Tip:
Highlight text to annotate it
X
βασισμένο στο μυθιστόρημα του ’λφρεντ Ντέμπλιν
μια ταινία χωρισμένη σε 13 μέρη κι έναν επίλογο
Θα μπορούσαν να έχουν ανάψει περισσότερα φώτα.
Μερικοί άνθρωποι δεν σε αφήνουν να δουλεύεις.
-Τι έγινε; -Τίποτα.
Παραλίγο να είχαμε ατύχημα. Είχα την καρέκλα στο χέρι μου...
αλλά ευτυχώς δεν χρειάστηκε να χτυπήσω, γιατί δεν ήθελα.
Κι όταν χτυπάω έχω πάντα άδικο.
Έχω χτυπήσει στο παρελθόν κι είχα πάντα άδικο...
και με καταδίκασαν μέσα στην αδικία μου.
Τι με κοιτάζεις έτσι;
Δεν έκανα τίποτα. Δεν έγινε τίποτα. Είμαι μαζί σου.
Είχες προβλήματα εξαιτίαςτης σβάστικας;
Ναι, ήταν μερικοί με τους οποίους έκανα παρέα παλιά...
με τους Κόκκινους, γιατί πίστευα αυτά που μου έλεγαν.
Οι περισσότεροι από αυτούς που την αγοράζουν δουλεύουν.
Εσύ είπεςνα πουλήσω τον "Λαϊκό Παρατηρητή".
Το είπα και ήλπιζα να πάει καλά.
Αλλά ήξερα ότι στο τέλος κάτι θα γίνει.
Να αυτά που λες, δεν τα καλαβαίνω.
Νιώθω χαζός.
Έχω μια ιδέα. ’στο με τον Λαϊκό Παρατηρητή...
Φέρνει μόνο συμφορές.
-'Ο,τι πεις. -Θα το αφήσεις, γιατί...
-Έχω έναν θείο... -Δεν μου έχεις πει ποτέ γι'αυτόν.
Δεν είναι κανονικός θείος, είναι φίλος του πατέρα μου...
και ερχόταν σπίτι μας καμιά φορά όταν ήμουν πολή μικρή.
Είναι εντάξει. Ξέρει σίγουρα κάτι.
Θα μας βοηθήσει να βγούμε από το αδιέξοδο...
που δεν ξέρουμε τι θα μας ξημερώσει το αύριο.
3. ΕΝΑ ΧΤΥΠΗΜΑ ΣΤΟ ΚΕΦΑΛΙ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΠΛΗΓΩΣΕΙ ΤΗΝ ΨΥΧΗ
Η μικρή Λίνα Πριτσμπίλα απότο Τσέρνοβιτς.
-Πόσος καιρόςπάει; -Τουλάχιστον δέκα χρόνια. Δώδεκα.
Σωστά. Πρέπει να είναι δώδεκα χρόνια.
Και.. η θεία Ελίζαμπεθ;
Πέθανε καιρό τώρα. Απλά πέθανε χωρίςνα με προειδοποιήσει.
Αυτός είναι ο αρραβωνιαστικός σου;
Φυλακή.
-Σωστά, τέσσερα χρόνια. ’νεργος; -Σωστά, Εδώ και δυο χρόνια.
-Με λένε Φραντς. -Με λένε 'Οττο.
-Είναι εντάξει ο θείος σου. -Κι ο αρραβωνιαστικός σου επίσης.
-Θέλετε να πιείτε κάτι; -Ναι, μια μπίρα.
Μπίρα είναι το μοναδικό πράγμα που έχω πάντα στο σπίτι μου.
Η ανεργία μοιάζει σαν μεταδοτική ασθένεια...
Έτσι θα είναι.
Κοίτα: Από την ατυχία στην τύχη.
Είναι καλύτερα δυο-δυο του Ε. Φίσερ.
Παράξενο... Εφημερίδα με ποιήματα μπροστά.
Ο δρόμοςτης μοναξιάς είναι κακός...
το πόδι συχνά σκοντάφτει, η καρδιά είναι φοβισμένη...
Είναι καλύτερα δυο-δυο...
