Tip:
Highlight text to annotate it
X
Ευχαριστώ πολύ για τη δυνατότητα που μου δώσατε...
να πω μερικά λόγια πάνω στο θέμα.
Επίσης, ευχαρίστως να μιλήσω για το γερμανικό σύστημα υγείας.
το οποίο μπορούμε να εντάξουμε στο θέμα.
Θα προσπαθήσω να μιλήσω αργά, ώστε να διευκολύνω τον διερμηνέα.
Είναι ξεκάθαρο από αυτό που είδαμε μόλις τώρα...
ότι πρέπει να γίνουν αλλαγές.
κι ότι το δημόσιο σύστημα υγείας πρέπει να επεκταθεί στην Ελλάδα.
Εντάξει, θα μιλάω ακόμη πιο αργά.
Γίνεται λόγος για το τέλος κάποιων αναγκαίων μεταρρυθμίσεων.
Όλοι μας ξέρουμε ότι η υγεία είναι η βάση για όλα τα υπόλοιπα.
Για την ανάπτυξη εν γένει.
Μόλις ακούσαμε κάποια πράγματα για την προσβασιμότητα...
για την προσφορά και την αποδοχή.
Σύμφωνα με τον ορισμό του Παγκόσμιου Οργανισμού Υγείας...
η υγεία είναι κάτι περισσότερο από την απουσία ασθένειας...
αλλά περιέχει επίσης και τη γενική ευεξία...
και δημιουργεί τις προϋποθέσεις και τη δυνατότητα...
για τη συμμετοχή στα κοινωνικά δρώμενα.
Γι'αυτό και η υγεία είναι κάτι απολύτως βασικό.
Κατά τη γνώμη μου αυτό το θέμα...
δεν πρέπει να το παίρνουμε αψήφιστα.
Είναι ένας κεντρικός κοινωνικός τομέας...
ο οποίος πρέπει να επεκταθεί.
Υπό αυτό το πρίσμα πρέπει να εξετάσουμε...
τις εξελίξεις σε ευρωπαϊκό επίπεδο.
Το Μνημόνιο Συνεργασίας.
το οποίο ήταν η αφορμή για να μάθουμε...
ότι το γερμανικό Υπουργείο Υγείας...
καθοδηγεί την εφαρμογή του Μνημονίου στην Ευρώπη.
Αυτή ήταν η αφορμή για να έρθουμε σε επαφή με το ΣΥΡΙΖΑ.
Τους φίλους μας, τους συναδέλφους μας στο ΣΥΡΙΖΑ.
Για να ρωτήσουμε.
Ξέρετε τι περιέχει το Μνημόνιο;
Ξέρετε τι σχεδιάζεται εκεί;
Γνωρίζετε τις προϋποθέσεις;
Τι πρόκειται να συμβεί στην Ελλάδα με αυτό το Μνημόνιο;
Τότε ήρθαμε σε επαφή με τον Ανδρέα Ξανθό.
Ανταλλάξαμε απόψεις.
Και εμείς, ως κοινοβουλευτική ομάδα του Linke...
πρώτοι κάναμε μια επερώτηση στο κοινοβούλιο της Γερμανίας.
Την απευθύναμε στην ομοσπονδιακή κυβέρνηση.
Σχετικά με το περιεχόμενο του Μνημονίου Συνεργασίας.
Σχετικά μ'αυτό πρέπει να γνωρίζετε...
ότι από τις 11 Απριλίου του 2012...
η Ευρωπαϊκή Ένωση θα διαβιβάσει την καθοδήγηση της αναμόρφωσης...
του ελληνικού συστήματος υγείας στο γερμανικό υπουργείο υγείας.
Παράλληλα, θεσμοθετήθηκε μια Ομάδα Δράσης Ελλάδος...
από την Ευρωπαϊκή Επιτροπή...
με τα κύρια καθήκοντα της καθοδηγούσας χώρας...
