερνάς.
- Γύρνα πίσω.
- Το προσπέρασες.
- Πρέπει να γυρίσεις πίσω.
- Είναι εκεί πίσω.
- Δεν μπορώ να γυρίσω.
Βλέπει κανείς δρόμο για επιστροφή?
Είμαστε σε μονόδρομο.
Ριτς. Έχει παρκιν στα δεξιά.
- Εδώ. Εδώ.
- Βάλε τη ζώνη σου, γλυκιά μου.
- Τι κάνεις?
- Δεν μπορώ να κόψω ταχύτητα.
- Τι ώρα είναι, Φρανκ?
- 2:59.
- Μπαμπά.
- Μια ευθεία είναι. Θα τα καταφέρουμε.
- Είναι αδιέξοδο.
- Δεν γυρνάω πίσω.
- Πρέπει να πας πίσω.
- Μα είναι μονόδρομος.
Από 'δω θα πάμε πάλι στην εθνική.
Εσύ μου είπες να πάω αριστερά, εκεί πέρα.
Δεν γυρίζω πίσω.
- Ρίτσαρντ.
- Εκεί πέρα είναι.
Μα τι κανείς?
Δεν μπορείς να το κανείς αυτό.
- Μα τον Θεό, Ρίτσαρντ.
- Να το ξενοδοχείο.
Εντάξει, σταμάτα.
- Που είναι η είσοδος?
- Εκεί πέρα.
Τη περνάς.
Τη πέρασες.
Κρατηθείτε.
Μια φορά ακόμα.
Ένα τράνταγμα.
Μαμά.
Γεια σας.
Θα θέλαμε να γραφτούμε.
- Λυπάμαι, κλείσαμε.
- Όχι. Έχουμε την διαγωνιζόμενη εδώ.
- Θέλουμε να την γράψουμε.
- Οι εγγραφές έκλεισαν στις 3:00.
- Τώρα είναι 3:00.
- Όχι.
Σας παρακαλώ, μόνο 4 λεπτά αργήσαμε.
Ήρθαμε από την Αλμπουκέρκη.
- Έπρεπε να είστε εδώ έως τις 3:00.
- Περιμένετε.
Κάποιος τρόπος θα υπάρχει,
σας παρακαλώ.
Όλοι ήταν εδώ πριν τις 3:00.
Θα σας έδινα άδικο πλεονέκτημα.
Δεν θέλουμε πλεονέκτημα.
Να αγωνιστεί, θέλουμε.
Μη μου φωνάζετε, κύριε.
Δεν φταίω εγώ που αργήσατε.
Έχουμε κανονίσει το πρόγραμμα για το σώου.
Έχουμε κλείσει τους υπολογιστές.
Η σειρά έχει καθοριστεί.
Έχω να κάνω έλεγχο στα μαλλιά.
Λυπάμαι που αργήσατε,
αλλά δεν μπορώ να σας βοηθήσω.
Σας παρακαλώ.
Δεν ξέρετε τι έχουμε περάσει.
Κυρία Τζένκινς.
Μπορώ να τους βάλω στο σύστημα.
- Κέρμπι, δεν είσαι υποχρεωμένος.
- Δεν με πειράζει. 5 λεπτά θα πάρει.
Κάνε ότι θες.
Με συγχωρείτε.
Σ' ευχαριστούμε Κέρμπι.
Σ' ευχαριστούμε πολύ.
Αλήθεια. Δεν ξέρεις τι σημαίνει
αυτό για 'μας.
Σας παρακαλώ. Είναι μόνο 5 λεπτά.
Δεν θα δουλέψω με αυτούς τους ανθρώπους
του χρόνου. Είναι τρελοί.
Λοιπόν, πως σε λένε?
- Όλιβ.
- Ωραίο όνομα.
- Μαμά. Μαμά. Κοίτα!
- Ποιο είναι το επίθετο της?
- Είναι η Μις Καλιφόρνια.
- Θες να πας, να της πεις, γεια?
Αλμπουκέρκη...
