Tip:
Highlight text to annotate it
X
Ελεύθερη (Και Ξεχνώ)
Στην ερημιά της κορυφής του βουνού
δεν ακούω καμία φωνή
Στην πατρίδα θαμμένη, εμφανίζομαι ως τύραννος
Μια λαίλαπα ξεφεύγει από την ψυχή μου
Δεν έχω το σθένος να παλέψω με τη μοίρα
Να το συμπιέσεις, να το κρύψεις
Πρέπει να είσαι πάντα άξια των προγόνων σου
Να ο δήμος αρχίσει να με μισήσει...
δεν φοβάμαι!
Ξεφεύγω, ξεφεύγω
Ποτέ ξανά θα υποκριθώ!
Ανοίγω την καρδιά μου
αλλά κλείνω έξω τον πόνο!
Να με μισήσουν αν δεν καταλάβουν!
Μου δίνει η θύελλα
την ψυχική γαλήνη που μου αξίζει
Η απόσταση απαλλάσσει τις έγνοιες μου σε παράξενους τρόπους
και με ελευθερώνει από το φόβο διαρκή
Τώρα απαθής θα δείξω
τη σύμφητη μου μεγαλοπρέπεια
Επιτέλους έχω σπάσει τις χειροπέδες μου, και τις αφήνω για πάντα!
Πηδάω ψυλά για να κοιτάξω από τον ουρανό
Ψυχρά, απορρίπτω την επόμενη δόξα!
Εμμείνω σ' αυτή τη σκέψη!
Επικρατεί η θύελλα...
Επεκτείνω την επικρατεία του χιονιού σε όλες τις χώμες
Το πνεύμα μου συντρίβεται σε πάγο στο αέρα κρύο
Η ψυχή μου, ελεύθερη, φυσάει ριπές καθαρές
Τα ονειρά μου τα άχρηστα
τα παγώνει η αλήθεια!
Εγείρομαι, εγείρομαι
ανανεωμένη, με την ανατολή
Μένω πιστή και λαμπερή στο χιόνι ζωηρό
Το σκοτάδι διαλύεται!
Μου δίνει η θύελλα
τη δυναμή να ζω τη ζωή που μου αρέσει!
Καλά Σατουρνάλια!