Tip:
Highlight text to annotate it
X
Αυτό θα φέρει επανάσταση στην εκπαίδευση. Καμία πρόβλεψη δεν έχει γίνει τόσο συχνά ή λανθασμένα όσο
αυτή εδώ. Το 1922, ήταν ο Thomas Edison που δήλωσε ότι, “Η κινούμενη εικόνα πρόκειται
να φέρει επανάσταση στο εκπαιδευτικό μας σύστημα και σε λίγα χρόνια, θα αντικαταστήσει σε μεγάλο βαθμό,
αν όχι εντελώς, τη χρήση σχολικών βιβλίων.” Ναι. Και ξέρετε πως λειτούργησε;
Μέχρι τη δεκαετία του 1930s ήταν το ραδιόφωνο. Η ιδέα ήταν πως μπορούσες να μεταδώσεις ειδικούς κατευθείαν μέσα στην αίθουσα, βελτιώνοντας
την ποιότητα της εκπαίδευσης για περισσότερους μαθητές σε χαμηλότερο κόστος. Και αυτό θα σήμαινε ότι απαιτούνται
λιγότεροι ειδικευμένοι δάσκαλοι, ένα κοινό ζήτημα όλων των προτεινόμενων εκπαιδευτικών επαναστάσεων,
όπως αυτή της εκπαιδευτικής τηλεόρασης στις δεκαετίες των 1950s και 60s. Έρευνες διεξήχθησαν για να προσδιορίσουν
αν οι μαθητές προτιμούσαν να παρακολουθήσουν μια διάλεξη ζωντανά, ή καθισμένοι σε μια γειτονική αίθουσα όπου
η ίδια διάλεξη μεταδιδόταν μέσω κλειστού κυκλώματος τηλεόρασης. Εσείς τι θα προτιμούσατε;
Στα 80s δεν υπήρχε αμφιβολία. Οι υπολογιστές ήταν η επαναστατική λύση στα εκπαιδευτικά μας προβλήματα.
Ήταν οπτικοακουστικοί, διαδραστικοί, και μπορούσαν να προγραμματιστούν να κάνουν σχεδόν όλα
όσα θέλουμε. Εκείνη τη στιγμή, μπορούσαν να τρέξουν το Oregon Trail. Αλλά οι προοπτικές τους ήταν προφανείς.
Οι ερευνητές υποψιάστηκαν πως αν μπορούσαν να διδάξουν τα παιδιά να προγραμματίζουν, ας πούμε πών να κουνάνε μία χελώνα
γύρω γύρω σε μία οθόνη, τότε οι διαδικαστικές συλλογιστικές τους ικανότητες θα βελτιώνονταν. Λοιπόν, πώς πήγε;
Λοιπόν, οι μαθητές βελτιώθηκαν στο να προγραμματίζουν την χελώνα, αλλά οι συλλογιστικές τους ικανότητες έμειναν
ανεπηρέαστες. Ακόμα και μέχρι τη δεκαετία του 1990 δεν είχαμε μάθει από την αποτυχία των προηγούμενων προβλέψεων και
παραθέτω, “Η χρήση των βιντεοδίσκων σε αίθουσες διδασκαλίας αυξάνεται κάθε χρόνο και υπόσχεται
να φέρει επανάσταση στο τι συμβαίνει στην τάξη του αύριο.” Βιντεοδίσκοι; Ναι, εκείνα τα τεράστια
υπερμεγέθη πράγματα σαν CD. Θυμάστε πότε έφεραν επανάσταση στην εκπαίδευση;
Σήμερα πολλά πράγματα είναι έτοιμα να φέρουν επανάσταση στην εκπαίδευση όπως έξυπνοι πίνακες, έξυπνα τηλέφωνα,
tablets, και M.O.O.C. (ΜΕΔΜ). Τα τελευταία είναι Μαζικά Ελεύθερα Διαδικτυακά Μαθήματα. Και κάποιοι πιστεύουν ότι φτάνουμε κοντά
σε μια μηχανή καθολικής διδασκαλίας, έναν υπολογιστή τόσο γρήγορο και καλά προγραμματισμένο που στην ουσία είναι
σαν να έχεις τον δικό σου προσωπικό δάσκαλο σε ένα μηχάνημα. Ένας μάθητης θα μπορούσε να λειτουργήσει σε καλά δομημένα
μαθήματα με το δικό του ρυθμό λαμβάνοντας άμεση και προσαρμοσμένη στις δικές του ανάγκες ανατροφοδότηση, και όλα αυτά
χωρίς την ανάμειξη ενός παρεμβατικού και ακριβού δασκάλου. Σας φαίνονται οικείοι αυτοί οι ισχυρισμοί;
Τα τελευταία 100 χρόνια, σε πολλές πτυχές της ζωής έγινε επανάσταση, αλλά η εκπαίδευση
δεν είναι μια από αυτές. Γενικά, οι μαθητές εξακολουθούν να διδάσκονται σε ομάδες με έναν δάσκαλο.
