Tip:
Highlight text to annotate it
X
21 Οκτωβρίου του 2009:
Στέλνω ένα μαίηλ στον Πήτερ Τζόζεφ, ζητώντας του μια συνέντευξη που θα μαγνητοσκοπηθεί...
Ουδεμία απάντηση.
3 Νοεμβρίου του 2009:
Ξαναστέλνω η-μαίηλ στον Πήτερ Τζόζεφ...
Μου απαντά!
Απάντηση (10 Νοεμβρίου)
"Τσαρλς, είμαι πολύ απασχολημένος αυτόν τον καιρό... Θα είμαι εντός και εκτός πόλεως αυτόν τον μήνα.
Προσπάθησε να με βρεις αρχάς Δεκεμβρίου. Ευχαριστώ, Πήτερ."
1η Δεκεμβρίου 2009:
1η Δεκεμβρίου 2009: Ξαναστέλνω η-μαίηλ στον Πήτερ Τζόζεφ, ζητώντας να του πάρω την συνέντευξη...
...(αναμονή)...
5 Δεκεμβρίου: "...καλώς - Θα έχεις δύο ώρες στην διάθεσή σου. Βρίσκομαι στο Bushwick..."
Ποιος είναι ο Πήτερ Τζόζεφ;
Ένα μίνι ντοκυμανταίρ από τον Τσαρλς Ρόμπινσον
www.whoispeterjoseph.com
Γενικά στοιχεία
Ονομάζομαι Peter Joseph. Zώ στο Μπρούκλυν της Νέας Υόρκης. Είμαι 31 ετών.
Είμαι ανεξάρτητος παραγωγός ταινιών, υποθέτω μάλιστα ο de facto ιδρυτής ενός οργανισμού που ονομάζεται:
"Το Κίνημα Zeitgeist".
Όσον αφορά το παρελθόν μου, γεννήθηκα σε μία οικογένεια που θα την χαρακτήριζα μεσαίας τάξης.
Ο πατέρας μου ήταν... είναι πλέον συνταξιούχος ταχυδρομικός υπάλληλος,
και η μητέρα μου είναι συνταξιούχος υπάλληλος της Παιδικής Πρόνοιας.
Μάλιστα, πολλές από τις απόψεις μου για την κοινωνία, νομίζω πρέπει να προέρχονται από
τις εμπειρίες που απέκτησα ακούγοντας τις ιστορίες της μητέρας μου.
Άρχισα να ενδιαφέρομαι για την μουσική σε ηλικία 8 ή 9 χρονών, νομίζω.
Έμοιαζα ερωτευμένος με τα κρουστά, τα ντραμς και τον ρυθμό.
Είχα την μεγάλη τύχη να φοιτήσω σ' ένα σχολείο στην Βόρεια Καρολίνα,
σε ένα τμήμα καλών τεχνών στο πανεπιστήμιο,
πράγμα που μου έδωσε την δυνατότητα να μεγαλώσω με έναν εντελώς άλλο τρόπο
από εκείνον που μεγαλώνουν οι περισσότεροι, πιστεύω,
σε μια αγροτική πόλη του νότου, όπως η Βόρεια Καρολίνα.
Είχα, λοιπόν, επαφή με πολλές διαφορετικές κουλτούρες, πολλά διαφορετικά ενδιαφέροντα,
με πολλά πράγματα που δεν τα έβρισκες, ας πούμε, σε ένα τυπικό λύκειο του νότου.
Είχα επαφή με πολλών ειδών ανθρώπους,
και ειδικότερα, ανθρώπους της τέχνης και της δημιουργίας,
πράγμα που με σημάδεψε, όπως λένε,
και έχω τις ίδιες τάσεις ακόμα και σήμερα.
Η μουσική και τα κρουστά έχουν πλέον ριζωθεί στην ταυτότητά μου.
Μου λέει ο κόσμος:" Ξέρεις, αν και συνεργάζεσαι με αυτόν τον κοινωνικό οργανισμό,
ένας μουσικός είσαι". Ξέρεις... "απλώς ένας μουσικός".
Υπάρχει μια τάση συνεχούς εξέτασης των προσόντων
για οποιονδήποτε αναφέρεται στα θέματα που θίγουμε στο κίνημα
ή σε ό,τι έχει ειπωθεί στις ταινίες του.
Και μπορούμε να το σχολιάσουμε και αυτό αργότερα.
Αλλά, θέλω να πω ότι τώρα βλέπω την μουσική σαν ένα είδος διαλογισμού.
Είναι μια διέξοδος· μου διατηρεί την ισορροπία.
Οπότε, συνεχίζω την εξάσκηση σε προσωπικό επίπεδο,
δεν βγαίνω έξω, βεβαίως, πια για να δίνω συναυλίες,
Δεν έχω πλέον χρόνο γι' αυτά.
Μετά το β' έτος στο πανεπιστήμιο, τα παράτησα
συνειδητοποιώντας ότι τα χρέη μου, που αυξάνονταν, δεν άξιζαν.
Από τότε ήξερα εγώ ότι κάτι δεν πάει καλά με το σχολείο,
καθώς αποκτάς υπέρογκα χρέη, της τάξεως 80 - 100.000 δολλαρίων,
και μετά σε "πετούν" στην αγορά εργασίας,
αυτομάτως, σε θέση υπαλλήλου-συμβασιούχου, αν προτιμάς.
Αυτομάτως, πρέπει να θυσιαστείς στο σύστημα, διότι έχεις ήδη χρεωθεί υπερβολικά.
Ο αρχικός μου σκοπός ήταν να γίνω σολοίστας στο κλασσικό ξυλόφωνο
- γελοίες προθέσεις, όσο το σκέφτομαι τώρα,
όλοι μας, όμως, έχουμε δόσεις αφέλειας καθώς μεγαλώνουμε.
Από την στιγμή που η μουσική κατέστη για μένα απίθανη επιλογή καριέρας,
άρχισα να ασχολούμαι με το βίντεο και το μοντάζ, πιάνοντας δουλειά στην Νέα Υόρκη,
σε πολλές δουλειές εκεί, μοντάροντας διάφορα ανεξάρτητα βίντεο,
γυρίζοντας ταινίες, κάνοντας οτιδήποτε άλλο γύρω απ' το βίντεο και τις ταινίες.
Αναγκάζεσαι να κάνεις το παν για τα χρήματα, σ' αυτήν την κοινωνία,
και μιας που δεν κατάφερα να βρω ένα "άνοιγμα" ως επαγγελματίας μουσικός, κατέληξα στην διαφήμιση.
Ποτέ δεν τα πήγαινα καλά με όσους με διέταζαν τι πρέπει να κάνω σε εργασιακό επίπεδο,
και, εν τέλει, ούτε η διαφήμιση μου άρεσε.
Δεν μου άρεσε η άσκοπη χειραγώγηση της ανθρώπινης αντίληψης, για να μπορούν οι εταιρείες να πουλούν την σαβούρα τους.
Άρχισα, λοιπόν, να ψάχνω δουλειά στον οικονομικό τομέα.
Άρχισα να δουλεύω στο χρηματιστήριο, με σχεδιασμό ανάπτυξης επιχειρήσεων,
είχα γενικά επιτυχία, χωρίς να έχω μεγάλο κεφάλαιο βάσης, που κανονικά χρειάζεται σε τέτοιες περιπτώσεις.
Έβγαλα κάτι ψιλά από την αγορά,
και το συνέχισα, αραιά και πού, για αρκετά χρόνια.
Δεν το κάνω πλέον, διότι απεχθάνομαι το σύστημα της αγοράς.
Το δικαιολογούσα ως την μόνη δουλειά που μπορούσα να βρω,
που δεν είχε να αφεντικά ή πελάτες, οπότε αντιπροσώπευε για μένα την ελευθερία.
Είναι δεδομένο: οι συναλλαγές στο χρηματιστήριο δεν έχουν απολύτως καμία κοινωνική σημασία·
δεν συνεισφέρουν τίποτα στην κοινωνία.
Και να εξαφανίσεις την Γουώλ Στρητ αύριο-μεθαύριο -- τίποτε δεν πρόκειται να αλλάξει,
όσον αφορά την φυσική τάξη των πραγμάτων επάνω στον πλανήτη.
Έτσι, σ' εκείνη την φάση της ζωής μου, αναζητούσα απλώς μια διέξοδο.
Ήθελα να μην έχω πια σχέσεις με την σκλαβιά του συστήματος των εταιρειών.
Τέλος πάντων, τότε πρωτοξεκίνησα να τα ψάχνω τα οικονομικά,
και... θα έχεις, ασφαλώς, κι άλλες ερωτήσεις σχετικώς, οπότε θα σταματήσω εδώ.
Το Zeitgeist άρχισε σαν μια παράσταση,
μια προσπάθεια για μια παράσταση τύπου βωντεβίλ.
Ανάρτησα όλο κι όλο δύο οθόνες,
στήνοντας ένα μεγάλο σύνολο κρουστών στην μέση, όπου και έπαιζα,
με τα βίντεο να παίζουν στις δύο οθόνες.
Χρησιμοποίησα και εξοπλισμό από αυτόν που βλέπεις εδώ.
Το μεγαλύτερο μέρος του εξοπλισμού μου, πάντως, το έχω πουλήσει.
Αλλά εν πάση περιπτώσει... νομίζω πως έχω κάποιες φωτογραφίες να σου δείξω.
Μόνο λίγες τραβήχτηκαν --όσο και να σου ακούγεται περίεργο-- στην αρχική παράσταση.
Μακάρι να την είχα μαγνητοσκοπήσει, την αρχική παράσταση,
διότι ο κόσμος διαρκώς με ρωτάει γι' αυτήν.
Τέλος πάντων, όμως, ξεκίνησε σαν αυθόρμητη δουλειά,
μια παραλλαγή σε μια πρώιμη ιδέα βωντεβίλ.
Προβολή ταινίας με ζωντανή μουσική. Μια ζωντανή παράσταση.
Και μόλις τελείωσε, ξέρεις....
