Tip:
Highlight text to annotate it
X
Η οδός Marronniers 19 είναι το νέο μου σπίτι…
το νέο μου γραφείο, εδώ και ένα χρόνο.
Μερικές φορές αναρωτιέμαι αν βρίσκομαι πιο πολύ εδώ…
παρά στο σπίτι μου.
Έχω ένα χαμόγελο στο πρόσωπο…
όταν έρχομαι εδώ το πρωί.
Σκέφτομαι ότι είναι ένα υπέροχο κτίριο…
ένα υπέροχο εργοστάσιο που στεγάζει μια εξαιρετική ομάδα.
Εμείς σχεδιάσαμε αυτές τις εγκαταστάσεις, είναι το δικό μας εργοστάσιο.
Και αυτό είναι φανταστικό.
Είναι το αρχηγείο της Κόκκινης Στρατιάς.
Όλα συλλαμβάνονται, σχεδιάζονται και κατασκευάζονται εδώ.
Κοίταζα αυτό το μέρος με θαυμασμό…
πριν γίνω μέλος της ομάδας.
Δεν είναι μια ομάδα, είναι μια μεγάλη οικογένεια. Οι μηχανικοί και οι τεχνικοί…
είναι μαζί μας 11 χρόνια. Μεγαλώσαμε μαζί.
Έχει καταλάβει μεγάλο μέρος του εργασιακού και του προσωπικού μου βίου.
Στις 7, οι Βερσαλλίες ζωντανεύουν.
Σε λίγες ημέρες…
το Πρωτάθλημα Ράλι του 2012 θα ξεκινήσει, με το Ράλι του Μόντε Κάρλο.
Στα συνεργεία της Citroën Racing γίνονται οι τελευταίες ετοιμασίες…
για μια πολύ έντονη και φορτισμένη σεζόν.
Οι μηχανικοί συναρμολογούν τα DS3 του WRC…
που θα οδηγήσουν τα πληρώματα της ομάδας.
Οι οκτώ φορές Παγκόσμιοι Πρωταθλητές από το 2004…
Sébastien Loeb και Daniel Elena, επιδιώκουν τον ένατο συνεχόμενο τίτλο.
Μαζί τους και οι Φινλανδοί…
Mikko Hirvonen και Jarmo Lehtinen.
οι μεγαλύτεροί τους αντίπαλοι κατά τις τελευταίες σεζόν.
Μόλις συναρμολογηθούν και ελεγχθούν τα αυτοκίνητα…
στη μικρή πίστα, δίπλα στο εργοστάσιο του Satory, φορτώνονται στα φορτηγά.
Αναχώρηση για το Valence, στην περιοχή του Drôme, για την αρχή της σεζόν.
Οδός Marronniers 19. Στα παρασκήνια μιας θρυλικής ομάδας.
Μετά από απουσία 3 ετών από το ημερολόγιο του WRC…
το Ράλι του Μόντε Κάρλο έκανε τη μεγάλη του επιστροφή.
Για τον Μονεγάσκο Daniel Elena είναι το κλείσιμο ενός κύκλου.
Αυτό το ράλι ήταν μέρος της παιδικής μου ηλικίας.
Πέρασα πολλά βράδια ακούγοντας στο ραδιόφωνο…
ένα πρόγραμμα που λεγόταν «Οι Νύχτες του Τουρινί»…
με τον Bernard Spendler στο RMC.
Στην αρχή είχαμε μηχανές και μετά πηγαίναμε με αυτοκίνητο.
Πάντα ακολουθούσαμε το Ράλι του Μόντε Κάρλο.
Και ήταν επίσης το πρώτο μου ράλι…
στο Παγκόσμιο Πρωτάθλημα, ως οδηγός, το 1997.
Είναι πολύ συναισθηματικό για εμένα αφού διεξάγεται στη χώρα μου.
Στο Antraigues-sur-Volane, στην καρδιά του Drôme…
το Ράλι του Μόντε Κάρλο ήταν και εκεί πολυαναμενόμενο.
Στο εστιατόριό της, η οικογένεια Jouanny ετοίμασε…
εκατοντάδες τάρτες μήλου που θα προσφερθούν στους διαγωνιζόμενους…
καθώς περνούν μπροστά από το εστιατόριο.
Είναι μια παράδοση 40 ετών.
Ξεκίνησε το 1966. Ολόκληρη η ομάδα της Alpine εμφανίστηκε…
με έναν οδηγό, τον Jean-Claude Andruet. Ήταν ο πρώτος οδηγός που ήρθε στο εστιατόριο.
Είχε αδυναμία στα γλυκά.
Του άρεσαν οι πάστες και λάτρευε τις τάρτες.
Αργότερα, το ράλι περνούσε από το εστιατόριο Remise.
Η ομάδα της Alpine πάντα σταματούσε εδώ για να πάρει…
μια μικρή τάρτα και να πιεί μεταλλικό νερό.
Για αυτούς, το La Remise έχει μια ιστορία.
Γι’ αυτό συγκινήθηκα λίγο σήμερα.
Όταν ο Loeb και ο Elena σταμάτησαν στο σημείο ελέγχου, μπροστά στο La Remise…
μπόρεσαν να γευτούν αυτές τις γλυκές τάρτες χωρίς να υπολογίζουν θερμίδες.
Το πρώτο DS3 WRC είχε τον ταχύτερο χρόνο στην πρώτη ειδική.
Αν και για λίγο ηγείτο της κούρσας ο Jari-Matti Latvala…
ο Loeb πέρασε μπροστά όταν ο Φινλανδός βγήκε εκτός δρόμου.
Το 80ο Ράλι Μόντε Κάρλο κάλυψε με το παραπάνω τις προσδοκίες.
Με ομίχλη, κρύο και παγετό…
η επιλογή ελαστικών ήταν δύσκολη για όλους.
Οι Loeb, Elena και η Citroën Racing χρησιμοποίησαν…
όλη την εμπειρία τους σε τέτοιες συνθήκες για να πετύχουν άλλη μια νίκη.
Από την πρώτη ειδική αναρωτιέται κανείς ποιος θα τα βάλει μαζί τους.
Πάντα μου άρεσε να ξεκινώ με μια νίκη.
Και έχω νικήσει πολλές φορές, όταν πρώτο ράλι είναι αυτό του Μόντε Κάρλο.
Όταν το πρώτο ράλι της σεζόν έγινε στη Σουηδία και δεν νίκησα…
μερικοί είπαν ότι δεν θα τα πήγαινα καλά.
Δεν είχα κερδίσει το πρώτο ράλι της σεζόν.
Τι συνέβαινε; Ήταν σκέτη καταστροφή!
Τελικά, απλώς δεν κέρδισα στο πρώτο ράλι…
επειδή ήταν στη Σουηδία και δεν έχω πολλές νίκες εκεί.
Αλλά σίγουρα το να ξεκινάς με μια νίκη είναι καλό κίνητρο.
Σίγουρα ο Sébastien Loeb δεν το θυμάται…
αλλά ήταν μια Citroën αυτή που νίκησε στο Ράλι του Μόντε Κάρλο, το 1959.
Πενήντα χρόνια πριν το WRC, το DS δεν ήταν μόνο το επίσημο αμάξι…
του στρατηγού Ντε Γκωλ, αλλά ήταν και ένα εξαιρετικό αυτοκίνητο αγώνων.
Με την είσοδο αυτοκινήτων της σε αγώνες…
η Citroën χρησιμοποιούσε ήδη τους αγώνες ως τρόπο δοκιμής τεχνολογικών της καινοτομιών.
Ένας από τους θρυλικούς οδηγούς της εταιρίας…
ο Philippe Wambergue θυμάται το αυτοκίνητό του.
Το DS21 διέθετε υδραυλικό ημιαυτόματο κιβώτιο ταχυτήτων.
Δεν ξέρω γιατί, αλλά ήταν ένα αμάξι που μου άρεσε και τα πήγαινε καλά σε αγώνες.
Έφερνε καλά αποτελέσματα.
Μεταξύ των εταιριών που είχαν αυτοκίνητα ικανά να λάβουν μέρος σε ένα πρωτάθλημα…
δηλαδή η Renault, η Peugeot και Citroën…
…αν μείνουμε στις γαλλικές εταιρίες… το DS ήταν επαναστατικό.
Διέθετε υδρο-πνευματική ανάρτηση…
η οποία ήταν πολύ αποτελεσματική σε ανώμαλους δρόμους.
Νομίζω ότι η Citroën ήταν πάντα λίγο πιο μπροστά…
στις τεχνικές της λύσεις.
Μετά το DS, η Citroën συνέχισε την ανάμειξή της στους αγώνες, με τα SM και CX.
Αλλά στις αρχές του 1980, ο μηχανοκίνητος αθλητισμός μπήκε στη σύγχρονη εποχή.
Όταν μπήκαν πολλές ομάδες στο χώρο, με μεγάλους προϋπολογισμούς…
ξαφνικά έγινε μια "έκρηξη".
Καταρχήν, επειδή διακυβεύονταν πολλά.
Εμφανίστηκαν νέοι οδηγοί…
φιλόδοξες εταιρίες και χορηγοί. Όλα αυτά σήμαιναν…
ότι ο μηχανοκίνητος αθλητισμός άλλαξε δραματικά.
Με τον ερχομό του Group B…
η Citroën εστίασε στο διάσημο Visa 1000 Pistes.
Αυτό το ελαφρύ τετρακίνητο, θα συγκινούσε μια ολόκληρη γενιά οδηγών.
Παρουσιάστηκε το Group B…
και το Visa της Citroën κυκλοφόρησε την κατάλληλη στιγμή.
Αλλά η εταιρία σκεφτόταν ήδη να αναπτύξει…
ένα ακόμα πιο ισχυρό όχημα για να τα βάλει με τα Audi και το Peugeot 205 T16.
Η περίοδος που ακολούθησε ήταν λίγο επώδυνη.
Ακολούθησε το BX 4TC…
το οποίο έκανε το ντεμπούτο του στο Μόντε Κάρλο, το 1986.
Οδηγοί ήταν οι Jean-Claude Audruet και ο Philippe Wambergue.
Αλλά αυτή η περιπέτεια δεν είχε διάρκεια…
και η Citroën αποσύρθηκε μετά από μερικούς αγώνες.
Η εταιρία έκανε τη μεγάλη της επιστροφή στους διεθνείς αγώνες, το 1990…
με την εισαγωγή του ZX σε αγώνες ράλι.
Το 1992, ο Pierre Lartigue πέτυχε την πρώτη του μεγάλη νίκη…
με τη Citroën, στο Ράλι Παρίσι-Μόσχα-Πεκίνο.
Είκοσι χρόνια μετά, θυμάται ακόμα πολύ καθαρά αυτή την εμπειρία.
Ήταν μια πραγματική περιπέτεια.
Ξεκινήσαμε μετά την πτώση του Τοίχους του Βερολίνου…
την κατάρρευση του κομμουνισμού στο Ανατολικό Μπλοκ…
και την αρχή της διάλυσης της Σ. Ένωσης.
