Tip:
Highlight text to annotate it
X
Όποτε υπάρχει μια μεγάλη απόφαση που πρέπει να παρθεί για το μέλλον του Ην. Βασιλείου, τα ΜΜΕ
θα εστιάζουν στους ανθρώπους του Κοινοβουλίου.
Όμως υπάρχει ένα ερώτημα, μήπως εστιάζουν προς τη λάθος κατεύθυνση; Έχουν όντως στη πραγματικότητα
οι πολιτικοί τόση δύναμη στις μέρες μας; Και αν δεν έχουν ποιός στ' αλήθεια παίρνει την απόφαση
που τόσο πολύ επηρεάζει το Ην. Βασίλειο;
Θα έχετε ακούσει μάλλον ότι το χρήμα είναι δύναμη. Αν αυτό είναι αλήθεια, φανταστείτε πόση
εξουσία θα είχατε, αν δημιουργούσατε χρήμα.
Τώρα αυτό είναι λίγο δύσκολα πιστευτό, όμως υπάρχει ένας μικρός αριθμός ιδιωτικών εταιρειών που
έχουν την άδεια να κόβουν χρήμα. Είναι οι τράπεζες.
Στη πραγματικότητα, το 97% όλου του υπάρχοντος χρήματος στο Ην. Βασίλειο, δημιουργήθηκε από τράπεζες, ουσιαστικά
από το τίποτα, μέσω λογιστικών διαδικασιών που χρησιμοποιούν όταν δανειοδοτούν. Αυτό μπορεί να ακούγεται
παράξενο, αλλά είναι αυτό που η Τράπεζα της Αγγλίας - η τράπεζα της κυβέρνησης - στη πραγματικότητα
λέει.
Όταν οι τράπεζες εκδίδουν δάνεια, δημιουργούν πρόσθετες τραπεζικές καταθέσεις για αυτούς που
δανείζονται τα χρήματα αυτά.
Αυτά τα πρόσθετα χρήματα είναι στη πραγματικότητα μόνο αριθμοό - ή χρήμα - που εμφανίζεται στον τραπεζικό σου λογαριασμό
όταν παίρνεις ένα δάνειο.
Είναι όμως παράνομο να τυπώνεις χρήμα; Ναί είναι. Αν ξεκινήσεις να τυπώνεις το δικό σου
δεκάλιρο ή εικοσάλιρο χαρτονόμισμα στο σπίτι, τότε πολύ σύντομα θα δείς την αστυνομία να εμφανίζεται
στη πόρτα σου.
Πάντως για τις τράπεζες είναι αρκετά ευκολότερο από το να τυπώνεις μυστικά τα χαρτονομίσματα. Πρέπει απλώς να
πληκτρολογήσουν τα ψηφία σε ένα ηλεκτρονικό υπολογιστή.
Αυτά τα ψηφία είναι που δημιουργούν το ηλεκτρονικό χρήμα το οποίο χρησιμοποιούμε για να πληρώσουμε την πλειονότητα
των προϊόντων που αγοράζουμε.
Έτσι αν χρησιμοποιούμε ηλεκτρονικούς αριθμούς που δημιουργήθηκαν από τις τράπεζες ως χρήμα, γιατί δεν είναι
αυτό παράνομο και είναι παρόνομο για σένα και μένα να
τυπώσω χρήμα σε χαρτί;
Ο νόμος που καθιστά παράνομο το τύπωμα χαρτονομισμάτων γράφτηκε πίσω στα 1844.
Όμως αυτός ο νόμος καλύπτει μόνο κέρματα και χαρτονομίσματα. Δεν ανανεώθηκε ποτέ ώστε να λάβει υπόψιν
το γεγονός ότι σχεδόν όλο το χρήμα τώρα είναι ηλεκτρονικό, τη στιγμή μάλιστα που όλα αυτά τα ψηφία κάνουν το
97% του συνολικού χρήματος που χρησιμοποιούμε.
Αυτό δίνει την εξουσία στις τράπεζες να δημιουργούν και να τοποθετούν όλο το χρήμα της χώρας.
Και παρά του γεγονότος ότι εκμετάλευση αυτής της εξούσιας προκάλεσε τη χρηματοπιστωτική κρίση, δεν έγινε καμία
συζήτηση στο Κοινοβούλιο, δεν έγινε καμία ερώτηση από κυβερνητικούς συμβούλους, και καμία ενέργεια
για να παρθεί από τις τράπεζες η δυνατότητα να δημιουργούν χρήμα.
Έτσι αν πραγματικά θέλουμε να ξέρουμε πού πραγματικά βρίσκεται η εξουσία σε τούτη τη χώρα, θα πρέπει να
στρέφουμε τις κάμερες προς το Σίτυ του Λονδίνου, όπου αυτές οι μεγάλες τράπεζες εδρεύουν. Καθώς αυτές οι τράπεζες
έχουν την εξουσία δημιουργίας του χρήματος, έχουν περισσότερη δύναμη να διαμορφώνουν την οικονομία του Ην. Βασιλείου απ' ότι
έχει ολόκληρη η εκλεγμένη κυβέρνηση.
Αφήστε με να εξηγήσω.
Κάθε χρόνο η κυβέρνηση ξοδεύει ένα τεράστιο ποσό χρημάτων, τα τελευταία 5 χρόνια πριν η κρίση ξεκινήσει,
ξόδεψαν 2,1Τρισ. στερλίνες - αυτό είναι 34.000 για κάθε άνδρα,
γυναίκα και παιδί του Ην. Βασιλείου.
