Tip:
Highlight text to annotate it
X
Βασισμένο στο μυθιστόρημα του Α. Ντέμπλιν
Μια ταινία χωρισμένη σε 13 μέρη κι έναν επίλογο
Πραγματικά δεν αντέχω την Τρούντε...
Με αηδιάζει... απλά με αηδιάζει.
'Οταν μασάει εγώ το ακούω σαν εκρήξεις...
κι όταν καταπίνει ή όταν με κοιτάει θα μπορούσα...
δεν ξέρω, θα μπορούσα να την πνίξω.
Την βαρέθηκα, πρέπει να την ξεφορτωθώ.
Και μάλιστα πρέπει να την ξεφορτωθώ σήμερα.
Έχεις πάλι άλλη, έτσι;
Ναι, την λένε Νέλι, δουλεύει στην αγορά.
Είναι μια γυναίκα σαν... δεν φαντάζεσαι.
Κατάλαβα πολύ καλά...
αλλά δεν θα διώξω τη Σίλυ, την συνήθισα...
είναι πολύ σωστή γυναίκα.
Κι εσύ πρέπει να σταματήσεις λίγο...
όπως αρμόζει σε έναν σωστό άνθρωπο. Δεν πάει άλλο έτσι.
Μισό λεπτό... Περίμενε!
Δεν κατάλαβα τι ακριβώς είπεςτώρα.
Το λες εξαιτίας του γούνινου γιακά;
'Οταν θα περάσει η Τρούντε θα σου φέρει...
ξέρω 'γω ένα ρολόι, ένα ασημένιο ρολόι...
ή ένα γούνινο σκούφο με αφτιά, θα σου είναι χρήσιμος.
'Οχι, δεν γίνεται, πρέπει να τελειώσουν τα χαζόλογα.
Και τα πράγματα που χρειάζομαι, τα αγοράζω μόνος μου.
Το σκέφτηκα καλά, Ράινχολντ...
το σκέφτηκα χθες και σήμερα...
πίστεψέ με είναι καλύτερα να κρατήσειςτην Τρούντε...
κι αν πιεστείς πρέπει να συνηθίσεις.
Ο άνθρωπος είναι άνθρωπος, το ίδιο και μια γυναίκα.
Αλλιώς βρες μια πόρνη με τρια μάρκα...
και θα χαρεί, όταν θα μπορεί να πάει στον επόμενο.
Αλλά όχι να γεμίζεις μια γυναίκα με αγάπη και να την διώχνεις...
και μάλιστα τη μια μετά την άλλη.
Τι έχειςτώρα;
Δεν πειράζει αν δεν θέλεις να πάρειςτην Τρούντε.
Τα κατάφερνα και χωρίς εσένα παλιότερα.
Είσαι καλύτερα, αγάπη μου;
Αυτό είναι δικό μου θέμα.
Θέλω τόσο πολύ να είσαι καλά, σε αγαπώ τόσο πολύ.
-'Οχι! -Τι συμβαίνει, Φραντς;
Έχεις κάτι;
Τίποτα, απλά ονειρευόμουν.
-Σε έχει λούσει κρύος ιδρώτας. -Αλήθεια;
Μα τι ονειρεύτηκες;
Στην αρχή ήμουν άλογο, ένα κανονικό άλογο...
που τραβούσε ένα καρότσι με φρούτα στην αγορά.
Αλλά δεν ήθελα να είμαι άλογο...
Δεν ήθελα να γυρνάω τα βράδια μέσα στο κρύο...
προτιμούσα να είμαι σε στάβλο, που είναι ζεστά.
Και τότε πρόσεξα, ότι είχαν παγώσει τα δάκτυλά μου...
και προτιμούσα να πεθάνω...
επειδή δεν μπορούσα να είμαι σε ένα ζεστό στάβλο...
και είχαν παγώσει τα πόδια μου.
Κι όπως ήθελα να πεθάνω... τελικά πεθαίνω...
κι όπως είμαι νεκρός...
δεν έφυγα απλά μακριά...
