Tip:
Highlight text to annotate it
X
SubRip - Διορθώσεις
Α.P.S.U. TEAM - www.apsubs.com
ΠΡΩΤΗ ΗΜΕΡΑ
6:30 π.μ.
Ο Θεός θα τους συγχωρέσει.
Θα τους αφήσει
να πάνε στον παράδεισο.
Δεν μπορώ να ζήσω έτσι.
Μην παίζεις με τη φωτιά.
Καλώς ήρθες.
Πέρασε.
Πρέπει να πάω στον θείο-Λένι.
Κάνε μου μια χάρη.
Πετάξου λίγο στο μαγαζί.
- Πρέπει να πάω στο θείο-Λένι.
- Πέντε λεπτά θα σου πάρει.
Είναι ένας από αυτούς.
Καλημέρα, φιλάρα.
Φοβερά χάπια, μεγάλε.
Θα σου τα αφήσω
δεκαπέντε λίρες τα δυο.
Είναι πολύ καλό πράμα.
Εντάξει.
Σε καλή μεριά.
- Θέλεις κάτι, φίλε;
- Ορίστε;
- Τι σκατά κοιτάζεις;
- Εσένα, ρε μουνί.
Τα λέμε.
Όχι, δεν πρόκειται...
Εντάξει, τα λέμε.
Γειά μας!
- Έχει μια γραμμή, αν θες.
- Όχι, ευχαριστώ.
- Θα την δοκίμαζα πριν πιω.
- Δεν έχει τίποτα μέσα.
Είδα την Τζίνα στην πόλη.
Φορούσε κοντή φούστα.
Σαν να μην φορούσε τίποτα.
Αυτή η φούστα θα είναι
στο πάτωμά μου απόψε...
Τα λέμε.
Κοίτα μην σε πιάσουν.
Συγγνώμη για πριν, φίλε.
Τρελάθηκα.
Δεν ξέρω τι έπαθα.
Δεν ξέρω τι με έπιασε.
- Ντρέπομαι. Ήταν λάθος.
- Δεν πειράζει.
Πώς σε λένε;
Αυτό είναι το όνομά μου.
Συγγνώμη.
Ντρέπομαι που ξέφυγα.
- Δεν τρέχει τίποτα.
- Περασμένα-ξεχασμένα.
’στο να πάει.
- Με πήραν βίντεο σε παρτούζα.
- Η ζωή είναι σκληρή, φίλε.
Ζει ακόμη αυτή;
Η Τζέιμι κι η Ρεμπέκα τη βρί-
σκουν στο ντους. Μπες κι εσύ!
Θα ήθελα,
αλλά δεν έχω ντουζιέρα.
- Γουστάρω αγγλικό πούτσο.
- Γουστάρεις;
- Έχετε νόστιμο σπέρμα.
- Ξέρει τι λέει. Τσούλα!
- Δεν θα πάρω σήμερα.
- Εγώ είμαι, ρε.
Η Τζάνετ τη βρίσκει αλφρέσκο.
Έλα μαζί της στην ύπαιθρο.
- Τι θα πει αλφρέσκο;
- Είναι να το κάνεις από πίσω.
- Γουστάρεις βυζί;
- Όχι, ευχαριστώ.
Μ'αρέσει να τον ρουφάω βαθιά.
- Τι γίνεται, μάγκες;
- Γεια.
- Στρίψε να πιούμε, έχω πράμα.
- Να βάλουμε απ'του Σόνι.
- Κούλαρε λίγο.
- Μη βάλεις πολύ απ'του Σόνι.
Έχεις αρκετό εξάλλου.
Θα το ελέγξει, τον ξέρεις.
Και κάτω τα χέρια απ'το L.S.D.
Δεν το πειράζω.
Είναι μάπα.
- Πήγα στην πόλη σήμερα, άκου.
- Ακούω.
Πουλούσα, τσέκαρα...
Μπαίνω μέσα στο μαγαζί
κι ένας τύπος με καρφώνει.
Πάω και του λέω
Θες τη φωτογραφία μου;
Δεν μπορούσε καν να μιλήσει.
Του λέω "Τι σκατά κοιτάς;"
και λέει "Εσένα, ρε μουνί!".
- ’ντε, ρε!
- Φύγε από'δω.
Μετά πάω στο κλαμπ του Σόνι
και βγαίνω απ'τις σκάλες πίσω.
Κοιτώ ένα μήνυμα στο κινητό...
Και ξαφνικά αυτός είναι εκεί.
Σαν φάντασμα, καταπάνω μου.
- Με φρίκαρε μιλάμε.
- Κι εσύ τον πλάκωσες;
Τα'χασα.
Αυτός απολογήθηκε.
Ο τύπος έρχεται...
σε απειλεί, μετά στην πέφτει
κι εσύ του δίνεις το χέρι;
- Παράξενο δεν είναι;
- Εσύ είσαι παράξενος.
Ξέρεις ποιος νομίζω πως είναι;
Σπάω το κεφάλι μου όλη μέρα.
Ο τρελός της γειτονιάς;
Ήταν ο αδερφός του ’ντονυ.
Σταμάτα! Μην τον ζορίζεις.
Τον αγχώνεις.
Ξέρω, ότι πρέπει να φύγεις,
αλλά άκου λίγο...
Δεν μ'αρέσει,
όταν κάποιος είναι αγενής.
- Συγγνώμη, που σε χτύπησα.
