Tip:
Highlight text to annotate it
X
ΡΑΝΤΕΒΟΥ ΣΤΟ ΠΑΡΙΣΙ
Μην μου πεις ότι δεν ήξερες ότι ήταν γεμάτο!
Σιλβί!
Δεν μπορεί να κάνει κάτι δημιουργικό, να προκαλέσει μια χιονοστιβάδα ίσως;
Όταν αρχίζεις να τρως έτσι σημαίνει ότι κάτι δεν πάει καλά.
- Σιλβί, χωρίζω. - Πώς;
- Από τον Τσαρλς; - Αυτός είναι ο σύζυγός μου.
- Προσπάθησα, πραγματικά αλλά... - Αλλά, τι;
Δεν μπορώ να το εξηγήσω. Είμαι πολύ δυστυχισμένη για να συνεχίσω έτσι.
Είναι εξοργιστικό ότι η δυστυχία σου δεν μετατρέπεται σε πάχος.
Αλλά δεν το καταλαβαίνω. Γιατί θέλεις διαζύγιο;
Γιατί δεν τον αγαπώ και προφανώς και αυτός δεν με αγαπά.
Ναι, αλλά αυτός δεν είναι λόγος να πάρεις διαζύγιο.
Με έναν πλούσιο σύζυγο και τα ρούχα της σεζόν θα κάνεις νέους φίλους.
Εντάξει, ήρθα στο Παρίσι για να ξεφύγω από τον αμερικανικό επαρχιωτισμό...
αυτό όμως δεν σημαίνει ότι είμαι έτοιμη και για τη γαλλική παράδοση.
Σιχαίνομαι την ιδέα του διαζυγίου, Σιλβί...
Αρκεί να ήταν ειλικρινής μαζί μου. Μόνο αυτό ζητάω...την αλήθεια.
Αλλά ο Τσαρλς είναι όλο μυστικά και ψέματα.
Κάτι μου κρύβει, Σιλβί, κάτι τρομερό.
Και αυτό με φοβίζει.
Δικός σας είναι;
Δικός της. Πού τον βρήκατε, λήστευε καμιά τράπεζα;
Πέταγε χιονόμπαλες στο βαρόνο Ρότσιλντ.
Σας ευχαριστώ.
- Γνωριζόμαστε; - Γιατί νομίζετε ότι θα γνωριστούμε;
Δεν ξέρω. Πού να ξέρω;
Γιατί ήδη γνωρίζω πολύ κόσμο και μέχρι κάποιος τους να πεθάνει...
δεν θα μπορούσα να γνωρίσω κάποιον άλλο.
Αν κάποιος μπει στην εντατική, ενημέρωσέ με.
Δειλέ.
Τα παρατάς πολύ εύκολα, έτσι;
Ζαν Λουί, πάμε μια βόλτα. Δεν έχω δει ποτέ έναν Ρότσιλντ.
Έξυπνο παιδί. Σχεδόν αστόχησε!
Μου κρύβετε τη θέα.
- Ποια θέα προτιμάτε; - Αυτή που μου κρύβετε!
Τελευταία ευκαιρία, πετάω για Παρίσι το απόγευμα. Πώς σας λένε;
Πήτερ Τζόσουα.
Εμένα, Βιρτζίνια Λάμπερτ.
- Υπάρχει κύριος Λάμπερτ; - Ναι.
- Μπράβο σας. - Όχι, παίρνω διαζύγιο.
- Όχι, εξαιτίας μου, σας παρακαλώ. - Όχι, απλά δεν τον αγαπώ.
- Τουλάχιστον είστε ειλικρινής. - Υπάρχει κυρία Τζόσουα;
Ναι, αλλά έχουμε χωρίσει.
Δεν ήταν πρόταση, απλά είμαι περίεργη.
- Ο σύζυγός σας είναι μαζί σας; - Όχι, δεν είναι ποτέ μαζί μου.
- Πώς σας φωνάζουν; Πητ; - Κύριο Τζόσουα.
- Χάρηκα που μιλήσαμε. - Τώρα θύμωσες.
Όχι, απλά έχω να μαζέψω, φεύγω και εγώ για Παρίσι.
Ο Σέξπηρ δεν ήταν αυτός που είπε ότι όταν δυο ξένοι γνωρίζονται...
σε ξένη χώρα πρέπει να ξαναβρίσκονται;
- Ο Σέξπηρ δεν είπε κάτι τέτοιο. - Πώς το ξέρεις;
- Είναι χάλια, εσύ το σκέφτηκες. - Ναι, αλλά ακούγεται ωραίο.
- Θα μου τηλεφωνήσεις; - Είσαι στον κατάλογο;
- Εγώ όχι, αλλά είναι ο Τσαρλς. - Υπάρχει μόνο ένας Τσαρλς Λάμπερτ;
Θεέ μου, το ελπίζω!
Γεια σου, Σιλβί, ευχαριστώ.
Όταν χωρίσεις θα πας πίσω στην Αμερική;
- Δε θέλεις να μείνω; - Φυσικά...
Αλλά αν γυρίσεις μπορείς να μου στείλεις ένα γράμμα.
Για να πάρεις τα γραμματόσημα; Θα σου βρω κάποια εδώ, εντάξει;
Ονορίν;
Ονορίν!
- Η κυρία Τσαρλς Λάμπερτ; - Ναι.
Είμαι ο αστυνομικός επιθεωρητής Εντουάρ Γκραν Πιέρ...
Θα είχατε την καλοσύνη να με ακολουθήσετε;
Λοιπόν, κυρία;
Είστε σίγουρη;
Τον αγαπούσατε;
Κρυώνω.
Βρήκαμε το πτώμα του συζύγου σας στις γραμμές του τρένου για Μπορντό.
Φόραγε μόνο τις πιτζάμες του.
Γνωρίζετε γιατί θα ήθελε να φύγει από την Γαλλία;
Να φύγει; Όχι!
Ο σύζυγός σας είχε ένα εισιτήριο για το Μαρανγουάπε.
Θα σάλπαρε για Βενεζουέλα σήμερα το πρωί στις 07:00.
Έχω μπερδευτεί.
- Ο σύζυγός σας ήταν Αμερικανός; - Ελβετός.
- Το επάγγελμά του; - Δεν είχε.
- Ήταν πλούσιος; - Φαντάζομαι, δεν ξέρω.
- Πόσο πλούσιος νομίζετε; - Δεν ξέρω.
Πού είχε τα λεφτά του;
Δεν ξέρω.
Εκτός από εσάς ποιος είναι ο πιο κοντινός συγγενής του;
Δεν ξέρω.
Αυτό είναι παράλογο. Τελείως παράλογο.
Το ξέρω. Με συγχωρείτε.
Δεν πειράζει.
Θα προτιμούσα να μην καπνίζατε.
Την περασμένη Τετάρτη ο σύζυγός σας πούλησε...
σε πλειστηριασμό ό,τι είχε το διαμέρισμά σας.
Τα πάντα.
Η γκαλερί τού έδωσε ένα εκατομμύριο 250 χιλιάδες φράγκα...
250 χιλιάδες δολλάρια.
Οι αρχές στο Μπορντό έψαξαν το κουπέ του στο τρένο...
Έψαξαν εξονυχιστικά και δεν βρήκαν 250 χιλιάδες δολλάρια.
Αυτά τα λίγα πράγματα βρέθηκαν στο τρένο.
Δεν είχε άλλες αποσκευές. Θα έπρεπε να βιαζόταν πολύ.
Ένα πορτοφόλι με τέσσερις χιλιάδες φράγκα.
Μια ατζέντα.
Η τελευταία σημείωση έγινε χθες...
Πέμπτη στις 17:00 στα Ηλύσια Πεδία.
- Γιατί εκεί; - Δεν ξέρω.
- Μπορεί να συνάντησε κάποιον. - Προφανώς.
Ένα εισιτήριο για τη Νότιο Αμερική.
Ένα γράμμα με γραμματόσημο και ανοιχτό με αποδέκτη εσάς...
Θα μπορούσα να το δω παρακαλώ;
Αγαπητή μου Ρετζίνα, ελπίζω να απολαμβάνεις τις διακοπές σου.
Το Μεζέβ είναι πολύ ωραίο αυτή την εποχή.
Οι μέρες κυλούν αργά, ελπίζω να σε δω σύντομα, Τσαρλς.
Υστερόγραφο:
Χθες τηλεφώνησε ο οδοντίατρός σου, το ραντεβού σας άλλαξε."
Δεν λέει πολλά, έτσι;
Τηλεφωνήσαμε στον οδοντογιατρό σας μήπως και μάθουμε κάτι.
- Μάθατε; - Ναι.
Το ραντεβού σας πράγματι άλλαξε.
Ένα κλειδί για το διαμέρισμά σας.
Μια χτένα.
Ένα στυλό.
Μια οδοντόβουρτσα... Μια οδοντόκρεμα...
Αυτά είναι όλα.
Υπογράψτε εδώ για να τα πάρετε μαζί σας.
Αυτό είναι όλο; Μπορώ να φύγω τώρα;
Μια ερώτηση ακόμα;
Αυτό είναι το διαβατήριο του συζύγου σας;
Ναι.
Και αυτό;
Δεν καταλαβαίνω...
Και αυτό;
Και αυτό;
Τηλεφώνησα αλλά δεν απάντησε κανείς.
- Γεια σου. - Γεια σου.
Ήθελε να σου πω ότι λυπάμαι.
- Και να δω αν χρειάζεσαι κάτι... - Πώς το έμαθες;
Το γράφουν οι απογευματινές εφημερίδες.
- Λυπάμαι πολύ. - Σε ευχαριστώ.
Πάτησα το κουδούνι αλλά μάλλον δεν χτυπάει.
Το ξέρω, δεν έχει ηλεκτρικό.
Πού πήγαν τα πάντα;
Ο Τσαρλς τα πούλησε όλα σε πλειστηριασμό. Αυτό μου απέμεινε.
Μου άρεσε αυτό το δωμάτιο αλλά ο Τσαρλς έβλεπε μόνο τα έπιπλα.
Νομίζω ότι το προτιμώ έτσι.
Τι θα κάνεις;
Θα προσπαθήσω να γυρίσω στη θέση μου στη URΕSCΟ.
- Τι έκανες; - Ήμουν διερμηνέας, όπως και η Σιλβί.
Αυτή από αγγλικά σε γαλλικά και εγώ από γαλλικά σε αγγλικά.
Αυτό έκανα πριν παντρευτώ τον Τσαρλς.
Η αστυνομία μάλλον νομίζει ότι τον σκότωσα εγώ.
- ’μεσο διαζύγιο; - Κάτι τέτοιο.
Είναι απαίσιο που τελειώνει έτσι.
Να σε πετάνε από το τρένο σαν σάκο με παλιά γράμματα.
- Δεν μπορείς να μείνεις εδώ. - Δεν ξέρω πού να πάω.
Θα βρούμε ένα ξενοδοχείο.
Τίποτα ακριβό...
- Δεν είμαι πλούσια πια. - Κάτι καθαρό και απλό...
και κοντά στην URΕSCΟ για να παίρνεις ταξί όταν βρέχει, εντάξει;
Δεν έχει πολύ κόσμο, έτσι;
- Είχε φίλους ο Τσαρλς; - Μην με ρωτάς, εγώ είμαι μόνο η χήρα.