δηλαδή του γερμανικού υπουργείου υγείας...
του οποίου κύριο μέλημα είναι η στήριξη της Ελλάδας...
κατά την προετοιμασία, τη δομή και τη στρατηγική...
στην εφαρμογή των μεταρρυθμίσεων στο δημόσιο τομέα υγείας.
Σύμφωνα με το Μνημόνιο.
Ορίστηκαν 13 βασικοί τομείς μεταρρυθμίσεων.
Πρώτον, η φαρμακευτική πολιτική...
που αφορά τη διαμόρφωση τιμών στην αγορά φαρμάκων.
Δεύτερον, η χρηματοδότηση και η διαχείριση των νοσοκομείων.
Δηλαδή, ο νοσοκομειακός τομέας.
Και τρίτον, η οργάνωση και η δομή του συστήματος φορέων ασφάλισης.
Έτσι, λοιπόν, ταυτόχρονα στη Γερμανία...
για να την εντάξουμε κι αυτή...
έχουμε μια κυβέρνηση που αποτελείται...
από τους Χριστιανοδημοκράτες και τους Χριστιανοκοινωνιστές...
που είναι χριστιανικά συντηρητικά κόμματα.
Και το FTP, το φιλελεύθερο κόμμα...
με πολύ έντονες αντιλήψεις φιλελεύθερης αγοράς.
Κι αυτά τα κόμματα θέτουν μέχρι σήμερα...
τη βασική πίστη του νεοφιλελευθερισμού...
ως βάση για την πολιτική τους.
Και αυτήν εφαρμόζουν και εντός της ομοσπονδιακής κυβέρνησης.
Ο Ντάνιελ Μπαρ, ο Γερμανός υπουργός υγείας...
είναι κρατιδιακός πρόεδρος του FTP στη Βεστφαλία.
Τόσο η γερμανική πολιτική υγείας...
αλλά και η καθοδήγηση που ασκεί κατά την εφαρμογή του Μνημονίου...
διαμορφώνεται σε υψηλό βαθμό νεοφιλελεύθερα.
Και αυτό είναι δεδομένο.
Δεν γνωρίζουμε αν στις 22 Σεπτέμβρη του 2013...
η κατάσταση θα είναι η ίδια.
Αλλά για την ώρα το FTP δεν μπορεί να ξεπεράσει το 5%...
σύμφωνα με τις δημοσκοπήσεις.
Αλλά φοβάμαι ότι στη Γερμανία γίνεται μια καμπάνια...
για να δοθούν ψήφοι στους Φιλελεύθερους.
Κι ότι οι Συντηρητικοί θα βοηθήσουν το FTP...
να ξαναμπεί στο Κοινοβούλιο.
Είναι όμως πιθανό μετά τις 22 Σεπτέμβρη...
να έχουμε μια άλλη ομοσπονδιακή κυβέρνηση.
Αλλά φοβάμαι ότι δε θα είναι προοδευτική.
Το πιθανότερο είναι να έχουμε ένα μεγάλο Συνασπισμό.
Αυτό αλλάζει κάπως τις συνθήκες-πλαίσιο...
αλλά όχι τη βασική κατεύθυνση.
Θα μιλήσω για τους διάφορους πολιτικούς τομείς του Μνημονίου.
Ελπίζω να μας φτάσει ο χρόνος.
Για να σας δείξω προς τα που πιθανώς οδεύουμε.
Και να μοιραστώ τις εμπειρίες μου από τις τελευταίες δύο ημέρες...
επειδή πιστεύω ότι αυτό που προωθεί το Μνημόνιο...
δεν έχει καμία σχέση με το ισχύον σύστημα υγείας...
όπως το βίωσα εγώ τις δύο τελευταίες μέρες.
Είναι δύο διαφορετικοί κόσμοι.
Και για να το πούμε ξεκάθαρα...
αυτό που προσπαθούν να κάνουν απλά δεν μπορεί να γίνει.