- Δεν πειράζει.
Δεν τρέχει αίμα, έτσι;
Μια χαρά είσαι.
Είναι βλάκας!
Αυτό θα σου κάνει καλό.
Θα σου ανοίξει την όρεξη.
- Όχι, πρέπει να φύγω.
- Κοίτα!
- Δεν θέλω να το κάνω.
- Έχε μου εμπιστοσύνη.
Δεν είμαι σαν αυτά τα ζώα.
Κάν'το!
- Δεν θέλει άλλο.
- Έλα ρε!
’κου, τι πρέπει να κάνεις...
Αρχίζουν να θολώνουν όλα;
Είναι λίγο παρανοϊκός.
Κοίτα!
Βγάλε τα χέρια
από το καπέλο σου, ρε βλάκα!
Ήταν παράξενα
στην πόλη σήμερα.
- Δεν άλλαξε, έτσι;
- Όχι, είναι ακόμη σκατά.
Το ήξερα.
Τι είναι αυτές οι γραμμές
στα μαλλιά σου;
- Εσύ τις έκανες.
- Δεν τις έκανα εγώ.
Τις έκανες,
όταν μου έκοψες τα μαλλιά.
- Θες να είσαι σαν γκάνγκστερ;
- Όχι, θα τα αφήσω μακριά.
- Πώς θα τα κάνεις;
- Δεν ξέρω. Μακριά.
Σαν τον Μπον Τζόβι;
Πρέπει να πάω πάλι στην πόλη
να τακτοποιήσω κάτι δουλειές.
Δεν θέλω να έρθω.
Δεν χρειάζεται.
- Του Σόνι είναι; Θα τα πάρει.
- Δεν θα τα πάρει.
Θα πειραματιστούμε
με μια μίξη.
Εσύ θα είσαι επικεφαλής,
ως ειδικός. Δοκίμασε!
Τι λες; Πες μου!
’μεσες σκέψεις!
- Είναι ενδιαφέρον.
- Πες! Μην το πολυσκέφτεσαι.
Είναι της Βυζαντινής περιόδου.
Θα σου δώσω ένα στοιχείο.
Ιταλία.
- Τώρα που το λες...
- Είναι ιταλικό.
- Νιώσε τον βουνίσιο αέρα.
- Σκέψου πίτσα, ελιές.
- Είναι παρμεζάνα, ρε μαλάκα.
- Το βρήκες!
Μύρισέ το!
- Την κάνω.
- Θα είσαι εντάξει;
Ναι, θα τα τακτοποιήσω όλα.
- Πρόσεχε τις κουρτίνες μου.
- Εντάξει είμαι.
Τα λέμε μετά.
Έγινε. Να προσέχεις.
Χαιρετίσματα στον Σόνι.
Είναι λιώμα, τον είδες;
Τι στο διάολο;
Ήταν ένας τύπος στην πόρτα με
τεράστια μάτια, σαν ελέφαντας.
- Τι λες τώρα;
- Ήταν στην πόρτα, πάμε.
Εκεί στεκόταν.
Φορούσε μια τεράστια στολή.
- Ορίστε!
- Είχε τεράστια μάτια.
- Λοιπόν, πού ήταν;
- Εκεί, στην πόρτα.
Δεν είναι κανείς εδώ.
Σου λέω, είχε τεράστια μάτια.
- Το βρίσκεις αστείο;
- Δεν κάνω πλάκα, ρε.
Δες πώς είσαι.
Είσαι αλλού.
- Κοίτα σε τι κατάσταση είμαι.
- Βλέπω!
- Θα μείνω εδώ απόψε.
- Δεν μένεις σπίτι μου, παλαβέ.
’σε με να μείνω.
Δεν θα ενοχλήσω.
Πάρε τα πράγματά σου και φύγε!
Να πάρει!
- Τι είναι αυτό;
- Τι σας έλεγα;
Τι έκαναν στο σπίτι μου;
- Πού είναι το πράμα του Σόνι;
- Θα σε βρούμε! Κάθαρμα!
- Πού είναι το πράμα του Σόνι;
- Ήταν στο τραπέζι.
Τη βάψαμε.
Δεν είναι πουθενά;
- Ψάξε στις τσέπες σου.
- Δεν το έχω. Είδες να το πήρα;
- Ψάξε παρ'όλα αυτά, ηλίθιε.
- Θα έπεσε στον καναπέ.
Πώς την έλεγαν;
- Είχε ένα σπασμένο δόντι.
- Ήταν σκυλί.
Ήταν γλύκα. Της μιλούσα
δυόμιση ώρες και την έδιωξες.
- Κοιμήθηκες πάνω της.
- Μαλακίες!
Μπες μέσα.
- Κοιμήθηκες.
- Ξεκούραζα τα μάτια μου.
Σήκω πάνω.
ΔΕΥΤΕΡΗ ΗΜΕΡΑ
7:30 π.μ.
- Μου άρεσε.
- Συγγνώμη.
- Πρέπει να του το πεις εσύ.
- Εγώ;
- Δική σου είναι η ιστορία.
- Το ξέρω. Να την πει άλλος;
Εμείς δεν ξέρουμε την ιστορία.
Πες του απλά ότι χάθηκε
το πράμα. Χωρίς πολλά.
- Θα νομίζει, ότι το πήρα εγώ.
- Πες του τα κακά νέα πρώτα.
Πες του για τα ναρκωτικά.
