Tip:
Highlight text to annotate it
X
Λόγια Ειρήνης Παγκοσμίως
ΕΙΡΗΝΟΠΟΙΟΙ
Ο Τζέρεμυ Γκίλεϋ συζητά με τον Πρεμ Ράβατ
Με λένε Τζέρεμι Γκίλεϋ
είμαι σκηνοθέτης και ιδρυτής τού “Ειρήνη, Μια Μέρα”.
Το 2012 ήταν μια χρονιά – ορόσημο.
280 εκατομμύρια άνθρωποι έμαθαν για την Ημέρα Ειρήνης.
Το 4% του παγκόσμιου πληθυσμού.
Μπορούμε να διπλασιάσουμε αυτό τον αριθμό μέχρι το 2013.
Δουλεύοντας μαζί, μπορούμε να θεσμοθετήσουμε την Ημέρα Ειρήνης
καθιστώντας την αυτοτελή. Μια μέρα όπου τα παιδιά δεν θα είναι θύματα εκφοβισμού
οι γυναίκες δεν θα ξυλοκοπούνται και τα όπλα δεν θα εκπυρσοκροτούν.
Το θέμα μας για το 2013 είναι: “Με ποιον θα συνάψεις ειρήνη;”
Ας μάθουμε λοιπόν πώς ξεκίνησαν όλα. Η πρώτη μου ταινία ήταν ένα ταξίδι
για να καθιερώσω μία ημέρα κατάπαυσης πυρός και μη βίας
σε μια καθορισμένη ημερομηνία: την 21η Σεπτεμβρίου.
Το ντοκιμαντέρ λεγόταν “Ειρήνη, Μια Μέρα”
και εξιστορούσε το πώς και το γιατί η 21η Σεπτεμβρίου
είναι η μέρα κατάπαυσης πυρός και μη βίας.
Έτσι αποφασίστηκε.
Ήταν μια καταπληκτική πορεία και τιμή που συμμετείχα σ' αυτό.
Ως σκηνοθέτης με ενθουσίαζε και με ενέπνεε
το ότι η κάμερα είχε τη δυνατότητα να καθοδηγήσει τη διαδικασία.
Το δεύτερο ντοκιμαντέρ μου, ήταν για τις ζωές που σώθηκαν τη μέρα εκείνη.
Πήγαμε στο Αφγανιστάν.
Ο Τζουντ Λο ταξίδεψε μαζί μου κι ήταν μεγάλη επιτυχία.
Όλοι πήραν μέρος στο Αφγανιστάν
ακόμα και οι Ταλιμπάν που συμφώνησαν να μη βλάψουν
τους γιατρούς και νοσοκόμους εκείνη τη μέρα.
Συνεπώς, και λόγω σκληρής δουλειάς εκ μέρους όλων
ειδικά των Ηνωμένων Εθνών
10.000 εμβολιαστές πήγαν σε περιοχές που δεν τολμούσαν πριν
διότι κινδύνευαν να σκοτωθούν ή να πέσουν θύματα απαγωγής
κι εκατομμύρια παιδιά εμβολιάστηκαν κατά της πολυομελίτιδας.
Αποδείχθηκε ότι η μέρα αυτή ήταν κάθε άλλο παρά συμβολική.
Λειτούργησε εκεί που όλοι το θεωρούσαν αδύνατον.
Τα Ηνωμένα Έθνη στο Αφγανιστάν έβγαλαν δελτίο τύπου
με ανακοίνωση τού τομέα τους “Προστασία και Ασφάλεια”
ότι την Ημέρα Ειρήνης υπήρξε μείωση βιαιοπραγιών κατά 70%. Έμεινα άφωνος.
Και το πιο σημαντικό, οι Ταλιμπάν συμφώνησαν επίσης
να μην εμποδίσουν εργαζομένους στην Υγεία που συμμετείχαν στην καμπάνια.
Σκέφτηκα πως αν μπορούμε να το κάνουμε εκεί τότε μπορούμε παντού.
Οι κυνικοί έλεγαν ότι η μέρα υπήρχε και τι διαφορά να κάνει μια μέρα;
Αυτό που είδα στο Αφγανιστάν τις δυο φορές που πήγαμε, ήταν
ότι η διαφορά είναι ζωής και θανάτου.
Μίλησα λοιπόν στον Τζουντ και στον Αχμέντ Φάουζι και σε άλλους
κι αυτό οδήγησε στην ιδέα να δηλώσουμε
όχι μόνο τη μεγαλύτερη μείωση βίας που έχει καταγραφεί στην ιστορία
δηλαδή στα σπίτια, στα σχολεία στις τοπικές κοινότητες και μεταξύ χωρών
αλλά και τη μεγαλύτερη συγκέντρωση ατόμων
που ένωσαν τις δυνάμεις τους την ίδια μέρα, στο όνομα της ειρήνης.
