Tip:
Highlight text to annotate it
X
Η Ευρώπη Φρούριο δολοφονεί ακόμα και παιδιά
Πολιτικές και ποινικές ευθύνες τώρα
Ξεκινήσαμε από τις τουρκικές ακτές προς το ελληνικό νησί.
Είχαμε φτάσει περίπου στα 100 μετρά από το ελληνικό νησί
τότε η βάρκα μας χάλασε.
Τότε το σκάφος του ελληνικού λιμενικού μας βρήκε και άρχισε να πυροβολεί.
Τους είπαμε ότι η βάρκα μας χάλασε και είχε πρόβλημα.
Οι λιμενικοί δέσανε τη βάρκα μας στο δικό τους σκάφος,
το οποίο και άρχισε να τρέχει με μεγάλη ταχύτητα προς την Τουρκία.
Στο μπροστινό μέρος της βάρκας μας ήταν ένας ξύλινος γάντζος.
Εκεί δέσανε ένα σκοινί που αργότερα σε εκείνο το σημείο κόπηκε, μαζί με το ξύλο.
Δυο λιμενικοί ήταν μέσα στη δική μας βάρκα και τους φωνάξαν να γυρίσουν πίσω.
Τότε το σκάφος του λιμενικού σταμάτησε και γύρισε πίσω.
Ξαναδέσανε τη βάρκα μας στο σκάφος τους με το σκοινί
και αυτή τη φορά η ταχύτητα διπλασιάστηκε.
Ενώ το λιμενικό έτρεχε με διπλάσια ταχύτητα,
είδαμε ότι το πίσω μέρος της δικής μας βάρκας
άρχισε να γεμίζει νερό και να βουλιάζει.
Όταν άρχισε να μπαίνει νερό στη βάρκα μας
φωνάξαμε help me, help me !
Κάποια στιγμή σταμάτησαν το σκάφος.
Σηκώσαμε τα βρέφη και τους τα δείξαμε.
Τους είπαμε ότι θα πεθάνουν τα παιδιά μας αν δε μας βοηθήσουν.
Και αυτοί μας χτυπούσαν με κλοτσιές
και δε μας άφηναν να μπούμε στο σκάφος τους.
Όταν σταμάτησαν, άρχισαν να κλοτσάνε τη βάρκα μας για να βουλιάξει.
Αλλά η βάρκα μας δε βούλιαζε
γιατί ακόμα ήταν δεμένη με το σκάφος τους.
Όταν είδαν ότι έρχονται τουρκικά σκάφη
τότε πανικοβλήθηκαν και κόψανε το σκοινί.
Αφού κόπηκε το σκοινί, άρχισε να μπαίνει νερό στη βάρκα μας.
Και αρχίσαμε να φωνάζουμε όλοι μαζί «βοήθεια! βοήθεια!».
Αλλά αυτοί δε μας βοήθησαν.
Κόψανε το σκοινί για να βουλιάξει η βάρκα μας.
Οι γυναίκες και τα παιδιά που ήταν μέσα στην καμπίνα της βάρκας
χάθηκαν κάτω από το νερό μαζί με τη βάρκα,
και εμείς που ήμασταν επάνω στη βάρκα πέσαμε στη θάλασσα.
Το σκάφος του λιμενικού ξεκίνησε να φύγει αμέσως,
αλλά με το ξαφνικό ξεκίνημα κάτι έπαθε
και βγήκε φωτιά και καπνός από τη μηχανή του.
Όταν βγήκε καπνός από το σκάφος του λιμενικού,
το πίσω μέρος του -περίπου μισό μετρό- μπήκε στο νερό.
Εμείς που είμασταν ακόμα στην επιφάνια της θάλασσας
προσπαθούσαμε να ανέβουμε στο σκάφος του λιμενικού
και αυτοί μας κλοτσούσανε για να ξαναπέσουμε στην θάλασσα.
Μερικοί από εμάς που σωθήκαμε,
προσπαθήσαμε αρκετές φορές μέχρι να καταφέρουμε να ανέβουμε στη βάρκα.
