Tip:
Highlight text to annotate it
X
Σε μια κάτασπρη νιφάδα,
σαν κι εκείνη στο μανίκι...
παίχτηκε μια ιστορία
που στη φαντασία ανήκει.
Κει ψηλά στα κορφοβούνια,
στα υψίπεδα Ποντούς...
βρίσκεται η πόλη Χούβιλ:
η πατρίδα - ποιών; - των Χου.
Όποιο Χου θε να ρωτήσεις,
ένα μόνο θα σου πει:
"Σαν τη Χούβιλ δεν είν' άλλη
τα Χριστούγεννα στη γη."
Κάθε παραθύρι λάμπει
και τα φώτα είν' στολισμένα...
ενώ η μπάντα παρελαύνει
με τους μουσικούς "στην πένα".
Καλά Χριστούγεννα!
Πάει η Καθαρή Δευτέρα
και το Πάσχα ήταν γλυκό...
και του Αγίου Φίζιν κιόλας
έφαγαν και φασιανό.
Αλλά κάθε Χου το ξέρει
απ' τα νύχια ως την κορφή...
τα Χριστούγεννα είναι, φίλε,
η καλύτερη γιορτή.
-Καλωσήρθατε στα Φαρφίνγκλ!
-Ευχαριστώ.
Καλά Χριστούγεννα!
Ευχαριστούμε που ψωνίσατε σ' εμάς!
Πήραμε ένα τηλέφωνο για τον αδερφό Ντρου...
κι ένα τηλέφωνο για τον αδερφό Στου,
παραθείο για το θείο...
βενταλίτσα για τη θείτσα
και κάτι για τον ξάδερφό σου Λεόν.
Έτσι, χρειαζόμαστε μόνο... Σίντυ;
Εκπτώσεις στο Διάδρομο Τρία!
-Σίντυ Λου!
-Καλά Χριστούγεννα.
Γεια σου, Μύρνα. Καλά Χριστούγεννα, Φρεντ.
Συγγνώμη.
Σίντυ Λου; Γλυκιά μου;
-Μπαμπά;
-Ναι;
Μήπως το παράκανα;
Καθόλου, αυτό σημαίνει "Χριστούγεννα"!
Το νιώθεις, έτσι δεν είναι;
Καλά Χριστούγεννα!
Ευχαριστούμε που ψωνίσατε σε μας. Σταθείτε!
Τα ρέστα σας!
Ένα λεπτό λιγότερο ως τα Χριστούγεννα!
Και, μόνο για τα επόμενα πέντε λεπτά,
έκπτωση 99 τοις εκατό!
Κάθε Χου σ' αυτήν την πόλη
τα Χριστούγεννα ποθεί...
αλλά ο Γκριντς, βόρεια απ' την πόλη...
ολωσδιόλου τα μισεί.
Βιαστείτε, κορίτσια.
Όλο το καλό γκι είναι στην κορφή.
-Ντρου, πάμε ποιος θα φτάσει πρώτος;
-Πάμε, θα σε νικήσω!
Όποιος φτάσει τελευταίος
είναι ένας βρωμερός παλιο-Γκριντς!
Παιδιά, πού είμαστε; Καλύτερα να γυρίσουμε.
Τι; Μήπως φοβάσαι τον Γκριντς;
Όχι!
Λένε ότι ζει εδώ πάνω σε μια μεγάλη σπηλιά.
Και κατεβαίνει στην πόλη
μόνον όταν θέλει να γευτεί...
-σάρκα των Χου!
-Ντρου!
Φοβάσαι τον Γκριντς!
ΕΙΣΒΟΛΕΑΣ
-Ναι, τον φοβάσαι!
-Όχι!
Περιμένετέ με!
’ντε, λοιπόν, άγγιξέ την. ’γγιξε την πόρτα.
Κάν' το για μένα, Στου.
Μπράβο, Μαξ!
Καλά να πάθουν οι Χριστουγεννομανείς...
γλυκανάλατοι, παραδοσιακοί γλεντοκόποι!
Τους αντιπαθώ πραγματικά.
Αλήθεια, τους αντιπαθώ.
Μαξ!
Φέρε μου τη μπέρτα μου!
Πολύ τους ανέχτηκα
αυτούς τους ανήλικους Χου-ενοχλητικούς...
και τις αθώες και άκακες φάρσες τους.
Ώστε θέλουν να με γνωρίσουν, έτσι;
Θέλουν να περάσουν καλά με τον Γκριντς.
Νομίζω ότι ήρθε η ώρα για λίγες...
κοινωνικές συναναστροφές.
Καλά Χριστούγεννα!
Ναι, σίγουρα.
"Χο, χο, χο" και μια απ' τα ίδια.
Για κοίτα.
Κάποιος έκανε ζημιές σ' εκείνο το όχημα.
Βλέπεις, Μαξ; Η πόλη είναι επικίνδυνη.
Δεν του αρέσουνε καθόλου
τα Χριστούγεννα, η γιορτή.
Καλή σας μέρα. ’ντε χάσου.
Ποιος να ξέρει την αιτία;
’σε, μη ρωτάς γιατί.
Να ένα δωράκι για σένα.
Τρέξτε γρήγορα μ' αυτό στα χέρια.
’ντε. Πιο γρήγορα. Κουνηθείτε.
Λες το κλούβιο του κεφάλι
να' ναι λάθος βιδωμένο;
Ή το κάθε του παπούτσι
να 'ναι πιο σφικτά δεμένο;
Μα, νομίζω πως
απ' όλες τις αιτίες πιο πιθανή...
είναι να 'ναι η καρδιά του
δυο μεγέθη πιο μικρή.
Ξένε, δεν περνάς αν δεν αγοράσεις καπέλο!
Τίποτα σαν τα Χριστούγεννα, συμφωνείς;
Μάλλον.
Μάλλον;
Είναι ότι κοιτάζω γύρω μου και βλέπω εσένα,
τη μαμά, όλους να αλληλοσπρώχνονται.
Δεν είναι περιττό αυτό;
Μπαμπά!
-Τι πάθατε εσείς οι δύο;
-Ήταν ο Γκριντς!
-Ο Γκριντς;
-Τι θέλεις; Θέλω να πω...
"Ο Γκριντς; Ω, όχι!"
’κουσα κάποιον να λέει "Γκριντς";
Χαίρετε, κε Δήμαρχε Μέι-Χου.
Λου.
Περιττό να σου θυμίσω
ότι αυτά τα Χριστούγεννα...
συμπίπτουν με τη χιλιοστή Χου-χαρμονή.
Της Χούβιλ τη σημαντικότερη γιορτή!
Και στο Βιβλίο των Χου λέει ξεκάθαρα:
"Κάθε Χου σ' αυτήν την πλάση...
"ξέρει ότι τη Χου-χαρμονή
πρέπει να διαφυλάσσει."
Τώρα, Λου, βεβαίωσέ με ότι τα αγόρια σου...
δεν είχαν ανέβει στο βουνό Κράμπιτ...
για να προκαλέσουν το μοναδικό ον
σε δισεκατομμύρια χιλιόμετρα...
που μισεί τα Χριστούγεννα!
Μα ήταν ο Γκριντς!
Όχι, κύριε, τα παιδιά δεν είδαν κανέναν Γκριντς.
Μα ήταν αυτός, κυνήγησε...
Νομίζω ότι ανέβηκαν στο βουνό...
για να παίξουν με τα σπίρτα
ή να λερώσουν κρατική περιουσία ή...
Τώρα ησύχασα.
Ωραία, ακούσατε τι είπε ο άνθρωπος:
Δεν υπάρχει πρόβλημα με κανέναν Γκριντς εδώ.
ΤΑΧΥΔΡΟΜΕΙΟ ΧΟΥΒΙΛ
-Πρέπει να φτάσει αύριο.
-Σούπερ-υπερεπείγον.
Καλά Χριστούγεννα, Μο. Σούπερ-υπερεπείγον.
Μα, μπαμπά...
είναι κάτι που δεν καταλαβαίνω.
Γιατί όλοι αποφεύγουν
να μιλούν για τον Γκριντς;
Βρε μανία με τον Γκριντς!
’κου, Σίντυ,
ο Γκριντς είναι ένας Χου που ανέκαθεν...
Για την ακρίβεια, δεν είναι Χου.
Είναι περισσότερο ένα...
-Ένα τι;
-Ακριβώς, γλυκιά μου.
Και είναι ένα Τι που μισεί τα Χριστούγεννα.
Κοίτα αυτήν την ταχυδρομική θυρίδα.
