Tip:
Highlight text to annotate it
X
ΠΑΡΙΣΙ, ΤΕΞΑΣ
Ξέρεις σε ποια πλευρά των
συνόρων είσαι; Πώς σε λένε;
Μάλλον πρέπει να σου
έχουν κόψει την γλώσσα.
Η αυτό συμβαίνει...
ή έχεις κάτι να κρύψεις.
Ποτέ δεν ξέρεις...
Μ’ ακούς πολύ καλά.
Γουώλτερ Ρ. Χέντερσον.
Θα σου κάνω μια
τελευταία ερώτηση.
Βλέπεις αυτή την κάρτα;
Εσύ είσαι αυτός;
Η κάποιος συγγενής σου;
Θα τους τηλεφωνήσω, να δω
αν αυτοί ξέρουν ποιος είσαι.
Δεν έχω καμιά όρεξη
να μιλάω με μουγκούς.
Θέλω μια γραμμή στο
Λ. Αντζελες, Καλιφόρνια.
Πέστε μου, πού ακριβώς
βρίσκεται το νοσοκομείο;
Πού διάολο είναι αυτό;
Εντάξει... Θα έρθω
όσο πιο γρήγορα μπορώ.
Πέστε του ότι
έρχομαι, εντάξει;
Νομίζω ότι αυτό το σημείο
πρέπει να τ’ αλλάξεις...
Πήρα ένα πολύ
παράξενο τηλεφώνημα.
Απ’ το νοσοκομείο
Τρελίγκουα στο Τέξας.
Λένε ότι βρήκαν
τον Τράβις.
- Τι θα κάνεις;
- Θα πάω να τον φέρω.
Τι άλλο να κάνω; Δεν μπορώ
να τον αφήσω εκεί!
Κι ο Χάντερ;
Τι να του πω;
Πες του ότι έφυγα
για δουλειές...
Εννοώ για τον Τράβις.
Μάλλον είναι καλύτερα
να του πεις την αλήθεια.
Η 10η ως το Βαν Χορν,
η 90ή ως το Αλπάιν...
…και μετά η 118η προς
τον νότο... Τρελίγκουα!
Θα πρέπει να είστε
ο αδερφός του μουγκού.
Δεν έβγαλε λέξη απ’ το
στόμα του, όσο ήταν εδώ.
Σαν να βρίσκεται σε
κάτι σαν έκσταση.
Δεν ξέρω... Έχω να τον
δω πάνω από τέσσερα χρόνια.
Πολλά μπορούν να σου συμβούν
μέσα σε τέσσερα χρόνια.
Κάθε είδους μπλεξίματα.
Ακριβά μπλεξίματα.
Στα μέρη μας, συχνά
κάποιος μπλέκει άσχημα.
Και πρέπει να πληρώσετε
για να τον ξεμπλέξετε.
Δεν σας καταλαβαίνω...
Θέλω να δω τον αδερφό μου.
Πριν απ’ όλα, θα ήθελα
να σας ρωτήσω κάτι.
Ο αδερφός σας ήταν
ποτέ θύμα τροχαίου;
Απ’ ότι ξέρω, όχι.
Τότε θα είχε μπλέξει
με κακές παρέες.
Τώρα θέλω να δω τον αδερφό
μου, σας παρακαλώ.
Εξαφανίστηκε.
Δηλαδή δεν είναι εδώ;
Άδικα έκανα τόσο δρόμο;
Έφυγε νωρίς το πρωί.
Αλλά έχουμε τα πράγματά
του...Τα φυλάξαμε.
Αν θέλετε, ευχαρίστως
να σας τα δώσουμε...
...αφού πρώτα ρυθμίσετε το
θέμα της αμοιβής μας.
Δεν με γνωρίζεις;
Ο Γουώλτ είμαι!
Ο αδερφός σου, ο Γουώλτ!
Τι σου συνέβη;
Τα χάλια σου έχεις.
Μπες στ’ αμάξι, Τράβις.
Τα πράγματά σου.
Μου τα έδωσαν στην κλινική.
Ήταν χάλια εκεί!
Καλά έκανες και το 'σκασες.
Έχουμε πολύ δρόμο
μπροστά μας.
Συνέχεια αμίλητος θα είσαι;
Θα είναι πολύ βαρετό.
Πες μου, πού ήσουν τα
τελευταία τέσσερα χρόνια;
Είδες καθόλου την Τζέην;
Επικοινώνησες μαζί της;
Η Ανν κι εγώ είχαμε χάσει
κάθε ελπίδα για σένα...
Νομίζαμε ότι είχες
πεθάνει, μικρέ...
Μήπως θες να κάνεις
κανένα ντους;
Θα πάω στην πόλη να σου
πάρω καινούργια ρούχα...
Τι νούμερο
παπούτσια φοράς;
Ένα νούμερο πιο
μεγάλο απ’ αυτά, ε;
Πώς κι άφησες γένια;
Είσαι μες στη μόδα.
Θα πεταχτώ μέχρι
την πόλη και θα γυρίσω.
Δεν θ’ αργήσω.
Δεν σε πειράζει, ε;
Επιστρέφω αμέσως.
Μπορείς να μου πεις
πού πας, Τράβις;
Τι υπάρχει εκεί πέρα;
Τίποτα δεν υπάρχει.
Δεν μου έχεις εμπιστοσύνη;
Να σε βοηθήσω θέλω.
Έλα μαζί μου...
Μπες στ’ αμάξι...
Είναι ωραίο να φοράς
καινούργια ρούχα, έτσι;
Γεια σου, Χάντερ...
Ο μπαμπάς εδώ...
Νόμιζα ότι θα κοιμόσουν.
Ξέρεις ποιον ήρθα
να δω εδώ στο Τέξας;
Τον πατέρα σου...
Θυμάσαι τον πατέρα σου;
Καθόλου;
Ήταν αδύνατος;
Ξέρεις κάτι;
Θα τον φέρω στο σπίτι
να μείνει λίγο μαζί μας.
Θυμάσαι τον γιο
σου, τον Χάντερ;
Μένει μαζί μας.
Με την Ανν τον πήραμε στο
σπίτι, αφού εξαφανίστηκες.
Δεν ξέραμε τι άλλο να κάνουμε
κι έτσι τον κρατήσαμε.
Μια μέρα, τον βρήκαμε
έξω απ’ την πόρτα μας.
Μας είπε μόνο ότι τον
έφερε κάποιος μένα αμάξι.
Δεν ήξερε τι είχατε
απογίνει, εσύ κι η Τζέην.
Προσπαθήσαμε να σε βρούμε,
ή να βρούμε τη Τζέην...
...αλλά κι εκείνη
είχε εξαφανιστεί.
Δεν ξέραμε τι άλλο
να κάνουμε.
Τράβις, δεν ξέρω
πού έχεις μπλέξει.
Δεν ξέρω τι έγινε...
...αλλά είμαι αδερφός σου!
Σε μένα μπορείς
να μιλήσεις ελεύθερα.
Βαρέθηκα να μιλάω
μόνον εγώ.
Έχει αρχίσει να
μ’ ενοχλεί η σιωπή σου.
Δεν είσαι μουγγός!
Κι εγώ μπορώ
να μην μιλάω...
Μπορούμε να το βουλώσουμε
κι οι δύο...
Παρίσι...
Έχεις πάει στο Παρίσι;
Μπορούμε να πάμε τώρα;
Είναι κάπως έξω
απ’ τον δρόμο μας...
