Tip:
Highlight text to annotate it
X
Δεν έχω πολύ χρόνο.
Ετοίμασα 18 λεπτά παρουσίασης.
Θα το κάνουμε σε 8. Οπότε, ετοιμαστείτε.
Καταρχήν, θέλω να μιλήσω για τον κίνδυνο
και θα χρειαστώ έναν εθελοντή.
(Γέλια)
Εντάξει, αστειεύομαι. Όμως... (Γέλια)
Κοιτάξτε.
Η γυναίκα μου και εγώ γράψαμε το βιβλίο,
«Πενήντα Επικίνδυνα Πράγματα».
Μπορεί ο κύριος με τις διαφάνειες να μου δώσει τις σημειώσεις μου
επειδή έχουν κάποιους αριθμούς που θα χρειαστώ αργότερα
και τους έχω ήδη ξεχάσει.
Γράψαμε αυτό το βιβλίο
και ένας παιδοψυχολόγος στην Αυστραλία είπε
πως το βιβλίο ενθαρρύνει ενεργά τα παιδιά
να συμμετέχουν σε δραστηριότητες που θα μπορούσαν να τα τραυματίσουν,
να τα ακρωτηριάσουν και να τα σκοτώσουν. (Γέλια)
Και όλα αυτά, χωρίς να έχει δει ποτέ το βιβλίο,
χωρίς να το έχει διαβάσει.
Έχασε εντελώς το νόημα
πως στην πραγματικότητα, το βιβλίο αφορά στην ασφάλεια.
Οπότε, (Γέλια)
ας δούμε το πρώτο θέμα
του βιβλίου τραυματισμών, ακρωτηριασμών και σκοτωμών.
Πάρτε κάτι σαν: (Γέλια)
«Γλύψε μια μπαταρία 9V»
Σηκώστε το χέρι σας
αν έχετε γλείψει μια μπαταρία 9V.
(Γέλια)
Εντάξει, αυτό είναι καλό κοινό.
(Γέλια)
Εντάξει, σηκώστε το χέρι σας εάν θα γλείψετε μία απόψε.
(Γέλια)
Επιλέξαμε αυτό ως το πρώτο θέμα του βιβλίου
επειδή σκεφτήκαμε πως ο καθένας θα το είχε κάνει.
Λάθος!
Αποδείχτηκε πως οι ιδέες
σχετικά με τους κινδύνους του γλειψίματος μιας μπαταρίας 9V,
συμπεριλαμβάνουν πράγματα όπως:
θάνατος από ηλεκτροπληξία, (Γέλια)
κάψιμο της γλώσσας, (Γέλια)
μόνιμη απώλεια της γεύσης.
Και ο πραγματικός κίνδυνος:
Είναι ακίνδυνο.
Σύμφωνα με τα Κέντρα Ελέγχου Λοιμόξεων
που παρακολουθούν τέτοιου είδους οικιακά ατυχήματα,
δεν έχει καταγραφεί ποτέ κάποιο συμβάν
τραυματισμού από γλείψιμο μπαταρίας 9V.
Oπότε από που προέρχονται
αυτά τα μυθεύματα εσφαλμένων αντιλήψεων;
Νομίζω πως είναι πολύ εύκολο
να δούμε από που προέρχονται στις μέρες μας.
(Γέλια)
Δεν χρειάζεται να σας πω
πόσο πολύ αρέσει στα μέσα ενημέρωσης
η ιστορία ενός παιδιού σε κίνδυνο.
Οι άνθρωποι στο Καζακστάν
έβλεπαν αυτή την ιστορία να εκτυλίσσεται
στις 3 τα ξημερώματα, δική τους ώρα.
Απορεί κανείς
που τα παιδιά στην κοινωνία μας είναι υπέρ-προστατευμένα;
Αυτό το είδος ιστοριών που μας έχουν κατακλύσει,
σχετικές με παιδιά σε κίνδυνο,
δημιουργούν την ψευδαίσθηση
πως τα παιδιά πράγματι κινδυνεύουν.
Και οι αντιλήψεις μας σε σχέση με τον κίνδυνο
βασίζονται περισσότερο σε φημολογία --
στην πραγματικότητα, σε συνομιλίες στα μέσα ενημέρωσης --
παρά σε μια λογική ανάλυση.
Για να μιλήσουμε γι' αυτό --
και αυτό είναι για σένα, Έριν --
επινόησα έναν νέο όρο:
Κινδυνισμό.
Θέλω να θυμάστε αυτόν τον όρο.
