Tip:
Highlight text to annotate it
X
Αργότερα, όταν διαλύθηκε το συγκρότημα Λαθρεπιβάτες το γύρισες περισσότερο
σε λαϊκούς δρόμους, στο λαϊκό τραγούδι.
Και πράγματι έκανες μεγάλη επιτυχία. Πού οφείλεται αυτή η αλλαγή;
Ηταν μια εποχή μετά τους Λαθρεπιβάτες που σταμάτησα να παίζω μουσική, αποσύρθηκα.
Αρχισα να γράφω τραγούδια, πραγματικά αυτά που ήθελα,
εκείνη την εποχή ασχολιόμουν πολύ με το παραδοσιακό τραγούδι
και πάντρεψα τη μπαλάντα που έπαιζα μέχρι εκείνη την εποχή
με τους παραδοσιακούς δρόμους.
Αρχισα να παίζω τα δικά μου τραγούδια και σιγά σιγά άρχισαν να αρέσουν.
Κατάλαβα ότι δεν άρεσαν μόνο σε μένα, άρεσαν και στον κόσμο.
Πιστεύεις ότι εξαιτίας της παγκοσμιοποίησης ο κόσμος, ο Ελληνας και η νεολαία ακόμα περισσότερο
απομακρύνεται από τα ήθη και τα έθιμα, τις ελληνικές παραδόσεις
και πηγαίνει όλο και περισσότερο στο ξένο στοιχείο;
Σαφώς.
Οχι μόνο στη μουσική, γενικότερα και στη μουσική βέβαια, αλλά γενικότερα.
Σαφώς και απομακρύνεται, αλλά εντάξει έχουμε δείξει ότι δεν
δεν συμμορφωνόμαστε μπροστά στις υποδείξεις της Ευρώπης πολλές φορές γιατί
πρέπει να ξέρει ο κόσμος ότι όλα αυτά που γίνονται σήμερα και μας επιβάλλουν είναι γραμμή της Ε.Ο.Κ.
Εμπορικά το Μάαστριχτ και μετά από τις Βρυξέλλες έρχονται όλοι αυτοί οι νόμοι.
Εδώ προσπάθησαν να μας υπογράψουν πράγματα τα οποία δεν πιάσανε.
Η Ελλάδα θεωρώ ότι αντιστέκεται, οι Ελληνες μάλλον αντιστέκονται σε ορισμένα πράγματα τα οποία είναι...
τα οποία έτσι τα έχουν μάθει και είναι οι παραδόσεις τους.
και νομίζω ότι όσο περισσότερο αντισταθούμε σε αυτό
τόσο πιο πολύ θα κρατήσουμε την ταυτότητά μας και το χαρακτηρισμό Ελληνες.
«Καράβια χιώτικα», «Εισιτήριο στην τσέπη σου», «Τα σμυρνέικα»...
αναφέρομαι σε αυτά επειδή είναι μερικά από τα πιο γνωστά.
Και στα τρία τους στίχους τους έγραψε ο Ηλίας Κατσούλης ο οποίος έχει φύγει από τη ζωή.
Ο Ηλίας Κατσούλης ήταν ένας ΑΕΚτζής, ένας σεμνός άνθρωπος,
ο οποίος δεν ήξερε κανένας το ότι υπάρχει σαν ΑΕΚτζής στο γήπεδο.
Ηταν από τους ανθρώπους που πάντα σεβόταν αυτό που έβλεπε, δεν έβριζε...
Εχω ακόμα το διαρκείας του να σας το δείξω.
Οχι το διαρκείας του από πριν δύο χρόνια...
Το διαρκείας τού το ανανεώνω κάθε χρόνο.
Δηλαδή, πάνω από όλα ήσασταν καλοί φίλοι.
Ναι, ναι.
Με τον Ηλία είμασταν το δίδυμο που κάναμε τουλάχιστον πάνω από 200 τραγούδια μαζί.
Εδώ βλέπετε γράφει Ηλίας Κατσούλης, το 2010. Είναι καινούργιο.
Κατσούλης και Θαλασσινός.
Του το ανανεώνω κάθε χρόνο γιατί πιστεύω ότι τη θέση του δεν πρέπει να του την πάρει άλλος κανένας.
Ηταν αγνός φίλαθλος.
Ναι, ναι.
Και γενικώς μας λείπει. Μας λείπει γιατί ήταν ο δάσκαλός μας σε όλα.
Τον συμβουλευόμουν σε όλες τις...
Σε ότι μου συνέβαινε τον έπαιρνα τηλέφωνο να τον συμβουλευτώ.
Αν έχεις ξεχωρίσει κάποιον Ελληνα καλλιτέχνη τα τελευταία χρόνια.
Πιστεύω ότι υπάρχουν... ξεχωρίζω πάρα πολλούς.
Θα σας πω ονόματα, αλλά θα ξεχάσω σίγουρα άλλους 50.
Ας πούμε είναι ο Μάλαμας, η Αρβανιτάκη, ο Θανάσης Παπακωνσταντίνου, ο Μανώλης Μητσιάς.
Κατ’ αρχάς είμαι λάτρης του Μίκη Θεοδωράκη,
του Μάνου Χατζιδάκι, του Μαρκόπουλου, του Ξαρχάκου,
όλων των μεγάλων συνθετών και όλων αυτών που συνέχισαν αυτό το είδος μουσικής.
Πιστεύω ότι αν ψάξουμε θα βρούμε πολλά ωραία τραγούδια και καλής ποιότητας.