Δεν έχω πάει
στην Ευρώπη...
Η Ανν θέλει πολύ να πάμε.
Είναι Γαλλίδα...
Αλλά έχω τόση δουλειά,
που δεν μπορώ να λείψω.
Πάμε, Τραβ...
Τι συμβαίνει;
Στο Λ. Αντζελες θα πάμε.
Δεν φοβάσαι τ’ αεροπλάνα, ε;
Θα πετάξουμε πάνω
απ’ την γη;...Γιατί;
Με τ’ αμάξι θέλουμε δυο μέρες
και δεν έχω καιρό, Τραβ.
Είναι πιο εύκολο με το
αεροπλάνο. Πας γρήγορα.
Ας πάμε στο σπίτι και
μετά κάνεις ό,τι θέλεις.
Δεν θα σταματήσουμε
επειδή κάποιος φοβάται.
Δεν θα το εμποδίσεις εσύ!
Δεν είσαι πια στην έρημο!
Ξαναγύρισες ανάμεσα
στους ανθρώπους.
Καθυστερείτε
τόσο κόσμο, κύριε!
Η κατάσταση αρχίζει
να γίνεται γελοία, Τράβις.
- Θα μ’ εγκαταλείψεις;
- Όχι, δεν θα σ’ εγκαταλείψω.
Δεν πειράζει
αν μ’ εγκαταλείψεις.
Δεν ξέρω, αγάπη μου...
Πανικοβλήθηκε...
Αν πάρουμε άλλο αεροπλάνο,
πάλι θα θέλει να κατέβει.
Θα έρθουμε οδικώς...
Ναι, θα κάνουμε δυο μέρες.
Απορώ γιατί θέλετε
τ’ αμάξι που είχατε.
Όλα τ’ αμάξια ίδια είναι,
άσχετα με την μάρκα...
Ο αδερφός μου ξέχασε
κάτι στ’ αμάξι.
Θα επικοινωνήσω με
το Τμήμα Απολεσθέντων.
- Θέλουμε το ίδιο αμάξι.
- Δεν μπορώ καν να το βρω.
Δώστε μας τον αριθμό του
και θα το βρούμε εμείς.
Δεν μπορώ να σας αφήσω
να μπείτε στο πάρκινγκ.
Μα είμαστε μέσα!
Παρακαλώ να έρθετε μαζί
μου στο γραφείο.
Τράβις... Δεν νομίζω ότι
θα πάρουμε το ίδιο αμάξι.
Θα σας δώσω
το ίδιο μοντέλο.
Πρέπει να είναι το ίδιο!
Πώς θα πάμε με άλλο αμάξι;
Δώστε μας τον αριθμό,
σας παρακαλώ.
Σας παρακαλώ πολύ.
Ο αριθμός είναι 667 DJΡ.
Το θυμάσαι;
Έχει ένα χτύπημα στο καπό.
Τι είναι αυτό;
Αυτό που κρατάς.
Μια φωτογραφία.
Είναι μια φωτογραφία...
...του Παρισιού.
Από ένα μέρος
του Παρισιού...
Πού βρήκες την φωτογραφία
του Παρισιού; Να την δω;
Το Παρίσι είναι αυτό;
Μου θυμίζει το Τέξας...
- Υπάρχει Παρίσι στο Τέξας;
- Το γράφει στον χάρτη.
Εδώ είναι.
Πού βρήκες την φωτογραφία
ενός οικοπέδου εκεί;
- Δική μου είναι...
- Το ξέρω, μα πού την βρήκες;
Την αγόρασα με αλληλογραφία.
Πολύ καιρό πριν.
Αγόρασες
τέτοια φωτογραφία;
Την γη αγόρασα.
Ώστε αγόρασες το οικόπεδο.
Δώσε να την ξαναδώ.
Δεν έχει τίποτα.
Άδειο είναι.
Γιατί αγόρασες οικόπεδο
στο Παρίσι του Τέξας;
Έχω ξεχάσει...
Θυμάσαι τ’ όνομα της μαμάς;
Ήθελα να πω... πριν
γνωρίσει τον μπαμπά...
Εννοείς το πατρικό της;
Δεν θυμάσαι το πατρικό της;
- Ισπανίδα ήταν.
- Ο πατέρας της.
Απίστευτο! Αποφάσισες
επιτέλους να φας.
Ξαναγυρίζεις σιγά-σιγά
στον κόσμο των ζωντανών.
- Να οδηγήσω εγώ;
- Βεβαίως...Θυμάσαι;
Το κορμί μου θυμάται.
Μπορείς να κοιμηθείς
όσο θα οδηγώ εγώ.
Νομίζεις ότι είσαι
έτοιμος να μου πεις...
...τι σου συνέβη αυτά
τα τέσσερα χρόνια;
Όχι ακόμα.
Πού είμαστε, Τράβις;
Τι συνέβη;
Γιατί βγήκαμε
απ’ τον αυτοκινητόδρομο;
Δεν μπορώ να κοιμηθώ ούτε
πέντε λεπτά! Γιατί έστριψες;
Δεν ξέρω πού έστριψα...
Εκεί δεν υπήρχε όνομα.
Πολύ ωραία! Θαύμα!
Είμαστε στη μέση της
ερήμου, σε ανώνυμο μέρος!
Ξέρω να ξαναβγώ
στον αυτοκινητόδρομο.
Θέλω να μιλήσουμε
για τον Χάντερ.
- Πόσων χρονών είναι;
- Τον Γενάρη κλείνει τα 8.
Είναι εφτά, λοιπόν.
Θέλω να σου μιλήσω γι’ αυτό.
Ο Χάντερ είναι στην
οικογένειά μας τώρα.
Η Ανν κι εγώ είμαστε
κάτι σαν γονείς του.
- Γυναίκα σου είναι η Ανν;
- Ναι, δεν την θυμάσαι;
Νομίζει ότι είσαι
πατέρας του;
Η Ανν του είπε ότι έρχεσαι.
Ποιος νομίζει ότι είμαι;
Του είπα ότι είσαι
ο πατέρας του.
Έλειψες, όμως,
πολύ καιρό, Τράβις...
Ξέρεις πόσο καιρό έλειψα;
Τέσσερα χρόνια.
Τέσσερα χρόνια είναι
πολύς καιρός;
Για ένα αγοράκι, είναι.
Είναι η μισή του ζωή.
Η μισή ζωή
ενός αγοριού...
Τώρα το θυμήθηκα!
Θυμήθηκα γιατί αγόρασα
εκείνο το οικόπεδο.
Η μαμά μού είχε πει...
...ότι εκεί έκανε έρωτα με
τον μπαμπά για πρώτη φορά.
Στο Παρίσι του Τέξας;
Έτσι σου είχε πει;
Σκέφτηκα, λοιπόν, ότι
από κει ξεκίνησα κι εγώ.
Εγώ, ο Τράβις Κλέι Χέντερσον.
Έτσι με ονόμασαν.
- Από κει ξεκίνησα.
- Παρίσι, Τέξας.
Ώστε νομίζεις ότι εκεί
έγινε η σύλληψή σου;
Ίσως έχεις δίκιο, Τράβις.
Ο μπαμπάς πάντα
αστειευόταν μ’ αυτό.
Σύστηνε την μαμά σαν κάποια
που γνώρισε στο Παρίσι.
Μετά έκανε
μια μικρή παύση...