Αν πέσεις ποιος θα σε κρατήσει...
Αν κουραστείς ποιος θα σε σηκώσει...
Είναι καλύτερα δυο-δυο...
σιωπηλέ περηπατητή του κόσμου και του χρόνου...
πάρε τον Ιησού Χριστό να σε συντροφεύει...
Είναι καλύτερα δυο-δυο...
Αυτός ξέρει τον δρόμο ξέρει το μονοπάτι...
θα σε βοηθήσει να προχωρήσεις με συμβουλές και πράξεις...
Είναι καλύτερα δυο-δυο...
-Ωραίο, έτσι; -'Οπωςτο πάρει κανείς.
Προςτο παρόν θα ήθελα να πιω.
-Ορίστε. -Ευχαριστώ.
-Γεια μας. -Γεια μας.
-Είσαι άνεργος δυο χρόνια τώρα; -Ναι, σχεδόν δυο χρόνια.
Αλλά δεν με πειράζει.
Έχω αρκετά να κάνω.
Και πώς είναι να είσαι μόνος και άνεργος;
Ασχολούμαι λίγο με κορδόνια.
Δοκίμασα κι άλλα πράγματα, αλλά τα κορδόνια είναι το καλύτερο.
Δεν έχεις πολλά προβλήματα...
κι εξάλλου τα κορδόνια τα χρειάζεται πάντα ο άνθρωπος.
-Κορδόνια! Τι λες γι'αυτό; -Τι να πω; Κορδόνια.
Να ρωτήσω κάτι... σχετικά με τα κορδόνια εννοώ...
Μπορεί να γίνει κάτι για τον Φραντς με τα κορδόνια;
Γιατί όχι; Έχει πάντα δουλειά. Ένας πάνω ένας κάτω δεν αλλάζει.
-Κορδόνια, πρέπει να χαίρεσαι. -Ναι, κατάλαβα. Και χαίρομαι.
Πώς δεν το σκέφτηκα μόνη μου;
Το ήξερα ότι ο θείος Λούντερς μπορεί να μας βοηθήσει.
Το ήξερες!
Εις υγείαν.
Είναι εδώ ο κύριος Μεκ. Είναι στο δωμάτιό σας κάποια ώρα.
Πρέπει να κοιμάται. Πριν που πήγα κοιμόταν βαθιά.
'Ορθιος! Αστυνομία.
Μπορείςνα τρομάξεις κάποιον μέχρι θανάτου, το ξέρεις;
Μερικούς, όχι τον καθέναν.
Πρέπει να ξέρει το λόγο κανείς για να πεθάνει από τρομάρα.
Ταράχτηκα πολύ.
-Έχουμε πολύ καιρό να σε δούμε. -Έλειπα μερικές εβδομάδες...
-'Ημουν σε θεραπεία. -Έτσι το λένε τώρα; Μάλιστα.
'Οχι, σοβαρά. Δεν είναι αυτό που νομίζεις. 'Ημουν για ξεκούραση.
-'Οχι θεραπέια, ξεκούραση. -Κατά τα άλλα;
Γύρισα σήμερα και πήγα στο μπαράκι του Μαξ.
Μου είπε την ιστορία με τον Ντρέτσκε...
τον αγκυλωτό σταυρό και τον Λαϊκό Παρατηρητή.
Και σκέφτηκα να περάσω...
-'Ισως μπορώ να βοηθήσω. -Και πώς θέλειςνα με βοηθήσεις;
Ξέρεις, δεν είναι εύκολο να το πω...
σκέφτηκα απλά επειδή έχεις δυσκολίες καιρό τώρα...
-Μην γυρίσεις, γδύνομαι. -Δεν γυρίζω, μην ανησυχείς.
Έλα λέγε λοιπόν.
Δεν είναι απλό να το πω.
Σκέφτηκα επειδή δεν τα έχεις καταφέρει ωςτώρα...
Είναι βρώμικο παιχνίδι;
Τι θα πει βρώμικο παιχνίδι; Μην ξεχνάςτην εποχή που ζούμε!
