Tip:
Highlight text to annotate it
X
- Οι παλαιές εκκλήσεις προς το φυλετικό, σεξιστικό και θρησκευτικό σοβινισμό
ως το λυσσαλέο εθνικιστικό ζήλο, αρχίζουν να μην αποδίδουν.
- ...το παιχνίδι του ποιος είμαι κι αν είμαι καλός ή κακός
είτε πετυχημένος είτε όχι, όλα αυτά μαθαίνονται στην πορεία.
- Είναι απλά μια βόλτα
και μπορούμε να την αλλάξουμε όποτε θέλουμε. Είναι απλά μια επιλογή.
Δεν χρειάζεται προσπάθεια, δουλειά, αποταμιεύσεις χρημάτων.
- Συνειδητοποίησα ότι είχα πιάσει λάθος το νόημα.
Το νόημα ήταν να ανακαλύψω ποιος ήμουν ήδη.
- Λέγαμε
πόσο σημαντικό είναι
να προκαλέσουμε στο ανθρώπινο μυαλό
τη ριζοσπαστική επανάσταση.
Η κρίση είναι κρίση συνειδήσεων.
Μια κρίση που δεν μπορεί πλέον
να αποδεχτεί τις παλιές νόρμες,
τις παλαιές δομές,
τις αρχαίες παραδόσεις.
Και αναλογιζόμενοι τη σημερινή εικόνα του κόσμου,
με όλη τη δυστυχία,
τις συγκρούσεις,
τις καταστροφικές κτηνωδίες,
την επιθετικότητα
και όλα τα υπόλοιπα...
...ο άνθρωπος
παραμένει όπως ήταν.
Είναι ακόμα κτηνώδης,
βίαιος,
επιθετικός,
πλεονέκτης,
ανταγωνιστικός.
Και έχει φτιάξει μια κοινωνία με όλα αυτά τα χαρακτηριστικά.
.
ZEITGEIST ADDENDUM
"Δεν είναι μέτρο υγείας το να είσαι καλά προσαρμοσμένος
σε μια βαθειά άρρωστη κοινωνία." - Τζίντου Κρισναμούρτι
Η σημερινή κοινωνία, αποτελείται από μια σειρά θεσμών.
.
Από τους πολιτικούς θεσμούς,
τους δικαστικούς θεσμούς,
τους θρησκευτικούς θεσμούς,
μέχρι θεσμούς κοινωνικής διαστρωμάτωσης,
οικογενειακών αξιών
και εξειδίκευσης εργασίας.
Είναι προφανής η βαθειά επιρροή που έχουν
όλες αυτές οι παραδοσιακές δομές
στη διαμόρφωση των πεποιθήσεων και των αντιλήψεών μας.
Παρόλα αυτά, από όλους τους θεσμούς μέσα στους οποίους γεννιόμαστε,
από τους οποίους κατευθυνόμαστε και γαλουχούμαστε
δεν υπάρχει κανένα σύστημα που να είναι τόσο δεδομένο
αλλά και τόσο παρεξηγημένο
όσο το χρηματοπιστωτικό σύστημα.
Λαμβάνοντας σχεδόν θρησκευτικές διαστάσεις
οι υπάρχοντες χρηματοοικονομικοί θεσμοί υπάρχουν
ως το πλέον αναμφισβήτητο αντικείμενο πίστης.
Το πώς δημιουργείται το χρήμα, οι πολιτικές από τις οποίες κυβερνάται
.
και το πώς πραγματικά επηρεάζει την κοινωνία
δεν είναι γνωστά στον περισσότερο κόσμο.
Σε ένα κόσμο που το 1% του πληθυσμού κατέχει το 40% του πλούτου,
σε ένα κόσμο που 34 χιλιάδες παιδιά πεθαίνουν κάθε μέρα,
λόγω φτώχειας και αποτρέψιμων ασθενειών
και που το 50% του πληθυσμού
ζει με λιγότερα από 2 δολάρια την μέρα,
ένα πράγμα είναι ξεκάθαρο.
Κάτι πάει πολύ στραβά.
Κι είτε το αντιλαμβανόμαστε είτε όχι,
το ζωτικό στοιχείο όλων των θεσμών μας,
και κατά συνέπεια όλης της κοινωνίας, είναι το χρήμα.
Συνεπώς, είναι πολύ σημαντικό να καταλάβουμε πώς λειτουργεί το χρηματοπιστωτικό σύστημα
για να κατανοήσουμε το γιατί η ζωή μας είναι έτσι όπως είναι.
Δυστυχώς, τα οικονομικά πολλές φορές εκλαμβάνονται ως δυσνόητα και βαρετά.
Ολόκληρα κατεβατά με οικονομικές ορολογίες
μαζί με εκφοβιστικά μαθηματικά
αποθαρρύνουν γρήγορα τους ανθρώπους από την προσπάθεια να τα κατανοήσουν.
Παρόλα αυτά, είναι γεγονός ότι
η πολυπλοκότητα του οικονομικού συστήματος είναι ένα απλό προσωπείο,
σχεδιασμένο να αποκρύψει ένα από τα μεγαλύτερα οικοδομήματα κοινωνικής παράλυσης
που έχει γνωρίσει ποτέ η ανθρωπότητα.
"Κανείς δεν είναι πιο απελπιστικά σκλαβωμένος
από αυτόν που εσφαλμένα πιστεύει ότι είναι ελεύθερος."
- Johann Wolfgang von Goethe (1749-1832)
- Πριν μερικά χρόνια,
η Κεντρική Τράπεζα των Η.Π.Α, η Ομοσπονδιακή Τράπεζα (FED)
εξέδωσε ένα έντυπο με τίτλο "Σύγχρονη Μηχανική του Χρήματος".
Aυτό το έντυπο περιελάμβανε λεπτομερώς τις θεσμικές διαδικασίες δημιουργίας χρήματος
όπως χρησιμοποιούνται από τη FED
και το δίκτυο εμπορικών τραπεζών που στηρίζει.
Στην αρχική σελίδα διατυπώνεται ο στόχος του εντύπου.
"Σκοπός αυτού του εντύπου είναι η περιγραφή
της βασικής διαδικασίας δημιουργίας χρήματος
σε ένα κλασματικό αποθεματικό τραπεζικό σύστημα."
Στη συνέχεια περιγράφεται αυτή η διαδικασία κλασματικού αποθεματικού
με χρήση διαφόρων τραπεζικών ορολογιών,
η μετάφραση των οποίων είναι κάπως έτσι.
Η κυβέρνηση των ΗΠΑ αποφασίζει ότι χρειάζεται χρήματα.
Τηλεφωνεί λοιπόν στη FED
και ζητάει, ας πούμε, 10 δισεκατομμύρια δολάρια.
Η FED απαντά λέγοντας:
"Βεβαίως, θα αγοράσουμε 10 δις σε Ομόλογα του Δημοσίου από εσάς".
Οπότε, η κυβέρνηση παίρνει μερικά κομμάτια χαρτιού,
τυπώνει μερικά σοβαροφανή σχέδια
και τα ονομάζει κρατικά ομόλογα.
Στη συνέχεια, τα κοστολογεί μέχρι να φτάσουν τα 10 δις δολάρια
και τα στέλνει στη FED.
Από τη μεριά τους, οι άνθρωποι της FED
τυπώνουν κι αυτοί μερικά εντυπωσιακά σχέδια σε κάποια χαρτιά,
μόνο που αυτοί τα ονομάζουν ομοσπονδιακά τραπεζογραμμάτια,
oρίζοντας επίσης τη συνολική αξία τους σε 10 δις δολάρια.
Η FED παίρνει έπειτα αυτά τα τραπεζογραμμάτια και τα ανταλλάσσει με τα ομόλογα.
Μόλις ολοκληρωθεί η συναλλαγή,
η κυβέρνηση παίρνει τα 10 δις σε ομοσπονδιακά τραπεζογραμμάτια
και τα καταθέτει σε κάποιον τραπεζικό λογαριασμό.
Κι από τη στιγμή της κατάθεσης,
τα τραπεζογραμμάτια θεωρούνται πλέον επίσημο νόμισμα πληρωμών και συναλλαγών,
προσθέτοντας 10 δις στην προμήθεια χρήματος των ΗΠΑ.
Και ιδού! 10 δις σε νέο χρήμα μόλις δημιουργήθηκαν!
Ασφαλώς, αυτό το παράδειγμα είναι μια γενίκευση,
καθώς στην πραγματικότητα, η συναλλαγή θα γινόταν ηλεκτρονικά,
χωρίς καθόλου χαρτιά.
Στην πραγματικότητα, μόλις το 3% της προμήθειας χρήματος των ΗΠΑ υπάρχει σε φυσική μορφή.
Το υπόλοιπο 97% υπάρχει μόνο μέσα σε ηλεκτρονικούς υπολογιστές.
Λοιπόν, τα κρατικά ομόλογα είναι, εκ σχεδιασμού, μέσα χρέους.
Όταν η FED αγοράζει αυτά τα ομόλογα
με χρήματα που δημιούργησε ουσιαστικά από το τίποτα,
η κυβέρνηση στην πραγματικότητα δεσμεύεται
ότι θα ξεπληρώσει αυτά τα χρήματα στη FED.
Με άλλα λόγια, τα χρήματα δημιουργήθηκαν μέσα από το χρέος.
Αυτό το παραλυτικό παράδοξο
το πώς δηλαδή τα χρήματα και η αξία δημιουργούνται από χρέη ή από ''παθητικά''
θα γίνει πιο ξεκάθαρο στην πορεία αυτής της άσκησης.
Oπότε, η συναλλαγή ολοκληρώθηκε
και 10 δις βρίσκονται σε κάποιον τραπεζικό λογαριασμό.
Εδώ το θέμα γίνεται πολύ ενδιαφέρον.
Βάση των κανόνων του συστήματος κλασματικού αποθεματικού,
αυτή η κατάθεση των 10 δις δολαρίων
γίνεται άμεσα τμήμα των τραπεζικών αποθεμάτων,
όπως όλες οι καταθέσεις.
Και βάσει των όσων
αναφέρονται στη "Σύγχρονη Μηχανική του Χρήματος"
"μια τράπεζα οφείλει να διατηρεί αποθέματα
ίσα με κάποιο ορισμένο ποσοστό των καταθέσεών της".
Έπειτα, ποσοτικοποιεί τα παραπάνω δηλώνοντας το εξής: "Σύμφωνα με τους ισχύοντες κανονισμούς
.
τα υποχρεωτικά αποθέματα ανέρχονται στο 10% των περισσότερων καταθέσεων".
Αυτό σημαίνει ότι με την κατάθεση των 10 δις
το 10%, ή αλλιώς 1 δισεκατομμύριο, κρατείται ως απαραίτητο αποθεματικό,
.
ενώ τα υπόλοιπα 9 δις θεωρούνται πλεονάζον αποθεματικό
και μπορούν να χρησιμοποιηθούν ως βάση για νέα δάνεια.
.
Είναι λογικό λοιπόν να σκεφτεί κανείς ότι αυτά τα 9 δις
προέρχονται απ' ευθείας από την αρχική κατάθεση των 10 δις.
Παρόλα αυτά, δεν ισχύει αυτό.
Στην πραγματικότητα, τα 9 δις
δημιουργούνται από αέρα κοπανιστό
και προστίθενται στα 10 δις που υπάρχουν ήδη από την κατάθεση.
Με αυτόν τον τρόπο αυξάνεται η προμήθεια χρήματος.
Όπως αναφέρεται στη "Σύγχρονη Μηχανική του Χρήματος"
"φυσικά, [οι τράπεζες]
δεν δίνουν δάνεια από τα λεφτά που λαμβάνουν ως καταθέσεις.
Αν το έκαναν, δεν θα δημιουργούταν επιπλέον χρήμα.
Αυτό που κάνουν, όταν χορηγούν δάνεια,
είναι να δέχονται υποσχετικές επιστολές" -συμβόλαια δανεισμού-
"με αντάλλαγμα πιστώσεις" -χρήματα-
"στους λογαριασμούς των δανειοληπτών".
Με άλλα λόγια, τα 9 δις μπορούν να δημιουργηθούν από το τίποτα,
απλά επειδή υπάρχει ζήτηση για ένα τέτοιο δάνειο
κι υπάρχουν σε κατάθεση 10 δις
για να καλυφθούν τα απαιτούμενα αποθεματικά.
Τώρα, ας υποθέσουμε ότι πηγαίνει κάποιος σε μια τράπεζα
και δανείζεται τα φρέσκα 9 δις.
Το πιο πιθανό είναι να πάρει τα λεφτά
και να τα καταθέσει στο δικό του τραπεζικό λογαριασμό.
Τότε, η διαδικασία επαναλαμβάνεται.
Η κατάθεση γίνεται μέρος των αποθεματικών της τράπεζας.
Το 10% αποσπάται, ενώ το υπόλοιπο 90% των 9 δις,
τα 8,1 δις δηλαδή, είναι διαθέσιμο για δανειοδότηση.♫
Φυσικά, τα 8,1 δις μπορούν να δοθούν ως δάνειο και να κατατεθούν ξανά,
δημιουργώντας επιπλέον 7,2 δις,
και 6,5 δις...και 5,9 δις...κ.τ.λ.
Αυτή η κυκλική δανειακή διαδικασία κατάθεσης-δημιουργίας χρήματος
μπορεί πρακτικά να διαρκέσει για πάντα.
Υπολογίζεται κατά μέσο όρο ότι περίπου 90 δις δολάρια
μπορούν να δημιουργηθούν πάνω στα αρχικά 10 δις.
Με άλλα λόγια, από κάθε κατάθεση
η οποία συμβαίνει στο τραπεζικό σύστημα,
μπορούν να δημιουργηθούν περίπου 9 φορές επιπλέον χρήματα από αέρα κοπανιστό.
- Φόβοι για χρήματα; Ζητήστε από την εξυπηρετική Τράπεζα της Αμερικής
ένα βάζο με ανακουφιστικά άμεσα χρήματα.
Χ-Ρ-Η-Μ-Α-Τ-Α σε μορφή ενός βολικού προσωπικού δανείου.
Οπότε, τώρα που κατανοούμε το πώς δημιουργούνται τα χρήματα
από το τραπεζικό σύστημα κλασματικού αποθεματικού,
μια λογική όμως και δύσκολη ερώτηση μπορεί να ανακύψει.
Τι είναι αυτό που δίνει αξία στα νέα αυτά χρήματα;
Η απάντηση: τα λεφτά που ήδη υπάρχουν.
Τα νέα χρήματα ουσιαστικά κλέβουν αξία από την υπάρχουσα προμήθεια χρήματος.
Καθώς η συνολική ποσότητα χρημάτων αυξάνεται
χωρίς αντιστοιχία με τη ζήτηση αγαθών και υπηρεσιών.
Και καθώς προσφορά και ζήτηση έρχονται σε ισορροπία, οι τιμές αυξάνονται,
απαξιώνοντας την αγοραστική δύναμη κάθε δολαρίου.
Αυτό το φαινόμενο είναι γνωστό ως πληθωρισμός.
Κι ο πληθωρισμός αποτελεί ουσιαστικά έναν κρυφό φόρο για το κοινό.
- Ποιά είναι η συμβουλή που παίρνεις συνήθως;
Είναι "αύξήστε την παροχή χρήματος".
Δεν λένε "μειώστε την αξία του νομίσματος"
ούτε λένε "υποτιμήστε το νόμισμα"
ούτε λένε "εξαπατήστε τον κόσμο που αποταμιεύει".
Λένε "μειώστε τα επιτόκια".
Η πραγματική απάτη είναι το ότι διαστρεβλώνουμε την αξία του χρήματος,
δημιουργούμε χρήματα από το τίποτα, δεν έχουμε καταθέσεις,
αλλά υπαρχει "κεφάλαιο"!
Οπότε, η απορία μου είναι η εξής:
Πώς ακριβώς περιμένουμε να λύσουμε τα προβλήματα του πληθωρισμού,
δηλαδή την αύξηση της παροχής χρήματος, αυξάνοντας κι άλλο τον πληθωρισμό;
- Φυσικά, αυτό δεν γίνεται.
Το σύστημα κλασματικών αποθεματικών της επέκτασης του χρήματος
είναι εκ φύσεως πληθωριστικό.
Καθότι η αύξηση της παροχής χρήματος,
δίχως αντίστοιχη αύξηση στην προσφορά αγαθών και υπηρεσιών
στην οικονομία, πάντα θα υποτιμά το νόμισμα.
Μάλιστα, μια σύντομη ιστορική ματιά στις τιμές του δολαρίου,
σε σχέση με την προσφορά χρήματος, το αποδεικνύει εύκολα,
καθώς η αντίστροφη σχέση είναι προφανής.
Ένα δολάριο το 1913 αντιστοιχεί σε $21,60 το 2007.
Υποτίμηση δηλαδή, κατά 96%
από τότε που δημιουργήθηκε η FED.
Αν, τώρα, αυτός ο έμφυτος και συνεχής πληθωρισμός
μοιάζει παράλογος και οικονομικά αυτοκαταστροφικός,
κρατήστε αυτή τη σκέψη, καθώς ο όρος "παραλογισμός" είναι λίγος
για να περιγράψει το πώς πραγματικά λειτουργεί το οικονομικό μας σύστημα.
Στο οικονομικό μας σύστημα τα χρήματα είναι χρέη
και τα χρέη είναι χρήματα.
Ορίστε ένα διάγραμμα της παροχής χρήματος στις ΗΠΑ από το 1950 ως το 2006.
Κι ιδού ένα διάγραμμα του εθνικού χρέους των ΗΠΑ για την ίδια περίοδο.
Πόσο ενδιαφέρον είναι ότι οι τάσεις είναι ουσιαστικά ίδιες.
Αφού όσο περισσότερα χρήματα υπάρχουν, τόσο περισσότερα χρέη υπάρχουν.
Κι όσο περισσότερα χρέη υπάρχουν, τόσο περισσότερα χρήματα υπάρχουν.
Με άλλα λόγια, κάθε δολάριο στο πορτοφόλι σας
είναι χρωστούμενο σε κάποιον από κάποιον άλλο. Καθώς, θυμηθείτε,
ο μόνος τρόπος δημιουργίας χρήματος είναι από δάνεια.
Συνεπώς, αν όλοι στη χώρα μπορούσαν να ξεπληρώσουν τα χρέη τους,
συμπεριλαμβανομένης της κυβέρνησης,
δεν θα υπήρχε ούτε ένα δολάριο σε κυκλοφορία.
"Αν δεν υπήρχαν χρέη στο νομισματικό μας σύστημα,
δεν θα υπήρχαν χρήματα."
- Marriner Eccles - διευθυντής της Ομοσπονδιακής Τράπεζας (FED). 30/09/1941
Μάλιστα, η τελευταία φορά στην ιστορία των ΗΠΑ
που είχε εξαλειφθεί το δημόσιο χρέος ήταν το 1835,
όταν ο Πρόεδρος Andrew Jackson έκλεισε την Κεντρική Τράπεζα,
τον προκάτοχο της FED.
Για την ακρίβεια, όλο το πολιτικό πρόγραμμα του Jackson περιστράφηκε
γύρω από τη δέσμευσή του να κλείσει την Κεντρική Τράπεζα.
Δήλωσε σε κάποιο σημείο τα εξής:
"Οι θρασύτατες προσπάθειες της Κεντρικής Τράπεζας να ελέγξει την κυβέρνηση
δεν είναι παρά προειδοποιήσεις της μοίρας που περιμένει τον αμερικάνικο λαό,
αν πλανηθεί και επιτρέψει τη διαιώνιση αυτού του θεσμού
ή την ίδρυση κάποιου παρόμοιου".
Δυστυχώς, το μύνημά του δεν κράτησε και πολύ
και οι διεθνείς τραπεζίτες κατάφεραν
να ιδρύσουν μια νέα κεντρική τράπεζα το 1913, την FED.
Όσο υφίσταται αυτός ο θεσμός, τα συνεχή χρέη είναι εγγυημένα.
.
Ως τώρα μιλήσαμε για το γεγονός
ότι τα χρήματα δημιουργούνται από τα χρέη μέσω των δανείων.
Αυτά τα δάνεια βασίζονται στα αποθεματικά μιας τράπεζας
και τα αποθεματικά προέρχονται από τις καταθέσεις.
Μέσα από αυτό το σύστημα κλασματικών αποθεματικών
η κάθε κατάθεση μπορεί να δημιουργήσει αξία 9 φορές μεγαλύτερη από την αρχική της.
Αυτό, με τη σειρά του, υποτιμά την αξία του υπάρχοντος χρήματος
και αυξάνει τις τιμές των αγαθών στην κοινωνία.
Κι αφού όλα αυτά τα χρήματα προκύπτουν από χρέη
και κυκλοφορούν απρογραμμάτιστα μέσω του εμπορίου,
οι άνθρωποι αποσπώνται από το αρχικό τους χρέος
και δημιουργείται μια ανισορροπία,
στην οποία ο κόσμος αναγκαστικά ανταγωνίζεται για εργασία
ώστε να αποσπάσει αρκετά χρήματα από την παροχή χρήματος
για να καλύψει το κόστος διαβίωσής του.
Όσο δυσλειτουργικό και οπισθοδρομικό κι αν φαίνεται όλο αυτό,
υπάρχει ακόμα κάτι που έχουμε παραλείψει από αυτήν την εξίσωση.
Κι είναι αυτό το στοιχείο του οικοδομήματος
που αποκαλύπτει την αληθινά δόλια φύση του ίδιου του συστήματος.
Η εφαρμογή του επιτοκίου.
Όταν η κυβέρνηση δανείζεται χρήματα από την FED
ή όταν κάποιος πολίτης δανείζεται χρήματα από μια τράπεζα,
σχεδόν πάντα οφείλει να ξεπληρώσει και κάποιον δεδουλευμένο τόκο.
Με άλλα λόγια, κάθε δολάριο που κυκλοφορεί
πρέπει να επιστραφεί σε κάποια τράπεζα και να πληρωθεί και το επιτόκιο.
Αν όλα, όμως, τα χρήματα δανείζονται από την Κεντρική Τράπεζα
και επεκτείνονται από τις εμπορικές τράπεζες μέσω δανείων,
μόνο το λεγόμενο "αρχικό κεφάλαιο"
δημιουργείται στην προσφορά χρήματος.
Oπότε, πού βρίσκονται τα χρήματα που χρειάζονται
για να πληρωθούν όλοι οι τόκοι;
Πουθενά.