Φτάνει, για να τσατιστεί.
Πήραν τα ναρκωτικά,
ρήμαξαν το διαμέρισμα...
- Να του πω για τον ελέφαντα;
- Μην τον αναφέρεις.
- Φώναξε!
- Μέσα είναι.
Είναι ανάγκη.
Πρέπει να σου πω κάτι.
- Ποιος είναι; Φύγε!
- Τα πήρε, έτσι;
- Έλα αργότερα.
- Δεν θα ξανάρθουμε.
Μην βαράς την πόρτα μου.
Εσύ βαράς την πόρτα;
Τι θες;
Δεν κοπανούσα εγώ.
Λοιπόν;
- Είσαι εντάξει, φίλε;
- Μια χαρά. Τι θέλετε;
Πρέπει να σου μιλήσουμε.
Πάμε μέσα.
Καλύτερα μέσα.
Δεν θα πάρει ώρα.
Μπείτε μέσα.
Κοπανούσες την πόρτα.
- Τότε ποιος το έκανε;
- Δεν ξέρω.
- Σε ρωτάω για τελευταία φορά.
- Δεν κοπάνησα την πόρτα.
- Έχει χάπια.
- Τι είναι τα κίτρινα χάπια;
Να βάλουμε λίγα από αυτά;
Ξέρεις, γιατί δίνουν
ναρκωτικά στα παιδιά;
Για να ελέγχουν το μυαλό τους.
Γιατί οι ίδιοι είναι αδύναμοι.
Δεν είναι καν ζώα, φίλε.
Θα τα βάλω όλα μέσα.
- Κοίτα!
- Αυτό είναι L.S.D.
- Τι θα το κάνεις;
- Θα τους δώσω μια υπερδόση.
Θα τους στείλω στο διάστημα.
Αλλά αυτό το διαστημόπλοιο
δεν θα γυρίσει.
- Ρήμαξε το σπίτι σου.
- Είδες πώς του έκανε πρόσωπό;
Γιατί το έκανε, όμως;
Δεν τον έκλεψε.
Απλά του ζωγράφισε το πρόσωπο.
Τον άτιμο!
- Μπήκε και έκανε αυτό.
- Είναι εκπαιδευμένος.
- Δεν θα το χάψει, έτσι;
- Είναι τσατισμένος.
Έρχεται.
Εντάξει φίλε, έφυγε.
Έχεις λίγο εκεί.
- Είχαμε μια συμφωνία.
- Τι συμφωνία εννοείς;
Δεν το κάναμε εμείς.
Ήρθε στο σπίτι μου
και το διέλυσε.
Έγραψε στους τοίχους.
Έσπασε τη λάμπα μου.
Χρησιμοποιήσατε το πράμα μου;
Βγήκαμε και το αφήσαμε
στο τραπέζι για πέντε λεπτά.
- ’λλο ρώτησα. Το ακουμπήσατε;
- Δεν το πειράζω. Το πουλάμε.
Ούτε εγώ τ'ακούμπησα.
Αυτός είδε τον τύπο. Πες του!
Αυτό προσπαθώ να πω.
Μας ακολουθούσε όλη μέρα.
Όταν έλιωσα, κατέβηκα
και είδα τον άνθρωπο-ελέφαντα.
Εξηγήσου, γρήγορα!
Τον είδα στο κλαμπ. Είπε αυτό.
Μετά με ακολούθησε...
- Τι σου είπε;
- Με είπε μουνί.
Μετά τον είδα στο κλαμπ σου.
Όταν ήρθα να σε δω.
- Ήταν στο κλαμπ μου;
- Ναι, στην πίσω πλευρά.
Ο ίδιος τύπος;
Το σκέφτομαι όλη μέρα,
γιατί είναι παράξενο.
Πήγα στον Ταφ να ηρεμήσω λίγο.
Μετά κατεβαίνω και βλέπω
αυτό το πράγμα εκεί στο τζάμι.
- Ποιο πράγμα;
- Τον ελέφαντα.
Του είπα να μην πει
για ελέφαντες.
Το πρόβλημά μου είναι,
ότι χάθηκε το πράμα μου.
Κι εσύ μου λες για ελέφαντες.
Ήρεμα, πες μου τι συνέβη
και θα τα βρούμε.
- Ποιος είναι ο ελέφαντας;
- Είναι ο αδερφός του ’ντονυ.
Το ορκίζομαι. Ο αδερφός
του ’ντονυ, ο Ρίτσαρντ.
Μιλάμε και γινόμαστε φίλοι,
μετά αφήνεις τους ηλίθιους...
να σε τραβολογάνε.
Τι έχεις πάθει;
Ο αδερφός σου έφυγε
γιατί είσαι καθυστερημένος.
Αυτό μου είπε.
Το είπε σε όλη τη γειτονιά.
Γι'αυτό θα πάω στο στρατό,
να φύγω μίλια μακριά.
Είσαι δύσκολος για παρέα.
Όταν είσαι εδώ, θα ακολουθείς
τους κανόνες, εντάξει;
Κόψε τα παιχνίδια σου.
Είναι άδικο.
Θα παίξουμε
ένα σπέσιαλ παιχνίδι.
Το παιχνίδι: Ο ’ντονυ
κάνει πίπα στον Σόνι.
Βάλε τον πούτσο μου
στο στόμα σου και γλείψ'τον.
Αν δεν θες να παίξεις αυτό,
παίξε για το μυστικό έπαθλο.
