Tip:
Highlight text to annotate it
X
(Μουσικό θέμα)
Γειά σας πάλι. Ξέρετε τί ημέρα είναι σήμερα. Πώς δεν ξέρετε! Είναι Χριστούγεννα.
Συγκεκριμένα, είναι η νύχτα των Χριστουγέννων.
Και οι φίλοι μας έχουν ξαπλώσει, για να ξεκουραστούν από τον πολύ δρόμο που έκαναν.
Για να δούμε, τους θυμάστε;
Είναι ο Ανθός, το ξωτικό,
ο Σπιθουράκιας, ο καλικάντζαρος,
ο Σηρ, ο διάβολος,
ο Ομαήλ, ο άγγελος
και ο Πάνας, ο αρχαίος θεός.
Αλλά, αν βλέπω καλά, ο Ανθός είναι λίγο ανήσυχος. Σα να μην κοιμάται.
(Ο Σπιθουράκιας ροχαλίζει) Σπιθουρένιε; έι, Σπιθουρένιε! Έι, σου μιλάω! Ξύπνα ντε!
Ε; ποιός είναι; άσε με λίγο ακόμα ρε μαμά!
Σήκω ρε υπναρά Σπιθουρένιε!
Ώχου! εσύ είσαι; τί σε έπιασε βραδιάτικα;
Έχω την εντύπωση, ότι μου είπες ψέμματα!
Αααα, σίγουρα κάτι έχει ο αέρας εκεί πάνω στα βόρεια και σας πειράζει.
Κοιμήσου να κοιμηθούμε και οι υπόλοιποι. Και με λένε Σπιθουράκια. ΣΠΙ-ΘΟΥ-ΡΑ-ΚΙΑ!
Πόσες φορές θα στο πω; ’ντε, νανάκια τώρα!
Μην πας να μου ξεφύγεις!
Α, δεν θα ησυχάσω με δαύτον... Μπρος! Λέγε!
-Τί μου είπες όταν γνωριστήκαμε;
-Τί μου είπες όταν γνωριστήκαμε; -Τί σου είπα;
Μου είπες ότι οι καλικάντζαροι ανεβαίνετε στην επιφάνεια της Γης την παραμονή των Χριστουγέννων.
Έτσι είναι.
Και είπες ακόμη, ότι εσύ ανέβηκες επάνω, αφού έφυγαν όλοι οι άλλοι καλικάντζαροι,
ότι για μέρες μέθαγες και ότι έχασες τον δρόμο.
Ναιαιαι είπαμεεεε!...
’ρα, δεν έφυγες εχτές από κάτω, αλλά έχεις πολλές μέρες που βγήκες στην επιφάνεια
και μου είπες ψέμματα. Έχεις άλλη εξήγηση;
-Δεν εξηγείται αλλιώς, ε;
-Δεν εξηγείται αλλιώς, ε; -Όχι!
Η αλήθεια είναι ότι έχω εδώ και καμμια δεκαριά ημέρες που έφυγα από κα΄τω.
Εϊναι όμως αλήθεια ότι θα έβαζαν εμένα να φυλάω το δέντρο και αυτοί θα ανέβαιναν
να γλεντοκοπήσουν. Και μιας και δεν σε ήξερα, δεν μπορούσα να σε εμπιστευτώ.
Πού ήξερα αν δεν ήσουν πράκτορας του Μαντρακούκου; για αυτό σου είπα ψέμματα.
Τσατίστηκα και ανέβηκα μόνος μου πάνω. Θα γύρναγα μετά για να φυλάξω το δέντρο,
αλλά μάλλον τα έκανα μαντάρα.
(μουσική υπόκρουση)
Διασκεδάστε όσο δεν αντέχετε και ακόμα περισσότερο. Και όπως είπαμε λεβέντες μου:
αν δείτε αυτόν τον βλάκα τον Σπιθουράκια, να μου τον στείλετε να του πω δυο λογάκια, έτσι;
Θα σταματήσετε εσείς οι δύο, μη σας πάρω και σας σηκώσω;
Α! Ωραία! Δεν μας έφταναν οι άλλοι δύο, ψου ψου ψου και μου μου μου,
ήρθε και ο διάολος με την γαϊδουροφωνάρα του τώρα να μας ξεσηκώσει από τον ύπνο εντελώς!