Την ονομάσαμε Παγκόσμια Καμπάνια Εκεχειρίας.
Για να λειτουργήσει, ήξερα ότι έπρεπε να γίνει μια σειρά συνασπισμών
ο καθένας με έναν εταίρο επικεφαλής. Και αυτό κάναμε.
Το 2012 ξεκίνησε μια συμμαχία μεταξύ φοιτητών
της Εθνικής Ένωσης Φοιτητών στην Αγγλία
έναν συνασπισμό οργανισμών, αφιερωμένων στη μείωση της ενδοοικογενειακής βίας
σε συνεργασία με το Παγκόσμιο Ίδρυμα EVV
και έναν συνασπισμό Μη Κυβερνητικών Οργανισμών που συνεργάζονται με την Inter Peace.
Τα αποτελέσματα ήταν εκπληκτικά.
Χιλιάδες οργανισμοί ενεργοποιήθηκαν από τους συνασπισμούς ανά τον κόσμο.
Ήταν η καλύτερη χρονιά συμμετοχών που είχαμε ποτέ.
Με ποιον λοιπόν θα συνάψεις ειρήνη;
Είναι πραγματικά ευκαιρία για όλους μας
να συμμετάσχουμε στην ειρηνευτική διαδικασία.
Με το να συνεργαστούμε και να έχουμε ειρήνη μεταξύ μας
θα βελτιώσουμε την ποιότητα ζωής μας.
Η Ημέρα Ειρήνης δεν είναι μόνο για μείωση της βίας σε περιοχές ταραχών
είναι και για μείωση βίας στα σπίτια, στις κοινότητες και στα σχολεία μας.
Με ποιον λοιπόν θα συνάψεις ειρήνη; Ποιον θα φέρεις μαζί σου την Ημέρα Ειρήνης;
Πρωτοσυνάντησα τον Πρεμ Ράβατ
όταν μου ζήτησαν να μιλήσω στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο.
Τζέρεμι Γκίλεϋ από το “Ειρήνη, Μια Μέρα”.
Ευχαριστώ για τα σοφά σας λόγια και το Κοινοβούλιο που με κάλεσε σήμερα.
Τον είδα να λέει μια από τις ιστορίες του
και ήταν υπέροχο, βαθυστόχαστο και γεμάτο έμπνευση.
Εκείνη τη στιγμή κατάλαβα ότι άκουγα έναν άνθρωπο
που είχε πάρα πολλή σοφία στο θέμα της ειρήνης
και που ασχολείται με αυτό όλη του τη ζωή.
Σε μας εναπόκειται να χρησιμοποιήσουμε κάθε μέσον που διαθέτουμε, την ευφυΐα
και την καλοσύνη της καρδιάς μας
για να φέρουμε ειρήνη πάνω στη Γη
ανεξάρτητα από το πόσο ανέφικτο μπορεί να φαίνεται.
Και ανακάλυψα ότι μιλάει γι' αυτό όλη του τη ζωή.
Ταξιδεύει σε όλον τον κόσμο
μιλά σε εκατοντάδες χιλιάδες ανθρώπους κάθε χρόνο, για το θέμα αυτό.
Αφιέρωσε όλη του τη ζωή
στο να εμπνέει και να ενδυναμώνει ανθρώπους ανά τον κόσμο
να σκεφτούν και να ενεργήσουν για την ειρήνη με τον δικό τους προσωπικό τρόπο.
Είναι ένας εκπληκτικός άνθρωπος
πολύ σοφός, θαρραλέος και δυνατός άνθρωπος.
Δεν είναι ο κόσμος που χρειάζεται ειρήνη. Είμαστε εμείς, ως άτομα
που χρειαζόμαστε ειρήνη.
Δεδομένης της πορείας μου αναφορικά με το να φέρω μια μέρα ειρήνης
να προσπαθώ ν' αποδείξω ότι μπορεί να δουλέψει και να τη θεσμοθετήσω...
υπήρχαν πολλές συνέργειες μεταξύ μας για μια δυνητική συνεργασία.
Ως σκηνοθέτης, ήθελα κάτι διαφορετικό. Να κάνω μία ταινία για την ειρήνη
επειδή ήθελα να δώσω απάντηση σε θεμελιώδεις ερωτήσεις.
Είδα ότι δεν υπήρχε Ημέρα Ειρήνης. Μαζί, μπορούμε να φέρουμε “Ειρήνη, Μια Μέρα”.
