Tip:
Highlight text to annotate it
X
Γεια σε όλους. Θα ήθελα να ευχαριστήσω όλους τους οργισμένους αναγεννημένους Χριστιανούς που μου γράφουν για να μου πουν
με τι χαρά περιμένουν τον αιώνιο βασανισμό μου στις φλόγες της Κολάσεως.
Είναι ωραίο να ξέρω ότι με θυμάστε στις προσευχές σας. Και τρίβετε μάλιστα με αγαλλίαση τα χέρια σας στη σκέψη αυτή,
κάποιοι από σας, απ' ό,τι φαίνεται, όταν δεν δακτυλογραφείτε μανιωδώς σελίδες και σελίδες από τις γραφές.
Κι όμως, αν σας πω παρανοϊκούς, προφανώς εγώ θα είμαι εκείνος που εκτοξεύει προσβολές. Παράξενος κόσμος, ε;
Για να πω την αλήθεια, πραγματικά σας συμπονώ σε κάποιο βαθμό. Θέλω να πω, πρέπει να είναι πολύ εκνευριστικό για τους θρησκευόμενους
να βλέπουν άθεους σαν εμένα να ασχολούνται με τις δουλειές τους χωρίς ίχνος ενοχής ή μίσους για τον εαυτό τους
και χωρίς την παραμικρή έφεση να προσευχηθούν ή να κάνουν μετάνοιες, χωρίς να ανησυχούν καθόλου για οποιαδήποτε μορφή
αιώνιας τιμωρίας. Πρέπει να παραδεχτώ ότι, αν ήμουν θρήσκος, μάλλον θα έλεγα μέσα μου: "Πώς γίνεται εγώ να κουβαλάω όλο αυτό το βάρος
στους ώμους μου, την ώρα που αυτά τα καθίκια την περνάνε μια χαρά;" Και ούτε πιστεύω ότι θα με παρηγορούσε,
όπως είναι φανερό ότι παρηγορεί κάποιους από σας, η προοπτική του αιώνιου βασανισμού τους στις φλόγες της Κολάσεως, όπου θα ψήνονται γεμάτοι αγωνία και
θα βασανίζονται από δαίμονες, επειδή δεν τσιμπάω σε τέτοια σενάρια. Πιστεύω ότι, αν όντως υπάρχει Κόλαση, μάλλον δεν θα είναι
ένα μέρος που καίγεσαι σωματικά για πάντα, αλλά ίσως μια μεταφορική έννοια για κάτι πιο λεπτό που σε κατατρώει
μέσα σου. Κάτι σαν αιώνια θλίψη ίσως. Κάτι που δεν έκανες, δεν τόλμησες, δεν ρισκάρισες,
δεν αγάπησες αρκετά. Ή μπορεί απλά να καίγεσαι στη φωτιά. Δεν θέλω να το βαρύνω το πράγμα.
Νιώθω ήδη αρκετά άσχημα που ο Ιησούς πέθανε για τις αμαρτίες μου - ακόμη δεν το έχω ξεπεράσει πραγματικά - και ευχαριστώ που μου το θυμίζετε
γι' ακόμη μια φορά, παρεμπιπτόντως. Αλήθεια νιώθω κάπως ένοχος που δεν είμαι πιο ευγνώμων στον Ιησού, αλλά θα προτιμούσα να είχε
μπει στον κόπο να με ρωτήσει πριν προχωρήσει, επειδή τώρα αισθάνομαι ότι με χρεώνουν για κάτι που δεν παρήγγειλα.
Τελικά έτσι πάει η συμφωνία, ε, αν είσαι Χριστιανός. Ξαναγεννιέσαι χρωστώντας στον Ιησού και το χρέος
ξεπληρώνεται τελείως μόνο όταν πεθάνεις. Σε καταπληκτική συμφωνία έχετε μπλέξει τελικά.
Είναι σαν να σου ζητάνε να ξεπληρώσεις το στεγαστικό δάνειο για ένα σπίτι που είναι ήδη δικό σου, ειδικά όταν δεν υπάρχουν σοβαρές ιστορικές
αποδείξεις ότι ο Ιησούς των Ευαγγελίων υπήρξε καν. Όλα τα έγγραφα τεκμήρια που έχουμε γράφτηκαν από ανθρώπους που γεννήθηκαν
πολύ μετά τον θάνατό του. Στην ουσία λοιπόν οι άνθρωποι αυτοί απλά μετέδιδαν αυτά που είχαν ακούσει.
Και, φυσικά, το ίδιο ισχύει και για τα ίδια τα Ευαγγέλια.