Αυτές οι χώρες είχαν ξεκινήσει να ανοίγονται.
Από μια ανθρώπινη οπτική γωνία, ήταν κάτι εξαιρετικό.
Χάρη στον αγώνα Παρίσι-Μόσχα-Πεκίνο που οργάνωσε ο René Metge…
βιώσαμε κάποιες πραγματικά μαγικές και αξέχαστες στιγμές.
Δεν θα μπορούσαμε να είχαμε διασχίσει την Κίνα χωρίς αυτό το ράλι.
Οι άνθρωποι ήταν πολύ ευγενικοί και ζεστοί.
Πολλοί φορούσαν ακόμα σακάκια Μάο.
Τότε υπήρχε ακόμα η παλιά Κίνα.
Ήταν πολύ διαφορετικά, σε σχέση με σήμερα. Σαν τη μέρα με τη νύχτα.
Ήταν μια απίστευτη περιπέτεια.
Οδηγούσαμε επί ένα μήνα. Ξεκινήσαμε την 1η Σεπτεμβρίου…
και φτάσαμε στο Πεκίνο στο τέλος του Σεπτέμβρη.
Όλοι ήταν κουρασμένοι, αλλά κυρίως χάρη σε αυτή τη νίκη…
η Citroën κατάφερε να συνεχίσει. Ήταν εκπληκτικό.
Η συμμετοχή της Citroën σε ράλι συνεχίστηκε μέχρι το τέλος της σεζόν του 1997.
Μετά τη συλλογή 4 τίτλων Ντακάρ και 5 παγκόσμιων τίτλων…
η εταιρία ήταν έτοιμη για νέες προκλήσεις.
Με το Xsara Kit-Car η ομάδα δεν χρειάστηκε πολύ για να βρεθεί στους πρώτους.
Το 1999, οι Philippe Bugalski και Jean-Paul Chiaroni…
νίκησαν στο Ράλι Καταλονίας και στο Γύρο της Κορσικής.
Αυτό ήταν ένα δυνατό κίνητρο…
για τη συμμετοχή της Citroën στο Παγκόσμιο Πρωτάθλημα.
Με μια αλλαγή προς την τετρακίνηση…
και έναν υπερτροφοδοτούμενο κινητήρα, το Xsara έγινε όχημα WRC.
Και εκείνη την περίοδο, ένας ντροπαλός νέος…
άρχισε να κερδίζει τη θέση του στην ομάδα.
MARIE-PIERRE ROSSI - Υπεύθυνη επικοινωνίας Η πρώτη φορά που τους γνώρισα…
τον Sébastien και τον Daniel, επειδή τους γνώρισα ταυτόχρονα…
ήταν για μια δοκιμαστική διαδρομή με το Saxo.
Τότε τους γνώρισα για πρώτη φορά.
Ήταν και οι δυο πολύ ντροπαλοί. Ο Daniel ίσως λίγο λιγότερο εκείνη την εποχή.
Αλλά ο Seb έμοιαζε πολύ συνεσταλμένος εκείνη την περίοδο.
JEAN-PAUL CHIARONI - Συνοδηγός P. Bugalski Νομίζω ότι πρώτη φορά γνωριστήκαμε...
στο ράλι του Σαν Ρέμο, το 2001. Έμενε στο ίδιο ξενοδοχείο με εμάς.
Μας έκανε συνέχεια ερωτήσεις. Δεν σταματούσε με τίποτα.
Ένα βράδυ, θέλαμε να πάμε για φαγητό κάπου ήσυχα…
Για να είμαι ειλικρινής, τον αποφεύγαμε. Δεν ήταν αστείο πια και σκεφτήκαμε…
«θα έρθει να φάει μαζί μας και θα μας ενοχλεί πάλι με ερωτήσεις.»
Αυτή ήταν η πρώτη φορά που τον γνώρισα.
Πάντως ήταν μια ευχάριστη γνωριμία.
DIDIER CLEMENT - Αρχιμηχανικός S. Loeb Το τελικό βήμα έγινε στις δοκιμές…
σε χωμάτινο δρόμο, όταν όλη η ομάδα, μαζί με τον Jean-Claude Vaucard…
είδαν πώς οδηγούσε.
Ο Jean-Claude του έκανε τότε αυτό που πίστευε…
ότι ήταν η καλύτερη φιλοφρόνηση για έναν οδηγό.
Είπε στον Sébastien «Μου θυμίζεις τον Salonen».
Εννοούσε ότι η οδήγηση του Seb…
και οι αγωνιστικές του γραμμές ήταν πολύ καθαρές και ακριβείς…
και ότι ήταν ικανός για εξαιρετικά επιτεύγματα.
Για εμένα, αυτό που ξεχωρίζει πιο πολύ ήταν το Ράλι του Μόντε Κάρλο, το 2003.
Ξέραμε ήδη ότι ο Seb ήταν εξαιρετικός οδηγός και πολύ ταλαντούχος.
Ήταν το πρώτο ράλι της σεζόν με τους Carlos (Sainz) και Colin (McRae) στην ομάδα μας.
Είχαμε δυο παγκόσμιους πρωταθλητές που ήξεραν τι έκαναν.
Και ο Seb τους νίκησε και τους δυο στο πρώτο ράλι.
Η Citroën πήρε τις πρώτες τρεις θέσεις. Με εντυπωσίασε πολύ.
Συχνά περιγράφω μια συγκεκριμένη σκηνή.
Θυμάμαι να περπατώ από το Γραφείο Τύπου προς το χώρο της ομάδας.
Υπήρχαν άνθρωποι όπου και αν κοίταζες.
Ήταν από τις πρώτες φορές που είχα δει τόσους να ενδιαφέρονται για την εταιρία…
την ομάδα και τους οδηγούς μας.
Και σκέφτηκα… «Δουλεύω για τους Rolling Stones!»
Όλοι ξέρουμε τη συνέχεια της ιστορίας.
Οι Sébastien Loeb και Daniel Elena δεν θεωρούνταν πλέον "αουτσάιντερ".
Μαζί, έγιναν το σημείο αναφοράς…
καθώς ήταν το πλήρωμα που έσπασε όλα τα ρεκόρ του WRC.
Με το Xsara, το C4 και μετά, το DS3 WRC, πέτυχαν 76 νίκες…
και εννιά παγκόσμιους τίτλους, μεταξύ 2004 και 2012.
Αυτό το εκπληκτικό πλήρωμα βοήθησε επίσης τη Citroën…
να κερδίσει 8 παγκόσμιους τίτλους κατασκευαστή μέχρι σήμερα.
Ο 24χρονος Thierry Neuville μεγάλωσε βλέποντας…
τα επιτεύγματα του Sébastien Loeb.
Μια νέα άφιξη στη φετινή ομάδα της Citroën Racing αυτή τη σεζόν…
ο νεαρός Βέλγος δεν χρειάστηκε να το σκεφτεί όταν προσκλήθηκε να ρίξει μια ματιά…
σε μερικά μοντέλα-μύθους της εταιρίας, συνοδευόμενος από δυο θρυλικούς οδηγούς.
-Αυτό είναι το πετάλι των φρένων; -Μοιάζει με μικρό μανιτάρι.
-Αυτό είναι το πετάλι των φρένων; Ναι. -Απλώς το αγγίζεις και…
Και τα φρένα κλειδώνουν τους τροχούς;
Όχι, δουλεύουν πολύ καλά. Μπορείς να ελέγξεις το φρενάρισμα.
Το Visa 1000 Pistes…
Με εξέπληξε η ευελιξία του και το πόσο εύκολα οδηγείται.
Αλλά δεν υπάρχει χειρόφρενο.
Να και το αμάξι σου.
Με αυτό κερδήθηκε το Ράλι Παρίσι-Μόσχα-Πεκίνο.
Ήταν ο τελευταίος αγώνας με κίτρινα διακριτικά στο αμάξι γιατί, μετά από αυτό…
απαγορεύτηκαν οι διαφημίσεις τσιγάρων. Μετά από εκείνο το ράλι…
όλα τα αμάξια ήταν κόκκινα.
Φτιάχτηκε για μικρόσωμους οδηγούς.
Εγώ είμαι σχεδόν 1,80!
-Εδώ υπάρχει χειρόφρενο, αλλά… -Ναι, αλλά δεν το χρησιμοποιούσα.
Κάποια στιγμή, στο τέλος μιας ειδικής, γινόταν ένας γάμος.
Αυτό συνέβη στη Μογγολία. Ο γαμπρός κάθισε στη θέση μου κι εγώ έφυγα με τη νύφη.
Αλήθεια;
-Δεν έχω οδηγήσει ποτέ αυτό το αμάξι. -Είναι φανταστικό.
Κάθεσαι άνετα εκεί;
Ναι, είναι το κατάλληλο μέγεθος για εμένα.
-Βλέπεις καλά; -Δεν υπάρχει πρόβλημα.
Ξέρω αυτό το αμάξι πολύ καλύτερα.
Βλέπουμε την εξέλιξη των αυτοκινήτων…
που μας οδήγησε σε αυτό. Φτάσαμε στο τέλος.
Πλέον υπάρχουν πολλά ηλεκτρονικά συστήματα, αλλά όλα σχεδιάστηκαν πολύ καλά…
ώστε να μπορούν να αντικατασταθούν όποτε είναι αναγκαίο.
Ο τρόπος συναρμολόγησής τους…
Επιστρέφουμε στη σεζόν του 2012…
που συνεχίστηκε στους παγωμένους δρόμους της σουηδικής υπαίθρου.
Έχοντας κολλήσει σε ένα ανάχωμα χιονιού, στην αρχή της ειδικής…
ο Sébastien Loeb σύντομα έπαψε να είναι διεκδικητής της νίκης.
Οι πιθανότητες νίκης της Citroën βασίζονται στον Mikko Hirvonen…
που διαγωνιζόταν σε μια από τις αγαπημένες του επιφάνειες.
Είχε μια φανταστική μονομαχία με τον Latvala.
Με διαφορά δευτερολέπτων, οι δυο αντίπαλοι έφτασαν στα όριά τους.
Ελαφρά λιγότερο άνετος, όταν το χιόνι έδωσε τη θέση του στον πάγο…
ο Mikko έπρεπε να αρκεστεί στη δεύτερη θέση, αλλά ήταν θέμα χρόνου να νικήσει.
Ο Mikko βρισκόταν ακόμα σε περίοδο προσαρμογής…
και αυτό έπαιξε σημαντικό ρόλο.
CEDRIC MAZENQ - Αρχιμηχανικός Μ. Hirvonen Στη Σουηδία ήταν ακόμα άπειρος με το DS3.
Πιστεύουμε, και πιστεύω, πως αν το Ράλι της Σουηδίας…
ξαναγινόταν σήμερα, ο Mikko θα νικούσε.
Μετά τα πρώτα δυο χειμερινά ράλι…
το πρωτάθλημα διέσχισε τον Ατλαντικό, για να βρεθεί στο Μεξικό.