...κι έλεγε του Τέξας για
να νομίσουν όλοι ότι...
Έκανε μια παύση
πριν πει Τέξας...
...για να νομίζουν ότι ήταν
το Παρίσι της Γαλλίας.
Μετά έσκαγε στα γέλια.
Ώστε μένεις
στο Λ. Άντζελες;
Σε προάστιο, αλλά η δουλειά
μου είναι στο κέντρο.
- Με τι ασχολείσαι;
- Φτιάχνω γιγαντοαφίσες.
Εσύ τις φτιάχνεις, ε;
Μερικές είναι πολύ ωραίες.
Δεν είμαι ο μόνος
που φτιάχνει γιγαντοαφίσες.
Από δω, Τραβ.
Ωραίο, ε; Μετακομίσαμε
πριν από τρεις μήνες.
Στριμώχτηκα, όμως, πολύ
για να τ’ αγοράσω.
- Όλα εντάξει;
- Ναι, αλλά μας έλειψες.
Κι εμένα μου λείψατε.
Είχαμε απελπιστεί. Λέγαμε
ότι δεν θα σε ξαναβλέπαμε.
Πάει τόσος καιρός!
- Είχατε καλό ταξίδι;
- Πολύ καλό.
Από δω ο Τράβις...
Πρέπει να έκανε
πολλή ζέστη στην έρημο.
Γιατί αποφασίσατε να έρθετε
με τ’ αυτοκίνητο;
Ο Τράβις δεν ήθελε
να μπει στο αεροπλάνο.
Σε καταλαβαίνω...Ούτε
εγώ αντέχω τ’ αεροπλάνα.
Ιδίως από τότε που ήρθαμε
εδώ. Όλο αεροπλάνα ακούμε.
Εμένα μ’ αρέσουν.
Παλιά, ταξίδευες
με αεροπλάνο, έτσι Τράβις;
Απ ό,τι θυμάμαι,
η Τζέην μου είχε πει...
...ότι είχατε πάει
αεροπορικώς στο Ντάλας.
Ίσως κάνω λάθος...
Δεν κοιμάται σε κρεβάτι.
Άδικα το στρώνεις...
- Τι έχεις υπόψη σου;
- Δεν κοιμάται.
Κάπου πρέπει να κοιμάται.
Δεν νομίζω ότι
θα ξαπλώσει.
Κάποια στιγμή
θα κουραστεί.
Σου έχω μια πετσέτα και
μια αλλαξιά του Γουώλτ.
Ώρα για ύπνο.
Όνειρα γλυκά.
Τα γυάλισες.
Πολύ ευγενικό
εκ μέρους σου, Τράβις.
Έρχεσαι μέσα;
Έχω ετοιμάσει πρωινό.
Δεν πεινάς;
Έχουμε βάφλες με
φράουλα...Σ’ αρέσουν;
Θέλεις;
Αν θες καφέ, τον έχω στο
μάτι για να είναι ζεστός.
Κοίτα εκείνο
το φορτηγό!
Τα γυάλισες, ε;
Αν θες να γίνεις λούστρος,
θα σε βάλω στο αεροδρόμιο.
Αλλάζεις τις καινούργιες
μπότες με τις παλιές;
Φεύγω, για να πάω
τον Χάντερ στο σχολείο.
Θα γυρίσουμε τ’ απόγευμα.
Στο τραπέζι άφησα τον αριθμό
τηλεφώνου του Γουώλτ.
Να πάω να πάρω τον Χάντερ
και να έρθουμε με τα πόδια;
Καλή ιδέα, Τράβις.
Δεν θέλω να γυρίσω με
τα πόδια απ’ το σχολείο.
Όλοι γυρίζουν μ’ αμάξι.
Δεν θα πάθεις τίποτα
αν περπατήσεις μια φορά.
Θα σε περιμένει έξω
απ’ το σχολείο, Τράβις.
Έλα, Χάντερ, αργήσαμε.
- Να έρθω μαζί σου;
- Έλα...
Στενοχωρήθηκα πολύ
μ’ αυτό που έγινε.
Δεν είναι εύκολο γι’ αυτόν.
Εντάξει, Ανν. Εδώ είναι.
- Τι κάνεις;
- Οδηγώ.
- Πού πας;
- Πουθενά.
Δεν κρύβεσαι, ε;
Το ξέρεις ότι ο Τράβις
είναι ο πατέρας σου, έτσι;
Πότε θα φτιάχνουν διαστημό-
πλοια όπως φτιάχνουν αμάξια;
Σε ρώτησα κάτι, Χάντερ.
Θα μου απαντήσεις;
Ο Τράβις ήρθε να σε πάρει,
να περπατήσετε ως το σπίτι.
Κανείς δεν περπατάει.
Δεν είναι αυτό το θέμα.
Είναι ο πραγματικός μπαμπάς
σου κι ήθελε να μιλήσετε.
Γιατί; Τι να πούμε;
Έλα, πάμε να φάμε.
Θυμάσαι που σας κάναμε
επίσκεψη πριν πέντε χρόνια;
Εσύ κι η Τζέην
ζούσατε στο Τέξας.
Κι ο Χάντερ ήταν τριών
χρονών... Δεν το θυμάσαι;
Το θυμάμαι εγώ...
Πήγαμε για ψάρεμα.
Είχα μια κάμερα και τράβηξα
ένα φιλμάκι. Θες να το δεις;
- Τι είναι;
- Φιλμ...Σούπερ 8.
Ίσως να μην θέλει
ο Τράβις να...
Ίσως θέλει να περάσει
λίγος καιρός πριν το δει.
Θα μας πει ο ίδιος...
Είπα μήπως ήθελε να το δει.
Την ταινία; Βέβαια...
Έχω μερικές σπουδαίες
σκηνές με τον Χάντερ.
- Εγώ το έχω δει!
- Θα το ξαναδείς.
Έλα να στήσουμε την μηχανή.
Εγώ οδηγώ.
Το ξέρω... Θα γίνεις
καλός οδηγός.
Είναι ώρα να πας
για ύπνο, Χάντερ.
Είναι περασμένες δέκα.
- Την αγαπάει ακόμα, νομίζω.
- Πού να ξέρω, Χάντερ;
Νομίζω ότι την αγαπάει.
- Πώς το κατάλαβες;
- Από το πώς την κοίταζε.
- Εννοείς στην ταινία;
- Ναι, μα δεν είναι ίδια.
Τι εννοείς;
Ήταν αυτή, απλώς σε μια
ταινία, πριν πολύ καιρό.
Σ’ έναν γαλαξία,
πάρα πολύ μακριά...
Τι ψάχνετε να βρείτε;
Ψάχνω να βρω... τον πατέρα...
- Τον δικό σας πατέρα;
- Έναν οποιονδήποτε...
Πώς είναι ένας πατέρας;
- Υπάρχουν πολλών ειδών.
- Μου αρκεί ένας...
- Και θα τον βρείτε εκεί;
- Πού αλλού να ψάξω;
Θέλετε να δείχνετε πατέρας.
Θέλετε να είστε
πλούσιος πατέρας;
Φτωχός πατέρας;...
Τότε τι;
Δεν υπάρχει ενδιάμεσο.
Θα είστε ή πλούσιος ή φτωχός.
Πλούσιος.
Για να δείχνετε
πλούσιος πατέρας...
...πρέπει πάντα να κοιτάτε
ψηλά, ποτέ κάτω.