Και αυτό δεν μοιάζει καθόλου με επανάσταση. Κάποιοι μπορούν να κατηγορήσουν την κατάσταση αυτή
στην αδράνεια των εκειδευτικών μας ιδρυμάτων. Είναι τόσο δύσκολο να κάνεις μια τεράστια γραφειοκρατία
να αλλάξει. Αλλά νομίζω ότι ο λόγος που η τεχνολογία δεν έχει φέρει επανάσταση στην εκπαίδευση είναι κάτι άλλο
κάτι πού φτάνει στην καρδιά του τι είναι εκπαίδευση.
Ας εξετάσουμε την διαδικασία της μάθησης. Έστω ότι θέλουμε να διδάξουμε κάποιον πως μια ανθρώπινη καρδιά
αντλεί αίμα. Ποιά βοηθητική μαθησιακή μέθοδος πιστεύτε ότι θα ήταν πιο αποδοτική, αυτό το animation
με αφήγηση ή αυτό το σύνολο στατικών εικόνων με κείμενο; Προφανώς το animation είναι καλύτερο.
Θέλω να πω πρώτα απ'όλα δείχνει ακριβώς τι κάνει η καρδιά. Για δεκαετίες, η εκπαιδευτική έρευνα
εστιαζόταν σε ερωτήσεις σαν αυτή. Ένα βίντεο προάγει την μάθηση καλύτερα από ένα βιβλίο;
Οι ζωντανές διαλέξεις είναι πιο αποδοτικές από τηλεοπτικές διαλέξεις; Είναι το animation καλύτερο από στατικά γραφικά;
Σε όλες τις καλά ελεγχόμενες μελέτες, το αποτέλεσμα είναι ''καμία σημαντική διαφορά''. Αυτό ισχύει
αν το περιεχόμενο είναι ισάξιο και στις δύο μεταχειρίσεις, το αποτέλεσμα μάθησης
είναι το ίδιο σε όλα τα διαφορετικά μέσα μάθησης. Πώς είναι δυνατόν; Πώς μπορεί κάτι που μοιάζει
τόσο ισχυρό, σαν το animation, να είναι το ίδιο αποδοτικό με τα στατικά γραφικά; Πρώτα απ'όλα,
το animation είναι φευγαλαίο και μπορείς να χάσεις κάτι κατά την διάρκειά του.
Επίσης, από τη στιγμή που τα μέρη είναι απεικονισμένα στο animation, δεν χρειάζεται να φαντάζεστε νοητικά πώς
κινούνται τα μέρη. Και έτσι δεν χρειάζεται να επενδύσετε τόση νοητική προσπάθεια η οποία
θα το έκανε πιο αξιομνημόνευτο. Στην πραγματικότητα, κάποιες φορές τα στατικά γραφικά αποδίδουν καλύτερα από τα animations.
Και πιστεύω αυτό οδηγεί σε μια πραγματικά θεμελιώδη πτυχή της εκπαίδευσης που είναι:
δεν έχει σημασία τι συμβαίνει γύρω από τον μαθητή. Εμείς δεν περιοριζόμαστε από τις εμπειρίες που μπορούμε
να δώσουμε στους μαθητές. Αυτό που περιορίζει τη μάθηση είναι το τι συμβαίνει μέσα στο κεφάλι του μαθητή.
