Tip:
Highlight text to annotate it
X
Αν η μυθολογία δεν τελείωνε ποτέ ...
Αν ο Ιησούς Χριστός δεν υπήρξε ποτέ ...
Τότε τι;;;
φωνή του Kohn Marco Allegro
Αυτή ΔΕΝ είναι η εκδοχή της διάλεξης του Pharmacratic Inwuisition που κυκλοφόρησε το 2004. Αυτό το βίντεο που υπάρχει στο ιντερνετ είναι η επίσημη εκδοχή του DVD του 2007 που πουλάμε στην ιστοσελίδα μας. 6 00:01:27,353 --> 00:01:34,160 Αν θέλετε να αγοράσετε την εκδοχή του DVD υψηλής ευκρίνειας, παρακαλούμε πηγαίνεται στο www.gnosticmedia.com e / www.pharmacratic-inquisition.com
Aν πράγματι υπήρξε ένας Ιουδαίος, προσποιούμενος ότι ήταν μεσσίας, ονομαζόμενος Joshua ή Ιησούς
που σταυρώθηκε, μετά την πίεση των συμπολιτών του, υπό την αιγίδα του Πόντιου Πιλάτου.
μάλλον δεν θα το μάθουμε ποτέ
Δεν έχει σχεδόν καμία σημασία.
Το εσωτερικό του συμβουλίου της εκκλησίας γνώριζε για τα μυστικά γραπτά που δεν δημοσιοποιήθηκαν
Καθόλου, ούτε ανάμεσα στους πιστούς.
Ένα βίντεο που συνοδεύει το βιβλίο "Astro-theology and shamanism"
Jan Irvin και Andrew Rutajit
Όπως είπε ο πατέρας της Εκκλησίας του 2ου αιώνα, ο Κλημεντίνος της Αλεξάνδρειας,
δεν είναι απαραίτητο να αποκαλυφθούν όλες οι αλήθειες σε όλους τους ανθρώπους.
Ήχος από John Marco Allegro
Επιμέλεια: Andrew Rutajit
Μουσική: Andrew Rutajit
Για αναφορές σχετικές με την πληροφορία που περιέχεται σε αυτό το βίντεο,
παρακαλώ διαβάστε το "Astro-Theology & Shamanism"
από τους Jan Irvin και Andrew Rutajit,
διαθέσιμο σε βιβλιοπωλεία, amazon.com και www.gnosticmedia.com
υπότιτλοι στα Ελληνικά: Αλεξία συγχρονισμός:
φωνή του Jan Irvin
Δεν είναι μυστικό ότι οι γιορτές των Χριστουγέννων και της Πρωτοχρονιάς προωθούν την μέθη μαζί με τους εορτασμούς.
Ή, κατά το πολύ ελάχιστο, μια πρόποση.
Η μέθη είναι κομμάτι των παραδοσιακών πανηγυρισμών,
και ίσως δεν θα σας εκπλήξει να μάθετα ότι ο συνδυασμός μέθης και γιορτής μας έρχεται από την αρχαιότητα.
Παρόλα αυτά, μπορεί να σας εκπλήξει το γεγονός ότι η σύγχρονη θρησκεία έχει επίσης άμεσους δεσμούς με την τελετουργική μέθη.
Αυτές οι τελετουργίες και οι εορτασμοί στην αρχαιότητα ήταν συχνά ετήσια γεγονότα,
τα οποία καθορίζονταν από συγκεκριμένες αστρικές ευθυγραμμίσεις.
φωνή του Andrew Rutajit
Τα φυτά και οι άνθρωποι μοιράζονται αυτόν τον πλανήτη για εκατομμύρια χρόνια.
Τα φυτά έχουν υπάρξει η συνεχής πηγή φαγητού, ρουχισμού και στέγης για μας.
και κάθε μέρα καθώς βλέπουμε τον ήλιο να ανατέλλει,
ξέρουμε ότι ο ήλιος διατηρεί την δική μας ζωή και διατηρεί τις ζωές των φυτών-συμμάχων μας.
Παρόλα αυτά.....αυτή η εκπληκτική ιστορία του ετήσιου κύκλου του ήλιου,
και των κύκλων του φεγγαριού και των αστεριών και των φυτών έχουν αποσιωπηθεί.
Αυτές οι ιστορίες έχουν αποκρυφθεί για τόσο καιρό, που έχουν γίνει πλέον μυθολογία.
Και υπάρχει μια ακόμα εξαιρετικά σημαντική σχέση ανθρώπου/φυτών
που έχει παραβλεφθεί για τόσο καιρό, που έχει γίνει ταμπού.
Αναφέραμε ότι ο όρος Μεθολογία (Inebriology) μέχρι τώρα
ήταν ανύπαρκτη περιοχή έρευνας και όρος που χρησιμοποιούσαν μόνο μεθυσμένοι φοιτητές.
Αλλά δεν μπορούσαμε να σκεφτούμε πιο κατάλληλη λέξη
για να περιγράψουμε μια μελέτη σχετική με τον συμβολισμό και την ιστορία της τελετουργικής και εορταστικής μέθης.
Αυτή περιλαμβάνει την σε βάθος μελέτη του σαμανισμού και των ίδιων των ιερών φυτών.
Φυτά, μανιτάρια και διάφοροι συνδυασμοί φυτών
χρησιμοποιούνταν παραδοσιακά από τον σαμάνο (μάγο-ιερέα) για πολλές χιλιετίες για θεραπεία,
για εξαιρετικά βαθιά επίπεδα διαλογισμού
και τις τελετές τους, καθώς και σε Τελετές Μύησης.
Όλα αυτά παρέμεναν κρυμμένα στη γλώσσα, στην τέχνη, στο μύθο, στην παράδοση.
Και η εστίαση σε αυτή την τέχνη, τον μύθο και την παράδοση,
θα μας καθοδηγήσει στο ταξίδι μας στα αρχαία μυστήρια,
συνδυάζοντας την κατανόηση της γνώσης των φυτών με την αστρική γνώση.
«Αστροθεολογία και Σαμανισμός, στον Χριστιανισμό και σε Άλλες Θρησκείες»
Οι παλιότεροι, μεσαιωνικοί καθεδρικοί ναοί, συχνά ονομάζονταν Μυστικές Σχολές,
και οι Μυστικές Σχολές χρησιμοποιούνταν κυρίως για θρησκευτική, μυστικιστική, ακόμα και για επιστημονική μελέτη.
Παρόλα αυτά δεν υπήρχε εκκλησίασμα...δεν ήταν ανοιχτές στο κοινό.
Οι Μυστικές Σχολές είχαν παρόμοια δομή με τον τρόπο που οι μασόνοι οργανώνουν τις διδασκαλίες τους.
Κάποιος αρχίζει σαν νεομύητος, πολύ παρόμοια με τις αδελφότητες φοιτητών, και συχνά ορκίζεται στην μυστικότητα.
Μάλιστα, έχουμε ακόμα αδελφότητες φοιτητών και φοιτητριών
που προέρχονται από αυτές τις αρχαίες Μυστικές Σχολές.
Οι 12 τάξεις της σύχρονης εκπαίδευσης και τα πηλοφόρια προέρχονται από αυτή την αρχαία γνώση.
Στα πρόσφατα βιβία μου, ιδιαίτερα στα
«Το Ιερό Μανιτάρι και ο Σταυρός» (Sacred Mushroom and the Cross),
«Οι Πάπυροι της Νεκράς Θάλασσας και ο Χριστιανικός Μύθος» (Dead Sea Scrolls and the Christian Myth)
και το ερχόμενο «Ιατρέ, Θεράπευσε Εαυτόν» (Physician Heal Thyself),
προσπάθησα να αναδείξω την πολυεπίπεδη δομή των Βιβλικών αφηγήσεων και διδαγμάτων.
Η αποκρυπτογράφησή τους είναι δύσκολη, και μάλιστα σκόπιμα.
Ακριβώς όπως τα Εσσαϊκά μυστικά δεν ήταν για τα μάτια των αμύητων.
Ακόμα και τα γραπτά κείμενά τους ήταν τυλιγμένα και κρυμμένα σε σπηλιές
ή, σε μια επείγουσα ανάγκη απλά τα έσκιζαν και τα έριχναν σε ένα μυστικό υπόγειο δωμάτιο.
Τα πιο ζωτικά μυστήριά τους δεν καταγράφκαν ποτέ, όπως ξεκαθαρίζει ο Ιωσής (Josephus),
αλλά μεταδίδονταν μόνο προφορικά, κάτω από φρικτούς όρκους σιωπής.
Αυτές οι Μυστικές Σχολές δίδασκαν τα μέλη τους μέσω περίτεχνων δραμάτων,
χρησιμοποιώντας ένα θεατρικό έργο ή μια μεταφορά σαν μέθοδο μύησης και εκπαίδευσης.
Ας αρχίσουμε λοιπόν με μια από τις παλαιότερες διδασκαλίες που προέκυψαν ποτέ από τις Μυστικές Σχολές....
Ως εν ουρανώ και επί της γης.
Άλλος τρόπος να γίνει αυτή η δήλωση είναι να πει κανείς –
Όπως πάνω, έτσι και κάτω
είναι η αποδοχή των πολικά αντίθετων, φως και σκοτάδι, καλό και κακό, αυτό είναι το γιν και γιανγκ....
ο μακρόκοσμος και ο μικρόκοσμος.
Η Φιλοσοφία, η Αλχημεία, και πολλές άλλες αρχαίες διδασκαλίες,
μιλούν για αυτόν τον μακρόκοσμο και μικρόκοσμο – αυτό που βρίσκεται πάνω επίσης υπάρχει κάτω.
Αυτή η σχέση πολικών αντιθέτων είναι μια από τα πιο βασικά
και τα πιο παραμελημένα στοιχεία για την κατανόηση της αρχαίας φιλοσοφίας και θρησκείας.
Το περισσότερο και το λιγότερο, το θετικό και το αρνητικό, παράδεισος και κόλαση...ο μακρόκοσμος και ο μικρόκοσμος...
Αυτά τα πολικά αντίθετα βρίσκονται σε τέλεια αρμονία μεταξύ τους...
μπορείς να δεις την σχέση του Μακρόκοσμου με τον Μικρόκοσμο σαν τις οκτάβες σε ένα πιάνο...
μπορεί να πάλλονται σε διαφορετικές συχνότητες, αλλά εξακολουθούν να λειτουργούν αρμονικά μαζί.
Αυτή είναι μια αναπαράσταση του δέντρου Yggdrasil, που απεικονίζει την έννοια του «αυτά που βρίσκονται πάνω βρίσκονται επίσης κάτω».
Το δέντρο έχει κλαδιά και φύλλα πάνω από τη γη, και έχει διακλαδιζόμενες ρίζες κάτω από τη γη – το χθονικό βασίλειο.
Όπως στα επουράνια, έτσι και επί της γης.
Αυτή η διττή φιλοσοφία έχει εφαρμοστεί κατά την διάρκεια όλης της αρχαιότητας στη θρησκεία, στην αλχημεία και στον μυστικισμό.
Οι αστερισμοί στον ουρανό φτιάχνουν την Μεγαλύτερη Ιστορία που Ειπώθηκε Ποτέ,
και μεταξύ αυτών των αστερισμών είναι οι ανθρωπόμοφροι θεοί της μυθολογίας...
οι Δίδυμοι, ο Ηρακλής, η Ανδρομέδα, ο Κηφεύς, και οι υπόλοιποι.
Στον ουρανό βρίσκονται επίσης τα ζώα, όπως ο Αετός, η ‘Υδρα, ο Ταύρος, ο Ιχθύς και ούτω καθεξής.
αυτοί δεν είναι ακριβώς «Ανθρωπομορφισμοί», αλλά μάλλον «Ζωομορφισμοί»...
και σέβονταν και αυτοί σαν θεοί.
Από εδώ μάλιστα προέρχεται η λέξη «Ζώδιο», καθώς από το Ζω προέρχεται η λέξη «Ζώο» Ζώδιο.
Η Βίβλος μας λέει ότι, παρότι είμαστε θνητοί, είμαστε επίσης θεοί.
Κατά συνέπεια, αυτή η εφαρμογή των ζωδιακών σημάτων στα σώματά μας συμβαίνει συμβολικά.
Ως εν ουρανώ και επί της γης....
ο ναός του θεού βρίσκεται στους ουρανούς και βρίσκεται εντός μας επίσης.
Παρόλα αυτά, εμέις δημιουργούμε αυτούς τους ανθρωπομορφισμούς....αυτούς τους θεούς χτισμένους από συνδυασμούς της φύσης...
αστρικοί θεοί, θεοί των φυτών, θεοί γονιμότητας, ή σύνθετοι θεοί που περιέχουν πολλά διαφορετικά στοιχεία...
και συχνά λατρεύονταν και γράφονταν για αυτούς σα να ήταν ζωντανές θεότητες.
Ακόμα και αν υπήρχε ένας σχισματικός Εβραίος δάσκαλος που ζούσε στην Παλαιστίνη στο πρώτο κομμάτι του πρώτου αιώνα,
με το όνομα Joshua ή Ιησούς, δεν είχε καμία σχέση με τον σταυρωμένο Χριστό της θεολογίας του Αποστόλου Παύλου
και, συνεπώς, δεν είχε κανένα ρόλο στην δημιουργία αυτού του χαρακτηριστικού αμαλγάματος πίστεων που τελικά κατέκλυσε τον κόσμο.
Όσον αφορά τις αφηγήσεις των ευαγγελίων για τον Ιησού, μπορούμε να απελευθερώσουμε τους εαυτούς μας μια για πάντα από την ανάγκη
να δεχόμαστε μια πραγματικότητα στην οποία χρειάζεται να στήσουμε ένα ιστορικά πειστικό πορτραίτο ενός δασκάλου του πρώτου αιώνα
που σε τρία σύντομα χρόνια υποτίθεται ότι θεμελίωσε μια νέα θρησκεία
ή μεταμόρφωσε τόσο μια προυπάρχουσα μεσσιανική πίστη που μπόρεσε να γίνει σχεδόν αμέσως αποδεκτή σε έναν πολυθεϊστικό κόσμο.
Έχουμε να κάνουμε με μύθο, όχι με ιστορία.
Το ερώτημα που πρέπει τώρα να θέσουμε είναι «Ποια είναι η φύση και ο σκοπός αυτού του μύθου».
Ο Σολ Ινβίκτους (Sol Invictus) συχνά αναφέρεται ως Μίθρα (Mithra) εξαιτίας της ισχυρής συσχέτισής τους.
Μάλιστα, ο Περσικός και Ρωμαικός θεός του ήλιου Μίθρα (Mithra), στο Μιθραϊκό Κρόνο
ή Προσωποποίηση του Άπειρου Χρόνου
βρίσκεται στο κέντρο των ζωδίων. Περιστοιχίζεται από τους 12 βοηθους του ή τους 12 βοηθούς του ήλιου.
Συχνά βρίσκει κανείς μια θεά, έναν ήλιο, ή κάποιου είδους θεικό ον μέσα στο ζώδιο, όταν αυτό αναπαρίσταται στην τέχνη.
Ακόμα, υπάρχουν παλιές ζωγραφιές και τοιχογραφίες του Χριστού να κάθεται πάνω σε ένα θρόνο, περιστοιχισμένος από τους 12 βοηθούς του,
που μερικές φορές αναπαρίστανται σαν 12 άγγελοι, και άλλες φορές σαν τους αποστόλους.
Έχουμε βρει μέχρι και μερικούς που απεικονίζονται με τα 12 ζωδιακά σύμβολα.
Το σημαντικό που πρέπει να γνωρίζει κανείς για την θεότητα είναι ότι αποτελεί απλά έναν χαρακτήρα.
Αυτά που είναι σημαντικά είναι τα γνωρίσματα του χαρακτήρα και το φυσικό παράστημά του.
Το όνομα του χαρακτήρα μπορεί να εναλλαχθεί και να εφαρμοστεί σε διαφορετικές κουλτούρες και Εποχές,
αλλά πολυάριθμα γνωρίσματα έχουν παραμείνει τα ίδια σε διάφορες θεότητες,
συμπεριλαμβανομένων του Χριστού, του Κρίσνα, του Χόρους, του Μίθρα, του Βούδα, του Κετζοκοάτλ και πολλών άλλων.
Πολλά από αυτά τα γνωρίζματα αντιπροσωπεύουν αυτό το «αστέρι του θαύματος».
Αυτόν τον μοναδικό υιό του δημιουργού...Θεός του Θεού, Φως του Φωτός...
γεννημένος, όχι φτιαγμένος...
με άλλα λόγια, και όπως θα ήθελε να τονίσει ο Jordan Maxwell,
αυτή η μπάλα φωτός στον ουρανό δεν είναι δική μας ευθύνη, είναι η ευθύνη του Θεού, δεν είναι ο δικός μας υιός, είναι ο υιός του Θεού.
Αυτός ο σεβάσμιος ήλιος είναι το κύριο αστέρι όλων των αστεριών. Είναι το μόνο αστέρι πραγματικής σημασίας για εμάς, γιατί μας δίνει την ζωή μας.
Παρομοίως, σε αυτή την μακροσκοπική προσωποποίηση, ο ήλιος και όλα τα άλλα αστέρια στον ουρανό είναι Βασιλείς...
Ο Ιησούς, ο Χόρους και όλοι οι άλλοι «Θεούς του ήλιου», γίνονται ο Βασιλιάς των βασιλέων.
Η μυθολογία ποτέ δεν τελείωσε, ο Ιησούς είναι ο νεότερος μύθος, και οι περισσότεροι άνθρωποι είναι αρκετά έξυπνοι για να το γνωρίζουν αυτό,
αλλά πάρα πολλοί είναι απλά πολύ τρομαγμένοι για να το αντιμετωπίσουν.