Ωστόσο, δεν πρόκειται να βρω τώρα και πιστεύω ούτε στο μέλλον, ένα έργο όπως ήταν
για παράδειγμα το Αξιον Εστί, Το χαμόγελο της Τζοκόντας κτλ. Αυτό γιατί;
Αυτό γιατί ;
Γιατί από τον καιρό που έπαψαν οι συνθέτες να γαλουχούν
και να προτείνουν στον κόσμο δουλειές τους,
δηλαδή πακέτα-δουλειές τους,
ξεκίνησαν οι εταιρείες στο «ότι πουλάει».
Δηλαδή, «θα κάνουμε ένα δίσκο ενός καλλιτέχνη
και θα πάρουμε ένα τραγούδι από αυτόν, ένα από αυτόν, από αυτόν...»
Δεν υπάρχουν έργα τα οποία να είναι ομοιογενή και πακέτο.
και να είναι και ακριβή, να ταιριάζουν δηλαδή επάνω στον καλλιτέχνη.
Σήμερα υπάρχουν Ελληνες που δεν περνούν καλά.
Εχουν προβλήματα οικονομικά, πίκρες, πόνο, άγχος...
Ορισμένοι από αυτούς, για να μην πω πολλοί, πηγαίνουν στα μπουζούκια
για να ξεχαστούν και περνούν πράγματι καλά.
Αυτό το σέβεσαι;
Το σέβομαι. Οταν πηγαίνουν για να ξεχαστούν,
να πάνε μια φορά στο τόσο, το σέβομαι.
Οπως πηγαίνουμε στις ταβέρνες, πάμε πίνουμε και ξεχνιόμαστε.
Απλά θεωρώ ότι δεν πρέπει να πέρνουμε ότι μας δίνουν, σαν ελεημοσύνη.
Πρέπει να απαιτούμε και να ζητάμε, να αγωνιζόμαστε.
Γιατί δεν σε βλέπουμε στην τηλεόραση τόσο συχνά;
Γιατί η τηλεόραση δεν έχει ανάλογες εκπομπές να καθήσουμε να μιλήσουμε
και να πούμε διάφορα πράγματα σοβαρά που να μας αφορούν.
Αν θέλετε να με βλέπετε στα πρωινά να πάω,
να έχω άποψη για τις συνταγές, για τα άστρα...
δεν έχω άποψη για αυτά.
Τι ζώδιο είσαι; Θα ρωτάνε οι γυναίκες...
Είμαι μπακαλιάρος με γαλέο σκορδαλιά, ωροσκόπο.
Πιστεύεις ότι η τηλεόραση είναι ένας από τους αρνητικούς παράγοντες στο γεγονός ότι
σήμερα δεν υπάρχουν αξίες και ιδανικά στην κοινωνία μας;
Ναι ναι, έτσι όπως το είπες ακριβώς.
Και ξέρω τι εννοείς και όλοι ξέρουν.
Απλά η τηλεόραση είναι πλέον σαν ένα κακό περιοδικό που απευθύνεται μόνο σε λίγους...
όχι σε λίγους..
σε πολλούς, ένα φθηνιάρικο περιοδικό το οποίο το διαβάζουν
για να περάσει η ώρα τους μόνο
και ούτε για να τους πληροφορήσει, ούτε να τους δώσει κάτι παραπάνω.
Είχες κάνει και συναυλίες στο εξωτερικό.
Για παράδειγμα στη Γένοβα της Ιταλίας, στη Ζυρίχη της Ελβετίας...
Ηταν μόνο Ελληνες του εξωτερικού ή υπήρχαν και ξένοι;
Και ξένοι.
Στην Ιταλία είχαμε ένα 80 % ξένους, δεν είχαμε Ελληνες.
Είχαμε ένα 20 % μόνο φοιτητές.
Στην Ουκρανία είχαμε πάλι 80 % Ουκρανούς και ένα 20 % φιλέλληνες.
Στην Ελβετία είχαμε πάρα πολλούς Ελληνες της Ελβετίας.
Οι Ελληνες όπου είναι... επειδή δεν πηγαίνω και συχνά...
Να φανταστείτε ότι τόσα χρόνια εγώ, 25 χρόνια σε αυτό που κάνω
δεν έχω πάει στην Αμερική, δεν έχω στην Αυστραλία.
Θεωρώ ότι όταν πάω πρέπει να κάνω συναυλία, μεγάλη συναυλία
να πω τα τραγούδια μου, δεν θέλω να πάω σε πανηγύρια.
Με έχουν καλέσει σε πολλά και δεν πηγαίνω. Δεν θέλω να πάω σε γλέντια.
Ακούνε τη λέξη Ελλάδα οι Ελληνες του εξωτερικού
και συγκινούνται, δακρύζουν.
Τι μήνυμα θα ήθελες να στείλεις σε όλους αυτούς που θα
σε παρακολουθούν αυτή τη στιγμή από το εξωτερικό;
Οτι η Ελλάδα είναι και εκεί.
Η Ελλάδα δεν σημαίνει ότι έχει σύνορα,
γιατί το έθνος μας, το αίμα μας, οι παραδόσεις μας δεν έχουν σύνορα.
Η Ελλάδα είναι και εκεί.
Η Ελλάδα και οι παραδόσεις της αναπνέουν εκεί.
Οταν έρθουν εδώ και θα ζήσουν εδώ πολλά χρόνια
θα δουν ότι εδώ δεν αναπνέεις ελληνικά, κάθε άλλο.
Παντελής Θαλασσινός, Δημήτρης Ανδρικόπουλος για το aek365.gr