Λίγο πιο ψηλά...
Περπατήστε λίγο...
Πρέπει να περπατάτε
στητός, κ. Τράβις.
Με αυτοπεποίθηση...
- Με αξιοπρέπεια;
- Ακριβώς!
Αυτό είναι!
Τον ξέρεις αυτόν;
Είναι ο αδερφός
του πατέρα μου...
Είναι κι οι δύο αδέρφια.
Μάλλον, πατεράδες είναι.
Τα μπέρδεψα τώρα...
- Ποιανού πατεράδες;
- Δικοί μου...
- Πώς γίνεται να έχεις δύο;
- Είμαι τυχερός.
Είναι το κοστούμι του μπαμπά
μου... Εννοώ του Γουώλτ.
Δεν με πειράζει να τον λες
μπαμπά... Μου το δάνεισε.
Τι φωτογραφίες
είναι αυτές;
Αυτός είναι ο πατέρας μου
και παππούς σου...
- Πώς τον έλεγαν;
- Τράβις...
Όπως και σένα...
Τώρα πού βρίσκεται;
Πέθανε, δύο χρόνια αφότου
τραβήχτηκε η φωτογραφία.
Πέθανε, ε;... Το νιώθεις
ότι έχει πεθάνει;
Τον γνώριζες, όταν
περπατούσε και μίλαγε, έτσι;
Νιώθεις τώρα ότι
δεν υπάρχει πια;
Μερικές φορές το νιώθω...
Ξέρω ότι έχει πεθάνει...
Εγώ δεν ένιωσα ποτέ
ότι έχεις πεθάνει.
Το ίδιο νιώθω
και για την μαμά.
Εσύ δεν το νιώθεις αυτό;
Εδώ είμαι στο Ναυτικό.
Ήσουν στρατηγός;
Εδώ είμαι με την ορχήστρα
του σχολείου...
Κι εδώ είσαι εσύ. Μ’ αρέσει
πολύ αυτή η φωτογραφία.
Είναι παράξενο, που το νερό
ανάμεσα, χάνεται ξαφνικά...
Είναι ωραία φωτογραφία.
Κι αυτή είναι η μητέρα
μου, η γιαγιά σου.
Όλα άλλαξαν μεταξύ μας,
αφότου ήρθε ο Τράβις.
Τι άλλαξε;
Απλώς φοβάμαι...
Φοβάσαι τον Τράβις;
Τότε τι;
Τι θα μας συμβεί
αν χάσουμε τον Χάντερ...
Δεν θα τον χάσουμε.
Γιατί τότε φέρεσαι
σαν να θέλεις να φύγει;
Ο Χάντερ! Καταλαβαίνεις
πολύ καλά τι εννοώ.
Τους ωθείς να παίζουν
τον πατέρα και τον γιο...
Δεν παίζουν! Είναι
πατέρας και γιος!
Αυτή είναι η πραγματικότητα.
Το ξέραμε απ’ την αρχή.
Κι ο Τράβις τυχαίνει
να είναι αδερφός μου!
Θες να συνεχίσουμε
να υποκρινόμαστε...
...ότι είμαστε οι γονείς
του ανιψιού μου;
Δεν υποκρίνομαι! Τον αγαπώ
σαν να ήταν παιδί μου!
Κι εγώ το ίδιο.
Γεια σου, Τράβις...
Δεν κοιμάσαι και πολύ, ε;
Θέλω να σου πω κάτι.
Δεν ήθελα να στο πω.
Θα ήταν πιο εύκολο,
αν δεν το ήξερε κανείς.
Δεν το έχω πει καν στον
Γουώλτ ή στον Χάντερ.
Όταν ο Χάντερ ήρθε
να μείνει μαζί μας...
…η Τζέην τηλεφωνούσε
για να μαθαίνει νέα του.
Μ’ έβαλε να ορκιστώ ότι
δεν θα το πω σε κανέναν.
Ρωτούσε για μένα;
Ναι, στην αρχή...
Από πού τηλεφωνούσε;
Από διάφορες πόλεις
του Τέξας.
Άσε με να τελειώσω.
Μετά απ’ όλα όσα
συνέβησαν μεταξύ σας...
...αποφάσισε ότι ο Χάντερ
έπρεπε να μείνει μαζί μας.
Μου είπε ότι δεν μπορούσε
να τον φροντίζει σαν μητέρα.
Είχε πάψει από καιρό να
τον φροντίζει σαν μητέρα.
Δεν θέλω να νιώθω πια
ότι σου κρύβω κάτι.
Ήταν νέα.
Κάτι αναζητούσε, μα δεν
καταλάβαινα τι ήταν αυτό.
Δεν είχα συνειδητοποιήσει
πόση οργή έκρυβα μέσα μου.
Πριν από έναν χρόνο
έπαψε να τηλεφωνεί.
Από τότε έχω
να μάθω νέα της.
Τίποτα;
Τίποτα, αλλά την τελευταία
φορά που τηλεφώνησε...
...ζήτησε ν’ ανοίξω λογαριασμό
στο όνομα του Χάντερ.
Το μόνο που ξέρω
για την Τζέην είναι...
...ότι πάει στην τράπεζα
στις 5 κάθε μήνα...
...και καταθέτει χρήματα
στον λογαριασμό του Χάντερ.
Η Τζέιν στέλνει λεφτά!
Πότε 100 δολάρια,
πότε 50, και πότε 5.
Για το μέλλον του Χάντερ.
Απ’ την τράπεζα
μου είπαν...
...ότι το έμβασμα έρχεται
απ’ το Χιούστον.
Έχω σημειώσει την τράπεζα.
- Τι έχουμε σήμερα;
- Πρώτη Νοεμβρίου.
Ορκίζομαι στο κεφάλι
της μητέρας μου...
...εδώ που στέκομαι σήμερα...
...πάνω στο κεφάλι
της μητέρας μου...
...που είναι η θεά μας,
η εύφορη Γη!
Όποιος δεν έχει γεννηθεί
μέσα στις ακαθαρσίες...
...θα έπρεπε να το νιώθει
μέχρι το μεδούλι του!
Θα εισβάλουν
στα κρεβάτια σας!
Θα σας αρπάξουν
απ’ το ζεστό σας μπάνιο!
Θα σας πετάξουν έξω από
τα πολυτελή σας αμάξια!
Δεν υπάρχει τόπος!
Κανένας τόπος σ’ αυτή
την καταραμένη κοιλάδα!
Υψώνω εδώ την φωνή μου
με όλη της την δύναμη...
...για ν’ ακουστεί ως την
αναθεματισμένη την έρημο...
...κι ακόμα παραπέρα, πέρα
ακόμα κι απ’ το Μπάρστοου!
Σ’ όλη αυτή την κοιλάδα,
ως πέρα στην Αριζόνα!
Σε καμιά περιοχή
δεν θα υπάρξει ασφάλεια!
Σας εγγυώμαι ότι η ασφάλεια
θα εξουδετερωθεί!
Θα εξοντωθεί!
Θα εξοριστείτε σε χώρα
απ’ όπου δεν γυρίζει κανείς!
Θα ταξιδέψετε στο χάος!
Και απατάστε, αν νομίζετε
ότι είναι αστείο!
Μπορεί να είμαι ένας
άχρηστος και ποταπός...
...αλλά πιστέψτε με,
ξέρω καλά τι σας λέω!
Δεν είμαι τρελός!