Όπως συμβαίνει κάθε χρόνο…
η κοινότητα του WRC χαιρόταν πολύ που επέστρεφε…
στην πόλη του Guanajuato.
Ως μνημείο παγκόσμιας κληρονομιάς της UNESCO…
η παλιά πόλη ορυχείων προσέφερε το σκηνικό για την εκκίνηση του αγώνα.
Όπως συμβαίνει συχνά, ο Jari-Matti Latvala ξεκίνησε πολύ γρήγορα…
έχοντας το προβάδισμα, μπροστά από δυο οδηγούς της Citroën.
Όταν, όμως, ο Φινλανδός συνάντησε προβλήματα…
τα δυο DS3 WRC ανέκτησαν τις δυο πρώτες θέσεις.
Παρά τη μαχητικότητα του Mikko…
ο Seb διεύρυνε διαρκώς τη διαφορά τους.
Ένα δευτερόλεπτο εδώ, δυο δευτερόλεπτα εκεί… Ο Loeb απέδειξε ότι ήταν πιο γρήγορος.
Το μεσημέρι του Σαββάτου, ο Yves Matton έδωσε οδηγίες…
στους οδηγούς να διατηρήσουν τη θέση τους…
διασφαλίζοντας την πρώτη διπλή νίκη για τη σεζόν.
Αν και ήταν λογικό να απογοητευτεί…
ο Mikko Hirvonen δέχτηκε την απόφαση του επικεφαλής της Citroën Racing.
Ήξερα από την αρχή ότι ο Sébastien ήταν το κύριο πρόσωπο της ομάδας…
με τους 8 παγκόσμιους τίτλους του.
Το ήξερα ότι μπορεί να συνέβαινε, αλλά έβλεπα το μέλλον.
Η ομάδα ήταν νέα για εμένα και ανακάλυπτα το αυτοκίνητο.
Ήμουν έτοιμος να μείνω στο παρασκήνιο για να βρω τη θέση μου στην ομάδα…
και να εξοικειωθώ με το αμάξι.
Το πιο σημαντικό ήταν να αποδείξω ότι μπορούσα να ακολουθήσω…
πολύ κοντά στον Sébastien. Κατά κάποιο τρόπο, αν η ομάδα πρέπει…
να μας δώσει κάποιες εντολές, αυτό για εμένα σημαίνει…
ότι πέτυχα το στόχο μου, να κάνω καλό χρόνο.
Με τον Loeb νικητή και τον Hirvonen δεύτερο, η Citroën έκανε την καλύτερη δυνατή αρχή…
στη μεγάλη σειρά των έξι ράλι σε χωμάτινες επιφάνειες.
Στην Πορτογαλία, όμως, τα πράγματα άλλαξαν.
Την πρώτη ημέρα, ο Sébastien Loeb και ο Daniel Elena…
εγκατέλειψαν, καθώς βγήκαν από το δρόμο.
Ο Seb και ο Daniel έσπασαν κάθε ρεκόρ…
συμπεριλαμβανόμενου και αυτού της αξιοπιστίας.
Με λιγότερες από 10 αποχωρήσεις σε 150 ράλι…
όπου αγωνίστηκαν με ένα Citroën…
οι δυο τους παραμένουν ψύχραιμοι σε τέτοιες δύσκολες στιγμές.
Πλέον, το θεωρώ μέρος των αγώνων.
Δεν κατηγορώ τον εαυτό μου για αυτό πια.
Προσπαθώ να το ξεχνάω γρήγορα. Αυτό συμβαίνει συχνά.
Απλώς προχωράω παρακάτω.
Όταν είσαι στην αρχή της καριέρας σου και προσπαθείς να δείξεις ποιος είσαι…
να χτίσεις το όνομά σου, είναι διαφορετικά.
Ξέρω ότι δεν έχω βγει τόσες φορές εκτός δρόμου στην καριέρα μου.
Είναι μέρος των αγώνων.
Είναι χαζό. Ο Daniel είπε «δεξιά», εγώ πήγα αριστερά, το βράδυ, σε ένα λόφο.
Σκέφτεσαι ότι ήταν ανόητο, αλλά πρέπει να το αποδεχτείς.
Στο φετινό Ράλι Πορτογαλίας…
υπήρξαν έντονες βροχοπτώσεις που οδήγησαν σε πολλές εγκαταλείψεις.
Υπό τέτοιες συνθήκες, όταν το βασικό είναι να κρατήσεις το αμάξι σου στο δρόμο…
η αξιοπιστία των Mikko Hirvonen και Lehtinen αποδείχθηκε ανεκτίμητη.
Οι Φιλανδοί ανέβηκαν στο βάθρο του νικητή…
προς μεγάλη χαρά όλης της ομάδας.
Αλλά λίγες ώρες μετά, το δεύτερο DS3 WRC αποκλείστηκε στον τεχνικό έλεγχο.
Ακόμα βλέπω αυτή την εικόνα, στο τέλος του ράλι.
X. MESTELAN-PINON - Τεχνικός διευθυντής Ο Mikko ήταν με τον πατέρα και τα παιδιά του.
Όλοι ήταν πολύ ευτυχισμένοι, ήταν φανταστικά.
Όταν μου τηλεφώνησε ο Cédric, ήμουν στο ξενοδοχείο.
Αυτός ήταν στον τεχνικό έλεγχο. Είπε ότι υπήρχε ένα πρόβλημα με τον συμπλέκτη.
Αρχικά σκέφτηκα ότι ήταν κάποιο λάθος.
Μετά συνειδητοποιήσαμε ότι υπήρχε όντως ένα πρόβλημα.
Βάσει του συγκεκριμένου ανταλλακτικού και της πιστοποίησής του…
κατάλαβα αμέσως ότι θα είχαμε σοβαρό πρόβλημα.
Το αίσθημα ντροπής… ναι, αυτή τη λέξη θα χρησιμοποιούσα…
που νιώσαμε, αντικαταστάθηκε γρήγορα από αποφασιστικότητα να δράσουμε…
για να βεβαιωθούμε ότι δε θα ξανασυνέβαινε.
Όλοι εξέτασαν τι είχε συμβεί και το θετικό είναι ότι το ξεπεράσαμε γρήγορα.
Στο επόμενο ράλι κερδίσαμε και κατά κάποιο τρόπο μας βοήθησε.
Είχαν κάθε λόγο να είναι θυμωμένοι, αλλά ως πραγματικοί κύριοι…
ο Mikko και ο Jarmo έμειναν ενωμένοι με τη νέα τους οικογένεια.
Ξέρουμε ότι είναι ένα ομαδικό άθλημα. Μπορεί να κάνουμε ένα λάθος εμείς…
Μπορεί να γίνει ένα λάθος από τους μηχανικούς…
Η ομάδα μπορεί να κάνει ένα λάθος στην κατασκευή του αυτοκινήτου.
Υπάρχει έντονη δραστηριότητα και είναι μέρος του παιχνιδιού.
Εφόσον εμπλέκονται άνθρωποι, συμβαίνουν και λάθη.
Απλώς πρέπει να το συνειδητοποιήσουμε και να μη μένουμε εκεί…
ώστε να προχωρήσουμε και να μάθουμε από τα λάθη μας.
Πριν φτάσουν στην Κόρντομπα, για το Ράλι Αργεντινής…
τα πληρώματα της Citroën σταμάτησαν στο Μπουένος Άιρες για μερικές ημέρες.
Το πρόγραμμα περιλάμβανε μια επίδειξη στους δρόμους της πρωτεύουσας…
δραστηριότητες προώθησης και λίγη ξεκούραση…
σε ένα πρόγραμμα που πλέον έχει γίνει παράδοση.
Το ράλι ξεκίνησε με φρενήρεις ρυθμούς.
Με διαρκή βελτίωση, ο Mikko Hirvonen δυσκόλεψε τον Sébastien Loeb.
Οι δυο οδηγοί της Citroën τερμάτισαν πρώτοι και δεύτεροι, κατά την πρώτη μέρα…
με διαφορά ενός δέκατου του δευτερόλεπτου!
Την επόμενη, ο Seb θα βγει ξεκάθαρα μπροστά…
ενώ οι αντίπαλοί του έμεναν πίσω.
Ο Daniel Elena θυμάται με νοσταλγία το ράλι.
Στην Αργεντινή μού κάνουν πάντα εντύπωση τα τεράστια πλήθη.
Κατασκηνώνουν δίπλα στους δρόμους, τρώνε, πίνουν και κοιμούνται με το ράλι.
Δεν κουνιούνται από τη θέση τους.
Κατασκηνώνουν στους λόφους για δυο ή τρεις ημέρες.
Το καλύτερο σημείο για εμένα είναι το La Cumbre…
όταν οδηγάς ανηφορικά, στις φουρκέτες.
Η μυρωδιά του ψητού φαγητού μπαίνει στο αμάξι…
και θες να σταματήσεις για να φας λίγο λουκάνικο μαζί τους. Είναι μαγικό!
Μετά τη διπλή νίκη, το WRC επέστρεψε στην Ευρώπη, στο Ράλι Ακρόπολης.
Την πρώτη μέρα εκτυλίχθηκε μια δυνατή μάχη στις πρώτες θέσεις…
με διαφορά δευτερολέπτων για τους Loeb, Latvala, Hirvonen και Solberg…
στους ελληνικούς χωμάτινους δρόμους.
Τη δεύτερη ημέρα, ο Jari-Matti Latvala εγκατέλειψε…
αλλά ο Petter Solberg συνέχισε να πιέζει τον Sébastien Loeb.
Την Κυριακή, ο Νορβηγός εγκατέλειψε το ράλι…
καθώς διέλυσε έναν τροχό του.
Στο ράλι, όμως, τίποτα δεν έχει τελειώσει πριν τον τερματισμό.
Η αδρεναλίνη στη Citroën ανέβηκε όταν το No.1 DS3 WRC…
δήλωσε ότι σταμάτησε λίγα χιλιόμετρα από τον τερματισμό.
Παρά το ελαστικό που τρύπησε…
οι Sébastien Loeb και Daniel Elena κράτησαν το προβάδισμα…
αλλάζοντας το ελαστικό σε λίγο περισσότερο από ένα λεπτό.
Βγήκα από το αμάξι, έπιασα το πιστόλι αέρος…
και έτρεξα στον τροχό, για να βγάλω τα παξιμάδια.
Ο Daniel πήδηξε έξω και πήγε στο πορτ-μπαγκάζ.
Άρπαξε το γρύλο, μού τον πέταξε, και έβγαλε τη ρεζέρβα.
Δεν είναι τίποτα περίπλοκο.
Είναι θέμα οργάνωσης και προετοιμασίας της ομάδας.
Σε μερικά αμάξια, η ρεζέρβα είναι πίσω και ο γρύλος είναι στις πόρτες.
Πρέπει να τα ανοίξεις όλα.
Σχεδιάσαμε ένα σύστημα στο αμάξι…
ώστε το ελαστικό να αλλάζει το συντομότερο δυνατό.
Στον τερματισμό, οι Seb και Daniel κερδίζουν…
40’’ μπροστά από τον δεύτερο Hirvonen.