Εμείς ανεβαίναμε και οι λιμενικοί μας χτυπούσαν και πέφταμε ξανά στο νερό.
Κάποια στιγμή 2 ή 3 από τους λιμενικούς
πήγανε να δουν τον καπνό που έβγαζε το σκάφος
και τότε εμείς βρήκαμε την ευκαιρία να ανέβουμε πάνω στο σκάφος
παρά τα πολλά χτυπήματα.
Όταν καταφέραμε να ανέβουμε στο σκάφος του λιμενικού,
είδαμε μια γυναίκα να πνίγεται στην θάλασσα.
Ένας Σύριος που ήταν μαζί μας
προσπάθησε να την πιάσει με ένα ξύλο που βρήκε στο σκάφος.
Η γυναίκα κατάφερε να πιαστεί από το ξύλο,
και τότε ξαφνικά ένας λιμενικός τη χτύπησε,
το ξύλο έφυγε από το χεριά της και η γυναίκα ξαναέπεσε στη θάλασσα και πνίγηκε.
Εμείς, που είχαμε καταφέρει να ανέβουμε στο σκάφος,
ζητήσαμε από τους λιμενικούς να μας δώσουν σωσίβια
για να πέσουμε στην θάλασσα να σώσουμε τους ανθρώπους μας.
Οι λιμενικοί μας έσπρωχναν, μας χτυπούσαν και δεν μας έδιναν σωσίβια.
Δεν μας άφησαν να σώσουμε τους δικούς μας.
Μας χτυπούσαν
Οι λιμενικοί ήθελαν να φύγουν
και θα το κατάφερναν αν δεν είχε πάρει φωτιά το σκάφος τους
και δεν είχε βγάλει καπνό η μηχανή του.
Είδαμε ότι στη θάλασσα δεν είχε μείνει κάνεις στην επιφάνεια.
Όλοι οι υπόλοιποι είχαν πνιγεί.
Είδαμε μια γυναικά να πνίγεται αλλά δεν μας άφησαν να τη σώσουμε.
Όταν μας φέρανε στο νησί το σκάφος του λιμενικού πήρε φωτιά.
Και τώρα λένε ψέματα ότι οι λιμενικοί μας φέρνανε προς την Ελλάδα.
Λένε ψέματα, αν μας έφερναν προς την Ελλάδα,
τα πώματα των νέκρων μας γιατί βρέθηκαν στην Τουρκία;
Λένε ψέματα, δε μας φέρνανε στην Ελλάδα,
αφού εμείς είχαμε φτάσει σε απόσταση 100 μέτρων από το ελληνικό νησί.
Όταν ξαναήρθαμε στο νησί,
το καταλάβαμε ότι είχαμε φτάσει στα 100 μετρά από την ακτή του.
Μας πήγαιναν προς την Τουρκία και βλέπαμε τα φώτα της Τουρκίας,
που είναι και διαφορετικά. Επίτηδες μας το κάνανε όλο αυτό.
Όταν μας γυρίζαν πίσω, και ήμασταν δεμένοι στο σκάφος τους, δεν πήγαινε ίσια,
αλλά έκανε ελιγμούς για να αναποδογυρίσει η βάρκα μας.
Επίτηδες, για να βουλιάξουν τη βάρκα μας και να μας σκοτώσουνε όλους.
Έχασα την 28χρονη γυναικά μου και το 10 ετών παιδί μου
Με λένε Fada Mohammad και είμαι από το Αφγανιστάν.
Ξεκινήσαμε από την Τουρκία με βάρκα προς την Ελλάδα.
Κάποια στιγμή η βάρκα χάλασε και σταματήσαμε.
Μετά από μερικά λεπτά ήρθε ένα ελληνικό σκάφος.
Εμείς χαρήκαμε που ήρθε το ελληνικό σκάφος και πιστεύαμε πως θα μας σώσει.
Αλλά αυτοί δεν μάς σώσανε.
Αντί να μας σώσουν, άρχισαν να πυροβολούν
και δέσανε τη βάρκα μας στο σκάφος τους.