Αν είχε πεθάνει στο κρεβάτι δεν θα ερχόταν ούτε αυτός.
Τουλάχιστον ξέρει πώς να συμπεριφερθεί σε μια κηδεία.
Ξέρεις ποιος μπορεί να το έκανε;
Δυο μέρες πριν το μόνο που ήξερα για τον Τσαρλς ήταν το όνομά του.
Φαίνεται ότι τελικά ούτε αυτό ήξερα.
- Θα πρέπει να τον ήξερε καλά. - Πώς το κατάλαβες;
Του προκαλεί αλλεργία.
Με τις υγείες σας.
- Τον γνωρίζεις; - Δεν τον έχω ξαναδεί.
Στο καλό, Τσάρλι.
Η κυρία Λάμπερτ;
Κυρία Λάμπερτ...
Ο Τσάρλι δεν έπρεπε να φύγει έτσι.
Τι άλλο θα γίνει;
- Τα συλλυπητήριά μου, κυρία. - Ευχαριστώ.
- Από ποιόν είναι; - Από την Αμερικάνικη Πρεσβεία.
Αγαπητή κα. Λάμπερτ,
Σας παρακαλώ να περάσετε αύριο απο το γραφείο μου κατα τις 12:30.
Επιθυμώ να συζητήσουμε το συμβάν του θανάτου του συζύγου σας.
Ειλικρινά, Χ. Μπαρτόλομιου
ΑΜΕΡΙΚΑΝΙΚΗ ΠΡΕΣΒΕΙΑ
- Μπλόφαρα τον γέρο με δυο δυάρια; - Και τι το κακό σε αυτό;
Εννοώ ότι, αν τα καταφέρνω εγώ, σκέψου τι κάνουν οι Ρώσοι...
Χαίρετε...
Εμπρός...
Συμβαίνει τίποτα, κυρία Τόμπκινς;
Η κυρία Τόμπκινς δεν είναι εδώ.
Με συγχωρείτε, η γραμματέας μου μάλλον κάνει διάλειμμα.
- Και εσείς είστε...; - Η κα. Τσαρλς Λάμπερτ.
Α! Μάλιστα, παρακαλώ περάστε, κυρία Λάμπερτ.
Με συγχωρείτε για ένα λεπτό, κυρία Λάμπερτ.
Είναι λίγο επίμονος λεκές.
Από πλευράς καθαρισμού τα πράγματα μπερδευτήκαν.
Είχα έναν πολύ καλό άνθρωπο για αυτά στη Rue Carl...
αλλά το αρχηγείο ήθελε το κτήριο για τη διανομή του χρυσού.
Κύριε Μπαρτόλομιου, είστε σίγουρος ότι ξέρετε ποια είμαι;
Είστε η χήρα του Τσαρλς Λάμπερτ, έτσι δεν είναι;
Λυπάμαι πολύ.
Την τελευταία φορά από το καθαριστήριο μου επέστρεψαν μόνο το λεκέ.
Και να'μαστε, όπως λένε.
Δεν κάθεστε, κυρία Λάμπερτ;
Έχω κάτι εδώ...
Έχω συκώτι, συκώτι, κοτόπουλο και συκώτι.
Όχι, σας ευχαριστώ.
Κυρία Λάμπερτ, γνωρίζετε τι είναι η CΙΑ;
Δεν φαντάζομαι ότι είναι αεροπορική εταιρία, έτσι;
Κεντρική Υπηρεσία Πληροφοριών.
- Εννοείτε κατασκόπους; - Μόνο που εμείς τους λέμε πράκτορες.
- "Εμείς"; Εννοείτε ότι εσείς... - Κάποιος πρέπει να το κάνει.
Απλά δεν πίστευα ότι κάνει να το παραδεχτείτε.
Δεν είμαι πράκτορας, είμαι διοικητικός...
ένας γραφειοκράτης...
Προσπαθώ να διοικήσω ένα γραφείο με κουρασμένους άντρες και πενιχρά μέσα.
Το Κογκρέσο πιστεύει ότι ένας κατάσκοπος...
Πράκτορας...
Ναι...Ότι χρειάζεται μόνο έναν κώδικα και χάπια κυανίου.
Τι σχέση έχω εγώ με όλα αυτά κ. Μπαρτόλομιου;
Ο άντρας σας ήταν καταζητούμενος από την κυβέρνηση των ΗΠΑ.
- Μου δίνετε ένα σάντουιτς, παρακαλώ; - Κοτόπουλο ή συκώτι;
Κοτόπουλο.
Πιο συγκεκριμένα, κα. Λάμπερτ, ήταν καταζητούμενος αυτού του γραφείου.
- Αυτό ήταν λοιπόν. - Ναι.
Εμείς βέβαια τον γνωρίζαμε με το πραγματικό του όνομα...Τσαρλς Βος.
Λοιπόν, κυρία Βος...
θα ήθελα να δείτε αυτή τη φωτογραφία για λίγο...
και να μου πείτε αν αναγνωρίζετε...
Παρεμπιπτόντως την είδατε αυτή; Ο Σκοτ, η Κάθι και ο Χαμ ο νεότερος.
- Πολύ γλυκά. - Δεν είναι;
- Λοιπόν κυρία Βος... - Σας παρακαλώ, μην με φωνάζετε έτσι...
- Στο πιστοποιητικό γράφει "Λάμπερτ". - Με συγχωρείτε... Κυρία Λάμπερτ...
Μπορείτε να μου πείτε αν αναγνωρίζετε κάποιον στη φωτογραφία;
Μια στιγμή, κοιτάξτε καλά.
- Είναι ο Τσαρλς. - Πολύ καλά.
- Πότε τραβήχτηκε η φωτογραφία; - Το 1944.
Τον επόμενο, σας παρακαλώ.
Αυτός ήταν στην κηδεία χθες. Ένας ψηλός με το κοτλέ κουστούμι.
- Το όνομα "Τεξ Πένταλ" σας λέει κάτι; - Όχι.
- Θέλετε λίγο κρασί; - Όχι, ευχαριστώ.
Τον επόμενο...
Ήταν και αυτός χθες, με λιγότερα μαλλιά, αλλά ήταν αυτός.
- Τον γνωρίζετε τον Λίοπολντ Γκίντεον; - Όχι.
Τον τελευταίο, παρακαλώ.
Να ένα πρόσωπο που δεν ξεχνιέται.
- Ήταν και αυτός χθες. - Χέρμαν Σκόμπι.
- Ούτε αυτόν τον είχατε δει πριν; - Ευτυχώς, όχι.
Φοβάμαι ότι διατρέχετε μεγάλο κίνδυνο.
- Μα γιατί να κινδυνεύω εγώ; - Είστε η γυναίκα του Τσαρλς Βος.
Τώρα που πέθανε είστε το μόνο τους στοιχείο.
Κ. Μπαρτόλομιου, αν προσπαθείτε να με φοβίσετε...
τα καταφέρνετε πολύ καλά!
Να κάνετε ό,τι σας πούμε... είναι η μόνη σας ευκαιρία...
Ευχαρίστως, αλλά δεν μου είπατε τι θέλετε.
Αλήθεια; Δεν σας είπα;
Μα, είναι τα λεφτά κυρία Λάμπερτ, τα λεφτά.
Τα 250.000 δολλάρια που πήρε από τη δημοπρασία ο Τσαρλς Βος.
Αυτοί οι τρεις άντρες τα θέλουν και τα θέλουν πάρα πολύ.
Μα αυτά ανήκουν στον Τσαρλς, όχι σε αυτούς.
Θα ήθελα να σας δω να προσπαθείτε να τους πείσετε γι'αυτό.
Μα τότε ποιών είναι; Δικά του ή δικά τους;
Δικά μας!
Ο Τσαρλς Βος έκλεψε 250.000 δολλάρια από την αμερικανική κυβέρνηση.
- Φοβάμαι πως τα θέλουμε πίσω. - Μα δεν τα έχω εγώ.
Αυτό αποκλείεται, κυρία Λάμπερτ.
Είστε η μόνη που θα μπορούσε να τα έχει.
Κ. Μπαρτόλομιου, αν είχα 250.000 δολλάρια, πιστέψτε με, θα το ήξερα!
Παρ'όλα αυτά, κυρία Λάμπερτ, τα έχετε.
Εννοείτε ότι όλα αυτά τα λεφτά βρίσκονται κάπου.
Σε επιταγή ή θυρίδα ή σε απόκομμα παραλαβής αποσκευών...
Ψάξτε το, κυρία Λάμπερτ, σίγουρα θα το βρείτε, ψάξτε το!
Ψάξτε το πολύ και όσο πιο γρήγορα μπορείτε.
Μπορεί να μην έχετε πολύ χρόνο.
Αυτοί οι τρεις γνωρίζουν ότι έχετε τα λεφτά όπως ακριβώς και εμείς.
Δεν θα είστε ασφαλής, έως ότου μας επιστραφούν τα λεφτά, καταλάβατε;
Σε αυτόν τον αριθμό μπορείτε να με βρίσκετε, μέρα ή νύχτα.
Είναι απευθείας γραμμή για το γραφείο... και το διαμέρισμά μου.
Σας παρακαλώ να μην πείτε σε κανέναν για την επίσκεψή σας εδώ...
Μπορεί να αποβεί μοιραίο για αυτούς όπως και για σας.
Όπως σας είπα, κυρία Λάμπερτ, βρίσκεστε σε σοβαρό κίνδυνο...
Λυπάμαι πολύ που το λέω αυτό, αλλά...
Σας παρακαλώ να θυμάστε τι συνέβη στο σύζυγό σας.
- Γεια. - Γεια σου, Πήτερ.
Δεν μου είπες να σε συναντήσω σε κείνη τη γωνία;
Συγνώμη αλλά άκουσα τα παιδιά να γελάνε.
- Καταλαβαίνεις γαλλικά; - Ούτε λέξη.
Ακόμα προσπαθώ με τα αγγλικά.
Είναι ένα παντρεμένο ζευγάρι.
Το καταλαβαίνω αυτό, χτυπιούνται μεταξύ τους.
Ποιός είναι αυτός με το καπέλο;
Είναι ένας αστυνομικός.
Θέλει να συλλάβει τη Τζούλι για το φόνο του Παντς.
Και τώρα τι λέει;
Ότι είναι αθώα, ότι δεν τον σκότωσε.
- Σίγουρα τον σκότωσε. - Την πιστεύω.
- Ποιος ήταν αυτός; - Ο Παντς, φυσικά.
Μα νόμιζα ότι είχε σκοτωθεί.
Απλά προσποιείται για να της δώσει ένα μάθημα.
Μόνο που είναι νεκρός Πήτερ, τον είδα, δεν προσποιείται.
Κάποιος τον έσπρωξε από ένα τραίνο.
Ο Τσαρλς ήταν μπλεγμένος σε κάτι φοβερό.
- Τι θα κάνω; - Μακάρι να με αφήσεις να σε βοηθήσω.
Ακούγεται πολύ δύσκολο για να το χειριστεί μια νέα γυναίκα μόνη της.
Τι λες να μου αναθέσεις για να σου φτιάξω το κέφι;
Αρχίζοντας από απόψε;
Απόψε όπως και κάθε βράδυ στο κλαμπ μας, η παράσταση είστε εσείς.