Μην πείτε ποτέ ότι
δεν σας προειδοποίησα!
Νόμιζα ότι φοβάσαι τα ύψη.
Δεν φοβάμαι τα ύψη.
Φοβάμαι μην πέσω.
Τότε μην κοιτάς κάτω.
Όταν είσαι κάτω, όλα
σου φαίνονται διαφορετικά.
Από δω, όλα φαίνονται
πιο καθαρά. Ξεκαθαρίζουν!
Χθες συζήτησα με την Ανν.
Είναι πολύ ταραγμένη...
Ναι, το ξέρω...
Θα φύγω...
Δεν στο είπα
για να φύγεις, Τράβις.
Σε τι θα ωφελούσε η φυγή;
Δεν θα έλυνε κανένα πρόβλημα.
Θα ψάξω
να βρω την Τζέην.
Πώς θα την βρεις;
Πέρασαν τέσσερα χρόνια.
Κι εγώ προσπάθησα να
την βρω, αλλά δεν μπόρεσα.
Εγώ δεν προσπάθησα ακόμα.
Μπορώ να την βρω.
Να κατεβούμε τώρα;
Να πάρει ο διάβολος!
Πες μου τι έγινε, Τράβις!
Φτάνουν πια τα μυστήρια!
Αφότου σε μάζεψα, σου
φέρομαι σαν να ήσουν μωρό.
Καλά, ξέρω... Δεν είναι
δική μου δουλειά.
Θα χρειαστώ χρήματα
και πιστωτικές κάρτες.
- Θα σου τα επιστρέψω.
- Δεν χρειάζεται...
Θέλω να την βρω, Γουώλτ.
Δικό σου είναι αυτό τ’ αμάξι;
Ωραίο.
Δεν είναι κακό.
Η Ανν μου το δίνει
κάθε μέρα.
Μ’ αρέσει.
Μπαμπά... πού ήσουν
όλον αυτό τον καιρό;
Στο Μεξικό.
Γιατί;
Δεν ήξερα πού αλλού να πάω.
Η μαμά πού πήγε;
Δεν ξέρω... Όμως, τώρα
είναι κάπου στο Χιούστον.
Εκεί που είναι και
το Διαστημικό Κέντρο!
Αυτό ήθελα να συζητήσουμε.
Τώρα πρέπει να φύγω.
Θα πάω να την βρω.
Τώρα που βρήκες εμένα,
μπορώ να έρθω μαζί σου;
Κι ο Γουώλτ κι η Ανν;
- Δεν θα ξαναγυρίσουμε;
- Σίγουρα.
Αλλά δεν ξέρω πότε.
Θέλω να έρθω μαζί σου.
Θέλω κι εγώ να την βρω.
Πότε θα ξεκινήσουμε;
- Τώρα αμέσως.
- Πάμε, λοιπόν.
Πρέπει πρώτα ν’ αγοράσουμε
προμήθειες για το ταξίδι.
Πρέπει ν αγοράσουμε ρούχα.
Ίσως και γουόκι-τόκι...
- Γιατί γουόκι-τόκι;
- Μπορεί να χρειαστεί...
Να σου πω κάτι;
Ολόκληρος ο γαλαξίας μας,
ολόκληρο το σύμπαν...
…ήταν σαν μια
κουκίδα, τόση δα...
Ξέρεις τι έγινε μετά;
Άρχισε να φουσκώνει
κι έγινε έκρηξη...
Πετάχτηκαν παντού σπίθες.
Έτσι φτιάχτηκε το διάστημα.
Υπήρχαν μόνον αέρια που
αιωρούνταν στο σύμπαν.
Η Γη ήταν όλο αέρια.
Φτιάχτηκε ο ήλιος
κι ήταν τόσο ζεστός...
...που η Γη έγινε μια
μεγάλη σκληρή σφαίρα...
Ένας ωκεανός
και τίποτα άλλο.
Είχε θαλάσσια ζώα κι ένα
υποβρύχιο ηφαίστειο έσκασε.
Η καυτή λάβα
βγήκε απ’ το νερό...
…κι έτσι φτιάχτηκαν
οι βράχοι κι η στεριά.
Ξέρεις να κάνεις
τηλεφώνημα μέσω κέντρου;
Πάρε τον Γουώλτ
και την Ανν.
Πες τους πού βρίσκεσαι
για να μην ανησυχούν.
Πες την αλήθεια, ότι είμαστε
μαζί και πάμε στο Τέξας.
- Θα γίνουν έξαλλοι!
- Θα τους ηρεμήσεις εσύ.
Γιατί δεν τους
τηλεφωνείς εσύ;
Εσύ πρέπει
να τους μιλήσεις.
Γιατί δεν τηλεφωνεί
ο ίδιος;
Πού είσαι, Χάντερ;
Παντού έψαχνα να σε βρω.
Άκου, Χάντερ...
Πες μου πού βρίσκεσαι.
Κοντά
στο Σαν Μπερναντίνο.
Πώς έφτασες ως εκεί;
Δώσ’ μου τον να του μιλήσω.
Είσαι καλά, Χάντερ;
- Τι γυρεύεις εκεί;
- Πάμε ταξίδι, μαμά.
- Με τον Τράβις;
- Ναι...Έχουμε κι αμάξι.
- Πού πάτε;
- Στο Τέξας.
Πες μου, Χάντερ...
Πού βρίσκεσαι αυτή την στιγμή;
Πώς λέγεται το βενζινάδικο;
Πες στον Τράβις
να γυρίσετε αμέσως πίσω.
Κατάλαβες τι σου είπα;
Δώσε να του μιλήσω.
- Τι να κάνω;
- Κλείσ’ το.
Γεια σου, μαμά, σε κλείνω.
- Θύμωσαν;
- Ναι, εκείνη...
Δεν μετάνιωσες που
ήρθες μαζί μου, έτσι;
Μπορείς να γυρίσεις
κοντά τους όποτε θέλεις.
Δεν θέλω να γυρίσω πίσω.
Το ξέρω... Όμως
ίσως αλλάξεις γνώμη.
Έχω συνηθίσει
να την λέω μαμά.
Εννοείς την Ανν;
Ακουγόταν
πολύ στεναχωρημένη.
Πώς λες να είναι
τώρα η μαμά;
Δεν ξέρω...
Την θυμάσαι;
Μόνο απ’ το φιλμάκι
που είδαμε...
Φαινόσουν
ευτυχισμένος τότε.
Κράτησέ την.
Αν κάποιος άφηνε
κάτω το μωρό του...
...και ταξίδευε με
ταχύτητα φωτός για μια ώρα...
Αν ταξίδευε με τέτοια
ταχύτητα, θα γύριζε πίσω...
...μια ώρα μεγαλύτερος, αλλά
το μωρό θα είχε γεράσει.
Σε πόση ώρα
θα έφτανε στο Χιούστον;
Τρία δευτερόλεπτα
περίπου.
Δεν το κατάλαβα αυτό.
Από Καλιφόρνια σε Χιούστον,
σε τρία δευτερόλεπτα...
...ταξιδεύοντας με
ταχύτητα φωτός.
Αυτό είναι το Χιούστον;
Πώς θα την βρούμε σε μια
τόσο μεγάλη πόλη;
Ξέρω πού θα είναι σήμερα.
Θα πάει να καταθέσει
χρήματα σε μια τράπεζα.
Τράπεζα είναι αυτή;
Τι σόι τράπεζα είναι;
Μοιάζει με ντράιβ-ιν.