Πώς αλλιώςνα βγάλει κανείς σήμερα χρήματα;
'Οχι λυπάμαι. Ακόμη κι αν πεινάσω...
υποσχέθηκα να μείνω τίμιος και να μην ξανακάνω κάτι άδικο.
Το ορκίστηκα και θα το κρατήσω ακόμη κι αν πεινάσω.
-Σκέφτηκα ότι μπορεί να βοηθήσω. -Ευχαριστώ.
Ξέρω ότι είχες καλή πρόθεση, αλλά το ορκίστηκα.
Εξάλλου τώρα ασχολούμαι με τα κορδόνια. 'Ισως πετύχει.
Από σπίτι σε σπίτι, διαμέρισμα σε διαμέρισμα...
Τα κορδόνια τα χρειάζονται όλοι.
Δεν είχα κακή πρόθεση. Αντίο.
Πιστεύω απόλυτα σε εμάς Φραντς.
Εσύ θα πάρεις πάλι την δεξιά κι εγώ την αριστερή, εντάξει;
Πέντε μέρες έχω την δεξιά πλευρά και πήγαν όλα στραβά...
άσε με να πάρω την αριστερή, θα'χω περισσότερη τύχη πιστεύω.
Δεν την έχω κρατήσει για τον εαυτό μου.
Ευχαριστώ. Πιστεύω ότι θα είμαι πιο τυχερός στα αριστερά.
Κι εσύ το ίδιο στα δεξιά. Τα λέμε αργότερα στου Μαξ.
Τα λέμε αργότερα.
-Καλή τύχη. -Ευχαριστώ, θα μου χρειαστεί.
Ευτυχισμένος είναι αυτός που ξεχνά τι δεν πρέπει να αλλάξει.
-Παρακαλώ; -Πουλάω κορδόνια, κυρία μου...
Κορδόνια σε όλα τα χρώματα και σε τρια διαφορετικά μήκη.
Ξέρετε πόσο εύκολά σκίζονται.
Σίγουρα θα χρειάζεται ο κύριος Γκέμαλ καινούρια κορδόνια.
Ο άνδρας μου έχει πεθάνει.
Με συγχωρείτε. Θα ήθελα... Πραγματικά λυπάμαι.
Μην ζητάτε συγνώμη, δεν το γνωρίζατε.
Μόλις έφτιαξα καφέ. Αν θέλετε φτάνει για δυο.
Ευχαρίστως. Κάτι ζεστό είναι πάντα καλό, δηλαδή ο καφές.
Ελάτε μέσα.
Ελάτε μέσα. Αφήστε τα πράγματά σας εκεί.
-Αυτός ήταν ο άνδρας σας; -Ναι, αυτός ήταν.
Στην αρχή νόμιζα ότι στεκόταν μπροστά μου.
Νόμιζα ότι γύρισε, ότι αναστήθηκε από τους νεκρούς.
-Δεν πάει πολύς καιρός, έτσι; -'Οχι.
Ξέρετε η νοσταλγία σου κατατρώει τη σάρκα...
Ευχαριστώ.
-Είδατε έναν άνδρα με δερμάτινο; -Με δερμάτινο δεν είδα κανέναν.
Καλά, ευχαριστώ. Είδατε έναν άνδρα με δερμάτινο;
-Επιτέλους! -Δυο μερίδες αρακά με χοιρινό.
-Κέρδισες το βραβείο; -'Οχι.
-Τι συμβαίνει λοιπόν; -Μάντεψε.
Λέγε λοιπόν, τι συμβαίνει;
-Κοίτα! -Δυο δεκάρικα.
Τα καταφέραμε. Βγάλαμε είκοσι μάρκα, κατάλαβες;
Κι όχι όπως φαντάζεσαι, κάτω απ' το τραπέζι κι έτσι...
Απολύτως έντιμα, τίμια και πραγματικά.
Καλή όρεξη.
-Κάνε μου δυο τάληρα. -Εντάξει.
Είδατε έναν άνδρα με δερμάτινο;
Χτύπησα το κουδούνι κι άνοιξε μια γυναίκα...
ρώτησα άν χρειάζεται κορδόνια για τον άνδρα της...