Τι συμβαίνει;
Ψυχαγωγία, προφανώς η παράσταση είμαστε εμείς. Έλα.
- Τι εσύ και εγώ; - Όλοι.
Έχουμε δυο ομάδες και για κάθε μια υπάρχει ένα πορτοκάλι.
Δίνετε το πορτοκάλι στο άτομο πίσω σας χωρίς να χρησιμοποιήσετε χέρια.
- Η κυρία Λάμπερτ; - Ποιός είστε;
- Δεν σας είπε ο Τσαρλς; - Τι να μου πει;
Δεν σας ανήκουν, το ξέρετε αυτό, έτσι δεν είναι;
- Δεν ξέρω τίποτα. - Κυρία Λάμπερτ!
Μια από αυτές τις μέρες μπορεί να βρεθείτε νεκρή.
- Αφήστε με ήσυχη. - Νεκρή, κυρία Λάμπερτ, όπως ο Τσαρλς.
Σταματήστε.
- Τι έγινε; - Να...μου πάτησε το πόδι.
- Με συγχωρείτε. - Περίμενε, δεν θα αργήσω.
Δεν το ήθελα.
Κ. Μπαρτόλομιου είμαι η Ρετζίνα Λάμπερτ...
μόλις είδα έναν από αυτούς τους άντρες...
Με ακούτε;
Κ. Μπαρτόλομιου, είμαι η Ρετζίνα Λάμπερτ και μόλις...
- Γεια χαρά. - Τι θέλεις;
- Πλάκα μού κάνεις; - Όχι.
Ελάτε τώρα, κυρία Λάμπερτ.
Ξέρετε τι είναι και μάλιστα θα μου το φέρετε...
γιατί ξέρετε ότι δεν αστειεύομαι.
Δεν αστειεύομαι καθόλου.
Μην κάνετε πολύ φασαρία, κυρία Λάμπερτ.
Τα πράγματα μπορεί να γίνουν πολύ χειρότερα.
Μου ανήκει, κυρία Λάμπερτ και εσείς θα μου το δώσετε.
Αλλιώς η ζωή σας δεν θα αξίζει τίποτα. Καταλαβαίνετε τι σας λέω;
Σταματήστε, σας παρακαλώ.
- Σκεφτείτε το καλά. - Είσαι τρελός, τελείως τρελός.
Τι συμβαίνει;
Τι κάνεις εδώ;
Περνώ ένα νευρικό κλονισμό.
Στάσου, περίμενα αρκετά. Τι έγινε εκεί;
Δεν είμαι σίγουρη ότι μπορώ να σου πω.
Τι σημαίνει αυτό;
Μου είπε ότι αν μιλήσω μπορεί να αποβεί μοιραίο για όλους.
- Ποιος το είπε αυτό; - Αυτός που δεν μπορώ να πω.
- Σταμάτα αυτές τις βλακείες. - Μη με φοβίζεις, όλοι με φοβίζουν.
- Δεν σε φοβίζω. - Μου είπες ότι είναι βλακείες.
Δεν είναι βλακεία να σε δολοφονούν εν ψυχρώ.
Γιατί δεν το δοκιμάζεις;
- Με πας μέχρι την πόρτα μου; - Φυσικά.
Ωραίο μέρος για να κάνεις φίλους.
Μου είπες ότι ο σύζυγός σου ήταν μπλεγμένος σε κάτι.
Πώς ξυρίζεσαι εδώ;
Τι ήταν;
- Τι ήταν, ποιο; - Αυτό που ήταν μπλεγμένος.
Ξέρω ότι σου ζητώ να βάλεις τη φαντασία σου να δουλέψει...
αλλά δεν μπορείς για λίγο να φανταστείς ότι είμαι γυναίκα...
’κου, ήδη μπορούν να σε συλλάβουν για μεταφορά ανηλίκου.
- Εδώ είμαστε. - Πού;
- Στο δρόμο σου. - Τι λες για άλλη μια βόλτα;
Τι λες να βγούμε από εδώ; Έλα, μικρή, έξω.
- Δεν θα περάσεις για λίγο μέσα; - Όχι, δεν θα έρθω.
Ξέρεις δεν δαγκώνω, εκτός και αν χρειάζεται.
- Θα σου άρεσε καμιά ξυλιά; - Θα σου άρεσε μια μπουνιά στη μύτη;
- Μη μου φέρεσαι σαν να είμαι παιδί. - Σταμάτα να συμπεριφέρεσαι έτσι.
Αν θες να μου πεις τι έχεις, καλώς, αν όχι...
είμαι κουρασμένος, είναι αργά και θέλω να κοιμηθώ.
- Ξέρεις τι σου συμβαίνει; - Όχι, τι;
Τίποτα.
- Πού βρίσκεται, κυρία μου; - Δεν ξέρω.
Το θέλω.
Δώστο μου, μου ανήκει.
Κάποιος προσπάθησε να με σκοτώσει.
Πήτερ, είσαι καλά;
- Χτύπησες; - Στραμπούληξα την περηφάνια μου.
- Εσύ πώς είσαι; - Φοβισμένη.
Θα τα καταφέρεις. Πού πήγε;
- Έξω από το παράθυρο, φαντάζομαι. - Κλείδωσε την πόρτα...
Μην αφήσεις κανένα να μπει, εκτός από εμένα.
- Κλείσε τα παράθυρα μόλις βγω. - Πρόσεχε.
Αυτό θα έλεγα και εγώ.
- Τι συμβαίνει, Πάμελα; - Πάλι το ίδια...
Ένας ξένος με κοίταξε από το παράθυρο και έφυγε.
Κρίμα, Πάμελα.
Αυτή ήταν πολύ χαζή κίνηση.
Αν μας ενημέρωνε ότι θα την συνόδευε στο δωμάτιο της...
θα κάναμε κάτι να τον απασχολήσουμε.
Όταν πας εκεί μόνος σου...
τι περίμενες να κάνει, να έρθει και να σου σφίξει το χέρι;
Χαζή κίνηση, Χέρμαν, χαζή κίνηση.
Ναι, ήταν χαζή κίνηση, Χέρμαν.
- Τι σου συμβαίνει; - Θέλεις και άλλες;
Αφήστε τα αυτά. Πήρες τα λεφτά;
Πώς, με τους αδελφούς Μαρξ πάνω από το κεφάλι μου;
Νόμιζα ότι κάναμε μια συμφωνία.
Με εμπιστεύεται. Αν έχει τα λεφτά θα μου το πει.
- Απλά αφήστε με μόνο μου. - Εμείς πήραμε όλα τα ρίσκα.
Τα χρήματα ανήκουν σε εμάς, όχι σε αυτόν.
Μην γίνεσαι ισχυρογνώμων, Χέρμαν.
Το 1/3 του τίποτα είναι το τίποτα. Σκέψου το και αποφάσισε.
Με περιμένει.
’λλες 24 ώρες δεν νομίζω να μας πειράζουν.
Δεν θα πρέπει μετά από όλα αυτά τα χρόνια.
Τότε θα τα πάρει από το δικό σας μερίδιο, όχι από το δικό μου.
Όχι από το δικό μου.
Έχει κανείς σας το διπλανό του δωμάτιο;
- Ναι, εγώ. Γιατί; - Βρες άλλο δωμάτιο, το θέλω.
Αν βρεις τα λεφτά...
δεν θα ξεχάσεις να το πεις στους φίλους σου, έτσι;
Μην ανησυχείς.
Δεν ανησυχώ. Βλέπεις αυτόν τον τύπο εδώ...
Αυτός ανησυχεί. Και είναι πιο κακός από εμένα.
- Ποιος είναι; - Ο Πήτερ.
Δεν βρήκα ούτε ίχνος του.
Γιατί δεν με εμπιστεύεσαι. Πες μου τι συμβαίνει.
Είναι ένας από τρεις άντρες...
Πιστεύουν ότι έχω 250.000 δολλάρια που τους ανήκουν.
- Συνέχισε. - Αυτό είναι όλο.
Όχι, δεν είναι. Πού είναι τα λεφτά;
Δεν ξέρω. Σκότωσαν τον Τσαρλς για να τα βρουν...
αλλά δεν πρέπει να τα είχε μαζί του στο τρένο.
- Νομίζουν ότι τα άφησε σε εσένα. - Δεν τα άφησε.
Έψαξα παντού και αν δεν τα βρω θα με σκοτώσουν.
Δεν θα το κάνουν. Δεν θα τους αφήσω.
Πήτερ, βοήθησέ με. Μόνο εσένα μπορώ να εμπιστευθώ.
Θα σε βοηθήσω.
Στο είπα. Έλα τώρα.
Πεινάω τόσο, μου έρχεται να λιποθυμήσω.
- Και έβρεξα το κουστούμι σου. - Δεν πειράζει, είναι αδιάβροχο.
Σκούπισε τα μάτια σου.
Υποσχέσου μου ότι δεν θα μου πεις ποτέ ψέματα όπως ο Τσαρλς.
Γιατί οι άνθρωποι λένε ψέματα.
Συνήθως γιατί δεν μπορούν να πάρουν αυτό που θέλουν με την αλήθεια.
Εσύ λες ψέματα;
Εμπρός;
Είμαι αυτός που ήταν πριν από λίγο στο δωμάτιό σας.
- Τι θέλετε; - Ποιος είναι;
Αυτός που πάλεψες πριν.
- Είναι ο Ντάιλ μαζί σου; - Ποιος;
Αυτός που πάλεψα. Ο Ντάιλ, αυτό είναι το όνομά του.
Τι συμβαίνει, είναι ακόμα εκεί;
Ναι.
- Ακριβώς. - Τι λέει;
Μην τον εμπιστεύεστε. Μην του πείτε τίποτα.
Θέλει τα λεφτά.
Τι έγινε;
Είπε ότι θα με σκοτώσει αν δεν του δώσω τα λεφτά.
Μην το πάρεις στα σοβαρά.
Απλά προσπαθεί να σε τρομάξει.
- Το πίστεψα. - Είναι απλά λόγια.
Και τα λόγια μπορούν να πληγώσουν.
Το ξέρω. Προσπάθησε να κοιμηθείς. Θα σου κάνει καλό.
Μην ανησυχείς. Έκλεισα το διπλανό δωμάτιο.
Θα είσαι εντάξει.
Αν χρειαστείς κάτι, χτύπα τον τοίχο.
Καλύτερα να κλειδώσεις. Καληνύχτα.
Μα είμαι ήρεμη, κ. Μπαρτόλομιου, αυτό που λέω είναι...
- ...ότι υπάρχει και κάποιος άλλος. - Ορίστε;
Κάποιος που δεν ήταν στη φωτογραφία που μου δείξατε.
Λέει ότι τον λένε Πήτερ Τζόσουα, αλλά τον λένε Ντάιλ.
- Είστε ακόμα εκεί; - Ναι, μάλιστα, κυρία Λάμπερτ...
αλλά δεν ξέρω ποιος είναι αυτός ο κ. Ντάιλ, αλλά...
μπορεί να κάναμε λάθος για το ποιος σκότωσε τον σύζυγό σας.
Εννοείτε ότι μπορεί να ήταν αυτός;
Κ. Μπαρτόλομιου, θα φύγω με την επόμενη πτήση...
Δεν θα περιμένω να με σκοτώσουν και μένα.
