Tip:
Highlight text to annotate it
X
Η ΤΡΙΛΟΓΙΑ ΤΗΣ ΑΠΟΚΛΙΣΗΣ:
ΟΙ ΔΙΑΦΟΡΕΤΙΚΟΙ
Απόδοση Διαλόγων Εξ Ακοής:
grgrs ~ Morgan La Fey
Χρονισμός:
suzukakias
Είμαστε τυχεροί που
ζούμε στην Πόλη.
Λένε ότι ο πόλεμος ήταν τρομερός.
Ότι ο υπόλοιπος
κόσμος καταστράφηκε.
Οι Ιδρυτές μας έφτιαξαν το
Τείχος, για να είμαστε ασφαλείς.
Και μας χώρισαν σε πέντε ομάδες.
Φατρίες, για να
διατηρήσουν την ειρήνη.
Οι έξυπνοι, αυτοί που εκτιμούν
τη γνώση και τη λογική,
είναι στην Πολυμάθεια.
Αυτοί ξέρουν τα πάντα.
Η Ομόνοια καλλιεργεί τη γη.
Νοιάζονται για την
καλοσύνη και την αρμονία,
πάντα είναι ευτυχισμένοι.
Στην Ειλικρίνεια εκτιμούν την
εντιμότητα και την τάξη.
Λένε την αλήθεια. Ακόμα και
όταν εύχεσαι να μην το έκαναν.
Και τέλος είναι και
η Γενναιότητα.
Είναι οι προστάτες μας,
οι στρατιώτες μας, η αστυνομία μας.
Ανέκαθεν πίστευα ότι
είναι καταπληκτικοί.
Γενναίοι... Ατρόμητοι...
Και ελεύθεροι.
Μερικοί πιστεύουν ότι οι
Γενναίοι είναι τρελοί,
που μάλλον είναι...
Έλα, Μπίατρις.
Η δική μου Φατρία
είναι η Αυταπάρνηση.
Οι άλλοι μας λένε "ξενέρωτους".
Ζούμε μια απλή ζωή.
Ανιδιοτελής, αφοσιωμένοι
στους άλλους.
Φροντίζουμε ακόμα και εκείνους
που δεν ανήκουν σε καμία Φατρία.
Αυτούς που δεν
ταιριάζουν πουθενά.
Επειδή είμαστε υπηρέτες
της κοινωνίας,
μας εμπιστεύτηκαν
την διακυβέρνηση.
Ο πατέρας μου δουλεύει μαζί με
τον αρχηγό μας, τον Μάρκους.
Όλα λειτουργούν ρολόι.
Όλοι ξέρουν πού ανήκουν.
Εκτός από μένα.
Η μητέρα μου λέει ότι είναι μια
τέχνη το να χάνεις τον εαυτό σου.
Αλλά εγώ δεν το έχω
καταφέρει αυτό ακόμα.
Υποτίθεται ότι ποτέ δεν πρέπει
να σκέφτομαι τον εαυτό μου.
Ότι πάντα πρέπει να
βοηθώ τους άλλους.
Να μην πολυκοιτώ στον καθρέφτη.
Έχεις άγχος;
Όχι.
Εσύ είχες; Στη δική σου δοκιμή;
Όχι.
Ήμουν τρομοκρατημένη.
Αλλά δεν είχα κανένα λόγο να το
κάνω, και ούτε και εσύ έχεις.
Μόνο τόσο σου αναλογεί.
Οι κανόνες είναι κανόνες.
Σήμερα θα περάσω την εξέταση.
Τρέμω ότι θα μου πουν ότι
δεν ανήκω στην Αυταπάρνηση.
Ότι πρέπει να φύγω από
την οικογένειά μου.
Και φοβάμαι ακόμα περισσότερο ότι
θα μου πουν πως πρέπει να μείνω.
Για τον αδερφό μου τον
Κέιλεμπ είναι εύκολο.
Έλα να σε βοηθήσω.
Αυτός το έχει από φυσικού του.
- Μπίατρις, θα φέρεις τις άλλες τσάντες;
- Συγνώμη.
Αν ήταν τυφλή, ή ακρωτηριασμένη,
θα τη βοηθούσες;
- Σκεφτόμουν να τη βοηθήσω.
- Δεν είναι τόσο δύσκολο.
Για σένα, ίσως.
Ηρέμησε. Πάρε μια βαθιά ανάσα,
και έχε εμπιστοσύνη στην δοκιμή.
Να έχω εμπιστοσύνη στην δοκιμή...
Η δοκιμή θα μου πει ποια
είμαι, πού ανήκω...
Είμαι έξυπνη;
Καλή;
Έντιμη;
Ανιδιοτελής;
Ή Γενναία;
Δηλαδή όλο το φαγητό
που δεν παίρνουμε
εμείς, το δίνετε σε
αυτούς χωρίς Φατρία;
- Σωστά;
- Ναι.
Είστε ψεύτες. Γιατί
μου λέτε ψέματα;
Όλοι ξέρουν ότι το κρατάτε
για τον εαυτό σας.
Γιατί δεν το παραδέχεστε;
Σου μιλώ! Μήπως είσαι
τίποτα κουφός;
Μπίατρις.
Όχι.
Πριν από εκατό χρόνια,
μετά τον πόλεμο,
οι Πατέρες μας
δημιούργησαν ένα σύστημα
που πίστευαν ότι θα
απέτρεπε μελλοντικές
συγκρούσεις και θα
γεννούσε μόνιμη ειρήνη.
Σήμερα μετά την δοκιμή,
που βασίζεται στην
προσωπικότητά σας,
θα σας κατατάξουμε σε
μια από τις Φατρίες.
Ενώ πιστεύουμε, ότι
επιλέγοντας την
φατρία που υποδεικνύει η δοκιμή
είναι ο καλύτερος
τρόπος να εξασφαλιστεί
η επιτυχία μέσα στο
σύστημα των φατριών,
έχετε το δικαίωμα αύριο,
στην Τελετή Επιλογής,
να επιλέξετε όποια από
τις πέντε Φατρίες
θέλετε, άσχετα από το
αποτέλεσμα της δοκιμής.
Ωστόσο, άπαξ και γίνει η επιλογή,
δεν επιτρέπεται να αλλάξει.
Τι πρόβλημα έχετε εσείς στην
Αυταπάρνηση με τους καθρέφτες;
Εμείς απορρίπτουμε
την ματαιοδοξία.
Ναι, το ξέρω. Κάτσε κάτω.
Είμαι η Τόρι. Εγώ θα
διεξαγάγω την δοκιμή.
Θα σου δοθούν κάποιες
επιλογές, για να
κριθεί η καταλληλότητά
σου για κάθε Φατρία.
Μέχρι να βγει ένα αποτέλεσμα.
Δε θα αγχωνόμουν.
95% όλων καταλήγουν
στην αρχική τους
Φατρία, και έτσι
όπως σε βλέπω...
- Τι είναι αυτό;
- ’σπρο πάτο.
Διάλεξε.
Τώρα. Πριν είναι πολύ αργά.
- Γιατί; Τι θα κάνω μ' αυτά;
- Διάλεξε.
Πες μου απλά.
Ένα σκυλάκι!
Σήκω.
Ας επιστρέψουμε πριν
έρθει ο επόπτης.
- Τι αποτέλεσμα είχα;
- Έλα.
Τι συνέβη;
Θα πεις στην οικογένειά
σου ότι ο ορός
σε αναγούλιασε, και
σε έστειλα σπίτι.
Ναι, αλλά ποιο ήταν
το αποτέλεσμά μου;
Αυταπάρνηση.
Και Πολυμάθεια. Και Γενναιότητα.
Γενναιότητα;
Τα αποτελέσματά σου
δεν είναι ξεκάθαρα.
Αυτό είναι αδύνατον.
Δε βγάζει νόημα.
Δεν είναι αδύνατον. Απλά
είναι εξαιρετικά σπάνιο.
Το λένε Απόκλιση.