Τι αποφασίζεις;
Έχεις τρία δευτερόλεπτα.
Να μου κάνεις πίπα
ή το μυστικό έπαθλο;
- Θα παίξω το μυστικό έπαθλο.
- Παίξε!
Βαρέθηκα τους ηλίθιους.
- Δουλεύει;
- Όχι, είναι σαράβαλο.
Κρίμα.
- Μην μπεις μέσα.
- Εντάξει.
Κοίτα!
Ίσως μου χρησιμέψει σε κάτι.
Δεν είναι κοφτερό.
Είναι παλιό.
Τον είδες;
Όχι, αλλά τον είδε ο Χέρμπι.
Ήταν πολύ τρομαγμένος.
- Εσύ τον είδες;
- Όχι, ήμαστε έξω απ'το σπίτι.
Μόνο ο Χέρμπι τον είδε.
Πώς μπήκε μέσα;
Είναι πολύ έξυπνος.
Μπήκε κι εδώ σε μια νύχτα.
Του Ταφ το ρήμαξε σε 3 λεπτά.
Συγγνώμη, που μπουκάρω έτσι.
Θέλω να μιλήσω με τους βλάκες.
- Τι πρόβλημα έχεις;
- Συμφωνήσαμε, όχι μαλακίες.
Ποιος το έκανε αυτό, ηλίθιοι;
Πού είναι το αστείο;
- Δεν είναι μόνο αυτό.
- Αυτό έκανε πεντακόσιες λίρες.
Κοιτάξτε το.
Κοιτάξτε!
’φησέ τον.
Πες του τι συμβαίνει.
- Πες του, Σόνι.
- Σκάσε!
Θα το πω στο χρόνο μου.
Ο Χέρμπι λέει, ότι έχουμε
επισκέπτη στην πόλη.
- Πες ποιος ήρθε, Χέρμπι.
- Ο αδερφός του ’ντονυ γύρισε.
- Έτσι και με δουλεύεις...
- Αλήθεια λένε;
Είναι σαν κομάντο.
- Περίμενε.
- Μπήκε από το παράθυρο.
Σοβαρά, λένε αλήθεια;
- Ποιος έχει τα κότσια γι'αυτό;
- Τι λέει;
- Δεν έχει σημασία τι λέει.
- Βούλωστο, ρε μαλάκα!
Και το κορίτσι;
Πού είναι αυτή;
Είναι τσούλα. Μιλάει πολύ.
Αυτή πρέπει να μίλησε.
Κάνεις πλάκα.
Δεν θα πηδήξω το μογγολάκι.
- Κάντο για μένα μόνο μια φορά.
- Όχι. Μπορώ να πάω κάτω τώρα;
Αν αυτό επιλέγεις, τι να κάνω;
Βγες έξω! Σε ποιον έδωσες
τα κλειδιά μου;
- Μην μου λες ψέματα.
- Τι κάνει αυτός στο σπίτι μου;
Θα το κάνω.
Σε παρακαλώ.
Τι κάνεις;
Καιρό έχω να σε δω.
Πες γεια στους φίλους μου.
- Βγάλ'τον έξω απ'το σπίτι μου.
- Δεν κάνει τίποτα. Το κλειδί;
- Αν πειράξει την κόρη μου...
- Πες την αλήθεια. Ορκίσου!
Δεν πήδηξα κανένα στρατιώτη.
’σε με!
- Είσαι τυχερή.
- Σήκω φύγε κι εσύ.
- ’νοιξε του την πόρτα.
- Είναι καθαρή.
- Ένα πήδημα ήταν μόνο.
- Ένα πήδημα; ’ντε γαμήσου!
Συγχαρητήρια!
Δεν θα πάτε πουθενά.
Έχουμε δουλειά.
Πάμε να φάμε σπίτι μου.
Περίμενε. Σταμάτα τ'αμάξι.
Είναι εκεί.
Πήγαινε πιο πέρα, αδερφάκι.
- Κάνε πίσω. Να'τος!
- Πού; Είναι σίγουρα αυτός;
- Αυτός εκεί είναι.
- Πήγαινε πλάκωσέ τον!
Μείνετε εδώ.
Θα το χειριστώ εγώ.
- Τι κάνεις;
- Τέλεια.
- Τα παιδιά έλεγαν...
- Ναι, εγώ ήμουν.
Το φαντάστηκα.
Τι ετοιμάζεις;
- Τίποτα ιδιαίτερο.
- Τίποτα, στο σπίτι μου;
Πάντα ζωγραφίζεις
τους άντρες σαν γυναίκες;
Τι κάνεις, ρε φίλε;
- Αυτό είναι δικό μου θέμα.
- Όχι με μένα ή το σπίτι μου.
- Πού μένεις;
- Στη φάρμα του Μότσεν.
- Θα έρθεις να με δεις;
- Ίσως έρθω.
Δεν με φοβάσαι, έτσι;
- Γιατί δεν τον πλακώνει;
- Το ζυγίζει. Θα το κάνει.
- Με ταράζεις.
- Έτσι πρέπει.
Αν ήμουν στην θέση σου,
θα τσακιζόμουν να φύγω.
Θα μάζευα κι αυτούς κι ό,τι
άλλο έχω και θα'ρχόμουν ξανά.
- Γιατί θα σας λιώσω όλους.
- Δεν μ'αρέσουν οι απειλές.