Ηρεμήστε, κυρία Λάμπερτ, ηρεμήστε.
Πού βρίσκεστε; Θα μπορούσατε να με συναντήσετε στην αγορά;
Απέναντι στο Σαν Νιου Στας. Σε ένα τέταρτο.
Θα είμαι εκεί σε ένα τέταρτο.
Ακολούθησε το ταξί.
- Σας ακολούθησαν; - Ναι, ο Ντάιλ, αλλά του ξέφυγα.
Νομίζω ότι οι γυναίκες είναι καλύτεροι κατάσκοποι.
Πράκτορες.
- Έχει όπλο, κ. Μπαρτόλομιου. - Όχι.
- Μα το είδα. - Δεν είναι το στιλ του Καρς Ντάιλ.
Μόνο ένας Ντάιλ συνδέεται με αυτήν την ιστορία, ο Κάρσον Ντάιλ.
Εννοείτε ότι το γνωρίζατε από την αρχή;
Αρκετά για γίνεις χορτοφάγος.
Από τύχη μόνο δεν κρέμομαι δίπλα σε ένα από αυτά.
Γιατί δεν μου είπατε ότι ξέρατε για τον Ντάιλ;
Δεν το θεώρησα σημαντικό γιατί είναι νεκρός.
Κ. Μπαρτόλομιου, τι ακριβώς συμβαίνει;
Το 1944 πέντε μέλη της ΟSS, της κατασκοπευτικής μονάδας...
διατάχθηκαν να περάσουν πίσω από τις γερμανικές γραμμές...
με σκοπό να παραδώσουν 250.000 δολλάρια σε χρυσό στη Γαλλική αντίσταση.
Αυτοί οι πέντε ήταν ο άντρας σας, ο Τσαρλς...
οι τρεις που εμφανίστηκαν στη κηδεία του χθες...
και ο Κάρσον Ντάιλ.
Αντί να παραδώσουν τον χρυσό, τον έκλεψαν.
- Πώς; - Τον έθαψαν.
Και μετά ανέφεραν ότι έπεσε στα χέρια των Γερμανών.
Μετά από τον πόλεμο θα τον ξέθαβαν και θα το μοίραζαν στα πέντε.
- 250 χιλιάδες δολλάρια έτσι απλά. - Μου δίνετε ένα τσιγάρο;
Δεν τα αντέχω, είναι σαν να πίνεις καφέ μέσα από πέπλο.
Όλα πήγαν καλά μέχρι που έθαψαν τον χρυσό...
Πριν όμως να καταφέρουν να φύγουν έπεσαν σε γερμανική ενέδρα.
Ένα πολυβόλο έκοψε το δεξί χέρι του Σκόμπι...
και ο Κάρσον Ντάιλ έφαγε μια στο στομάχι.
- Τι είχε αυτό; - Τίποτα.
Τι έγινε μετά;
Έχετε ιδέα πόσο κοστίζουν αυτά...;
Συνεχίστε, κ. Μπαρτόλομιου. Τι έγινε μετά;
Ο Κάρσον ήταν νεκρός, αλλά ο Σκόμπι μπορούσε να ταξιδέψει.
- Η σούπα για ποιον είναι; - Για μένα.
- Πού έμεινα; - Στο ότι ο Κάρσον Ντάιλ ήταν νεκρός.
Ο Ντάιλ ήταν νεκρός.
Οι άλλοι γύρισαν στη βάση και περίμεναν το τέλος του πολέμου.
Μόνο που ο Τσαρλς δεν μπορούσε να περιμένει όσο οι άλλοι.
Τους πρόλαβε, πήρε τον χρυσό και εξαφανίστηκε.
Ο Γκίντεον, ο Τεξ και ο Σκόμπι χρειάστηκαν πολύ καιρό για να τον βρουν.
Αφού τα κλέψανε αυτά τα λεφτά γιατί δεν τους συλλαμβάνετε;
Ξέρουμε τι συνέβη από πληροφορίες που μπορέσαμε να συλλέξουμε.
Ακόμα δεν έχουμε αποδείξεις.
Και τι σχέση έχει μ' αυτά η CΙΟ;
CΙΑ, κυρία Λάμπερτ.
Είναι μια προέκταση του ΟSS. Είναι δικά μας λεφτά και τα θέλουμε.
Λυπάμαι, κ. Μπαρτόλομιου, αλλά δε μου είπατε τίποτα που να με μεταπείθει.
Εγκαταλείπω το Παρίσι απόψε.
Δεν θα σας το συνιστούσα, κυρία Λάμπερτ.
Σκεφτείτε τι συνέβη στο σύζυγό σας όταν προσπάθησε να φύγει.
Αυτοί οι άντρες θα σας ακολουθούν όπου και αν πάτε.
Δεν βλέπω το λόγο να αλλάξετε ξενοδοχείο.
Σας παρακαλώ, βοηθήστε μας. Η κυβέρνησή σας στηρίζεται σε σας.
Αν είναι να πεθάνω, ας πεθάνω για την πατρίδα μου.
Έτσι μπράβο.
Τώρα, θέλω να κάνετε αυτό...
θέλουμε να μάθουμε ποιος είναι αυτός που παριστάνει τον Ντάιλ.
Θέλω να το μάθετε.
- Γιατί εγώ; - Είστε ιδανική. Σας εμπιστεύεται.
Εξάλλου...
εσείς το είπατε, οι γυναίκες είναι οι καλύτεροι κατάσκοποι.
Πράκτορες.
Γιατί με ακολουθείτε; Μοιάζει με παρέλαση. Σταματήστε το!
Πώς είστε, τι κάνετε, πότε ήρθατε;
Είναι πολύ ωραία πόλη. Περνάτε καλά;
Αν δεν σταματήσετε θα φωνάξω την αστυνομία.
Ντάιλ, παρακαλώ, Ν-Τ-Α-Ι-Λ.
Μάλιστα, κ. Ντάιλ, θυμάμαι.
- Λυπάμαι, δεν υπάρχει κάτι για εσάς. - Ευχαριστώ.
Κ. Ντάιλ, σας ζητούν στο τηλέφωνο, καμπίνα 4.
- Παρακαλώ. - Καλημέρα, κ. Ντάιλ.
- Ρέτζι; - Το μόνο μου όνομα...εσύ;
Τέρμα τα παιχνίδια. Με κατάλαβες. Τι θέλεις να μάθεις;
Το γιατί μου είπες ψέματα.
Έπρεπε. Δεν ήξερα αν ήσουν κι εσύ στο κόλπο.
- Προσπαθώ να βρω ποιος είσαι... - Μα ξέρεις το όνομά μου. Ντάιλ.
- Ο Κάρσον Ντάιλ είναι νεκρός. - Και βέβαια είναι.
Ήταν ο αδελφός μου.
Ο αδελφός σου;
Ο στρατός πιστεύει ότι τον σκότωσαν οι Γερμανοί.
Αλλά εγώ νομίζω ότι το έκαναν αυτοί.
Ο Τεξ, ο Γκίντεον, ο Σκόμπι και ο σύζυγός σου.
Επειδή δεν ήθελε να ακολουθήσει το σχέδιό τους να κλέψουν τον χρυσό.
Απείλησε ότι θα τους καταδώσει και αυτοί τον σκότωσαν.
Προσπαθώ να το αποδείξω.
Νομίζουν ότι είμαι μαζί τους αλλά δεν είμαι, Ρέτζι...
Είμαι με το μέρος σου, πρέπει να το πιστέψεις.
Πώς μπορώ, αφού μου είπες ψέματα, ακριβώς όπως και ο Τσαρλς...
και μου το είχες υποσχεθεί. Θέλω να σε πιστέψω, Πήτερ...
Δεν μπορώ να σε λέω έτσι. Θα πάρει καιρό να συνηθίσω το νέο σου όνομα.
Ποιο είναι άραγε;
Εμπρός;
Κάνε μια κίνηση ή μίλα σε κάποιον και σε σκότωσα.
Θα τσαλακώσεις το αδιάβροχό σου.
Πάρτε το επόμενο, παρακαλώ.
Πρόσεχε. Μην χτυπήσεις το κεφάλι σου.
Μπες εκεί μέσα.
Εντάξει. Γύρνα.
Κάθισε.
- Και τώρα; - Περιμένουμε.
Με το στόμα κλειστό.
Συγγνώμη γι' αυτό.
Εντάξει. Επάνω.
- Να χτυπήσω; - ’νοιξε.
Και συνέχισε να προχωράς.
Τουλάχιστον ας αξίζει η θέα.
Πολύ ωραία... και τώρα τι κάνουμε;
Το φοβόμουν αυτό.
Θα σου δώσω μια ευκαιρία, Ντάιλ.
Κάτι παραπάνω από ό,τι μου έδωσες εσύ.
Πού είναι τα λεφτά;
Γι'αυτό με ανέβασες εδώ πάνω; Για να με ρωτήσεις αυτό;
- Αυτή τα έχει. - Εγώ λέω ότι τα έχετε και οι δυο.
’λλη μια φορά, Ντάιλ.
Πού είναι;
Ας υποθέσουμε ότι τα έχω, που δεν ισχύει...
πιστεύεις ότι θα σου τα έδινα έτσι απλά;
Κάνε ένα βήμα πίσω.
- Πίσω προς τα πού; - Αυτό είναι το νόημα.
Μια στιγμή. Για ηρέμησε.
Χέρμαν;
Τι;
- Πώς τα πας; - Εσύ πως λες;
Αν βαρεθείς, γράψε στον τοίχο εκατό φορές "Αγάπα τον πλησίον σου".
Κύριε, την επόμενη φορά, χρησιμοποιήστε τη κλειδαρότρυπα.
- Εσύ είσαι; - Ναι.
- Θα ανοίξεις; - Ναι, ένα λεπτό.
Δεν ξέρεις ότι είναι αγένεια να αφήνεις τον άλλο στο τηλέφωνο;
Τι έγινε;
Συνάντησα κάποιον με κοφτερά νύχια.
Ο Σκόμπι;
Τον άφησα να κρέμεται στην Αmerican Εxpress.
Πέρασε. Έχω κάτι που θα σε πονέσει πολύ.
Είσαι απ' αυτά τα κορίτσια που θα'χαν κάτι τέτοιο.
Κάθισε.
- Για ένα λεπτό. Τι είναι αυτό; - Κάτι θαυμάσιο.
Θα σε πονέσει πολύ περισσότερο...
- ...απ' ό,τι εμένα! - Το φαντάζομαι.
- ’κουσες κάτι να σκίζεται; - Όχι.
Παράξενο.
- Ήρθα μόνο για μια εκτίμηση. - Κάθισε ήσυχος.
Δεν είναι τόσο άσχημο.
Για λίγες μέρες δεν θα μπορείς να ξαπλώνεις στην πλάτη σου.
Μετά θα μπορείς να λες ψέματα σε κάθε στάση.
Δεν θα πονέσει.
Έχεις κάτι να δαγκώσω, όπως κάνουν στις ταινίες;
Είσαι πράγματι ο αδελφός του Κάρσον Ντάιλ;
Θα ήθελες να δεις το διαβατήριό μου;
Το διαβατήριο! Τι είδους απόδειξη είναι αυτή;
- Θέλεις να δεις το τατουάζ μου; - Ναι.
Εντάξει, θα περάσουμε από εκεί.