Δεν πρέπει να το πεις σε κανέναν.
Ούτε καν στους γονείς σου.
Όσον αφορά τους άλλους, έλαβες
Αυταπάρνηση ως
αποτέλεσμα, γιατί...
Αυτό θα γράψω στο βιβλίο.
Και τι πρέπει να κάνω
στην Τελετή Επιλογής;
Υποτίθεται ότι θα
μάθαινα τι να κάνω.
Αυτό θα μου έλεγε ποια
Φατρία να επιλέξω. Η δοκιμή.
Υποτίθεται ότι πρέπει να
εμπιστευόμαστε την δοκιμή.
Η δοκιμή δεν δούλεψε με σένα.
Πρέπει να εμπιστευτείς
τον εαυτό σου.
Τι έγινε σήμερα; Τι αποτέλεσμα
είχες στην δοκιμή σου;
Δεν αισθανόμουν καλά
και γύρισα σπίτι νωρίς.
Τελείωσες την δοκιμή σου;
Τι αποτέλεσμα πήρες;
Εσύ τι πήρες;
Γιατί έφυγες χωρίς να
πεις τίποτα σε κανένα;
Δεν αισθανόμουν καλά.
Μπίατρις...
Μάλλον δεν αντιλαμβάνεσαι πόσο
προσεκτικά μας παρακολουθούν.
Κάνουν τα πάντα για να μας
εκθέσουν αυτή τη στιγμή.
- Ποιοι το κάνουν;
- Η Πολυμάθεια.
Πιστεύουν πως εκείνοι πρέπει να
γίνουν η κυβερνώσα Φατρία, όχι εμείς.
Οπότε πρέπει να είμαστε
προσεκτικοί τώρα.
Ακόμα και ο Μάρκους,
βρίσκεται υπό επίθεση.
Για ποιο πράγμα;
Είναι μια παλιά κατηγορία.
Ότι φέρθηκε άσχημα στο γιο του.
Και γι' αυτό το λόγο
το αγόρι λιποτάκτησε.
Αληθεύει αυτό;
- Όχι.
- Φυσικά και όχι.
Τα παιδιά λιποτακτούν
για λογής λογής αιτίες.
Μην αργείτε πολύ. Χρειάζεστε
να ξεκουραστείτε καλά.
Για αύριο.
Εγώ...
Σας αγαπάμε.
Καληνύχτα.
Αγάπη μου, είμαι
περήφανη για σένα.
- Μπίατρις;
- Τι;
Αύριο, όταν επιλέξουμε...
πρέπει να σκεφτείς
την οικογένεια.
- Ναι...
- Αλλά...
Πρέπει να σκεφτείς
και τον εαυτό σου.
Όλες οι Φατρίες παρακαλούνται
να προχωρήσουν
στις προκαθορισμένες
τους περιοχές.
Καλημέρα, Ζανίν.
Καλημέρα, ’ντριου.
- Πώς τα πάει ο Μάρκους;
- Όπως είναι αναμενόμενο.
Πρέπει να μάθουμε ποιος
σκορπάει αυτές τις φήμες.
Νομίζω πως όλοι
ξέρουμε ποιος είναι.
Αν είναι κάποιος από
την Πολυμάθεια,
σας υπόσχομαι ότι
θα βρω ποιος είναι.
Τα παιδιά σου; Δεν ήξερα ότι
είναι να επιλέξουν σήμερα.
- Πώς σε λένε;
- Είμαι ο Κέιλεμπ, χάρηκα.
Ζανίν Μάθιουζ. Και εσύ είσαι;...
Αυτή είναι η Μπίατρις.
Έχετε μια σημαντική
απόφαση να λάβετε σήμερα.
Είμαι σίγουρη ότι
οι γονείς σας θα
στηρίξουν όποια επιλογή
και αν κάνετε.
Μα δε θα έπρεπε να
αποτελεί επιλογή.
Η εξέταση θα έπρεπε να
μας λέει τι να κάνουμε.
Και πάλι είστε
ελεύθεροι να επιλέξετε.
Αλλά εσείς δεν το θέλετε.
Μπίατρις!
Θέλω να επιλέξεις αυτό
που πραγματικά είσαι,
και εκεί που
πραγματικά ανήκεις.
Όχι από παρόρμηση.
Όχι επειδή θέλεις
να γίνεις κάποια που δεν είσαι.
Αλλά γιατί ειλικρινά ξέρεις
μέσα σου ότι όντως είσαι.
Θέλω να επιλέξεις σοφά.
Και ξέρω ότι αυτό
ακριβώς θα κάνεις.
Το σύστημα των Φατριών
είναι ένας ζωντανός
οργανισμός που αποτελείται
από τα κύτταρά του.
Όλους εσάς.
Και ο μόνος τρόπος
να ζει και να ανθεί
είναι ο καθένας σας
να διεκδικήσει
τη θέση που του
ανήκει δικαιωματικά.
Το μέλλον ανήκει σ' αυτούς
που ξέρουν πού ανήκουν.
Όταν φύγουμε από
αυτό το δωμάτιο...
Δε θα είστε πια εξαρτημένοι...
Αλλά μέλη της κοινωνίας
μας με πλήρη δικαιώματα.
Η Φατρία πάνω απ' την οικογένεια.
Η Φατρία πάνω απ' την οικογένεια.
Σε αγαπώ...
Ό,τι και να γίνει.
Τζόναθαν Ζίγκλερ.
Πολυμάθεια.
Τζέφρι Γέιτς.
Γενναιότητα.
Μόργκαν Στόουκς.
Ομόνοια.
Κλερ Σάτρον. Ειλικρίνεια.
Σαμ Ρόμπερτσον.
Αυταπάρνηση.
Κέιλεμπ Πράιορ.
Πολυμάθεια.
Ησυχία, παρακαλώ.
Μπίατρις Πράιορ.
Γενναιότητα.
Πάμε, ανεβείτε!
Πάμε!
Συγνώμη.
Τα καταφέραμε!
- Εγώ είμαι η Κριστίνα.
- Μπίατρις.
Είναι ιδέα μου, ή προσπαθούν
να μας σκοτώσουν;
Ετοιμαστείτε!
- Πηδάνε!
- Τι;!
Και αν δεν πηδήξεις;
Τι νομίζεις; Μένουν χωρίς Φατρία.
Καλή τύχη, Αλ.
Μαζί;
Ναι.
Ένα... Δύο... Τρία!
Εντάξει, ακούστε με τώρα!
Είμαι ο Έρικ. Εμείς
είμαστε οι ηγέτες.
Αν θέλετε να ανήκετε
στη Γενναιότητα,
αυτός είναι ο τρόπος.
Αν δεν έχετε τα
κότσια να πηδήξετε,
τότε δεν έχετε θέση
στη Γενναιότητα.
Έχει νερό ή κάτι
άλλο στον πάτο;
Μάλλον θα μάθετε μόνοι σας.
Ή και όχι.
Τώρα μόλις πηδήξαμε.
Θέλουν να ξαναπηδήξουμε;
Κάποιος πρέπει να πάει πρώτος.
Ποιος θα είναι;
Εγώ.
Ναι, γδύσου, βγαλ' τα όλα!
Ξαναβαλ' τα!...
Πριν γεράσουμε, μαθητευόμενη.
Σε έσπρωξαν;
Όχι.
- Πώς σε λένε;
- Μπι...
Είναι δύσκολο όνομα;
Μπορείς να επιλέξεις νέο
όνομα, αλλά φρόντισε
να είναι καλό, δε θα
έχεις άλλη ευκαιρία.
Εντάξει...
Με λένε Τρις.
Πρώτος άλτης: η Τρις!
Καλωσόρισες στη Γενναιότητα.
Οι γεννηθείς στη Γενναιότητα,
πάνε με τη Λόρεν.
Οι μεταγραφές μαζί μου. Εμπρός.
Από δω.
