Tip:
Highlight text to annotate it
X
Alex: Ο Carlos είναι πολύ... πώς να το πω; Έξω καρδιά.
Και γι' αυτό είναι αναγνωρίσιμος,
από τον τρόπο που εκφράζεται.
Είναι ένας από τους πιο επαγγελματίες παίκτες που έχουμε.
Carlos: Θα είμαι ειλικρινής: Στην αρχή, είχα πολύ άσχημη συμπεριφορά.
Alex: Η υπομονή είναι κάτι που ο Carlos - Ισπανός γαρ - δεν διαθέτει.
Carlos: Αποκλείστηκα δύο φορές από το Δικαστήριο, επειδή έγραφα συνεχώς πολύ άσχημα πράγματα στις συνομιλίες.
Το παραδέχομαι, δεν είμαι άγιος. Θα σας πω την αλήθεια. Μερικές φορές βγαίνω εκτός εαυτού.
Alex: Ο Carlos θέλει να βελτιώνεται ως παίκτης και αντιλαμβάνεται ότι αυτό μπορεί να το κάνει
μόνο αν είναι γαλήνιος, αν συγκεντρώνεται μόνο στο παιχνίδι.
Jeffrey: Η πρώτη φορά που μάθαμε για τον Carlos ήταν, νομίζω, το 2011,
όταν τον έπιασε το σύστημα Δικαστηρίου μας.
Τότε έλαβε μόνο μια προειδοποίηση, αλλά μέσα στους επόμενους μήνες
το όνομά του εμφανιζόταν σε όλο και περισσότερες υποθέσεις στο Δικαστήριο και όδευε ολοταχώς προς μόνιμο αποκλεισμό.
Carlos: Στην αρχή... αντιδρούσα άσχημα όταν δεν έκανα καλό παιχνίδι
ή όταν μου μιλούσαν άσχημα μόνο και μόνο γιατί ήμουν γνωστός.
Ο Carlos σε μετάδοση ροής: [Για τον Ούντιρ] «Τον μισώ αυτόν τον ήρωα! Τον μισώ αυτόν τον ήρωα!»
«Τριγυρνάει και γράφει «LOLOLOLOL»! @#$% τη στάση που χρησιμοποιεί!»
Carlos: Απλώς... δεν μ' ένοιαζε και πολύ. Απλώς... Βρίζω, κανείς δεν παρατηρεί τίποτα.
Αυτό είναι το παιχνίδι μου, έτσι κάνω. Δεν με νοιάζει.
Jeffrey: Ο Carlos, λοιπόν, ήταν εξαιρετικά επικριτικός προς τους συμπαίκτες του.
Στην πραγματικότητα, ορισμένα από αυτά που είπε ήταν ό,τι χειρότερο έχουμε δει ποτέ σε υποθέσεις του Δικαστηρίου.
Στην κοινότητα είχε γίνει γνωστός, καθώς ευχόταν να πάθουν καρκίνο οι ίδιοι οι συμπαίκτες του.
Carlos: Έτσι, όταν πήρα ένα email με μια προειδοποίηση για κακή συμπεριφορά, σοκαρίστηκα.
Πίστευα ότι η συμπεριφορά μου είναι ίδια με τη συμπεριφορά όλων των υπολοίπων.
Ο Carlos σε μετάδοση ροής: «Καλά, τι είναι αυτός.»
«Αυτός εδώ είναι για τα μπάζα.»
Jeffrey: Μόνο όταν άρχισε να εμφανίζεται επανειλημμένα σε υποθέσεις στο Δικαστήριο κατάλαβε ο Carlos πόσο άσχημα συμπεριφερόταν
και πόσο βαριές θα ήταν οι συνέπειες.
Alex: Δεν είναι ό,τι καλύτερο.
Όταν σου βγει το όνομα, η κοινότητα θα σε βλέπει πάντα με άλλο μάτι.
Carlos: Έχει πλάκα. Θυμάμαι, μια φορά, ήμουν σ' ένα παιχνίδι και έβριζα έναν τύπο ασταμάτητα - τον συμπαίκτη μου στη ζούγκλα.
Ασταμάτητα όμως.
