Tip:
Highlight text to annotate it
X
Βασισμένο στο μυθιστόρημα του Α. Ντέμπλιν
Μια ταινία χωρισμένη σε 13 μέρη κι έναν επίλογο
Θέλει να βγάλει χρήματα κι έχει δίκιο, κι εγώ βγάζω τα δικά μου.
'Ισωςνα μην θέλει να την ταΐζεις εσύ...
αφού είναι δύσκολο για σένα με ένα χέρι, μου το είπε.
-'Ωστε έτσι. -Είναι καλή, έχε της εμπιστοσύνη.
Τι έχεις; Τι συμβαίνει;
Είναι Ιούνιος μήνας στο Βερολίνο.
Ο καιρός είναι ζεστός και βροχερός.
Πολλά πράγματα συμβαίνουν στον κόσμο.
Το αεροσκάφος Ιτάλια με τον στρατηγό Νομπίλε έπεσε...
και εκπέμπει από το σημείο πτώσης που δεν είναι προσβάσιμο.
Ένα άλλο αεροπλάνο είχε περισσότερη τύχη.
Πέταξε από το Σαν Φραντζίσκο έως την Αυστραλία σε 77 ώρες...
χωρίς στάση και προσγειώθηε εκεί ομαλά.
Επίσης ο βασιλιάςτης Ισπανίας μαλώνει με τον δικτάτορα Πρίμο.
Ελπίζουμε ότι θα φτιάξουν τα πράγματα.
Ιδιαίτερα συγκινητικός γερμανο-σουηδικός αρραβώνας...
Μια πριγκίπισσα από την Σουηδία ερωτεύτηκε έναν πρίγκιπα...
από τη Βάδη της Γερμανίας.
Αν σκεφτεί κανείς πόσο μακριά είναι η Βάδη από τη Σουηδία...
είναι εντυπωσιακό πώς έγινε κάτι τέτοιο.
Οι γυναίκες είναι το ευαισθητό σημείο, η αχίλλειος φτέρνα μου...
φιλάω την πρώτη, σκέφτομαι τη δεύτερη και κοιτάω την τρίτη.
Είναι το ευαίσθητο σημείο μου, τι να κάνω;
δεν φταίω, αποτυγχάνω στιςγυναίκες...
και μετά γράφω "εξαντλήθηκε" έξω από την καρδιά μου.
Ο Τσάρλι ’μπεργκ προσθέτει...
"Βγάζω ένα ματοτσίνορο και στο καρφώνω να πεθάνεις."
"Μετά παίρνω ένα κραγιόν και σε βάφω κόκκινη."
"Κι αν είσαι ακόμη θυμωμένη, ένα έχω μόνο να πω...."
"Θα παραγγείλω αυγά μάτια και θα σε πασαλείψω με σπανάκι."
Την άλλη Δευτέρα ανοίγει ο αστικός σιδηρόδρομος.
Βρήκε αφορμή ο διευθυντής να επισημάνει τους κινδύνουςτου.
Προσοχή, προσοχή μην εισέρχεστε, κάνετε πίσω, θα τιμωρηθείτε.
Πες κάτι. Τι έχεις;
Εντάξει είμαι, απλά ανακατεύτηκα.
Αυτό ακριβώς λέει η Μίτσε πάντα.
Είπε ότι πρέπει να προσέχειςτον εαυτό σου...
γιατί σου συνέβησαν όλα αυτά φέτος και πριν.
Κι όταν ήσουν στη φυλακή δεν ήσουν πολύ καλά.
Θα ντρεπόταν να σε αφήνει να ξεπατώνεσαι για εκείνη...
Θα προτιμούσε να πάει να δουλέψει για σένα...
απλά δεν τόλμησε να σου το πει.
Δεν έχεις ιδέα, πόσο αφοσιωμένη σου είναι.
Εμένα δεν με θέλεις. 'Η μήπως με θέλεις;
Είσαι καλή, αλλά πρέπει να μείνεις με τον Χέρμπερτ...
σε χρειάζεται και είναι εντάξει τύπος.
Τώρα πρέπει να πας στην Μίτσε...
γιατί δεν θα έρθει στο σπίτι, εάν δεν την θέλεις πια.
Εντάξει, τα καταφέρνω.
Στη γωνία Ζαν-Πωλ και Μόζεν. Δεν το χάνεις.
Πολύ ήσυχα, πολύ απαλά αποχαιρέτησε την Εύα.
Εντάξει είμαι.
Μην κλαις, σε παρακαλώ.
