Tip:
Highlight text to annotate it
X
Νιώθω ότι με επικρίνεις όταν με λες ψεύτικη και αυτό το μισώ περισσότερο.
Τώρα φτάνουμε κάπου.
Αποκαλώ ψεύτικο
όποιον υποκρίνεται.
Αν συμπαθείς κάποιον και θέλεις να τον γνωρίσεις
και πας σε αυτό το άτομο και του πεις «θα ήθελα να σε γνωρίσω»
θα το αποκαλούσα αυτό μη-ψεύτικο.
Αλλά αν πηγαίνεις στη γωνία και ψευτό - φοβάσαι
και περιμένεις να σε σώσουν, αυτό το αποκαλώ ψεύτικο.
Ακόμα πιστεύω ότι είσαι επικριτικός.
Ξέρεις τι;
Δεν έχεις νιώσει ποτέ έτσι στη ζωή σου, είσαι τόσο σίγουρος
και κάθε άτομο που κάνει κάτι τέτοιο θα το επικρίνεις
ότι είναι ψεύτικο, και το μισώ αυτό.
Τώρα παίξε τον Φριτζ που επικρίνει.
Αυτό κάνεις, κάθεσαι εκεί στην καρέκλα σου
Πες «Είμαι ο Φριτζ και επικρίνω »
Επέκρινε εμένα τώρα.
Δεν σε αισθάνομαι καθόλου κοντά μου Δρ. Περλς.
Αυτό μου φαίνεται ψεύτικο. Νιώθω ότι παίζεις ένα παιχνίδι.
Σωστά.
Σίγουρα παίζουμε παιχνίδια
αλλά παρά τα παιχνίδια, νομίζω ότι σε έχω αγγίξει κάποιες φορές.
- Σε πλήγωσα όταν σε είπα ψεύτικη. - Φυσικά και με πλήγωσες!
Και νομίζω ότι πέτυχα διάνα, γι αυτό και πληγώθηκες.
Αυτό που ξέρω είναι ότι όταν νιώθω με κάποιον όπως νιώθω με εσένα τώρα
- είναι σαν να μην έχεις συναισθήματα. - Μεγαλοποίησέ το αυτό.
Αυτό που είπες τώρα.
Αυτό είναι.
- Μίλησέ μου έτσι. - Δεν μπορώ!
Θέλω να γελάσω
θα ήθελα να ήσουν νεώτερός μου ώστε να σε μαλώσω.
Πόσο νέος θα ήθελες να ήμουν;
- Στην ηλικία μου, τριάντα. - Είμαι τριάντα τώρα.
Φαντάσου ότι είμαι τριάντα και μάλωσε με.
Μην το παίζεις τόσο σίγουρος
μην το παίζεις τόσο έξυπνος και τόσο περήφανος
γιατί δεν έχεις στριμωχτεί ποτέ. Και εσύ μπορεί να είσαι ψεύτικος
με το να το παίζεις έξυπνος και παντογνώστης
όσο είμαι και εγώ που κάθομαι σε εκείνη τη γωνία.
Και μου αρέσει το ότι είσαι νεώτερος
μου αρέσει να σε ντροπιάζω.
- Πολύ καλά, ντρόπιασέ με. - Δεν μπορώ, φαίνεσαι ανεπηρέαστος.
Πες μου, ντρόπιασε με, πες μου πόσο γέρος και άσχημος είμαι.
Δεν μοιάζεις γέρος και άσχημος, μοιάζεις μεγαλοπρεπής
και αυτό δουλεύει υπέρ σου. Αν μοιάζεις μεγαλοπρεπής, τότε
αυτό είναι υπέρ σου και πάλι.
Λοιπόν Γκλόρια, μπορείς να πεις ότι είχαμε έναν καλό καυγά.
Όχι. Όχι, με τίποτα.
Δεν νομίζω ότι τσακώνεσαι μαζί μου.
Νομίζω ότι εκδηλώθηκες λιγάκι.
- Όχι, είμαι έξαλλη μαζί σου. - Τέλεια, εξαιρετικά.
Μα φαίνεσαι τόσο αποστασιοποιημένος
σαν να μη νοιάζεσαι που είμαι έξαλλη μαζί σου.
Νιώθω σαν να μη με αναγνωρίζεις καθόλου Δρ. Περλς.
Αυτό όντως ισχύει.
Η επαφή μας είναι πολύ επιφανειακή
για να σε νοιαστώ. Σε νοιάζομαι
ως
τώρα είσαι πελάτισσά μου. Σε νοιάζομαι
όπως ένας καλλιτέχνης
θέλει να βγάλει κάτι που κρύβεται μέσα σου
μέχρι εκεί σε νοιάζομαι.
