Tip:
Highlight text to annotate it
X
"Οι παλιές επικλήσεις στο ρατσιστικό,
σεξουαλικό και θρησκευτικό σωβινισμό,
στη λυσσαλέα εθνικιστική φλόγα, αρχίζουν να μη δουλεύουν πια."
Καρλ Σάγκαν
"Το ποιος είμαι,
και το αν είμαι καλός ή κακός, το αν πετυχαίνω ή όχι,
θα τα μάθετε εν καιρό." Δρ. Ρίτσαρντ ’λμπερτ
"Είναι μια διαδρομή,
"που μπορούμε να αλλάξουμε, όποτε θέλουμε."
Είναι, απλά, μια επιλογή.
Χωρίς κόπο, χωρίς δουλειά, χωρίς εργασία, χωρίς αποταμιεύσεις."
Μιλ Χικς
"Κατάλαβα ότι έπαιζα λάθος το παιχνίδι.
Έπρεπε να βρω ποιος ήμουν σε αυτό το παιχνίδι."
Δρ. Ρίτσαρντ ’λμπερτ
"Θα δούμε πόσο σημαντικό είναι...
να επαναφέρουμε στον ανθρώπινο νου,
τη ριζική επανάσταση.
Η κρίση είναι μια κρίση συνείδησης.
Μια κρίση που δεν μπορεί πια,
να δεχτεί τους παλιούς κανόνες,
τα παλιά σχέδια,
τις αρχαίες παραδόσεις.
Και αναλογιζόμενοι πώς είναι ο κόσμος τώρα,
με όλη αυτή τη μιζέρια,
τις αντιθέσεις,
την καταστρεπτική κτηνωδία,
τις επιθέσεις,
και άλλα τόσα...
Ο άνθρωπος...
έχει μείνει στάσιμος.
Είναι ακόμη άγριος,
βίαιος,
επιθετικός,
άπληστος,
ανταγωνιστικός.
Και δημιούργησε μια κοινωνία μέσα σε αυτά τα όρια.
Τζ. Κρισναμούρτι
"Δεν υπάρχει καμία θεραπευτική αγωγή για μια τόσο άρρωστη κοινωνία."
Τζ. Κρισναμούρτι
Η κοινωνία σήμερα,
αποτελείται από μια σειρά από θεσμούς.
Από πολιτικούς θεσμούς,
νομικούς θεσμούς,
θρησκευτικούς θεσμούς,
μέχρι θεσμούς κοινωνικών τάξεων,
οικογενειακών αξιών,
και επαγγελματικών ειδικοτήτων.
Όπως είναι φανερό, η βαθιά επιρροή αυτών των παραδοσιακών δομών,
σχηματίζει την κατανόηση και την αντίληψή μας.
Όμως από όλους τους κοινωνικούς θεσμούς με τους οποίους γεννηθήκαμε,
κατευθυνθήκαμε και επηρεαστήκαμε,
αυτός ο οποίος θεωρείται περισσότερο δεδομένος...
και ταυτόχρονα ακατανόητος,
είναι το νομισματικό σύστημα.
Έχοντας αποκτήσει θρησκευτικές αναλογίες,
ο καθιερωμένος νομισματικός θεσμός...
θεωρείται ως μία από τις πιο αδιαμφισβήτητες μορφές πίστης που υπάρχουν.
Το πώς δημιουργούνται τα χρήματα,
οι πολιτικές που τα διοικούν,
και το πώς, πραγματικά, επηρεάζουν την κοινωνία μας,
αποτελούν άγραφα ενδιαφέροντα του μεγαλύτερου μέρους του πληθυσμού.
Σε έναν κόσμο, όπου το 1% του πληθυσμού...
ελέγχει το 40% του πλούτου του πλανήτη.
Σε έναν κόσμο όπου 34.000 παιδιά πεθαίνουν κάθε μέρα...
από φτώχεια και από αποτρέψιμες αρρώστιες,
και όπου το 50% του παγκόσμιου πληθυσμού...
ζει με λιγότερο από $2 τη μέρα,
ένα πράγμα είναι εμφανές.
Κάτι δεν πάει σωστά.
Και είτε το θέλουμε είτε όχι,
η επιβίωση όλων των θεσμών...
και αυτονόητα και της ίδιας της κοινωνίας,
βασίζεται στο χρήμα.
Για το λόγο αυτό, η κατανόηση του θεσμού της νομισματικής πολιτικής...
είναι απαραίτητη για να καταλάβουμε γιατί οι ζωές μας είναι έτσι.
Δυστυχώς, τα οικονομικά, συχνά,
αντιμετωπίζονται με σύγχυση και ανία.
Αμέτρητες ασυνάρτητες οικονομικές εκφράσεις,
σε συνδυασμό με επίφοβα μαθηματικά,
καταφέρνουν γρήγορα να αποτρέψουν...
τον απλό κόσμο από την κατανόησή τους.
Όπως και να έχει το θέμα είναι:
Όταν κάτι πολύπλοκο συνδυάζεται με οικονομικά δεδομένα,
δημιουργεί μια μάσκα.
Ειδικά φτιαγμένη για να κρύψει τις παραλύουσες κοινωνικές δομές,
από τις οποίες υποφέρει η ανθρωπότητα.
"Κανένας δεν είναι τόσο δούλος,
όσο εκείνοι που πιστεύουν λανθασμένα ότι είναι ελεύθεροι."
Γιόχαν Βόλφγκανγκ φον Γκαίτε 1749-1832
Πριν μερικά χρόνια, η κεντρική τράπεζα των ΗΠΑ, η Ομοσπονδιακή Τράπεζα Αποθεματικού [ΟΤΑ],
παρουσίασε ένα έγγραφο με τον τίτλο "Μοντέρνα Μηχανική του Χρήματος".
Αυτή η έκδοση παρουσίασε αναλυτικά...
τη θεσμική πρακτική της δημιουργίας του χρήματος,
όπως χρησιμοποιείται από την ΟΤΑ...
και από το πλήθος των εμπορικών τραπεζών, που την υποστηρίζουν.
Στην αρχική σελίδα το έγγραφο θέτει το στόχο του.
"Ο σκοπός αυτού του εγγράφου είναι να περιγράψει...
τις βασικές διαδικασίες της νομισματικής παραγωγής...
σε ένα κλασματικό απόθεμα του τραπεζικού συστήματος."
Στη συνέχεια, περιγράφει αυτή τη διαδικασία του κλασματικού αποθέματος,
με διάφορες τραπεζικές ορολογίες.
Μια μετάφραση θα μπορούσε να είναι η εξής:
Η κυβέρνηση των ΗΠΑ αποφασίζει ότι έχει ανάγκη από ρευστό.
Οπότε καλεί την ΟΤΑ...
και ζητάει, ας πούμε, $10.000.000.000.
Η ΟΤΑ απαντάει: "Φυσικά.
Θα αγοράσουμε 10.000.000.000 κυβερνητικών ομολόγων από εσάς".
Οπότε η κυβέρνηση παίρνει μερικά κομμάτια χαρτί,
και ζωγραφίζει επίσημα σχέδια σε αυτά,
τα οποία ονομάζει χρηματικά ομόλογα.
Στη συνέχεια, θέτει μια αξία σε αυτά τα ομόλογα,
ως το ποσό των $10.000.000.000,
και τα στέλνει στην ΟΤΑ.
Ως αντάλλαγμα, οι άνθρωποι της ΟΤΑ τυπώνουν με τη σειρά τους...
μερικά εντυπωσιακά κομμάτια χαρτιού.
Μόνο που αυτή τη φορά τα ονομάζουν τραπεζογραμμάτια.
Στα οποία επίσης έχει θεωρηθεί μια αξία $10.000.000.000.
Η ΟΤΑ τότε παίρνει αυτά τα γραμμάτια και τα ανταλλάσει με τα ομόλογα.
Όταν ολοκληρωθεί αυτή η συναλλαγή,
η κυβέρνηση παίρνει αυτά τα 10.000.000.000 σε τραπεζογραμμάτια,
και τα καταθέτει σε ένα τραπεζικό λογαριασμό.
Και, από τη στιγμή της κατάθεσης αυτά τα γραμμάτια γίνονται, και επίσημα, λεφτά,
προσθέτοντας 10.000.000.000 στο χρηματικό αποθεματικό των ΗΠΑ.
Ορίστε λοιπόν! Μόλις δημιουργήσαμε 10.000.000.000.
Φυσικά, αυτό το παράδειγμα είναι γενικό.
Στην πραγματικότητα, η συναλλαγή γίνεται ηλεκτρονικά,
χωρίς να χρησιμοποιείται χαρτί.
Στην πραγματικότητα, μόλις το 3%...
του χρηματικού αποθεματικού των ΗΠΑ υπάρχει σε φυσική μορφή.
Το υπόλοιπο 97% υπάρχει μόνο στους υπολογιστές.
Από εκεί και πέρα, τα κυβερνητικά ομόλογα...
είναι, από τη φύση τους, χρεωστικά όργανα.
Και όταν η ΟΤΑ αγοράζει αυτά τα ομόλογα,
με χρήματα φτιαγμένα από αέρα,
η κυβέρνηση υπόσχεται την αποπληρωμή των χρημάτων αυτών στην ΟΤΑ.
Με άλλα λόγια, τα χρήματα δημιουργούνται από το χρέος.
Αυτό το απίστευτο παράδοξο, για το πώς χρήματα ή αξία...
δημιουργούνται από ένα χρέος,
ή από ένα οικονομικό παθητικό, θα κατανοηθεί καλύτερα,
όσο προχωράμε την εργασία μας.
Η συναλλαγή ολοκληρώθηκε λοιπόν.
Και τώρα, $10.000.000.000 κάθονται σε έναν τραπεζικό λογαριασμό.
Τώρα αρχίζει το πιο ενδιαφέρον κομμάτι.
Γιατί, σύμφωνα με την πρακτική του κλασματικού αποθέματος,
η κατάθεση των $10.000.000.000...
γίνεται άμεσα κομμάτι των τραπεζικών αποθεματικών,
ακριβώς, όπως γίνεται με οποιαδήποτε άλλη κατάθεση.
Και, σύμφωνα με τις αποθεματικές αξιώσεις,
όπως αναφέρονται στη "Mοντέρνα Μηχανική του Χρήματος":
"Μια τράπεζα πρέπει να διατηρεί νομίμως αποκτημένα αποθέματα,
ίσα με ένα με προκαθορισμένο ποσοστό των καταθέσεών της."
Και συμπληρώνει, λέγοντας:
"Σύμφωνα με τους τρέχοντες κανονισμούς,
η αποθεματική αξίωση για τους περισσότερους λογαριασμούς συναλλαγών είναι 10%."
Αυτό σημαίνει ότι με μια κατάθεση $10.000.000.000,
10%, ή 1.000.000.000,
παρακρατείται ως αποθεματική αξίωση,
ενώ τα υπόλοιπα 9.000.000.000 θεωρούνται ως υπέρμετρο απόθεμα,
και μπορούν να χρησιμοποιηθούν σαν βάση νέων δανείων.
Είναι λογικό να θεωρήσει κανείς, ότι αυτά τα 9.000.000.000...
ανήκουν στην αρχική κατάθεση των $10.000.000.000.
Παρόλα αυτά, δεν ισχύει κάτι τέτοιο.
Αυτό που πραγματικά συμβαίνει, είναι ότι αυτά τα 9.000.000.000...
δημιουργούνται από αέρα,
πάνω από την υπάρχουσα κατάθεση των $10.000.000.000.
Έτσι ακριβώς αυξάνεται ο χρηματικός ανεφοδιασμός.
Όπως αναφέρεται στην "Μοντέρνα Μηχανική του Χρήματος":
"Φυσικά αυτές, οι τράπεζες,
δεν πληρώνουν δάνεια από τα λεφτά, που τους κατατίθενται.
Αν έκαναν κάτι τέτοιο,
δε θα μπορούσε να δημιουργηθεί επιπλέον ρευστό.
Αυτό που κάνουν, δεχόμενες τα δάνεια,
είναι να δεχτούν υποσχετικά γραμμάτια,
συμβόλαια δανείων,
σε αντάλλαγμα ρευστού...
από τους λογαριασμούς του δανειολήπτη."
Με άλλα λόγια, τα 9.000.000.000 δημιουργούνται από το τίποτα.
Απλά, επειδή υπάρχει ζήτηση για τέτοιο δάνειο,
και επειδή έχουν ήδη μια κατάθεση $10.000.000.000,
για να ικανοποιήσουν τις αποθεματικές τους αξιώσεις.
Ας υποθέσουμε ότι κάποιος μπαίνει σε μια τράπεζα...
και δανείζεται τα πρόσφατα $9.000.000.000.
Τότε εκείνοι, απλά, θα πάρουν αυτά τα χρήματα και θα τα καταθέσουν...
σε ένα δικό τους τραπεζικό λογαριασμό.
Η διαδικασία αυτή μετά επαναλαμβάνεται.
Έτσι ώστε η κατάθεση να γίνει μέρος των τραπεζικών αποθεμάτων.
10% απομονώνεται και επιστρέφονται το 90% των 9.000.000.000,
με αποτέλεσμα 8.100.000.000 να είναι διαθέσιμα για νέα δάνεια.
Και φυσικά αυτά τα 8.100.000.000 μπορούν να μετατραπούν...
σε δάνειο και να επανακατατεθούν, δημιουργώντας 7.200.000.000...
και μετά 6.500.000.000 σε 5.900.000.000 κτλ...
Αυτός ο κύκλος κατάθεσης δημιουργίας δανείου...
μπορεί να συνεχίζεται επ' άπειρον.
Το μέσο μαθηματικό αποτέλεσμα είναι ότι περίπου $90.000.000.000...
μπορούν να δημιουργηθούν από το αρχικό ποσό των 10.000.000.000.
Με άλλα λόγια.
Για κάθε κατάθεση που γίνεται σε κάποιο τραπεζικό σύστημα,
περίπου 9 φορές το ίδιο ποσό μπορεί να δημιουργηθεί από αέρα.
Μανιακοί του χρήματος.
Ζητήστε από την εξυπηρετική Τράπεζα της Αμερικής,
ένα βάζο φρεσκοφουρνιστών χρημάτων.
Χ-Ρ-Η-Μ-Α-Τ-Α μέσω ενός βολικού προσωπικού δανείου.
Τώρα, έχοντας καταλάβει πώς δημιουργούνται τα χρήματα,
μέσω του κλασματικού τραπεζικού αποθέματος,
μια λογική ερώτηση που θα μπορούσε να έρθει στο μυαλό, είναι η εξής:
Τι δίνει, πραγματικά, αξία σε αυτά τα νεοτυπωμένα χρήματα;
Η απάντηση: Τα χρήματα που ήδη υπάρχουν.
Τα νέα χρήματα κλέβουν, πρακτικά, αξία...
από το υπάρχον χρηματικό αποθεματικό.
Έτσι το σύνολο των χρημάτων αυξάνεται...
δυσανάλογα με τη ζήτηση αγαθών και υπηρεσιών.
Και, μιας και ο νόμος προσφοράς και ζήτησης ορίζει την ισορροπία,
οι τιμές αυξάνονται, μειώνοντας την αγοραστική αξία κάθε δολαρίου.
Αυτό, γενικά, ονομάζεται πληθωρισμός.
Ο πληθωρισμός είναι, πρακτικά, ένας κρυφός φόρος για τον κόσμο.
Ποια είναι η συμβουλή, που, γενικά, παίρνουμε;
Αυτή είναι: "Πληθωρίζω το νόμισμα."
Δε λένε: "Υποτιμώ το νόμισμα."
Δε λένε: "Ρίχνω την αξία του νομίσματος."
Δε λένε: "Κλέβω τον κοσμάκη." Λένε: "Ρίχνω τα επιτόκια."
Η αληθινή απάτη είναι ότι διαστρέφουμε την αξία του χρήματος.
Όταν δημιουργούμε χρήματα από αέρα, δεν έχουμε αποταμιεύσεις.
Παρόλα αυτά, υπάρχει "κεφάλαιο".
Οπότε, η ερώτησή μου καταλήγει στο εξής:
Πώς στο καλό νομίζουμε ότι θα λύσουμε το πρόβλημα του πληθωρισμού;
Απάντηση: Αυξήστε την παροχή χρήματος,
με περισσότερο πληθωρισμό.
Φυσικά, δε γίνεται.
Το κλασματικό αποθεματικό σύστημα...
της νομισματικής αύξησης είναι, εγγενώς, πληθωριστικό.
Αυξάνοντας το χρηματικό αποθεματικό, δίχως να υπάρχει...
μια ανάλογη αύξηση αγαθών και υπηρεσιών στην οικονομία,
έχει σαν αποτέλεσμα την υποτίμηση του νομίσματος.
Ρίχνοντας μια γρήγορη ματιά...
στην αξία του αμερικανικού δολαρίου,
αναφορικά με το χρηματικό αποθεματικό,
φαίνεται να την αντικατοπτρίζει καθοριστικά,
διότι η αντίστροφη σχέση είναι φανερή.
$1 το 1913 απαιτεί $21,60 το 2007 ως ίση αξία.
Αυτό είναι μια υποτίμηση της τάξεως του 96%,
από την εποχή που δημιουργήθηκε η ΟΤΑ.
Αν αυτή η πραγματικότητα του έμφυτου και αιώνιου πληθωρισμού...
φαίνεται παράλογη και οικονομικά αυτοκαταστροφική,
κρατήστε αυτή τη σκέψη, διότι ο όρος "παράλογος" δεν είναι τίποτα,
σε σχέση με το πώς λειτουργεί πραγματικά το οικονομικό σύστημα.
Διότι στο οικονομικό σύστημά μας, το χρήμα είναι χρέος...
και το χρέος είναι χρήμα.
Αυτή είναι μια κλίμακα...
του χρηματικού αποθεματικού των ΗΠΑ από το 1950 ως το 2006.
Και αυτή είναι η κλίμακα του εθνικού χρέους των ΗΠΑ για την ίδια περίοδο.
Είναι ενδιαφέρον το πώς οι ροπές είναι, πρακτικά, όμοιες.
Όσο περισσότερο χρήμα υπάρχει, τόσο μεγαλύτερο είναι το χρέος.
Όσο μεγαλύτερο είναι το χρέος, τόσο περισσότερο χρήμα υπάρχει.
Για να το πούμε με άλλα λόγια.
Κάθε δολάριο στο πορτοφόλι σας χρωστιέται σε κάποιον από κάποιον.
Μην ξεχνάτε. Για να υπάρχουν χρήματα, πρέπει να υπάρχουν δάνεια.
Για αυτό, αν όλοι στη χώρα μπορούσαν να πληρώσουν τα χρέη τους,
συμπεριλαμβανομένης της κυβέρνησης,
δε θα υπήρχε ούτε ένα δολάριο σε κυκλοφορία.
"Αν δεν υπήρχαν χρέη στο χρηματικό μας σύστημα, δε θα υπήρχαν χρήματα."
Μάρινερ Έκις Πρόεδρος της ΟΤΑ, 30 Σεπτεμβρίου 1941
Την τελευταία φορά στην αμερικανική ιστορία...
που το εθνικό χρέος αποπληρώθηκε πλήρως,
ήταν το 1835, αφότου ο πρόεδρος ’ντριου Τζάκσον έκλεισε...
την Κεντρική Τράπεζα, που υπήρχε πριν την ΟΤΑ.
Ολόκληρη η πολιτική πλατφόρμα του Τζάκσον περιστράφηκε...
γύρω από τη δέσμευσή του να κλείσει την Κεντρική Τράπεζα.
Λέγοντας τα εξής:
"Οι θρασύτατες προσπάθειες της παρούσας τράπεζας...
που έγιναν για να τεθεί υπό έλεγχο η κυβέρνηση,
είναι μονάχα οι προειδοποιήσεις της μοίρας,
που περιμένει τους Αμερικανούς πολίτες,
αν εξαπατηθούν στη διαιώνιση αυτού του θεσμού...
ή στην εγκαθίδρυση παρόμοιού του."
Δυστυχώς, το συγκεκριμένο μήνυμα δεν έζησε για πολύ.
Και οι τραπεζίτες ανά την υφήλιο κατόρθωσαν να εγκαθιδρύσουν...
μία άλλη κεντρική τράπεζα το 1913, την ΟΤΑ.
Και όσο ισχύει αυτός ο θεσμός, το αιώνιο χρέος είναι εξασφαλισμένο.
Μέχρι τώρα, συζητήσαμε για την πραγματικότητα...
της δημιουργίας χρημάτων, από το χρέος μέσω των δανείων.
Αυτά τα δάνεια βασίζονται σε τραπεζικά αποθέματα...
και τα αποθέματα αποκομίζονται από τις καταθέσεις.
Και διά μέσω αυτού του κλασματικού συστήματος αποθεμάτων,
κάθε κατάθεση δημιουργεί 9 φορές την αρχική αξία της.
Ταυτόχρονα, υποτιμώντας το υπάρχον χρηματικό αποθεματικό,
αυξάνονται οι τιμές στην κοινωνία.
Και μιας και αυτά τα χρήματα δημιουργούνται διαμέσου του χρέους,
και κυκλοφορούν τυχαία με το εμπόριο,
οι άνθρωποι αποσπώνται από το αρχικό τους χρέος.