Δεν έχω ξαναδεί
τέτοια τράπεζα.
Πώς θα την βρούμε μέσα
σε τόσα αυτοκίνητα;
Θα χωριστούμε για να
την βρούμε πιο εύκολα.
Θα μιλάμε
απ’ τα γουόκι-τόκι.
Πολύ σωστά!
Εσύ θα κατέβεις εδώ.
Μ’ ακούς, μπαμπά;
Πεντακάθαρα.
Χάντερ σε θέση 1.
Τράβις σε θέση 2.
Στο έλεγα εγώ ότι αυτά
δεν είναι παιχνίδια.
Μπαμπά, φεύγει απ’ την
τράπεζα! Έλα αμέσως!
Μ’ ακούς, μπαμπά;
Φεύγει απ’ την τράπεζα!
Έλα αμέσως!
Ξύπνα, μπαμπά!
Φεύγει!
Φεύγει απ’ την τράπεζα!
Ξύπνα!
Προς τα κει πήγε!
Είσαι σίγουρος
ότι ήταν αυτή;
Την είδες καλά;
Αυτή πρέπει να ήταν.
Είμαι σίγουρος.
Την χάσαμε.
Δεν πάει πιο γρήγορα
αυτή η σακαράκα;
Υπάρχουν χιλιάδες αμάξια.
Πώς θα την βρούμε;
Κόκκινο ήταν
το αμάξι της, έτσι;
Μικρή κόκκινη Σεβρολέτ.
Πρέπει να με βοηθήσεις.
Την βλέπεις πουθενά;
Όχι ακόμα...
Την είδα!
Είναι σ’ εκείνη την λωρίδα!
- Σε ποια λωρίδα;
- Την δεξιά!
Εντάξει, ηρέμησε.
Την είδα κι εγώ.
Μπορείς να δεις
αν είναι αυτή;
Δεν μπορώ να ξεχωρίσω.
Δύο είναι τα κόκκινα...
Ποιο απ’ τα δύο είναι;
- Είσαι σίγουρος;
- Ναι, το αριστερό!
Είσαι σίγουρος
ότι αυτό είναι;
Αν κάνεις λάθος, πρέπει να
περιμένουμε άλλον έναν μήνα.
Θα είμαι οχτώ χρονών τότε.
Πάμε κοντά να μας δει!
Αν πάμε πολύ κοντά,
μπορεί να τρομάξει.
Ναι, έχεις δίκιο...
Πού να πηγαίνει άραγε;
Μπορεί να πηγαίνει
στη δουλειά της.
Με γυναικείο αμάξι μοιάζει.
Μπορεί να είναι δικό της;
Μπες στ’ αμάξι και
θα σου πω το σχέδιό μου.
Κλείσε τις πόρτες
και τα παράθυρα.
Αν έρθει κανείς, πες του
Ο μπαμπάς γυρίζει αμέσως.
Είσαι εντάξει;
Τα κορίτσια μας περνάνε
πολλές ώρες με εργένηδες...
...σε μια πόλη με έξαρση
βίας, φόνων και βιασμών...
...κυρίως απ’ την αστυνομία.
Η βία επεκτείνεται
στις επιδείξεις τάπερ...
Κύριε, δεν έπρεπε
να βρίσκεστε εδώ.
Είναι πολύ νωρίς...
Όλα τα κορίτσια είναι κάτω.
Κάντε το σωστά,
γιατί θα με τρελάνετε.
Θέλω μια ξανθιά, με ίσια
μαλλιά, γύρω στα 25.
Κατεβαίνει...
Μην κλείσετε.
Γεια σου, κούκλε...
Δούλεψα στους 23 από τους
24 θαλάμους του μαγαζιού.
Με την πισίνα,
πιάνω τους 24...
Τι μπορώ να κάνω για σένα;
Έχω μια ιδέα...
Θες να παίξουμε πόλο;
Θα έχει πολλή πλάκα.
Θα σου πω τι θα κάνουμε.
Πες μου πού πονάς
και θα σε γιατρέψω.
- Γιατί δεν με κοιτάς;
- Σε κοιτάζω...
Εδώ είμαι.
Δεν με βλέπεις;
Αν μπορούσα να σε δω,
δεν θα δούλευα εδώ.
Βλέπω ό,τι βλέπεις κι εσύ.
Την Αδελφή Μπιμπς...
Την Αδελφή Μπιμπς
κι ένα άλογο...
Κατάλαβα... Σ’ ευχαριστώ,
Αδελφή Μπιμπς...
Είσαι εκεί;
Το φως σου είναι αναμμένο,
άρα εκεί πρέπει να είσαι.
Μην μιλάς αν δεν θες...
Συχνά μου συμβαίνει κι εμένα.
Μ’ αρέσει
να μένω σιωπηλή.
Σε πειράζει αν καθίσω;
Σε πειράζει αν καθίσω;
Κουράζομαι να στέκομαι
συνέχεια όρθια.
Πρώτη φορά έρχεσαι εδώ;
Πρέπει να σου φαίνεται
κάπως παράξενο.
Ξέρεις ότι δεν σε βλέπω
κι ας με βλέπεις εσύ.
Κοιτάω τώρα προς
το μέρος σου;
Δεν έχει σημασία.
Αν θες να μου μιλήσεις,
ευχαρίστως να σ’ ακούσω.
Είμαι καλή στο ν’ ακούω.
Μήπως μπορώ να κάνω
κάτι για σένα;
Σε πειράζει αν βγάλω
το πουλόβερ μου;
Θα το βγάλω.
Μην το βγάλεις!
Άφησέ το, σε παρακαλώ.
Δεν ξέρω τι θέλεις...
Δεν θέλω τίποτα.
Τότε, γιατί ήρθες;
Θέλω να σου μιλήσω.
Υπάρχει κάτι που
θες να μου πεις;
Ό,τι κι αν πεις,
θα μείνει μεταξύ μας.
Μόνον αυτό κάνεις;
Κουβεντιάζεις;
Ναι, κυρίως.
Και ακούω...
Τι άλλο κάνεις;
Γιατί γελάς;
Λοιπόν, τι άλλο κάνεις;
Τίποτα άλλο.
Δεν μας επιτρέπουν να
βγαίνουμε με πελάτες.
Πού τους βλέπετε τότε;
Τους παίρνετε σπίτι σας;
Απαγορεύεται να έχουμε
σχέσεις με πελάτες.
Αλλά μπορείς, αν θέλεις,
να τους πάρεις στο σπίτι.
Πόσα λεφτά βγάζεις,
πέρα απ’ τον μισθό σου;
Μάλλον γυρεύεις άλλη κοπέλα.
Θα ψάξω να σου βρω μία.
Όχι, σε παρακαλώ!
Μην φύγεις, σε παρακαλώ.
Δεν νομίζω ότι ήθελες
να μιλήσεις μ’ εμένα.
Μην φύγεις, σε παρακαλώ.
Σου ζητώ συγνώμη...
Ξέρω ότι είναι δύσκολο
να μιλάς μ’ έναν ξένο.
Ηρέμησε...
Χαλάρωσε και πες μου
τι σε απασχολεί.
Θα σ’ ακούσω...
Δεν με πειράζει
ν’ ακούω...
Αυτό κάνω συνέχεια...
Εκεί ήταν, έτσι;
Τι είναι αυτό;
Ένα οικόπεδο που αγόρασα
όταν ήμαστε όλοι μαζί.
