Tip:
Highlight text to annotate it
X
Γνωρίζατε ότι η λεξη "πολιτική"
βγαίνει από το αρχαίο ελληνικό "πόλις"; Την πόλη-κράτος στην οποία το πρώτο είδος
δημοκρατίας διεξαγόταν από τους πολίτες.
Αυτοί, όπως και μεις σήμερα,
αναγνώριζαν ποια είναι τα προβλήματα και τα συζητούσαν.
Εμείς το κάνουμε στο δρόμο και σε καφετέριες και κάποιες φορές σε οικογενειακά δείπνα
Στην Αθήνα οι πολίτες συγκεντρώνονταν σε ένα προκαθορισμένο λόφο έξω από την πόλη
συζητούσαν ανακύπτοντα θέματα και εμπορικές πολιτικές.
Κάθε ελεύθερος άνδρας
παρεπιπτόντως, ΜΟΝΟ οι ελεύθεροι άνδρες
είχαν λόγο στη ψήφιση της πολιτικής για κάθε θέμα.
Έτσι, οι συζητήσεις στους δρόμους μετατρέπονταν σε πολιτική.
Αυτή η συνεισφορά των πολιτών στην άσκηση πολιτικής είναι αυτό που ονομάζουμε άμεση δημοκρατία.
Τα μοντέρνα εθνικά κράτη, όπως η Γερμανία στο παράδειγμά μας, δεν έχει έναν κοινό
δημόσιο χώρο, όπου ολοι οι πολίτες μπορούν να συναντηθούν.
Το να φτάσουμε σε ένα συμπέρασμα για τα κοινά απλώς συζητώντας τα
είναι αδύνατο, δεδομένου του πόσοι πολλοί άνθρωποι υπάρχουν στην κοινωνία μας.
Τα προβλήματα της εποχής μας είναι πολύ διαφορετικά από αυτά της αρχαίας Ελλάδας για 3 λόγους.
Λόγω της διαφορετικότητας μεταξύ των πολιτών μας
η αντιμετώπιση των προβλημάτων τους είναι πολύ πιο περίπλοκη.
Επίσης το να είσαι πολίτης σήμερα δεν είναι πλέον επάγγελμα.
Αντίθετα με τους άνδρες της Αθήνας, εμείς πρέπει να δουλεύουμε
για να έχουμε τα προς το ζην και δεν έχουμε όσο χρόνο θέλουμε για να συζητάμε πολιτικά θέματα.
Ίσως αυτός να είναι εν μέρει ο λόγος που πολλοί άνθρωποι σήμερα νιώθουν ότι
δεν έχουν αρκετή εξειδικευμένη γνώση σχετικά με αυτά τα θέματα
ώστε να συνεισφέρουν στην πολιτική ζωή.
Αυτό που κάνουν αντ' αυτού οι περισσότερες σύγχρονες δημοκρατίες είναι να έχουν εκλεγμένους εκπροσώπους
του λαού, οι οποίοι αφιερώνουν όλο τους τον χρόνο στο να είναι επαγγελματίες πολιτικοί.
Αυτοί διεξάγουν τη δημόσια διαβούλευση των θεμάτων αντί για εμάς.
Τα ΜΜΕ προβάλλουν τις συζητήσεις τους στην κοινωνία.
Αλλά μόνο οι πολιτικοί μπορούν να αποφασίσουν γι' αυτά τα θέματα
στην προκαθορισμένη πολιτική αρένα (τη Βουλή).
Εμείς, ως κοινό, έχουμε την ευκαιρία να ψηφίσουμε τον εκπρόσωπο μιας ιδεολογίας
ή όποιον μας έχει πείσει, σε συγκεκριμένα τακτικά χρονικά διαστήματα,
που συνήθως διαρκούν μερικά χρόνια.
Στα περισσότερα δημοκρατικά συστήματα
οι αντιπρόσωποι είναι οργανωμένοι σε κόμματα.