Τα ζώα στο σπίτι μου τείνουν να ακολουθούν τον ζεστό ήλιο μέσα στο σπίτι τα πρωινά.
Αυτές οι κηλίδες ήλιου στο πάτωμα βρίσκονται σε διαφορετικές θέσεις στις 7 το πρωι την άνοιξη, σε σχέση με τις 7 το πρωί το φθινόπωρο.
Η κλίση του άξονα της γης είναι αυτή που επιφέρει αυτές τις εποχιακές αλλαγές.
Και, όσο απλή έννοια και να είναι αυτή, αυτή είναι και η είσοδος σε μερικά από τα πιο προφυλαγμένα μυστήρια της θρησκείας.
Αν κινηματογραφήσετε, βιντεοσκοπήσετε, ή ακόμα και αν πάρετε φωτογραφίες σε συνεχόμενα χρονικά διαστήματα το βορειοανατολικό τμήμα του βραδινού ουρανού σε μια καθαρή νύχτα,
θα δείτε την φαινόμενη περιστροφή των αστεριών γύρω απο το Πολικό Αστέρα, καθώς η γη περιστρέφεται γύρω από τον άξονά της.
Αλλά παρατηρήσετε, καθώς αυτά τα αστέρια φαίνονται να γυρίζουν σε ένα κύκλο, τα αστέρια στον Ανατολικό ορίζοντα φαίνονται να ξημερώνουν, ακριβώς όπως ο ήλιος.
Πριν υπάρξουν ημερολόγια, και πολύ πριν να υπάρξουν φώτα σε κάθε γωνία των δρόμων,
μπορούσε κανείς να κοιτάζει τον βραδινό ουρανό και να ξέρει πότε να προετοιμαστεί για τον χειμώνα ή πότε να φυτέψει τη σοδειά του.
Όμως, σήμερα, με τα δυνατά φώτα και τις μεγάλες πόλεις,
Γίνεται όλο και πιο δύσκολο να δει κανείς αυτά τα αστέρια το βράδυ, εξαιτίας της φωτορρύπανσης.
Οι πρόγονοί μας δεν είχαν αυτό το πρόβημα.
Οι Μυστικές Σχολές τους, οι εορτασμοί και οι τελετές επικεντρώνονταν σε αυτούς τους ετήσιους, και εύκολα παρατηρούμενους, αστρικούς κύκλους,
και ο βραδινός ουρανός ζωντάνευε με τα αστέρια του.
Για να κατανοήσουμε καλύτερα αυτούς τους ετήσιους ουράνιους κύκλους, ας αρχίσουμε την άνοιξη.
Στις 8:30 το πρωί βλέπουμε ότι ο ήλιος είναι πάνω από τον ορίζοντα, και πίσω του είναι ο αστερισμός του Ιχθύος.
Αν προχωρήσουμε στο φθινόπωρο, παρατηρούμε ότι ο ήλιος φαίνεται να παραμένει στην ίδια περιοχή του ουρανού αυτή την συγκεκριμένη ώρα της ημέρας.
Και αν προχωρήσουμε κατά δύο μήνες, βλέπουμε ότι ο ήλιος φαίνεται να βρίσκεται σε μια τελείως νέα τοποθεσία, ακριβώς την ίδια ώρα το πρωί.
Όταν υπερθέσουμε την θέση του ήλιου στις 8:30 το πρωί, νωρίς το φθινόπωρο,
με την θέση του ήλιου το πρωί των Χριστουγέννων – στην ίδια ώρα της ημέρας – η μετατόπιση είναι προφανής.
Αυτή η «πτώση» συμβαίνει κάτω από το ζώδιο του Σκορπιού, το φθινόπωρο.
Ο σκορπιός δαγκώνει στην πλάτη. Μπορεί να σε προδώσει κοιτάζοντάς σε στα μάτια, καθώς σε κεντρίζει με την ουρά του.
Το τσίμπημα ενός σκορπιού μπορεί να μοιάζει με δύο χείλια, σαν ένα φιλί.
Αυτό συμβολίζεται στις γραφές με την ιστορία του Ιούδα. Ο Ιούδας πρόδωσε τον Ιησού με ένα φιλί.
Από αυτό το σημείο και μετά, ο Ιησούς πέφτει συμβολικά προς τον θάνατό του.
Και στη φύση, από αυτό το σημείο και μετά, από την γήινη προοπτική μας (από το βόρειο ημισφαίριο),
ο ήλιος φαίνεται να ανεβαίνει στον ορίζοντα όλο και πιο κοντά στο νότο κάθε μέρα...
πέφτει προς τον θάνατό του από τότε που πέρασε δίπλα από τον σκορπιό.
Κάθε μέρα, μετακινείται όλο και πιο μακριά προς το νότο.
Οι μέρες γίνονται μικρότερες και μικρότερες, οι νύχτες μακρύτερες και μακρύτερες, και ο καιρός γίνεται όλο και πιο κρύος.
Την πρώτη μέρα της χειμερινής ισημερίας, 21 Δεκεμβρίου, ο ήλιος όχι μόνο θα σταματήσει την φαινόμενη πτώση του σε αυτή την άβυσσο,
θα σταματήσει και αυτή την κίνηση προς το Νότο.
Για τρεις μέρες, ο ήλιος θα φαίνεται να ανατέλλει στον ορίζοντα σε ακριβώς το ίδιο σημείο.
Δεν φαίνεται πια να πέφτει... επειδή η «πτώση» του έχει τελειώσει.
Μετά από τρεις μέρες, κατά τις οποίες ο ήλιος φαίνεται να είναι νεκρός, καθώς δεν έχει κινηθεί με τον συνηθισμένο του τρόπο,
αρχίζει να κινείται στην αντίθετη κατεύθυνση – προς τον Βορρά...και ο κύκλος συνεχίζεται.
Και ανάλογα με την ετήσια κλίση της γης σε σχέση με τον ήλιο,
αν ζούσες πάνω από γεωγραφικό πλάτος 66.5 με 67 μοιρών,
θα παρατηρούσες ότι κατά αυτές τις τρεις μέρες του συμβολικού θανάτου του ήλιου, δεν υπάρχει ήλιος στον ουρανό.
Σε αυτό το μέρος του κόσμου, στο οποίο τυχαίνει να είναι και το μέρος από όπου προέρχονται οι Σκανδιναβικές μας παραδόσεις των Χριστουγέννων,
ο ήλιος θα παραμείνει κάτω από τον ορίζοντα (στο χθονικό βασίλειο, που μερικές φορές αποκαλείται κόλαση) για τρεις μέρες.
Όλες αυτές είναι αλληγορίες του Ημερίσιου Άστρου μας.
Ειρωνικά, ο όρος «Ημερήσιο Άστρο» έχει υιοθετηθεί από πολλές Χριστιανικές Εκκλησίες σε όλο τον κόσμο.
Ο Ιησούς είναι το άστρο της ημέρας, ο Βασιλιάς των βασιλέων.
Ένα άλλο αστέρι που ανταγωνίστηκε αυτό το άστρο ημέρας για το φως του πρωινού λεγόταν «Πρωινό Αστέρι»,
γνωστό σε μας σήμερα ως ο πλανήτης Αφροδίτη.
Επειδή αυτό το πρωινό αστέρι ανταγωνίστηκε το φως του ήλιου μας, το άστρο της ημέρας, ή τον «Ιησού», ήταν γνωστό ως «Εωσφόρος».
Ποια είναι η σημασία του να έχει γεννηθεί κανείς κάτω από ένα αστέρι;
Ο Χόρους γεννήθηκε κάτω από ένα αστέρι στην παρθένο ‘Ισις.
Ο Ιησούς λεγόταν επίσης ότι γεννήθηκε κάτω από ένα αστέρι σε παρθένο μητέρα.
Αυτά όλα αποτελούν μέρος από την μικροκοσμικη προσωποποίηση ενός γεγονότος που συμβαίνει στον ουρανό τις πρώτες ώρες του πρωινού της 25ης Δεκεμβρίου (στο βόρειο ημισφάιριο).
Είναι ένας έξυπνος τρόπος για να αναπαρασταθούν αυτά που βρίσκονται από πάνω, και αυτά που βρίσκονται από κάτω, απεικονίζοντας το ίδιο το αστέρι και την προσωποποιημένη θεότητα.
Οι αρχαίοι δημιούργησαν ολόκληρους πολιτισμούς και μυθολογίες γύρω από αυτές τις ιδέες, γνωστοί ως Αστροθεολογία.
Και επειδή οι ουρανοί αντικατοπτρίζουν την θέληση του Μεγάλου Αρχιτέκτονα,
ο άνθρωπος συνεχώς επειχειρεί να αναπαράγει στη γη αυτά που βλέπει στους ουρανούς.
Στην αντιπροσωπευτική Χριστιανική εκδοχή αυτού του παραμυθιού, τρεις σοφοί ακολουθούν αυτό το αστέρι στην γέννηση του νέογέννητου σωτήρα.
Τι είναι αυτό το αστέρι, ποιοι είναι αυτοί οι «σοφοί», ή τρεις βασιλείς που το ακολουθούν,
και το αστέρι οδηγεί με κάποιον τρόπο αυτούς τους τρεις βασιλιάδες στην γέννηση ενός ηλιακού θεού;
Οι απαντήσεις σε αυτές τις ερωτήσεις είναι κυριολεκτικά γραμμένες στα άστρα.
Την εποχή των Χριστουγέννων μπορείς να βγεις έξω τη νύχτα και να κοιτάξεις ανατολικά, και εκεί, στον οριζοντα, μπορείς να δεις τους τρεις πραγματικούς βασιλείς της ανατολής.
Και θα ακολουθούν το φωτεινότερο άστρο στον ουρανό.
Αυτά τα αστέρια σημειώνουν την τοποθεσία όπου ο ήλιος θα ανατείλλει τη μέρα των Χριστουγέννων.
Αυτό ήταν ακόμα πιο εμφανές πριν 2000 χρόνια, όταν αυτοί οι θρύλοι ξεκίνησαν, αλλά ακόμα φαίνεται με ευκολία σήμερα.
Αυτά τα αστέρια δεν θα είναι σε αυτή τη θέση σε άλλες εποχές του χρόνου,
κατεβαίνουν για να δημιουργήσουν αυτή την ευθυγράμμιση κατά την ισημερία, ή κατά την διάρκεια των Χριστουγέννων.
Είναι μάλιστα αρκετά ακριβές, και το βλέπετε με τα ίδια σας τα μάτια.
Είναι μάλιστα αρκετά ακριβές, και το βλέπετε με τα ίδια σας τα μάτια.
και περιμένετε μέχρι να δείτε την ζώνη του Ορίωνα να ανατέλλει στον ορίζοντα.
Θα παρατηρήσετε ότι είναι σκοτάδι για αρκετή ώρα όσο περιμένετε να συμβεί αυτό.
Αλλά αν περιμένουμε ένα μήνα και βγούμε έξω το βράδυ στα μέσα Ιανουαρίου,
ο ουρανός θα φαίνεται εντελώς διαφορετικός.
Τώρα, όταν κοιτάτε στον ανατολικό ορίζοντα και περιμένετε να δείτε την ζώνη του Ορίωνα να ανατέλλει στον ορίζοντα,
θα παρατηρήσετε ότι είναι πολύ φωτεινά έξω για να δείτε τα αστέρια, και η ζώνη του Ορίωνα δεν φαίνεται στον ορίζοντα.
Όμως αν πάμε πίσω στις 24 Δεκεμβρίου, παραμονή Χριστουγέννων, και βγείτε έξω και περιμένετε μέχρι να δείτε την ζώνη του Ορίωνα να εμφανιστεί στον Ανατολικό Ορίζοντα,
θα παρατηρήσετε ότι αυτά τα τρία αστέρια φαίνονται να ξεκινούν το ταξίδι τους στον ουρανό ακριβώς κατά την δύση του ήλιου.
Αυτός ο αστερισμός ανεβαίνει στον ορίζοντα μόλις ο ουρανός είναι αρκετά σκοτεινός ώστε να αναδείξει τα αστέρια.
Αυτά τα αστέρια ταξιδεύουν πιο μακριά στον νυχτερινό ουρανό την παραμονή των Χριστουγέννων παρά οποιαδήποτε άλλη νύχτα.
Σε αυτά τα μεσάνυχτα, θα δείτε επίσης στον ανατολικό ορίζοντα να ξεπροβάλλει το κεφάλι του αστερισμού της Παρθένου.
κατά τις 3:30 το πρωί των Χριστουγέννων, η Παρθένος βρίσκεται τελείως πάνω από τον ορίζοντα
Μετά παίρνει την θέση της. Ετοιμάζεται να γεννήσει συμβολικά
τον ήλιο, αφότου πάτησε πάνω στο κεφάλι του Φιδιού, του ουράνιου φιδιού, με το πόδι της.
Ο πρωινός ήλιος θα ανατείλλει ακριβώς κάτω από την Παρθένο αυτό το συγκεκριμένο πρωινό,
σα να το είχε γεννήσει αυτή.
Η μυθολογική γέννηση του ηλιακού θεού – Γεννημένος από Παρθένο.
Μετά το ξημέρωμα το πρωί των Χριστουγέννων, το πουλί, ο Αετός, θα φαίνεται να στέκεται πάνω στον ήλιο.
Αν γυρίσουμε προς τη δύση σε αυτήν ακριβώς τη στιγμή, θα δούμε το φίδι, την ‘Υδρα, να έρπεται προς τον ορίζοντα.
Όλα αυτά μας επαναφέρουν στο σύμβολο του δέντρου Yggdrasil με το πουλί από πάνω και το φίδι από κάτω.
Αυτό το σύμβολο θα είναι κυρίαρχο σε ετούτο το βίντεο.
Το δέντρο απλώνεται τώρα έξω, προς τους ουρανούς, πάνω από τη γη.
Συμβολικά, το δέντρο Yggdrasil μεγαλώνει για να αντιπροσωπεύσει το δέντρο του κόσμου...
Όσο απομακρυνόμαστε από αυτή τη φιλοσοφία,
το δέντρο Yggdrasil γίνεται το Axis mundi, που είναι επίσης γνωστό ως ο άξονας της γης
απλώνοντας τα κλαδιά του προς τα αστέρια και αναδεύοντας τους γαλαξίες.
Αυτό είναι συμβολικό των πολικών αντιθέσεων της γης.
Επειδή η γη έχει κεκλιμμένο άξονα, τα αστέρια φαίνονται σα να περιστρέφονται γύρω από τον Πολικό Αστέρα το βράδυ.
Όχι μόνο περιστρέφεται η γη γύρω από αυτόν τον άξονα,
αλλά εξαιτίας της βαρυτικής έλξης του ήλιου, του φεγγαριού και άλλων πλανητών, επίσης ανεβοκατεβαίνει σαν σβούρα γύρω από τον άξονά της.
Μια πλήρης περιστροφή έχει ονομαστεί «Μέγα Έτος», «Αστρικό Έτος», «Πλανητικό Έτος» και η «Προπόρευση των Ισημεριών».
Ένα πλήρες Μέγα Έτος κάνει περίπου 25,800 χρόνια.
...αυτή η περίοδος 25,800 ετών διαιρείται στα 12 σπίτια του ζωδιακού κύκλου
δημιουργώντας 12 Εποχές.
Ακριβώς όπως ένας κανονικός χρόνος χωρίζεται στα 12 σπίτια του ζωδιακού κύκλου – για να φτιάξει 12 μήνες.
Κατά συνέπεια, μπαίνουμε σε νέο «Μέγα Μήνα» ή νέα Εποχή κάθε 2,150 χρόνια.
Ακριβώς όπως ένας κανονικός χρόνος έχει δώδεκα μήνες, το μέγα έτος έχει 12 Εποχές
και αυτές σημειώνονται με ακριβώς τα ίδια σύμβολα που μας είναι γνώρισμα.
Αλλά, σε αντίθεση με την γνωστή περιφορά των ισημεριών,
που προχωράει προς τα μπροστά, μέσα στο ζωδιακό κύκλο κατά την κανονική περιφορά, ή προπόρευση των μηνών
στην διάρκεια της μετάπτωσης των ισημεριών
...πάμε ανάποδα στον ζωδιακό κύκλο, καθώς μπαίνουμε σε νέες Εποχές.
Προχωρώντας ανάποδα στο ζωδιακό κύκλο,
μπορεί να αρχίσουμε να καταλαβαίνουμε πώς τα ζώδια έχουν επηρεάσει συμβολισμούς κατά τη διάρκεια της ιστορίας.
Όλοι γνωρίζουν ότι ο Χριστιανισμός είναι ένα είδος Ιουδαϊσμού,
μια πολύ ακραία, σχεδόν γελοία μορφή Ιουδαϊσμού.
Στον μεσσία δίνεται μια αρκετά μη-Ιουδαϊκή διάσταση, και ούτω καθεξής.
Για έναν ιστορικό των θρησκειών, το πιο σημαντικό είναι να γνωρίζει από που προήλθαν αυτές οι ιδέες και πως συνενώθηκαν.
Όλα τα ζώδια κυβερνούνται από τα τέσσερα στοιχεία.
Η γη και το νερό είναι στοιχεία που θεωρείται ότι έχουν θηλυκή φύση.
Όλοι έχουμε ακούσει τη γη να αποκαλείται μητέρα.
Ένα άλλο όνομα για τις θάλασσες είναι marine, που προέρχεται από το Λατινικό mare, ή mari, που σημαίνει θάλασσα.