ήταν δωρεάν η παράσταση. Την ανέβασα για έξι νύχτες, νομίζω.
Και μαζεύτηκε κόσμος, την διαφήμιζα σαν τρελλός.
Ξόδεψα χιλιάδες και χιλιάδες δολλάρια.
Την ανέβασα κυρίως γιατί είχα φυλακιστεί στον κόσμο των εταιρειών,
και απλώς ήθελα να κάνω κάτι για τον εαυτό μου, ώστε να αισθανθώ καλύτερα,
σ' έναν κόσμο που πάει κατά διαόλου, κυριολεκτικά.
Έναν κόσμο που κυριαρχείται από την οικονομία, έναν κόσμο που έχει αρρωστήσει και παραμορφωθεί,
από θρησκευτικές ζυμώσεις, από την οικονομική ολιγαρχία.
Ήταν απλώς μια έκφραση --στην πραγματικότητα πολύ οργισμένη-- αλλά εκ βαθέων έκφραση.
Ποτέ δεν περίμενα να γίνει τελικά αυτό που έγινε -- καθόλου.
Αφού τελείωσε, βρέθηκα ακόμη περισσότερο χρεωμένος.
Και ανέλαβα την δουλειά για την οποία, παρεμπιπτόντως, δεν είχα καμία άδεια,
δεν είχα άδεια για κανένα τμήμα της.
Αλλά, αφού το ίντερνετ είναι αυτό που είναι, το ανέβασα στο διαδίκτυο για να δω τι θα συμβεί.
Ίσως να άρεσε σε κάποιους, να το κατέβαζαν, και να μου έλεγαν την γνώμη τους.
Ό,τι τύχει.
Αυτό που συνέβη ήταν εντελώς απρόσμενο.
Το ανέβασα σε μια ιστοσελίδα κι από εκεί άρχισε μια αλυσιδωτή αντίδραση...
Τα υπόλοιπα είναι πλέον γνωστά, δεν θα σου πω εγώ πώς εκτυλίχθηκαν.
Το μόνο που ξέρω είναι
ότι πήρα θάρρος από τον τεράστιο αριθμό επισκεπτών
και τον ντόρο που προκλήθηκε, με αποτέλεσμα να φτειάξω και μια ιστοσελίδα:
την www.zeitgeistmovie.com
Και απλώς την άφησα εκεί, δωρεάν. Έπειτα, κατάλαβα ότι ο κόσμος το ήθελε σε dvd.
"Εντάξει, λοιπόν... ας το δοκιμάσω κι αυτό."
Αναγκάστηκα, λοιπόν, να μπω στο λούκι να εξασφαλίσω άδειες από όσους εμπλέκονταν εκεί,
πράγμα που, για να είμαι ειλικρινής, απεδείχθη δυσκολότατο
διότι όλοι μυρίστηκαν λεφτά στην υπόθεση.
μιας που επρόκειτο για διαδικτυακή ταινία με εκατομμύρια επισκέψεις.
Οπότε χρειάστηκε να πληρώσω πολλά λεφτά σε αρκετούς, για να το διατηρήσω σε κυκλοφορία.
Υπήρχαν, όμως, και άλλοι που χάρηκαν για την κυκλοφορία όλων αυτών των πληροφοριών
και δεν έφεραν αντίρρηση να προβώ
σε κάτι που εγώ αποκαλώ "μη διαφημιστική διανομή".
Ένα dvd αξίας 5 δολλαρίων, ίσα-ίσα για την έκδοσή του.
Από εκεί και πέρα, έλαβα ένα μαίηλ από έναν οργανισμό, το "Artivist Film Festival",
όπου, προς μεγάλη μου έκπληξη, ήθελαν να προβάλουν την ταινία μου στο φεστιβάλ τους,
το οποίο είχε μεγάλες πιένες, με κάθε προβολή να εξαντλείται.
Τότε ακόμη, βεβαίως, ήταν πρωτοφανές για μένα.
Ήταν, βεβαίως, η ίδια οργάνωση που προέβαλε το "Zeitgeist: Παράρτημα" την επόμενη χρονιά.
"Σ' έναν κόσμο που τα ΜΜΕ συχνά θέλουν την αποχαύνωσή μας,
περισσότερο από οτιδήποτε άλλο, κατά την γνώμη μου".
[χειροκροτήματα]
Συχνά λέω ότι "δεν έχει νόημα η τέχνη χωρίς την συνείδηση",
και, νομίζω, η δράση χωρίς την συνείδηση είναι μάταια.
Μπράβο, λοιπόν, που υπάρχει ένα φεστιβάλ για να προβάλλει τέτοιες ιδέες.
Όσον αφορά την ταινία καθαυτήν,
θα πω μονάχα ότι επιδιώκει
να ξεκινήσει ο κόσμος να εντοπίζει τα πρωταρχικά αίτια
όλων των προβλημάτων που αντιμετωπίζουμε στην κοινωνία σήμερα.
Ιδού, λοιπόν, σε γενικές γραμμές, πώς εξελίχθηκε το πράγμα.
Το κίνημα Zeitgeist.
Η απόφαση να υποστηρίξω το κίνημα Zeitgeist ήταν εξαιρετικά δύσκολη για μένα.
Θα μπορούσα απλούστατα να είχα γυρίσει το "Zeitgeist: Παράρτημα" όπως κάνουν άλλοι κοινωνικώς συνειδητοποιημένοι παραγωγοί,
δηλαδή, λέγοντας απλούστατα: "Να, ένας σωρός θέματα,
ένας σωρός προβλήματα. Να, και ορισμένες πιθανές λύσεις.
Επιλέξτε ό,τι θέλετε από δαύτα, κι έπειτα πορευτείτε αναλόγως, και βλέπουμε τι γίνεται".
Είχα μεγάλο δίλημμα εάν θα κότσαρα στο τέλος:
"Στηρίξτε το κίνημα www.thezeitgeistmovement.com"
6) "Στηρίξτε το κίνημα".
Μεταβείτε στο thezeitgeistmovement.com και βοηθήστε μας να φτειάξουμε
το μαζικότερο κίνημα κοινωνικής αλλαγής που έχει γνωρίσει ποτέ ο κόσμος.
Ήξερα ότι από την στιγμή που θα ξέφευγε από το επίπεδο μιας ταινίας-φαινόμενο,
η ζωή μου θα άλλαζε δραστικά, και όντως άλλαξε.
Το "Zeitgeist: Παράρτημα" προέκυψε από κόσμο που μου έστελνε μαίηλ λέγοντας,
"Λοιπόν, πώς θα αντιδράσουμε σε όλα αυτά τα πολιτισμικά προβλήματα;
Πώς θα αντιδράσουμε στο διεφθαρμένο τραπεζικό σύστημα;
Τι θα κάνουμε για όλους όσους έχουν εγκλωβισθεί στα κοινωνικά πειράματα του κατεστημένου; Μας λες;"
Θεωρώ ότι οι σκέψεις μας και το μυαλό μας είναι ένα πρόγραμμα.
Θεωρώ πως η ίδια η κοινωνία είναι ένα πρόγραμμα υπό λειτουργία.
Και ότι ο προγραμματισμός εγκλωβίζει τους ανθρώπους σε συγκεκριμένο πλαίσιο αναφοράς.
Πως τα αντιμετωπίζουμε αυτά τα θέματα;
Πως να ενεργήσουμε, και τι να πράξουμε;
Και το "Zeitgeist: Παράρτημα" ήταν μια προσπάθεια να δοθούν απαντήσεις στα ερωτήματα αυτά.
Αφού βγήκε το "Zeitgeist 1", κατέληξε στα χέρια του Ζακ και της Ρωξάν.
Και αφού διάβασα το βιβλίο του Ζακ, το οποίο μου έστειλαν,
αντιλήφθηκα ότι επρόκειτο για σπουδαία πληροφόρηση.
Αντιλήφθηκα ότι κι εγώ ο ίδιος έπρεπε να διορθωθώ σε πολλά θέματα.
Και εάν θέλουμε να βελτιώσουμε την κοινωνία,
οφείλουμε να προβληματισθούμε για τα θεμελιώδη προβλήματα.
Εν μέρει το προσπαθούσα ήδη αυτό· είχα μιαν ιδέα·
αλλά μονάχα αφού γνώρισα τον Ζακ Φρέσκο απέκτησα σαφή αντίληψη.
Για όλα όσα είχα κάποιαν αίσθηση,
η πείρα του Ζακ, η πείρα της ζωής, όσα έλεγε τόσο καιρό,
έμοιαζαν να με φέρνουν στην σωστή κατεύθυνση, τουλάχιστον εμένα.
Έτσι, του αφιέρωσα ένα ολόκληρο τμήμα στο "Zeitgeist: Παράρτημα"
και έτσι επήλθε η αναγνώριση.
ΕΠΙΘΕΣΕΙΣ
Οποιοσδήποτε αποφασίσει να αμφισβητήσει την ορθοδοξία τού κατεστημένου,
την παραδοσιακή κοσμοθέαση, πόσω μάλλον το σύστημα στο οποίο ζούμε σήμερα,
καθίσταται στόχος σφοδρών επιθέσεων.
Το γνωρίζω πολύ καλά αυτό.
Αν διαβάσεις Ιστορία, για οποιονδήποτε αποφάσισε να αμφισβητήσει το κατεστημένο,
τα πράγματα ήταν πολύ άσχημα.
Πολλοί από εμάς γνωρίζουμε ότι κάτι δεν πάει καλά.
Ωστόσο, δεν κατανοούμε την πηγή τού λάθους,
γιατί βρισκόμαστε κλεισμένοι στο "κουτί" της κατήχησης.
Ο Σωκράτης, για παράδειγμα. Ο Σωκράτης ποτέ δεν αναλογίστηκε την σκλαβιά που υπήρχε την εποχή του.
Ήταν φυσιολογική γι' αυτόν.
Το ίδιο ισχύει για κάθε πολιτικό φιλόσοφο που υπήρξε,
είτε ήταν ο Καρλ Μαρξ, είτε ο Πλάτων.
