Tip:
Highlight text to annotate it
X
Κ: Υπάρχει πολύ κόσμος
κι ελπίζω κάποιοι απ'εσάς να καταλαβαίνετε τι λέγεται.
Ξέρετε συζητούσαμε μαζί
την περασμένη εβδομάδα
τα ανθρώπινα προβλήματά μας
δε συζητούσαμε μαζί μόνο σαν δύο φίλοι
αλλά ο καθένας απ'εμάς έχει ανακαλύψει για τον εαυτό του
στη συζήτησή μας
και στην εξερεύνησή μας και στην εξέταση.
Πρέπει να γίνει αρκετά φανερό για τους περισσότερους απ'εμάς
εάν είμαστε καθόλου σοβαροί και να
μη χειριζόμαστε αυτές τις συναθροίσεις
σαν ένα είδος φεστιβάλ - λίγο πιο σοβαρό
απ'ότι ένα ποπ φεστιβάλ ή κάποιου άλλου είδους φεστιβάλ.
Θα ήταν καλό να συζητήσουμε μαζί σήμερα το πρωί
όπως μιλήσαμε για τον φόβο, την ευχαρίστηση
τη θλίψη, τον πόνο και το θάνατο
νομίζω ότι οφείλουμε να συζητήσουμε μαζί σήμερα το πρωί
το πολύ περίπλοκο και λεπτό πρόβλημα του τι είναι διαλογισμός.
Είναι ένα αρκετά σοβαρό θέμα
και ίσως κάποιοι απ'εσάς ευγενικά θα δώσουν αρκετή
προσοχή σε αυτό που λέγεται, εάν σας νοιάζει.
Αυτή η λέξη γίνεται τώρα τόσο κοινή
ακόμη και οι κυβερνήσεις έχουν αρχίσει να την χρησιμοποιούν
ακόμη και οι άνθρωποι που θέλουν χρήματα
προσπαθούν να διαλογιστούν
περισσότερο για να πάρουν περισσότερα χρήματα.
Προσπαθούν να διαλογιστούν
προκειμένου να γίνουν ήρεμοι ώστε να κάνουν μία καλύτερη επιχείρηση.
Και οι γιατροί ασκούν διαλογισμό
επειδή θα τους βοηθήσει να χειρουργήσουν σωστά
και τα λοιπά και τα λοιπά και τα λοιπά.
Και υπάρχουν διαφορετικών ειδών διαλογισμοί
Ζεν, Θιβετιανό κι εκείνα που επινοείται για τον εαυτό σας.
Και με όλα αυτά κατά νου, ο Ινδικός τύπος διαλογισμού
ο Θιβετιανός, το Ζεν, η Ομάδα Αντιμετώπισης διαλογισμού
και η φιλοδοξία να έχετε έναν σταθερό, ήρεμο, σιωπηλό νου
έχοντας όλα αυτά κατά νου
ας προσπαθήσουμε να ανακαλύψουμε, εάν μπορούμε σήμερα το πρωί
γιατί θα πρέπει κάποιος να διαλογίζετε και ποια
είναι η σημασία του διαλογισμού.
Αυτή η λέξη έχει πρόσφατα εκλαϊκευτεί από την Ινδία.
Και οι άνθρωποι πηγαίνουν στην Ινδία και στην Ιαπωνία και σε άλλα μέρη
προκειμένου να μάθουν διαλογισμό
προκειμένου να ασκηθούν στον διαλογισμό
προκειμένου να πετύχουν κάποιο αποτέλεσμα μέσω διαλογισμού
τη φώτιση, καλύτερη κατανόηση των εαυτών τους
να έχουν ειρηνικό νου, ότι κι αν σημαίνει αυτό
και γενικά έχουν λίγη ειρήνη
αλλά όχι έναν ειρηνικό νου.
Και οι γκουρού έχουν επινοήσει τον δικό τους τύπο διαλογισμού
και τα λοιπά και τα λοιπά. Σωστά;
Είμαι σίγουρος ότι είστε ενήμεροι για όλα αυτά.
Και φυσικά υπάρχει η ακολουθία της μανίας
που λέγεται υπερβατικός διαλογισμός.
Είναι πράγματι μία μορφή σιέστας για το πρωί
σιέστα για μετά το γεύμα, σιέστα μετά το δείπνο ή πριν το δείπνο
έτσι ώστε ο νους σας να γίνεται κάπως ήσυχος
και μπορείτε να κάνετε μεγαλύτερη αναστάτωση ύστερα. (γέλια)
Επομένως σκεφτείτε όλους αυτούς
τους διάφορους τύπους και πρακτικές και συστήματα
κι εξετάστε τους.
Είναι καλό να'χετε αμφιβολίες
είναι καλό να είστε σκεπτικοί μέχρι ενός σημείου.
Είναι σαν ένα σκυλί στο λουρί
πρέπει να αφήσετε το σκυλί να φύγει περιστασιακά, να τρέξει ελεύθερα:
επομένως η αμφιβολία, ο σκεπτικισμός πρέπει
να κρατούνται με ένα λουρί κάθε στιγμή
αλλά συχνά θα πρέπει να επιτρέπεται να τρέχουν ελεύθερα.
Και οι περισσότεροι απ'εμάς δέχονται την αυθεντία εκείνων που λένε
"Ξέρουμε πως να διαλογιζόμαστε, θα σας πούμε γι'αυτό".
Γι'αυτό παρακαλώ, μαζί εξετάζουμε το όλο πρόβλημα
ή το όλο θέμα του τι είναι διαλογισμός
όχι το πως να διαλογιζόμαστε
γιατί τότε εάν ρωτάτε πως θα διαλογιστώ
τότε θα ανακαλύψετε ένα σύστημα για να διαλογίζεστε
το "πως" δηλώνει μία μέθοδο.
Αλλά εάν ερευνήσετε
μέσα στο θέμα του τι είναι διαλογισμός
και γιατί θα πρέπει κάποιος να διαλογίζετε
τότε ποτέ δεν θα ρωτήσουμε πως να διαλογιζόμαστε.
Η ίδια η εξέταση
το ίδιο το ερώτημα είναι η αρχή της έρευνας
που είναι η αρχή του διαλογισμού.
Όπως είπαμε, αυτό είναι ένα πολύ περίπλοκο πρόβλημα
και πρέπει να προχωρήσουμε πολύ αργά και διστακτικά
αλλά έξυπνα σε αυτό το ερώτημα.
Όπως είπαμε κατά τη διάρκεια της περασμένης εβδομάδος
ερευνάμε
εξετάζουμε μέσα σ'αυτό έτσι ώστε να μην ακούτε τον ομιλητή
κάνετε το ερώτημα στον εαυτό σας
και βρίσκετε τη σωστή απάντηση
δίχως να αποδέχεστε κανένα είδος αυθεντίας
ειδικά την αυθεντία του ομιλητή
που κάθεται σ'αυτήν την άτυχη εξέδρα.
Δεν του δίνει καμία εξουσία
διότι κάθεται σε μία εξέδρα και μιλά.
Δεν υπάρχει καμία αυθεντία στα αποκαλούμενα πνευματικά θέματα
εάν μπορώ να χρησιμοποιήσω αυτή τη λέξη "πνευματικά"
στο θέμα του πνεύματος
στο θέμα της έρευνας σε κάτι
αυτό απαιτεί πολύ, μα πάρα πολύ προσεκτική εξέταση.
Επομένως κάνουμε αυτό μαζί
δεν διαλογιζόμαστε μαζί
αλλά ερευνάμε το τι είναι διαλογισμός
κι απ'αυτήν την ανακάλυψη του εαυτού
καθώς προχωράμε προς την όλη κίνηση του διαλογισμού.
Είναι αυτό εντάξει;
Πρώτα νομίζω ότι κάποιος πρέπει να'ναι προσεκτικός στην παρατήρηση
ο διαλογισμός δεν είναι κάτι που κάνετε.
Ο διαλογισμός είναι κάτι εξ ολοκλήρου, μία κίνηση
μέσα σε όλο το θέμα της ζωής μας.
Αυτό είναι το πρώτο πράγμα:
πως ζούμε, πως συμπεριφερόμαστε
εάν έχουμε φόβους
ανησυχίες, λύπες
ή εάν επιδιώκουμε παντοτινά ευχαρίστηση
εάν έχουμε χτίσει εικόνες για τους εαυτούς μας και για τους άλλους.