Και η ανισορροπία υπάρχει εκεί,
που οι άνθρωποι συναγωνίζονται για μια θέση εργασίας,
στην προσπάθειά τους να βγάλουν λεφτά,
πέραν του χρηματικού αποθεματικού,
ώστε να καλύψουν το κόστος ζωής.
Όσο δυσλειτουργικά και αντίστροφα μπορεί να φαίνονται όλα αυτά,
υπάρχει κάτι ακόμη, που αφαιρέσαμε από αυτή την εξίσωση.
Και αυτό είναι η ουσία της όλης δομής,
που αποκαλύπτει την αληθινά απατηλή φύση του όλου συστήματος.
Η εφαρμογή τόκων.
Όταν η κυβέρνηση δανείζεται λεφτά από τη ΟΤΑ,
ή όταν κάποιος δανείζεται λεφτά από μια τράπεζα,
πρέπει πάντα να αποπληρώσει με έναν αδρό τόκο.
Με άλλα λόγια, κάθε υπάρχον δολάριο,
πρέπει τελικά να επιστραφεί σε μια τράπεζα, με έναν τόκο να πληρωθεί επιπλέον.
Αλλά, αν όλα τα χρήματα δανείζονται από την Κεντρική Τράπεζα...
και διευρύνονται από τις εμπορικές τράπεζες διά μέσω δανείων,
μόνο αυτό που χαρακτηρίζεται ως "το πρωτεύον"...
δημιουργείται στο χρηματικό αποθεματικό.
Οπότε, πού είναι τα χρήματα που θα καλύψουν όλους τους τόκους που χρεώνονται;
Πουθενά.
Δεν υπάρχουν.
Οι επιπτώσεις όλων αυτών είναι συγκλονιστικές,
διότι το συνολικό ποσό που θα οφείλεται στις τράπεζες,
πάντα θα υπερβαίνει το συνολικό ποσό που έχει δοθεί σε κυκλοφορία.
Για αυτό ο πληθωρισμός είναι μια σταθερά στην οικονομία.
Διότι το επιπλέον χρήμα είναι πάντα απαραίτητο...
για να καλύψει το αιώνιο έλλειμμα του ίδιου του συστήματος,
που δημιουργείται από την ανάγκη να πληρωθούν οι τόκοι.
Το οποίο επίσης σημαίνει,
ότι με μαθηματική ακρίβεια η στάση πληρωμών και η πτώχευση...
είναι κυριολεκτικά χτισμένες μέσα στο σύστημα.
Και για αυτό πάντα θα υπάρχουν φτωχές τσέπες στην κοινωνία που θα τραβάνε το ζόρι.
Μια αναλογία θα ήταν το παιχνίδι της μουσικής με τις καρέκλες.
Μόλις σταματήσει η μουσική, κάποιος θα την πατήσει.
Αυτό είναι το θέμα.
Κατά κανόνα, θα μεταφέρεται ο αληθινός πλούτος από τους ανθρώπους στις τράπεζες.
Διότι, αν δεν μπορείτε να πληρώσετε την υποθήκη σας,
θα χάσετε το σπίτι σας.
Αυτό είναι εξοργιστικό,
όταν αναλογιστείτε, ότι όχι μόνο κάτι τέτοιο είναι αναπόφευκτο,
λόγω της πρακτικής του κλασματικού αποθέματος,
αλλά και εξαιτίας του γεγονότος ότι τα χρήματα που σας δάνεισε η τράπεζα...
δεν υπήρχαν νόμιμα, από την αρχή.
Το 1969, σε ένα δικαστήριο της Μινεσότα...
βρέθηκε ένας άντρας ονόματι Τζερόμ Ντέιλι,
που αμφισβητούσε την κατάσχεση του σπιτιού του από την τράπεζα,
που του είχε δώσει δάνειο να το αποκτήσει.
Το επιχείρημά του ήταν ότι το συμβόλαιο υποθήκης...
απαιτούσε και από τις 2 πλευρές,
αυτόν και την τράπεζα, να θέσουν...
μια νόμιμη φόρμα ιδιοκτησίας για τη συναλλαγή.
Σε νομικούς όρους, αυτό ονομάζεται θεώρηση βάσης συμβολαίου.
"Ένα συμβόλαιο δημιουργείται...
υπό την προϋπόθεση ύπαρξης ενός άλλου από την άλλη πλευρά."
Ο κύριος Ντέιλι εξήγησε ότι, στην πραγματικότητα,
τα χρήματα δεν άνηκαν στην τράπεζα.
Δημιουργήθηκαν από το τίποτα, όταν υπογράφηκε το δάνειο.
Θυμάστε τι έλεγε η "Μοντέρνα Μηχανική του Χρήματος" για τα δάνεια;
Αυτό που κάνουν, όταν φτιάχνουν δάνεια,
είναι να δέχονται γραμμάτια αντί ρευστού.
Τα αποθέματα δεν αλλάζουν από τις δανειοληπτικές συναλλαγές.
Όμως, το ρευστό κατάθεσης συνιστά νέες προσθήκες...
στις συνολικές καταθέσεις του τραπεζικού συστήματος.
Με άλλα λόγια, το χρήμα δεν προέρχεται από τα υπάρχοντα κεφάλαια.
Η τράπεζα, απλά, τα επινοεί, χωρίς να προσφέρει τίποτα δικό της,
εκτός από ένα θεωρητικό παθητικό δικό τους, στα χαρτιά.
Όσο προχωρούσε η δίκη,
ο πρόεδρος της τράπεζας, κύριος Μόργκαν, πήρε το λόγο.
Και στο προσωπικό υπόμνημα του δικαστή, ανέφερε πως η Πλέιντιφ,
ο πρόεδρος της τράπεζας,
παραδέχτηκε πως, σε συνδυασμό με την ΟΤΑ,
πράγματι δημιούργησε τα χρήματα και τις πιστώσεις...
καταστιχογραφόντας τα στα αρχεία της.
Τα λεφτά και η πίστωση δημιουργήθηκαν, όταν οι ίδιοι τα δημιούργησαν.
Ο κύριος Μόργκαν παραδέχτηκε...
πως κανένας νόμος των ΗΠΑ δεν του έδινε τέτοιο δικαίωμα.
Μια νομότυπη θεώρηση πρέπει να υπάρχει...
και να υπογράφεται συμβολαιογραφικώς.
Οι ένορκοι δε βρήκαν καμία τέτοια νομότυπη θεώρηση, και συμφωνώ.
Και πρόσθεσε με ύφος ποιητικό:
"Μόνο ο Θεός μπορεί να δημιουργήσει κάτι αξιόλογο από το τίποτα."
Έτσι, μετά από αυτή την αποκάλυψη,
το δικαστήριο απέρριψε την κατάσχεση και ο Ντέιλι κράτησε το σπίτι του.
Οι επιπτώσεις αυτής της δικαστικής απόφασης είναι τεράστιες.
Διότι, κάθε φορά που δανείζεστε λεφτά από μια τράπεζα,
είτε πρόκειται για υποθήκη είτε για πίστωση,
τα λεφτά που σας δίνονται δεν είναι απλά πλαστά,
αλλά πρόκειται για μια παράνομη μορφή θεώρησης.
Και έτσι, ακυρώνει το ίδιο το συμβόλαιο.
Γιατί η τράπεζα δεν είχε τα χρήματα, εξ αρχής.
Δυστυχώς, τέτοιες νομικές αντιλήψεις καταστέλλονται και αγνοούνται.
Και το παιχνίδι της αέναης μεταφοράς πλούτου και του αέναου χρέους συνεχίζεται.
Και μας φέρνει στην τελική ερώτηση.
Γιατί;
Κατά τη διάρκεια του Εμφυλίου Πολέμου,
ο πρόεδρος Λίνκολν απέφυγε τα δάνεια με υψηλά επιτόκια,
που του πρόσφεραν οι ευρωπαϊκές τράπεζες,
και αποφάσισε να κάνει κάτι, που οι ίδιοι οι Ιδρυτές Πατέρες υποστήριζαν.
Να δημιουργήσει ένα ανεξάρτητο νόμισμα δίχως χρέος.
Ονομάστηκε "Γκρίνμπακ".
Σύντομα, από τη στιγμή που πάρθηκε αυτό το μέτρο,
ένα εσωτερικό έγγραφο κυκλοφόρησε ανάμεσα σε ιδιωτικές βρετανικές και αμερικανικές τράπεζες,
που ανέφερε:
"Η σκλαβιά συνίσταται στη ιδιοκτησία της εργασίας...
και φέρει μαζί της τη φροντίδα των εργαζόμενων,
ενώ με το ευρωπαϊκό σχέδιο...
το κεφάλαιο θα ελέγχει την εργασία, ελέγχοντας τους μισθούς.
Αυτό μπορεί να γίνει ελέγχοντας τα χρήματα.
Δεν μπορούμε να επιτρέψουμε το Γκρίνμπακ,
μιας και δεν μπορούμε να το ελέγξουμε."
Η πολιτική του κλασματικού αποθέματος που ενάγεται από την ΟΤΑ,
η οποία το μετέδωσε στο μεγαλύτερο μέρος των τραπεζών ανά την υφήλιο,
είναι, στην πραγματικότητα, ένα είδος μοντέρνας σκλαβιάς.
Σκεφτείτε το, τα χρήματα δημιουργούνται από το χρέος.
Τι κάνουν οι άνθρωποι, όταν έχουν χρέη;
Βασίζονται στη δουλειά τους για να το αποπληρώσουν.
Αλλά αν τα χρήματα δημιουργούνται μονάχα μέσω δανείων,
πώς μπορεί η κοινωνία να ξεχρεωθεί;
Δεν μπορεί και αυτό είναι το θέμα.
Ένας φόβος να χαθεί η περιουσία τους,
σε συνδυασμό με την αστείρευτη πάλη να τα βγάλουν πέρα,
με το αιώνιο χρέος και τον πληθωρισμό, έμφυτα στο σύστημα,
αναμεμιγμένο με την αναπόφευκτη σπανιότητα...
του ίδιου του χρηματικού αποθεματικού,
που δημιουργούνται από τόκους, που δεν μπορούν να αποπληρωθούν,
κρατούν τους σκλάβους των μισθών υπό έλεγχο,
τρέχοντας σε μια ρόδα για χάμστερ, μαζί με μερικά εκατομμύρια άλλους,
με σκοπό την ενδυνάμωση μιας αυτοκρατορίας,
που ωφελεί μονάχα την ελίτ στην κορυφή της πυραμίδας.
Διότι, στο τέλος της μέρας, για ποιον δουλεύετε, τελικά;
Για τις τράπεζες!
Τα χρήματα δημιουργούνται σε μια τράπεζα...
και μόνιμα καταλήγουν σε μια τράπεζα.
Αυτές είναι οι αληθινοί κυρίαρχοι,
μαζί με τις εταιρίες και τις κυβερνήσεις που υποστηρίζουν.
Η φυσική σκλαβιά απαιτεί να θρέφονται και να στεγάζονται οι σκλάβοι.
Η οικονομική σκλαβιά απαιτεί να θρέφονται και να στεγάζονται οι σκλάβοι μόνοι τους.
Είναι μια από τις πιο ιδιοφυείς απάτες, που δημιούργησε ποτέ ο κοινωνικός χειρισμός.
Και στην ίδια του την καρδιά,
πρόκειται για έναν αόρατο πόλεμο ενάντια στην ανθρωπότητα.
Το χρέος είναι το όπλο για την κατάκτηση και την κοινωνική σκλαβιά,
και οι τόκοι είναι τα εξαίρετα πυρομαχικά του.
Και μιας και οι περισσότεροι δεν έχουν κατανοήσει την πραγματικότητα,
οι τράπεζες σε συμπαιγνία με κυβερνήσεις και εταιρίες,
τελειοποιούνται και επεκτείνουν τις τακτικές οικονιμικού πολέμου.
Ωοτοκούν νέες βάσεις,
όπως η Παγκόσμια Τράπεζα και το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο [ΔΝΤ],
ενώ έχουν δημιουργήσει ένα νέο στρατιώτη.
Η γέννηση του οικονομικού εκτελεστή.
"Υπάρχουν 2 τρόποι για να κατακτήσεις και να σκλαβώσεις ένα έθνος.
Ο ένας είναι το σπαθί. Ο άλλος το χρέος."
Τζον ’νταμς 1735 - 1826
Εμείς, οι οικονομικοί εκτελεστές, είμαστε οι υπεύθυνοι της πρώτης,
πραγματικά, παγκόσμιας αυτοκρατορίας.
Και το πετυχαίνουμε με διάφορους τρόπους.
Ο πιο συνηθισμένος είναι να εντοπίσουμε μια χώρα με πόρους,
που ορέγονται οι εταιρίες μας, όπως το πετρέλαιο.
Τότε, κανονίζουμε ένα τεράστιο δάνειο για αυτή τη χώρα...
από την Παγκόσμια Τράπεζα ή από κάποιο από τα όργανά της.
Αλλά ποτέ δε φτάνουν πραγματικά χρήματα σε αυτή τη χώρα.
Αντιθέτως, τα μετακινούμε σε δικές μας εταιρίες,
με σκοπό να κατασκευάσουν έργα υποδομών σε αυτή τη χώρα.
Εργοστάσια ρεύματος, βιομηχανικά συμπλέγματα, λιμάνια.
Πράγματα, από τα οποία ωφελούνται οι πιο πλούσιοι αυτής της χώρας.
Όπως οι εταιρίες μας.
Έτσι, δεν πάνε τα λεφτά στην πλειοψηφία.
Έτσι, αυτοί οι άνθρωποι και όλη η χώρα μένουν βαριά χρεωμένοι.
Ένα χρέος που δεν μπορούν να αποπληρώσουν...
και αυτό είναι μέρος του σχεδίου.
Δεν μπορούν να το αποπληρώσουν!
Έτσι, εμείς, οι οικονομικοί εκτελεστές,
πάμε εκεί και τους λέμε: "Ακούστε.
Χάσατε πολλά λεφτά. Δεν μπορείτε να πληρώσετε το χρέος σας.
Οπότε, πουλήστε το πετρέλαιό σας,
σε φτηνές τιμές στις πετρελαϊκές εταιρίες μας,
επιτρέψτε μας να χτίσουμε μια στρατιωτική βάση στη χώρα σας...
ή στείλτε στρατό για ενίσχυση του δικού μας σε κάποιο μέρος τους κόσμου,
σαν το Ιράκ ή ψηφίστε μαζί μας στην επόμενη συνέλευση του ΟΗΕ."
Να ιδιωτικοποιήσουν την ηλεκτροπαραγωγική τους εταιρία,
το υδρευτικό και αποχετευτικό τους σύστημα,
πουλώντας τα σε κάποια αμερικάνικη ή άλλη πολυεθνική εταιρία.
Έτσι, όλο ξεφυτρώνουν σαν μανιτάρια,
και είναι τόσο τυπικό, το πώς δουλεύει το ΔΝΤ και η Παγκόσμια Τράπεζα.
Χρεώνουν μια χώρα σε τέτοιο βαθμό, που δεν μπορεί να το ξεπληρώσει!
Μετά, προσφέρονται να επαναχρηματοδοτήσουν αυτό το χρέος,
πληρώνοντας περισσότερους τόκους.
Και εσείς απαιτείτε αυτή την ανταπόδοση,
αυτό που ονομάζετε συνέχεια ή καλή διακυβέρνηση,
που σημαίνει, βασικά, ότι πρέπει να πουλήσουν τους πόρους τους,
ανάμεσα στους οποίους πολλές κοινωνικές υπηρεσίες, τις ΔΕΚΟ τους,
μερικές φορές τα εκπαιδευτικά τους συστήματα,
τα ποινικά τους συστήματα,
τα ασφαλιστικά τους συστήματα, σε ξένες εταιρίες.
Πρόκειται δηλαδή για διπλό-τριπλό-τετραπλό πήδημα!
Η εμφάνιση των οικονομικών εκτελεστών...
ξεκίνησε στις αρχές της δεκαετίας του 50,
όταν ο δημοκρατικά εκλεγμένος Μόσαντεχ, που εκλέχτηκε στο Ιράν,
Θεωρήθηκε ως η ελπίδα της δημοκρατίας,
στη Μέση Ανατολή και ανά την υφήλιο.
Ήταν ο άντρας της χρονιάς στο περιοδικό Τάιμ.
Αλλά ένα από τα πράγματα για τα οποία ήθελε να παλέψει,
ήταν ότι οι ξένες πετρελαιοπαραγωγικές εταιρίες έπρεπε να πληρώσουν...
τους Ιρανούς περισσότερα για το πετρέλαιο, που έβγαζαν από το Ιράν,
και οι ίδιοι οι Ιρανοί θα έπρεπε να επωφεληθούν από το πετρέλαιό τους.
Παράξενη πολιτική.
Δεν μας άρεσε αυτό, φυσικά, αλλά φοβόμασταν να κάνουμε αυτό,
που μέχρι τότε κάναμε, δηλαδή να στείλουμε στρατό.
Αντ' αυτού, στείλαμε έναν πράκτορα της CIA,
τον Κέρμιτ Ρούζβελτ, συγγενή του Τέντι Ρούζβελτ.
Και ο Κέρμιτ παρουσιάστηκε με μερικά εκατομμύρια δολάρια...
και ήταν πολύ αποτελεσματικός και ικανός,
που μέσα σε μικρό χρονικό διάστημα,
κατόρθωσε να ρίξει από την εξουσία τον Μόσαντεχ,
φέρνοντας τον Σάχη του Ιράν να τον αντικαταστήσει,
ο οποίος ήταν ευνοϊκός στο πετρέλαιο.
Και ήταν αποτελεσματικότατο.
Επανάσταση στο Ιράν.
Ο όχλος διοικεί την Τεχεράνη.
Αξιωματικοί του στρατού δήλωσαν ότι ο Μόσαντεχ παραδόθηκε...
και ότι το δικτατορικό καθεστώς του τερματίστηκε.
Εικόνες του Σάχη παρελαύνουν στους δρόμους, καθώς τα συναισθήματα αντιστρέφονται.
Ο Σάχης καλωσορίζεται στο σπίτι.
Οπότε πίσω στις ΗΠΑ, στην Ουάσιγκτον,
ο κόσμος έλεγε: "Ήταν πολύ εύκολο και φτηνό".
Οπότε, ένας νέος δρόμος ανοίχτηκε,
όπου χώρες γίνονται υποχείρια, δημιουργώντας μια αυτοκρατορία.
Το μόνο πρόβλημα ήταν πως ο Ρούζβελτ κρατούσε μια κάρτα της CIA...
και αν τον έπιαναν, οι κυρώσεις θα ήταν πολύ σοβαρές.
Οπότε, γρήγορα, πάρθηκε η απόφαση,
να χρησιμοποιηθούν ιδιωτικοί σύμβουλοι, που θα μετέφεραν τα χρήματα...
από την Παγκόσμια Τράπεζα ή από το ΔΝΤ ή από άλλες εταιρίες,
να επιστρατεύσουν ανθρώπους σαν εμένα,
που δουλεύουν σε ιδιωτικές εταιρίες.
Έτσι, αν μας έπιαναν, δε θα υπήρχαν κυβερνητικές κυρώσεις.
Όταν ο ’ρμπενζ εκλέχτηκε Πρόεδρος της Γουατεμάλα,
η χώρα βρισκόταν στα χέρια της εταιρίας United Fruit,
τη μεγάλη διεθνή εταιρία.
Και ο ’ρμπενζ διατρανούσε: "Θέλουμε να επιστρέψουμε τη γη πίσω στο λαό."
Και μόλις πήρε την εξουσία,
εξέδωσε πολιτικές, που θα έκαναν ακριβώς αυτό.
Θα επέστρεφαν τη γη πίσω στο λαό.
Στη United Fruit δεν άρεσε κάτι τέτοιο,
οπότε προσέλαβαν μια ομάδα δημοσίων σχέσεων,
που θα ξεκινούσε μια τεράστια καμπάνια στις ΗΠΑ...
για να πείσει τις ΗΠΑ, τον κόσμο,
τους πολίτες των ΗΠΑ, τον τύπο των ΗΠΑ...
και τη γερουσία των ΗΠΑ,
ότι ο ’ρμπενζ ήταν υποχείριο των Σοβιετικών.
Και αν του επιτρέπαμε να μείνει στην εξουσία,
οι Σοβιετικοί θα είχαν "πατήσει" σε αυτό το ημισφαίριο.
Εκείνη τη στιγμή, ο κόσμος άρχισε να φοβάται,
τον Κόκκινο Τρόμο, τον Κομμουνιστικό Τρόμο.
Και για να μην τα πολυλέμε, χάρη σε αυτή την καμπάνια,
αποφασίστηκε από την CIA και το στρατό να τον εξοντώσει.
Και, πραγματικά, έτσι έγινε! Στείλαμε αεροπλάνα, στρατιώτες, μυστικούς,
στείλαμε τους πάντες για να τον εξοντώσουμε.
Και τον εξοντώσαμε.
Και μόλις άφησε το γραφείο του,
ο νέος αφίξας, που ανέλαβε μετά από αυτόν,
επέστρεψε τα πάντα στις μεγάλες πολυεθνικές.
Ανάμεσα στις οποίες και την United Fruit.