Τον περισσότερο χρόνο δουλεύω
στην Κατασκοπεία, αλλά στη
διάρκεια της εκπαίδευσής σας
θα είμαι ο δάσκαλός σας.
Με λένε Φορ (Τέσσερα).
Όπως ο αριθμός τέσσερα;
Ακριβώς όπως ο αριθμός.
Τι συνέβη; Το ένα, δυο
και τρία ήταν πιασμένα;
- Πώς σε λένε;
- Κριστίνα.
Λοιπόν... Κριστίνα.
Το πρώτο μάθημα που
θα σου διδάξω:
Αν θέλεις να επιβιώσεις εδώ,
κράτα το στόμα σου κλειστό.
Με κατάλαβες;
Ναι.
Ωραία.
Ακολουθήστε με.
Αυτός είναι ο Λάκκος.
Το κέντρο της ζωής
εδώ στη Γενναιότητα.
Θα κοιμάστε εδώ τις
επόμενες δέκα εβδομάδες.
Κορίτσια ή αγόρια;
Και τα δυο.
Καλό.
Αν σας άρεσε αυτό, θα
ξετρελαθείτε με το μπάνιο.
Τέλεια.
- Σοβαρά τώρα;
- Δεν υπάρχει άλλος χώρος;
Πλάκα μας κάνεις;
Εσύ θα νιώθεις σαν στο
σπίτι σου, Ειλικρινή.
Όλα είναι ανοιχτά και φανερά.
Πλάκα μας κάνει;
Αλλάξτε ρούχα.
Ωραία. Ντους; Κανείς;
Ωραία πόδια, Ξενέρωτη.
- Γεια.
- Τι κάνεις;
Λες να κάτσουμε εκεί;
Δεν έχεις ξαναδεί χάμπουργκερ;
Πώς, έχω δει, απλά
δεν έχω φάει ποτέ.
Στην Αυταπάρνηση τρώνε
πολύ λιτά πράγματα.
Δίαιτα βασισμένη στα φυτά, χωρίς
σάλτσες και με
ελάχιστα μπαχαρικά.
Ποιο βιβλίο κατάπιες εσύ, ξερόλα;
Και εγώ χάρηκα για τη γνωριμία.
Εγώ είμαι ο Γουιλ.
- Πολυμαθής.
- Φυσικά και είσαι Πολυμαθής.
Χωρίς παρεξήγηση, αλλά
ξαφνιάζομαι ότι στην
Αυταπάρνηση τρώνε καν.
Παραείναι εγωιστικό, σωστά;
Καθόλου παράξενο που έφυγες.
Πρέπει να έχεις μεγάλη
αυτοπεποίθηση για να είσαι
- φίλος με έναν Ειλικρινή.
- Τι πάει να πει αυτό;
Δεν συγκρατιέσαι καθόλου.
Λες το πρώτο
πράγμα που σου
έρχεται στο μυαλό.
Όπως "Είσαι ηλίθιος";
Καλό το αστείο. Τουλάχιστον
εμείς λέμε την αλήθεια.
Η Πολυμάθεια λέει την αλήθεια,
γιατί έχει τα δεδομένα.
Δε θέλω να ακούω για τις
παλιές σας Φατρίες.
Τώρα είστε στη Γενναιότητα.
Ήρθες και εσύ από άλλη Φατρία;
Ή γεννήθηκες στη Γενναιότητα;
Αστειεύεσαι;
Όχι.
Τι σε κάνει να πιστεύεις
ότι μπορείς να μου μιλάς;
Μάλλον επειδή δείχνεις
τόσο προσιτός.
Πρόσεχε.
Φορ.
Εσύ, φιλενάδα, έχεις
βαλθεί να σκοτωθείς.
Το ξέρετε ότι ήταν ο
πρώτος στην τάξη του;
Προσπάθησαν να τον
στρατολογήσουν
δυο φορές να γίνει αρχηγός,
αλλά αρνήθηκε.
Μαθητευόμενοι...
Σηκωθείτε.
Επιλέξατε να προσχωρήσετε
σε μια πολεμική Φατρία,
που έχει επιφορτιστεί
με την άμυνα
αυτής της Πόλης και
των κατοίκων της.
Πιστεύουμε σε απλές
πράξεις γενναιότητας...
Στο θάρρος που ωθεί έναν άνθρωπο
να υποστηρίξει έναν άλλον.
Να το σέβεστε αυτό.
Κάντε μας περήφανους.
Σας θέλω όλους στο Λάκκο.
Σε δυο λεπτά.
Υπάρχουν δυο στάδια
στην εκπαίδευση.
Το πρώτο είναι σωματικό.
Να ωθήσετε το κορμί σας
στα όρια των αντοχών του,
και να μάθετε τις
πολεμικές τέχνες.
Το δεύτερο είναι ψυχολογικό, και
πάλι μέχρι το όριο των αντοχών σας.
Να αντιμετωπίσετε τους χειρότερους
φόβους σας και να τους υποτάξετε.
Εκτός αν σας υποτάξουν πρώτα εσάς.
Η εκπαίδευσή σας θα γίνεται
χώρια από όσους γεννήθηκαν
στη Γενναιότητα, αλλά η
βαθμολογία σας θα είναι κοινή.
Μετά την εκπαίδευση, η βαθμολογία θα
καθορίσει τι δουλειά θα σας ανατεθεί.
Επικεφαλής, φύλακες
του Φράχτη, εμποδίζουμε...
όσους δεν έχουν Φατρία
να αλληλοσκοτωθούν.
Η βαθμολογία καθορίζει
επίσης και ποιος θα κοπεί.
Θα κοπεί;
Στο τέλος της εκπαίδευσης,
οι μαθητευόμενοι
με τη χαμηλότερη
βαθμολογία θα φύγουν.
Να πάνε πού;
Δεν μπορείτε να επιστρέψετε
στις οικογένειές σας,
οπότε θα μείνετε
χωρίς Φατρία.
- Γιατί δεν το ξέραμε αυτό;
- Είναι ένας νέος κανόνας.
- Νέος κανόνας; Κάποιος
έπρεπε να μας το είχε πει. - Γιατί;
Θα είχατε κάνει διαφορετική
επιλογή; Από φόβο;
Αν ισχύει αυτό, καλύτερα
να φύγετε από τώρα.
Αν πραγματικά ανήκετε εδώ, δε
θα σας νοιάζει αν αποτύχετε.
Εσείς μας επιλέξατε.
Και τώρα είναι η σειρά
μας να επιλέξουμε εσάς.
Καθαρά στατιστικά, θα
έπρεπε να είχες πετύχει
το στόχο έστω και μια
φόρα μέχρι τώρα.
Ακόμα και κατά λάθος.
Τι συμβαίνει;
Χωρίς Φατρία. Δεν κάνουν τίποτα.
Δες τους καλά, Ξενέρωτη. Θα
είναι η νέα σου οικογένεια.
Πήγαινε να τους χαιρετήσεις.
Έτοιμος για λίγη
πραγματική μάχη;
- Ούτε κατά διάνοια!
- Πρώτη άλτης!
Στην αρένα.
Τελευταία άλτης.
Ώρα να παλέψετε.
- Πόση ώρα πρέπει να παλέψουμε;
- Μέχρι η μια να μην μπορεί να συνεχίσει.
Ή η μια από σας να παραδοθεί.
Σύμφωνα με τους
παλιούς κανόνες.
Με τους νέους κανόνες,
κανείς δεν παραδίδεται.
Θέλεις να χάσεις άτομο
από τον πρώτο αγώνα;
Ένας Γενναίος δεν
παραδίδεται ποτέ.
Ευτυχώς για σένα, δεν ήταν αυτοί
οι κανόνες όταν παλεύαμε εμείς.
Θα σας βαθμολογήσουμε γι'
αυτό, οπότε παλέψτε καλά.
Εμπρός!
Μη φοβάσαι, Ξενέρωτη.
- Ωραία!
- Μπράβο, Τρις!
Καλό!
Ωραία, παιδιά. Από δω.