Στην αγορά φαρμάκων στη Γερμανία ισχύει το εξής...
όσον αφορά στο θέμα της διαμόρφωσης τιμών...
δηλαδή την επιρροή που ασκείται στις τιμές των φαρμάκων...
έχουμε δύο θεσμοθετημένα μέτρα για την επιρροή των τιμών.
Το ένα μέτρο, θεωρούμε κι εμείς ως Linke, ότι έχει νόημα...
αλλά ότι δεν εφαρμόζεται επαρκώς.
Πρόκειται για την αξιολόγηση του οφέλους των φαρμάκων.
Παλιότερα στη Γερμανία είχαμε τα πατενταρισμένα φάρμακα.
Μια ευρεσιτεχνία καθιερωνόταν μόνο με την αλλαγή κάποιων μορίων.
Αυτά τα σκευάσματα δεν είχαν καμία δέσμευση στην τιμή τους.
Ο ιδιοκτήτης της ευρεσιτεχνίας μπορούσε να ορίσει τις τιμές...
κατά βούληση.
Μιλάμε δηλαδή για πολύ υψηλές τιμές.
Κι αυτό ανεξάρτητα από το εάν το φάρμακο...
είχε αποδεδειγμένο όφελος ή όχι.
Πολλά απ'αυτά τα φάρμακα δεν έχουν κανένα.
Τώρα θεσμοθετήθηκε μια αξιολόγηση οφέλους εκ των υστέρων.
Ο παρασκευαστής πρέπει να αποδείξει εντός ενός έτους...
ότι το νέο φάρμακο σε σύγκριση με τις ήδη υφιστάμενες θεραπείες...
έχει κάποιο πραγματικό όφελος.
Πράγμα το οποίο ελέγχεται από ένα ανεξάρτητο ίδρυμα.
και μόνο τότε μπορούν να ορίσουν τις τιμές τους όπως πριν.
Αυτός είναι ο τομέας των πατενταρισμένων φαρμάκων.
Όσον αφορά τα γενόσημα...
το γερμανικό σύστημα χρηματοδοτείται από τα ταμεία...
το οποίο διαφέρει από αυτό της Ελλάδας.
Έχουμε 130 ταμεία υγείας ακόμα.
Τα ταμεία αυτά γράφουν για τους ασφαλισμένους τους...
συγκεκριμένα γενόσημα, τα οποία και προωθούν...
ζητούν προσφορές από τους παρασκευαστές γενοσήμων...
και αυτός που θα δώσει την χαμηλότερη προσφορά...
γίνεται ο τροφοδότης του εκάστοτε ταμείου...
για φάρμακα με την ίδια δραστική ουσία...
και οι ασθενείς του ταμείου λαμβάνουν μόνο αυτό το φάρμακο.
Παίρνουν τη συνταγή απ΄το γιατρό, πηγαίνουν στο φαρμακείο...
και δεν παίρνουν αυτό που τους συνταγογραφήθηκε...
αλλά το εκπτωτικό φαρμακό που ορίζεται από το ταμείο.
Το οποίο έχει σταθερή τιμή.
Αυτό, αφ'ενός, φαίνεται να είναι καλό...
επειδή εξοικονομούνται χρήματα. Αυτό είναι το θετικό.
Αφ'ετέρου, όμως, υπάρχουν παρενέργειες...
τις οποίες πρέπει να προσέξουμε.
Ιδιαίτερα όσον αφορά το θέμα της συνέχισης μιας αγωγής.
Διότι πολύ ασθενείς είναι συνηθισμένοι...
να παίρνουν συγκεκριμένα φάρμακα για τις ασθένειές τους...
και πρέπει μετά να πάρουν άλλα, που δεν εμπιστεύονται...
που είναι διαφορετικά, με άλλα συστατικά...
και διαφορετικές παρενέργειες.
Έτσι προκαλούνται προβλήματα δυσανεξίας...