Ούτε μία Χριστουγεννιάτικη κάρτα.
Ουδέποτε!
Μα γιατί;
Λου, η αλληλογραφία μου;
Λου! Μου έδωσες λάθος αλληλογραφία.
Λου! Μου έδωσες λάθος αλληλογραφία.
-Έρχομαι αμέσως.
-Λου, υπάρχει πρόβλημα εδώ!
Καλά, καλά, θα τα διορθώσουμε όλα.
Θα τους πάρει χρόνια να τα διορθώσουν όλα.
Το δικό του έγινε δικό σου
και το δικό της έγινε δικό του!
Και για τους υπόλοιπους:
Κλήτευση ενόρκου!
Εκβιασμός. Απόλυση.
Επιστολή-αλυσίδα. Έξωση.
Κλήτευση ενόρκου!
Κάνε μου τη χάρη, γλυκιά μου,
και πήγαινε αυτά στο πίσω δωμάτιο.
-Πρόσεχε με τη μηχανή ταξινόμησης, εντάξει;
-Εντάξει.
Γεια σου.
Μα εσύ είσαι ο...
Ο...
Ο Γκριντς!
Ωραία τα κατάφερα.
Βοήθεια!
ΕΥΘΡΑΥΣΤΟΝ
Βοήθεια! Ας με βοηθήσει κάποιος!
Μαξ, πάμε.
Το έργο μας εδώ τελείωσε.
Βοηθήστε με!
Βοηθήστε με, σας παρακαλώ!
Δεν είναι για τα δόντια σου αυτό!
Μαξ, σταμάτα!
Βγάλ' το από το στόμα σου!
Δεν έχεις ιδέα πόσο αξίζει!
Βοήθεια!
Αιμορραγούσες καρδιές του κόσμου, ενωθείτε!
Εκεί! Δώσ' το μου αυτό!
Ξέρεις ότι δεν πρέπει να παίρνεις πράγματα
που δεν είναι δικά σου;
Τι είναι αυτά; Σαν άγριο ζώο κάνεις.
Πάμε.
Σ' ευχαριστώ που μ' έσωσες.
Που σ' έσωσα;
Αυτό νομίζεις ότι έκανα;
Μέγα λάθος!
Απλώς παρατήρησα ότι δεν είχες συσκευαστεί
κατάλληλα, αγαπητή μου.
Μείνε ακίνητη!
Μαξ, διάλεξε ένα φιόγκο.
Βάλε το δάκτυλό σου εδώ ένα λεπτό.
Μ' ακούει κανείς;
-Σίντυ;
-Μπαμπά!
Μπαμπάκα!
Μπαμπάκα!
Που να με πάρει...
Γλυκιά μου.
Σίντυ;
Μπαμπά! Ήταν φανταστικό!
Εξασκήθηκες στο τύλιγμα
Χριστουγεννιάτικων δώρων!
Είμαι περήφανος για σένα.
Να τι σημαίνει "γιορτές".
Η μικρή γλυκιά μας Σίντυ
δεν ξέρει πια τι να πιστέψει.
Στο μυαλό της τριγυρνούσε
συνεχώς η ίδια σκέψη.
"Αν ο Γκριντς ήταν κακός,
τότε γιατί μ' έσωσε;
"Ίσως να μην είν' κακός."
Ίσως. Μα πώς μ' έμπλεξε;
Τα φώτα είναι σβηστά.
Η μαμά σου θα έχει βγει για ψώνια.
Ωραία, χαίρομαι πολύ που είσαι μαζί μας.
Το νιώθω, Λου. Αυτή είναι η χρονιά μας.
Όταν θα ρωτάνε ποιος έχει
τα πιο όμορφα φώτα σ' όλη τη Χούβιλ...
θα φωνάζουν "η κα Μπέτυ Λου Χου!"
Αυτό δεν είναι το πολύφωτο
από την τραπεζαρία;
Ο σκοπός αγιάζει τα μέσα, αγάπη μου.
Και η Σίντυ; Θα βοηθήσει τη μανούλα...
και να ξεβιδώσει τη λάμπα από το ψυγείο;
-Για κάποιο λόγο, μου ξέφυγε αυτή.
-’ντε!
Κάθε χρόνο,
η Μάρθα Μέι Χούβιερ έχει τα καλύτερα φώτα.
Όχι όμως φέτος.
Φέτος...
θα τη νικήσω αυτήν την καθωσπρέπει,
υπέρμετρα τυπική...
Μπέτυ!
-Γεια!
-Μάρθα!
Πρώτη μου φορά βλέπω τόσα πολλά
κι όμορφα Χριστουγεννιάτικα φώτα, Μπέτυ Λου!
Για να σε φτάσω, Μάρθα Μέι,
θα έπρεπε να κάψω όλες τις ασφάλειες!
Δεν είναι θαυμάσια αυτή η αντίκα;
Φτιάχτηκε με το χέρι πριν από εκατό χρόνια.
Σώπα! Τώρα με εντυπωσίασες!
Αυτό, όμως, είναι καινούργιο.
Μπέτυ! Γλυκιά μου!
Καληνύχτα, Μπέτυ.
-Θα το πάρω εγώ!
-Αγάπη μου, θα το πάρω εγώ.
Εμπρός;
Δουλεύει ο σούπερ καταψύκτης μου;
-Φαντάζομαι πως ναι.
-Ναι, ε; Ποιον "δουλεύει";
Καλοοό! Αυτό ήταν τέλειο.
Ας γυρίσουμε στο σπίτι.
ΔΙΑΤΗΡΕΙΤΕ ΤΗ ΧΟΥΒΙΛ ΚΑΘΑΡΗ
Οι ψύλλοι προηγούνται. Ευχαριστώ.
Έλα, λοιπόν, Σλόουποουκ, βιάσου.
ΣΚΟΥΠΙΔΟΤΟΠΟΣ ΚΡΑΜΠΙΤ
ΟΡΟΣ ΚΡΑΜΠΙΤ - ΧΟΥΒΙΛ
Θα πρέπει να υπάρχει καλύτερος τρόπος!
Ένα αυτοκίνητο θα τα είχε βγάλει τα λεφτά του!
Ωραία. Έρχεται κάτω κι άλλο φορτίο.
Τι βρώμα είν' αυτή;
Φανταστικό!
ΕΠΙΚΙΝΔΥΝΑ ΑΠΟΡΡΙΜΜΑΤΑ
Μαξ! Πιάσε μια σακούλα.
Θα έρθουμε αργότερα για τα υπόλοιπα.
Φυσικά, όταν λέω "θα έρθουμε",
εννοώ "θα έρθεις".
Είναι απίστευτο τι πετούν αυτοί οι Χου.
Τέλος πάντων.
Η "τοξική λάσπη" του ενός
είναι "εύοσμο" είδος για κάποιον άλλον.
Δεν ξέρω. Μάλλον, είδος σαπουνιού.
"Πού είστε, Χριστούγεννα;
"Γιατί δεν μπορώ να σας βρω;
"Γιατί φύγατε μακριά;
Σίντυ Λου
"Ο κόσμος αλλάζει
"Κι αυτό με τρομάζει
"Μήπως αυτό σημαίνει ότι τα Χριστούγεννα
"Αλλάζουν κι αυτά;
ΑΓΑΠΗΤΕ ΑΗ ΒΑΣΙΛΗ, ΔΕΝ ΞΕΡΩ
ΤΙ ΝΑ ΖΗΤΗΣΩ ΓΙΑ ΤΑ ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΑ
"Πού είστε, Χριστούγεννα;
"Θυμάστε πια
"Το κορίτσι που γνωρίζατε παλιά;
"Ήμασταν όλοι μας τόσο ανέμελοι
"Τώρα τίποτε δεν είναι εύκολο πια
"’λλαξαν τα Χριστούγεννα
"Ή απλώς
"’λλαξα εγώ;"
Διάνα!
"Κι αν ακόμα είναι τόσο
"Απεχθές
"Τίποτα δεν είναι σαν το σπίτι σου"
Πρώτος όροφος, εργοστασιακά απορρίμματα.
Αυτοί οι Χου δεν φθείρονται εύκολα, Μαξ!
Αλλά, κάναμε ό,τι χειρότερο μπορούσαμε.
Κι αυτό έχει σημασία.
Τουλάχιστον, έκανα εκείνο το κοριτσάκι
να του φύγει ο τάκος απ' την τρομάρα.
Με λίγη τύχη,
θα το θυμάται για όλη του τη ζωή.
Παράξενο που δε μας "κάρφωσε", όμως.