Ξέρειςτι θα κάνω τώρα;
Κάτι που έπρεπε να έχω κάνει καιρό τώρα...
αλλά σήμερα μπορώ, είμαι δυνατός.
Στις οκτώ θα είμαι στο σπίτι.
Αριστερά, δεξιά, αριστερά, δεξιά.
Τι έγινε φίλε; Δεν έχει ιστορία σήμερα;
Για ποιο λόγο, αφού δεν με ακούς.
Εκτός αν μπεις και γευτείς τις προσφορές στο κατάστημά μας.
Πες μου πάλι την ιστορία σου, σε παρακαλώ.
Εντάξει, λοιπόν.
Κάθεται στο νερό η μεγάλη πόρνη Βαβυλωνία...
η μητέρα της πορνείας και όλων των φρικαλεοτήτων της γης.
Κάθεται επάνω σε ένα πορφυρό ζώο...
έχει επτά κεφάλια και δέκα κέρατα.
Χαίρεται με κάθε σου βήμα.
Έχει μεθύσει από το αίμα των αγίων, που ξεσκίζει.
Αυτά είναι τα κέρατα με τα οποία χτυπάει.
Έρχεται από την άβυσσο και πηγαίνει στην κόλαση.
Κοίτα τις πέρλες, την πορφύρα, τα κοσμήματα...
κοίτα πώς δείχνει τα δόντια της...
τα παχιά φουσκωμένα χείλη της, που ήπιαν το αίμα των αγίων.
Πόρνη Βαβυλωνία! Χρυσά δηλητηριώδη μάτια...
Κοίτα πώς σου χαμογελάει.
-Ικανοποιημένος; -Ωραία ιστορία. Ξέρω κι εγώ μια.
Πετάει μια μύγα...
πετάει και τέλος κάθεται μέσα στην γλάστρα...
πέφτει πάνω της η άμμος, αλλά δεν την πειράζει...
την τινάζει από πάνω της...
έπειτα βγάζει το μάυρο της κεφάλι και σκαρφαλώνει έξω.
-Δεν σου αρέσει η ιστορία, έτσι; -Δεν είναι κακή...
Μπορείςνα την αναπτύξεις, θα μάθειςνα διηγείσαι ιστορίες.
Εντάξει, θα προσπαθήσω. Αριστερά, δεξιά...
-Γεια χαρά. -Μην προφασιστείς κούραση Φραντς.
Να προσπερνάς κάθε μπαρ Φραντς, αλλά μόνο μην πιεις.
Για να δούμε. Αριστερά, δεξιά...
Έρχεται μια σφαίρα, για να δούμε...
9. Για την αιωνιότητα μεταξύ των πολλών και των λίγων
Τι θέλεις στο σπίτι μου;
Τι δουλειά έχουμε εμείς οι δυο;
Δεν ξέρω ακριβώς, αλλά θα μάθουμε σύντομα.
Ξέρεις, πριν λίγο καιρό μου κόπηκε το χέρι.
'Ημουν τίμιος κάποτε, μπορεί να το ορκιστεί κανείς.
Τώρα είμαι απατεώνας, ποιος λεςνα φταίει;
Και βάλε το όπλο στην άκρη, δεν χρειάζεται να με φοβάσαι.
Θα με αφήσειςνα μπω;
Αφού επιμένεις, μπες μέσα.
Σου είπα να βάλεις στην άκρη το όπλο.
Είναι μεγάλη βλακεία, θα σου φέρει προβλήματα.
Κάθισε!
'Ηταν τρεις βασιλιάδες...
ήρθαν από την Ανατολή με λιβάνι, κι όλο το κουνούσαν πέρα-δώθε.
Τι κοιτάζεις έτσι; Μεθυσμένος είσαι;
Δεν είμαι μεθυσμένος, απλά ήθελα να σε δω.
Τι σκοπό έχεις;
Θέλεις λεφτά; Θέλειςνα με εκβιάσειςγια τότε;
Εντάξει λοιπόν, πόσα θέλεις;
Αλλά να ξέρεις, ότι είμαστε προετοιμασμένοι.
-Και ξέρουμε ότι είσαι απατεώνας. -Ναι, είμαι.
Τι άλλο να κάνω με ένα χέρι;
-Τι θέλεις λοιπόν; -Τίποτα.
Επί τη ευκαιρία η Σίλυ ήταν πάλι μαζί μου.
'Οταν δεν έχω κάποια για μερικούς μήνες μπορώ να την έχω πάλι.
Η επανάληψη είναι παράξενο πράγμα.