Εδώ είναι που λαμβάνει χώρα το σημαντικό σημείο της μάθησης. Καμία τεχνολογία δεν είναι εγγενώς ανώτερη
έναντι κάποιας άλλης. Οι ερευνητές ξόδεψαν τόσο χρόνο ερευνόντας αν ένα μέσο ή κάποια τεχνολογία
ήταν πιο αποδοτική από κάποια άλλη που απέτυχαν να ερευνήσουν πώς ακριβώς να χρησιμοποιήσουν
την τεχνολογία για να προάγουν ουσιαστικές νοητικές διαδικασίες. Έτσι το πραγματικό ερώτημα είναι τι εμπειρίες
προάγουν τέτοιου είδους σκέψης που χρειάζονται στη μάθηση; Τελευταία, αυτή η έρευνα
διεξάγεται και ανακαλύπτουμε κάποια σημαντικά πράγματα. Μπορεί να μοιάζει προφανές,
αλλά φαίνεται πως η μάθηση με λέξεις και εικόνες μαζί, ακόμα και αν είναι animation και
αφήγηση ή στατικές εικόνες και κείμενο, λειτουργούν καλύτερα από λέξεις και μόνο. Επίσης, βλέπουμε ότι
κάτι το οποίο είναι άσχετο πρέπει να εξαλειφθεί από ένα μάθημα. Για παράδειγμα, το κείμενο στην οθόνη
ανταγωνίζεται με τα οπτικά εφέ, οπότε οι μαθητές αποδίδουν καλύτερα όταν παραλείπεται απ'ότι όταν
είναι παρόν.
Τώρα που γνωρίζουμε τον καλύτερο τρόπο για να κάνουμε εκπαιδευτικά βίντεο, και ότι οποιαδήποτε εμπειρία μπορεί να προσομοιωθεί
σε βίντεο, το YouTube πρέπει να είναι η πλατφόρμα που θα φέρει επανάσταση στην εκπαίδευση.
Ο αριθμός των εκπαιδευτικών βίντεο στο YouTube αυξάνονται κάθε μέρα. Οπότε γιατί
χρειαζόμαστε δασκάλους; Αν νομίζεται ότι η βασική δουλειά ενός δασκάλου είναι να μεταδώσει
πληροφορίες από το μυαλό τους σε αυτό των μαθητών του, τότε έχετε δίκιο, είναι απαρχαιομένοι.
Μάλλον φαντάζεστε μια τάξη στην οποία ο δάσκαλος εκτοξεύει πληροφορίες με ρυθμό
που είναι κατάλληλος για έναν μαθητή, πολύ γρήγορος για τους μισούς, και πολύ αργός για τους υπόλοιπους.
Ευτυχώς ο θεμελιώδης ρόλος του δασκάλου δεν είναι να μεταδίδει πληροφορίες. Ο ρόλος του είναι να καθοδηγεί
την κοινωνική διαδικασία της μάθησης. Η δουλειά ενός δασκάλου είναι να εμπνέει, να αμφισβητεί,
να παθιάζει τους μαθητές του να θέλουν να μάθουν. Ναι, επίσης εξηγούν και αποδεικνύουν και δείχνουν
πράγματα, αλλά ουσιαστικά αυτό είναι άσχετο με τον στόχο. Το πιο σημαντικό πράγμα που κάνει
ένας δάσκαλος είναι να κάνει κάθε μαθητή να αισθάνεται ότι είναι σημαντικός, να τον κάνει να αισθάνεται υπεύθυνος
για το ότι μαθαίνει.
Όλα αυτά δεν είναι για να πω ότι η τεχνολογία δεν έχει καθόλου επίδραση στην εκπαίδευση. Οι μαθητές και οι δάσκαλοι
δουλεύουν και επικοινωνούν μέσω υπολογιστών. Και τα βίντεο χρησιμοποιούνται τόσο μέσα όσο και έξω από τις αίθουσες διδασκαλίας.
Αλλά όλα αυτά είναι καλύτερο να χαρακτηριστούν ως εξέλιξη και όχι ως επανάσταση. Τα θεμέλια
της εκπαίδευσης βασίζονται στην κοινωνική αλληλεπίδραση μεταξύ δασκάλων και μαθητών.
Για όσο μετασχηματιστική κάθε νέα ταιχνολογία φαίνεται να είναι, όπως οι κινηματογραφικές ταινίες ή οι υπολογιστές
ή οι έξυπνοι πίνακες, αυτό που πραγματικά έχει σημασία είναι τι συμβαίνει μέσα στο μυαλό του μαθητή. Και το να κάνεις
έναν μαθητή να σκέφτεται φαίνεται ότι επιτυγχάνεται καλύτερα σε ένα κοινωνικό περιβάλλον με άλλους μαθητές και με έναν δάσκαλο
που νοιάζεται.