Το πρώτο μέρος της σεζόν τελειώνει στη Νέα Ζηλανδία.
Μετά από ένα ταξίδι 20.000 χλμ…
το σώμα πρέπει να προσαρμοστεί και να ξεπεράσει το jet lag.
Ο Mikko Hirvonen και ο Thierry Neuville το αντιμετώπισαν με το δικό τους τρόπο.
Ήρθε η σειρά του ράλι…
στο αναμφισβήτητα πιο όμορφο τοπίο του κόσμου.
Τον Ιούνιο είναι χειμώνας στην άλλη πλευρά του κόσμου.
Η επιλογή ελαστικών…
η οποία βασιζόταν στον καιρό, ήταν κρίσιμη.
Η Citroën πήρε τη σωστή απόφαση για την εκκίνηση του ράλι.
Ο Mikko Hirvonen πήρε το προβάδισμα νωρίς, μπροστά από τον Sébastien Loeb.
Αλλά ο Seb πίεσε και κατάφερε να πάρει την πρωτιά, στην τελευταία ειδική.
Οι δυο οδηγοί της Citroën συνέχισαν τη μονομαχία και στη δεύτερη ημέρα.
Ο Loeb έμεινε μπροστά, αλλά δεν ξέφυγε από τον Hirvonen.
Πίσω, οι αντίπαλοι είχαν μεγάλη διαφορά…
με τον τρίτο οδηγό να απέχει ενάμιση λεπτό.
Ο Yves Matton έδωσε εντολή στους οδηγούς του να εξασφαλίσουν μια διπλή νίκη.
Ήταν σημαντικό να τους αφήσουμε να τρέξουν ως αντίπαλοι.
Δεν θέλαμε να πιστέψει ο Mikko πως όποτε προηγούμαστε…
YVES MATTON - Επικεφαλής Citroën Racing ...και έβγαινε μπροστά ο Seb, αυτό θα ήταν το τέλος.
Επίσης ήταν σημαντικό να τρέξουν σε αυτές τις γρήγορες ειδικές…
ώστε να προετοιμαστούν για τη Φινλανδία. Όπως σας είπα ήδη…
στο Satory, αν όλα συνεχίσουν να πηγαίνουν καλά…
μέχρι αύριο το βράδυ, δεν νομίζω να υπάρχουν εντολές προς τους οδηγούς στη Φινλανδία.
Μετά από επτά ράλι, τα αποτελέσματα ήταν εντυπωσιακά.
Με νίκες σε πέντε ράλι, ο Sébastien Loeb έχει σημαντικό προβάδισμα…
στο Παγκόσμιο Πρωτάθλημα…
αλλά δεν ήταν αρκετό για να τον κάνει να ελαττώσει την πίεση.
Ποτέ δεν είμαι σίγουρος. Πάντα έχω αμφιβολίες.
Τα πράγματα είναι συχνά ευνοϊκά για εμάς.
Δεν μπορούμε να παραπονεθούμε για την καλή τύχη που είχαμε.
Αλλά όταν βλέπεις όσα γίνονται…
και όσα πρέπει να συμβούν για να νικήσεις σε ένα ράλι…
δεν μπορείς απλώς να σκέφτεσαι «Θα κερδίσουμε, το Πρωτάθλημα είναι δικό μας.»
Πάντα μπορεί να πάει κάτι στραβά.
Παρόλα αυτά, απολαμβάνουμε μια περίοδο όπου όλα πάνε καλά…
και νιώσαμε πάλι άνετοι με το αμάξι στο χώμα. Στην αρχή της σεζόν περάσαμε μια περίοδο…
όπου είχαμε κάποιες αμφιβολίες για το αμάξι.
Δεν ήταν απόλυτα έτοιμο.
Αντιδράσαμε κάνοντας κάποιες αλλαγές…
στις ρυθμίσεις, για την Αργεντινή, και κάναμε μερικές ακόμα στην Ελλάδα.
Δεν έγινε κάποια ριζική αλλαγή…
αλλά το αμάξι έκανε ένα άλμα εμπρός ως προς την απόδοσή του.
Έτσι, για άλλη μια φορά, ήμασταν οι ταχύτεροι…
και τερματίσαμε στις δυο πρώτες θέσεις, σε κανονικές αγωνιστικές συνθήκες.
Μετά τη νίκη σε έξι από τα οκτώ ράλι…
ο Sébastien Loeb είχε ήδη σημαντικό προβάδισμα στην κατάταξη του Πρωταθλήματος.
Επί χρόνια, οι φίλαθλοι αναρωτιόντουσαν…
τι κάνει τον Loeb τόσο δυνατό οδηγό.
MARC GERMAIN - Οστεοπαθητικός Καταλήξαμε ότι είχε τη δυνατότητα να προσαρμόζεται…
στους περιορισμούς και την πίεση που αντιμετώπιζε σε κάθε περίπτωση.
Όσο αυξάνονταν οι δυσκολίες…
τόσο περισσότερο πίεζε το σώμα του για να βρει τη λύση…
χωρίς να το σκεφτεί.
Ουσιαστικά δεν έχει κάποιο όριο.
Αυτό έχει σχέση με κάτι που μου είπε πριν πολύ καιρό.
«Όταν φτάνω στο όριο, ανοίγεται ένα νέο πεδίο για εμένα.»
Όταν φτάνει στο όριο, έχει την ικανότητα…
να βρίσκει την απάντηση στη «βιβλιοθήκη» του…
και έτσι δεν είναι ποτέ έξω από τα νερά του.
Αυτό το βελτιώνουμε με τη χρήση ειδικών ασκήσεων.
Για παράδειγμα, αν θέλουμε να βελτιώσουμε την ετοιμότητα, εστιάζουμε στην όραση.
Έχουμε συστήματα με LED, τα οποία πρέπει να σβήσεις.
Μπορεί να είναι μπροστά ή πίσω σου…
αλλά το ίδιο ισχύει σχεδόν για τα πάντα.
Απλώς πρέπει να δημιουργήσεις μια νευρολογική επανάληψη…
δηλαδή να δημιουργήσεις το πείραμα.
Μόλις το δημιουργήσεις και έχει γίνει κατανοητό…
απλώς πρέπει να εξασκηθείς για να γίνεις πιο γρήγορος.
Η δύναμη του Sébastien Loeb βρίσκεται…
στην απίστευτα ακριβή και «καθαρή» οδήγησή του.
Δουλεύει σε αυτά τα χαρακτηριστικά εδώ και πολλά χρόνια.
Με τη δεύτερη θέση στον 24ωρο αγώνα του Le Mans, το 2006…
ο Loeb είχε επίσης την ευκαιρία να δείξει το ταλέντο του οδηγώντας μια Formula 1…
κατά τις δοκιμές που οργάνωσε η Red Bull Racing.
Μάλλον δεν είναι σύμπτωση ότι πλέον οι κορυφαίοι οδηγοί WRC…
προπονούνται σε πίστες για να τον φτάσουν…
σε ράλι με άσφαλτο, όπως αυτά της Γαλλίας, της Γερμανίας ή της Καταλονίας.
Η οδήγηση ενός WRC σε άσφαλτο, αν και διαφέρει…
από αυτή ενός μονοθέσιου, απαιτεί τις ίδιες συνήθειες…
τις ίδιες αντιδράσεις και τα ίδια αντανακλαστικά.
Η θεωρία εφαρμόζεται καλύτερα όταν εξασκείσαι στην πίστα.
Τυχόν λάθη μεγεθύνονται και φαίνονται οι ικανότητες ενός οδηγού.
Χρησιμοποιώντας τα δεδομένα που συλλέγουμε, προσπαθούμε να το αναπαράγουμε στα ράλι…
για να βελτιωθεί ο οδηγός.
Από τη δική μου οπτική γωνία…
όσον αφορά στον Mikko, ήταν πολύ χρήσιμο.
Είναι εύκολο να εντοπίσεις τα προβλήματα, με τα δεδομένα που συλλέγοντα στην πίστα.
Μπορείς να επανεξετάσεις τα πάντα.
Έχουμε διαφορετικά εργαλεία από αυτά των ράλι…
όπου, κατά τη διάρκεια δοκιμών, οι συνθήκες διαφέρουν πολύ.
Μια ειδική είναι μεγαλύτερη από το γύρο μιας πίστας.
Καμία στροφή δεν είναι ίδια. Εδώ, παίρνεις 50 φορές την ίδια στροφή…
και βλέπεις εύκολα την πρόοδό σου.
Αυτό είναι το νόημα και ελπίζω να το ξανακάνουμε.
Ήταν η σειρά των Mikko Hirvonen και Thierry Neuville…
να βιώσουν τη συγκίνηση ενός μονοθέσιου, στην πίστα του Le Mans.
Έχοντας υπόψη τις διαφορές μεταξύ μια πίστας μερικών χιλιομέτρων…
και μιας ειδικής με μεταβλητές συνθήκες…
οι οδηγοί της Citroën αναγνώρισαν πού μπορούν να βελτιώσουν την οδήγησή τους.
Σε βοηθά να κατανοήσεις και να δοκιμάσεις διαφορετικούς τρόπους οδήγησης…
και φρεναρίσματος.
Μπορούμε να φρενάρουμε πιο αποτελεσματικά.
Αλλά στο ράλι είναι πιο περίπλοκο, καθώς όλες οι στροφές διαφέρουν.
Δεν υπάρχουν ξεκάθαρα σημεία φρεναρίσματος.
Ήταν πολύ λογικό στην πίστα, αλλά όχι τόσο εύκολο στο ράλι.
Κρατάμε σημειώσεις στις ειδικές. Δεν ξέρουμε απ’ έξω τους δρόμους…
και επίσης υπάρχουν πέτρες.
Αν και στο μυαλό μου δεν το πιστεύω…
και θέλω να τον εμποδίσω, ο Seb θέλει να σταματήσει.
Θέλει να σταματήσει στο τέλος της χρονιάς.
Θα συνέβαινε, αργά ή γρήγορα. Μετά από χρόνια υποθέσεων και φημών…
η απόσυρση των Sébastien Loeb και Daniel Elena άρχισε να παίρνει μορφή στα μέσα της χρονιάς.
Πριν συνεχιστεί το πρωτάθλημα στη Φινλανδία…
το πιο επιτυχημένο πλήρωμα όλων των εποχών φαίνεται ότι το είχε αποφασίσει.
Τι έχει μείνει να αποδείξω στα ράλι; Όχι πολλά, από ό,τι φαίνεται.
Έχω ήδη κατακτήσει 8 παγκόσμιους τίτλους και ελπίζω στον ένατο φέτος.
Αλλά είτε είναι 8, 9 ή 10, δεν θα επηρεαστεί πολύ η υπόλοιπη καριέρα μου.
Αλλά αν ξεκινήσω κάποιου άλλου είδους αγώνες…
και κάνω κάτι άλλο, δεν μπορώ να περιμένω μέχρι να φτάσω τα 50.