αλλά είμαι ένα πουλί και κάθομαι σε ένα δέντρο...
και τότε βλέπω ένα φίδι να με πλησιάζει αργά.
Τότε θέλω να πετάξω, γιατί σκέφτηκα πως είμαι πουλί.
Αλλά δεν μπορώ να πετάξω, παρόλο που είμαι πουλί.
Δεν μπορώ καν να κουνήθω.
6. Μια αγάπη κοστίζει πάντα ακριβά
θέλω να είμαι μακριά...
και φοβάμαι όλο και περισσότερο...
το φίδι με πλησιάζει και τέλος με δαγκώνει.
Κι όπως με δάγκωσε δεν ήμουν πια πουλί...
ήμουν εγώ και το φίδι ήταν ο Ράινχολντ...
αλλά ήμουν όντως δαγκωμένος και τότε ήξερα...
ότι έπρεπε να πεθάνω στ' αλήθεια.
Με συγχωρείς που σε ξύπνησα, ήταν ένα χαζό όνειρο...
Δεν είναι καθόλου χαζό όνειρο...
καταλαβαίνω γιατί φοβάσαι τόσο.
'Ηταν στο Βερολίνο στις αρχές του Απρίλη...
όταν ο ρώσος φοιτητής Φρανκλ πυροβόλησε τη φίλη του...
την 22χρονη πωλήτρια ειδών λαϊκήςτέχνης στην πανσιόν της.
Η συνομήλικη παιδαγωγός Τατιάνα Ζάνφτλεμπεν...
η οποία αποφάσισε να φύγει από τη ζωή μαζί της...
φοβήθηκε την τελευταία στιγμή να κάνει πράξη την απόφασή της...
και έφυγε ενώ η φίλη της κοίτοταν νεκρή στο πάτωμα.
Διηγήθηκε την Αστυνομία τα φρικτά γεγονότα των τελευταίων μηνών...
και οδήγησε τους υπαλλήλους εκεί που πέθαναν η Βέρα κι ο ’λεξ.
Ειδοποιήθηκε και ήρθε η Υπηρεσία Δίωξης Εγκλήματος.
Ο ’λεξ κι η Βέρα ήθελαν να παντρευτούν...
αλλά οι οικονομικές συνθήκες δεν το επέτρεπαν.
Τι γίνεται; Πώς πάνε οι δουλειές;
Δεν συμβαίνουν πολλά στον κόσμο;
Δεν παραπονούμαι. Θα μπορούσε να είναι χειρότερα.
Φτάνει για να ζήσω, τι άλλο θέλω; Δεν χρειάζομαι πολυτέλειες.
'Οντως δεν είσαι της πολυτέλειας.
'Ομως είναι ωραίο να μπορείς να αγοράσεις κάποια πράγματα...
και να έχειςτην ασφάλεια, ότι θα έχειςνα φας σε 10-20 μέρες.
'Οπωςτο πάρει κανείς. Εξαρτάται.
Πόσο πρέπει να ξεπουλήθει κανείς για αυτήν την ασφάλεια.
Μπρούνο έλα εδώ. Κι εσύ Τέο.
Ελάτε να μιλήσουμε για το θέμα άλλη μια φορά.
Φοβερό πώςτον υπακούν. Τους έχει στο χέρι.
Ζουν καλά από αυτόν. Επ' ευκαιρίαςχρειάζεται κόσμο.
-Τι δουλειά έχω με τα φρούτα; -Δεν έχει μόνο φρούτα.
Είναι τετραπέρατος ο Πουμς.
Κατά βάση είναι απλώς υπάλληλοί του...
εξαρτώνται από αυτόν, όπως από ένα αφεντικό.
Φέρε μας δυο διπλά.
Ξέρειςτι λέω;
Οι άνθρωποι είναι πολύ παράξενο πράγμα.
-Τώρα το κατάλαβες; -Δεν εννοώ αυτό...
εννοώ κάτι πολύ συγκεκριμένο.
Τι συγκεκριμένο εννοείς;
-Ορίστε. -Ευχαριστώ. Στην υγειά μας.