Όμως στα ίδια αυτά χρόνια, οι τράπεζες δάνεισαν συνολικά 2,9Τρισ. - κοντά 40% περισσότερα από
όσα ξόδεψε το κράτος.
Το πού πηγαίνουν τα χρήματα του κράτους έχει τεράστια σημασία - αν πηγαίνει σε σχολεία,
και νοσοκομεία, ή αν ξοδεύονται σε πολέμους, καθορίζει το σε ποιά χώρα ζούμε...
Όμως ενώ υπάρχουν 650 βουλευτές, εκλεγμένοι από εμάς, οι οποίοι έχουν κάποια εξουσία στο πως η κυβέρνηση
ξοδεύει τα χρήματά μας, οι 5 μεγαλύτερες τράπεζες του Ην. Βασιλείου έχουν μόνο 78 μέλη των διοικητικών συμβουίων τους,
και κάπου 20 από αυτούς λαμβάνουν τις αποφάσεις.
Έτσι, αν αυτά τα 20 άτομα αποφασίσουν ότι πρέπει να σταματήσουν να δανείζουν σε επιχειρήσεις και επιχειρηματίες,
και αντίθετα δανείσουν όσα χρήματα χρειάζονται, ώστε όλοι να αγοράσουν σπίτια, τότε οι τιμές των σπιτιών ανεβαίνουν
ενώ οι μικρές επιχειρήσεις, που απασχολούν το μισό εργατικό δυναμικό του Ην. Βασιλείου, δεν έχουν πρόσβαση
στην επένδυση που χρειάζονται ώστε να αναπτυχθούν.
Και οι προτεραιότητες αυτών των λίγων ανθρώπων μπορεί να καθορίσει το αν οι τιμές των ακινήτων
αυξάνονται υπέρογκα, αν χρηματιστηριακές μετοχές - όπου πολλών ανθρώπων οι αποταμιεύσεις έχουν επενδυθεί-
αποσταθεροποιούνται λόγω κερδοσκοπίας των χρηματιστώ, και αν οι επιχειρήσεις στις οποίες βασιζόμαστε για τις θέσεις
εργασίας είναι ικανές να επενδύουν ή θα πρέπει να προχωρούν σε απολύσεις.
Είναι όντως καλή ιδέα να αφήνουμε την εξουσία δημιουργίας και τοποθέτησης του 97% του χρήματος
στα χέρια τόσο λίγων μόνο ανθρώπων; Αυτό δεν ακούγεται πολύ δημοκρατικό. Έτσι κι αλλιώς τις τράπεζες δεν τις ενδιαφέρει
η ευημερία της κοινωνίας, είναι υποχρεωμένοι μόνο στη κερδοφορία τους
ως επιχειρήσεις. Όμως όπως είδαμε τα τελευταία χρόνια, το τί είναι καλό για τη τράπεζα
δεν είναι πάντα καλό και γοα όλους τους υπόλοιπους.
Αυτή είναι η κατάσταση σήμερα: οι τράπεζες έχουν την εξουσιά να δημιουργούν και να τοποθετούν το χρήμα
χωρίς να δίνουν λογαριασμό στον λαό, χωρίς την υπευθυνότητα για τις επιπτώσεις των πράξεών τους στην κοινωνία μας όπως
και στην οικονομία.
Και όταν η κατάχρηση αυτής της εξουσίας οδηγεί σε ύφεση και χρηματοπιστωτική κρίση,
η κυβέρνηση πρέπει να παρέμβει για να σταματήσει τη καταστροφή.
Αυτό σημαίνει ότι οι φόροι που πληρώνουμε αποσπούνται από σχολεία και νοσοκομεία, και χρησιμοποιούνται
για τη σωτηρία τραπεζών, συμπεριλαμβανομένων και των μπόνους όπως και των κερδών τους, αυτό αφήνει όλους τους άλλους
με παραπάνω φόρους, λιγότερες υπηρεσίες και ακόμα λιγότερα για να λειτουργήσει η χώρα.
Τι κάνουμε άρα για να σώσουμε τη δημοκρατία μας από τις μεγάλες τράπεζες; Είναι απλό.
Πρέπει να πάρουμε πίσω την εξουσία της δημιουργίας του χρήματος από τις τράπεζες, γιατί πολύ απλά δεν μπορούν να
θεωρούνται έμπιστες για κάτι τέτοιο.
Πρέπει να σιγουρέψουμε ότι η δύναμη του τυπώματος του χρήματος είναι προστατευμένο από όποια κατάχρησή του,
πρέπει όλοι να γνωρίζουν ποιός έχει αυτή την εξουσία και τί κάνει με αυτή. Αντί να αφήσουμε αυτή τη δύναμη στα χέρια
κερδοσκόπων τραπεζών, πρέπει να την κάνουμε διαφανή και μετρήσιμη,
και να δουλεύει για το συμφέρον των απλών ανθρώπων.
Είναι δυνατό, όμως πρέπει να αντισταθούμε στα τραπεζικά λόμπυ
που ξόδεψαν 98Δισ. για να επηρεάσουν τη κυβέρνηση, πέρισυ μόνο... Πρέπει επίσης να σιγουρέψουμε ότι
οι πολιτικοί δεν θα αφήσουν τη δημοκρατία να αποτύχει απλά επειδή άφησαν κάτι τόσο επικύνδινο
όσο η δυνατότητα δημιουργίας του χρήματος, στα χέρια των ίδιων τραπεζών που προκάλεσαν
την οικονομική κρίση.