Το Εκουαδόρ, για πολλά χρόνια το διοικούσαν φιλοαμερικανοί δικτάτορες,
που συχνά ήταν βίαιοι.
Τότε αποφασίστηκε να πραγματοποιηθούν δημοκρατικές εκλογές.
Ο Γουάμε Ρόλντος έθεσε υποψηφιότητα και ο κύριος στόχος του,
όπως είπε, ως πρόεδρος θα ήταν να σιγουρευτεί ότι οι πόροι του Εκουαδόρ...
θα βοηθούσαν το λαό.
Και νίκησε! Εντυπωσιακά.
Με περισσότερες ψήφους από ποτέ στο Εκουαδόρ.
Και ξεκίνησε να εφαρμόσει αυτή την πολιτική.
Να σιγουρευτεί ότι τα κέρδη από το πετρέλαιο θα βοηθούσαν το λαό.
Κάτι τέτοιο δε μας άρεσε στις ΗΠΑ.
Έστειλαν εμένα ως οικονομικό εκτελεστή για να αλλάξουμε τον Ρόλντος.
Να τον διαφθείρουμε.
Να τον φέρουμε με τα νερά μας. Να του δώσουμε να καταλάβει, ξέρετε.
"Θα γίνεις πολύ πλούσιος,
αν εσύ και η οικογένειά σου παίξετε το παιχνίδι μας.
Αλλά, αν συνεχίσεις με αυτή την πολιτική που υποσχέθηκες,
τότε θα φύγεις!"
Δεν άκουγε.
Δολοφονήθηκε.
Μόλις συντρίφτηκε το αεροπλάνο, όλη η περιοχή αποκλείστηκε.
Οι μόνοι που επιτρέπονταν εκεί,
ήταν Αμερικανοί στρατιώτες από μια γειτονική βάση...
και μερικοί στρατιωτικοί του Εκουαδόρ.
Όταν ξεκίνησε μια έρευνα,
2 από τους βασικούς μάρτυρες πέθαναν σε αυτοκινητικά ατυχήματα,
πριν προλάβουν να καταθέσουν.
Παράξενα γεγονότα που συνδυάστηκαν με τη δολοφονία του Γουάμε Ρόλντος.
Εγώ, όπως και πολλοί άλλοι, που ασχολήθηκαν με την υπόθεση,
είναι σίγουροι ότι πρόκειται για δολοφονία.
Ως οικονομικός εκτελεστής, περίμενα ότι θα συνέβαινε κάτι στον Γουάμε,
είτε ήταν πραξικόπημα, είτε δολοφονία, δεν ήμουν σίγουρος,
αλλά σίγουρα θα έπεφτε, επειδή δεν ήθελε να διαφθαρεί,
ή δε θα επέτρεπε να τον διαφθείρουμε, έτσι όπως θέλαμε.
Ο Ομάρ Τορίχος, πρόεδρος του Παναμά, ήταν από τους αγαπημένους μου.
Μου άρεσε στα αλήθεια.
Ήταν πολύ χαρισματικός. Ήθελε, στα αλήθεια, να βοηθήσει τη χώρα του.
Και όταν προσπάθησα να τον δωροδοκήσω ή να τον διαφθείρω, μου είπε:
"Κοίτα, Τζον." Με φώναζε Χουανίτο.
"Κοίτα, Χουανίτο, δε χρειάζομαι λεφτά.
Αυτό που θέλω, είναι να φερθούν σωστά στη χώρα μου.
Θέλω οι ΗΠΑ να πληρώσουν όσα χρωστούν στο λαό μου,
για όλες τις καταστροφές που προκάλεσαν εδώ.
Θέλω να είμαι σε θέση να βοηθήσω άλλες...
λατινοαμερικάνικες χώρες να κερδίσουν την ανεξαρτησία τους,
και να απελευθερωθούν από την τρομακτική παρουσία από το βορρά.
Μας εκμεταλλεύεστε άσχημα.
Θέλω να επιστραφεί η διώρυγα του Παναμά στους κατοίκους του.
Αυτό θέλω. Έτσι, άφησέ με ήσυχο, μην προσπαθείς να με δωροδοκήσεις."
Ήταν το 1981 και το Μάιο, ο Γουάμε Ρόλντος δολοφονήθηκε.
Και ο Ομάρ το ήξερε.
Ο Τορίχος μάζεψε την οικογένειά του και τους είπε:
"Μάλλον είμαι ο επόμενος,
αλλά δεν πειράζει, γιατί έκανα αυτό που ήρθα να κάνω.
Επαναδιαπραγματεύθηκα τη διώρυγα. Θα επιστρέψει στα χέρια μας."
Μόλις είχε τελειώσει τη διαπραγμάτευση με τον Τζίμι Κάρτερ.
Τον Ιούνιο του ίδιου έτους, μερικούς μήνες αργότερα,
και ο ίδιος σκοτώθηκε σε αεροπορικό δυστύχημα,
το οποίο, σίγουρα, εκτελέστηκε από τσακάλια, επιδοτούμενα από τη CIA.
Πολλά στοιχεία βρέθηκαν στα χέρια των σωματοφυλάκων του Τορίχος,
μιας και πριν μπει στο αεροπλάνο, τους έδωσε ένα μαγνητόφωνο.
Ένα μαγνητόφωνο που περιείχε μια βόμβα.
Μου φαίνεται παράξενο πως αυτό το σύστημα...
συνεχίστηκε με τον ίδιο τρόπο για πολλά χρόνια,
σε αντίθεση με τους οικονομικούς εκτελεστές που γίνονταν ολοένα και καλύτεροι.
Έτσι, αντιμετωπίσαμε πρόσφατα, αυτό που συνέβη στη Βενεζουέλα.
Το 1998, ο Χούγκο Τσάβεζ εκλέχτηκε πρόεδρος,
μετά από μια σειρά διεφθαρμένων προέδρων...
που είχαν, πρακτικά, καταστρέψει την οικονομία της χώρας.
Και ο Τσάβεζ εκλέχτηκε μέσα σε όλα αυτά. Ο Τσάβεζ αντιστάθηκε στις ΗΠΑ,
και το κατάφερε, κυρίως, απαιτώντας το πετρέλαιο της Βενεζουέλας...
να χρησιμοποιείται για να βοηθήσει τους κατοίκους της.
Λοιπόν, αυτό δε μας άρεσε στις ΗΠΑ.
Έτσι το 2002, σκηνοθετήθηκε ένα πραξικόπημα και δεν αμφιβάλω για αυτό,
όπως δεν αμφιβάλει ο κόσμος,
ότι η CIA κρυβόταν πίσω από το πραξικόπημα.
Ο τρόπος, με τον οποίο υποδαυλίστηκε το πραξικόπημα,
ήταν ανάλογο αυτού του Κέρμιτ Ρούζβελτ στο Ιράν.
Πληρώνοντας τον κόσμο να βγει στους δρόμους, να επαναστατήσει,
να διαμαρτυρηθούν, να δηλώσουν ότι ο Τσάβεζ δεν είναι δημοφιλής.
Αν καταφέρετε μερικές χιλιάδες κόσμο να κάνει κάτι τέτοιο,
η τηλεόραση θα το κάνει να φαίνεται...
ότι συμβαίνει σε όλη τη χώρα και τα πράγματα θα περιπλέξουν.
Μόνο που στην περίπτωση του Τσάβεζ,
ήταν αρκετά έξυπνος και ο κόσμος ήταν μαζί του που κατάφερε να το ξεπεράσει.
Πρόκειται για ένα σημαδιακή στιγμή στην ιστορία της Λατινικής Αμερικής.
Το Ιράκ είναι το τέλειο παράδειγμα για τον τρόπο που δουλεύει το σύστημα.
Εμείς οι οικονομικοί εκτελεστές είμαστε η πρώτη γραμμή άμυνας.
Μπαίνουμε μέσα, και προσπαθούμε να διαφθείρουμε τις κυβερνήσεις,
ώστε να δεχτούν τεράστια δάνεια που θα χρησιμεύσουν ως μόχλευση,
ώστε βασικά να μας ανήκουν.
Αν αποτύχουμε, όπως απέτυχα εγώ στον Παναμά με τον Ομάρ Τορίχος,
και στο Εκουαδόρ με τον Γουάμε Ρόλντος,
άντρες που αρνήθηκαν να διαφθαρούν,
τότε η επόμενη γραμμή άμυνας είναι να σταλθούν τα τσακάλια.
Και τα τσακάλια είτε ρίχνουν κυβερνήσεις, είτε δολοφονούν.
Και όταν συμβεί κάτι τέτοιο,
εγκαθίσταται η νέα κυβέρνηση και, πιστέψτε με, θα ακολουθήσει τη γραμμή μας,
γιατί ο νέος πρόεδρος ξέρει τι θα γίνει, αν δεν το κάνει.
Στην περίπτωση του Ιράκ, και οι 2 απέτυχαν.
Οι οικονομικοί εκτελεστές δεν τα έβγαλαν πέρα με τον Σαντάμ Χουσεΐν.
Προσπαθήσαμε πολύ σκληρά.
Προσπαθήσαμε να τον κάνουμε να δεχτεί μια συμφωνία,
ανάλογη με εκείνη του Οίκου των Σάουντ στη Σαουδική Αραβία.
Αλλά δεν τη δέχτηκε.
Και έτσι ανέλαβαν δράση τα τσακάλια. Δεν τα κατάφεραν.
Η ασφάλειά του ήταν πολύ καλή.
Μην ξεχνάτε, είχε δουλέψει για την CIA.
Προσελήφθηκε για να δολοφονήσει τον πρώην πρόεδρο του Ιράκ και απέτυχε,
αλλά γνώριζε το σύστημα.
Έτσι το '91 στείλαμε στρατεύματα και κατατροπώσαμε τον ιρακινό στρατό.
Υποθέσαμε, λοιπόν, ότι ο Σαντάμ θα συμμορφωθεί.
Θα μπορούσαμε να τον βγάλουμε από τη μέση, βέβαια,
αλλά δεν το θέλαμε.
Ήταν από τους σκληρούς τύπους, που γουστάραμε.
Έλεγχε το λαό του.
πιστεύαμε ότι θα μπορούσε να ελέγξει τους Κούρδους,
να κρατήσει τους Ιρανούς στα σύνορά τους,
συνεχίζοντας όμως να αντλεί πετρέλαιο για εμάς.
Και όταν νικήσαμε το στρατό του, σίγουρα θα άλλαζε μυαλά.
Οπότε, οι οικονομικοί εκτελεστές επέστρεψαν τη δεκαετία του 90 χωρίς επιτυχία.
Αν επιτύγχαναν, θα μπορούσε να παραμείνει στην εξουσία.
Θα του πουλούσαμε όλα τα πολεμικά αεροπλάνα που ήθελε,
και οτιδήποτε άλλο ήθελε, αλλά δεν μπορούσαν, δεν πέτυχαν.
Τα τσακάλια δεν τα κατάφεραν πάλι,
οπότε ξαναστείλαμε το στρατό...
και αυτή τη φορά τα καταφέραμε και τον εξολοθρεύσαμε.
Και κατά τη διάρκεια της όλης διαδικασίας,
πετύχαμε μερικές πολύ ικανοποιητικές κατασκευαστικές συμφωνίες.
Έπρεπε να ανακατασκευάσουμε μια χώρα,
που, πρακτικά, εμείς είχαμε καταστρέψει.
Και είναι πολύ καλή συμφωνία, όταν σου ανήκουν...
κατασκευαστικές εταιρίες, και μάλιστα μεγάλες.
Οπότε, στο Ιράκ φάνηκαν οι τρεις φάσεις.
Οι οικονομικοί εκτελεστές απέτυχαν.
Τα τσακάλια απέτυχαν. Και ως ύστατο μέτρο, πήρε σειρά ο στρατός.
Και, με αυτό τον τρόπο, δημιουργήσαμε μια αυτοκρατορία,
αλλά το κάναμε ευφυέστατα. Μυστικά.
Όλες οι αυτοκρατορίες του παρελθόντος βασίστηκαν στο στρατό...
και όλοι γνώριζαν ότι τους ετοίμαζαν.
Οι Βρετανοί ήξεραν ότι τον ετοίμαζαν,
οι Γάλλοι, οι Γερμανοί,
οι Ρωμαίοι, οι Έλληνες και ήταν περήφανοι για αυτόν.
Πάντα είχαν μια δικαιολογία, όπως η διάδοση του πολιτισμού,
η διάδοση της θρησκείας, κάτι τέτοιο,
αλλά ήξεραν ότι το έκαναν. Εμείς όχι.
Oι περισσότεροι πολίτες των ΗΠΑ δε γνωρίζουν...
ότι ζουν χάρη στα προνόμια αυτής της μυστικής αυτοκρατορίας.
Και ότι σήμερα υπάρχουν περισσότεροι σκλάβοι...
στον κόσμο από ποτέ άλλοτε.
Τότε θα διερωτάστε, αν πρόκειται για αυτοκρατορία,
ποιος είναι ο αυτοκράτορας;
Είναι φανερό ότι οι πρόεδροι των ΗΠΑ δεν είναι αυτοκράτορες.
Αυτοκράτορας είναι κάποιος που δεν εκλέγεται,
δε διοικεί για ορισμένο διάστημα,
και δε δίνει αναφορά σε κανέναν.
Οπότε, δε γίνεται να κατηγοριοποιήσουμε τους προέδρους μας με αυτό τον τρόπο.
Αλλά έχουμε έναν ανάλογο όρο με εκείνον του αυτοκράτορα,
και τον ονομάζω εταιροκρατία.
Η εταιροκρατία είναι εκείνη η ομάδα ατόμων,
που διοικούν τις μεγαλύτερες πολυεθνικές μας.
Και, πραγματικά, διοικούν ως αυτοκράτορες αυτής της αυτοκρατορίας.
Ελέγχουν τα ΜΜΕ, είτε αγοράζοντάς τα, είτε μέσω διαφημίσεων.
Ελέγχουν τους περισσότερους πολιτικούς,
γιατί χρηματοδοτούν τις καμπάνιες τους,
είτε μέσω των πολυεθνικών, είτε μέσω προσωπικών συνεισφορών,
που προέρχονται από αυτές τις πολυεθνικές.
Δεν εκλέγονται, δε διοικούν για ορισμένο διάστημα,
δε δίνουν αναφορά σε κανένα,
και στο τέλος, στην ίδια την εταιροκρατία δεν μπορείς να καταλάβεις,
αν εργάζονται για μια ιδιωτική εταιρία ή για την ίδια την κυβέρνηση,
μιας και ποτέ δε μένουν στάσιμοι.
Οπότε, τη μια στιγμή έχετε ένα τύπο που είναι ο πρόεδρος...
μιας μεγάλης κατασκευαστικής εταιρίας, όπως ο Χαλιμπάρτον,
και την επόμενη στιγμή είναι ο αντιπρόεδρος των ΗΠΑ.
Ή ο πρόεδρος που δούλευε στο χώρο του πετρελαίου.
Και αυτό είναι αλήθεια, είτε έχουμε Δημοκρατικούς,
είτε Ρεπουμπλικάνους στη θέση.
Κινούνται μπρος πίσω, μέσω μια κυκλικής εισόδου.
Και έτσι, η κυβέρνησή μας παραμένει αόρατη,
και οι πολιτικές της τίθενται σε εφαρμογή...
από τις ίδιες τις εταιρίες με τον ένα ή τον άλλο τρόπο.
Αλλά και πάλι, οι πολιτικές της κυβέρνησης...
ορίζονται βασικά από την εταιροκρατία,
έπειτα παρουσιάζονται στην κυβέρνηση...
και μετατρέπονται σε κυβερνητική πολιτική.
Πρακτικά, πρόκειται για μια απίστευτα άνετη σχέση.
Δεν έχει να κάνει με θεωρίες συνομωσίας.
Αυτοί οι άνθρωποι δε συγκεντρώνονται κάπου για τις μηχανορραφίες τους.
Βασικά, λειτουργούν υπό μία βασική υπόθεση,
η οποία είναι ότι πρέπει να μεγιστοποιήσουν τα κέρδη,
ανεξάρτητα από τα κοινωνικά και περιβαντολλογικά κόστη.
Αυτή η διαδικασία χειραγώγησης από την εταιροκρατία,
μέσω του χρέους,
της δωροδοκίας και της πολιτικής ανατροπής ονομάζεται...
παγκοσμιοποίηση.
Όπως ακριβώς η ΟΤΑ κρατά το αμερικανικό κοινό...
σε μια θέση συμβολαίου σκλαβιάς,
μέσω του αιώνιου χρέους, του πληθωρισμού και των τόκων,
η Παγκόσμια Τράπεζα και το ΔΝΤ...
εξυπηρετούν τον ίδιο ρόλο σε παγκόσμια κλίμακα.
Η βασική απάτη είναι απλή.
Θέτουμε υπό χρεοκοπία μία χώρα,
την οποία οι ίδιοι έχουμε θέσει σε δυσπραγία...
ή απλά διαφθείροντας τον ηγέτη της χώρας,
έπειτα επιβάλλουμε συνθήκες ή πολιτικές δομικών διευθετήσεων,
οι οποίες συνιστώνται στα εξής.
Υποτίμηση συναλλάγματος.
Όταν η αξία του νομίσματος πέφτει,
ανάλογα πέφτει και οτιδήποτε αξιολογείται με αυτό.
Έτσι, οι εγχώριοι πόροι γίνονται διαθέσιμοι σε χώρες κυνηγούς,
σε μια κλασματική αξία της πραγματικής τους τιμής.
Διακοπές χρηματοδοτήσεων για κοινωνικά προγράμματα,
που συνήθως περιλαμβάνουν εκπαίδευση και υγεία,
προκαλούν συμβιβασμούς στην επιβίωση...
και την ακεραιότητα της κοινωνίας, αφήνοντας το κοινό εκτεθειμένο στην εκμετάλλευση.
Ιδιωτικοποιήσεις δημοσίων επιχειρήσεων.
Αυτό σημαίνει ότι σημαντικά κοινωνικά συστήματα...
μπορούν να αγοραστούν και να λειτουργήσουν...
υπό τον έλεγχο ξένων επιχειρήσεων για το κέρδος.
Για παράδειγμα, το 1999 η Παγκόσμια Τράπεζα επέμεινε...
στην πώληση από πλευράς της βολιβιανής κυβέρνησης,
του δημοτικού υδρευτικού συστήματος της τρίτης μεγαλύτερης πόλης της,
σε μια αμερικάνικη εταιρία, την Μπέκτελ.
Μόλις συνέβη αυτό, οι λογαριασμοί νερού για τους ήδη άπορους κατοίκους της χώρας...
εκτοξεύτηκαν στα ουράνια.
Έπρεπε να ξεκινήσει μια επανάσταση...
από τους κατοίκους για να ακυρωθεί το συμβόλαιο με την Μπέκτελ.
Μετά έχουμε την εμπορική απελευθέρωση...
ή το άνοιγμα της οικονομίας,
διά μέσω της απομάκρυνσης κάθε περιορισμού στο ξένο εμπόριο.
Αυτό επιτρέπει την εισροή ενός νούμερου οικονομικών επιθετικών εκδηλώσεων,
όπως όταν οι πολυεθνικές εταιρίες φέρνουν τα δικά τους προϊόντα,
αποκόπτοντας την εγχώρια παραγωγή και καταστρέφοντας την τοπική οικονομία.
Ένα παράδειγμα είναι η Τζαμάικα,
η οποία αφού δέχτηκε δάνεια και συνθήκες από την Παγκόσμια Τράπεζα,
έχασε τη μεγαλύτερη αγορά αγροτικών της προϊόντων,
εξαιτίας του ανταγωνισμού με εισαγωγές από τη Δύση.
Σήμερα, αμέτρητοι αγρότες έχουν μείνει χωρίς δουλειά,
επειδή αδυνατούν να ανταγωνιστούν τις μεγάλες εταιρίες.
Μια άλλη παραλλαγή είναι η δημιουργία αμέτρητων,
φαινομενικά αφανών, ανεξέλεγκτων, απάνθρωπων βιομηχανιών,
που θα εκμεταλλευτούν την επιβαλλόμενη οικονομική στέρηση.
Επιπλέον, εξαιτίας της παραγωγικής δυσλειτουργίας,
η φυσική καταστροφή διαιωνίζεται,
καθώς οι εγχώριοι πόροι καταστρέφονται από απαθείς εταιρίες,
οι οποίες σκόπιμα προκαλούν μεγάλη μόλυνση.
Η μεγαλύτερη περιβαντολλογική δίκη στην παγκόσμια ιστορία,
είναι εκείνη που εκδικάζεται για λογαριασμό...
30.000 Εκουαδόριων και Αμαζόνιων κατοίκων...
εναντίον της Τεξάκο, που ανήκει στη Σέβρον, οπότε η δίκη είναι...
εναντίον της Σέβρον, για τις δραστηριότητές της μέσω της Τεξάκο.
Υπολογίζεται ότι πρόκειται για καταστροφή 18 φορές...
μεγαλύτερη από εκείνη που προκάλεσε η Έξον Βαλντέζ στην Αλάσκα.
Στην περίπτωση του Εκουαδόρ, δεν πρόκειται για ατύχημα.
Οι πετρελαιοπαραγωγικές εταιρίες το έκαναν σκόπιμα,
ήξεραν ότι το έκαναν για να σώσουν χρήματα, αντί να κανονίσουν για σωστή απόρριψη.