- Ευχαριστώ.
- Μπόνι, έλα εδώ.
- Γεια σου. Πως σε λένε?
- Όλιβ.
- Τι ταλέντο έχεις, Όλιβ?
- Μου αρέσει να χορεύω.
Ο χορός είναι πολύ δύσκολος για μένα.
Είμαι τραγουδίστρια.
Πρέπει να είσαι καλή χορεύτρια.
Είμαι. Είμαι πολύ καλή.
Είμαι σίγουρη.
Σ' ευχαριστώ που ήρθες, Όλιβ.
Καλή επιτυχία.
Μις Καλιφόρνια?
- Τρώτε παγωτό?
- Τρελαίνομαι για παγωτό.
Η αγαπημένη μου γεύση είναι
σοκολάτα - κεράσι...
αν και αυτό θεωρείται
παγωμένο γιαούρτι.
- Εντάξει?
- Ναι. Ευχαριστώ. Αντίο.
Αντίο.
- Μαμά, τρώει παγωτό.
- Το άκουσα.
Το πακέτο έχει μέσα τα εισιτήρια
και να ο αριθμός της κονκάρδας σας.
- Ωραία.
- Τίποτε άλλο?
Ναι. Υπάρχει κανένα
Γραφείο Τελετών, εδώ κοντά?
- Γεια.
- Γεια.
Εντάξει, Όλιβ.
Βαλέ το μαγιό σου.
Θες να πας να αλλάξεις
πίσω από την κουρτίνα?
Αυτό είναι το τελευταίο ρετουσάρισμα.
Τελικό ρετουσάρισμα.
- Περίμενε.
- Δεν σε περιμένω.
Πάμε να φύγουμε από ΄δω.
Ε, Όλιβ Χούβερ.
Χρειάζομαι τη μουσική σου.
- Την μουσική, σωστά.
- Ναι.
Που είναι? Νάτο.
Ορίστε.
- Αυτό? Εσύ το διάλεξες?
- Όχι, ο παππούς μου.
- ο παππούς σου?!
- Ποιο κομμάτι?
- Το 12.
Οδηγούσαμε για 5, 6 ώρες.
Νόμιζα ότι κοιμόταν.
Μέχρι να το καταλάβουμε...
- Ξέρεις...
- Ήταν αργά.
Και που είναι το πτώμα?
Τα προσωπικά του αντικείμενα.
- Ευχαριστώ.
- Να προσέχεις.
Κι εσείς.
Είμαι έτοιμη.
- Ήταν φοβισμένη, αλλά τα πήγε καλά.
- Αλήθεια?
Κυρίες και Κύριοι
καλώς ήλθατε στον 24ο ετήσιο...
διαγωνισμό, για την
"Μικρή Μις Ηλιαχτίδα"
Ναι!
Και τώρα, σας παρακαλώ, ένα χειροκρότημα
για να υποδεχτούμε στη σκηνή...
τις 12 όμορφες διαγωνιζόμενες.
Ουαου.
Εντάξει. Ένα μεγάλο χειροκρότημα
για τις γλυκείες μας διαγωνιζόμενες.
Στο τέλος της βραδιάς
ένα από τα κορίτσια...
θα στεφθεί
"Μικρή Μις Ηλιαχτίδα."
Όλιβ, γλυκιά μου,
είσαι καλά?
Ναι, μια χαρά.
Γεια.
Τι?
Έχεις κάποιο παιδί στο διαγωνισμό?
Είναι η πρώτη σου φορά?
Ναι, ναι.
Αμερική!
Είναι τόσο όμορφη!
Μερικές φορές εύχομαι
να κοιμηθώ μέχρι να γίνω 18...
και να προσπεράσω όλες αυτές τις αηδίες.
Το σχολείο, τα πάντα... να τα αποφύγω.
Ξέρεις τον Μαρσέλ Προυστ?
- Είναι ο τύπος για τον οποίο διδάσκεις.
- Σωστά.
Γάλλος συγγραφέας.
Ο απόλυτος χαμένος.