Οπότε αυτό το θηλυκό – δεμένο με το νερό – σημάδι που χαρακτηρίζει την Εποχή του Καρκίνου, μπορεί να θεωρηθεί σαν
μια αναπαράσταση των μητριαρχικών δομών εκείνης της Εποχής.
Μπορείτε να το θεωρήσετε σύμπτωση αν θέλετε, αλλά πριν έξι με επτά χιλιάδες χρόνια,
είχαμε κυρίως μητριαρχικές και ισόνομες κοινωνικές δομές.
Ήταν μια κοινωνία ισονομίας, όπου οι άντρες δεσμεύονταν στην κοινωνία, εξαιτίας της μητριαρχικής δομής.
Η πραγματική εποχή των Διδύμων – με τους δίδυμους –
πίσης τυχαίνει να σημειώνει την χρονική περίοδο του τέλους των μητριαρχικών, ισόνομων κοινωνικών δομών, όπου οι άντρες και οι γυναίκες ήταν ίσοι....
δίδυμοι, που λέει ο λόγος.
Ο ταύρος τότε έγινε σύμβολο της πατριαρχίας, περίπου στον καιρό της Εποχής του Ταύρου,
που συμβολίζεται από τον Θεό Κρίσνα με ένα ταύρο.
Οι ταύροι ήταν επίσης ιεροί στην πατριαρχική Αίγυπτο.
Και στην αρχαία Περσία και Ρώμη, σε πολλά αγάλματα και ζωγραφιές,
θα δείτε τον Μίθρα να μαχαιρώνει τον Ταύρο, βγάζοντας την ανθρωπότητα από την Εποχή του Ταύρου.
ή μάλλον πό την Εποχή του Taurus.
Οι ιστορίες στην Βίβλο μας λένε ότι ο Μωυσής κατέβηκε από το βουνό με τις πλάκες του νέου νόμου σε δύο διαφορετικές περιστάσεις.
Την πρώτη φορά που κατέβηκε από το βουνό με το νέο νόμο, 277 00:28:47,792 --> 00:28:52,363 ...παρατήρησε ότι ο λαός του είχε κατασκευάσει ένα χρυσό μοσχάρι και το λατρεύανε.
Ο Μωυσής τότε θύμωσε και πέταξε τις πλάκες στους βράχους, και κυριολεκτικά έσπασε τον νόμο.
Μερικές φορές μπορεί να βρει κανείς ζωγραφιές των Δέκα Εντολών
που δείχνουν τον ταύρο στο φόντο με έναν ηλιακό δίσκο ανάμεσα στα κέρατά του,
παρόμοιο με τον Απις της Αιγύπτου, ή το ζώδιο του Ταύρου.
Όταν ο Μωυσής και οι Εβραίοι φυσούν το σοφάρ στους ουρανούς σε εξύμνιση,
χρησιμοποιούν το κέρατο ενός ταύρου.
Λατρεύουν τον θεό τους χρησιμοποιώντας ένα ταύρο.
Ο Μωυσής συχνά αναπαρίσταται με κέρατα να βγαίνουν από το κεφάλι του, σαν αναπαράσταση του Κριού, το κριάρι.
Το κεφάλι του Μωυσή μοιάζει περισσότερο με αυτό της βιβλικής παράδοσης, και η βιβλική παράδοση αντανακλά τις παλιές Μυστικές Σχολές.
Το ρυτιδιασμένο πρόσωπο και τα βαριά φρύδια, το μέτωπο με τα κέρατα σε συμφωνία με την παράδοση των μυστηριακών ηθοποιών...
Με άλλα λόγια, η ιστορία του ήλιου και των αστεριών διατηρήθηκε ζωντανή σε αυτές τις Μυστικές Σχολές,
ένας από τους χαρακτήρες ήταν ο Μωυσής, και αυτός αναπαριστούσε τον κριάρι του Κριού μέσω των κέρατων που είχε στο κεφάλι του.
Αυτό έφτασε μέχρι τις θρησκευτικές παραδόσεις, δείχνοντας τον Μωυσή, με κέρατα κριαριού στο κεφάλι του, ή τους ακολούθους του να φυσάνε τα κέρατα κριαριού, για προσκύνημα.
Αυτή δεν είναι κάποια μορφή σατανισμού.
Είναι συμβολική της εποχής του Κριού. Η προηγούμενη Εποχή ήταν η εποχή του Ταύρου.
Αυτός είναι ο ταύρος – ή καλύτερα, η Εποχή, από την οποία ο χαρακτήρας του Μωυσή απομάκρυνε τον λαό του
Αυτή η Εποχή του Κριού τελείωσε με την σφαγή του Κριού όταν ο Πατέρας Αβραάμ,
ο Πατέρας του Χριστιανισμού, έσφαξε ένα Κριάρι αντί για τον γιο του.
Ακριβώς όπως ο Μίθρα σκοτώνει τον ταύρο για να εισαγάγει την Εποχή του Κριού,
ο Αβραάμ σκοτώνει το κριάρι του Κριού για να εισαγάγει την επόμενη Εποχή – την Εποχή του Ιχθύ.
Ο Χριστός μας βγάζει από την Εποχή του Κριού και μας βάζει στην Εποχή του Ιχθύ.
Και ποιό ήταν το πρώτο του θαύμα;
Μετατρέπει κανονικό νερό σε κρασί και τρέφει τα πλήθη με δύο ψάρια...αυτά αναπαριστάνουν τα δύο ψάρια του Ιχθύ.
Ο Χριστός ήταν ο Ψαράς των Ανθρώπων
Οι Χριστιανοί σήμερα συχνά τοποθετούν ένα σύμβολο ψαριού στο πίσω μέρος του αυτοκινήτου τους ή στα ρούχα τους.
Η μίτρα του πάπα είναι ένα κεφάλι ψαριού.
...μοιάζοντας ακριβώς σαν κεφάλια ψαριών – αναπαριστώντας την Εποχή του Ιχθύ...την Εποχή του Χριστιανισμού...Την Εποχή του Ψαριού
ακόμα και οι κληρικοί αντανακλούν αυτή την εποχή.
Αλλά το σύμβολο, το σύμβολο του ψαριού προέρχεται από τον ασκό, τον ασχό του Ιχθύ.
H Vesica είναι σύμβολο της πνευματικής πύλης που προκύπτει από την αρμονική ισορροπία δύο συμπληρωματικών πολώσεων.
Διαίσθηση και νόηση, γνώση και εμπειρία, γιν και γιανγκ, παράδεισος και γη, πνεύμα και επιστήμη.
Είναι δύο συμπληρωματικές πολικότητες που δημιουργούν αυτή την πνευματική πύλη.
Αν εξετάσετε το σχήμα του, είναι πνευματική πύλη. Έχει το σχήμα του yoni.
Χρειαζόμαστε αυτήν την πνευματική πύλη για να υπάρχουμε.
Ο μόνος τρόπος για να μπούμε σε αυτή την διάσταση είναι μέσα από αυτή την πύλη
που προκύπτει από την αρμονική εξισορρόπιση δύο συμπληρωματικών πολικοτήτων,
του αρσενικού και του θηλυκού, καθώς μπαίνουμε σε αυτή την διάσταση μέσα από ετούτη την πνευματική πύλη.
Η Κυρία μας της Γουαδελούπης συχνά φαίνεται να σέκεται μέσα σ’αυτό το σύμβολο – της vesica.
Στις Παγανιστικές παραδόσεις οι άνθρωποι προσελκύονται από αυτό το σύμβολο,
καθώς λέγεται ότι ξαναγεννιούνται, γεννιούνται σε αυτό το δόγμα ή σε αυτή την οικογένεια.
Οπότε, απλά για να τελειώσουμε την κουβέντα για τις εποχές και την ολοκλήρωση μιας εποχής.
Στον Ματθαίο 28:20 ο Ιησούς λέει ότι «Είμαι πάντα μαζί σου, μέχρι το τέλος της Εποχής».
Οπότε, όταν τελειώσει η εποχή, ε, θα είμαι πάντα μαζί σου, μέχρι το τέλος της Εποχής. Άρα υπάρχει μια Εποχή ακόμα που θα έρθει.
Ο Λουκάς μας λέει ότι υπάρχει μια εποχή που θα έρθει (18:10)....σε αυτή την εποχή, και στην εποχή που θα έρθει, υπάρχει αιώνια ζωή
στην Εποχή και στον κόσμο που θα έρθει. (Εφέσιοι 1:21)....
Καινή Διαθήκη
Άρα, αν ο Ιησούς είναι μαζί μας μέχρι το τέλος της Εποχής, και αυτή η Εποχή πρόκειται να τελειώσει,
αυτό φαίνεται στην Βίβλο;
Και φαίνεται, καθώς ο Ιησούς πρόκειται να σταυρωθεί, το τέλος του Ιησού στην Βίβλο,
ο Ιησούς θα σταυρωθεί και θα έχει το τελευταίο του γεύμα ή το Μυστικό Δείπνο.
Και η μέρα ήρθε με το άζυμο ψωμί πάνω στο οποίο πρέπει να θυσιαστεί το αρνί του Πάσχα των Ιουδαίων (Passover)
και ο Ιησούς έστειλε τον Πέτρο και τον Ιωάννη λέγοντας τους «πηγαίνετε να κάνετε ετοιμασίες για να φάμε το Πάσχα, αυτό είναι το τελευταίο δείπνο»,
και αυτοί απάντησαν λέγοντας «που θέλεις να το ετοιμάσουμε; Που θα ετοιμάσουμε αυτό το τελευταίο γεύμα για σενα;»
Ο Ιησούς τους είπε, «Κοιτάξτε, όταν μπαίνετε στην πόλη,
εκεί θα σας υποδεχτεί ένας άντρας, κοθβαλώντας μια κανάτα νερό, ακολουθήστε τον στο σπίτι όπου θα μπει».
Συμβολικά, αυτό δηλώνει ότι θα αναγνωρίσετε την νέα Εποχή από τον άντρα που κουβαλάει μια κανάτα νερό.
Θα τον ακολουθήσετε στο σπίτι. Τα σπίτια είναι τα σπίτια του Ζωδιακού κύκλου.
Αυτό το σπίτι αναπαρίσταται από έναν άντρα που κουβαλάει μια κανάτα νερό, και αυτό είναι ακριβώς η Εποχή του Υδροχόου, ο άντρας με την κανάτα νερού.
Ιστορικά δεν βλέπετε τους άντρες να κουβαλάνε νερό, βλέπετε τις γυναίκες να φέρνουν το νερό,
η γυναίκα στο πηγάδι, γυναίκες με την κανάτα με το νερό στο κεφάλι, άρα ο άντρας που κουβαλάει μια κανάτα με νερό είναι σύμβολο.
Ίσως είναι σύμβολο μιας επιστροφής, μιας αργής επιστροφής στην ισοπολιτεία
Ο Αβραάμ θα έσφαζε τον ίδιο του τον γιο, αλλά αντί για αυτό καταλήγει να σφάζει ένα κριάρι.
Ακριβώς όπως ο Μίθρας έσφαζε τον ταύρο και ο Χριστός μαχαιρώθηκε πάνω στον σταυρό.
Όταν ο Χριστός μαχαιρώθηκε στον σταυρό, το αίμα του συλλέχθηκε σε ένα ποτήρι.
Αυτό το ποτήρι αποτελεί θησαυρό που αναζητούν πολλοί άνθρωποι ανά τις Εποχές.
Θα μιλήσουμε για αυτό το ποτήρι. Θα μιλήσουμε για το σώμα και το αίμα τώρα.
Αυτή είναι μια καλή σύνδεση προς την Θεία Κοινωνία όπου οι Χριστιανοί συμμετέχουν σε μια ιεροτελεστία – μια ιεροτελεστία όπου μιμούνται ότι πίνουν αίμα
και τρώνε σάρκα. Και αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο το κάνουν αυτό, εξαιτίας αυτού του στίχου στην βίβλο.
(Ματθαίος 26:26-27) Και καθώς το έτρωγαν, ο Ιησούς πήρε το ψωμί και το ευλόγησε.
Και το έσπασε και το έδωσε στους μαθητές του, και είπε
«λάβετε φάγετε τούτο εστί το σώμα μου».
Και πήρε ένα ποτήρι και, αφού έδωσε τις ευχαριστίες του, τους το έδωσε λέγοντας,
«Πίετε εξ αυτου πάντες τουτο εστι το σωμα, το υπέρ υμων κλώμενον, εις άφεσιν αμαρτιων».
Είναι λίγο περίεργο που οι άνθρωποι σήμερα συνεχίζουν αυτές τις τελετουργίες χωρίς να ξέρουν πραγματικά την ακριβή προέλευση αυτών των πραγμάτων.
Ετούτο μπορεί να φανεί λίγο προσβλητικό, αλλά υπάρχει προειδοποίηση για αυτό στην Βίβλο επειδή:
Ιωάννης 6:52-56 – οι Ιουδαίοι άρχισαν να λογομαχούν έντονα μεταξύ τους, λέγοντας «πώς μπορεί αυτός ο άντρας να μας δώσει την σάρκα του να την φάμε;»
Και ο Ιησούς είπε σε α υτούς: «Αλήθεια σας λέω, αν δεν φάτε την σάρκα του Υιού του Ανθρώπου
και πιείτε το αίμα του, δεν έχετε ζωή μέσα σας.
Όποιος φάει την σάρκα μου και πιεί το αίμα μου έχει αιώνια ζωή, και θα τον αναστήσω την τελευταία μέρα.
Γιατί η σάρκα μου είναι πραγματικό φαγητό και το αίμα μου είναι πραγματικό ποτό.
Όποιος φάει την σάρκα μου και πιει το αίμα μου παραμένει μέσα μου, και εγώ μέσα σε αυτόν.»
Όταν το άκουσαν αυτό, πολλοί από τους μαθητές του είπαν «αυτό είναι πραγματική διδασκαλία; Ποιος μπορεί να την δεχτεί;»
Και, γνωρίζοντας ότι οι μαθητές του παραπονιόντουσαν για αυτό, ο Ιησούς τους είπε «Αυτό σας προσβάλλει;»
Το κομμάτι για το υλικό σώμα και το αίμα, αυτό είναι το συμβολικό κομμάτι.
Αλλά πριν να αρχίσουμε να το εξετάζουμε αυτό, χρειάζεται να κατανοήσουμε τους Παπύρους της Νεκράς Θάλασσας.
Οι Πάπυροι της Νεκράς Θάλασσας είναι μια συλλογή από αρχαίες γραφές
που περιέχουν σχεδόν όλη την Παλαιά Διαθήκη.
Ανακαλύφθηκαν σε σπηλιές κοντά στην Νεκρά Θάλασσα και στο Κουμράν από το 1947 μέχρι τα μέσα της δεκαετίας του 50.
Αυτό προκάλεσε τεράστια αναμονή από Χριστιανούς σε όλο τον κόσμο,
καθώς οι πάπυροι θεωρούνταν ότι ήταν μια εγγύηση για την εκκλησία να αποδείξει ότι ο Χριστιανισμός είναι σωστός.
Φαινόταν ότι το μόνο που απέμενε ήταν να διαβαστούν και να ερμηνευτούν οι πάπυροι, και οι Χριστιανοί θα είχαν όλες τις αποδείξεις που χρειάζονταν...
...αυτό ήταν επειδή οι Πάπυροι της Νεκράς Θάλασσας ήταν γραμμένοι στα Σημιτικά,
στην γλώσσα των Αραμαίων μεταξύ του 250 πΧ και 136 μΧ.
Αυτή ήταν η εποχή που λέγεται ότι ο χαρακτήρας του Ιησού περπατούσε στη γη.
Το να βρει κανείς παπύρους γραμμένους στην «Δική Του γλώσσα» κατά την περίοδο κατά την οποία λεγόταν ότι ζούσε ήταν μεγάλο εύρημα
και οι Χριστιανοί σε όλο τον κόσμο ήταν πολύ ενθουσιασμένοι για αυτό.
Λοιπόν, τι έλεγαν οι πάπυροι; Έμοιαζαν με τίτλους εφημερίδας, μιλώντας για έναν Ιησού της Ναζαρέθ;
Αυτά ήταν ερωτήματα που έπρεπε να απαντηθούν...
κατά συνέπεια, οι καλύτεροι των καλυτέρων κλήθηκαν από την Εκκλησία για τα μεταφραστικά τους ταλέντα.
Ο John Marco Allegro ήταν ένας ερευνητής φιλολογίας που είχε αποφοιτήσει με επαίνους στις Ασιατικές Σπουδές στο Πανεπιστήμιο του Μάντσεστερ.
Νωρίτερα είχε ξεκινήσει εκπαίδευση για να γίνει Μεθοδιστής ιερέας,
αλλά την εγκατέλειψε για να ακολουθήσει το μάθημα το οποίο, καθώς μελετούσε τις βιβλικές γλώσσες, τον έκανε να αμφισβητήσει τα θεμέλια της Χριστιανικής του πίστης.
Καθώς εργαζόταν για την εκπλήρωση του διδακτορικού του στην Οξφόρδη, τον προσκάλεσαν για να συμμετάσχει στην αρχική ομάδα που επιμελούταν τους Παπύρους, το 1953.
Το 1954 έγινε λέκτορας στο Πανεπιστήμιο του Μάντσεστερ.
Θεωρούμενος ένας ανερχόμενος φιλόλογος σε θέματα που σχετίζονταν με γλώσσες της Μέσης Ανατολής και της Μεσογείου,
ο Αllegro ήταν ο μόνος αγνωστικιστής στην διεθνή ομάδα των μεταφραστών των Παπύρων της Νεκρής Θάλασσας.
Τα περισσότερα από τα άλλα μέλη αυτής της λεγόμενης «διεθνούς» ομάδας των παπύρων ήταν χειροτονημένοι Καθολικοί παπάδες....