Πέταξαν ένα σκοινί
και δέσανε το μπροστινό μέρος της βάρκας μας σε έναν ξύλινο γάντζο που είχε.
Στη συνέχεια ξεκίνησαν προς την Τουρκία με μεγάλη ταχύτητα.
Μετά από λίγο το σκοινί που ήταν δεμένο
στη βάρκα κόπηκε μαζί με τον ξύλινο γάντζο
και άρχισε να μπαίνει νερό στη βάρκα μας.
Τότε τα παιδιά μας από την καμπίνα της βάρκας
άρχισαν να φωνάζουν ότι μπήκε νερό μέσα.
Η γυναίκα μου μαζί με τα παιδιά
προσπάθησαν να βγουν από την καμπίνα της βάρκας
και ανέβηκαν επάνω στη βάρκα
για να μας δουν οι λιμενικοί και να μας σώσουν.
Τότε οι λιμενικοί κόψανε το σκοινί που έδενε τη βάρκα μας με το σκάφος τους.
Τα παιδιά μου έπεσαν στο νερό από τη μια πλευρά της βάρκας
εγώ και η γυναίκα μου από την άλλη πλευρά.
Η βάρκα άρχισε να βουλιάζει.
Οι λιμενικοί με τα πόδια τους σπρώχνανε τη βάρκα για να βουλιάξει πιο γρήγορα.
Εγώ προσπαθούσα να πιαστώ από το σκάφος του λιμενικού
και ένας με κλότσησε στο χέρι. Αλλά δεν άφησα τα χέρια μου
γιατί η γυναίκα μου ήταν από πίσω μου και είχε πιαστεί από εμένα.
Εγώ δεν ξέρω να κολυμπάω.
Ένας Σύριος προσπάθησε με ένα κοντάρι να πιάσει την γυναίκα μου,
ένας λιμενικός τον χτύπησε με κλοτσιά στο κεφάλι
και η γυναίκα μου ξανάπεσε στο νερό και πνίγηκε.
Αυτά είχα να πω, τίποτα άλλο.
Έχασα δυο γιους 10 και 11 ετών,
την 13χρονη κόρη μου και την 42χρονη γυναίκα μου.
Με λένε Fada Mohammad.
Το όνομά μου είναι Ehsanulla Safi και είμαι από το Αφγανιστάν.
Ξεκινήσαμε από την Τουρκία,
ήμασταν 26 άτομα: 3 Σύριοι και 23 Αφγανοί.
Ήμασταν περίπου 2 ώρες στη θάλασσα
και είχαμε φτάσει στα 100 μετρά από το ελληνικό νησί.
Εκεί χάλασε η βάρκα μας γιατί ζεστάθηκε η μηχανή.
Περιμέναμε εκεί, εκείνος είναι μηχανικός,
μας είπε να περιμένουμε 5 λεπτά να κρυώσει το μηχάνημα.
Πριν να έχουμε χρόνο για οτιδήποτε,
ήρθε η περιπολία του ελληνικού λιμενικού.
Αρχίσαν να μας βρίζουν
και μετά ανέβηκαν 2 από αυτούς στη δική μας βάρκα
Με ένα σκοινί έδεσαν τη βάρκα μας στο σκάφος τους.
Ενώ οι δύο λιμενικοί βρίσκονταν ακόμα πάνω στη δική μας βάρκα
που ήταν δεμένη στο σκάφος τους,
αρχίσαν να τρέχουν με πολύ μεγάλη ταχύτητα προς την Τουρκία.
Από την μεγάλη ταχύτητα
άρχισε να μπαίνει νερό κι από τις δυο πλευρές της βάρκας.
Είχε μπει πολύ νερό μέσα.
Εκτός από το ότι η ταχύτητα ήταν πολύ μεγάλη,
η βάρκα μας είχε βαρύνει γιατί είχε γεμίσει νερό
και κάποια στιγμή το ξύλο στο οποίο ήταν δεμένο το σκοινί έσπασε.
Η βάρκα μας, αφού αποκόπηκε από το σκάφος του λιμενικού,
σταμάτησε και έμεινε πίσω.