Θα σταματήσετε επιτ....
Θα σταματήσετε επιτ.... Τί ώρα είναι;
Ώρα να κοιμηθούμε ίσως;!
Είναι ενδεκάμησι και σε λίγο ξημερώνουν Χριστούγεννα. Γιατί ρωτάς Ομαήλ;
Αχ! Θα αργήσω! Πω πω! Και ποιός ακούει τον Γαβριλή μετά!
Δεν μας λες τί έγινε, μιας και όλοι έχουμε ξυπνήσει πια, χάρις στις
εξυπάδες μερικών εδώ γύρω;
Σε λίγο έρχονται τα Χριστούγεννα και όλοι οι άγγελοι έχουμε μια δουλειά να κάνουμε.
Βέβαια! Μη χάσουμε το γεγονός!
Εγώ πρέπει να μεταδώσω το χαρμόσυνο μήνυμα της γέννησης σε αυτά εδώ τα μέρη.
Αυτή είναι η χρέωση που έχω. Και έχουμε άδεια να στείλουμε στο πυρ το εξώτερο
όποιον μας εμποδίσει.
Τί μου λες;! Τρέμω σύγκορμος! Να! Κοιτάχτε!
-Να έρθουμε και εμείς για παρέα;
-Να έρθουμε και εμείς για παρέα; -ΟΧΙ!
Εγώ θα πάω. Αγριεύτηκα με τα γκαρίσματα όλων σας. Δεν μου κολλάει ύπνος τώρα.
Εεε...Να σου πω...Δεν πάμε και εμείς μαζί τους; Εεεε..Τα φοβάμαι λίγο αυτά τα μέρη
και δεν είμαι συνηθισμένος στην επιφάνεια της Γης.
Μηηη φοβάσαι...Είμαι εγώ εδώ...Χα... Εγώ...εξουσιάζω το σκότος.
Μια τέτοια νύχτα θα με τρομάξει;
(Αλυχτίσματα λύκων)
Αλλά, ας πάμε, γιατί δεν θα τα καταφέρουν μόνοι τους οι άλλοι.
(μουσικό θέμα)
Και ιδού ’γγελος Κυρίου επέστη αυτοίς, Και δόξα Κυρίου περιέλαμψε αυτούς
Και εφοβήθησαν φόβο μέγα. Και ειπεν αυτοίς ο ’γγελός "Μη φοβείσθε!
Ιδού γαρ ευαγγελίζομαι υμίν χαρά μεγάλη, ήτις εσται παντί τω λαώ ότι ετέχθη υμίν σήμερον Σωτήρ,
ως εστιν Χριστός Κύριος, εν πόλει Δαυίδ. Και τούτο υμίν το σημείον, ευρήσητε βρέφος
εσπαργανωμένον κείμενον εν φάτνη. Και εξαίφνης εγένετο συν τώ Αγγέλλω
πλήθος στρατιά ουρανίου αινούντων τον Θεόν Και λεγόντων
«Δόξα εν Υψίστοις Θεώ και επί γης ειρήνη, εν ανθρώποις ευδοκία».
Α! Βέβαια! Από ειρήνη; άλλο τίποτα! Από όταν έγινε ο χριστιανισμός επίσημη θρησκεία
δεν προλαβαίνουμε να πραγγέλνουμε καζάνια στην κόλαση για να βάζουμε τους φιλειρηνιστές.
Μα, τί φταίει ο Χριστούλης, αν οι άλλοι τον χρησιμοποιούν για να πετύχουν
τους κακούς σκοπούς τους; και έπειτα, υπάρχει και η ελεύθερη βούληση του ανθρώπου.
Ε, ας μην τους άφηνε ο Ιησούς να επιλέγουν ελεύθερα και ας τους επέβαλλε το καλό.
Ναι, αλλά τότε θα έλεγες ότι περιορίζει την ελευθερία του ανθρώπου.
Ε, δεν είμαι διάβολος για το τίποτα, φίλτατε!
Ελάτε μαζί μου.