Αυτό είναι μέρος της ζωής μας και στην κατανόηση αυτής της ζωής
κι εκείνων των ποικίλων θεμάτων που εμπλέκονται στη ζωή
και με το να είμαστε ελεύθεροι από εκείνα
πράγματι να είμαστε ελεύθεροι
τότε μπορούμε να προχωρήσουμε να ερευνάμε
το τι είναι διαλογισμός.
Αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο, τις
τελευταίες δέκα μέρες ή την τελευταία βδομάδα
είπαμε ότι πρέπει να βάλουμε τάξη στο σπίτι μας
το σπίτι μας είναι ο εαυτός μας - απόλυτη τάξη.
Τότε
όταν αυτή η τάξη εδραιώνεται όχι σύμφωνα με ένα μοντέλο
αλλά όταν υπάρχει κατανόηση
απόλυτη κατανόηση του τι είναι αταξία
του τι είναι σύγχυση
γιατί είμαστε σε αντίφαση με τους εαυτούς μας
γιατί υπάρχει αυτή η συνεχής προσπάθεια ανάμεσα στα αντίθετα
και τα λοιπά, για τα οποία συζητούσαμε
τις τελευταίες δέκα μέρες ή την περασμένη εβδομάδα.
Έχοντας βάλει αυτό σε τάξη, τη ζωή μας σε τάξη
και η ίδια η τοποθέτηση των πραγμάτων στην σωστή τους θέση
είναι η αρχή του διαλογισμού.
Σωστά;
Εάν δεν το΄χουμε κάνει αυτό, πραγματικά, όχι θεωρητικά
αλλά στην καθημερινή ζωή
κάθε στιγμή της ζωής μας
τότε εάν δεν το'χετε κάνει αυτό
τότε ο διαλογισμός γίνεται απλά μία άλλη μορφή
ψευδαίσθησης
μία άλλη μορφή προσευχής
μία άλλη μορφή του να θέλω κάτι
χρήματα, θέση, ψυγείο και ούτω καθεξής.
Επομένως ρωτάμε τώρα:
ποια είναι η κίνηση του διαλογισμού;
Πρώτα απ'όλα πρέπει να καταλάβουμε τη σημασία των αισθήσεων.
Οι περισσότεροι απ'εμάς αντιδρούν
ή δρουν σύμφωνα με τις παρορμήσεις
τις απαιτήσεις και την επιμονή των αισθήσεών μας.
Κι εκείνες οι αισθήσεις
ποτέ δεν δρουν σαν ένα σύνολο αλλά μόνον σαν ένα μέρος.
Σωστά; Παρακαλώ καταλάβετέ το αυτό.
Εάν δεν σας πειράζει να ερευνήσετε λίγο περισσότερο σ'αυτό
για τους εαυτούς σας, συζητώντας μαζί
ότι όλες μας οι αισθήσεις
ποτέ δεν λειτουργούν, κινούνται, ενεργούν σαν ένα σύνολο, ολιστικά.
Εάν παρατηρήσετε τον εαυτό σας και προσέξετε τις αισθήσεις σας
θα δείτε ότι η μία ή η άλλη αίσθηση
γίνεται κυρίαρχη.
Η μία ή η άλλη από τις αισθήσεις
παίρνει μεγαλύτερο μέρος στην παρατήρηση
στην καθημερινή μας ζωή
επομένως υπάρχει πάντα ανισορροπία στις αισθήσεις μας.
Σωστά;
Μπορούμε να συνεχίσουμε απ'εδώ;
Τώρα είναι δυνατόν
αυτό είναι μέρος του διαλογισμού, αυτό που κάνουμε τώρα
είναι δυνατόν
για τις αισθήσεις να ενεργούν σαν ένα σύνολο
να κοιτάζετε την κίνηση της θάλασσας
τα λαμπερά νερά
τα αιώνια ανήσυχα νερά
να προσέχετε εκείνα τα νερά πλήρως, με όλες σας τις αισθήσεις;
Ή ένα δέντρο, ή ένα άτομο
ή ένα πουλί σε πτήση, ένα φύλλο νερού
τη δύση του ηλίου, ή την ανατολή του φεγγαριού
να το παρατηρήσετε, να το κοιτάξετε με
όλες σας τις αισθήσεις εντελώς άγρυπνες.
Εάν το κάνετε, τότε θα ανακαλύψετε για τον εαυτό σας.
Δεν σας λέω, δεν είμαι η αυθεντία σας
δεν είμαι ο γκουρού σας, δεν είστε οι οπαδοί μου.
Οι οπαδοί είναι τα πιο καταστροφικά άτομα
επίσης και οι γκουρού
εάν το παρατηρήσετε αυτό
εάν παρατηρήσετε αυτήν την λειτουργία
όλων των αισθήσεων που ενεργούν
θα βρείτε ότι δεν υπάρχει κανένα κέντρο
από το οποίο κινούνται οι αισθήσεις.
Το προσπαθείτε καθώς συζητάμε μαζί;
Να κοιτάξετε το κορίτσι σας, ή τον σύζυγό σας, ή τη γυναίκα σας
ή το δέντρο, ή το σπίτι
με όλες τις πολύ δραστήριες, ευαίσθητες αισθήσεις.
Τότε σε αυτό δεν υπάρχει κανένας περιορισμός.
Προσπαθήστε το.
Κάντε το και θα ανακαλύψετε για τον εαυτό σας.
Αυτό είναι το πρώτο πράγμα που πρέπει να καταλάβει κάποιος:
τη θέση των αισθήσεων.
Διότι οι περισσότεροι απ'εμάς
ενεργούν με μερικές ή με ιδιαίτερες αισθήσεις.
Ποτέ δεν κινούμαστε ή ζούμε με όλες μας τις
αισθήσεις πλήρως σε εγρήγορση, ανθισμένες.
Διότι καθώς οι περισσότεροι απ'εμάς ζουν
ενεργούν και σκέφτονται μερικώς
ώστε μία από τις ερευνές μας σε αυτό είναι
για τις αισθήσεις να λειτουργούν πλήρως
και να συνειδητοποιήσουν τη σημασία και
τις ψευδαισθήσεις που δημιουργούν οι αισθήσεις
τα παρακολουθείτε όλα αυτά;
Και να δώσετε στις αισθήσεις τη σωστή τους θέση
που σημαίνει όχι να τις καταστείλετε, όχι να τις ελέγξετε
όχι να φύγετε μακριά απ'αυτές
αλλά να δώσετε την κατάλληλη θέση στις αισθήσεις.
Καταλαβαίνετε;
Αυτό είναι σημαντικό διότι στο διαλογισμό
εάν θέλετε να προχωρήσετε σε αυτό πολύ βαθιά
αν κάποιος δεν έχει επίγνωση των αισθήσεων
αυτές δημιουργούν διάφορες μορφές νεύρωσης
διάφορες μορφές πλάνης
κυριαρχούν τα συναισθήματά μας και τα λοιπά, και τα λοιπά.
Επομένως αυτό είναι το πρώτο πράγμα προς συνειδητοποίηση:
όταν οι αισθήσεις είναι πλήρως σε εγρήγορση, ανθισμένες
τότε το σώμα γίνεται εκπληκτικά ήσυχο.
Τα'χετε σημειώσει όλα αυτά;
Ή μήπως μιλάω στον εαυτό μου;
Διότι οι περισσότεροι απ'εμάς εξαναγκάζουν
τα σώματά μας να κάθονται ακίνητα
να μην κινούνται, να μην τριγυρίζουν και τα λοιπά-ξέρετε.
Ενώ εάν όλες οι αισθήσεις
λειτουργούν υγιώς και φυσιολογικά, ζωτικά
τότε το σώμα χαλαρώνει
και γίνεται πολύ, πολύ ήσυχο, εάν το κάνετε.
Κάντε το καθώς μιλάμε.