Δεν υπάρχουν.
Οι επιπτώσεις αυτού είναι συγκλονιστικές,
διότι τα χρήματα που οφείλονται στις τράπεζες θα είναι πάντα περισσότερα
από αυτά που κυκλοφορούν.
Για αυτό ο πληθωρισμός είναι μόνιμο φαινόμενο της οικονομίας,
γιατί χρειάζεται συνέχεια νέο χρήμα
για να καλυφθούν τα αυξανόμενα έμφυτα ελλείμματα του συστήματος
που δημιουργούνται από την ανάγκη να αποπληρωθούν οι τόκοι.
Αυτό σημαίνει επίσης ότι με μαθηματική ακρίβεια
η αθέτηση αποπληρωμής κι η χρεωκοπία είναι, κυριολεκτικά, δομικά στοιχεία του συστήματος
και θα υπάρχουν πάντα οι φτωχές τάξεις
που έχουν τη χειρότερη τύχη.
Μια αναλογία είναι το παιχνίδι με τις μουσικές καρέκλες.
Μόλις σταματήσει η μουσική, κάποιος βγαίνει από το παιχνίδι.
Aυτό είναι το θέμα.
Κατά κανόνα, (το σύστημα) μεταφέρει τον αληθινό πλούτο από τους ιδιώτες στις τράπεζες.
Διότι, αν δεν μπορείς να πληρώσεις την υποθήκη σου,
θα σου πάρουν την ιδιοκτησία.
Αυτό είναι ιδιαιτέρως εξοργιστικό, αν αναλογιστείτε
ότι όχι μόνο η αθέτηση πληρωμής είναι αναπόφευκτη
λόγω του τραπεζικού συστήματος κλασματικού αποθεματικού,
αλλά και τα λεφτά που δανειστήκατε από την τράπεζα
δεν είχαν καν νομική υπόσταση εξαρχής.
Το 1969 έγινε μια δικαστική υπόθεση στην Minnesota
που περιελάμβανε κάποιον ονόματι Jerome Daly,
ο οποίος υπερασπιζόταν την κατάσχεση του σπιτιού του από την τράπεζα
η οποία του έδωσε το δάνειο για να το αγοράσει.
Το επιχείρημά του ήταν ότι το συμβόλαιο της υποθήκης
απαιτούσε και από τις δύο πλευρές -δηλαδή από αυτόν και από την τράπεζα-
να διαθέσουν -η κάθε πλευρά ξεχωριστά- ένα νόμιμο περιουσιακό στοιχείο για να γίνει η συναλλαγή.
Με νομικούς όρους αυτό είναι γνωστό ως "εγγύηση".
[ Εγγύηση: η βάση ενός συμβολαίου. Ένα συμβόλαιο βασίζεται πάνω στην ανταλλαγή
μιας μορφής εγγύησης με μία άλλη.]
Ο κύριος Daly εξήγησε ότι τα χρήματα, στην πραγματικότητα,
δεν ήταν ιδιοκτησία της τράπεζας, καθότι δημιουργήθηκαν από το τίποτα
με το που συνάφθηκε η συμφωνία για το δάνειο.
Θυμάστε τι δήλωνε η "Σύγχρονη Μηχανική του Χρήματος" για τα δάνεια;
"Όταν οι τράπεζες χορηγούν δάνεια, αυτό που κάνουν είναι το να
δέχονται υποσχετικά γραμμάτια με αντάλλαγμα χρήματα.
Τα αποθεματικά δεν μεταβάλλονται από τις συναλλαγές δανείων.
Όμως, τα χρήματα που έχουν κατατεθεί αποτελούν νέες προσθήκες
στις συνολικές καταθέσεις του τραπεζικού συστήματος."
Με άλλα λόγια, τα λεφτά δεν προέρχονται από τα υπάρχοντα περιουσιακά στοιχεία των τραπεζών.
Οι τράπεζες απλά τα επινοούν χωρίς να προσφέρουν τίποτα δικό τους
πέραν κάποιου θεωρητικού "παθητικού", στα χαρτιά.
Κατά τη διάρκεια της δίκης,
κατέθεσε και ο πρόεδρος της τράπεζας, ο κύριος Morgan,
και στο προσωπικό του υπόμνημα, ο δικαστής ανακάλεσε ότι
ο ενάγων -ο πρόεδρος της τράπεζας- παραδέχτηκε ότι,
σε συνεργασία με τη FED,
όντως δημιούργησε τα χρήματα και την πίστωση στα βιβλία του με λογιστική εγγραφή.
Τα χρήματα και η πίστωση γεννήθηκαν, όταν αποφάσισαν να τα δημιουργήσουν.
Ο κ. Morgan παραδέχτηκε ότι
δεν υπήρχε νόμος ή ψήφισμα στις ΗΠΑ που να του το επέτρεπε αυτό.
Πρέπει να υπάρχει μία νόμιμη εγγύηση για να προσφερθεί ώστε να υποστηριχθεί το συμβόλαιο.
"Το δικαστήριο αποφάνθηκε ότι δεν υπήρχε νόμιμο αντάλλαγμα και συμφωνώ."
Μάλιστα προσέθεσε ποιητικά το εξής:
"Μόνο ο Θεός μπορεί να φτιάξει κάτι με αξία από το τίποτα."
Μετά από αυτή την αποκάλυψη,
το δικαστήριο απέρριψε την απαίτηση της τράπεζας για κατάσχεση
κι ο Daly κράτησε το σπίτι του.
Οι επιπτώσεις αυτής της δικαστικής απόφασης είναι τεράστιες.
Διότι, κάθε φορά που δανείζεστε λεφτά από την τράπεζα,
είτε είναι στεγαστικό δάνειο είτε χρέωση πιστωτικής κάρτας,
τα λεφτά που παίρνετε δεν είναι απλώς πλαστά,
είναι μία παράνομη μορφή εγγύησης
και, κατά συνέπεια, ακυρώνουν την αποπληρωμή του συμβολαίου.
Αφού, κατ' αρχήν, η τράπεζα δεν είχε ποτέ στην ιδιοκτησία της τα χρήματα.
Δυστυχώς, τέτοιες νομικές διαπιστώσεις καταπνίγονται κι αγνοούνται.
Έτσι, ο αέναος κύκλος της μεταφοράς πλούτου και χρεών συνεχίζεται.
Κι αυτό μας φέρνει στο απόλυτο ερώτημα:
Γιατί;
Κατά τη διάρκεια του Aμερικανικού Εμφυλίου Πολέμου,
ο Πρόεδρος Lincoln παρέκαμψε τα υψηλά επιτόκια
που προσέφεραν οι ευρωπαϊκές τράπεζες
κι αποφάσισε να κάνει αυτό που υποστήριζαν οι Εθνοπατέρες.
Να δημιουργήσει, δηλαδή, ένα νόμισμα ανεξάρτητο και εκ φύσεως δίχως χρέη.
Το ονόμασαν "Greenback".
Σύντομα έπειτα από τη λήψη αυτού του μέτρου, κυκλοφόρησε ένα εσωτερικό έγγραφο,
στους τραπεζικούς κλάδους Βρετανίας και Αμερικής, που δήλωνε:
"... η δουλεία είναι η κατοχή της εργασίας
και φέρει μαζί της τη φροντίδα για τους εργάτες,
ενώ το Ευρωπαϊκό σχέδιο...
...είναι ότι το Κεφάλαιο ελέγχει την εργασία, ελέγχοντας τους μισθούς.
Αυτό επιτυγχάνεται με τον έλεγχο των χρημάτων.
Δεν μπορούμε να επιτρέψουμε το Greenback... αφού δεν μπορούμε να το ελέγξουμε."
Η πολιτική κλασματικού αποθεματικού
που διαπράττεται από τη FED, η οποία έχει εξαπλωθεί πρακτικά
στην πλειονότητα των τραπεζών όλου του κόσμου,
είναι, στην πραγματικότητα, ένα σύστημα σύγχρονης δουλείας.
Σκεφτείτε το. Τα χρήματα δημιουργούνται από το χρέος.
Τι κάνει ο κόσμος όταν έχει χρέη;
Υποτάσσεται στην εργασία για να ξεχρεώσει.
Όμως, αν τα χρήματα μπορούν να δημιουργηθούν μόνο από δάνεια,
πώς γίνεται να υπάρξει μια κοινωνία δίχως χρέη;
Δεν γίνεται κι αυτό είναι το θέμα.
Ο φόβος απώλειας της περιουσίας
σε συνδυασμό με την αγωνία του να συνεχίσεις να ξεπληρώνεις
μαζί με τα συνεχόμενα χρέη και τον πληθωρισμό, που είναι έμφυτα στο σύστημα,
σε συνδυασμό με τη αναπόφευκτη σπανιότητα μέσα στην ίδια την προσφορά χρήματος,
η οποία δημιουργείται από τα επιτόκια που είναι αδύνατον να αποπληρωθούν,
είναι τα στοιχεία τα οποία κρατούν τους "δούλους του μισθού" στην ουρά.
Να γυρνάνε τον τροχό μαζί με εκατομμύρια άλλους
συντηρώντας στην πραγματικότητα μια αυτοκρατορία
που ευνοεί μονάχα την ελίτ στην κορυφή της πυραμίδας.
Γιατί, σε τελική ανάλυση, για ποιον πραγματικά δουλεύετε;
.
Για τις τράπεζες!
Τα χρήματα δημιουργούνται στην τράπεζα για να καταλήξουν, με διάφορους τρόπους, πάλι σε αυτήν.
Αυτές είναι τα αληθινά αφεντικά
μαζί με τις εταιρίες και τις κυβερνήσεις που αυτές στηρίζουν.
Η φυσική σκλαβιά απαιτεί να στεγάζεις και να τρέφεις τους ανθρώπους.
Η οικονομική σκλαβιά απαιτεί από τους ανθρώπους να τρέφονται και να στεγάζονται μόνοι τους.
Είναι μια από τις πιο δαιμόνιες απάτες
κοινωνικής χειραγώγησης που έχει στηθεί ποτέ
και στον πυρήνα της
είναι ένας αόρατος πόλεμος κατά του πληθυσμού.
Το χρέος είναι το όπλο που χρησιμοποιείται για να κυριεύονται και να υποδουλώνονται οι κοινωνίες
και τα επιτόκια είναι τα βασικά του πυρομαχικά.
Και καθώς οι περισσότεροι συνεχίζουν τη ζωή τους ξεχνώντας αυτήν την πραγματικότητα,
οι τράπεζες, σε συμπαιγνία με τις κυβερνήσεις και τις εταιρίες,
συνεχίζουν να τελοιοποιούν και να επεκτείνουν τις τακτικές του οικονομικού πολέμου τους
σπείροντας νέα κέντρα, όπως η Παγκόσμια Τράπεζα
και το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο (ΔΝΤ),
ενώ παράλληλα επινόησαν ένα νέο είδος στρατιώτη.
Η γέννηση του "οικονομικού εκτελεστή".
"Υπάρχουν δύο τρόποι να κατακτήσεις και να υποδουλώσεις ένα έθνος.
Ο ένας είναι με το σπαθί. Ο άλλος είναι με το χρέος." - John Adams 1735-1826
Εμείς οι οικονομικοί εκτελεστές είμαστε οι πραγματικοί υπεύθυνοι για τη δημιουργία
αυτής της πρώτης πραγματικά παγκόσμιας αυτοκρατορίας κι ενεργήσαμε με πολλούς και διαφορετικούς τρόπους.
John Perkins, Πρώην Επικεφαλής Οικονομολόγος της Chas. T. Main Inc. Συγγραφέας: "Εξομολογήσεις ενός Οικονομικού Δολοφόνου".
Συνήθως, όμως, αυτό που κάνουμε είναι να
εντοπίζουμε μία χώρα που έχει πόρους τους οποίους ορέγονται οι εταιρίες μας, όπως το πετρέλαιο,
και μετά κανονίζουμε ένα τεράστιο δάνειο γι'αυτή τη χώρα
από την Παγκόσμια Τράπεζα ή από κάποιον άλλο οργανισμό με τον οποίο συνεργάζεται.
Όμως, τα χρήματα στην πραγματικότητα δεν πάνε ποτέ στη χώρα.
Αντιθέτως, πηγαίνουν στις δικές μας πολυεθνικές εταιρίες
για να κάνουν έργα υποδομών σ' αυτήν τη χώρα.
Eργοστάσια ηλεκτρισμού, βιομηχανικά πάρκα, λιμάνια...
πράγματα που ωφελούν τους λίγους πλούσιους αυτής της χώρας
μαζί με τις εταιρίες μας,
αλλά στην πραγματικότητα δεν βοηθάν καθόλου την πλειονότητα των ανθρώπων.
Παρόλα αυτά, αυτοί οι άνθρωποι και η χώρα τους μένουν με ένα τεράστιο χρέος.
Το χρέος είναι τόσο μεγάλο που δεν μπορούν να το αποπληρώσουν και αυτό είναι μέρος του σχεδίου,
ότι,δηλαδή δεν μπορούν να το αποπληρώσουν. Τότε λοιπόν, σε κάποιο σημείο,
εμείς οι οικονομικοί δολοφόνοι επιστρέφουμε σ' αυτούς και τους λέμε "Ακούστε,
μας χρωστάτε πολλά λεφτά. Δεν μπορείτε να πληρώσετε το χρέος σας. Πουλήστε, λοιπόν, το πετρέλαιό σας
πολύ φθηνά στις πετρελαϊκές πολυεθνικές μας,
αφήστε μας να χτίσουμε μια στρατιωτική βάση στη χώρα σας" ή
"στείλτε στρατιώτες για να μας ενισχύσετε σε μέρη όπως το Ιράκ"
ή "ψηφίστε υπέρ μας στην επόμενη ψηφοφορία του ΟΗΕ" με σκοπό να
ιδιωτικοποιήσουν την εταιρεία παροχής ηλεκτρισμού και
να ιδιωτικοποιήσουν το σύστημα νερού και υπονόμων
και να πουληθούν στις Αμερικάνικες εταιρίες ή σε άλλες πολυεθνικές.
Yπάρχει, λοιπόν, ένα αναπτυσσόμενο πράγμα και
είναι πολύ χαρακτηριστικός ο τρόπος λειτουργίας του ΔΝΤ και της Παγκόσμιας Τράπεζας.
Χρεώνουν μία χώρα και το χρέος είναι τόσο μεγάλο που δεν μπορεί να το ξεπληρώσει
και, έπειτα, παρέχουν δάνεια για την αποπληρωμή των χρεών, με ακόμα μεγαλύτερο τόκο,
κι εμείς απαιτούμε κάποια ανταλλάγματα
τα οποία αποκαλούνται "όροι" ή "καλή διακυβέρνηση",
το οποίο βασικά σημαίνει ότι η χώρα πρέπει να ξεπουλήσει τους πόρους της,
κάτι που περιλαμβάνει πολλές από τις κοινωνικές υπηρεσίες της, τις εταιρίες κοινής ωφέλειας,
τα εκπαιδευτικά της προγράμματα μερικές φορές, το ποινικό της σύστημα,
το ασφαλιστικό της σύστημα, σε ξένες πολυεθνικές.
Άρα τους πηδάμε από όλες τις μεριές!
ΙΡΑΝ - 1953
Η εμφάνιση των οικονομικών εκτελεστών στην πραγματικότητα τοποθετείται χρονικά στις αρχές του '50,
όταν ο Mossadegh εκλέχτηκε δημοκρατικά στο Ιράν.
Θεωρούνταν η μεγάλη ελπίδα της δημοκρατίας στη Μέση Ανατολή
και σ' ολόκληρο τον κόσμο. Είχε ανακηρυχτεί "άντρας της χρονιάς" από το περιοδικό "Time". Όμως...
...ένα από τα πράγματα τα οποία προσπάθησε ή ξεκίνησε να εφαρμόζει ήταν
η ιδέα ότι οι ξένες πετρελαϊκές εταιρίες έπρεπε να πληρώνουν τους Ιρανούς
πολύ περισσότερα για το πετρέλαιο που έβγαζαν από το Ιράν
κι ότι οι Ιρανοί θα έπρεπε να ωφελούνται από το δικό τους πετρέλαιο.
Εμάς δεν μας άρεσε αυτό, φυσικά. Όμως...
...φοβόμασταν να κάνουμε αυτό που κάναμε συνήθως σε τέτοιες περιπτώσεις,
το οποίο ήταν να στείλουμε το στρατό. Αντίθετα, στείλαμε έναν πράκτορα της CIA,
τον Kermit Roosevelt, συγγενή του Teddy Roosevelt...
...και ο Kermit πήγε με μερικά εκατομμύρια δολάρια και
ήταν πάρα πολύ αποτελεσματικός και αποδοτικός και σε ένα σύντομο χρονικό διάστημα
κατάφερε να ρίξει τον Mossadegh από την εξουσία
και να τον αντικαταστήσει με τον σάχη του Ιράν,
ο οποίος ήταν πάντα εξυπηρετικός με τα πετρέλαια. Και ήταν εξαιρετικά αποτελεσματικός.
[Εξέγερση στο Ιράν]
"Ο κόσμος γεμίζει τους δρόμους της Τεχεράνης.
Στρατιωτικοί αξιωματούχοι φωνάζουν ότι ο Mossadegh παραδόθηκε και
το δικτατορικό του καθεστώς στο Ιράν τελείωσε. Εικόνες του σάχη περιφέρονται
στους δρόμους, καθώς τα συναισθήματα αντιστρέφονται. Ο κόσμος καλωσορίζει το σάχη."
Οπότε, εδώ στις Ηνωμένες Πολιτείες, στην Washington,
όλοι σκέφτονταν: "ουάου, αυτό ήταν έυκολο... και φτηνό".
Έτσι δημιουργήθηκε ένας ολοκαίνουριος τρόπος
για να χειραγωγούνται χώρες και να δημιουργούνται αυτοκρατορίες.
Το μοναδικό πρόβλημα με τον Roosevelt ήταν ότι ήταν
πράκτορας της CIA με κάρτα. Οπότε, αν τον έπιαναν,
οι επιπτώσεις θα ήταν πολύ σοβαρές.
Οπότε, πολύ γρήγορα σ' εκείνο το σημείο, λήφθηκε η απόφαση
να χρησιμοποιούνται ιδιωτικοί σύμβουλοι για να διοχετεύονται χρήματα μέσω
της Παγκόσμιας Τράπεζας ή του ΔΝΤ ή άλλων τέτοιων πρακτορείων
και να στέλνονται άτομα σαν κι εμένα που δουλεύουν για ιδιωτικές επιχειρήσεις.
Έτσι, ακόμα κι αν μας έπιαναν,
δεν θα υπήρχαν κυβερνητικές επιπτώσεις.
ΓΟΥΑΤΕΜΑΛΑ 1954
Όταν ο Arbenz έγινε πρωθυπουργός της Γουατεμάλας,
η χώρα ήταν ουσιαστικά υποχείριο της
εταιρίας United Fruit και άλλων μεγάλων πολυεθνικών εταιριών.
Κι από αυτό ορμώμενος, o Αrbenz είπε "ξέρετε,
θέλουμε να δώσουμε τη γη πίσω στους κατοίκους".
Και μόλις ανέλαβε την εξουσία, εφάρμοζε πολιτικές οι οποίες θα πραγματοποιούσαν
ακριβώς αυτό το πράγμα, δηλαδή να δωθούν τα δικαιώματα γης πίσω στους κατοίκους.
Αυτό δεν άρεσε και πολύ στην United Fruit.
Οπότε, προσέλαβε μια εταιρία δημοσίων σχέσεων και ξεκίνησε μια τεράστια καμπάνια
στις Ηνωμένες Πολιτείες με σκοπό να πείσει τους πολίτες των ΗΠΑ,
τους πολίτες των ΗΠΑ, τους δημοσιογράφους των ΗΠΑ και
το Κογκρέσο των ΗΠΑ ότι ο Arbenz ήταν μια μαριονέτα των Σοβιετικών
και, αν του επιτρέπαμε να παραμείνει στην εξουσία,
οι Σοβιετικοί θα είχαν μία βάση και σ' αυτό το ημισφαίριο.
Κι αυτός, εκείνη την περίοδο, ήταν ένας μεγάλος φόβος στο μυαλό όλων,
η κόκκινη απειλή, δηλαδή η κομμουνιστική απειλή.
Λοιπόν, για να μην πολυλογώ, από αυτήν την καμπάνια δημοσίων σχέσεων
προέκυψε η δέσμευση εκ μέρους της CIA και του στρατού να βγει από τη μέση αυτός ο άνθρωπος.
Και πράγματι το πετύχαμε. Στείλαμε αεροπλάνα, στείλαμε στρατιώτες, στείλαμε
"τσακάλια", στείλαμε τα πάντα για να τον εξοντώσουμε. Και όντως τον εξοντώσαμε.
Και μόλις απομακρύνθηκε από την εξουσία,
ο καινούριος που τον διαδέχτηκε ουσιαστικά επέστρεψε τα πάντα
στις μεγάλες πολυεθνικές εταιρίες, συμπεριλαμβανομένης της United Fruit.
[Εκουαδόρ - 1981] Για πολλά χρόνια, το Εκουαδόρ εξουσιαζόταν από φιλο-Αμερικάνους δικτάτορες,
σχετικά βάναυσους, συχνά. Όμως, κάποια στιγμή αποφασίστηκε ότι θα διεξαχθούν
πραγματικά δημοκρατικές εκλογές. Ο Jaime Roldós ήταν υποψήφιος για το αξίωμα και ο κύριος στόχος του,
έλεγε, ως πρόεδρος, θα ήταν να φροντίσει ότι οι πόροι
του Εκουαδόρ θα χρησιμοποιούνταν για να βοηθήσουν το λαό. Και κέρδισε, με τεράστια διαφορά.
Με περισσότερες ψήφους από οποιονδήποτε στην ιστορία της χώρας.
Κι άρχισε να εφαρμόζει αυτές τις πολιτικές
ώστε να σιγουρέψει ότι τα κέρδη από το πετρέλαιο θα πήγαιναν προς τη βοήθεια του λαού.
Ε, λοιπόν, εδώ στις ΗΠΑ δεν μας άρεσε αυτό.
Με έστειλαν μαζί με άλλους οικονομικούς εκτελεστές για να αλλάξουμε τον Roldós.