Δεν σε απειλώ, μεγάλε.
Είναι πέρα από λόγια.
Σε κοιτούσα όταν κοιμόσουν,
κοιτούσα το λαιμό σου...
κι ήμουν ως εδώ
να στον κόψω.
Εδώ είσαι. Γι'αυτό
μπες στ'αμάξι κι άντε γαμήσου.
- Πιάσε με πρώτα.
- Μπορεί να το κάνω.
- Τι κάνει;
- Γυρίζει!
Δε θα πάει πουθενά.
Τον κοίταξα κατάματα και είναι
άλλος άνθρωπος, αφότου έφυγε.
Είπε τίποτε για εμάς;
Μας κάλεσε να πάμε όλοι μαζί
να τον βρούμε όποτε θέλουμε.
- Μας κάλεσε;
- Είναι τρελός.
- Πού μένει;
- Στου Μότσεν.
Τι θες να κάνουμε;
Θα πάμε εκεί, θα τον βγάλουμε
απ'το σπίτι και θα τον φάω.
Θα τον πυροβολήσεις;
Έχετε καμία καλύτερη ιδέα;
Ακούω.
Πώς θα τον βγάλουμε έξω;
Λες Βγες έξω, θα σου ρίξω.
Δεν ξέρω. Εσύ πες μου.
Πες Θέλω το πράμα, δώσ'του
λεφτά. Απλά χτύπα την πόρτα.
Βγάλ'τον κι εγώ θα του ρίξω.
- Είναι σοβαρά τα πράγματα.
- Τι άλλο να κάνουμε;
- Προειδοποίησέ τον, ας πούμε.
- Δεν θα πάει πουθενά.
- Πρέπει να τον φάμε.
- Γαμώτο! Δεν το πιστεύω.
Είμαι πολύ ώρα ξύπνιος.
Έχεις τίποτα να φάμε;
- Δες πίσω απ'το μπαρ.
- Κάτι σε χοιρινό ή οτιδήποτε.
Φέρε και σε μας.
Είμαι μαζί σου ως το τέλος.
Το ξέρεις αυτό;
Ας κάνουμε κάτι! Οτιδήποτε.
Θα τρελαθώ απ'την απραξία.
- Χαρτιά! Έλα Αλ.
- Σόνι, παίζεις χαρτιά;
- Παίξε ένα γύρο μαζί μας.
- Γιατί όχι;
Δώσ μου πέντε λεπτά.
Δεν έχω χέσει σήμερα.
Είναι ο Τζίπο! Ο Ρίτσαρντ
πρέπει να ήταν εδώ.
- Τι σκατά;
- Γαμώτο!
Τι διάολο συμβαίνει;
Τι έπαθε αυτός;
Πάμε να φύγουμε.
Είναι νεκρός.
Είναι νεκρός, γαμώτο.
Πάμε να φύγουμε από'δω.
- Φρόντισε τα παιδιά.
- Θα το κάνω, φίλε.
ΤΡΙΤΗ ΗΜΕΡΑ
8:00 π.μ.
- Καλή τύχη.
- Τα λέμε σε λίγο, φίλε.
- Να πάρει!
- Γεια σου, γουρούνι.
Κρατάει τσεκούρι.
- Το ξεκαθαρίσαμε αυτό, φίλε.
- Εγώ θα πω πότε ξεκαθαρίσαμε.
Θα τα βρούμε.
Απλά να μιλήσουμε.
- Πώς έρχεσαι σπίτι μου έτσι;
- Θα σου δώσω λεφτά.
Έλα, ρίξ'του!
Θα πάρω την χοντροκοιλιά σου
και θα την τρίψω στη λάσπη.
Έριξες στον Αλ, ηλίθιε!
Ξεκίνα!
Έλα, γαμώτο!
Ρημάδι.
Έλα, ρούφα!
Πώς νιώθεις;
Φύγε απ'την θέση μου!
Δεν μπορείς
να στρίψεις κανένα τσιγάρο;
Πάει το σασμάν!
Την κάτσαμε.
Ξεμείναμε εδώ πέρα.
Πρέπει να γυρίσουμε
στην πόλη περπατώντας;
Δεν γυρίζω. Μας περιμένει.
Θα μας σκοτώσει.
- Πού θα πας;
- Εκεί.
- Πού;
- Οπουδήποτε. Δεν με νοιάζει.
- Είσαι στη μέση του πουθενά...
- Ναι, μ'αυτόν!
Σκότωσες τον Αλ, ρε!
- Ήταν ατύχημα.
- Το είδες.
Έλα μαζί μου, σε παρακαλώ.
Είμαστε πιο ασφαλείς
στην πόλη.
Πάμε να την κάνουμε.
Τι να κάνω εδώ;
Είμαι στο χείλος του γκρεμού.
Σύνελθε!
Έλα στην πόλη μαζί μας.
Θες να πεθάνεις μαζί του;
’ντε πηδήξου!
Θα πεθάνεις.
Θυμάσαι, που ήρθες
στο σχολείο μας και έτρεξες;
Ήταν καλή μέρα.
Ήσουν ο καλύτερος.
Έβγαλες τα περισσότερα λεφτά.
Γύρω στις τριακόσιες λίρες.
Θυμάσαι,
που έπαιζες ποδόσφαιρο;
Πάλι ο καλύτερος ήσουν.