Τότε εγείρεται το ερώτημα : τι είναι χρόνος;
Ποια είναι η θέση του χρόνου στο διαλογισμό;
Και ποια είναι η θέση του ελέγχου στο διαλογισμό;
Καταλαβαίνετε;
Μπορώ να συνεχίσω;
Ελπίζω να συναντιόμαστε μεταξύ μας, συναντιόμαστε;
Πρώτα ας πάρουμε εάν είναι δυνατόν να ζούμε μία ζωή
καθημερινή ζωή, όχι περιστασιακά αλλά να ζούμε μία ζωή
δίχως καμία μορφή ελέγχου
που δε σημαίνει επιτρεπτή δραστηριότητα
ή να κάνετε ότι σας αρέσει
απορρίπτοντας την παράδοση και ξέρετε όλα τα σύγχρονα
που κάνουν τα νέα άτομα
δηλαδή, καμία απογοήτευση, κανένας περιορισμός
κανένας έλεγχος, κάνετε ότι θέλετε
που και οι ηλικιωμένοι το κάνουν ούτως ή άλλως
μόνον που εσείς νομίζετε ότι είναι το προνόμιό τους
κάτι που έχουν επινοήσει.
Τώρα κάνουμε μία ερώτηση, παρακαλώ σκεφτείτε το σοβαρά:
εάν είναι δυνατόν να ζούμε μία ζωή
δίχως καμία μορφή ελέγχου
διότι όταν υπάρχει έλεγχος υπάρχει η δράση της επιθυμίας.
Σωστά;
Παρακολουθείτε;
Συνεπώς τι είναι θέληση;
Θα κάνω αυτό. Δεν πρέπει να κάνω εκείνο.
Ή, θα έπρεπε
στο μέλλον να κάνω αυτό, και τα λοιπά.
Η λειτουργία της θέλησης.
Έτσι πρέπει να εξετάσουμε τι είναι θέληση.
Δεν είναι η θέληση επιθυμία;
Δεν είναι η θέληση η ουσία της επιθυμίας;
Σωστά;
Παρακαλώ κοιτάξτε το.
Μην το απορρίπτετε ή το αποδέχεστε, ερευνήστε μέσα σ'αυτό.
Διότι τώρα ρωτάμε εάν είναι δυνατόν να ζούμε
μία ζωή στην οποία δεν υπάρχει η σκιά του ελέγχου
που σημαίνει όχι η σκιά της λειτουργίας της θέλησης.
Και η θέληση είναι η ίδια η κίνηση της επιθυμίας.
Εμβαθύναμε σε όλο το θέμα του τι είναι επιθυμία.
Δεν θα προχωρήσω σε αυτό τώρα διότι έχω πολλά να καλύψω σήμερα το πρωί.
Η επιθυμία είναι
επαφή, αντίληψη
όραση, επαφή
αίσθηση
απ'αυτό εμφανίζεται η επιθυμία
και η σκέψη με την εικόνα της - όλα αυτά είναι επιθυμία
στα οποία εμβαθύναμε αλλά δεν θα προχωρήσω τώρα.
Και ρωτάμε :
είναι δυνατόν να ζούμε δίχως τη δράση της θέλησης;
Οι περισσότεροι απ'εμάς ζουν μία ζωή του περιορισμού, του ελέγχου
της καταστολής, και τα λοιπά, της διαφυγής.
Και πρέπει να ρωτήσετε: ποιος είναι ο ελεγκτής;
Όταν λέτε, "Πρέπει να έλεγξω τον εαυτό μου, το θυμό μου
τη ζήλεια μου, την τεμπελιά μου, την νωθρότητά μου" και τα λοιπά
ποιος είναι ο ελεγκτής;
Είναι ο ελεγκτής διαφορετικός απ'αυτό το οποίο ελέγχει;
Καταλαβαίνετε;
Ή μήπως είναι και οι δύο το ίδιο;
Ο ελεγκτής είναι το ελεγχόμενο.
Αυτό προφανώς είναι πολύ δύσκολο.
Είναι εντάξει; Καταλαβαίνουμε;
Εξάλλου με έχετε ακούσει επί μία εβδομάδα ή δέκα μέρες
τώρα η γλώσσα μας
η χρήση των λέξεών μας πρέπει να είναι αρκετά κοινή και κατανοητή.
Έτσι όσο υπάρχει ένας ελεγκτής
εξασκεί την ικανότητά του να ελέγχει.
Και λέμε ότι ο ελεγκτής είναι η ουσία της επιθυμίας.
Και προσπαθεί να ελέγξει τις δραστηριότητές του, τις σκέψεις του
τις ευχές του και τα λοιπά, και τα λοιπά.
Επομένως συνειδητοποιώντας όλα αυτά
μπορεί κανείς να ζει μία ζωή που δεν είναι επιπόλαιη
που δεν κάνετε ότι σας αρέσει
αλλά μία ζωή δίχως καμία μορφή ελέγχου, είτε σεξουλικού
και δίχως παραχώρηση
θέληση να ελέγχετε αυτό που θα πρεπε, που δεν θα πρεπε
ξέρετε το όλο πρόβλημα του ελέγχου.
Πολύ λίγοι άνθρωποι έχουν εμβαθύνει σε αυτήν την ερώτηση.
Κι όλη η ανατολική μορφή του διαλογισμού είναι εν μέρει έλεγχος.
Και προσωπικά αντιτάσσομαι σε όλο
τους το σύστημα σε κάθε μορφή ελέγχου
διότι ο νους τότε δεν είναι ποτέ ελεύθερος
πάντα υποτάσσει τον εαυτό του σε ένα πρότυπο
είτε αυτό το πρότυπο εδραιώνεται από κάποιον άλλον ή από τον ίδιο.
Επομένως οι αισθήσεις, ο έλεγχος.
Τότε πρέπει να ρωτήσουμε:
τι είναι χρόνος;
Όχι η επιστημονική φαντασία
η επιστημονική φαντασία του χρόνου.
Τι είναι, στην καθημερινότητά μας, τι είναι χρόνος;
Τι ρόλο παίζει στη ζωή μας;
Πόσο σημαντικός είναι στις καθημερινές μας δραστηριότητες;
Καταλαβαίνετε το ερώτημά μου;
Βέβαια υπάρχει ο χρόνος του ρολογιού.
Υπάρχει χρόνος σύμφωνα με τον ήλιο
τη δύση και την ανατολή του ηλίου.
Υπάρχει ο χρόνος όπως το χθες, το σήμερα και το αύριο.
Υπάρχει ο χρόνος σαν κάτι που συνέβη στο παρελθόν
που έχει στη μνήμη, και διαμορφώνει το παρόν και το μέλλον.
Σωστά;
Έτσι υπάρχει σωματικός χρονολογικός χρόνος
κι έχουμε επίσης ψυχολογικό χρόνο
θα είμαι, πρέπει, είμαι βίαιος, θα είμαι μη-βίαιος.
Όλα αυτά δηλώνουν μία κίνηση του χρόνου.
Σωστά; Η κίνηση σημαίνει χρόνος.
Παρακαλώ κατανοήστε το αυτό πολύ προσεκτικά διότι
πρόκειται να εξετάσουμε τον διαλογισμό
που είναι εάν ο νους μπορεί να'ναι εντελώς ήσυχος
όπου ο χρόνος ως κίνηση δεν υπάρχει καθόλου.
Τα παρακολουθείτε όλα αυτά;
Σας ενδιαφέρουν όλα αυτά; Ε: Ναι.
Κ: Ακόμη και σαν διανοητική περιέργεια;
Διότι είναι πολύ σημαντικό να καταλάβετε
εάν ο χρόνος, όχι ο χρονολογικός χρόνος
αλλά ο ψυχολογικός χρόνος, μπορεί να έρθει σε ένα τέλος;
Ή θα πρέπει να υπάρχει πάντα μέχρι να πεθάνω αυτήν την κίνηση του
θα είμαι, δεν πρέπει να είμαι,
θα έπρεπε να είμαι, δεν θα πρεπε να είμαι
απογοήτευση, ανάμνηση - παρακολουθείτε;
η όλη ψυχολογική δραστηριότητα στην οποία εμπλέκεται ο χρόνος.
Δηλαδή, μπορεί ο χρόνος να έρθει σε ένα τέλος;
Παρακαλώ δείτε γιατί είναι σημαντικό.
Διότι οι εγκέφαλοί μας είναι ρυθμισμένοι στο χρόνο
οι εγκέφαλοί μας είναι το αποτέλεσμα
ενός εκατομμυρίου ετών και περισσότερο
πόσα πολλά δεν έχει σημασία - προαμνημονεύτων
αιώνων επί αιώνων ο εγκέφαλος είναι ρυθμισμένος
έχει εξελιχθεί, αναπτυχθεί, ανθίσει.