Περίεργο, ε, που κανείς από εκείνους που πραγματικά έγραφαν κάτι την εποχή εκείνη δεν φαίνεται να ήξερε
τίποτα για τον Ιησού, παρά τα φανταστικά θαύματα που έκανε, τα μεγάλα πλήθη στα οποία έκανε τα κηρύγματά του
και βέβαια τον βαρυσήμαντο και θεαματικό τρόπο της δημόσιας θανάτωσής του. Και μην ξεχνάτε ότι πρόκειται για κάποιον που η γέννησή του σημαδεύτηκε
από ένα ουράνιο φαινόμενο, που γεννήθηκε θαυματουργικά από μία παρθένο το έτος 6 π.Χ.
Δύο θαύματα στην τιμή του ενός (σκεφτείτε με τι ζήλο και επιτυχία ξεκίνησε) και στη συνέχεια το ένα θαύμα έφερνε το άλλο,
τάιζε τα πλήθη, θεράπευε αρρώστους, περπατούσε πάνω στο νερό, ανάσταινε νεκρούς. Τον κάρφωσαν πάνω σε μια σανίδα
κι αυτός ξαναγύρισε στη ζωή. Πώς είναι δυνατό να μην είχε ακούσει κανείς τίποτα γι' αυτόν;
Θα έπρεπε να είχε γίνει το θέμα της ερήμου. Θα έπρεπε να ήταν διάσημος σαν τον Έλβις.
Κι όμως το μόνο που έχουμε είναι μαρτυρίες εξ ακοής, περιγραφές από δεύτερο και τρίτο χέρι, που νοθεύτηκαν και διασκευάστηκαν
και μεταφράστηκαν τόσο που έγιναν αγνώριστες και τόσο πολλές φορές που η αλήθεια δεν έχει πια την παραμικρή ομοιότητα
με τον πραγματικό εαυτό της, αν είχε ποτέ. Δεν ξέρω λοιπόν σε ποιον νομίζετε ότι προσεύχεστε, αλλά δεν φαίνεται να σας
έχει οφελήσει και πολύ, ε; Γιατί δεν δοκιμάζετε να προσευχηθείτε στον Έλβις για λίγο; Για δείτε μήπως αυτό έχει κάποιο αποτέλεσμα.
Θέλω να πω, τουλάχιστον ξέρουμε ότι ο Έλβις πράγματι υπήρξε.
Όμως απλά και μόνο το ότι ο Ιησούς είναι ένας χαρακτήρας σ' ένα βιβλίο με ιστορίες δεν σημαίνει ότι δεν είναι καλός χαρακτήρας.
Δεν σημαίνει ότι δεν έχει κάποια σοφία να μεταδώσει. Δεν είπε: "Η Βασιλεία του Θεού εντός υμών εστιν";
Κατά Λουκάν κεφάλαιο 17, εδάφιο 21, νομίζω. Και πόσο χρήσιμη είναι αυτή η πληροφορία αν το σκεφτείτε.
Καταλαβαίνω ότι, σαν οργισμένοι Χριστιανοί, μάλλον προφέρετε υποκριτικά αυτά τα λόγια, αλλά στην ουσία δεν τα πιστεύετε.
Έτσι λοιπόν, για σας, κάτι τέτοιο δεν συμβαίνει στην πραγματικότητα. Και είναι φανερό ότι δεν έχει συμβεί, γιατί αλλιώς δεν θα ήσασταν τόσο οργισμένοι, σωστά;
Γυρίστε και το άλλο μάγουλο, συγχωρήστε όσους σας αδίκησαν, αγαπάτε τους εχθρούς σας; Αυτά για σας είναι ξένες γλώσσες.
Όχι, αυτό που θέλετε είναι τιμωρία, έτσι δεν είναι; Θέλετε αιώνια βασανιστήρια. Θέλετε κάποιοι να υποφέρουν αφάνταστα,
για να ικανοποιείστε εσείς. Γι' αυτό λοιπόν νομίζω ότι καλά έκανε και δεν υπήρξε ο Ιησούς,
γιατί, αν επέστρεφε και έβλεπε πώς έχουν καταντήσει κάποιοι σαν κι εσάς τα διδάγματά του,
πολύ σύντομα θα καταλάβαινε ότι κανείς δεν άκουσε ούτε λέξη από όσα είπε, ότι άδικα έχανε τα λόγια του
και ότι σπατάλησε τη ζωή του. Τέλος πάντων, ο καθένας μας κουβαλάει το δικό του σταυρό.
Ειρήνη σε όλους, και ιδιαίτερα στους Χριστιανούς, είτε είναι μέσα είτε έξω από τη Βασιλεία των Ουρανών.