Η δουλειά αυτής της ομάδας, που οργανώθηκε από τον Πατέρα De Vaux, αρχικά υποτίθεται ότι θα δημοσιευόταν
όσο το δυνατόν πιο σύντομα και ανοιχτά σε επιμελή ερμηνεία.
Ο John Allegro ήταν το μόνο μέλος που δημοσίευσε όλες τις μεταφράσεις του σε σοβαρά περιοδικά
μόλις ένιωσε ότι ήταν έτοιμα να παρουσιαστούν στο κοινό.
Τα άλλα μέλη της ομάδας έτειναν να κρατάνε τα δικά τους κομμάτια για τόσο καιρό που μερικά άτομα
συμπεριλαμβανομένου του Allegro κατά καιρούς – υποψιάζονταν μια συγκάλυψη και αποσιώπηση της έρευνας.
Μάλιστα, ζητήθηκε αρκετές φορές από τον Allegro να μην αποκαλύψει κάποιες από τις μεταφράσεις του για αρκετά χρόνια
...αλλιώς θα αντιμετώπιζε τιμωρία.
Μερικές φορές συμμορφωνόταν απρόθυμα.
φωνή του John Marco Allegro
Αν όχι συγκάλυψη, πρόκειται για μια απροθυμία να τα πουν όλα, ταυτόχρονα.
Υπήρχε πάντα η αίσθηση ότι αν προχωρήσουμε προσεκτικά,
θα μπορέσουμε να γνωστοποιήσουμε τις πληροφορίες με τρόπο που δεν χρειάζεται να προκαλέσει έχθρα ή πολλές ερωτήσεις.
Αλλά θα το κάνουμε, και θα το ελέγξουμε.
Το 1968 ο Allegro είχε ολοκληρώσει και δημοσιεύσει όλες τις μεταφράσεις του από τα κομμάτια του πάπυρου της Σπηλιάς 4 που του είχαν ανατεθεί.
Στα 15 χρόνια από όταν είχε δημιουργηθεί η διεθνής ομάδα το 1953, ο Allegro ήταν το μόνο μέλος που τελείωσε την δουλειά που του είχε ανατεθεί.
Οι υπόλοιποι πάπυροι δεν δημοσιεύτηκαν μέχρι το 1991, όταν η Βιβλιοθήκη Huntington sto Σαν Μαρίνο της Καλιφόρνια
επιτέλους γνωστοποίησε φωτογραφίες από τους παπύρους, για να επιταχύνει την δημοσίευσή τους.
Τα άλλα μέλη της αρχικής ομάδας κράτησαν τις μεταφράσεις τους μέχρι μετά το 1997 – που ήταν 29 χρόνια...
ή παραπάνω...από τον Allegro, και 50 χρόνια...ή παραπάνω....από την αρχική ανακάλυψη των πρώτων παπύρων το 1947.
Αυτήν την περίοδο, οι μελετητές που επιχείρησαν να αμφισβητήσουν την ορθόδοξη θέση (όπως ανακάλυψε και ο Allegro) υπέστησαν την καταστροφή της σταδιοδρομίας τους.
Υπάρχουν πολλά που μπορεί να μάθει κανείς για τον John Allegro.
Ήταν το μόνο μέλος που δεν ήταν αφοσιωμένος Χριστιανός και θεωρούσε τον εαυτό του αγνωστικιστή.
Αγνωστικιστής είναι κάποιος που δεν πιστεύει, ούτε είναι κατά, κάποιας θρησκευτικής φιλοσοφίας,
και αυτό τοποθέτησε τον Allegro σε αμερόληπτα πλεονεκτική θέση σε σχέση με τους υπόλοιπους της ομάδας των Παπύρων της Νεκράς Θάλασσας.
Οι άλλοι άντρες, σε αντίθεση με τον Allegro, είχαν έννομο συμφέρον στην διατήρηση του καθεστώτος
ότι ο Ιησούς ήταν πραγματικός άνθρωπος και ότι οι Πάπυροι δεν απειλούσαν με κανένα τρόπο τα θεμέλια του Χριστιανισμού.
Εξαιτίας των διαφορετικών ιδεών του Allegro για τους παπύρους, και τις δημόσιες δηλώσεις που έκανε για αυτά,
έγινε στόχος οξείας και αδικαιολόγητης κριτικής από τα άλλα μέλη της ομάδας του, που του επιτέθηκαν στον τύπο.
Και εμένα μου φαινόταν στην αναφορά στην σταύρωση σε εκείνο τον πάπυρο
ότι μας έφερνε πολύ πιο κοντά στην Χριστιανική ιστορία, τον μύθο του Ιησού.
Και μετά, όταν το δημοσίευσα αυτό, υπήρξε τέτοιο ξέσπασμα και κατακραυγή, κυρίως μεταξύ των συναδέλφων μου, που φοβόντουσαν
φόβος ότι θα αναστάτωνε τον κόσμο ότι ο Ιησούς δεν ήταν ο πρώτος προφήτης που σταυρώθηκε, ή κάτι τέτοιο...
Όχι, κάτι παραπάνω από αυτό. Οι σύνδεσμοι ανάμεσα στον Ιησού και στον αρχηγό των Εσσαίων ήταν πολύ πιο κοντινές,
θα μπορούσαν να είχαν υπάρξει πολύ πιο κοντά από όσο νόμιζε κανείς.
Φοβόντουσαν ότι η μοναδικότητα της Χριστιανικής ιστορίας κινδύνευε.
Τότε έγραψαν ένα γράμμα στους Τάιμς και συνειδητοποίησα ότι είχα μπει μέσα σε ένα ναρκοπέδιο.
Αλλά το 1967, η ανοιχτή στάση του Allegro στις ιδέες των άλλων
τον τον έφερε σε επαφή με τα έργα του καθηγητή Ramsbottom του Βοτανικού Μουσείου του Λονδίνου.
Ο Ramsbottom είναι πιθανώς ο γνήσιος ιδρυτής του τομέα της εθνομυκολογίας.
Ο Allegro συνάντησε επίσης τα έργα του R. Gordon Wasson
ο περίφημος ερασιτέχνης μυκολόγος που αναγνωρίζεται τώρα ως ο ιδρυτής αυτής της περιοχής έρευνας.
Αυτοί οι άνθρωποι είχαν εισηγηθεί ότι τα θεμέλια του Iνδουισμού και του πρώιμου Ιουδαϊσμού
βασίζονταν στις θρησκείες των φαρμάκων που χρησιμοποιούσαν το μανιτάρι Amanita muscaria.
Ο Allegro, βασιζόμενος στην βαθιά κατανόησή του των Βιβλικών παραδόσεων,
των Παπύρων της Νεκράς Θάλασσας και την αρχαία ιστορία και γλώσσα,
κατέληξε ότι τα θεμέλια του Χριστιανισμού δεν μπορούσαν να είναι διαφορετικά.
Πιστεύω ότι η αθώα συλλογή παραμυθιών και παροιμιών, που προφανώς επιτρεπόταν να κυκλοφορεί ανάμεσα στις πολιορκημένες ομάδες πιστών,
ενώ αυτοί βρίσκονταν υπό διαρκή κίνδυνο ανακάλυψης και εκτέλεσης, υπήρχε για συγκάλυψη.
Από αυτήν την ιδιαίτερα απίθανη ιστορία ενός ήπιου ραββίνου
φίλου των μικρών παιδιών, των Ρωμαίων φοροεισπρακτόρων και κυριών με γυναικολογικά προβλήματα
θα μπορούσαν να εξαχθούν, από ειδικευμένους ερμηνευτές, που έχουν εντριφήσει καλά στην τέχνη της ραββινικής ανάλυσης, καθώς και τα αμπρακατάμπρα του Γνωστικού μυστικισμού,
μυστικά συνθήματα και παροιμίες.
Οι συνταγές για φάρμακα και παραισθησιογόνες ουσίες...
η θεραπεία στην πράξη και η συνταγή που τους είχε κερδίσει τη φήμη και το όνομα των Asayya – Εσσαίοι – δηλαδή ιατροί.
Το 1970, ο Allegro δημοσίευσε αυτό που θεωρούσε το αποκορύφωμα της έρευνάς του,
ένα βιβλίο που νόμιζε ότι θα τον εκτόξευε στην ιστορία ως έναν από τους μεγαλύτερους στοχαστές του κόσμου
«Το Ιερό Μανιτάρι και ο Σταυρός» (The Sacred Mushroom and the Cross).
Σε αυτό το βιβλίο, ο Allegro αποκαλύπτει τα θεμέλια του Χριστιανισμού ως, όχι μόνο παράγωγο της αστροθεολογίας,
αλλά αποκαλύπτει επίσης ότι πολλή από την μυθολογία που παραλληλίζεται στον Χριστιανισμό
έχει στέρεες βάσεις σε θρησκείες γονιμότητας, την χρήση ψυχεδελικών φαρμάκων – ειδικά του Amanita muscaria.
Κατά την διάρκεια της υπόλοιπης ζωής του, ο Allegro δημοσίευσε αρκετά βιβλία, συμπεριλαμβανομένου του
«Οι Πάπυροι της Νεκράς Θάλασσας και ο Χριστιανικός Μύθος» (The Dead Sea Scrolls and the Christian Myth),
που επέκτειναν την έρευνά του σε αυτή την περιοχή.
Όμως, η δημοσίευση του «Το Ιερό Μανιτάρι και ο Σταυρός», αντί να προωθήσει τον Allegro ως φημισμένο διανοούμενο, του κατέστρεψε την καριέρα.
Εκείνο τον καιρό, κανείς λόγιος δεν συζητούσε δημόσια με τον Allegro για αυτό το θέμα, σε αντιπαράθεση σημείο-προς-σημείο.
Instead, they resorted to attacks p? Unfounded lic Αντί για αυτό, κατέφυγαν σε αβάσιμες δημόσιες επιθέσεις.
Παρόλα αυτά, η στερνή γνώση είναι ακριβής, και εμείς, μεταξύ πολλών άλλων ερευνητών, πιστεύουμε ότι ο Allegro, τουλάχιστον κατά μεγάλο μέρος, είχε δίκιο.
Και μερικοί μεγάλοι στοχαστές δεν αναγνωρίζονται παρά μόνο μετά το τέλος της ζωής τους...
ο Allegro πέθανε στα 65α του γενέθλια, στις 17 Φεβρουαρίου, 1988.
Τον Μάιο του 2005, η κόρη του John Allegro, η Judith Anne Brown,
δημοσίευσε το «John Marco Allegro – Ο διιστάμενος των Παπύρων της Νεκράς Θάλασσας» (John Allegro – the Maverick of the Dead Sea Scrolls).
Αυτό το βιβλίο απομυθοποιεί τις περισσότερες από τις αβάσιμες επιθέσεις εναντίον του Allegro μέσω των αρχείων του και τις πολλές επιστολές του.
Είναι σημαντικό να κατανοηθεί ο κύκλος ανάπτυξης αυτού του μανιταριού, επειδή οι αρχαίοι μας πρόγονοι που δημιούργησαν αυτούς τους μύθους
παρακολουθούσαν αυτό το μανιτάρι και έβλεπαν πως μεγάλωνε, και αυτές οι ιδιότητες εφαρμόστηκαν σε μια θεότητα.
Άρα ο κύκλος ανάπτυξης είναι σημαντικό να κατανοηθεί. Ας το εξετάσουμε αυτό τώρα σε συντομία.
Το μανιτάρι ξεκινά ως σπόριο. Τα σπόρια είναι πολύ μικρά για να τα δει κανείς μεμονωμένα, με γυμνό μάτι.
Μπορούμε να δούμε συστάδες σπορίων. Αλλά το σπόριο είναι σαν τον σπόρο του μανιταριού.
Και το μέρος του μανιταριού που βλέπουμε είναι το μέρος που χρησιμοποιείται για να εξαπλώσει τον σπόρο. Είναι το φαλλικό τμήμα του μανιταριού.
Το ίδιο το σώμα του μανιταριού είναι το μυκήλιο που βρίσκεται πάνω από την γη και που συνδέεται στις ρίζες του δέντρου. Οπότε το μανιτάρι προσκολλάτι στις ρίζες του δέντρου. Και δεν μπορεί να ζήσει χωρίς αυτό το δέντρο.
Αυτά τα μανιτάρια ζουν σε μια συμβιωτική, μια «μυκοριζική συμβιωτική» σχέση με το δέντρο.
Βοηθούν το δέντρο, ταίζουν το δέντρο με θρεπτικές ουσίες και το δέντρο τα ταίζει με θρεπτικές ουσίες. Οπότε ζουν κατά κάποιο τρόπο σε αρμονία το ένα με το άλλο.
Οπότε αυτά τα μανιτάρια φαίνονται σαν το καρποφόρο τμήμα του δέντρου.
Ακριβώς όπως η φύση έχει ανάγκη από το δέντρο να βγάλει μήλα, η φύση έχει επίσης ανάγκη τα δέντρα να βγάζουν αυτά τα μανιτάρια.
Και ακριβώς όπως ένα μήλο χρησιμοποιείται από την φύση για να εξαπλώσει το σπόρο, έτσι δρα και το μανιτάρι.
Και ακριβώς όπως ένα μήλο χρησιμοποιείται από την φύση για να εξαπλώσει το σπόρο, έτσι δρα και το μανιτάρι.
πολλά μανιτάρια το κάνουν αυτό.
Το Amanita είναι ένα από αυτά που φαίνεται να μοιάζει με αυγό σε αυτό το στάδιο της ανάπτυξης.
Και είναι λευκό, και εδώ στα δεξιά βλέπετε το κόκκινο σκουφάκι του μανιταριού να ξεπροβάλλει.
Αυτό που ξεπροβάλλει λέγεται το καθολικό πέπλο, άρα το καθολικό πέπλο σκίζεται για να αποκαλύψει το κόκκινο καπέλο του μανιταριού.
Και είναι καθολικό πέπλο, καλύπτει ολόκληρο το μανιτάρι, το καθολικό πέπλο καλύπτει όλο το μανιτάρι.
Έτσι, καθώς σκίζεται το πέπλο, καθώς το καπέλο του μανιταριού μεγαλώνει όλο και περισσότερο,
white spots on the fungus το πέπλο σκίζεται στην κορυφή του μανιταριού και αφήνει αυτά τα υπολείμματα, αυτά τα υπολείμματα του πέπλου που αφήνουν άσπρα σημάδια πάνω στο μανιτάρι.
Αυτό λοιπόν είναι το αρσενικό τμήμα του μανιταριού.
Αυτά τα στάδια ανάπτυξης του μανιταριού θεωρούνται το αρσενικό φαλλικό στάδιο, καθώς βλέπει κανείς το μανιτάρι να δυναμώνει όλο και περισσότερο.
Οπότε το καπέλο του μανιταριού βρισκεται εντελώς έξω από το πέπλο του.
Και το πέπλο του μανιταριού έχει προσκολληθεί τώρα στο χείλος του καπέλου του μανιταριού, και κρύβει τα σπάραχνα του μανιταριού,
και καθώς το καπέλο του μανιταριού μεγαλώνει όλο και περισσότερο, αυτό το καθολικό πέπλο δεν μπορεί να τεντωθεί άλλο και αρχίζει να σκίζει, και αυτό θεωρείται η περιτομή του μανιταριού.
Καθώς το μανιτάρι εκτείνεται παραπέρα, το καθολικό πέπλο αποχωρίζεται τελείως από το κάτω μέρος του καπέλου,
πέφτει, και κρέμεται από το μίσχο του μανιταριού σαν φούστα.
Το Amanita θα συνεχίσει να μεγαλώνει προς τα πάνω, ισιώνοντας σαν ένα μικρό τραπέζι.
Ας έχει κανείς υπόψην ότι οι Ιππότες της Στρογγυλής Τραπέζης ήταν (ή είναι, αν αυτοί οι Ιππότες εξελίχθηκαν στους Ιππότες του τάγματος των Ναϊτών, των Ιπποτών του Ναού),
οι φύλακες και υπερασπιστές του Αγίου Δισκοπότηρου.
Είναι σημαντικό να το θυμάται αυτό κανείς γιατί το επόμενο στάδιο στον κύκλο ανάπτυξης του μανιταριού είναι το στάδιο του ποτηριού ή δισκοπότηρου.
Το καπέλο του μανιταριού συνεχίζει να γυρίζει προς τα πάνω και το καπέλο μετατρέπεται κάπως σε ποτήρι ή δισκοπότηρο,
και συχνά κρατά την πρωινή δροσιά ή την βροχή.
Όταν η πρωινή δροσιά συλλέγεται στο ποτήρι του γυρισμένου καπέλου του μανιταριού,
κάποιες από τις ψυχεδελικές ουσίες εξάγονται από το μανιτάρι και μπαίνουν στο νερό.
Συνεπώς, το νερό αποκτά κόκκινο χρώμα, σαν αίμα.
Κάποιο από το ζωηρό κόκκινο χρώμα στο καπέλο του μανιταριού «αιμορραγεί» στο νερό.
Αυτό, μεταξύ άλλων, θα ξεθωριάσει το μανιτάρι από ζωηρό κόκκινο σε πορτοκαλί ή χρυσαφί χρώμα.
Αν και η ψυχεδελική επίδραση δεν θα ήταν το ίδιο ισχυρή όσο ένα στομάχι γεμάτο μανιτάρια,
θα μπορούσε κανείς κυριολεκτικά να πάρει αυτό το χρυσαφί μανιτάρι σε σχήμα δισκοπότηρου και να πιει το αίμα του «Ιησού» από το Ιερό Δισκοπότηρο.