Είναι ένας πολύ, πολύ αρχαίος εγκέφαλος
και καθώς έχει εξελιχθεί μέσω του χρόνου
η εξέλιξη υποδηλώνει χρόνο-καθώς εξελίχθηκε
λειτουργεί στο χρόνο.
Καταλαβαίνετε;
Αναρωτιέμαι εάν τα καταλαβαίνετε όλα αυτά!
Τη στιγμή που λέτε, "Θα" είναι μέσα στο χρόνο.
Όταν λέτε, "πρέπει να κάνω αυτό" είναι επίσης μέσα στο χρόνο.
Ότι κάνουν αφορά τον χρόνο
και οι εγκέφαλοί μας είναι ρυθμισμένοι
όχι μόνον στον χρονολογικό χρόνο, ο ήλιος ανατέλλει, ο ήλιος δύει
αλλά επίσης στον ψυχολογικό χρόνο.
Επομένως ο εγκέφαλος έχει εξελιχθεί μέσω χιλιάδων ετών
και η ίδια η ιδέα
το ίδιο το θέμα για το εάν μπορεί να μπει τέλος στον χρόνο
παρακολουθείτε; - είναι μία παραλυτική διαδικασία.
Αναρωτιέμαι εάν το καταλαβαίνετε αυτό;
Είναι ένα σοκ. Το καταλαβαίνει κανείς αυτό;
Διότι πρόκειται να ρωτήσουμε σήμερα
εάν ο ίδιος ο εγκέφαλος μπορεί να είναι απόλυτα ήσυχος.
Καταλαβαίνετε;
Όχι το σώμα σας, όχι η αναπνοή σας
όχι τα μάτια και η σκέψη σας - ο ίδιος ο εγκέφαλος
που διαρκώς φλυαρεί
διαρκώς σκέφτεται γι'αυτό, για εκείνο και το άλλο.
Εάν εκείνα τα εγκεφαλικά κύτταρα μπορούν να είναι απόλυτα ήσυχα.
Επομένως πρέπει να καταλάβουμε τη φύση του χρόνου.
Δηλαδή, ψυχολογικά, εσωτερικά
είμαστε πιασμένοι σε ένα δίκτυ του χρόνου.
Πρόκειται να πεθάνω, φοβάμαι
θα είμαι, ήμουν
και θυμάμαι τα χαρούμενα πράγματα ή τα οδυνηρά πράγματα.
Κι ο εγκέφαλος λειτουργεί, ζει στον χρόνο.
Σωστά;
Μπορείτε να το δείτε αυτό στον εαυτό σας. Αυτό είναι ένα φανερό γεγονός.
Έτσι μέρος του διαλογισμού είναι να ανακαλύψουμε για τον εαυτό μας
εάν μπορεί να σταματήσει ο χρόνος.
Όχι
- δεν μπορείτε να το κάνετε
αυτό λέγοντας ότι, "Πρέπει να σταματήσει ο χρόνος"
δεν έχει κανένα νόημα.
Αλλά να κατανοήσετε την όλη δομή
και τη φύση και το βάθος αυτού του θέματος.
Σωστά;
Αυτό σημαίνει :
είναι δυνατόν
να συνειδητοποίησει ο εγκέφαλος
ότι δεν έχει κανένα μέλλον;
Καταλαβαίνετε τι λέω;
Ζούμε είτε στην απόγνωση, ή με την ελπίδα.
Σωστά;
Δεν ζείτε έτσι;
Η ελπίδα είναι μέρος του χρόνου.
Είμαι μίζερος, δυστυχισμένος, αβέβαιος, ελπίζω να είμαι ευτυχισμένος
καταλαβαίνετε;
Μέρος του χρόνου είναι αυτή η καταστρεπτική φύση της ελπίδας
ή η επινόηση των ιερέων σε όλον τον κόσμο-η πίστη.
Υποφέρετε αλλά έχετε πίστη στο Θεό, όλα είναι εντάξει.
Τα παρακολουθείτε αυτά;
Πάλι αυτό σημαίνει, η πίστη σε κάτι εμπεριέχει χρόνο.
Μπορείτε να στέκεστε - να στέκεστε με την έννοια
μπορείτε να ανεχτείτε ότι δεν υπάρχει κανένα αύριο ψυχολογικά;
Μπορείτε;
Αυτό είναι μέρος του διαλογισμού, να ανακαλύψετε
ψυχολογικά δεν υπάρχει αύριο.
Κάποτε συζητούσαμε με κάποιον αρκετά έξυπνο
αρκετά ενημερωμένο, γι'αυτό το θέμα.
Και ήταν ένα πραγματικό σοκ γι'αυτόν
όταν είπαμε:
η ελπίδα, η πίστη, η κίνηση του μέλλοντος όπως το αύριο
είναι μη υπαρκτό.
Τρομοκρατήθηκε στην ιδέα - καταλαβαίνετε, κύριε;
"Δεν θα συναντήσω αύριο, αυτόν που αγαπώ"
καταλαβαίνετε τι λέω;
Μπορεί να σας συναντήσω, πιθανότατα θα το κάνω
αλλά η ελπίδα, η ευχαρίστηση
η ανυπόμονη προσμονή σε κάτι
όλα αυτά περιλαμβάνονται μέσα στον χρόνο.
Που δε σημαίνει ότι αν δεν έχετε καμία ελπίδα
ότι απορρίπτετε την ελπίδα
που σημαίνει ότι κατανοείτε την κίνηση του χρόνου.
Εάν απορρίπτετε την ελπίδα τότε γίνεστε πικρός
τότε λέτε, "Γιατί να ζω, ποιος είναι ο σκοπός της ζωής;"
κι αρχίζουν όλες αυτές οι ανοησίες - κατάθλιψη
αγωνία να ζείτε δίχως κάτι στο μέλλον
τα καταλαβαίνετε όλα αυτά;
Επομένως πρέπει να εμβαθύνετε στο θέμα όχι λεκτικά
όχι θεωρητικά αλλά πραγματικά
για να ανακαλύψετε ψυχολογικά μέσα σας
εάν έχετε την παραμικρή αίσθηση του αύριο.
Και η επόμενη ερώτηση στο διαλογισμό είναι
εάν η σκέψη όπως ο χρόνος μπορεί να σταματήσει;
Η σκέψη, καθώς έχουμε συζητήσει πάρα πολύ γι'αυτήν
είναι σημαντική, σημαντική στη σωστή της θέση.
Αλλά δεν έχει καμία απολύτως σημασία ψυχολογικά.
Αναρωτιέμαι εάν το βλέπετε αυτό.
Θα πρέπει, πρέπει να προχωρήσω σύντομα σε αυτό.
Η σκέψη είναι η αντίδραση της μνήμης, γεννιέται από τη μνήμη.
Η μνήμη είναι εμπειρία
η εμπειρία ως γνώση αποθηκευμένη στα ίδια τα εγκεφαλικά κύτταρα.
Μπορείτε να παρακολούθησετε τον δικό σας εγκέφαλο
δεν χρειάζεται να γίνετε ειδικός
εγώ δεν είμαι, απλά παρατήρησα τον εαυτό μου πολύ προσεκτικά.
Τα εγκεφαλικά κύτταρα διατηρούν αυτή τη μνήμη.
Είναι μία υλική διαδικασία.
Δεν υπάρχει τίποτε το ιερό, τίποτε το άγιο σ'αυτό.
Κι ότι έχουμε κάνει:
πηγαίνοντας στο φεγγάρι, τοποθετώντας μία ανόητη σημαία εκεί πάνω
πηγαίνοντας στα βάθη της θάλασσας
και ζώντας εκεί
η σκέψη τα έχει δημιουργήσει όλα αυτά
την απέραντη περίπλοκη τεχνολογία και τα μηχανήματά της.
Η σκέψη είναι υπεύθυνη για όλα αυτά.
Η σκέψη είναι επίσης υπεύθυνη για όλους τους πολέμους
Σωστά;
αυτό είναι προφανές, δεν χρειάζεται καν να το αμφισβητείτε
διότι η σκέψη σας έχει διαιρέσει την Βρετανία, τη Γαλλία
την Γερμανία, την Ρωσία - παρακολουθείτε;
Και η σκέψη έχει δημιουργήσει
την ψυχολογική δομή όπως το "εγώ".