Του έλεγα ότι δεν έκανε σωστές ενέδρες. Του έλεγα ότι τα πήγαινε χάλια.
Ειλικρινά, δεν είπε λέξη, ούτε μία λέξη σ' όλο το παιχνίδι.
Και όταν τελείωσε το παιχνίδι δεν γύρισε να μου πει: «Θα σε αναφέρω».
Μου είπε απλώς: «Μεγάλε, μ' έκανες να αισθανθώ τόσο άσχημα σ' αυτό το παιχνίδι».
Alex: Το νιώθω όταν αντιμετωπίζει προβλήματα... με την προσωπική του ζωή ή όταν τον απασχολεί κάτι.
Και το καταλαβαίνω, επίσης, όταν παίζει καλά.
Carlos: Ξέρεις... είναι άσχημο να πρέπει να συμβεί κάτι σαν αυτό για να καταλάβω...
αλλά έμαθα το πιο σημαντικό μάθημα της ζωής μου - πραγματικά.
Και από τότε - καθώς και τη μέρα που πήγα στη Gamescom το 2011 - και είδα ένα παιδί σε αναπηρικό καροτσάκι
που είχε έρθει από το Παρίσι μόνο και μόνο για να δει εμένα
και μου είπε ότι είμαι γι' αυτόν υπόδειγμα και ότι είμαι το είδωλό του,
κατάλαβα ότι αν θέλω να είμαι υπόδειγμα και συμπεριφέρομαι τόσο άσχημα, θα κάνουν κι αυτοί το ίδιο.
Χάρη σ' αυτά τα δύο, αποφάσισα ν' αλλάξω κάπως.
Jeffrey: Ο Carlos ήταν ένας από τους επαγγελματίες παίκτες που ήρθαν σ' εμάς.
Μας είπε: «Είμαι επαγγελματίας παίκτης και έχω ευθύνη γι' αυτό και θέλω ν' αλλάξω. Πώς μπορείτε να με βοηθήσετε;».
Alex: Προσπάθησα να παρακολουθώ τη μετάδοση ροής του όσο πιο συχνά μπορούσα και ταυτόχρονα να του μιλάω.
Έτσι, όταν έκανε κάποιο βλακώδες σχόλιο, κάτι που συνέβαλε στην κακή συμπεριφορά του,
του έλεγα: «Όχι, όχι. Δεν θέλουμε να κινηθούμε προς αυτήν την κατεύθυνση».
Carlos: Τώρα, έχω αποφασίσει να φιλτράρω αυτά που διαβάζω και να διαβάζω μόνο τα καλά.
Αν αρχίσω να διαβάζω διάφορα του τύπου: «Ocelote, είσαι τόσο---»
σταματάω.
Jeffrey: Ο Carlos δεν είναι τέλειος.
Την ώρα του παιχνιδιού θα αρχίσει να βρίζει και να εκνευρίζεται.
Αντί, όμως, να τα βάζει με την ομάδα του, είναι πλέον αυτός που θα την κρατήσει όρθια.
Carlos: Συνεχίζω, βέβαια, να οργίζομαι, αλλά το κρατώ μέσα μου.
Προσπαθώ να μην κάνω τους γύρω μου να το αντιλαμβάνονται.
Όταν δεν λες τίποτα ή το μόνο που λες είναι «μπράβο» ή «καλά τα πήγες»
και διαβάζεις όλα όσα γράφουν οι άλλοι, είτε βρίζουν είτε όχι,
τότε σκέφτεσαι: «Έτσι ήμουν εγώ; Ντρέπομαι γι' αυτό».
Alex: Βρήκε το δρόμο του στο παιχνίδι και τον ακολουθεί.
Τίποτα σχεδόν δεν μπορεί να τον σταματήσει.
Carlos: Πρέπει να είσαι συγκεντρωμένος κάθε μέρα, να γίνεσαι καλύτερος.
Δεν πρέπει να σκέφτεσαι ότι απ' τη μια μέρα στην άλλη θα αλλάξεις και από διάολος θα γίνεις άγιος, γιατί τίποτα απ' τα δύο δεν υπάρχει.
Είμαστε πάντα κάπου στη μέση, αλλά το πρόβλημα είναι ποιο πρόσωπο βγάζουμε στους γύρω μας.