και συνειδητοποιώ ότι είναι χήρα ντυμένη στα μαύρα...
με κοιτάει πολύ παράξενα και δεν καταλαβαίνω τι γίνεται...
Μετά με ρωτάε εάν θέλω καφέ και φυσικά ήθελα έναν καφέ.
Μετά μπήκαμε μέσα κι είχε τη φωτογραφία του άνδρα της...
ο οποίος μου έμοιαζε πολύ, θα μπορούσαμε να είμαστε δίδυμοι.
'Ηπιαμε τον καφέ κι εκείνη κι εγώ...
και μετά είπε ότι νιώθει πολύ μόνη τη και τέτοια...
-Ορίστε. -Ευχαριστώ.
-Πάρε 'Οττο. -Μα...
’φησα την κούτα εκεί γιατί θα ξαναπεράσω.
Και που ήταν αυτό;
Στην πρώτη σκάλα του σπιτιού, στον πρώτο όροφο χτύπησα.
-Παρακαλώ; -Ο φίλος μου, ξέρετε...
αυτός που ήρθε χθες άφησε το εμπόρευμα εδώ.
-Τι συμβαίνει; -Τίποτα κυριούλα. Τι τρέμετε;
-Θα πάρω απλά το εμπόρευμα. -Ναι, φυσικά.
Εκεί είναι η κούτα.
Ευχαριστώ. Τι τρέμετε, μετόση ζέστη που κάνει εδώ μέσα;
Μου φτιάχνετε κι εμένα ένα φλυτζάνι καφέ;
Σας είπε τίποτα άλλο; Τι σας είπε;
Ποιος, ο φίλος μου; Τίποτα. Τι άλλο;
Τι να μου πει για τον καφέ;
-Έχω και το εμπόρευμα τώρα. -Πηγαίνω στην κουζίνα.
'Ωστε το έκανε μαζί του.
Να ο καφές σας.
Δεν θα πιείτε κι εσείς μου κάνετε παρέα;
Θα έρθει ο νοικάρης μου τώρα που έχει αυτό το δωμάτιο εκεί.
Τίποτα άλλο; Αφήστε τον νοικάρη. Δουλεύει τώρα, δεν θα έρθει.
Δεν είπε τίποτα άλλο ο φίλος μου.
Μόνο να πάρω το εμπόρευμα.
Ζεστός ο καφές. Έξω κάνει κρύο, δεν βρίσκετε;
Τι άλλο να μου πει; 'Οτι είστε χήρα, έτσι δεν είναι;
Ο άνδρας σας πέθανε;
-Έχω δουλειές. -Μην βιάζεστε.
-Δεν θα είμαστε πάντα τόσο νέοι. -Φύγετε! Πήρατε τα πράγματα.
Μην γίνεστε δυσάρεστη. Θα πάθετε τίποτα.
Μην το πάθετε για χάρη μου. Φεύγω από μόνος μου.
Θα τελειώσω τον καφέ μου και θα φύγω.
Ξαφνικά δεν έχετε χρόνο.
Τις προάλλες όμως είχατε αρκετό.
Δεν είμαι έτσι, φεύγω.
Φέρε τα ψιλά.
Δίνεις μόνο όταν στο κάνουνε; Οι φίλοι δεν έχουν μυστικά.
Για μένα είσαι γρια, φοράς και τα μαύρα.
Θα ήθελα να σου σπάσω τα μούτρα. Δεν είσαι καλύτερη απ'τις άλλες.
'Ηταν ένας πανέμορφος Παράδεισος.
Τα νερά ήταν γεμάτα ψάρια, στο έδαφος φύτρωναν δέντρα...
τα ζώα έπαιζαν, ζώα της ξηράς, της θάλασσας και πουλιά.
Τότε ακούστηκε θρόισμα από ένα δέντρο...
ένα φίδι ξεπρόβαλλε το κεφάλι του...
ένα φίδι ζούσε στον Παράδεισο και ήταν πιο πονηρό απ'όλα τα ζώα...
κι άρχισε να μιλάει στον Αδάμ και την Εύα.