Πρέπει να προσέχουμε τα αντίποινα.
Ναι!
Μίκρυνε μιάμιση φορά!
Και, αυτήν τη φορά, θα κρατηθώ σε απόσταση.
Πιάσε το ξύλο, Μαξ. Πιάσε το ξύλο!
Δεν υπάρχει ξύλο!
Είμαι εξυπνότερος από σένα.
Με πήρε κανείς;
Δεν έχετε κανένα μήνυμα.
Περίεργο. Καλύτερα να ελέγξω το μήνυμα.
Αν ξεστομίσεις έστω και μια μικρή βρισιά...
θα σε βρω όπου κι αν κρυφτείς
και θα σε ξεκοιλιάσω σαν ψάρι!
Αν θέλετε να στείλετε φαξ,
πατήστε το αστεράκι.
Τέλος πάντων.
Τώρα μάλιστα!
Εξαιρετική χρονιά.
Τι να σου πω, Μαξ...
δεν ξέρω γιατί φεύγω από το μέρος αυτό.
Εδώ έχω ακριβώς την παρέα που χρειάζομαι.
Γεια!
Γεια!
Πώς είσαι;
Πώς είσαι;
Εγώ σε ρώτησα πρώτος.
Εγώ σε ρώτησα πρώτος.
Πολύ ώριμο εκ μέρους σου
να επαναλαμβάνεις ακριβώς όσα λέω!
Ώριμο... ακριβώς... όσα λέω...
Είμαι ηλίθιος!
Είσαι ηλίθιος!
Εντάξει, ωραία.
Δε σου ξαναμιλάω.
Από δω και πέρα, μάλιστα, θα ψιθυρίζω.
Έτσι, μέχρι η φωνή μου να ανακλαστεί
στους τοίχους και να επιστρέψει σε μένα...
δεν θα μπορώ να την ακούσω!
Είσαι ηλίθιος!
Μήπως τρώω επειδή βαριέμαι;
Ποιος να είναι;
Γεια σου, κοριτσάκι. Ήρθες να μας διαβάσεις;
Όχι.
’κουσα ότι ξέρετε πράγματα για τον Γκριντς.
Η Σίντυ Λου είχε κάποιες απορίες
στην περίεργή της την καρδιά.
Γιατί ο Γκριντς μισούσε τα Χριστούγεννα;
Από πού ν' αρχίσαν όλ' αυτά;
Με το φλυαρόφωνο του μπαμπά της
δε ξέφευγε κουβέντα.
Πείτε μου, με δικά σας λόγια
για τον Γκριντς ό,τι ξέρετε πια.
Από πού ήρθε;
Ήρθε από εκεί που έρχονται όλα τα μωρά Χου.
Τις ήσυχες νύχτες...
τα μωρά αγοράκια Χου
και οι μικρές Χου-κοπέλες...
κατεβαίνουν από τον ουρανό
με τις δικές τους ομπρέλες.
Αγάπη μου, ήρθε το μωρό μας!
Μοιάζει με το αφεντικό σου.
Α, ώστε έτσι γίνεται.
Ήταν βράδυ, παραμονή Χριστουγέννων,
και ένας παράξενος άνεμος φυσούσε.
Ήταν η ετήσια γιορταστική μας συγκέντρωση.
Όταν κάποιοι αντιλήφθηκαν ότι
το μωρό είχε μείνει έξω, ήταν κιόλας πρωί!
Το καημενούλι!
Αλλά, ξέρεις κάτι;
Απ' την αρχή ξέραμε ότι ήταν ξεχωριστός.
Θέλεις ένα Χριστουγεννιάτικο μπισκοτάκι;
Ναι, τι Χριστουγεννιάτικο μπισκοτάκι θέλεις;
’η Βασίλης.
Οι πρώτες του λέξεις!
Ναι, αυτό είναι ένα πιάτο "’η Βασίλης".
Θέλεις να το κρατήσεις;
’η Βασίλης, γεια χαρά!
Ήταν ένα θαυμάσιο...
ό,τι κι αν ήταν αυτό.
Και τον αναθρέψαμε
όπως κάθε άλλο παιδί Χου:
Με βαθιά αγάπη για τα Χριστούγεννα.
Αύριο είναι η μέρα ανταλλαγής
Χριστουγεννιάτικων δώρων.
Να φέρετε όλοι από ένα ξεχωριστό δώρο
για τον ξεχωριστό σας φίλο.
Ο...
Γκριντς...
δεν είχε καμία αίσθηση συντονισμού χρωμάτων.
Παρ' όλο που τον θυμάμαι ελάχιστα.
Δεν είχα χρόνο για κοινωνικές σχέσεις.
Ήμουν πολύ απασχολημένη με...
τις σπουδές μου.
Λοιπόν, παιδιά, τελειώσατε όλοι;
Και, για να λέμε την αλήθεια, του...
Του άρεσε η Μάρθα.
Η Μάρθα ήταν το δικό μου κορίτσι.
Δε μ' αρέσει να μιλάω για τον Γκριντς
όταν πλησιάζουν Χριστούγεννα, αλλά...
ίσως, αν ακούσετε την αλήθεια,
θα καταλάβετε γιατί...
Μη χαζεύεις!
Προσπάθησα να τον αναλάβω
υπό την προστασία μου.
Δεν έχεις καμία πιθανότητα μαζί της.
Είσαι μόλις οκτώ χρονών κι έχεις μούσι!
Ήταν τριχωτός. Καθόλου ευχάριστο.
Μαδούσε.
Καθόλου σωστό.
Ξέρεις, τα Χριστούγεννα
είναι η αγαπημένη μου περίοδος του χρόνου.
Μ' αρέσουν πολύ τα χρώματα.
Το κόκκινο...
και το πράσινο.
Εάν ήμουν ερωτευμένη με τον Γκριντς;
Φυσικά και όχι.
Δε σας ρώτησα κάτι τέτοιο.
Α, καλά.
’γνωστο γιατί,
σαν γύρισε σπίτι εκείνη τη μέρα...
μπήκε πραγματικά, για πρώτη φορά,
στο πνεύμα των Χριστουγέννων.
Τέλειο!
Ωχ!
Τι θαυμάσιο οικογενειακό κειμήλιο!
Οι φλόγες της αγάπης!
Αυτό θα είναι θαυμάσιο
στην κορυφή του δέντρου.
Ω, Μάρθα! Ω, Χριστούγεννα!
Θέλω όλοι σας να είστε άψογοι αύριο.
Δεν έχεις καμία πιθανότητα μαζί της.
Είσαι μόλις οκτώχρονών κι έχεις μούσι!
Δώσατε όλοι τα δώρα σας;
-Εγώ όχι.
-Τι;
Καλά Χριστούγεννα, Μάρθα Μέι.
Γιατί φοράς τη χαρτοσακούλα στο κεφάλι σου;
Ίσως διότι ντρέπεται
για το βρωμερό και αηδιαστικό δώρο του.
Κε Γκριντς...
Βγάλε τη χαρτοσακούλα, σε παρακαλώ.
Ναι, εσύ.
Βγάλ' την.
Κατέβασε το βιβλίο.
Και το πόδι σου.
Κοιτάξτε ξύρισμα!
Ηλίθιο δώρο!
Ηλίθιο δέντρο!
Μισώ τα Χριστούγεννα!
-Ο θυμός.
-Η οργή!
Οι μυς!
Ήταν μια φρικτή μέρα,
που τα παιδιά του φέρθηκαν τόσο σκληρά.
Και...
μου ήταν δύσκολο να τ' αντέξω.
Μισώ τα Χριστούγεννα! Τα μισώ!
Κι εκείνη ήταν η τελευταία φορά
που τον ξαναείδαμε.
Η τελευταία φορά.
Όποια να 'ναι η αιτία,
τα παπούτσια ή η καρδιά...
να 'τος, στη σπηλιά απ' έξω...
μ' ένα μίσος στην καρδιά.
Αλφαβητικά.
Ααρντβάρκιαν Αμπακανέζερ Χου...
Σε...
μισώ!
’αρον Β. Μπένσον Χου, σε μισώ.
Μισώ, μισώ, μισώ.
Διπλο-μισώ.
Απεχθάνομαι τελείως!
Τι 'ναι αυτό που ακούγεται;
Είναι η Χου-χαρμονή τους.
Γρύλισε περιφρονητικά.
Αύριο είναι Χριστούγεννα! Ήρθαν, τελικά.
Μαξ!
Φέρε μου το ηρεμιστικό μου.