και καταλήγουν οι ασθενείς να μην τα παίρνουν...
πράγμα που επιδεινώνει την κατάστασή τους...
και έτσι οι επιπτώσεις είναι πιο ζημιογόνες...
από το αρχικό κέρδος των εκπτωτικών φαρμάκων.
Φοβάμαι πως με το Υπουργείο μας να καθοδηγεί...
θα θεσμοθετηθούν κι εδώ παρόμοιοι μηχανισμοί.
Παρόμοιοι μηχανισμοί αγοράς και διαμόρφωσης τιμών φαρμάκων.
Όσον αφορά τη χρηματοδότηση νοσοκομείων...
από το 2000...
θέσαμε σε εφαρμογή τις ομάδες διαγνωστικού συσχετισμού...
στη Γερμανία...
τα οποία ήταν ένα μεταβατικό στάδιο...
όπου σταματήσαμε την ισχύουσα ημερήσια χρέωση...
και καθορίσαμε πάγια...
τα οποία καθορίζονται με γνώμονα τη διάγνωση.
Το αποτέλεσμα ήταν η μείωση της νοσηλείας σε νοσοκομεία...
όπως και κάποιες δευτερεύουσες συνέπειες...
στις οποίες δε θέλω να αναφερθώ τώρα.
Γνωρίζω ότι στο Μνημόνιο αναφέρεται...
ότι θα εξεταστούν οι προϋποθέσεις για την καθιέρωση των μέτρων...
στην Ελλάδα.
Αυτή η διαδικασία έχει ήδη λάβει χώρα...
κι ότι στόχος είναι αυτός ο χρηματοδοτικός μηχανισμός...
να καθιερωθεί στην Ελλάδα.
Η χρέωση, δηλαδή, δε θα υπολογίζεται βάση ημερών...
ούτε βάση προϋπολογισμού ενός νοσοκομείου...
αλλά βάση των διαγνώσεων των νοσημάτων.
Αυτός είναι ο στόχος που κρύβεται από πίσω...
και οδηγεί στην οικονομικοποίηση των νοσοκομείων...
στον ανταγωνισμό μεταξύ νοσοκομείων...
και σε έναν ανταγωνισμό για συγκεκριμένους ασθενείς...
διότι κάποιες ασθένειες θα είναι πιο επικερδείς απ'ότι άλλες...
Ασθένειες που δε θα αμείβουν καλά θα μένουν απ'έξω.
Θα γίνονται δεκτές αυτές που θα επιφέρουν κέρδος...
και αυτές θα επιλέγονται.
Θα προκύψουν εντούτοις πολύ περίεργα φαινόμενα...
τα βλέπουμε ήδη στη Γερμανία.
Θα αναφέρω ένα παράδειγμα.
Υπάρχει η συντηρητική αγωγή της αρθρίτιδας...
και η δυνατότητα εμφύτευσης τεχνητών αρθρώσεων.
Από τη θεσμοθέτηση της χρέωσης βάση διαγνωστικού συσχετισμού...
η εμφύτευση τεχνητών αρθρώσεων ανέβηκε κατά 40% στη Γερμανία.
Αυτό δικαιολογείται εύκολα...
η εμφύτευση τεχνητών αρθρώσεων μπορεί εύκολα να σχεδιαστεί...
από το εκάστοτε νοσοκομείο...
και είναι πολύ πιο επικερδής με αυτό το σύστημα.
Πιο επικερδής από τη συντηρητική θεραπεία.
Έτσι εξηγούνται αυτά τα φαινόμενα.
Μόνο που το πρόβλημα είναι ότι ένα τέτοιο σύστημα...
λειτουργεί βάση μέσης διάρκειας νοσηλείας...
η οποία δεν είναι υπερβάσιμη.
Τα νοσοκομεία έχουν μια πολύ συγκεκριμένη αρχή.