Οι δύο λιμενικοί που ήταν μέσα στη δική μας βάρκα,
άρχισαν να βρίζουν τους άλλους για να σταματήσουν
γιατί θα πνίγονταν κι εκείνοι.
Τότε το σκάφος του λιμενικού σταμάτησε και οι δυο λιμενικοί ανέβηκαν σ αυτό.
Ξαναπέταξαν το σκοινί στη βάρκα μας και μας είπαν να μην κουνηθούμε.
Και είπαν σε έναν από μας να το ξαναδέσει
Τότε εγώ κατάλαβα ότι δεν ήρθαν για να μας σώσουν,
αλλά για να μας σκοτώσουν.
Και αυτό το κατάλαβα διότι η ταχύτητά τους αυξήθηκε.
Ήδη είχε μπει νερό στη βάρκα
και έτσι το πίσω μέρος της άρχισε να βουλιάζει.
Τότε τους δείξαμε τα παιδιά και οι γυναίκες φώναζαν
please help me, please help me και κλαίγανε.
Λέγανε στις γυναίκες μας f..k you .
Απορούσα με τη συμπεριφορά τους.
Κάποια στιγμή το σκάφος του λιμενικού σταμάτησε,
και χτύπησε τη βάρκα μας με σκοπό να την αναποδογυρίσει.
Είχε μπει νερό μέσα.
Οι λιμενικοί χτυπούσαν τις πλευρές της βάρκας
κι αυτή άρχισε να βουλιάζει όλο και περισσότερο.
Ο κόσμος που ήταν μέσα στη βάρκα σκορπίστηκε κι από τις δύο πλευρές.
Οι λιμενικοί προσπαθούσαν να κόψουν το σκοινί που ήταν δεμένη η βάρκα μας.
Δεν αφήνανε κανέναν να ανέβει στο σκάφος τους.
Το σκάφος του λιμενικού προσπάθησε να ξεκινήσει,
κι από ότι καταλαβαίνω με το πάτημα του γκαζιού πήρε φωτιά η μηχανή.
Είδα ξαφνικά το πίσω μέρος του σκάφους του λιμενικού
να μπαίνει περίπου 1 μέτρο μέσα στο νερό.
Τότε βρέθηκε η ευκαιρία για όσους ήμασταν ακόμη στην επιφάνεια
να ανεβούμε στο σκάφος του Λιμενικού.
Αλλά δεν μας άφηναν να ανεβούμε.
Μας κλωτσούσαν,
αλλά εμείς εξακολουθήσαμε να προσπαθούμε να ανεβούμε και τα καταφέραμε.
Μέσα στο σκάφος του λιμενικού είδαμε 4 άτομα, από 2 σε κάθε πλευρά.
Ένας αρχηγός ήταν στην καμπίνα του σκάφους
μαζί με τον καπετάνιο που έδινε εντολές.
3 ή 4 από εμάς που ήμασταν ήδη πάνω στο σκάφος
είπαμε στους λιμενικούς να μας δώσουν σωσίβια
για να πέσουμε στη θάλασσα να σώσουμε τους ανθρώπους μας.
Τη γυναίκα και τα παιδιά μου
τους έβλεπα με τα μάτια μου στη θάλασσα να πνίγονται.
Ένας Σύριος, με ένα ξύλο που βρήκε στο σκάφος, ήθελε να πιάσει κάποια.
Τότε ήρθε ένας λιμενικός, τον χτύπησε και του είπε να την αφήσει να πεθάνει.
Την είδαμε μπροστά στα μάτια μας να χάνεται στη θάλασσα,
αλλά δε μας άφησε να κάνουμε τίποτα.
Όταν είδα να πνίγονται οι κόρες μου, 1.5, 8 και 9 χρονών,
ο 11 χρονών γιος μου και η γυναίκα μου, 45 ετών,
ήθελα να πεθάνω κι εγώ.
Με απείλησαν ότι θα με χτυπήσουν, και τους είπα «σκοτώστε με κι εμένα».
Τους ζητούσα να με σκοτώσουν κι εμένα, αλλά δεν με άκουγαν.