Επιπλέον, μια γρήγορη ματιά στα αρχεία της Παγκόσμιας Τράπεζας...
αποδεικνύει ότι ο θεσμός, που δημόσια ισχυρίζεται ότι...
βοηθάει τις φτωχές χώρες να αναπτυχθούν και να μετριάσουν τη φτώχεια,
προκάλεσε την αύξηση της φτώχειας και του κοινωνικού χάσματος,
ενώ τα έσοδα των εταιριών ίπτανται.
Το 1960 το εισοδηματικό χάσμα ανάμεσα στο 1/5 του κόσμου στις πλούσιες χώρες...
και στο 1/5 του κόσμου στις άπορες χώρες ήταν 30 προς 1.
Το 1998, ήταν 74 προς 1.
Ενώ το παγκόσμιο ακαθάριστο εθνικό προϊόν αναπτύχτηκε κατά 40%...
ανάμεσα στο 1970 και στο 1985, οι άποροι αυξήθηκαν, κατά 17%.
Ενώ από το 1985 έως το 2000, εκείνοι που ζουν...
με λιγότερο από $1 τη μέρα, αυξήθηκαν κατά 18%.
Ακόμη και η Οικονομική Επιτροπή του Κογκρέσου των ΗΠΑ παραδέχτηκε...
ότι στην πράξη μόλις το 40% των σχεδίων της Παγκόσμιας Τράπεζας στέφθηκε με επιτυχία.
Στα τέλη του 1960, η Παγκόσμια Τράπεζα παρενέβηκε...
στο Εκουαδόρ διά μέσω τεραστίων δανείων.
Τα επόμενα 30 χρόνια, η φτώχεια αυξήθηκε από το 50% στο 70%.
Οι άεργοι ή άνεργοι αυξήθηκαν από 15% στο 70%.
Το δημόσιο χρέος αυξήθηκε από 240.000.000 σε 16.000.000.000,
ενώ το ποσοστό των πόρων που διατείθονται...
στους άπορους μειώθηκε από το 20% στο 6%.
Πρακτικά, μέχρι το 2000, 50% του εθνικού προϋπολογισμού του Εκουαδόρ...
κατανεμήθηκε για την αποπληρωμή του χρέους.
Πρέπει να καταλάβουμε πως η Παγκόσμια Τράπεζα είναι,
στην πραγματικότητα, αμερικανική τράπεζα, που υποστηρίζει τα αμερικανικά συμφέροντα.
Οι ΗΠΑ έχουν το δικαίωμα βέτο σε οποιαδήποτε απόφαση,
μιας και είναι ο μεγαλύτερος παροχέας κεφαλαίου.
Και πού βρήκαν αυτά τα λεφτά; Καλά μαντέψατε.
Τα έφτιαξαν από αέρα, μέσω του κλασματικού τραπεζικού αποθεματικού συστήματος.
Ανάμεσα στις 100 κορυφαίες οικονομίες, βασισμένες στο ετήσιο ΑΕΠ,
51 είναι εταιρίες. Και 47 από αυτές εδρεύουν στην Αμερική.
Walmart, General Motors και Exxon είναι πιο δυνατές οικονομικά,
από τη Σαουδική Αραβία, την Πολωνία, τη Νορβηγία,
τη Νότια Αφρική, τη Φιλανδία, την Ινδονησία, και πολλές άλλες.
Και, όταν τα προστατευτικά εμπορικά φράγματα καταρρέουν,
τα συναλλάγματα μπερδεύονται και χειραγωγούνται σε άστατες αγορές,
και εθνικές οικονομίες ανατρέπονται...
προς όφελος του ανοιχτού ανταγωνισμού στον παγκόσμιο καπιταλισμό,
η αυτοκρατορία μεγαλώνει.
Κάθεσαι μπροστά στην τηλεόραση των 21 ιντσών σου...
και πανηγυρίζεις για την Αμερική και τη δημοκρατία.
Δεν υπάρχει Αμερική, δεν υπάρχει Δημοκρατία.
Υπάρχει μονάχα η IBM, η ITT, η AT&T,
η DuPont, η Dow, η Union Carbine, η Exxon.
Αυτά είναι τα έθνη του κόσμου σήμερα.
Τι νομίζετε ότι συζητούν οι Ρώσοι στις εθνικές τους συνεδριάσεις;
Τον Καρλ Μαρξ;
Βγάζουν τα γραμμικά προγραμματισμένα διαγράμματά τους,
τις στατιστικές θεωρίες αποφάσεων,
τις μικρές και μεγάλες λύσεις, και αναλύουν τις πιθανότητες κόστους...
των συναλλαγών και των επενδύσεών τους, όπως κάνουμε και εμείς.
Δε ζούμε πια σε έναν κόσμο εθνών και ιδεολογιών, κύριε Μπιλ.
Ο κόσμος είναι ένα κολλέγιο εταιριών, αδυσώπητων και αποφασισμένων,
χάρη στους αμετάβλητους κανονισμούς του εμπορίου.
Ο κόσμος είναι μια επιχείρηση, κύριε Μπιλ.
"Συνοπτικά, η ένωση όλου του κόσμου, σε οικονομικούς όρους...
παγκοσμιοποίησης και τα μυθικά προσόντα...
του ελεύθερου εμπορικού καπιταλισμού, αντιπροσωπεύουν μια αληθινή...
αυτοκρατορία με δικούς της κανόνες.
Λίγοι κατάφεραν να αποφύγουν τις δομικές διευθετήσεις...
και τις συνθήκες της Παγκόσμιας Τράπεζας, του ΔΝΤ, ή τις διαιτησίες...
του Παγκόσμιου Οργανισμού Εμπορίου,
αυτούς τους παγκόσμιους οικονομικούς θεσμούς που,
αν και ανεπαρκείς, καθορίζουν ακόμη την έννοια της οικονομικής παγκοσμιοποίησης.
Είναι τέτοια η δύναμη της παγκοσμιοποίησης...
που στη ζωή μας δύσκολα θα δούμε την ένωση,
ακόμη και άνιση, όλων των εθνικών οικονομιών του κόσμου...
σε ένα παγκόσμιο, ελεύθερο σύστημα αγοράς."
Τζιμ Γκάρισον, πρόεδρος του Παγκοσμίου Φόρουμ.
Ο κόσμος κυριαρχείται από ικανότατες επιχειρησιακές δυνάμεις,
που διαφεντεύουν τους φυσικούς πόρους που χρειαζόμαστε για να ζήσουμε,
ενώ ελέγχουν το χρήμα,
που χρειαζόμαστε για να αποκτήσουμε αυτούς τους πόρους.
Το τελικό αποτέλεσμα θα είναι ένα παγκόσμιο μονοπώλιο,
βασισμένο όχι στην ανθρώπινη ζωή, αλλά στην οικονομική και εταιρική δύναμη.
Και όσο μεγαλώνει η ανισότητα,
φυσιολογικά, όλο και περισσότεροι άνθρωποι απελπίζονται.
Οπότε, το κατεστημένο αναγκάστηκε να βρει ένα νέο τρόπο αντιμετώπισης...
όσων προκαλούν το σύστημα.
Έτσι γεννήθηκε ο "τρομοκράτης".
Ο όρος "τρομοκράτης" είναι μια κενή διάκριση...
για κάθε άνθρωπο ή ομάδα που επιλέγει να προκαλέσει το κατεστημένο.
Μην μπερδεύεστε με τη φανταστική Αλ Κάιντα,
που ήταν, στην πραγματικότητα, το όνομα μιας βάσης δεδομένων...
των, υποστηριζόμενων από τις ΗΠΑ, Μουτζαχεντίν τη δεκαετία του 80.
"Η αλήθεια είναι, ότι δεν υπάρχει καμία ισλαμική στρατιά...
ή τρομοκρατική οργάνωση, με το όνομα Αλ Κάιντα.
Και κάθε καλά ενημερωμένος μυστικός αξιωματούχος το γνωρίζει.
Αλλά στήθηκε μια προπαγανδιστική καμπάνια,
ώστε το κοινό να πιστέψει την παρουσία μιας αναγνωρισμένης οντότητας.
Η χώρα πίσω από αυτή την προπαγάνδα είναι οι ΗΠΑ."
Πιερ Ανρί Μπουνέλ, πρώην Γάλλος στρατιωτικός αξιωματούχος
Το 2007, το Υπουργείο ’μυνας έλαβε $161.800.000.000...
για το λεγόμενο παγκόσμιο πόλεμο ενάντια στην τρομοκρατία.
Σύμφωνα με το Εθνικό Κέντρο Αντιτρομοκρατίας,
το 2004, σχεδόν 2.000 άνθρωποι σκοτώθηκαν σε όλο τον κόσμο...
από υποτιθέμενες τρομοκρατικές ενέργειες.
Από αυτό το νούμερο, 70 ήταν Αμερικανοί.
Χρησιμοποιώντας αυτό το νούμερο ως μέσο όρο,
πράγμα πολύ γενναιόδωρο,
είναι ενδιαφέρον να παρατηρήσουμε ότι διπλάσιο νούμερο ανθρώπων...
πέθαναν από αλλεργία στα φιστίκια παρά από τρομοκρατικές ενέργειες.
Ταυτόχρονα, η κύρια αιτία θανάτου στην Αμερική είναι η στεφανιαία νόσος,
σκοτώνοντας περίπου 450.000 κάθε χρόνο.
Και το 2007, η κυβερνητική διανομή κεφαλαίων...
για έρευνα σε αυτό το θέμα ήταν $3.000.000.000.
Αυτό σημαίνει, ότι η αμερικανική κυβέρνηση,
το 2007, ξόδεψε 54 φορές μεγαλύτερο ποσό ενάντια στην τρομοκρατία,
από εκείνο που ξόδεψε ενάντια στην ασθένεια,
που σκοτώνει 6.600 φορές περισσότερους ανθρώπους, από ό,τι η τρομοκρατία.
Κι όμως, μιας και οι όροι "τρομοκρατία" και "Αλ Κάιντα"...
τυπώνονται σε κάθε εφημερίδα καθημερινά,
συσχετιζόμενοι με κάθε ενέργεια ενάντια στα αμερικανικά συμφέροντα,
ο μύθος μεγαλώνει ακόμη περισσότερο.
Στα μέσα του 2008, ο γενικός εισαγγελέας των ΗΠΑ...
πρότεινε, πρακτικά, να κηρυχτεί πόλεμος από το Κογκρέσο...
ενάντια στη φαντασία, για να μην αναφέρουμε ότι από τον Ιούλιο του 2008,
υπάρχουν περισσότεροι από 1.000.000 άνθρωποι...
στη λίστα παρακολούθησης τρομοκρατών.
Αυτά τα λεγόμενα αντιτρομοκρατικά μέτρα δεν είχαν να κάνουν με κοινωνική προστασία,
αλλά με την προστασία του κατεστημένου...
ενάντια στο αυξανόμενο αντιαμερικανικό συναίσθημα...
σε εθνική και διεθνή βάση,
το οποίο φυσιολογικά αναπτύχθηκε...
από άπληστη αυτοκρατορική επέκταση των εταιριών,
που εκμεταλλεύονται τον κόσμο.
Οι αληθινοί τρομοκράτες της εποχής μας...
δε συναντιόνται στα σοκάκια τα μεσάνυχτα,
ούτε φωνάζουν "ο Αλλάχ είναι μεγάλος", πριν από κάποια βίαιη ενέργεια.
Οι αληθινοί τρομοκράτες της εποχής μας...
φορούν κουστούμια $5.000,
και εργάζονται σε υψηλά οικονομικά πόστα...
της κυβέρνησης και των επιχειρήσεων.
Οπότε, τι κάνουμε;
Πώς θα σταματήσουμε ένα σύστημα απληστίας και διαφθοράς,
που έχει τέτοια δύναμη και ορμή;
Πώς θα σταματήσουμε αυτή τη διαστρεμμένη ομαδική συμπεριφορά,
που δε νιώθει οίκτο,
ας πούμε, για τα εκατομμύρια σφαγιασμένων στο Ιράκ και στο Αφγανιστάν,
έτσι ώστε η εταιροκρατία να ελέγχει τις ενεργειακές πηγές...
και την παραγωγή όπιου, προς όφελος της Γουόλ Στριτ.
"Πριν το 1980, το Αφγανιστάν παρήγαγε 0% της παγκόσμιας ποσότητας όπιου.
Όταν οι ΗΠΑ και η CIA βοηθούσαν τους Μουτζαχεντίν να κερδίσουν τον Σοβιετικοαφγανικό πόλεμο,
κατάφεραν να παράγουν μέχρι το 1986 το 40% της παγκόσμιας προμήθειας ηρωίνης.
Μέχρι το 1999, το 80% της συνολικής προμήθειας στην αγορά.
Αλλά τότε συνέβη κάτι απρόοπτο.
Οι Ταλιμπάν πήραν την εξουσία,
και μέχρι το 2000 κατέστρεψαν τα περισσότερα χωράφια όπιου.
Η παραγωγή έπεσε από τους 3.000 τόνους σε μόλις 185 τόνους,
μια μείωση της τάξης του 94%.
Στις 9/9/2001, τα σχέδια εισβολής στο Αφγανιστάν...
βρίσκονταν ήδη στο γραφείο του Μπους.
2 μέρες αργότερα, είχαν τη δικαιολογία τους.
Σήμερα, η παραγωγή όπιου στο, ελεγχόμενο από τις ΗΠΑ, Αφγανιστάν,
που τώρα παρέχει περισσότερο από το 90% της παγκόσμιας ηρωίνης,
σπάει κάθε ρεκόρ παραγωγής σχεδόν κάθε χρόνο."
Πώς να σταματήσουμε ένα σύστημα απληστίας και διαφθοράς,
που καταδικάζει άπορους πληθυσμούς...
στην καταναλωτική σκλαβιά, προς όφελος της λεωφόρου Μάντισον;
Ή μηχανορραφεί ψεύτικες τρομοκρατικές επιθέσεις με σκοπό τη χειραγώγηση;
Ή παράγει ανακατασκευαστικές μεθόδους κοινωνικής χρήσης,
που, μονίμως, τις εκμεταλλεύονται;
Ή που, συστηματικά, μειώνει πολιτικές ελευθερίες,
και παραβιάζει ανθρώπινα δικαιώματα,
θέλοντας να αυτοπροστατευτεί, από της δικές του ατέλειες;
Πώς θα τα βγάλουμε πέρα με τους συγκαλυμμένους θεσμούς,
όπως η Επιτροπή Διεθνών Σχέσεων,
η Τριπλευρική Επιτροπή και η Ομάδα Μπίντερμπεργκ...
και άλλες μη δημοκρατικά εκλεγμένες ομάδες,
που, πίσω από κλειστές πόρτες, αποφασίζουν να ελέγξουν τα πολιτικά,
οικονομικά, κοινωνικά και περιβαντολλογικά στοιχεία της ζωής μας;
Για να βρούμε την απάντηση,
πρέπει πρώτα να βρούμε την αληθινή υποσκάπτουσα αιτία.
Στην πραγματικότητα, οι εγωιστικές, διεφθαρμένες, και βασισμένες στη δύναμη...
και το όφελος, ομάδες δεν αποτελούν την αληθινή πηγή του προβλήματος.
Είναι τα συμπτώματα.
"Η απληστία και ο συναγωνισμός δεν είναι...
το αποτέλεσμα της αμετάβλητης ανθρώπινης ιδιοσυγκρασίας.
Η απληστία και ο φόβος της έλλειψης...
δημιουργούνται και ενισχύονται με άμεση συνέπεια...
να πρέπει να παλεύουμε μεταξύ μας για να επιζήσουμε."
Μπερνάρ Λιτέρ, Ιδρυτής του νομισματικού συστήματος της Ε.Ε.
Ονομάζομαι Ζακ Φρέσκο.
Είμαι βιομηχανικός σχεδιαστής και κοινωνικός μηχανικός.
Με ενδιαφέρει η κοινωνία και η ανάπτυξη ενός συστήματος,
που μπορεί να είναι ανεκτό από όλους τους ανθρώπους.
Πρώτα από όλα, η λέξη "διαφθορά" είναι οικονομική ανακάλυψη,
μια διεστραμμένη συμπεριφορά,
συμπεριφορά καταστρεπτική για την ανθρώπινη ζωή.
Ασχολείσαι με την ανθρώπινη συμπεριφορά...
και η ανθρώπινη συμπεριφορά μοιάζει περιβαντολλογικά καθορισμένη.
Εννοώ, αν σε μεγάλωσαν Ινδιάνοι, και ποτέ σου δεν είδες τίποτα άλλο,
κολλάς σε αυτό το σύστημα. Το ίδιο ισχύει για έθνη,
για άτομα, για οικογένειες, που προσπαθούν να κατηχήσουν τα παιδιά τους,
προς τη συγκεκριμένη πίστη τους και την πατρίδα τους...
και τους κάνουν να νιώσουν μέρος αυτών.
Και χτίζουν μια κοινωνία, που ονομάζουν κατεστημένο.
Κατεστημένο που χτίστηκε από μια δική τους οπτική γωνία...
και σκοπεύουν να το διαιωνίσουν.
Αντίθετα, όλες οι κοινωνίες αρχίζουν να αναπτύσσονται,
αλλά δεν έχουν κατοχυρωθεί.
Έτσι πολεμούν νέες ιδέες, που θα εμπλέκονταν με το κατεστημένο.
Οι κυβερνήσεις προσπαθούν να διατηρήσουν ό,τι τις κρατά στην εξουσία.
Οι άνθρωποι δεν εκλέγονται στα πολιτικά αξιώματα για να αλλάξουν τα πράγματα.
Τους βάζουν εκεί, για να κρατήσουν τα πράγματα όπως είναι.
Καταλαβαίνετε, ότι οι βάσεις της διαφθοράς είναι στην κοινωνία μας.
Να ξεκαθαρίσω κάτι. Όλα τα έθνη είναι, πρακτικά, διεφθαρμένα,
επειδή τείνουν να συντηρήσουν τους υπάρχοντες θεσμούς.
Δεν εννοώ ότι θέλουν να στηρίξουν...
ή να υποτιμήσουν άλλα έθνη,
αλλά κομμουνισμός, σοσιαλισμός, φασισμός,
το ελεύθερο επιχειρησιακό σύστημα και άλλες υποκουλτούρες μοιάζουν μεταξύ τους.
Είναι όλες διεφθαρμένες.
Το πιο βασικό χαρακτηριστικό όλων των κοινωνικών θεσμών,
είναι η αναγκαιότητα της αυτοσυντήρησης.
Είτε αφορά εταιρία, θρησκεία ή κυβέρνηση...
το πρώτιστο συμφέρον είναι να διατηρηθεί ο ίδιος ο θεσμός.
Για παράδειγμα, το τελευταίο πράγμα που θα ήθελε...
μια πετρελαιοπαραγωγική εταιρία είναι η χρησιμοποίηση ενέργειας, που δεν μπορεί να ελέγξει.
Διότι κάνει αυτή την εταιρία λιγότερο σχετική με την κοινωνία.
Αναλόγως, ο Ψυχρός Πόλεμος και η κατάρρευση της ΕΣΣΔ...
ήταν, στην πραγματικότητα, ένας τρόπος να διατηρηθεί...
και να διαιωνιστεί η κατεστημένη οικονομική και παγκόσμια ηγεμονία των ΗΠΑ.
Ανάλογα, οι θρησκείες εθίζουν τους ανθρώπους,
ώστε να αισθάνονται ένοχοι για φυσικές καταστάσεις,
υποστηρίζοντας η κάθε μία ότι προσφέρουν...
το μοναδικό μονοπάτι προς τη συγχώρεση και σωτηρία.
Στην καρδιά αυτής της θεσμικής αυτοπροστασίας κρύβεται το νομισματικό σύστημα.
Διότι το χρήμα προσφέρει τα αναγκαία για δύναμη και επιβίωση.
Έτσι, όπως ένας φτωχός ίσως αναγκαστεί να κλέψει για να επιζήσει,
είναι φυσική τάση να κάνει κάποιος τα πάντα,
ώστε να διατηρήσει κάθε θεσμικό όφελος.
Έτσι θεσμοί που βασίζονται στο όφελος, δεν μπορούν να αλλάξουν,
μιας και κάτι τέτοιο θα έθετε σε κίνδυνο,
όχι μόνο την επιβίωση μεγάλων ομάδων ανθρώπων,
αλλά και τον κρυμμένο υλιστικό τρόπο ζωής...
που συνεπάγεται με τον πλούτο και τη δύναμη.
Έτσι, η παραλυμένη αναγκαιότητα να διατηρηθεί ένας θεσμός,
ανεξάρτητα από την κοινωνική του απήχηση,
είναι βαθιά ριζωμένη στην ανάγκη για χρήμα ή κέρδος.
"Τι θα κερδίσω εγώ;" είναι αυτό που σκέφτονται οι άνθρωποι.
Έτσι, αν κάποιος βγάλει λεφτά πουλώντας ένα συγκεκριμένο προϊόν,
τότε θα πρέπει να συγκρουσθεί με ένα άλλο προϊόν,
του οποίου την ύπαρξη ίσως απειλεί.
Έτσι, κανείς άνθρωπος δεν είναι δίκαιος.