Για κάθε διάγνωση έχει οριστεί μια μέση διάρκεια νοσηλείας.
Εάν ο ασθενής πάρει εξιτήριο πριν από αυτή τη διάρκεια...
το νοσοκομείο έχει κέρδος...
ενώ εάν μείνει περισσότερο δημιουργείται έλλειμμα.
Κοστίζει δηλαδή.
Αυτό προκαλεί μεγάλη πίεση για χορήγηση πρώιμων εξιτηρίων.
Στη Γερμανία έχουμε τα λεγόμενα αιματηρά εξιτήρια.
Οι ασθενείς παίρνουν εξιτήριο πολύ σύντομα μετά την επέμβαση...
ενώ οι πληγές τους δεν έχουν επουλωθεί.
Υπάρχουν κι άλλες επιπτώσεις...
όπου δίνουμε πρώιμα εξιτήρια...
και οι ίδιοι ασθενείς επιστρέφουν σύντομα με μια επακόλουθη νόσο.
Τις περισσότερες φορές στο ίδιο νοσοκομείο.
Κάτι που είναι θετικό για το ίδιο το νοσοκομείο...
διότι βγάζει καινούρια διάγνωση, οπότε και χρέωση εκ νέου.
Αυτό το σύστημα προϋποθέτει, ωστόσο...
ότι όλη η υποδομή του νοσοκομείου είναι δομημένη έτσι.
Δηλαδή, όλες οι διαγνώσεις πρέπει να μηχανογραφούνται...
μέσω ενός πληροφορικού συστήματος.
Πρέπει να διατηρούνται αυτά τα δεδομένα.
Απαιτείται λοιπόν η εκτενής κωδικοποίηση των διαγνώσεων.
Σήμερα επισκέφθηκα ένα νοσοκομείο στον Πειραιά...
και δεν είδα να πληρείται ούτε μια προϋπόθεση...
που θα μπορούσε να δικαιολογήσει...
τη θεσμοθέτηση πάγιων χρεώσεων βάση διαγνωστικού συσχετισμού.
Καμία προϋπόθεση, τίποτα.
Οπότε, αυτό που σχεδιάζουν με το Μνημόνιο...
απέχει πάρα πολύ από την πραγματικότητα.
Τουλάχιστον στα δημόσια νοσοκομεία της Ελλάδας.
Απέχει όσο η σελήνη από την γη.
Η απόσταση είναι τεράστια.
Δεν ανταποκρίνεται στην πραγματικότητα.
Ο τρίτος τομέας λοιπόν, η ασφάλιση της υγείας....
νομίζω ότι το αναφέρατε εσείς προηγουμένως...
το θέμα της χρηματοδότησης του συστήματος υγείας από φόρους.
Δεν είμαι δογματικός, όσον αφορά αυτό το θέμα...
για τη χρηματοδότηση από φόρους και εισφορές.
Και τα δύο έχουν πλεονεκτήματα και μειονεκτήματα.
Η χρηματοδότηση από φόρους έχει ένα τρομερό μειονέκτημα.
Είναι προφανές και το βλέπουμε και στην Ελλάδα.
Το έχουμε δει και στη Μεγάλη Βρετανία.
Συστήματα υγείας χρηματοδοτούμενα από φόρους...
τίθενται εύκολα υπό τον έλεγχο του Υπουργείου Οικονομικών.
όπου μπορούν να εφαρμοστούν γενικά μέτρα λιτότητας.
Αυτό είναι το μεγάλο πρόβλημα αυτών των συστημάτων.
Το βασικό σύστημα υγείας της Μεγάλης Βρετανίας...
που δημιουργήθηκε μετά τον 2ο Παγκόσμιο Πόλεμο...
ήταν αρχικά ένα πολύ καλό σύστημα υγείας...
όσον αφορά την προσβασιμότητα, την αποδοχή...
και την ικανότητα επίδοσης...
μέχρι που ανέλαβε η Μάργκαρετ Θάτσερ.