Ελπίζω να θέλεις να μας δείξεις κάτι σοβαρό.
Εγώ δεν πάω πουθενά. Βαρέθηκα.
(Αλυχτίσματα λύκων)
Πρέπει να μάθουμε γιατί αυτό το παιδί είναι μόνο του απόψε, χριστουγεννιάτικα
και μέσα στο κρύο. Θα εμφανιστώ μπροστά του.
Α! Όχι! Υπάρχουν κανόνες κύριέ μου! Δεν εμφανιζόμαστε όποτε μας καπνίσει στους ανθρώπους.
Ναι, εσένα περίμενα να μου πεις τους κανόνες! Αυτή η περίπτωση, άνθρωπος που βρίσκεται
σε άσχημη κατάσταση στην διάρκεια της ημέρας των Χριστουγέννων, εμπίπτει στις ειδικές
περιπτώσεις και τότε επιτρέπεται σαφώς να εμφανιστούμε με ανθρπωπινη μορφή
στους ανθρώπους. ’ιντε!
στους ανθρώπους. ’ιντε! -Να πάρει! Υπάρχει τέτοια πρόβλεψη στο εγχειρίδιο;
Γειά σου! Πώς σε λένε;
Γειά σας κύριε. Πέτρο με λένε.
Και τί κάνεις με τόσο κρύο εδώ έξω, Πέτρο, και μάλιστα Χριστουγεννιάτικα;
Ζητιανεύω κύριε.
Ζητιανεύεις;! Γιατί; και γιατί εδώ;
Έχει μια εκκλησία εδώ παραπέρα και περνά αρκετός κόσμος.
Πρέπει να πάρω φάρμακα για τον αδερφό μου, αλλιώς θα πεθάνει.
Μπορείτε να μου δώσετε κάτι και εσείς;
Οι γονείς σου; δεν έχουν χρήματα;
-Δεν ζούνε πια...
-Δεν ζούνε πια... -Α...μάλιστα...Και πού ζείτε τώρα;
Ζούμε σε ένα υπόγειο που δεν το προσέχει κανείς. Αλλά έχει πολλή υγρασία και ο αδεφός μου αρρώστησε.
Ο γιατρός μου είπε ότι, αν δεν πάρει τα φάρμακα, θα πεθάνει.
Έψαξα να δουλέψω, αλλά κανείς δεν με έπαιρνε για δουλειά και αναγκάζομαι να ζητιανέψω.
Ζήτησα από τον φαρμακοποιό να μου δώσει το φάρμακο και να τον πληρώσω
όποτε μπορέσω, αλλά αρνήθηκε.
Όπα! Δικός μου ο φαρμακοποιός! Έτσι, έτσι. Έλα κι εσύ στην παρέα μας.
Για πάμε βρε Πέτρο να δούμε τον αδερφό σου, μήπως μπορέσω να σας βοηθήσω.
Αλήθεια λέτε κύριε; θα μας βοηθήσετε;
Φυσικά! Αν μπορώ.
-Πώς σας λένε;
-Πώς σας λένε; -Ομ...Όμηρο...με λένε.
Ρε τον χαζούλη! Παραλίγο να φανερωθεί.
Ξέρεις, Πέτρο, τα Χριστούγεννα πραγματοποιούνται κάποιες ευχές,
αν τις θέλεις πολύ.
Το πιστεύετε, κύριε Όμηρε;
Βέβαια το πιστεύω. Εσύ, τί εύχεσαι;
Να γίνει καλά ο αδερφός μου!
Κρίμα το παιδί! Πιστεύω ότι λίγο κρασάκι θα έκανε καλό στην υγεία του αδερφού του.
Να το πούμε στον Ομαήλ.
Α! Πιστεύω θα ενθουσιαστεί με τέτοιες ιδέες.
Να του τις πούμε, να μας στείλει στον διάολο!
Καλά θα κάνει, να μην ανακατευτεί στις αρμοδιότητές μου!
Α! Κοιτάχτε! Πάμε σε ανθρώπινη πολιτεία!
(Θόρυβος από κίνηση αυτοκινήτων)
Βασίλη! Ήρθε ένας κύριος μαζί μου, ο κύριος Όμηρος (ο Βασίλης βήχει).