Παρακαλώ μιλήστε σε φίλους, συναδέλφους, συγγενείς
κι ας ενώσουμε τις δυνάμεις μας την 21η Σεπτεμβρίου του 2012
να στείλουμε μήνυμα στη νέα γενιά ότι μπορούμε να αλλάξουμε,
ότι τα πράγματα μπορούν ν' αλλάξουν. Σας ευχαριστώ.
Άδραξα την ευκαιρία να μιλήσω κατ' ιδίαν μαζί του
επειδή αυτός ο άνθρωπος έχει μια πολύ μεγαλύτερη πορεία από μένα.
Είναι υπέροχο που ο Πρεμ Ράβατ, δεδομένου ότι η ειρήνη είναι η ζωή του
μιλά γι' αυτήν, εμπνέοντας και ενθαρρύνοντας ανθρώπους παντού
ενημερώνει την παγκόσμια κοινότητα σε οποιοδήποτε επίπεδο μπορεί
ότι υπάρχει μια μέρα κατάπαυσης πυρός και μη βίας
και είναι μια ευκαιρία να ενωθούν με άλλους απ' όλο τον κόσμο.
-Χαίρομαι που σε συναντώ. -Γεια σου.
Δεν είχα ιδέα ότι θα ήταν τόσο απολαυστικό.
-Πάμε λοιπόν. -Πάμε.
Πέρασα 13 χρόνια στους δρόμους
μιλώντας για ειρήνη και προσπαθώντας να δημιουργήσω μια μέρα ειρήνης
πράγμα που κάναμε, και η ιδέα ότι αν ο κόσμος μας μπορούσε να ενωθεί
μακριά από πολιτική και θρησκείες, και να σταθούμε μαζί σαν ένας
τότε μέσα από αυτή την ενότητα ίσως να άλλαζε κάτι στη συνείδησή μας
ως προς τις θεμελιώδεις σχέσεις μας, ως προς την ειρήνη και τη βιωσιμότητα.
Η ιδέα να ενώσουμε τις δυνάμεις μας...
Τι πιστεύεις γι' αυτό; Το να συστρατευθούμε
στο όνομα της ειρήνης, σε παγκόσμια κλίμακα;
Πιστεύω ότι είναι αξιοθαύμαστο όταν γίνονται τέτοιες προσπάθειες
για να συνειδητοποιήσουν οι άνθρωποι:
“Σκέψου για την ειρήνη. Κατανόησε την ειρήνη”.
Είναι σημαντικό, επειδή δεν συμβαίνει κάθε μέρα.
Πόσο σημαντική είναι όμως η ειρήνη για έναν άνθρωπο;
Διότι πραγματικά νιώθω ότι η ειρήνη είναι πολύ θεμελιώδης.
Η ειρήνη ενυπάρχει θεμελιωδώς μέσα σε κάθε άνθρωπο
και πρέπει να δούμε τον εαυτό μας ως μία πηγή ειρήνης.
Πριν πολύ καιρό, αυτό είπε ο Σωκράτης: “Γνώθι σαυτόν”.
Θα μπορούσε να είχε πει οτιδήποτε. Πραγματικά οτιδήποτε.
“Ανέβα στο βουνό, μετακίνησε αυτόν το βράχο. Στέρεψε αυτόν τον ωκεανό”.
Είπε όμως: “Γνώθι σαυτόν”.
Ο κόσμος μιλάει γι' αυτό, αλλά μερικές φορές δεν καταλαβαίνει τι σημαίνει
να κοιτάξεις τον εαυτό σου ως την πηγή αυτής της ειρήνης
ως την πηγή αυτής της διαύγειας, ως την πηγή αυτής της χαράς.
Οποιοσδήποτε λοιπόν που κάνει αυτά τα βήματα,
που βοηθά ανθρώπους να αναγνωρίσουν την ανάγκη για ειρήνη στη ζωή τους
και τη σπουδαιότητα της ειρήνης στην κοινωνία μας
είναι απίστευτα αξιοθαύμαστος.
Είναι τόσο, τόσο σημαντικό στην κοινωνία μας.
Ταξιδεύουμε, μιλάμε για την ειρήνη, προωθούμε την ειρήνη, τη μέρα ειρήνης.
Δεν πρόκειται απλά για μια μέρα
είναι πολλοί μήνες δουλειάς για να οδηγηθούμε σ' αυτήν τη μέρα.
Το σκεφτόμαστε λοιπόν συνέχεια.
Η Ημέρα Ειρήνης είναι μια υλοποίηση της δημιουργικότητας
της προσδοκίας και της επιθυμίας να συμμετέχουμε.
Τι γίνεται όταν θυμώνω;
Τις προάλλες θύμωσα για κάτι που δεν μου άρεσε.
Τον περισσότερο καιρό είμαι γαλήνιος.