Όλοι τους είναι αμπαρωμένοι σε μια καθεστηκυία τάξη,
η δε σκέψη τους φτάνει μόνο μέχρις ενός σημείου.
Εκεί εντάσσομαι κι εγώ, μάλλον.
Ο κόσμος είναι εγκεκλεισμένος σε ένα κουτί.
Βλέπει το κουτί γύρω του,
βλέπει τις διαρροές, τις τρύπες, τις ρωγμές· και τις πλησιάζει τις ρωγμές,
προσπαθεί να τις διορθώσει· προσπαθεί να κλείσει τις τρύπες.
Αλλά δεν στέκονται, για να σκεφτούν, ότι μπορεί να φταίει το ίδιο το κουτί.
Ότι ενδέχεται το ίδιο το σώμα του κουτιού όπου βρίσκονται, να είναι εγγενώς άκυρο, εγγενώς κενό.
Το οικονομικό σύστημα στο οποίο ζούμε αποτελεί παρασιτική κατάσταση
η οποία μονάχα στην αυτοκαταστροφή μπορεί να οδηγήσει.
Αλλά ο κόσμος δεν το βλέπει αυτό.
Έτσι, αν επιτεθείς στην ουσία τού οικονομικού συστήματος, εξανίστανται οι πάντες.
Όλοι θα πουν: "Για, στάσου. Σε τέτοιον κόσμο ζούμε όλοι μας.
Ζούμε σε έναν κόσμο κερδοσκοπίας, αμειβόμενης εργασίας, κυκλικής κατανάλωσης.
Αυτό μάθαμε, αυτό ξέρουμε.
Κατανοούμε ότι θα έχουμε διαχωρισμό των τάξεων."
Μάλιστα, εμπλέκουν και την ανθρώπινη φύση,
εμπλέκουν οτιδήποτε θα το παρουσίαζε ως μέρος της φυσιολογικής ροής των πραγμάτων,
ενώ, στην πραγματικότητα, δεν είναι καθόλου.
Συνοψίζοντας τις συνήθεις επιθέσεις που δέχομαι εγώ ο ίδιος καθώς και οι συνεργάτες μου,
θα έβαζα πρώτη την "εξέταση των προσόντων".
Ο όρος "εξέταση των προσόντων" αποτελεί έννοια του ιερατείου των "ειδημόνων".
Βέβαια, ας έχουμε υπ' όψιν ότι υπόκειται στην σχετικότητα.
Προφανώς, δεν πρόκειται να πάω σε έναν γιατρό --αν μπορώ να το αποφύγω--
που δεν έχει κανένα προσόν για την εγχείρηση που θα χρειαστεί να υποβληθώ.
Χρειάζεται γνώση και πείρα, για να εγχειρήσει.
Αλλά όσον αφορά την άλλη πλευρά των πραγμάτων,
όσον αφορά την απλή ανάλυση πληροφοριών,
όσον αφορά την ανάλυση της ιστορίας,
όσον αφορά την οικονομία --διότι περί πλαστού συστήματος πρόκειται
που στερείται οποιασδήποτε βάσης στην γενική του λειτουργία·
δεν εδράζεται στους νόμους της Φυσικής·
δεν εδράζεται σε καμία πτυχή επιστημονικού νόμου που να σχετίζεται με την λειτουργία του πλανήτη--
Τότε, ξαφνικά, έχει μεγάλη σημασία να αναλογισθούμε τι ακριβώς σημαίνουν για την κοινωνία αυτά τα πράγματα.
Είναι δίκοπο μαχαίρι, να πάρεις ένα πτυχίο, μεταπτυχιακό ή διδακτορικό σε κάποιον συγκεκριμένο τομέα,
διότι, κοίτα να δεις τι κάνεις:
Υποβάλλεσαι σε μια διδακτέα ύλη κομμένη και ραμμένη στα μέτρα σου
από θεσμούς που προηγήθηκαν από σένα.
Και εάν πρόκειται για κοινωνικά φαινόμενα,
τα οποία φέρουν μεγάλο βαθμό υποκειμενικότητας,
με αυτόν τον τρόπο χάνεις σε αντικειμενικότητα.
Διότι είσαι εντελώς γαλουχημένος με τις παραδεδομένες πεποιθήσεις.
Για να πάρεις ένα πτυχίο στα οικονομικά --που μάλλον είναι το πιο άχρηστο πράγμα που μπορείς να κάνεις--
σημαίνει ότι είσαι εντελώς πεπεισμένος από την ιδέα
ότι οι σπουδές σου ανταποκρίνονται σε μιαν επιστήμη, η οποία έχει τουλάχιστον κάποια σχέση με κάτι.
Έτσι, όταν μου γράφουν άτομα με διδακτορικό στην Οικονομία,
επιχειρώντας να ανασκευάσουν τα θέματα που θίγουμε,
καταλαβαίνω σαφέστατα ότι ο λόγος που φέρουν τέτοιες αντιρρήσεις είναι κατ' ουσίαν συναισθηματικός.
Δεν έχουν αντικειμενική άποψη.
Έχουν καλλιεργήσει μια ταυτότητα στον εαυτό τους, λόγω του συστήματος των πεποιθήσεών τους.
Και όταν εγώ ανασκευάζω τις ιδέες τους περί οικονομίας,
είναι σαν να τους στερώ την ίδια τους την ταυτότητα.
Εύκολα φαίνεται ότι μερικοί από τους μεγαλύτερους εγκεφάλους που έχουν προσφέρει
μερικές από τις σπουδαιότερες εφευρέσεις στον κόσμο μας,
προέρχονται από θεσμούς εκτός κατεστημένου,
έχουν εργασθεί ανεξάρτητα, έχουν προβεί σε δικές τους μελέτες,
κατεύθυναν οι ίδιοι την ροή της πληροφόρησής τους.
Δεν έχουν κάτσει στα θρανία για να μάθουν μασημένες αντιλήψεις,
να μπουν στην μηχανή τού κατεστημένου,
έπειτα να γραπώσουν τα πτυχία τους και να πουν:
"Κοίτα! Είμαι τώρα ειδήμονας στον τομέα αυτόν."
Οι φοβερότεροι εγκέφαλοι, οι φοβερότερες επινοήσεις
προέρχονται από εκείνους που βρίσκονται εκτός κουτιού.
Περιττεύει να δώσω σχετικά παραδείγματα.
Συνεπώς, για να επανέλθω,
όσον αφορά την κοινωνική θεωρία, λοιπόν, δεν αποδίδω καμία σημασία στην "εξέταση των προσόντων".
Το ακαδημαϊκό πλαίσιο βλάπτει την κοινωνική ανάπτυξη.
Άλλη μορφή επίθεσης οφείλεται απλώς στις πολιτισμικές διαφορές,
και προέρχεται άπο τον κοινωνικό προγραμματισμό.
Από τους αποκαλούμενους "αυτόκλητους προστάτες του κατεστημένου".
Πρόκειται για κόσμο που υποφέρει από το σύστημα, όπως όλοι μας,
αλλά με τόσο ισχυρή κοινωνική ταυτότητα, τόσο εγκλωβισμένο στο κουτί,
που εξοργίζονται και μόνο με την σκέψη ότι η ζωή τους είναι κατ' ουσίαν εσφαλμένη, παραδόξως.
Αυτό το εισπράττω διαρκώς από τον κόσμο.
Οι αυτόκλητοι προστάτες του κατεστημένου
έχουν γαλουχηθεί στην θρησκεία, έχουν γαλουχηθεί στην οικονομία,
έχουν γαλουχηθεί με την ψευδαίσθηση της δημοκρατίας που συναντούμε σε όλον τον κόσμο.
Είναι γαλουχημένοι με τους διάφορους, εντελώς ανώφελους "-ισμούς".
Τον καπιταλισμό, τον κομμουνισμό, τον φασισμό, τον σοσιαλισμό
Υπάρχει το ιερατείο του χρηματοπιστωτικού συστήματος --οι καπιταλιστές, αν θέλεις--
μπορείς να τους διατυπώσεις και έτσι, αν και εγώ δεν τους λέω έτσι, διότι δεν έχει νόημα.
Ο όρος που χρησιμοποιώ είναι ο "μονεταρισμός".
Το πρόσχημα για την απόκτηση χρήματος έγκειται στο "ανταγωνιστικό πλεονέκτημα",
το οποίο βασίζεται στην ατιμία -- τελεία και παύλα.
Έπειτα, υπάρχει το ιερατείο των θρησκευτικών εννοιών, της θρησκευτικής ταυτότητας,
η ιδέα ότι κατά κάποιον τρόπο γνωρίζουμε ήδη τα πάντα, και ότι υπάρχει Θεός,
ο οποίος μας παρακολουθεί από ψηλά, ελέγχοντας τα πάντα.
Δεν θα σχολιάσω καν τα παράδοξα που προκύπτουν από την στενότατη αυτήν αντίληψη.
Με άλλα λόγια, λοιπόν, το μεγαλύτερο εμπόδιο στην ανάπτυξη της ανθρώπινης σκέψης
είναι να αποβάλουμε την ίδια μας την κατήχηση.
Είναι εξαιρετικά δύσκολο να υπερβείς συναισθηματικά στοιχεία που σου έχουν εντυπωθεί τόσο πολύ,
ώστε αντιδράς αμέσως, υποφέρεις και πονάς αμέσως, όταν κάτι πάει να τα απορρυθμίσει.
Το πρόβλημα είναι εξαιρετικά πολυσύνθετο.
Θα το επαναλάβω, όμως: Πρέπει να μάθουμε...
πώς να εντοπίζουμε και να αποβάλουμε τις παραδεδεγμένες μας ιδέες,
εάν θέλουμε να προκόψουμε καθόλου, ως πολιτισμός.
Ανέφερα μονάχα το μικρό μου όνομα, με την πρόθεση να μην "χρωματισθούν" οι φίλοι μου και η οικογένειά μου από αυτήν την ιστορία.