Όποιο κόμμα βγει πλειοψηφία στις εκλογές μπορεί να αποφασίσει σε τρέχοντα θέματα
και να εφαρμόσει πολιτικές για όσο καιρό είναι εκλεγμένο.
Εμείς οι απλοί πολίτες δεν έχουμε λόγο στη διαμόρφωση αποφάσεων κατα τη διάρκεια αυτής της θητείας.
Αυτό το πολιτικό σύστημα είναι που ονομάζουμε "έμμεση δημοκρατία".
Τελευταία υπάρχουν άνθρωποι που δεν είναι ικανοποιημένοι από ένα τόσο άκαμπτο σύστημα
που αποκλείει την συνεισφορά των πολιτών στην διεξαγωγή της πολιτικής.
Αυτοί είναι της άποψης ότι οποιοσδήποτε πολίτης, οποιαδήποτε στιγμή, θα έπρεπε να έχει την ευκαιρία
να ακουστεί η φωνή του στην διαδικασία διεξαγωγής πολιτικής,
ακόμα κι αν δε θέλουν να γίνουν επαγγελματίες πολιτικοί.
Οι επαγγελματίες πολιτικοί και τα κόμματα είναι χρήσιμα
αλλά ο κάθε πολίτης θα έπρεπε να μπορεί να ψηφίσει για όλα τα θέματα επι τάπητος.
Σ' αυτό το σύστημα οι άνθρωποι μπορούν να επιλέξουν να αναθέσουν τη ψήφο τους σε ένα άλλο πρόσωπο
το οποίο εμπιστεύονται ότι θα πάρει μια καλά πληροφορημένη απόφαση στη θέση τους,
κι αυτοί με τη σειρά τους να αναθέσουν αυτές τις ψήφους σε κάποιον άλλον,
έναν πολιτικό που στηρίζει μια συγκεκριμένη ιδεολογία πιθανώς.
Ίσως πάλι προτιμήσουν οι ίδιοι να εκλέξουν επαγγελματίες πολιτικούς
και τώρα, οι άνθρωποι μπορούν να ψηφίζουν τις πολιτικές άμεσα.
Υπάρχουν αρκετοί τρόποι με τους οποίους η συνεισφορά των ανθρώπων
μπορούν να μετατραπούν σε πολιτική.
Επιπλέον, όποτε υπάρχει ένα συγκεκριμένο θέμα για το οποίο ένα πρόσωπο έχει μια γνώμη τόσο ένθερμη
που δεν εμπιστεύεται κανέναν άλλον για πάρει απόφαση,
μπορεί να πάρει τη ψήφο του πίσω από το πρόσωπο στο οποίο την έχει αναθέσει και να ψηφίσει από μόνος του.
Είναι αυτή η ρευστή εναλλαγή μεταξύ άμεσης και έμμεσης δημοκρατίας
που δίνει στο προτεινόμενο σύστημα το όνομα "ρευστή δημοκρατία".
Η μοντέρνα τεχνολογία έχει καταστήσει εφικτό έναν δημόσιο χώρο στον οποίο μπορούν να συνευρεθούν όλοι οι πολίτες μαζί.
Αντί ενός λόφου έξω από την πόλη, μπορούμε να συναντηθούμε στον κυβερνοχώρο.
Μπορούμε να συζητάμε γεγονότα στο διαδίκτυο για να καθορίσουμε θέματα που συνιστούν διεξαγωγή πολιτικής.
Συνεργατικά εργαλεία, από τα οποία η Wikipedia είναι μόνο ένα μικρό παράδειγμα
μπορούν να διευκολύνουν τον τρόπο με τον οποίο οι άνθρωποι θα συνεισφέρουν στην πολιτική.
Οι υπολογιστές και η σύγχρονη κρυπτογραφία
μπορούν να καταμετρήσουν τις ψήφους και τις αναθέσεις ψήφων, ώστε να αποφασίζουμε για τη πολιτική.
Μ' αυτόν τον τρόπο όλοι οι πολίτες μπορούν να συμμετέχουν ξανά στην πολιτική ζωή
όπως τότε στην αγορά, στον λόφο έξω από την Αθήνα.