Αυτή τη στιγμή σκέφτομαι…
αν θα συνεχίσω τα ράλι ή όχι, ζυγίζοντας τα υπέρ και τα κατά.
Τον χρόνο που περνάμε σε δοκιμές, αναγνωρίσεις, ταξίδια…
και τα ρίσκα που παίρνουμε όταν αγωνιζόμαστε, πρέπει να τα συγκρίνω….
με τη χαρά που μου δίνουν τα ράλι, αλλά ξέρω ότι κάποτε θα σταματήσω.
Ξέρω ότι είμαι ακόμα γρήγορος, αλλά κάποτε πρέπει να προχωράς.
Έχουμε παιδιά. Η Dorine ρωτά διαρκώς για εμένα.
Μετά το Ράλι Γερμανίας θα γίνει δέκα ετών.
Αυτά τα 10 χρόνια πέρασαν πολύ γρήγορα. Το ίδιο και με τη Romane, που είναι 6 ετών.
Τώρα θα μπορούμε να περάσουμε λίγο περισσότερο χρόνο μαζί.
Σίγουρα θα είναι παράξενο να μην είμαι μέσα στο αμάξι.
Η συγκίνηση, η αδρεναλίνη, και το να μην είμαι διαρκώς στο 100%.
Ο Sébastien Loeb μπορεί να αποφάσισε να αφήσει τα ράλι…
αλλά δεν σκοπεύει να εγκαταλείψει γενικά τους αγώνες.
Πάντα ήμουν πιο πολύ οδηγός αγώνων, παρά υπεύθυνος ομάδας…
και θέλω να συνεχίσω να αγωνίζομαι. Ίσως χρειάζομαι μια νέα πρόκληση…
ακόμα και αν δεν είναι στην ίδια κλίμακα με το WRC.
Θέλω να αγωνιστώ σε διαφορετικό είδος αγώνων, με νέες προκλήσεις.
Υπάρχουν κάποιες ιδέες που έχουν ακουστεί.
Συζητάμε τις διάφορες επιλογές.
Θα δούμε τη γνώμη έχει και η διοίκηση της Citroën.
Πρέπει να σκεφτούμε όλες τις εναλλακτικές.
Και για να είμαι ειλικρινής, δεν είναι πολλές.
Έχουμε πολλούς όρους που πρέπει να τηρηθούν.
Ψάχνουμε για μεγάλες διοργανώσεις…
υψηλού επιπέδου, που να μπορούν να προσφέρουν…
καλή αναλογία προβολής-κόστους.
Είναι πολλοί οι όροι!
Όσον αφορά στους αγώνες, η μόνη σοβαρή πρόταση…
προς το παρόν είναι το WTCC.
Εξετάζουμε τι μπορούμε να κάνουμε μαζί σε αυτή την κατηγορία.
Δεν ξέρω ακόμα πότε θα μπορούμε να μπούμε στο πρωτάθλημα. Ίσως γίνει κάτι το 2014…
αλλά προς το παρόν δεν έχει παρθεί κάποια απόφαση.
Παράλληλα, η Citroën Racing πρέπει να εξασφαλίσει το μέλλον της βρίσκοντας χορηγούς.
Ενώ αρχικά συμμετείχε με ένα DS3 WRC που οδήγησε ο Nasser Al-Attiyah το 2012…
η συνεργασία με το Κατάρ υποτίθεται ότι θα διευρυνόταν μετά το 2013.
Αλλά αυτή τη στιγμή οι διαπραγματεύσεις…
έχουν σχεδόν ολοκληρωθεί με έναν νέο εταίρο.
Θα έλεγα ότι το Άμπου Ντάμπι ανταποκρίθηκε πιο γρήγορα από όλους.
Από το Ράλι Ακρόπολις ως σήμερα…
έλαβα ένα έγγραφο από το Άμπου Ντάμπι…
που περιλαμβάνει ένα σημαντικό χρηματικό ποσό…
καθώς και ξεκάθαρους και ακριβείς όρους.
Το Ράλι της Φινλανδίας είναι για το WRC ό,τι και το Μονακό για τη F1.
Είναι η νίκη την οποία ονειρεύεται κάθε οδηγός και ομάδα.
Επί πολλά χρόνια, δεν απείχαμε ιδιαίτερα από αυτό.
Είχαμε μια σειρά καλών επιδόσεων στη Σουηδία και τη Φινλανδία…
πριν κερδίσουμε στη Φινλανδία.
Αλλά δεν είχαμε βρει αυτό το κάτι…
που χρειάζεσαι για να νικήσεις σε ένα τέτοιο ράλι.
Τελικά καταλάβαμε τι έπρεπε να κάνουμε για να δημιουργήσουμε…
ένα αμάξι ικανό να νικήσει στη Φινλανδία, το 2008.
Μάθαμε από τα λάθη που κάναμε το 2007.
Έχοντας νικήσει το 2008 και 2011…
ο Sébastien Loeb δεν φοβάται πια κανέναν σε αυτό το ιδιαίτερο έδαφος.
Με το ίδιο αμάξι, ο Mikko Hirvonen ήταν αποφασισμένος να διεκδικήσει…
μια δεύτερη νίκη στην πατρίδα του.
Αλλά και πάλι, τον τελευταίο λόγο είχε ο Sébastien Loeb.
Ο Loeb προηγήθηκε ελαφρά το βράδυ της Πέμπτης…
με μια διαφορά που ο Mikko δεν κατάφερε ποτέ να κλείσει.
Ήμουν βέβαιος ότι θα τον περνούσα.
Η διαφορά δεν ήταν σημαντική, μπορούσα να την καλύψω, αλλά…
έκανα λάθος. Ο Sébastien είναι πραγματικά πολύ καλός.
Έχει μεγάλη εμπειρία στη Φινλανδία.
Πιστεύω ότι μείωσα τη διαφορά στα 3’’, αλλά αυτό ήταν όλο.
Ήμουν πολύ κοντά του σε όλο τον αγώνα, αλλά δεν ήταν αρκετό.
Κατά τη γνώμη μου, οδήγησα άψογα. Δεν έκανα λάθη και ένιωθα απόλυτα άνετα.
Ένιωθα ήρεμος, με αυτοπεποίθηση…
Πρώτη φορά ένιωθα τόσο σίγουρος στη Φινλανδία.
Κι όμως, ο Mikko και ο Jarmo δοκίμασαν τα πάντα…
για να νικήσουν στην πατρίδα τους. Το Σάββατο, το ράλι ολοκληρώθηκε…
με τη θρυλική ειδική Ouninpohja, με μέση ταχύτητα, 130 χλμ/ώρα.
Καλώς ήρθατε στην Ouninpohja!
Δεν περιγράφεται.
Όταν όλα κυλούν τέλεια στην Ouninpohja, είναι μια μοναδική αίσθηση…
που μοιράζομαι με τον Mikko.
Όταν διαβάζω τις σημειώσεις και είμαι συγκεντρωμένος…
νιώθω σαν να βλέπω μια ταινία.
Διαβάζω τις σημειώσεις αρκετά νωρίς, ώστε να αντιδράσει.
Είναι σαν να έχω μια εικόνα του τι ακολουθεί μετά τη στροφή.
Είναι λίγο σαν να βλέπεις το μέλλον.
Είναι αδύνατο να περιγράψω αυτή την αίσθηση, είναι απίστευτο.
Δεν συγκρίνεται με τίποτα άλλο. Μόνο εγώ, ο Mikko και το αυτοκίνητο.
Θα μπορούσε κανείς να πει ότι γινόμαστε ένα. Δεν είναι δυο οδηγοί και ένα αμάξι.
Όταν όλα είναι τέλεια, είμαστε μια οντότητα.
Αν και πέτυχαν χρόνο ρεκόρ στην ειδική, οι Φινλανδοί έχασαν για 6’’.
Αυτός ήταν ο τέταρτος διπλός τερματισμός της σεζόν…
για την ομάδα, και ο πρώτος σε αυτό το θρυλικό ράλι.
Από πολύ μικρός, ονειρευόμουν να γίνω οδηγός ράλι.
Όταν ήμουν 5-6 ετών, ο πατέρας μου ήταν ακόμα οδηγός.
Έτρεχε σε εθνικά ράλι, στη Φινλανδία. Από τότε ήθελα να τρέξω σε ράλι.
Οδήγησα για πρώτη φορά όταν ήμουν 5.
Ήμουν μια σταλιά. Είχα πολλά μαξιλάρια…
για να μπορώ να φτάσω τα πετάλια. Ξεκίνησα με το Fiat της μητέρας μου…
σε μια παγωμένη λίμνη. Τότε ήταν η πρώτη φορά.
Ο Mikko Hirvonen αγαπά τα ράλι από μικρός.
Αλλά δεν είναι ο μόνος που νιώθει έτσι στη Φινλανδία.
Το χόκεϊ επί πάγου είναι μάλλον το πιο δημοφιλές σπορ στη Φινλανδία.
Όλα τα αγόρια θα παίξουν χόκεϊ κάποια στιγμή.
Τα μηχανοκίνητα σπορ βρίσκονται στη δεύτερη θέση.
Έχω πολλούς φίλους, συνομήλικους ή λίγο μεγαλύτερους, που αγαπάνε τα αυτοκίνητα.
Υπάρχουν ομάδες που οργανώνουν αγώνες σε παγωμένες λίμνες.
Άρχισα να διαγωνίζομαι στα 15 μου, στο Rallycross Junior.
Πιο πριν, οδηγούσα μόνο σε παγωμένες λίμνες και γύρω από το σπίτι.
Επί τρία χρόνια οδηγούσα στην κατηγορία Junior.
Όταν πήρα το δίπλωμα οδήγησης, στα 18 μου, άρχισα να συμμετέχω σε ράλι στη Φινλανδία.
Σιγά-σιγά άρχισα να εξελίσσομαι.
Οι Φινλανδοί όχι μόνο τρελαίνονται για τα ράλι…
αλλά επίσης στηρίζουν πολύ τους νέους οδηγούς…
ώστε να φτάσουν στα υψηλότερα επίπεδα του αθλήματος.
Όπως άλλοι πριν από αυτόν, και πολλοί που θα ακολουθήσουν…
ο Mikko επωφελήθηκε από αυτή τη στήριξη.
Το 2001, έτρεχα στο Πρωτάθλημα Φινλανδίας.
Ήταν η δεύτερή μου σεζόν και διεκδικούσα τον τίτλο ως την τελευταία ειδική.
Προς το τέλος, έσκασε το λάστιχο και τερμάτισα δεύτερος. Δεν το περιμένατε;
Μετά από αυτό τον αγώνα, με κάλεσε κάποιος που οργάνωνε δοκιμές…
κοντά στο Jyväskylä. Ήμουν ένας από τους τέσσερις οδηγούς που κάλεσε.
Ήταν η πρώτη μου επαφή με τον Timo Jouhki, που σήμερα είναι ο μάνατζέρ μου.
Ήταν ο μάνατζερ των καλύτερων Φινλανδών οδηγών…
του Tommi Mäkinen, του Juha Kankkunen… όλων.