Μου λέει ο κόσμος: "Α, πρέπει να τα λες όλα! Άμα μιλάς για τέτοια πράγματα,
πρέπει να είσαι έτοιμος να αντιμετωπίσεις τα πάντα, κατά τις επιλογές σου".
Αυτά μου έγραψαν σε ένα μαίηλ,
επικρίνοντάς με γιατί δεν δημοσίευσα το επίθετό μου.
Και σκέφτηκα: "Κοίτα να δεις... Όσοι όντως τα λένε αυτά, εννοούν στην πραγματικότητα
ότι καλά έκαναν και σκότωσαν τον Μάρτιν Λούθερ Κινγκ,
ή ότι καλά έκαναν και δολοφόνησαν τον Γκάντι,
αφού γνωστοποίησαν την ταυτότητά τους".
Έχω δεχθεί πολλές θανάσιμες απειλές από θρησκευτικούς κύκλους.
Ζούμε σε μια κοινωνία αρρωστημένη, σωστό μπουρδέλο.
Έτσι είναι. Η κοινωνία είναι διανοητικά άρρωστη.
Για να είσαι "κανονικός", πρέπει να γίνεις άνω-κάτω στο σύστημα αυτό.
Οπότε, εμένα με λένε "Πήτερ Τζόζεφ".
Δηλαδή, τι πρέπει να κάνω για να αποδώσω απόλυτη διαφάνεια γύρω από το άτομό μου;
Μήπως να έδινα στον κόσμο το ΑΜΚΑ μου;
Μήπως να γνωρίζουν και πόσο φόρο πληρώνω;
Και εξ άλλου...
τόσος κόσμος στην Ιστορία έχει γίνει γνωστός με το μικρό του όνομα,
εξαιρώντας το επώνυμο από την δημόσια και κοινωνική του πορεία.
Ακριβώς όπως και όσοι χρησιμοποιούν συχνά μόνο τα επώνυμά τους.
Όσοι έχουν πρόβλημα μαζί μου λόγω των θεμάτων που θίγω,
αναζητούν οτιδήποτε δώσει την εντύπωση ότι εγώ κάτι κρύβω
ή ότι έχω άλλα κίνητρα. Αναμενόμενο ήταν.
Καλώς, τι να γίνει... Δεν δίνω καμία σημασία, προσωπικά.
Εγώ δηλώνω "Πήτερ Τζόζεφ". Ο κόσμος ας με αποκαλεί όπως του γουστάρει.
Έχω δημόσια παρουσία, εκθέτοντας διαρκώς τον εαυτό μου. Δεν έχω τίποτα να κρύψω.
Ακόμη κι αν βρουν την πραγματική μου ταυτότητα, πού μένω,
ποιοι είναι οι γονείς μου, οι δικοί μου, οι φίλοι μου,
δεν αλλάζει το παραμικρό.
Η ατυχής πραγματικότητα είναι ότι μου έχει αποδοθεί ένας αμφισβητήσιμος τίτλος
και ότι άτομα με μάλλον παραδοσιακή ανατροφή έχουν μεγάλο πρόβλημα μαζί μου,
και δεν μου αρέσει να βλέπω κόσμο να υποφέρει εξ αιτίας όσων κάνω.
Ωστόσο, οι περισσότεροι φίλοι μου και η οικογένειά μου το γνωρίζουν αυτό και το αποδέχονται.
Συνεπώς, το χειρίζομαι το θέμα.
Όποιος νομίζει ότι τα κίνητρα των πράξεών μου είναι η φήμη ή το χρήμα
ή οποιοδήποτε προσωπικό όφελος,
είναι βαρειά νυχτωμένος.
Καταρχάς, συντηρώ τον ιστότοπο του κινήματος αλλά και το ίδιο το κίνημα με ζημία.
Πληρώνω από την τσέπη μου κόσμο για την λειτουργία και τον προγραμματισμό του.
Έχω, βεβαίως, πολλούς εθελοντές, που τους είμαι φοβερά υπόχρεως.
Αλλά για να επιταχυνθούν ορισμένα πράγματα, συχνότατα αναγκάζομαι να εμπλέξω άτομα του εμπορίου.
Για τον λόγο αυτόν διαθέτω προς πώληση ένα μπλουζάκι.
Είναι το μόνο πράγμα που πουλάω και προορίζεται για το κίνημα.
Όσον αφορά τις πωλήσεις του dvd,
πρέπει να καταλάβουμε ότι χρεώνω 5 δολλάρια το dvd, αντί για 20 που θα κόστιζε κανονικά,
και ότι ξόδεψα πολλά χρήματα για να γυρίσω τις ταινίες.
Τα έσοδα από την πώληση του dvd αποτελούν αναμφίβολα μέρος των εισοδημάτων μου.
Τονίζω ότι δεν αποφέρουν κέρδος,
διότι τα χρήματα επιστρέφουν σε άλλα έργα του κινήματος.
Μάλιστα, αναγκάστηκα να καταργήσω την χονδρική πώληση, διότι ορισμένοι αγόραζαν από εμένα τα δισκάκια χονδρικά,
σε τιμή 2 δολλάρια περίπου, για να τα μεταπωλήσουν 20 δολλάρια στο διαδίκτυο.
Μεγάλη απογοήτευση!
Έπαθα μεγάλη οικονομική ζημιά, εξ αιτίας όλων αυτών.
Εμένα μου κάνουν μεγάλη εντύπωση τα "δύο μέτρα, δύο σταθμά".
Έχεις όλους αυτούς τους κοινωνικούς οργανισμούς που παίρνουν εκατομμύρια δολλάρια σε χρήμα για δωρεές,
Πουλάνε την σαβούρα με τον τόνο.
Και ξαφνικά μας επιτίθενται επειδή πουλάμε κάτι
μόνο και μόνο γιατί επιδιώκουμε να καταργήσουμε το χρηματοπιστωτικό σύστημα.
Με συγχωρείτε. Αν δεν επιβιώσεις πρώτα, τίποτε δεν μπορείς να κάνεις.
Συνεπώς, για να το ξεκαθαρίσουμε:
Το Κίνημα Zeitgeist εδράζεται στην δωρεάν πληροφόρηση.
Ανεβάζω όλες μου τις ταινίες δωρεάν. Επιτρέπω να κατεβάζονται, δωρεάν.
Όποιος θέλει να βοηθήσει αγοράζοντας ένα dvd των 5 δολλαρίων,
που θα μπορούσα να το χρεώνω 20, βοηθάει.
Αλλά δεν πιέζω καταστάσεις.
Θα συνεχίσω να εργάζομαι στην διαφήμιση, ή οπουδήποτε αλλού χρειαστεί,
για να συντηρούμαι, διατηρώντας ταυτόχρονα την ακεραιότητα του κινήματος,
συνεχίζοντας την μη κερδοσκοπική πορεία.
Εάν ποτέ ζητήσουμε δωρεές, ως κίνημα,
αυτές θα αφορούν μονάχα κάποια μεγάλο έργο που πρέπει να γίνει.
Προς το παρόν, δεν έχουμε τέτοια έργα.
Βρισκόμαστε σε μια περίοδο στράτευσης ατόμων
και βελτίωσης της λειτουργικότητάς μας.
ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΑ
Εάν διαβάσεις οικονομικά,
σου τα παρουσιάζουν σαν να ήταν επιστήμη.
Έχω μελετήσει αρκετή από την ύλη
που μελετούν οι προπτυχιακοί και μεταπτυχιακοί φοιτητές στο Πανεπιστήμιο του Χάρβαρντ
προκειμένου να πάρουν πτυχίο οικονομικών.
Τα οικονομικά δεν είναι επιστήμη.
Είναι εφεύρεση. Ένα τέχνασμα.
Το αστείο είναι ότι διαβάζοντας την οικονομική βιβλιογραφία
βλέπεις πίνακες, γραφήματα, πολύπλοκες καινοφανείς εξισώσεις.
Τα πάντα είναι ένα μηχάνευμα.
Δεν έχουν καμία σχέση με την φυσική τάξη των πραγμάτων.
Βασίζονται στην κατεύθυνση της παραγωγής και διανομής,
αφού καθιερώσαμε ένα τεράστιο οικοδόμημα που του αποδίδει την εντύπωση της εγκυρότητας.
Το μόνο που αξίζει να γνωρίζει κανείς για τα οικονομικά
είναι ότι ολόκληρο το παγκόσμιο οικονομικό σύστημα βασίζεται στην συνεχή κατανάλωση αγαθών από τους ανθρώπους,
ανεξαρτήτως της κατάστασης της ενεργειακής φυσικής τάξεως,
των πλανητικών πόρων ή άλλου παράγοντα.
Εκφράζει την τυφλή, στενόμυαλη κατανάλωση, χωρίς καμία απολύτως μέριμνα για το περιβάλλον.
ΕΠΙΣΤΗΜΗ
Πρέπει να αναγνωρίσουμε ότι είμαστε όλοι μας επιστήμονες.
Και πρέπει όλοι μας να αρχίσουμε να σκεφτόμαστε για τα πράγματα με έναν επιστημονικό τρόπο,
κάτι που πολλοί απο εμάς κάνουν σε έναν βαθμό.
Ακόμα και τα πιό θρησκευόμενα άτομα,
χρησιμοποιούν επιστήμη όλη την ώρα, όταν υπολογίζουν να αγοράσουν ένα αμάξι,
ή όταν υπολογίζουν γενικά στην ζωή τους.
Το χρησιμοποιούν αυτό συνεχώς. 'Ολοι μας. Είμαστε όλοι επιστήμονες.
Αυτή είναι η ανακάλυψη, η "φώτιση" που πρέπει να έρθει στο προσκύνιο.
Η επιστήμη δεν είναι ένα ψυχρό, άκαρδο πράγμα.
Είναι αυτό που μας έχει δώσει όλα όσα αποτελούν την ευμάρεια μας.
Τώρα, μπορεί να μου πεις για την φιλοσοφία.
Απ'όσο ξέρω,
κάθε είδος φιλοσοφίας, οποιαδήποτε νύξι για ηθική,
είναι εντελώς ανούσιες, εκτός και αν έχουν βγεί απο τον φυσικό κόσμο χρησιμοποιώντας,
αυτό που θεωρώ να είναι, ανάλυση γνωστή και ως η επιστημονική μεθοδος.