Πρόκειται για τον Ράινχολντ.
Κάναμε μια συμφωνία να του παίρνω τιςγυναίκες...
γιατί τις βαριέται γρήγορα.
Το έχω κάνει δυο φορέςτώρα...
πρώτα μετην Φρέντσε και μετά μετην Σίλυ...
αλλά στην τρίτη του είπα "όχι"...
την Σίλυ τη συνήθισα, θα μείνει μαζί μου, δεν θα την διώξω.
Και τώρα του έμεινε η Τρούντε.
-Αλήθεια κάνατε συμφωνία; -Μα ναι, είναι όπως σου είπα.
Αυτό είναι ό,τι πιο τρελό έχω ακούσει ποτέ.
Πρέπει να μάθει να ζει με κάποιον ακόμη κι αν βαριέται καμιά φορά.
Κατά κάποιο τρόπο είναι άρρωστος.
Αλλά είναι φίλος μου, τον συμπαθώ και έπρεπε να τον βοηθήσω.
Στην υγειά μας!
Λέμε ένα τραγουδάκι στο τραπέζι μας...
τρεις φορέςτο τρια κάνει εννιά πίνουμε σαν τα γουρούνια...
τρεις φορέςτο τρια κι ένα κάνει δέκα, ας πιούμε άλλο ένα.
Στις οκτώ και εικοσιτρία μπήκε άλλος ένας στο μπαρ...
ένα, δυο, τρια, τέσσερα...
η μητέρα μου μαγειρεύει πατζάρια- ποιοςνα' ναι;
Ο βασιλιάςτηςΑγγλίας, λένε.
Δεν είναι ο βασιλιάςτηςΑγγλίας, καθώςπηγαίνει με ακολουθία...
στην έναρξη του Κοινοβουλίου, σημάδι ανεξαρτησίαςτηςΑγγλίας.
Δεν είναι αυτός.
Σέρνεται, οι γκρι κάλτσες πέφτουν, είναι απλά ο Ράινχολντ.
Εκεί πίσω κάθισε.
Φέρε στην Τρούντε μια μπίρα και σε μένα έναν καφέ.
Καλησπέρα Ράινχολντ.
-’ργησες πολύ. -Συγγνώμη αφεντικό.
Εντάξει.
Μου είναι δύσκολο να κρατηθώ από τα γέλια.
Δεν είναι για γέλια, ούτε αστείο είναι...
είναι ο μαθητής μου, τον έχω με χαληνάρι.
Καραμέλες Ρίγκλευ...
για υγιή δόντια, δροσερή αναπνοή, καλύτερη χώνεψη.
Έλα κάθισε!
Πώς πάει στο σπίτι; 'Ολα καλά;
Βλέπεις, η Τρούντε είναι ακόμη εδώ. Συνηθίζει κανείς.
Επιβάλλουμε τάξη στον κόσμο.
Θα τα καταφέρουμε!
Ένας μετανοιωμένος αμαρτωλός είναι καλύτερος από 999 σωστούς.
Εσύ δεν χαίρεσαι που γλίτωσες τις φασαρίες με τις γυναίκες;
-Θες να μου το παίξειςγιατρός; -Γιατί όχι;
Ξέρω απ' αυτά. Γνωρίζω καλά.
Θεςνα με θεραπεύσεις κάνοντάς με σύζυγο;
Στην υγεία του συζύγου!
Τρεις φορέςτο τρια κάνει εννιά, πίνουμε σαν γουρούνια...
Τραγούδα μαζί μας, η αρχή είναι δύσκολη, αλλα μετά δεν σταματάς.
Μισό λεπτό, παρακαλώ.
Μα τι έχουν; Τι ψιθυρίζουν όλη μέρα;
Λοιπόν, επιμένετε ακόμη;
Είναι απλό. Πρέπει να αναλάβετε ένα αυτοκίνητο με φρούτα...
εγώ θα παραδώσω το προϊόν και το κέρδος είναι σπουδαίο.