Ποιος ήταν αυτός που ξεβρακω-
νόταν, όταν έπιανε τη μπάλα;
Ήθελαν απλά
να με συγχαρούν, έτσι;
Ναι, όλοι το έκαναν.
Εγώ όχι.
Εσύ όχι.
Δεν χρειαζόταν, έτσι;
Πρέπει να ελέγξουμε το σπίτι.
Να βεβαιωθούμε,
ότι δεν είναι κανείς μέσα.
- Πάρε, Χερμπ.
- Ευχαριστώ.
- Έχεις τίποτα μεγαλύτερο;
- Αυτό είναι το νόημα.
Είναι μικρό και δεν φαίνεται.
Βάλ'το εκεί.
Κανείς δεν θα ξέρει,
ότι το έχεις, κατάλαβες;
Είναι στρατιωτική έκδοση.
Να ρίξουμε μια ματιά επάνω;
Αυτός είναι στο στρατό, έτσι;
Εδώ είναι εντάξει.
Δεν βλέπω τίποτα.
Δεν είναι κανείς εδώ.
- Είσαι εντάξει, φίλε;
- Εδώ είναι εντάξει.
- Εδώ δεν υπάρχει τίποτα.
- Σίγουρα;
Θέλεις ένα;
Ο Ταφ γιατί έφυγε έτσι,
ο βλάκας;
- Λες να γυρίσει στην πόλη;
- Θα'ρθει σίγουρα όπου να'ναι.
Δεν έπρεπε να τον αφήσουμε.
Βαριέται, δεν θα
περπατούσε τόσο μακριά.
- Θέλεις λίγο εδώ μέσα;
- Ναι, βάλε.
Γέμισέ το μέχρι τη γραμμή.
Φτάνει, ως εκεί.
Δεν μπορώ να το πιστέψω.
- Είσαι σκέτη αηδία.
- Είχα καιρό να το κάνω.
Το γεύομαι στην μπύρα μου.
- Γιατί να είμαστε όλοι εδώ;
- Δεν πάω κάτω μόνος μου.
Έχει άλλες κούπες
για πλύσιμο;
Αυτό είναι ανακύκλωση.
Βαλ'τες εδώ κάτω.
- Θες να τις κρατήσεις;
- Μόνο αν τις πλύνεις.
- Πλύν'τες γιατί βρωμάνε.
- Είναι καθαρές.
- Όχι. Μύρισέ τις.
- Αυτή βρωμάει.
Αν κράταγες καθαρά τα κουτάκια
όταν τελειώνεις το φαγητό...
θα τα είχες για κούπες.
- Για να πίνεις.
- Είναι καλό για μπύρα.
Το έκανα συνέχεια παλιά.
Εγώ δεν σηκώνω.
Αυτά είναι βλακείες.
Έλα, φίλε.
Αν πάρεις το πλαστικό,
κάνει πέντε πέννες...
μάλλον τρεις...
το γυάλινο κάνει πέντε.
Αν βάλεις το τρία με το πέντε
χάνεις λεφτά.
Πρέπει να βάζεις τα πεντάρια
και τα τριάρια ξεχωριστά.
Να θυμάσαι, το γυάλινο πέντε.
- Τάισες τα ψάρια;
- Ναι, το πρωί.
Το πρόσωπό μου είναι εντάξει;
Παρ'το από πάνω μου.
Δεν νιώθω καλά.
- Εντάξει. Περίμενε λίγο.
- Παρ'το! Δεν το θέλω.
Εγώ τελείωσα.
- Πώς είναι το πρόσωπό μου;
- Μια χαρά.
Το νιώθω χαλαρό.
Είναι λεκιασμένο;
- Το μάτι σου είναι κόκκινο.
- Εντάξει είναι.
Εγώ θα πήγαινα να το κοιτάξω.
- Τάισες τα ψάρια;
- Ναι, το πρωί.
Ήθελα απλά να τους σταματήσω.
Πού πηγαίνεις;
Ο Σόνι θα πεθάνει μαζί σου.
Απλά θέλω λίγη βοήθεια.
Βοήθησέ με, σε παρακαλώ.
- Είσαι ο διάβολος;
- Θα ευχόσουν να ήμουν.
Ο Χριστός;
Μην με ακουμπάς.
Σου άρεσε το πάρτυ σου;
Σήκω και χόρεψε στο πάρτυ μου.
Σήκω από την κωλοκαρέκλα.
Έλα!
Γελάς, ρε πούστη;
Μια γυναίκα,
μια γυναίκα.
- Γιατί με απογοητεύεις;
- Δεν ξέρω. Απλά προσπαθώ να...
Αυτό το σχεδιάζω χρόνια τώρα.
Νόμιζες πως θα την γλιτώσεις;
Θα πεθάνεις.
Έλα μαζί μου!
Κάτσε ίσια.
Σήκωσε το κεφάλι σου!
Δώσε βάση.
Εσύ σήκω όρθιος.
Ξέρεις ποιος είμαι;
- Μπορώ να φύγω;
- Θα φύγεις σίγουρα.
Εσύ δεν θα φύγεις;
Θα βάλω ένα τέλος για σας.
Θα σας τα πάρω όλα μακριά.
- Θέλω να φύγω.
- Κοίτα με έτσι.
Έτσι.
Στάσου εκεί και μην κουνηθείς.
Θα σε τελειώσω.
Κάθισε εκεί.
Θέλω να σου δείξω κάτι.
Είναι μόνο για μας τους δυο.
Μείνε εκεί.