Είχε γίνει το κακό.
Κι επιπλέον δε με άφησαν να πάω να τους σώσω.
Με όλα αυτά εσείς να κρίνετε
αν αυτοί ήρθαν να μας σώσουν ή ήρθαν να μας καταστρέψουν.
Οι ίδιοι λιμενικοί μας είπαν,
αν πείτε κάτι έξω θα σας κάνουμε ζημιά.
Μόνο αυτό αν σκεφτείτε θα τα καταλάβετε όλα.
Τον αρχηγό τους, που ήταν μεγαλόσωμος, και τους 4 άλλους λιμενικούς,
αν μου τους δείξετε θα τους αναγνωρίσω.
Οι περισσότεροι από εμάς μάλλον μπορούμε τους αναγνωρίσουμε
Όταν μας έφεραν στο νησί και μας έδωσαν στους αστυνομικούς,
ενώ δεν είχαμε παπούτσια και τα ρούχα μας ήταν
βρεγμένα μας κλωτσούσαν λέγοντας «προχώρα».
Έτσι εκπαιδεύονται οι αστυνομικοί;
Η αστυνομία σε κάθε χώρα υπάρχει για να προστατεύει τους ανθρώπους.
Αυτό είναι προστασία; Γιατί μας κλωτσούσαν;
Μας χτυπούσαν και μας έλεγαν «προχώρα, προχώρα».
Τα ρούχα μας ήταν βρεγμένα
και αναγκαστήκαμε να τα βγάλουμε να στεγνώσουν
και μετά να ξαναφορέσουμε τα ίδια.
Όλη τη νύχτα στα κρατητήρια την περάσαμε χωρίς φαγητό.
Και επειδή ήταν βρεγμένα τα ρούχα μας κρυώναμε.
Αυτά είναι τα ανθρώπινα δικαιώματα;
Επίσης αυτό που είπε ο υπουργός ναυτιλίας,
ότι μας έσωσαν και μας έφερναν προς την Ελλάδα.
Αλλά εμάς μας έμεναν μόνο 100 μέτρα για να φτάσουμε στην ελληνική ακτή.
Αν μέναμε εκεί χωρίς να μας πειράξουν ίσως να αντέχαμε ακόμα και μια εβδομάδα.
Από εκεί που είχαμε φτάσει θα μπορούσαμε να φτάσουμε κολυμπώντας
ακόμα και με τα παιδιά και γυναίκες.
Ακόμα και χωρίς καμιά βοήθεια.
Αλλά αυτό που είπε ότι ήρθαν να μας σώσουν
δεν είναι αλήθεια, διότι γιατί τα πτώματα βρέθηκαν στη Σμύρνη στην Τουρκία;
Για παράδειγμα αν γίνει κάτι εδώ,
αυτοί που είμαστε εδώ δεν το ξέρουμε καλύτερα;
Ή ο υπουργός που δεν είναι εδώ;
Εμείς που το ζήσαμε έχουμε δίκιο ή ο υπουργός ναυτιλίας που δεν ήταν εκεί;
Εσείς να το κρίνετε.
Δεύτερον, αν η αστυνομία δεν είχε εχθρική συμπεριφορά απέναντί μας...
Είμαστε μόνο δυο ημέρες στην Αθήνα...
Είμαστε όλοι τραυματισμένοι από το συμβάν,
κάποιους τους κρατάμε από τους ώμους για να περπατήσουν!
Εγώ ο ίδιος που έχασα 5 μέλη της οικογένειάς μου,
χθες μαζί με τον συγγενή μου που έχει έρθει από την Νορβηγία
μας έπιασε η αστυνομία.
Τους εξηγούσα στα Αγγλικά «σας παρακαλώ πριν 2 μέρες ζήσαμε αυτό το γεγονός».
Ότι μόλις είχα χάσει 5 δικούς μου ανθρώπους.
Και μου λέει, «no, come on, come on, no problem».
Αυτό έγινε χθες στις 2μ.μ., στις 3 ξανά η αστυνομία έπιασε άλλους δύο από εμάς.
