Tip:
Highlight text to annotate it
X
(Ψάλλει η χορωδία της μονής Sretensky Ψαλ.33/34): Ευλογήσω τον Κύριον εν παντί καιρώ...
Γεια σας. Είμαι η αδελφή Βάσσα και πίνω τον καφέ μου σήμερα προτού πάω στη δουλειά
εδώ στη Βιέννη, στην Αυστρία.
Εάν παρακολουθείτε αυτήν την εκπομπή, θα γνωρίζετε ότι έχουμε ήδη
αντιμετωπίσει κάποια προβλήματα με δύο
προηγούμενα μέλη των υπαλλήλων μας, τους άστεγους άστεγους μουσικούς που παίζουν στους δρόμους,
τον Πέπικ και τον Πάπικ, οι οποίοι την περασμένη εβδομάδα, εξαφανίστηκαν από την εκπομπή μας,
έχοντας κλέψει την καφετιέρα, την οποία έκτοτε έχουμε αντικαταστήσει,
και διάφορα άλλα αντικείμενα. Στην πραγματικότητα αποφάσισαμε να μην τους αναφέρουμε
στην αστυνομία,
αλλά, δυστυχώς, μιλήσανε στους παπαράτσι
και προκάλεσαν κάποιο πρόβλημα, προσπαθώντας να πουλήσουν συνεντεύξεις στον Τύπο
για τη δουλειά τους εδώ στο "Καφές με την αδελφή Βάσσα."
Δεν ξέρω αν η ιστορία είναι αληθινή, αλλά έχω ακούσει ακόμα
ότι είναι σε διαπραγματεύσεις με το « Colbert Report" (ένα αμερικανικό πρόγραμμα),
και σχεδιάζουν να κάνουν μια συνέντευξη με τον Stephen Colbert. Stephen, Stephen ...
αφού έχω επανειλημμένα αρνηθεί τις προσκλήσεις σου ... Αλήθεια;
Προκειται να μιλήσεις σε ΑΥΤΟΥΣ; Εν πάση περιπτώσει, πρέπει να προχωρήσουμε με την εκπομπή μας σήμερα.
Αυτή την εβδομάδα στις Ηνωμένες Πολιτείες Αμερικής οι θεατές μας θα γιορτάσουν
την Ημέρα των Ευχαριστιών (την Πέμπτη αυτής της εβδομάδας).
Οι Καναδοί θεατές μας γιόρτασαν αυτή τη γιορτή τον Οκτώβριο,
- δεν υπάρχει αμφιβολία, ακριβώς για να διαφέρουν.
Ω, Καναδά! (Μουσική: ο καναδικός εθνικός ύμνος)
Εν πάση περιπτώσει, εμείς θα μιλήσουμε για την Ημέρα των Ευχαριστιών
αυτή την εβδομάδα, αν και ξέρω ότι αυτό είναι ένα διεθνές πρόγραμμα,
που μεταφράζεται σε τρισεκατομμύρια γλώσσες. Ωστόσο,
«Eucharist» σημαίνει στην πραγματικότητα "Ευχαριστία- thanksgiving", και η Ευχαριστία
είναι σχετική με όλους τους θεατές μας. Έτσι, σήμερα θα μιλήσουμε για το τι
οι κατά το βυζαντινό τυπικό Χριστιανοί ονομάζουν «Θεία Λειτουργία»,
και τι οι Καθολικοί αποκαλούν «Mass», - Ευχαριστία.
Επειδή όλοι πηγαίνουν στην εκκλησία για την ακολουθία αυτή, και μερικές φορές ίσως δεν εστιάζουμε
στο τι πραγματικά κάνουμε. Γιατί ευχαριστούμε το Θεό,
και για ποιο πράγμα μιλάνε οι προσευχές. Για διάφορους λόγους,
μπορεί να είναι δύσκολο να εστιάσουμε στο τι είναι η Θεία Λειτουργία,
είτε επειδή δεν γνωρίζουμε πολλά πράγματα για την Λειτουργία, και εμείς απλά δεν "το πιάνουμε",
ή η προσοχή μας αποσπάται σε άλλα πράγματα που κάνουμε στην εκκλησία,
ή ίσως επειδή οι προσευχές σε πολλές από τις εκκλησίες μας
διαβάζονται σιωπηλά, έτσι ώστε δεν μπορούμε ποτέ να τις ακούσουμε.
