The Fountain - Ελληνικά Transcript

Subtitles by: Yanni QA, edits, resync: ΤΖΩΤΖΙΟΥ «Και γι' αυτό, ο Κύριος εξόρισε τον Αδάμ και την Εύα από τον κήπο της Εδέμ και τοποθέτησε ένα φλεγόμενο ξίφος για να προστατεύσει το δέντρο της ζωής» –Γένεσις 3:24 («καὶ ἐξέβαλε τὸν Ἀδὰμ καὶ κατῴκισεν αὐτὸν ἀπέ­ ναντι τοῦ παραδείσου τῆς τρυφῆς, καὶ ἔταξε τὰ Χερουβὶμ καὶ τὴν φλογίνην ρομφαίαν τὴν στρε­ φομένην φυλάσσειν τὴν ὁδὸν τοῦ ξύλου τῆς ζωῆς.») Ας το τελειώσουμε. Η Πηγή της Ζωής –Ίσως είναι παγίδα. –Παγίδα είναι. Τι θα κάνουμε; Θα ορμήσουμε. Ποιος είναι εκεί; Τον βλέπω. Ειδωλολάτρες! Μείνετε ακίνητοι. –Οπισθοχώρηση! –Όχι! Μη σταματάτε. Εμείς είμαστε η σωτηρία της. Υπό τας διαταγάς της, θα ζήσουμε για πάντα. Δεν θα πεθάνω! Όχι εδώ, ποτέ! Ο Πρώτος Πατέρας θυσιάστηκε για το δέντρο της ζωής. Μπες και ακολούθησε τη μοίρα του. Ο φόβος είναι ο δρόμος για το δέος. Σχεδόν φτάσαμε. Θα τα καταφέρεις. Δεν θα σε αφήσω να πεθάνεις. Αρκετά δυνατό. Τελείωσέ το. Μην ανησυχείς. Όλα θα πάνε καλά. Απλά πρέπει να πάρω λίγο. Τελείωσέ το. –Τι κάνεις εδώ; –Έλα να πάμε μια βόλτα. Έχω πολύ δουλειά. –Είναι το πρώτο χιόνι και πάντα… –Ναι, το ξέρω, αλλά με περιμένουν. –Έλα, Τόμι. –Σε παρακαλώ, Ίζι. Λυπάμαι. Πραγματικά. Θα σε δω το βράδυ. Τελείωσέ το. Σε παρακαλώ, άσε με ήσυχο. Δεν ξέρω πώς τελειώνει. Εντάξει. Σε εμπιστεύομαι. Πήγαινέ με. Δείξε μου. –Τι κάνεις εδώ; –Έλα να πάμε μια βόλτα. Έχω πολύ δουλειά. –Είναι το πρώτο χιόνι και πάντα… –Ναι, το ξέρω, αλλά με περιμένουν. –Έλα, Τόμι. –Σε παρακαλώ, Ίζι. Λυπάμαι. Πραγματικά. Θα σε δω το βράδυ, εντάξει; Ίζι. Δρ Κρέο. Ο Αντόνιο επιστρέφει. Ανοίξανε τον Ντόνοβαν, είναι έτοιμος. Τα ζωτικά του σημεία είναι σταθερά. –Να πάρει. –Ελάτε. Είπε ότι δουλεύει; Είπε απλά να σας πάρω και να σας φέρω στο χειρουργείο. –Πού είναι; –Δεν είμαι σίγουρος. Τηλεφώνησέ του. Ο Αντόνιο με έστειλε με τις ακτινογραφίες. Είναι ακόμη απασχολημένος. Πού είναι ο Αντόνιο; –Ακόμη επεκτείνεται επιθετικά. –Τόσο πολύ σε δύο μέρες. Τι εννοείς ότι δεν ξέρεις; Φέρ' τον. Βρες τον. Είναι ανοιχτός εδώ 15 λεπτά. Περνάει το δρόμο. –Ποια ήταν τα εργαστηριακά αποτελέσματα; –Δεν ρώτησα. Βρες τον στο ασανσέρ και φέρ' τον εδώ. Πώς τα πάμε, Ντόνοβαν; Αντέχεις; Δεν είναι καλά. Αυξημένη ιδιαιτερότητα. Καμία καταστολή. Να τον κλείσουμε; –Πρέπει να του κάνετε ευθανασία. –Γιατί; Αν δεν το κάνουμε τώρα, δε θα έχουμε άλλη ευκαιρία μέχρι να τον αποτελειώσει ο όγκος. Να πάρει! –Δώσε μου τη βαρβιτάλη. –Όχι, περίμενε. Τι τρέχει; Θυμάσαι εκείνο το φυτικό μείγμα που παρασκευάσαμε πέρυσι; –Ποιο απ' όλα; –Από εκείνο