Αυτό το μανιτάρι όχι μόνο είναι κυριολεκτικά το Ιερό Δισκοπότηρο, είναι επίσης ο μυθολογικός φοίνικας.
Ο Φοίνικας γεννιέται από τις στάχτες του, αλλά δεν θα ζήσει ποτέ για να αφήσει την φωλιά του.
Καθώς, όταν σηκώνει τα φτερά του σε μια απόπειρα να πετάξει, πιάνει φωτιά και καταβροχθίζει τον εαυτό του, αφήνοντας πίσω του μονάχα τις ίδιες του τις στάχτες και ο κύκλος συνεχίζεται.
Εδώ είναι τα αυγά στη φωλιά....τα χρωματιστά, κόκκινα αυτά του φοίνικα.
Το Amanita μοιάζει με ένα κόκκινο πουλί με φτερά,
Καθώς ο Φοίνικας σηκώνει τα φτερά του σε μια προσπάθεια να πετάξει
πιάνει φωτιά που το καταβροχθίζει
καθώς ο μύκητας γρήγορα αποσυντίθεται, δεν αφήνει τίποτα πίσω του
παρά μόνο τις ίδιες του τις στάχτες.....και τα εκατομμύρια σπόρια
και τριχοειδή μυκήλια που είναι συνδεδεμένα στις ρίζες του δέντρου που μεγαλώνουν κάτω από τη γη.
και καθώς ο κύκλος συνεχίζεται, τα σπόρια του μανιταριού λειτουργούν ως ο σπόρος του,
που φαίνεται να φυτεύει τον εαυτό του στο ίδιο μέρος ξανά και ξανά.
Και αυτές οι ιστορίες δημιουργήθηκαν για να εξαπλωθεί γνώση αυτού του τύπου.
Πάσχα είναι ένα εξαιρετικό παράδειγμα αυτού. Το κυνήγι του Πασχαλινού αυγού είναι το κυνήγι του μανιταριού.
Βρίσκουμε το σωστό μανιτάρι. Είναι ένας τρόπος να αναγνωρίσει κανείς το μανιτάρι –
βρες το σωστό μανιτάρι και θα σου δώσουμε ένα κέρασμα.
Και ποιος είναι πιο κατάλληλος για να ψάξει για αυτά τα μανιτάρια – αυτά τα χρωματιστά μανιταράκια
που μοιάζουν με αυγά, ή το μεγάλο μανιτάρι που μοιάζει με Ιερό Δισκοπότηρο
ποιος είναι πιο κατάλλος από μικρά παιδιά που μπορούν να χωρέσουν κάτω από αυτά τα δέντρα.
Αντί για έναν μεγάλο αδέξιο ενήλικα.
Ετούτα τα μανιτάρια έχουν συμβιωτική σχέση με αυτά τα δέντρα.
Τα κωνοφόρα δέντρα, τα αγαπάνε πολύ τα κωνοφόρα. Τα πεύκα. Ευδοκιμούν κάτω από πεύκα.
Και αυτό το μανιτάρι είναι το κρυμμένο μανιτάρι, κρυμμένα αυγά,
μπορείτε να δείτε εδώ αυτό το φωτεινό κόκκινο μανιτάρι, φαίνεται εύκολα στην οθόνη, αλλά ακριβώς κάτω από αυτό βρίσκεται και ένα κρυμμένο.
Πρέπει να έχεις καλό μάτι.
Αναλόγως στην εποχή και στην περιοχή, αυτά τα μανιτάρια μπορούν να γίνουν και χρυσά.
Βλέπουμε αυτά τα μανιτάρια να ανακλούνται και στις Πασχαλινές μας κάρτες.
Καλοσυνάτες Πασχαλινές ευχές καθώς το ξωτικό ακουμπά πάνω στο μανιτάρι με το ιερό κείμενό του ή το βιβλίο συνταγών του ανοιχτό.
Έτσι περνάμε αυτή την γνώση στα παιδιά μας. Μυούμε τα παιδιά.
Έτσι, σαν τον Άι Βασίλη που ντύνεται με κόκκινα και άσπρα,
ο σαμάνος (μάγος – ιερέας) θα ντυθεί με τα χρώματα των ιερών τους φυτών. Και το Amanita, χρηισιμοποιώντας το σαμανικό ντύσιμο με τα κόκκινα και άσπρα χρώματα του Amanita muscaria
Και εδώ βλέπουμε τον Πάπα ντυμένο με κάτι που μοιάζει αρκετά με το Amanita muscaria
και το χιόνι προσθέτει λίγο επιπλέον εφφέ, τοποθετώντας τις μικρές άσπρες κηλίδες στο κόκκινο καπέλο.
Οι Πάπες και οι Καρδινάλιοι σε όλη την ιστορία τους ντύνονται ακριβώς σαν αυτό το μανιτάρι Amanita muscaria.
Αυτή η εικόνα χαρακτηρίζει την Παρθένο Μαρία στην εικόνα της Κοιμήσεως σε μορφή Amanita.
Παρατηρήσετε το κόκκινο καπέλο, το κάλυμμα των ώμων που μοιάζει με φούστα, και τις γραμμές στο κάτω μέρος.
Όπως αναφέραμε προηγουμένως, οι Μεσαιωνικοί Καθεδρικοί ναοί
που χρησιμοποιούνταν κυρίως για θρησκευτική μελέτη, συχνά αποκαλόυνταν Μυστικές Σχολές.
Και εδώ μπορείς να δεις ένα ηλιόμορφο σχημα φτιαγμένο από βιτρό....
από πάνω η πόρτα με σχήμα μανιταριού, όλα βασισμένα σε ιερή γεωμετρία.
Τα Ελευσίνεια μυστήρια ήταν, αναμφίβολα, οι πιο φημισμένες από τις μυστικές θρησκευτικές τελετουργίες της αρχαίας Ελλάδας.
Και εδώ είναι η Περσεφόνη και η Δήμητρα, και τι κάνουν;
Το πιο σημαντικό μέρος των Ελευσίνειων μυστηρίων ήταν η κατάποση του Κυκεώνα.
Και αυτό τι θα μπορούσε να ήταν; Ήταν μια μύηση.
«Ο Δρόμος στην Ελευσίνα» υποστηρίζει έντονα ότι το ποτό της Δήμητρας, ο Κυκεώνας,
ήταν ενθεογενικό – πιο πιθανά ερυσίβη
Και πιο πρόσφατα, ο καθηγητής Carl Ruck του πανεπιστημίου της Βοστώνης ισχυρίζεται
στο «Το Ιερό Μανιτάρι: τα Μυστικά της Ελευσίνας»,
ότι ο Κυκεώνας, ήταν μανιτάρι.
Θα θέλαμε να συζητήσουμε για τον Άι Βασίλη πάλι για μια στιγμή
αυτός ο μυστηριώδης ηλικιωμένος άντρας κάπως κατάφερε να συνυφανθεί μέσα στους Χριστιανικούς εροτασμούς της Γέννησης της θεότητάς τους.
Στον μεσαίωα, ο Άι Βασίλης ήταν Σαμάνος
και μπορούσες εύκολα να διακρίνεις πολλές ομοιότητες ανάμεσα στους Σαμάνους του παρελθόντος και όσων υπάρχουν στις Χριστιανικές παραδόσεις των ημερών μας.
Ένας «Σαμάνος» είναι, κατά πολλούς τρόπους, παρόμοιος με αυτό που πιο συχνά αποκαλούμε στην Αμερική «άνθρωπο των φαρμάκων».
Στη Σιβηρία, ο τοπικός Σαμάνος ήταν ο μάντης της κοινότητας,
τίποτα σημαντικό που συνέβαινε στην κοινότητα δεν συνέβαινε χωρίς την έγκριση του Σαμάνου.
Ο Σαμάνος είχε επίσης πολύ ισχυρές γνώσεις των φυτών.
Αυτή η γνώση περιελάμβανε φυτά για φάρμακα και θεραπεία, δηλητήρια
και πόλεμο, καθώς και ισχυρά παραισθησιογόνα φυτά που χρησιμοποιούνταν σε θρησκευτικές τελετές.
Συχνά μπορεί να βρεις καπνοδοχοκαθαριστές σε παλιές εορταστικές καρτ ποστάλ,
κρατώντας το μανιτάρι Amanita muscaria.
Αυτό είναι κάτι παραπάνω από διακριτικό υπαινιγμό για τη σύνδεση κάποιου με το Amanita muscaria και μια Καμινάδα.
Οι αρχαίοι Σαμάνοι της Σιβηρίας πήγαιναν στα σπίτια, στις καλύβες ή στις σκηνές (Yurts)
των ανθρώπων της κοινότητάς τους για να γιορτάσουν την χειμερινή ισημερία
και να τους φέρουν αυτά τα αποξηραμένα μανιτάρια και συχνά να τους καθοδηγήσουν κατά την εμπειρία τους....ήταν η ετήσια τους παράδοση.
Αν η κύρια είσοδος στην σκηνή ήταν καλυμμένη από χιόνι – κάτι που συνέβαινε συχνά τον χειμώνα,
λέγεται ότι ο Σαμάνος έμπαινε συμβολικά από την δευτερεύουσα είσοδο. Αυτή τυχαίνει να είναι η τρύπα για να βγαίνει ο καπνός στην στέγη
δηλαδή η καμινάδα.
Ο Σαμάνος. Ντυμένος στα κόκκινα και λευκά και κουβαλώντας ένα τεράστιο σάκο
γεμάτο από μανιτάρια Amanita muscaria που είχε μαζέψει και αποξηράνει την προηγούμενη εποχή
– αρκετά για όλη την κοινότητα – πήγαινε από πόρτα σε πόρτα...
ανταλλάσοντας και πουλώντας τα αποξηραμένα μανιτάρια του.
Και πώς ταξίδευε ο Σαμάνος; Χρησιμοποιούσε έλκυθρο,
και τα ζώα που τραβούσαν το έλκυθρό του δεν ήταν σκύλοι ή άλογα.
Ο σαμάνος της Σιβηρίας χρησιμοποιούσε καριμπού, γνωστά και ως τάρανδοι, καθώς ήταν γηγενή στην Σιβηρία.
Τα μανιτάρια Amanita muscaria περνούν από μια χημική διαδικασία που λέγεται αποκαρβοξυλίαση καθώς στεγνώνουν.
Θα πούμε περισσότερα για αυτή την χημική διαδικασία σε ένα λεπτό, όμως υφίστανται και μια φυσική διαδικασία όταν στεγνώνουν
γίνονται πιο ελαφρά.
Κρατάνε πολλή από την δραστικότητά τους όταν αποξηραίνονται και, μάλιστα, από χημικής απόψεως γίνονται πιο δυνατά,
και αυτό επιτρέπει στον σαμάνο να καταναλώσει περισσοτερα παρά αν τα μανιτάρια ήταν υγρά και βαριά.
Ακόμα και στις μέρες μας, πολλοί συνηθίζουν να γεμίζουν κάλτσες με τα μανιτάρια τους και
να τα κρεμούν αποβραδίς πάνω από το τζάκι για να τα στεγνώσουν.
Αλλά φαντάσου ότι είσαι έξω στο πευκοδάσος ψάχνοντας για μανιτάρια για όλη την κοινότητα.
Αυτά τα μανιτάρια μπορούν να γίνουν αρκετά μεγάλα, και ο σάκος που χρησιμοποιείς για να τα κουβαλάς θα γινόταν αρκετά βαρύς.
Αλλά, γνωρίζοντας ότι αυτά τα μανιτάρια θα πρεπε να αποξηρανθούν πριν την τελετουργική κατάποσή τους,
θα ήταν σοφό να τα στεγνώσει κανείς πριν τα κουβαλήσει στο σπίτι.
Αυτό θα σου επέτρεπε να κουβαλήσεις περισσότερα και τα μανιτάρια που είναι στον πάτο του σάκου δεν θα συντρίβονταν από το βάρος των άλλων.
Ένας καλός τρόπος να αποξηράνεις μανιτάρια, καθώς συνεχίζεις να ψάχνεις για άλλα, είναι να διαλέξεις ένα δέντρο σε κεντρική περιοχή,
και να χρησιμοποιήσεις τα κλαριά του ασν καλάθι για να κρατήσει τα φρεσκοκομμένα μανιτάρια σου, στεγνώνοντάς τα στον ήλιο όσο εσύ ψάχνεις για άλλα.
Αυτό θα έμοιαζε πολύ με στολισμένο Χριστουγεννιάτικο δέντρο.
Και όπως αναφέραμε, τα Κόκκινο και Άσπρα Χριστουγεννιάτικα στολίδια σε σχήμα μανιταριού είναι από τα παλιότερα στολίδια που μπορείτε να βρείτε.
Τα παλιότερα από όλα τα στολίδια για Χριστουγεννιάτικα δέντρα ήταν βρώσιμα.
Όταν η Εκκλησία υιοθέτησε το Χριστουγεννιάτικο δέντρο, επιτρέποντας και στους Χριστιανούς να έχουν από ένα, και συχνά τοποθετώντας ένα ακόμα και μέσα στην εκκλησία,
τα στολίδια στο ΄δεντρο ήταν η Ευχαριστία – το σώμα του Χριστού. 592 01:02:11,928 --> 01:02:17,533 Τα μανιτάρια είναι, όπως παρατήρησε ο John Allegro, κυριολεκτικά η σάρκα του Θεού
και συμβολικά, βάζοντας την Ευχαριστία στο Χριστουγεννιάτικο δέντρο είναι μια άμεση αναπαράσταση της τοποθέτησης των Μανιταριών στο Χριστουγεννιάτικο δέντρο.
Θα θελα να αλλάξω ταχύτητες για μια στιγμή μόνο και να συζητήσουμε για τα Συντριβάνια των Ζωντανών Υδάτων,
γνωστά και ως η πηγή της νεότητας.
Αυτό συνδέεται με την εμπειρία θανάτου και αναγέννησης, όπου ο σαμάνος θα εκπαιδευτεί για τον θάνατο
με την ίδια αποφασιστικότητα που ένας πυγμάχος θα προπονούταν για έναν αγώνα.
Εξάλλου δεν μπορεί κανείς να κατακτήσει τον θάνατο
χωρίς να προετοιμαστεί για ένα τέτοιο γεγονός. ...την ημέρα που θα φάτε από αυτό, σίγουρα θα πεθάνετε.
Αναφέραμε ότι το μανιτάρι θα πρέπει να αποξηρανθεί πριν την κατανάλωσή του.
Αλλά η αποξήρανση του μανιταριού είναι μόνο το μισό μόνο από αυτή την τελετουργική διαδικασία.
Στεγνώνοντας το μανιτάρι πράγματι θα επιτρέψει σε κάποιον να καταναλώσει περισσότερα από τα ενεργά συσταττκά του,
αλλά για να προκαλέσει την εμπειρία του σαμανικού θανάτου και της αναγέννησης,
οι σαμάνοι επίσης συχνά καταναλώνουν τα ούρα τους, μετά την κατάποση του μανιταριού.
Αυτό συμβαίνει επειδή τα ούρα είναι τώρα εμποτισμένα με τα ψυχεδελικά Ιμποτενικό οξύ και Μουσκιμόλη...
και όποιος καταναλώσει αυτά τα πειραγμένα ούρα θα έχει μια ψυχεδελική εμπειρία.
Η ίδια η σκέψη του να πιεις τα δικά σου ούρα είναι πράγματι ενοχλητική, ειδικά στην κοινωνία μας σήμερα.
Αλλά για τον σαμάνο που μεγάλωσε ανάμεσα σε όλα αυτά, ήταν συνηθισμένη πρακτική.
Τα ούρα μπορούν στην πραγματικότητα να είναι και ωφέλιμα.
Δεν θα μπω σε αυτές τις λεπτομέρειες εδώ, αλλά τα αποτελέσματα μιας αναζήτησης στο ιντερνετ για Θεραπεία Ούρων (Urine Therapy) μπορεί να σας εκπλήξουν.
Εδώ βρίσκεται ο ανθρωπάκος homunculus, ή Μικρός Άντρας πάλι, καθώς ουρεί στο συντριβάνι.
Τα συντριβάνια δεν χρησιμοποιούν φρέσκο νερό, συνεπώς, ανακυκλώνει το νερό του,
και αυτό αποτελεί τεράστιο κλειδί για όσους αναζητούν το Ιερό Δισκοπότηρο.
Αυτή είναι μια περιγραφή ενός από τα μεγαλύτερα μυστικιστικά σύμβολα στην αλχημεία: ο Ουρόμπορος.
Είναι σύμβολο της αιώνιας ζωής.
Ο Ουρόμπορος συμβολίζεται με ένα φίδι που δαγκώνει την ίδια του την ουρά,
και συχνά αναπαρίσταται σαν φτερωτός δράκος πάνω από ένα φίδι, όπου το ένα δαγκώνει την ουρά του άλλου..
Παραμένοντας πιστοί στη μυστικιστική θεματολογία, με τα φτερά από πάνω, και το φίδι από κάτω
Το σύμβολο για τον Ουρόμπορο μπορεί επίσης να βρεθεί στον Χριστιανισμό.
Αυτό που είναι ενδιαφέρον με αυτή την εικόνα δεν είναι ότι το Μάτι που βλέπει τα πάντα αναπαριστάνει τον Θεό ή ότι το Άγιο Πνεύμα είναι το πουλί,
αλλά το ότι ο Ιησούς αναπαριστάνεται με ένα φίδι, τον Ουρόμπορο...περισσότερα για αυτά σε μια στιγμή.
Η Βίβλος αναφέρει ότι ο Ιησούς λέει – «Αν ένας άντρας διψάσει, ας έρθει σε μένα, και ας πιει...από την κοιλιά του θα κυλήσουν ποτάμια ζωντανού νερού.»