Ακούστε με.
Ξέρετε τι είναι αυτός ο πίνακας;
Είναι η ζωή σας.
Η βαθμολογία που θα
παίρνετε κάθε μέρα.
Αν είστε στο κόκκινο μέχρι το τέλος
του πρώτου σταδίου, φεύγετε.
- Δε θα τα καταφέρω ποτέ.
- Φυσικά και θα τα καταφέρεις.
Είμαι η πιο αδύναμη εδώ.
Τότε θα είσαι αυτή που θα
βελτιωθεί περισσότερο.
Είσαι Ειλικρινής. Δεν
πρέπει να λες ψέματα.
Ήμουν Ειλικρινής.
Και δε λέω ψέματα.
Αν με κόψουν, πιστεύω ότι οι
γονείς μου θα με δεχτούν ξανά.
Όχι, δεν λειτουργεί
έτσι το πράγμα.
Και να ήθελαν, η Φατρία
τους δε θα το επέτρεπε.
Ακόμα και αν οι γονείς
μου με δέχονταν ξανά...
δε θα ανήκα εκεί πια.
Αυτό καταντάει καταθλιπτικό.
Ξέρετε τι πρέπει να κάνουμε;
Να κάνουμε τατουάζ.
Έκανες τατουάζ με
χένα στο πρόσωπο...
- Σου αρέσει;
- Ναι. Πού θα το κάνεις;
Δεν ξέρω. Εσύ πού προτείνεις;
Όπου θέλεις εσύ.
Είναι από άλλο μέρος,
ανατολικά από δω.
Με θυμάσαι, σωστά;
- Αναρωτιόμουν αν μπορείς...
- Όχι.
Εγώ απλά κάνω τατουάζ.
Εντάξει.
Θα πάρω αυτό.
Παρακαλώ.
Μπορώ να σε ρωτήσω...;
Έκανες λάθος που
επέλεξες τη Γενναιότητα.
- Θα σε ανακαλύψουν.
- Ποιοι;
Ποιοι θα με ανακαλύψουν;
Αυτοί για τους
οποίους είσαι απειλή.
- Ποιοι; Οι Γενναίοι;
- Όχι. Η Κοινωνία.
Αν δεν ταιριάζεις
σε μια κατηγορία,
δεν μπορούν να σε ελέγξουν.
Δεν το καταλαβαίνω.
Εγώ είμαι Γενναία.
Θα είμαι Γενναία.
Επέλεξα να είμαι Γενναία.
Για το καλό σου...
Το ελπίζω.
Είσαι αδύναμη. Δεν έχεις μυς.
Δε θα νικήσεις ποτέ. Όχι
κατ' αυτόν τον τρόπο.
Χαίρομαι που το μαθαίνω.
Πρέπει να χρησιμοποιείς
όλο σου το σώμα.
Κράτα την ένταση εδώ.
- Εντάξει.
- Να επιτίθεσαι.
Είσαι γρήγορη, μπορεί να
νικήσεις, αν επιτεθείς πρώτη.
Όταν μπεις μέσα, χτύπα στο λαιμό.
Φορ!
Συνέχισε να δουλεύεις.
Πάμε, Κρις!
Φτάνει!
Δεν μπορώ άλλο.
- Δεν μπορώ άλλο.
- Θέλεις να σταματήσουμε;
Εντάξει.
Δώσε μου το χέρι σου.
Ευχαριστώ.
Πολύ ωραία. Κάντε ένα διάλειμμα.
- Νιώθεις κάπως καλύτερα;
- Ναι, είμαι μια χαρά.
Ανέβα επάνω.
Ή και όχι.
Έχεις τρεις επιλογές:
Να κρέμεσαι εκεί σαν μια δειλή.
Να πέσεις και να πεθάνεις.
Ή να παραδοθείς.
Αλλά αν παραδοθείς, φεύγεις.
Έλα, Κρις.
Χρόνος!
Ένας Γενναίος ποτέ
δεν παραδίνεται.
Ως Γενναίοι, πολεμάμε
να προστατέψουμε κάθε ζωή
μέσα στο Φράχτη,
χωρίς να αποτύχουμε.
Γι' αυτό το λόγο σας εκπαιδεύουμε
όπως σας εκπαιδεύουμε.
Για να σας μάθουμε να
μην παραδίνεστε ποτέ.
Και να πολεμάτε με
όποιον χρειαστεί.
Αν και για αρκετά χρόνια επικρατεί ησυχία,
αυτό μπορεί να αλλάξει ανά πάσα στιγμή.
Οπότε πρέπει να είμαστε
προετοιμασμένοι για τα πάντα.
- Τι έχει εκεί έξω;
- Τέρατα.
- Οι δυνάμεις της Ομόνοιας.
- Ναι, αυτό το ξέρω. Πέρα από αυτό;
Μέρη που ποτέ δεν
ανάνηψαν από τον πόλεμο.
- Τα ξέρεις; - Ας πούμε ότι
ο Φράχτης χτίστηκε για κάποιο λόγο.
Να πάρει!
Έχεις αρχίσει και
βελτιώνεσαι πολύ.
Αυτό και αν ήταν αξιολύπητο.
Γλίστρησε.
Πήγαινε να το φέρεις.
- Τι; Όσο πετάνε;
- Φοβάσαι;
Τι; Μήπως με πετύχει
κάποιο μαχαίρι; Ναι.
Σταματήστε όλοι.
Πήγαινε να σταθείς
μπροστά στο στόχο.
Φορ, έλα να με βοηθήσεις.
Θα κάθεσαι εκεί,
όσο θα πετάει τα μαχαίρια.
Και αν δω κάποιο
μορφασμό, έφυγες.
Ένα πράγμα θα μάθεις εδώ:
οι διαταγές δεν είναι προαιρετικές.
Σταμάτα.
Ο καθένας μπορεί να σταθεί μπροστά
σ' έναν στόχο. Αυτό δεν αποδεικνύει τίποτα.
Τότε δε θα δυσκολευτείς
να πάρεις τη θέση του.
Ισχύουν οι ίδιοι κανόνες.
Ω, έλα ρε, Φορ.
Πέτα τα πιο κοντά.
- Θέλεις να την κόψω λίγο;
- Λίγο μόνο, στις άκρες.
Παίρνεις πόντους για τη
γενναιότητα, Ξενέρωτη.
Αλλά όχι όσους μόλις έχασες
επειδή άνοιξες το στόμα σου.
Να προσέχεις το βήμα σου.
Εκπαιδεύουμε στρατιώτες,
όχι επαναστάτες.
Εντάξει, τελειώσαμε
για σήμερα. Σηκωθείτε.
Είσαι καλά;
- Με έκοψες.
- Σκοπίμως το έκανα.
Σκοπίμως το έκανες;
Πιστεύεις πως θα σε άφηνε να
γλιτώσεις χωρίς καν μια γρατζουνιά;
Ακόμα εκεί θα ήσουν
αν δεν σε είχα κόψει.
Δηλαδή θα έπρεπε
να σε ευχαριστήσω;
Θα έπρεπε να είσαι έξυπνη.
Αν ήθελα να σου κάνω
κακό, θα το είχα κάνει.
Να τη!
Όντως έχεις βαλθεί να σκοτωθείς!
- Δεν το πιστεύω ότι την είπες στον Έρικ!
- Είσαι η μόνη που με υποστήριξε ποτέ.
- Κοίτα τ' αυτί σου. Έλα να το φροντίσουμε.
- Τρις.
Αυτό ήταν φοβερό.
Ευχαριστώ.
Εντυπωσιακό, Ξενέρωτη.
Συγχαρητήρια.
- Σκάσε!
- Τι; Τώρα πια είσαι διάσημη.
Όχι εξαιτίας του Έρικ, δηλαδή.
Είσαι στις ειδήσεις. Ναι. ’κου.