Αλλά ας προσπαθήσουμε να ξαναεστιάσουμε σήμερα, επιλέγοντας
διάφορα κείμενα από τη βυζαντινού τυπικού Λειτουργία (του Αγίου Ιωάννου του Χρυσοστόμου),
γιατί ΜΠΟΡΟΥΜΕ να εστιάσουμε, και ΜΠΟΡΟΥΜΕ να "το πιάσουμε"
αν πραγματικά θέλουμε.
(ΤΙΤΛΟΣ: Ας ξαναεστιάσουμε στην Ευχαριστία)
Υπάρχουν πολλές σημαντικές πτυχές της Ευχαριστίας,
της οποίας ο απώτερος στόχος είναι η κοινωνία με τον Θεό.
Αλλά ας εστιάσουμε σε 3 πτυχές σήμερα,
ή σε 3 πράγματα που κάνουμε συμμμετέχοντας στην Ευχαριστία:
Ένα: να είμαστε ευγνώμονες. Δύο: να θυμόμαστε.
και τα Τρία: να προσφέρουμε. Ας σκεφτούμε αυτά τα 3 πράγματα
ενώ θα βλέπουμε αυτό το τμήμα της Ευχαριστιακής προσευχής, που ο ιερέας λέει
αμέσως μετά τις λέξεις «Ας ευχαριστήσουμε τον Κύριο!"
Ας αναρωτηθείτε, όπως διαβάζετε αυτό: Για ποιο πράγμα ευχαριστούμε;
Τι θυμόμαστε; Τι προσφέρουμε;
Τώρα, πρόκειται να γίνει μια μεγάλη παράθεση, αλλά πραγματικά προσπαθείστε να μείνετε μαζί μου εδώ,
επειδή σε πολλές από τις εκκλησίες μας, αυτή η προσευχή διαβάζεται σιωπηλά,
και ίσως να μην το ακούσετε πουθενά αλλού. Έτσι, ξεκινάει,
- αυτό που ο ιερέας διαβάζει μετά τα λόγια «Ας ευχαριστήσουμε τον Κύριο!"
(Κείμενο της Αναφοράς): «Είναι άξιο και δίκαιο να Σε υμνούμε,
να Σε ευλογούμε, να Σε δοξολογούμε, να Σε προσκυνούμε σε κάθε τόπο
που κυβερνά η πρόνοιά Σου.
Γιατὶ εσύ ᾿σαι Θεός, που δεν μπορούμε να εκφράσουμε με το λόγο, ούτε να Σε βάλουμε στο νου μας, (αποφατική θεολογία!)
ούτε να Σε δούμε με τα μάτια, ούτε να Σε καταλάβουμε. Δεν αλλάζεις ποτέ και είσαι πάντα και παντού ο Ίδιος,
Εσύ και ο Μονογενής Σου Υιός και το Άγιο Πνεύμα Σου".- (Αυτό είναι
Τριαδική θεολογία εδώ.) "Εσύ μας έδωσες ύπαρξη
από το μηδέν" (δημιουργία" εκ του μηδενός")," κι όταν ξεπέσαμε πάλι μας σήκωσες.
και δεν έπαψες να κάνεις τα πάντα ώσπου μας ανέβασες στον ουρανό
και μας χάρισες τη μέλλουσα βασιλεία Σου. Για ΟΛ' ΑΥΤΑ Σένα ευχαριστούμε,
τον Πατέρα και τον μονογενή Σου Υιό και το Άγιο Πνεύμα.
Για όλα αυτά, όσα ξέρουμε κι όσα δεν ξέρουμε,
για όσες ευεργεσίες βλέπουμε κι όσες δεν βλέπουμε, που έκανες σε μας.