Έλεγα να πάμε κάποτε
να μείνουμε εκεί.
- Πού είναι;
- Στο Παρίσι του Τέξας.
- Πού βρίσκεται αυτό;
- Κοντά στον Κόκκινο Ποταμό.
Σου αρέσει;
Δηλαδή θα μένουμε στο χώμα;
Γιατί πίνεις αυτό
το πράμα; Βρωμάει!
- Πού πας;
- Στο αμάξι.
Άλλο ένα...
Δεν είναι μέρος εδώ
για να φέρεις γκόμενα.
Αν είχες γκόμενα,
θα την έφερνες ποτέ εδώ;
Τι θα πει γκόμενα;
Η μητέρα μου...
Όχι η δική σου μητέρα,
αλλά η δική μου...
...δεν ήταν γκόμενα.
Ποτέ δεν θέλησε να γίνει
γκόμενα, ούτε την παρίστανε.
Τι ήταν;
Ήταν μια συνηθισμένη
γυναίκα...
Μια συνηθισμένη,
καλή γυναίκα...
Ήταν πολύ καλή...
Ο μπαμπάς μου, όμως...
Του μπαμπά μου του είχε
μπει μια ιδέα...
Μια ιδέα που ήταν
κάτι σαν αρρώστια.
Του είχε μπει μια ιδέα
για την γυναίκα του...
Την κοίταζε...
...αλλά δεν την έβλεπε.
Έβλεπε μπροστά του
αυτή την ιδέα...
Έλεγε σ’ όλους ότι
η μαμά ήταν απ’ το Παρίσι.
Το άρχισε σαν αστείο...
...αλλά το έλεγε τόσο συχνά
που έπαψε να είναι αστείο.
Άρχισε
να το πιστεύει...
Και το πίστευε
πραγματικά... Κι εκείνη...
Θεέ μου... Πόσο άσχημα
την έκανε να αισθάνεται.
Ήταν τόσο ντροπαλή.
Αριστερά, μπαμπά.
Εγώ είμαι, Χάντερ.
Δεν ήξερα αν θα μπορούσα
να πω αυτά που ήθελα...
...γι’ αυτό προσπαθώ να το
κάνω μ’ αυτόν τον τρόπο.
Όταν σε πρωτοείδα,
στο σπίτι του Γουώλτ...
...είχα μέσα μου
πολλές ελπίδες.
Έλπιζα να σου δείξω
ότι είμαι ο πατέρας σου.
Όμως, μου
το έδειξες εσύ.
Αλλά η μεγαλύτερη
ελπίδα που είχα...
...δεν μπορεί να
πραγματοποιηθεί.
Τώρα πια το ξέρω...
Η θέση σου είναι
κοντά στη μητέρα σου.
Η θέση σου είναι
κοντά στη μητέρα σου.
Εξαιτίας μου
την αποχωρίστηκες.
Σου το οφείλω, να σας
φέρω και πάλι κοντά.
Μα, δεν μπορώ
να μείνω μαζί σας...
Δεν μπορώ να γιατρέψω την
πληγή. Δεν γίνεται αλλιώς.
Δεν μπορώ καν να θυμηθώ
τι έγινε... Είναι ένα κενό.
Ένιωσα τέτοια μοναξιά,
που δεν την ξεπέρασα ακόμα.
Και τώρα φοβάμαι...
Φοβάμαι να φύγω πάλι...
Φοβάμαι τι θα συναντήσω.
Περισσότερο, όμως,
απ’ όλα φοβάμαι...
...μήπως δε μπορέσω
ν’ αντιμετωπίσω αυτόν τον φόβο.
Σ’ αγαπώ περισσότερο
κι απ’ την ζωή μου.
Να σου πω κάτι;
Βέβαια... Ό,τι θέλεις...
Είναι ολόκληρη ιστορία.
Δεν βιάζομαι...
Ήξερα αυτούς
τους ανθρώπους...
Αυτούς τους δύο
ανθρώπους...
Ήταν πολύ ερωτευμένοι.
Η κοπέλα ήταν πολύ νέα,
γύρω στα 17 με 18...
Ο άντρας ήταν αρκετά
μεγαλύτερός της...
Ήταν τραχύς άνθρωπος
και ασυμβίβαστος...
...κι εκείνη ήταν
πολύ όμορφη.
Όταν ήταν μαζί, όλα
γίνονταν μια περιπέτεια.
Κι αυτό της άρεσε...
Και τα ψώνια στον μπακάλη
ήταν ένα περιπετειώδες ταξίδι.
Γελούσαν συνέχεια. Του άρεσε
να την κάνει να γελάει.
Δεν τους ενδιέφερε
τίποτε άλλο...
...γιατί το μόνο που ήθελαν
ήταν να είναι μαζί.
Ήταν συνέχεια μαζί.
Πρέπει να ήταν
πολύ ευτυχισμένοι.
Ναι, ήταν... Ήταν
πραγματικά ευτυχισμένοι.
Κι εκείνος την
αγαπούσε πιο πολύ...
απ’ ό,τι πίστευε ότι
μπορούσε ν’ αγαπήσει.
Δεν άντεχε την απουσία της
όταν πήγαινε στη δουλειά.
Έτσι, παράτησε
την δουλειά του...
...για να μένει
στο σπίτι μαζί της.
Έβρισκε άλλη δουλειά όταν
τους τελείωναν τα λεφτά...
...και μετά την άφηνε.
Σύντομα, όμως, εκείνη
άρχισε ν’ ανησυχεί.
- Γιατί;
- Μάλλον για τα λεφτά.
Δεν ήξερε πότε θα έρθει
ο επόμενος μισθός.
Το έχω ζήσει αυτό...
Εκείνος άρχισε να νιώθει
ότι είχε κοπεί στα δύο.
Έπρεπε να δουλέψει
για να την ζήσει...
...αλλά και δεν άντεχε
να είναι μακριά της.
Όσο ήταν μακριά της,
τον έπιανε τρέλα...
Είχε αρχίσει να τρελαίνεται
στ’ αλήθεια.
Είχε αρχίσει να φαντάζεται
ένα σωρό πράγματα...
Είχε αρχίσει να πιστεύει
ότι τον απατούσε...
Γύριζε απ’ την δουλειά
και την κατηγορούσε...
Της φώναζε κι έσπαγε ό,τι
είχαν στο τροχόσπιτό τους.
Ναι, έμεναν
σε τροχόσπιτο.
Συγνώμη, κύριε, αλλά
μήπως ήρθες και προχθές;
Προς στιγμή, η φωνή σου
μου φάνηκε γνωστή.
Δεν έχω ξανάρθει...
Συνέχισε, σε παρακαλώ...
Εκείνος άρχισε
να πίνει πολύ...
Για να την δοκιμάσει,
αργούσε να γυρίσει τα βράδια.
Πώς να την δοκιμάσει;
Να δει αν θα ζηλέψει.
Εκείνη, όμως,
δεν τον ζήλευε...
Ανησυχούσε γι’ αυτόν,
κι αυτό τον έκανε πιο έξαλλο.
Πίστευε, ότι αφού δεν τον
ζήλευε, δεν τον αγαπούσε.
Η ζήλια ήταν
ένδειξη έρωτα.
Και μετά, ένα βράδυ
του είπε ότι ήταν έγκυος.