Και η Βίβλος μας λέει ότι πρέπει να –
«Πιούμε νερό από την δική μας δεξαμενή, τρεχούμενο νερό από το δικό μας πηγάδι.»
Αυτά είναι όλα ξέχωρα από την συνταγή. Όλα ξέχωρα από την κατανόηση αυτών των αρχαίων σαμανικών τεχνικών,
όταν κατανάλωναν αυτό το μανιτάρι Amanita στις τελετουργίες τους.
Αυτό μας οδηγει απευθείας στα δίδυμα συντριβάνια και τα δύο νερά.
Στο βιβλίο του Ιωάννη, η ιστορία της γυναίκας στο πηγάδι, η γυναίκα λέει στον Ιησού,
«Κύριε, δεν έχετε τίποτα για να κουβαλήσετε νερό, και το πηγάδι είναι βαθύ. Που βρίσκετε αυτό το ζωντανό νερό;»
Ο Ιησούς της είπε «Όποιος πιεί από ετούτο το νερό θα ξαναδιψάσει.
Όποιος πιει το νερό που θα του δώσω εγώ δεν θα ξαναδιψάσει ποτέ.
Το νερό που του δίνω θα γίνει μέσα του ένα πηγάδι ζωής που θα διαρκέσει για πάντα.»
Δύο διαφορετικά είδη νερού.
Εδώ είναι η αλχημική αναπαράσταση του Όρους Ελικών
και δίδυμα συντριβάνια πάνω από ένα λόφο σε σχήμα μανιταριού.
αυτό δείχνει το Δέντρο της Ζωής δίπλα στο συντριβάνι με φαλλικό σχήμα, με δίδυμους κρουνούς.
Και στις δύο πλευρές του φαλλικού οβελίσκου στο Βατικανό βρίσκονται δίδυμα συντριβάνια.
Και τα δύο μοιάζουν με το μανιτάρι Amanita τόσο στο στάδιο ανάπτυξης θόλου και στο στάδιο ανάπτυξης του Ιερού Δισκοπότηρου.
Κρυμμένο σε ολοφάνερο σημείο στο προαύλιο του Βατικανού, το Ιερό Δισκοπότηρο είναι σχεδόν αόρατο.
Τα Δίδυμα Συντριβάνια, καθ’όλη την Αλχημεία και τον Μυστικισμό, αναπαριστούν δύο διαφορετικά είδη νερού.
Για την ακρίβεια, αναπαριστούν δύο διαφορετικά είδη ούρων.
Αυτό δίνει εντελώς νέο νόημα στους όρους «Νερό σε Κρασί» και «Λάβετε και Πιείτε».
Ο Clark Heinrich ξεχωρίζει αυτό το έργο, τον «Βακχανάλιο των Αδριανών» του Τιτιανού....
εδώ είναι πάλι ο Homunculus, που ουρεί στο ποτάμι από κρασί.
Αυτός ο άντρας το μαζεύει σε μια κανάτα,
και το μοιράζει καθώς όλοι πίνουν από αυτό.
Υπάρχει ένας στίχος από ένα Γαλλικό βιβλιό τραγουδιών στο πρώτο πλάνο που λέει
«Όποιος πιει μια φορά και δεν ξαναπειί, δεν γνωρίζει τι σημαίνει το να πίνεις»
Αυτό το σύμβολο λέγεται Caduceus και είναι το ραβδί που είναι περιτυλιγμένο από το φίδι,
που χρησιμοποιείται σαν σύμβολο για την θεραπεία και για τα φάρμακα σήμερα:
Μετά την Έξοδο από την Αίγυπτο, ο Μωυσής τοποθέτησε ένα φίδι πάνω σε ένα ραβδί και το χρησιμοποίησε για να θεραπεύσει το λαό του.
Τα ραβδιά περιτυλιγμένα με φίδια αποτελούν το σύμβολο του Ασκληπιού, του Έλληνα θεού των φαρμάκων.
Και ο σύνδεσμός του με την ιατρική είναι ο σύνδεσμός του με το φίδι.
Εδώ είναι το ραβδί περιτυλιγμένο με φίδια, με τα φτερά στο πάνω μέρος, σε ένα τότεμ με μορφή caduceus στην Πλατεία Tiananmen.
Το άτομο που κρατάει τη ράβδο στο Αμερικανικό Καπιτόλιο έχει την «απόλυτη εξουσία» να μιλήσει,
καθώς η ράβδος είναι ένα σκήπτρο εξουσίας. Προσέξετε τον σχεδιασμό του....
Από άποψη συμβολισμού,
ο Αιγυπτιακός ηλιακός δίσκος με φτερά είναι μια στυλιζαρισμένη παραλλαγή του Caduceus.
Τα φτερά είναι εκεί, τα φίδια είναι εκεί, και ο δίσκος αναπαριστάνει την κορώνα της ράβδου του Caduceus.
Και τι κάνουμε στο Χριστουγεννιάτικο δέντρο μας;
Τοποθετούμε κόκκινα και άσπρα δώρα από κάτω, που αντιπροσωπεύουν τις ενθεογενικές ουσίες,
το περιτυλίγουμε με κορδέλα που αντιπροσωπεύει την Kundalini ενέργεια που ανεβαίνει μέσα στο σώμα,
και βάζουμε φτερά στην κορυφή – συμπληρώνοντας το σύμβολο του caduceus.
Το ίδιο δέντρο κάτω από το οποιο αυτά τα μανιτάρια φυτρώνουν στην φύση, γίνεται το σύμβολο για τα ίδια τα φάρμακα – το caduceus.
Τώρα μπορούμε να επιστρέψουμε στην θεότητα που απεικονίζεται σε αυτή την στάση και να την δούμε από εντελώς άλλη οπτική.
Θα πρέπει να είναι εντελώς ξεκάθαρο γιατί αυτή η πόζα ή η στάση είναι τόσο σημαντική.
Βλέπουμε τον Κρίσνα να το κάνει αυτό, την θεότητα, το caduceus, όλοι στέκονται με αυτή την στάση –
όλοι στέκονται σαν το μανιτάρι Amanita.
Καθώς η θεότητα φοράει μόνο ένα ρούχο χαλαρά γύρω από τη μέση του, και αγκάθια στο κεφάλι του.
Το να φτάσει κανείς ψηλά (ή στο Ύψιστο, όπως αποκαλούμε τον Θεό)
αναφέρεται στην άνοδο στην κοσμική σκάλα προς τη θεία φύση,
και οι σκάλες κυριαρχούν στην αλχημεία και στον μυστικισμό.
Ο Ιακώβ ακουμπάει το κεφάλι του σε κάποιο είδος πέτρας και ονειρεύεται μια σκάλα προς τα ουράνια.
Στον Χριστιανισμό...
Στην Μασονία..
Ακόμα και στο παραμύθι του Τζακ και της Φασολιάς, ο Τζακ σκαρφαλώνει ένα κλήμα προς τα ουράνια,
ή την κοσμική ελικοειδή σκάλα προς τη θεία φύση....και τι βρίσκει εκεί;
Τα χρυσά αυγά....
Τα χρυσά αυγά της αλχημείας – το μανιτάρι Amanita muscaria.
το μανιτάρι Amanita muscaria.
Ο πραγματικός χρυσός είναι ένα υλιστικό αντικείμενο που δεν θα σε βοηθήσει σε τίποτα στην μετέπειτα ζωή.
Αλλά αυτή η σαμανική εμπειρία εγκατάλειψης του σώματος είναι προετοιμασία για τον ίδιο τον θάνατο.
Είναι η εκπαίδευση για εκείνη την μεταβατική περίοδο από ετούτη την πραγματικότητα σε αυτό που είναι η επόμενή μας πραγματικότητα.
Εδώ είναι ο Μίθρα που στέκεται πάνω από το κοσμικό αυγό, ή τον αρχέγονο λόφο.
Το φίδι περιτυλίγει το σώμα του, δημιουργώντας το caduceus και συμβολίζοντας τα φάρμακα.
Ο Μίθρα είναι το ίδιο το φάρμακο, το μανιτάρι.
Το Amanita muscaria επίσης γεννιέται από έναν πρωτόγονο λόφο.
Ο Μίθρα έχει φτερά στην ουρά του σαν αυτά του μανιταριού (ο δακτύλιος),
και έχει επίσης φτερά πάνω από τους ώμους του, που αναπαριστούν τα ανασηκωμένα σπάραχνα του μανιταριού.
Συνεχίζοντας με τον συμβολισμό του μανιταριού, βρίσκουμε το θείο ερμαφρόδιτο.
Πολικά αντίθετα συνδυασμένα σε μια οντότητα.
Συνήθως αρσενικό και θηλυκό με φτερά στην πλάτη του...
Αυτή η προσωποποιημένη δυική θεότητα είναι που μας οδηγεί στο Rebis – ή το Re-Re ... δύο πράγματα.
Συχνά το Rebis το βλέπουμε με ένα ποτήρι στο ένα χέρι και ένα φίδι ή έναν ουρόμπορο στο άλλο.
Στέκεται πάνω στον Ερμή και στην Αφροδίτη, με τα φίδια στο ποτήρι
να αναπαριστάνουν το δηλητήριο ή τα φάρμακα που περιείχε το ποτήρι – το φάρμακο.
Το μανιτάρι Amanita muscaria συχνά βλέπεται σαν τόσο τα αρσενικά όσο και τα θηλυκά σεξουαλικά όργανα της προσωποποιημένης θεότητάς του.
Εδώ μπορείτε να δείτε τον μίσχο του μανιταριού που διαπερνά το καπέλο, σε μια πράξη θεϊκής συνουσίας.
Τα αρσενικά και θηλυκά τμήματα του μανιταριού αποτελούνται από ένα στήθος
και yoni για το θηλυκό, και
έναν μοναδικό όρχη και πέος για το αρσενικό.
Σκίζοντας το μανιτάρι στα νωρίτερα στάδια της ανάπτυξής του, η σεξουαλική πράξη είναι κατάφωρη...
το μόνο που λείπει είναι τα σώματα του θεού και της θεάς.
Στον Ινδουιστικό μύθο, ο Shiva είναι ερμαφρόδιτο.
Όπως το μανιτάρι, ο Shiva έχει πέος, έναν όρχη και ένα στήθος.
Στο βιβλίο της Γένεσης, η Εύα δημιουργήθηκε από το πλευρό του Αδάμ. Στην πραγματικότητα, σε αυτό το σημείο, ο Αδάμ είναι ερμαφρόδιτο...
Γένεσις 5:2, «Αρσενικό και θηλυκό τους δημιούργησε αυτός. Και τους ευλόγησε και κάλεσε το όνομά τους Αδάμ, την ημέρα που δημιουργήθηκαν»
Ο Αδάμ, όντας το αρσενικό, αναπαριστάνει το μανιτάρι στα νωρίτερα, φαλλοειδή στάδια ανάπτυξης...
...ενώ η Εύα, το θηλυκό, είναι το άνοιγμα των σπάραχνων που μοιάζει με μήτρα.
Η αντίθετη πλευρά, το μοναδικό στήθος του καπέλου, είναι κυριολεκτικά το γείσο του μανιταριού.
Όταν το καπέλο του Amanita ξεχωρίσει για να δημιουργήσει το γείσο (ή τον θόλο), σχηματικά τραβάει ένα πλευρό από τον μίσχο ή κοτσάνι του μανιταριού.
Το καθολικό πέπλο του μανιταριού αποκολλάται από τα πλευρά και πέφτει κάτω δημιουργώντας μια φούστα ή ποδιά. Το γείσο του μανιταριού φαίνεται να έχει
Το καθολικό πέπλο του μανιταριού αποκολλάται από τα πλευρά και πέφτει κάτω δημιουργώντας μια φούστα ή ποδιά. Το γείσο του μανιταριού φαίνεται να έχει
Επειδή αυτό είναι το τμήμα του μανιταριού που καταναλώνεται πιο συχνά,
είναι επίσης το κομμάτι του μανιταριού που προσφέρει διαφώτιση.
Το θηλυκό παρέχει την διαφώτιση και το θηλυκό προέρχεται από το πλευρό του αρσενικού.
Όμως υπάρχει κι άλλη ιστορία διαφώτισης στην βίβλο, που προέρχεται από την πλευρά των ανθρώπων.
Όχι μόνο γεννιέται η Εύα από το πλευρό του Αδάμ, αλλά
Ο Ιησούς, καθώς είναι κρεμασμένος στον σταυρό, λογχίζεται στο πλευρό και από το πλευρό του βγαίνει το αίμα που συλλέγεται στο Ιερό Δισκοπότηρο.
Έτσι, από το πλευρό έρχεται ο διαφωτισμός για άλλη μια φορά.
Το Ψαλτήρι του Canterbury από το 1147 πΧ έχει δώδεκα τμήματα που αναπαριστούν τα δώδεκα ζώδια.
Μέσα σε κάθε τμήμα υπάρχει μια αναπαράσταση από τα διαφορετικά μέρη του έπους της δημιουργίας του κόσμου, 723 όπως αυτή περιγράφεται στο βιβλίο της Γένεσης.
Στο πάνω δεξιά τμήμα βλέπουμε τον Ιησού ή τον Θεό ως τον Κύριο των μαγικών φυτών.
Το κόκκινο μανιτάρι στα δεξιά είναι καθαρά το Amanita muscaria. Το Amanita λέγεται ότι παράγει την εγρήγορση του πνεύματος.
Το επόμενο είναι προφανώς ένα άλλο μανιτάρι, αλλά είναι μπλε. Αυτό υποδεικνύει τα Psilocybe μανιτάρια, που λέγεται ότι ανοίγουν το τρίτο μάτι.
Μετά μπορεί να υπάρχει μια αναπαράσταση του Syrian rue, με σχήμα μανιταριού, που τυχαίνει να του ταιριάζει τόσο σε χρώμα όσο και σε δομή.
Είναι γνωστό ότι το Syrian rue ή το Paganum Harmala, αυξάνει τις επιδράσεις των άλλων ουσιών,
και επίσης κατέχει άλλες γνωστές ιδιότητες.
Στα αριστερά υπάρχει αναπαράσταση της παπαρούνας του οπίου, που επίσης έχει σχήμα μανιταριού.
Και εξαιτίας της ευφορίας που προκαλεί, βοηθά τους ανθρώπους να χαλαρώσουν αρκετά ώστε να αφεθούν τελείως, για να βιώσουν πλήρως τα οράματα.
Βοηθά να αντέξει κανείς την έντονη εμπειρία χωρίς την διαρκή ανάγκη να την «κάνει να τελειώσει» -
κάτι που, παρεπιπτόντως, δεν είναι δυνατόν.
Ένα άλλο ταμπλό δείχνει το σκηνικό στον Κήπο της Εδέμ με το φίδι.
Παρατηρήστε ότι το φίδι έχει περιτυλίξει το ραβδί, που στην πραγματικότητα είναι το στέλεχος ενός μανιταριού. 736 01:17:47,362 --> 01:17:55,837 Μοιάζει λίγο με το Amanita muscaria, αν και φαίνεται να αναπαριστά κάποιου είδους Psilocybe μανιτάρι, ή και άλλους τύπους μανιταριού.
Στην κορυφή του κεντρικού «δέντρου», ή μανιταριού που είναι περιτυλιγμένο με φίδι, φαίνονται μικρά μανιταράκια μέσα στο καπέλο.
Αυτή είναι μια αλχημική αναπαράσταση από τον Nicholas Flamel μιας γυναίκας ντυμένης με τον ήλιο. 739 01:18:18,360 --> 01:18:21,697 Φοράει ένα στέμμα από αστέρια στο κεφάλι και είναι έγκυος.
Έχει φτερά αετών στην πλάτη και στέκεται πάνω σε μια ημισέληνο.
Στα δεξιά της είναι ένα φίδι σαν λεβιάθαν, με εφτά κεφάλια,
που σκουπίζει αστέρια από τον ουρανό με την ουρά του.
Στα αριστερά είναι μια εικόνα της Κυρίας μας της Γουαδελούπης, είναι το Μεξικανικό ισοδύναμο της Καθολικής Παναγίας.
Παρατηρήστε ότι και αυτή είναι ντυμένη με τον ήλιο, και η ημισέληνος βρίσκεται από κάτω της.
Κάτω από αυτό βρίσκεται ένα φίδι-λεβιάθαν με εφτά κεφάλια.
Τα αστέρια που ο λεβιάθαν σκούπιζε από τον ουρανό στην Αλχημική ζωγραφιά είναι τώρα κρυμμένα στα ρούχα της Θεάς.
Και έχουμε δείξει πώς κάποιοι από αυτούς τους συμβολισμούς προέρχονται από τα ουράνια, αλλά ας κοιτάξουμε πιο προσεκτικά αυτή την εικόνα – Η Κυρία μας της Γουαδελούπης.
Η ιστορία της Γυναίκας με τον Δράκο βρίσκεται στο βιβλίο της Αποκάλυψης 12, όπου λέει –
Ένα τεράστιο και θαυμαστό σημάδι εμφανίστηκε στον ουρανό:
μια γυναίκα ντυμένη με τον ήλιο, με το φεγγάρι κάτω από τα πόδια της και ένα στέμμα με δώδεκα αστέρια στο κεφάλι της.
Ήταν έγκυος και φώναζε με πόνο, καθώς ήταν έτοιμη να γεννήσει.
Μετά ένα άλλο σημάδι εμφανίστηκε στον ουρανό:
ένας τεράστιος κόκκινος δράκος με εφτά κεφάλια και δέκα κέρατα και εφτά στέμματα στα κεφάλια του.