Και κανένας δεν εμπιστεύεται κανένα.
Αν κάποιος έρθει και σας πει: "Έχω το σπίτι που έψαχνες.",
θα είναι πωλητής.
Αν ο γιατρός σας πει: "Νομίζω ότι πρέπει να βγάλουμε το νεφρό σας.",
δεν ξέρω, αν θα θέλει να ξεπληρώσει το νέο του γιοτ...
ή αν, πραγματικά, θα πρέπει να βγει το νεφρό.
Σε ένα νομισματικό σύστημα δύσκολα εμπιστεύεσαι τους ανθρώπους.
Αν ερχόσασταν στο μαγαζί μου και σας έλεγα:
"Η λάμπα που έχω είναι καλή,
αλλά η λάμπα στο δίπλα μαγαζί είναι καλύτερη.",
τότε η επιχείρησή μου δε θα ζούσε για πολύ.
Δε θα δούλευε. Αν ήμουν ηθικός, δε θα δούλευε.
Οπότε, όταν λέει κάποιος ότι η βιομηχανία νοιάζεται για τους ανθρώπους,
δεν είναι αλήθεια.
Δεν τους παίρνει να είναι ηθικοί.
Αυτό το σύστημα δε σχεδιάστηκε για να υπηρετεί την ευημερία των ανθρώπων.
Αν ακόμα δεν το καταλαβαίνετε αυτό,
δε θα υπήρχε η ενοικίαση εργασίας, αν νοιάζονταν για τους ανθρώπους.
Η βιομηχανία δε νοιάζεται.
Απλά, προσλαμβάνονται άνθρωποι,
επειδή δεν έχει αυτοματοποιηθεί πλήρως ακόμη.
Οπότε, μη μιλάμε για σεμνότητα και ηθική.
Δεν μπορείς να τα έχεις αυτά και να παραμείνεις ζωντανός στο εμπόριο.
Πρέπει να ξεκαθαρίσουμε ότι ανεξάρτητα του κοινωνικού συστήματος,
είτε είναι φασισμός, είτε σοσιαλισμός, είτε καπιταλισμός, είτε κομμουνισμός,
ο πραγματικός μηχανισμός είναι ακόμα τα λεφτά, η εργασία και ο ανταγωνισμός.
Η κομμουνιστική Κίνα δεν είναι λιγότερο καπιταλιστική από τις ΗΠΑ.
Η μόνη διαφορά είναι ο βαθμός επέμβασης του κράτους στη βιομηχανία.
Η αλήθεια είναι ότι ο νομισματισμός,
ας τον πούμε έτσι, είναι ο πραγματικός μηχανισμός,
που κατευθύνει τα συμφέροντα όλων των χωρών του πλανήτη.
Η πιο επιθετική και κυρίαρχη παραλλαγή του νομισματισμού...
είναι το ελεύθερο επιχειρησιακό σύστημα.
Η βασική προοπτική, όπως την παρουσιάζουν...
οι πρώτοι οικονομολόγοι της ελεύθερης αγοράς,
όπως ο ’νταμ Σμιθ,
είναι πως το ίδιον συμφέρον...
και ο ανταγωνισμός οδηγεί στην κοινωνική ευημερία,
μιας και ο ίδιος ο ανταγωνισμός γεννά κίνητρα,
που ωθούν τον κόσμο στην αυτοσυντήρηση.
Παρόλα αυτά, αυτό που δε λένε, είναι πως ο οικονομικός ανταγωνισμός,
κατά κανόνα, οδηγεί σε στρατηγική διαφθορά,
ισχύ και συγχώνευση του πλούτου,
κοινωνική στρωμάτωση,
τεχνολογική παράλυση, κατάχρηση εργασίας...
και, τελικά, σε μια κρυφή μορφή δικτατορικής κυβέρνησης...
από την πλούσια ελίτ.
Η λέξη "διαφθορά" συχνά ορίζεται ως ηθική διαστροφή.
Αν μια εταιρία ρίχνει τα τοξικά της απόβλητα στον ωκεανό για να σώσει χρήματα,
όλοι θα χαρακτήριζαν κάτι τέτοιο ως διεφθαρμένη συμπεριφορά.
Αν το σκεφτούμε πιο πονηρά,
όταν η Walmart εμφανίζεται σε μια μικρή πόλη...
και αναγκάζει τις μικρές επιχειρήσεις να κλείσουν,
γιατί δεν μπορούν να τη συναγωνιστούν, εμφανίζεται μια γκρίζα περιοχή.
Γιατί, τι ακριβώς η Walmart κάνει λάθος; Γιατί θα έπρεπε να νοιαστούν...
για τις δουλειές της μαμάς και του μπαμπά, που καταστρέφουν;
Αν το σκεφτείτε ακόμη πιο πονηρά,
όταν ένα άτομο απολύεται από τη δουλειά του,
επειδή δημιουργήθηκε μια νέα μηχανή,
που μπορεί να κάνει τη δουλειά με λιγότερα χρήματα,
οι άνθρωποι τείνουν να δεχτούν κάτι τέτοιο, λέγοντας:
"Έτσι είναι τα πράγματα."
Δε βλέπουν την έμφυτη, διεφθαρμένη απανθρωπιά μιας τέτοιας ενέργειας.
Γιατί το θέμα είναι ότι,
είτε πετούν τοξικά απόβλητα,
είτε έχουν μια μονοπωλιακή επιχείρηση, είτε μειώνουν το εργατικό δυναμικό,
το κίνητρο είναι το ίδιο.
Το κέρδος.
Όλα αυτά είναι απλά διαφορετικοί βαθμοί...
του ίδιου αυτοπροστατευόμενου μηχανισμού,
που πάντα θα θέτει την ανθρώπινη επιβίωση δεύτερη,
σε σχέση με το χρηματικό κέρδος.
Για αυτό η διαφθορά δεν είναι κάποιο παραπροϊόν του νομισματισμού.
Είναι τα ίδια του τα θεμέλια.
Και αν και πολλοί άνθρωποι αναγνωρίζουν...
αυτή την τάση με τον ένα ή τον άλλο τρόπο,
η πλειοψηφία παραμένει αφελής απέναντι στις εκτενείς επιπτώσεις...
του να έχουμε έναν τέτοιο εγωιστικό μηχανισμό, ως κατευθυντήρια νοοτροπία στην κοινωνία.
"Εσωτερικά έγγραφα απέδειξαν πως,
αν και αυτή η εταιρία είχε απόλυτη επίγνωση ότι είχαν ένα φάρμακο,
μολυσμένο με τον ιό του AIDS,
το απέσυραν από την αμερικανική αγορά...
και το προμήθευσαν σε Γαλλία,
Ευρώπη, Aσία και Λατινική Αμερική.
Η αμερικανική κυβέρνηση επέτρεψε κάτι τέτοιο.
Ο Ομοσπονδιακός Οργανισμός Φαρμάκων επέτρεψε κάτι τέτοιο,
και τώρα η κυβέρνηση κάνει τα στραβά μάτια.
Χιλιάδες αθώοι αιμοφιλικοί πέθαναν από τον ιό του AIDS.
Η εταιρία γνώριζε ότι ήταν μολυσμένο με AIDS,
οπότε το προμήθευσαν στη Γαλλία,
γιατί, απλά, ήθελαν να μετατρέψουν αυτή την καταστροφή σε κέρδος."
Εδώ βλέπετε μια ενσωματωμένη διαφθορά.
Κοροϊδευόμαστε μεταξύ μας,
οπότε δεν μπορείς να περιμένεις σεμνότητα σε κάτι τέτοιο.
Ένα αίσθημα σαν να μην ξέρουν ποιον να ψηφίσουν.
Σκέφτονται με δημοκρατικούς όρους,
πράγμα αδύνατο σε μια νομισματικά βασισμένη οικονομία.
Αν έχεις περισσότερα λεφτά για να διαφημίσεις τη θέση σου,
μια κυβερνητική θέση που επιθυμείς, δεν είναι δημοκρατία.
Υπηρετεί, απλά, θέσεις διαφορετικού πλεονεκτήματος.
Οπότε, πάντα πρόκειται για δικτατορία της ελίτ,
των οικονομικά ευημερών.
"Μπορούμε να έχουμε δημοκρατία σε αυτή τη χώρα...
ή μπορούμε να έχουμε πλούτο, συγκεντρωμένο στα χέρια λίγων,
αλλά δεν μπορούμε να έχουμε και τα δύο."
Λούις Μπραντέιζ, ανώτατος δικαστής
Είναι εύστοχη η παρατήρηση πως φαινομενικά άγνωστες προσωπικότητες,
ως διά μαγείας, εμφανίζονται στη σκηνή ως προεδρικοί υποψήφιοι.
Και πριν το καταλάβετε, πρέπει να επιλέξετε από μια μικρή ομάδα,
ιδιαίτερα πλουσίων ανθρώπων,
οι οποίοι, υπόπτως, μοιράζονται το ίδιο κοινωνικό όραμα.
Φυσικά, πρόκειται για αστείο.
Οι άνθρωποι που τοποθετούνται στο ψηφοδέλτιο,
έχουν προεπιλεχτεί, έτσι ώστε να είναι αρεστοί...
από τις κατεστημένες οικονομικές δυνάμεις, που στην πραγματικότητα ρυθμίζουν το όλο σόου.
Κάποιοι που κατανοούν την ψευδαίσθηση της δημοκρατίας,
συχνά σκέπτονται: "Αν μπορούσαμε να βάλουμε στην εξουσία...
τους ειλικρινείς, ηθικούς πολιτικούς μας,
τότε όλα θα ήταν εντάξει."
Αν και αυτή η ιδέα φαίνεται λογική στην καθιερωμένη μας άποψη που έχουμε για τον κόσμο,
δυστυχώς, πρόκειται για μία ακόμη πλάνη.
Διότι, όταν πραγματικά μιλάμε για κάτι σημαντικό,
ο θεσμός της πολιτικής και οι ίδιοι οι πολιτικοί...
δεν έχουν καμία απολύτως σχέση...
για το πώς θα δουλέψει η κοινωνία και ο κόσμος.
Δε μπορούν να λύσουν οι πολιτικοί τα προβλήματα.
Δεν έχουν τις τεχνικές ικανότητες.
Δεν ξέρουν πώς να λύσουν τα προβλήματα.
Ακόμη κι αν ήταν ειλικρινείς,
δε θα ήξεραν πώς να λύσουν τα προβλήματα.
Είναι οι τεχνικοί, που δημιουργούν τα εργοστάσια αφαλάτωσης.
Είναι οι τεχνικοί, που σας προσφέρουν τον ηλεκτρισμό.
Που σας δίνουν τα αυτοκίνητα.
Που ζεσταίνουν το σπίτι σας και το δροσίζουν το καλοκαίρι.
Η τεχνολογία λύνει τα προβλήματα, όχι η πολιτική.
Οι πολιτικοί δεν μπορούν να λύσουν τα προβλήματα,
γιατί δεν είναι εκπαιδευμένοι για κάτι τέτοιο.
Πολλοί λίγοι άνθρωποι αναλογίζονται σήμερα, τι, πραγματικά, καλυτερεύει τη ζωή τους.
Τα λεφτά;
Φυσικά όχι. Δεν τρώει κανείς λεφτά,
ούτε γεμίζει με λεφτά το ντεπόζιτο του αυτοκινήτου.
Είναι η πολιτική;
Οι πολιτικοί το μόνο που μπορούν να δημιουργήσουν είναι νόμοι,
να ρυθμίσουν τον προϋπολογισμό, και να κηρύξουν πόλεμο.
Είναι η θρησκεία;
Φυσικά όχι, η θρησκεία, απλά, δημιουργεί...
εκείνη την αόριστη, συναισθηματική παρηγοριά, για εκείνους που τη χρειάζονται.
Το αληθινό δώρο που δόθηκε στα ανθρώπινα όντα,
και είναι αποκλειστικά υπεύθυνο για οτιδήποτε...
έχει καλυτερεύσει τις ζωές μας, είναι η τεχνολογία.
Τι είναι η τεχνολογία;
Τεχνολογία είναι ένα μολύβι,
που επιτρέπει την στερεοποίηση ιδεών σε ένα χαρτί για επικοινωνία.
Η τεχνολογία είναι ένα αυτοκίνητο,
που επιτρέπει σε κάποιον να ταξιδέψει πιο γρήγορα από ό,τι με τα πόδια.
Η τεχνολογία είναι ένα ζευγάρι γυαλιά,
που προσφέρει την όραση, σε αυτούς που την χρειάζονται.
Η εφαρμοσμένη τεχνολογία είναι, απλά,
η επέκταση των ανθρώπινων ικανοτήτων,
που μειώνει την ανθρώπινη προσπάθεια,
ελευθερώνοντας τον άνθρωπο από μια αγγαρεία ή ένα πρόβλημα.
Φανταστείτε πώς θα ήταν η ζωή σήμερα χωρίς τηλέφωνο, φούρνο,
υπολογιστή, ή αεροπλάνο.
Οτιδήποτε στο σπίτι σας, που το θεωρείτε δεδομένο, από ένα κουδούνι...
ως ένα τραπέζι, ως ένα πλυντήριο πιάτων είναι τεχνολογία,
δημιουργημένη από τη δημιουργική επιστημονική ευφυΐα ανθρώπων τεχνικών.
Ούτε λεφτά, ούτε πολιτικοί, ούτε θρησκεία.
Αυτοί είναι ψεύτικοι θεσμοί.
Το να γράψεις σε ένα γερουσιαστή είναι φανταστικό.
Σου λένε να γράψεις στο γερουσιαστή σου, αν θέλεις κάτι.
Οι τύποι στην Ουάσιγκτον θα έπρεπε να βρίσκονται στην πρώτη γραμμή της τεχνολογίας.
Στην πρώτη γραμμή της μελέτης. Στην πρώτη γραμμή του εγκλήματος.
Παράγοντες που καθορίζουν την ανθρώπινη συμπεριφορά.
Δε χρειάζεται να γράψετε στο γερουσιαστή σας.
Ποιοι είναι αυτοί που διορίστηκαν να κάνουν αυτή τη δουλειά;
Το μέλλον επιφυλάσσει πολλές δυσκολίες...
και το ερώτημα που θέτουν οι πολιτικοί είναι: "Πόσο θα κοστίσει ένα σχέδιο;"
Η ερώτηση δεν είναι πόσο θα κοστίσει.
Έχουμε τις πηγές;
Και έχουμε τις πηγές σήμερα για να τους στεγάσουμε όλους,
να χτίσουμε νοσοκομεία σε όλο τον κόσμο,
να χτίσουμε σχολεία σε όλο τον κόσμο,
έχουμε τον καλύτερο εξοπλισμό...
στα εργαστήρια για εκπαίδευση και ιατρική έρευνα.
Τα έχουμε όλα αυτά, αλλά βρισκόμαστε σε ένα νομισματικό σύστημα,
και σε ένα νομισματικό σύστημα υπάρχει το κέρδος.
Και ποιος είναι ο βασικός μηχανισμός,
που οδηγεί το κερδοσκοπικό σύστημα, εκτός από το συμφέρον;
Τι, ακριβώς, διατηρεί τον ανταγωνισμό στον πυρήνα του;
Είναι οι υψηλές ικανότητες και η αντοχή; Όχι.
Δε φτιάχτηκαν για αυτό λόγο.
Τίποτα, φτιαγμένο σε μια κερδοσκοπική κοινωνία...
δεν είναι ανθεκτικό και αποδοτικό.
Αν ήταν, δε θα υπήρχε ο, με πολλά δισεκατομμύρια τζίρο το χρόνο,
κλάδος συντήρησης των αυτοκινήτων.
Ούτε ο μέσος όρος ζωής των ηλεκτρονικών συσκευών...
δε θα ήταν 3 μήνες, πριν θεωρηθούν απηρχαιωμένες.
Φταίει η αφθονία; Φυσικά όχι.
Η αφθονία, βασισμένη στους νόμους προσφοράς και ζήτησης,
είναι, στην πραγματικότητα, κάτι αρνητικό.
Αν μια εταιρία εξόρυξης διαμαντιών βρει 10 φορές...
το συνηθισμένο ποσό διαμαντιών, κατά τη διάρκεια των εκσκαφών,
σημαίνει ότι αυξάνεται ο ανεφοδιασμός διαμαντιών,
που σημαίνει ότι το κόστος και το κέρδος από τα διαμάντια μειώνεται.
Το γεγονός είναι ότι...
αποτελεσματικότητα, αντοχή και αφθονία είναι οι εχθροί του κέρδους.
Για να το πούμε απλά,
είναι ο μηχανισμός της έλλειψης, που αυξάνει τα κέρδη.
Τι είναι η έλλειψη;
Είναι βασισμένη στη διατήρηση της αξίας των προϊόντων.
Επιβραδύνοντας την παραγωγή πετρελαίου, αυξάνεται η τιμή.
Διατηρώντας την έλλειψη διαμαντιών, κρατάμε ψηλά την τιμή.
Καίνε διαμάντια στο ορυχείο διαμαντιών Κίμπερλι.
Είναι φτιαγμένα από κάρβουνο. Αυτό κρατάει ψηλά την τιμή.
Τότε, τι σημαίνει για την κοινωνία ότι η έλλειψη,
είτε παραγόμενη φυσικά, είτε μέσω χειραγώγησης,
είναι ωφέλιμη συνθήκη για τη βιομηχανία;
Σημαίνει ότι η αντοχή και η αφθονία...
δε θα συμβούν ποτέ σε ένα κερδοσκοπικό σύστημα.
Διότι, απλά, αντιτίθονται στην ίδια τη φύση του συστήματος.
Έτσι, είναι αδύνατον να υπάρξει ένας κόσμος δίχως πόλεμο ή ανέχεια.
Είναι αδύνατο να συνεχίσει να αναπτύσσεται η τεχνολογία...
σε αποδοτικότερα και παραγωγικότερα στάδια.
Και το πιο δραματικό είναι πως είναι αδύνατο να περιμένουμε...
ότι οι άνθρωποι θα συμπεριφέρονται με αληθινά ηθικό και σεμνό τρόπο.
Ο άνθρωπος χρησιμοποιεί τη λέξη "ένστικτο",
γιατί δεν μπορεί να το υπολογίσει στη συμπεριφορά του.
Κάθονται και αναλύουν έχοντας πάσα άγνοια, λέγοντας πράγματα, όπως:
"Οι άνθρωποι είναι φτιαγμένοι με κάποιο τρόπο. Η απληστία είναι κάτι φυσικό."
Σαν να τους πήρε χρόνια να το καταφέρουν.
Και είναι απόλυτα φυσικό, σαν τα ρούχα που φοράμε.
Αυτό που θέλουμε να κάνουμε είναι να εξολοθρεύσουμε τις αιτίες των προβλημάτων.
Να εξολοθρεύσουμε τις διαδικασίες παραγωγής της απληστίας,
της θρησκοληψίας, της προκατάληψης,
της εκμετάλλευσης του ενός ανθρώπου από τον άλλο, του ελιτισμού.
Να εξολοθρεύσουμε την ανάγκη ύπαρξης φυλακών και πλούτου.
Είχαμε πάντα αυτά τα προβλήματα, γιατί πάντα ζούσαμε με την έλλειψη,
με την ανταλλαγή,
και με τα νομισματικά συστήματα να παράγουν την έλλειψη.
Αν ξεριζώσουμε τις συνθήκες που παράγουν αυτό,
που ονομάζουμε κοινωνική επιθετική συμπεριφορά, δε θα υπάρχει πια.
Ένας λέει: "Είναι έμφυτη;" Όχι, δεν είναι.
Δεν υπάρχει ανθρώπινη φύση, δεν υπάρχει ανθρώπινη συμπεριφορά,
και αυτό άλλαζε συνέχεια στην ιστορία μας.
Δεν γεννιέσαι θρησκόληπτος, άπληστος, διεφθαρμένος, και εμπαθής.
Όλα αυτά τα αποκτάς στην κοινωνία.
Πόλεμος, ανέχεια, διαφθορά, πείνα, μιζέρια, ανθρώπινος πόνος...
δε θα αλλάξουν σε ένα νομισματικό σύστημα.
Όσο υπάρχει, δε θα γίνουν ουσιώδεις αλλαγές.
Πρέπει να επανασχεδιαστεί η κουλτούρα μας,
οι αξίες μας, και πρέπει να σχετίζεται με τη χωρητικότητα της Γης,
όχι με κάποια ανθρώπινη άποψη ή κάποια πολιτική ιδέα...
για το πώς θα έπρεπε να είναι ο κόσμος.
Ή με τις απόψεις κάποιας θρησκείας...
για το πώς πρέπει να διεξάγονται οι ανθρώπινες σχέσεις.
Αυτό ακριβώς είναι το σχέδιο Αφροδίτη.
Η κοινωνία, για την οποία θα μιλήσουμε,
είναι μια κοινωνία απελευθερωμένη από παλιές προκαταλήψεις,
φυλακίσεις, φυλακές, αστυνομική βία και νόμους.
Όλοι οι νόμοι θα εξαφανιστούν...
και επαγγέλματα θα εξαφανιστούν, τα οποία δε θα ισχύουν πια,
όπως χρηματιστές, τραπεζικοί, διαφημιστές.
Τέλος! Για πάντα!
Γιατί δε θα είναι πλέον ουσιώδη.