Σκούπισε τη μύτη σου.
’νοιξέ τη!
- Τι είναι;
- ’νοιξέ τη!
- Ποιος είναι;
- Δεν είναι ο Ταφ αυτός.
Δύσκολο να το πιστέψεις;
Θες να τον φιλήσεις;
Πες του κάτι.
Είναι η τελευταία ευκαιρία.
Φοβάσαι;
- Θέλεις να την κλείσω;
- Συγγνώμη, φίλε.
Είναι δύσκολο να χάνεις
κάποιον δικό σου, έτσι;
Θέλεις να την κλείσω;
- Γιατί το έκανες αυτό;
- Επειδή προσπάθησε να ξεφύγει.
Ξέρεις γιατί είσαι ζωντανός;
Είσαι καλός άνθρωπος.
’κου μια πρόταση. Θα μου πεις
κάτι και θα σ'αφήσω να ζήσεις.
Αλήθεια;
Υπάρχει άλλος ένας.
- Πού είναι;
- Δεν ξέρω πού μένει.
Γαμώτο!
Αυτοί είναι εκεί.
- Εσύ πού είσαι;
- Είμαι εδώ.
- Αν σου πω, μπορώ να φύγω;
- Τι σου είπα μόλις τώρα;
- Δεν ξέρω τον δρόμο.
- Δεν πειράζει.
Μου λες ψέματα;
Θα σε κυνηγήσω.
- Ειλικρινά, στο Γουέστον.
- Ξέρεις, ότι θα σε κυνηγήσω;
Γι'αυτό ξέρω,
πως λες αλήθεια.
- Θα με αφήσεις να ζήσω;
- Στο υποσχέθηκα.
Δεν αθετώ το λόγο μου.
Δώσε το χέρι σου!
Όχι αυτή τη φορά.
Έτσι μπράβο!
Βγάλ'το από μέσα σου!
Για εμένα ήταν αυτό;
Πες την αλήθεια.
Δεν έχει σημασία πια.
- Δεν θα έκανα τίποτα.
- Το ξέρω, φίλε.
Χέσ'το!
Έλα'δω!
ΤΕΤΑΡΤΗ ΗΜΕΡΑ
7:00 π.μ.
έχω μια μουτζούρα
στο πρόσωπό μου...
έχω τσίμπλες
στα μάτια μου...
δεν είναι κανείς εδώ...
μα κανείς
δεν είπε αντίο...
έτσι αρχίζει άλλη μια μέρα
στο βασίλειό μου...
υπάρχει μίσος
στην καρδιά μου...
έτσι ξεκινά η μέρα μου...
υπάρχει αίμα στα χέρια μου...
απ'τη δολοφονία ενός άνδρα...
έτσι αρχίζει άλλη μια μέρα
στο βασίλειό μου.
Παιδιά, ελάτε μέσα τώρα.
Σας είπα να έρθετε σε μια ώρα.
Πού ήσαστε;
- Τι είναι αυτό;
- Μια μάσκα.
Βγάλ'τη.
Γιατί το φοράς αυτό το πράγμα;
- Ποιος στην έδωσε;
- Ένας στρατιώτης.
- Τι είναι αυτό;
- Μαχαίρι.
Τι δουλειά έχεις μ'αυτό;
- Ο στρατιώτης μας το έδωσε.
- Τι εννοείς;
- Είπε, πως ήξερε τον μπαμπά.
- Αλήθεια;
Έλα κάτω αμέσως.
Θα πάμε εκεί πέρα.
Σίγουρα δεν σας πείραξε;
Ελάτε.
- Θα τον αναγνωρίζατε;
- Ναι, φορούσε πράσινο μπουφάν.
- Τι θα θέλατε;
- Είναι εδώ ο Μαρκ;
- Μόλις έφυγε με τα παιδιά.
- Κρίμα.
Είμαι ένας παλιός του φίλος.
Εσύ ήσουν το πρωί στο πάρκο;
- Γνώρισες τα παιδιά μου;
- Ναι, πανέξυπνα. Διαβολάκια.
Όντως.
Τους φώναξα σήμερα.
Ήρθαν με μια μάσκα
κι ένα μαχαίρι. Αναστατώθηκα.
Δεν ήταν κοφτερό.
Ναι, αλλά ήταν λίγο ανεύθυνο.
Ανησύχησα πολύ.
Είσαι καλή μητέρα.
Καλή γυναίκα.
Πώς είπες το όνομά σου;
- Θα του πω, ότι πέρασες.
- Θα είμαι εδώ γύρω.
Ο αδερφός του ’ντονυ.
Ευχαριστώ, καλή μου.
- Γιατί κάθεσαι στο σκοτάδι;
- Σας περίμενα.
Τι κάνετε παιδιά;
Θα παίξετε στον υπολογιστή
πριν απ'το τσάι;
- Δεν ήταν κανείς εκεί.
- Αφού ήταν εδώ.
- Εννοείς, ότι ήταν ήδη εδώ;
- Όχι, ήρθε μόλις φύγατε.
- Μπήκε μέσα;
- Όχι, ήταν εντάξει. Ήταν...
Ήταν λίγο παράξενος.
- Τι είπε;
- Να σου πω, ότι πέρασε.
- Εσύ δεν τον ξέρεις;
- Δεν τον έχω ξαναδεί ποτέ.
Σε ζήτησε.
Είπε ότι έκανες παρέα
με τον αδερφό του παλιά.