Ήταν περίπου τριών μηνών,
κι εκείνος ούτε καν το ήξερε.
Τότε, ξαφνικά,
όλα άλλαξαν...
Σταμάτησε να πίνει
και βρήκε μόνιμη δουλειά.
Θα γεννούσε το παιδί του,
άρα τον αγαπούσε...
Θ’ αφιέρωνε την ζωή του
για να τους ζήσει αξιοπρεπώς.
Όμως, κάτι παράξενο
άρχισε να συμβαίνει...
Αρχικά δεν πρόσεξε, ότι
εκείνη άρχισε ν’ αλλάζει.
Μόλις γεννήθηκε το μωρό,
έγινε πολύ ευέξαπτη.
Θύμωνε με τα πάντα.
Ακόμα και το μωρό το έβλεπε
σαν αδικία σε βάρος της.
Εκείνος προσπαθούσε να
μην της λείπει τίποτα...
Τίποτα, όμως,
δεν την ικανοποιούσε.
Εκείνος αγωνιζόταν
να στηρίξει την σχέση τους...
...αλλά τελικά κατάλαβε ότι
δεν θα το πετύχαινε ποτέ.
Έτσι, ξανάρχισε το πιοτό...
...αλλά τώρα μεθούσε
πολύ άσχημα.
Όταν γύριζε πια στο σπίτι,
εκείνη δεν ανησυχούσε πια.
Μόνον οργιζόταν...
Τον κατηγορούσε ότι την
φυλάκισε κάνοντάς της παιδί.
Του έλεγε ότι ονειρευόταν
να αποδράσει...
Μόνον αυτό ονειρευόταν,
την απόδραση.
Ονειρευόταν ότι έτρεχε
γυμνή στον αυτοκινητόδρομο.
Ότι έτρεχε στα χωράφια,
στην όχθη του ποταμού...
Κι εκεί που είχε σχεδόν
ξεφύγει, τον έβλεπε.
Εμφανιζόταν μπροστά της
και την σταματούσε.
Όταν του διηγήθηκε αυτά
τα όνειρα, την πίστεψε.
Αν δεν την σταματούσε, θα
τον εγκατέλειπε για πάντα.
Της έδεσε κουδούνι στο
πόδι, να την ακούει...
Μα εκείνη έβαλε κάλτσα στο
κουδούνι, για να μην χτυπάει.
Έφευγε απ’ το κρεβάτι
κι έβγαινε μέσα στη νύχτα.
Ένα βράδυ, της έπεσε
η κάλτσα και την άκουσε.
Την έφερε στο τροχόσπιτο
και την έδεσε στη σόμπα.
Την άφησε εκεί και γύρισε
στο κρεβάτι του.
Έμεινε ξαπλωμένος,
ακούγοντας τα ουρλιαχτά της.
Άκουγε και τον γιο του
που ούρλιαζε...
...κι έμεινε έκπληκτος
που δεν ένιωθε πια τίποτα.
Το μόνο που ήθελε
ήταν να κοιμηθεί...
...και πρώτη φορά ευχήθηκε
να ήταν κάπου πολύ μακριά.
Χαμένος σε μια απέραντη χώρα,
άγνωστος μεταξύ αγνώστων.
Κάπου, όπου να μην υπήρχε
γλώσσα ούτε δρόμοι...
Κι ονειρευόταν αυτό το μέρος
χωρίς να ξέρει τ’ όνομά του.
Κι όταν ξύπνησε,
ήταν ανάμεσα σε φλόγες.
Γαλάζιες φλόγες
έκαιγαν τα σεντόνια του.
Πέρασε μέσα
απ’ τις φλόγες...
...για να βρει τους μόνους
δύο ανθρώπους που αγαπούσε.
Όμως, είχαν φύγει...
Τα μπράτσα του καίγονταν
και πετάχτηκε έξω...
...και κυλίστηκε
πάνω στην υγρή γη.
Μετά άρχισε να τρέχει...
Δεν γύρισε πίσω
να κοιτάξει την φωτιά.
Απλώς έτρεχε...
Έτρεχε μέχρι που ξημέρωσε...
…και δεν μπορούσε πια
να τρέξει άλλο.
Κι όταν έδυσε ο ήλιος,
άρχισε πάλι να τρέχει.
Πέντε μέρες
έτρεχε έτσι...
...ώσπου εξαφανίστηκε κάθε
ίχνος ανθρώπινης ύπαρξης.
Αν σβήσεις το φως
θα μπορέσεις να με δεις;
Δεν ξέρω...
Δεν προσπάθησα ποτέ...
Με βλέπεις;
Μ’ αναγνωρίζεις;
Έφερα μαζί μου τον Χάντερ.
Δεν θες να τον δεις;
Ήθελα τόσο να τον δω, που
δεν τολμούσα να τον φανταστώ.
Η Ανν μου έστελνε
φωτογραφίες του...
...μέχρι που της ζήτησα να
σταματήσει να μου στέλνει.
Δεν άντεχα τον πόνο...
...να τον βλέπω να μεγαλώνει
μακριά μου.
Γιατί δεν τον κράτησες
μαζί σου, Τζέην;
Δεν μπορούσα...
Δεν μπορούσα να του
προσφέρω αυτά που χρειαζόταν.
Δεν ήθελα μέσω εκείνου να
γεμίσω το δικό μου κενό.
Τώρα σ’ έχει ανάγκη, Τζέην.
Θέλει να σε δει...
Σε περιμένει...
Σ’ ένα ξενοδοχείο,
στο κέντρο της πόλης.
Στο Μερίντιαν...
Δωμάτιο 1520...
Θυμήσου, 1520...
Θα φύγεις;
Δεν μπορώ να σε δω, Τζέην.
Κάθισε λίγο...
Μην φύγεις από τώρα...
Αφότου έφυγες, συχνά
μιλούσα επί ώρα μαζί σου.
Σου μιλούσα συνέχεια
κι ας ήμουν μόνη...
Μήνες ολόκληρους περπατούσα
άσκοπα και σου μιλούσα.
Τώρα δεν ξέρω τι να σου πω.
Ήταν πιο εύκολο, όταν
ήσουν στη φαντασία μου.
Φανταζόμουν, μάλιστα,
ότι μου απαντούσες.
Κάναμε ατέλειωτες
συζητήσεις...
Οι δυο μας...
Σαν να ήσουν κοντά μου...
Σ’ άκουγα, σ’ έβλεπα,
ένιωθα την μυρωδιά σου.
Άκουγα την φωνή σου...
Μερικές φορές
με ξυπνούσε η φωνή σου...
Με ξυπνούσε την νύχτα,
λες κι ήσουν δίπλα μου.
Μετά έσβησε σιγά-σιγά.
Δεν μπορούσα πια
να σε φανταστώ.
Προσπάθησα να σου μιλήσω,
μα δεν υπήρχε τίποτα...
Δεν μπορούσα
να σ’ ακούσω.
Μετά έπαψα να προσπαθώ.
Όλα σταμάτησαν...
Κι εσύ εξαφανίστηκες.
Τώρα δουλεύω εδώ...
Κι ακούω συνέχεια
την φωνή σου.
Όλοι οι άντρες έχουν
την δική σου φωνή.
Θα πω στον Χάντερ
ότι θα πας...
Θα πάω...
Ωραία...
Στο ξενοδοχείο
Μερίντιαν;
Δωμάτιο 1520.
Τα μαλλιά σου
είναι βρεγμένα.