Έτσι, για να "κανονίσω"
αυτές τις βρωμο-αναμνήσεις.
"Χου-χαρμονή μας πλούσια,
με πίτες και γλυκάκια
"Με έχει φάει η προσμονή
για γλυκο-πατατάκια
"Χου-χαρμονή, Χου-χαρμονή"
-Μπαμπά;
-Ορίστε.
Σκεφτόμουν τη Χου-χαρμονή
και μπορεί να κάνω κάτι δραστικό.
Καλά, γλυκιά μου. Ρώτα τη μαμά.
-Πού πήγε;
-Αγάπη μου;
Αγάπη μου! Γεια!
Κοίτα! Βρήκε το τέλειο φως
για τη Χριστουγεννιάτικη διακόσμηση.
’ντε, βιάσου, θα αργήσουμε. Πάμε.
Και τώρα, οι υποψηφιότητες...
για την εκλογή του Χου
που αντιπροσωπεύει καλύτερα...
τις ανώτερες αρετές των Χου...
του πρωταθλητή των γιορτών της Χούβιλ!
ΧΟΥ-ΧΑΡΜΟΝΗ 1000
Ποια θα είναι η πρώτη υποψηφιότητα;
Εγώ προτείνω τον Γκριντς!
Τον Γκριντς;
Ω, Θεέ μου!
Τι αλτρουίστρια κόρη έχεις Λου!
Ευχαριστώ.
Σίντυ;
Επίτρεψέ μου να διαβάσω ένα στίχο...
από Το Βιβλίο των Χου.
Ευχαριστώ.
"Ο όρος 'Γκρίντσυ' δεν θα λείψει
όταν το πνεύμα των Χριστουγέννων εκλείψει."
Και σε ρωτώ:
Σου θυμίζει αυτό πρωταθλητή γιορτών;
Κε Μέι-Χου, αυτό είναι σωστό.
Μα το Βιβλίο των Χου λέει κι αυτό:
"Αν ένας Χου στην όψη του
μάτσο έχει διαφορές...
"θα είν' καλοδεχούμενος
με γιορτινές χαρές."
Ναι, αλλά το βιβλίο λέει επίσης ότι...
"Και το βραβείο...
"βέβαια στον Γκριντς δεν πάει διόλου, αφού...
"τότε τα πράγματα θα παν κατά διαόλου."
Αυτό είναι δικό σου! Δεν το λέει μέσα αυτό.
Όχι, το λέει.
Τι σελίδα;
Το έχασα, αλλά είναι...
Είναι εδώ μέσα!
Μα το βιβλίο λέει:
"Αλήθεια, το βραβείο αυτό αξίζει κάθε μνεία.
"Δίνεται τα Χριστούγεννα
σ' αυτόν που το 'χει χρεία."
Και νομίζω ότι αυτός είναι ο Γκριντς.
Κι όλοι σας είστε οι Χου,
που ελπίζω ότι είστε, θα συμφωνήσετε.
Έχει δίκιο!
Ωραία.
Αφού θέλετε
να σπαταλήσετε μια έγκυρη υποψηφιότητα...
ε, αυτό εξαρτάται από εσάς.
Αλλά, ο Γκριντς δεν πρόκειται...
να 'ρθεί εδώ σαν φίλος.
Και σαν δεν έρθει τελικά,
θα 'ν' του Δημάρχου ο τίτλος.
Δηλαδή, περίπου.
"Γεμίστε την καρδιά σας χαρά και ευθυμία
"Και δώστε στο χαμόγελο γιορταστική αξία
"Στολίστε το δεντράκι με κέφι, φαντασία
"Ας αρχίσει η Χου-χαρμονή
"Γλυκά και πίτες φτιάξτε, ζαχαρωτά και μους
"Φορτώστε και το τζάκι με καναδυό κορμούς
"Στο φούρνο κρέας ψήστε, πιείτε και χυμούς
"Ας αρχίσει η Χου-χαρμονή
"Τικ-τοκ πάει το ρολόι, το χρόνο πώς καλεί
"Χριστούγεννα να έρθουνε σ' ολόκληρη τη γη
"Οι γέροι κι οι νέοι, μεγάλοι και μικροί"
Αναθεματισμένη Χριστουγεννιάτικη μουσική.
Είναι χαρούμενη και θριαμβευτική.
Πρέπει να την σκεπάσω με κάτι!
Δε γίνεται τίποτε!
Ο άνεμος λυσσομανούσε
στα βουνά της Χούβιλ. Ω...
Σαν και κάνεις πως γλιστρήσεις
θα βρεθείς μες το γκρεμό.
Η Σίντυ Λου έχει όμως λόγο
για να βρίσκεται εκεί.
Προσκαλεί τον Γκριντς η ίδια
για να έρθει στη γιορτή.
Παίξε, μαϊμού! Παίξε!
ΔΙΝΕ ΤΟΥ!
Κε Γκριντς;
Κε Γκριντς!
Είναι κανείς εδώ;
Με συγχωρείτε.
Γεια σου...
κοριτσάκι.
Πώς τολμάς να μπαίνεις...
στα λημέρια του Γκριντς;
Τι θράσος! Τι αναίδεια!
Τι ανείπωτη αποκοτιά!
Έσπειρες ανέμους...
τώρα ετοιμάσου να θερίσεις θύελλες!
Κοίτα καλά το πρόσωπο του τρόμου!
Κε Γκριντς...
με λένε Σίντυ Λου Χου.
Είδες;
Ακόμα και τώρα, ο τρόμος φωλιάζει μέσα σου.
Δε φοβάμαι.
Η άρνηση είναι αναμενόμενη
απέναντι στο πρόσωπο του απόλυτου κακού.
Δε νομίζω.
Αμφιβάλλεις;
’λλη μια καταφανής εκδήλωση
των χαζοχαρούμενων!
Είσαι πια χαμένη!
Τρέξε για να σώσεις τη ζωή σου...
προτού ξανασκοτώσω!
Είμαι ψυχοπαθής!
Κίνδυνος!
Ίσως χρειάζεσαι μια αλλαγή στη ζωή σου.
Τα σημερινά παιδιά!
Έχουν αναισθητοποιηθεί τελείως
με τόσο σινεμά και τηλεόραση.
Τι θέλεις;
Κε Γκριντς, ήρθα να σας προσκαλέσω...
για να γίνετε ο πρωταθλητής των γιορτών.
-"Πρωταθλητής των ποιων";
-Των γιορτών.
"Πρωταθλητής. Γιορτάστε με τους φίλους σας."
Καλό κι αυτό.
Ξέρω πως μισείτε τα Χριστούγεννα,
αλλά μήπως πρόκειται για μια παρεξήγηση;
-Να μη σε νοιάζει.
-Είχα κι εγώ κάποιες αμφιβολίες για τις γιορτές.
Αλλά, εάν επανενωθείτε με τους Χου
και ζήσετε τα Χριστούγεννα...
"Εάν επανενωθείτε με τους Χου
και ζήσετε τα Χριστούγεννα."
Σύνελθε!
Τότε, ίσως κι εγώ αισθανθώ καλύτερα!
Λυπάμαι, η συνεδρία τελείωσε.
Κλείστε το επόμενο ραντεβού
με τη γραμματέα μου.
Σας παρακαλώ! Πρέπει να δεχθείτε το βραβείο.
Βραβείο;
Δεν είπες τίποτε για βραβείο!
Ναι, με κύπελλο κι απ' όλα.
-Και το κέρδισα;
-Ναι, το κερδίσατε!
-Αυτό σημαίνει ότι οι άλλοι είναι χαμένοι.
-Μάλλον.
-Έτσι, αν έρθετε...
-Μια πόλη γεμάτη χαμένους!
Μ' αρέσει αυτό.
Συγχύστηκε κανένας απ' αυτούς;
Μίλα, πριν λίγο σε είχε πιάσει η πολυλογία!
Θέλω λεπτομέρειες!
Ο Δήμαρχος στεναχωρήθηκε.
Τον καημένο!
Η Μάρθα Μέι θα είναι εκεί.
Αλήθεια;
Και θα με δει.
Εμένα, τον νικητή.
Θα κολλήσει πάνω μου σαν αλογόμυγα.
Λυπάμαι που θα σε απογοητεύσω, Μάρθα μου,
αλλά το "πουλάκι" ο Γκριντς πέταξε.
Θα έρθεις, λοιπόν;
Εντάξει.
Δεν ξέρω αν φταίει η αξιολάτρευτη λάμψη
των ματιών σου...