Η ουρά του σκούπισε το ένα τρίτο από τα αστέρια από τον ουρανό και τα πέταξε στη γη.
Ο δράκος στάθηκε μπροστά στην γυναίκα που επρόκειτο να γεννήσει, για να μπορέσει να καταβροχθισει το παιδί της, την στιγμή που αυτό γεννηθεί.
Αυτή γέννησε έναν γιο, ένα αρσενικό παιδί, που θα κυβερνήσει όλους τους λαούς με σιδερένιο σκήπτρο.
Άρα αυτός είναι ο Κοσμικός Χριστός – ο Πρώτος Άντρας, ο Αρχέγονος Άνθρωπος (Adam Kadmon).
Ποιος άλλος θα αρπαζόταν πάνω στον θεό και στον θρόνο του, παρά ο Υιός του Θεού;
Εξάλλου, αν ο Θεός έδωσε τον μοναδικό υιό του, πρέπει να είχε μόνο έναν υιό να δώσει.
Και αυτή είναι η γέννηση αυτής της μυθολογικής θεότητας.
Στο κείμενο Nag Hammadi – που είναι παλιότερο από τη βίβλο, και η πηγή πολλών ιστοριών που βρίσκονται στην ίδια την βίβλο –
μπορεί να βρει κανείς μια πολύ ενδιαφέρουσα ιστορία «Σχετικά με την Προέλευση του Κόσμου».
Η Σοφία έστειλε την κόρη της την Ζωή, που ονομαζόταν Εύα, σαν δασκάλα, για να φτιάξει τον Αδάμ.
Όταν η Εύα είδε τον αρσενικό ομόλογό της πεσμένο κάτω, τον λυπήθηκε και του είπε «Αδάμ! Ζωντάνεψε! Σήκω από τη γή!»
Και μετά τι έγινε; Αμέσως ο κόσμος της έγινε πραγματικότητα.
Γιατί ο Αδάμ, έχοντας σηκωθεί, ξαφνικά άνοιξε τα μάτια του. Όταν την είδε της είπε,
«Εσύ θα λέγεσαι η ‘Μητέρα των Ζωντανών’. Γιατί εσύ είσαι που μου έδωσες ζωή.»
Μετά οι αρχές πληροφορήθηκαν ότι η μοντελοποιημένη μορφή τους ήταν ζωντανή και είχε σηκωθεί, και ανησύχησαν πολύ.
Έστειλαν εφτά αρχαγγέλους για να δουν τι είχε γίνει.
Αυτοί πήγαν στον Αδάμ. Όταν είδαν την Εύα να του μιλάει, είπαν ο ένας στον άλλο.
«Τι είδους πράγμα είναι αυτή η φωτεινή γυναίκα; Γιατί μοιάζει αυτή την ομοιότητα που μας εμφανίστηκε στο φως.»
Οπότε τι της έκαναν;
Να ελάτε, αφήστε μας να την κρατήσουμε και να ρίξουμε τον σπόρο μας μέσα της, ώστε όταν λερωθεί δεν θα μπορέσει να ανέβει στο φως.
Τότε, αυτοί που θα γεννηθούν από αυτήν θα ανήκουν στην ευθύνη μας.
Αλλά ας μην το πούμε στον Αδάμ, γιατί αυτός δεν είναι ένας από εμάς.
Αντί για αυτό, ας του προκαλέσουμε βαθύ ύπνο.
Και ας του πούμε στον ύπνο του ότι αυτή προήλθε από το πλευρό του, ώστε η γυναίκα του να υπακούει, και αυτός να είναι ο αφέντης της.
Έτσι οι θεοί ή οι Αρχές, ή οι σπιτονοικοκύρηδες, εδώ εφαρμόζουν ένα πατριαρχικό περιβάλλον.
Τους αποκαλώ ΣπιτοΝοικοκύρηδες, αλλά υπάρχουν επίσης οι «εφτά από αυτούς» -
στα παλιότερα κείμενα αυτές οι εφτά αρχές λένε στον Αδάμ και στην Εύα να μην φάνε από το δέντρο της Γνώσης.
Στην πιο νέα εκδοχή – στη Βίβλο –
αυτοί οι δέκα σπιτονοικοκύρηδες απλά γίνονται ο ΚΥΡΙΟΣ, με όλα τα γράμματα σε κεφαλαία.
Δεν είναι κατά καμία έννοια ο Θεός ή ο Μεγάλος Αρχιτέκτονας του Σύμπαντος.
Αντιπροσωπεύουν ένα κυβερνόν σώμα, και σε αυτή την ιστορία εκπροσωπούν το κυβερνόν σώμα του Κήπου της Εδέμ.
Έτσι αυτό το φρούτο από το δέντρο της Γνώσης του Καλού και τοθ Κακού....περιείχε δηλητήριο;
Για αυτό τους προειδοποιούσε ο Θεός;
Φάτε από αυτό και θα πεθάνετε μοιάζει με κάτι που είναι δηλητηριώδες, όμως το φίδι διαβεβαίωσε την Εύα ότι δεν θα πέθαινε...
«Γιατί ο Θεός ξέρει ότι όταν το φας, τα μάτια σου θα ανοίξουν και θα είσαι σαν τον Θεό, γνωρίζοντας το καλό και το κακό.»
Όταν η γυναίκα είδε ότι το φρούτο από το δέντρο ήταν βρώσιμο και είχε ωραία εμφάνιση,
και επίσης επιθυμητό για την απόκτηση σοφίας, πήρε λίγο και έφαγε.
Έδωσε λίγο και στον άντρα της, που ήταν μαζί της, και το έφαγε.
Τότε τα μάτια και των δύο άνοιξαν...
Και ο ΚΥΡΙΟΣ ο Θεός είπε
«Ο άνθρωπος έχει γίνει τώρα σαν εμάς, γνωρίζοντας το καλό και το κακό.
Δεν πρέπει να του επιτραπεί να απλώσει το χέρι του και να πάρει και από το Δέντρο της Ζωής να φάει, και να ζήσει αιώνια.»
Έτσι ο Θεός τον εξόρισε από τον Κήπο της Εδέμ.
Ο Θεός τους τιμώρησε επειδή γνώριζαν το καλό και το κακό,
αλλά δεν πέθαναν τη μέρα που έφαγαν αυτόν τον απαγορευμένο καρπό.
Μάλιστα, και οι δυό τους έζησαν για εκατοντάδες χρόνια.
Έτσι, σύμφωνα με την Βίβλο, αυτό που το φίδι είπε στην Εύα ήταν η αλήθεια, και ο Θεός έλεγε ψέμματα.
Γιατί τους λέει ψέματα ο Θεός;
Φαίνεται περίεργο να καταδικάσεις κάποιον επειδή έχει την γνώση του καλού και του κακού.
Οι άνθρωποι σήμερα συχνά φυλακίζονται εξαιτίας εγκλημάτων που έκαναν σαν αποτέλεσμα έλλειψης γνώσης του καλού και του κακού.
Εκτός αν αυτοί οι Θεοί ήθελαν να μας λένε αυτοί τι ήταν σωστό και λάθος,
αντί να γνωρίζουμε από μόνοι μας τη διαφορά.
Για τους Γνωστικιστές, ο Ιησούς ήταν το σοφό φίδι που έδωσε την γνώση στον άνθρωπο.
Αυτό το φίδι που έμοιαζε με τον Εωσφόρο ήταν το καλό που μας έδωσε την γνώση που μας ξεχωρίζει από τα άλλα ζώα.
Ο Ιησούς και ο Εωσφόρος μοιάζουν με τα δύο φίδια στο ραβδί του Caduceus. ρας.
Είναι δεμένα μεταξύ τους τόσο σφιχτά που είναι αχώριστα.
Αυτές οι δύο δυνάμεις είναι οι δυνάμεις του μακρόκοσμου και του μικρόκοσμου στη μυθολογία.
Η μία από αυτές, ο Εωσφόρος, έχει πεταχτεί από τα ουράνια στη γη – και το άλλο, ο Ιησούς, είναι ο αναστημένος σωτή
Το να είναι το απαγορευμένο φρούτο ένα μήλο είναι προφανώς συμβολικό.
Το μήλο επιλέχθηκε επειδή ταιριάζει τέλεια με τον πραγματικό απαγορευμένο καρπό.
Τα μήλα είναι κόκκινα, είναι ο καρπός ενός δέντρο.
Το Amanita muscaria είναι επίσης κόκκινο και, αυτό επίσης είναι ο καρπός ενός δέντρου.
Όταν δαγκώσεις ένα μήλο, βλέπεις το ίδιο άσπρο μέσα του
που θα έβλεπες αν έβρισκες ένα Amanita muscaria μανιτάρι στη φύση με μια δαγκωματιά από ελάφι ή άλλο ζώο.
Είναι μια ασφαλής, αλχημική αναπαράσταση
του πραγματικού φρούτου του Δέντρου της Γνώσης του Καλού και τοθ Κακού, χωρίς να προδίδει την πραγματική γνώση του ίδιου του καρπού.
Ξέρουμε ότι οι μηλιές δεν βρίσκονται ανάμεσα στα δέντρα του δάσους.
Παρόλα αυτά, αυτός ο στίχος μας λέει συμβολικά που μπορεί να βρεθεί το φρούτο της Γνώσης του Καλού και του Κακού.
Ψάχνοντας σε ένα πευκοδάσος για μήλα θα ήταν μια καλή αρχή.
Οι Χριστιανοί θα συμφωνήσουν ότι ο Χριστός είναι ο Χρισμένος, αφού Χριστός σημαίνει – αυτός που έχει χρισθεί.
Αλλά έχει χρισθεί με τι;
Το Χρίσμα – όπως το λάδι για χρίσμα....ή το Criso – Chris….Co….
η Εταιρεία Cris (Cris Company), ή η Εταιρεία του Λαδιού.
Υπάρχουν επίσης συσχετισμοί με την λατρεία της γονιμότητας, που θα αφήσουμε για άλλη φορά.
Όταν βλέπεις τον Ιησού Χριστό σαν το λάδι, ή σαν το Φάρμακο
ή τις ίδιες τις Ενθεογενικές ουσίες, τα θαύματα βγάζουν πολύ περισσότερο νόημα.
Το ότι το λάδι περπατά πάνω στο νερό και θεραπεύει τους αρρώστους με το άγγιγμά του είναι στην πραγματικότητα μόνο η αρχή.
Αν ο Ιησούς ήταν ο Μέγας Δάσκαλος, τότε γιατί δεν έχουμε ανάγκη κάποιον να μας διδάσκει
όταν το μόνο που χρειαζόμαστε είναι το χρίσμα για να μας διδάξει τα πάντα;
Αυτό φαίνεται να είναι πιο σημαντικό από τον δάσκαλο.
Αυτό το ιερό λάδι χρησιμοποιούταν επίσης από τους Καλόγερους που ξύριζαν δακτυλίους γύρω από τα κεφάλια τους και τοποθετούσαν ένα σκουφί σε λάδι εμποτισμένο με ενθεογενικές ουσίες.
Αυτό το σκουφί τότε τοποθετούνταν πάνω στο φρεσκοξυρισμένο κεφάλι τους
και ο δακτύλιος από μαλλιά γύρω από το κεφάλι τους λειτουργούσε σαν σφουγγάρι, εμποδίζοντας το λάδι να τρέξει στα μάτια και στο πρόσωπο και στο λαιμό.
Οι μάγισσες είχαν παρόμοιες ιεροτελεστίες.
Η γυναίκα κάλυπτε όλο το δέρμα της με πράσσινα φυλλώματα, κάνοντας το δέρμα της πράσινο.
Επίσης τοποθετούσε αυτά τα έλαια στις περιοχές με τα περισσότερα τριχοειδή αγγεία που μπορούθσε να βρει στο σώμα της, που τυχαίνει να είναι ανάμεσα στα πόδια της.
Η πράσινη μάγισσα με ένα σκουπόξυλο ανάμεσα στα πόδια της έχει γίνει το σύμβολο της γιορτής του Halloween.
Οπότε θα θέλαμε να μιλήσουμε για το σημάδι του θηρίου για μια στιγμή.
Σήμερα αυτό το σημάδι έχει περιοριστεί σε έναν αριθμό, το 666....ή 600 – 60 – και 6.
Έτσι γραφόταν στα Αρχαία Ελληνικά, η γλώσσα στην οποία είχε αρχικά γραφτεί η Καινή Διαθήκη.
Αλλά πριν μιλήσουμε για αυτό το σημάδι του θηρίου, θα θέλαμε να μιλήσουμε πρώτα για δυο άλλα σύμβολα.
Το Χι Ρο είναι γνωστό ως το μονόγραμμα για τον Ιησού Χριστό.
Αποτελείται από ένα Χ και ένα Ρ.
Το Ελληνικό όνομα, Ρο Χι, είναι το παγκόσμιο σύμβολο για την φαρμακολογία ή τα φάρμακα. Είναι η συνταγή για την φαρμακολογία και τα φάρμακα.
Και πάλι, τα Ελληνικά ήταν η αρχική γλώσσα της Καινής Διαθήκης.
Και στα Ελληνικά, το P και το R μπορούν να ανταλλαχθούν.
Έτσι αν πάρουμε αυτό το Χ στο μονόγραμμα του Χριστού και το μετατοπίσουμε από μια θέση επικάλυψης σε θέση στην ίδια γραμμή, αποκαλύπτεται το RX.
Είναι P ή είναι R; Είναι ανταλλάξιμο σύμβολο για τα φάρμακα και τη θεότητα.
Το Caduceus είναι άμεσα συνδεδεμένο με τον Ερμή.
Η λέξη «merchant» (έμπορος) προέρχεται από την ρίζα της λέξης «mer-cury».
Ο Ερμής κρατούσε μαζί του το caduceus και ήταν αυτός που επέτρεπε σε έναν έμπορο
να αγοράσει, να πουλήσει και να ανταλλάξει.
Για να είσαι έμπορος έπρεπε να έχεις το σύμβολο του Ερμή, το caduceus.
για να είναι κανείς έμπορος, έπρεπε επίσης να έχει γνώση του εμπορεύματος. Αυτό το εμπόρευμα συχνά αποτελούταν από βότανα, μπαχαρικά και φάρμακα.
Τα νομίσματα που υπήρχαν σε αυτήν την περίοδο χρησιμοποιούνταν για να αγοραστούν αυτά τα αγαθά. Στο μπροστινό μέρος αυτού του νομίσματος είνα ο Cesar Nero.
Στο πίσω μέρος είναι το Caduceus και το Κέρας της Αμάλθειας.
Το Caduceus ήταν το σημάδι που έλεγχε την πώληση των φαρμακων τότε, και εξακολουθεί να είναι.
Σήμερα, κανείς δεν μπορεί να αγοράσει ή να πουλήσει φάρμακα νόμιμα χωρίς αυτό το σήμα.
Σήμερα το δολλάριο είναι πιθανή αναπαράσταση του caduceus.
Ακόμα δεν μπορούμε να αγοράσουμε ή να πουλήσοθμε τίποτα χωρίς αυτό το σημάδι.
Και, σαν το αντίστροφο του μοναδικού και των διπλών φιδιών που ανεβαίνουν το ραβδί του Ασκληπιού και του caduceus,
το δολάριο αναπαριστάνεται με ένα φίδι και με δύο μονές
και διπλές κάθετες γραμμές.
Αυτή είναι η Τράπεζα της Αγγλίας – μέσα στο Γραφείο Μερισμάτων – παρατηρήστε τον caduceus πάνω στους τοίχους.
Η αναζήτηση για το πραγματικό μάννα θα σε οδηγήσει απευθείας στις ενθεογενικές ουσίες....
Αυτό είναι Psilocybe μανιτάρι. Αυτά τα μανιτάρια είναι πιο συνηθισμένα από το Amanita, και συχνά κατηγοριοποιούνται ως «Shroomw» –
το ενεργό συστατικό τους είναι η Ψιλοκυβίνη (Psilocybin).
Το Βιοϊατρικό Ερευνητικό Ινστιτούτο του Λος Άντζελες στο Ιατρικό Κέντρο του Harbor – UCLA
διεξάγει μια έρευνα σχεδιασμένη για να μετρήσει την αποτελεσματικότητα του νέου ψυχο-ενεργού φαρμάκου psilocybin
για την μείωση του άχους, της κατάθλιψης και φυσικού πόνου.
Όλοι οι συμμετάσχοντες στη μελέτη έχουν καρκίνο σε στάδιο τέσσερα (IV) και άγχος
έχουν ηλικία από 18 ως 65, και δεν έχουν ιστορία σημαντικών ψυχιατρικών διαταραχών.
Οι συμμετσχοντες περνάνε δύο βράδια στο νοσοκομείο, όπου γίνεται μαγνητική τομογραφία (MRI scan) του εγκεφάλου τους και τους δίνεται η ψιλοκυβίνη.
Αυτή είναι διπλά τυφλή μελέτη, δηλαδή οι συμμετάσχοντες λαμβάνουν ένα ψευδοφάρμακο και το ενεργό φάρμακο,
αλλά δεν τους λέγεται ποιο φάρμακο τους δίνεται πότε.
Οι συμμετάσχοντες προτρέπονται να φέρουν μαζί τους προσωπικές φωτογραφίες και κάποια από την αγαπημένη τους μουσική.
Αν αυτή η εμπειρία μπορούσε να περιγραφεί με λόγια, σε αυτούς τους ασθενείς θα μπορούσε κανείς απλά να περιγράψει αυτό το μυστήριο ή να ακολουθήσουν ψυχανάλυση.