Μπορείς να μου πεις ποιο είναι το όνομά σου αυτή την εποχή;
Αλεξάντερ.
- Εντάξει, Αλεξάντερ, τελειώσαμε. - Ωραία.
Είσαι ένας καινούργιος άντρας.
Λυπάμαι που ο παλιός δεν μπορούσε να σου πει την αλήθεια.
Έπρεπε να μάθω αν ήσουν στο κόλπο.
- Υπάρχει κυρία Ντάιλ; - Ναι.
Έχουμε χωρίσει.
- Μιλάς για τον Πήτερ Τζόσουα. - Είμαι το ίδιο δύσκολος.
’λεξ, πώς μπορείς να καταλάβεις αν κάποιος λέει ψέματα;
- Δεν μπορείς. - Θα υπάρχει κάποιος τρόπος.
Υπάρχει ένα παλιό αίνιγμα με δυο φυλές ινδιάνων.
Οι λευκοπόδαροι λένε την αλήθεια και οι μαυροπόδαροι λένε ψέματα.
Μια μέρα γνωρίζεις έναν ινδιάνο και λες: Γεια σου, ινδιάνε...
είσαι ειλικρινής λευκοπόδαρος ή ψεύτης μαυροπόδαρος;
Σου λέει: Ειλικρινής λευκοπόδαρος. Τι είναι τελικά;
- Δεν μπορείς να δεις τα πόδια του; - Φοράει μοκασίνια.
- Είναι ειλικρινής λευκοπόδαρος. - Γιατί όχι ψεύτης μαυροπόδαρος;
- Εσύ τι είσαι; - Ειλικρινής λευκοπόδαρος.
Πέρασε.
- Κάθισε. - Θέλεις να δεις τα πόδια μου;
Σταμάτα, Ρέτζι, κι άκουσέ με...
Η πατρική συμβουλή! Ξεχνάς ότι είμαι ήδη χήρα.
Το ίδιο και η Ιουλιέτα στα 15.
- Αλλά δεν είμαι 15. - Αυτό είναι, μου πέφτεις μεγάλη.
- Δεν μπορείς να σοβαρευτείς; - Μόλις είπες μια απαίσια λέξη.
- Τι είπα; - Σοβαρός.
Για κάποιον στην ηλικία μου είναι το τελευταίο που θέλει να ακούσει.
Δεν θέλω να σοβαρευτώ και δε θέλω και εσύ να σοβαρευτείς.
Θα περάσουμε όλη την ημέρα επιπόλαια, τι λες γι' αυτό;
Ρέτζι, σταμάτα.
- Τι κάνεις τώρα; - Σταματάω.
- Ποιος στο είπε αυτό; - Εσύ.
Δεν τελείωσα με τα παράπονα ακόμα.
- Σταμάτα. - ’λεξ, νομίζω ότι σ' αγαπώ.
- Χτυπάει το τηλέφωνο. - Δεν πειράζει.
Όποιος και αν είναι δεν θα τα παρατήσει, ούτε κι εγώ.
Έλα, απάντησε.
Εμπρός.
Λυπάμαι...
έτρωγα κάτι.
Θα το εκτιμούσα αν περνούσατε από το δωμάτιο 46 για λίγο.
- Μπορείτε να μου πείτε γιατί; - Ναι.
Ένας μικρός γύρω στα έξι ή επτά...
ζητάει τη θεία του τη Ρέτζι. Δεν είναι χαριτωμένο;
Κρατάνε τον Ζαν Λουί!
Έρχομαι αμέσως.
Κάνε κάτι με τον μικρό, έχει μουδιάσει το πόδι μου!
- Είσαι πραγματικός καουμπόης; - Φυσικά, μικρέ.
Και πού είναι το όπλο σου;
Κρύψ'το αυτό!
Γεια σας, κυρία Λάμπερτ.
- Αυτόν ποιος τον προσκάλεσε; - Χέρμαν, προσγειώθηκες καλά βλέπω!
- Πρέπει να τηλεφωνήσω στη Σιλβί. - Θα πρέπει να περιμένετε.
- Είναι η μητέρα του. - Όχι για πολύ αν δεν μας απαντήσετε.
- Δεν πρόκειται για παιχνίδι. - Θέλω τα λεφτά τώρα.
Ηρέμησε και σταμάτα να απειλείς το παιδί.
Δεν έχει αυτό τα λεφτά, ούτε και η κυρία Λάμπερτ.
Τότε ποιος τα έχει;
Δεν ξέρω Χέρμαν, ίσως εσύ.
Εγώ;
Ή εσύ...
- Ή αυτός. - Είναι γελοίο.
’κου τι λέει! Έχει τρελαθεί.
Περιμένετε.
Ας υποθέσουμε ότι κάποιος από σας βρήκε τον Τσαρλς στο Παρίσι...
Έπεσε πάνω του τυχαία...
Τον ακολούθησε όταν προσπάθησε να το σκάσει...
Τον στρίμωξε και τον εκσφενδόνισε χωρίς να πει τίποτα στους άλλους...
για να πάρει μόνος του τα λεφτά.
Αν το έκανε κάποιος από μας, θα ήταν ακόμα εδώ;
Θα έπρεπε, δεν το βλέπεις;
Αν έφευγε, θα παραδεχόταν την ενοχή του.
Όποιος κι αν ήταν θα παρίστανε ότι ψάχνει για τα λεφτά...
και θα περίμενε μέχρι οι υπόλοιποι να βαρεθούν και να τα παρατήσουν.
Προσπαθεί να μας μπερδέψει. Σας λέω ότι αυτός τα έχει.
Γιατί δεν ψάχνουμε τα δωμάτιά τους;
- Εντάξει. - Γιατί χάνουμε χρόνο τότε;
Όσο θα περιμένουμε, θα ψάξουμε τα δικά σας.
Όχι το δικό μου.
Χέρμαν, κρύβεις κάτι;
Τότε δεν υπάρχουν αντιρρήσεις.
- Ορίστε το κλειδί μου. - Θα το πάρω εγώ.
Το δικό μου δωμάτιο είναι ανοιχτό.
Σαν στο σπίτι σας.
Ας αρχίσουμε.
Έλα, Ζαν Λουί, πάμε...
- Ποιον ψηφίζεις; - Τον Σκόμπι, αυτός είχε αντιρρήσεις.
Θα ψάξω τα δωμάτια του Τεξ και του Γκίντεον.
Πάρε μαζί σου τον Ζαν Λουί και κλείδωσε την πόρτα.
Έλα, Ζαν Λουί, θα παίξουμε το παιχνίδι του θησαυρού.
- Είναι τα πράγματα του Τσάρλι. - Έτσι φαίνεται.
- Να φωνάξουμε τον Χέρμαν; - Για ποιο λόγο;
Αν δεν είναι εδώ, γιατί να τον ενοχλήσουμε;
Κι αν είναι;
Γιατί να τον ενοχλήσουμε;
- Δεν λείπει τίποτα; - Όχι, όλα είναι εδώ...
Η αστυνομία μας έχει έτοιμο και κατάλογο
Τίποτα απ' αυτά δεν αξίζει 250 χιλιάδες δολλάρια.
Τίποτα, εκτός και αν είμαστε τυφλοί.
Συνέχεια μου υπενθυμίζω ότι κλέψαμε πολλά λεφτά, αλλά...
μέχρις στιγμής δεν έχω δει ούτε σεντ.
Νομίζεις ότι ψάχνουμε σε λάθος μέρος;
Τι εννοείς;
Ας υποθέσουμε ότι κάποιος από εμάς τα έχει βρει, όπως είπε ο τύπος.
Θα ήταν πολύ κακόγουστο, μιας και είμαστε βετεράνοι του ίδιου πολέμου.
Το ξέρεις ότι αν τα είχα εγώ, θα σου το έλεγα.
Φυσικά, όπως και εγώ θα έκανα το ίδιο.
Σίγουρα και αυτό ισχύει και για τον Χέρμαν.
- Φυσικά. - Φυσικά.
Είναι μια χαρά, απλά έλα όσο το δυνατόν πιο γρήγορα.
Αν είχες ένα θησαυρό πού θα τον έκρυβες;
- Θα τον έθαβα στον κήπο. - Ναι, αλλά αυτός δεν έχει κήπο.
- Ούτε κι εγώ. - Δεν έχεις;
Αν έπρεπε να τον κρύψεις σ' αυτό το δωμάτιο, πού θα τον έβαζες;
- Εκεί επάνω. - Πάνω στη ντουλάπα;
Ξέρεις κάτι; Μπορεί να έχεις δίκιο.
Ελπίζω να μην βρω τίποτα τριχωτά πραγματάκια εδώ πάνω.
Κάτι υπάρχει και είναι βαρύ.
Το βρήκα, το βρήκα, το βρήκα...
Αν νομίζεις ότι θα κερδίσεις κάτι απ' αυτό, έχεις τρελαθεί.
Κερδίσαμε, κερδίσαμε, κερδίσαμε...
Το βρήκαμε, το βρήκαμε...
- Το βρήκατε; - Όχι.
- Τι εννοείς, όχι; - Ο μικρός φώναζε.
Εκεί πάνω, είναι εκεί πάνω.
Πιστέψτε με, δεν υπάρχει τίποτα εκεί πάνω.
Είναι το εφεδρικό χέρι του Χέρμαν.
- Αυτός πού είναι; - Στο δωμάτιό μου.
Καλύτερα να κρατήσεις τον μικρό στο διάδρομο.
Ποιος θα έκανε κάτι τέτοιο;
Δεν είμαι σίγουρος.
- Δεν είναι το δωμάτιό μου. - Ούτε το δικό μου.
Αυτό δεν θα αρέσει καθόλου στην αστυνομία.
Θα μπορούσαμε να τον στεγνώσουμε και να τον πάμε στο δωμάτιό του.
Δεν φαίνεται τόσο άσχημα.
Ο κακόμοιρος ο Χέρμαν, ποτέ δεν τα πήγαινε καλά με την τύχη.
Ίσως τώρα συναντηθεί κάπου με το χέρι του.
Κάποιος να πνιγεί στο κρεββάτι του; Αδύνατον.
Και με τις πιτζάμες του. Ο δεύτερος με τις πιτζάμες του.
Είναι χαζό. Σταματήστε να μου λέτε ψέματα.
Η μύτη μου, μου το λέει και δεν έχει πέσει έξω εδώ και 23 χρόνια.
Αυτή η μύτη θα με κάνει αρχηγό της αστυνομίας.
- Κ. Ντάιλ ή κ. Τζόσουα, ποιο ισχύει; - Το Ντάιλ.
Η κράτησή σας όμως είναι στο όνομα Τζόσουα.
- Δεν ξέρατε ότι αυτό είναι παράνομο; - Όχι, δεν το ήξερα.
Στην Αμερική είναι συνηθισμένο.
Κανείς δεν θα φύγει από το Παρίσι μέχρι να ξεκαθαρίσει η υπόθεση.
Σας προειδοποιώ ότι σας παρακολουθώ...
Σ' αυτή τη χώρα έχουμε ακόμα γκιλοτίνες.
Πάντα φανταζόμουν ότι η λεπίδα προκαλεί μόνο ένα τρέμουλο.
Αυτό βέβαια είναι μόνο μια εικασία.
Ελπίζω να μην το διαπιστώσει ποτέ κανείς σας.