Αυτό που έκανε τότε ήταν ότι σε σύντομο χρονικό διάστημα...
για να προάγει κυρίως το ιδιωτικό σύστημα υγείας...
αποξήρανε οικονομικά το εθνικό σύστημα υγείας.
Και αυτό είναι το πρόβλημα της χρηματοδότησης από φόρους.
Το σύστημα λειτουργεί πολύ καλά όταν υπάρχει κοινωνική συναίνεση.
Όταν αποτελεί προτεραιότητα.
Όπως συμβαίνει στις Σκανδιναβικές χώρες...
εκεί έχουν τέτοια συστήματα υγείας...
τα οποία λειτουργούν πολύ καλά, λόγω της κοινωνικής συναίνεσης.
Στη Γερμανία το σύστημα χρηματοδοτείται από εισφορές.
Το πρόβλημα είναι ότι...
όταν βασίζονται αποκλειστικά στον παράγοντα εργασία...
είναι το ίδιο πρόβλημα με την Ελλάδα...
όταν οι εισφορές πρέπει να προκύπτουν από εισοδήματα...
τότε το σύστημα δέχεται πίεση...
όταν υπάρχει υψηλή ανεργία...
επισφαλείς συνθήκες εργασίας...
και χαμηλοί μισθοί.
Αυτό σε ένα βαθμό συμβαίνει και στη Γερμανία...
Το πλεονέκτημα ενός συστήματος που χρηματοδοτείται από εισφορές...
είναι ότι δεν το ελέγχει το Υπουργείο Οικονομικών.
Η κυκλοφορία χρημάτων ορίζεται ανεξάρτητα.
Η δική μας σκέψη, ως Linke στη Γερμανία...
χωρίς να θέλω να σας δώσω συμβουλές...
διότι ο καθένας ακολουθεί το δικό του δρόμο.
Εμείς, λοιπόν, ως Linke στη Γερμανία...
επιθυμούμε την επέκταση αυτού του συστήματος υγείας...
με σκοπό την ασφάλιση των πολιτών...
εντάσσοντας όμως όλα τα εισοδήματα...
από ενοίκια, μισθώσεις, κεφάλαια...
κι έτσι να χρηματοδοτείται το σύστημα υγείας.
Έτσι μπορούμε να ξεφύγουμε από τον παράγοντα εργασία.
Η ομοσπονδιακή μας κυβέρνηση τα βλέπει εντελώς διαφορετικά.
Και πιστεύω πως αυτό είναι προφανές...
και από τις κατευθύνσεις που δίνει το Μνημόνιο.
Πρόκειται για την οδό...
στην οποία οι παροχές υγείας δεν είναι πλέον δωρεάν...
αλλά πρέπει να τις πληρώνουμε.
Θεσμοθετούνται οι συμμετοχές.
Το ίδιο συμβαίνει και εδώ, απ'όσο είδα αυτές τις μέρες.
Υπάρχουν τέλη νοσηλείας και συνταγογράφησης.
Το οποίο ισχύει και στη Γερμανία.
Εμείς πληρώνουμε πάγιο νοσηλείας 10 ευρώ την ημέρα.
Πληρώνουμε συμμετοχές στις συνταγές σχετικά υψηλές.
Μέχρι πρότινος πληρώναμε 10 ευρώ το τρίμηνο...
για να μπορούμε να επισκεφθούμε έναν γιατρό.
Μπορούμε είτε να καταβάλουμε αυτές τις συμμετοχές...
είτε να πληρώνουμε ένα κατά κεφαλήν πάγιο.
Οι εισφορές, δηλαδή, δε θα εξαρτώνται από τo εισόδημα...
ως ποσοστό του εισοδήματος...
αλλά ο καθένας θα πρέπει να πληρώνει το ίδιο ποσό...
για τη χρηματοδότηση του συστήματος υγείας.