Βαριέμαι του θανατά τις φιλοσοφικές προσεγγίσεις και τα "λεκτικά χόμπυ",
που δεν προσφέρουν απολύτως τίποτα.
Η Θρησκεία είναι ένα "λεκτικό χόμπυ".
ΘΡΗΣΚΕΙΑ
Μια από τις παμπάλαιες απάτες του κατεστημένου,
είναι το να δίνεις την θρησκεία στον λαό,
έτσι ώστε να νομίζουν ότι υπάρχει κάτι το θετικό που τους περιμένει,
καθώς υποφέρουν εξαιτίας αυτής της αέναης, συνεχόμενης, ολιγαρχικής εξέλιξης,
που έχει αρχίσει πιστεύω, από τον καιρό της κοινωνίας των κυνηγών-τροφοσυλλεκτών.
Όταν αναπτύξαμε την γεωργία, αλλάξαμε τα πάντα.
Δημιουργήσαμε την κοινωνική διαστρωμάτωση' αρχίσαμε να ελέγχουμε το περιβάλλον.
Πριν από την Νεολιθική Επανάσταση --τούτο έχει καταγραφεί εκτενώς από τους ανθρωπολόγους--
υπήρχε φυσική ισορροπία στον πλανήτη.
Ο πληθυσμός είχε ισορροπία, γιατί μπορούσαμε να κάνουμε μόνο ότι η Γη μας παρείχε φυσικά.
Αφ' ότου αρχίσαμε να ελέγχουμε τον πλανήτη μέσω της γεωργίας, και τώρα μέσω πολλών διαφορετικών μεθόδων,
αρχίσαμε να δημιουργούμε ανισορροπία· αρχίσαμε να δημιουργούμε άνισες προμήθειες.
Αρχίσαμε να δημιουργούμε σκοπίμως ανεπάρκεια,
στο όνομα της αυτό-συντήρησης και του κέρδους.
Έτσι, καθώς η κοινωνία έχανε όλο και πιο πολύ την ισορροπία της,
καθώς η έννοια της ιδιοκτησίας εμφανίστηκε,
καθώς οι "μεγάλοι' Πειρατές άρχισαν να διασχίζουν τους ωκεανούς,
φέρνοντας πίσω αγαθά σε διαφορετικές ηπείρους και βασίλεια, δημιουργώντας κέντρα εξουσίας των υλικών πόρων,
κάποια "εργαλεία" χρησιμοποιήθηκαν για να ελεγχουν την ανθρωπότητα, για να κρατήσουν αυτούς,
που δεν άξιζαν να έχουν "το δικαίωμα στην ζωή", ή το "δικαίωμα στους καρπούς"...
Για να διατηρήθει η διαστρωμάτωση, τους δώθηκαν διάφορα "εργαλεία" για να τους υποτάξουν.
Η θρησκεία είναι ένα απο τα πιό παλιά "εργαλεία" για την υπόταξη των μαζών.
Παρεπιπτόντως, δεν λέω ότι αυτός είναι ο λόγος που η θρησκεία πρωτο-εμφανίστηκε.
Αυτό είναι ένα άλλο θέμα, αν θέλεις να μιλήσουμε γι'αυτό,
που έχει καλυφθεί στο πρώτο μέρος της ταινίας μου.
Απλά αναφέρομαι στην πολιτική χρήση της θρησκείας που συνεχίζεται μέχρι και σήμερα.
Πόσες φορές δεν έχεις ακούσει τον πρόεδρο των Ην.Πολιτειών να λέει:
"Ο Θεός ας Ευλογεί την Αμερική"?
Τι προσβλητικό, υποτιμητικό πράγμα να λές στον Αμερικανικό λαό.
Καταρχάς, είναι προσβλητικό για όλες τις άλλες χώρες του κόσμου.
Γιατί ο Θεός, να Ευλογεί μόνο την Αμερική?
Ο Θεός θα Ευλογούσε όλο τον πλανήτη, αν ζούσαμε σε μια λογική κοινωνία.
Αν υπήρχε Θεός φυσικά.
Τέλος πάντων, δεν πρόκειται να το θίξω αυτό.
Η θρησκεία για μένα, έχει δύο πλευρές.
Στην μιά πλευρά έχεις το δόγμα, την κατήχηση.
Έχεις αναστάσεις, έχεις όλες τις φανταστικές ενδείξεις, που έχουν έρθει, συγνώμη,
που υπάρχουν στα φιλολογικά βιβλία που έχουμε.
Από την άλλη πλευρά υπάρχει μια θαυμάσια φιλοσοφική θεώρηση.
Τυχαίνει και αγαπώ πολλά από τα πράγματα που ο χαρακτήρας Ιησούς είπε.
Βλέπω πανέμορφες ενδείξεις σε σχεδόν όλες τις βασικές θρησκευτικές μορφές.
Υπάρχουν διαχρονικές αξίες που βλέπουμε στην θρησκευτική σκέψη,
που πρέπει να σημειωθούν.
Μερικοί απο τους πιο θαυμάσιους και εξαίσιους ανθρώπους που έχω γνωρίσει είναι βασικά, Χριστιανοί,
ή Ισλαμιστές, ή Ινδουιστές ή Εβραίοι.
Ξέρουν που να θέτουν όρια'
που να σταματάνε τον φανατισμό.
Διότι έκει είναι που βρίσκεται και ο κίνδυνος της θρησκείας.
Απο την στιγμή που πιστεύεις κάτι τόσο δογματικά ώστε να λές,
"Ο Ιησούς υπήρξε -- τελεία και παύλα. Όποιος λέει το αντίθετο, είναι εχθρός μου".
Τότε σε διακατέχει μια σοβαρότατη νεύρωση.
Εάν υπήρξε ή όχι ο Ιησούς, δεν έχει καμία σημασία.
Ο Ζακ Φρέσκο το έθεσε άριστα, νομίζω, στον Λάρρυ Κινγκ.
Όταν τον ρώτησε ο Λάρρυ Κινγκ:" Τι γνώμη έχεις για τον Χριστιανισμό;"
απάντησε: "Είναι θαυμάσιος. Πότε, όμως, θα τον εφαρμόσουνε στην πράξη;"
Συνεπώς, η θρησκευτική μου θέση είναι ότι επιθυμώ, όσοι έχουν θρησκευτικές τάσεις
να ψάξουν πραγματικά βαθειά μέσα στα πιστεύω τους, και να αναρωτηθούν:
τι, πράγματι, ακολουθώ από την θρησκεία μου;
Ποιες από εκείνες τις φιλάνθρωπες ιδέες που απαντώνται σε όλες τις θρησκείες
βλέπω να υλοποιούνται στην συμπεριφορά των περισσοτέρων ανθρώπων;
"Ο Χρυσούς Κανών" και όλα όσα υπάρχουν σε κάθε θρησκεία
--νομίζω, απαριθμούνται στο pdf που έχουμε για τον "Οδηγό του Κινήματος Zeitgeist"--
αν τις εξετάσεις αυτές τις ιδέες, κανείς δεν τις εφαρμόζει.
Τελικά, η θέση μου για την θρησκεία είναι απλούστατη:
Ιστορίες είναι, και τίποτε άλλο. Είναι αλληγορίες με νόημα.
Διαστρεβλώνονται με τις διάφορες ερμηνείες, διότι αυτή είναι η φύση της σημειολογίας.
Δεν θέλω, όμως, να απορρίψω την θρησκεία.
Δεν πιστεύω ότι η θρησκεία πρέπει να εξοστρακιστεί, για παράδειγμα.
Φρονώ ότι πρέπει να γίνει κατανοητή στην φύση της.
Το κακό με την ανθρωπότητα είναι ότι είμαστε διαιρεμένοι.
Υπάρχουν στον κόσμο πάμπολλες ιδεολογίες, χωρίς καμία βάση σε τίποτε το απτό.
Καθαρά και ξάστερα, λοιπόν:
όλες οι παραδοσιακές θρησκείες --τουλάχιστον οι θρησκείες στην Δύση,
διότι εξαιρούνται ενδεχομένως ελάχιστα στοιχεία στον Ινδουισμό ή τον Βουδισμό--
και ιδίως το ιουδαϊκό, χριστιανικό και ισλαμικό σύστημα, δεν διαφέρουν, κατά την άποψή μου,
από τους διάφορους "-ισμούς" που παρατηρούνται στα διάφορα πολιτικά μορφώματα,
δηλαδή τον κομμουνισμό, τον σοσιαλισμό, τον φασισμό, τον καπιταλισμό.
Είναι ιδέες-κατασκευάσματα που δεν έχουν ουδεμία σχέση με την φύση.
Με άλλα λόγια, δεν έχουν απολύτως καμία σχέση με τις χωρητικές δυνατότητες της Γης,
με την ικανότητά μας να αυτοσυντηρούμαστε,
την παραγωγική μας ικανότητα, τις μεθόδους παραγωγής,
τις μεθόδους διανομής,
ούτε με τον τρόπο που κατευθύνουμε την κοινωνία, που προάγουμε την ζωή και την υγεία,
την ευημερία και την προκοπή αυτού που εγώ θεωρώ
τον οργανισμό του ανθρωπίνου είδους, τον ενιαίο οργανισμό.
Από όλα εκείνα τα πιστεύω, κανένα δεν έχει ουδεμία σχέση με τούτα,
και αυτό με προβληματίζει εμένα.
Για παράδειγμα, η Καθολική εκκλησία, και πολλές άλλες θρησκείες,
που τρέφονται απ'όλες αυτές τις ιδεολογίες τις παλαιάς διαθήκης,
συνηγορούν αυτήν την ψευδαίσθηση ότι μπορούμε να αναπαραγόμαστε συνεχώς,
και όλοι θα είναι μια χαρά.
Για όλους θα μεριμνήσει ο Θεός.