ή ο ασυμβίβαστος χαρακτήρας σου...
που μου θυμίζει εμένα,
στα λιγότερο τριχωτά νιάτα μου.
Αλλά, με έπεισες.
Ποιος ξέρει; Αυτή η Χου-χαρμονή
μπορεί να αλλάξει ολόκληρη τη ζωή μου!
-Αλήθεια;
-Μπα.
Εδώ είσαι, γλυκιά μου.
Θα φτιάξεις χιονάνθρωπο αργότερα.
Δεν πρέπει να αργήσουμε στη Χου-χαρμονή!
Τι θράσος αυτοί οι Χου!
Να με προσκαλούν τόσο καθυστερημένα.
Ακόμη κι αν ήθελα να πάω,
δεν το επιτρέπει το πρόγραμμά μου.
"Στις 4:00, κύλισμα στην αυτολύπηση.
"Στις 4:30, χάζεμα στην άβυσσο.
"Στις 5:00, επίλυση της πείνας του κόσμου...
"χωρίς να το πω σε κανέναν.
"Στις 5:30, γυμναστική με τζαζ.
"Στις 6:30, δείπνο μ' εμένα."
Αυτό δεν παίρνει άλλη ακύρωση.
"Στις 7:00, πάλη με την αυτο-απέχθειά μου."
Είμαι κλεισμένος.
Αν ανέβαλλα την απέχθεια για τις 9:00,
θα είχα χρόνο να ξαπλώσω...
να κοιτάω το ταβάνι
και να κυλώ αργά στην τρέλα.
Αλλά, τι να φορέσω;
Αυτό δεν είναι φόρεμα, είναι φούστα!
’ρρωστε!
Χαζό.
’σχημο.
Παλιομοδίτικο.
Αυτό είναι γελοίο.
Αν δε βρω κάτι καλό να φορέσω,
δεν πάω πουθενά!
Αυτό ήταν, δεν πάω.
Ήρθε η ώρα για την απονομή του ετήσιου
βραβείου Πρωταθλητή των Γιορτών.
Συγχαρητήρια, κε Γκριντς!
ΧΟΥ-ΦΙΛΑΡΜΟΝΙΚΗ
Δεν είν' εδώ.
Τι;
Δεν εμφανίστηκε;
Ποιος μπορούσε να το προβλέψει;
Εντάξει. Θα πάω για λίγο,
θα τους αφήσω να με ζηλέψουν...
θα αρπάξω μια χούφτα ποπκόρν
και μετά θα εξαφανιστώ.
Κι αν είναι μια κακόγουστη φάρσα;
Κι αν πρέπει να πληρώσεις για να μπεις;
Πώς τολμούν;
Τέλος πάντων, θα πάω.
Αλλά θα καθυστερήσω επιδεικτικά.
Όχι. Ναι. Όχι. Ναι. Όχι!
Ναι!
Σίγουρα όχι!
Εντάξει. Αποφάσισα!
Θα πάω, αυτό είναι.
Έλεγα ψέματα.
Καλύτερα να έριχνα νόμισμα!
Κι έτσι το έπαθλο θα πάει μάλλον...
στον πρώτο επιλαχόντα.
Ακριβώς. Στον άνθρωπο που βιώνει
τα Χριστούγεννα όχι μία φορά το χρόνο...
αλλά κάθε λεπτό, κάθε μέρα.
Έναν όμορφο, ευγενή άνδρα...
που έβγαλε δύο φορές τις αμυγδαλές του.
Ενδιαφέρουσα ιστορία!
Βλέπετε, συνέβη το εξής...
Γεια σου, Μάρθα.
Ήρθε τελικά!
-Σίντυ.
-Γλυκιά μου!
Κοίτα...
Τι κοινό!
Αν δεν κάνω λάθος, είμαι εδώ...
για να παραλάβω ένα έπαθλο.
Και το παιδί ανέφερε κάτι για επιταγή.
-Όχι, δεν είπα.
-Τέλος πάντων, δώστε μου το έπαθλο.
’ντε λοιπόν, όσο είμαι ακόμα νέος!
Μην ανησυχείτε, Πρωταθλητή των Γιορτών,
θα πάρετε το έπαθλό σας.
Πρώτα, όμως, μια οικογενειακή επανένωση.
Σας ανέθρεψαν. Σας φρόντισαν.
Από δω...
οι παραμάνες σας!
Ζείτε ακόμη εσείς οι δυο;
Μας έλειψες!
Ρόουζ. Το πουλόβερ.
Πουλόβερ; Για τι πράγμα μιλάτε;
Όχι, δεν μπορώ!
Δεν μπορώ να το κάνω!
Μη με αγγίζετε εκεί!
Βάλτε τον στο Θρόνο της Ευθυμίας!
Θρόνο της Ευθυμίας;
Τι είναι ο Θρόνος της Ευθυμίας;
Δεν είπες τίποτε για Θρόνο της Ευθυμίας.
Σε παρακαλώ, κε Γκριντς.
Όχι. Ειλικρινά, δε γίνεται.
Δε νιώθω έτοιμος. Τόσα πολλά μαζί!
Είναι η ώρα μες το χρόνο.
Βάλτε τον Πρωταθλητή
στης Ευθυμίας το Θρόνο!
Κατεβάστε με! Το εννοώ!
Έχω δικηγόρο.
Θα ζητήσω αποζημίωση!
Πρώτα, θα δοκιμάσουμε
τις ικανότητες γευσιγνωσίας σου...
ως κριτή του Διαγωνισμού Χου-πουτίγκας!
-Το δικό μου, πρώτα.
-Δεν ξέρω...
Όχι, το δικό μου είναι καλύτερο!
Θα το απολαύσεις!
Δεν είναι πουτίγκα αυτό.
Τι είναι;
Αυτό είναι δικό μου. Μιαμ, μιαμ, μιαμ.
Χριστουγεννιάτικος χορός!
Κοίτα τι ώρα είναι. Αλήθεια, πρέπει να γυρίσω.
Εντάξει!
Κέικ φρούτων, τρα λα λα!
Όχι.
Κέικ σοκολάτας.
Το έφτιαξα μόνος μου.
Ναι; Και τα δικά μου σπιτικά είναι.
Καλά.
Βάλ' το μέσα. Φέρε κι άλλο!
Μόνο αυτό έχεις;
Μόνο αυτό έχεις; ’ντε, λοιπόν.
Φύγε απ' τη μέση, καθυστερημένε!
Συγγνώμη.
Ήρθε πρώτος στις σακοδρομίες!
Πρώτος! Είμαι και ο πρώτος!
Είμαι ο πρώτος!
Κανένας δε νικάει τον Γκριντς!
Σε νίκησα.
Νίκησε!
Και τώρα,
ήρθε η στιγμή που όλοι περιμέναμε.
Ναι! Το έπαθλό μου.
-Ετοίμασε επιταγή.
-Δεν υπάρχει επιταγή.
Σίγουρα; Σαν ν' άκουσα κάτι για επιταγή.
Είπα, δεν υπάρχει επιταγή.
Και τώρα, ήρθε η ώρα...
για το Μοίρασμα τωνΔώρων!
Όπως πάντα, αρχίζουμε τον Πρωταθλητή μας.
Το δώρο ενός Χριστουγεννιάτικου ξυρίσματος.
Κοιτάξτε ξύρισμα!
Ναι, ναι, ναι. Ωραία χρόνια!
Ωραία χρόνια.
Και τώρα, έχω μια έκπληξη
για τη μεγαλύτερη αγάπη της ζωής μου.
Μάρθα Μέι...
παντρέψου με, γίνε κα Ωγκούστους Μέι-Χου.
Ωγκούστους...
Αν θέλεις να γίνεις γυναίκα μου...
μαζί με άφθονη ευτυχία για μια ζωή,
θα πάρεις κι αυτό:
Είναι ένα καινούργιο αυτοκίνητο!
Σ' το προσφέρουν γενναιόδωρα
οι φορολογούμενοι της Χούβιλ!
Λοιπόν, τι λες, Μάρθα;
Έχεις είκοσι δευτερόλεπτα για ν' απαντήσεις.
Εγώ...
Τα έχω πραγματικά χαμένα με τα δώρα αυτά.
Φυσικά.
Γι' αυτά γίνονται όλα, έτσι δεν είναι;
Γι' αυτά γίνονται πάντοτε όλα!
Τα δώρα!
Τα δώρα.
Ξέρετε πού καταλήγουν τα δώρα σας;
Έρχονται όλα σ' εμένα.
Μαζί με τα σκουπίδια σας.