-Σας είπα, δεν θέλω. -Απλά ξανασκεφτείτε το.
Ξέρετε που θα με βρείτε. Πάμε Μεκ. Σας χαιρετώ όλους.
-Αντίο. -Πρέπει να φύγω.
Γεια χαρά παιδιά.
Τι λες εσύ;
Τι λεςγια το θέμα με τον Πουμς;
Κι εγώ συμμετέχω.
Δεν ξέρω, θα το ξανασκεφτώ.
Καταραμένος είναι αυτός που βασί- ζεται σε άλλους, λέει ο Ιερεμίας.
Αυτός που στηρίζεται στη σάρκα και φεύγει από το δρόμο του Θεού.
Μοιάζει εγκαταλελειμμένος στην στέππα και δεν νιώθει το καλό.
Μένει στην ξηρασία της ερήμου, σε ακατοίκητο αλμυρό έδαφος.
Ευλογημένος είναι αυτός που αφοσιώνεται στον Θεό.
Μοιάζει με δέντρο που φυτεύτηκε στο νερό με ρίζες ως στο ρυάκι.
Δεν νιώθει τη ζέστη, αντίθετα τα φύλλα του μένουν πράσινα...
σε εποχές ξηρασίας είναι ανέμελος και καρποφορεί πάντα.
Είναι όλα παραπλανητικά και κατεστραμένα. Ποιος ξέρει.
Θα μπορούσεςνα έχεις βγάλει τουλάχιστον τις μπότες.
Μην κάνεις έτσι. Φόρα τις, βγάλ' τες...
Δεν μπορώ κάθε φορά να βγάζω τις μπότες.
Νερά στο πυκνό μαύρο δάσος, τρομερά μαύρα νερά...
είστε άλαλοι, τρομερά ήσυχοι είστε.
Η επιφάνειά σας δεν κινείται, όταν θα έχει θύελλα στο δάσος...
και διαλυθεί ο ιστόςτης αράχνης στα κλαδιά κι αρχίσει ο χαλασμός.
Μετά είστε κάτω στην κοιλάδα, μαύρα νερά, τα κλαδιά σπάνε.
Ο άνεμος θερίζει, η καταιγίδα δεν σας φτάνει κάτω.
Δεν έχετε δράκους στο έδαφός σας, οι εποχές των μαμούθ πέρασαν...
δεν υπάρχει τίποτα τρομακτικό.
-Τι έγινε ξαφνικά; -Τίποτα απολύτως.
Κυριακή 8 Απριλίου 1928
-Είναι αργία σήμερα; -Ναι, είναι Κυριακή.
'Οχι, είναι γιορτή.
-Αφού χτυπούν δυνατά οι καμπάνες. -Πού;
-Μόλιςτώρα. -Δεν άκουσα τίποτα.
-’κουσες κάτι εσύ; -Βροντούσε κανονικά.
-'Ηταν δυνατός θόρυβος. -Μάλλον το ονειρεύτηκες.
'Οχι, δεν το ονειρεύτηκα.
Δεν ονειρεύεσαι καμπάνες. Τις άκουσα.
-Σε ποιον να συνέβη κάτι; -Μην μιλάς έτσι...
Με τρομάζεις πραγματικά...
Εντάξει. Πάω λίγο έξω να πάρω αέρα.
Να ακούσω και τι συνέβη.
Τρομερά μαύρα νερά, είστε άλαλοι, τρομερά ήσυχοι είστε.
Φυτά αποσυντίθενται μέσα σας, ψάρια, σαλιγκάρια κινούνται.
Τίποτε άλλο. Παρόλο που είστε απλώςνερά...
είστε απίστευτα μαύρα νερά, τρομερά ήρεμα νερά.
Αυτός είναι ο Μπρούνο. Βέβαια, αυτός είναι!
Μισό λεπτό, εσύ θα μείνεις εδώ. Θα έρθεις μαζί μας στο τμήμα.
Πήγαινε και πεςτου ότι δεν μπορώ να πάω σήμερα.
Είναι σημαντικό. Να βασιστώ πάνω σου;
Χαίρομαι, περάστε.