Οι πρόσφατες μεταγραφές της
Μπίατρις και του Κέιλεμπ Πράιορ
παιδιά του ’ντριου Πράιορ,
θέτουν υπό αμφισβήτηση
την ορθότητα των αξιών που
διδάσκει η Αυταπάρνηση.
Τι τους ώθησε να φύγουν;
Ίσως η απάντηση βρίσκεται στο διεφθαρμένο
ιδεώδες μιας ολόκληρης Φατρίας.
Η κλοπή των πόρων, η γενική ανικανότητα,
η κακομεταχείριση των παιδιών τους.
Σε έδερναν, όπως
o Μάρκους Ίτον το γιο του;
Δεν έδερναν κανένα.
Είναι καλοί άνθρωποι.
Μάλιστα. Και γι' αυτό
το λόγο έφυγες;
Είπα κάτι κακό;
Δεν πειράζει.
Τι κάνει αυτή στη Γενναιότητα;
Πράιορ.
Είσαι η κόρη του ’ντριου
Πράιορ, έτσι δεν είναι;
- Μπίατρις.
- Σκέτο Τρις, τώρα πια.
Τρις... Μου αρέσει αυτό.
Έκανες μια εντυπωσιακή επιλογή, Τρις.
Παρά τους γονείς σου.
Και τα αποτελέσματα
από τη δοκιμασία σου.
- Έχετε δει τα αποτελέσματα
της δοκιμασίας μου; - Φυσικά.
Χαίρομαι που αποδείχτηκες αρκετά έξυπνη
ώστε να πάρεις τη δική σου απόφαση.
Να μου πεις αν χρειαστείς κάτι.
Αυτό και αν ήταν παράξενο...
Ναι...
- Τι πιστεύεις ότι συμβαίνει;
- Στοιχηματίζω ότι κυνηγάνε Αποκλίσεις.
Μόνο γι' αυτό μιλάνε
στην Πολυμάθεια.
- Οι Αποκλίσεις υπάρχουν στ' αλήθεια;
- Έλα, ρε Αλ!
Πρώτος αγώνας:
Ο Πήτερ εναντίον της Τρις.
Τι;
Ο Έρικ είναι.
Απλά προσπαθεί να
πάρει το αίμα του πίσω.
Τι;
Θυμάσαι τι σου είπα για την επίθεση; Με
την πρώτη, χτύπα τον κατευθείαν στο λαιμό.
Και να τον παρακολουθείς.
Κάνει ένα βήμα πριν χτυπήσει.
Εντάξει;
Όλα καλά, Ξενέρωτη;
Μοιάζεις θαρρείς και θα σε πιάσουν τα
κλάματα. Θα φανώ πιο επιεικής αν κλάψεις.
Πάμε, Τρις!
- Σήκω.
- ’ντε, ξεκινήστε να παίζετε μεταξύ σας.
Θεέ μου, φαίνεσαι...
Χάλια.
Πόσο καιρό είμαι εδώ;
- Περίπου μια μέρα.
- Μια μέρα;
Είδες τον πίνακα της
βαθμολογίας; Πού είμαι;
Είσαι κάτω από τη γραμμή.
Γιατί φοράτε αυτά τα γιλέκα;
Παιχνίδια πολέμου.
Τι κάνεις;
- Έρχομαι.
- Δεν μπορείς.
- Ο Έρικ είπε ότι εσύ τελείωσες.
- Τι;
Είπε ότι είσαι εκτός.
Ο πατέρας σου είναι στο Συμβούλιο. Ίσως
κάνουν μια εξαίρεση και σ' αφήσουν να πας σπίτι.
Λυπάμαι, Τρις.
Πρέπει να φύγουμε.
Θα χάσουμε το τρένο.
Εντάξει.
- Αντίο.
- Αντίο.
- Αντίο.
- Αντίο.
Ευχαριστώ.
- Γεια.
- Γεια.
Τι κάνεις εδώ;
- Απλά συνειδητοποίησα πως πρέπει να
τα καταφέρω. - Ποιος σε άφησε ν' ανέβεις;
Εγώ.
Εσύ;
Εντάξει.
Έλα να καθίσεις.
Το παιχνίδι είναι απλό.
Λέγεται "Αρπάξτε τη σημαία".
Το όπλο που επελέγη...
Το θεωρούν όπλο αυτό;
Βελάκια που προσομοιάζουν τον πόνο
ενός πραγματικού πυροβολισμού.
Μόνο που κρατάνε
λίγα λεπτά. Δυο ομάδες.
- Ο Φορ και εγώ είμαστε αρχηγοί.
- Διάλεξε εσύ πρώτος.
Εντάξει.
Έντουαρντ.
Εγώ θα πάρω την Ξενέρωτη.
Διαλέγεις τους αδύναμους για να έχεις
κάποιον να ρίξεις την ευθύνη όταν χάσεις.
Ναι, κάπως έτσι.
- Πού πήγε η ομάδα του Έρικ;
- Μάλλον θα πήγαν στο άλλο άκρο.
Εντάξει. Σβήστε τα φώτα.
Μαζευτείτε εδώ. Πάμε.
- Ποια είναι η στρατηγική σας; - Μπορούμε
να κρύψουμε τη σημαία για να μη τη βρουν.
Να φτιάξουμε μια ομάδα να κάνει ανίχνευση
και να βρει τη δική τους σημαία.
Εγώ λέω να τους ξαφνιάσουμε. Να
τους κερδίσουμε με ωμή δύναμη.
- Έτσι θα χάσουμε.
- Δεν μας περιμένουν.
- Δεν ξέρουμε πού είναι.
- Ας κάνουμε δύο ομάδες: άμυνα και επίθεση.
- Ποιος σε διόρισε επικεφαλής;
- Κάποιος πρέπει να αποφασίσει.
- Πρέπει να είμαστε πιο επιθετικοί.
- Ας το σχεδιάσουμε καλύτερα.
Δεν έχεις σκοπό να πηδήξεις, έτσι;
Όχι, απλά προσπαθώ να βρω
καλύτερο σημείο παρακολούθησης.
Καλή σκέψη.
- Δε χρειάζεται να έρθεις μαζί μου.
- Με το μαλακό, μόλις βγήκες από αγώνα.
Εκπλήσσομαι που το πρόσεξες, σε
είδα να φεύγεις στη μέση του αγώνα.
Δεν ήταν κάτι που ήθελα να δω.
Πρόσεχε!
Είσαι καλά;
- Είσαι καλά;
- Ναι, μια χαρά.
Εδώ είναι αρκετά ψηλά.
Όχι, πρέπει να πάμε πιο ψηλά.
Είσαι καλά;
Φοβάσαι τα ύψη!
Όλοι φοβούνται κάτι.
Δεν πίστευα ότι υπάρχει
κάτι που φοβάσαι.
Σε παρακαλώ, Τρις.
Σοβαρά τώρα;
Είσαι καν άνθρωπος;
Δεν είναι και τόσο άσχημα.
Κοίτα!
Εκεί είναι.
Εντάξει. Ποιο είναι το σχέδιό σου;
Θα μοιραστούμε σε δυο ομάδες.
Εσύ θα πας πίσω από
τον Έρικ, ενώ εμείς θα τον
απασχολήσουμε σε μάχη.
- Τους βλέπω!
- Πάμε! Πάμε!
’ναψέ τα.
- Είναι ακόμα δύο! Σχεδόν τους πέτυχα.
- Ακολούθα με! Πάμε!
- Προς τα κει που τρέχουν!
- Πίσω!
- Πάμε!
- Κριστίνα!
- Πάμε!
- Πιάστε τους!
Από κει! Καλύψτε με!
- Πες μου αν πονάει.
- Εσύ να μου πεις.
Σκύλα!
Ηλίθιε!
Αυτό ήταν απίστευτο!
Καλυφθείτε!
Πάμε! Πάμε!
Έλα, Τρις, εγώ θα
φυλάω τα νώτα μας.
Αυτό ήταν! Τα καταφέραμε!
Καλά τα κατάφερες, Τρις!