το δέντρο της Κεντρικής Αμερικής. Αυτό. Γηγενής Ιτιά. 82-Α46 Από την Γουατεμάλα. Το δέντρο με το βελονοειδές φύλλωμα. Έχουμε δύο δείγματα εδώ. –Αυτό είναι. –Τι συμβαίνει; Ανακάτεψέ το με το μείγμα. Έχει παρόμοια δομή, σχεδόν την ίδια. Μάνι, βρες τα δείγματα. –Ναι. –Δεν καταλαβαίνω. Φαντάσου τα δίπλα δίπλα, το ένα μέσα στο άλλο, σαν εραστές, η γυναίκα από πάνω. Συμπληρωματικά πεδία. –Μπορούμε να… –Αυτό είναι. Ξεκίνα. Δρ Κρέο, δεν έχουμε τοξική αναφορά. Ούτε ένα στοιχείο δεδομένων… Ο Ντόνοβαν είναι στο χειρουργικό τραπέζι. Αν δεν κάνουμε τίποτα, θα πεθάνει. –Πόση ώρα θα πάρει, Αντόνιο; –Δύο ώρες. Κράτα τον σε αναισθησία. Δεν έχω ξαναδεί τέτοια εικόνα. –Με τι συνδέεται; –Δεν ξέρω. Σίγουρα συνδέεται με τις υψηλής ανάπτυξης περιοχές του όγκου. Ας το κάνουμε. –1-7-5-1-1.25 –Η ένεση ετοιμάστηκε και χορηγήθηκε. Ρίξε μου φως. –Πώς είσαι; –Το δαχτυλίδι μου. –Ποιο δαχτυλίδι; –Η βέρα μου. –Πού την αφήσατε; –Εκεί, όπως πάντα. Κάπου εδώ πρέπει να 'ναι. Τόμι, μπορώ να σου μιλήσω; –Σε ένα λεπτό. –Τι κάνεις; –Το δαχτυλίδι μου. Το έβαλα ακριβώς εκεί. –Εδώ πρέπει να 'ναι. Πρέπει να σου μιλήσω. Μην ανησυχείς. Θα το βρούμε. Τόμι… –Ανησυχώ. –Τι; Είδα την Μπέτι στο χωλ. Ήταν σε κατάσταση υστερίας. –Δεν είσαι προσεχτικός στις εγχειρήσεις. –Βλακείες! Έκανες ένεση στο ζώο μ' ένα μείγμα που δεν έχει δοκιμαστεί. Για όνομα του Θεού, ήταν ανοιχτός. Ετοιμαζόμασταν να του κάνουμε ευθανασία. Θα μπορούσαν να μας κλείσουν! Εγώ θα 'πρεπε να κλείσω εσένα. Είσαι απρόσεχτος και χάνεις από το στόχο σου. Γιατί δεν περνάς λίγες μέρες στο σπίτι; Πέρασε λίγο χρόνο με την Ίζι. Είμαι εδώ… για εκείνη. Ίζι. Ίζι; Ιζ! Ίζι! Ίζι! Ίζι! –Τόμι; –Ίζαμπελ! Πολύ αστείο. Τι κάνεις; Κοιτάζω τ' αστέρια. Το βρήκα στη σοφίτα. –Έλα μέσα. Κάνει πολύ κρύο. –Θέλω να δεις κάτι. Έλα. Είσαι ένας παλιόγερος. Κοίταξε. –Το βλέπεις; –Το χρυσό αστέρι; Στην πραγματικότητα, είναι ένα νεφέλωμα γύρω από ένα άστρο που πεθαίνει. Αυτό του δίνει τη χρυσή όψη. Τι; –Έκανα μαθήματα φυσικής. –Πότε; Στο γυμνάσιο. –Οι Μάγιας το λένε Σιμπάλμπα. –Σιμπάλμπα… Είναι ο κάτω κόσμος τους. Το μέρος που πάνε οι νεκρές ψυχές για να αναγεννηθούν. Για τι πράγμα μιλάς; Για το βιβλίο μου. –Γράφω γι' αυτό. –Νόμιζα ότι διαδραματιζόταν στην Ισπανία. Εκεί ξεκινάει. Και τελειώνει εκεί. Το τελείωσες; –Σχεδόν. –Ωραία, πότε θα το διαβάσω; Κάποια μέρα, σύντομα, θα ανατιναχθεί, θα πεθάνει και θα γεννήσει νέα αστέρια. Είναι εκπληκτικό που οι Μάγιας διάλεξαν ένα ετοιμοθάνατο αστέρι για τον κάτω κόσμο τους. Απ' όλα τα υγιή σημεία φωτός στον ουρανό… πώς βρήκαν ένα που