Να τον διαφθείρουμε, να τον μεταπείσουμε. Να τον κάνουμε να καταλάβει ότι
"Eντάξει, ξέρεις, μπορείς να γίνεις πολύ πλούσιος, εσύ και η οικογένειά σου, αν παίξεις
το παιχνίδι μας. Όμως, αν συνεχίσεις να εφαρμόζεις αυτές τις πολιτικές που υποσχέθηκες,
θα φύγεις". Δεν μας άκουσε.
Δολοφονήθηκε.
Μόλις έπεσε το αεροπλάνο, όλη η περιοχή αποκλείστηκε.
Οι μόνοι που είχαν πρόσβαση ήταν o αμερικανικός στρατός από κάποια κοντινή βάση
και μερικοί στρατιωτικοί του Εκουαδόρ.
Όταν ξεκίνησε μια έρευνα,
δύο από τους βασικούς μάρτυρες σκοτώθηκαν σε τροχαία ατυχήματα
προτού προλάβουν να καταθέσουν.
Πάρα πολλά παράξενα πράγματα συνέβησαν σχετικά
με τη δολοφονία του Jaime Roldós.
Εγώ, όπως και οι περισσότεροι που ερεύνησαν πραγματικά την υπόθεση,
δεν έχω καμία αμφιβολία ότι επρόκειτο για δολοφονία.
Κι ασφαλώς, ως οικονομικός εκτελεστής
πάντα περίμενα ότι θα συνέβαινε κάτι στον Jaime,
είτε πραξικόπημα είτε δολοφονία, δεν ήμουν, σίγουρος.
Όμως, ήξερα ότι θα τον ανέτρεπαν, επειδή δεν διαφθειρόταν.
Δεν μας επέτρεπε να τον διαφθείρουμε όπως εμείς επιθυμούσαμε.
ΠΑΝΑΜΑΣ 1981
Ο Omar Torrijos, ο πρόεδρος του Παναμά,
ήταν, ξέρετε, από τους αγαπημένους μου. Πραγματικά τον συμπαθούσα.
Ήταν πολύ χαρισματικός. Ήταν ένας άνθρωπος ο οποίος ήθελε πραγματικά να βοηθήσει τη χώρα του.
Κι όταν προσπάθησα να τον δωροδοκήσω ή να τον διαφθείρω, μου είπε "Κοίτα, John"
-με αποκαλούσε Juanito- μου είπε "Kοίτα, Juanito,
δεν θέλω χρήματα. Αυτό που πραγματικά θέλω είναι η χώρα μου
να αντιμετωπίζεται δίκαια. Θέλω οι ΗΠΑ να ξεπληρώσουν
τα χρέη που χρωστάτε στους ανθρώπους μου για όλες τις καταστροφές που μας προξενήσατε.
Θέλω να είμαι σε θέση να βοηθήσω τις υπόλοιπες χώρες της Λατινικής Αμερικής
να ανεξαρτητοποιηθούν και να απελευθερωθούν
από αυτήν την τρομερή παρουσία από το Βορρά.
Εσείς μας εκμεταλλεύεστε πολύ άσχημα.
Θέλω τη διώρυγα του Παναμά πίσω στα χέρια του λαού μου.
Αυτό θέλω.
Άφησε με ήσυχο, λοιπόν. Μην προσπαθείς να με δωροδοκήσεις."
Ήταν το 1981 και τον Μάιο ο Jaime Roldos δολοφονήθηκε.
Και ο Omar το ήξερε.
Ο Torrijos μάζεψε την οικογένεια του και τους είπε
"Μάλλον είμαι ο επόμενος, αλλά δεν πειράζει,
γιατί πέτυχα αυτό που σκόπευα να κάνω.
Διαπραγματεύτηκα τη διώρυγα.
Η διώρυγα θα είναι τώρα στα χέρια μας." Μόλις είχε τελειώσει τις διαπραγματεύσεις
για την συνθήκη με τον Jimmy Carter.
Τον Ιούνιο του ίδιους έτους, μόλις δυο μήνες μετά,
σκοτώθηκε κι αυτός, καθώς έπεσε το αεροπλάνο του,
κάτι που αναμφίβολα εκτελέστηκε από "τσακάλια" πληρωμένα από τη CIA.
Η πιο τρανταχτή απόδειξη για αυτό είναι
ότι ένας από τους φύλακες του Torijos του έδωσε την τελευταία στιγμή,
πριν μπει στο αεροπλάνο, ένα κασετόφωνο.
Ένα μικρό κασετόφωνο, που περιείχε μια βόμβα.
ΒΕΝΕΖΟΥΕΛΑ 2002
Είναι ενδιαφέρον, κατά τη γνώμη μου, το πώς
αυτό το σύστημα συνεχίζει να λειτουργεί με σχεδόν τον ίδιο τρόπο
για χρόνια και χρόνια, με τη διαφορά ότι οι "οικονομικοί εκτελεστές"
γίνονται όλο και καλύτεροι.
Έπειτα, φτάσαμε σε αυτό που συνέβη πολύ πρόσφατα στη Βενεζουέλα.
Το 1998, ο Hugo Chavez εκλέχτηκε πρόεδρος
έπειτα από μια μακρά σειρά προέδρων
οι οποίοι ήταν πολύ διεφθαρμένοι και ουσιαστικά κατέστρεψαν την οικονομία
της χώρας. Κι ο Chavez εκλέχτηκε μέσα σε μια τέτοια κατάσταση.
Ο Chavez ύψωσε το ανάστημά του στις Ηνωμένες Πολιτείες
και το έκανε κυρίως απαιτώντας το πετρέλαιο της Βενεζουέλας
να χρησιμοποιείται για να βοηθήσει το λαό της Βενεζουέλας.
Ε, λοιπόν, εδώ στις Ηνωμένες Πολιτείες δεν μας άρεσε αυτό.
Έτσι, το 2002
στήθηκε ένα πραξικόπημα, για το οποίο δεν έχω καμία αμφιβολία,
όπως και οι περισσότεροι, ότι η CIA κρυβόταν από πίσω.
Ο τρόπος με τον οποίο το πραξικόπημα υποκινήθηκε
ήταν σε μεγάλο βαθμό όμοιος με αυτό του έκανε ο Kermit Roosevelt στο Ιράν.
Το να πληρώσεις, δηλαδή, τους ανθρώπους για να βγουν στους δρόμους,
να εξεγερθούν, να διαμαρτυρηθούν, να δείξουν ότι ο Chavez δεν είναι καθόλου δημοφιλής.
Ξέρετε, αν μπορείς να βάλεις μερικές χιλιάδες ανθρώπων να το κάνουν αυτό,
η τηλεόραση μπορεί να το κάνει να φανεί ότι έχει βγει στους δρόμους όλη η χώρα
και τα πράγματα αρχίζουν να μεγαλώνουν.
Παρόλα αυτά, στην περίπτωση του Chavez, ο ίδιος ήταν αρκετά έξυπνος
κι ο κόσμος τον υποστήριζε τόσο ένθερμα που το ξεπέρασε.
.
Αυτό ήταν σταθμός στην ιστορία της Λατινικής Αμερικής.
ΙΡΑΚ 2003
Το Ιράκ, βασικά, είναι ένα τέλειο παράδειγμα
για το πώς λειτουργεί το όλο σύστημα.
Εμείς, λοιπόν, οι οικονομικοί εκτελεστές είμαστε η πρώτη γραμμή άμυνας.
Διεισδύουμε, προσπαθούμε να διαφθείρουμε τις κυβερνήσεις
και να τις κάνουμε να πάρουν τεράστια δάνεια
τα οποία στη συνέχεια χρησιμοποιούμε ως μοχλό για να τις ελέγχουμε.
Αν αποτύχουμε, όπως εγώ στον Παναμά με τον Omar Torrijos
και στο Εκουαδόρ με τον Jaime Roldós, άνθρωποι που αρνούνται να διαφθαρούν,
τότε η δεύτερη γραμμή άμυνας είναι να στείλουμε τα "τσακάλια".
Τα "τσακάλια" είτε ανατρέπουν κυβερνήσεις είτε δολοφονούν.
Έπειτα, μόλις γίνει αυτό και έρθει μια νέα κυβέρνηση,
θα συμμορφωθεί με τους κανόνες μας, διότι
ο νέος πρόεδρος ξέρει τι θα του συμβεί, αν δεν συμμορφωθεί.
Στην περίπτωση του Ιράκ απέτυχαν και τα δύο.
Οι οικονομικοί εκτελεστές δεν κατάφεραν να διαφθείρουν τον Saddam Hussein.
Προσπαθήσαμε πολύ σκληρά, προσπαθήσαμε να τον κάνουμε να δεχθεί μια συμφωνία
παρόμοια μ' αυτήν που αποδέχτηκε ο οίκος των Σαούντ στη Σαουδική Αραβία,
αλλά δεν το δεχόταν.
Κι έτσι, στείλαμε τα "τσακάλια" να τον σκοτώσουν.
Δεν τα κατάφεραν. Είχε πολύ καλή ασφάλεια.
Άλλωστε, κι αυτός κάποτε δούλευε για την CIA.
Του είχαν αναθέσει να δολοφονήσει έναν πρώην πρόεδρο του Ιράκ κι απέτυχε,
αλλά γνώριζε το σύστημα.
Έτσι, το 1991 στείλαμε στρατιώτες κι εξοντώσαμε τον Ιρακινό στρατό.
.
Οπότε, υποθέσαμε εκείνη τη στιγμή
ότι ο Saddam Hussein θα άλλαζε στάση.
Θα μπορούσαμε, ασφαλώς, να τον σκοτώσουμε εκείνη την περίοδο,
αλλά δεν το θέλαμε. Είναι άνθρωπος με πυγμή, όπως μας αρέσει.
Ελέγχει το λαό του. Πιστεύαμε ότι μπορούσε να ελέγξει τους Κούρδους
και να κρατήσει τους Ιρανούς στα σύνορά τους και συνεχίσει να αντλεί πετρέλαιο για εμάς.
Και νομίζαμε ότι αφού εξοντώσαμε τον στρατό του, θα μεταπειθόταν.
Οπότε στέλνουμε ξανά τους οικονομικούς εκτελεστές τη δεκαετία του '90, χωρίς όμως επιτυχία.
.
Αν είχαν πετύχει, (ο Hussein) θα ήταν ακόμα στην εξουσία.
Θα του πουλούσαμε όσα μαχητικά αεροσκάφη ήθελε
κι ό,τι άλλο ήθελε, αλλά δεν τα κατάφεραν. Πάλι δεν είχαν επιτυχία.
Tα "τσακάλια" πάλι δεν μπορούσαν να τον σκοτώσουν,
οπότε ξαναστείλαμε το στρατό
κι αυτή τη φορά τελειώσαμε τη δουλειά και τον εξοντώσαμε.
Kατά τη διάρκεια αυτού, δημιουργήσαμε για εμάς
κάποιες πάρα πολύ επικερδείς συμφωνίες
για να ξαναφτιάξουμε μια χώρα που είχαμε, ουσιαστικά, οι ίδιοι καταστρέψει.
Αυτή είναι μια πολύ καλή συμφωνία,
αν κατέχεις κατασκευαστικές εταιρίες, και μεγάλες μάλιστα.
Ετσι, το Ιράκ δείχνει τα 3 στάδια.
Οι οικονομικοί εκτελεστές απέτυχαν εκεί.
Τα "τσακάλια" απέτυχαν εκεί. Οπότε, ως τελικό μέτρο, στέλνουμε το στρατό.
Με αυτόν τον τρόπο, έχουμε δημιουργήσει, στην πραγματικότητα, μια αυτοκρατορία,
αλλά το έχουμε κάνει με πολύ έξυπνο και λεπτό τρόπο. Με απόλυτη μυστικότητα.
Όλες οι αυτοκρατορίες του παρελθόντος χτίστηκαν με το στρατό
κι όλοι είχαν επίγνωση ότι τις χτίζανε.
Οι Βρετανοί ήξεραν ότι χτίζαν αυτοκρατορία, όπως και οι Γάλλοι,
οι Γερμανοί, οι Ρωμαίοι, οι Έλληνες
κι ήταν υπερήφανοι για αυτό και πάντα είχαν κάποια δικαιολογία,
όπως η μετάδοση του πολιτισμού, της θρησκείας
ή κάτι παρόμοιο, αλλά είχαν επίγνωση ότι το έκαναν.
Εμείς δεν έχουμε.
Η πλειοψηφία των Αμερικάνων δεν έχει ιδέα
ότι ζούμε χάρη στα οφέλη μιας μυστικής αυτοκρατορίας.
Δεν έχουν ιδέα ότι σήμερα υπάρχει περισσότερη δουλεία στον κόσμο από ποτέ άλλοτε.
Οπότε, πρέπει να αναρωτηθείτε το εξής:
"Λοιπόν, αφού υπάρχει αυτοκρατορία, τότε ποιος είναι ο αυτοκράτορας;"
Προφανώς δεν είναι αυτοκράτορες οι κατά καιρούς Πρόεδροι των Ηνωμένων Πολιτειών.
Ο αυτοκράτορας ούτε εκλέγεται,
ούτε έχει περιορισμένη θητεία
και, ουσιαστικά, δεν δίνει αναφορά σε κανέναν.
Οπότε, δεν μπορούμε να κατατάξουμε εκεί τους Προέδρους μας.
Αλλά έχουμε κάτι αντίστοιχο, κατά τη γνώμη μου,
και είναι αυτό που αποκαλώ "Εταιριοκρατία".
Η "Εταιριοκρατία" είναι μια ομάδα από ιδιώτες
που έχουν τις μεγαλύτερες εταιρίες μας
και συμπεριφέρονται πραγματικά σαν αυτοκράτορες.
Ελέγχουν τα ΜΜΕ μας
είτε μέσω άμεσης ιδιοκτησίας είτε μέσω διαφημίσεων.
Ελέγχουν τους περισσότερους από τους πολιτικούς μας,
γιατί χρηματοδοτούν τις εκλογικές εκστρατείες τους,
είτε μέσω των εταιριών είτε μέσω προσωπικών χορηγιών,
.
που όμως προέρχονται από τις εταιρίες.
Δεν εκλέγονται, δεν έχουν περιορισμένη θητεία,
.
δεν δίνουν αναφορά σε κανέναν
και στην κορυφή της "Εταιριοκρατίας"
δεν μπορείς να ξεχωρίσεις αν
κάποιος δουλεύει για μια ιδιωτική πολυεθνική ή για την κυβέρνηση,
αφού συνεχώς εναλλάσσονται.
Oπότε, ξέρετε, έχουμε κάποιον που τη μια στιγμή
είναι πρόεδρος μια μεγάλης κατασκευαστικής εταιρίας, όπως η Halliburton,
και την επόμενη είναι Αντιπρόεδρος των ΗΠΑ.
Ή έχουμε Πρόεδρο κάποιον που δούλευε στη πετρελαϊκή αγορά. Αυτή είναι η αλήθεια
ανεξάρτητα αν έχουν εκλεγεί Δημοκρατικοί ή Ρεπουμπλικάνοι.
.
Έχουμε μια συνεχόμενη εναλλαγή
και, κατά κάποιο τρόπο, η κυβέρνησή μας είναι αόρατη τον περισσότερο καιρό
και οι πολιτικές της εκτελούνται από τις εταιρίες μας,
σε μικρότερο ή μεγαλύτερο βαθμό. Όμως και πάλι,
οι πολιτικές τις οποίες εφαρμόζει η κυβέρνηση, ουσιαστικά
σφυρηλατούνται από την "Εταιριοκρατία" και μετά παρουσιάζονται στην κυβέρνηση
.
και γίνονται κυβερνητική πολιτική. Οπότε, υπάρχει μια πολύ
κοντινή σχέση μεταξύ τους.
Αυτό δεν είναι κάποιο είδος θεωρίας συνωμοσίας. Αυτοί οι άνθρωποι δεν χρειάζεται να
μαζευτούν και να συνωμοτήσουν για να κάνουν κάποια πράγματα.
.
Όλοι ουσιαστικά δουλέυουν με μία πρωταρχική υπόθεση
κι αυτή είναι ότι πρέπει να μεγιστοποιήσουν τα κέρδη τους
.
ανεξάρτητα από το κοινωνικό και περιβαλλοντικό κόστος.
- Αυτή η διαδικασία χειραγώγησης από την εταιριοκρατία
μέσω της χρήσης των χρεών, της δωροδοκίας και της διαφθοράς αποκαλείται
ΠΑΓΚΟΣΜΙΟΠΟΙΗΣΗ.
Ακριβώς όπως η FED κρατάει υπόδουλο τον αμερικανικό λαό
μέσω των χρεών, του πληθωρισμού και των επιτοκίων,
έτσι δρουν κι η Παγκόσμια Τράπεζα και το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο σε παγκόσμια κλίμακα.
Η απάτη είναι απλή.
Καταχρεώνεις μια χώρα, είτε εκμεταλλευόμενος την ίδια της την απερισκεψία
είτε διαφθείροντας τον ηγέτη της,
κι έπειτα εφαρμόζεις "όρους" ή αλλιώς "πολιτικές δομικής προσαρμογής",
οι οποίες αποτελούνται συχνά από τα ακόλουθα.
Υποτίμηση του νομίσματος.
Όταν πέφτει η αξία ενός νομίσματος, συμβαίνει το ίδιο και με όσα εκτιμώνται βάσει αυτού.
Αυτό καθιστά τους εγχώριους πόρους διαθέσιμους σε αρπακτικές χώρες
σε πολύ μικρότερη τιμή από την αρχική τους.
Μεγάλες περικοπές σε κοινωνικά προγράμματα.
Αυτά συνήθως περιλαμβάνουν την εκπαίδευση και την υγεία
θέτοντας σε κίνδυνο την υγεία και την ακεραιότητα της κοινωνίας,
αφήνοντας το κοινό εκτεθειμένο σε πιθανή εκμετάλλευση.
Ιδιωτικοποίηση δημόσιων επιχειρήσεων.
Αυτό σημαίνει ότι συστήματα κοινωνικής σημασίας
μπορούν να αγοραστούν και να ρυθμιστούν από ξένες εταιρίες με σκοπό το κέρδος.
Για παράδειγμα, το 1999 η Παγκόσμια Τράπεζα επέμενε
ότι η κυβέρνηση της Βολιβίας έπρεπε να πουλήσει
το σύστημα δημόσιας ίδρυσης της τρίτης μεγαλύτερης πόλης της
σε μια θυγατρική της αμερικανικής εταιρίας "Bechtel".
Μόλις συνέβη αυτό, οι λογαριασμοί νερού
των ήδη πολύ φτωχών κατοίκων της περιοχής εκτοξεύθηκαν στα ύψη.
Μόνο έπειτα από πλήρη εξέγερση του κόσμου,
ακυρώθηκε το συμβόλαιο με την Bechtel.
Έπειτα, υπάρχει η απελευθέρωση του εμπορίου
ή αλλιώς, "το άνοιγμα" του εμπορίου,
το οποίο καταργεί οποιουσδήποτε περιορισμούς στο εξωτερικό εμπόριο.
Αυτό επιτρέπει μια σειρά από καταχρηστικά οικονομικά φαινόμενα
όπως ότι οι πολυεθνικές εταιρίες
εισάγουν τα δικά τους προϊόντα μαζικής παραγωγής
υποσκάπτοντας, έτσι, την εγχώρια παραγωγή και καταστρέφοντας την τοπική οικονομία.
Χαρακτηριστικό παράδειγμα είναι η Τζαμάικα,
η οποία, αφού δέχτηκε δάνεια με όρους από την Παγκόσμια Τράπεζα,
έχασε τις μεγαλύτερές της αγορές σοδειάς προς πώληση,
εξαιτίας του ανταγωνισμού με τις εισαγωγές από τη Δύση.
Σήμερα, αμέτρητοι αγρότες είναι άνεργοι, διότι δεν μπορούν να ανταγωνιστούν
τις μεγάλες πολυεθνικές.
Μια ακόμα παραλλαγή είναι ότι δημιουργούνται,
φαινομενικά απαρατήρητα, άναρχα κι απάνθρωπα εργοστάσια-κάτεργα,
τα οποία εκμεταλλεύονται την οικονομική εξαθλίωση που έχει επιβληθεί στους ανθρώπους.
Επιπλέον, λόγω της απορρύθμισης της παραγωγής
η περιβαλλοντική καταστροφή διαιωνίζεται, καθώς οι πόροι μιας χώρας
γίνονται συχνά αντικείμενο εκμετάλλευσης από τις αδιάφορες πολυεθνικές,
ενώ παράγουν επίτηδες τεράστιες ποσότητες αποβλήτων.
- Η μεγαλύτερη περιβαλλοντική μήνυση στην παγκόσμια ιστορία
γίνεται σήμερα εκ μέρους των
30.000 κατοίκων του Εκουαδόρ και του Αμαζονίου
κατά της "Texaco", την οποία πλέον κατέχει η "Chevron".
Επομένως η μύνηση είναι εναντίον της "Chevron" αλλά για ενέργειες που έγιναν από την "Texaco".
Υπολογίζεται ότι έριξαν 18 φορές περισσότερα απόβλητα
απ' ό,τι έριξε το "Exxon Valdez" στις ακτές της Αλάσκα.
Στην περίπτωση του Αμαζονίου όμως, δεν ήταν ατύχημα.
Οι πετρελαϊκές εταιρίες το έκαναν εκούσια. Ήξεραν ότι το έκαναν
για να γλιτώσουν χρήματα αντί να πληρώσουν για τη σωστή διάθεση των αποβλήτων τους.
- Επιπλέον, μια γρήγορη ματιά
στις καταγραφές επιδόσεων της Παγκόσμιας Τράπεζας
αποδεικνύει πως αυτό το ίδρυμα που δημόσια ισχυρίζεται ότι
βοηθάει φτωχές χώρες να αναπτυχθούν και να εξαλείψουν τη φτώχεια,
το μόνο που έχει πετύχει είναι να αυξήσει τη φτώχεια και το οικονομικό χάσμα,
ενώ τα κέρδη των εταιριών ίπτανται.
Το 1960, το χάσμα εισοδημάτων μεταξύ
του 1/5 των ανθρώπων των πλουσιότερων χωρών
και του 1/5 των φτωχότερων ήταν 30 προς 1.
Μέχρι το 1998, ήταν 74 προς 1.
Ενώ το παγκόσμιο Ακαθάριστο Εθνικό Προϊόν αυξήθηκε 40% από το 1970 μέχρι το 1985,
το ποσοστό φτώχειας αυξήθηκε κατά 17%.