Τρις.
- Ναι;
- Έλα μαζί μας.
Πού πάτε;
Θα κόψουμε δρόμο. Είναι ένα έθιμο μύησης.
Όπως κάνουμε στη Γενναιότητα.
Θεέ μου!
- Όλα καλά;
- Ναι.
- Κρατηθείτε!
- Αντίο, μωράκια!
Σειρά σου.
Εντάξει! Καν' το, Τρις!
’ντε, κοπελιά!
- Καν' το, Τρις!
- Εμπρός!
Είναι σαν να πετάς.
- Μην ξεχάσεις να τραβήξεις το φρένο
πριν χτυπήσεις στον πάτο. - Εντάξει.
Έτοιμη; Αυτό είναι καλό! Εμπρός!
Τράβα το φρένο!
Ναι!
Τρις!
- Γεια σου.
- Γεια.
Συγχαρητήρια.
Ευχαριστώ.
Ήθελα να σου πω,
πως ήσουν πολύ καλή απόψε.
Ήσουν Γενναία.
Ναι.
Τέλος πάντων, καλύτερα
να γυρίσεις στους φίλους σου.
Εντάξει.
Αν είστε πάνω απ' τη κόκκινη γραμμή,
περνάτε στη δεύτερη φάση της εκπαίδευσης.
Αν είστε από κάτω,
μην σπαταλάτε άλλο χρόνο.
Ορίστε η βαθμολογία.
Νούμερο επτά!
- Τα κατάφερες!
- Τα κατάφερες, Τρις!
Ορίστε. Ο επόμενος.
Ορίστε.
Περάσαμε τη πρώτη φάση της
εκπαίδευσης κι αυτό είναι το έπαθλό μας.
Εντυπωσιακό!
Μαμά;
Κοριτσάκι μου!
- Μαμά, τι κάνεις εδώ;
- Ήξερα πως θα σε παραχωρήσουν εδώ.
Για κοίτα! Είσαι τόσο
όμορφη και δυνατή...
- Μαμά, δεν μπορείς να είσαι εδώ.
- Το ξέρω, αλλά βρίσκεσαι σε κίνδυνο.
- Τι;
- Πρέπει να σε ρωτήσω κάτι.
Δεν ήσουν άρρωστη την ημέρα
που έδωσες τις εξετάσεις, έτσι;
- Γιατί;
- Ποια ήταν τα αποτελέσματά σου;
Γλυκιά μου, δεν πειράζει.
Μπορείς να μου πεις.
Ήταν... Ήταν ασαφή.
Αποκλίνουσα;
Δεν μπορείς να το πεις σε κανέναν.
Ούτε σε φίλους, ούτε σε εκπαιδευτές.
Δεν μπορείς να
εμπιστευτείς κανέναν.
Δεν εμπιστεύομαι.
Οι άνθρωποι ένιωθαν πάντα
απειλή από τις Αποκλίσεις.
Τώρα η Πολυμάθεια τους αναζητά όλους,
παντού και με επιμονή.
Γιατί;
Μαμά, τι είμαι;
Δεν υποτάσσεσαι. Το μυαλό σου λειτουργεί με
πολλούς διαφορετικούς τρόπους. Σε φοβούνται.
Η δεύτερη φάση της εκπαίδευσης
είναι η πιο ριψοκίνδυνη.
Θα μπουν στο μυαλό σου και
θα δουν πώς αποκρίνεσαι στον φόβο.
Μπορείς να περάσεις. Μπορείς να τα
καταφέρεις στη Γενναιότητα. Το έχω ξαναδεί.
Πού ξέρεις τόσα πολλά γι' αυτό;
Για την Γενναιότητα.
Ξέχνα με εμένα. Μην τους
αφήσεις να μάθουν ποια είσαι.
- Είσαι Γενναία;
- ’κου...
Τι κάνεις;
Τα φορτηγά φορτώθηκαν.
Πάμε.
Τι της έκαναν;
Τρις.
Κάθισε.
Θα σου περάσω έναν ορό που δραστηριοποιεί
μέρος του εγκεφάλου σε κατάσταση φόβου.
Ωραία.
Θα είναι παραίσθηση. Οι μεταδότες του ορού
θα μου επιτρέπουν να βλέπω το μυαλό σου.
Θα δεις τι υπάρχει στο μυαλό μου;
Ακούμπησε πίσω.
Θ' αντιμετωπίσεις τους
χειρότερους φόβους σου, Τρις.
Οι περισσότεροι έχουν 10 με 15
πραγματικά σοβαρούς φόβους.
Θα πρέπει να ηρεμήσεις,
να ρίξεις του παλμούς σου
και την αναπνοή σου, και να
αντιμετωπίσεις αυτό που θ' ακολουθήσει.
Να φανείς γενναία.
Δεν είναι αλήθεια.
Όλα καλά, όλα καλά.
Είσαι εντάξει;
Πόση ώρα πιστεύεις πως βρισκόσουν
στην παραίσθηση, Τρις;
- Είκοσι λεπτά;
- Τρία.
Σαράντα φορές πιο γρήγορα
από τον μέσο όρο.
Δεν έχω δει κανέναν να το
κάνει αυτό την πρώτη φορά.
Πώς πέρασες από τα πουλιά;
Η εικόνα δεν ήταν καθαρή.
Βούτηξα στο νερό.
Λοιπόν... Η επόμενη φορά
θα είναι πιο εύκολη.
Πρέπει να το κάνω πάλι;
Πρέπει να εξασκηθείς αρκετές φορές
πριν τον τελικό, αλλά ήσουν φυσιολογική.
Δεν χρειάζεται ν' ανησυχείς
για κάτι.
Όλο μου το σώμα είχε
καλυφθεί από μικρά έντομα.
Ήταν μέσα στ' αυτιά μου,
στον λαιμό μου...
Δεν μπορούσα ν' αναπνεύσω.
Ένας τύπος πριν 2 χρόνια, πανικοβλήθηκε
τόσο που έπαθε έμφραγμα στην
καρέκλα και παραλίγο να πεθάνει.
- Τι;
- Αυτό μας δίνει μια ελπίδα, έτσι;
- Φαίνεται σα να μην έχεις πρόβλημα.
- Εγώ;
Όχι, όχι.
Θεέ μου, ήταν απαίσιο.
Ούτε που φτάσαμε τον χρόνο σου.
Ήσουν εκπληκτική.
Εκπληκτικό είναι το ότι θα
σε βγάλει εκτός Γενναιότητας.
Δεν θα με βγάλει εκτός.
Από χειρότερη, έχει γίνει η καλύτερη.
Κάποιος πρέπει να πάρει την παλιά της θέση.
Ποιος θα είναι;
Εσύ.
- Σταματάς ποτέ να μιλάς;
- Θέλω απλά να ξέρω πώς το κάνει.
- Ποιο είναι το κόλπο σου;
- Δεν έχω κόλπο.
Κανείς δεν περνάει τόσο γρήγορα.
Γιατί δε μας λες πώς το κάνεις;
Τουλάχιστον πες το στους φίλους σου.
Για τι πράγμα μιλάει; Υπάρχει
τρόπος να γίνει ευκολότερο;
Όχι.
Όχι. Δεν κάνω τίποτα.
Είναι τόσο μπερδεμένη.
Βοηθήστε με!
Δεν είναι αλήθεια.
Πώς το έκανες αυτό;
Τι;
Πώς έσπασες το τζάμι;
Δεν ξέρω. Απλά το έκανα.
Απλά το έκανες;
Ποια ήταν τ' αποτελέσματα
του τεστ σου;
Του τεστ ικανοτήτων.
Αυταπάρνηση.
Δεν το νομίζω.
- Τι;
- Νομίζω πως μου λες ψέματα.
Γιατί να σου πω ψέματα;
Θα σε ρωτήσω άλλη μια φορά.
Ποια ήταν τα αποτελέσματα
του τεστ σου;
Αυταπάρνηση.
Μπορείς να φύγεις.