Τι λέει αυτό για μένα, το ότι χάνω την ψυχραιμία μου;
Εσύ χάνεις ποτέ την ψυχραιμία σου;
Αυτό που λέει είναι, ότι είσαι άνθρωπος!
Στην ιδανική περίπτωση, ένα δέντρο
έχει καταβάλλει πολλή προσπάθεια, για να μεγαλώσει και να είναι ίσιο.
Όταν όμως ο άνεμος φυσάει πρέπει επίσης να μάθει
να λυγίζει.
Διότι αν δεν το κάνει τα κλαδιά του θα σπάσουν.
Έχουμε λοιπόν όλα αυτά τα χαρακτηριστικά.
Άλλοτε λυπάσαι,
χαίρεσαι, θυμώνεις.
Δεν είναι εκεί το θέμα. Το θέμα δεν είναι ο θυμός.
Αλλά από ποιο σημείο έρχεσαι στη ζωή σου.
Έχεις πραγματικά ως βάση σου την ειρήνη;
Είναι η ειρήνη ένα θεμελιώδες στοιχείο για σένα ή όχι;
Διότι αν δεν είναι, τότε όταν έρθει η θύελλα του θυμού, θα ξεριζωθείς
επειδή δεν θα έχεις θεμέλια.
Όμως τα θεμέλια είναι το σημαντικό.
Όταν θυμώνεις, και μετά κατανοείς κάτι απ' αυτό, δεν είναι πρόβλημα.
Όταν λυπάσαι, και μετά κατανοείς κάτι απ' αυτό, δεν είναι πρόβλημα.
Διότι πάρα πολλοί άνθρωποι νομίζουν ότι ειρήνη σημαίνει να γίνεις φυτό.
Ξέρεις, να κάθεσαι σε κάποιο βουνό
και να είσαι εντελώς ανεπηρέαστος από ό,τι συμβαίνει γύρω σου.
Λυπάμαι, αυτό δεν θα συμβεί. Είσαι άνθρωπος!
Όλα αυτά τα χαρακτηριστικά υπάρχουν στη ζωή μας. Αλλά τι επιλέγουμε;
Εμείς πρέπει να κάνουμε την επιλογή. Μαθαίνουμε κάτι από το θυμό μας;
Ή επιτρέπουμε στο θυμό να μας κινεί;
Κατανοούμε γιατί ήμασταν θυμωμένοι;
Και μετά, προετοιμάζουμε τον εαυτό μας καλύτερα;
Ή αφήνουμε τη θύελλα του θυμού, της λύπης, της απόγνωσης
να μας σαρώσει και να μας πάρει ό,τι καλύτερο έχουμε;
Ξεκίνησα την πορεία αυτή διότι ήμουν θυμωμένος με όσα συνέβαιναν στον κόσμο.
Δεν καταλάβαινα γιατί με ταπείνωναν στο σχολείο.
Δεν καταλάβαινα γιατί ο κόσμος φερόταν έτσι.
Ήμουν θυμωμένος με όλα γύρω μου.
Ήθελα να καθιερώσω μια μέρα για την ειρήνη και ήξερα ότι θα αποτύχω.
Δεν πίστευα ότι θα πετύχαινε. Μετά θα έδειχνα με το δάχτυλό μου
το πόσο απρόθυμη είναι η ανθρωπότητα να ενώσει τις δυνάμεις της έστω για μια μέρα.
Αλλά φυσικά συνέβη το αντίθετο. Πέτυχε.
Είμαι λιγότερο θυμωμένος και περισσότερο αισιόδοξος τώρα παρά ποτέ.
Και έχει ενδιαφέρον... Καταλαβαίνω τι λες.
Μπορείς να μετατρέψεις το θυμό σου σε θετική ενέργεια
ή να τον χρησιμοποιήσεις για κάτι καταστροφικό.
Εσύ λες ότι είναι εντάξει, και είναι βεβαίως.
Πολλοί άνθρωποι θυμώνουν
κατευθύνουν εσφαλμένα την ενέργειά τους και κάνουν άσχημα πράγματα.
Κοίτα τι συμβαίνει στον κόσμο. Υπάρχουν άνθρωποι που...
Πάρε για παράδειγμα ένα μωρό. Το μωρό θέλει να αισθάνεται καλά.
Το μωρό θέλει να αισθάνεται χαρούμενο.
Και ξαφνικά βρίσκεται σε μια κατάσταση που δεν είναι χαρούμενο.
Μεταχειρίζεται το θυμό για να ενημερώσει τη μητέρα:
“Δεν είμαι ικανοποιημένο. Κάτι δεν πάει καλά. Διόρθωσέ το”.