Ενώ από το 1985 μέχρι το 2000,
τα άτομα με εισόδημα μικρότερο από 1 δολάριο τη μέρα αυξήθηκαν κατά 18%.
Ακόμα κι η "Κοινή Οικονομική Επιτροπή" (JEC) του αμερικανικού Κογκρέσου
παραδέχτηκε ότι υπάρχει ποσοστό επιτυχίας μόνο 40%
σε όλα τα σχέδια που εφαρμόζει η Παγκόσμια Τράπεζα.
Στα τέλη του '60, η Παγκόσμια Τράπεζα
παρενέβη στο Εκουαδόρ χορηγώντας του τεράστια δάνεια.
Κατά τη διάρκεια των επόμενων 30 χρόνων, η φτώχεια αυξήθηκε από 50% σε 70%.
Η ανεργία και η υποαπασχόληση αυξήθηκαν από 15% σε 70%.
Το δημόσιο χρέος αυξήθηκε από 240 εκατομμύρια σε 16 δις,
ενώ τα ποσοστά φυσικών πόρων που ανήκαν στους φτωχούς
μειώθηκαν από 20% σε 6%.
Μάλιστα, μέχρι το 2000, το 50% του προϋπολογισμού του Εκουαδόρ
έπρεπε να κατανεμηθεί για την αποπληρωμή των χρεών του.
Πρέπει να καταλάβουμε ότι η Παγκόσμια Τράπεζα είναι στην πραγματικότητα
μια aμερικανική τράπεζα, που στηρίζει αμερικανικά συμφέροντα,
διότι οι ΗΠΑ έχουν δικαίωμα βέτο για τις αποφάσεις,
καθώς είναι ο μεγαλύτερος προμηθευτής κεφαλαίου.
Και πού βρήκε τόσα χρήματα;
Το μαντέψατε. Τα έφτιαξε από αέρα κοπανιστό
μέσω του τραπεζικού συστήματος κλασματικού αποθεματικού.
Από τις 100 μεγαλύτερες οικονομίες του κόσμου, με βάση το Ακαθάριστο Εγχώριο Πρoϊόν,
οι 51 είναι εταιρίες και 47 από τις 51 εδρεύουν στις ΗΠΑ.
Οι Walmart, General Motors και Exxon είναι πιο δυνατές οικονομικά
από τη Σαουδική Αραβία, την Πολωνία, τη Νορβηγία, τη Νότιο Αφρική,
τη Φινλανδία, την Ινδονησία και πολλές άλλες.
Και καθώς καταρρίπτονται τα προστατευτικά εμπορικά σύνορα,
καθώς ενώνονται τα διαφορετικά συναλλάγματα και χειραγωγούνται μέσα σε κυμαινόμενες αγορές
και καθώς οι κρατικές οικονομίες ανατρέπονται για χάρη του ανοικτού ανταγωνισμού
και του παγκόσμιου καπιταλισμού, η αυτοκρατορία διευρύνεται.
- Σηκώνεσαι μπροστά στην μικρή οθόνη σου
και ουρλιάζεις για την Αμερική και τη δημοκρατία.
Δεν υπάρχει Αμερική, δεν υπάρχει δημοκρατία.
Υπάρχει μόνο η IBM, η ITT και η AT&T
και η DuPont, η Dow, η Union Carbine και η Exxon.
Αυτά είναι τα έθνη του κόσμου σήμερα.
Τι νομίζετε ότι συζητούν οι Ρώσοι στα κρατικά συμβούλιά τους;
Για τον Karl Marx;
Βγάζουν τα δικά τους γραμμικά διαγράμματα προγραμματισμού,
τις στατιστικές θεωρίες των αποφάσεών τους, τις μέγιστες και τις ελάχιστες,
κι υπολογίζουν τις πιθανότητες τιμής-κόστους
των συναλλαγών τους και των επενδύσεών τους, όπως ακριβώς κάνουμε κι εμείς.
Δεν ζούμε πλέον σε έναν κόσμο εθνών κι ιδεολογιών, κύριε Beale.
Ο κόσμος είναι ένας σύλλογος εταιριών
που καθορίζεται αδυσώπητα με βάση τους αμετάβλητους "νόμους" των επιχειρήσεων.
Ο κόσμος είναι μια επιχείρηση, κύριε Beale.
"Aν το δούμε συνολικά, η ενοποίηση ολόκληρου του κόσμου,
συγκεκριμένα με την έννοια της οικονομικής παγκοσμιοποίησης
και με τα μυθικά προτερήματα του καπιταλισμού της "ελεύθερης αγοράς",
η ενοποίηση αυτή αντιπροσωπεύει μια πραγματική "αυτοκρατορία" από μόνη της.
Λίγοι κατάφεραν να ξεφύγουν από τις "δομικές προσαρμογές" και
.
τους "όρους" της Παγκόσμιας Τράπεζας, του ΔΝΤ ή του Παγκόσμιου Οργανισμού Εμπορίου,
από αυτούς τους διεθνείς οικονομικούς θεσμούς που παρόλη την ανεπάρκειά τους,
ακόμη καθορίζουν το νόημα της οικονομικής παγκοσμιοποίησης.
Είναι τέτοια η δύναμη της παγκοσμιοποίησης που είναι πιθανόν στη ζωή μας να δούμε
τη συνένωση, ακόμη και άνισα, όλων των εθνικών οικονομιών του κόσμου
.
σε ένα μοναδικό παγκόσμιο σύστημα ελεύθερης αγοράς" - Jim Garisson, Πρόεδρος, State of the World Forum
- Ο κόσμος καταλαμβάνεται από μια χούφτα επιχειρηματικές δυνάμεις
οι οποίες κυριεύουν τους απαραίτητους για την επιβίωσή μας φυσικούς πόρους,
ενώ ελέγχουν τα χρήματα που χρειαζόμαστε για να τους αποκτήσουμε αυτούς τους πόρους.
Το τελικό αποτέλεσμα θα είναι ένα παγκόσμιο μονοπώλιο,
το οποίο δεν θα βασίζεται στην ανθρώπινη ζωή αλλά στην οικονομική εξουσία και στην εξουσία των εταιριών.
Όσο αυξάνεται η ανισότητα, όπως είναι φυσικό,
όλο και περισσότερο άνθρωποι απελπίζονται.
Έτσι, το κατεστημένο αναγκάστηκε να βρει ένα νέο τρόπο
για να αντιμετωπίζει όποιον αμφισβητεί το σύστημα.
Έτσι γεννήθηκε ο "τρομοκράτης".
Ο όρος "τρομοκράτης" είναι μια ανούσια διάκριση,
η οποία έχει σχεδιαστεί για οποιοδήποτε πρόσωπο ή ομάδα
που επιλέγει να τα βάλει με το κατεστημένο.
Αυτός ο όρος δεν πρέπει να συγχέεται με την φανταστική "Αλ Κάιντα",
που ήταν, στην πραγματικότητα, το όνομα μιας βάσης δεδομένων υπολογιστή
για τους Μουτζαχεντίν που υποστηρίζονταν από τις ΗΠΑ, τη δεκαετία του 1980.
"Η αλήθεια είναι ότι δεν υπάρχει κανείς ισλαμικός στρατός ή τρομοκρατική ομάδα
με το όνομα Αλ Κάιντα. Οποιοσδήποτε καλά πληροφορημένος αξιωματικός το γνωρίζει αυτό.
Όμως, υπάρχει μια εκστρατεία προπαγάνδας για να κάνει τον κόσμο να πιστέψει
ότι υπάρχει μια αναγνωρισμένη οντότητα... Πίσω από αυτήν την προπαγάνδα βρίσκονται οι ΗΠΑ."
-Pierre-Henri Bunel, πρώην μυστικός πράκτορας του γαλλικού στρατού
Το 2007,
το υπουργείο Εθνικής Άμυνας παρέλαβε 161,8 δις δολάρια
για τον αποκαλούμενο "παγκόσμιο πόλεμο ενάντια στην τρομοκρατία".
Σύμφωνα με το εθνικό αντιτρομοκρατικό κέντρο
το 2004 περίπου 2000 άνθρωποι σκοτώθηκαν διεθνώς
από υποτιθέμενες τρομοκρατικές ενέργειες.
Από αυτούς, 70 ήταν Αμερικάνοι.
Χρησιμοποιώντας αυτό το νούμερο ως γενικό μέσο όρο -νούμερο υπερβολικά γενναιόδωρο-
έχει ενδιαφέρον να σημειώσουμε ότι διπλάσιοι άνθρωποι πεθαίνουν
κάθε χρόνο από αλλεργία στα φυστίκια απ' ό,τι από τρομοκρατικές ενέργειες.
Ταυτόχρονα, η βασική αιτία θανάτου στις ΗΠΑ
είναι η στεφανιαία νόσος, προξενώντας περίπου 450,000 θανάτους κάθε χρόνο.
Tο 2007, η κυβέρνηση μοίρασε για έρευνα
σε αυτό το θέμα περίπου 3 δις δολάρια.
Αυτό σημαίνει ότι η κυβέρνηση των ΗΠΑ, το 2007,
ξόδεψε 54 φορές περισσότερα χρήματα για την πρόληψη της τρομοκρατίας
απ' ό,τι για την πρόληψη μιας ασθένειας
η οποία σκοτώνει ετησίως 6.600 φορές περισσότερους ανθρώπους από την τρομοκρατία.
Παρόλα αυτά, καθώς οι λέξεις "τρομοκρατία" και "Αλ Κάιντα" χρησιμοποιούνται αυθαίρετα
σε κάθε ειδησεογραφική αναφορά σχετική με κάθε πράξη αντίθετη με τα συμφέροντα των ΗΠΑ,
ο μύθος μεγαλώνει.
Στα μέσα του 2008, ο γενικός εισαγγελέας των ΗΠΑ πράγματι πρότεινε
στο αμερικανικό Κονγκρέσο να κηρύξει επισήμως πόλεμο εναντίον αυτής της φαντασίωσης.
.
Ενώ από τον Ιούλιο του 2008, περισσότεροι από 1 εκατομμύριο άνθρωποι
βρίσκονται τώρα στις αντιτρομοκρατικές λίστες παρακολούθησης των ΗΠΑ.
Αυτά τα αποκαλούμενα "αντιτρομοκρατικά μέτρα"
φυσικά δεν έχουν καμία σχέση με την κοινωνική προστασία.
Έχουν όμως άμεση σχέση με τη διατήρηση του καθεστώτος
μέσα σε ένα αυξανόμενο κλίμα αντί-αμερικανισμού,
τόσο εγχώρια όσο και παγκοσμίως,
το οποίο βασίζεται εύλογα
στην επέκταση των αυτοκρατοριών των άπληστων πολυεθνικών
που εκμεταλλεύονται τον κόσμο.
Οι πραγματικοί τρομοκράτες του κόσμου μας δεν συναντιούνται στο λιμάνι τα μεσάνυχτα
ούτε φωνάζουν "Ο Αλλάχ είναι μεγάλος" πριν προχωρήσουν σε κάποια βίαη πράξη.
Οι πραγματικοί τρομοκράτες του κόσμου μας φοράνε κοστούμια των 5.000$
κι εργάζονται στις υψηλότερες οικονομικές, κυβερνητικές και επαγγελματικές θέσεις.
Οπότε, τι κάνουμε;
Πώς θα σταματήσουμε ένα σύστημα απληστείας και διαφθοράς
που έχει συγκεντρώσει τόση δύναμη και ορμή;
Πώς θα σταματήσουμε αυτή την αποκλίνουσα ομαδική συμπεριφορά που δεν νιώθει καμία συμπόνια,
για παράδειγμα, για τους εκατομμύρια νεκρούς σε Ιράκ κι Αφγανιστάν
ώστε η εταιριοκρατία να ελέγχει
τις πηγές ενέργειας και την παραγωγή οπίου προς όφελος της Wall Street;
Πριν το 1980, το Αφγανιστάν κατείχε το 0% της παγκόσμιας παραγωγής οπίου.
Αφότου οι Μουτζαχεντίν, που υποστηρίζονταν από τις ΗΠΑ και τη CIA, νίκησαν
στο Σοβιετικό/Αφγανικό πόλεμο, μέχρι το 1986, το Αφγανιστάν κατείχε το 40% της παγκόσμιας παραγωγής ηρωίνης.
Μέχρι το 1988, είχε φτάσει στο 80% της συνολικής παγκόσμιας προμήθειας.
Τότε όμως, συνέβη κάτι απροσδόκητο.
Οι Ταλιμπάν ανέλαβαν την εξουσία και μέχρι το 2000 είχαν καταστρέψει τις περισσότερες καλλιέργειες οπίου.
Η παραγωγή μειώθηκε από τους 3.000+ τόνους σε μόλις 185 τόνους, δηλαδή 94% μείωση.
Στις 9 Σεπτεμβρίου 2001, όλα τα σχέδια για την εισβολή στο Αφγανιστάν ήταν στο γραφείο του Προέδρου Bush.
Δύο μέρες μετά, είχαν την δικαιολογία τους.
Σήμερα η παραγωγή οπίου στο ελεγχόμενο από τις ΗΠΑ, Αφγανιστάν,
το οποίο τώρα παρέχει πάνω από το 90% της ηρωίνης παγκοσμίως,
σπάει ρεκόρ παραγωγικότητας σχεδόν κάθε χρόνο.
Πώς γίνεται να σταματήσουμε ένα σύστημα απληστείας και διαφθοράς
που καταδικάζει τους φτωχούς λαούς να δουλεύουν σαν σκλάβοι στα κάτεργα
για να κερδίζει η "Madison Avenue";
Που κατασκευάζει ψεύτικες τρομοκρατικές επιθέσεις
με σκοπό την χειραγώγηση;
Που παράγει τρόπους κοινωνικής λειτουργίας
οι οποίοι βασίζονται έμφυτα στην εκμετάλλευση;
Που συστηματικά μειώνει τις ανθρώπινες ελευθερίες
και παραβιάζει τα ανθρώπινα δικαιώματα
για να προστατευτεί από τις δικές του αδυναμίες;
Πώς θα αντιμετωπίσουμε τους δεκάδες συγκαλυμμένους θεσμούς,
όπως το Συμβούλιο Εξωτερικών Σχέσεων,
η Τριμερής Επιτροπή και η Λέσχη Bilderberg
και άλλες μη-δημοκρατικά εκλεγμένες ομάδες,
οι οποίες, πίσω από κλειστές πόρτες, συνωμοτούν για να ελέγξουν τις πολιτικές,
οικονομικές, κοινωνικές και περιβαλλοντικές παραμέτρους των ζωών μας;
Για να βρούμε την απάντηση, πρέπει πρώτα να βρούμε
την πραγματική αιτία.
Γιατί η αλήθεια είναι ότι
οι εγωκεντρικές, διεφθαρμένες και κερδοσκοπικές ομάδες εξουσίας
δεν είναι η πραγματική πηγή του προβλήματος.
Είναι συμπτώματα.
"Η απληστία κι ο ανταγωνισμός δεν πηγάζουν από την ανθρώπινη φύση...
...η απληστία κι ο φόβος της ανεπάρκειας στην πραγματικότητα δημιουργούνται και ενισχύονται...
...με άμεσο αποτέλεσμα να πρέπει να μαχόμαστε μεταξύ μας για να επιβιώσουμε".
Bernard Liertaer - Ιδρυτής του νομισματικού συστήματος της ΕΕ
Λέγομαι Jacque Frescο.
Είμαι βιομηχανικός σχεδιαστής και κοινωνικός μηχανικός.
Με ενδιαφέρει πολύ η κοινωνία
και η ανάπτυξη ενός συστήματος που θα μπορούσε να είναι βιώσιμο, για όλους τους ανθρώπους.
Καταρχήν, η λέξη "διαφθορά" είναι μια εφεύρεση του χρηματοπιστωτικού συστήματος.
Αυτή η αποκλίνουσα συμπεριφορά
που βλάπτει την ευημερία των ανθρώπων.
Λοιπόν, έχουμε να κάνουμε με ανθρώπινη συμπεριφορά
και η ανθρώπινη συμπεριφορά φαίνεται να καθορίζεται από το περιβάλλον.
Αυτό σημαίνει ότι αν, όταν ήσουν μωρό, σε είχαν μεγαλώσει οι Ινδιάνοι Seminole
και δεν είχες γνωρίσει τίποτα άλλο, θα είχες το δικό τους σύστημα αξιών.
Αυτό ισχύει και για τα έθνη και για άτομα και για τις οικογένειες.
Προσπαθούν να εμφυσήσουν στα παιδιά τους τη δική τους συγκεκριμένη πίστη
και πατρίδα ώστε να νιώσουν κομμάτι της
και φτιάχνουν μια κοινωνία, την οποία αποκαλούν "κατεστημένη".
Εγκαθιστούν κάτι που δείχνει να λειτουργεί και προσπαθούν να το διαιωνίσουν.
Όμως, όλες οι κοινωνίες στην πραγματικότητα αναδύονται, δεν εγκαθίστανται.
Οπότε, εναντιώνονται σε νέες απόψεις
που παρεμβαίνουν στο κατεστημένο.
Οι κυβερνήσεις προσπαθούν να διαιωνίσουν αυτό που τους κρατά στην εξουσία.
Οι πολιτικοί δεν εκλέγονται για να αλλάξουν τα πράγματα.
Τοποθετούνται εκεί για να διατηρήσουν τα πράγματα ως έχουν.
Βλέπετε, λοιπόν, ότι η βάση της διαφθοράς είναι η ίδια μας η κοινωνία.
Ας το κάνω ξεκάθαρο. Όλα τα έθνη είναι βασικά διεφθαρμένα,
επειδή τείνουν να συντηρούν τους υπάρχοντες θεσμούς.
Δεν θέλω ούτε να επιδοκιμάσω ούτε να υποβαθμίσω όλα τα έθνη,
αλλά ο κομμουνισμός, ο σοσιαλισμός, ο φασισμός, το σύστημα της ελεύθερης αγοράς
και όλες οι άλλες υποκουλτούρες είναι το ίδιο πράγμα.
Είναι όλα διεφθαρμένα από τη βάση τους.
- Το πιο βασικό χαρακτηριστικό των κοινωνικών θεσμών μας
είναι η ανάγκη για αυτοσυντήρηση.
Είτε έχουμε να κάνουμε με μια εταιρία είτε με κάποια θρησκεία ή μια κυβέρνηση,
ο πρωτεύων στόχος είναι η συντήρηση του ίδιου του θεσμού.
Για παράδειγμα, το τελευταίο πράγμα που θα ήθελε μια εταιρία πετρελαίου
είναι η χρήση μιας μορφής ενέργειας την οποία δεν μπορεί να ελέγξει.
Αφού, έτσι, αυτή η εταιρία θα γινόταν λιγότερο απαραίτητη στην κοινωνία.
Παρόμοια, ο Ψυχρός Πόλεμος κι η πτώση της ΕΣΣΔ
ήταν, στην πραγματικότητα, ένας τρόπος να διαφυλαχθεί και να συνεχιστεί
η καθεστημένη παγκόσμια οικονομική ηγεμονία των ΗΠΑ.
Παρομοίως, οι θρησκείες γαλουχούν τους ανθρώπους
ώστε να αισθάνονται ένοχοι για τις φυσικές τους τάσεις,
ισχυριζόμενες η καθεμία ότι προσφέρει το μοναδικό δρόμο για τη συγχώρεση και τη σωτηρία.
Στην καρδιά αυτής της αυτοσυντήρησης των θεσμών
βρίσκεται το χρηματοπιστωτικό σύστημα,
γιατί τα χρήματα προσφέρουν τα μέσα για εξουσία και επιβίωση.
Έπομένως, όπως ένας φτωχός άνθρωπος
μπορεί να αναγκαστεί να κλέψει για να επιβιώσει,
είναι φυσική τάση να κάνουν οι άνθρωποι οτιδήποτε χρειάζεται
για να συνεχιστεί η κερδοφορία κάποιου θεσμού.
Για αυτό είναι εγγενώς δύσκολο
να αλλάξουν θεσμοί που βασίζονται στο κέρδος, αφού διακινδυνεύονται
όχι μόνον οι ζωές πολλών ανθρώπων
αλλά κι ο άπληστος υλιστικός τρόπος ζωής
που σχετίζεται με την αφθονία και την εξουσία.
Συνεπώς, η παραλυτική αναγκαιότητα διατήρησης κάποιου θεσμού,
ανεξάρτητα από την σχετικότητά του στην κοινωνία,
είναι σε μεγάλο βαθμό ριζωμένη στην ανάγκη για χρήματα και κερδοφορία.
Βιομηχανία
- "Τι έχω να κερδίσω εγώ;" σκέφτονται οι άνθρωποι.
Έτσι, αν κάποιος βγάζει λεφτά πουλώντας ένα προϊόν,
φυσικά, θα πολεμήσει τη δημιουργία κάποιου άλλου προϊόντος
το οποίο μπορεί να απειλήσει το θεσμό του.
Επομένως, οι άνθρωποι δεν μπορεί να είναι δίκαιοι
και δεν εμπιστεύονται ο ένας τον άλλον.
Αν κάποιος έρθει και σου πει
"έχω το ιδανικό σπίτι για σένα", είναι επειδή είναι πωλητής.
Όταν ο γιατρός λέει "πρέπει να σας αφαιρέσουμε το νεφρό",
δεν ξέρω αν το κάνει για να ξεπληρώσει το σκάφος του
ή επειδή χρειάζεται πραγματικά να βγει το νεφρό μου.
Είναι δύσκολο να εμπιστευτείς κάποιον μέσα σε ένα χρηματοπιστωτικό σύστημα.
Αν ερχόσουν στο μαγαζί μου και σου έλεγα "οι λάμπες που έχω
είναι καλές, αλλά δίπλα έχουν καλύτερες",
σύντομα δεν θα είχα δουλειά. Δεν γίνεται.
Αν ήμουν ηθικός, δεν θα είχα δουλειά.
Όταν ακούμε λοιπόν ότι η βιομηχανία νοιάζεται για τους ανθρώπους, είναι ψέματα.
Δεν έχουν την πολυτέλεια να συμπεριφέρονται ηθικά.
Άρα, το σύστημά σας δεν έχει σχεδιαστεί για να υπηρετεί την ευημερία των ανθρώπων.
Αν δεν το καταλαβαίνετε ακόμα, σκεφτείτε ότι δεν θα υπήρχε ανεργία,
αν νοιάζονταν για τους ανθρώπους.