-Μήπως θέλετε καφέ ή σναπς; -'Οχι ευχαριστώ.
Απλά θα έπρεπε να γυρίσω σπίτι.
Έχω μια φιλενάδα και δεν μπορώ να την αφήσω μόνη...
όλη την Κυριακή.
Δεν μπορώ να σας αφήσω να φύγετε τώρα.
Μετά θα ναυαγήσουν όλα κι δεν θα ξέρω τι να κάνω.
Για γυναικείες δουλειές όχι, δεν γίνεται.
Δεν θα καταστρέψουμε τη δουλειά γι'αυτό.
-Δεν θα σας φύγει. -Το ξέρω. Έτσι είναι.
Μπορώ να την εμπιστεύομαι. Γι'αυτό δεν μπορώ να την στήσω.
Δεν θα έχει ιδέα που είμαι.
Εντάξει, θα βρει την άκρη.
Από'δώ η γυναίκα μου...
Από' δω ο κύριος Μπίμπερκοπφ, θα είναι μαζί μας απόψε.
-Μην ξεχάσεις πάλι τα χάπια σου! -Δεν θα το ξεχάσω αυτή τη φορά.
Τέλος οι γάμοι παιδιών στην Ινδία...
Νεκροταφείο ζώων.
Ο Μπρούνο Βάλτερ διευθύνει το τελευταίο κοντσέρτο της σαιζόν...
Κυριακή, 15 Απριλίου στην 'Οπερα.
Στο πρόγραμμα είναι μια συμφωνία Μότσαρτ...
Τα έσοδα θα διατεθούν για το μνημείοτου Μάλερ στη Βιένη.
Οδηγός αυτοκινήτου 32 ετών παντρεμένος...
ψάχνει θέση για ιδιωτική εταιρία ή φορτηγό.
Νιώθω σαν στο σπίτι μου τώρα.
Ωραία που είσαι μαζί, τώρα το προτιμώ που συμμετέχω.
Αςγίνει ό,τι θέλει.
Θα συμμετάσχειςλοιπόν;
-Αυτό είπα μόλις. -Σωστά.
Επιτέλουςτο πήρες απόφαση.
Εδώ είναι!
-Πέτα το πούρο τώρα. -Μα γιατί;
Επειδή το λέω εγώ, κατάλαβες;
Τι κάνετε εσείς εδώ. Δεν έχετε καμία δουλειά εδώ.
Θα μείνετε κάτω και θα προσέχετε. Πηγαίνετε κάτω.
-Γιατί; Δεν θα παραλάβω κάτι εδώ; -Βλακείες! Πηγαίνετε κάτω αμέσως.
-Δεν σας είπε κανείς τίποτα; -'Οχι, κανείς.
'Οπως και να'χει πηγαίνετε κάτω και προσέχετε.
Τι είναι αυτό εδώ;
Πού είμαστε;
Κλοπές και δολοφονίες, κλέβουν και ληστεύουν.
Πρέπει να φύγω.
Ένα τρένο, ένα τραμ, πρέπει να φύγω.
μέχρι την Αλεξάντερπλατς.
Τρέξε πίσω από τον ηλίθιο.
Τι τρέχεις; Δεν σου είπε κανείς κάτι;
Καλά, δεν έχει σημασία. Έλα μαζί τώρα.
Δεν χρειάζεται να με τραβάς, έρχομαι.
Πιο γρήγορα!
-Μείνε εδώ και πρόσεχε! -Ποιοςτο λέει αυτό;
Μη μιλάς, είναι δύσκολα τα πράγματα, δεν καταλαβαίνεις;
Μην κάνεις έτσι. Στάσου εδώ και σφύριξε αν γίνει κάτι.
-Ναι, αλλά εγώ... -Βούλωστο!
Έτσι είναι...
τώρα στέκομαι εδώ...
μου την έφεραν απλά μου την έφεραν.
Κι αυτός ο αλήτης ο Ράινολντ με χτύπησε.
Με χτύπησε!