Καταλαβαίνετε τι λέω;
Μαζί με τα σκουπίδια σας!
Μ' όλες τις άκομψες γραβάτες στα σκουπίδια,
θα μπορούσα ν' αυτοκτονήσω!
Κι αυτή η πλεονεξία σας.
Η πλεονεξία σας δεν τελειώνει ποτέ!
"Θέλω μπαστούνια γκολφ." "Θέλω διαμάντια."
"Θέλω πόνυ για ιππασία, να το βαρεθώ
και να το πουλήσω για να το κάνουν κόλλα."
Δεν είναι ότι θέλω να δημιουργήσω πρόβλημα,
αλλά αυτή η ιστορία με τα Χριστούγεννα είναι...
τελείως, μα τελείως ηλίθια!
Υπάρχει, ωστόσο...
μια πολύ μικρή...
Χριστουγεννιάτικη παράδοση...
που βρίσκω...
ιδιαίτερα σημαντική.
Το γκι.
Και τώρα, Χούβιλ, σε έχω "γραμμένη"!
Ωραίο κούρεμα!
Ωραία, η σειρά σας τώρα! Εμπρός!
-Πάμε!
-Όχι!
Με συγχωρείς, γέρο.
Μπορώ να βρέξω λίγο το λαρύγγι μου;
Αυτό είναι το αγαπημένο μου!
Στη φωτιά, γλυκό μου! Στη φωτιά!
Η Χου-ανθρωπότητα!
-Πάμε! Εμπρός!
-Όχι, στάσου!
-Κάνε κάτι.
-Μάλιστα!
Προς όλες τις μονάδες.
Ταξί!
Γιατί δε σταματάς, μήπως γιατί είμαι πράσινος;
Αλτ!
Καλησπέρα, φίλοι.
Σας πειράζει να έρθω μαζί σας;
Κάντε λίγο χώρο να κάτσω.
Αυτή ήταν η καλύτερη κίνηση.
Φύγετε απ' τη μέση!
Αυτό θα πονάει το πρωί.
Θα εκραγεί!
Είστε εντάξει, παιδιά;
Τι λέτε για ένα ωραίο καπέλο;
Λου;
Νιώθω πληγωμένος, Λου.
Νιώθω πληγωμένος
κι αυτό δε συμβαίνει εύκολα.
Αλλά εσύ και η οικογένειά σου...
Με έχεις τόσο...
απογοητεύσει.
Μπορούμε να γυρίσουμε στα Χριστούγεννα...
έτσι όπως θα έπρεπε να είναι;
Χωρίς τον Γκριντς;
Καλά Χριστούγεννα!
Καλά Χριστούγεννα!
Απλώς ήθελα να είμαστε όλοι μαζί
για τα Χριστούγεννα.
Πολύ το απόλαυσα.
Ελπίζω να με ξανακαλέσουν σύντομα.
Εμπρός, προχωρήστε!
Ευτυχώς που είχαμε εφεδρικό.
Που να πάρει η Χου-ευχή!
Έχουν τέτοια επιμονή!
Απομένουν μόνο τέσσερις ώρες
για τα Χριστούγεννα!
Αύριο, ο Γκριντς το ξέρει,
όλοι, αγόρια και κορίτσια...
θα ξυπνήσουν φρέσκα-φρέσκα
και θα τρέξουν στα παιχνίδια.
Και μετά, η φασαρία!
Η φασαρία, φασαρία, φασαρία!
Θα κοπανάνε τα Χου-κρουστά.
Θα φυσάνε τα Χου-πνευστά.
Θα τσακίζονται στα Χου-ελατήρια
και θα χοροπηδούν στις Χου-μπάλες!
Και μετά, νέοι και γέροι
θα το ρίξουν στο φαϊ.
Και θα τρώνε, θα γλεντάνε.
Θα γλεντάνε ως το πρωί!
Την πουτίγκα τους θα τρώνε.
Και το κρέας το ψητό.
Μα υπάρχει όμως κάτι, δύσκολα θα τ' ανεχτώ.
Ω, όχι.
Μιλώ με ομοιοκαταληξία!
Καταραμένοι Χου!
Κι όσο πιο πολύ σκεφτόταν
οι γιορτές τι θα σκαρώσουν...
τόσο πιο πολύ σκεφτόταν:
Αυτά πρέπει να τελειώσουν.
Χρόνια τώρα υπομένω.
Μα το χτένι είν' στον κόμπο!
Τα Χριστούγεννα δεν θα 'ρθουν!
Αλλά, όμως, με ποιον τρόπο;
Θέλω να πω, πώς;
"Τα Χριστούγεννα είναι για τα σκυλιά
"Γαλοπούλα και ποτά μες την κοιλιά
"Όλα πάνε μια χαρά, είναι αλήθεια"
Λοιπόν, περνάς χαρούμενα κι ευτυχισμένα...
Χριστούγεννα;
Μέγα λάθος!
Αν δεν πρόκειται να με βοηθήσεις...
τότε μπορείς να...
Τότε, του ήρθε μια ιδέα.
Μια απαίσια ιδέα.
Στον Γκριντς ήρθε μια θαυμάσια...
απαίσια ιδέα.
Ξέρω ακριβώς τι πρέπει να κάνω.
Γέλασε πνιχτά μ' αυτό.
Κι έφτιαξε του ’η Βασίλη
και καπέλο και παλτό.
Κάγχαζε, κοκορευόταν...
δεν θα ήταν πια ρεζίλης.
Με παλτό και με καπέλο,
φτυστός είμαι ο ’η Βασίλης.
"Πόσο κακός είσαι, κε Γκριντς
"Είσαι σίγουρα μια λέρα
"Είσαι απαλός σαν κάκτος
και γοητευτικός σαν τη χολέρα
"Κε Γκριντς
"Είσ' ένα μεγάλο μούτρο
"Όλη νύχτα, όλη μέρα
"Δέξου απλώς τη μουσική, είσαι ένα τέρας
"Κε Γκριντς, ναι, είσαι
"Η καρδιά σου είναι μια τρύπα
"Το μυαλό σου είν' όλο αράχνες
Έχεις την ψυχή του γύπα
"Κε Γκριντς
"Δεν θα σ' άγγιζα ποτέ μου
"Ούτε με δυο μέτρα πίπα"
Ζήτησα δεκάρι κλειδί και όχι εικοσάρι.
Συγκεντρώσου!
ΔΟΚΙΜΗ ΚΙΝΗΤΗΡΑ
"Ξέρεις, αν ρωτούσες
ποια είναι η αφρόκρεμα της Χούβιλ
"Κανείς δε θα το αρνιόταν"
ΣΤΟΧΟΣ
Ο αερόσακος αργεί λιγάκι να φουσκώσει.
Αλλά, αυτός είναι ο σκοπός των δοκιμών!
"Είσ' ένας αχρείος
"Κε Γκριντς
"Τερμίτες μες το στόμα, τι αηδία
"Είσαι τρυφερός σαν έναν
αλιγάτορα με ναυτία
"Κε Γκριντς
ΚΑΚΟΣ 1
"Αν ήταν να διαλέξω
"Θα διάλεγα τον αλιγάτορα με ναυτία"
Ο χοντρούλης τελειώνει όπου να 'ναι.
Μιλάμε για πολύ ερημίτη.
Βγαίνει μόνο μία φορά το χρόνο
και κανείς δεν τον κριτικάρει γι' αυτό!
Μάλλον ζει εκεί ψηλά
για να μην πληρώνει φόρους.
Καλά Χριστούγεννα!
Ωχ!
Ξέχασα ότι χρειάζομαι τάρανδο.
Ήταν αυτό εμπόδιο για τον Γκριντς;
Όχι.
Είπε ο Γκριντς απλά αυτό:
Τάρανδο αν θέλω να 'χω...
θα τον φτιάξω στο λεπτό.
Μαξ!
Μην ενοχλείτε!
Κι έτσι φώναξε το σκύλο...
πήρε κόκκινη κλωστή...
κέρατο στην κεφαλή του έδεσε, ιδέα σωστή!
Εντάξει.
Τώρα είσαι τάρανδος.
Να και το κίνητρό σου.
Είσαι ο Ρούντολφ, φρικιό με κόκκινη μύτη,
όλοι σε αντιπαθούν.
Μια μέρα σε διαλέγει ο ’η Βασίλης
και σώζεις τα Χριστούγεννα.
Όχι, άσ' το αυτό. Θα αυτοσχεδιάσουμε.
Ας το αφήσουμε κάπως "φλου".