Έχεις δυο χέρια κι εγώ ένα.
Με τα δυο σου χέρια με πέταξες από το αυτοκίνητο...
Γιατί; Έτσι.
Κανονικά έπρεπε να σε σκοτώσω.
Μόνο και μόνο για το...
Αλλά αυτό το λένε οι άλλοι, εγώ δεν το θέλω...
Εγώ δεν τα πιστεύω όλα αυτά.
Τι πιστεύω αλήθεια;
Δεν ξέρω τίποτα. Δεν μπορώ τίποτα.
Πρέπει όμως... 'Ηθελα να κάνω κάτι.
Να κάνω κάτι για το... Δεν είμαι άνδρας πια.
Είμαι μαλθακός.
’κου!
Με συγχωρείς, παρασύρθηκα.
Δεν πειράζει.
Απλά θέλω να δω την πληγή σου.
Είναι αρκετά αηδιαστική.
Είναι πολύ καλύτερα τώρα, πριν ήταν χειρότερα.
Βάζεις πάντα το μανίκι στην τσέπη;
Το βάζεις μόνος σου ή είναι ραμμένο;
Το βάζω κάθε φορά εγώ.
-Με το άλλο χέρι; -Μια έτσι μια αλλιώς.
'Οταν φοράω το σακάκι τότε δεν γίνεται.
Πρόσεχε να μην βάζειςτίποτα στην δεξιά τσέπη...
-...γιατί μπορεί να σε κλέψουν. -Δεν με κλέβουν εμένα.
Αγόρασε τεχνητό χέρι. 'Οσοι δεν έχουν πόδι βάζουν τεχνητό.
Θα έδειχνε πιο ωραίο.
-Απλά σε κοροϊδεύει. -Εγώ θα αγόραζα.
'Η θα παραγέμιζα το μανίκι.
-Έλα να το δοκιμάσουμε. -Για ποιο λόγο;
Για να μην κυκλοφορείς μονίμως με ένα μανίκι να κρέμεται.
-Γιατί να το καταλαβαίνουν όλοι; -Μα τι να το κάνω;
Κοίτα, γίνεται, με μερικά παντελόνια, εσώρουχα.
Γίνεται, θα δεις.
Τι να το κάνω; Δεν κρατάει, δείχνει σαν λουκάνικο.
Δεν είναι σωστό έτσι, πρέπει να στο κάνει ο ράφτης.
Αλλά είναι καλύτερα, δεν θα κυκλοφορείς σαν σακάτης.
Έτσι θα μοιάζει απλά σαν να έχεις το χέρι στην τσέπη.
Δεν αντέχω τους σακάτηδες.
Ο σακάτης είναι ένας άνθρωπος, που δεν αξίζει τίποτα.
'Οταν βλέπω σακάτηδες, λέω, καλύτερα να τους ξεφορτωθούμε.
Κι εγώ το ίδιο πιστεύω, έχεις δίκιο.
'Οταν κάποιος είναι σακάτης, δεν μπορεί να κάνει ό,τι θέλει...
κι ίσως είναι καλύτερα να μην υπάρχει καθόλου.
-Κι εγώ αυτό λέω. -Έχεις δίκιο.
Ένα έχω να σου πω...
ό,τι κι αν κάνεις δεν θα σε αφήσω ποτέ να φύγεις.
Μην το λες αυτό, Φραντς.
Δεν θα φύγω από κοντά σου, ποτέ!
-Τα λέμε το βράδυ. -Περίμενε λίγο.
Φεύγω κι εγώ τώρα, πάμε μαζί.
Τι θέλετε, δεσποινίς Μίτσε;
Φεύγουμε κι οι δυο. Μπορείτε να κλείσετε το παράθυρο αργότερα;
-Κατά τις έξι-εξίμιση; -Εντάξει.
-Ευχαριστώ. -Αντίο.
'Ησουν τυχερός, μόλις έφευγα.
Από 'δω η Μίτσε μου. Κι αυτός είναι ο Βίλυ.
Γνωριστήκαμε κάποια στιγμή και καμιά φορά δουλεύουμε μαζί.
Πρέπει να φύγω, θα τα πούμε το βράδυ, αγάπη μου.
Τι έχειςνα πεις; Βοήθησέ με.
-Καλή είναι η μικρή. -Τι "καλή"; ’γγελος είναι.
Δεν είδες πόσο αθώα και γλυκιά μοιάζει;
Το είδα και αναρωτήθηκα, πώς μια μετέτοια εμφάνιση...
κάνει πεζοδρόμιο για σένα.