πέθαινε; Πού είναι τα παπούτσια σου; Ίζι! Έλα, πάμε να ζεσταθείς. Προσεχτικά. Θα το πάρω εγώ. Ιζ; Είναι κοκκινομάλλα; Τι; Την ξέχασα στο χειρουργείο. Αν δεν μπορείς να περιμένεις, τι να κάνουμε; Αστειεύομαι. –Πάω να κάνω καφέ. –Περίμενε! Συγγνώμη. Θέλω να το ζεστάνεις. Πριν, που ήμασταν έξω, δεν ένιωθες το κρύο. Τόμι… –Θα τηλεφωνήσω στον Δρ Γουέμπερ. –Όχι! Φοβάμαι. Ιζ, λυπάμαι. –Συμβαίνει εδώ και λίγο καιρό. –Τι; Χάνω την αισθητικότητα σε ζεστό και κρύο. –Γιατί δεν μου το είπες; –Επειδή νιώθω διαφορετικά. Μέσα μου. Νιώθω διαφορετικά. Κάθε στιγμή… συνέχεια… Τόμι; Μην ανησυχείς. Είμαι εδώ. Πάντα θα είμαι εδώ. Ίζι, μπορούμε να το διορθώσουμε. –Παρακαλώ; –Άλαν; Ο Τόμι είμαι. Τόμι, πώς είναι η Ίζι; Πότε είναι το νωρίτερο που μπορείς να μας δεις; Μισό λεπτό, να κοιτάξω το πρόγραμμά μου. Είναι ώρα να το διαβάσεις. –Τι λες για τις 3; –Αυτό είναι το συντομότερο; Έχω χειρουργείο μέχρι εκείνη την ώρα, είναι επείγον. Ναι, εντάξει. Σ' ευχαριστώ, Άλαν. Γεια. –Θα τον δούμε αύριο, μετά το… –Θέλω να το αρχίσεις. Να μου πεις τη γνώμη σου. –Αλλά δε το τελείωσες. –Όχι τελείως. Μη το σηκώσεις. –Παρακαλώ; –Αφεντικό. –Τι τρέχει, Αντόνιο; –Μπορείς να έρθεις εδώ; –Τι τρέχει; –Ο Ντόνοβαν, δεν έχω ξαναδεί τίποτα τέτοιο. –Είναι εντάξει; –Είναι καλά, μια χαρά. Πες μου τι συμβαίνει. Δε θα με πιστέψεις. Πρέπει να το δεις μόνος σου. Έλα εδώ αμέσως. Δεν μπορώ τώρα. Δεν γίνεται. Στον Ντόνοβαν. –Τι τρέχει; –Δείξ' του. Επέστρεψα γύρω στις 1, για να δω πώς είναι ο Ντόνοβαν. –Πού είναι ο Ντόνοβαν; –Αυτός είναι. Τι; Αδύνατον. Η πληγή έχει σχεδόν επουλωθεί. Έχουν βγει τρίχες. Ούτε εγώ το πίστευα. Και γίνεται ακόμη πιο περίεργο. Ο Αντόνιο μ' έβαλε να κάνω κάποιες εξετάσεις. Ο Ντόνοβαν αντέδρασε καλά. Πολύ καλά. Έλεγξα τα προεγχειρητικά δεδομένα. Αντιδρά δύο φορές καλύτερα από την τελευταία φορά. Υπάρχει αυξημένη νευρική δραστηριότητα σε όλες τις περιοχές στις οποίες σταματά με την γήρανση. –Κι ο όγκος; –Καμία αλλαγή. Τα επίπεδα ανάπτυξης είναι φυσιολογικά. Δεν υπήρξε θετική ή αρνητική επίδραση. Πρέπει να το πούμε αμέσως στην Δρ Γκαζέτι. –Όχι. –Είπε… Αντόνιο… ετοίμασε νέο μείγμα. –Θα ξαναδοκιμάσουμε με την ίδια ουσία… –Τι; Θα προχωρήσουμε με το πειραματικό πρότυπο. –Για μισό λεπτό. –Είναι ιατρική ανακάλυψη. Αποκάλυψη. Πρέπει ασχοληθούμε μ' αυτό. Πρέπει να διερευνήσουμε τα ευρήματα. Παρακολούθησε τη συναπτική ανάπτυξη στην μαϊμού, αλλά το αντικείμενό μας είναι οι εγκεφαλικοί όγκοι, όχι η γήρανση. –Το ξέρω… –Σταμάτα. Θέλω να ετοιμάσετε το επόμενο πειραματόζωο για εγχείρηση. –Είναι όλα καλά; –Ναι. Όλα