Αργότερα προσαγάγανε άλλους 3 από εμάς.
Και τους κράτησαν 2 ώρες στα κρατητήρια.
Και αυτοί προσπάθησαν να εξηγήσουν στην αστυνομία
ότι είναι από αυτούς που μόλις γλίτωσαν το θάνατο.
Και η αστυνομία τους είπε όχι, όχι πρέπει να σας σταματήσω.
Τέλος, εδώ βρίσκονται ντόπια και ξένα ΜΜΕ.
Ίσως οι ξένοι ξέρουν περισσότερα για μας.
Μήπως η αστυνομία δεν γνωρίζει για εμάς;
Εσείς τι νομίζετε; Ότι είναι τυχαίο όλο αυτό;
Μόνο ένα αίτημα έχουμε από εσάς τους δημοσιογράφους, οργανώσεις, κόμματα.
Δε θέλουμε τίποτα άλλο, η ζωή μας τελείωσε εκεί μέσα στη θάλασσα.
Θέλουμε να βρεθούν οι σωροί των νεκρών μας.
Από όλες τις χώρες αυτό ζητάμε.
Από την Ελλάδα και τις χώρες της ΕΕ
απαιτούμε πρώτα απ όλα να βρει τα πτώματα.
Δε θέλουμε τίποτα άλλο, ούτε ψωμί, ούτε σπίτι, τίποτα, τίποτα
Θέλουμε μόνο να βρεθούν τα πτώματα των δικών μας.
Και τέλος αυτό που θέλω να πω είναι:
Αυτοί οι 4 λιμενικοί που μας κάνανε αυτό το κακό,
αυτοί που μας φέρανε σε αυτή την κατάσταση
Ας έρθουν με παρουσία ψυχολόγων
και ας κάτσουν απέναντί μας και να μας πουν ότι δε λέμε την αλήθεια.
Αν στ αλήθεια αυτή η χώρα έχει θεσμούς και όργανα,
ας τους φέρει αυτούς απέναντί μας
να μας πουν την αλήθεια για το πώς έγιναν όλα αυτά.
Οι πρόσφυγες αναγκάζονται να περάσουν από αυτή τη δίοδο,
όχι μόνο εμείς, για μας ούτως ή άλλως όλα τελείωσαν.
Οι πρόσφυγες έρχονται, γιατί στις χώρες τους γίνεται πόλεμος,
πχ. Στο Αφγανιστάν εδώ και 38 χρόνια έχουμε πόλεμο.
Έχουν προβλήματα γι αυτό έρχονται.
Αλλιώς εκεί θα σκοτώνονταν.
Εδώ όμως γιατί να αντιμετωπίζουν πάλι το ίδιο;
Πού πήγαν τα ανθρώπινα δικαιώματα, πού είναι η ανθρωπιά;
Ο κόσμος σώζει και τα ζώα όταν είναι σε κίνδυνο,
εμείς ήμασταν άνθρωποι και δεν μας σώσανε.
Εσείς να κρίνετε.
Θα έπρεπε ως ανθρώπους να μας σώσουν, να μας σεβαστούν.
Αυτό ζητάω από εσάς, ανθρωπιά και τίποτα άλλο.
Οι λιμενικοί τώρα λένε ότι στο νησί εμείς τους είπαμε ευχαριστώ.
Γίνεται να τους είπαμε ευχαριστώ επειδή σκοτώσανε τους δικούς μας;
Όχι, εμείς δεν τους είπαμε ευχαριστώ.
Εμείς κλαίγαμε και τους λέγαμε να βρουν τους ανθρώπους,
που είναι ακόμα αγνοούμενοι.
Χθες ακούσαμε ότι κάποιοι λένε ότι εμείς τους είπαμε ευχαριστώ.
Όχι, δεν είναι αλήθεια αυτό.
Μας φέρανε 10 με 15 χαρτιά να υπογράψουμε.
Δεν μας έφεραν ούτε καν διερμηνέα να μας πει τι είναι αυτά τα χαρτιά.
Αν είναι για το κινητό, τα ρούχα ή τους ανθρώπους που χάσαμε.