Θα ήθελα να
Θα ήθελα Είναι εκνευριστικό.
Αν έφευγα τώρα
θα ένοιωθα εκνευρισμένη που δεν υπήρξε περισσότερη επαφή.
Δεν νοιώθω ότι έχουμε επαφή.
Σαν να μιλάω στο μωρό που δεν με καταλαβαίνει, ή κάτι τέτοιο.
Νοιώθω ότι δεν είχαμε καθόλου επαφή και αυτό με εκνευρίζει.
Πιο πολύ από το να είμαι νευριασμένη μαζί σου. Καλύτερα να μαλώναμε
παρά να μην έχουμε επαφή.
Αυτό μου θυμίζει όταν τσακωνόμουν με τον άνδρα μου.
Καθόταν εκεί και με άκουγε αλλά δεν είχε ιδέα
πόσο τον μισούσα και πόσο έξαλλη ήμουν μαζί του. Καλύτερα
να σε επηρέαζα κάπως.
Να με μισούσες ή κάτι τέτοιο.
Και νοιώθω ότι επίτηδες είσαι αποστασιοποιημένος μαζί μου.
Πώς θα έπρεπε να είμαι;
Πες μου τη φαντασία σου, πως θα μπορούσα να σου δείξω το ενδιαφέρον μου;
Δεν μπορώ να το πω, γνωρίζω το συναίσθημα αλλά δεν μπορώ να το πω
ένα συναίσθημα
δεν ξέρω
σαν να θέλω να με σέβεσαι περισσότερο ως άνθρωπο με συναισθήματα.
Τώρα γυρίσαμε στην αρχή.
- ’ρα θέλεις σεβασμό. - Φυσικά και θέλω.
Είναι διαφορετικός σεβασμός από αυτόν στην αρχή
- Ναι, αλλά θέλεις σεβασμό. - Ναι.
Σε σέβομαι τόσο ως άνθρωπο που αρνούμαι να δεχτώ το ψεύτικο κομμάτι σου.
Και απευθύνομαι στο αυθεντικό σου κομμάτι.
Τα τελευταία λεπτά ήσουν υπέροχα αυθεντική
δεν έπαιζες πλέον
μπορούσα να δω ότι πραγματικά πονούσες.
Νοιώθω ότι δεν έχω το δικαίωμα
όταν δεν συμπαθώ κάποιον, ή διαφωνώ μαζί του
αν τον σέβομαι ή είναι ανώτερός μου
ότι μπορώ να του πω πόσο έξαλλη είμαι μαζί του.
Αυτά είναι βλακείες.
Πάλι σαν κότα και επιστρέφεις στην ασφαλή σου γωνία.
Έτσι νοιώθω. Έτσι τη νοιώθω την ασφαλή γωνία.
Επέστρεψε στην ασφαλή σου γωνία
γιατί τελειώνουμε σε λίγο.
Μπήκες στη γωνία σου, βγήκες για λίγο
σχεδόν με γνώρισες, νευρίασες λίγο μαζί μου
επέστρεψε στη γωνία σου.
Σαν να μου λες ότι για να με σεβαστείς ως άνθρωπο
πρέπει να είμαι επιθετική, ισχυρή και δυνατή.
Νοιώθω ότι δεν αποδέχεσαι θα φοβόμουν πολύ να κλάψω μπροστά σου.
Θα γελούσες μαζί μου και θα με έλεγες ψεύτικη.
Νοιώθω ότι δεν αποδέχεσαι τις αδυναμίες μου, μόνο όταν σου φωνάζω.
Θα έπρεπε να είχες κλάψει παρουσία μου.
Δεν θα σου έδινα την ικανοποίηση.
- Πες το πάλι αυτό. - Όχι.
Πες το πάλι.
Θα προσπαθούσα να μην κλάψω μπροστά σου
γιατί φοβάμαι ότι θα μου επιτεθείς πάλι
Έχεις καταλάβει ότι τα μάτια σου είναι υγρά;
Νοιώθω σαν να πνίγομαι. Νοιώθω
Θα μπορούσες να με πνίξεις;
Όχι πραγματικά.
Γιατί όχι;
Γιατί δεν σε μισώ τόσο.
Θα ήθελες να σε πνίξω εγώ για να μην κλάψεις;
Αν ήθελα να σε πνίξω θα ήταν για να σε κάνω να κλάψεις.
Θα ήθελα να σε δω αδύναμο
να πονάς και να είσαι ευάλωτος.