Έτσι όπως έχουν τα πράγματα, με το μέλλον της ενέργειας, της καθιερωμένης ενέργειας,
το μέλλον του τρόπου που προσανατολιζόμαστε σε αυτόν τον πλανήτη μέσω του απεμπλουτισμού του,
δεν πρόκειται να κάνω παιδιά.
Ένω προσπαθώ να είμαι όσο πιό αισιόδοξος γίνεται,
με το κίνημα Zeitgeist, και του τι μπορούμε να κάνουμε,
το οποίο είναι φαινόμενο, αυτό που μπορούμε να κάνουμε.
Πρός το παρόν, έχουμε κάποια ισχυρά εμπόδια.
Δεν θα κάνω παιδιά. Γιατί;
Τι με κάνει και μιλάω έτσι;
Κατ' αρχάς, δεν θα αισθανόμουν άνετα.
Θα ένιωθα εντελώς αμελής και ανεύθυνος σε αυτό το σημείο,
να φέρω εδώ, άλλο ένα ανθρώπινο όν.
Οι περισσότεροι άνθρωποι όταν φέρνουν στον κόσμο παιδιά, υπάρχει μια παραδοσιακή, ατομικού συμφέροντος καθιερωμένη τάση, όπου:
"Εμείς θα κάνουμε παιδιά και οικογένεια! Πολύ που μας ένοιαξε για τις δυνατότητες της Γης,
πολύ που μας νοιάζει άμα λιμοκτονήσουμε τελικά"!
Εννοώ, το βλέπουμε αυτό στα "πάρκα με τροχόσπιτα" συνεχώς.
Ζούσα σε "πάρκο με τροχόσπιτα". Το έχω δει αυτό αμέτρητες, αμέτρητες φορές.
Οι άνθρωποι δεν έχουν καμία σχέση με οτιδήποτε. Δεν έχουν μόρφωση,
όσον αφορά το τι κάνει την κοινωνία να δουλεύει, όσον αφορά το ποιές είναι οι διαδικασίες για να τραφούν.
Έτσι, συνεχίζουν να κάνουν παιδιά ξανά και ξανά,
ή κάνουν πολλά άλλα πράγματα, που δεν έχουν καμία σχέση με οτιδήποτε.
Αλλά ας επικεντρωθούμε στο θέμα των παιδιών.
Για μένα το να φέρεις παιδί στον κόσμο, είναι σα να λές:
"Πιστεύω, ότι ο κόσμος θα είναι σε κάλη κατάσταση για όλη την διάρκεια της ζωής του παιδιού μου".
Και τότε γίνεται:" Κι'αν το παιδί μου κάνει εγγόνι?
Θα έχει ο κόσμος την ακαιραιότητα να διατηρήσει σταθερότητα και γι'αυτό το παιδί επίσης"?
Αυτό είναι το ερώτημα.
Αυτό είναι που όλοι οι γονείς έκει έξω, θα πρέπει να ρωτάνε τους εαυτούς τους.
Δεν θά πρέπει να κάνουν παιδιά μόνον και μόνο, για να ικανοποιήσουν τους εαυτούς τους,
έτσι ώστε να έχουν "οικογένεια", και να είναι παραδοσιακοί, και να πηγαίνουν εκκλησία,
και να έχουν τα δυό παιδιά τους.
Πρέπει να έχει σχέση με κάτι το αληθινό.
Η ανθρωπότητα πρέπει να αρχίσει να σκέφτεται για την σχέση της με την Γη!
Μέχρι να γίνει αυτό, είμαστε καταδικασμένοι!
Έχουμε δημιουργήσει ένα οικονομικό κατασκεύασμα,
ένα θρησκευτικό-φιλοσοφικό κατασκεύασμα,
που είναι εντελώς αποκομμένο από οτιδήποτε χειροπιαστό και αλήθινο,
και αυτές οι ιδεολογίες είναι αυτό που θα καταστρέψει το ανθρώπινο είδος και τον πλανήτη.
ΕΠΙΚΡΙΤΕΣ
Έχει γίνει η βιομηχανία της "παράγκας",
για άνθρωπους που πουλάνε βιβλία και DVD απομυθοποιώντας το Zeitgeist.
Υπάρχουν άνθρωποι που διατηρούν ολόκληρες ιστοσελίδες, χρησιμοποιώντας διαφήμηση και σπόνσορες για να βγάζουν λεφτά,
και το βρίσκω το όλο πράγμα ειλικρινά διασκεδαστικό.
To 1o Ζeitgeist είναι βασισμένο σε προ-υπάρχουσες πληροφορίες.
Δεν υπάρχει ούτε ένα πράγμα στο φίλμ που να μην προέρχεται απο κάποια πηγή.
Τη μεγαλύτερη εναντίωση δέχεται το πρώτο κομμάτι, το κομμάτι για την θρησκεία.
Σύγκριση των θρησκειών.
Δεν είναι μυστήριο. Έχει ειπωθεί έδω και δεκαετίες και αιώνες:
"Οι θρησκείες έχουν δανειστεί η μιa από την άλλη".
"Οι θρησκείες πρέπει να δανειστούν η μία από την άλλη".
Γιατί? Γιατί όλη η πληροφορία έρχεται με την σειρά.
Όλη η γνώση έρχεται με την σειρά.
Είναι παράλογο να σκεφτούμε ότι κάθε πληροφορία της κάθε θρησκείας είναι πρωτότυπη .
Και αυτή είναι και η ομορφιά του πράγματος, όταν ανιχνεύσεις την πηγή των περισσοτέρων καθιερωμένων θρησκειών,
γιατί όλες έρχονται πίσω στην φύση.
Όλες προέρχονται απο πρωτόγονες ιδέες, για τις εκδηλώσεις της φύσης,
καταιγίδες, ο ήλιος εννοείται.
Δεν είναι κάτι το μεταφυσικό. Δεν είναι κάτι το εσωτεριστικό. Είναι απλώς, απολύτως προφανές.
Είναι μυστήριο το ότι ο ήλιος έχει λατρευτεί, ώς η πηγή της ζωής?
Που είναι!
Είναι μυστήριο οτιδήποτε σχετικό? Προφανώς όχι.
ΤΟ ΠΑΡΟΝ
Σήμερα
το πετρέλαιο τελειώνει.
Σύντομα θα στερέψει και το φυσικό αέριο.
Μάλιστα, για να μην πολυλογούμε, όλα τα ορυκτά καύσιμα
που εφοδιάζουν κάθε κοινωνία.
ολόκληρη η κοινωνία είναι διαμορφωμένη με τέτοιο τρόπο ώστε να βασίζεται στα ορυκτά καύσιμα,
από τα πλαστικά...τα πάντα!
Δεν πρόκειται καν να υπεισέλθω σε λεπτομέρειες.
Όποιος το αμφισβητεί αυτό, ας σκεφθεί απλώς τι δουλεύει με πετρέλαιο και τι δουλεύει με ορυκτά καύσιμα.
Από τα φώτα που χρησιμοποιούμε όλοι μας,
από τα εργοστάσια γαιάνθρακος ή φυσικού αερίου, μέχρι την κίνηση του αυτοκινήτου σας,
μέχρι τις ύλες του βιομηχανικού πολιτισμού.... παντού ορυκτά καύσιμα.
Και τα καταναλώνουμε αποδεδειγμένα σε έκταση που υπερβαίνει την ανανέωσή τους,
η οποία χρειάζεται εκατοντάδες εκατομμύρια χρόνια.
Κανείς δεν το σκέφτεται αυτό.
Δεν το σκέφτεται κανείς, διότι διότι δεν το επιτρέπει το οικονομικό σκηνικό.
Η κεντρική αξία στην δυτική μας κοινωνία σήμερα...
και εννοώ στις ΗΠΑ... το πρώτο κινούν είναι μονάχα η τυφλή κατανάλωση.
"Το Σάββατο υπάρχει για να ψωνίζουμε", άκουσα κάποιον να λέει κάποτε.
Μάλιστα, δεν είναι τυχαίο που χρησιμοποίησα την Πλατεία Τάιμς, στο "Zeitgeist: Παράρτημα", ως το πλαίσιο του "θορύβου".
Αν θυμάσαι, ο θόρυβος στις οθόνες έχει μπει
διότι η Πλατεία Τάιμς αποτελεί το σύμβολο της απόλυτης σπατάλης.
την απεχθέστερη πλευρά τής ανθρωπότητας.
Ο θόρυβος του υλισμού.
Η ανθρωπότητα δεν μπορεί να επιβιώσει σε ένα περιβάλλον που απαιτεί αέναη παραγωγή,
που και πάλι, εκεί βασίζεται.
Αν δεν το καταλαβαίνεις, προβληματίσου.
Δεν κάνουμε τίποτε άλλο παρά να αγοράζουμε και να καταναλώνουμε, καταναλώνουμε, καταναλώνουμε.
Έτσι κινείται η οικονομία.
Αν ο κόσμος πάψει να αγοράζει, τo ΑΕΠ όλων των χωρών θα μειωθεί.
Λοιπόν, όσο περισσότερο αγοράζουμε, καταναλώνουμε και σπαταλούμε τους πόρους μας,
τόσο γρηγορότερα εξοντωνόμαστε.
Τι να κάνουμε;
Πώς να το σταματήσουμε αυτό;
Γι' αυτό υπάρχει το Κίνημα Zeitgeist.
Πρέπει, πρώτον: Να προβληματισθούμε και να πούμε:
"Για να δούμε: Όλοι στο ίδιο καζάνι βράζουμε".
"Όλοι πρέπει να επιβιώσουμε σε αυτόν τον πλανήτη".
"Αντιμετωπίζουμε ορισμένα τρομακτικά προβλήματα,
και ο μόνος τρόπος για να λυθούν είναι να αρχίσουμε να συνεργαζόμαστε".
Ο καθένας πρέπει να βάλει κατά μέρος τις θρησκευτικές του ιδέες,
και να βάλει κατά μέρος τα καπιταλιστικά, σοσιαλιστικά, φασιστικά ή κομμουνιστικά πιστεύω του.