Από τη στιγμή που θα καταλάβουμε ότι η τεχνολογία,
προερχόμενη από την ανθρώπινη ευφυΐα,
θα ελευθερώσει την ανθρωπότητα και θα αυξήσει την ποιότητα ζωής μας,
τότε θα συνειδητοποιήσουμε,
ότι ο πιο σημαντικός στόχος που μπορούμε να θέσουμε,
είναι η έξυπνη διαχείριση των γήινων πόρων.
Διότι από τους φυσικούς πόρους αποκτούμε τα υλικά,
ώστε να συνεχίσουμε στο δρόμο της ευημερίας.
Αν το κατανοήσουμε, αυτό θα δούμε...
ότι τα λεφτά υπάρχουν, πρακτικά, ως εμπόδια για αυτούς τους πόρους,
μιας και, θεωρητικά, τα πάντα έχουν το δικό τους οικονομικό σκοπό.
Και γιατί χρειαζόμαστε λεφτά για να αποκτήσουμε αυτούς τους πόρους;
Εξαιτίας της αληθινής ή υποτιθέμενης έλλειψης.
Συνήθως, δεν πληρώνουμε τον αέρα ή το τρεχούμενο νερό,
επειδή υπάρχουν σε τέτοια αφθονία,
που η πώλησή τους θα ήταν άσκοπη.
Τότε, λοιπόν, μιλώντας λογικά,
αν πόροι και τεχνολογίες,
εφαρμοσμένες στο να δημιουργήσουν τα πάντα στις κοινωνίες μας,
όπως σπίτια, πόλεις και συστήματα μεταφοράς,
υπήρχαν σε υψηλή αφθονία,
δε θα υπήρχε λόγος να πουλήσουμε οτιδήποτε.
Αναλόγως, αν αυτοματισμοί και μηχανισμοί ήταν τόσο εξελιγμένοι τεχνολογικά,
ξεκουράζοντας τον άνθρωπο από την εργασία,
δε θα υπήρχε λόγος να υπάρχουν δουλειές.
Και έχοντας τακτοποιήσει αυτά τα κοινωνικά θέματα, δε θα υπήρχε λόγος να υπάρχουν χρήματα.
Οπότε, η τελική ερώτηση παραμένει.
Έχουμε στη Γη αρκετούς πόρους και τεχνολογική κατανόηση...
για να δημιουργήσουμε μια κοινωνία αφθονίας,
όπου τα πάντα που διαθέτουμε τώρα να μας προσφέρονταν δίχως τιμή...
και χωρίς την ανάγκη υποταγής στην εργασία;
Ναι, τα έχουμε.
Έχουμε τους πόρους και την τεχνολογία,
ώστε να το ενεργοποιήσουμε αρχικά,
αυξάνοντας, ταυτόχρονα, την ποιότητα ζωής τόσο πολύ,
που οι άνθρωποι στο μέλλον θα κοιτούν τον πολιτισμό μας τώρα...
και θα γελάνε για το πόσο πρωτόγονη και ανώριμη ήταν η κοινωνία μας.
Αυτό που προτείνει το σχέδιο Αφροδίτη είναι ένα εντελώς διαφορετικό σύστημα,
ενημερωμένο με τις σημερινές μας γνώσεις.
Ποτέ δε θέσαμε στους επιστήμονες το πρόβλημα...
του πώς να δημιουργήσουν μια κοινωνία,
που θα εξαφάνιζε βαρετές και μονότονες δουλειές,
πoυ θα εξαφάνιζε τα ατυχήματα στις μεταφορές,
που θα έδινε ένα υψηλό επίπεδο ζωής στους ανθρώπους,
που θα εξαφάνιζε το δηλητήριο από το φαγητό μας,
προσφέροντάς μας πηγές ενέργειας, καθαρές και αποδοτικές.
Μπορούμε να το κάνουμε.
"Μια οικονομία βασισμένη στους πόρους."
Η μεγαλύτερη διαφορά ανάμεσα σε μια οικονομία...
βασισμένη στους πόρους και στο νομισματικό σύστημα...
είναι ότι η οικονομία βασισμένη στους πόρους,
πραγματικά, ενδιαφέρεται για τους ανθρώπους...
και την ευημερία τους,
ενώ το νομισματικό σύστημα έγινε τόσο διεστραμμένο,
που το ενδιαφέρον του για τους ανθρώπους είναι δευτερεύον,
αν ποτέ υπήρχε.
Προϊόντα παράγονται, με βάση χρήματα που βγάζεις.
Αν υπάρχει ένα πρόβλημα στην κοινωνία...
και δεν μπορείς να βγάλεις λεφτά λύνοντάς το,
τότε δεν πρόκειται να λυθεί.
Η οικονομία βασισμένη στους πόρους δεν έχει δοκιμαστεί ποτέ.
Και με την σημερινή τεχνολογία μπορούμε να δημιουργήσουμε αφθονία.
Μπορεί να χρησιμοποιηθεί για να καλυτερεύσει τον τρόπο ζωής του καθένα.
Αφθονία σε όλο τον κόσμο, αν χρησιμοποιήσουμε σοφά την τεχνολογία...
και διατηρήσουμε το περιβάλλον.
Είναι διαφορετικό σύστημα...
και είναι δύσκολο να μιλήσουμε για αυτό,
επειδή το κοινό δεν είναι σωστά ενημερωμένο,
όσο αφορά το στάδιο της τεχνολογίας.
"Ενέργεια."
Σήμερα, δε χρειάζεται να καίμε ορυκτά καύσιμα.
Δε χρειάζεται να χρησιμοποιήσουμε τίποτα, που θα μόλυνε το περιβάλλον.
Υπάρχουν διαθέσιμες πολλές πηγές ενέργειας.
Εναλλακτικές ενεργειακές λύσεις που προωθούνται από το κατεστημένο,
όπως υδρογόνο, βιομάζα ή ακόμη και πυρηνική ενέργεια...
είναι άκρως ανεπαρκείς, επικίνδυνες...
και υπάρχουν μονάχα για να διαιωνίζουν...
την κερδοσκοπική δομή, που δημιούργησε η βιομηχανία.
Όταν κοιτάξουμε πέρα από την προπαγάνδα και τις εγωιστικές λύσεις...
που προσφέρονται από τις ενεργειακές εταιρίες,
θα ανακαλύψουμε ατέλειωτες πηγές...
καθαρής, άφθονης και ανανεώσιμης ενέργειας για την παραγωγή ενέργειας.
Η ηλιακή και αιολική ενέργεια είναι γνωστές στο κοινό.
Αλλά η αληθινή δυναμική αυτών των πηγών παραμένει ανεκμετάλλευτη.
Η ηλιακή ενέργεια υπάρχει σε τέτοια αφθονία,
που 1 ώρα με ήλιο το μεσημέρι περιέχει περισσότερη ενέργεια...
από εκείνη που καταναλώνεται στον κόσμο σε ένα χρόνο.
Αν μπορούσαμε να συλλάβουμε το 1/100 αυτής της ενέργειας,
δε θα χρειαζόταν να χρησιμοποιηθεί πετρέλαιο, υγραέριο ή οτιδήποτε άλλο.
Το ερώτημα δεν έχει να κάνει με τη διαθεσιμότητά της,
αλλά με τη διαθέσιμη τεχνολογία.
Και υπάρχουν πολλά εξελιγμένα μέσα,
που μπορούν να καταφέρουν κάτι τέτοιο.
Όμως είναι κρυμμένες από την ανάγκη ανταγωνισμού της αγοράς,
μέσα στο ίδιο το κατεστημένο των ενεργειακών δομών.
Υπάρχει και η αιολική ενέργεια.
Η αιολική ενέργεια έχει αποδοκιμαστεί ως αδύναμη και,
επειδή εξαρτάται από την περιοχή εγκατάστασης, μη πρακτική.
Αυτό, απλά, δεν είναι αλήθεια.
Το Υπουργείο Ενέργειας των ΗΠΑ παραδέχτηκε το 2007 ότι,
αν είχαμε εκμεταλλευτεί πλήρως την αιολική ενέργεια...
σε 3 μονάχα από τις 50 αμερικανικές πολιτείες,
θα μπορούσε να ηλεκτροδοτηθεί ολόκληρη η χώρα.
Έπειτα υπάρχουν οι λιγότερες γνωστές πηγές παλιρροιακής και κυματικής ενέργειας.
Η παλιρροιακή ενέργεια προέρχεται από τις παλίρροιες στον ωκεανό.
Τοποθετώντας τουρμπίνες, που συγκρατούν αυτή την κίνηση, παράγεται ενέργεια.
Στο Ηνωμένο Βασίλειο, 42 περιοχές έχουν σημειωθεί ως διαθέσιμες,
προβλέποντας πως το 34% όλης της βρετανικής ενέργειας...
θα μπορούσε να προέρθει από τις παλίρροιες.
Η κυματική ενέργεια, κατά την οποία παράγεται ενέργεια...
από τις επιφανειακές κινήσεις των ωκεανών,
υπολογίζεται πως διαθέτει μια παγκόσμια δυναμική,
περίπου 80.000 Τεραβατ-ωρών το χρόνο.
Αυτό σημαίνει ότι το 50% της παγκόσμιας ενέργειας του πλανήτη...
θα μπορούσε να παραχθεί από αυτό το μέσο μόνο.
Πρέπει να ξεκαθαρίσουμε πως...
η παλιρροιακή, η κυματική, η ηλιακή και η αιολική ενέργεια...
δεν απαιτούν άλλη χρήση ενέργειας,
όπως το κάρβουνο, το πετρέλαιο,
το υγραέριο, η βιομάζα, το υδρογόνο και όλα τα άλλα.
Σε συνδυασμό, αυτά τα 4 μέσα μόνο,
αν τιθασευτούν αποδοτικά μέσω της τεχνολογίας,
θα έδιναν ενέργεια σε όλο το κόσμο για πάντα.
Όμως υπάρχει μία άλλη καθαρή, ανανεώσιμη πηγή ενέργειας,
που νικάει όλες τις παραπάνω.
Γεωθερμική ενέργεια.
Η Γεωθερμική ενέργεια χρησιμοποιεί...
την επονομαζόμενη εξόρυξη θερμότητας,
η οποία, διά μέσω μιας απλής διεργασίας με νερό,
μπορεί να παράγει τεράστιες ποσότητες καθαρής ενέργειας.
Το 2006, σε μια αναφορά του MIT για τη γεωθερμική ενέργεια είχε γραφτεί...
πως 13.000 Ζετατζάουλ ενέργειας είναι διαθέσιμες στη Γη,
με την πιθανότητα 2.000 Ζετατζάουλ να μπορούν παραχθούν εύκολα με βελτιωμένη τεχνολογία.
Η συνολική κατανάλωση ενέργειας όλων των χωρών του πλανήτη...
είναι περίπου μισό ζετατζάουλ το χρόνο.
Αυτό σημαίνει πως 4.000 χρόνια πλανητικής ενέργειας...
θα μπορούσαν να παραχθούν μονάχα με αυτό τον τρόπο.
Όταν καταλάβουμε ότι η παραγωγή θερμικής ενέργειας της Γης...
διαρκώς ανανεώνεται,
σημαίνει τότε ότι η ενέργεια αυτή είναι, πραγματικά, απεριόριστη.
Θα μπορούσαμε να την χρησιμοποιήσουμε για πάντα.
Αυτές οι ενεργειακές πηγές είναι μονάχα μερικά από τα διαθέσιμα,
ανανεώσιμα μέσα.
Και όσο προχωράει ο χρόνος, θα βρίσκουμε και άλλες.
Συνειδητοποιήστε πως έχουμε τέτοια αφθονία, χωρίς την ανάγκη μόλυνσης,
παραδοσιακής συντήρησης ή τιμής.
Και οι μεταφορές;
Τα επικρατέστερα μέσα μεταφοράς στις κοινωνίες μας...
είναι το αυτοκίνητο και το αεροπλάνο,
τα οποία κυρίως χρησιμοποιούν ορυκτά καύσιμα.
Στην περίπτωση του αυτοκινήτου, η μπαταρία που χρειάζεται...
για να θέσει σε λειτουργία...
ένα ηλεκτρικό αμάξι για να πάει με περισσότερα από 160 χιλιόμετρα την ώρα,
για περισσότερα από 320 χιλιόμετρα με μια φόρτιση,
υπάρχει και υπάρχει εδώ και χρόνια.
Όμως, επειδή οι πατέντες των μπαταριών,
ελέγχονται από την πετρελαιοβιομηχανία,
περιορίζοντας την πώλησή τους στην αγορά,
σε συνδυασμό με τις πολιτικές πιέσεις από την ενεργειακή βιομηχανία,
η πρόσβαση και η διάθεση αυτών των τεχνολογιών είναι περιορισμένη.
Δεν υπάρχει άλλος λόγος, πέρα από την καθαρή, κερδοσκοπική διάθεση,
ώστε να μην είναι ηλεκτρικό κάθε αυτοκίνητο στον κόσμο,
και φυσικά καθαρό, χωρίς ανάγκη για βενζίνη.
Όσον αφορά τα αεροπλάνα, πρέπει να καταλάβουμε...
ότι αυτά τα μέσα μεταφοράς είναι ανεπαρκή,
δυσκίνητα, αργά και προκαλούν τεράστια μόλυνση.
Αυτό είναι ένα τρένο Μέγκλεβ.
Χρησιμοποιεί μαγνήτες για ώθηση.
Αιωρείται από ένα μαγνητικό πεδίο,
που απαιτεί λιγότερο από 2% ενέργειας, από ό,τι ένα αεροπλάνο.
Το τρένο δεν έχει ρόδες, οπότε τίποτε δε φθείρεται.
Η μέγιστη ταχύτητα όλων των εκδόσεων αυτής της τεχνολογίας,
όπως χρησιμοποιούνται στην Ιαπωνία, είναι 581 χιλιόμετρα την ώρα.
Αυτή η έκδοση της τεχνολογίας είναι πολύ παλιά.
Μια οργάνωση, με το όνομα ET-3, που συνεργάζεται με το σχέδιο Αφροδίτη,
κατασκεύασε ένα νέο Μάγκλεβ που μπορεί να κινηθεί...
με περισσότερα από 6.400 χιλιόμετρα την ώρα...
σε έναν ακίνητο, χωρίς τριβή αγωγό, επίγειο ή υποθαλάσσιο.
Φανταστείτε να πεταχτείτε από το Λος ’ντζελες στη Νέα Υόρκη στο διάλλειμά σας...
ή από την Ουάσιγκτον στο Πεκίνο σε 2 ώρες.
Αυτό είναι το μέλλον των εγχώριων και διεθνών συγκοινωνιών.
Γρήγορες, καθαρές, με μόλις ένα κομμάτι...
της ενεργειακής κατανάλωσης, που χρησιμοποιούμε σήμερα.
Έτσι με την τεχνολογία Μέγκλεβ,
την εξελιγμένη μπαταρία και τη γεωθερμική ενέργεια...
δε θα υπάρχει λόγος να χρησιμοποιήσετε ξανά ορυκτά καύσιμα.
Και μπορούμε να το κάνουμε αυτό τώρα,
αν δε μας παρεμποδίζει η παραλυμένη κερδοσκοπική δομή.
"Εργασία."
Πλέον, η Αμερική τείνει προς το φασισμό.
Έχει μια τάση, εξαιτίας της κυρίαρχης φιλοσοφίας και θρησκείας της,
να υποστηρίζει το φασισμό.
Η αμερικανική βιομηχανία είναι, πρακτικά, ένας φασιστικός θεσμός.
Αν δεν το καταλάβετε,
μόλις αγγίξετε το ξυπνητήρι, θα έχετε ξυπνήσει σε μια δικτατορία.
Μας έχουν περάσει ιδέες για τον εργασιακό σεβασμό.
Εγώ, όμως, τον βλέπω σαν μια μισθοδοτούμενη σκλαβιά.
Σας έχουν κάνει να πιστεύετε ότι θα κερδίσετε τα προς το ζην με τον ιδρώτα σας.
Αυτό παρεμποδίζει τον κόσμο. Απελευθερώστε τους ανθρώπους...
από τις ελεεινές εργασίες, που τους κάνουν ανίδεους. Τους ληστεύετε.
Στην κοινωνία μιας οικονομίας βασισμένης στους πόρους,
οι μηχανές ελευθερώνουν τους ανθρώπους.
Δεν μπορούμε να φανταστούμε κάτι τέτοιο,
γιατί ποτέ δε ζήσαμε σε τέτοιο κόσμο.
"Αυτοματισμός."
Αν κοιτάξουμε την ιστορία μας, θα δούμε ένα μηχανικό αυτοματισμό...
να αντικαθιστά σιγά σιγά την ανθρώπινη εργασία.
Από την εξαφάνιση του χειριστή ασανσέρ,
μέχρι τη σχεδόν απόλυτη αυτοματοποίηση ενός εργοστάσιου παραγωγής αυτοκινήτων.
Το γεγονός είναι ότι όσο μεγαλώνει η τεχνολογία,
η ανάγκη ανθρώπινου δυναμικού, συνεχώς, θα μειώνεται.
Αυτό δημιουργεί μια σοβαρή σύγκρουση,
που αποδεικνύει την απάτη της εργασίας στο νομισματικό σύστημα.
Διότι η ανθρώπινη απασχόληση...
ανταγωνίζεται άμεσα την τεχνολογική εξέλιξη.
Λαμβάνοντας υπόψη την κερδοσκοπική προτεραιότητα της βιομηχανίας,
οι άνθρωποι θα συνεχίσουν να απολύονται και να αντικαθίστανται από τις μηχανές.
Όταν η βιομηχανία επιλέγει μια μηχανή,
αντί να μειώσει τις ώρες εργασίας, μειώνει το προσωπικό.
Χάνετε τη δουλειά σας, οπότε φοβάστε τις μηχανές.
Σε μια οικονομία βασισμένη στην τεχνολογία,
είναι συντηρητικό να πούμε πως περίπου το 90% των επαγγελμάτων...
θα αντικατασταθούν από μηχανές,
ελευθερώνοντας τους ανθρώπους σε μια ζωή δίχως καταναγκασμούς.
Διότι αυτό είναι το νόημα της τεχνολογίας.
Και, με το χρόνο, με τη νανοτεχνολογία...
και με τις άλλες εξελιγμένες μορφές της επιστήμης,
δεν είναι δύσκολο να καταλάβουμε το πώς πολύπλοκες ιατρικές επεμβάσεις...
θα μπορούν να πραγματοποιηθούν από μηχανές.
Και σίγουρα με μεγαλύτερα ποσοστά επιτυχίας από τους ανθρώπους σήμερα.
Ο δρόμος είναι ανοικτός αλλά η νομισματική δομή...
που απαιτεί την εργασία για εισόδημα, εμποδίζει την πρόοδο,
διότι οι άνθρωποι χρειάζονται τη δουλειά για να επιζήσουν.
Σε τελική ανάλυση, πρέπει να φύγει αυτό το σύστημα,
διαφορετικά δε θα απελευθερωθούμε ποτέ και η τεχνολογία παραμείνει παραλυμένη.
Έχουμε μηχανές, που καθαρίζουν υπονόμους,
χωρίς να πρέπει να το κάνει άνθρωπος αυτό.
Οπότε, να σκέφτεστε τις μηχανές ως επέκταση των ανθρώπινων επιδόσεων.
Επιπλέον, πολλά σημερινά επαγγέλματα, απλά, δε θα υπήρχαν...
σε μια οικονομία βασισμένη στους πόρους.
Ό,τι έχει να κάνει με χρηματική διαχείριση,
διαφήμιση και νομικό σύστημα.
Χωρίς λεφτά, μεγάλο μέρος των εγκλημάτων δε θα είχαν γίνει ποτέ.
Θεωρητικά, όλες οι μορφές του εγκλήματος...
είναι αποτελέσματα του νομισματικού συστήματος,
είτε άμεσα, είτε από τη νεύρωση που προκαλεί η οικονομική κατάπτωση.
Οπότε, και οι ίδιοι οι νόμοι θα είχαν εξαφανιστεί σταδιακά.
Αντί να βάζουμε πινακίδες: "Οδηγείτε προσεκτικά", "Βρεγμένο οδόστρωμα",
θα βάζαμε ένα στιλβωτικό στον αυτοκινητόδρομο...
για να μην είναι γλυστερός, όταν είναι βρεγμένος.
Και όταν κάποιος θα μπει μεθυσμένος στο αμάξι...
και το αμάξι ταλαντεύεται,
τότε ένα μικρό εκρεμμές...
θα το έστελνε το αυτοκίνητο στην άκρη του δρόμου.
Δεν είναι νόμος. Είναι λύση.
Χρησιμοποιώντας σόναρ και ραντάρ στα αυτοκίνητα για να μην τρακάρουν.
Οι ανθρώπινοι νόμοι είναι προσπάθειες να αντιμετωπιστούν προβλήματα,
και επειδή δεν ξέρουν πώς να τα λύσουν, φτιάχνουν νόμους.
Στις ΗΠΑ, την πιο ιδιωτικοποιημένη,
καπιταλιστική χώρα στον πλανήτη,
δεν είναι έκπληξη,
που βρίσκουμε το μεγαλύτερο πληθυσμό φυλακισμένων στον κόσμο,
που αυξάνεται ραγδαία κάθε χρόνο.