είναι εντάξει. Κεφάλαιο Ένα Η Ισπανία φλέγεται. Ο Μέγας Ιεροεξεταστής… Ιεροεξεταστά… Πέρασε. Οι αιρετικοί… ομολόγησαν και δίνουν τις ζωές τους στο ιερό σας γραφείο. Περιμένουν την κρίση σας. Άλλο ένα τμήμα του έθνους είναι δικό μου. Σύντομα θα γονατίσει μπροστά μου. Η Βασίλισσα των αμαρτιών… Τι θα της κάνετε; Θα ομολογήσει κι αυτή, και μετά… θα πεθάνει κι αυτή. Λοχαγέ, η Βασίλισσα. Την έχουν περικυκλώσει. Ο Ιεροεξεταστής απαιτεί αίμα. Τότε δεν έχουμε άλλο χρόνο. Ποια είναι η απάντησή μας; Πήγαινε τώρα. Προειδοποίησε την Βασίλισσα. –Κι εσύ; Πού πας; –Πρέπει να τον σταματήσω. –Το έχει απαγορεύσει. –Δεν υπάρχει άλλη επιλογή. Αυτή είναι η μόνη μας ελπίδα. Τα σώματά μας είναι οι φυλακές των ψυχών μας. Το δέρμα και το αίμα μας, τα σιδερένια κάγκελα του εγκλεισμού. Αλλά μη φοβάστε. Η σάρκα φθείρεται. Ο θάνατος μετατρέπει τα πάντα σε στάχτη. Κι έτσι… ο θάνατος απελευθερώνει κάθε ψυχή. Εσείς… είστε καταδικασμένοι. Ομολογήσατε. Παραδεχτήκατε… ότι προστατεύσατε τη Βασίλισσα, που διαστρεβλώνει το Λόγο του Θεού… και ρίχνει όλη την Ισπανία στην αμαρτία. Η Βασίλισσά σας… ψάχνει την αθανασία πάνω στη Γη. Απορρίπτει τον Παράδεισο. Είναι βλασφημία. Σας οδηγεί στη ματαιοδοξία, μακριά από το πνεύμα. Αλλά είναι ανοησία, επειδή υπάρχει ο θάνατος. Γιατί είσαι εδώ; –Φύγε. Προστάτεψε τη Βασίλισσα. –Εκείνη με έστειλε. Απαιτεί να επιστρέψεις. Όχι προτού πεθάνει. Όχι, Τομάς, άσ' το. Θέλει προσωπική συνομιλία. …αλλά μη φοβάστε. Δε θα είναι μόνη της στην Κόλαση. Θα φροντίσω να την περιμένουν οι υπηρέτες της. Πιστέ μου υπηρέτη, γιατί κλαις; Βλέπω την Ισπανία να έχει ξεπέσει τόσο… Μ' έναν εχθρό να ακμάζει μέσα στα σύνορά της, να ζει από τη δύναμή της. Ντρέπομαι που το βλέπω. –Την απογοήτευσα. –Μην τολμάς να οικτίρεις την Ισπανία. Αυτοί οι καιροί είναι σκοτεινοί. Αλλά κάθε σκιά, ανεξάρτητα από το πόσο σκοτεινή, απειλείται από το φως της αυγής. Φυσικά. Η αφοσίωσή σου… σε εμπνέει να προστα– τέψεις την Ισπανία ανεξαρτήτως κόστους. Αλλά το να σκοτώσεις τον Ιεροεξεταστή είναι αυτοκτονία. Η Ευρώπη θα πάρει το κεφάλι μου. Και δεν είμαι έτοιμη να πεθάνω ακόμη. Εσύ; Θα πεθάνω για την Ισπανία. Το ξέρω, Κονκισταδόρ. Το ξέρω. Κι αυτό το θάρρος σου μπορεί να μας σώσει… γιατί η Ισπανία έχει ένα σχέδιο. Υπάρχει ελπίδα. –Ελπίδα; –Πάτερ… Είμαι ο Πάτερ Αβίλα, του τάγματος των Φραγκισκανών. Το τάγμα μας συνεχίζει να στηρίζει την Ισπανία. Πάτερ. Φρουροί, αφήστε μας. Κονκισταδόρ… θα σου πω τον αληθινό λόγο που ο Ιεροεξεταστής έχει ξεκινήσει πόλεμο εναντίον του Θρόνου. Πριν από ένα χρόνο, ο πάτερ Άβιλα