Η βιομηχανία δεν νοιάζεται. Ο μόνος λόγος που προσλαμβάνουν ανθρώπους σε κάποια δουλειά
είναι επειδή αυτή η δουλειά δεν έχει αυτοματοποιηθεί ακόμη.
Μην μιλάτε, λοιπόν, για εντιμότητα και ηθική.
Δεν γίνεται να είμαστε ηθικοί και να συνεχίσουμε να έχουμε δουλειά.
Είναι σημαντικό να επισημάνουμε ότι ανεξάρτητα από το κοινωνικό σύστημα
-είτε φασιστικό είτε σοσιαλιστικό, καπιταλιστικό ή κομμουνιστικό-
ο βασικός μηχανισμός είναι τα χρήματα, η εργασία κι ο ανταγωνισμός.
Η κομμουνιστική Κίνα είναι το ίδιο καπιταλιστική με τις ΗΠΑ.
Η μόνη διαφορά είναι ο βαθμός
της κρατικής παρέμβασης στην αγορά.
Η αλήθεια είναι ότι ο "Χρηματισμός" -ας τον πούμε έτσι -
είναι ο αληθινός μηχανισμός που καθοδηγεί τα συμφέροντα
όλων των χωρών του πλανήτη.
Η πιο επιθετική, άρα και κυρίαρχη, μορφή
αυτού του "Χρηματισμού" είναι το σύστημα της ελεύθερης αγοράς.
Η βασική προοπτική της ελεύθερης αγοράς, όπως τέθηκε
από τους πρώτους οικονομολόγους που την υποστήριξαν, όπως ο Adam Smith,
είναι ότι το προσωπικό όφελος κι ο ανταγωνισμός οδηγούν σε κοινωνική ευημερία,
καθώς ο ανταγωνισμός δημιουργεί κίνητρα
τα οποία παρακινούν τους ανθρώπους να συνεχίζουν να επιμένουν.
Αυτό, όμως, που δεν ακούγεται είναι ότι μια οικονομία βασισμένη στον ανταγωνισμό
μονίμως οδηγεί στη στρατηγική διαφθορά,
στην εδραίωση δύναμης και πλούτου, στην κοινωνική διαστρωμάτωση
στην παράλυση της τεχνολογίας, στην εκμετάλλευση εργασίας και τελικά σε μια κρυφή μορφή
κυβερνητικής δικτατορίας από την πλούσια ελίτ.
Ο όρος "διαφθορά" συχνά ορίζεται ως ηθική διαστροφή.
Αν μια επιχείρηση πετάει τοξικά απόβλητα στη θάλασσα για να γλιτώσει χρήματα,
οι περισσότεροι αναγνωρίζουν αυτό το φαινόμενο ως "διεφθαρμένη συμπεριφορά".
Σε ένα πιο δυσδιάκριτο επίπεδο, όταν ανοίγει ένα πολυκατάστημα Walmart σε μια μικρή πόλη
και αναγκάζει τις μικρές επιχειρήσεις να κλείσουν,
επειδή είναι ανήμπορες να το ανταγωνιστούν, εμφανίζεται μια "γκρίζα ζώνη".
Γιατί τι ακριβώς κάνει λάθος το πολυκατάστημα;
Γιατί να τους νοιάζει για τις μικρές, οικογενειακές επιχειρήσεις που κλείνουν;
Παρόλα αυτά, ακόμη πιο δυσδιάκριτα, όταν κάποιος απολύεται από τη δουλειά του,
επειδή έχει δημιουργηθεί μια νέα μηχανή
που μπορεί να κάνει την ίδια δουλειά με μικρότερο χρηματικό κόστος,
ο κόσμος απλά τείνει να το δέχεται ως "έτσι είναι τα πράγματα"
.
και δεν βλέπει την εγγενή και απάνθρωπη διαφθορά μιας τέτοιας πράξης.
Γιατί η αλήθεια είναι ότι, είτε πρόκειται για ρίψη τοξικών αποβλήτων
είτε για μονοπωλιακές επιχειρήσεις είτε για μείωση εργατικού δυναμικού,
το κίνητρο είναι το ίδιο: το κέρδος.
.
Είναι όλα διαφορετικές βαθμίδες του ίδιου αυτοσυντηρούμενου μηχανισμού
που βάζει πάντα την ευημερία των ανθρώπων σε δεύτερη μοίρα έναντι του χρηματικού κέρδους.
Συνεπώς, η διαφθορά δεν είναι κάποιο παραπροϊόν του "Χρηματισμού".
Είναι το βασικό θεμέλιο.
Και, παρόλο που αρκετοί άνθρωποι συνειδητοποιούν αυτήν την τάση
σε κάποιον βαθμό, η πλειοψηφία παραμένει αφελής
όσον αφορά στις τεράστιες επιπτώσεις
που μπορεί να έχει ένας τέτοιος εγωκεντρικός μηχανισμός,
όταν είναι η κατευθυντήρια νοοτροπία της κοινωνίας.
Εσωτερικά έγγραφα δείχνουν
ότι, ενώ η εταιρία ήξερε σίγουρα πως
το φάρμακο που παρήγαγε ήταν μολυσμένο με τον ιό του AIDS,
το απέσυρε από την αγορά των ΗΠΑ
και το πούλησε στη Γαλλία, στην Ευρώπη, στην Ασία και στη Λατινική Αμερική.
Η κυβέρνηση των ΗΠΑ επέτρεψε να γίνει αυτό.
H Διεύθυνση Τροφίμων και Φαρμάκων επέτρεψε να συμβεί αυτό.
Τώρα η κυβέρνηση κάνει τα στραβά μάτια.
Χιλιάδες αθώοι αιμοφιλικοί πέθαναν από τον ιό του AIDS.
Η εταιρία σίγουρα ήξερε ότι ήταν μολυσμένο,
αλλά το πούλησαν για να μετατρέψουν σε κέρδος αυτήν την καταστροφή.
Οπότε, βλέπετε ότι η διαφθορά είναι έμφυτη.
Όλοι κοιτάμε να εκμεταλλευτούμε τον πλησίον μας
και δεν μπορείς να περιμένεις εντιμότητα ή κάτι παρόμοιο.
[Πολιτική]
...ένα συναίσθημα, να μην ξέρουν ποιον να ψηφίσουν.
Σκέφτονται με δημοκρατικούς όρους,
το οποίο είναι αδύνατον σε μια χρηματοπιστωτική οικονομία.
Αν έχεις περισσότερα λεφτά για να διαφημίσεις τη θέση σου,
τη θέση που επιθυμείς στην κυβέρνηση, αυτό δεν είναι δημοκρατία.
.
Αυτό εξυπηρετεί αυτούς που κατέχουν θέσεις με συγκριτικό πλεονέκτημα.
Οπότε, υπάρχει πάντα η δικτατορία της ελίτ, των οικονομικά ισχυρών.
.
"Μπορούμε να έχουμε είτε δημοκρατία σε αυτήν την χώρα
είτε μεγάλο πλούτο συγκεντρωμένο στα χέρια λίγων ανθρώπων
αλλά όχι και τα δύο μαζί." -Louis Brandeis - Ανώτατο Δικαστήριο
Έχει ενδιαφέρον να παρατηρήσουμε
πώς φαινομενικά άγνωστα πρόσωπα
εμφανίζονται ως δια μαγείας στο προσκήνιο ως υποψήφιοι πρόεδροι.
Έτσι, πριν το καταλάβετε, κάπως έχετε μείνει να διαλέξετε ανάμεσα
σε μια μικρή ομάδα πάμπλουτων ανθρώπων,
οι οποίοι, όλως παραδόξως, έχουν την ίδια ευρύτερη εικόνα για την κοινωνία.
Προφανώς πρόκειται περί κοροϊδίας.
Οι άνθρωποι που τοποθετούνται στο ψηφοδέλτιο
είναι προαποφασιμένα άτομα που γίνονται αποδεκτά
από τις κατεστημένες οικονομικές δυνάμεις οι οποίες στην πραγματικότητα κάνουν κουμάντο.
Παρόλα αυτά, πολλοί που κατανοούν αυτήν την ψευδαίσθηση δημοκρατίας, συχνά σκέφτονται
"μακάρι να μπορούσαμε να βάλουμε τους ειλικρινείς και ηθικούς πολιτικούς μας στην εξουσία...
Τότε όλα θα ήταν εντάξει."
Λοιπόν, παρότι αυτό φαίνεται, βέβαια, λογικό
με βάση την κατεστημένη εικόνα που έχουμε για τον κόσμο,
είναι, δυστυχώς, άλλη μια πλάνη.
Γιατί, όταν πρόκειται για τα πραγματικά σημαντικά ζητήματα
ο θεσμός της πολιτικής, και ως εκ τούτου, και οι ίδιοι οι πολιτικοί
δεν έχουν απολύτως καμία πραγματική σχέση
με το τι κάνει τον κόσμο μας και την κοινωνία μας να λειτουργεί.
Δεν είναι οι πολιτικοί που μπορούν να λύσουν τα προβλήματα.
Δεν έχουν τεχνικές ικανότητες.
Δεν ξέρουν πώς να λύνουν προβλήματα.
Ακόμη κι αν ήταν ειλικρινείς, δεν ξέρουν πώς να λύσουν τα προβλήματα.
Οι τεχνικοί είναι αυτοί που φτιάχνουν τα εργοστάσια αφαλάτωσης.
Οι τεχνικοί είναι αυτοί που σας δίνουν ηλεκτρικό ρεύμα,
αυτοί που σας δίνουν μηχανοκίνητα οχήματα,
αυτοί που ζεσταίνουν το σπίτι σας και το δροσίζουν το καλοκαίρι.
Η τεχνολογία είναι αυτή που λύνει τα προβλήματα, όχι οι πολιτικοί.
Οι πολιτικοί δεν μπορούν να λύσουν προβλήματα, αφού δεν έχουν εκπαιδευτεί για κάτι τέτοιο.
Πολλοί λίγοι άνθρωποι σήμερα στέκονται να σκεφτούν
τι είναι αυτό που βελτιώνει πραγματικά τη ζωή τους.
Είναι τα χρήματα; Προφανώς όχι.
Τα χρήματα δεν μπορούμε ούτε να τα φάμε ούτε να τα βάλουμε στο αμάξι για να λειτουργήσει.
Μήπως είναι η πολιτική;
Το μόνο που μπορούν να κάνουν οι πολιτικοί είναι να φτιάχνουν νόμους,
να καταρτούν προϋπολογισμούς και να κηρύττουν πόλεμο.
Μήπως είναι η θρησκεία; Φυσικά και όχι.
H θρησκεία δεν δημιουργεί τίποτα άλλο
παρά άυλη συναισθηματική παρηγοριά για αυτούς που την έχουν ανάγκη.
Το πραγματικό δώρο που έχουμε εμείς ως άνθρωποι,
το οποίο είναι αποκλειστικά υπεύθυνο για οτιδήποτε
έχει βελτιώσει τις ζωές μας,
είναι η τεχνολογία.
Τι είναι η τεχνολογία;
Τεχνολογία είναι ένα μολύβι,
που επιτρέπει σε κάποιον να απεικονίζει τις ιδέες του σε ένα κομμάτι χαρτί.
Τεχνολογία είναι ένα αυτοκίνητο, που επιτρέπει σε κάποιον να ταξιδέψει πιο γρήγορα
απ' ό,τι πεζός.
Τεχνολογία είναι ένα ζευγάρι γυαλιά,
που βελτιώνει την όραση όσων το έχουν ανάγκη.
Η ίδια η εφαρμοσμένη τεχνολογία είναι απλά μια επέκταση των ανθρώπινων ιδιοτήτων,
που μειώνει τον ανθρώπινο κόπο,
απελευθερώνοντας τους ανθρώπους από κάποια συγκεκριμένη αγγαρεία ή πρόβλημα.
Φανταστείτε πως θα ήταν η ζωή σας σήμερα
δίχως τηλέφωνο ή φούρνο
ή υπολογιστή ή αεροπλάνο.
.
Τα πάντα στο σπίτι σας, που θεωρείτε δεδομένα,
από το κουδούνι έως το τραπέζι
και το πλυντήριο πιάτων, είναι τεχνολογία, η οποία
έχει παραχθεί από την επιστημονική δημιουργικότητα και εφευρετικότητα των ανθρώπων τεχνικών.
Όχι τα χρήματα, οι πολιτικοί, ή η θρησκεία.
Όλα αυτά είναι ψευδείς θεσμοί.
... και είναι καταπληκτικό να γράφεις γράμμα στο βουλευτή σου.
Σου λένε να γράψεις γράμμα στο βουλευτή σου, αν θες να τακτοποιηθεί κάτι.
Οι πολιτικοί θα έπρεπε να βρίσκονται στην πρώτη γραμμή της τεχνολογίας,
στην πρώτη γραμμή των ανθρώπινων σπουδών,
στην πρώτη γραμμή της μελέτης της εγκληματικότητας,
σε όλους τους τομείς που σχηματίζουν την ανθρώπινη συμπεριφορά.
Δεν χρειάζεται να γράψετε στους πολιτικούς σας.
Τι είδους άνθρωποι είναι αυτοί που τους έχει ανατεθεί αυτή τη δουλειά;
Το μέλλον θα δυσκολευτεί πολύ...
και η ερώτηση που εγείρουν οι πολιτικοί είναι η εξής:
"Πόσο θα κοστίσει αυτό το έργο;"
Το πραγματικό ερώτημα δεν είναι το πόσο θα κοστίσει
αλλά το αν έχουμε τους πόρους.
Κι έχουμε σήμερα τους πόρους για να στεγάσουμε όλους τους ανθρώπους,
να φτιάξουμε νοσοκομεία σε όλο τον κόσμο,
να χτίσουμε σχολεία σε όλο τον κόσμο,
τον τελειότερο εξοπλισμό στα εργαστήρια για διδασκαλία και ιατρική έρευνα.
Όπως βλέπετε, έχουμε όλα αυτά, ζούμε όμως σ' ένα χρηματοπιστωτικό σύστημα
και σ' ένα χρηματοπιστωτικό σύστημα υπάρχει το κέρδος.
Και ποιος είναι ο βασικός μηχανισμός που δίνει ώθηση σε ένα κερδοσκοπικό σύστημα
εκτός από το προσωπικό όφελος;
Τι είναι αυτό που συντηρεί το ανταγωνιστικό πλεονέκτημα στον πυρήνα του συστήματος;
Μήπως είναι η υψηλή αποδοτικότητα κι η βιωσιμότητα;
Όχι. Αυτά δεν είναι μέρος του σχεδίου τους.
Τίποτε που παράγεται σε ένα κερδοσκοπικό σύστημα
δεν είναι ούτε ελάχιστα βιώσιμο ή αποδοτικό.
Αν ήταν, δεν θα υπήρχε η τεραστίων κερδών
βιομηχανία επισκευής αυτοκινήτων.
Ούτε ο μέσος όρος ζωής των περισσότερων ηλεκτρονικών συσκευών
θα ήταν λιγότερος από 3 μήνες προτού γίνουν ξεπερασμένες.
Μήπως είναι η αφθονία;
Ασφαλώς κι όχι.
Η αφθονία, με βάση τους νόμους προσφοράς και ζήτησης,
είναι στην πραγματικότητα κάτι αρνητικό.
Αν μια εταιρία εξόρυξης διαμαντιών βρει
10 φορές περισσότερα διαμάντια απ' ό,τι συνήθως κατά τη διάρκεια της εξόρυξης,
σημαίνει ότι η προσφορά διαμαντιών έχει αυξηθεί,
γεγονός που μειώνει το κόστος και το κέρδος κάθε διαμαντιού.
Το γεγονός είναι ότι η αποδοτικότητα, η βιωσιμότητα και η αφθονία
είναι εχθροί του κέρδους.
Για να συνοψίσουμε,
ο μηχανισμός της σπανιότητας είναι αυτός που αυξάνει τα κέρδη.
Τι είναι η σπανιότητα;
Έχει ως στόχο τη διατήρηση της αξίας των αγαθών.
Η μείωση της παραγωγής πετρελαίου, αυξάνει την τιμή του.
Η διατήρηση της σπανιότητας των διαμαντιών, κρατάει ψηλά την τιμή τους.
Καίνε διαμάντια στα Ορυχεία Διαμαντιών Kimberly, επειδή
τα διαμάντια δημιουργούνται από τον άνθρακα και έτσι κρατούν ψηλά την τιμή τους.
Τι σημαίνει, λοιπόν, για την κοινωνία, το γεγονός ότι η σπανιότητα,
είτε παράγεται από τη φύση είτε από ανθρώπινους χειρισμούς,
αποτελεί προϋπόθεση κέρδους για τη βιομηχανία;
Σημαίνει ότι η βιωσιμότητα και η αφθονία
δεν πρόκειται ποτέ να συμβούν σ' ένα κερδοσκοπικό σύστημα,
αφού είναι απλώς αντίθετες με τη φύση του οικοδομήματος.
Κατά συνέπεια, είναι αδύνατον να υπάρξει κόσμος χωρίς πόλεμο και φτώχεια.
Είναι αδύνατον να βελτιώνεται συνεχώς η τεχνολογία
στα πιο αποδοτικά και παραγωγικά της επίπεδα.
Και το πιο δραματικό είναι ότι
είναι αδύνατον να περιμένουμε από τους ανθρώπους
να συμπεριφέρονται με αληθινά ηθικό και έντιμο τρόπο.
Ανθρώπινη φύση ή
ανθρώπινη συμπεριφορά;
Οι άνθρωποι χρησιμοποιούν τη λέξη "ένστικτο",
γιατί δεν μπορούν να εξηγήσουν τη συμπεριφορά.
Κάθονται ήρεμοι και κάνουν εκτιμήσεις
βάσει της άγνοιάς τους, ξέρετε,
και λένε πράγματα όπως
"oι άνθρωποι είναι έτσι φτιαγμένοι, η απληστία είναι στη φύση μας"
σαν να ασχολούνται χρόνια με το θέμα.
Στην πραγματικότητα, δεν είναι πιο φυσικό από το να φοράμε ρούχα.
Αυτό που θέλουμε να κάνουμε είναι να εξαλείψουμε
τις αιτίες των προβλημάτων.
Να εξαλείψουμε τις διαδικασίες
που παράγουν την απληστία, το φανατισμό, την προκατάληψη,
την εκμετάλλευση ανθρώπου από άνθρωπο και τον ελιτισμό.
Να εξαλείψουμε την ανάγκη για φυλακές και κοινωνική πρόνοια.
Πάντα αντιμετωπίζαμε τέτοια προβλήματα,
επειδή πάντα ζούσαμε σε συνθήκες σπανιότητας, ανταλλαγής
και νομισματικών συστημάτων που παράγουν σπανιότητα.
Αν εξαλείψεις τις συνθήκες που παράγουν
αυτό που αποκαλούμε κοινωνικά επιθετική συμπεριφορά, τότε δεν θα υπάρχει.
.
Μπορεί να αναρωτηθεί κανείς το εξής: "Δεν είναι κληρονομικό αυτό;" Όχι, δεν είναι.
.
Δεν υπάρχει ανθρώπινη φύση, αλλά υπάρχει ανθρώπινη συμπεριφορά
και αυτή ανέκαθεν μεταβαλλόταν στη διάρκεια των χρόνων.
Δεν γεννιέστε με μισαλλοδοξία, απληστία, διαφθορά και μίσος.
Αυτά τα αποκτάτε μέσα από την κοινωνία.
Ο πόλεμος, η φτώχεια, η διαφθορά, η πείνα, η δυστυχία κι ο ανθρώπινος πόνος
δεν μπορούν να αλλάξουν σε ένα χρηματοπιστωτικό σύστημα.
Δηλαδή, μπορούν να γίνουν πολύ λίγες σημαντικές αλλαγές.
Θα χρειαστεί ο ανασχεδιασμός του πολιτισμού μας, των αξιών μας
.
και πρέπει πάντα να βασίζεται στην αντοχή και τη χωρητικότητα της Γης
κι όχι σε κάποια υποκειμενική άποψη ή σε πολιτικές αντιλήψεις
για το πώς θα έπρεπε να είναι ο κόσμος
ή σε κάποια θρησκευτική άποψη για πώς πρέπει να διευθετούμε τις υποθέσεις μας.
Με αυτό σχετίζεται το Venus Project.
Η κοινωνία για την οποία θα μιλήσουμε
είναι μια κοινωνία απαλλαγμένη από τις παλιές προκαταλήψεις,
τις ποινές φυλάκισης, τις φυλακές, την αστυνομία, την σκληρότητα και τους νόμους.
Όλοι οι νόμοι θα εξαφανιστούν
όπως και τα επαγγέλματα που δεν θα έχουν καμία χρησιμότητα,
όπως οι χρηματιστές, οι τραπεζίτες, οι διαφημιστές.
Θα χαθούν! Για πάντα!
Γιατί δεν θα είναι πλέον σχετικά.
Όταν καταλάβουμε ότι η τεχνολογία,
που προκύπτει από την εφευρετικότητα του ανθρώπου,
είναι αυτή που απελευθερώνει την ανθρωπότητα και βελτιώνει την ποιότητα ζωής,
τότε κατανοούμε ότι το σημαντικότερο σημείο στο οποίο πρέπει να επικεντρωθούμε
είναι η έξυπνη διαχείρηση των φυσικών πόρων της Γης.
Γιατί από αυτούς τους φυσικούς πόρους αποκτούμε τα απαραίτητα υλικά
για να συνεχίσουμε στο μονοπάτι της ευημερίας. Αν το καταλάβουμε αυτό, μπορούμε να δούμε
ότι τα χρήματα βασικά υπάρχουν μονάχα ως όριο σε αυτούς τους πόρους,
γιατί σχεδόν τα πάντα έχουν κάποιο οικονομικό κόστος.
Και γιατί χρειαζόμαστε χρήματα για να αποκτήσουμε αυτούς τους πόρους;
Εξαιτίας της αληθινής ή της υποτιθέμενης σπανιότητας.
Δεν πληρώνουμε συνήθως για τον αέρα και το νερό της θάλασσας,
επειδή υπάρχουν σε τέτοια αφθονία,
ώστε η πώλησή τους θα ήταν άσκοπη.
Τότε, μιλώντας λογικά, αν οι πόροι
και οι τεχνολογίες που εφαρμόζονται για να δημιουργηθούν τα πάντα μέσα στις κοινωνίες μας,
όπως σπίτια, πόλεις και μέσα μεταφοράς, ήταν επίσης
σε αφθονία, δεν θα υπήρχε λόγος να πωλείται τίποτα.