Τρις;
Απλά για να ξέρεις...
Οι Γενναίοι δεν σπάνε έτσι το τζάμι.
Ο αδερφός μου ήταν σαν εσένα.
Κατά τη διάρκεια της δεύτερης
φάσης το έκανε πολύ γρήγορα.
Την τελευταία μέρα των εξομοιώσεων
ένας επικεφαλής ήρθε να τον παρακολουθεί.
Το επόμενο πρωί βρήκαμε το πτώμα
του πεταμένο έξω από τα τείχη.
Τον ξεφορτώθηκαν.
Ποιος το έκανε;
Η ηγεσία της Γενναιότητας. Δεν πρέπει
να τους αφήσεις να μάθουν για σένα.
Κι αν το ξέρουν ήδη;
Τότε είσαι ήδη νεκρή.
Μπίατρις.
Τι γυρεύεις εδώ;
Έχω μπλεξίματα.
Τι συνέβη;
Δεν θα τα καταφέρω στην Γενναιότητα.
- Δεν ταιριάζω εκεί.
- Θα πρέπει να ταιριάζεις.
Δεν μπορώ.
Απλά, δεν είμαι σαν αυτούς.
Τότε ποιος είναι;
Είναι τρελοί.
- Ίσως πρέπει να γυρίσω στην Αυταπάρνηση.
- Δεν μπορείς να επιστρέψεις.
- Το ξέρω, αλλά...
- Δεν θα στο επιτρέψουν ποτέ αυτό.
- Ποιοι;
- Οι Πολυμαθείς.
Δεν θ' αφήσουν την Αυταπάρνηση
να παραβεί κι άλλους κανόνες.
- Νομίζουν πως είναι διακυβέρνηση;
- Μπορεί σύντομα να γίνουν.
Σοβαρά;
Η Πολυμάθεια πρέπει να είναι υπεύθυνη.
Σίγουρα πάντως, όχι η Αυταπάρνηση.
Στάσου, Κέιλεμπ.
Πώς μπορείς να το λες αυτό;
Είναι αυτό που θέλουν οι άλλες Φατρίες.
Την αποτυχία της Αυταπάρνησης.
- Όχι. Είναι απλά αυτό που λένε...
- Είναι αλήθεια.
Δεν είναι αλήθεια! Δεν είναι.
Είναι ψεύτες εδώ. Υπάρχουν άνθρωποι
που ξέρουν πώς να σε ελέγχουν.
- Πρέπει να το καταλάβεις αυτό.
- Μπίατρις.
Νομίζω πως πρέπει να φύγεις.
Η Φατρία πάνω απ' την
οικογένεια, έτσι;
Κατάλαβα.
Πρέπει να έρθεις μαζί μου.
Σταματήστε!
Είσαι καλά;
Ναι, μια χαρά.
Κάθισε, σε παρακαλώ.
Ευχαριστώ.
- Χαίρομαι που ήρθες εδώ σήμερα.
- Αλήθεια;
Είσαι ευτυχισμένη με
την καινούρια σου Φατρία;
Ναι.
Αλλά ήρθες να
δεις τον αδερφό σου.
- Ήθελα μόνο να του μιλήσω.
- Είδες τους γονείς σου;
Όχι.
Είναι δύσκολο ν' αποχωρίζεσαι.
Η Φατρία πάνω απ' την οικογένεια.
Είναι σημαντικό ιδανικό. Μερικές
φορές δύσκολο να εκπληρωθεί.
Γιατί είναι ενάντια στις βασικές
αρχές της ανθρώπινης φύσης.
Αλλά αυτή ακριβώς είναι η αδυναμία
που πρέπει να ξεπεράσουμε.
Θεωρείτε την ανθρώπινη φύση αδυναμία;
Θεωρώ την ανθρώπινη φύση εχθρό.
Είναι στην ανθρώπινη φύση να έχει
μυστικά, να λέει ψέματα, να κλέβει...
Και θέλω να το εξαφανίσω αυτό.
Έτσι θα διατηρήσουμε μια
σταθερή και ειρηνική κοινωνία.
Θα με βοηθούσες με αυτό,
έτσι δεν είναι;
Πώς να σας βοηθήσω;
Γνωρίζεις πως η Αυταπάρνηση
είναι μια υπονομεύουσα Φατρία που
καταπατά νόμους περιθάλποντας
τους Αποκλίνοντες;
Όχι, δεν το γνώριζα.
Αλλά αν ισχύει,
τότε χαίρομαι που έφυγα.
Χρειάζομαι να ξέρω πως μπορώ να
βασιστώ πάνω σου και να επιβάλλεις το νόμο.
Ακόμα κι αν κάποιο κοντινό σου
πρόσωπο τον καταπατήσει.
Κάποιος που νοιάζεσαι.
Φυσικά.
Ωραία.
Τότε θα πάρω το αμάξι να
σε πάω πίσω στη Γενναιότητα.
’ντε! Ξεφορτώσου την!
Εμπρός, κάν' το!
’ντε!
Είσαι καλά;
- Ναι.
- Ωραία. Πάμε.
Φόρεσε αυτό.
Ευχαριστώ.
Θα είσαι ασφαλής εδώ.
- Με συγχωρείς.
- Δεν πειράζει.
Δεν τον πιστεύω τον Αλ...
Ανέβαινες στη βαθμολογία
κι εκείνος έπεφτε.
Τον έκανε να μισεί τον εαυτό του
κι εσένα. Απλά...
Φοβήθηκε.
Όλοι φοβούνται.
Το ξέρω, αλλά ο φόβος λειτουργεί
παράξενα σε άτομα σαν τον Αλ.
Αλλά όχι σε σένα.
Ο φόβος δεν σε αγγίζει.
Το είδα.
Καλύτερα να ξαπλώσεις.
- Να κοιμηθείς λιγάκι.
- Ναι.
Θα κοιμηθώ στο πάτωμα.
- Πώς νιώθεις;
- Καλύτερα.
Ωραία.
Πού πήγες χθες;
Μόνο στον αδερφό μου.
Καταντάει λίγο βαρετό για σένα εδώ;
Ο αδερφός μου είπε ότι...
πιστεύει πως η Πολυμάθεια σχεδιάζει
την ανατροπή της Αυταπάρνησης.
Πιστεύεις πως μπορεί να γίνει;
Ναι. Νομίζω πως είναι πιθανό.
Εξαρτάται από το πόσο
μακριά σκοπεύουν να φτάσουν.
Ανησυχώ για τους γονείς μου.
Ναι.
Νομίζω πως έχεις αλλά πράγματα
για τα οποία πρέπει ν' ανησυχείς.
Δε νομίζεις;
Ναι.
Πρέπει να φύγουμε.
Γεια.
Γεια σου.
Είναι δικό σου το φούτερ;
Όχι.
- Τι σου συνέβη χθες βράδυ;
- Τρις, μπορούμε να μιλήσουμε;
’κου. Θέλω μόνο
να σου πω ότι λυπάμαι.
Δεν ξέρω τι μου συνέβη.
Θα με συγχωρήσεις, σε παρακαλώ;
Αν τολμήσεις να με ξαναπλησιάσεις
θα σε σκοτώσω.
- Τρις...
- Μείνε μακριά μου!
Είσαι δειλός.
Ναι! Δεν έχεις τίποτα!
Δεν πιστεύω πως θα μπορούσε
να το κάνει. Δεν είναι τέτοιος.
Τι συμβαίνει;
- Τι είναι αυτό;
- ’ντε! Γρήγορα!
Εμπρός! Τραβήχτε!
Θεέ μου!
Νομίζω πως πήδηξε.
Τρις.
Τρις!
’σε με ήσυχη.
Λυπάμαι για τον Αλ.
- Εξαιτίας μου πέθανε.
- Όχι, δεν φταις εσύ.
Ήταν δική του επιλογή.
Ήταν εκτός Φατρίας. Δεν θα μπορούσε
να περάσει την τελική δοκιμασία.