Παράξενο που ο 'Οττο δεν ήρθε ακόμη. 'Ηταν πάντα στην ώρα του.
Έχει πρόβλημα με το στομάχι του, μπορεί να έπαθε κρίση.
Του συμβαίνει καμιά φορά, μαςτο είχε πει.
'Ισωςνα έχει πάλι πρόβλημα μετο στομάχι του.
Αν δεν έρθει ο 'Οττοτότε...
'Οχι, σε παρακαλώ. 'Οχι πάλι σήμερα το πρωί.
Μα αφού σου αρέσει. Δεν σου αρέσει όσο κι εμένα;
Φυσικά μου αρέσει όσο κι εσένα, αλλά καμιά φορά είσαι διάβολος.
Και τι θα γινόταν αν δεν ήμουν διάβολος;
Θα ήσουν χαρούμενη κι ευτυχισμένη;
Ορίστε λοιπόν.
Αλλά σήμερα το πρωί... Είμαι πάρα πολύ κουρασμένη.
Αςτο αφήσουμε τότε για σήμερα.
Δεν πρέπει να πιέζεται κανείς. Πρέπει να είμαστε ελεύθεροι.
-Και τώρα, θα πας μόνος σου; -Τι άλλο να κάνω;
Να περιμένω όλη μέρα εδώ; Αργότερα δεν θα έρθει σίγουρα.
-Καλημέρα κύριε Μπίμπερκοπφ. -Καλημέρα.
-Κυρία Λίνα, θέλετε βοήθεια; -Ευχαριστώ, τα καταφέρνω μόνη.
Έχει κάτι το ιδιαίτερο ο κύριος Μπίμπερκοπφ, έτσι;
Είναι στο σπίτι η μαμά σου;
Η μαμά μου είναι στο νοσοκομείο, η γιαγιά μου πήγε για ψώνια...
κι εγώ δεν ανοίγω σε κανέναν.
Καλημέρα κυρία μου, θέλετε κορδόνια;
Δεν χρειάζομαι κορδόνια, έχω παπούτσια με κούμπωμα.
Με συχγωρείτε κυρία μου...
Δεν ήξερα ότι μένεις εδώ...
Είναι το σπίτι του 'Οσκαρ, πελάτης μου ενάμισι χρόνο τώρα.
-Τι πουλάς; -Πουλάω τέτοια...
Κορδόνια πουλάω.
-Τότε θα αγοράσω μερικά. -'Οχι, όχι.
-Τι τρέχει μικρή; -Τίποτα, ένας πουλούσε κορδόνια.
Καλημέρα. Θέλω λουλούδια...
'Ομως δεν ξέρω τι λουλούδια πρέπει να είναι.
Πρέπει να σημαίνουν...
Το παρελθόν τρέχει πίσω μας και μας κάνει να προχωράμε...
και μας πηγαίνει κάπου, που δεν υπάρχει μέλλον.
-Καταλαβαίνετε; -Ναι. ’σπρα γαρύφαλλα, κύριε.
-Μα αυτά δεν είναι νεκρολούλουδα; -Ναι. Αυτό δεν θέλατε;
-Ποιος είναι; -Ο ταχυδρόμος.
Τρελάθηκε. Μήπως δεν με κατάλαβε;
Πρέπει να πάρω τα πράγματά μου.
Έπρεπε να πάρω ένα τσεκούρι και να σπάσω την πόρτα...
Δεν αξίζει τίποτα πια σε αυτόν τον κόσμο.
Κάθεστε εκεί τρεις ώρεςτώρα. Τόση σκέψη θα σας διαλύσει.
Ο άνθρωπος δεν πρέπει να σκέφτεται τόσο όταν δεν ωφελεί.
Μόλις χθες είπε ότι με αγαπάει.
Και του έπλεξα μια ζακέτα από καφέ μαλλί. Σχεδόν τελείωσε.
Πρέπει να φάτε κάτι. Πρέπει να τρώμε, αλλιώς θα αρρωστήσουμε.
Απλά φεύγει μακριά μου και δεν λέει τίποτα.
Λες κι έφταιξα σε κάτι εγώ.