Παρομοίως, αν η αυτοματοποίηση και τα μηχανήματα ήταν τόσο τεχνολογικά προηγμένα
ώστε να απαλλάξουν τους ανθρώπους από την εργασία,
δεν θα υπήρχε λόγος να έχουν οι άνθρωποι δουλειές.
Κι αν φροντίσουμε αυτές τις πτυχές της κοινωνίας,
δεν θα υπάρχει λόγος ύπαρξης των χρημάτων.
Οπότε το απόλυτο ερώτημα παραμένει το εξής:
Έχουμε αρκετούς φυσικούς πόρους στη Γη
και τεχνολογικές γνώσεις
για να δημιουργήσουμε μια κοινωνία τέτοιας αφθονίας
στην οποία όλα θα ήταν διαθέσιμα χωρίς αντίτιμο
και δίχως την ανάγκη υποταγής μέσω της εργασίας;
Ναι, τα έχουμε.
Έχουμε τους πόρους και την τεχνολογία για να το ενεργοποιήσουμε κατ' ελάχιστο
.
μαζί με τη δυνατότητα να βελτιώσουμε τόσο πολύ την ποιότητα ζωής
που οι άνθρωποι στο μέλλον θα κοιτούν τον τωρινό μας πολιτισμό
και θα χάσκουν για το πόσο πρωτόγονη και ανώριμη ήταν η κοινωνία μας.
Αυτό που προτείνει το Venus Project είναι ένα εντελώς διαφορετικό σύστημα,
.
το οποίο είναι αναβαθμισμένο στις σημερινές μας γνώσεις.
Ποτέ δεν έχουμε ζητήσει από τους επιστήμονες
να φτιάξουν μια κοινωνία
δίχως μονότονες και βαρετές δουλειές,
που θα εξάλειφε τα ατυχήματα στις μεταφορές,
που θα επέτρεπε στους ανθρώπους να έχουν ένα υψηλό επίπεδο διαβίωσης,
που θα εξαφάνιζε τα δηλητήρια στην τροφή μας
και θα μας έδινε καθαρές κι αποδοτικές πηγές ενέργειας.
Μπορούμε να το πετύχουμε.
[Μια οικονομία βασισμένη στους πόρους]
Η βασική διαφορά
μεταξύ μιας οικονομίας βασισμένης στους πόρους και το χρηματοπιστωτικό σύστημα
είναι ότι η οικονομία βασισμένη στους πόρους νοιάζεται πραγματικά για τους ανθρώπους και την ευημερία τους,
.
ενώ το νομισματικό σύστημα έχει διαστρεβλωθεί τόσο
που θέτει τα προβλήματα των ανθρώπων σε δεύτερη μοίρα, αν τα θέτει καν.
Τα προϊόντα κρίνονται με βάση ένα και μόνο κριτήριο, δηλαδή το κέρδος που μπορούν να αποφέρουν.
Αν υπάρχει ένα κοινωνικό πρόβλημα
του οποίου η λύση δεν παράγει χρηματικό κέρδος, τότε το πρόβλημα δεν θα λυθεί ποτέ.
Η οικονομία βασισμένη στους φυσικούς πόρους
απέχει απ' ό,τι έχουμε δοκιμάσει μέχρι σήμερα.
Και με τη σημερινή τεχνολογία μπορούμε να δημιουργήσουμε συνθήκες αφθονίας.
Η τεχνολογία μπορεί να χρησιμοποιηθεί για τη βελτίωση της ποιότητας ζωής όλων των ανθρώπων.
Μπορούμε να έχουμε αφθονία σε όλο τον κόσμο, αν εφαρμόσουμε σοφά την τεχνολογία
και διατηρήσουμε το περιβάλλον.
Είναι ένα πολύ διαφορετικό σύστημα, για το οποίο δύσκολα μπορούμε να συζητήσουμε,
.
επειδή το κοινό δεν είναι επαρκώς ενημερωμένο
για το επίπεδο της τεχνολογίας.
[Ενέργεια]
Στην παρούσα φάση, δεν χρειάζεται να καίμε ορυκτά καύσιμα.
Δεν χρειάζεται να χρησιμοποιούμε οτιδήποτε βλάπτει το περιβάλλον.
Υπάρχουν διαθέσιμες πολλές πηγές ενέργειας.
Οι εναλλακτικές πηγές ενέργειας που προωθούνται από το κατεστημένο,
όπως το υδρογόνο, η βιομάζα, ακόμη κι η πυρηνική,
είναι εξαιρετικά αναποτελεσματικές, επικίνδυνες κι υπάρχουν
μόνο για να διαιωνίζουν το μηχανισμό κερδών που η βιομηχανία έχει δημιουργήσει.
Όταν δούμε πέρα από την προπαγάνδα και τις αυτο-εξυπηρετικές λύσεις
που προωθούνται από τις εταιρίες ενέργειας,
μπορούμε να βρούμε ενα φαινομενικά ατελείωτο ρεύμα
καθαρής, άφθονης κι ανανεώσιμης ενέργειας η οποία μπορεί να χρησιμοποιηθεί.
Η ηλιακή κι η αιολική ενέργεια είναι γνωστές στο κοινό,
αλλά οι πραγματικές δυνατότητες αυτών των μέσων παραμένουν άγνωστες.
Η ηλιακή ενέργεια, προερχόμενη από τον ήλιο
έχει τόση αφθονία που μια ώρα φωτός το μεσημέρι
περιέχει περισσότερη ενέργεια από όση καταναλώνει όλος ο κόσμος σε έναν χρόνο.
Αν μπορούσαμε να αξιοποιήσουμε το 1% αυτής της ενέργειας,
δεν θα χρειαζόταν ποτέ ξανά να χρησιμοποιήσουμε πετρέλαιο ή φυσικό αέριο.
Το πρόβλημα επομένως, δεν είναι η διαθεσιμότητα της ενέργειας
αλλά η τεχνολογία για να την αξιοποιήσουμε.
Κι υπάρχουν πολλά προηγμένα μέσα σήμερα
που θα μπορούσαν να το καταφέρουν αυτό,
αν δεν παρεμποδίζονταν από την ανάγκη να ανταγωνιστούν στην αγορά
εναντίων των κατεστημένων δομών στον τομέα της ενέργειας.
Έπειτα, υπάρχει και η αιολική ενέργεια.
Η αιολική ενέργεια ανέκαθεν αποδοκιμαζόταν ως αδύναμη
και μη πρακτική, επειδή εξαρτάται από την τοποθεσία για να παραχθεί.
Αυτό δεν είναι αλήθεια.
Το Τμήμα Ενέργειας των ΗΠΑ παραδέχτηκε το 2007
ότι, αν εκμεταλλευόμασταν τον άνεμο σε μόλις 3 από τις 50 πολιτείες της Αμερικής,
θα είχαμε αρκετή ενέργεια για όλη τη χώρα.
Ακόμη, υπάρχουν και οι σχεδόν άγνωστες πηγές ενέργειας,
η παλίρροια και τα κύματα.
Η παλιρροϊκή ενέργεια προέρχεται από τις αυξομειώσεις στη στάθμη του ωκεανού.
Εγκαθιστώντας τουρμπίνες που "συλλαμβάνουν" αυτήν την κίνηση, παράγεται ενέργεια.
Στη Μεγάλη Βρετανία έχουν εντοπιστεί 42 διαθέσιμα σημεία
προβλέποντας ότι το 34% της ενέργειας όλου του Ηνωμένου Βασιλείου,
θα μπορούσε να καλύπτεται μόνο από την παλιρροϊκή ενέργεια.
Η κυματική δύναμη, η οποία αποσπά ενέργεια
από τις κινήσεις στην επιφάνεια των ωκεανών,
υπολογίζεται ότι μπορεί να αποδώσει παγκοσμίως
μέχρι και 80.000 τεραβατώρες το χρόνο.
Επομένως, το 50% των ενεργειακών αναγκών όλου του πλανήτη
θα μπορούσε να καλύπτεται από αυτό μόνο το μέσο.
Σ' αυτό το σημείο, πρέπει να αναφέρουμε ότι
η παλιρροϊκή, η κυματική, η ηλιακή και αιολική ενέργεια
δεν απαιτούν τη χρήση ενέργειας κατά τη διάρκεια της αξιοποίησής τους,
σε αντίθεση με τον άνθρακα, το πετρέλαιο, το φυσικό αέριο, τη βιομάζα και το υδρογόνο.
Ο συνδυασμός αυτών των 4 στοιχείων μόνο,
αν χρησιμοποιηθεί αποδοτικά μέσω της τεχνολογίας,
θα μπορούσε να τροφοδοτήσει τον κόσμο με ενέργεια για πάντα.
Παρόλα αυτά, υπάρχει και άλλη μια μορφή
καθαρής και ανανεώσιμης ενέργειας, η οποία τις ξεπερνά όλες.
Η γεωθερμική ενέργεια.
Η γεωθερμική ενέργεια χρησιμοποιεί κάτι που αποκαλείται "εξόρυξη θερμότητας",
το οποίο, μέσω μιας απλής διαδικασίας με χρήση νερού,
μπορεί να παράγει τεράστια ποσά καθαρής ενέργειας.
Το 2006, μια έρευνα του MIT για τη γεωθερμική ενέργεια
βρήκε ότι υπάρχουν προς το παρόν διαθέσιμα 13.000 ζετατζάουλ ενέργειας
και άλλα 2.000 ζετατζάουλ θα μπορούσαν εύκολα να παραχθούν,
αν βελτιωθεί η τεχνολογία.
Η συνολική κατανάλωση ενέργειας όλης της Γης είναι περίπου
μισό ζετατζάουλ το χρόνο.
Αυτό σημαίνει ότι μπορούμε να παράγουμε ενέργεια για 4.000 χρόνια,
αν αξιοποιήσουμε αυτό το μέσο μονάχα.
Και αν κατανοήσουμε ότι η θερμική ενέργεια της Γης
ανανεώνεται συνεχώς, αυτή η πηγή ενέργειας καθίσταται απεριόριστη.
Θα μπορούσε να χρησιμοποιηθεί για πάντα.
Αυτές οι πηγές ενέργειας είναι μονάχα μερικά
από τα καθαρά και ανανεώσιμα διαθέσιμα μέσα
και με τον καιρό θα ανακαλύψουμε κι άλλα.
Πρέπει να καταλάβουμε ότι μπορούμε να έχουμε απόλυτη αφθονία σε ενέργεια,
δίχως την ανάγκη για μόλυνση,
συντήρηση ή εν τέλει τιμολόγηση.
[Μεταφορές] Και τί γίνεται με τις μεταφορές;
Τα επικρατέστερα μέσα μεταφοράς στις κοινωνίες μας
είναι τα αυτοκίνητα και τα αεροπλάνα,
τα οποία λειτουργούν κυρίως με ορυκτά καύσιμα.
Όσον αφορά στα αυτοκίνητα, η μπαταρία
που απαιτείται για να κινηθεί ένα ηλεκτρικό αυτοκίνητο
με ταχύτητα μεγαλύτερη των 150 χιλιομέτρων ανά ώρα,
για πάνω από 200 χιλιόμετρα με μια φόρτιση,
υπάρχει εδώ κι αρκετά χρόνια.
Παρόλα αυτά, επειδή οι εταιρίες πετρελαίου ελέγχουν τις πατέντες με τις μπαταρίες,
η διαθεσιμότητά τους περιορίζεται ώστε να διατηρήσουν μερίδιο στην αγορά.
Έτσι, χάρη και στις πολιτικές πιέσεις από τις επιχειρήσεις ενέργειας,
η διαθεσιμότητα αυτής της τεχνολογίας στο κοινό περιορίζεται, καθώς η τιμή της γίνεται απρόσιτη.
Δεν υπάρχει κανένας άλλος λόγος,
πέραν της διεφθαρμένης κερδοσκοπίας,
για να μην είναι κάθε αμάξι στον κόσμο
ηλεκτροκίνητο, φιλικό προς το περιβάλλον, χωρίς ανάγκη για βενζίνη.
Σχετικά με τα αεροπλάνα, είναι καιρός να αντιληφθούμε
ότι αυτά τα μέσα μεταφοράς είναι αναποτελεσματικά, δυσκίνητα,
αργά και μολύνουν πάρα πολύ το περιβάλλον.
Αυτό είναι ένα τρένο μαγνητικής αιώρησης.
Χρησιμοποιεί μαγνήτες για ώθηση.
Κινείται πάνω σε ένα μαγνητικό πεδίο
και χρειάζεται λιγότερο από το 2% της ενέργειας που θα απαιτούσε ένα αεροπλάνο.
Το τρένο δεν έχει ρόδες, οπότε δεν έχει ούτε φθορές.
Η μέγιστη ταχύτητα με την υπάρχουσα τεχνολογία
που χρησιμοποιείται ήδη στην Ιαπωνία είναι σχεδόν 360 χιλιόμετρα ανά ώρα.
Παρόλα αυτά, αυτή η έκδοση είναι ήδη πολύ ξεπερασμένη.
Ένας οργανισμός με το όνομα "ET3",
ο οποίος σχετίζεται με το Venus Project,
έχει αναπτύξει ένα τρένο μαγνητικής αιώρησης που βασίζεται στις σύραγγες
που μπορεί να αναπτύξει ταχύτητα 6.000 χιλιομέτρων ανά ώρα
σε μια σήραγγα δίχως τριβές,
επίγεια ή υποθαλάσσια.
Φανταστείτε να πηγαίνετε από το Λος Άντζελες στην Νέα Υόρκη για φαγητό
ή από την Ουάσινγκτον στο Πεκίνο, στην Κίνα, σε 2 ώρες.
Αυτό είναι το μέλλον στις παγκόσμιες μεταφορές.
Γρήγορο, καθαρό, με πολύ λιγότερη ενέργεια
από αυτήν που απαιτούν σήμερα τα μέσα μεταφοράς.
Μάλιστα, χάρη στα τρένα μαγνητικής αιώρησης,
τις προηγμένες μπαταρίες και τη γεωθερμική ενέργεια,
δεν θα υπάρχει λόγος να καίμε ορυκτά καύσιμα.
Και θα μπορούσαμε να το κάνουμε σήμερα αυτό,
αν δεν εμποδιζόμασταν από το παραλυτικό κερδοσκοπικό οικοδόμημα.
[Εργασία]
Λοιπόν, η Αμερική κλίνει προς τον φασισμό.
Έχει μια τάση, λόγω της κυρίαρχης φιλοσοφίας της και της θρησκείας της,
να υποστηρίζει φασιστικές θέσεις.
Η αμερικάνικη βιομηχανία είναι ουσιαστικά ένας φασιστικός θεσμός.
Πρέπει να το κατανοήσετε, αλλιώς μόλις "χτηπήσετε κάρτα"
θα βρεθείτε σε μία δικτατορία.
- Μας μαθαίνουν πως κερδίζουμε σεβασμό με την εργασία.
Εγώ, όμως, το βλέπω σαν δουλεία επί πληρωμή.
- Μεγαλώνουμε με την ιδέα να κερδίζουμε τα προς το ζην
" με κόπο και ιδρώτα". Αυτό, όμως, κρατάει πίσω τους ανθρώπους.
Πρέπει να απελευθερωθούν οι άνθρωποι από τις αγγαρείες
και τις μονότονες δουλειές που τους κάνουν αδαείς.
Τους ληστεύετε.
Στη δική μας κοινωνία, δηλαδή σε μια οικονομία φυσικών πόρων,
οι μηχανές απελευθερώνουν τους ανθρώπους.
Βλέπετε, δεν μπορούμε να το φανταστούμε αυτό,
γιατί δεν έχουμε δει ποτέ κάτι τέτοιο.
[Αυτοματοποίηση]
- Κάνοντας μια ιστορική αναδρομή
βλέπουμε καθαρά μία τάση κατά την οποία η μηχανική αυτοματοποίηση
αντικαθιστά σταδιακά την ανθρώπινη εργασία.
Από την εξαφάνιση του χειριστή του ανελκυστήρα
μέχρι τη σχεδόν απόλυτη αυτοματοποίηση της κατασκευής αυτοκινήτων,
είναι γεγονός ότι, καθώς η τεχνολογία αναπτύσσεται,
η ανάγκη για ανθρώπους στο εργατικό δυναμικό συνεχώς θα μειώνεται.
.
Αυτό προκαλεί μια σοβαρή σύγκρουση,
η οποία αποδεικνύει την απάτη του χρηματοπιστωτικού εργασιακού συστήματος,
διότι η ανθρώπινη εργασία βρίσκεται σε άμεσο ανταγωνισμό
με την τεχνολογική ανάπτυξη.
Επομένως, δεδομένου ότι η βιομηχανία έχει ως βασική προτεραιότητα το κέρδος,
οι άνθρωποι, όσο περνά ο καιρός, θα απολύονται συνεχώς
και θα αντικαθίστανται από μηχανές.
- Όταν μια επιχείρηση εγκαθιστά μια μηχανή,
αντί να μειώσει το ωράριο, μειώνει το ανθρώπινο εργατικό δυναμικό.
Έτσι χάνετε τη δουλειά σας, οπότε είναι λογικό να φοβάστε τις μηχανές.
- Σε μια τεχνολογικά ανεπτυγμένη οικονομία φυσικών πόρων
μπορούμε να πούμε με σιγουριά ότι περίπου το 90% των τωρινών επαγγελμάτων
θα μπορούσε να εξαφανιστεί λόγω των μηχανών.
Έτσι, θα απελευθερωθούν οι άνθρωποι για να ζήσουν χωρίς σκλαβιά.
Γιατί αυτός είναι ο σκοπός της ίδιας της τεχνολογίας.
Και με τον καιρό, με την νανοτεχνολογία
και άλλες ανεπτυγμένες μορφές της επιστήμης,
δεν θα είναι παρατραβηγμένο να προβλέψουμε ότι κι οι πιο περίπλοκες ιατρικές διαδικασίες
θα μπορούσαν επίσης να γίνονται από μηχανές
και, μάλιστα, με πολύ μεγαλύτερα ποσοστά επιτυχίας
απ' ό,τι έχουν οι άνθρωποι.
Ο δρόμος είναι ξεκάθαρος, αλλά το χρηματοπιστωτικό μας σύστημα,
το οποίο απαιτεί εργασία για εισόδημα, εμποδίζει αυτήν την πρόοδο,
διότι οι άνθρωποι χρειάζονται τις δουλειές για να επιβιώσουν.
Η ουσία είναι ότι αυτό το σύστημα πρέπει να εξαφανιστεί,
αλλιώς δεν θα απελευθερωθούμε ποτέ
και η ανάπτυξη της τεχνολογίας συνεχώς θα παρεμποδίζεται.
- Έχουμε μηχανές που μπορούν να καθαρίζουν υπονόμους.
Έτσι, απελευθερώνονται οι άνθρωποι από το να το κάνουν.
Οπότε, πρέπει να βλέπετε τις μηχανές σαν επέκταση των ανθρώπινων δυνατοτήτων.
- Επιπλέον, τα περισσότερα σημερινά επαγγέλματα
απλά δεν θα έχουν λόγο ύπαρξης σε μια οικονομία βασισμένη στους φυσικούς πόρους,
όπως κι οτιδήποτε έχει σχέση με τη διαχείρηση χρημάτων,
τις διαφημίσεις και το ίδιο το νομικό σύστημα.
Ο λόγος είναι ότι, χωρίς χρήματα, τα περισσότερα από τα σημερινά εγκληματα
δεν θα διαπράττονταν ποτέ.
Σχεδόν όλες οι μορφές εγκλημάτων είναι συνέπειες
του χρηματοπιστωτικού συστήματος, είτε άμεσα είτε μέσω νευρώσεων
που προκαλούνται από την οικονομική στέρηση.
Συνεπώς, μέχρι και οι νόμοι θα μπορούσαν εν τέλει να εξαφανιστούν.
- Αντί να βάλουμε μια πινακίδα "Οδηγείτε με Προσοχή,
ολισθηρό οδόστρωμα!" ας βάλουμε λειαντικές ουσίες στο οδόστρωμα,
ώστε να μην είναι ολισθηρό ποτέ.
Κι αν κάποιος επιχειρεί να οδηγήσει μεθυσμένος
και το αυτοκίνητο ταλαντεύεται πολύ,
θα υπάρχει ένα μικρό εκκρεμές που θα κινείται προς τα πάνω και προς τα πίσω
και θα κάνει στην άκρη το αμάξι.
Όχι κάποιος νόμος... μια λύση!
.
Να βάλουμε sonar και radar στα αμάξια για να μην συγκρούονται.
Οι νόμοι των ανθρώπων είναι απλά προσπάθειες
για να αντιμετωπιστούν τα προβλήματα που προκύπτουν.
Επειδή οι άνθρωποι δεν ξέρουν πώς να τα λύσουν,
θεσπίζουν κάποιον νόμο.
- Στις ΗΠΑ, την πιο ιδιωτικοποιημένη,
καπιταλιστική χώρα του κόσμου, δεν πρέπει να θεωρείται παράξενο
ότι έχει και τους περισσότερους φυλακισμένους παγκοσμίως,
αριθμός που αυξάνεται κάθε χρόνο.
Στατιστικά, οι περισσότεροι από αυτούς τους ανθρώπους είναι αμόρφωτοι
και προέρχονται από φτωχές, υπανάπτυκτες κοινωνίες.
Μάλιστα, σε αντίθεση με την προπαγάνδα, φταίει η ανατροφή σε αυτό το περιβάλλον
για την εγκληματική και βίαιη συμπεριφορά τους.
Παρόλα αυτά, η κοινωνία κάνει τα στραβά μάτια
σχετικά με αυτό το θέμα.
Οι θεσμοί των νόμων και των φυλακών είναι απλά παραδείγματα
για το πώς η κοινωνία μας αποφεύγει να εξετάσει
τα πραγματικά αίτια της συμπεριφοράς μας.
Δισεκατομμύρια ξοδεύονται κάθε χρόνο για τις φυλακές και την αστυνομία,
.
ενώ μονάχα ένα μικρό κομμάτι επενδύεται σε προγράμματα κατά της φτώχειας,
που αποτελεί ένα από τα θεμελιώδη αίτια
της εγκληματικότητας, εξαρχής.
Κι όσο έχουμε ένα οικονομικό σύστημα
που ευνοεί και, μάλιστα, δημιουργεί
ελλείψεις και στέρηση, δεν θα εξαλειφθεί ποτέ η εγκληματικότητα.