Σωστά;
Αυτό το "εγώ" δεν είναι άγιο, κάτι το θεϊκό.
Είναι απλά σκέψη που κατασκευάζει τις ανησυχίες
τους φόβους, τις ευχαριστήσεις, τη θλίψη, τον πόνο
τις προσκολλήσεις, το φόβο του θανάτου
έχει κατασκευάσει όλα αυτά που είναι το "εγώ".
Είναι αυτό το 'εγώ" με τη συνείδησή του.
Σωστά αναρωτιέμαι.
Μπορούμε να προχωρήσουμε απ'εδώ; Τα παρακολουθείτε όλα αυτά;
Η συνείδηση είναι αυτό το "εγώ".
Αυτή η συνείδηση είναι αυτό που περιέχει.
Συνείδηση, η συνείδησή σας είναι αυτό που είστε
είναι οι ανησυχίες σας, οι φόβοι σας, ο αγώνας σας
οι πληγές σας, οι ψυχολογικές
απογοητεύσεις σας, η ευχαρίστηση και τα λοιπά.
Το περιεχόμενο της συνείδησής σας είναι το περιεχόμενό της.
Σωστά;
Πάλι δεν υπάρχει τίποτε για να διαφωνήσετε,
να το κάνετε δύσκολο, είναι απλό.
Κι αυτό είναι το αποτέλεσμα του χρόνου.
Σωστά;
Πληγώθηκα εχθές, ψυχολογικά
μου είπατε κάτι σκληρό, με πλήγωσε
και είναι μέρος της συνείδησής μου.
Είχα μία ευχαρίστηση, αυτό είναι μέρος τηςκαι ούτω καθεξής.
Επομένως η συνείδηση περιλαμβάνεται μέσα στο χρόνο.
Όταν λέμε μπορεί ο χρόνος να τελειώσει
υπονοεί το συνολικό άδειασμα της συνείδησης με το περιεχόμενό της.
Αυτό υποδηλώνει.
Εάν μπορείτε να το κάνετε ή όχι, αυτό είναι ένα εντελώς διαφορετικό θέμα.
Αλλά αυτό υποδηλώνει.
Όταν ερευνάτε στο χρόνο
εάν τα αναρίθμητα στρώματα αυτής της συνείδησης
η αίσθηση, η επιθυμία κι όλα αυτά
το ένα στρώμα μετά το άλλο, η όλη δομή αυτού
εάν αυτή η συνείδηση που είναι το αποτέλεσμα του χρόνου
χθες πληγώθηκα και τα λοιπά και τα λοιπά
εάν αυτή η συνείδηση μπορεί να αδειάσει εντελώς τον εαυτό της
επομένως ο χρόνος ψυχολογικά τελειώνει.
Θέτω πρώτα αυτην την ερώτηση για να την ερευνήσετε.
Έπειτα μπορούμε να ρωτήσουμε : είναι δυνατόν;
Καταλαβαίνετε το ερώτημά μου;
Έχετε επίγνωση της συνείδησής σας - έχετε;
ξέρετε τι είστε, εάν έχετε εμβαθύνει σε αυτό επαρκώς
τουλάχιστον την τελευταία εβδομάδα μπορει να το'χετε κάνει, κάπως.
Αλλά εάν έχετε εμβαθύνει σε αυτό
θα δείτε όλα τα βάσανα, όλον αυτόν τον αγώνα
όλη αυτή τη μιζέρια, η αβεβαιότητα είναι μέρος του εαυτού σας
μέρος αυτής της συνείδησης, οι φιλοδοξίες σας, η απληστία σας
η επιθετικότητά σας, ο θυμός σας, η πικρία σας
όλα αυτά είναι μέρος αυτής της συνείδησης
που είναι η συσσώρευση από τα 1000 χθες μέχρι σήμερα.
Και ρωτάμε εάν αυτή η συνείδηση
που είναι το αποτέλεσμα του χρόνου
ψυχολογικά καθώς και σωματικά
μπορεί να αδειάσει τον εαυτό ώστε να έρθει ο χρόνος σε ένα τέλος.
Έχετε καταλάβει πρώτα την ερώτηση;
Παρακαλώ, ας πει κάποιος "ναι" ή "όχι"- (γέλια)- τουλάχιστον.
Ε: Ναι.
Κ: Μην αποκοιμιέστε.
Πρόκειται να ανακαλύψουμε εάν είναι δυνατόν.
Εάν πείτε ότι δεν είναι δυνατόν τότε έχετε κλείσει την πόρτα
τότε μπορείτε επίσης απλά να φύγετε
μην κάθεστε εδώ και χάνετε τον χρόνο σας
εάν λέτε ότι δεν είναι δυνατόν.
Κι εάν πείτε ότι είναι δυνατόν έχετε επίσης κλείσει την πόρτα.
Αλλά εάν πείτε ας ανακαλύψουμε
τότε είστε ανοιχτοί σε αυτό, ανυπομονείτε να ανακαλύψετε.
Σωστά;
Παρακαλώ δεν είναι ένα διανοητικό παιχνίδι.
Δεν είναι μία πρωινή κυριακάτικη διασκέδαση.
Ούτε είναι ένα κήρυγμα.
Θα σας πω μία ωραία ιστορία γι'αυτό.
Υπήρχε ένας ιεροκήρυκας με τους μαθητές του
και κάθε πρωί συνήθιζε να κάνει κήρυγμα
για δέκα λεπτά, ένα τέταρτο της ώρας.
Κι όλο το σαγηνευμένο ακροατήριο τον άκουγε. (γέλια)
Και μία μέρα ανεβαίνει στον άμβωνα κι αρχίζει
είχε μόλις ξεκινήσει.
Εμφανίζεται ένα πουλί, κάθεται στο
πρεβάζι του παραθύρου κι αρχίζει να τραγουδά.
Κι ο κήρυκας δεν λέει ούτε λέξη.
το πουλί, αφού τραγούδησε, πέταξε μακριά.
Λέει τότε ο ιεροκήρυκας
"Το κήρυγμα τελείωσε για σήμερα το πρωί". (γέλια)
Σωστά;
Μακάρι να το έλεγα κι εγώ αυτό! (γέλια)
Συνεπώς το ερώτημα είναι τώρα
εάν είστε αρκετά σοβαροί για να εμβαθύνετε σε αυτό:
εάν είναι δυνατόν να αδειάσετε εντελώς
το όλο περιεχόμενο του εαυτού μας
το περιεχόμενο της συνείδησής μας
αυτή η συνείδηση που'χει χτιστεί μέσω του χρόνου.
Δεν είναι δυνατόν-παρακαλώ απλά ακούστε το
δεν είναι δυνατόν να βάλετε τέλος σε ένα
από τα περιεχόμενα της συνείδησής σας
την πληγή σας, την ψυχολογική πληγή σας;
Βέβαια ξέρετε τι σημαίνει αυτό.
Οι περισσότεροι απ'εμάς έχουμε πληγωθεί ψυχολογικά
από την παιδική ηλικία: γονείς, σχολείο, ξέρετε, την όλη ύπαρξη
είμαστε πληγωμένοι.
Αυτό είναι μέρος της συνείδησής σας.
Μπορείτε να τελειώσετε εντελώς αυτήν την πληγή
να την σβήσετε ολοκληρωτικά δίχως να αφήσετε ένα σημάδι;
Μπορείτε, μπορείτε άραγε;
Εάν δώσετε προσοχή στην πληγή
εάν ξέρετε τι την προκάλεσε
και η πληγή είναι η εικόνα που'χετε για τον εαυτό σας
που'χει πληγωθεί
και να τελειώσετε αυτήν την εικόνα που είναι πληγωμένη
μπορείτε να το κάνετε αυτό εάν έχετε εμβαθύνει πάρα πολύ βαθιά.
