Tip:
Highlight text to annotate it
X
Ένα από τα πιο δυνατά θέματα στην εκπαίδευση του διαλογισμού, ειδικά στη Βουδιστική εκπαίδευση
είναι αυτό που οι Θιβετάνοι αποκαλούν lo dup nam ***, ή αλλιώς οι τέσσερις όψεις ή τα τέσσερα πράγματα που στρέφουν το νου μας προς το Ντάρμα ή την αλήθεια.
Και έχει την έννοια του να στρέψουμε το νου μας προς κάτι σημαντικό
και βοηθά μάλλον...ένας μοντέρνος τρόπος να το βλέπουμε είναι
τα τέσσερα πράγματα που γειώνουν το νου μας ή τον φέρνουν σε ένα επίπεδο πραγματικότητας.
Είναι σα να λέμε ένα "τέστ πραγματικότητας"
Έτσι ένα από τα θέματα είναι η εκτίμηση, ή αλλιώς tal djor,
η έννοια του να αναλογιστούμε πόσο τυχερή είναι η ζωή μας, πόσο τυχεροί είμαστε εμείς.
Και σκεφτόμαστε πόσο σπάνιο είναι απλώς το να γεννηθούμε.
Ξέρετε, το να είναι κανείς ανθρώπινο πλάσμα είναι εξαιρετικά πολύτιμο,
σε σχέση με, για παράδειγμα, τα ζώα ή άλλα πλάσματα τα οποία μπορεί να είναι όμορφα με τον τρόπο τους αλλά βασικά δεν έχουν και πολύ τον έλεγχο της μοίρας τους.
Λέμε πολλές φορές, ξέρετε, σε ένα ζώο μπορεί να πούμε πως θα πεθάνει αύριο.
Αλλά δεν έχουν ένα λογικό τρόπο να το βιώσουν αυτό.
Αν πουν σε μας ότι θα πεθάνουμε άυριο, έχει μια βασική επίδραση σε οτιδήποτε συμβεί.
Κατ' αυτό τον τρόπο, πραγματικά συλλογιζόμαστε τη ρήση "θα πεθάνω αύριο", εννοώ, κάτι μπορεί να συμβεί και δεν ξέρουμε για πόσο καιρό μπορεί να είμαστε ζωντανοί,
έτσι αναλογιζόμαστε πόσο πολύτιμο είναι αυτό που έχουμε.
Έτσι πιστεύω είναι ένα πολύ δυνατό εργαλείο επειδή ουσιαστικά αυτό που κάνει είναι
κάνει μια μέρα μας να μοιάζει με ολόκληρη ζωή.
Πάντα ένοιωθα ότι είχε πολλή δύναμη.
Πολλές στιγμές που ζούμε σήμερα, λέμε ότι έχουμε το σήμερα και επίσης έχουμε 365 ακόμα μέρες σαν κι αυτή.
Η πραγματικότητα είναι ότι, θεωρητικά καταλαβαίνουμε περίπου τι σημαίνει αυτό,
αλλά πρακτικά δεν μπορείς να ζήσεις όλες αυτές τις μέρες μονομιάς.
Πρέπει να ζεις μία μέρα κάθε φορά, μία στιγμή κάθε φορά.
Είναι πραγματικό, δεν είναι απλώς υπερβολικά ποιητικό ή υπεραπλουστευμένο, είναι η πραγματικότητα.
Πολλά από αυτά που συμβαίνουν είναι, όταν πιστεύουμε ότι έχουμε πολύ περισσότερο χρόνο από αυτόν που έχουμε,
δίνουμε λιγότερη σημασία σε ότι συμβαίνει.
Κάθε πράξη γίνεται χωρίς νόημα επειδή λέμε,
ξέρεις, "υπάρχουν κι άλλες από αυτές"
Είναι σα να έχουμε πολλά φρούτα
ή σα να έχουμε ένα σωρό αυγά στο ψυγείο, ενώ αν είχαμε μόνο ένα, προφανώς αυτό το αυγό γίνεται περισσότερο πολύτιμο.
Όταν έχουμε πολλούς φίλους και μετά έχουμε μόνο έναν, ξέρετε, ότιδήποτε υπάρχει, προκύπτει όταν συνειδητοποιούμε τι έχουμε.
Συνειδητοποιούμε ότι έχουμε μόνο μια ζωή, έχουμε αυτή τη στιγμή, έχουμε αυτή τη μέρα και πως μπορούμε να σχετιστούμε μαζί της.
Κακομαθαίνουμε, και όταν κακομαθαίνουμε δε νοιαζόμαστε.
Αν δεν σεβόμαστε τη ζωή που έχουμε,
δε σεβόμαστε τους ανθρώπους ή τους φίλους που έχουμε, γίνονται περισσότερο αναλώσιμοι.
Και οτι κάνουμε γίνεται αναλώσιμο.
Ζώντας τη ζωή με αυτό τον τρόπο δημιουργεί ένα πιο επιπόλαιο, ρηχό επίπεδο.
Έτσι ο στοχασμός στον οποίο θα προσγειώσουμε το νου μας απλώς μας θυμίζει
ξέρετε, "κάτι μπορεί να συμβεί. Πρέπει να εκτιμούμε το ποιοι είμαστε, τι είμαστε".