Πρέπει να αποτινάξουμε όλα όσα μας έμαθαν
και να αναρωτηθούμε το εξής απλό:
"Τι στην ευχή χρειαζόμαστε για να συνεχίσουμε την επιβίωσή μας πάνω σε αυτόν τον πλανήτη,
χωρίς φρίκη, πολέμους και χωρίς να συνεχίζουμε στο βιολί όλων όσων εξακολουθούν και συμβαίνουν;"
ΟΙΚΟΝΟΜΙΑ ΤΩΝ ΠΟΡΩΝ
Το Κίνημα Zeitgeist, έτσι όπως διαφαίνεται σε όλο μας το έργο, είναι:
"ο ακτιβιστικός βραχίονας του "Έργου Venus", που προωθεί την λεγόμενη "Οικονομία των Πόρων".
Η οικονομία των πόρων είναι απλούστατη.
Είναι απλώς ένα σύστημα δομημένο στην "προσέγγιση βάσει της θεωρίας των συστημάτων".
Για να κατανοήσουμε την "προσέγγιση βάσει της θεωρίας των συστημάτων", αρκεί να κοιτάξουμε τον ίδιον τον πλανήτη.
Ο πλανήτης αποτελεί σύστημα ολιστικό.
Συνεπώς, το πρώτο βήμα είναι απλούστατο:
το θεωρούμε σύστημα, και τον αντιμετωπίζουμε αναλόγως.
Πρέπει να αρχίσουμε να καταμετρούμε και να καταγράφουμε όλους τους πόρους της Γης.
Δεν μπορούμε να είμαστε τόσο ηλίθιοι, ώστε να δίνουμε την δυνατότητα στις εταιρείες να τους ελέγχουν ,
πρός όφελος της δικής τους, μικρής κλίκας,
πόροι, που όλοι μας θα έπρεπε να είμαστε κληρονόμοι... να αξίζουμε...
Κάθε πόρος στον πλανήτη πρέπει να είναι κοινή κληρονομιά σε όλα τα ανθρώπινα όντα.
Δεν υπάρχει άλλος τρόπος να δημιουργήσουμε μια σταθερή κοινωνία .
Οπότε, αφού γεννιόμαστε σ'αυτόν το πλανήτη, κληρονομούμε τον πλανήτη. Ο πλανήτης είναι το σπίτι μας.
Όχι κάποιο κομμάτι γης, που δίνει την ψευδαίσθηση της ιδιοκτησίας.
Όχι κάποιο σπίτι που το θεωρείς δικό σου. Δεν υπάρχει τέτοιο πράγμα όπως η ιδιοκτησία.
Η ιδέα της ιδιοκτησίας είναι ελεγχόμενος περιορισμός.
Η ιδιοκτησία είναι απλά στημένη για αυτούς στην κορυφή,
για να σιγουρέψουν ότι κανένας δεν θα ανακατευτεί με το γεγονός ότι ελέγχουν σχεδόν τα πάντα.
Οπότε, πρέπει να καταγράψουμε τους πόρους του πλανήτη.
Πρέπει να αρχίσουμε να κατασκευάζουμε ένα σύστημα παραγωγής και διανομής.
που δεν είναι βασισμένο στα καπρίτσια του κέρδους.
Να είναι βασισμένο στο ποιοί είναι οι πιο αποτελεσματικοί τρόποι για να το κάνουμε.
Προφανώς, υπάρχουν πόροι παντού πάνω στον πλανήτη.
Πρέπει να αρχίσουμε να γνωρίζουμε το τι έχουμε.
Πρέπει να χρησιμοποιήσουμε επιστήμη και τεχνολογία, να ξεκινήσουμε να κατευθύνουμε,
την χρήση μας γι'αυτούς τους πόρους, με τον πιό κατάλληλο δυνατό τρόπο.
Και γι'αυτό συνηγορούμε στην προσέγγιση με βάση τη Θεωρία των Συστημάτων..
Αν δραστηριοποιούσαμε τους πόρους μας αυτην τη στιγμή, για να αλλάξουμε το πρόσωπο της Γης,
να δημιουργήσουμε μια οικονομία των πόρων, μπορούμε να το κάνουμε γρήγορα, πολύ γρήγορα.
Το πρόβλημα είναι πάλι,
οι κατεστημένοι ορθόδοξοι, αυτό-διατηρούμενοι μηχανισμοί, που είναι στημένοι,
και που θα είναι ο θάνατος μας.
Η ελεύθερη αγορά είναι αυτό που θα μας σκοτώσει όλους πάνω στον πλανήτη.
Δεν είναι η "ελεύθερη αγορά", στην πραγματικότητα είναι το χρηματοπιστωτικό σύστημα.
Η απόκτηση χρημάτων και ανταλλαγή μέσω της εργασίας για εισόδημα, και το κίνητρο για κέρδος,
θα είναι αυτό που θα καταστρέψει την ανθρωπότητα.
Γιατί το μόνο που κάνει, είναι να τραβάει τα πάντα πρός την κατεύθυνση αυτών που έχουν την μεγαλύτερη εξουσία.
Για τώρα, είμαστε αντιμέτωποι με μιά οικολογική κατάρευση, μια ενεργειακή κατάρευση ειδικότερα.
Είμαστε αντιμέτωποι με μια οικονομική κατάρευση, που είναι στενά συνεδεμένη με την ενεργειακή κατάρευση.
Είμαστε αντιμέτωποι με μια εργασιακή κατάρευση, που φυσικά είναι με την σειρά της συνεδεμένη με την οικονομική κατάρευση.
Και είμαστε και αντιμέτωποι με αυτό που λέω, "Διάλυση του Εγκλήματος".
Η διάλυση της κοινωνίας συμβαίνει. Οι άνθρωποι λένε:
"Λοιπόν, θα έχουμε ανάκαμψη της οικονομίας".
Το πιo επικίνδυνο πράγμα που μπορούμε να έχουμε τώρα, είναι μια ανάκαμψη της Αμερικανικής οικονομίας.
Το πιό επικίνδυνο πράγμα που μπορούμε να έχουμε τώρα, είναι το να χρησιμοποιήσουμε περισσότερους πόρους.
γιατί το μόνο που θα κάνει,θα είναι να επιταχύνει την αναπόφεκτη καταστροφή.
Αν περισσότεροι άνθρωποι βγουν έξω και αγοράσουν περισσότερα αυτοκίνητα για να βοηθήσουν την οικονομία,
το μόνο που θα κάνουν, είναι τα βάλουν περισσότερο καύσιμο μέσα στις δεξαμενές,
που είναι βγαλμένο απο τους πόρους του πλανήτη.
Περισσότερη βενζίνη θα χρησιμοποιηθεί. Περισσότερη ενέργεια θα σπαταληθεί στον βωμό της κατανάλωσης.
Και αυτό είναι τι... ξανά, θα μας σκοτώσει.
Οπότε, η Οικονομία με Βάση τους Πόρους,
προσπαθεί να διώξει όλες τις μη-βιώσιμες πρακτικές που τώρα έχουμε,
και να δημιουργήσει ένα ολιστικό σύστημα διαχείρησης των πόρων,
με προτεραιότητα την εργασία- αυτό είναι κύριο.
Σκέψου μόνο, το πόσος χρόνος σπαταλάται στις ζωές πολλών ανθρώπων, σε δουλειές που δεν προσφέρουν απολύτως τίποτα.
Σκέψου μόνο, το πόσο πολλή ενέργεια σπαταλάται απο κάποιον που δουλεύει στην "Wall Street",
οδηγώντας κάθε μέρα από το σπίτι του στην Pennsylvania,
έτσι ώστε να είναι "trader", στην "Wall Street",
σπαταλώντας ενέργεια σε κάτι που δεν έχει καμιά σημασία,
σπαταλώντας ακόμα περισσότερο ηλεκτρισμό και ενέργεια.
Όταν αρχίζεις να σκέφτεσαι κάπως έτσι,
όταν αρχίσεις να βλέπεις το πόσο πολύ ενέργεια και πόροι σπαταλούνται,
σε πράξεις που δεν έχουν κάποιο αποτέλεσμα τελικά,
εκτός από το ατομικό συμφέρον και τις καταναλωτικές χρηματοπιστωτικές αξίες, συγκεκριμένων ατόμων,
αλλά δεν προσφέρουν τίποτα στην κοινωνία.
Σκέψου μόνο πόσο όμορφη θα μπορούσε να είναι η κοινωνία,
όταν αρχίσουμε να μορφώνουμε τους ανθρώπους για τις φυσικές διαδικασίες του περιβάλλοντος-
για την επιστήμη, τεχνολογία και διατήρηση των πόρων.
Και όταν οι άνθρωποι μπορέσουν να ωθήσουν την κοινωνία σε ένα, συγνώμη, σε ένα "επαγγελματικό επίπεδο", αν θες,
και να το κάνουν αυτό σε πράγματα που πραγματικά μετράνε.
.....
Αυτό θα ήταν κατακλυσμικό!
Αυτό θα ήταν απίστευτο.
Να βλέπεις ανθρώπους να κάνουν πράγματα, που πραγματικά έχουν σημασία.
Και που θα τους επιτρέψει επίσης να έχουν τόσο πιο πολύ ελευθερία.
Να το θέσω σε έναν τόνο πιο χειροπιαστό,
ο τρόπος που βλέπω την ανθρώπινη επιβίωση και τον μηχανισμό ατομικού συμφέροντος, ο οποίος υπάρχει,
αλλά επιταχύνεται από το σύστημα μας,
κάνει ένα ψυχολογικό τρίκ, στο τι σημαίνει να είσαι μμμ...συμφεροντολόγος.
Το κοινωνικό συμφέρον πρέπει να γίνει προσωπικό συμφέρον.
Με άλλα λόγια, όταν εφεύρω κάτι,
είναι για να το δίνω στον καθένα,
για να το εξελίξουν και να το χρησιμοποιήσουν.
Αυτή η εφεύρεση δεν φορτώνεται με στάμπες και κατοχυρώσεις, δίνεται στον καθένα.