Με άλλα λόγια, ένα κατά κεφαλήν πάγιο.
Σαν να λέμε ότι μια γραμματέας...
θα πληρώνει την ίδια ακριβώς εισφορά με το αφεντικό της.
Μόνο που για το αφεντικό είναι, ας πούμε, 200 ευρώ...
από τις πέντε ή έξι χιλιάδες.
Το ίδιο θα πληρώνει και η γραμματέας...
από τα 1.600 ευρώ που παίρνει στη Γερμανία.
Ποσοστιαία, δηλαδή, δίνει πολύ περισσότερα.
Κάτι που είναι πολύ άδικο.
Πιστεύω ότι ιδίως ο Ντάνιελ Μπαρ, ο Υπουργός Υγείας μας...
είναι πολύ θετικός απέναντι σε αυτό το κατά κεφαλήν πάγιο.
Όπως επίσης και η Ευρωπαϊκή Ένωση.
Φαντάζομαι ότι με το Μνημόνιο...
θέλουν να το εφαρμόσουν και στην Ελλάδα.
Γι'αυτό το αναφέρω, άλλωστε.
Όχι επειδή θέλω να διηγηθώ ιστορίες από τη Γερμανία...
αλλά για να δείξω πώς είναι αυτοί οι άνθρωποι...
που έχουν αναλάβει την καθοδήγηση. Τι σκέφτονται.
Έτσι συμπεραίνουμε ότι θεωρούν...
ότι το σύστημα υγείας...
δεν είναι προπάντων ένα δημόσιο σύστημα πρόνοιας...
ότι δεν υπάρχει ουσιαστικά...
για να δημιουργεί πρόσβαση στην υγεία για όλους...
και ένα γενικό επίπεδο στη δημόσια υγεία...
αλλά το αντιμετωπίζουν ως οικονομικό κλάδο...
στον οποίο θα μπορούν να επιτευχθούν κέρδη...
και το οποίο θα πρέπει να είναι έτσι διαμορφωμένο.
Με στοιχεία ανταγωνισμού και με ανταγωνιζόμενους.
Και πιστεύω πως αυτή είναι η γραμμή του Μνημονίου.
Πράγμα το οποίο ευδοκιμεί ήδη σε μεγάλο βαθμό.
Απ'όσο άκουσα, οι ομάδες διαγνωστικού συσχετισμού...
βρίσκονται ήδη σε δοκιμαστικό στάδιο.
Αλλά απ'όσο ξέρω, τουλάχιστον μέχρι στιγμής...
δεν έχουν προβεί στην εφαρμογή τους.
Στην ερώτησή μας στο γερμανικό Κοινοβούλιο...
για το πώς πρόκειται να γίνει η εφαρμογή αυτή στην Ελλάδα...
η κυβέρνησή μας απάντησε...
ότι επεξεργάζονται τα σχέδια γι'αυτόν τον σκοπό...
τα οποία, όμως, δεν πρόκειται να μας γνωστοποιήσουν...
καθώς είναι θέμα της ελληνικής κυβέρνησης.
Εμείς μπορεί να μην τα μάθαμε, αλλά υπάρχουν.
Αύριο στις 10 το πρωί έχω συνάντηση στο Υπουργείο Υγείας.
και ελπίζω, ιδίως αν το χειριστώ καλά...
να μάθω κάτι παραπάνω...
για το βαθμό της εφαρμογής αυτών των σχεδίων.
Αλλά απ'ότι έμαθα από τον Ανδρέα...
ούτε το Υπουργείο Υγείας της Ελλάδας...
δίνει εύκολα πληροφορίες.
Οπότε είναι πιθανό να μου δώσουν κάποιες γενικές πληροφορίες.
Πάντως θα προσπαθήσω να μάθω όσο το δυνατόν περισσότερα...
για να τα γνωστοποιήσω στους συναδέλφους του ΣΥΡΙΖΑ.
Σας ευχαριστώ πολύ.