Στατιστικώς, πολλοί από αυτούς τους ανθρώπους είναι αμόρφωτοι...
και προέρχονται από φτωχές, στερημένες κοινωνίες.
Και αντίθετα με την προπαγάνδα,
είναι οι περιβαντολλογικές συνθήκες,
που τους ωθούν στο έγκλημα και στη βίαιη συμπεριφορά.
Όμως η κοινωνία κάνει τα στραβά μάτια σε αυτό το θέμα.
Το νομικό και σωφρονιστικό σύστημα είναι μονάχα παραδείγματα...
του πώς η κοινωνία αποφεύγει να εξετάσει...
τις αιτίες της συμπεριφοράς.
Δισεκατομμύρια ξοδεύονται κάθε χρόνο...
σε φυλακές και αστυνόμευση,
ενώ ένα μονάχα κομμάτι διατίθεται σε προγράμματα για την ανέχεια,
η οποία είναι η βασικότατη μεταβλητή, υπεύθυνη για την διάπραξη εγκλημάτων.
Και όσο υπάρχει το οικονομικό σύστημα,
που προτιμάει και δημιουργεί την έλλειψη...
και την στέρηση, το έγκλημα δε θα εξαφανιστεί ποτέ.
"Κίνητρο."
Αν οι άνθρωποι έχουν πρόσβαση σε αναγκαία αγαθά της ζωής,
δίχως σκλαβιά, χρέος, ανταλλαγές, εμπόριο,
θα συμπεριφέρονται διαφορετικά.
Θα τα θέλατε όλα αυτά χωρίς τιμή.
Ναι, αλλά πρέπει να έχετε τιμή.
Τι θα έδινε κίνητρο στον άνθρωπο;
Όταν κάποιος θα πάρει ό,τι θέλει, τότε θα ξαπλώνει αμέριμνος στον ήλιο.
Αυτός είναι ένας μύθος που διαιωνίζουν.
Οι άνθρωποι της κουλτούρας μας έχουν διδαχθεί να πιστεύουν...
πως το νομισματικό σύστημα παράγει κίνητρα.
Αν έχουν πρόσβαση στα πάντα, γιατί να θέλουν να κάνουν κάτι;
Θα έχαναν το κίνητρό τους.
Αυτό σας διδάσκουν για να υποστηρίζετε το νομισματικό σύστημα.
Αν βγάλετε τα λεφτά από το σενάριο,
θα υπάρχουν άλλα κίνητρα, πολύ διαφορετικά κίνητρα.
Αν οι άνθρωποι έχουν πρόσβαση σε όλα τα αγαθά,
τα κίνητρά τους αλλάζουν.
Τι θα λέγατε για το φεγγάρι και τα αστέρια;
Ορίστε νέα κίνητρα.
Αν ζωγραφίσετε κάτι, που σας αρέσει,
τότε θα σας αρέσει να το δώσετε σε άλλους, όχι να το πουλήσετε.
"Εκπαίδευση."
Η εκπαίδευση, σήμερα,
απλά, παράγει ένα άτομο για μια δουλειά.
Είναι ειδικευμένη. Δεν είναι γενική.
Οι άνθρωποι δε γνωρίζουν πολλά για διαφορετικά θέματα.
Δε νομίζω να καταφέρνατε να πείσετε κάποιον να πολεμήσει,
αν ήξερε πολλά για αρκετά πράγματα.
Πιστεύω ότι η εκπαίδευση είναι κυρίως ρουτίνα,
χωρίς να μας μαθαίνει να λύνουμε προβλήματα,
χωρίς να μας δίνει εργαλεία, συναισθηματικά ή άλλου τύπου,
για το πώς να σκεπτόμαστε κριτικά.
Σε μια οικονομία βασισμένη στους πόρους,
η εκπαίδευση θα ήταν πολύ διαφορετική.
Ο μεγαλύτερος στόχος της κοινωνίας μας είναι η νοητική ανάπτυξη...
και η παροχή κινήτρων σε κάθε άτομο,
ώστε να φτάσει στην υψηλότερη δυναμική του.
Και αυτό γιατί η φιλοσοφία μας είναι...
πως όσο πιο έξυπνο είναι ο άνθρωπος, τόσο πιο πλούσιος θα είναι ο κόσμος,
γιατί όλοι θα συνεισφέρουν.
Όσο πιο έξυπνα είναι τα παιδιά σας, τόσο καλύτερη θα είναι η ζωή μου.
Επειδή θα συνεισφέρουν περισσότερα και αποδοτικότερα στο περιβάλλον...
και στη ζωή μου.
Γιατί οτιδήποτε σχεδιάζουμε...
σε μια οικονομία βασισμένη στους πόρους,
θα εφαρμόζεται στην κοινωνία.
Δε θα το παρεμποδίζει τίποτα.
"Πολιτισμός."
Πατριωτισμός, όπλα, στρατοί, ναυτικά,
όλα αυτά είναι ένα σημάδι...
ότι δεν έχουμε εκπολιτιστεί ακόμη.
Τα παιδιά θα ρωτούν τους γονείς:
"Δεν καταλάβατε την αναγκαιότητα των μηχανών;
Μπαμπά, δεν έβλεπες, ότι ο πόλεμος ήταν μοιραίος,
όταν δημιουργείς έλλειψη;
Δεν ήταν φανερό;"
Φυσικά, το παιδί θα καταλάβει ότι είσαστε χαζοί.
Μεγαλωμένοι να υπηρετείτε τους κατεστημένους θεσμούς.
Είμαστε μια τέτοια απεχθής, άρρωστη κοινωνία,
που δε θα μας γράψει η ιστορία.
Θα γραφτεί, απλά, ότι μεγάλα έθνη έκλεψαν τη γη από μικρότερα,
χρησιμοποιώντας τη δύναμη και τη βία.
Η ιστορία θα μιλάει για διεφθαρμένη συμπεριφορά...
από τη γέννηση του πολιτισμένου κόσμου.
Τότε, θα πρέπει όλα τα έθνη να συνεργαστούν.
Παγκόσμια ένωση, συνεργασία για το καλό των ανθρώπων,
χωρίς κανείς να είναι υποτακτικός κανενός.
Χωρίς κοινωνική στρωμάτωση, είτε πρόκειται για τεχνολογικό ελιτισμό...
ή οποιαδήποτε άλλη μορφή ελιτισμού, τον οποίο θα εξαφανίσουμε από τη Γη.
Η πολιτεία δε θα κάνει τίποτα, επειδή δε θα υπάρχει πολιτεία.
Το σύστημα που υποστηρίζω,
μια παγκόσμια οικονομία βασισμένη στους πόρους δεν είναι τέλειο,
αλλά είναι πολύ καλύτερο από αυτό που έχουμε.
Δεν μπορούμε ποτέ να πετύχουμε την τελειότητα.
"Η χώρα μου είναι ο κόσμος και η θρησκεία μου...
είναι να κάνω κάτι καλό." Τόμας Πέιν, 1737-1809
Οι κοινωνικές αξίες της κοινωνίας μας, που εμφανίζονται...
με μορφές αιώνιων διαμαχών, διαφθοράς, καταπιεστικών νόμων,
κοινωνικής στρωμάτωσης,
άσχετων προκαταλήψεων, περιβαντολλογικής καταστροφής...
και μια δεσποτική, κοινωνικά αδιάφορη,
κατευθυνόμενη από το κέρδος, κυρίαρχη τάξη,
αποτελούν το αποτέλεσμα μιας συλλογικής άγνοιας...
των 2 πιο βασικών επιγνώσεων των ανθρώπων για την αλήθεια.
Οι αναφαινόμενες και συμβιωτικές απόψεις του φυσικού νόμου.
Η αναφαινόμενη φύση της πραγματικότητας είναι ότι όλα τα συστήματα,
είτε είναι γνώση, κοινωνία, τεχνολογία, φιλοσοφία,
όταν δεν περιορίζονται, αλλάζουν τα πάντα συνεχώς.
Ό,τι θεωρούμε δεδομένο σήμερα,
όπως οι μοντέρνες επικοινωνίες και συγκοινωνίες,
δεν τις φανταζόταν κανείς στα αρχαία χρόνια.
Έτσι, το μέλλον θα περιέχει τεχνολογίες, αλήθειες...
και κοινωνικές δομές, που δεν περνούν καν από το μυαλό μας τώρα.
Περάσαμε από την αλχημεία στη χημεία,
από το γεωκεντρικό σύμπαν στο ηλιοκεντρικό,
από την πίστη ότι οι δαίμονες προκαλούν τις αρρώστιες...
στη σύγχρονη ιατρική.
Αυτή η ανάπτυξη δε φαίνεται να τελειώνει,
και είναι αυτή η επίγνωση που μας συστοιχίζει...
και μας οδηγεί σε ένα δρόμο ανάπτυξης και προόδου.
Η στατική εμπειρική γνώση δεν υπάρχει,
αντίθετα, πρέπει να αναγνωρίσουμε την επίγνωση της ανάδειξης όλων των συστημάτων.
Αυτό σημαίνει ότι πρέπει να είμαστε ανοιχτοί προς κάθε πληροφορία,
ακόμη κι αν απειλεί τα πιστεύω μας και, συνεπώς, την ταυτότητά μας.
Η κοινωνία, σήμερα, δεν το έχει αναγνωρίσει αυτό...
και οι κατεστημένοι θεσμοί συνεχίζουν...
να παραλύουν την ανάπτυξη, διατηρώντας απαρχαιωμένες, κοινωνικές δομές.
Ταυτόχρονα, ο πληθυσμός φοβάται την αλλαγή.
Έτσι, όλοι παρουσιάζουν μια στατική ταυτότητα,
προκαλώντας ο ένας τον άλλο, με αποτέλεσμα την ύβρη και το φόβο.
Γιατί, απλά, όταν κάποιος κάνει λάθος, πιστεύει ότι αποτυγχάνει.
Ενώ θα έπρεπε κάθε λάθος να πανηγυρίζεται.
Γιατί θα θέτει τον καθένα σε ένα νέο επίπεδο γνώσης και αντίληψης.
Το δεδομένο είναι ότι δεν υπάρχει έξυπνο ανθρώπινο ον,
μιας και είναι θέμα χρόνου να ενημερωθούν οι ιδέες του,
να αλλάξουν ή να εξαλειφθούν.
Και η τάση αυτού του τυφλού εναγκαλισμού ενός πιστεύω,
που το προστατεύει από μια νέα μεταλλακτική πληροφορία,
είναι, απλά, ένας τύπος διανοητικού υλισμού.
Το νομισματικό σύστημα διαιωνίζει τον υλισμό,
όχι μόνο προστατεύοντας τις δομές του,
αλλά και μέσω του αμέτρητου αριθμού ανθρώπων...
που έχουν εθιστεί σε μια τυφλή και ανόητη συγκράτηση αυτών των δομών.
Έτσι, οι ίδιοι γίνονται φύλακες αυτού του status quo.
Πρόβατα που δε χρειάζονται το τσοπανόσκυλο να τα ελέγχει.
Γιατί ελέγχουν το ένα το άλλο,
εμποδίζοντας αυτά που θέλουν να βγουν από τον κλοιό.
Η τάση αντίδρασης στην αλλαγή...
και η εθελοτυφλία σε θεσμούς για χάρη της ταυτότητας,
της άνεσης, της δύναμης και του κέρδους δεν αντέχεται πια.
Και θα προκαλέσει επιπλέον αστάθεια,
κατακερματισμό, διαστροφή και, μοιραία, καταστροφή.
Ήρθε η ώρα της αλλαγής.
Από τους κυνηγούς και τους συλλέκτες, μέχρι την αγροτική επανάσταση,
μέχρι τη βιομηχανική επανάσταση, ο δρόμος είναι ανοιχτός.
Ήρθε η ώρα για ένα νέο κοινωνικό σύστημα,
που θα αντικατοπτρίζει τις γνώσεις του σήμερα.
Το νομισματικό σύστημα είναι παράγωγο εκείνου του χρονικού διαστήματος,
όπου η έλλειψη ήταν πραγματικότητα.
Τώρα, στην εποχή της τεχνολογίας, δεν είναι πλέον σχετικό με την κοινωνία.
Εξαφανίστηκε μαζί με τη διεστραμμένη συμπεριφορά που δημιουργεί.
Ανάλογα, οι κυρίαρχες εγκόσμιες απόψεις,
όπως η θεϊστική θρησκεία λειτουργούν επίσης ασυμβίβαστα.
Μουσουλμανισμός, Χριστιανισμός, Ιουδαϊσμός, Ινδουισμός και όλες οι άλλες,
αποτελούν εμπόδια στην προσωπική και κοινωνική ανάπτυξη.
Διότι κάθε ομάδα διαιωνίζει μια κλειστή εικόνα του κόσμου.
Και αυτή η πεπερασμένη γνώση που παραδέχονται,
είναι αδύνατη σε ένα εξελιγμένο σύμπαν.
Η θρησκεία πέτυχε να αποκλείσει κάθε αντίληψη αυτής της εξέλιξης,
εγκαθιστώντας την ψυχολογική διαστροφή της πίστης στους πιστούς της.
Όπου η λογική και κάθε νέα πληροφορία απορρίπτεται...
για χάρη των παραδοσιακών και απαρχαιωμένων πεποιθήσεων.
Η έννοια του Θεού είναι μια μέθοδος λογιστικής της φύσης των πραγμάτων.
Παλιά, οι άνθρωποι δεν ήξεραν πολλά...
για το πώς δημιουργούνται τα πράγματα, πώς δουλεύει η φύση.
Οπότε, επινόησαν τις δικές τους ιστοριούλες,
και ένα Θεό, ομοίωμά τους.
Ένας τύπος που τσαντίζεται, όταν οι άνθρωποι δε συμπεριφέρονται καλά.
Προκαλεί πλημμύρες, σεισμούς, και λένε ότι είναι θεϊκή πράξη.
Μια ματιά στην καταπιεσμένη ιστορία της θρησκείας...
αποδεικνύει πως τα ίδια τα θεμέλια των μύθων...
είναι αναδιώμενα μεσουρανήματα, κατασκευασμένα από την επιρροή στο χρόνο.
Ένα θεμελιώδες δόγμα της χριστιανικής πίστης...
είναι ο θάνατος και η ανάσταση του Χριστού.
Αυτή η ιδέα είναι τόσο σημαντική, που ακόμη και η ίδια η Βίβλος αναφέρει:
"Aν δεν αναστήθηκε ο Χριστός,
τότε το κήρυγμά μας είναι μάταιο και η πίστη μας, επίσης, μάταιη."
Όμως, είναι πολύ δύσκολο να το δεχτούμε αυτό, κυριολεκτικά.
Διότι όχι μόνο δεν υπάρχει κύρια πηγή,
που να μαρτυράει αυτό το υπερφυσικό γεγονός στην εξωεκκλησιαστική ιστορία,
γνωρίζοντας τον τεράστιο αριθμό προχριστιανικών σωτήρων,
που επίσης πέθαναν και αναστήθηκαν,
αμέσως βάζει αυτή την ιστορία στο χώρο της μυθολογίας.
Οι πρώτες μορφές της εκκλησίας, όπως η Τορτουλιανός,
προσπάθησαν να ξεφύγουν από αυτούς τους συνδυασμούς,
υποστηρίζοντας πως ο Διάβολος δημιούργησε αυτές τις ομοιότητες.
Λέγοντας, το 2ο αιώνα: "Ο Διάβολος, που θέλει να αλλοιώσει την αλήθεια,
μιμείται τις ίδιες καταστάσεις των Θείων Μυστηρίων.
Βαφτίζει τους πιστούς του και υπόσχεται συγχώρεση αμαρτιών.
Γιορτάζει τον πολλαπλασιασμό των άρτων,
και φέρνει το σύμβολο της ανάστασης.
Συνεπώς, ας αναγνωρίσουμε την επινοητικότητα του Διαβόλου,
που αντέγραψε συγκεκριμένα πράγματα από αυτά που είναι θεϊκά."
Αυτό που είναι πιο λυπηρό όμως,
είναι πως, όταν δεχτούμε την ιδέα ότι οι ιστορίες του Χριστιανισμού,
του Ιουδαϊσμού, του Ισλαμισμού είναι απλές ιστοριούλες,
και τις κατανοήσουμε για αυτό που είναι πραγματικά,
δηλαδή αλληγορικές εκφράσεις, γεννημένες από την πίστη,
θα κατανοήσουμε πως όλες οι θρησκείες έχουν κοινή γραμμή.
Και είναι αυτό το ενοποιημένο μέλημα,
που πρέπει να αναγνωριστεί και να γίνει σεβαστό.
Η θρησκευτική πίστη προκάλεσε μεγαλύτερο κατακερματισμό...
και διαμάχες από οποιαδήποτε άλλη ιδεολογία.
Ο Χριστιανισμός από μόνος του έχει 34.000 διαφορετικές υποομάδες.
Η Βίβλος υπόκειται σε ερμηνεία.
Όταν την διαβάζεις, λες: "Ο Ιησούς νομίζω ότι εννοούσε αυτό.
Ο Ιώβ νομίζω ότι εννοούσε εκείνο.
Όχι, εννοούσε το άλλο." Ορίστε λοιπόν οι Λουθηρανοί,
οι Χιλιαστές της Έβδομης Μέρας,
οι Καθολικοί, και μια εκκλησία χωρισμένη παύει να είναι εκκλησία.
Και αυτός ο διαχωρισμός, που αποτελεί το σήμα κατατεθέν...
όλων των θρησκειών, μας παραδίδει μια δεύτερη αποτυχημένη επίγνωση.
Την ψεύτικη θεωρία διαχωρισμού,
λόγω της απόρριψης της συμβιωτικής σχέσης της ζωής.
Πέρα από την κατανόηση πως όλα τα φυσικά συστήματα αναδύονται,
όπου όλες οι αντιλήψεις της πραγματικότητας συνεχώς θα αναπτύσσονται, αλλάζονται ή και θα εξαλείφονται,
πρέπει να καταλάβουμε, επίσης,
πως όλα τα συστήματα είναι επινοημένα, απλά και μόνο για συζήτηση.
Για αυτό δεν υπάρχει ανεξαρτησία στη φύση.
Η φύση είναι ένα ενωμένο σύστημα αλληλένδετων μεταβλητών,
αιτίων και δράσεων, που υπάρχουν μονάχα σαν σύνολο.
Δε βλέπεις τη σύνδεση με το περιβάλλον,
οπότε μοιάζεις ελεύθερος να τριγυρνάς εδώ και εκεί.
Απομακρύνοντας το οξυγόνο, θα πεθάνουμε αμέσως όλοι.
Απομακρύνοντας τα φυτά, πεθαίνουμε.
Και χωρίς τον ήλιο, όλα τα φυτά θα πεθάνουν.
Οπότε είμαστε συνδεδεμένοι.
Πρέπει πάντα να λαμβάνουμε υπόψη την ολότητα.
Δεν υπάρχει μονάχα η ανθρώπινη εμπειρία στον πλανήτη,
υπάρχει η ολική εμπειρία.
Ξέρουμε ότι δε θα επιζήσουμε χωρίς ζώα και φυτά.
Ξέρουμε πως δε θα επιβιώσουμε χωρίς τα 4 στοιχεία.
Οπότε πότε, πραγματικά, θα αρχίσουμε να το λαμβάνουμε αυτό υπόψη;
Έτσι θα πετύχουμε.
Η επιτυχία βασίζεται στο πόσο καλά σχετιζόμαστε με τα πάντα γύρω μας.
Ξέρω πως ο εγγονός μου δεν είναι δυνατόν να κληρονομήσει έναν ανεκτό,
ειρηνικό, σταθερό, κοινωνικά δίκαιο κόσμο,
παρά μόνο αν σήμερα κάθε παιδί στην Αιθιοπία,
στην Ινδονησία, στη Βολιβία,
στην Παλαιστίνη, στο Ισραήλ, θα έχει, επίσης, την ίδια προσδοκία.
Πρέπει να σκεφτείς όλη την κοινωνία, αλλιώς θα έχεις σοβαρά προβλήματα.
Και τώρα πρέπει να δούμε ότι όλος ο κόσμος είναι η κοινωνία.
Και πρέπει να φροντίσουμε ο ένας τον άλλο.
Δεν είναι μια κοινωνία ανθρώπων μονάχα,
αλλά μια κοινωνία φυτών, ζώων και στοιχείων.
Και πρέπει να το καταλάβουμε αυτό.
Αυτό θα μας φέρει χαρά και ευχαρίστηση.
Αυτό λείπει από τις ζωές μας τώρα.
Μπορούμε να το πούμε πνευματικότητα,
αλλά η αλήθεια είναι πως η χαρά έρχεται μόνο με την επαφή.
Αυτό είναι το θεϊκό μας πνεύμα.
Αυτή είναι η πλευρά του εαυτού μας που το νιώθει...
και μπορείτε να το νιώσετε βαθιά μέσα σας.
Είναι αυτό το απίστευτο συναίσθημα, και ξέρετε πότε το νιώθετε.
Δεν το νιώθετε με τα λεφτά, το νιώθετε με την επαφή.
Κάτι τέτοιο δεν είναι επικίνδυνο για τη χώρα;
Πώς θα φτιάξετε πυρηνικά όπλα;
Τι θα συμβεί στην οπλοβιομηχανία, όταν καταλάβουμε ότι είμαστε ένα;
Θα διαλύσει την οικονομία.