Ποτέ του δεν δούλεψε.
Ανεκπλήρωτοι έρωτες.
Ομοφυλόφιλος.
Ξόδεψε 20 χρονιά, για να γράψει ένα
βιβλίο, που σχεδόν κανείς δεν διαβάζει.
Αλλά είναι ο μεγαλύτερος συγγραφέας
μετά τον Σαίξπηρ.
Τέλος πάντων...
Προς το τέλος της ζωής του...
αποφάσισε ότι, όλα αυτά τα χρόνια
που υπέφερε...
Ήταν και τα καλύτερα της ζωής του,
γιατί τον έκαναν αυτό που ήταν.
Και όλα τα χρόνια που ήταν χαρούμενος...
Χάσιμο χρόνου. Δεν έμαθε τίποτα.
Οπότε, αν κοιμηθείς μέχρι τα 18 σου...
σκέψου πόσα βάσανα θα χάσεις.
Το σχολείο... Τα χρόνια του σχολείου
είναι τα καλύτερα για να υποφέρεις.
Δεν θα υποφέρεις καλύτερα ποτέ ξανά.
Ξέρεις κάτι?
Χέσε τους διαγωνισμούς ομορφιάς.
Η ζωή έχει τον έναν διαγωνισμό
ομορφιάς, μετά τον άλλον.
Το σχολείο, το πανεπιστήμιο,
και μετά τη δουλειά.
Χέστα.
Και χέσε την Ακαδημία της Αεροπορίας.
Αν θέλω να πετάξω,
θα βρω τρόπο να το κάνω.
Κάνεις αυτό που αγαπάς
και χέζεις τα υπόλοιπα.
Χαίρομαι που μιλάς πάλι, Ντουέιν.
Δεν είσαι τόσο ηλίθιος, όσο φαίνεσαι.
Θες να γυρίσουμε μέσα?
Όχι...
Πρέπει να γυρίσουμε.
Και τώρα, η στιγμή που όλοι περιμέναμε...
ο διαγωνισμός ταλέντου.
Η δεσποινίς Καρλι Νιουτζεντ.
Ήταν απίθανο!
Πολύ φάνκι!
Πάω στα καμαρίνια.
Εντάξει. Τα λέμε.
Για να σε δω.
Ωραία φορεσιά.
- Τι γίνεται?
- Ήρθα να πω στην Όλιβ, καλή επιτυχία.
- Πως είσαι γλυκιά μου?
- Καλά.
- Έχει τρακ.
- Θα τα μας μια χαρά.
Είμαι σίγουρος.
- Να σου πω, ένα λεπτό?
- Ναι.
Τι συμβαίνει?
Δεν θέλω να το κάνει.
- Έχεις άδεια, για είσαι εδώ πίσω?
- Όχι.
- Που είναι τα καμαρίνια?
- Επιτρέπεται να βρίσκεσαι εδώ?
Πείτε μου που είναι τα καμαρίνια.
Άκου, δεν είμαστε πια
στην Αλμπουκέρκη.
- Πως αισθάνεσαι?
- Καλύτερα. Που είναι η Όλιβ?
- Εκεί πέρα. Τι συμβαίνει?
- Μαμά, δεν θέλω να το κάνει αυτό η Όλιβ.
Θεέ μου!
- Κοίτα γύρω σου. Αυτό το μέρος είναι σκατά.
- Δίκιο έχει.
Δεν θέλω να κρίνουν την Όλιβ,
αυτοί οι άνθρωποι. Χεσ' τους.
- Είναι αργά πια.
- Όχι δεν είναι. Εσύ είσαι η μαμά...
και πρέπει να την προστατεύεις.
Όλοι θα γελάνε μαζί της, μαμά.
Σε παρακαλώ, μην την αφήσεις να το κάνει.
Όλιβ Χούβερ. 2 λεπτά.
Δεν είναι η βασίλισσα της ομορφιάς.
Δεν είναι.
- Πάω να της το πω.
- Όχι. Άκουσε με. Η Όλιβ είναι αυτό που είναι.