Η ημέρα, από τη στιγμή που ξυπνάμε μέχρι τη στιγμή που πάμε για ύπνο, είναι ότι έχουμε, και τι θα κάνουμε με αυτή τη μέρα;
Ο τρόπος που το σκέφτομαι είναι ότι ο νους δουλεύει με συνήθειες
Έτσι όταν ξεκινάς να εκπαιδεύεις το πνεύμα σου να είναι ρηχό, να μην ενδιαφέρεται, έτσι θα είναι και αύριο.
Αν εκπαιδεύεσαι να είσαι περισσότερο βαθύς και διορατικός, έτσι θα είναι και αύριο.
Έτσι αυτό που συμβαίνει είναι, με το που σηκωνόμαστε το πρωί και σκεφτόμαστε "ακόμα μια μέρα, και τι έγινε;
πρέπει να βιαστώ να κάνω αυτο", τότε αυτη η συνήθεια ριζώνει βαθιά.
Έτσι αύριο είναι πολύ πιθανό να είμαστε περισσότερο βιαστικοί και λιγότερο προσεκτικοί και να ενδιαφερόμαστε λιγότερο.
Και σκεφτόμαστε "ω, όταν είναι πραγματικά σημαντικό, θα ενδιαφέρομαι περισσότερο".
Αλλά θα είναι δύσκολο γιατί κατά μία έννοια εκπαιδεύουμε τους εαυτούς μας να κάνουν το αντίθετο.
Ετσι, πολλές φορές όταν κάτι πραγματικά σημαντικό συμβαίνει, δεν ξέρουμε πως να το αντιμετωπίσουμε
επειδή στην πραγματικότητα έχουμε εκπαιδεύσει τους εαυτούς μας για το αντίθετο.
Έτσι, η έννοια του να εκπαιδεύσουμε τους εαυτούς μας, ή να γειώσουμε τους εαυτούς μας...
Νομίζω ο νους είναι έχει πολλή δύναμη επειδή οι περισσότεροι από εμάς, όταν έχουμε το χρόνο να ηρεμήσουμε και να συγκεντρωθούμε, να διαλογιστούμε
και να συγκεντρωθούμε, ξαφνικά αρχίζουμε να επηρεαζόμαστε από την πραγματικότητα.
Λοιπόν έχουμε μια ημέρα, είναι μια ζωή. Τι θέλετε να κάνετε σε αυτή τη ζωή;
Τι θέλετε να κάνετε κατά τη διάρκεια αυτής της μέρας; Τι είναι σημαντικό;
Προφανώς, αν έχουμε φίλους λέμε, "θέλω να τους πω πόσο τους αγαπώ.
Θέλω να ακούσω αυτά που λένε. Θέλω να τους δω.
Όταν τρώω το φαγητό μου, δε θέλω απλώς να το καταβροχθίσω
και να το πετάξω. Θα απολαύσω κάθε μπουκιά".
Και πάλι, δε χρειάζεται να είναι σε αργή κίνηση.
Δε χρειάζεται να γίνουμε...δε χρειάζεται να σταματά ο χρόνος μας,
αλλά μόνο η αντιμετώπιση και η εκτίμησή μας.
Έτσι λοιπόν, αυτή είναι η έννοια του "ελεύθερος κι φιλικά διακείμενος".
Είμαστε ελεύθεροι, έχουμε φιλική διάθεση, είμαστε τυχεροί.
Γιατί δεν το συνειδητοποιούμε αυτό και γιατί δεν ξυπνάμε;
Αν μπορέσουμε να ξυπνήσουμε σε αυτό, αισθάνομαι ότι θα είναι μια πραγματικά καλή σάλτσα στη
ζωή, ξέρετε, τη βάζετε μέχρι που να κάνει τα πάντα να έχουν καλύτερη γεύση.
Και αυτό που κάνουμε είναι ότι έχουμε αφαιρέσει όλη τη γεύση από τη ζωή μας
και χρειάζεται να τη βάλουμε πάλι πίσω.
Και από τη σοφία που έχουμε, αν τη βάλουμε πάλι πίσω, χρησιμοποιήσουμε αυτή την τεχνική
ή αυτή την πρακτική του να αντανακλούμε το πόσο τυχεροί είμαστε,
δεν ξέρουμε για πόσο καιρό θα είναι εδώ, για πόσο καιρό θα την έχουμε...
και δεν είμαστε χαζοί, συνειδητοποιούμε ότι δεν πρόκειται για κάποιο εγκεφαλικό παιχνίδι ή κόλπο -
είναι η πραγματικότητα. Εντάξει, αν δεν έχουμε το αύριο, τότε πως θα ζήσουμε το σήμερα;
Λοιπόν, θα ζήσουμε με μεγαλύτερη εκτίμηση, πιο προσεκτικά.
Και μετά στο πίσω μέρος του κεφαλιού μας σκεφτόμαστε "ω είναι καλό. Με βοηθάει να εμβαθύνω".
Έτσι αν έχουμε άλλη μια μέρα, θα είναι μια βαθύτερη ημέρα, θα είναι μια πιο σημαντική μέρα.
Αυτό είναι που αποκαλούμε μια γεμάτη ζωή, μια ζωή φωτισμένη.