Συνεχίζουν να κλέβουν εκεί μέσα, ποιος ξέρει τι κλέβουν.
Θεέ μου, πρέπει να είμαι ηλίθιος. Νόμιζα ότι είναι έμποροι φρούτων.
Αλλά είναι εγκληματίες.
Θεέ μου, φυλάω τσίλιες. Ακούς Φραντς, φυλάςτσίλιες.
Μετά το κλείδωμα οι έγκλειστοι οφείλουν να κάνουν ησυχία.
Το καλοκαίρι τους επιτρέπεται να μένουν ξύπνιοι μέχρι να νυχτώσει.
Αυτή είναι συμμορία κι ο Πουμς είναι το αφεντικό.
Κλόκνερ, Κρουπ και Μερσεντές και μ'έχουν κλείσει εδώ.
Έλα είμαστε έτοιμοι. Ξενκινάμε, όλα είναι εντάξει.
-Τι, είσαι κι εσύ μαζί; -Μα φυσικά, δεν το ήξερες;
Οδηγώ το άλλο αυτοκίνητο. Πάμε τώρα.
Δεν φανταζόμουν ότι είσαι τόσο δυνατός...
Πόνεσα πολύ πριν που με χτύπησες.
Σκάσε τώρα, βούλωστο επιτέλους.
Μας ακολουθεί κάποιος, δώσε σήμα στους μπροστινούς.
-Πήγαινε πίσω από αυτόν. -Γιατί, μικρή μου;
-Να δούμε αν είσαι γρηγορότερος. -'Ο,τι πεις.
Μας ακολουθούν.
Οδήγα ρε, πλησιάζουν όλο και πιο πολύ.
Τι γελάς ρε πίθηκε; Τρελάθηκεςτελείως;
Γιατί να μην γελάω, δεν αφορά κανέναν πότε γελάω.
'Ωστε δεν με αφορά που γελάς;
Χασομέρη, τεμπέλη...
Για μένα είσαι ούτως ή άλλως προδότης.
'Οχι αυτό πίστεψέ το...
δεν θα σε πρόδιδα ποτέ.
Νερό στο μαύρο δάσος, είστε τόσο άλαλοι, τρομερά ήσυχοι είστε.
Η επιφάνειά σας δεν κινείται όταν έχει θύελλα στο δάσος...
και διαλυθεί ο ιστός της αράχνης στα κλαδιά κι αρχίσει ο χαλασμός.
η καταιγίδα δεν σας φτάνει κάτω.
Καταραμένος είναι αυτός, που εμπιστεύετεται τους άλλους.
Μοιάζει εγκαταλελειμμένος στην ξηρασία της στέππας...
μένει σε ακατοίκητο αλμυρό έδαφος.
Η καρδιά παραπλανεί και καταστρέφει, ποιος την ξέρει.
Μια αγάπη κοστίζει πολύ
Μια αγάπη κοστίζει πολύ
Η Σίλυ τον έψαχνε όλο το απόγευμα και δεν γύρισε σπίτι ο Φραντς.
Πρέπει να κατουρήσω.
-Ο Φραντς πέθανε. -Τι είπες;
'Οτι πέθανε ο Φραντς, έγινε ένα ατύχημα.
-Θεέ μου, ο Φραντς πέθανε; -Καλά άκουσες.
Πέθανε, κατάλαβες; Είναι νεκρός, έγινε ένα ατύχημα.
Είχες νέα από τον Φραντς μου; Δεν γύρισε σπίτι.
Απλά δεν γύρισε και με έχει και περιμένω.
Είσαι φίλοςτου, πρέπει να ξέρεις πού είναι.
Πέθανε.
Τα αστεία σου δεν είναι καθόλου καλά.
Δεν είναι αστείο. Πέθανε, έγινε ένα ατύχημα.
Πέθανε; Πεςτο άλλη μια φορά παλιάνθρωπε...
Ξαναπές ότι ο Φραντς μου πέθανε.
Σίλυ, ο Φραντς πέθανε.