Τι θα έκανε αυτό για εσένα;
Θα ένοιωθα ότι έχω
το δικαίωμα να είμαι πληγωμένη, έτσι δεν θα μου επιτιθόσουν τόσο γρήγορα.
- Θα μου επιτιθόσουν εσύ αν έκλαιγα; - Όχι.
Αλλά θα σου επιτιθόμουν εγώ αν έκλαιγες εσύ.
Είσαι σίγουρη γι αυτό;
Όχι, δεν είμαι σίγουρη.
Τι θα ήθελες να κάνω αν έκλαιγες;
Χαμογελάς! Κάτι είναι λάθος.
Ναι, γιατί έχω δύο συναισθήματα, θα έλεγα ότι θα ήθελα να με αγαπάς
και να με αγκαλιάσεις, αλλά μετά σκέφτηκα ότι δεν το θέλω.
Που έχεις ένσταση;
Θα με τρόμαζε να είμαι τόσο κοντά σου.
Τώρα φτάνουμε κάπου. Αρχικά ήθελες να είσαι κοντά μου
και τώρα φοβάσαι να είσαι κοντά μου.
- Αυτό λέω, αλλά - Σωστά.
Τώρα έχουμε τους δύο πόλους της ύπαρξής σου.
Είναι δύο διαφορετικά συναισθήματα. Εννοώ συναισθηματικά, όχι σωματικά.
Ναι, αλλά μιλάμε για δύο πόλους της ύπαρξής σου τώρα
είτε μακριά στη γωνία
είτε τόσο κοντά
που θα ενωθείς σε ένα με κάποιον άλλο.
Φαίνεται ότι είσαι παγιδευμένη μεταξύ αυτών των δύο άκρων.
Πράγματι.
Όταν είμαι πληγωμένη και νοιώθω άσχημα για κάτι
και θέλω να με αγαπήσουν, όπως η φίλη μου, που έρχεται και με αγκαλιάζει
δεν το θέλω.
Ακριβώς.
Ακριβώς γι' αυτό μιλάω.
Δεν μπορείς να διατηρήσεις επαφή.
Αυτά είναι βλακείες.
Τι φοβάσαι αν έρθεις κοντά με τη φίλη σου, αν σε αγκαλιάσει;
Το μόνο που σκέφτομαι είναι όταν ιδρώνω
ντρέπομαι να νοιώθει πόσο υγρή είμαι
και να πρέπει να κρατάει το σώμα μου τόσο κοντά της.
Αντιλαμβάνεσαι την έκφραση του προσώπου σου, σαν αηδία
- Ναι. - Κάνε το κι άλλο αυτό.
Είναι αηδιαστικό
το νοιώθω αηδιαστικό, δεν μου αρέσει.
Μπορείς να μου πεις: «Φριτζ είστε αηδιαστικός.»;
- Όχι. - Όχι;
Που δυσκολεύεσαι;
Γιατί νοιώθω ότι αν με πίστευες πραγματικά, θα σε πλήγωνα.
Α, δεν πρέπει να με πληγώσεις!
Νόμιζα ότι ήμουν τόσο αποστασιοποιημένος που τίποτα δεν θα με άγγιζε.
Τώρα ξαφνικά ανακάλυψες έναν τρόπο για να με αγγίξεις.
Έτσι δεν είναι;
Ξέρεις τι πιστεύω;
Ότι είσαι σαν και εμένα
ότι κάνεις ότι δεν σε πληγώνει κάτι, ενώ στην πραγματικότητα το κάνει.
Το παίζεις δυνατός, αλλά στην πραγματικότητα είσαι κι εσύ ευάλωτος.
Όντως νομίζω ότι μπορείς να πληγωθείς
αλλά δεν νομίζω ότι θα το έδειχνες εύκολα.
Τι θα έκανα;
Πώς θα έκρυβα τα συναισθήματά μου;
Με το να τα στρέψεις σ' εμένα.
Με το να πεις: «τι κατάφερες με αυτό Γκλόρια;»
Θα το έστρεφες πάνω μου, αντί να δείξεις ότι έχεις πληγωθεί.
Μπορείς να το πεις αυτό στον Φριτζ; Πες «τι κατάφερες από αυτό Φριτζ;»
- Πες το μου. - Τι κατάφερες από τι;
Αυτό που μόλις είπες, αυτή την πρόταση.
Ξέρω τι. Αν έλεγα «τι καταφέρνεις με αυτό Φριτζ;», θα έλεγες
«Τίποτα! Δεν με πείραξε. Εσύ το έκανες.»