Ή εάν είστε προσκολλημένος σε κάποιον
εάν είστε προσκολλημένος στη γυναίκα ή στον σύζυγό σας
δεν έχει σημασία τι είναι, η προσκόλληση σε μία πίστη
σε μία χώρα, σε μία αίρεση, σε μία ομάδα ατόμων και ούτω καθεξής
στον Ιησού και τα λοιπά, δεν μπορείτε εντελώς
λογικά, υγιώς, ορθολογικά να το τελειώσετε;
Διότι βλέπετε η προσκόλληση υποδηλώνει ζήλεια, ανησυχία, φόβο, πόνο
κι έχοντας πόνο προσκολλάστε όλο και περισσότερο
βλέποντας τη φύση της προσκόλλησης
η αντίληψη της προσκόλλησης είναι το άνθισμα της νοημοσύνης.
Αυτή η νοημοσύνη λέει
πόσο ανόητο το να είμαι προσκολλημένος - τελείωσε.
Το καταλαβαίνετε αυτό;
Επομένως εμβαθύνετε σε αυτό.
Ή μήπως έχετε μία ιδιαίτερη ψυχολογική συνήθεια
σκέφτεστε πάντα προς μία συγκεκριμένη κατεύθυνση.
Αυτό είναι μέρος της συνείδησής σας.
Μπορεί η σκέψη να κινηθεί μακριά από την πορεία, από το αυλάκι;
Και βέβαια μπορεί.
Άρα είναι δυνατόν-παρακαλώ ακούστε-είναι δυνατόν
να αδειάσουμε εντελώς, πλήρως το περιεχόμενο.
Τώρα εάν το κάνετε ένα-ένα, δηλαδή
την προσκόλληση, τις πληγές σας
την ανησυχία σας, και τα λοιπά, θα πάρει άπειρο χρόνο.
Δείτε τι συμπεριλαμβάνεται εάν το κάνετε ένα-ένα, θα σας πάρει χρόνο.
Έτσι παγιδεύεστε πάλι μέσα στο χρόνο. Αναρωτιέμαι εάν το βλέπετε αυτό.
Ενώ είναι δυνατόν να το αδειάσετε
δίχως να περιλαμβάνετε το χρόνο, ακαριαία, σαν σύνολο, όχι τα μέρη;
Όχι, θα σας το δείξω, μην κουνάτε το
κεφάλι σας, ή συμφωνείτε ή διαφωνείτε!
Καταλαβαίνετε το ερώτημά μου;
Όταν το κάνετε κομμάτι-κομμάτι εξακολουθείτε να περιλαμβάνετε το χρόνο.
Εάν το συνειδητοποιήσετε αυτό, εάν πραγματικά δείτε την αλήθεια αυτού
τότε δεν θα το κάνετε μερικώς.
Σωστά;
Φυσικά.
Τότε κινείστε σε ένα διαφορετικό ερώτημα που είναι :
..μπορεί να γίνει στο σύνολό του;
Δηλαδή, υπάρχει παρατήρηση αυτής της συνείδησης
που δεν είναι δική μου πραγματικά
δεν είναι η δική μου ιδιαίτερη συνείδηση
είναι η παγκόσμια συνείδηση.
Η συνείδησή μου είναι όπως η συνείδησή σας
ή η συνείδηση κάποιου άλλου, διότι υποφέρουμε
περνάμε από αγωνία, κτλ., κτλ.
Υπάρχουν μερικοί που έχουν πει " Έξω"¨
έχουν ανθίσει έξω, έχουν πάει πέρα απ'αυτό.
Αυτό είναι άσχετο.
Επομένως ρωτάμε: είναι δυνατόν
να παρατηρούμε το πράγμα στο σύνολό του
πλήρως
και στην ίδια την παρατήρηση αυτής της ολότητας
το τέλος αυτής;
Καταλαβαίνετε το ερώτημά μου;
Επομένως είναι δυνατόν να παρατηρείτε
την πληγή σας, ή την ανησυχία σας
ή την ενοχή σας ή ότιδήποτε κι αν είναι, πλήρως;
Καταλαβαίνετε το ερώτημά μου;
Ας υποθέσουμε ότι έχω ενοχές.
Νιώθω ένοχος
που δεν νιώθω, αλλά ας υποθέσουμε ότι έχω ενοχές.
Μπορώ να κοιτάξω αυτήν την ενοχή
πως εμφανίζεται, ποια ήταν η αιτία γι'αυτή
και πως τρομοκρατούμαι, και τα λοιπά
την όλη δομή της ενοχής, μπορώ να την παρατηρήσω συνολικά;
Και βέβαια μπορείτε-όχι;
Μπορείτε να την παρατηρήσετε μόνον συνολικά
όταν έχετε επίγνωση της φύσης ότι είστε πληγωμένοι.
Μπορείτε να έχετε επίγνωση αυτού και της ενοχής και τα λοιπά
όλων των ποικίλων πραγμάτων που έχουμε συσσωρεύσει
μπορείτε να έχετε επίγνωση αυτών
εάν δεν υπάρχει καμία κατεύθυνση ή
κίνητρο που να εμπεριέχεται σε αυτήν την επίγνωση.
Καταλάβατε;
Το'χετε καταλάβει αυτό; Θα το εξηγήσω, θα εμβαθύνω σε αυτό.
Ας υποθέσουμε ότι είμαι προσκολλημένος σε κάτι ή σε κάποιον:
μπορώ να παρατηρώ
ποιες είναι οι συνέπειες της προσκόλλησης
τι εμπεριέχεται στην προσκόλληση, πως προκύπτει αυτή η προσκόλληση
δεν μπορώ να παρατηρώ την όλη φύση αυτής ακαριαία;
Είμαι προσκολλημένος διότι είμαι μόνος, θέλω παρηγοριά
θέλω να εξαρτώμαι από κάποιον διότι δεν μπορώ να στέκω μόνος μου.
Χρειάζομαι συντροφικότητα
χρειάζομαι κάποιον να μου πει ότι τα πας καλά, μεγάλο αγόρι.
Χρειάζομαι κάποιον να μου κρατά το χέρι, έχω κατάθλιψη, είμαι ανήσυχος.
Επομένως εξαρτώμαι από κάποιον
κι απ'αυτήν την εξάρτηση προκύπτει η προσκόλληση
κι απ'αυτήν την προσκόλληση εμφανίζεται ο φόβος, η ζήλεια, η ανησυχία.
Σωστά;
Δεν μπορώ να παρατηρήσω την όλη φύση αυτής ακαριαία;
Βέβαια μπορείτε εάν έχετε επίγνωση
εάν ενδιαφέρεστε σε βάθος να ανακαλύψετε.
Συνεπώς λέμε ότι αντί να το κάνετε κομμάτι-κομμάτι
είναι δυνατόν να δείτε την όλη φύση και τη δομή
και την κίνηση της συνείδησης με όλα της τα περιεχόμενα.
Το περιεχόμενο δημιουργεί την συνείδηση
και είναι δυνατόν να το δείτε πλήρως.
Κι όταν δείτε την ολότητα αυτού
αποσυντίθεται.
Το ερώτημα τότε είναι-κάνουμε αυτό το ερώτημα:
εφόσον το περιεχόμενο είναι μέρος της
καθημερινότητάς μας της συνείδησής μας
κι αυτή η συνείδηση είναι η συσσώρευση μέσω του χρόνου
εάν αυτός ο χρόνος μπορεί να σταματήσει
που σημαίνει ότι υπάρχει το τέλος όλων των προσπαθειών
ξέρετε, όλα τα λοιπά αυτού, ακαριαία;
Λέμε ότι είναι δυνατόν.
Σας το έχω δείξει.
Το έχω δείξει μέσω παραδειγμάτων.
Δηλαδή
να έχετε πλήρη ενόραση στην όλη φύση της συνείδησης.
Σωστά;
Ενόραση σημαίνει, υποδηλώνει
δίχως κανένα κίνητρο, δίχως καμία ανάμνηση
απλά να έχετε στιγμιαία αντίληψη της φύσης της συνείδησης
και η ίδια η ενόραση διαλύει το πρόβλημα.
Λυπάμαι εάν έχετεΤο'χετε καταλάβει αυτό, κάπως;
Τότε μπορούμε να πάμε στο επόμενο θέμα, που είναι:
Μας απασχολεί το μέτρο.
Σωστά;
Είμαι ψηλός, είμαι κοντός.
Πρέπει να είμαι διαφορετικός απ'αυτό που είμαι.
Το μέτρο-καταλαβαίνετε;
που είναι σύγκριση, ακολουθώντας ένα παράδειγμα.