Μόνο μέσω την κατάποση μιας πραγματικής ιερής ουσίας (ενθεογενικές ουσίες) μπορούν αυτοί οι ασθενείς, με καρκίνο στα τελευταία του στάδια,
μπορούν να έχουν μια τόσο βαθιά εμπειρία που δεν φοβούνται πλέον τον θάνατο.
Αυτό είναι προσωπική αλλαγή παραδείγματος για τον κάθε συμμετάσχοντα.
Μια άλλη πρόσφατη μελέτη, που πραγματοποιήθηκε από το Πανεπιστήμιο John Hopkins και δημοσιεύτηκε το Μάιο του 2006,
κατέληξε ότι η Ψιλοκυβίνη φαίνεται να δημιουργεί την ίδια εμπειρία με τα αρχαία και μυστικιστικά βιώματα που βρίσκουμε στις θρησκείες μας.
Το παράδειγμα της Μεγάλης Παρασκευής του Harvard κατέληξε στο ίδιο συμπέρασμα πριν από δεκαετίες.
Μέσα στα μαντιάρια Psilocybe
βρίσκεται η phosphoryl 4-Hydroxy N N-Dimethyltryptamine. Διμεθυλτρυπταμίνη DMT,
να το θυμάστε αυτό γιατί αυτά τα τρία γράμματα θα εμφανίζονται συχνά στο υπόλοιπο αυτής της διάλεξης.
Υπήρχαν δύο είδη από Μάννα στην Βίβλο,
το Μάννα από τον ουρανό, που εμφανίστηκε πολλές φορές κατά τη διάρκεια του ταξιδιού έξω από την Αίγυπτο.
Και το Κρυμμένο Μάννα, που αναφέρεται μόνο μια φορά στην Αποκάλυψη.
Ο Μωυσής ως σαμάνος
Σύμφωνα με την ιστορία, πριν γίνει διασημότητα, ο Μωυσής ήταν βοσκός.
Ζούσε από τη γη του, τρώγοντας βότανα και χόρτα και ανάβοντας φωτιές για να κατασκηνώνει.
Η ζωή του, με πολλούς τρόπους, πρέπει να έμοιαζε με τον Ιθαγενή Αμερικανό ή τον Σαμάνο που γνωρίζουμε σήμερα.
Σε τουλάχιστον δύο περιστάσεις, ο Μωυσής περιπλανήθηκε μέχρι το Όρος Σινά.
Ήταν πάνω σε αυτό το βουνό, που λεγόταν επίσης Horeb ή Median με τον καιρό,
που ο Μωυσής συνάντησε έναν θάμνο που του μίλησε...
ένας θάμνος που είχε πιάσει φωτιά αλλά δεν καιγόταν....
ένας καιόμενος θάμνος που δεν καταστρεφόταν.
Αυτός ο θάμνος του μίλησε με μια φωνή που δεν θα μπορούσε να είναι άλλη παρά η φωνή του Θεού.
Αυτό πραγματικά ακούγεται σαν παραίσθηση.
Άψυχα όντα που μιλάνε, οράματα από φλόγες, επικοινωνία με τους θεούς, κλπ.
Η λέξη Μάννα κυριολεκτικά μεταφράζεται σε «Τι είναι αυτό;»
Αυτό το Μάννα λέγεται ότι εμφανίστηκε στη γη αποβραδίς, και ήρθε με τη δροσιά το πρωί.
Τα Psilocybe μανιτάρια εμφανίζονται αποβραδίς και ευδοκιμεί όταν υπάρχουν δροσοσταλίδες στη γη.
Και, αν αυτή ήταν η πρώτη φορά που έφαγες αυτά τα μανιτάρια, η αντίδρασή σου μπορεί να ήταν – «Τι είναι αυτό;»
Μια ποικιλία από Psilocybe μανιτάρια φυτρώνουν επίσης πάνω στην κοπριά των αγελάδων.
Η αφθονία κοπριάς από τις αγελάδες τους θα προσέφερε ιδανικές συνθήκες για να μεγαλώσουν αυτά τα μανιτάρια.
Μετά την φυγή του από την Αίγυπτο, ο Μωυσής δεν περιπλανήθηκε στην έρημο για τόσο καιρό όσο θα νόμιζε κανείς.
Ο Μωυσής ήξερε που πήγαινε και πήρε τον λαό του αμέσως πίσω
στο Όρος Σινάι όπου είχε πρωτοσυναντήσει τον καιόμενο θάμνο.
Εδώ ήταν που ανέβηκε το βουνό και, μετά από μερικές μέρες, κατέβηκε με τις πρώτες δέκα εντολές.
Αφού ο Μωυσής χρειάστηκε να ταξιδέψει σε συγκεκριμένη τοποθεσία για να μιλήσει σε αυτόν τον θάμνο.
μπορεί να προταθεί ότι ο Μωυσής συνάντησε το Κρυμμένο Μάννα σε αυτό το βουνό....
Βρήκε ένα μανιτάρι που φυτρώνει μόνο κάτω από δέντρα,
ένα που μοιάζει να καίγεται, αλλά δεν καίγεται.
Γνωρίζοντας ότι θα έβρισκε αυτό το κρυμμένο μάννα σε αυτό το συγκεκριμένο βουνό, ο Μωυσής γύρισε εκεί όσο πιο σύντομα μπορούσε.
Εδώ είναι μια φωτογραφία ενός μανιταριού Psilocybe.
Παρατηρήστε ότι το στέλεχος του μανιταριού γίνεται μπλε.
Όταν πιάσετε αυτά τα μανιτάρια και τα πιέσετε, αποκτούν μπλε μώλωπες, όπως τα άσπρα λουλούδια μιας μανόλιας γίνονται καφέ.
Ο Χριστός συχνά αναπαριστάνεται φορώντας μπλε,
αλλά ακόμα πιο σημαντικός συμβολισμός του μανιταριού μπορεί να βρεθεί στην Ινδία.
Γιατί όταν καταλάβεις ότι αυτά τα ιερά φυτά βοήθησαν να λαξευτούν όλες οι κύριες θρησκείες, θα είναι λογικό να μάθει κανείς ότι
στην Ινδική μυθολογία, ο Κύριος Vishnu είναι μπλε στην μετενσάρκωσή του ως Κρίσνα,
ακριβώς όπως το σώμα του μανιταριού Psilocybe είναι μπλε.
Ο Shiva έχει μεγάλη ακολουθία.
Σύμφωνα με την Ινδουιστική μυθολογία, όταν οι δαίμονες και οι θεότητες αναδεύσανε τον Γαλακτικό Ωκεανό,
δεκατέσσερα πετράδια ήρθαν στην επιφάνεια, ένα εκ των οποίων ήταν δηλητήριο.
Υπήρχε η απειλή ότι δηλητηριώδη αέρια θα κατακλύσουν ολόκληρο τον κόσμο,
οπότε ο Shiva ήπιε το δηλητήριο.
Το δηλητήριο ήταν τόσο ισχυρό, που ο λαιμός του Shiva έγινε μπλε,
και για αυτό ο Shiva απέκτησε το παρατσούκλι Nilakantha (αυτός που έχει μπλε λαιμό).
Επίσης, παρατηρήστε το Τρίτο Μάτι σε αυτή την εικόνα του Shiva.
Εδώ είναι ο Rama. Παρατηρήστε ότι εδώ δεν γίνεται καμία οπτική επαφή....
Το κέντρο του ενδιαφέροντος φαίνεται να είναι αυτό που φοραέι ο Rama στο κεφάλι του.
Ο Krishna είναι επίσης μπλε, και συνήθως απεικονίζεται με μια αγελάδα ή βοειδή.
Τα μανιτάρια Psilocybe cubensis φυτρώνουν στην κοπριά των αγελάδων.
Αυτό έχει το αποτέλεσμα οι ιερές αγελάδες να παράγουν ιερή κοπριά, οπότε το άχραντο μυστήριο φυτρώνει στη φύση.
Τα μανιτάρια αυτά προσομοιώνουν το Kundalini;
Αυτή η ενέργεια Kundalini θα ανέβει μέσα από το σώμα.
Θα διαφωτίσει καθένα από τα chakra, μεταξύ των οποίων και το chakra του τρίτου ματιού και της κορώνας.
Παρατηρήστε για άλλη μια φορά, το σύμβολο του Caduceus μέσα στα σώματά μας.
Το Kundalini κυριολεκτικά μεταφράζεται σε «φίδι ή δύναμη φιδιού».
Αυτά τα φίδια ανεβαίνουν στην σπονδυλική μας στήλη, δημιουργώντας το συμβολικό caduceus.
Το chakra του τρίτου ματιού συχνά συμβολίζεται τοποθετώντας μια τελεία στο μέτωπο.
Η διαφώτιση του chakra του τρίτου ματιού θα οδηγήσει με τη σειρά του στο άνοιγμα του chakra της κορώνας.
Ο Αμερικανός Ινδιάνος αρχηγός φοράει φτερά στο κεφάλι του για να το συμβολίσει αυτό.
Τα φτερά συμβολίζουν το ότι το chakra της κορώνας του είναι ολάνοιχτο.
Αυτό συμβολίζεται συχνά σε διάφορες παραδόσεις.
Εδώ στον Χριστιανισμό βλέπουμε αυτό το chakra της κορώνας ανοιχτός, να συμβολίζεται τοποθετώντας ένα δίσκο πίσω από το κεφάλι.
Στην ιστορία της Πεντηκοστής, το Άγιο Πνεύμα κατεβαίνει στον άνθρωπο και κάθεται πάνω από τα κεφάλια των ανθρώπων στο ναό.
Το Άγιο Πνεύμα, που αναπαριστάνεται με μια φλόγα, είναι συμβολικό του διαφωτισμού του chakra της κορώνας.
Το DMT είναι η πιο ψυχεδελική ουσία που γνωρίζέι ο άνθρωπος και παράγεται φυσικά μέσα στα σώματά μας.
Ο Δρ. Rick Strassman, συγγραφέας του «DMT, το Μόριο του Πνεύματος»
ήταν (στην εποχή που ξεκίνησε την έρευνά του)
ο πρώτος γιατρός στον οποίο επιτράπηκε να κάνει ψυχεδελική ή ενθεογενική έρευνα στις Ηνωμένες Πολιτείες για πάνω από είκοσι χρόνια.
Με ενδοφλέβια ένεση DMT, ο Strassman μπόρεσε να επαναδημιουργήσει, άθελά του φυσικά,
την εμπειρία απαγωγής από εξωγήινους, καθώς και πολλά επίπεδα εξωσωματικών εμπειριών
και «θρησκευτικών» εμπειριών σε κλινικό περιβάλλον.
Αυτά τα ίδια χημικά συστατικά μπορούν να βρεθούν στις εκκρίσεις του βατράχου Bufo Alvarius.
Αυτές οι εκκρίσεις στεγνώνονταν και τις κάπνιζαν και οι επιδράσεις ήταν έντονα ψυχεδελικές.
Και μετά υπάρχει και η Ayahuasca.
Αυτό το αφέψημα φτιάχνεται από τον συνδυασμό δύο φυτών που βρίσκονται στον Αμαζόνιο.
Το ένα περιέχει DMT, αλλά όταν καταναλώνεται, το σώμα μας το αποσυνθέται πριν η χημική ουσία φτάσει στο αίμα μας.
ο Σαμάνος τότε βρήκε ένα χημικό που αποτρέπει το ΜΑΟ και επιτρέπει στο DMT να μπει στο αίμα χωρίς να καταστραφεί στο έντερο.
Αν ρωτήσετε τους Σαμάνους του Αμαζονίου πώς έμαθαν να συνδυάζουν αυτά τα φυτά για να το καταφέρουν αυτό,
μάλλον θα σας απαντήσουν ότι τα φυτά τους δίδαξαν.
Είναι πιο πιθανό να ανακαλύφηκε σε κάποιο μείγμα σαν σαλάτα.
Ιωάννης 2:27 Όσο για σας, το χρίσμα που λάβατε από αυτόν παραμένει μέσα σας, και δεν χρειάζεστε κανέναν να σας διδάξει. Αλλά, καθώς το χρίσμα του σας διδάσκει για όλα τα πράγματα, και καθώς αυτό το χρίσμα είναι πραγματικό, όχι πλαστό – ακριβώς όπως αυτό σας έχει διδάξει, παραμείνετε μέσα του.
Τέσσερις ουσίες σαν LSD υπάρχουν φυσικά στον ανθρώπινο εγκέφαλο. Αυτό είναι από το Boston Globe.
Απόκρυφη Ανατομία
Στα σώματά μας, έχουμε φτερά πάνω από την σπονδυλική μας στύλη.
Η σκιασμένη περιοχή, που μοιάζει με φτερά, είναι η περιοχή του συστήματος κοιλωμάτων του εγκεφάλου.
Αυτό το σύστημα στον εγκέφαλο είναι μια σειρά από κοιλότητες που επιτρέπουν στο εγκεφαλονωτιαίο υγρό να κυκλοφορεί γύρω από το μυαλό.
Το εγκεφαλονωτιαίο υγρό είναι το υγρό μέσα στο οποίο επιπλέει ο εγκέφαλος για να προστατεύει τον εαυτό του από τραυματισμό
και το εγκεφαλονωτιαίο υγρό όντως περιέχει DMT.
Στην Αιγυπτιακή μυθολογία, το Μάτι του Horus τραβήχτηκε από το κεφάλι του Horus από τον αδερφό του, τον «Set».
Τώρα αρχίζουμε να καταλαβαίνουμε από που προέρχεται το σύμβολο για το Μάτι του Horus.
Είναι κυριολεκτικά το τρίτο μάτι μέσα στον ανθρώπινο εγκέφαλο.
Το ένα Μάτι του Horus συμβολίζει την εσωτερική όραση.
Αυτή η εσωτερική όραση, ή αυτό το εσωτερικό τρίτο μάτι, ανοίγεται από αυτές τις μυστηριώδεις ουσίες που βρίσκονται μέσα στα μανιτάρια
και μέσα σε αυτά τα χημικά που υπάρχουν από τη φύση τους στους εγκεφάλους μας.
Αυτή η οπτική/συμβολική αναπαράσταση έχει έναν συγκεκριμένο σκοπό, και για αυτό απεικονίζεται με έναν τόσο ιδιαίτερο τρόπο.
Ένα σύμβολο μπορεί να είναι αληθινό σε πολλές κλίμακες, και η κάθε μία έχει διαφορετικά επίπεδα νοήματος για τις διαφορετικές ομάδες που τα χρησιμοποιούν.
Θα μπορούσατε να θεωρήσετε ένα απλό τρίγωνο και τους πολλούς βαθμούς κατανόησης που μπορεί να έχει αυτό το απλό σύμβολο.
Με τέτοια κλειδι, μπορείτε να ξεκλειδώσετε την πιο περίτεχνη αλχημική τέχνη και να αποκρυπτογραφήσετε το νόημά του.
Και μέσα από αυτή τη φυσική εξέλιξη, θα είχε νόημα να δημιουργήσει κανείς έναν χαρακτήρα ή μια θεότητα
γεμάτο χαρακτηριστικά που αναπαριστάνουν μεγαλύτερα πράγματα από το ίδιο το σύμβολο.
Αυτή η μη-λεκτική γνώση έχει διαδοθεί μέσα από συμβολισμό, ζωγραφική, θεότητες.
Έχει γραφτεί στα αστέρια
και έχει κρυφτεί σε ολοφάνερο μέρος.
Όλα ατά κάθονται εκεί και μας περιμένουν να έρθουμε και να διεκδικήσουμε την κληρονομιά μας.
Αν, τότε, προβάλλουμε τον Εσσαιανισμό του Κουμραν μπροστά στο χρόνο και χώρο,
από τους Πάπυρους της Νεκράς Θάλασσας μέχρι την Καινή Διαθήκη,
τότε βλέπουμε μια καθαρή γραμμή στην θεολογική εικασία
που μετέτρεψε έναν αποκλειστικά Εβραϊκό σεχταρισμό σε μια Ελληνιστική μυστηριακή θρησκεία, που μπορούσε να προσελκύσει την πίστη όλων των ανθρώπων,
Εβραίων ή πολυθεϊστών, ελεύθερων ή μη.
Αλλά το είδος του Χριστιανισμού στον οποίο φτάνουμε
δεν είναι αυτός μιας πίστης αφιερωμένης στην ιστορικότητα του Ιησού και την παράδοση των ευαγγελίων,
και την επιβολή ενός μοναδικού κανόνα, και ενός τυρρανικού θρησκεύματος,
αλλά σε αυτόν μιας γνωστικής «αίρεσης», της οποίας ο ουσιαστικός ατομικισμός μισήθηκε τόσο από την λεγόμενη Μεγάλη Εκκλησία,
που έγινε στόχος καταδίωξης τόσο άσπλαχνης
όσο και αυτή των πρώτων πολιτικών και θρησκευτικών εχθρών του κινήματος.
Και αν κρίνουμε από την επακόλουθη ιστορία της Εκκλησίας καθώς και της παρατυπίας των αξιώσεών της για τα πρωτεία....
Δεν μπορεί κανείς παρά να αισθάνεται ότι η λάθος πλευρά νίκησε.
Αφιερωμένο στη μνήμη του John Marco Allegro.
Μια παραγωγή Gnostic Media
Γραμμένο από τους Jan Irvin και Andrew Rutajit
Επιμέλεια Andrew Rutajit
Μουστική Andrew Rutajit
Αφήγηση Jan Irvin – Andrew Rutajit – John Marco Allegro
Μουσική Blue από τους Revolve www.revolvemusic.com
Ζωγραφική στο «Astrotheology and Shamanism» από τον Νικόλαο Ζερβό
Ιδιαίτερες ευχαριστίες στην οικογένεια του John Marco Allegro
Καλλιτεχνική Επιμέλεια Waldek Borowski �