Μην το ξανακάνεις αυτό. Πρώτη και τελευταία φορά.
Με συγχωρείς... Εγώ...
Δεν μπόρεσα να κρατηθώ, ήταν πέρα από μένα.
Έλα ηρέμησε.
-Πού είναι ο Ράινχολντ; -Ο Ράινχολντ; Γιατί;
Τι γιατί; Είναι φίλοςτου ο Ράινχολντ.
Πάντα έλεγε ότι είναι φίλοςτου.
Είναι στην τουαλέτα.
’κουσες;
Ο Φραντς είναι νεκρός, είχε ένα ατύχημα, άκουσες;
Εδώ είναι η ανδρική τουαλέτα.
Πες κάτι σε παρακαλώ!
Κάτι θα μπορείς να πεις.
Τι θέλεις να ακούσεις;
Αν θέλειςνα ξέρεις...
είναι αλήθεια ότι ο Φραντς είναι νεκρός...
'Ηταν ατύχημα, έπεσε από το αυτοκίνητο.
Δεν με αγαπάς καθόλου πια;
Καθόλου;
Και βέβαια.
Πάει πολύς καιρόςτώρα.
-Είναι νεκρός; -Δεν είμαι σίγουρος.
-Να φωνάξουμε την αστυνομία. -Γιατί την αστυνομία;
Δεν μας βλέπει κανείς εδώ. Δεν είδε κανείςτίποτα.
Αυτός φταίει που έπεσε από το αυτοκίνητο.
Δεν φταίμε εμείς.
Δεν μπορούμε να τον αφήσουμε εδώ, θα πεθάνει.
Μα αυτός φταίει. Έπεσε έξω, δεν φταίμε εμείς.
Αν είναι δυνατόν, αν πεθάνει ο άνθρωπος...
ενώ θα μπορούσαμε να είχαμε βοηθήσει...
θα μπορούσεςνα το ξεχάσεις ποτέ; Εγώ όχι.
Τι νομίζεις ότι θα γίνει αν φωνάξουμε την αστυνομία;
Σκέψου τι σκηνή θα δημιουργηθεί.
Έχεις δίκιο. Δεν είναι ευχάριστο, αλλά...
είπες η ίδια ότι έπεσε μόνοςτου απ'το αυτοκίνητο.
Δεν είχαμε σχέση. Αλλά πρέπει να φωνάξουμε την αστυνομία.
Νομίζω πως θέλει να πει κάτι. ’ρα ζει.
'Οχι αστυνομία, παρακαλώ. Πηγαίνετέ με στο Βερολίνο.
Αλλά δεν πρέπει να έρθει η αστυνομία.
Πρέπει να με πάτε στο Βερολίνο...
στην οδό Έλζεσερστρασε 26.
Δεν θέλει αστυνομία, θέλει να πάει στην οδό Έλζεσερστρασε 26.
Τι λες, να τον πάμε;
Εσύ πρέπει να αποφασίσεις, εσύ είσαι ο άνδρας.
Είναι καλύτερα να το κάνουμε.
Έλα, βοήθησέ με.
Σκάσε. Ξέρω εγώ.
Ποιο είναι αυτό το άτομο;
Ξέρεις ποια είναι αυτή;
Τι κάνεις εδώ;
Αυτή είναι η φίλη μου, η Σίλυ.
Εσείς ποια είστε, κυρία μου;
Ρώτησα ποια είστε και τι θέλετε.
Αυτό είναι το σπίτι μου. Τι κάνετε εδώ;
-Σ'αγαπώ. -Αυτό παραπάει!
Πώς μπορεί να ξεστομίζει κανείς τέτοιες λέξεις;
Ξέρετε τι λέω εγώ, κυρία μου;
Είστε παλιοθήλυκο!
Γιατί το έκανες αυτό;
Τι έκανα;
Έρχομαι στο σπίτι μου και βλέπω μια ξένη γυναίκα.
Και μάλιστα λέει, ότι με αγαπάει.
Τρεις μέρεςτώρα ανησυχώ για σένα.