Και πάλι δεν θα έδειχνες ότι πληγώθηκες
αλλά ξέρω πως θα ήταν πραγματικά, πληγώθηκες και το κάλυψες.
Όπως εγώ στη γωνία.
Αν ήμουν πληγωμένος και έκλαιγα τι θα έκανες;
Δεν θα ήσουν τόσο ανώτερός μου
θα ήσουν πιο ευάλωτος
θα σε ηρεμούσα να νιώσεις καλύτερα.
- Θα μ' αγκάλιαζες. - Ναι.
- Και θα ήμουν εγώ το μωρό. - Ναι.
Θα μου άρεσε αυτό
θα ήσουν στο επίπεδό μου και δεν θα ένιωθα τόσο χαζή μαζί σου.
Αν ήταν το ανάποδο, θα ήσουν εσύ το μωρό μου
θα έκλαιγες
θα έπαιζες το μωρό, θα σε παρηγορούσα
«καημένο μου».
Ναι, έτσι.
Θα σου πω κάτι Γκλόρια, νομίζω ότι φτάσαμε σε ένα ωραίο τέλος
κατανοήσαμε λιγάκι ο ένας τον άλλο.
Νομίζω ότι μπορούμε να το λήξουμε τώρα.
- Εντάξει; - Εντάξει.
Η επίδειξη ήταν, κατά τη γνώμη μου
αρκετά επιτυχής και συνεπής με τη θεωρητική μου προσέγγιση.
Η αποφυγή της αυθεντικής συνάντησης εκδηλώθηκε με τρεις τρόπους.
Η ασθενής
πρώτον
έπαιρνε τον έλεγχο
με ένα εκλεπτυσμένο και ψεύτικο χαμόγελο και φορώντας μια μάσκα
αποξενώνοντας τον εαυτό της με το πρόσχημα ότι φοβάται
και την ίδια στιγμή υποκρινόμενη ότι με έχει καταλάβει
πιστεύοντας έτσι ότι έχει πλήρως τον έλεγχο της κατάστασης.
Δεύτερον
αποτραβιόταν
με το να φαντασιώνεται ότι κρύβεται στη γωνία.
Τρίτον
εμπόδιζε
την αυθεντική συνάντηση
αυτό που θα ήταν η πραγματική
συναισθηματική σημασία αυτής της συνάντησης.
Η ασθενής μπορούσε να αναγνωρίσει τον εαυτό της σε πολλές φαντασιώσεις
τις οποίες είχε προβάλει πάνω μου.
Αυτό ήταν ειδικά προφανές στην αρχική της
άρνηση για ανάγκη σεβασμού.
Η ανάγκη της για στήριξη απ' το περιβάλλον
άρχισε να εκδηλώνεται μαζί με την ανάγκη της για σεβασμό.
Εκφράστηκε ως επιθυμία να την αγαπούν και να την σώσουν από τη γωνία της
και τα λοιπά.
Τελείωσα τη συνεδρία
όταν άρχισαν να φαίνονται τα πρώτα δάκρυα
εκείνη άρχισε να παίζει το ρόλο του μοναχικού παιδιού
και ήθελε να την αγκαλιάζουν και να την παρηγορούν.
Αλλά και εδώ η αφομοίωση των προβολών της τέθηκε σε λειτουργία
και άρχισε να βιώνει ότι με κρατάει σαν μωρό.
Εκτός από το
να τη βοηθήσω να αφομοιώσει κάποιες από τις προβολές της
το κύριο θεραπευτικό επίτευγμα ήταν να της δείξω
κάποιες από τις ασυνέπειες της λεκτικής και μη-λεκτικής συμπεριφοράς της.
Για παράδειγμα, έλεγε ότι ήταν τρομαγμένη
και χαμογελούσε την ίδια στιγμή.
Ένα τρομαγμένο άτομο δεν χαμογελάει.
Ο φόβος της ήταν περισσότερο ντροπή.
Και αυτή η ντροπή προστατευόταν από την υπεροψία
και το θυμό της.
Για να φτάσουμε στην υπαρξιακή ντροπή
θα έπρεπε να δουλέψουμε στο να εξαλείψουμε την ψευτιά
η οποία είναι η ευκολία
με την οποία μπορούμε να υιοθετήσουμε
επιφανειακά, οποιονδήποτε ρόλο απαιτεί μια κατάσταση.
Αυτή η ψευδό-προσαρμογή
είναι ο τρόπος της για να αντιμετωπίζει τη ζωή.
Αυτά ήταν
τα όσα κατάλαβα από αυτή τη συνεδρία.