Και λοιπόν; Το κάνει από αγάπη.
Έχει υπέροχο καιρό. Δυο μπίρες κι ενα διπλό σναπς.
Τι μπίρα θα πιεις;
Δώστο μου τώρα το σναπς.
Πώς σε έκαναν έτσι;
Τι έγινε, θα μου αρχίσεις ηθικό κήρυγμα τώρα;
Δεν είναι ηθικό κήρυγμα, αλλά η αλήθεια.
Δεν ορκίστηκεςνα μείνειςτίμιος;
κι ο γιοςτου πηγαίνει μαζί του στα βουνά.
-Είναι μακριά ακόμη, πατέρα; -Δεν ξέρω, απλά έλα μαζί.
Ανηφόρα, κατηφόρα, κοιλάδες, είναι μακριά.
Είναι μεσημέρι. Φτάσαμε. Κοίτα, γιε μου, ένας βωμός.
-Φοβάμαι, πατέρα. -Γιατί φοβάσαι, παιδί μου;
Με ξύπνησεςνωρίς, φύγαμε...
και ξεχάσαμε να πάρουμε το αρνί που θέλαμενα σφάξουμε.
-Ναι, το ξεχάσαμε. -Φοβάμαι, πατέρα.
Κι εγώ φοβάμαι, γιε μου. Έλα πιο κοντά, μην φοβάσαι.
-Πρέπει να το κάνουμε. -Τι πρέπει να κάνουμε;
Μην φοβάσαι, γιε μου. Κάν' το με χαρά.
Έλα πιο κοντά μου, έβγαλα ήδη το πανωφόρι.
Δεν μπορώ να έχω πάλι αιματοβαμμένα μανίκια.
-Φοβάμαι, γιατί έχειςτο μαχαίρι. -Ναι, το έχω. Πρέπει να σε σφάξω.
Πρέπει να σε θυσιάσω. Το προστάζει ο Κύριος.
-Καν' το με χαρά, γιε μου. -Δεν θέλω να με σφάξεις.
Μην φωνάζεις, γιε μου. Αν δεν θέλεις δεν μπορώ να το κάνω.
Γιατί θέλειςνα πας στο σπίτι;
Ο Κύριος είναι περισσότερο απ' ό,τι ένα σπίτι.
Δεν μπορώ. Μπορώ. 'Οχι δεν μπορώ.
Έλα πιο κοντά, έχω το μαχαίρι. Κοίτα, είναι πολύ κοφτερό.
-Θα κόψει το λαιμό σου. -Θα περάσει το λαρύγγι μου;
Ναι, μετά θα πετάγεται το αίμα. Ναι, ο Κύριοςτο προστάζει.
-Το θέλεις; -Δεν μπορώ ακόμη, πατέρα.
Δεν μπορώ να σε δολοφονήσω.
Αν το κάνω, πρέπει να είναι σαν να το κάνεις εσύ ο ίδιος.
-Εγώ ο ίδιος; -Ναι, και δεν πρέπει να φοβάσαι.
Δεν πρέπει να αγαπάς την ζωή, την δική σου ζωή.
Θα την θυσιάσειςγια τον Κύριο.
Έλα πιο κοντά. Ο Κύριος, ο Θεός ημών το θέλει.
-Μην είσαι δειλός. -Βάλε μου το μαχαίρι.
Περίμενε να γυρίσω τογιακά, να είναι ελεύθερος ο λαιμός μου.
Πρέπει απλά να το θέλεις και να το θέλω.
Θα το κάνουμε κι οι δυο.
Μετά θα μας καλέσει ο Κύριος, θα τον ακούσουμε να καλεί.
Έλα εδώ, δώσε μου το λαιμό σου.
Δεν φοβάμαι, το κάνω με χαρά. Κόψε με, δεν θα φωνάξω.
Ο γιοςγέρνει τον λαιμό του, ο πατέρας πηγαίνει πίσω του...
τον κρατά από το μέτωπο και με το δεξί τραβάει το μαχαίρι.
Ο γιοςτο θέλει.
Ο Κύριος καλεί, κι οι δυο πέφτουν μπρούμυτα.
Πώς καλεί η φωνή του Κυρίου; Αλληλούια.
Είστε κι οι δυο υπάκουοι. Αλληλούια.
Θα ζήσετε. Αλληλούια.
Σταμάτα και πέτα το μαχαίρι. Αλληλούια.
Είμαι ο Κύριος που υπακούτε και πρέπει να υπακούτε πάντα.
Αλληλούια.