Δεν του έκανα τίποτα, έτσι; Του έκανα τίποτα;
Τον πείραξα; Του προκάλεσα πόνο;
Του στέρησα κάτι; Του στέρησα την ελευθερία του;
Τι στο καλό έκανα;
Δεν του κάνατε τίποτα.
'Ισως έκανε κάτι κακό κι έπρεπε να φύγει γρήγορα.
'Οχι δεν έκανε τίποτα κακό. Αποκλείεται.
Θα μου το έλεγε. Θα το ήξερα.
Εξάλλου ορκίστηκε, ότι δεν θα ξανακάνει κάτι κακό.
Ορκίστηκε και το πήρε σοβαρά.
Δεν έκανε τίποτα κακό.
Περιμένετε, κυρία Λίνα.
'Ηταν τόσο όμορφα κι εσύ απλά έφυγες μακριά.
Ο Φραντς έφυγε. Μάζεψε τα πράγματά του κι έφυγε.
Ηρέμησε, σταμάτα να κλαις. Τι συνέβη;
Τίποτα δεν συνέβη. 'Ηρθε σπίτι πήρε τα πράγματά του κι έφυγε.
Δεν καταλαβαίνω. Δεν φεύγει κανείς χωρίς λόγο.
Κάτι πρέπει να έγινε
Χθες ο Λούντερς άφησε ένα πακέτο κι ένας μικρός έφερε ένα γράμμα.
'Ηταν για τον Φραντς, ο οποίος το διάβασε κι έγινε πράσινος...
άρχισε να μιλάει παράξενα κι έφυγε.
-Από ποιον ήταν το γράμμα; -Δεν έχω ιδέα.
Δεν είχε αποστολέα. Έλεγε μόνο: Φ.Μπίμπερκοπφ, προσωπικό.
Και τότε έγινε πολύ παράξενος, διαφορετικός, έλεγε ασυναρτησίες.
Κι έλεγε κάτι για τιμωρία, νομίζω.
Τι να έλεγε το γράμμα, που να τον έκανε να εξαφανιστεί...
χωρίςνα πει σε κανέναν τίποτα, πράγμα που δεν κάνει ποτέ.
Και τι περιείχε το πακέτο που άφησε ο Λούντερς;
Νομίζω ένα μέρος από τα κορδόνια που πουλούσε.
Είναι παράξενο, ότι όταν ήταν εδώ ο Φραντς το μεσημέρι...
μπήκε ο Λούντερς και μόλις είδε τον Φραντς έφυγε τρέχοντας.
Μπήκε ο Λούντερς και μόλις είδε τον Φραντς έφυγε αμέσως.
Έγινε τίποτα μεταξύ τους; Ξέρεις κάτι;
Έλεγε μόνο καλά πράγματα για τον 'Οττο...
Έλεγε ότι είναι αληθινός φίλος κι ότι θα τα μοιράζονταν όλα.
Μα αν μπαίνει μέσα και φεύγει τρέχοντας μόλις τον βλέπει...
κάτι δεν πάει καλά.
-Έχειςτην διεύθυνση του 'Οττο; -Φυσικά.
Πάμε τότε.
Για πες Λίνα, τι είναι τόσο σημαντικό...
που έρχεσαι μεςτη νύχτα και θες οπωσδήποτε να μου μιλήσεις;
Έφυγε ο Φραντς, θείε Λούντερς...
Και σκέφτηκα μήπως ξέρεις κάτι...
γιατί ήσουν μαζί του τελευταία.
Μήπως σου είπε κάτι; Ξέρεις κάτι; Οτιδήποτε.
Σε μένα δεν είπε τίποτα.
Μα κάτι πρέπει να συνέβη. Κάτι πρέπει να του συνέβη.
Σ' αυτόν να συνέβη κάτι; Κάποια βρωμιά θα έκανε, τι άλλο;
'Οχι, θείε, δεν έκανε κάτι κακό, δεν μου το βγάζετε από το μυαλό.
Δεν έκανε τίποτα το απαγορευμένο...
γιατί ορκίστηκε και είναι ειλικρινής άνθρωπος.
Βάζω το χέρι μου στη φωτιά.