Μισείς τα Χριστούγεννα!
Θα πας να τα κλέψεις!
Η διάσωση των Χριστουγέννων
ήταν χαζό τέλος. Πολύ εμπορικό.
Πάμε!
Έξοχα!
Πετάς την ίδια σου τη μύτη...
διότι αντιπροσωπεύει
τη λάμψη της εμποροκρατίας!
Πώς δεν το σκέφτηκα εγώ;
Διακοπή, εκτύπωση, ελέγξτε τις εισπράξεις.
Τι...
φανταστική...
αίσθηση!
Απάνω τους, γενναίε μου σκύλε!
Φανταστικά!
Τι τρέλα!
Εμπρός, καλοί μου τάρανδοι!
Πάμε!
Θα πεθάνουμε!
Πρώτα θα κάνω εμετό και μετά θα πεθάνω!
Μαμά, πες του να σταματήσει!
Παραλίγο να χάσω την ψυχραιμία μου.
Σκοτεινά τα παραθύρια.
Χιόνι έπεφτε αφράτο.
Όλοι οι Χου στα κρεβατάκια
όνειρο έβλεπαν φευγάτο...
όταν έφτασε στο πρώτο
το σπιτάκι σαν το γάτο.
Καλωσήρθες στη Χούβιλ, Μαξ.
Μπέτυ;
-Μπέτυ;
-Τι είναι;
’κουσες ένα θόρυβο;
Είναι ο ’η Βασίλης!
Ας ξανακοιμηθούμε αμέσως.
Έλα, Μαξ. Αυτή είναι η πρώτη μας στάση.
Σύριξε σαν το μαχαίρι.
Κι ανεβαίνει στη σκεπή,
άδειοι σάκοι μες το χέρι.
Θα 'μπαινε απ' την καμινάδα.
Σίγουρα θα 'ταν στενά.
Μα, αν μπορούσε ο ’η Βασίλης,
θα 'ναι εύκολο, σιγά!
Σχεδιάζει πτώση με διπλή περιστροφή,
με δυόμισι πρόσθιες κυβισθήσεις...
και συνδυασμό κάμψης και έκτασης.
Υψηλός βαθμός δυσκολίας.
Κόλλησε εκεί για λίγο,
μόνο για ένα-δυό λεπτά.
Αχ, καταραμένο βάρος!
Πάει και στέκει στους γοφούς.
Τότε, βγάζει το κεφάλι
απ' το τζάκι σαν οχιά.
Ησυχία, μην μας πάρουνε χαμπάρι.
Οι μικρές των Χου καλτσούλες
κρεμασμένες στη σειρά.
Αυτές πρώτες...
λέει δόλια...
θ' αποκτήσουνε φτερά.
Λοιπόν, φιλαράκια. Ώρα για δράση.
Μετά, πλησίασε αθόρυβα το ψυγείο.
Αθόρυβα;
Βλέπει το Χου-φαγητό.
Πήρε όλη την πουτίγκα.
Πάει το κρέας το ψητό.
Πάσα!
Το καημένο το ψυγείο
τ' άδειασε στο πι και φι.
Πήρε ακόμη, ο αχρείος,
και κονσέρβες με τροφή.
Στοίβαξε όλους τους μεζέδες
μέσ' στην καμινάδα, τρέχει.
Τώρα...
μειδιά ο Γκριντς...
το δεντράκι σειρά έχει.
Και τ' αρπάζει και το σπρώχνει
το καημένο το δεντράκι.
Ξάφνου, ακούει μες τη νύχτα
μια φωνίτσα σαν πουλάκι.
Συγγνώμη.
Και τον έπιασε στα πράσα
το μικρό Χου-κοριτσάκι...
που έφυγε απ' το κρεβάτι
για να πιει λίγο νεράκι.
’η Βασίλη; Τι κάνεις εκεί με το δέντρο μας;
Ο παμπόνηρος ο Γκριντς μας,
όπως είναι πια γνωστό...
επινόησε ένα ψέμα
και το βρήκε στο λεπτό.
Μα...
γλυκό μου κοριτσάκι.
Λέει ο αγύρτης πονηρά.
Είν' ένα λαμπάκι...
μόνο...
που 'χει σβήσει εδώ δα.
Θα το πάω στο εργαστήρι,
τώρα θα το μεταφέρω.
Θα το φτιάξω και κατόπιν...
θε να σου το ξαναφέρω.
’η Βασίλη, τι σημαίνουν τα Χριστούγεννα;
Εκδίκηση!
Θέλω να πω...
δώρα...
μάλλον.
Το φοβόμουν αυτό.
Η μικρή, έτσι, επείσθη.
Της χαϊδεύει το κεφάλι,
το νεράκι της προσφέρει...
και την έστειλε για νάνι.
’η Βασίλη;
-Τι είναι;
-Μην ξεχάσεις τον Γκριντς.
Ας είναι κακός, τριχωτός και βρωμερός.
Ας είναι τα χέρια του κρύα και ιδρωμένα.
Νομίζω ότι κατά βάθος είναι γλυκός.
Γλυκός;
Νομίζεις πως είναι γλυκός;
Καλά Χριστούγεννα, ’η Βασίλη.
Σαν η Σίντυ Λου επήγε
πάνω με το φλιτζανάκι...
Καλό παιδί.
Απλώς, σχημάτισε λάθος γνώμη για μένα.
...πήγε μες την καμινάδα
και το πήρε το δεντράκι.
Δεν παρέλειψε να πάρει
τον κορμό από το τζάκι.
Και δεν άφησε στους τοίχους
παρά μόνον το καρφάκι.
Και τα λίγα ψιχουλάκια
π' άφησε μες το σπιτάκι...
δε θα χόρταινε μ' εκείνα
ούτε ένα ποντικάκι.
Και γλιστρούσε και χωνόταν,
με χαμόγελο πονηρό...
μες των Χου τα σπίτια κλέβει
τα δωράκια "στο φτερό".
Εκπτώσεις εκκαθάρισης.
Ξεπουλάμε.
Τι είναι πάλι;
Μάρθα...
έχεις ποτέ φιλήσει άντρα
που έβγαλε τις αμυγδαλές του δύο φορές;
Όχι, ανόητε!
Αλλά, αυτήν την εμπειρία
πάντα ήθελα να τη ζήσω.
Φίλησέ με, χαζούλη μου!
ΑΔΕΙΟ
Ποιον κοροϊδεύεις...
"Ρούντολφ";
Είσαι μόνος σου, Μαξούλη!
Κει ψηλά στα χίλια μέτρα
του όρους Κράμπιτ ανεβαίνει...
στην κορφή για να πετάξει
το φορτίο που τον βαραίνει.
Τα καταφέραμε!
Τα καταφέραμε!
Δεν ήταν και τόσο δύσκολο, έτσι Μαξ;
Τώρα είναι η ώρα που ξυπνάνε.
Και ξέρω ακριβώς τι θα κάνουν.
Όλοι εκείνοι οι Χου...
εκεί στη Χούβιλ...
θα αρχίσουν να κλαίνε.
Τι ντροπή! Με λήστεψαν!
Δήμαρχε Μέι-Χου; Ω, Θεέ μου.
Αναρωτιέμαι ποιος τα έκανε όλ' αυτά.
Σας τα 'λεγα εγώ:
Καλωσήρθες Γκριντς...
αντίο Χριστούγεννα.
Καλωσήρθες Γκριντς...
αντίο Χριστούγεννα!
Αλλά, πού, μ' άκουσε κανένας;
-Σ' άκουσα εγώ.
-Όχι.
Επιλέξατε να ακούσετε...
ένα μικρό και ανόητο κοριτσάκι...
που δεν έχει ακόμη σκάσει απ' τ' αυγό.
Σίντυ, ελπίζω να αισθάνεσαι υπερήφανη...
για όλα όσα έκανες.
Αν δεν είναι εκείνη, είμ' εγώ.
Χαίρομαι που έκλεψε τα δώρα μας.
-Τι;
-Χαί...
-Χαίρομαι.
-Χαίρεται.
Χαίρεσαι. Χαίρεσαι που μας τα πήρε όλα.
Χαίρεσαι που ο Γκριντς
ουσιαστικά κατέστρεψε...
Μα τι λέω, κονιορτοποίησε τα Χριστούγεννα.
Αυτό μου λες;
Κανείς δεν μπορεί να βλάψει τα Χριστούγεννα...
διότι Χριστούγεννα δεν είναι τα δώρα,
οι διαγωνισμοί ή τα όμορφα φωτάκια.