Σε ευχαριστούμε και γι' αυτήν εδώ τη λειτουργία,που καταδέχτηκες να δεχτείς
από τα χέρια μας, αν και σε παραστέκουν χιλιάδες αρχαγγέλων
και εκατομμύρια
αγγέλων ... " Μετά από αυτό,
εκφωνούμε το «άγιος, άγιος, άγιος,"
συμμετέχοντας στις αγγελικές δυνάμεις στην δοξολογία του Θεού.
Συνεχίζω με την προσευχή: «Μαζί κι εμείς με αυτές τις άγιες δυνάμεις,
Δέσποτα φιλάνθρωπε, μεγαλόφωνα λέμε·
Άγιος είσαι και Πανάγιος, Εσύ και ο μονογενής Υιός Σου και το Άγιο Πνεύμα Σου
Άγιος είσαι καὶ πανάγιος και μεγαλόπρεπη είναι η δόξα Σου·
Εσύ, που τόσο αγάπησες τον κόσμο σου, ώστε να δώσεις τον μονογενή Σου Υιό,
για να μη χαθεί κανένας που πιστεύει σ' Αυτόν, αλλά να έχει αιώνια ζωή. (Ιω. 3,16).
Εκείνος, όταν ήρθε κι έκανε όλα όσα είχες οικονομήσει για μας,
τη νύχτα που παραδινότανε, μάλλον δε ο Ίδιος παράδινε τον εαυτό Του
για τη ζωή του κόσμου.
πήρε ψωμί στα άγια κι αμόλυντα κι αναμάρτητα χέρια Του ,
ευχαρίστησε και το ευλόγησε, το αγίασε και το έκοψε, το έδωσε στους αγίους μαθητές Του
και αποστόλους και είπε:"
Τώρα ακολουθούν οι «Συστατικοί Λόγοι,"
ή τα λόγια του Χριστού, όταν λέει «Λάβετε, φάγετε ..." και
"Πιείτε από αυτό ..." Μετά από αυτό, ο ιερέας συνεχίζει:
"Με την ανάμνηση λοιπόν (- τώρα αυτό είναι το κομμάτι στο οποίο θυμόμαστε) -
"αυτής της σωτήριας εντολής και όλων όσων έγιναν για μας ,
που είναι ο σταυρός, ο τάφος, η τριήμερη ανάσταση,
η ανάληψη στους ουρανούς, η καθέδρα στα δεξιά
του Πατέρα,
η δεύτερη και ένδοξη πάλι παρουσία,προσφέρουμε τα δικά Σου ( δώρα - δωρεές) απ τα δικά Σου (δώρα) σ' Εσένα
σε κάθε καιρό και για όλες τις ευεργεσίες.(- Αυτό, λοιπόν, είναι αυτό το οποίο προσφέρουμε.)
Αυτό ακολουθείται από την "Επίκληση,"
ή την επίκληση του Αγίου Πνεύματος επάνω σε μας και
στα δώρα. Εντάξει, τώρα ξυπνήστε όλοι!
Αυτό είναι το τέλος της μακράς παράθεσης. Έτσι
καλούμαστε με αυτή την προσευχή να είμαστε ευγνώμονες, να θυμόμαστε,
- δηλαδή, να μην είμαστε ξεχασιάρηδες. Διότι, ξεχνώντας ό,τι καλό έχει
γίνει για σας από οποιονδήποτε
σημαίνει αχαριστία. Και εμείς, επίσης, «προσφέρουμε»
που σημαίνει ότι δίνουμε ένα μέρος του εαυτού μας, όπως ο Θεός έδωσε σε μας.
Οπότε ας κρατήσουμε αυτά τα πράγματα στο μυαλό την επόμενη φορά
που θα συμμετάσχουμε στη Θεία Ευχαριστία, έστω και αν οι περισσότεροι από εμάς γνωρίζουμε ήδη
αυτά τα πράγματα.