Παλιά ζούσες βρώμικη ζωή, είχες πάρει την κάτω βόλτα.
Μετά σκότωσεςτην 'Ιντα, έκανες φυλακή γι' αυτό και τώρα;
Δεν έχεις τι να απαντήσεις. Είσαι στην ίδια θέση και τώρα.
Η 'Ιντα λέγεται Μίτσε, έχασες το χέρι κι ξανάρχισεςνα πίνεις.
Ακριβώςτα ίδια με πριν. Θα γίνουν τα ίδια και χειρότερα.
-Και μετά τελείωσε. -Βλακείες! Τι να κάνω;
Επέμενα να γίνω απατεώνας;
Έκανα ό,τι μπορούσα από την πλευρά μου.
Το είδες ότι το έκανα, ή όχι;
Ακόμη και το χέρι άφησα να μου κόψουν. Βαρέθηκα!
'Η μήπως δεν δούλεψα; Δεν έτρεχα όλη μέρα;
Τα κατάφερα.
Έχεις δίκιο.
Δεν είμαι τίμιος, είμαι απατεώνας και δεν ντρέπομαι γι'αυτό.
Εξάλλου τι είσαι εσύ; Πώς ζεις εσύ;
Μήπως δεν ζεις από τους ανθρώπους;
Με ξέρεις αρκετά καλά, Φραντς.
Ξέρεις πως δεν θα μιλούσα, αν δεν σε συμπαθούσα...
-Το ξέρεις. -Ναι, ίσως.
Έτσι είναι. Ένα σου λέω, θα ξαναγυρίσεις στην φυλακή.
-'Η θα σε μαχαιρώσει κάποιος. -Ας με μαχαιώσει.
Αλλά πίστεψέ με, πρώτα θα τον έχω μαχαιρώσει εγώ.
Είναι το μοναδικό, που δεν καταλαβαίνω...
ότι κάθε φορά κάθεσαι κι ακούςτο ίδιο κήρυγμα.
-Μα, πάντα εδώ ερχόμουν. -Αυτό φταίει.
Να μην μένεις πάντα σε αυτό που έκανες, δεν καταλαβαίνεις;
'Ισωςνα είναι είναι έτσι, αλλά αυτό είναι το στέκι μου.
Δεν χρειάζεται να είναι για πάντα το στέκι σου.
-Ναι, αλλά... -Δεν έχει "αλλά"!
Ξέρεις, έχει μια συγκέντρωση σήμερα.
Σε μισή ώρα. Συζητάνε για κάτι και θα πάμε.
-Συγκέντρωση μεσημεριάτικα; -Γιατί όχι; Τόσους άνεργους έχει.
Οπότε μπορούν να κάνουν τις συγκεντρώσειςτους μεσημέρι.
Και οι λιγοστοί που δουλεύουν και θέλουν να πάνε...
απλά είναι άρρωστοι σήμερα.
Εντάξει.
Το γερμανικό Ράιχ είναι Δημοκρατία...
κι όποιος δεν το πιστεύει θα φάει μια κλωτσιά.
Το Κοινοβούλιο δεν κάνει τίποτα, παρά να εξαπατά τον λαό...
και το ξέρουν καλά τα κόμματα.
Οι σοσιαλιστέςγια παράδειγμα δεν θέλουν τίποτα...
δεν ξέρουν τίποτα και δεν μπορούν τίποτα.
Στο Κοινοβούλιο έχουν τις περισσότερες ψήφους...
αλλά δεν ξέρουν τι να τις κάνουν.
Μόνο στρογγυλοκάθονται σε πολυθρόνες, καπνίζουν πούρα...
και γίνονται υπουργοί.
Οι εργάτες έδωσαν τις ψήφους και τα χρήματά τους...
ώστε πενήντα ή εκατό άνθρωποι να τρώνε με δικά τους έξοδα.
Οι σοσιαλιστές δεν κατέκτησαν την κρατική εξουσία...
αλλά η κρατική εξουσία κατέκτησε τους σοσιαλιστές.
Γι' αυτό δεν ψηφίζουμε...
γιατί μια τέτοια Κυριακή είναι πιο υγιής μια εκδρομή στην εξοχή.
Γιατί; Γιατί ο ψηφοφόρος καθηλώνεται απότηννομιμότητα.
Αλλά η νομιμότητα είναι βάναυση εξουσία...
είναι η σωματική δύναμη των κυρίαρχων.
Κανείς δεν πρέπει να καταλάβει τι ακριβώς είναι το κράτος...
και δεν έχει καν χαραμάδες, για να δει ο καθένας...