[Κίνητρο]
- Αν τα αναγκαία για τη ζωή ήταν διαθέσιμα σε όλους τους ανθρώπους
δίχως υποταγή, χρέη, ανταλλαγή και εμπόριο,
θα συμπεριφέρονταν πολύ διαφορετικά.
Θέλετε όλα αυτά τα πράγματα διαθέσιμα δίχως αντίτιμο.
"Πρέπει να υπάρχει αντίτιμο. Αλλιώς, τι κίνητρο θα έχουν οι άνθρωποι;
Αν ο καθένας έχει ό,τι επιθυμεί, θα κάθεται και θα λιάζεται όλη μέρα."
Αυτός είναι ο μύθος που διαιωνίζουν.
Ο κόσμος στον πολιτισμό μας διδάσκεται να πιστεύει
ότι το χρηματοπιστωτικό σύστημα παρέχει κίνητρα.
Αν έχουν πρόσβαση στα πάντα, γιατί να μοχθήσουν για οτιδήποτε;
Θα έχαναν τα κίνητρά τους.
Αυτό μας διδάσκουν για να στηρίζουμε το χρηματοπιστωτικό σύστημα.
- Όταν βγάλουμε τα χρήματα από την εξίσωση,
θα υπάρξουν άλλα, πολύ διαφορετικά κίνητρα.
- Όταν όλοι έχουν πρόσβαση στα αναγκαία για τη ζωή,
τα κίνητρά τους αλλάζουν.
Τι γίνεται με τα φεγγάρια και τα άστρα;
Νέα κίνητρα προκύπτουν.
Αν ζωγραφίσεις κάποιον πίνακα που σου αρέσει,
θα χαρείς με το να το δώσεις, όχι πουλώντας τον.
[Εκπαίδευση]
- Νομίζω πως η σημερινή εκπαίδευση, ουσιαστικά,
μας προετοιμάζει για κάποιο επάγγελμα.
Είναι πολύ εξειδικευμένη. Ο κόσμος δεν έχει γενικές γνώσεις.
Οι άνθρωποι δεν ξέρουν πολλά για πολλά διαφορετικά θέματα.
Δεν νομίζω ότι θα πήγαινε κανείς να πολεμήσει,
αν οι άνθρωποι είχαν αρκετές γνώσεις για πολλά πράγματα.
Νομίζω ότι η εκπαίδευση προωθεί την παπαγαλία
κι όχι την επίλυση προβλημάτων.
Δεν δίνουν (στα παιδιά) ούτε πνευματικά ούτε εξειδικευμένα εργαλεία
για να σκέφτονται κριτικά.
Σε μια οικονομία βασισμένη στους φυσικούς πόρους η εκπαίδευση θα ήταν πολύ διαφορετική.
- Η κύρια ασχολία της δικής μας κοινωνίας είναι η πνευματική ανάπτυξη του ατόμου
και η κινητοποίηση του καθενός για να επιτύχει τις μέγιστες δυνατότητές του.
.
Φιλοσοφία μας είναι ότι όσο πιο έξυπνοι είναι οι άνθρωποι, τόσο πιο πλούσιος θα είναι ο κόσμος,
επειδή όλοι θα μπορούν να συνεισφέρουν.
Όσο πιο έξυπνα είναι τα δικά σας παιδιά, τόσο καλύτερη θα είναι η δικιά μου ζωή,
.
επειδή θα συνεισφέρουν πιο δημιουργικά
στο περιβάλλον και στη ζωή μου.
Επειδή οτιδήποτε επινοούμε σε μια οικονομία βασισμένη στους φυσικούς πόρους
θα εφαρμόζεται στην κοινωνία, δεν θα υπάρχει τίποτα να το εμποδίσει.
.
[Πολιτισμός]
Πατριωτισμός, όπλα, στρατός, ναυτικό,
είναι όλα σημάδια για το ότι δεν είμαστε ακόμα πολιτισμένοι.
.
Τα παιδιά θα ρωτάνε τους γονείς τους τα εξής:
"Δεν βλέπατε την ανάγκη για τις μηχανές;
Mπαμπά, δεν καταλαβαίνατε ότι ο πόλεμος ήταν αναπόφευκτος,
όταν δημιουργούσατε τόσες ελλείψεις; Δεν είναι προφανές;"
Το παιδί, φυσικά, θα καταλάβει ότι ήσασταν στενόμυαλοι,
.
εκπαιδευμένοι απλά για να υπηρετείτε τους κατεστημένους θεσμούς.
Είμαστε μια τόσο απεχθής και άρρωστη κοινωνία
που δεν θα μας αναφέρουν καν οι ιστορικοί του μέλλοντος.
Απλά θα λένε ότι οι μεγάλες χώρες κυρίευαν τις μικρότερες
με τη βία.
Η ιστορία θα αναφέρει μονάχα τη διεφθαρμένη συμπεριφορά
μέχρι την αυγή του πολιτισμένου κόσμου,
.
όταν, δηλαδή, όλα τα έθνη συνεργαστούν.
Μια παγκόσμια ένωση με σκοπό το κοινό καλό
για όλους τους ανθρώπους.
Δίχως να είναι κανείς υπηρέτης κάποιου άλλου.
Χωρίς κοινωνική διαστρωμάτωση. Είτε αυτό αφορά μια τεχνολογική ελίτ
,
είτε οποιοδήποτε άλλο είδος ελιτισμού, θα εξαλειφθεί από προσώπου γης.
.
Το κράτος δεν θα κάνει τίποτα, αφού δεν θα υπάρχει κράτος.
...αφού δεν θα υπάρχει κράτος...
Το σύστημα που υποστηρίζω, μια παγκόσμια οικονομία βασισμένη στους πόρους,
δεν είναι τέλειο, όμως είναι πολύ καλύτερο από αυτό που έχουμε σήμερα.
.
Δεν θα επιτύχουμε ποτέ την τελειότητα.
Πατρίδα μου όλη η Γη...και θρησκεία μου να κάνω καλό." -
.
- Thomas Paine - 1737-1809
Οι ηθικές αξίες της κοινωνίας μας
εμφανίζονται με τη μορφή διαρκών πολέμων, διαφθοράς,
.
τυραννικών νόμων, κοινωνικής διαστρωμάτωσης, άσχετων προκαταλήψεων,
.
.
καταστροφής του περιβάλλοντος και μιας δεσποτικής,
κοινωνικά αδιάφορης, κερδοσκοπικής κυρίαρχης τάξης.
Αυτά είναι, βασικά, αποτελέσματα της συλλογικής άγνοιας
των δύο πιο βασικών αντιλήψεων που μπορούν να έχουν οι άνθρωποι για την πραγματικότητα:
οι αναδυόμενες και συμβιωτικές όψεις των φυσικών νόμων.
Η αναδυόμενη φύση της πραγματικότητας είναι ότι όλα τα συστήματα,
είτε αφορούν τη γνώση, την κοινωνία, την τεχνολογία,
τη φιλοσοφία ή κάποια άλλη δημιουργία,
αν δεν εμποδιστούν, θα υποστούν συνεχώς μεταβαλλόμενες αλλαγές.
.
Αυτό που σήμερα θεωρούμε κοινοτοπία,
όπως οι σύγχρονες επικοινωνίες και τα μέσα μεταφοράς,
δεν θα μπορούσαν καν να τα φανταστούν οι αρχαίοι μας πρόγονοι.
Παρομοίως, στο μέλλον θα υπάρχουν τεχνολογίες
αντιλήψεις και κοινωνικές δομές
που δεν μπορούμε ούτε να συλλάβουμε σήμερα.
Πήγαμε από την αλχημεία στη χημεία,
από ένα γεωκεντρικό σύμπαν σε ένα ηλιοκεντρικό,
από το να πιστεύουμε ότι οι δαίμονες είναι υπεύθυνοι για τις αρρώστιες
στη σύγχρονη ιατρική.
Αυτή η εξέλιξη δεν δείχνει να έχει τέλος
κι είναι αυτή η συνειδητοποίηση που μας ενώνει
και μας οδηγεί σε ένα δρόμο συνεχόμενης ανάπτυξης και προόδου.
.
Δεν υπάρχει στατική, εμπειρική γνώση.
Αντιθέτως, είναι η όψη της αναδυόμενης φύσης όλων των συστημάτων
που πρέπει να αναγνωρίσουμε.
Αυτό σημαίνει ότι πρέπει να είμαστε πάντα ανοικτοί σε νέες πληροφορίες,
ακόμα κι αν αντιτίθενται στα πιστεύω μας
και, κατά συνέπεια, στην ταυτότητά μας.
Δυστυχώς, η σημερινή κοινωνία δεν το έχει αναγνωρίσει αυτό
κι οι κατεστημένοι θεσμοί συνεχίζουν να παραλύουν την ανάπτυξη
συντηρώντας ξεπερασμένες κοινωνικές δομές.
Ταυτόχρονα, ο κόσμος φοβάται την αλλαγή,
καθώς έχει μεγαλώσει αποκτώντας μία στατική ταυτότητα
και, συνεπώς, η σύγκρουση με τις πεποιθήσεις κάποιου
οδηγεί συνήθως σε προσβολή και φόβο.
Το να κάνεις λάθος είναι εσφαλμένα συνυφασμένο με την αποτυχία,
ενώ, στην πραγματικότητα, θα έπρεπε να γιορτάζουμε, όταν αποδεικνύεται ότι κάνουμε λάθος,
διότι μόνο έτσι κανείς περνά σε ανώτερο επίπεδο κατανόησης
και διευρύνει τις γνώσεις του.
Η αλήθεια είναι ότι δεν υπάρχει έξυπνος άνθρωπος,
αφού είναι απλά θέμα χρόνου
μέχρι οι ιδέες του να αναβαθμιστούν, να αλλάξουν ή να καταργηθούν.
Αυτή η τάση να μένουμε τυφλά προσκολλημένοι σε ένα σύστημα πεποιθήσεων,
αποκλείοντάς το από νέες πληροφορίες που θα μπορούσαν ίσως να το μετασχηματίσουν,
δεν είναι τίποτα άλλο παρά μια μορφή πνευματικού υλισμού.
Το χρηματοπιστωτικό σύστημα διαιωνίζει αυτόν τον υλισμό,
όχι μόνο μέσω των αυτοσυντηρούμενων δομών του
αλλά και μέσω των αμέτρητων ανθρώπων
που έχουν γαλουχηθεί έτσι ώστε να στηρίζουν τυφλά
και αλόγιστα αυτές τις δομές
και, επομένως, γίνονται αυτοδιορισμένοι προστάτες του καθεστώτος.
Πρόβατα που δεν χρειάζονται πια βοσκό να τα φυλάει,
επειδή ελέγχονται μόνα τους,
εξοστρακίζοντας όποιον διαφέρει από το συνηθισμένο.
Αυτή η τάση αντίστασης στην αλλαγή και διατήρησης των υπαρχόντων θεσμών
.
για χάρη της ταυτότητας, της άνεσης, της ισχύος και του κέρδους
.
είναι εντελώς μη βιώσιμη
και μπορεί να προκαλέσει μονάχα περισσότερη αστάθεια,
διαχωρισμό, διαστρέβλωση και, χωρίς αμφιβολία,
.
.
καταστροφές.
Είναι ώρα για αλλαγή.
Από τους κυνηγούς και τους τροφοσυλλέκτες
ως την αγροτική επανάσταση
και τη βιομηχανική επανάσταση,
η τάση είναι ξεκάθαρη.
Είναι καιρός για ένα νέο κοινωνικό σύστημα
που θα αντανακλά τις σημερινές μας γνώσεις.
Το χρηματοπιστωτικό σύστημα είναι προϊόν μιας περιόδου
.
που η ανεπάρκεια ήταν πραγματικότητα.
Σήμερα, στην εποχή της τεχνολογίας, δεν είναι πλέον σχετικό με την κοινωνία.
.
Ξεπεράστηκε, μαζί με τη διεστραμμένη συμπεριφορά που παράγει.
Αντίστοιχα, κυρίαρχες απόψεις ανά τον κόσμο, όπως η θεϊστική θρησκεία,
ενεργούν με την ίδια κοινωνική ασχετοσύνη.
.
Ισλαμισμός, Χριστιανισμός, Ιουδαϊσμός, Ινδουισμός κι όλες οι υπόλοιπες θρησκείες
υπάρχουν μονάχα ως εμπόδια για την προσωπική και κοινωνική εξέλιξη,
καθώς η κάθε μία διαιωνίζει μια κλειστή αντίληψη για τον κόσμο.
Κι αυτή η πεπερασμένη αντίληψη που αποδέχονται
απλώς δεν είναι δυνατή σε ένα αναδυόμενο σύμπαν.
Παρόλα αυτά, η θρησκεία έχει πετύχει να
εξαλείψει την επίγνωση αυτής της ανάδυσης
ενσταλάζοντας την ψυχολογική διαστρέβλωση της πίστης στους ακόλουθούς της.
.
Έτσι, η λογική και οι νέες πληροφορίες απορρίπτονται
για χάρη παραδοσιακών και ξεπερασμένων πεποιθήσεων.
- Η έννοια του θεού
είναι απλά μια μέθοδος επεξήγησης της φύσης των πραγμάτων.
Παλαιότερα οι άνθρωποι δεν γνώριζαν αρκετά
για το πώς δημιουργήθηκαν τα πράγματα
και για το πώς λειτουργεί η φύση.
Έτσι, επινόησαν τις δικές τους ιστοριούλες
κι έφτιαξαν το θεό κατ' εικόνα τους.
Ένας τύπος που θυμώνει,
όταν οι άνθρωποι δεν συμπεριφέρονται σωστά. Στέλνει πλημμύρες και σεισμούς
.
κι λένε ότι είναι θεϊκές πράξεις.
- Μια γρήγορη ματιά στην αποσιωπημένη ιστορία της θρησκείας
αποκαλύπτει ότι ακόμα και οι βασικοί μύθοι
είναι αναδυόμενοι και αναπτύχθηκαν μέσα από διάφορες επιρροές στο πέρασμα του χρόνου.
Για παράδειγμα, βασικό δόγμα του Χριστιανισμού
είναι ο θάνατος και η ανάσταση του Χριστού.
Αυτή η ιδέα είναι τόσο σημαντική που ακόμα και η ίδια η Βίβλος αναφέρει
"και αν ο Χριστός δεν αναστηθεί,
τότε το κήρυγμά μας είναι μάταιο και μάταιη είναι η πίστη σας".
Παρόλα αυτά, είναι πολύ δύσκολο να το αποδεχτούμε κυριολεκτικά,
διότι όχι μόνο δεν υπάρχει κάποια εξωεκκλησιαστική ιστορική πηγή
που να μαρτυρά αυτό το μεταφυσικό γεγονός στην κοσμική ιστορία
αλλά και η αντίληψη για το τεράστιο πλήθος από προχριστιανικούς μεσσίες
που επίσης πέθαναν κι αναστήθηκαν
δίχνει ξεκάθαρα πως αυτή η ιστορία συσχετίζεται με τη μυθολογία.
Πρώιμες μορφές της εκκλησίας, όπως ο Τερτυλλιανός,
.
έκαναν μεγάλη προσπάθεια για να εξαφανίσουν αυτούς τους συσχετισμούς
υποστηρίζοντας μέχρι κι ότι ο Διάβολος δημιούργησε τις ομοιότητες.
Ο ίδιος δήλωσε τα εξής σε κείμενο του 2ου αιώνα:
"Ο Διάβολος, που επιδιώκει μονάχα να διαστρεβλώνει την αλήθεια,
μιμείται τα περιστατικά των Θεϊκών Μυστηρίων.
Βαφτίζει τους πιστούς του και υπόσχεται άφεση αμαρτιών.
γιορτάζει την προσφορά του άρτου
και φέρει το σύμβολο της αναστάσεως.
Ας συνειδητοποιήσουμε, λοιπόν, την πανουργία του Διαβόλου
που αντέγραψε μερικά πράγματα από τα Θεϊκά Μυστήρια".
Το πραγματικά λυπηρό όμως είναι ότι,
όταν σταματήσουμε να πιστεύουμε ότι οι ιστορίες του Χριστιανισμού,
του Ιουδαϊσμού, του Ισλαμισμού και των υπολοίπων
είναι αληθινές ιστορίες
και τις δεχτούμε για αυτό που είναι πραγματικά,
δηλαδή καθαρά αλληγορικές εκφράσεις προερχόμενες από πολλές θρησκείες,
συνειδητοποιούμε ότι όλες οι θρησκείες έχουν έναν κοινό άξονα.
Και είναι αυτή η ενωτική αρχή
που θα πρέπει να αναγνωρίσουμε και να εκτιμήσουμε.
Οι θρησκευτικές πεποιθήσεις έχουν προκαλέσει περισσότερους διαχωρισμούς και συγκρούσεις
από οποιαδήποτε άλλη ιδεολογία.
Ο Χριστιανισμός μόνο έχει περισσότερες από 34 χιλιάδες διαφορετικές υπο-ομάδες.
- Η Βίβλος υπόκειται σε διαφορετικές ερμηνείες.
Όταν την διαβάζεις, σκέφτεσαι
"Νομίζω ότι ο Χριστός εννοούσε αυτό κι ο Ιώβ εννοούσε εκείνο."
"Όχι! Εννοούσε αυτό".
Οπότε έχουμε τους Λουθηρανούς, τους Αντβεντιστές, τους Καθολικούς,
αλλά μια διαιρεμένη εκκλησία δεν είναι εκκλησία.
...αλλά μια διαιρεμένη εκκλησία δεν είναι εκκλησία...
- Αυτή η παρατήρηση σχετικά με τη διαίρεση,
η οποία είναι χαρακτηριστικό όλων των θεϊστικών θρησκειών,
μας οδηγεί στη δεύτερη αποτυχία συνειδητοποίησης των πραγμάτων:
η εσφαλμένη αντίληψη του διαχωρισμού
μέσω της απόρριψης των συμβιωτικών σχέσεων της ζωής.
Πέρα από την κατανόηση ότι όλα τα φυσικά συστήματα είναι αναδυόμενα
και ότι όλες οι αντιλήψεις της πραγματικότητας εξελίσσονται
και μεταβάλλονται συνεχώς ή ακόμα και εξαλείφονται,
πρέπει επίσης να καταλάβουμε ότι όλα τα συστήματα είναι, στην πραγματικότητα,
επινοημένα τμήματα της πραγματικότητας, απλά για να μπορούν να συζητηθούν.
Καθότι δεν υφίσταται πραγματική ανεξαρτησία στη φύση.
Στο σύνολό της η φύση είναι ένα ενωμένο σύστημα από αλληλοεξαρτώμενες μεταβλητές,
οι οποίες είναι ταυτόχρονα αίτια και αποτελέσματα και (η φύση) υπάρχει μόνο ως ένα συγκεντρωμένο σύνολο.
- Δεν βλέπουμε κάποια πρίζα που να μας συνδέει με το περιβάλλον,
οπότε νομίζουμε ότι είμαστε ελεύθεροι και περιφερόμαστε τριγύρω.
Αν μας πάρουν το οξυγόνο, όμως, θα πεθάνουμε αμέσως.
Αν εξαφανιστούν τα φυτά, πάλι θα πεθάνουμε.
Χωρίς τον ήλιο, θα πεθάνουν όλα τα φυτά.
Οπότε είμαστε συνδεδεμένοι.
- Πρέπει να σκεφτούμε αυτήν την ολότητα.
Αυτό που ζούμε δεν είναι μόνο μια ανθρώπινη εμπειρία σ' αυτόν τον πλανήτη
αλλά μια συνολική εμπειρία.
Ξέρουμε ότι δεν μπορούμε να επιβιώσουμε χωρίς φυτά και ζώα.
Ξέρουμε, φυσικά, ότι δεν μπορούμε να επιβιώσουμε χωρίς τα 4 στοιχεία.
Πότε, λοιπόν, θα αρχίσουμε να τα σκεφτόμαστε σοβαρά όλα αυτά;
Μόνο έτσι θα επιτύχουμε.
Η επιτυχία βασίζεται στο πόσο καλά σχετιζόμαστε με το περιβάλλον μας.
Γνωρίζω πολύ καλά ότι το εγγόνι μου
δεν μπορεί να ελπίζει να κληρονομήσει έναν βιώσιμο,
.
ειρηνικό, σταθερό και κοινωνικά δίκαιο κόσμο,
εκτός αν κάθε παιδί που μεγαλώνει σήμερα
στην Αιθιοπία, στην Ινδονησία, στη Βολιβία, στην Παλαιστίνη, στο Ισραήλ
έχει επίσης την ίδια προσδοκία.
Πρέπει να φροντίσουμε όλη την κοινότητα,
αλλιώς θα έχουμε σοβαρά προβλήματα.
Πρέπει να δούμε ότι όλος ο κόσμος είναι η κοινότητα
και πρέπει όλοι να φροντίζουμε τους άλλους με αυτή τη σκέψη.
Και δεν είναι απλά μια κοινότητα ανθρώπων
αλλά και μια κοινότητα φυτών, ζώων και στοιχείων.
Πραγματικά πρέπει να το κατανοήσουμε αυτό.
Αυτό είναι που θα μας προσφέρει χαρά κι ευχαρίστηση.
.
Αυτό είναι που λείπει σήμερα από τις ζωές μας.
Μπορούμε να το αποκαλούμε πνευματικότητα, αλλά η ουσία είναι
.
ότι η χαρά προέρχεται από αυτήν την ενώτητα.
Αυτή είναι η θεϊκή μας υπόσταση, το κομμάτι του εαυτού μας
που πραγματικά το αντιλαμβάνεται αυτό και μπορείς να το νιώσεις βαθιά μέσα σου.
Είναι ένα φανταστικό συναίσθημα και το καταλαβαίνεις, όταν το έχεις.
.
.
Δεν το αποκτάς με τα λεφτά αλλά από την σχέση σου με τα πάντα.
.
- "Αυτό κι αν είναι απειλή για τη χώρα.
Με ποια δικαιολογία θα φτιάχνουμε τώρα πυρηνικά όπλα;
Kαταλαβαίνετε τi εννοώ;
Τι θα συμβεί στη βιομηχανία όπλων,
όταν καταλάβουμε ότι είμαστε όλοι ένα;
Θα γαμηθεί η οικονομία!
Η οικονομία που είναι έτσι κι αλλιώς ψεύτικη.
Αυτό θα ήταν πραγματικά μεγάλο ξενέρωμα.
Τώρα καταλαβαίνετε γιατί η κυβέρνηση προσπαθεί να πατάξει...