Τώρα, θα πω μόνο λίγα περισσότερα για την ευγνωμοσύνη,
μια και οι Ευχαριστίες είναι το κύριο θέμα μας σήμερα.
Ακριβώς όπως η Ευχαριστία ή οι Ευχαριστίες είναι στο κέντρο
της μυστηριακής ζωής της Εκκλησίας, έτσι είναι και η ευγνωμοσύνη
στο κέντρο της εσωτερικής μας ζωής,
σε αυτό που η Καινή Διαθήκη αποκαλεί «σωτηρία». Στην ιστορία για τους
10 λεπρούς που ο Ιησούς θεραπεύει ή "καθαρίζει"
όπως λέει το Ευαγγέλιο (Κατά Λουκάν 17: 12-19), μόνο ένας επιστρέφει για να ευχαριστήσει τον Κύριο
που τον καθάρισε. Και ο Ιησούς λέει σ' αυτόν τον άνθρωπο:
"Σήκω και πήγαινε. Η πίστη σου σε έσωσε /
ή σε ολοκλήρωσε". ("Σέσωκέ σε», λέει.)
Τώρα, σχετικά με τους άλλους λεπρούς το Ευαγγέλιο δεν λέει ότι είχαν "σωθεί"
ή "τους ολοκλήρωσε." Λέει ότι είχαν "καθαριστεί" -
"Εκαθαρίσθησαν" στα ελληνικά. Είχαν καθαριστεί από μια σωματική
οδύνη, της λέπρας, αλλά δεν έγιναν ολοκληρωτικά καλά.
Επειδή δεν αγκαλιάσαν το δώρο με ευγνωμοσύνη προς Εκείνον που το έδωσε,
αλλά μάλλον επικεντρώθηκαν στο ίδιο το δώρο, ξεχνώντας
τον Δωρητή. Δεν είναι ότι αυτοί οι άνθρωποι δεν είχαν πίστη.
Ζήτησαν όλοι απ' το Χριστό να γίνουν καλά, να
τους καθαρίσει, - και το έκανε. Αλλά για να γίνει "ολοκληρωμένο"
θα πρέπει να προσθέσουμε την ευγνωμοσύνη στην πίστη σας.
Η ευγνωμοσύνη είναι ένας επαναπροσανατολισμός της εσωτερικής ζωής
που αλλάζει πραγματικά τα πάντα. Γιατί είναι η ευγνωμοσύνη τόσο σημαντική;
Επειδή μας κρατά σε επαφή με την πηγή
των χαρισμάτων μας. Και ο Θεός είναι η πηγή
όλων των χαρισμάτων, - των ευχάριστων πράγματων, και στο μονοπάτι που σηκώνουμε το σταυρό μας,
των δύσκολων πράγματων. Η ευγνωμοσύνη μάς κάνει να χρησιμοποιούμε τα δώρα
σύμφωνα με το χαρακτήρα και τις αξίες του Δωρητή μας.
- Και επίσης μας ευλογεί με τη χάρη Του, η οποία αφαιρεί
τη στάση της συνεχούς διαμαρτυρίας και αυτολύπησης,
από τη συνεχή σύγκριση με εκείνους που θεωρούμε ότι είναι πλουσιότεροι
Από το να βλέπουμε πάντα "το ποτήρι μισοάδειο", και ούτω καθεξής. Η ευγνωμοσύνη δεν έρχεται πάντα
εύκολα, όπως όλοι γνωρίζουμε. Θα πρέπει να καλλιεργηθεί και να εξασκηθεί.
Έχουμε την Ευχαριστία στο κέντρο της εκκλησιαστικής ζωής μας ως μια ευκαιρία να μάθουμε
αυτήν τη στάση,
να επαναπροσανατολίσουμε τη ζωή μας προς την ευγνωμοσύνη,
η οποία αλλάζει τα πάντα. Αυτά για σήμερα!
Καλή Ημέρα των Ευχαριστιών στους Αμερικανούς τηλεθεατές μας, και θα σας δω όλους
την επόμενη εβδομάδα! Σας ευχαριστώ.