Η μητέρα έρχεται και, ό,τι χρειάζεται:
“Θέλεις φαγητό; Η πάνα σου είναι βρεγμένη;” ή ό,τι είναι.
Και όταν φροντίσει το πρόβλημα
το μωρό ησυχάζει.
Το μωρό σωπαίνει.
Γιατί δεν μπορούμε να μάθουμε αυτό το βασικό πράγμα από ένα μωρό;
Ότι ναι, ίσως να υπάρχει κάτι που σε θυμώνει, όπως στην περίπτωσή σου.
“Σ' αυτό τον κόσμο πολεμάει συνέχεια ο ένας τον άλλο. Κι αυτό με θυμώνει”.
Και πήρες αυτόν το θυμό και τον έστρεψες θετικά.
Και τώρα, βλέπεις μια άλλη πλευρά που δεν έβλεπες πριν.
Και αυτό είναι υπέροχο.
Είναι όπως ένας αγώνας, έτσι δεν είναι; Όπως η ειρήνη...
Μερικές φορές αισθάνομαι ότι πρέπει να αγωνιστώ για την ειρήνη.
Και αναρωτιέμαι, πώς σου φαίνεται αυτό;
Όπως ο ναύτης, όπως ο καπετάνιος μιας μικρής βάρκας σε μεγάλη θάλασσα
με δυνατό άνεμο και μικρό πλήρωμα. Δεν έχει χρόνο να είναι ευχάριστος.
“Τράβα τα πανιά γρήγορα. Αλλιώς θα βουλιάξουμε”.
Και μερικές φορές, όπως για το “Ειρήνη, Μια Μέρα”
όλη η δουλειά γίνεται τόσο γρήγορα.
Ναι, διότι δεν υπάρχει χρόνος.
Αλλά μερικές φορές αισθάνομαι, Θεέ μου, είναι σαν να πολεμάς
προσπαθείς να μαντέψεις, των άλλων ανθρώπων...
Πρέπει να έχεις καλό αποτέλεσμα. Και μερικές φορές κάποιοι...
μπορεί εξωτερικά να μην θέλουν αυτό το αποτέλεσμα, για οποιονδήποτε λόγο.
Και κατά κάποιο τρόπο προσπαθείς να χειριστείς μια κατάσταση
που τελικά είχε ως αποτέλεσμα την ανακωχή στο Αφγανιστάν.
Χρειάστηκαν τρία χρόνια για να το πετύχω στο Αφγανιστάν
όπου όλοι, και οι Ταλιμπάν, σταμάτησαν να πολεμούν, όταν εκατομμύρια παιδιά...
Δεν ήταν όλο: “Ναι, ναι, ναι”. Δεν ήταν.
Ήταν μια διαδικασία προσπάθειας και αγώνα!
Είναι σωστό όμως; Μερικές φορές η ειρήνη είναι μια μάχη;
-Λοιπόν... -Για να τη δημιουργήσεις;
Βεβαίως, μπορεί να είναι.
Αλλά ας δούμε τα βασικά της στοιχεία.
Κατά τη γνώμη μου, κι έχω σκεφτεί πολύ σχετικά με αυτό,
σχεδόν 40 χρόνια προσπαθώ να μιλήσω στους ανθρώπους
κι αυτό που καταλαβαίνω είναι ένα απλό πράγμα.
Ότι αν προσπαθείς να δημιουργήσεις εκφάνσεις ειρήνης, χωρίς ειρήνη,
θα είναι προβληματικές.
Αν η ειρήνη βρίσκεται στον πυρήνα, αυτομάτως θα εκδηλωθεί εξωτερικά.
Θα συμβεί.
Αλλά αν η ειρήνη απουσιάζει από ένα πολύ θεμελιώδες μέρος
και απλώς προσπαθείς να δημιουργήσεις τις εκφάνσεις της
θα είναι πολύ, πολύ δύσκολο.
Γι' αυτό προσπαθώ να διαδώσω το μήνυμά μου ότι η ειρήνη βρίσκεται μέσα σου.
Το λέω μήνυμά μου. Στην πραγματικότητα δεν είναι μήνυμά μου.
Πολλοί το έχουν πει αυτό: “Η ειρήνη είναι μέσα σου. Ψάξε τον εαυτό σου.
Κοίτα, αναζήτησε, μέσα σου. Και βρες την ειρήνη”.
Διότι αν δεν συμβεί αυτό,
θα είναι δύσκολο να δημιουργήσεις πράγματα που απλά αντανακλούν την ειρήνη.
Η ειρήνη πρέπει να υπάρχει σε θεμελιώδες επίπεδο.
Και τότε, δεν χρειάζεται να ανησυχείς για τις εκφάνσεις της.