Πήγα σε εκείνη τη δοκιμή…
όλα πήγαν πολύ καλά. Ο Timo άρχισε να με υποστηρίζει και να με βοηθά…
στην καριέρα μου. Από το τέλος του 2001…
σχεδιάζω την καριέρα μου και προσπαθώ να προχωρήσω.
Με επτά Παγκόσμιους Πρωταθλητές από το 1977…
η Φινλανδία είναι η πιο επιτυχημένη χώρα στο WRC.
Αυτή η επιτυχία βασίζεται σε μεγάλο βαθμό…
στο έδαφος στο οποίο τρέχουν οι Φινλανδοί, με τα διάσημα άλματά του.
Ο Mikko, ο οποίος επιδιώκει το Πρωτάθλημα μετά από τέσσερις φορές στη δεύτερη θέση…
μας μίλησε για μερικά από τα μυστικά του.
Βρισκόμαστε στη Φινλανδία, σε έναν κλασικό χωμάτινο δρόμο.
Είναι αρκετά φαρδύς και την επιφάνεια εδώ την αποκαλούμε…
«άσφαλτο της υπαίθρου». Είναι πολύ καλά πατημένο χώμα…
και προσφέρει εξαιρετική πρόσφυση, αν είναι καθαρή…
αλλά, αν υπάρχουν χαλίκια, γίνεται πολύ ολισθηρή.
Είμαστε σε μια παλιά διάσημη ειδική…
που έχει χρόνια να χρησιμοποιηθεί.
Λέγεται Humalamäki. Είναι πολύ γρήγορη, με μεγάλα άλματα.
Οι καλές γραμμές είναι πολύ σημαντικές για το Ράλι της Φινλανδίας…
επειδή είναι πολύ γρήγορο. Οι δρόμοι είναι φαρδιοί…
και θυμίζουν λίγο F1. Πρέπει να έχεις πάντα τέλειες γραμμές…
για να κάνεις καλούς χρόνους χωρίς να ανοίγεσαι πολύ…
και να έχεις πάντα αρκετή ταχύτητα βγαίνοντας από τη στροφή.
Πρέπει να χρησιμοποιείς όλο το δρόμο και να είσαι πάντα στην εσωτερική…
αλλά παράλληλα να σκέφτεσαι και τα άλματα.
Το είδος του άλματος μπορεί να επηρεάσει…
την κίνηση του αμαξιού στον αέρα. Αν είναι απότομο άλμα…
θα «κλωτσήσει» λίγο και θα πας πιο ψηλά.
Αν είναι μια πιο ομαλή καμπύλη, θα κινηθεί πιο ήρεμα το αμάξι.
Εξαρτάται από την ταχύτητά σου κατά το άλμα.
Αυτό είναι το πιο δύσκολο.
Σε δοκιμαστικές διαδρομές, δεν ξεπερνάμε τα 80 χλμ/ώρα.
Αλλά καθώς οι διαδρομές είναι πολύ γρήγορες, στο ράλι μπορούμε να φτάσουμε…
τα 150 ή 180 χλμ/ώρα. Τα άλματα είναι πολύ εντυπωσιακά.
Μερικές φορές στρίβεις το αμάξι πριν το άλμα.
Σε μερικά σημεία περνάς πάνω από το εσωτερικό χαντάκι του δρόμου…
ευθυγραμμιζόμενος με το δρόμο.
Από μια άποψη, είναι φυσιολογικό. Αυτούς τους δρόμους χρησιμοποιούμε…
στα ράλι της Φινλανδίας.
Και ο Sébastien είναι πολύ γρήγορος στη Φινλανδία.
Όσο πιο πολύ έρχεσαι εδώ, τόσο κερδίζεις εμπειρία.
Δεν είναι μόνο οι Φινλανδοί γρήγοροι σε αυτές τις διαδρομές.
Ίσως αποκτήσουμε ένα πλεονέκτημα με τις νέες ειδικές.
Κυρίως επειδή υπάρχουν πολλά άλματα και απαιτείται τεχνική οδήγηση.
Για μένα, η καλύτερη αίσθηση είναι…
να είσαι με ένα αμάξι στον αέρα, ενώ κινείσαι πλάγια. Είναι αυτό που προτιμώ.
Μετά από έξι ράλι σε χώμα…
το WRC επέστρεψε σε άσφαλτο, στη Γερμανία.
Ο Seb και Daniel διατηρούν το ρεκόρ νικών…
σε αυτό το ράλι, όντας νικητές εδώ οκτώ φορές από το 2002 ως το 2010.
Περιττό να πούμε ότι ξεκίνησαν ως φαβορί.
Όπως έχει συμβεί συχνά σε αυτή τη σεζόν…
οι καιρικές συνθήκες και η επιλογή ελαστικών έκριναν τον αγώνα.
Αλλά ο Loeb με τον Elena συνέχισαν να είναι πρώτοι σε όλες τις ειδικές.
Δεν υπήρχε ανταγωνισμός στις όχθες του ποταμού Mosel.
Μετά την Αργεντινή, την Ελλάδα, τη Νέα Ζηλανδία και τη Φινλανδία…
ο Seb διεύρυνε το προβάδισμά του με την πέμπτη συνεχόμενη νίκη του.
Στη συνέχεια, το WRC διέσχισε τη Μάγχη, για το Ράλι Μ. Βρετανίας.
Οι εξαιρετικά ολισθηροί δρόμοι δυσκόλεψαν τα DS3 WRC.
Ο Jari-Matti Latvala ήταν ο ταχύτερος και τελικά πέτυχε τη δεύτερη νίκη της σεζόν.
Αφού προσπέρασε τον Petter Solberg, κοντά στον τερματισμό…
ο Seb ήταν ικανοποιημένος με το αποτέλεσμα.
Όταν είσαι δεύτερος, δεν είναι ήττα.
Σε αντίθεση με όσα έλεγαν πολλοί δημοσιογράφοι…
δεν μπορείς να κερδίζεις πάντα.
Δεδομένου του πρωταθλήματος και των συνθηκών…
η δεύτερη θέση ήταν ένα καλό αποτέλεσμα.
Είναι μια επιφάνεια που ταιριάζει στη Ford και τον Latvala.
Δεν είναι απαραίτητο να νικάμε παντού.
Από άλλους θεωρήθηκε ήττα, αλλά εγώ το θεωρώ καλό αποτέλεσμα.
Η δεύτερη και πέμπτη θέση των Loeb και Hirvonen στο Cardiff…
απέκλεισε όλους τους άλλους οδηγούς από τον τίτλο.
Με το προβάδισμά του, ο Sébastien Loeb μπορούσε να αρχίσει να σκέφτεται…
ότι ο ένατος τίτλος του δεν απείχε πολύ.
Το μέλλον της Citroën Racing και του Sébastien Loeb…
έγινε πιο ξεκάθαρο το καλοκαίρι.
Υπάρχουν δυο πλευρές. Πρώτα είναι η επιβεβαίωση της συνεργασίας με το Άμπου Ντάμπι.
Θα μας επιτρέψει να επιδιώξουμε το δικό μας πρόγραμμα WRC…
βασιζόμενοι στην επένδυση που κάναμε τα τελευταία 10 χρόνια στο πρωτάθλημα.
Η δεύτερη πλευρά αφορά την επιθυμία του Seb να γίνει πρεσβευτής της Citroën…
και την επιθυμία της Citroën να συνεχίσει να σχετίζεται…
με την εικόνα του Seb. Είναι ένα πολύ καλό δίδυμο.
Είναι ξεκάθαρο ότι ο Seb θέλει να αγωνιστεί σε πίστα.
Για την εταιρία, θα άξιζε να επενδύσει στο WTCC.
Το μισό WTCC παρακολουθείται εκτός Ευρώπης, σε αγορές οι οποίες, εν καιρώ…
μπορεί να γίνουν ελκυστικές για την εταιρία.
Η ανακοίνωση του προγράμματος της Citroën για το 2013 έγινε στην Έκθεση Παρισιού.
Η επιλογή της εταιρίας να κάνει την ανακοίνωση σε μια τόσο μεγάλη εκδήλωση…
δείχνει τη σημασία που δίνει στα μηχανοκίνητα αθλήματα.
Η ανάμειξή μας στα μηχανοκίνητα αθλήματα έπαιξε μεγάλο ρόλο…
FRÉDÉRIC BANZET - Γεν. Διευθ. Citroën …στη μεταμόρφωση της εικόνας της Citroën εδώ και 10 χρόνια.
Αν δείτε πού βρισκόταν η Citroën στα τέλη της δεκαετίας του '90…
ήμασταν σε άσχημη θέση. Οι μόνοι που αγόραζαν Citroën…
ήταν οι παλιοί μας πελάτες.
Η Citroën είχε χάσει την επαφή με αυτά που της είχαν χαρίσει…
την ταυτότητά της, δηλαδή την καινοτομία και τη δημιουργικότητα.
Έχει γίνει εξαιρετική δουλειά στα αυτοκίνητα.
Η γκάμα αυτοκινήτων της Citroën μεταμορφώθηκε.
Δουλέψαμε πολύ πάνω στην εικόνα της εταιρίας…
αλλά είμαι πεπεισμένος ότι η ανάμειξή μας στους αγώνες έπαιξε και αυτή το ρόλο της.
Ήμασταν απίστευτα τυχεροί…
που είχαμε τον Sébastien Loeb στην ομάδα μας. Έχει καλύτερη εικόνα…
και είναι πιο γνωστός από κάθε άλλο οδηγό ράλι.
Γενικά, εκτός του μηχανοκίνητου αθλητισμού, κανείς δεν ξέρει…
το ονόματα των οδηγών αγώνων, αλλά όλοι ξέρουν τον Sébastien Loeb.
Ήμασταν απίστευτα τυχεροί, επειδή η ιστορία του και οι επιτυχίες του…
συνδέθηκαν με τη Citroën.
Και ακόμα δεν έχουμε φτάσει στο τέλος. Λίγα λεπτά πριν ανακοινώσει τα σχέδιά του…
που εξέπληξαν πολλούς από τους παρόντες, ο Sébastien Loeb ήταν εμφανώς ενθουσιασμένος.
Μου αρέσει πολύ η ιδέα. Αυτή τη στιγμή, οι αγώνες ράλι…
είναι ό,τι καλύτερο στους αγώνες, από άποψη ικανότητας οδήγησης, συγκινήσεων…
και αυτοσχεδιασμού.
Οδηγώ σε ράλι εδώ και πολλά χρόνια. Έχω κατακτήσει κάθε τίτλο που υπάρχει.
Το να ξεκινώ ένα νέο πρόγραμμα με τη Citroën, την ομάδα με την οποία…
κέρδισα κάθε έπαθλο στα ράλι, είναι η ιδανική λύση.
Από τη μια θέλω να χαλαρώσω και να σταματήσω να τρέχω σε ράλι…
από την άλλη, δε θέλω να αποσυρθώ τελείως από τους αγώνες.
Είναι μια νέα πρόκληση, με διαφορετικό τρόπο οδήγησης.