Σε αντάλλαγμα, αυτό σημαίνει ότι κάθε φορά που κάποιος άλλος εφεύρει κάτι,
ή δημιουργεί κάτι, ή έχει μια ιδέα,
αυτό έρχεται σε μένα επίσης.
Ξαφνικά η ανθρωπότητα γίνεται ένας μοναδικός οργανισμός. Γίνεται ένα σύστημα που δουλεύει.
ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΟΤΗΤΑ
Οι άνθρωποι με ρωτάνε για την πνευματικότητα.
Λένε : "Λοιπόν, αν δεν σου αρέσει καμία από τις καθιερωμένες θρησκείες,
έχεις πνευματικότητα με κάποιον άλλο τρόπο?"
΄Η κάτι τέτοιο.
Ο μόνος τύπος πνευματικότητας που πραγματικά έχει κάποιο νόημα,
είναι μια κατανόηση των φυσικών διαδικασιών, και της φυσικής τάξης του σύμπαντος,
να το θέσω ενοχλητικά.
Ο τρόπος που οι νόμοι της φύσης λειτουργούν, η βαρύτητα, ο τρόπος που ο κόσμος πραγματικά δουλεύει:
Ο Θεός βρίσκεται στους νόμους της φύσης, και τίποτα παραπάνω.
Πιστεύω ότι μια αληθινά πνευματική αφύπνιση,
θα υπάρξει όταν οι άνθρωποι αρχίσουν να συνειδητοποιούν ότι,
θα πρέπει να αρχίσουν να δουλεύουν μαζί,
θα πρέπει να μοιραστούν τους πόρους τους.
Θα πρεπει να αρχίσουν να κατανοούν ότι ζούνε από αυτόν τον πλανήτη,
ότι παίρνουν το φως τους από τον ήλιο,
ότι υπάρχουν πηγές ενέργειας που είναι φυσικές και σε αφθονία,
που θα μπορούσαν να είναι διαθέσιμες σε όλους'
ότι μοιραζόμαστε τα πάντα, και δουλεύουμε μαζί,
γιατί αυτό είναι που απαιτεί το σύστημα.
Η Γη το απαιτεί!
Το είδος μας το απαιτεί, για την επιβίωση μας.
Και αυτό θα είναι μια Πνευματική Αφύπνηση, αν θέλεις να το ορίσω έτσι.
ΜΕΛΛΟΝ
Ζούμε σε έναν κόσμο τεράστιων δυνατοτήτων,
θετικών δυνατοτήτων.
Παρόλ'αυτά, όλες οι ενδείξεις τείνουν προς αυτό που θεωρώ να είναι αυτοκαταστροφή,
δεδομένου των τωρινών, καθιερωμένων οικονομικών και ιδεολογικών οικοδομημάτων.
Ξανά: " Καπιταλισμός, Σοσιαλισμός, Κομμουνισμός, Φασισμός,
ἰουδαϊκά, ισλαμικά, χριστιανικά πιστεύω...
Δεν έχουν καμία σχέση με το τι πραγματικά κάνει, δημιουργεί, την επιβίωση του ανθρωπίνου είδους.
Το πραγματικά λυπηρό πράγμα, είναι ότι,
η ανθρωπότητα θα πρέπει να "κοπανηθεί" αρκετά,
πρίν πραγματικά να καταλάβει, για τι μιλάει το κίνημα Zeitgeist,
η Οικονομία με Βαση τους Πόρους και το Venus Project,
του Jacque Fresco.
Οδηγούμαστε από βιό-κοινωνικές πιέσεις.
Εννοώντας, ότι μας χρειάζονται προβλήματα για να ξυπνήσουμε, και να θελήσουμε να αλλάξουμε τα πράγματα.
Δεν θέλω να δώ την ανθρωπότητα να υποφέρει.
Δεν θέλω να δώ τον πληθυσμό να αρχίσει να μειώνεται εξαιτίας της έλλειψης ενέργειας και τροφής.
Δεν θέλω να δώ να γίνονται, όλα αυτά τα πράγματα.
Αλλά ξέρω, δυστυχώς, ότι ένα μεγάλο κομμάτι από αυτά θα συμβεί.
Μεχρί οι άνθρωποι ν'αρχίσουν να ξυπνούν, και να αναγνωρίζουν το νέο σκηνικό που ανατέλει,
τότε πρέπει να τρέξουμε πρός αυτό, όσο το δυνατόν γρηγορότερα σαν άνθρωποι.
Το μόνο που έχεις να κάνεις είναι να κοιτάξεις την τωρινή οικονομική ύφεση.
Η κυβέρνηση των Ην.Πολιτειών είναι σε χρέος 12 τρις. δολλάρια.
Γίνεται γελοίο μετά από λίγο.
Τι θα συμβεί όταν οι ΗΠΑ φτάσουν στα 20 τρις;... στα 30 τρις;
Δηλαδή, όταν η κυβέρνηση των ΗΠΑ δεν θα μπορεί να πληρώσει τα επιτόκια για όλα τα ομόλογα που έχουν πουληθεί στο εξωτερικό,
και όλο το υπέρογκο χρέος που έχει -- τότε, έχουμε θεωρητικά χρεωκοπήσει.
Τι πιστεύεις να συμβεί όταν η Κίνα δεν θα μπορεί πια να πάρει τα λεφτά της από τις ΗΠΑ;
Τι νομίζεις ότι θα συμβεί όταν οι ΗΠΑ...
--διότι καταναλώνουμε το 25% της παγκόσμιας ενέργειας--
αρχίσει να ξεμένει από πετρέλαιο στο Ιράκ, και αρχίσει να εισβάλει σε άλλες χώρες της Μέσης Ανατολής,
που μάλλον θα το πράξει και νωρίτερα, όπως φαίνεται... αλλά όντως ξεμείνει;
Και η Κίνα, φυσικά, η οποία προμηθεύεται πετρέλαιο από το Ιράν,
πει: "Κοιτάξτε, μάλλον πρέπει να σας κόψουμε την φόρα για τα πετρέλαια του Ιράν.
Γιατί κι εμείς τα χρειαζόμαστε, συν ότι μας χρωστάτε πολύ χρήμα -- και αρχίζει να εξαντλείται η υπομονή μας!"
Θεωρείς πιθανόν τον πόλεμο μεταξύ αυτών των δύο υπερδυνάμεων;
Χμ... Νομίζω ότι ένας Γ' Παγκόσμιος Πόλεμος,
είναι πολύ, πολύ πιθανός.
Και σαν πόλεμος, θα είναι ΠΟΛΕΜΟΣ με τα όλα του.
Δεν θα είναι "τεχνητός" πόλεμος, όπως ο 1ος και 2ος Παγκόσμιος,
βασισμένος σε γεωπολιτικές ανακατατάξεις και διάφορες αρπαγές πόρων.
Θα είναι πόλεμος για την επιβίωση διαφόρων χωρών.
Και ελπίζω να μην συμβεί κάτι τέτοιο.
Πραγματικά ελπίζω όλα αυτά που λέω να μην επαληθευθούν,
αλλά, αρκεί μονάχα να δούμε προς τα πού πηγαίνουν τα πράγματα.
Με τον έναν ή τον άλλο τρόπο, θα καταλήξουμε σε ένα σύστημα που δεν θα βασίζεται στο χρήμα που ξέρουμε σήμερα.
Γιατί; Διότι οι ιστορικοί τού μέλλοντος θα αναγνωρίσουν στο χρήμα
την συνολική και βασική υπαιτιότητα για την καταστροφή του σημερινού πολιτισμού.
Στο μέλλον, θα γίνει κατανοητό αυτό.
Οι ιστορικοί θα εξετάζουν το παρελθόν και θα λένε:
"Θεέ και Κύριε! Εκείνοι έφτειαχναν υλικά αγαθά,
και τα πουλούσαν για να κερδίζουν οι εταιρείες,
ξανά, και ξανά, και ξανά...
χωρίς καμία απολύτως επίγνωση για το πόσους πόρους είχε ο πλανήτης, ούτε σχεδιασμό ανακύκλωσης, ούτε οτιδήποτε άλλο.
Έκαιγαν τα ορυκτά καύσιμα εκατομμύρια φορές πάνω από τον ρυθμό ανανέωσής τους!"
Θα γελάει και το παρδαλό κατσίκι,
και θα αναρωτιούνται, τι πρωτόγονοι κρετίνοι που ήμασταν.
Εάν, βεβαίως, προλάβουμε να φτάσουμε μέχρι εκεί.
Δεν μου αρέσει που γίνομαι τόσο ενδοτικός και απαισιόδοξος. Δεν μου αρέσει να σπέρνω τέτοια ρητορική,
ωστόσο, είμαι αρκετά εξαγριωμένος αυτήν την στιγμή, και προσπαθώ να το κρύψω.
Θέλω απλώς να καταστήσω σαφές
ότι ολόκληρο το σύστημα στο οποίο ζούμε, είναι μια απάτη.
Είναι ένα εσφαλμένο σύστημα... και το σφάλμα είναι ότι το σύστημα αυτό δεν μπορεί να διατηρηθεί.
Απλούστατο είναι.
Και προτείνουμε για λύση μια "Οικονομία των Πόρων". Ελπίζω όλοι όσοι βλέπουν αυτήν την ταινία,
να πάνε στο www.thezeitgeistmovement.com
και να κατανοήσουν το εγχείρημά μας.
Ελπίζω όλοι τους να καταλάβουν ότι
ή αλλάζουμε ή χανόμαστε!
Σ' ευχαριστώ για όλα όσα κάνεις, Πήτερ.
Μια ταινία του Τσαρλς Ρόμπινσον.
Αντιγράψτε την κατά βούλησιν.
(αρκεί να το κάνετε αφιλοκερδώς)
Δεν πωλείται ως dvd.
Κατεβάστε την από: www.whoispeterjoseph.com
www.thezeitgeistmovement.com
www.thevenusproject.com
www.zeitgeistmovie.com
"Η Επανάσταση είναι ΤΩΡΑ"
http://www.tzm.gr/