Θέλει να μας βοηθήσει.
Γειά σου Βασίλη. Πώς είσαι;
(Παν) Ρε Ομαήλ, μας δουλεύεις; τα μαύρα του τα χάλια έχει το παιδί.
Δεν είμαι πολύ καλά κύριε Όμηρε.
Να φωνάξουμε τον γιατρό!
Όλα θα πάνε καλά, Βασίλη.
Δεν μπορώ να σας πω ψέμματα, κύριε Όμηρε. Αν το παιδί δεν πάρει γρήγορα το φάρμακο
δυστυχώς, θα το χάσουμε.
Ε, να πάμε σε ένα φαρμακείο να το αγοράσουμε.
Δυστυχώς, μόνο σε ένα φαρμακείο θα το βρείτε, σε αυτό το κυρίου Φραγκοφονιά,
το μεγαλύτερο της πόλης. Είναι πολύ ακριβό για τα μικρότερα φαρμακεία
και δεν καλύπτεται από τα ασφαλιστικά ταμεία.
Ο πολύς ο κόσμος δεν μπορεί να το αγοράσει και ο κύριος Φραγκοφονιάς το πουλά
πολύ ακριβά και δεν κάνει σκόντο.
Δυστυχώς, δεν το έχω ούτε εγώ. Θα το έδινα στο παιδί, αλλά...
...Χαίρετε.
Χρόνια πολλά παιδιά. Και... περαστικά σου Βασίλη.
(Βασίλης-Πέτρος) Χρόνια πολλά, γιατρέ.
Ομαήλ, γιατί δεν χρησιμοποιείς τις δυνάμεις σου για να θεραπεύσεις τον Βασίλη;
Α! Δεν επιτρέπεται να παρεμβαίνουμε έτσι εύκολα στα ανθρώπινα πράγματα!
Κύριε Όμηρε, σε ποιόν μιλάτε;
Ε; Α...Πουθενά. Παραμιλούσα.
Λοιπόν. Θα παώ να βρω τον κύριο Φραγκοφονιά. Θα γυρίσω αμέσως.
(Μουσικό θέμα)
Είναι λίγο τρελός ο φίλος σου;
Τώρα που το λες... Σα να έχεις δίκιο...
(Τραγούδι: Φραγκοφονιά, Φραγκοφονιά, τί πας να κάνεις στα παιδιά;
(Δώσε το φάρμακο, αλλιώς θα σου τις βρέξει ο Θεός)
(Φραγκοφονιά, Φραγκοφονιά, γιατί έχεις τόσην απονιά;)
(Να μη βοηθήσεις είν' ντροπή και δεν θα κάνεις προκοπή).
Καλησπέρα σας και χρόνια πολλά. Πώς μπορώ να σας εξυπηρετήσω;
Καλησπέρα σας. Ήρθα για τον Βασίλη, τον αδερφό του Πέτρου.
Ναι. Ξέρω. Τί;
Είναι σε σοβαρή κατάσταση και χρειάζεται επειγόντως το φάρμακο...
Απ! Όλα κι όλα! Δεν έκανα μια περιουσία, φίλτατε, κάνοντας αγαθοεργίες!
Να μου ζήσεις κακέ μου άνθρωπε! Στα μεγαλύτερα καζάνια θα σε βάλω να βράσεις!
Α! Κάτι τέτοιους, ο Δίας τους τσάκιζε με έναν κεραυνό για πλάκα (ακούγεται βροντή).
Καλά, εδώ τσάκιζε και μια χαρά ανθρώπους, θα μου πεις. Όχι κάτι σαν και αυτόν εδώ...
Πω πω! Μου φέρνει αηδία αυτός ο άνθρωπος.
Μα, κινδυνεύει να πεθάνει το παιδί.
Ε, τί να κάνουμε; έτσι είναι η ζωή.
Αφήστε με τώρα, γιατί πρέπει να κλείσω ταμείο.
Μα, είναι Χριστούγεννα και...
Μα, είναι Χριστούγεννα και... -Βεβαίως είναι Χριστούγεννα.
Χρόνια πολλά και καληνύχτα σας.