Θα συμβούν.
Μιλάω καθημερινά με ανθρώπους, ιδίως με νέους.
Το εκπαιδευτικό μας υλικό υπάρχει σε 6 γλώσσες, διατίθεται σε 197 χώρες.
Η έμπνευση και η ενδυνάμωση νέων ανθρώπων, είναι εξαιρετικά σημαντική
ώστε να γίνουν η κινητήρια δύναμη στο όραμα για ένα ενωμένο, βιώσιμο κόσμο.
Να τους δώσουμε τα εργαλεία να το κάνουν, να γίνουν ειρηνοποιοί.
Όταν μιλάω με νέους, βλέπουν τις ταινίες, τα ταξίδια που κάνουμε και ρωτούν:
“Γιατί δεν τα παράτησες ποτέ;” Κι επειδή ήμουν στην Νέα Υόρκη όταν συνέβη η 11/9:
“Γιατί δεν τα παράτησες τότε;” “Τι σε κάνει να συνεχίζεις;”
Υπάρχει η αίσθηση: “Η ειρήνη είναι ανέφικτη”.
Νομίζεις ότι ένα από τα προβλήματα που έχει η ανθρωπότητα αυτή την εποχή
είναι ότι οι άνθρωποι δεν πιστεύουν ότι μπορούν να αλλάξουν τον κόσμο;
Και πως πρέπει να καταλάβουν ότι όταν συμμετέχεις ο ίδιος
κι αν συμμετείχαμε όλοι, θα τον αλλάζαμε αύριο; Είναι αυτό ένα πρόβλημα;
-Βεβαίως! -Ότι δεν πιστεύουν στην αλλαγή;
Ναι, διότι η ευθύνη τού να αλλάξει ο κόσμος, δεν βρίσκεται μέσα τους.
Βρίσκεται σε κάποιον άλλο φορέα
είτε είναι οι κυβερνήσεις, είτε οι άγγελοι που θα πέσουν από τον ουρανό.
-Αυτό νομίζουν. -Αυτό νομίζουν, ναι.
Δεν βάζουν τον εαυτό τους στη λύση, ότι ναι, μπορούν να κάνουν τη διαφορά.
Αλλά είναι αλήθεια ότι μπορούν να αλλάξουν τα πράγματα.
Και μόνο να το γνωρίζεις αυτό, μπορεί να έχει τεράστια επίδραση.
Ότι, ναι, είσαι ένα πολύ κρίσιμο κομμάτι του μηχανισμού
που θα φέρει την ειρήνη στη γη.
Ότι δεν είσαι διαχωρισμένος απ' αυτό.
Δεν είσαι απλώς αποδέκτης μιας είδησης:
“Α, ναι, σήμερα υπάρχει ειρήνη στον κόσμο. Ευχαριστώ πολύ”.
Όχι! Είσαι κομμάτι της διαδικασίας για να συμβεί.
Και δεν έχει σημασία ποιος είσαι.
Δεν έχει σημασία ποιος είσαι.
Δίνουμε τόσο μεγάλη σημασία στη νεολαία μας
η οποία είναι πολύ σημαντική, διότι είναι το μέλλον μας.
Αλλά θέλω επίσης να δω συμμετοχή ανθρώπων που δεν είναι παιδιά.
Μπορεί να είναι προ-προπαππούδες.
Μπορεί να έχουν μόνο τρεις μέρες ζωής ακόμα στη γη.
Αλλά κι αυτοί να καταλάβουν
ότι είναι ένα κομμάτι αυτής της διαδικασίας για να έρθει η ειρήνη.
Θέλω να συμπεριλάβω τον καθένα. Θέλω να συμπεριλάβω τη νεολαία.
Θέλω να συμπεριλάβω αυτούς που θα διδάξουν τη νεολαία, πολύ σημαντικό.
Διότι αν αυτοί δεν έχουν επαφή με τον εαυτό τους
τι θα διδάξουν τους νέους;
Θέλω να συμπεριλάβω τους νέους και αυτούς που θα διδάξουν τους νέους.
Θέλω να συμπεριλάβω τους ανθρώπους των επιχειρήσεων, τις κυβερνήσεις.
Θέλω να συμπεριλάβω τους φτωχούς και τους πλούσιους.
Θέλω να συμπεριλάβω όσους θεωρούν ότι δεν θα έπρεπε να συμπεριλαμβάνονται!
Θέλω να τους συμπεριλάβω όλους!
Θέλω να συμπεριλάβω εκείνους στους οποίους έχουμε πει:
“Α, έχεις παρανομήσει. Θα σε κλείσουμε στους τέσσερις τοίχους”.