Έχω πολλά να μάθω, όπως και η Citroën.
Αλλά είναι συναρπαστικό να υπάρχει κάτι νέο, σαν αυτό.
Με το μέλλον τους σχεδιασμένο, ο Sébastien Loeb και η Citroën Racing…
μπορούν να ασχοληθούν με το πιο σημαντικό διήμερο της χρονιάς.
Αν και απέμεναν ακόμα τρία ράλι, οι παγκόσμιοι τίτλοι…
ήταν κοντά, για την Κόκκινη Στρατιά, στο Ράλι Γαλλίας.
Από τότε που το Ράλι Αλσατίας αντικατέστησε τον Γύρο της Κορσικής…
το ενδιαφέρον για τον αγώνα έφτασε σε νέα επίπεδα.
Εκατοντάδες χιλιάδες φίλαθλοι συρρέουν για να επευφημήσουν το συμπατριώτη τους.
Την πρώτη χρονιά, δεν ξέραμε τι ακριβώς να περιμένουμε.
Πίστευα ότι θα είχαμε τουλάχιστον τόσους θεατές όσους και στη Γερμανία.
Αλλά τα μεγέθη στα οποία έχει φτάσει είναι απίστευτα.
Προφανώς, υπήρχε σημαντική πίεση για τον Seb και τη Citroën…
αλλά όλοι στην ομάδα προσπάθησαν να ξεχάσουν κάθε περισπασμό.
Από την αρχή των δοκιμών μέχρι την απονομή, προσπαθούμε να εκτονώσουμε…
την ένταση σκεπτόμενοι ότι είναι ένα ράλι σαν όλα τα άλλα…
για να μην σκεφτόμαστε τι διακυβεύεται.
Το πιο δύσκολο που πρέπει να αντιμετωπίσουμε…
είναι το πλήθος του κόσμου και των δημοσιογράφων. Είναι σκέτη κόλαση.
Η μόνη στιγμή που νιώθεις καλά στο Ράλι Γαλλίας είναι όταν κάθεσαι…
στο αμάξι, με το κράνος σου. Κανείς δεν σε ενοχλεί εκεί!
Μπορείς να συγκεντρωθείς πλήρως στη δουλειά σου και στις ειδικές.
Μόλις μπήκε στο αμάξι και φόρεσε το κράνος, ο Seb ήταν απλά αήττητος.
Υπό τις επευφημίες των οπαδών του, πήρε τον έλεγχο του ράλι από τα πρώτα στάδια.
Στο τέλος, ήταν ένα συνηθισμένο ράλι…
εκτός από τη βροχή της τελευταίας ημέρας. Δεν ήταν πολύ δυνατή…
αλλά μας δυσκόλεψε ως προς τα ελαστικά, όμως είχαμε αρκετά μεγάλο προβάδισμα.
Αν και ο Seb και Daniel νίκησαν εύκολα, οι Thierry Neuville και Nicolas Gilsoul…
σημείωσαν πολύ καλούς χρόνους.
Αν και οδήγησαν με εντυπωσιακή ταχύτητα…
σε δύσκολες διαδρομές, όπως της Ν. Ζηλανδίας και της Φινλανδίας…
όπου οι Βέλγοι δεν σημείωσαν επιτυχία…
στην Αλσατία, τίποτα δεν μπορούσε να τους σταματήσει, καθώς τερμάτισαν τέταρτοι…
πίσω από τον Mikko και τον Jarmo.
Αυτό θα παρέμενε το καλύτερό τους αποτέλεσμα για τη σεζόν.
Τα πήγα πολύ καλά στο Ράλι Γαλλίας…
επειδή είχα διαγωνιστεί ξανά το 2010, και ήξερα τη διαδρομή.
Επίσης είχα προετοιμαστεί καλά. Το ράλι είναι σε άσφαλτο…
και νιώθω πολύ πιο άνετα εκεί, παρά σε χώμα.
Οι συνθήκες ήταν λίγο δύσκολες, όπως συνηθίζεται στους δρόμους του Βελγίου.
Καθώς ξεκινούσα στο Βελγικό Πρωτάθλημα, έμαθα να καθυστερώ το φρενάρισμα…
σε λασπωμένους δρόμους, για να στρίβω καθαρά και να γκαζώνω πάλι γρήγορα.
Η ένταση εκτονώθηκε όταν το DS3 WRC Νο. 1 διέσχισε τη γραμμή τερματισμού ως νικητής.
Ξαφνικά, όλη η ομάδα ξέσπασε σε πανηγυρισμούς.
Χαίρομαι που βλέπω ότι ακόμα κερδίζει η ομάδα που έστησα.
GUY FRÉQUELIN - Πρώην επικεφ. Citroën Sport Παραμένει μια δεμένη ομάδα και αυτό είναι που φέρνει επιτυχίες.
Αυτό είναι φανταστικό!
Είδα τον Seb να κερδίζει τον πρώτο του τίτλο και μάλλον αυτός θα είναι ο τελευταίος του.
Είναι μια σπουδαία στιγμή στη ζωή κάποιου που λατρεύει τους αγώνες.
Ήταν μια εκπληκτική ομαδική προσπάθεια, αξίζουν όλοι συγχαρητήρια.
Ο Sébastien και ο Daniel είναι η κορυφή του παγόβουνου…
αλλά συνεισέφεραν και οι εταίροι μας. Η Red Bull… νωρίτερα μίλησα για τη Michelin…
την Total και τη Citroën, τρεις μεγάλες γαλλικές εταιρίες…
που άφησαν το σημάδι τους στους αγώνες. Είμαστε περήφανοι για όσα πετύχαμε.
Μετά, ανέβηκε στο βάθρο όλη η ομάδα…
όπου τους υποδέχτηκαν σαν να είναι ροκ σταρ.
Κάθε απονομή διαφέρει. Άλλοτε υπάρχει μια όμορφη ατμόσφαιρα στο βάθρο…
όπως για παράδειγμα στο Μεξικό ή τη Γερμανία…
αλλά υπήρχαν και φορές που η απονομή έγινε σε ένα χωράφι, με μια ντουζίνα ανθρώπους.
Φτάνοντας στο Zénith, δεν ξέρω με πόσους…
ίσως με 6.000 – ένας τεράστιος αριθμός, πάντως- ήταν κάτι το ξεχωριστό!
Το να βλέπεις όλους αυτούς που ήταν εκεί, να σε επευφημούν…
είναι συγκινητικές στιγμές.
Οι εορτασμοί δεν σταμάτησαν στο βάθρο, στο Στρασβούργο.
Στο 19, της οδού Marronniers…
γιορτάστηκε ο τίτλος του Πρωταθλητή των Κατασκευαστών…
ο όγδοος της ομάδας, από το 2003.
Ο Mikko συνεισέφερε πολύ σε αυτή την επιτυχία.
Κατακτήσαμε αυτό τον τίτλο φέτος.
Σε πολλά ράλι ήμασταν πρώτοι και δεύτεροι…
και κατά τη γνώμη μου, ήμασταν η καλύτερη ομάδα φέτος.
Οι τίτλοι είχαν κατακτηθεί, οι στόχοι είχαν επιτευχθεί…
και δεν υπήρχε πια πίεση για τους οδηγούς, στο ράλι της Σαρδηνίας.
Αλλά αυτό δεν σήμαινε ότι δεν θα το αντιμετώπιζαν σοβαρά.
Από τις πρώτες ειδικές, εξελίχθηκε μια δυνατή μονομαχία…
μεταξύ του Loeb και του Hirvonen, με λίγα δεύτερα να τους χωρίζουν.
Στην αρχή της δεύτερης ημέρας, ο Seb εγκατέλειψε, καθώς βγήκε εκτός.
Αλλά δεν ήταν ο μόνος που αντιμετώπισε προβλήματα.
Το βράδυ της Παρασκευής, ο Mikko ήταν πρώτος, με διαφορά άνω του ενός λεπτού.
Μια άνετη κατάσταση, που έμοιαζε οικεία.
Θύμιζε πολύ αυτό που είχε συμβεί στην Πορτογαλία.
Ανησυχήσαμε λίγο για την κατάληξη, επειδή όλοι ξέραμε τι συνέβη τότε.
Αν και δεν υπήρχε λόγος ανησυχίας, το σκέφτεσαι.
Στην Πορτογαλία, ο Mikko κέρδισε στο ράλι…
επειδή οι άλλοι πιθανοί διεκδικητές εγκατέλειψαν.
Ο Mikko δεν θα είχε νικήσει στην Πορτογαλία, υπό κανονικές συνθήκες.
Αλλά αυτό σίγουρα δεν ίσχυε στη Σαρδηνία.
Ως συνήθως, ο Mikko και ο Jarmo δεν έκαναν κανένα λάθος.
Απέφυγαν τα προβλήματα ως τον τερματισμό και εξασφάλισαν την πρώτη τους νίκη για τη Citroën.
Η σεζόν έληξε στην Ισπανία, στο μόνο ράλι μικτής επιφάνειας.
Η πρώτη μέρα, σε χωμάτινο δρόμο, ήταν σκέτη τρέλα.
Οι δρόμοι ήταν βρεγμένοι από μια δυνατή βραδινή βροχή…
και η οδήγηση ήταν θέμα επιβίωσης, περισσότερο από ποτέ.
Ο Latvala έχασε τον έλεγχο, ο Neuville και ο Solberg βγήκαν εκτός…
Ο Sordo είχε τεχνικά προβλήματα. Ένας-ένας, οι οδηγοί εγκατέλειπαν…
μη διεκδικώντας πλέον τη νίκη.
Η προσεκτική προσέγγιση των οδηγών της Citroën…
τους κράτησε στον αγώνα, ενώ ο Mads Ostberg προηγείτο.
Το πρωί του Σαββάτου, καθώς το ράλι έμπαινε σε άσφαλτο…
ο νεαρός Νορβηγός βγήκε εκτός δρόμου.
Χωρίς να βιαστεί, τελικά ο Sébastien Loeb πήρε το προβάδισμα.
Το να μένεις στο δρόμο είναι βασικό στους αγώνες και τα πρωταθλήματα.
Το να αποδεχτείς ότι πρέπει να χάσεις λίγο χρόνο πού και πού… δεν είναι εύκολο.
Πρώτος θα παραδεχτώ ότι δυσκολεύομαι να το δεχτώ.
Αλλά αν ένας αντίπαλός μου βγει από το δρόμο επειδή τον πίεσα…
και έκανε ένα λάθος… έτσι είναι το παιχνίδι.
Χάρη σε μια 9η νίκη για τον Loeb και 10η φορά στο βάθρο για τον Hirvonen…
η σεζόν τελείωσε καλά για την ομάδα, καθώς εξασφάλισαν για πρώτη φορά…
τις δυο πρώτες θέσεις στο Παγκόσμιο Πρωτάθλημα Οδηγών.
Ήταν μια εξαιρετική κούρσα. Φυσικά, υπήρχαν δυσκολίες, αλλά…
το αυτοκίνητο ήταν εξαιρετικό.