Κι αν δεν ξέρειςτίποτα εσύ, θα πάω στην αστυνομία.
Πιστεύεις ότι χάθηκε κι η αστυνομία θα τον βρει;
Μα τι άλλο να κάνω;
Έτσι είναι καμιά φορά η αγάπη. Κάποτε έρχεται η μέρα.
Δεν έχω δίκιο, Μεκ, τι λέτε εσείς;
Φυσικά, κάπου έχετε δίκιο...
αλλά πιστεύω, κύριε Λούντερς, ότι πρόκειται για κάτι άλλο.
Τι εννοείτε; Δεν σας καταλαβαίνω.
Λίνα γύρνα και κοίτα τον τοίχο.
Μείνε εκεί που είσαι!
Τι συμβαίνει; Γιατί να γυρίσει; Τι θέλετε από μένα;
Μπήκες στο μπαράκι, είδεςτον Φραντς...
έκανες στροφή επί τόπου κι εξαφανίστηκες.
'Οποιος κάνει κάτι τέτοιο έχει κάποιο λόγο.
Μα ήταν σύμπτωση...
'Οταν μπήκα στο μπαράκι, θυμήθηκα ότι δεν ήθελα να παω...
κι έτσι ξαναέφυγα.
Ξέρετε πολύ καλά ότι λέτε ψέματα και ξέρετε πώςτο ξέρω.
Γιατί το κάνετε αυτό;
-Γιατί να σας πω ψέματα; -Αυτό ακριβώς θέλω να μάθω.
Θα σας πω κάτι.
Έχω ένα μαχαίρι στην τσέπη μου...
και δεν φοβάμαι να το χρησιμοποιήσω αν χρειαστεί.
Καταλάβατε;
Σας συμβουλεύω να πάτε να βρείτε τον Φραντς αύριο.
Θα τον βρείτε, αλλιώς θα ξαναέρθω...
και δεν θα κρατήσω το μαχαίρι στην τσέπη μου, καταλάβατε;
Κάποιος σας θέλει.
-Πείτε ότι δεν είμαι εδώ. -Πολύ αργά.
Πρέπει να μου τα λέτε αυτά.
Συγνώμη, αλλά ο Μεκ κι η Λίνα...
Δεν συνέβη κάτι κακό στον Φραντς Μπίμπερκοπφ...
Παρατήρησε μόνο, ότι η αρχή του να παραμείνει τίμιος...
είναι τόσο απλή, που πρέπει να είναι λανθασμένη.
Έξω!
Αλήθεια δεν ξέρω τι έχεις.
Τι σου έκανα;
Δεν έχω μάθει να λέω με απλές προτάσεις...
τι συμβαίνει στο κεφάλι μου και τι μου έκανες...
ώστε να συμβαίνει κάτι στο κεφάλι μου.
Δεν το έμαθα.
Γιατί άν το είχα μάθει, θα είχα μάθει κι άλλα πράγματα...
και δεν θα είχε συμβεί αυτό που συνέβη.
Δεν ξέρω τι έχεις κι έφυγες από τη Λίνα κι είσαι παράξενος.
Στο ορκίζομαι δεν ξέρω τι σου έκανα κι είσαι έτσι.
Παράξενο, δεν χρειάζεται καν να σε κοιτάξω...
το ακούω στη φωνή σου, ότι λες ψέματα.
Γιατί δεν μπορούσα να το ακούσω νωρίτερα;
Σκέφτηκα να σου δώσω λίγα από τα λεφτά...
πώς αν σου δώσω λεφτά ίσως ξεχάσειςτι έγινε.
Ακόμη κι αν δεν μπορώ να το καταλάβω αυτό.
Αν δεν βάλεις τα λεφτά γρήγορα πίσω στην τσέπη σου...
τότε μπορεί να κάνω κάτι που δεν θέλω να κάνω...
θα σε σκοτώσω.
Κοίτα, θέλω να σου δώσω τα λεφτά.
-Θα ξεκαθαρίσουμε την κατάσταση. -Γιατί δεν τα θέλεις;
'Ηρθες από χώμα, καταλαβαίνεις;
Πρέπει να καθαρίσουν όλα, να φύγουν.