γιατί κι ο τελευταίος βλάκας θα καταλάβαινε...
ότι είναι απλά ένα πρόβατο με δικαίωμα ψήφου.
Πόσο μεγάλη απόσταση υπάρχει ανάμεσα σ' αυτόν και το κράτος...
ενώ νομίζει ότι είναι τμήμα του.
Οι αστοί κι οι σοσιαλιστές...
κι οι κομμουνιστές χαίρονται, τραγουδούν όλοι μαζί...
"Η ευλογία έρχεται από ψηλά".
Απότο κράτος, απότουςνόμους, απότην υψηλή τάξη.
Η ελευθερία καθορίζεται στο Σύνταγμα.
Κι όντως καθορίζεται εκεί η ελευθερία.
Είναι καθορισμένη με πολύ ισχυρό τρόπο.
Και θα καταλάβαιτε σύντομα, κυρίες και κύριοι...
πόσο ισχυρά καθορισμένη είναι η ελευθερία.
Αλλά κάθε φορά ψηφίζει ο κόσμος και κάθε φορά ακούει...
ότι αυτή την φορά θα βελτιωθούν σίγουρα όλα.
Θα σας πω, κυρίες και κύριοι, πόσο θα βελτιωθούν όλα.
Σύντομα θα μας αφαιρέσουν το δικαίωμα να απεργούμε.
'Ομως πήραμε την γκιλοτίνα της επιτροπής διαιτησίας...
και φυσικά μπορούμε να κινηθούμε ελέυθερα κάτω από αυτήν.
'Ολο αυτό είναι ένας κύκλος της αιώνιαςτυφλότητας...
κι όλα θα μείνουν όπως ήταν.
Ο κοινοοβουλευτισμός παρατείνει την αθλιότητα της εργατιάς.
Οι Αγύπτιοι σκλάβοι έχτιζαν χωρίς μηχανές...
επί δεκαετίες έναν βασιλικό τάφο.
Οι Ευρωπαίοι εργάτες δημιούργησαν με μηχανές...
επί δεκαετίες μια ιδιωτική περιουσία.
Πρόοδος; 'Ισως. Αλλά για ποιον;
Σε λίγο θα δουλεύω κι εγώ...
ώστε μεγάλες εταιρίεςνα βγάζουν χίλια μάρκα επιπλέον τον μήνα.
Τι άλλο να κάνει κανείς από το να δουλεύει, αν θέλει να ζήσει;
Μισό λεπτό, περίμενε.
Εξήγησέ μου, την διαφορά ανάμεσα σε εσένα κι έναν σοσιαλδημοκράτη.
-Με ρωτάς σοβαρά τώρα; -Φυσικά.
Είσαι όλη μέρα στον ιμάντα και γυρνάς σπίτι με δεκάρες...
κι η εταιρία σου διανέμει μερίσματα από την δουλειά σου.
Οι Ευρωπαίοι εργάτες δημιούργησαν με μηχανές...
επί δεκαετίες μια ιδιωτική περιουσία, έτσι;
-Ωραία, και τι κάνετε εσείς; -Πεςτου Φραντς.
Δεν με ενδιαφέρουν οι πολιτικές συζητήσεις.
Δεν είναι πολιτική συζήτηση, απλά συζητάμε για εμάς.
Λέγε λοιπόν, τι δουλειά κάνεις;
Είναι ένας θεριστής που λέγεται Θάνατος.
Πρέπει να πάω στα βουνά, να κλάψω ανάμεσα στις αγέλες...
να πω τον πόνο μου στην έρημο...
γιατί είναι τόσο κατεστραμένες, που δεν περιπλανάται κανείς εκεί.
Και τα δυο χάθηκαν τόσο το πουλί όσο και το ζώο.
-Λέγε, τι δουλειά κάνεις; -Τριγυρνάω.
Κάνω διάφορα, δεν δουλεύω, δουλεύουν άλλοι για μένα.
Τότε είσαι επιχειρηματίας κι έχεις υπαλλήλους. Πόσους έχεις;
Και τι δουλειά έχεις σ' εμάς, αφού είσαι καπιταλιστής;
Θέλω να κάνω την Ιερουσαλήμ ερείπιο και κατοικία τσακαλιών.
Θέλω να κάνω τις πόλεις της Ιουδαίας ακατοίκητη έρημο.
-Αυτό είναι δικαιολογία. -Ορίστε;
Δεν είδες ότι έχω ένα χέρι;
Το πλήρωσα επειδή δούλευα.