Χαιρόμαστε πολύ που κλείνει η σεζόν…
και η καριέρα μας με αυτό τον τρόπο…
Και πάλι, σας ευχαριστούμε όλους.
Με τις διάφορες υποχρεώσεις για εμφανίσεις…
τους εορτασμούς για το τέλος της χρονιάς, και τις συνεχόμενες δοκιμές…
ο Seb και ο Daniel δεν έχουν πολύ χρόνο για να ξεκουραστούν, μετά το τέλος της σεζόν.
Μια και ζουν σε απόσταση μερικών χιλιομέτρων…
οι οικογένειες Loeb και Elena δεν χάνουν την ευκαιρία…
να βρεθούν και να χαλαρώσουν.
Αγαπημένος χώρος του Seb είναι το γκαράζ, όπου έχει τα μηχανοκίνητα παιχνίδια του.
Το λημέρι του Daniel είναι το γραφείο του…
όπου είναι ταξινομημένα αμέτρητα σημειωματάρια…
μια μαρτυρία των χιλιάδων χιλιομέτρων που έχουν καλύψει σε όλο τον κόσμο.
Και μετά έρχεται η στιγμή να αναχωρήσουν για νέες περιπέτειες.
Εκείνο το βράδυ, οι δυο τους έφυγαν από τη Γενεύη, για την Πορτογαλία.
Στα 30.000 πόδια, ο Seb και ο Daniel θυμούνται στιγμές των τελευταίων 15 ετών.
Έχουμε περάσει τα πάντα μαζί, όπως τις δυσκολίες στο ξεκίνημά μας…
Νωρίτερα αστειευόμουν…
ότι το πρώτο μας σπίτι ήταν το αμάξι, ένα 205, στο οποίο κοιμόμασταν.
Θυμάμαι που ταξιδεύαμε σε όλη τη Γαλλία…
για να τρέξουμε στα ράλι. Ο ένας οδηγούσε και ο άλλος…
κοιμόταν πίσω, πάνω στις βαλίτσες μας, φορώντας ακουστικά.
Ξέρουμε ότι έχουμε ζήσει πολλά μαζί…
και συνέβησαν πολλά τα τελευταία 10 χρόνια.
Από νέοι που μόλις ξεκινούσαν, είμαστε πλέον στα όρια της συνταξιοδότησης.
Από την άλλη, όμως, δε νιώθουμε ότι άλλαξαν πολλά.
-Κάνουμε ακόμα το ίδιο πράγμα. -Κοίτα τα γκρίζα σου μαλλιά!
Ναι, αλλά δεν καταλάβαμε πώς πέρασε ο χρόνος.
Δεν υπάρχει στιγμή ηρεμίας, δε σταματάμε. Δεν καταλαβαίνεις το χρόνο που περνά.
Δεν υπάρχουν μεγάλα κενά 3-4 μηνών, όπως στη F1…
από τη μια σεζόν ως την επόμενη. Ποτέ δεν το βιώσαμε αυτό.
Ίσως οφείλεται εν μέρει στο ότι έχουμε αναπτύξει μια καλή σχέση…
μια δυνατή φιλία όλα αυτά τα χρόνια. Έχουμε περάσει τα πάντα μαζί…
τα ευχάριστα και τα δυσάρεστα. Πάντα αντιμετωπίζαμε μαζί τις δυσκολίες…
και αυτή είναι η δύναμή μας.
Αν έχουμε κάτι να πούμε, ο ένας στον άλλο…
το λέμε αμέσως. Μοιραζόμαστε τρία κυβικά μέτρα…
τα τελευταία 15 χρόνια, οπότε…
Στα πολλά χρόνια που πέρασαν μαζί σε ένα αυτοκίνητο αγώνων…
έχουν σπάσει κάθε ρεκόρ που υπήρχε…
νικώντας, ταυτόχρονα, μια ολόκληρη γενιά λαμπρών οδηγών.
Διαγωνιστήκαμε σε μια περίοδο που υπήρχαν πολλοί επίδοξοι πρωταθλητές.
Δεν κερδίσαμε το πρωτάθλημα τότε…
αλλά παλέψαμε για τον τίτλο μέχρι το τέλος, το 2003…
όταν χάσαμε για έναν βαθμό. Τους νικήσαμε όλους, εκτός του Petter…
που ήταν πρωταθλητής εκείνη τη χρονιά. Νικήσαμε τον Marcus (Grönholm)…
μετά ήταν ο Solberg, ο Hirvonen…
Καθώς και ο Carlos (Sainz), ο Colin (McRae) και ο Mäkinen…
Το θέμα είναι ότι κάποια στιγμή μέσα στη σεζόν, το έχασαν.
Άρχισαν να κάνουν λάθη. Κάποιες χρονιές κατακτήσαμε πρωταθλήματα…
επειδή ήμασταν προσεκτικοί. Ξέραμε ότι ήταν καλύτερο να τερματίσεις…
τρίτος ή δεύτερος σε ένα ράλι, παρά να προσπαθείς υπερβολικά να νικήσεις.
Εξαρτάται από το αν νιώθεις ότι είσαι στο 100%.
Το 100% σημαίνει ότι αρχίζεις να ρισκάρεις;
Ή μήπως σημαίνει να μένεις στο δρόμο; Επειδή εγώ πάντα έτσι οδηγάω.
Πάντα μπορείς να κάνεις κάτι περισσότερο, αλλά για εμένα το 100% σημαίνει…
να τα δίνω όλα όταν νιώθω άνετα με το αμάξι…
χωρίς να το παρακάνω. Πάντα μπορείς να κάνεις κάτι περισσότερο…
αλλά τότε αρχίζεις να παίρνεις ρίσκα.
Μερικές φορές οδηγώ έτσι, αλλά όχι πολύ συχνά.
Όπως όλοι οι κορυφαίοι αθλητές…
η επιτυχία τους ανταμείφθηκε με σημαντικό υλικό πλούτο…
και με μια ζωή που δεν είχαν καν ονειρευτεί όταν ξεκινούσαν.
Αλλά μάλλον δεν είναι αυτό το πιο σημαντικό.
Κοιτώντας από πού ξεκίνησα και πού είμαι τώρα…
σίγουρα δεν φανταζόμασταν ότι θα φτάναμε εδώ.
Πάντα πιστεύω και στο ρόλο της τύχης. Γιατί συνέβησαν σε εμένα όλα αυτά;
Σίγουρα έχει σχέση με το ταλέντο και την τύχη να έχω αυτό το ταλέντο…
το οποίο με οδήγησε εδώ που είμαι τώρα. Επίσης, μετράνε οι σωστές γνωριμίες…
και οι ευκαιρίες που αρπάζεις, όταν αυτές προκύπτουν.
Επίσης, έχω δουλέψει σκληρά. Αλλά το πιο σημαντικό, τελικά…
είναι αυτό το ταλέντο που μου δόθηκε. Γιατί σε εμένα;
Ξέρουμε, όμως, ότι είμαστε τυχεροί, σε σχέση με ανθρώπους που δουλεύουν…
σε ένα εργοστάσιο ή ένα γραφείο.
Εκμεταλλευόμαστε τον ελεύθερο χρόνο μας. Έχουμε βρει κάποια ισορροπία.
Σε κάποιες περιόδους είμαστε πολύ απασχολημένοι και ταξιδεύουμε διαρκώς…
και είναι υπερβολικό, μα άλλες περιόδους είμαστε πιο άνετοι και μπορούμε να χαλαρώσουμε.
Το πιο σημαντικό είναι η υγεία. Αρκεί να ρίξεις μια ματιά τριγύρω…
για να δεις πόσο τυχερός είσαι που είσαι υγιής και απολαμβάνεις αυτό που κάνεις
Όλα τα άλλα είναι ένα επιπλέον δώρο. Το παν είναι να είσαι υγιής…
σε καλή φυσική κατάσταση και να νιώθεις ισορροπημένος.
Στα 38 του, ο Sébastien Loeb δεν είναι ακόμα έτοιμος να μείνει σπίτι με τις παντόφλες του.
Είναι ακόμα φιλόδοξος και έτοιμος για μια νέα πρόκληση…
μεταπηδώντας σε μια διαφορετική μορφή αγώνων, όπως θα άλλαζε κανείς δουλειά.
Γι’ αυτό ακριβώς προσπαθώ να κάνω κάτι διαφορετικό.
Χρειάζομαι ένα νέο ενδιαφέρον, μια νέα πρόκληση…
όπου ξέρω ότι θα αρχίσω από πιο χαμηλά…
και θα πρέπει να προσπαθήσω να βελτιωθώ για να φτάσω στην κορυφή.
Ελπίζω να φτάσω εκεί κάποτε, αλλά δεν είμαι σίγουρος.
Τουλάχιστον, είναι μια πρόκληση. Θα νιώθω σαν νέος οδηγός…
που μόλις ξεκινά, αν και δεν είμαι πια νέος.
Θα είμαι αυτός που έχει έρθει για να μάθει…
και προσπαθεί να βελτιωθεί. Αυτό ακριβώς είναι που μου αρέσει.
Αλλά πριν από αυτό, πρέπει να συνεχίσει την προετοιμασία…
για το WRC του 2013.
Στους χωμάτινους δρόμους της Algarve, ο Seb και ο Daniel κάνουν πολλά χιλιόμετρα…
καθώς δοκιμάζουν τις νέες εξελίξεις στο DS3 WRC.
Είναι μια αφανής δουλειά…
αλλά ουσιαστική στην κατάκτηση νικών και τίτλων στα ράλι.
Σε λίγες μέρες, θα ξεκινήσει η νέα σεζόν στο Μόντε Κάρλο.
Στην οδό Marronniers 19, η ομάδα είναι ήδη έτοιμη για μια νέα παγκόσμια περιοδεία.
Το ότι δεν διαγωνιζόμαστε εμείς πλέον, δεν σημαίνει ότι τα πάντα θα σταματήσουν.
Πρέπει να συνεχίσουν, με τη νέα γενιά οδηγών.
Αυτό που μπορώ να πω εγώ είναι να μείνετε όπως είστε.
Είστε η καλύτερη ομάδα στον κόσμο. Η Κόκκινη Στρατιά!
Λένε ότι είμαστε μια οικογένεια. Εντάξει, αυτό είναι απόλυτα αληθές…
αλλά υπάρχει και ένα κίνητρο, ένα ομαδικό πνεύμα…
μια επιθυμία να φροντίσουμε την ομάδα, να την προστατεύσουμε, να μην εγκαταλείψουμε ποτέ.
Νομίζω ότι είναι ακόμα δυνατή αυτή η επιθυμία.
Σπάνια βλέπεις μια ομάδα τόσο εστιασμένη στον στόχο της.
Όλοι εστιάζουν στην επίτευξη του ομαδικού στόχου και όχι του προσωπικού.
Υπάρχει ένα απίστευτο επίπεδο αλληλεγγύης.
Αυτή η προσήλωση, η αφοσίωση για την επίτευξη του επιθυμητού αποτελέσματος…
είναι κάτι απόλυτα υποδειγματικό.