Διότι μια μέρα θα βγουν από αυτούς τους τέσσερις τοίχους. Και μετά τι;
-Ναι. -Θέλω να τους συμπεριλάβω όλους!
Αυτά είναι καλά νέα, και θέλω να το λέω ξανά και ξανά.
Πρέπει εγώ, εσύ, όλοι μας να θυμόμαστε ξανά και ξανά ότι η ειρήνη είναι εφικτή.
Η ειρήνη είναι εφικτή. Ναι, είναι.
Και ίσως κάποια μέρα... θα το εμπεδώσουμε!
Και πράγματι συμβαίνει αυτό. Αυτό λες κι εσύ.
Γι' αυτό εμπνεόμαστε, δυναμώνουμε, αγωνιζόμαστε και δουλεύουμε σκληρά.
Όπως και πολλοί άλλοι ανά τον κόσμο.
Είναι εφικτό. Δουλεύει. Οι άνθρωποι συγχωρούν.
Μπορούν να σταματήσουν το κακό ακόμα κι αν λέγεται ότι δεν μπορούν.
-Ναι, βέβαια! -Και πρέπει να πιστεύουμε.
Είναι απόλυτα εφικτό. Θα ήθελα να το δω να συμβαίνει στον καιρό μας.
Σίγουρα, ποιος ξέρει; Είναι μια διαδικασία, ένα ταξίδι.
-Συμφωνούμε λοιπόν απολύτως. -Ναι. Ναι, σίγουρα.
Είμαι σίγουρος πως κι όσοι μας βλέπουν συμφωνούν. Η μεγαλύτερη πρόκληση
είναι να αγκαλιάσουμε την ιδέα, ότι μπορούμε ως άτομα να αλλάξουμε τον κόσμο.
Κι αν ενώσουμε τις δυνάμεις μας και το κάνουμε, τότε “μπίνγκο!”
-Αλλά όλοι μας. -Όλοι μας,
άσχετα αν είσαι παππούς ή ένας μικρός τού δημοτικού.
Όλοι πρέπει να γίνουμε μέρος αυτού.
Ν' αποδεχτούμε το εφικτό της ειρήνης κι ότι ο κόσμος μπορεί ν' αλλάξει.
Να ευαισθητοποιήσουμε τον κόσμο στα βασικά θέματα που αντιμετωπίζουμε.
Έχω βρεθεί σχεδόν σε όλες τις εμπόλεμες ζώνες στον κόσμο.
Σε 107 χώρες τα τελευταία χρόνια. Όπως κι εσύ.
Ειλικρινά, όπου πήγα, είτε στο Αφγανιστάν το Σουδάν ή τη Σομαλία
δεν είδα ποτέ κάποιον να πολεμάει. Είδα απλά ωραίους ανθρώπους!
Γεμάτους με πάθος, με θάρρος και ελπίδα.
-Ναι. -Όπου κι αν πήγαινα υπήρχε ειρήνη!
Φυσικά κατανοώ ότι υπάρχουν άνθρωποι που υποφέρουν χωρίς λόγο και άδικα
κι αυτό είναι τραγικό και εύχομαι να μην συνεχίσει.
Αλλά ο μεγαλύτερος πόλεμος στον κόσμο γίνεται με τη γροθιά, όχι με τα όπλα.
Και η μεγαλύτερη βία που συμβαίνει σήμερα, είναι μέσα στην οικογένεια.
Ναι. Έλεγες ότι βρέθηκες σε πολλές εμπόλεμες ζώνες.
Όταν το έλεγες σκέφτηκα: “Ξέρεις πού γίνεται η μεγαλύτερη σύγκρουση;”
Ακριβώς εδώ. Εδώ είναι που αρχίζει η σύγκρουση.
Εδώ είναι η μεγάλη σύγκρουση.
Κι ο κάθε άνθρωπος επάνω σ' αυτήν τη Γη
εν δυνάμει κουβαλάει αυτή τη ζώνη συγκρούσεων, εδώ ψηλά.
Εδώ ψηλά. Και επίσης υπάρχει ένας χώρος ειρήνης
μέσα στην καρδιά κάθε ανθρώπινου πλάσματος.
Διάλεξε! Διάλεξε!
Άνθρωποι σαν και σένα βγαίνουν και δίνουν στον κόσμο μια επιλογή:
Διάλεξε την ειρήνη.
Ναι. Είναι πολύ συναρπαστικό. Πολύ συναρπαστικό.
Κι αυτό που βρίσκω ενδιαφέρον στην εκπαίδευση των νέων
είναι τα θέματα γύρω από την ειρήνη.
Να τους εμποτίσεις με την αίσθηση ότι: “Εσύ είσαι ο ειρηνοποιός.