Όλη μας η τεχνολογική ανάπτυξη βασίζεται στο μέτρο.
Εάν δεν είχατε καμία μέτρηση
δεν θα μπορούσε να υπάρχει καμία τεχνολογική πρόοδος.
Που σημαίνει, η γνώση είναι κίνηση στο μέτρο.
Ξέρω, θα ξέρω.
Όλα είναι μέτρηση.
Κι αυτή η μέτρηση
έχει μετακινηθεί στο ψυχολογικό πεδίο.
Παρακολουθείστε τα αυτά κύριε.
Παρακολουθείτε;
Ε: Ναι.
Κ: Παρατηρήστε τον εαυτό σας, πως λειτουργεί,
μπορείτε να το δείτε πολύ απλά.
Κι έτσι πάντα συγκρίνουμε ψυχολογικά.
Τώρα μπορείτε να βάλετε τέλος στη σύγκριση
που είναι επίσης το τέλος του χρόνου.
Σωστά;
Μέτρο σημαίνει αναμετρώ τον εαυτό μου με κάποιον
και θέλοντας να είμαι σαν αυτό, ή όχι σαν αυτό.
Η θετική και η αρνητική διαδικασία είναι μέρος
της μέτρησης, μέσω της σύγκρισης.
Αναρωτιέμαι εάν βλέπετε;
Αρχίζετε να κουράζεστε;
Ε: Όχι.
Κ: Εμβαθύνετε για τον εαυτό σας, θα δείτε.
Άρα είναι δυνατόν να ζείτε μία καθημερινή ζωή
δίχως κανένα είδος σύγκρισης;
Συγκρίνετε δύο υλικά
ένα κοτλέ χρώμα ενάντια σε ένα άλλο κοτλέ χρώμα
αλλά ψυχολογικά, εσωτερικά
να είστε εντελώς ελεύθεροι από σύγκριση
σημαίνει να είστε ελεύθεροι από μέτρηση.
Μέτρηση είναι η κίνηση της σκέψης.
Επομένως μπορεί η σκέψη να έρθει σε ένα τέλος;
Τα παρακολουθείτε όλα αυτά;
Βλέπετε οι περισσότεροι απ'εμάς προσπαθούν να σταματήσουν τη σκέψη
-προσπαθούν να
πράγμα που είναι αδύνατον.
Μπορεί να πείτε για ένα δευτερόλεπτο "Σταμάτησα την σκέψη"
αλλά είναι εξαναγκασμός, υποχρέωση, είναι μία μορφή ρητού
"Μέτρησα ένα δευτερόλεπτο όταν δεν σκεφτόμουν".
Επομένως ρωτάμε κάτι
που όλοι οι αυθεντικοί πραγματικοί
άνθρωποι που'χουν εμβαθύνει στο θέμα
που είπαν, "Μπορεί η σκέψη να έρθει σε ένα τέλος;"
Που σημαίνει, η σκέψη που'χει γεννηθεί από το γνωστό-καταλαβαίνετε;
βέβαια η γνώση είναι το γνωστό, που είναι το παρελθόν
μπορεί αυτή η σκέψη να έρθει σε ένα τέλος;
Δηλαδή, μπορεί να υπάρξει απελευθέρωση από το γνωστό;
Καταλαβαίνετε το ερώτημά μου;
Διότι λειτουργούμε πάντα από το γνωστό
κι άρα έχουμε γίνει εξαιρετικά ικανοί
μιμητικοί, συγκρίνοντας
κι αυτή η συνεχής προσπάθεια να είμαστε κάτι.
Σωστά;
Συνεπώς μπορεί η σκέψη να έρθει σε ένα τέλος;
Η ίδια η σκέψη, όταν έχει επίγνωση του εαυτού της
γνωρίζει τα όριά της κι άρα έχει τη θέση της.
Αναρωτιέμαι εάν είστε
Τα κάνετε όλα αυτά ενώ μιλάμε;
Συνεπώς συζητήσαμε για
τη μέτρηση, τον έλεγχο
τη σπουδαιότητα των αισθήσεων και τη σωστή τους θέση
όλα αυτά είναι μέρος του διαλογισμού.
Και ρωτάμε στην συνέχεια:
όταν κάποιος έχει φτάσει σε ένα συγκεκριμένο σημείο
οι αισθήσεις μπορούν να αναπτύξουν
έξτρα αισθητήρια αντίληψη
διότι γίνονται εκπληκτικά ευαίσθητες:
η τηλεπάθεια, το να διαβάζετε τις σκέψεις των άλλων
ο έλεγχος, ποικίλες μορφές μαντείας και τα λοιπά και τα λοιπά.
Είναι ακόμη μέσα στο πεδίο των αισθήσεων.
Σωστά;
Συνεπώς δεν έχουν
τόσο κολοσσιαία σημασία που τους δίνει ο άνθρωπος.
Σωστά;
Αναρωτιέμαι εάν το βλέπετε αυτό.
Ο ομιλητής έχει περάσει απ'όλα αυτά.
Συγχωρέστε με που μιλώ προσωπικά
κάποιος έχει περάσει απ'όλα αυτά και βλέπει τον κίνδυνο αυτού
πιασμένος σε όλον αυτόν τον αισθητήριο ενθουσιασμό.
Είναι ανόητο.
Συνεπώς μέσω αυτών των πραγμάτων υπάρχουν
αναμφίβολα, αλλά είναι άσχετα.
Ρωτάμε τώρα
ένα άλλο θέμα που είναι: ο άνθρωπος πάντα αναζητά δύναμη.
Σωστά;
Οι πολιτικοί, οι ιερείς
ο καθημερινός άνδρας και η γυναίκα θέλει να κυριαρχεί
θέλει να ελέγχει, θέλει να κατέχει.
Η δύναμη έχει γίνει ιδιαίτερα σημαντική.
Οι δύο υπερδυνάμεις.
Που σημαίνει η δύναμη στα χέρια των λίγων
να υπαγορεύουν τι θα πρέπει να σκέφτονται οι άλλοι
η Χριστιανική Εκκλησία το'χει κάνει αυτό συγχρόνως εξαίσια.
Οι αιρετικοί, το βασανιστήριο, η Ιερά εξέταση κι όλα αυτά.
Να ελέγξουν τον άνθρωπο
μέσα από την προπαγάνδα, μέσω των βιβλίων, μέσω των λέξεων
μέσα από τις εικόνες, ελέγχοντάς τον μέσω του φόβου
και ανταμοιβή και τιμωρία.
Οποιαδήποτε μορφή διαφωνίας είτε βασανίζεται
απωθείται, στα στρατόπεδα συγκεντρώσεως, ή καίγεται.
Σωστά;
Αυτή είναι η ιστορία της ανοησίας του ανθρώπου
μολονότι την αποκαλεί πατριωτική, θρησκευτική.
Τώρα ρωτάμε:
είναι δυνατόν να ζούμε δίχως καμία αίσθηση δύναμης;
Καταλαβαίνετε τι λέω;
Τα παρακολουθείτε όλα αυτά, σας ενδιαφέρουν όλα αυτά;
Που σημαίνει, μπορείτε να ζείτε σε πλήρη ανωνυμία και πλήρη ταπεινότητα;
Μπορεί να έχετε ένα όνομα, μπορεί να γράψετε ένα βιβλίο
ή να μιλήσετε, όπως κάνουμε τώρα, και να΄μαστε κάπως διάσημοι
φημισμένοι, χρησιμοποιήστε όποια λέξη σας αρέσει
αλλά τίποτε πίσω απ'αυτήν.
Συνεπώς δεν ψάχνετε για δύναμη μέσω της μαντείας
μέσω της τηλεπάθειας, όλα αυτά
μπορούν να χρησιμοποιηθούν από τις κυβερνήσεις
να ελέγχουν τον καπετάνιο στο υποβρύχιο
όλοι πειραματίζονται με όλα αυτά
για όνομα του θεού έχετε επίγνωση όλων αυτών.
Και μπορεί να ζει κάποιος δίχως καμία αίσθηση δύναμης;
Ξέρετε υπάρχει μεγάλη ομορφιά σε αυτό
το να είστε εντελώς ανώνυμοι.
Κι όλος ο κόσμος ψάχνει για ταυτότητα
δύναμη
θέση.