επέστρεψε από τις ζούγκλες της Νέας Ισπανίας, μ' ένα σπουδαίο μυστικό που θα απελευθέ– ρωνε την ανθρωπότητα από κάθε τυραννία. Η Ισπανία επιθυμούσε αυτόν θησαυρό πέρα από κάθε άλλο, αλλά ο Ιεροεξεταστής τον φοβόταν εξ ίσου. Όταν αρνήθηκα να σταματήσω την αναζήτηση, απάντησε με αυτή τη βίαιη εκστρατεία για να γονατίσει την Ισπανία. Αλλά δεν έχουμε υποκύψει. Και τώρα θα τον νικήσουμε. Αυτή είναι η ελπίδα μας. –Ένα στιλέτο; –Χρησιμοποιείται σε θρησκευτικές τελετές, Το πήρα από ένα νεκρό ιερέα των Μάγιας. Τα σημάδια πάνω του. Τα βλέπεις; Είναι ένας χάρτης. Ένας χάρτης για το σπουδαι- ότερο μυστικό των Μάγιας, σπουδαιότερο από την Σιτσενίτσα, από την Νιασίμα, ακόμη κι από την Τικά. Εδώ, στο κέντρο του παλιού και κάποτε σπουδαίου πολιτισμού των Μάγιας, θα βρούμε μια χαμένη πυραμίδα. Όχι χαμένη… κρυμμένη. Μία πυραμίδα κρυμμένη από τους μύθους των Μάγιας. Οι μύθοι μιλάνε για μία ιερή πυραμίδα χτισμένη πάνω στον ομφαλό της Γης. Το μέρος όπου γεννήθηκε η ζωή. Ένα ξεχωριστό δέντρο μεγαλώνει εκεί. Λένε πως όποιος πιει από τον χυμό του… θα ζήσει για πάντα. Αιώνια ζωή. Η μοίρα της Ισπανίας βρίσκεται στα χέρια ενός ανελέητου εχθρού. Αν τολμήσεις να μας κοροϊδέψεις μ' αυτά τα ειδωλολατρικά παραμύθια… Δεν είναι παραμύθια. Θυμήσου… η Βίβλος μας το επιβεβαιώνει. Στη Γένεση υπάρχουν δύο δέντρα στον κήπο της Εδέμ. Το δέντρο της Γνώσης και το δέντρο της Ζωής. Όταν ο Αδάμ και η Εύα αψήφησαν τον Κύριο και έφαγαν από το δέντρο της Γνώσης, ο Κύριος τους εξόρισε από τον Κήπο και έκρυψε το δέντρο της Ζωής. Είναι δυνατόν; Είναι δυνατόν; Γονάτισε, Κονκισταδόρ. Αφήστε να μπει το φως της αυγής. Το Κτήνος κυκλοφορεί ελεύθερο στο βασίλειό μου. Με έχει απομονώσει. Και τώρα ακονίζει τα νύχια του για ακόμα ένα τρομερό χτύπημα. Η σωτηρία βρίσκεται στις ζούγκλες της Νέας Ισπανίας. Θα ελευθερώσεις την Ισπανία από τα δεσμά της; Με την τιμή και την ζωή μου. Τότε, θα πάρεις αυτό το δαχτυλίδι για να σου θυμίζει την υπόσχεσή σου. Θα το φορέσεις όταν βρεις την Εδέμ. Κι όταν επιστρέψεις… θα γίνω η Εύα σου. Μαζί θα ζήσουμε για πάντα. Ιζ; Ίζι; Εδώ είσαι. Τι κάνεις εδώ; –Έχουμε ραντεβού με τον γιατρό στις 3. –Αυτό είναι πραγματικό βιβλίο των Μάγιας. Εξηγεί την Δημιουργία τους. Αυτός είναι ο Πρώτος Πατέρας. Ο πρώτος άνθρωπος. –Είναι νεκρός; Θυσιάστηκε για να δημιουργήσει τον κόσμο. Αυτό είναι το δέντρο της Ζωής που ξεπετάγεται από το στομάχι του. –Έλα. –Άκου… Το σώμα του έκανε τις ρίζες του δέντρου. Απλώθηκαν και δημιούργησαν τη Γη. Η ψυχή του έκανε τα κλαδιά που υψώθηκαν και δημιούργησαν τον ουρανό. Το