Βασίζεται στη λέξη σαρκοβορισμό, που επινοήθηκε από τη Μέλανι Τζόι
στο βιβλίο της, «Γιατί Τρώμε Γουρούνια, Καβαλάμε Άλογα και...Χαϊδεύουμε Σκύλους».
Τα έκανα σαλάτα. Συγνώμη Μέλανι.
Όμως αποδεινύεται
πως οι ιστορίες των οικογενειών μας και το πολιτισμικό μας πλαίσιο
και οι προσωπικές μας εμπειρίες της παιδικής ηλικίας, κλπ,
έχουν περισσότερο να κάνουν με το πώς αντιλαμβανόμαστε τον κίνδυνο
παρά με τους πραγματικούς, υπολογισμένους κινδύνους.
Και όπως με τις φοβίες μας και τις επιλογές μας
σχετικά με το ποια ζώα να φάμε,
μπορεί να μην υπάρχει λογική βάση σε αυτό.
Αυτό έχει φτάσει στο σημείο
όπου οι φόβοι μας έχουν αλλοιωθεί τόσο πολύ
από την έκθεση στα μέσα ενημέρωσης
ώστε τα πρώτα πέντε πράγματα για τα οποία ανησυχούν οι γονείς
σε σχέση με τα παιδιά τους --
και θα δείτε πως οι νίντζα δεν συμπεριλαμβάνονται --
(Γέλια)
δεν έχουν καμία σχέση
με τα πέντε πράγματα από τα οποία τα παιδιά στην Αμερική
πράγματι πεθαίνουν.
Αυτό που είναι τόσο εγκληματικό σχετικά με αυτό
είναι πως οι χιλιάδες ώρες που ξοδεύουμε μιλώντας στα παιδιά
για τους κινδύνους από αγνώστους,
θα ξοδευόντουσαν πολύ καλύτερα
αν τα ενθαρρύναμε να βγουν έξω,
αν κάναμε οικογενειακές παρεμβάσεις,
αν τα μαθαίναμε πώς να κολυμπούν.
Τίποτα από αυτά δεν είναι εντυπωσιακό θέμα για τις ειδήσεις.
Για να πολεμήσουμε αυτή τη χιονοστιβάδα των αβάσιμων φόβων
και να εξοπλίσουμε τα παιδιά μας ώστε να αντιμετωπίζουν καλύτερα
τους πραγματικούς κινδύνους του πραγματικού κόσμου,
σας παρουσιάζω:
«Ακόμα Πέντε Επικίνδυνα Πράγματα που πρέπει να αφήσετε τα παιδιά σας να κάνουν»
Μπορούμε να αντιμετωπίσουμε αυτή την αχαλίνωτη τρομολαγνεία
δημιουργώντας εκούσια ευκαιρίες για να μάθουν τα παιδιά να αναγνωρίζουν
και να ελαχιστοποιούν τον κίνδυνο.
Και είναι αυτοί:
Νούμερο ένα: Περπατήστε στο σχολείο.
Τα τροχαία ατυχήματα
είναι η πρώτη αιτία θανάτου παιδιών στις Ηνωμένες Πολιτείες.
Μπορείτε να μειώσετε σημαντικά αυτόν τον κίνδυνο
μειώνοντας απλά τον χρόνο που βρίσκονται μέσα σε αυτοκίνητα.
Ο πρώτος φόβος των γονιών σε αυτή τη χώρα
είναι η απαγωγή.
Η απαγωγή από κάποιον εκτός της οικογένειας,
δεν βρίσκεται καν στη λίστα των πέντε χιλιάδων πραγμάτων
που κάνουν κακό στα παιδιά,
όμως μια έρευνα έδειξε πως τα παιδιά που περπατάνε στο σχολείο
γίνονται καλύτεροι κριτές χαρακτήρων,
έχουν καλύτερη επίγνωση των καταστάσεων
και γι' αυτό, έχουν λιγότερες πιθανότητες να γίνουν θύματα
και η συνήθεια να περπατάει κανείς έχει οφέλη για μια ολόκληρη ζωή:
βελτιωμένη μνήμη, σταθερές συνήθειες άσκησης,
ανεξαρτησία και μια μακράς διαρκείας αίσθηση ευημερίας.
Νούμερο δύο: Σκαρφαλώστε στα δέντρα.
Όταν τα παιδιά ασχολούνται με φυσικές δομές παιχνιδιού,
παρουσιάζουν περισσότερη νοητική ενασχόληση --
αυτή είναι μια κλασσική μελέτη από τη Γερμανία --
δίνουν μεγαλύτερη προσοχή στη δραστηριότητα
και αντίθετα από τα σύνθετα αναρρίχησης στις παιδικές χαρές,
το δέντρο απαιτεί να βρεις,
κάθε λεπτό, πώς να σκαρφαλώσεις.
Κάθε σημείο του δέντρου είναι μοναδικό
και προσφέρει μοναδικές προκλήσεις.
Το παιδί πρέπει επίσης να αναλάβει και να παρουσιάσει
υπευθυνότητα για τον εαυτό του
καθώς ανεβαίνει εκεί πάνω,
εκεί που δεν το φτάνουν οι γονείς του.
Υπάρχει μια μοναδική αίσθηση της ελευθερίας
που προέρχεται από το να βρίσκεσαι στην κορυφή ενός δέντρου.
Νούμερο τρία: Κάψε πράγματα με μεγεθυντικό φακό.
(Γέλια)
Τα παιδιά μαθαίνουν νωρίς
πως ο ήλιος είναι η πηγή ενέργειας
σχεδόν για όλη τη ζωή στη Γη.
Το μαθαίνουμε στο δημοτικό.
Όμως μέχρι να έχουν μια ευκαιρία να το δαμάσουν και να το κατευθύνουν,
είναι πραγματικά δύσκολο να χτίσουν μια ευκολονόητη αίσθηση
του πόση δύναμη υπάρχει στο φως του ήλιου.
Είναι επίσης ένας εξαιρετικός τρόπος, καθοδηγώντας τον εαυτό τους,
να εξερευνήσουν για πρώτη φορά --
να ανακαλύψουν τι καίει και τι όχι --
και αν ανησυχείτε για φωτιά,
δώστε τους ένα μπουκάλι με νερό.
H διάθλαση είναι λιγότερο ευκολονόητη από την αντανάκλαση,
και παίζοντας με το φακό
βοηθάει τα παιδιά να αφομοιώσουν αυτή την έννοια.
Νούμερο τέσσερα: Φτιάξε μια βόμβα σε μια σακούλα.
(Γέλια)
Aποτελούμαστε από χημικές ενώσεις,
είμαστε περικυκλωμένοι από χημικές ενώσεις
και καταναλώνουμε χημικές ενώσεις.
Όμως δεν έχουμε συχνά την ευκαιρία να παίξουμε με τη χημεία
μόνο και μόνο για χάρη της εξερεύνησης.
Μια απλή χημική αντίδραση
με την οποία μπορούμε να πειραματιστούμε
παρέχει τα θεμέλια της αντίληψης
για την πιο βαθιά κατανόηση
της στοιχειώδους φύσης του κόσμου μας.
Τα οικιακά σετ της χημείας έχουν εξαφανιστεί
και τώρα τα σχολεία απαγορεύουν
την κατασκευή ηφαιστείων με σόδα και ξύδι,
οπότε πρέπει να δημιουργήσετε αυτή την ευκαιρία για τα παιδιά σας στο σπίτι.
Προκαλώντας μια μικρή έκρηξη
είναι ένας σπουδαίος τρόπος
για να δουν τα παιδιά μόνα τους τις έννοιες της χημείας
και το να πειραματιστούν με τις αναλογίες είναι ένας σπουδαίος τρόπος
για να βιώσουν την επιστημονική μέθοδο.
Τελευταίο και εξίσου σημαντικό.
Νούμερο πέντε: Κολλήστε με δυνατή κόλλα τα δάχτυλα μεταξύ τους.
(Γέλια)
Μια προσωρινή αναπηρία
μπορεί να μας βοηθήσει να εκτιμήσουμε καλύτερα
τη σωματική μας κατάσταση.
Η ανάγκη είναι η μητέρα όλων των ανακαλύψεων
και το να πρέπει να βρούμε
πώς να ανοίξουμε ένα βάζο με φυστικοβούτυρο
χωρίς τον αντίχειρά μας (Γέλια)
μας αναγκάζει να γίνουμε δημιουργικοί.
Μετά από μια ώρα ή περισσότερο,
ο εγκέφαλος σας στην κυριολεξία
δημιουργεί ένα νέο κιναισθητικό χάρτη των ικανοτήτων σας
για να διευκολύνει αυτόν τον περιορισμό.
Όταν βγει η κόλλα,
θα υπάρξει μια στιγμή
όπου οι συνηθισμένες του ικανότητες θα φανούν ασυνήθιστες στο παιδί.
Ο πιο αποτελεσματικός τρόπος για να κρατήσουμε τα παιδιά ασφαλή
είναι να τους δώσουμε μια μικρή γεύση του κινδύνου.
Σας ευχαριστώ πολύ. (Χειροκρότημα)
(Χειροκρότημα)