Αυτό προσπαθούσε να πει η Σίντυ
σε όλους μας.
Και σ' εμένα. Προσπαθούσε να μου το πει.
Είσαι στα καλά σου; Είναι απλώς ένα παιδί.
Είναι το δικό μου παιδί.
Και, παρεμπιπτόντως, έχει και δίκιο.
Δεν χρειάζομαι τίποτε περισσότερο
απ' ό,τι έχω εδώ, την οικογένειά μου.
-Καλά Χριστούγεννα σε όλους!
-Καλά Χριστούγεννα!
Καλά Χριστούγεννα, Χου-άντρακλά μου!
Ωχ, σας βαρέθηκα πια.
Καλά Χριστούγεννα!
Κε Γκριντς;
Κε Γκριντς;
Και τώρα,
η τελευταία νότα της συμφωνίας μου...
για την απόλυτη αποκρουστική κακοσύνη!
Το κρεσέντο του μισητού έργου μου!
Ο θρήνος και το τρίξιμο των δοντιών.
Το μούγκρισμα των πικρά ενοχλημένων.
Θα ακουστεί σαν μουσική στ' αυτιά μου!
Τότε άρχισε να ακούει
θόρυβο πέρα απ' το χιόνι.
’ρχισε από χαμηλά και μετά να μεγαλώνει.
Μα ο θόρυβος δεν ήταν λυπητερός.
Ακουγόταν εύθυμος.
Αλήθεια, ήταν εύθυμος.
Πολύ.
Όλοι οι Χου μέσα στη Χούβιλ,
τραγουδούσαν αγκαλιά...
δίχως να 'χουν τα δωράκια
που τους κλέψαν τη βραδιά.
Δεν κατάφερε να διώξει τα Χριστούγεννα...
παιδιά.
’γνωστο το πώς εγίνει, είναι όλα όπως παλιά!
Κε Γκριντς;
Και ο Γκριντς στεκόταν μόνος
με τα πόδια παγωμένα...
και σκεφτόταν και σκεφτόταν:
Πώς συνέβη αυτό σ' εμένα;
Ήρθαν δίχως κορδελίτσες!
Δίχως όμορφες βαφές!
Δίχως δώρα και κουτάκια, κάρτες και επιγραφές!
Και σκεφτόταν και σκεφτόταν...
το μυαλό του είχε στιφτεί.
Τότε ο Γκριντς σκέφτηκε κάτι...
που δεν είχε πριν σκεφτεί.
Τα Χριστούγεννα...
δεν είναι...
εσκέφθη...
κάτι το αγοραστό.
Ίσως...
να σημαίνουν κάτι...
παραπάνω από αυτό.
Βοήθεια!
Έχω...
αισθήματα!
Κι έτσι, εκείνη την ημέρα...
όπως η ιστορία ελέχθη...
του Γκριντσούλη η καρδούλα...
φούσκωσε τρία μεγέθη.
Τι μου συμβαίνει;
Αισθάνομαι...
τόση ζέστη μέσα μου.
Και έχω "διαρροές".
Ω, Μαξ.
Σ' αγαπάω!
Εντάξει, φτάνει. Κόφ' το. Δίνε του.
Φύγε από δω!
Μην τα κάνουμε όλα σήμερα.
Όχι. Το έλκηθρο. Τα δώρα.
Θα καταστραφούν!
Και νοιάζομαι γι' αυτά!
Τι μου συμβαίνει, λοιπόν;
Στάσου!
Δεν μπορεί να είναι αλήθεια!
Δεν πρέπει! Δεν μπορεί! Δεν είναι δυνατόν!
Ούτε τώρα, ούτε τότε,
ούτε στους αιώνες των αιώνων!
Όχι!
Τέλος πάντων.
Παιχνίδια είναι έτσι κι αλλιώς, σωστά;
Γεια σας, κε Γκριντς!
Σίντυ Λου!
Τι κάνεις εδώ πάνω;
Ήρθα να σας δω. Κανείς δεν πρέπει
να μένει μόνος τα Χριστούγεννα.
Όχι!
Σ' έπιασα, Σίντυ Λου!
Τα κατάφερες!
Ανοιχτά τα πόδια! Μπήκα στο νόημα!
Είστε καλά;
Το κορμί μουδιάζει!
Ο ήλιος λάμπει και το χιόνι περονιάζει!
’ντε, κάνε χώρο! Σειρά μου να οδηγήσω!
Καλύτερα να φρενάρω λίγο!
-Θα τσακιστούμε!
-Για πρόσεξε καλά, δεσποινίς μου!
Ακόμα κι αν ακρωτηριαστούμε φρικτά...
δε χωρούν λυπημένα πρόσωπα στις γιορτές.
Τι συμβαίνει;
Βοήθεια!
-Σίντυ!
-Γκριντς;
Μωράκι μου!
Πιάσε την άκρη.
Ξέρεις, τα φώτα ταιριάζουν τέλεια
με τα ρούχα σου.
Αυτό θα μας δημιουργήσει κάποιες δυσκολίες.
Προσοχή, Χούβιλ!
Βιαστείτε! Έρχεται!
Φύγετε από τη μέση! Είμαι ανασφάλιστος!
Ναι!
Τρέξτε να σωθείτε!
Προσοχή, δεν μπορώ να σταματήσω!
-Μπαμπά, φύγε απ' τη μέση!
-Πατέρα, δίνε του!
Ευχαριστώ για τη βοήθεια.
-Γεια σου, μπαμπά!
-Γεια σου, γλυκιά μου!
Καλά Χριστούγεννα...
από μένα για όλους!
Σίντυ!
Μαμά!
Λοιπόν, λοιπόν.
Τι έχουμε εδώ;
Με έπιασες, κε αστυνόμε!
Εγώ το έκανα!
Είμαι ο Γκριντς και έκλεψα τα Χριστούγεννα.
Και...
λυπάμαι γι' αυτό.
Δε θα μου περάσεις χειροπέδες;
Δε θα με ακινητοποιήσεις;
Ούτε θα με τυφλώσεις με το σπρέι πιπεριού;
Το άκουσες, αστυνόμε. Το παραδέχθηκε.
-Στη θέση σου, θα του 'ριχνα το σπρέι.
-Ναι, πράγματι, τον άκουσα.
Είπε ότι λυπάται γι' αυτό.
’λλωστε, όλα μοιάζουν να είναι εδώ,
σωστά και καταμετρημένα.
Δώστε ένα χεράκι, άνθρωποι.
Μάρθα;
Καλά Χριστούγεννα, Ώγκουστ Μέι-Χου!
Φοβάμαι πως σου έχω μια έκπληξη!
Σου επιστρέφω το δακτυλίδι.
Λυπάμαι...
αλλά η καρδιά μου ανήκει σε...
κάποιον άλλον.
Δε μου κρατάς κακία;
Κουράγιο. Χριστούγεννα είναι.
Καλά Χριστούγεννα, κε Γκριντς.
Το μάγουλό σου είναι τόσο...
Ξέρω, ξέρω.
Τριχωτό;
-Όχι.
-Λιπαρό;
Βρωμερό; Μήπως έχω σπυράκι;
Όχι.
Ζεστό.
"Καλωσήρθατε, Χριστούγεννα, στα μέρη μας
"Καλωσήρθες, Μέρα των Χριστουγέννων
"Καλωσήρθες, καλωσήρθες...
"Τα Χριστούγεννα είναι πια εδώ
"Όσο έχουμε χέρια για να πιανόμαστε αγκαλιά
"Καλωσήρθατε Χριστούγεννα, φέρτε τη χαρά
"Καλωσήρθατε όλοι οι Χου
"από μακριά
"και
"από εδώ κοντά"
Κι έτσι έφερε τα δώρα
κι όλο τους το φαγητό.
Και ο Γκριντς ο ίδιος κιόλας...
έκοψε και το ψητό.
Ωραία!
Τίποτα δεν είναι σαν τις γιορτές.
-Ποιος θέλει το λαιμό;
-Εγώ!
Πολύ αργά!
Είναι δικός μου.
"Πού είστε, Χριστούγεννα;
"Μάλλον σας βρήκα
"Αυτή τη φορά, θα μείνετε πολύ
"Όλοι θα τραγουδάνε
"Καμπάνες θα χτυπάνε
"Τώρα και για πάντα
"Μέρα των Χριστουγέννων
Τέλος
Αφιερώνεται στον ΖΑΝ ΣΠΗΓΚΛ ΧΑΟΥΑΡΝΤ
που "λάτρεψε τα Χριστούγεννα"