Και πρόκειται γι' αυτό που συμβαίνει εδώ για σένα.
Κι όταν υπάρχουν λύσεις ανάμεσα στους φίλους σου, στην οικογένειά σου
βελτιώνεται η ποιότητα ζωής. Συνεπώς όταν αυτό συμβαίνει σε μια κοινότητα
βελτιώνεται η κοινότητα κι αυτό σίγουρα αλλάζει τον κόσμο”.
Κι αυτό είναι που βλέπω -άνθρωποι που παθιάζονται για την ειρήνη.
Άνθρωποι που καταλαβαίνουν ότι η ειρήνη θα φέρει ασύγκριτη ευημερία.
Ότι μπορούμε να συμπορευθούμε. Ότι αυτά δεν είναι απατηλά όνειρα.
Είναι απολύτως πραγματοποιήσιμα όνειρα.
Όταν μπορούμε να κάνουμε πράγματα τόσο δυσάρεστα για τους ανθρώπους
τότε μπορούμε να κάνουμε και πράγματα πολύ όμορφα. Είναι απλώς η άλλη όψη.
Και ναι! Όλοι πρέπει να είμαστε ιδιαίτερα ενθουσιασμένοι με αυτό.
Και όλοι συμπεριλαμβάνονται, όλοι συμπεριλαμβάνονται.
Όταν όλοι συνειδητοποιήσουμε ότι εμείς είμαστε οι ειρηνοποιοί του κόσμου.
Ότι το πρόβλημα δεν είναι εκεί. Είναι ακριβώς εδώ.
Και αν το επιλύσουμε μέσα μας και γύρω μας, ο καθένας μας χωριστά
τότε θα αλλάξουμε τον κόσμο για πάντα.
-Ναι. -Ναι!
Είναι απίστευτο που σε συναντώ, πραγματικά απίστευτο.
Σε είχα ακούσει να μιλάς στο παρελθόν.
Και ήξερα για σένα.
Με συναρπάζει όταν σκέφτομαι ότι είσαι σαν ένας Ιππότης Τζεντάι
αυτούς στον Πόλεμο των Άστρων που έχουν τα φωτο-σπαθιά.
Είναι εντυπωσιακό που είσαι τόσο σε επαφή με αυτό που σημαίνει ειρήνη.
Και πετάς ανά τον κόσμο με απίστευτα αεροπλάνα, με όργανα πολύπλοκα
με έναν και μόνον σκοπό: τη διάδοση της ειρήνης.
Πρέπει να είσαι ο μεγαλύτερος πολεμιστής ειρήνης στον πλανήτη!
Πραγματικά είναι τεράστια τιμή που σε συναντώ.
Είμαι πολύ ευγνώμων γι' αυτά που μοιράστηκες μαζί μου
και είμαι βέβαιος ότι όσοι βλέπουν το πρόγραμμα θα νιώσουν το ίδιο.
Είναι ευχαρίστησή μου, Τζέρεμι που σε συναντώ, που μιλάω μαζί σου.
Και αληθινά ελπίζω ότι δεν είμαι ο μόνος πολεμιστής.
Ότι κάθε άνθρωπος επάνω στη Γη είναι ένας πολεμιστής για την ειρήνη.
-Ευχαριστώ. Να είσαι καλά Πρεμ. -Σ' ευχαριστώ Τζέρεμι.
Μετά τη συνάντηση μαζί του ένιωσα εντελώς γεμάτος από ενέργεια.
Ένιωσα ότι ήμουν μαζί με έναν μεγάλο ειρηνοποιό.
Με κάποιον που έχει αφιερώσει όλη του τη ζωή στους ανθρώπους.
Έναν άνθρωπο της ειρήνης.
Είναι προνόμιο να συναντάς τέτοιους ανθρώπους αναμφίβολα, είναι τιμή.
Ήταν απίστευτη εμπειρία και αισθάνομαι πολύ, πολύ τυχερός.
Θα κατενθουσιάσει τους ανθρώπους. Όπως ένας Τζεντάι.
Είναι αληθινός Τζεντάι. Δεν είναι;
Ήταν πραγματικά μία ενδιαφέρουσα, συναρπαστική, απολαυστική
γεμάτη έμπνευση, στιγμή της ζωής μου.
Ήταν όμορφα.
-Ευχαρίστησή μου. Να είσαι καλά. -Σ' ευχαριστώ πάρα πολύ.
-Πραγματικά μεγάλη μου τιμή. -Ευχαριστώ.
Με ποιον θα συνάψεις ειρήνη; www.peaceoneday.org
Με ποιον θα συνάψεις ειρήνη; www.wopg.org
Για την πλήρη συνέντευξη επισκεφθείτε: wopg.org/peacemakers