Γι' αυτό δεν θέλω να ακούω πια για τίμιες δουλειές.
Εξακολουθώ να μην καταλαβαίνω, πώς δεν έχεις δουλειά.
Αν δεν κάνειςτίμια δουλειά...
τότε κάνεις κάποια ανέντιμη.
Είδες, το έπιασε. Έλα 'δω, Βίλυ.
Αυτό είναι, ανέντιμη δουλειά.
Η δική σου τίμια δουλειά είναι σκλαβιά, το είπες ο ίδιος.
Αυτό είναι η τίμια δουλειά και το κατάλαβα.
Δεν δουλεύεις, αλλά δεν παίρνεις επίδομα ανεργίας.
Και ρωτάω, αν και δεν με νοιάζει...
-Τι ήθελες σε εμάς; -Αυτή την ερώτηση περίμενα.
Ο ίδιος μίλησεςγια καταραμένη μισθωτή σκλαβιά...
ότι είμαστε εγκλωβισμένοι και δεν μπορούμε να κινηθούμε.
Ναι, αλλά δεν άκουσες καλά.
Μίλησα για άρνηση για δουλειά, όμως πρέπει πρώτα να δουλεύεις.
-Και το αρνούμαι. -Δεν έχει νόημα.
Ακόμη κι αν παςνα ξαπλώσεις.
Μίλησα για απεργία, μαζική, γενική απεργία!
Αυτή είναι μια άμεση πράξη για σένα: μιλάς και ξαναμιλάς...
κι από την άλλη ενισχύεις τους καπιταλιστές, βρε ζώον.
Φτιάχνεις χειροβομβίδες, με τις οποίες μετά σε σκοτώνουν.
Και θέλειςνα με μάθεις.
Το άκουσες, Βίλυ; Θα πέσω λιπόθυμος.
-Σε ξαναρωτάω: τι δουλειά κάνεις; -Και σου ξαναλέω: τίποτα!
Αφήστε με ήσυχο, γιατί δεν μπορώ να δουλέψω.
Βάσει της θεωρίας σας. Δεν ενισχύω τους καπιταλιστές.
Και αδιαφορώ για την γκρίνια και τις απεργίες σου...
για όλα όσα μιλάτε συνέχεια, που πρόκειται να γίνουν.
Ο άνθρωπος είναι μόνοςτου. Κάνω μόνος μου ό,τι χρειάζομαι.
Είμαι αυτάρκης.
Προσπάθησε μόνος σου. Δεν κάνειςτίποτα μόνος σου.
Χρειαζόμαστε αγωνιστικές οργανώσεις.
Πρέπει να φτιάξουμε αγωνιστικές οργανώσεις.
Οργανώσεις.
Θα ήθελα να ξέρω τι έχεις μέσα στο κεφάλι σου.
Από τη μια κάνεις κήρυγμα ενάντια στο συστήματος...
ενάντια στην τάξη και κάθε οργάνωση...
κι από την άλλη φτιάχνετε αγωνιστικές οργανώσεις.
Δεν βλέπεις, ότι κάτι δεν πάει καλά στο μυαλό σου;
’δικα σου μιλάω, είσαι ξεροκέφαλος.
Δεν ξέρεις το βασικότερο στο προλεταριάτο.
Αλληλεγγύη. Δεν την ξέρεις.
Είναι κανείς εδώ;
Μην τρομάζεις τον άλλο έτσι! Μπορεί να πάθει η καρδιά του.
-Κι έτσι παθαίνει η καρδιά του; -Ναι, είναι εδώ ο Χέρμπερτ.
Να σας συστήσω. Ο φίλος μου ο Βίλυ, η καλή μου φίλη Εύα.
Περάστε.
Η εταιρία σας ευχαριστεί και επιθυμεί συνεργασία.
Ποιος είναι, αγάπη μου;
Απ' ό,τι κατάλαβα είναι αυτός ο απαίσιος Φραντς Μπίμπερκοπφ.
Καλά ακούσατε, στρατηγέ μου!
Τα αφτιά σας είναι το καλύτερο όργανο που διαθέτετε.
Ως ειδική, αμφισβητώ αυτή τη δήλωση.
'Οπωςνομίζετε, κυρία μου. Ο καθένας έχει τη γνώμη του...
και μπορεί να την κρίνει καλύτερα από οποιονδήποτε άλλο, σωστά;
-Καιρό είχα να σε δω. -Αφού εξαφανίζεσαι.
'Ημουν στο Μπρέσλαου μερικές ημέρες.