Μια οικονομία ψεύτικη, έτσι κι αλλιώς.
Να γιατί η κυβέρνηση καταρρέει στην ιδέα της ανεπιφύλακτης αγάπης.
Μπιλ Χικς
"Πιστεύω ότι η άοπλη αλήθεια...
και η ανεπιφύλακτη αγάπη θα έχουν την τελευταία λέξη."
Δρ. Μάρτιν Λούθερ Κινγκ, 1929-1968
Όταν καταλάβουμε ότι η ακεραιότητα της ύπαρξής μας...
εξαρτάται απόλυτα από την ακεραιότητα οτιδήποτε άλλου στον κόσμο,
θα έχουμε πραγματικά καταλάβει τη σημασία της απόλυτης αγάπης.
Διότι η αγάπη είναι επεκτασιμότητα και το να βλέπεις τα πάντα σαν εσένα...
και εσένα σαν τα πάντα δεν μπορεί να έχει συνθήκες,
γιατί αυτόματα όλοι είμαστε τα πάντα την ίδια στιγμή.
"Αν αληθεύει πως προερχόμαστε από το κέντρο ενός αστεριού,
κάθε άτομό μας από το κέντρο αυτού του αστεριού,
τότε είμαστε όλοι το ίδιο.
Κάθε μηχανή Κόκα Κόλα ή μια γόπα τσιγάρου....
στο δρόμο είναι φτιαγμένα από άτομα που προήρθαν από ένα άστρο.
Ανακυκλώθηκαν πολλές φορές, όπως εσείς και εγώ.
Και για αυτό υπάρχω μόνο εγώ.
Οπότε τι φοβάστε; Τι υπάρχει που χρειάζεται να ψάχνετε για παραμύθια;
Τίποτα. Δε χρειάζεται να φοβάστε τίποτα,
γιατί τα πάντα είμαστε εμείς.
Το πρόβλημα είναι ότι μας χώρισαν στη γέννα,
μας έδωσαν ένα όνομα και μια ταυτότητα και ξεχωρίσαμε.
Χωριστήκαμε από την ολότητά μας...
και αυτό εκμεταλλεύεται η θρησκεία.
Λαχταρούν να γίνουν ένα και πάλι.
Για αυτό το εκμεταλλεύονται.
Το λένε Θεός, λένε ότι έχει κανόνες,
αλλά εγώ πιστεύω ότι είναι σκληρός.
Μπορείτε να τα καταφέρετε δίχως θρησκεία."
Τζορτζ Κάρλιν, 1937-2008
"Αν ένας εξωγήινος επισκέπτης εξέταζε τις διαφορές στις ανθρώπινες κοινωνίες,
θα έβρισκε ελάχιστες διαφορές, σε σχέση με τις ομοιότητες.
Οι ζωές μας, στο παρελθόν και το μέλλον μας...
είναι δεμένες με τον ήλιο, το φεγγάρι και τα αστέρια.
Σαν άνθρωποι έχουμε δει τα άτομα που δημιουργούν...
τη φύση και τις δυνάμεις που σκάλισαν αυτό το έργο.
Εμείς ενσωματώνουμε τα μάτια,
τα αφτιά, τις σκέψεις, τα αισθήματα του κόσμου,
έχοντας αρχίσει ήδη να ψάχνουμε τις ρίζες μας...
στην σκόνη που φτιάχνει τα αστέρια,
στην οργανωμένη συλλογή 10 εις την 27η ατόμων,
που συντάσσουν την εξέλιξη της φύσης,
ορίζοντας το δρόμο άφιξης της συνείδησης στον πλανήτη Γη.
Η αφωσίωσή μας είναι προς τα είδη και τον πλανήτη.
Την υποχρέωσή μας να επιβιώσουμε και να ευημερέψουμε την χρωστάμε όχι μόνο στους εαυτούς μας,
αλλά και στον αρχαίο κόσμο από τον οποίο γεννηθήκαμε.
Είμαστε ένα είδος. Είμαστε ύλη αστεριού που συλλέγει φως αστεριού."
Καρλ Σάγκαν 1934-1996
Ήρθε η ώρα να απαιτήσουμε την ενότητα,
που το απαρχαιωμένο κοινωνικό σύστημα μάς απέκοψε,
και να συνεργαστούμε για τη δημιουργία μιας ανεκτής, παγκόσμιας κοινωνίας,
που ο καθένας φροντίζει τον άλλο και όλοι είναι ελεύθεροι.
Οι πεποιθήσεις σας είναι άσκοπες,
όταν μιλάμε για τις αναγκαιότητες της ζωής.
Κάθε άνθρωπος γεννιέται γυμνός,
και χρειάζεται ζεστασιά, φαγητό, νερό, στέγη.
Όλα τα άλλα είναι δευτερεύοντα.
Το πιο σημαντικό λοιπόν είναι,
να εκμεταλλευτούμε έξυπνα τους πόρους της Γης.
Δεν μπορεί να γίνει αυτό με το νομισματικό σύστημα,
γιατί το κυνήγι του κέρδους σημαίνει...
κυνήγι οφέλους, με αποτέλεσμα την αστάθεια.
Επιπλέον, οι πολιτικοί είναι αχρείαστοι.
Γιατί τα αληθινά προβλήματα στη ζωή είναι τεχνικά, όχι πολιτικά.
Οι ιδεολογίες που χωρίζουν την ανθρωπότητα, όπως η θρησκεία,
θέλουν αντανάκλαση στην κοινωνία σε σχέση με την αξία τους,
το σκοπό τους και τη σχέση τους στην κοινωνία.
Με το χρόνο, ελπίζουμε η θρησκεία να απολέσει τον υλισμό της,
βασισμένο στις προκαταλήψεις και να προχωρήσει στο χρήσιμο χώρο της φιλοσοφίας.
Η κοινωνία σήμερα είναι ανάποδη,
με τους πολιτικούς συνεχώς να μιλούν...
για προστασία και ασφάλεια και όχι δημιουργία,
ενότητα και ανάπτυξη.
Οι ΗΠΑ ξοδεύουν $500.000.000.000 το χρόνο για αμυντικά συστήματα.
Ποσό αρκετό για να στείλουμε όλους...
τους απόφοιτους γυμνασίου στην Αμερική, σε 4ετές κολλέγιο.
Τη δεκαετία του 40, το σχέδιο Μανχάταν παρήγαγε το πρώτο όπλο μαζικής καταστροφής.
Το πρόγραμμα αυτό απασχόλησε 130.000 ανθρώπους, ένα υψηλότατο κόστος.
Φανταστείτε πώς θα ήταν η ζωή μας σήμερα, αν αυτή η ομάδα επιστημόνων,
αντί να εργαστεί στο πώς να σκοτώσει ανθρώπους,
εργαζόταν για τη δημιουργία ενός αυτοσυντηρούμενου, πλούσιου κόσμου.
Η ζωή σήμερα θα ήταν πολύ διαφορετική, αν αυτός ήταν ο σκοπός τους.
Αντί για όπλα μαζικής καταστροφής,
πρέπει να απελευθερώσουμε κάτι πιο δυνατό.
Όπλα μαζικής δημιουργίας.
Η αληθινή μας θεϊκή ικανότητα είναι η δημιουργική ικανότητα.
Και οπλισμένοι με την κατανόηση των συμβιωτικών σχέσεων της ζωής,
οδηγούμενοι από την αναπτυσσόμενη φύση της αλήθειας,
δε θα υπάρχει τίποτα, που να μην καταφέρουμε.
Φυσικά, θα αντιμετωπίσουμε εμπόδια,
με τη μορφή πανίσχυρων κατεστημένων δομών, που δε θέλουν να αλλάξουν.
Η καρδιά αυτών των δομών είναι το νομισματικό σύστημα.
Όπως εξηγήσαμε νωρίτερα,
η πολιτική του κλασματικού αποθέματος...
είναι μια μορφή σκλαβιάς μέσω του χρέους,
και έτσι είναι αδύνατο να απελευθερωθεί η κοινωνία.
Ταυτόχρονα, ο καπιταλισμός υπό τη μορφή της ελεύθερης αγοράς...
χρησιμοποιεί το χρέος για να φυλακίσει τον κόσμο...
και να χειραγωγήσει χώρες, ώστε να υπηρετούν επιχειρήσεις και πολιτικές δυνάμεις.
Πέρα από αυτές τις ανηθικότητες,
το σύστημα είναι βασισμένο στον ανταγωνισμό,
που, άμεσα, καταστρέφει την πιθανότητα συνεργασιών για το κοινό καλό.
Παραλύοντας κάθε προσπάθεια για μια αληθινή παγκόσμια αντοχή.
Αυτές οι οικονομικές και εταιρικές δομές είναι απαρχαιωμένες πια...
και πρέπει να ξεριζωθούν.
Φυσικά μη γίνεστε αφελείς να πιστέψετε...
πως η επιχειρηματική και οικονομική ελίτ θα συνυπογράψει αυτή την ιδέα,
γιατί θα χάσουν δύναμη και έλεγχο.
Για αυτό πρέπει να γίνουν ειρηνικές και στρατηγικές κινήσεις.
Η πιο δυναμική κίνηση είναι απλή.
Αλλάζουμε τη συμπεριφορά μας,
αναγκάζοντας τις δομές να υπακούσουν στη θέληση του κόσμου.
Πρέπει να σταματήσουμε να υποστηρίζουμε το σύστημα.
Ο μόνος τρόπος για να αλλάξει το κατεστημένο...
είναι με την άρνησή μας να συμμετάσχουμε,
ενώ συνεχώς αναγνωρίζουμε τα ατελείωτα ελαττώματα και διαφθορές του.
Δε θα εγκαταλείψουν το νομισματικό σύστημα,
λόγω των σχεδίων μας ή όσων συνιστούμε.
Το σύστημα πρέπει να καταρρεύσει...
και ο κόσμος πρέπει να χάσει την εμπιστοσύνη του στους εκλεγμένους ηγεμόνες του.
Αυτό θα επιτευχθεί, αν το σχέδιο Αφροδίτη προσφερθεί ως εναλλακτική λύση.
Αν όχι, φοβάμαι τις συνέπειες.
Τα στοιχεία δείχνουν ότι η χώρα μας οδηγείται σε χρεοκοπία.
Το πιθανότερο είναι η χώρα μας να κινηθεί προς μια στρατιωτική δικτατορία,
ώστε να εμποδίσει επαναστάσεις και κοινωνική κατάπτωση.
Μόλις καταρρεύσουν οι ΗΠΑ,
όλες οι υπόλοιπες κουλτούρες θα υποστούν ανάλογα πράγματα.
Αυτή τη στιγμή, το παγκόσμιο οικονομικό σύστημα είναι στο χείλος της κατάρρευσης,
εξαιτίας των δικών του μειονεκτημάτων.
Ο υπεύθυνος οικονομικών ελέγχων δήλωσε το 2003...
ότι οι τόκοι στο εθνικό χρέος των ΗΠΑ...
δε θα μπορούν να πληρωθούν, σε λιγότερο από 10 χρόνια.
Αυτό πρακτικά σημαίνει ολική χρεοκοπία των ΗΠΑ,
ενώ οι επιπτώσεις στον υπόλοιπο κόσμο θα είναι τεράστιες.
Το κλασματικό αποθεματικό σύστημα αγγίζει τα θεωρητικά όριά του...
και οι τραπεζικές αποτυχίες έως τώρα είναι μόνο η αρχή.
Για αυτό ο πληθωρισμός εκτοξεύεται,
το χρέος έχει σπάσει κάθε ρεκόρ...
και η κυβέρνηση και η ΟΤΑ αιμορραγούν νέα χρήματα...
για να σώσουν το διεφθαρμένο σύστημα.
Διότι ο μόνος τρόπος για συνεχίσουν να ζουν οι τράπεζες,
είναι με τη δημιουργία περισσότερων χρημάτων.
Ο μόνος τρόπος για να δημιουργηθούν περισσότερα χρήματα,
είναι να δημιουργηθεί περισσότερο χρέος και πληθωρισμός.
Είναι θέμα χρόνου πριν αναποδογυρίσει το τραπέζι...
και κανείς δε θα είναι διατεθειμένος να πάρει νέα δάνεια,
ενώ οι στάσεις πληρωμών θα αυξάνονται,
καθώς οι άνθρωποι δε θα μπορούν να αποπληρώσουν τα υπάρχοντα δάνειά τους.
Τότε, η παραγωγή χρήματος θα σταματήσει...
και θα αρχίσει η συστολή σε μια απίστευτη κλίμακα,
κλείνοντας μια απάτη πυραμίδας ενός αιώνα.
Αυτό έχει ήδη ξεκινήσει.
Πρέπει, λοιπόν, να αποκαλύψουμε αυτή την οικονομική αποτυχία,
έτσι όπως πραγματικά είναι, βασιζόμενοι στις αδυναμίες της.
Ορίστε μερικές προτάσεις.
Ένα. Αποκαλύψτε την τραπεζική απάτη.
Citibank, JP Morgan Chase, και Τράπεζα της Αμερικής...
είναι οι μεγαλύτεροι ελεγκτές στο διεφθαρμένο σύστημα της ΟΤΑ.
Πρέπει να μποϊκοτάρουμε αυτούς τους θεσμούς.
Αν έχετε τραπεζικό λογαριασμό ή πιστωτική κάρτα...
σε κάποια από αυτές τις τράπεζες, μετακινήστε τα σε άλλη.
Αν έχετε υποθήκη, επαναδιαπραγματευθείτε την με άλλη τράπεζα.
Αν έχετε μετοχές τους, πουλήστε τις.
Αν δουλεύετε για αυτούς, παραιτηθείτε.
Αυτή η κίνηση θα εκφράσει περιφρόνηση για τις δυνάμεις...
πίσω από το τραπεζικό καρτέλ, γνωστό ως ΟΤΑ.
Και κάνοντας γνωστή την απάτη του ίδιου του τραπεζικού συστήματος.
Δύο. Κλείστε τις ειδήσεις.
Επισκεφτείτε μια ανεξάρτητη εφημερίδα στο Ίντερνετ για να πληροφορηθείτε.
CNN, NBC, ABC, FOX απλά υπάρχουν για να συντηρούν το status quo.
Με 4 εταιρίες, ιδιοκτήτες όλων των κύριων ΜΜΕ,
η αντικειμενική πληροφόρηση είναι αδύνατη.
Αυτή είναι η ομορφιά του Ίντερνετ.
Και το κατεστημένο χάνει τον έλεγχο, λόγω της ελεύθερης κυκλοφορίας πληροφοριών.
Πρέπει να προστατεύσουμε το Ίντερνετ,
μιας και είναι ο σωτήρας μας τώρα.
Τρία. Μην επιτρέψετε στον εαυτό σας,
στην οικογένειά σας, σε όποιον ξέρετε, να καταταγεί στο στρατό.
Πρόκειται για απαρχαιωμένο θεσμό,
που πλεόν χρησιμοποιείται αποκλειστικά για τη διατήρηση του κατεστημένου.
Οι Αμερικανοί στρατιώτες στο Ιράκ...
δουλεύουν για αμερικανικές εταιρίες και όχι για το λαό.
Η προπαγάνδα μάς ωθεί να πιστέψουμε ότι ο πόλεμος...
είναι φυσιολογικός και ο στρατός ένας τιμητικός θεσμός.
Αν ο πόλεμος είναι φυσιολογικός, γιατί καταγράφονται 18 αυτοκτονίες καθημερινά,
από Αμερικανούς βετεράνους που υποφέρουν από μεταπολεμικό άγχος;
Αν οι στρατιώτες μας ήταν τόσο τιμημένοι,
γιατί το 25% των Αμερικανών αστέγων είναι βετεράνοι;
Τέσσερα. Σταματήστε να στηρίζετε τις ενεργειακές εταιρίες.
Αν ζείτε σε απομονωμένο σπίτι, βγείτε από το δίκτυο.
Αναζητήστε όλα τα μέσα για να κάνετε το σπίτι σας αυτοσυντηρούμενο με καθαρή ενέργεια.
Ηλιακή, αιολική, και άλλες ανανεώσιμες ενέργειες...
είναι διαθέσιμες στους καταναλωτές,
και αναλογιζόμενοι το ατελείωτο, αυξανόμενο κόστος της παραδοσιακής ενέργειας...
θα σας έρθει φτηνότερα με το χρόνο.
Αν οδηγείτε, αγοράστε το μικρότερο αυτοκίνητο που μπορείτε,
και εξετάστε να χρησιμοποιήσετε μια από τις πολλές τεχνολογίες μετατροπής,
που θα κάνει το αυτοκίνητό σας υβριδικό,
ηλεκτρικό ή βασισμένο σε καύσιμα πέρα των παραδοσιακών.
Πέντε. Απορρίψτε το πολιτικό σύστημα.
Η ψευδαίσθηση της δημοκρατίας προσβάλει τη νοημοσύνη μας.
Σε ένα νομισματικό σύστημα,
δεν υπάρχει αληθινή δημοκρατία, και ποτέ δεν υπήρξε.
Έχουμε 2 πολιτικά κόμματα,
που ανήκουν στις ίδιες εταιρίες.
Τοποθετήθηκαν από τις ίδιες τις εταιρίες,
με μια δημοτικότητα τεχνικά φτιαγμένη από τα ΜΜΕ.
Σε ένα σύστημα διαρκούς διαφθοράς,
η εναλλαγή προσώπων δεν αλλάζει κάτι.
Αντί να ψάχνετε το νόημα του πολιτικού παιχνιδιού,
εστιάστε την ενέργειά σας στο πώς να ξεπεράσετε αυτό το αποτυχημένο σύστημα.
Και έξι. Συμμετέχετε στο κίνημα.
Μπείτε στο thezeitgeistmovement.com και βοηθήστε μας...
να δημιουργήσουμε το μεγαλύτερο μαζικό κίνημα κοινωνικής αλλαγής που είδε ποτέ ο κόσμος.
Πρέπει να κινητοποιήσουμε και εκπαιδεύσουμε τους πάντες...
για τη διαφθορά του τωρινού παγκοσμίου συστήματος,
μαζί με τη μοναδική εφικτή λύση,
κηρύσσοντας όλους τους φυσικούς πόρους του πλανήτη,
κοινή κληρονομιά όλων των ανθρώπων,
ενημερώνοντας, ταυτόχρονα, για την τεχνολογική κατάσταση...
και πώς μπορούμε να απελευθερωθούμε συνεργαζόμενοι.
Η επιλογή είναι δικιά σας.
Μπορείτε να συνεχίσετε να είστε σκλάβοι...
του οικονομικού συστήματος και να παρακολουθείτε πολέμους,
καταπιέσεις και αδικίες σε όλο τον πλανήτη,
ενώ καθησυχάζεστε με κενή ψυχαγωγία και υλιστικά σκουπίδια.
Ή μπορείτε να εστιάσετε την ενέργειά σας στην αληθινή,
βαρυσήμαντη, ολιστική, και μόνιμη αλλαγή,
που έχει την αληθινή ικανότητα...
να υποστηρίξει και να ελευθερώσει όλους τους ανθρώπους.
Αλλά, τελικά, η πιο σχετική αλλαγή πρέπει να γίνει πρώτα μέσα σας.
Η αληθινή επανάσταση είναι η επανάσταση της συνείδησης,
και, πρώτα, πρέπει ο καθένας μας να εξολοθρεύσει...
το διαχωριστικό, υλιστικό θόρυβο, που νομίζουμε ως αλήθεια.
Και να ανακαλύψουμε, ενισχύσουμε,
και ευθυγραμμιστούμε με το σήμα, που έρχεται μέσα από τη δική μας εμπειρία.
Από εσάς εξαρτάται.
Αυτό που προσπαθούμε με όλες αυτές τις συζητήσεις...
είναι να δούμε, αν καταφέρουμε να μεταμορφώσουμε το μυαλό.
Να μη δεχόμαστε τα πράγματα όπως είναι,
αλλά να τα καταλαβαίνουμε,
να τα αναλύουμε, να δίνουμε την καρδιά...
και το πνεύμα μας για οτιδήποτε ανακαλύψουμε.
Ένας τρόπος να ζούμε διαφορετικά.
Αλλά αυτό εξαρτάται από εσάς και όχι από άλλους.
Γιατί εδώ δεν υπάρχει δάσκαλος, ούτε μαθητής, ούτε ηγέτης,
ούτε γκουρού, ούτε αρχηγός, ούτε σωτήρας.
Εσύ είσαι ο δάσκαλος, ο μαθητής,
ο αρχηγός, ο γκουρού, ο ηγέτης.
Είσαι τα πάντα!
Και η κατανόηση σημαίνει μεταμόρφωση. Τζ. Κρισναμούρτι
Η επανάσταση είναι τώρα!
Ευχαριστούμε τον Πίτερ Τζόζεφ...
και την ομάδα του για αυτό το ντοκιμαντέρ.
Τον Τζεφ Χέμρι για την διευθέτηση του όλου σεναρίου.
Μπείτε στο κίνημα, www.thezeitgeistmovement.com
Μπείτε στα Facebook groups.
Διαδώστε τη γνώση και ανοίξτε το μυαλό σας!
Ετοιμαστείτε για την Z-DAY.
Η σωτηρία φτάνει.