’σ'τον ήσυχο!
Τι συμβαίνει, μωρό μου;
Τι τρέχει;
Ξέρω ποιος είναι.
Ήταν ένα παιδί...
Ένα απλό παιδί.
Δεν ήταν στην ηλικία μας...
Ήταν πολύ εύκολο
να ξέρουμε τι κάνει.
Ο Ρίτσαρντ πήγε στο στρατό.
Κι ο ’ντονυ άραζε με εμάς.
Εγώ δεν...
Κάναμε πλάκα μαζί του...
Αλλά ο Σόνι το παρατραβούσε.
Ο ’ντονυ
δεν ήξερε τι γίνεται.
Δεν ήξερε που βρισκόταν.
Δεν ήταν σαν εμάς.
Δεν καταλάβαινε τίποτα.
Μπήκαμε σε ένα φορτηγάκι.
Πήραμε L.S.D...
κι ο Σόνι έδωσε και σ'εκείνον.
Έβλεπα ότι δεν πήγαινε καλά.
Έβλεπα το πρόσωπό του...
Έχανε το μυαλό του το παιδί.
Νόμιζα,
πως δεν με συμπαθούσατε.
- Σ'αγαπάμε.
- Είσαι εντάξει.
- Σύνταξη!
- Πάμε στον αδερφό του ’ντονυ.
- Έχει χαλαρώσει αρκετά.
- Παράτα τον!
Είναι δηλητήριο. Όχι!
Πάμε μια βόλτα, φίλε.
Είναι το σπίτι του διαβόλου.
Δεν θέλω να πάω
στο σπίτι του διαβόλου.
Σήκω όρθιος για τον διάβολο!
Βάλε το καπέλο σου.
Μην κλαις! Σήκω όρθιος!
Σταμάτα! Όποτε φωνάζεις
αρρωσταίνει η μαμά σου.
Κι ο Ρίτσαρντ μπορεί να φάει
καμιά σφαίρα στο κεφάλι...
και δεν το θέλουμε αυτό, έτσι;
Μην κουνηθείς, γιατί πέθανες!
Ήμουν τελευταίος.
Μπορούσα να είχα μείνει.
Όλοι μπήκαν μέσα
στο φορτηγάκι και τον άφησαν.
Δεν ήθελα να τον αφήσω.
Βρέθηκε κρεμασμένος.
Αυτοκτόνησε εκεί πέρα.
ΠΕΜΠΤΗ ΗΜΕΡΑ
5:00 π.μ.
Σήκω!
Μην βγάλεις άχνα.
Φέρε τα κλειδιά
του αυτοκινήτου.
Αν ακουστείς
θα στο μπήξω στην πλάτη.
Μπες μέσα.
Με θυμάσαι;
Γιατί σε έφερα εδώ;
- Εδώ ήταν ο ’ντονυ.
- Ήταν;
Όταν έκανε τι;
Βρες το κουράγιο να το πεις.
Όταν κρεμάστηκε.
Γιατί αυτόν;
Επειδή ήταν αδύναμος;
Επειδή ήταν σπαστικός;
- Δεν ήταν σπαστικός.
- Ήταν!
Ρίτσαρντ έρθω μαζί σου;
Ήταν γκαγκά.
- Σε θαύμαζε.
- Με ντρόπιαζε.
Τι του έκανες;
- Εμείς...
- Εσύ, είπα!
Εσύ τι έκανες;
Όχι τα άλλα τα καθάρματα.
Δεν το σταμάτησα.
Μακάρι να το είχες σταματήσει.
Θα είχες σταματήσει τη σφαγή.
- Τι εννοείς;
- Πέθαναν όλοι. Τους εκτέλεσα.
Είσαι ο τελευταίος.
Τώρα είμαι εγώ το τέρας.
Με ζητούσε,
όταν τον βασανίζατε;
Φώναζε το όνομά μου;
Ακόμη το φωνάζει.
Σ'αγαπάω ’ντονυ,
αλλά δεν μπορώ να το κάνω.
Λυπάμαι.
Παρ'το καλύτερα.
Δεν το θέλω.
Αν δεν μου το πάρεις
θα κάνω κάτι φρικτό.
Πάρ'το.
Εσύ είσαι το τέρας.
Τώρα εγώ είμαι το κτήνος.
Τα χέρια μου είναι ματωμένα.
Κοίτα τι με ανάγκασες να κάνω.
- Έλα, χώσε μου το μαχαίρι.
- Δεν μπορώ.
Σε παρακαλώ. Δεν ξέρω
τι άλλο είμαι ικανός να κάνω.
Έχω παιδιά.
Θέλω απλά
να είμαι με τον αδερφό μου.
Πού είσαι;
Έλα, σε παρακαλώ.
Κοίτα πώς κατάντησα.
Έκανα φρικτά πράγματα.
Σκέψου τα παιδιά σου.
Έτσι!
Προχώρα!
Βοήθησέ με να το τελειώσω.
Χώσε μου το μαχαίρι.
Πρέπει να το κάνεις.
Δεν τελειώνει αλλιώς.
Σκέψου τα παιδιά σου.
Βοήθησέ με, σε παρακαλώ.
Τελείωσε!
Ναι!
Κάν'το!
Στην μνήμη του
Μάρτιν Τζόζεφ Κόνσινταϊν
SubRip - Διορθώσεις
Α.P.S.U. TEAM - www.apsubs.com