Δεν ρωτάω, τι σημαντικές δουλειές σε έφεραν στην επαρχία.
Ας πιούμε!
Πώς και ήρθες σ'αυτή τη γειτονιά μεσημεριάτικα;
Είχε μια συγκέντρωση εδώ δίπλα.
Η πολιτική σήμερα! Πολύ μπέρδεμα.
'Οντως, κυρία μου...
Γι' αυτό πρέπει να ενημερώνεται κανείς.
Αν και είναι τόσο νέος ο Βίλυ, έχει απόψεις και σκέψεις...
που δεν σκεφτόμασταν στην ηλικία του.
Πραγματικά, η σημερινή νεολαία...
ενδιαφέρεται πολύ περισσότερο για όλα και σκέφτεται πιο πολύ.
-Αφού έχει πιο πολύ χρόνο. -Έχει χρόνο γιατί δεν δουλεύει.
Πρέπει να αξιοποιήσουμε τον χρόνο.
Κι η σκέψη είναι από τα λίγα πράγματα που δεν κοστίζει τίποτα.
-Και τι έμαθες; -Κάτι έμαθα.
Έμαθα ότι η υπάρχουσα κοινωνική τάξη στηρίζεται...
στην οικονομική, πολιτική και κοινωνική σκλαβιά της εργατιάς.
Εκφράζεται μέσα από το δίκαιο της περιουσίας...
το μονοπώλιο της ιδιοκτησίας, του κράτους και της εξουσίας.
Δεν είναι η ικανοποίηση των ανθρωπίνων αναγκών...
αλλά η προοπτική του κέρδους...
είναι η βάση της παραγωγής σήμερα.
Κάθε τεχνική πρόοδος...
αυξάνει θεαματικά τον πλούτο της κατέχουσαςτάξης...
σε αντίθεση με την αθλιότητα της μάζας.
Το έμαθες απέξω;
Σοβαρά έμαθεςτις βλακείες απέξω;
Ναι, αλλά η σκέψη είναι απλή...
ότι το κράτος, δηλαδή η Αστυνομία κάνει περισσότερα...
για τα δικαιώματα των ανθρώπων που έχουν πολλά και τους βοηθά...
ενώ οι άλλοι, αυτοί που δουλεύουν...
δεν σκέφτονται ξέρω 'γω...
να τους εναντιωθούν...
ή να απαιτήσουν δικαιώματα.
Αυτό θα πει, ότι δεν υπάρχει τάξη πια.
-Ακριβώς. -Βλακείες!
Δεν γίνεται. Τι θα συνέβαινε χωρίςτάξη...
Πιστεύω, ότι πρέπει να υπάρχουν κάποιοι...
οι οποίοι να φροντίζουν...
να μπορεί να περνάει κανείς τον δρόμο απέναντι.
Έμαθεςτι πρέπει να σκέφτεσαι, αλλά μην χαίρεσαι...
τους περισσότερους τους κρατάνε βλάκες.
Επειδή δεν είναι φυσιολογικό να υπάρχουν σύνορα...
καταρχήν η γη ανήκει στους ανθρώπους...
και τα δάση και όλα.
'Οταν υπάρχουν σύνορα, τότε είναι τεχνητά.
Γι' αυτό έμαθες, ότι κάποιοι φροντίζουν να υπάρχει τάξη.
Κι αυτό είναι ξεκάθαρο...
γιατί ο κόσμος...
όλα τα δέντρα, τα ζώα, τα φυτά...
όλα αυτά λειτουργούν μόνο για αυτούς...
οι οποίοι θέλουν να κερδίσουν από αυτά...
όταν είναι όλα χωρισμένα με κάποιο τρόπο.
Τότε τα έχουν όλα πιο εύκολα στο χέρι...
ακόμη κι οι άνθρωποι είναι πιο χρήσιμοι μετά...
ναι, πιο χρήσιμοι για αυτούς κυβερνούν.
Πρέπει να φύγω τώρα. Θα συναντηθώ με την Μίτσε.
Πεςτηςνα είναι στις επτά στο Μόκα-Φιξ.
Βάλε άλλο ένα.
-Μου φαίνεται παράξενο. -Ποιο πράγμα;
Πώς κάποιος είναι υπέρ και κατά ενός πράγματοςταυτόχρονα;
-Μου φαίνεται πολύ παράξενο. -Έτσι είναι η ζωή.
Τέλος ένατου μέρους
Απόδοση διαλόγων Κατερίνα Φινέτη
Επιμέλεια Υποτιτλισμού VΙDΕΟΡRΕSS S.Α.