- Ποιος λες να το έκανε, ο Γκίντεον; - Πιθανόν.
- Ή ο Τεξ; - Πιθανόν.
- Μας φώτισες! - Προσπαθώ.
- Να πάρω ένα απ' αυτά; - Από ποια;
Νομίζω ότι το έκανε ο Τεξ.
- Βανίλια και σοκολάτα. - Γιατί το νομίζεις αυτό;
Γιατί υποπτεύομαι τον Γκίντεον και συνήθως ένοχος είναι ο άλλος.
Οι γυναίκες το θεωρούν θηλυκό να είναι τόσο παράλογες;
Ποιο είναι το παράλογο σ' αυτό;
Μόλις είπες ότι είναι πάντα αυτός που δεν υποπτεύεσαι...
Υποπτεύεσαι τον Γκίντεον άρα είναι ο Τεξ...
αλλά αν υποπτεύεσαι τον Τεξ τότε ένοχος είναι ο άλλος.
Μάλλον αυτό συμβαίνει.
Με τις γυναίκες.
Λυπάμαι λίγο για τον Σκόμπι.
Δεν θα ήταν ωραίο να ήμασταν και εμείς κάπως έτσι;
Πώς, σαν τον Σκόμπι;
Όχι, σαν τον Τζιν Κέλι. Θυμάσαι που χόρευε ξένοιαστος δίπλα στο ποτάμι;
Είναι ωραίο, θέλεις λίγο;
Όχι, ευχαριστώ.
Φαντάζομαι ούτε και εσύ. Δώσ'το μου αυτό.
Συγγνώμη.
’λεξ, φοβάμαι.
Το ξέρω.
Δεν μπορώ να καταλάβω γιατί τον σκοτώσανε.
Ίσως κάποιος να θεώρησε ότι τέσσερα μερίδια ήταν πολλά.
Και γιατί αυτός ο κάποιος θα ικανοποιούνταν με τρία.
Τα θέλει όλα και αυτό σημαίνει ότι και εμείς τον εμποδίζουμε.
- Ακριβώς. - Κάτι πρέπει να κάνουμε.
Ανά πάσα στιγμή κάποιος μπορεί να μας δολοφονήσει.
Εσύ θα μπορούσες να κάνεις κάτι τέτοιο;
Να δολοφονήσω κάποιον;
Όχι, να κρεμαστείς από ένα σχοινί για να σώσεις την καλή σου...
όπως ο καμπούρης της Παναγίας των Παρισίων.
Ποιος το έβαλε αυτό εκεί;
’λλαξε γρήγορα, πεθαίνω της πείνας.
Πες μου τη θέλεις να φας για να διαλέξω το κατάλληλο κουστούμι.
Τι θέλεις;
Η ασφάλεια του ξενοδοχείου είμαι, έχετε καμιά κοπέλα εκεί μέσα;
- Είσαι ενοχλητική. - Μπορώ να περάσω;
Όχι, θέλω να κάνω ένα μπάνιο.
- Μήπως να το κάνεις καλύτερα εδώ; - Γιατί;
Δεν θα ήθελα να χρησιμοποιήσω αυτή τη μπανιέρα.
Δεν θέλω να μείνω μόνη μου, φοβάμαι.
Μια πόρτα είμαστε, αν συμβεί κάτι φώναξε.
Στην έφερα.
Έχεις ακούσει την ιστορία του αγοριού που φώναζε βοήθεια;
Το μπάνιο είναι εκεί μέσα.
Έλα, Ρέτζι, άνοιξε την πόρτα.
Αυτό είναι γελοίο. Πολλοί θα ήθελαν να χρησιμοποιήσουν το μπάνιο μου.
- Γιατί δεν φωνάζεις έναν από αυτούς; - Σε προκαλώ.
Είσαι τρελή.
- Τι κάνεις; - Βγάζω τα παπούτσια μου.
Έχεις δει κανέναν να κάνει μπάνιο με τα παπούτσια του;
Συνήθως τραγουδάω ένα ποτ-πουρί από αγαπημένα μου κομμάτια...
Καμιά παραγγελία;
- Κλείσε την πόρτα. - Δεν το ξέρω αυτό, λυπάμαι!
- Κλείσε την πόρτα. - Γιατί; Έλα να βλέπεις.
Στεγνώνει αμέσως.
Κάθε πότε το κάνεις αυτό;
Κάθε μέρα, το προτείνει και ο κατασκευαστής.
- Δεν το πιστεύω. - Είναι αλήθεια, μια στιγμή...
Το λέει στην ετικέτα στα μικρά γράμματα.
Διατηρεί τη φόρμα του όταν το φοράτε στο μπάνιο.
Αδιάβροχο.
Νάυλον, με αδιάβροχες ίνες...
Είσαι τρελός.
Εμπρός;
Κυρία Λάμπερτ, εδώ Μπαρτόλομιου, μίλησα με Ουάσιγκτον...
Πείτε μου, σας ακούω.
Τους είπα για αυτόν τον αδελφό του Κάρσον Ντάιλ...
τους ρώτησα τι γνωρίζουν και μου είπαν...
Αυτό δεν θα σας αρέσει κυρία Λάμπερτ...
Ο Κάρσον Ντάιλ δεν είχε αδελφό.
Είστε σίγουρος ότι δεν πρόκειται για λάθος;
Σίγουρα, σας παρακαλώ πολύ να προσέχετε.
’φησα όλα τα βρεγμένα μου να στάζουν, εντάξει;
Τι συμβαίνει; Έγινε κάτι;
Μάλλον θα πεινάς, άλλωστε έφαγες μόλις πέντε φορές σήμερα...
Θα φωνάξω κάποιον για το κουστούμι μου και θα σε πάω για φαγητό.
Ας πάμε κάπου με κόσμο, θέλω να δω κόσμο.
Αυτό είναι ακόμα υγρό.
Δεν έχεις πει λέξη τα τελευταία 20 λεπτά.
Σκεφτόμουν τον Τσαρλς, τον Σκόμπι και το ποιος θα είναι ο επόμενος.
Εγώ;
Δεν φαντάζομαι εσύ να γνωρίζεις ποιος είναι ο δολοφόνος.
Όχι, όχι ακόμα.
Όποιος μείνει ζωντανός στο τέλος μάλλον θα κερδίσει τον τίτλο.
Τι λες, ότι μπορεί να σκότωσα εγώ τον Τσαρλς και τον Σκόμπι;
Σε τι θα σε ικανοποιούσε να είμαι το επόμενο θύμα;
Θα ήταν μια αρχή.
Δεν σε καταλαβαίνω καθόλου.
Τη μια στιγμή με κυνηγάς και την άλλη με κατηγορείς για φόνο.
Ο Κάρσον Ντάιλ δεν είχε αδελφό.
Μπορώ να στο εξηγήσω αν απλά με αφήσεις.
Δεν μπορώ να φύγω χωρίς βατραχοπέδιλα.
Ωραία, ετοιμάσου για την ιστορία της ζωής μου.
Φανταστική ή πραγματική;
Γιατί δεν σκας;
- Θα με ακούσεις; - Συνέχισε.
Εντάξει.
Όταν ήμουν νέος, ο πατέρας μου ήθελε να μπω στη δουλειά του...
σκελετοί ομπρελών, αυτή ήταν η δουλειά του.
Λογική δουλειά, αλλά τότε δεν είχα τη λογική για να είμαι λογικός...
Όλα αυτά φαντάζομαι ότι οδηγούν κάπου.
Εμένα με οδήγησαν μακριά από τις ομπρέλες...
Μετά έμεινα χωρίς έντιμα μέσα για να επιζήσω.
Τι εννοείς;
Στον τόσο ανταγωνιστικό κόσμο μας δεν είχα και πολλές επιλογές.
’ρχισα να ψάχνω για ανθρώπους που τους περίσσευαν τα χρήματα...
ή που θα τους έλειπαν πολύ λίγο.
Εννοείς ότι είσαι κλέφτης;
Δεν είναι ακριβώς ο τίτλος που θα επέλεγα, αλλά δίνει το νόημα.
Δεν το πιστεύω.
Δεν σε κατηγορώ.
Μα το πιστεύω και αυτό μου φαίνεται απίστευτο.
Οπότε αντίο Αλεξάντερ Ντάιλ, καλώς όρισες πάλι Πήτερ Τζόσουα.
Λυπάμαι, με λένε ’νταμ Κάμφιλντ.
’νταμ Κάμφιλντ;
Θαυμάσια!
Συνειδητοποιείς ότι είχες τρία ονόματα τις τελευταίες δυο μέρες...
δεν ξέρω σε ποιον μιλάω πια.
Ο άνθρωπος είναι ο ίδιος έστω και αν το όνομα δεν είναι.
Όχι, δεν είναι...
Ο ’νταμ Κάμφιλντ είναι απατεώνας και θέλω να μάθω γιατί.
Είναι απλό. Μου αρέσει αυτό που κάνω.
Απολαμβάνω τη δουλειά μου. Δεν υπάρχουν πολλοί...
που να αγαπούν τη δουλειά τους τόσο όσο εγώ.
Υπάρχει κυρία Κάμφιλντ;
Ναι, αλλά έχουμε χωρίσει.
- Ακριβώς. Τώρα φάε το φαγητό σου. - Θα έτρωγα και άλογο.
Αυτό νομίζω ότι παρήγγειλες.
Μην μου κάνεις τον καλό μετά από τόση κοροϊδία.
Πώς σε κορόιδεψα;
Με όλη αυτή την απόρριψη. Ήξερες ότι δεν μπορούσα να αντισταθώ...
και τελικά το μόνο που σε νοιάζει είναι τα λεφτά.
Ακριβώς.
Τι θέλεις να σου πω;
Ότι ένα γλυκό κορίτσι αξίζει περισσότερο από 250 χιλιάδες δολλάρια;
Δεν το νομίζω.
Είναι ένα δίλημμα, αυτό είναι σίγουρο.
Ορίστε;
Σου πέρασε από το μυαλό ότι μπορεί να μου είναι δύσκολο...
να κρατηθώ μακριά σου;
Πρέπει να δεις το πρόσωπό σου.
Τι του συμβαίνει;
Είναι υπέροχο.
Ποιο είναι το πρόβλημα τώρα;
Δεν είναι τέλειο, δεν πεινάω πια.
Δεν είναι τίποτα, έλα να δεις.
Δεν είσαι άσχημος σ' αυτό το φως.
Γιατί νομίζεις ότι σε έφερα εδώ;
Νόμιζα ότι ήθελες να δω τη δουλειά των ανταγωνιστών.
Καλή, έτσι;
Τους έμαθα όλα όσα κάνουν.
Τα έκαναν αυτά στις μέρες σου;
Φυσικά. Πώς νομίζεις ότι έφτασα μέχρι εδώ;
Δεν σου επιτρέπουν να ανταποδίδεις τα φιλιά.
Ο γιατρός λέει ότι βλάπτει τον θερμοστάτη μου.
Όταν αρχίζεις, σίγουρα αρχίζεις.
Έλα λοιπόν.
Στην είσοδο;
Είσαι τρελός, είναι 3:30 το πρωί.
Το εννοείς;
Εντάξει, έρχομαι, σε ένα λεπτό.
Εϊ! Ανάψτε τα φώτα!