Τώρα η επόμενη ερώτηση είναι:
μπορεί ο εγκέφαλος - παρακαλώ ακούστε το αυτό
μπορεί ό εγκέφαλος, που είναι εκατομμυρίων κι εκατομμυρίων ετών
τόσο βαριά ρυθμισμένος, τόσο γεμάτος
απ'όλα αυτά που ο άνθρωπος έχει συσσωρεύσει μέσω των αιώνων
κι άρα δρα μηχανικά κάθε στιγμή
μπορεί αυτός ο εγκέφαλος να απελευθερωθεί από το γνωστό
και μπορεί ποτέ αυτός ο εγκέφαλος, ποτέ να μη γεράσει
να γεράσει με την φυσική έννοια;
Καταλαβαίνετε για τι πράγμα μιλάω;
Δεν κάνετε αυτές τις ερωτήσεις;
Τις κάνετε;
Ίσως τις κάνετε όταν γεράσετε
όταν θα είστε κάπως υπέργηροι
όταν θα'χετε χάσει την ικανότητά σας να σκέφτεστε
όταν θα χάσετε τη μνήμη σας και τότε πείτε
"Θεέ μου, μακάρι να μπορούσα να γυρίσω πίσω και να είμαι νέος ξανά
να έχω έναν φρέσκο νου, έναν νέο νου, έναν αποφασιστικό νου"
Δεν τα ρωτάτε αυτά καμιά φορά;
Εάν ο εγκέφαλος μπορεί να χάσει το φορτίο του
και να απελευθερωθεί και ποτέ να μη φθαρεί.
Μη λέτε "Ναι" ή "Όχι", ανακαλύψτε.
Που σημαίνει - παρακαλώ ακούστε εάν θέλετε να
εάν ενδιαφέρεστε γι'αυτό
που σημαίνει να μην καταγράφετε ψυχολογικά ποτέ τίποτε.
Σωστά;
Καταλαβαίνετε;
Πότε να μην καταγράφετε την κολακεία, την προσβολή
τις διάφορες μορφές επιβολής, πίεσης, ποτέ.
Να κρατάτε την κασέτα εντελώς φρέσκια.
Τότε είναι νέα.
Αθωότητα σημαίνει έναν εγκέφαλο που δεν έχει πληγωθεί ποτέ.
Σωστά;
Αυτή είναι η αθωότητα
που δε γνωρίζει καμία μιζέρια, σύγκρουση, θλίψη, πόνο, κι όλα αυτά
που καταγράφονται στον εγκέφαλο
κι επομένως είναι πάντα περιορισμένος
γέρος, καθώς μεγαλώνει φυσικά ηλικιακά.
Ενώ εάν δεν υπάρχει καμία καταγραφή
ψυχολογικά, τότε ο εγκέφαλος γίνεται εκπληκτικά ήρεμος
εκπληκτικά νέος.
Αυτό δεν είναι μία ελπίδα, δεν είναι η ανταμοιβή (γέλια)
είτε το κάνετε και το ανακαλύπτετε
ή απλά αποδέχεστε λέξεις και λέτε
"Πόσο υπέροχο θα πρέπει να'ναι"
"Μακάρι να μπορούσα να το βιώσω"
και είστε εκτός πορείας.
Ενώ εάν το κάνετε θα ανακαλύψετε.
Έτσι ο εγκέφαλος τότε γίνεται, εξαιτίας αυτής της ενόρασης
για την οποία μιλήσαμε
εξαιτίας αυτής της ενόρασης τα
εγκεφαλικά κύτταρα υφίστανται μία αλλαγή.
Δεν κρατά πλέον τις αναμνήσεις.
Δεν είναι πλέον το σπίτι που έχει συσσωρεύσει την τεράστια αρχαιότητα.
Σωστά;
Έτσι ώστε να είναι αυτό.
Έπειτα πρέπει επίσης να κάνουμε την ερώτηση:
υπάρχει κάτι το ιερό στη ζωή;
Υπάρχει κάτι που είναι ιερό, ανέγγιχτο από τη σκέψη;
Καταλαβαίνετε το ερώτημά μου;
Παρακαλώ κατανοήστε το ίδιο το ερώτημα.
Αυτό που είναι άγιο, ιερό
τα έχουμε τοποθετήσει στις εκκλησίες ως σύμβολα
την Παρθένο Μαρία, τον Χριστό στο σταυρό.
Πηγαίνετε στην Ινδία, εκεί έχουν τις δικές τους ιδιαίτερες εικόνες
πηγαίνετε στις Βουδιστικές χώρες έχουν τις δικές τους εικόνες
κι αυτό έχει γίνει ιερό
το όνομα, το άγαλμα, η εικόνα, το σύμβολο
σε κάποια μέρη: στις εκκλησίες, στους ναούς, στα τζαμιά και τα λοιπά.
Στα τζαμιά - φυσικά δεν υπάρχει καμία εικόνα
αλλά μία ωραία γραφή, η οποία έχει γίνει επίσης μία εικόνα.
Τώρα κάνουμε μία ερώτηση: υπάρχει κάτι το ιερό στη ζωή;
Ιερό όντας αυτό που είναι αθάνατο, άχρονο
από αιωνιότητα σε αιωνιότητα
εκείνο που δεν έχει γνωρίσει καμία αρχή και κανένα τέλος
καταλαβαίνετε;
Ρωτάμε αυτό.
Μπορείτε να το ανακαλύψετε μόνον -όχι, δεν μπορείτε να το ανακαλύψετε
κανείς δεν μπορεί να το ανακαλύψει
μπορεί να έρθει όταν θα'χετε απορρίψει όλα τα πράγματα
που η σκέψη έχει κάνει ιερά
τις εικόνες, τα μουσεία, τη μουσική
τις εκκλησίες και τα πιστεύω τους,
τις τελετές τους, τα δόγματά τους
όλα αυτά είναι κατανοητά κι εντελώς απορριπτέα.
Δεν υπάρχει κανένας ιερέας, κανένας γκουρού, κανένας οπαδός.
Τότε σ'αυτήν την τρομερή ποιότητα σιωπής
μπορεί να ανακαλύψετε-σ'αυτήν τη σιωπή μπορεί να έρθει
κάτι που δεν αγγίζεται από τη σκέψη
διότι αυτή η σιωπή δεν δημιουργείται από τη σκέψη.
Έτσι κάποιος πρέπει να εξετάσει, να εμβαθύνει σε όλη τη φύση της σιωπής.
Υπάρχει σιωπή ανάμεσα σε δύο θορύβους
υπάρχει σιωπή ανάμεσα σε δύο σκέψεις
υπάρχει σιωπή ανάμεσα σε δύο νότες στη μουσική
υπάρχει σιωπή μετά τον θόρυβο
υπάρχει σιωπή όταν η σκέψη λέει, "Πρέπει να είμαι σιωπηλός"
και δημιουργεί αυτήν την τεχνητή σιωπή
και να σκέφτεται ότι αυτή είναι η πραγματική σιωπή.
Υπάρχει σιωπή όταν κάθεστε ήρεμα
κι αναγκάζετε το νου σας να είναι σιωπηλός.
Όλα αυτά είναι τεχνητές σιωπές.
Δεν είναι πραγματική
βαθιά, ακαλλιέργητη, απρομελέτητη σιωπή.
Είπαμε ότι η σιωπή μπορεί να έρθει ψυχολογικά μόνον
όταν δεν υπάρχει καμία καταγραφή.
Τότε ο νους, ο ίδιος ο εγκέφαλος είναι εντελώς
χωρίς κίνηση.
Τότε σε αυτό το μεγάλο βάθος σιωπής
όχι με παρακίνηση, όχι με καλλιέργεια, όχι με εξάσκηση
αλλά σε αυτή τη σιωπή μπορεί να έρθει αυτή η εκπληκτική αίσθηση
του απροσμέτρητου, του ανώνυμου.
Όλη αυτή η κίνηση από την αρχή μέχρι το τέλος
αυτών των ομιλιών είναι μέρος του διαλογισμού.
Τελείωσε.
Ε: (Δεν ακούγεται)
Κ: Συγγνώμη, δεν μπορείτε να κάνετε ερωτήσεις μετά απ'αυτό
Ελπίζω να ξανασυντηθούμε.
Ε: Ευχαριστώ.