...την ιδέα της άνευ όρων αγάπης."
"Πιστέυω ότι η αλήθεια και η άνευ όρων αγάπη
θα έχουν τον τελευταίο λόγο στην πραγματικότητα."
- Dr. Martin Luther King Jr. - 1929-1968
- Όταν κατανοήσουμε ότι η ακεραιότητα της προσωπικής μας ύπαρξης
εξαρτάται απόλυτα από την ακεραιότητα
όλων των υπολοίπων στον κόσμο,
τότε θα έχουμε αληθινά κατανοήσει το νόημα της άνευ όρων αγάπης.
Γιατί αγάπη σημαίνει προέκταση του εαυτού και το να βλέπεις τα πάντα σαν τον εαυτό σου
και τον εαυτό σου σαν τα πάντα, δεν μπορεί να έχει κανέναν όρο,
διότι, στην πραγματικότητα, είμαστε όλοι ταυτόχρονα τα πάντα.
- Αν αληθεύει ότι προερχόμαστε από το κέντρο ενός αστεριού
και το κάθε μας άτομο προέρχεται από το ίδιο αστέρι,
τότε είμαστε πραγματικά όλοι το ίδιο πράγμα.
Ακόμα κι ένας αυτόματος πωλητής αναψυκτικών ή ένα αποτσίγαρο σε έναν δρόμο του Buffalo
έχει φτιαχτεί από τα ίδια άτομα που προήλθαν από εκείνο το αστέρι.
Όλα έχουν ανακυκλωθεί χιλιάδες φορές
όπως κι εσείς κι εγώ. Κατά συνέπεια, μόνο εγώ υπάρχω εκεί έξω.
Οπότε, τι είναι αυτό που θα έπρεπε να μας φοβίζει;
Τι είναι αυτό για το οποίο θα έπρεπε ζητήσουμε παρηγοριά;
Τίποτα Δεν υπάρχει κάτι που θα έπρεπε να φοβόμαστε, γιατί εμείς οι ίδιοι είμαστε τα πάντα.
Το πρόβλημα είναι ότι μας χώρισαν, όταν γεννηθήκαμε
δίνοντάς μας ένα όνομα και μια ταυτότητα και απομονωθήκαμε.
Μας χώρισαν από την ενότητα κι αυτό είναι που εκμεταλλεύεται η θρησκεία,
.
ότι δηλαδή οι άνθρωποι έχουν την επιθυμία να γίνουν ξανά μέλη της ενότητας.
Οπότε, οι θρησκείες το εκμεταλλεύονται. Το ονομάζουν Θεό, λένε ότι έχει κανόνες
και εγώ το βρίσκω σκληρό.
Νομίζω ότι πορείς να πετύχεις την ενότητα χωρίς τη θρησκεία.
"Ένας εξωγήινος παρατηρητής που θα εξέταζε τις διαφορές ανάμεσα στις ανθρώπινες κοινωνίες
θα έβρισκε αυτές τις διαφορές ασήμαντες μπροστά στις ομοιότητες.
Η ζωή μας, το παρελθόν και το μέλλον μας, είναι άμεσα συνδεδεμένη με τον ήλιο, το φεγγάρι και τα αστέρια...
...Εμείς οι άνθρωποι έχουμε εντοπίσει τα άτομα που απαρτίζουν όλη τη φύση και τις δυνάμεις που σμίλευσαν αυτό το έργο...
.
...κι εμείς που ενσαρκώνουμε τα μάτια, τα αυτιά, τις σκέψεις και τα συναισθήματα όλου του σύμπαντος
έχουμε αρχίσει να αναρωτιόμαστε για την καταγωγή μας...αστρικά αντικείμενα που μελετούν τα άστρα,
.
οργανωμένες συλλογές δισεκατομμυρίων δισεκατομμυρίων δισεκατομμυρίων ατόμων
που μελετούν την εξέλιξη της φύσης, ανιχνεύοντας το μακρύ μονοπάτι
που την οδήγησε στην συνείδηση εδώ στον πλανήτη Γη...
Η πίστη μας ανήκει στα είδη και στον πλανήτη.
Δεν οφείλουμε μόνο στον εαυτό μας να επιβιώσουμε και να ευημερήσουμε
αλλά και στον κόσμο, τον αρχαίο και τεράστιο κόσμο από τον οποίο προερχόμαστε.
Είμαστε ένα είδος. Είμαστε αστρόσκονη που θερίζει αστρικό φως.
Carl Sagan - 1934-1996
Είναι ώρα να απαιτήσουμε την ενότητα
που έσπασαν τα πεπαλαιωμένα κοινωνικά μας συστήματα
και να συνεργαστούμε για να δημιουργήσουμε μια βιώσιμη, παγκόσμια κοινωνία,
στην οποία θα υπάρχει μέριμνα για όλους κι όλοι θα είναι αληθινά ελεύθεροι.
.
Οι προσωπικές σας απόψεις, όποιες κι αν είναι αυτές,
είναι ασήμαντες μπροστά στις αναγκαιότητες της ζωής.
Όλοι οι άνθρωποι γεννιούνται γυμνοί
και χρειάζονται ζεστασιά, τροφή, νερό και στέγη.
Τα υπόλοιπα είναι δευτερεύοντα.
Κατά συνέπεια, το σημαντικότερο θέμα που έχουμε να αντιμετωπίσουμε
είναι η όσο το δυνατόν εξυπνότερη διαχείριση των φυσικών μας πόρων.
Αυτό δεν μπορεί να συμβεί σε ένα χρηματοπιστωτικό σύστημα,
διότι το κυνήγι του κέρδους είναι το κυνήγι του προσωπικού οφέλους,
επομένως, η ανισορροπία είναι έμφυτη.
Ταυτόχρονα, οι πολιτικοί είναι αχρείαστοι,
διότι τα πραγματικά προβλήματα μας είναι τεχνικά κι όχι πολιτικά.
Επιπλέον, ιδεολογίες που διαχωρίζουν την ανθρωπότητα
.
όπως η θρησκεία, πρέπει να εξεταστούν λεπτομερώς από τον κόσμο
σχετικά με την αξία, τον σκοπό και τη σχέση τους με την κοινωνία.
Μπορούμε να ελπίσουμε ότι με τον καιρό
η θρησκεία θα απολέσει τον υλισμό της και τη βάση της στις δεισιδαιμονίες
και θα προσφέρει, όπως οφείλει, φιλοσοφικές προσεγγίσεις.
Το γεγονός είναι ότι η σημερινή κοινωνία είναι οπισθοδρομική
με πολιτικούς που μιλάνε συνέχεια για προστασία και ασφάλεια
αντί για δημιουργία, ενότητα και πρόοδο.
Οι ΗΠΑ μόνον ξοδεύουν περίπου
500 δις ετησίως για την άμυνά τους.
Αρκετά χρήματα, δηλαδή, για να στείλουν κάθε μαθητή του λυκείου στις ΗΠΑ
σε τετραετές κολέγιο.
Το 1940, το σχέδιο Manhattan
δημιούργησε το πρώτο όπλο μαζικής καταστροφής.
Το σχέδιο απαίτησε την πρόσληψη 130.000 ατόμων κι είχε τρομερό οικονομικό κόστος.
Φανταστείτε πώς θα ήταν σήμερα η ζωή σας, εάν αυτοί οι επιστήμονες
αντί να ψάχνουν έναν τρόπο να σκοτώσουν ανθρώπους,
εργάζονταν για τη δημιουργία ενός βιώσιμου, άφθονου κόσμου.
Η ζωή μας θα ήταν πάρα πολύ διαφορετική σήμερα, αν ήταν αυτός ο στόχος τους.
.
Αντί για όπλα μαζικής καταστροφής
είναι ώρα να εξαπολύσουμε κάτι πολύ πιο ισχυρό.
Οπλα Μαζικής Δημιουργίας (WMCs)
Η αληθινή θεϊκή υπόστασή μας είναι η ικανότητα να δημιουργούμε.
Και με όπλο τη γνώση των συμβιωτικών σχέσεων της ζωής,
καθοδηγούμενοι από την αναδυόμενη φύση της πραγματικότητας,
δεν υπάρχει τίποτα ακατόρθωτο για εμάς.
Φυσικά, αντιμετωπίζουμε μεγάλα εμπόδια
με τη μορφή κατεστημένων δομών δύναμης, που εναντιώνονται στην αλλαγή.
.
Στον πυρήνα αυτών των δομών είναι το χρηματοπιστωτικό σύστημα.
Όπως αναφέρθηκε και προηγουμένως, το κλασματικό αποθεματικό σύστημα
είναι μια μορφή δουλείας μέσω των χρεών,
όπου είναι πρακτικά αδύνατον για την κοινωνία να είναι ελεύθερη.
Με τη σειρά του, ο καπιταλισμός με τη μορφή της ελεύθερης αγοράς
χρησιμοποιεί το χρέος για να υποδουλώσει και να χειραγωγήσει τις χώρες
ώστε να υπηρετούν μια χούφτα επιχειρηματικές και πολιτικές δυνάμεις.
Πέρα από αυτές τις φανερές ανηθικότητες
το ίδιο το σύστημα βασίζεται στον ανταγωνισμό,
κάτι που καταστρέφει άμεσα την πιθανότητα
μεγάλων συνεργασιών για το κοινό καλό.
Έτσι παραλύει κάθε προσπάθεια για πραγματική, παγκόσμια βιωσιμότητα.
Αυτές οι οικονομικές δομές είναι απαρχαιωμένες
και πρέπει να ξεπεραστούν.
Ασφαλώς, δεν μπορούμε να πιστέψουμε αφελώς
ότι οι επιχειρήσεις και η οικονομική ελίτ θα συμφωνήσουν με αυτήν την ιδέα,
αφού θα χάσουν δύναμη και έλεγχο.
Κατά συνέπεια, απαιτείται ειρηνική και πολύ στρατηγική δράση.
Ο πιο δυνατός άξονας δράσης είναι απλός.
Πρέπει να αλλάξουμε τη συμπεριφορά μας
ώστε να εξαναγκαστεί η δομή της εξουσίας από τη θέληση των ανθρώπων.
Πρέπει να σταματήσουμε να στηρίζουμε το σύστημα.
Ο μόνος τρόπος να αλλάξει το κατεστημένο
είναι με την άρνησή μας να συμμετέχουμε, ενώ
θα εκθέτουμε τα αμέτρητα λάθη του και τη διαφθορά.
Δεν θα εγκαταλείψουν το χρηματοπιστωτικό σύστημα
μόνο και μόνο λόγω των σχεδίων μας και των προτάσεών μας.
Το σύστημα πρέπει να αποτύχει
κι ο κόσμος να χάσει την εμπιστοσύνη του στους εκλεγμένους ηγέτες.
Αυτό θα είναι κομβικό σημείο αλλαγής,
αν προσφερθεί ως πιθανή εναλλακτική λύση το Venus Project.
Ειδάλλως, φοβάμαι για τις συνέπειες.
Οι τωρινές τάσεις δείχνουν ότι η χώρα μας οδηγείται σε χρεωκοπία.
Το πιθανότερο είναι να επιβληθεί
στη χώρα στρατιωτική δικτατορία για να αποφευχθούν εξεγέρσεις
και ολική κατάρρευση της κοινωνίας.
Μόλις καταρρεύσουν οι ΗΠΑ
και τα υπόλοιπα έθνη θα βιώσουν παρόμοιες καταστάσεις.
Στην παρούσα φάση το παγκόσμιο οικονομικό σύστημα
είναι στα όρια της κατάρρευσης λόγω των ανεπαρκειών του.
Ο έλεγχος του 2003 ανέφερε
ότι οι τόκοι από το δημόσιο χρέος των ΗΠΑ
δεν θα μπορούν να εξοφληθούν, σε λιγότερο από 10 χρόνια.
Θεωρητικά, αυτό σημαίνει απόλυτη χρεωκοπία της οικονομίας των ΗΠΑ
και οι συνέπειες αυτού είναι τεράστιες για όλο τον κόσμο.
Με τη σειρά του, το κλασματικό αποθεματικό σύστημα
φτάνει σιγά-σιγά τα θεωρητικά όρια της ανάπτυξής του
και οι τραπεζικές χρεωκοπίες που βλέπετε είναι μόνο η αρχή.
Για αυτό ο πληθωρισμός έχει εκτοξευθεί, τα χρέη είναι σε πρωτόγνωρα ιστορικά επίπεδα
.
κι η κυβέρνηση και η FED τυπώνουν με μεγάλη δυσκολία νέα χρήματα
για να διασώσουν το σύστημα διαφθοράς.
Γιατί ο μόνος τρόπος για να συνεχίσουν να λειτουργούν οι τράπεζες
είναι να φτιάξουν περισσότερο χρήμα.
Ο μόνος τρόπος για να φτιάξουν περισσότερο χρήμα είναι προκαλώντας περισσότερα χρέη και πληθωρισμό.
.
Είναι απλώς θέμα χρόνου να αλλάξουν τα πράγματα
και να μην υπάρχει κανείς πρόθυμος να πάρει νέα δάνεια,
ενώ οι αθετήσεις πληρωμής θα αυξάνονται, καθώς οι άνθρωποι δεν θα μπορούν
να αποπληρώσουν τα τρέχοντα δάνεια.
Τότε θα σταματήσει η διαστολή του χρήματος σε κυκλοφορία
και θα σημειωθεί συστολή, σε πρωτόγνωρη κλίμακα,
βάζοντας τέλος σε μια απάτη διάρκειας ενός αιώνα.
Αυτό έχει ήδη ξεκινήσει.
Πρέπει, λοιπόν, να εκθέσουμε αυτήν την αποτυχία του οικονομικού συστήματος, όπως πραγματικά είναι,
χρησιμοποιώντας την αδυναμία του υπέρ μας.
Ορίστε μερικές προτάσεις:
1) Εκθέστε την τραπεζική απάτη.
Η Citibank, η JP Morgan Chase και η Bank of America
έχουν την μεγαλύτερη δύναμη
στο διεφθαρμένο σύστημα της FED.
Είναι ώρα να μποϋκοτάρουμε αυτούς τους θεσμούς.
Αν έχετε κάποιον τραπεζικό λογαριασμό ή πιστωτική κάρτα σε κάποια από αυτές,
μεταφέρετε τα χρήματά σας σε κάποια άλλη τράπεζα.
Αν έχετε κάποιο δάνειο, κάντε μεταφορά του υπολοίπου σας αλλού.
Αν έχετε μετοχές τους, πουλήστε τις.
Αν εργάζεστε σε αυτές, παραιτηθείτε.
Αυτή η κίνηση θα δείξει την περιφρόνηση
για τις δυνάμεις πίσω από τα ιδιωτικά τραπεζικά καρτέλ,
γνωστές κι ως FED,
αι θα αφυπνίσει τον κόσμο για την απάτη στη βάση του τραπεζικού συστήματος.
2) Κλείστε τις ειδήσεις της τηλεόρασης.
Επισκεφθείτε τα αναδυόμενα ανεξάρτητα πρακτορεία ειδήσεων του διαδικτύου.
για την πληροφόρησή σας
Το CNN, το NBC, το ABC, το FOX κι όλα τα υπόλοιπα
παρουσιάζουν τις ειδήσεις φιλτραρισμένες ώστε να διατηρούν την κατεστημένη τάξη πραγμάτων.
Με 4 πολυεθνικές να ελέγχουν όλα τα μεγάλα ΜΜΕ
η αντικειμενική ενημέρωση είναι αδύνατη.
Αυτή είναι η ομορφιά του διαδικτύου
και το κατεστημένο έχει χάσει δύναμη
εξαιτίας αυτής της ελεύθερης διακίνησης πληροφοριών.
Πρέπει να προστατεύουμε συνεχώς το διαδίκτυο,
καθότι, τη δεδομένη στιγμή, είναι το μοναδικό μέσο σωτηρίας μας.
3) Μην επιτρέψετε ποτέ στον εαυτό σας, στους συγγενείς σας ή σε κάποιο γνωστό σας
.
να καταταγεί στο στρατό.
Είναι ένας απαρχαιωμένος θεσμός
που χρησιμοποιείται αποκλειστικά για να διατηρηθεί ένας θεσμός
που δεν είναι πλέον σχετικός.
Οι Αμερικάνοι στρατιώτες στο Ιράκ πολεμούν για τις Αμερικανικές εταιρίες, όχι για τους πολίτες.
.
Μέσω της προπαγάνδας προσπαθούν να μας πείσουν ότι ο πόλεμος είναι φυσιολογικός
κι ότι ο στρατός είναι ένας αξιότιμος θεσμός.
Λοιπόν, αν ο πόλεμος είναι φυσιολογικός,
τότε γιατί σημειώνονται 18 αυτοκτονίες κάθε μέρα
από βετεράνους του στρατού που αντιμετωπίζουν μετατραυματικό σύνδρομο άγχους;
.
Αν οι στρατιώτες μας τιμούνται τόσο πολύ,
τότε γιατί το 25% των αστέγων στην Αμερική είναι βετεράνοι;
.
4) Σταματήστε να στηρίζετε τις επιχειρήσεις ενέργειας.
.
Αν μένετε σε μονοκατοικία, βγείτε από το δίκτυο.
.
Ψάξτε τρόπους να κάνετε το σπίτι σας αυτοσυντήρητο
με καθαρές μορφές ενέργειας.
Ηλιακή, αιολική κι άλλες ανανεώσιμες πηγές ενέργειας
είναι πλέον προσιτές στο κοινό
και δεδομένης της συνεχόμενης τιμολογιακής αύξησης των παραδοσιακών μορφών ενέργειας
σε βάθος χρόνου θα είναι φτηνότερες.
Αν οδηγείτε, διαλέξτε όσο το δυνατόν μικρότερο αυτοκίνητο
και σκεφτείτε να χρησιμοποιήσετε κάποια από τις πολλές τεχνολογίες
ώστε να μετατρέψετε το αυτοκίνητο σας σε υβριδικό,
ηλεκτρικό ή να χρησιμοποιεί οτιδήποτε διαφορετικό από τα καύσιμα του κατεστημένου.
5) Απορρίψτε το πολιτικό σύστημα.
.
Η ψευδαίσθηση της δημοκρατίας προσβάλλει την νοημοσύνη μας.
Σε ένα χρηματοπιστωτικό σύστημα δεν υπάρχει πραγματική δημοκρατία
κι ούτε υπήρξε ποτέ.
Έχουμε δύο πολιτικές παρατάξεις,
που ανήκουν στους ίδιους λομπίστες εταιριών.
Τοποθετούνται στις θέσεις τους από τις εταιρίες
με την δημοτικότητά τους να διαμορφώνεται τεχνητά από τα ΜΜΕ.
Σε ένα σύστημα εγγενώς διεφθαρμένο
η εναλλαγή προσώπων κάθε λίγα χρόνια
έχει πολύ λίγη σχετικότητα.
Αντί να προσποιήστε ότι το πολιτικό παιχνίδι έχει κάποιο νόημα
συγκεντρωθείτε στο πώς θα ξεπεράσετε αυτό το αποτυχημένο σύστημα.
6) Μπείτε στο κίνημα.
.
Συνδεθείτε στο www.thezeitgeistmovement.com (www.tzm.gr για Ελλάδα)
και βοηθήστε μας να δημιουργήσουμε το μεγαλύτερο κίνημα για κοινωνική αλλαγή
που έχει δει ποτέ ο κόσμος.
Πρέπει να κινητοποιηθούμε και να ενημερώσουμε τους πάντες
για την εγγενή διαφθορά στο παρόν παγκόσμιο σύστημα
μαζί με τη μοναδική βιώσιμη λύση,
να διακηρύξουμε, δηλαδή, όλους τους φυσικούς πόρους του πλανήτη
ως κοινή κληρονομιά όλων των ανθρώπων,
ενημερώνοντας, παράλληλα, τους πάντες για το πραγματικό επίπεδο της τεχνολογίας
και πώς μπορούμε όλοι να είμαστε ελεύθεροι, αν ο κόσμος συνεργάζεται
αντί να πολεμά.
Η επιλογή είναι δική σας.
Μπορείτε να συνεχίσετε να είστε σκλάβοι του οικονομικού συστήματος
και να παρατηρείτε τους συνεχόμενους πολέμους και τις αδικίες στον κόσμο,
ενώ θα βαυκαλίζεστε με ανούσια διασκέδαση
και υλιστικά σκουπίδια
ή μπορείτε να αφοσιωθείτε στην πραγματική, την ουσιώδη, ολιστική αλλαγή
που έχει ρεαλιστικές δυνατότητες να βοηθήσει
και να ελευθερώσει όλους τους ανθρώπους, χωρίς να αφήσει κανέναν πίσω.
Όμως, εν τέλει, η πιο ουσιαστική αλλαγή
πρέπει να γίνει πρώτα μέσα σας.
Η πραγματική επανάσταση, είναι η επανάσταση της συνείδησης
και ο καθένας μας πρέπει πρώτα να εξαλείψει
το διαιρετικό, υλιστικό θόρυβο
τον οποίο έχουμε προκαθοριστεί να πιστεύουμε ως αληθινό,
ενώ ταυτόχρονα θα ανακαλύπτουμε, θα ενισχύουμε και θα συντονιζόμαστε
με το σήμα που προέρχεται από την αληθινή, εμπειρική μας μοναδικότητα.
Είναι στο χέρι σου.
- Αυτό που προσπαθούμε να κάνουμε με όλες αυτές τις συζητήσεις
είναι να δούμε αν μπορούμε να προκαλέσουμε μια ριζοσπαστική αλλαγή στον τρόπο σκέψης.
Να μην δεχόμαστε τα πράγματα όπως είναι,
αλλά να τα κατανοούμε και να τα ερευνούμε,
να δίνουμε σε αυτά το μυαλό και την ψυχή μας για να ανακαλύψουμε
έναν τρόπο να ζούμε διαφορετικά.
Όμως, αυτό εξαρτάται μονάχα από εσάς κι όχι από κάποιον άλλο.
Γιατί σ' αυτό δεν υπάρχει δάσκαλος
ή μαθητής.
Δεν υπάρχει ηγέτης,
δεν υπάρχει γκουρού,
δεν υπάρχει αφέντης ή σωτήρας.
Εσείς οι ίδιοι είστε οι δάσκαλοι, οι μαθητές, οι γκουρού, οι ηγέτες,
είστε τα πάντα!
Και
το να κατανοήσετε
σημαίνει να μετατρέψετε αυτό που υπάρχει.