Πώς σταματάει αυτό;
Τρεις. Όλοι τους με τις πιτζάμες. Είναι γελοίο.
Τι γίνεται; Είναι καμιά καινούργια αμερικάνικη μόδα;
Ο φίλος σου που μένει εδώ;
Αυτός από το Τέξας. Εξαφανίστηκε. Έγινε καπνός.
Πού είναι;
- Μακάρι να ήξερα; - Κυρία μου;
Πέστε μου, κ. Ντάιλ, πού ήσασταν στις 3:30 το πρωί;
Στο δωμάτιό μου, κοιμόμουν.
Κι εσείς, κυρία Λάμπερτ;
- Εκεί ήμουν και εγώ. - Στο δωμάτιο του κ. Ντάιλ;
Όχι, στο δικό μου.
Προφανώς λέτε την αλήθεια.
Γιατί να επινοήσετε μια τόσο γελοία ιστορία;
Αν ήμουν στη θέση σας δεν θα φόραγα πιτζάμες.
Καληνύχτα.
Αυτό ήταν όλο. Τα λεφτά τα έχει ο Τεξ.
Πήγαινε για ύπνο. Όταν τον βρω θα σε ενημερώσω.
Θα τον ψάξεις τώρα;
Αν τον βρει η αστυνομία, μάλλον δε θα μας δώσει τα 250.000 δολλάρια.
Κάνε αυτό που σου λέω. Πήγαινε για ύπνο και κλείδωσε την πόρτα.
- Εμπρός; - Για άκου, Ντάιλ...
Ξέρω ποιος έχει τα λεφτά και θέλω το μερίδιό μου...
που φαίνεται να μεγαλώνει με τη μέρα, αλλά εγώ δεν εξαφανίζομαι.
Πού είσαι, Τεξ;
Έλα τώρα. Δεν είμαι χαζός.
Αν θέλεις να με βρεις...
συνέχισε να κοιτάς πίσω από την πλάτη σου, γιατί θα σε παρακολουθώ.
’νοιξε.
Νομίζω ότι έκανα λάθος για τον Τεξ και τα λεφτά.
Μόλις μίλησα μαζί του και πεινάει ακόμα.
Αυτό σημαίνει ότι δεν τα πήρε από τον Γκίντεον.
Οπότε μένουμε εμείς. Εσύ τα έχεις.
Μα κοίταξα παντού, το ξέρεις αυτό...
Πού είναι η τσάντα της αεροπορικής εταιρίας;
- Στη ντουλάπα. - Φέρ'την.
Θεέ μου, είσαι τόσο επίμονος...
Ο Τσαρλς θα πρέπει να την είχε μαζί του όταν τον σκότωσε ο Τεξ.
Όλοι έχουν ψάξει αυτήν την τσάντα.
- Ακόμα και εγώ. - Θα το κάνουμε πάλι.
Την ψάχνω μια φορά την ημέρα. Κάποιος θα την είδε.
Εδώ είναι, Ρέτζι, μπροστά στα μάτια μας.
Κάτι σε αυτό το κρεβάτι αξίζει 250 χιλιάδες δολλάρια.
- Ναι, αλλά τι; - Δεν ξέρω, δεν ξέρω.
Τέσσερα διαβατήρια.
Ένα ακτοπλοϊκό εισιτήριο.
- Έχει τίποτα εκεί; - Τίποτα.
Πορτοφόλι.
Χτένα.
Ένα στυλό.
- Αυτό το κλειδί; - Είναι του διαμερίσματος.
Είμαι σίγουρη ότι δεν τα χρειάζεσαι αυτά.
Τα χρειάζεσαι.
Δεν βγάζει νόημα.
Αλλά πάλι δεν αξίζει 250.000 δολλάρια.
Για περίμενε;
- Η σκόνη για τα δόντια. - Τι είναι;
Θα μπορούσες να αναγνωρίσεις την ηρωίνη από τη γεύση της;
Ηρωίνη!
Ηρωίνη με γεύση μέντας.
Αυτό ήταν λοιπόν. Αδιέξοδο.
Πήγαινε για ύπνο.
Πρέπει να ξυπνήσουμε νωρίς το πρωί. Δεν μπορούμε να κάνουμε τίποτα άλλο.
Σ' αγαπώ, ’νταμ.
- Μου το είπες. - Όχι, είπα "σ' αγαπώ, ’λεξ".
Περίμενε, αναγνωρίζουν τη Μεγάλη Βρετανία.
Κ. Πρόεδρε, σύνεδροι και αξιότιμοι συνάδελφοι από την Ιταλία...
Η Μεγαλειότητά της άκουσε με μεγάλη προσοχή τους νότιους...
Εσύ είσαι τώρα;
- Όχι, τι συμβαίνει; - Τίποτα, νομίζω ότι βρήκα κάτι.
Έψαξα στο δωμάτιο του Τεξ και βρήκα αυτό στα σκουπίδια. Το συμμάζεψα.
Αυτή είναι η απόδειξη που μου έδωσαν για τα πράγματα του Τσαρλς...
- Δεν βλέπω που βοηθάει; - Δεν κοιτάς.
Χθες από τα πράγματα της τσάντας έλειπε κάτι. Μια ατζέντα.
Είναι για να σημειώνεις τα ραντεβού σου. Δεν ήταν εκεί.
Ακριβώς.
Θυμάμαι που την κοίταζε ο επιθεωρητής, αλλά δεν βρήκε τίποτα...
- ...ή κάτι χρήσιμο για την αστυνομία. - Θυμάσαι τίποτα;
Έλεγε κάτι για το τελευταίο ραντεβού του Τσαρλς.
Με ποιον, πού;
Μου φαίνεται ότι έλεγε μόνο το πού.
Έλα Ρέτζι σκέψου, ίσως να είναι αυτό που ψάχνουμε.
’νταμ, αυτά τα λεφτά δεν μας ανήκουν.
- Είναι παράνομο να τα κρατήσουμε. - Βλακείες, δεν τα κλέψαμε εμείς...
Δεν υπάρχει νόμος που απαγορεύει να κλέβεις κλεμμένα λεφτά.
- Και βέβαια υπάρχει. - Υπάρχει;
- Φυσικά. - Πότε τον ψήφισαν;
Σκέψου, Ρέτζι, τι έγραφε η ατζέντα;
Ήταν ένα μέρος, μια γωνία δρόμου...
Στο συμβούλιο του δυτικού ημισφαιρίου...
που έλαβε χώρα στις 22 Μαρτίου. Περίμενε...
Ήταν την περασμένη Πέμπτη στις 5:00 στα Ηλύσια Πεδία.
- Αυτό είναι ’νταμ, οι κήποι. - Είναι Πέμπτη και σχεδόν 5:00. Πάμε.
Όλα είναι εντάξει, παρακαλώ συνεχίστε.
Και τώρα;
17:00, Πέμπτη στους κήπους...
Θα πρέπει να είναι κάτι εδώ γύρω.
Το ραντεβού του Τσαρλς ήταν για την προηγούμενη εβδομάδα.
Το ξέρω αλλά αυτό είναι η τελευταία μας ελπίδα.
Χωρίς πλάκα πριν από δέκα λεπτά είχα μια δουλειά.
Και τώρα έχεις άλλη, γι'αυτό σταμάτα τη γκρίνια και ψάξε.
Εγώ θα πάω από αυτή τη μεριά εσύ κοίτα από αυτή.
Είναι μάταιο. Δεν ξέρω καν τι ψάχνουμε.
Ούτε ο Τεξ νομίζω ότι ξέρει.
Είναι και ο Τεξ εδώ;
Κοίτα.
Πάω να δω τι σκαρώνει. Εσύ περίμενε εδώ.
Πρόσεχε, έχει ήδη σκοτώσει τρεις.
Περίμενε, περίμενε. Ταξί...
Πού είναι το γράμμα;
Το γράμμα; Δεν αξίζει τίποτα.
Ξέρεις τι εννοώ. Ο φάκελος με τα γραμματόσημα. Τον θέλω.
Βλάκα. Κουφιοκέφαλε βλάκα.
Και οι δυο φάνηκαν πιο έξυπνοι από εμάς.
- Τι λες; - Πρώτα ο σύζυγος και τώρα αυτή.
Σου έκανε τα γλυκά μάτια και εσύ έπεσες αμέσως.
Θέλεις το φάκελο;
Ορίστε, όλος δικός σου.
Τους σκότωσες όλους για το τίποτα.
Βλάκα, κορόιδο. Ηλίθιε.
- Σιλβί, τι κάνεις εδώ; - Περιμένω τον Ζαν Λουί.
Τι σκαρώνει;
Ενθουσιάστηκε με τα γραμματόσημα που του έδωσες το πρωί.
- Δεν είχε ξαναδεί τέτοια. - Χαίρομαι.
- Τι είναι όλο αυτό; - Η αγορά γραμματοσήμων.
Γίνεται κάθε Πέμπτη απόγευμα. Εδώ αλλάζει γραμματόσημα ο Ζαν Λουί.
- Για το Θεό, πού είναι; - Τι συμβαίνει, καλή μου;
Τα γραμματόσημα. Αξίζουν μια περιουσία.
- Δεν τον βλέπω πουθενά. - Ας χωριστούμε.
- Εσύ ψάξε από κει. - Εντάξει.
Ζαν Λουί, ευτυχώς. Έχεις τα...
- Τι είναι αυτό; - Ένας κύριος μου τα έδωσε.
Ένας κύριος; Ποιος; Πού;
Γρήγορα, μωρό μου, γρήγορα.
- Εκεί πέρα. - Πάμε.
- Έχει φύγει. - Δεν τον κατηγορώ.
- Περάστε. - Ο κ. Φελίξ;
Μάλιστα.
Σας περίμενα. Ήξερα ότι θα έρθετε.
Κοιτάξτε τα, κυρία μου.
Έχετε δει ποτέ στη ζωή σας κάτι τόσο όμορφο;
Λυπάμαι, δεν ξέρω τίποτα από γραμματόσημα.
Εγώ τα γνωρίζω όσο και το πρόσωπο μου, αν και δεν τα έχω ξαναδεί.
Αυτό είναι το σουηδικό σελίνι, λέγεται Γκούλα. Τυπώθηκε το 1854.
Ποια είναι η αξία του;
- Τα χρήματα δεν είναι σημαντικά. - Φοβάμαι ότι είναι.
Ίσως 85.000 δολλάρια.
- Μπορώ να καθίσω; - Βέβαια.
Και το μπλε;
Το 1894 ο ιδιοκτήτης του δολοφονήθηκε από έναν ανταγωνιστή συλλέκτη.
Και ποια είναι η αξία του σήμερα;
65 χιλιάδες.
- Και το τελευταίο; - Το τελευταίο και καλύτερο.
Το αριστούργημα.
Είναι το πιο ακριβό γραμματόσημο στον κόσμο, το Μόλδαβ.
Έχει τυπωθεί στο χέρι και φέρει τα αρχικά του τυπογράφου.
Σήμερα κοστίζει 100 χιλιάδες δολλάρια.
Δεν είμαι κλέφτης, κυρία μου. Κατάλαβα ότι έγινε κάποιο λάθος.
Του δώσατε τόσο πολλά γραμματόσημα. Τα πουλάτε τώρα;
Για να δω τώρα.
Μας κάνουν 10 φράγκα.