Μεγάλος καρμίρης ο Φραγκοφονιάς. Πάω και στοίχημα ότι δεν δίνει
λεφτά ούτε για ένα ποτήρι κρασί.
Καλέ, αυτός δεν δίνει του αγγέλου του νερό!
Ε, αν φτάσει στα τελευταία του, θα αναγκαστώ να δώσω το φάρμακο.
Αλλά έτσι, πώς να φτιάξει περιουσία κάποιος άνθρωπος; Αμάν πια!
Πώς;! Α, όχι! Δεν θα σε χάσω έτσι εύκολα.
Α χα! Το βρήκα τί θα κάνω.
(Μουσικό θέμα θλιμμένο)
Είναι χειρότερα σήμερα. Δεν τα βλέπω καλά τα πράγματα.
Α...ο αέρας άνοιξε την πόρτα.
Πας καλά; τί κάνεις;
Ου ου! Μαντέψτε τί έχω εδώ!
Μή μου πεις! Είναι το φάρμακο;
Μή μου πεις! Είναι το φάρμακο; -Ω, ναι!
Μα, πώς τα κατάφερες;
Ε, μίλησα την γλώσσα της λογικής στον Φραγκοφονιά και πείστηκε.
(Μουσικό θέμα)
Μπράβο ρε Ομαήλ! Τελικά, το έσωσες το παιδάκι.
Η πίστη το έσωσε!
Η επιστήμη της φαρμακευτικής το έσωσε, αλλά τέλος πάντων.
Ε! Βλάσφημε!
Και ο γιατρός θα πάει τον Πέτρο για βοηθό και θα τον στείλει
και στο σχολείο, θα τον βοηθήσει και στα μαθήματα. Όπως και τον Βασίλη.
Μπορεί να γίνουν γιατροί αύριο-μεθαύριο. Όλα πήγαν καλά τελικά.
Ρε Σηρ, μεταξύ μας τώρα: τον έπεισες τον Φραγκοφονιά να σου δώσει
δωρεάν το φάρμακο; αυτός και την μάνα του θα πούλαγε.
Είσαι τρελός; έτσι εύκολα πετάμε τους πελάτες μας, νομίζεις;
Ίσα ίσα, για να μην του περάσει καμμια κακή σκέψη και κάνει το καλό,
αξιοποίησα τις γνώσεις χημείας που έχω - και είναι εκπληκτικές σε πληροφορώ -
και έφτιαξα το φάρμακο εγώ.
Τί λες ρε θηρίο; μπράβο!
Χμμμ...Ναι, αλλά έτσι έκανες μια καλή πράξη. Δηλαδή, την πάτησες.
Όχι ακριβώς. Πρόλαβα τον Φραγκοφονιά πριν κάνει τίποτα καλό, οπότε έσωσα
τον πελάτη. Από την άλλη, το ότι έκανα το καλό, είναι αντικανονικό.
Αλλά για αυτό μένω και τόσους αιώνες κατώτερος. Προτιμώ να κάνω
το καλό εγώ, παρά ο άλλος. Τα είπαμε αυτά.
Αααα, μάλιστα.
Ναι, αλλά τελικά δεν είσαι τόσο κακός. ’ρα;
Ώχου! Μη με διαολίζεις!
Όπα! Πατημασιές αλόγων!
Ε, καλά. Πώς κάνεις έτσι; δεν είδες και εξωγήινους.
-Εγώ έχω δει εξωγήινους.
-Εγώ έχω δει εξωγήινους. -Αλήθεια;! Για πες, πώς είναι; μας μοιάζουν;
Λοιπόν. Εξαρτάται από τον πλανήτη που ζούνε.
Εκεί που έχει λίγο οξυγόνο, είναι ψηλοί και ξερακιανοί.
Εκεί που έχει πολύ, είναι κοντοί και μουρτζούφληδες.
Αν έχει νερό ο πλανήτης, έχουν μεγάλα μάτια...
Δεν καταλάβατε. Είναι άλογα χωρίς πέταλα. ’γρια άλογα.
Πρέπει να είναι αυτά που είχα βάλει σαν σημάδι για να γυρίσω πίσω στο Δέντρο.
Πρέπει να τα βρούμε!