Έχει δουλέψει πολύ σκληρά.
Έδωσε τα πάντα για να το κάνει αυτό.
Δεν μπορούμε να της το στερήσουμε.
Ξερώ ότι θέλεις να την προστατεύσεις,
αλλά ας την αφήσουμε να είναι ο εαυτός της.
Όλιβ Χούβερ.
Είστε η οικογένεια της?
Ναι. Εντάξει.
Όλιβ, ήρθε η ώρα.
Εντάξει.
- Πρέπει να πάμε.
- Μια στιγμή.
Όλιβ, κοίταξε με.
Αν δεν θες να το κάνεις
δεν πειράζει.
Αν θες να τα παρατήσεις, είμαστε μαζί σου.
Είμαστε περήφανοι για 'σένα, έτσι κι αλλιώς.
Πρέπει να πάμε.
Δεν έχουμε χρόνο.
Έτοιμη? Πάμε.
Καλή επιτυχία, γλυκιά μου.
Σας άκουσα. Το 25 είναι έτοιμο
για την παράσταση...
και περπατάμε...
όσο πιο γρήγορα μπορούμε.
- Θα το κάνει?
- Ναι.
Θα το κάνει.
Μαγεία βγαλμένη από τα παραμυθία.
Η δεσποινίς Καρίσμα Γουάιτμαν.
Δεν ήταν φανταστικό?
Ευχαριστώ.
Είστε πολύ υπομονετικό κοινό.
Έχουμε ακόμα μια διαγωνιζόμενη
και μετά θα στέψουμε τη νικήτρια.
Παρακαλώ υποδεχτείτε...
την δεσποινίδα... Όλιβ Χούβερ.
Είσαι εντάξει?
Θα ήθελα να το αφιερώσω
στον παππού μου...
που μου έμαθε τις κινήσεις.
Πολύ γλυκό!
Είναι εδώ?
Που είναι τώρα ο παππούς σου?
Στο πίσω μέρος του αυτοκινήτου μας.
Εντάξει.
Μπορείς να αρχίσεις, Όλιβ.
Αίσχος!
Τα κωλόπαιδα.
Θα τα σκοτώσω.
Είσαι χάλια!
Όχι, όχι, όχι, όχι.
Τι ακριβώς κάνει η κόρη σας?
Σκίζει.
Αυτό κάνει.
Έλα 'δω.
Έλα 'δω.
Θέλω αυτό το αλητάκι
να φύγει από τη σκηνή αμέσως.
- Πάρετε την. Αυτή τη στιγμή.
- Μη την αγγίξετε...
Η παράσταση τελείωσε, γλυκιά μου.
Άσε κάτω τη κόρη μου.
Άφησε τη να τελειώσει.
Φύγε από πάνω μου.
Βοήθεια!
- Βοήθεια!
- Κάντε κάτι. Πιάστε τον.
Συνέχισε να χορεύεις, γλυκιά μου.
Ο μπαμπάς είναι εντάξει.
Πάρε την κόρη σου
από τη σκηνή, αμέσως.
Τώρα!
Γλυκιά μου?
Έτσι?
Ναι. Τέλειο.
Εντάξει. Είστε ελεύθεροι...
υπό τον όρο ότι, η κόρη σας δεν θα
λάβει μέρος, σε διαγωνισμό ομορφιάς
στην Πολιτεία της Καλιφόρνια, ποτέ ξανά.
Ποτέ.
Δεν νομίζω
να έχουμε πρόβλημα μ' αυτό.
Εντάξει.
Έτοιμο.
Φορτώστε.
Όλιβ, ο παππούς σου θα ήταν
πολύ περήφανος για σένα.
- Ναι, ήσουν υπέροχη.
- Ήσουν παραπάνω από υπέροχη.
- Ήσουν απίστευτη.
- Ευχαριστώ.
Πάμε να φύγουμε από 'δω.
Έβαλα ταχύτητα.
Τι στο καλό?
Μετάφραση - Συγχρονισμός :
-klepal δε παπάρ-