Τελειώσαμε με αυτό.
Δεν καταρρέουν πια σπίτια, δεν πέφτουν ταβάνια πάνω μου...
τελειώσαμε μ'αυτό μια για πάντα.
Πρέπει να τα καθαρίσουμε...
Στάζει στα κεφάλια τους, θα αφήσει λεκέδες.
Θάνατος.
Προέρχεσαι από χώμα και γίνεσαι πάλι χώμα.
Χαρωπά τα δυο μου χέρια τα χτυπώ...
-Είναι τρελός. -Είναι φίλος μου ο Φραντς.
Και την καρδερίνα...
'Ηταν ο μόνος που κατάλαβε ότι ήταν πλάσμα, κι ας ήταν μικρή.
-'Ολοι ξέρουν ότι είναι τρελός. -Σκασμός. Φέρε ένα κονιακ, Μαξ.
Έλα κοντά.
Ο Φραντς σε εμπιστεύτηκε. Νόμιζε ότι βρήκε ένα φίλο.
Κι εσύ τι έκανες; Τον πρόδωσες, έτσι δεν είναι;
Έτσι είναι. Και τώρα την διεύθυνση.
Φοντάνενστράσε 17.
Φύγε!
Έλα Λίνα.
Μάλιστα...
Μόλις έφυγε. 'Ο,τι είχε έρθει ένας κύριος.
Μισή ώρα αργότερα έφυγε κι αυτός.
Είχε το τρίτο κρεβάτι από δεξιά.
Βλέπετε, γέμισε όλο το δωμάτιο νερά.
-Είπε τίποτα; -Τι να πει;
Είπε ότι φεύγει κι ότι θα ψάξει αλλού. Τι άλλο να πει;
Βέβαια, τι άλλο να πει;
Αλλά όλο και κάτι θα είπε. Ο άνθρωπος μιλάει.
Οι άνθρωποι είναι διαφορετικοί.
Κάποιοι που μιλάνε ασταμάτητα, κάποιοι δεν ανοίγουν το στόμα.
Έτσι θα είναι.
Κι αυτό ήταν το κρεβάτι του;
Είπε και κάτι ακόμη πριν φύγει.
Είπε αν έρθουν να τον ζητήσουν, δεν θέλει να τον ψάξουν.
Κανείς δεν θέλει να τον ψάξει, αυτό ακριβώς είπε.
Συγνώμη δεσποινίς, αλλά πρέπει να σηκωθείτε...
Μόλις το έστρωσα και θέλω να το νοικιάσω.
Τώρα πια έχω εντολές. Παλιότερα δεν ήταν έτσι...
Παλιότερα ήταν όλα αλλιώς. Έλα Λίνα, πάμε να φύγουμε.
Έπρεπε να ξαπλώσω, με συγχωρείτε.
Δεν πειράζει, δεσποινίς. Το λέω γιατί πρέπει να το πω.
Ευχαριστούμε πάντως. Πάμε Λίνα.
Έχει κι απ' εκεί έξοδο.
Είπε και κάτι ακόμη ο κύριος...
δεν είμαι σίγουρη ότι κατάλαβα, γιατί μιλούσε περίεργα...
είπε ότι έμαθε κάτι, που θα μακάρι να μην ειχε μάθει.
Κάτι τέτοιο. Εσείς ίσως καταλάβετε.
Εγώ δεν κατάλαβα τι εννοούσε.
-Ευχαριστούμε πολύ πάντως. -Δεν κάνει τίποτα, κύριε.
'Ισως είναι καλύτερα να μην τον ψάξουμε.
'Ισως θέλει χρόνο να σκεφτεί. 'Ισως θέλει να μείνει μόνος.
Μου αρέσεις. Μπορείςνα μείνεις σε μένα.
Δεν θα είσαι μόνη σου ούτε κι εγώ θα είμαι μόνος.
Πάντα μου άρεσες...
Τέλος του τρίτου μέρους
Απόδοση Κατερίνα Φινέτη
Τεχνική Επεξεργασία VΙDΕΟΡRΕSS S.Α.