Κανείς δεν ανησυχεί για μένα, κατάλαβες;
Σε ρώτησα αν είναι κατανοητό.
Μην με πονέσεις.
Σε παρακαλώ, μην με πονέσεις.
Σε βαρέθηκα. Με αηδιάζεις, το κατάλαβες;
Με αηδιάζεις, σε σιχαίνομαι...
σε σιχαίνομαι, δεν θέλω να σε ξαναδώ...
χάσου από'δω, εξαφανίσου, καταλαβαίνεις;
Δεν το καταλαβαίνω, τι συμβαίνει τέλος πάντων;
’κουσες; Δεν κατάλαβε τι τρέχει.
-Δεν το κατάλαβε η ηλίθια. -Πρέπει να πάω στην τουαλέτα.
Σου είπα ότι με αηδιάζεις!
Σε σιχαίνομαι, κι αν δεν φύγεις αμέσως...
θα σε σκοτώσω.
-Κατάλαβες; -Μην με πονέσεις, σε παρακαλώ.
Φύγε τώρα από'δω μέσα, θα σε σκοτώσω.
Τα κατάφερα να την στείλω.
Απλά την έδιωξα.
Τα κατάφερα! Πέταξα μια έξω.
Ποιος θα το φανταζόταν;
Ούτε ο Φραντς δεν περίμενε ότι θα τα καταφέρω.
Είναι σημαντικό να χαιρόμαστε, όταν ανατέλλει ο ήλιος...
και έρχεται το όμορφο φως.
Τα φώτα γκαζιού και τα ηλεκτρικά πρέπει να σβήσουν.
Οι άνθρωποι πρέπει να σηκωθούν όταν χτυπά το ξυπνητήρι...
γιατί ξεκινά μια καινούρια μέρα.
Η γη συνεχίζει να γυρίζει.
Ο ήλιος ανέτειλε.
Δεν είναι βέβαιο, τι συμβαίνει με τον ήλιο.
Οι άνθρωποι ασχολούνται πολύ με τον ήλιο.
Είναι το κυρίαρχο σώμα του πλανητικού μας συστήματος.
Η γη μας είναι ένας μικρός πλανήτης.
Αλλά τότε, τι είμαστε εμείς;
'Οταν ανατέλλει ο ήλιος και χαιρόμαστε...
θα'πρεπε να λυπόμαστε, γιατί τι είμαστε τελικά;
Ο 'Ηλιος είναι 300.000 φορές μεγαλύτερος από τη Γη...
και υπάρχουν πολλά νούμερα και μηδενικά...
που δηλώνουν ότι είμαστε ένα μηδενικό και τίποτα άλλο...
απολύτωςτίποτα, γελοίοι στην ουσία κι όμως χαιρόμαστε.
Περπατάμε στο δρόμο, νιώθουμε δυνατοί...
τα χρώματα ξυπνούν, τα πρόσωπα ξυπνούν...
και υπάρχουν μορφές, που μπορείςνα αγγίξεις...
κι είμαστε τυχεροί, που μπορούμε να δούμε...
που μπορούμε να δούμε αυτά τα χρώματα και τιςγραμμές...
και χαιρόμαστε περισσότερο, όταν δείχνουμε τι είμαστε...
ότι κάνουμε κάτι, ότι βιώνουμε κάτι.
Χαιρόμαστε για λίγη ζεστασιά...
και για τα λουλούδια χαιρόμαστε, που μπορούν να αναπτύσονται.
Αλλά το άλλο... πρέπει να είναι λάθος...
λάθος μέσα στα τόσα φρικτά νούμερα με τα πολλά μηδενικά.
Δεν υπάρχει λόγος αμφιβολίας.
'Οσο θα διηγούμαι αυτή την ιστορία μέχρι το σκληρό τέλος...
θα το ξαναλέω: Δεν υπάρχει λόγος αμφιβολίας.
Τέλος του έκτου μέρους
Απόδοση διαλόγων Κατερίνα Φινέτη
Επιμέλεια Υποτιτλισμού VΙDΕΟΡRΕSS S.Α.