μόνο που έμεινε ήταν το κεφάλι του Πρώτου Πατέρα. Τα παιδιά του, κρεμάστηκαν στον ουρανό και δημιούργησαν το Σιμπάλμπα. Σιμπάλμπα; Το αστέρι… το νεφέλωμα. Πώς σου φαίνεται; –Ποιο; –Η ιδέα. Ο θάνατος σαν πράξη δημιουργίας. Θα πάρω το αμάξι και θα σε βρω μπροστά. Ιζ! Τόμι… Καημενούλη Τόμι. Είσαι εντάξει. –Κοντεύω. –Όχι. Υπάρχουν επιλογές. –Πρέπει να πάρεις αποφάσεις. –Άλαν. Έπαθες μια μικρή κρίση. Ο όγκος στον εγκέ– φαλο άρχισε να αυξάνεται πάλι και γρήγορα. –Την επόμενη φορά… –Όχι! Κάναμε μια ανακάλυψη. Ξέρω ότι μπορώ να την εξηγήσω και να σε βοηθήσω. Απλά χρειάζομαι λίγο περισσότερο χρόνο, εντάξει; Υπάρχει ελπίδα. Πραγματική ελπίδα. –Τόμι… –Τι; –Δεν φοβήθηκα. –Το ξέρω. Είσαι πολύ δυνατή. Όχι. –Όχι. –Τι; Όταν έπεσα… ήμουν πλήρης. Κρατήθηκα. Το ξέρω, σ' έπιασα, σε κράτησα. Είναι εντάξει, Ιζ. Όλα θα πάνε καλά. Υπάρχει χρόνος. Έχουμε χρόνο. Πρέπει να εξετάσουμε… Τι στο διάολο συμβαίνει; Τόμι, έφερα τον Ντιν Κετάρι και τον Δρ… Τι κάνεις εδώ; Ο Αντόνιο και η Μπέτι… Η τελευταία ακτινογραφία του Ντόνοβαν. Η συναπτική ανάπτυξη αυξήθηκε 13%. Οι ακτινογραφίες του εγκεφάλου του είναι ίδιες με εκείνες πριν από 12 χρόνια όταν ήταν 6 χρονών. Κι ο όγκος; Ακριβώς. Παρακαλώ… –Τόμι… –Σε παρακαλώ! Καλύτερα να με περιμένετε στο γραφείο μου. Μπεν, θα έρθω αμέσως. –Τόμας, να σου μιλήσω ιδιαιτέρως. –Μετά το χειρουργείο. Πρώτη τομή. Τόμι… Μόλις τηλεφώνησε ο Δρ Λίπερ. Είπε ότι η Ίζι είναι καλύτερα και θα την βγάλουν από την εντατική αύριο. Τελειώσαμε εδώ. Θέλω να ετοιμάσετε τον Κινγκ. Θα την φέρω. Θα το φροντίσει αυτή. Τι νομίζεις πως κάνεις; Δεν παρατάς τέτοια αποτελέσματα. Πρέπει να επαναλάβεις την διαδικασία, να επιβεβαιώσεις… Να επιβεβαιώσω ότι ο όγκος παρέμεινε ανεπηρέαστος; Θα πεθάνει μέχρι τότε. Τόμι… Έπαθε μια κρίση. Λυπάμαι πολύ. –Πώς είναι; –Έχει σταθεροποιηθεί. Ποιος είναι μαζί της; –Είναι μόνη; –Πρέπει να ξεκουραστεί. Τόμι, κανείς δε μπορεί να ανακαλύψει νέα φάρμακα σε μια νύχτα, κανείς. Δεν φέρεσαι λογικά. Δεν μπορείς να διορθώσεις τα πάντα. –Μην μου λες τι μπορώ να κάνω και τι όχι. –Η γυναίκα σου σε χρειάζεται. –Γιατί είσαι εδώ; –Εσύ γιατί νομίζεις;! Που να πάρει… Θα σας αφήσω μόνους σας. Λία, συγγνώμη για πριν. Είναι εκπληκτική. Θα πεις στον Χένρι να βγάλει ξανά ακτινογραφίες στα ζώα; –Εντάξει, –Ευχαριστώ. Σου έφερα το χειρόγραφό σου σε περίπτωση που θέλεις να το δουλέψεις. Πώς νιώθεις; Καλά. Συγγνώμη. Για ποιο πράγμα; Είχαμε πρόοδο στην δουλειά. Κονκισταδόρ μου. –Πάντα κατακτάς. –Κάτι εκπληκτικό έγινε. –Εξετάσαμε… –Αυτό είναι για σένα. Για μένα; Τι είναι; Άνοιξέ το. Πένα και μελάνι. Για γράψιμο. Είναι σχεδόν τελειωμένο, εκτός από το τελευταίο κεφάλαιο. Θέλω να με βοηθήσεις. Πώς; Τελείωσέ το. Τελείωσέ το. –Μα… δε ξέρω πώς τελειώνει. –Ξέρεις. Θα μάθεις. Σταμάτα. Θυμάσαι τον Μόζες Μοράλες; –Τον πνευματικό οδηγό που σου είπα; –Από το ταξίδι σου; Το τελευταίο βράδυ, ήμουν μαζί του και μου είπε για τον πατέρα του που είχε πεθάνει. –Ο Μόζες δεν το πίστευε. –Ίζι… Όχι. Άκου… Είπε πως… αν ξεθάβανε το σώμα του πατέρα του… θα χανόταν. Φυτέψανε ένα σπόρο πάνω από τον τάφο του. Ο σπόρος έγινε δέντρο. Ο Μόζες είπε ότι ο πατέρας του έγινε μέρος από εκείνο το δέντρο. Μεγάλωνε μέσα στο ξύλο… στα άνθη του δέντρου… κι όταν σπουργίτια έφαγαν από τα φρούτα του δέντρου… ο πατέρας του πέταξε με τα πουλιά. Είπε πως… ο θάνατος ήταν ο δρόμος του πατέρα του προς το δέος. Έτσι το αποκάλεσε. Ο δρόμος προς το δέος. Προσπαθούσα να γράψω το τελευταίο κεφάλαιο και δεν μπορούσα να το βγάλω από το μυαλό μου. Γιατί μου το λες αυτό; Δεν φοβάμαι πια, Τόμι. Το μόνο που ζητώ… είναι να θαφτώ στη φάρμα μας. –Όχι! Σταμάτα. –Θέλω να είσαι μαζί μου. –Μαζί σου είμαι. Κοίτα. Πάντα θα είμαι μαζί σου. Σ' το υπόσχομαι. Θα μείνεις μαζί μου απόψε; Ναι. Θα μείνω. Θα μείνω. Μην ανησυχείς. Σχεδόν φτάσαμε. Πίσω από εκείνο το τελευταίο σύννεφο, βρίσκεται ένα άστρο που πεθαίνει. Σύντομα… το Σιμπάλμπα θα πεθάνει. Και όταν εκραγεί, εσύ θα ξαναγεννηθείς. Θα ανθήσεις. Κι εγώ θα ζήσω. Μην ανησυχείς. Σχεδόν φτάσαμε. Ο Φραγκισκανός… στάθηκε μόνος του, μέσα σε… Κύριε! Φτάσαμε! Κύκλοι. Μας οδηγεί σε κύκλους. Μόνο εμείς μείναμε. Όλοι οι συμπατριώτες σας είναι νεκροί. Τους σκότωσε όλους, μ' αυτή την τυφλή αναζήτηση. Είναι ώρα… ώρα να τον σταματήσουμε. Λοχαγέ… χαθήκαμε. Η ιστορία του Φραγκισκανού είναι ψεύτικη. Δεν υπάρχει ελπίδα για εμάς εδώ. Μόνο θάνατος. –Ας γυρίσουμε πίσω στα πλοία. –Δειλέ. Ανάθεμα τους χάρτες. –Είμαστε κοντά… και θα το βρούμε. –Λοχαγέ! –Λοχαγέ! –Πάτερ. Τι τρέχει, Φραγκισκανέ; Στη ζούγκλα… Τα σημάδια… –Στο λόφο… –Το στιλέτο; –Είναι τα ίδια. –Τα ίδια; Το ίδια όπως στην πέτρα. Η επιλογή είναι δικιά σας, πεθαίνετε τώρα… ή δίπλα στο πλευρό μου παλεύετε για να ζήσετε. Ανόητε. Πάτερ! Πάρ' το. –Φτάσαμε. –Πού; Ο ναός είναι εκεί. Συγγνώμη, Πάτερ. Για σένα υπάρχει μόνο θάνατος… αλλά το δικό μας πεπρωμένο είναι η ζωή. …θα το φορέσεις όταν βρεις την Εδέμ. Κι όταν επιστρέψεις… θα γίνω η Εύα σου. Ιζ! Έλα. Όχι! Σε παρακαλώ! Κάντε στην άκρη. Είναι σε ασυστολία. Ίζι! –Βγάλτε τον έξω! –Κύριε, σας παρακαλώ. Δώσε μου τα ηλεκτρόδια. Φόρτιση. –Σφύξεις; –Έτοιμοι. Πόση είναι η