Και μην ξεχάσετε αυτά.
Σας ευχαριστώ.
- Λυπάμαι. - Για λίγα λεπτά ήταν δικά μου.
Αυτό μου ήταν αρκετό.
- Εμπρός; - Κ. Μπαρτόλομιου;
Ο Τεξ είναι νεκρός, πνιγμένος...
τον σκότωσε ο ’νταμ.
- Τους σκότωσε όλους. - Είστε σίγουρη;
Είμαι σίγουρη. Ο Τεξ έγραψε την λέξη "Ντάιλ" πριν πεθάνει.
- Αυτός είναι ο δολοφόνος. - Μια στιγμή, κυρία Λάμπερτ...
Πρέπει να μου τα ξαναπείτε.
Ήταν τα γραμματόσημα που είχε ο Τσαρλς μαζί του στο τρένο...
Ήταν σε κοινή θέα αλλά κανένας δεν κοίταξε το φάκελο.
Κυρία Λάμπερτ, όσο έχετε αυτά τα γραμματόσημα δεν είστε ασφαλής.
Ξέρετε τον Κεντρικό Κήπο στο Παλέ Ρουαγιάλ;
- Στο περιστύλιο; - Ναι, στο περιστύλιο.
- Όσο πιο γρήγορα μπορείτε. - Φεύγω αμέσως. Γεια σας.
Ρέτζι, τα γραμματόσημα, που είναι; Περίμενε!
Για να σκοτώσεις και εμένα; Ο Τεξ είναι νεκρός.
Δεν είμαι ο Ντάιλ, το ξέρεις αυτό.
Ο Τεξ όμως δεν το ήξερε. Είσαι ένας δολοφόνος.
Ρέτζι, τα θέλω αυτά τα γραμματόσημα!
- Στο Παλέ Ρουαγιάλ, γρήγορα. - Πιασμένος.
- Μα είναι επείγον! - Είμαι πιασμένος.
- Αμερικανική Πρεσβεία. - Αμερικανική Πρεσβεία;
Το γραφείο του κ. Μπαρτόλομιου.
- Μπορείτε να μιλήσετε πιο δυνατά; - Δεν μπορώ να μιλήσω πιο δυνατά.
Τον κ. Χάμιλτον Μπαρτόλομιου.
Λυπάμαι, ο κ. Μπαρτόλομιου έχει φύγει.
- Κάποιος προσπαθεί να με σκοτώσει. - Ορίστε;
Να με σκοτώσει. Πρέπει να τον ενημερώσετε αμέσως.
Είναι στο Κεντρικό Κήπο στο Παλέ Ρουαγιάλ, δίπλα στο περιστύλιο.
Πέστε του ότι είμαι παγιδευμένη σε έναν τηλεφωνικό θάλαμο στο μετρό...
...και με λένε Λάμπερτ.
- Εμπρός; - Κ. Μπαρτόλομιου;
Είχατε ένα τηλεφώνημα πριν από λίγο που ακουγόταν επείγον...
- Από μια κυρία Λάμπερτ. - Λάμπερτ;
Δεν γνωρίζω καμία κυρία Λάμπερτ.
Λέει ότι είναι παγιδευμένη σε σταθμό του μετρό...
και κάποιος προσπαθεί να την σκοτώσει.
Να την σκοτώσει; Και ποιος νομίζει ότι είμαι, η CΙΑ;
Καλύτερα να καλέσεις τη γαλλική αστυνομία.
Κ. Μπαρτόλομιου!
Κύριε Μπαρτόλομιου! Βοήθεια!
Σταμάτα!
Αυτός ο άντρας είναι ο Κάρσον Ντάιλ.
Όλοι γνωρίζουμε ότι ο Κάρσον Ντάιλ είναι νεκρός, κυρία Λάμπερτ.
- Είναι ο Κάρσον Ντάιλ. - Θα τον πιστέψετε;
Δώστε μου τα γραμματόσημα, προσπαθεί να σας κοροϊδέψει πάλι.
Ο Τεξ τον αναγνώρισε γι'αυτό έγραψε "Ντάιλ".
Αν του πας τα γραμματόσημα θα σκοτώσει και εσένα.
Αν είμαι αυτός που λέει, τι με εμποδίζει να σας σκοτώσω τώρα;
Γιατί πρέπει να αποκαλυφθεί για να έρθει να τα πάρει...
και ξέρει ότι δεν θα τα καταφέρει.
Κυρία Λάμπερτ, το μόνο που θέλει είναι τα λεφτά.
Είναι της CΙΑ, τον είδα στην πρεσβεία.
- Είναι ο Κάρσον Ντάιλ σου λέω. - Ακριβώς, κυρία Λάμπερτ, ακριβώς.
Είμαι ένας νεκρός, κοιτάξτε με.
Δεν ξέρω ποιος είναι ποιος.
Ρέτζι, σε παρακαλώ...
Εμπιστέψου με για μια ακόμα φορά.
Και γιατί να το κάνω;
Δεν μπορώ να σκεφτώ ούτε έναν λόγο!
Σταματήστε, κυρία Λάμπερτ, ειδάλλως θα σας σκοτώσω.
Δεν θα φτάσεις στα γραμματόσημα, Ντάιλ!
Θα πρέπει να βγεις να τα πάρεις και δεν αστοχώ από τέτοια απόσταση.
Ίσως όχι, αλλά χρειάζονται πολλές σφαίρες για να με σκοτώσουν.
Με άφησαν εκεί με πέντε στα πόδια και στο στομάχι.
Ήξεραν ότι είμαι ζωντανός αλλά με άφησαν εκεί.
Πέρασα δέκα μήνες σε στρατόπεδο χωρίς κάτι για τον πόνο.
Με άφησαν εκεί, τους άξιζε να πεθάνουν.
- Αλλά εγώ δεν είχα σχέση. - Έχετε τα λεφτά.
Μου ανήκουν.
Ήξεραν ότι είμαι ζωντανός και με παράτησαν εκεί.
Γι' αυτό έπρεπε να τους σκοτώσω και τους τέσσερις.
Πιστέψτε με θα σκοτώσω κι εσάς, δεν θα με νοιάξει.
Είναι μάταιο. Χάνετε την ώρα σας...
Έχω φτάσει πολύ κοντά για να σταματήσω...
Σας το ορκίζομαι, θα σας σκοτώσω.
Αποφασίστε τώρα, κυρία Λάμπερτ.
Ξέρω ότι είστε εκεί μέσα κυρία Λάμπερτ, βγείτε έξω.
Με ακούτε; Βγείτε έξω.
Δεν θέλω να σας σκοτώσω, αλλά θα το κάνω.
Βγείτε έξω.
Το παιχνίδι τελείωσε, κυρία Λάμπερτ.
Δεν ήταν ανάγκη να με κυνηγήσεις τόσο πολύ.
Αυτό είναι εντάξει, τώρα πιάσε αυτό.
Συγγνώμη που σε πέρασα για το δολοφόνο.
Πού να το ήξερα ότι ήταν τόσο ψεύτης όσο και εσύ;
Αυτό είναι το ευχαριστώ που σε έσωσα;
Την αλήθεια, για εμένα το έκανες ή για τα γραμματόσημα;
Αυτό ήταν πολύ κακό. Πώς σκέφτηκες κάτι τέτοιο;
Τότε απόδειξέ το μου.
Πες μου να πάω αύριο πρωί- πρωί στην πρεσβεία να τα παραδώσω.
- Είπα, πες μου... - Σε άκουσα, σε άκουσα...
Τότε πες το.
’κουσέ με. Πρέπει να σου εξηγήσω κάτι.
Δεν πειράζει. Θα πάω μόνη μου.
Γιατί πιστεύεις ότι τους ενδιαφέρει, είναι μόλις 250.000 δολλάρια...
Τους κοστίζει περισσότερο να κρατάνε τα λογιστικά τους.
- Ως φορολογούμενος... - Οι απατεώνες δεν πληρώνουν φόρους.
- Με συγχωρείς, στρατιώτη... - Πεζοναύτης, κυρία μου.
Σε ποιον θα απευθυνθώ για την επιστροφή κλεμμένων χρημάτων;
Στο τμήμα οικονομικών, γραφείο 217, στον κ. Κρούκσανκ.
Γραφείο 217, σε ευχαριστώ.
Σε πειράζει να μην έρθω μαζί σου;
Μπορεί να μην αντέξω το θέαμα.
Το κ. Κρούκσανκ, με λένε Λάμπερτ.
Κ. Κρούκσανκ, σας ζητά η κυρία Λάμπερτ.
Μάλιστα. Περάστε.
Από όλα τα καταχθόνια, απαίσια, ύπουλα...
Ύπουλα; Νόμιζα ότι θα χαιρόσουν να μάθεις ότι δεν είμαι ύπουλος.
Δεν μπορείς να είσαι ειλικρινής και για το ότι δεν είσαι ειλικρινής.
Γιατί δεν μου είπες κάτι;
Δεν μας επιτρέπουν να πούμε. Έλα, δώσε μου τα γραμματόσημα.
Για περίμενε! Πώς βρήκε γραφείο σ' αυτό το κτήριο ο Ντάιλ;
Πότε τον συνάντησες; Εννοώ τι ώρα;
- Γύρω στη 1:00. - Την ώρα του διαλείμματος.
Μάλλον θα το είχε προσχεδιάσει.
Μάλλον βρήκε κάποιο γραφείο ανοιχτό και τρύπωσε για όσο ήσουν εκεί.
Και πώς ξέρω ότι αυτό είναι το γραφείο σου;
Κυρία Φόστερ, στείλτε ένα σημείωμα στον Μπαρτόλομιου στην ασφάλεια...
Στον Μπαρτόλομιου;
Προτείνεται τα γραφεία να παραμένουν κλειστά την ώρα του διαλείμματος.
Ξεκινώντας από το δικό του.
Έλα, δώσε μου τα γραμματόσημα.
Ποιο είναι το όνομά σου σήμερα;
- Μπράιαν. - Μπράιαν Κρούκσανκ.
Καλά να πάθω αν καταλήξω σε αυτό.
Ποιος σου ζήτησε να καταλήξεις με κάποιο από όλα αυτά;
- Υπάρχει κα. Κρούκσανκ; - Ναι.
Αλλά έχετε χωρίσει.
Όχι.
Η μητέρα μου. Ζει στο Ντιτρόιτ. Θα τη συμπαθήσεις, κι αυτή εσένα.
Έλα, δώσε μου τα γραμματόσημα.
Όχι μέχρι να μου αποδείξεις ότι είσαι ο Μπράιαν Κρούκσανγκ.
Την επόμενη εβδομάδα θα είναι στις άδειες γάμου. Τι λες γι' αυτό;
Μην καθυστερείς, θέλω μια ταυτότητα τώρα.
Δεν θα έλεγα ψέματα στην άδεια γάμου μας.
’δειες γάμου; Είπες "άδειες γάμου";
Μην αλλάζεις θέμα, δώσε μου τα γραμματόσημα.
Σ' αγαπώ ’νταμ, ’λεξ, Πήτερ, Μπράιαν, όποιο κι αν είναι το όνομά σου!
Ελπίζω να κάνουμε πολλά αγόρια για να πάρουν τα ονόματά σου.
Πριν το ξεκινήσουμε αυτό, μου δίνεις τα γραμματόσημα;