πίεση; Ξέρω, ξέρω. Δεν έχω ξαναδεί τίποτα παρόμοιο. –Δεν σε βρήκε ο Αντόνιο; –Τι; Ο Ντόνοβαν. Ο όγκος μικραίνει. Είναι σα να θεραπεύτηκε η ασθένεια. Η Ίζι… Ίζι! Όχι, όχι, όχι! Κύριε. Κύριε, είναι πολύ αργά. Πρέπει να σας ζητήσω να φύγετε. Κύριε, είναι πολύ αργά! Όχι, όχι, όχι! Μην πεθάνεις! Όχι! Παλεύουμε σ' όλη τη ζωή μας… για να είμαστε αρκετά ολοκληρωμένοι όταν πεθάνουμε. Για να πετύχουμε κάποιο επίπεδο χάρης. Λίγοι μας τα καταφέρνουν. Οι περισσότεροί μας… καταλήγουμε ακριβώς όπως γεννηθήκαμε, με κλωτσιές και κλάματα. Αλλά κατά κάποιο τρόπο, η Ίζι… όσο νεαρή κι αν ήταν… πέτυχε αυτή την χάρη. Τις τελευταίες μέρες της, έγινε ολοκληρωμένη. Είδε τον εαυτό της. Τόμι… –Τόμι… –Σταμάτα! Ο θάνατος είναι αρρώστια. Είναι όπως όλες οι άλλες, και υπάρχει θεραπεία. Μια θεραπεία… κι εγώ θα την ανακαλύψω. Το μόνο που μπορούσε να δει ήταν ο θάνατος. Κεφάλαιο Δώδεκα Όλα αυτά τα χρόνια… όλες αυτές οι αναμνήσεις… ήσουν εσύ. Με τράβηξες μέσα απ' το χρόνο. Δρ Κρέο, ακούσαμε ότι επιστρέψατε. Ενημερώστε με για ό,τι ξέρετε για αυτό το δέντρο, κάθε λεπτομέρεια. Είμαι καλά. Όλα είναι εντάξει. Η επιτυχία με τον Ντόνοβαν είναι απλά η αρχή. Απλά η αρχή. Εντάξει; Ας συνεχίσουμε από εκεί. Να σταματήσουμε τη γήρανση, να σταματήσουμε το θάνατο. Να σταματήσουμε το θάνατο, αυτός είναι ο στόχος μας. Ακτινογραφίες, καλλιέργειες, διαγράμματα, ας πιάσουμε δουλειά. Έλα, ας πιάσουμε δουλειά. Σιμπάλμπα. Φτάσαμε. Παραλίγο να τα καταφέρουμε. Συγγνώμη. Τελείωσέ το. Σταμάτα. Σταμάτα! Τι θέλεις;! Φύγε! Άσε με ήσυχο! Σε παρακαλώ! Φοβάμαι… Θα ελευθερώσεις την Ισπανία από τα δεσμά της; Δεν ξέρω. Προσπαθώ… Δεν ξέρω πώς. Ξέρεις. Θα μάθεις. Ξέρεις. Θα μάθεις. Δε φοβάμαι πια, Τόμι. Θα πεθάνω. Θα πεθάνω. Μαζί θα ζήσουμε για πάντα. Για πάντα. Για πάντα. Για πάντα. Θα ζήσουμε για πάντα. Τελείωσέ το. Εντάξει. –Τι κάνεις εδώ; –Έλα να πάμε μια βόλτα. Έχω πολύ δουλειά. –Είναι το πρώτο χιόνι και πάντα… –Με περιμένουν. –Έλα, Τόμι. –Σε παρακαλώ, Ίζι. Λυπάμαι. Πραγματικά. Θα σε δω το βράδυ, εντάξει; Ίζι. Δρ Κρέο, ο Αντόνιο επιστρέφει. Ανοίξανε τον Ντόνοβαν, είναι έτοιμος. Τα ζωτικά του σημεία είναι σταθερά. Ελάτε, πάμε. Δρ Κρέο, πού πάτε; Ίζι. Ο Πρώτος Πατέρας θυσίασε τον εαυτό του για το Δέντρο της Ζωής. Ο θάνατος είναι ο δρόμος για το δέος. Τελείωσέ το. Συγχώρεσέ με, Πρώτε Πατέρα. Δεν ήξερα πως ήσουν εσύ. Το αίμα μας θα ταΐσει τη γη. Ιδού… Βασίλισσά μου… νῦν καί ἀεί… Θα είμαστε μαζί… ΙΖΙ ΚΡΕΟ Σύζυγος Κόρη Φίλη Αντίο, Ιζ. Το τελείωσα. –Είναι όλα εντάξει; –Ναι. Όλα είναι εντάξει. Subtitles by: Yanni QA, edits, resync: ΤΖΩΤΖΙΟΥ