Ούτε κι εγώ.
Γιατί το λες αυτό;
Ξέρεις γιατί.
Σύντομα μόλις ανακαλύψουν
τι είμαι, θα με σκοτώσουν.
Δεν θα το αφήσω να συμβεί.
Κλείσε την πόρτα.
Θα εξασκηθούμε.
- Στο τοπίο φόβου μου;
- Όχι. Στο δικό μου.
Θα το κάνουμε μαζί.
Το έχεις ξανακάνει;
Όχι.
Είσαι σίγουρος ότι θέλεις;
Γιατί να μην είμαι;
Δεν ξέρω. Δε μου έχεις πει τίποτα για σένα
και θέλεις τώρα να μπω στο μυαλό σου;
- Φοβάσαι να το κάνεις;
- Εσύ όχι;
Όχι.
Φοβάσαι τα ύψη;
Με ξαφνιάζει αυτό.
Δεν είναι αλήθεια.
- Μπορούμε να πηδήξουμε.
- Όχι.
Ένας Αποκλίνων θα πηδούσε.
Εμείς θα πάμε στο κτίριο.
Αν δε θες να σ' ανακαλύψουν, θα πρέπει
να κάνεις ό,τι θα έκανε ένας Γενναίος.
Θα πρέπει να βρεις
μια μέθοδο επιβίωσης.
Κλειστοφοβία.
Πρέπει να βρεις έναν τρόπο να την
σταματήσεις. Τι θα έκανε ένας Γενναίος;
Ωραία!
Με την ησυχία σου. Το απολαμβάνω
αυτό το κουτί που συρρικνώνεται.
Ως στρατιώτης της Γενναιότητας,
θα πρέπει ν' ακολουθείς διαταγές
με τις οποίες δεν θα
είσαι πάντα σύμφωνη.
Ποια είναι αυτή;
Μια αθώα.
Πρέπει να την σκοτώσω.
Αλλά ποτέ δε μπορώ να το κάνω.
Εκτός αν κοιτάζω αλλού.
Γιατί είμαστε στην Αυταπάρνηση;
Ο τελευταίος σου φόβος
είναι και ο χειρότερος.
Ζει στο πιο σκοτεινό μέρος
του μυαλού σου.
Ο Μάρκους είχε έναν γιο.
- Πώς τον έλεγαν;
- Τομπάιας.
Τομπάιας.
Τομπάιας.
Τομπάιας.
Τομπάιας.
Προσπαθεί να σε βοηθήσει
να γίνεις καλύτερη.
Όχι!
Φορ;
- Τέσσερις φόβοι;
- Τέσσερις τότε, τέσσερις τώρα.
Το περνάω ξανά και ξανά, αλλά
δε νομίζω πως μπορώ να το ξεπεράσω.
Μπορώ να σε ρωτήσω κάτι;
Φυσικά.
Τι είναι το τατουάζ σου;
Θέλεις να το δεις;
Εκπληκτικό.
Οι Φατρίες.
Γιατί τις έχεις όλες;
Δεν θέλω να είμαι μόνο ένα.
Δεν μπορώ να είμαι.
Θέλω να είμαι γενναίος,
και ανιδιοτελής...
...έξυπνος, και έντιμος
και καλοσυνάτος.
Παρ΄όλα αυτά, ακόμα
δουλεύω πάνω στην καλοσύνη.
Δεν θέλω να βιαστώ.
Δεν πειράζει.
Έχω ακόμα τον χώρο μου
στο πάτωμα.
- Καλημέρα.
- Γεια σου.
Έλα. Θέλω να σου δείξω κάτι.
Εντάξει.
Κοίτα.
- Η Πολυμάθεια.
- Ναι.
Είναι εδώ κάθε πρωί.
Τους παρακολουθώ για βδομάδες.
Τι γυρεύουν στην Γενναιότητα;
Παίρνουν προμήθειες. Υπολογιστές.
Και αυτά.
Τι είναι;
Κάποιου είδους νοητικός μεταδότης.
Το εισάγεις σαν ορό.
Γιατί;
Σε κάνει πιο ευάλωτο σε προτάσεις,
αλλά...
...όσα περισσότερα έχουν, μπορούν
να δημιουργήσουν ένα στρατό.
Προσοχή, όλοι οι διαγωνιζόμενοι
να παρουσιαστούν για τη τελική δοκιμασία.
Όλοι οι διαγωνιζόμενοι να
παρουσιαστούν για τη τελική δοκιμασία.
Είσαι έτοιμη.
Μπορείς να το κάνεις.
Μπορούν να δουν τις
παραισθήσεις σου στην οθόνη.
Ξεπέρασε τους φόβους σου όπως θα
έκανε ένας Γενναίος, αλλά κάν' το γρήγορα.
Μάλιστα. Αν είμαι γρήγορη θα με σκοτώσουν
κι αν είμαι αργή θα πεθάνω.
Ακριβώς.
Καλή τύχη.
Καλή τύχη, Τρις.
Ελπίζω να τα καταφέρεις.
Συγχαρητήρια.
Φορ...
Θεέ μου, Φορ...
Φορ!
- Σταμάτα, Φορ!
- Δεν είσαι Γενναία;
Σε παρακαλώ, πες μου
ότι δεν έβλεπες.
Θα ένιωθες καλύτερα
αν έλεγα όχι;
Τα πήγες καλά.
Τώρα...
Μια τελική δοκιμασία.
Ξέρεις τι να κάνεις.
Τι;
- Αν θες να είσαι Γενναία...
- Όχι.
Κάν' το!
Είσαι καλά;
Μου φαίνεται πως
τα πήγες καλά.
Έλα, πάμε.
Συγχαρητήρια...
...νέα μέλη της Γενναιότητας.
Γενναιότητα! Γενναιότητα!
Τα καταφέραμε!
Εμπρός. Στοιχηθείτε.
Όλοι σας, μπείτε στη σειρά.
Τι συμβαίνει;
Οι μαθητευόμενοι της Γενναιότητας
να παρουσιαστούν στους επικεφαλής τους.
Λοιπόν, ακούστε!
Πριν φύγετε απόψε,
σας θέλω σε τέσσερις σειρές.
Ο καθένας θα πάρει
συσκευή εντοπισμού.
Μην κάνετε ερωτήσεις,
είναι απλά μια προφύλαξη.
Προχωρήστε μπροστά!
Βλέπεις τον Φορ;
- Όχι.
- Ο επόμενος!
- Τι συμβαίνει;
- Θεέ μου!
Συγχαρητήρια.
Θα 'πρεπε να είσαι πρώτη στη σειρά.
Θα σε διευκολύνω εγώ.
Πόνεσε λιγάκι, έτσι;
Είσαι μία από εμάς.
Τι;
Η Φατρία πάνω απ' την οικογένεια.
Θεέ μου.
Μπορούν να μας βλέπουν και να μας ακούν,
απλά δε λειτουργούν φυσιολογικά.
Οι εντολές περνούν μέσω
του μεταδότη.
Τι συμβαίνει;
Τι κάνεις;
Απόκλιση.
Όλα καλά.
Μην ανησυχείς για κάτι.
Γρήγορα! Κουνηθείτε!
Μην αντιστέκεστε!
Οι επικεφαλής της Αυταπάρνησης
πρέπει να δηλώσουν ποιοι είναι.
Πρέπει να βρω τους γονείς μου.
Συνέχισε να προχωράς.
Πού είναι το σπίτι σου;
Ζητήστε πληροφορίες.
Όλοι οι ιδιοκτήτες
πρέπει να καταγραφούν.
Μην αντιστέκεστε
και δεν θα τραυματιστείτε.
Μαμά; Μπαμπά;
Λες να έφυγαν;
Δεν ξέρω.
Αυτό δεν μπορεί να συμβεί!
Σταματήστε!
Μην αντιστέκεστε!
Όλοι από την Αυταπάρνηση
θα ανακριθούν.
Ο θρυλικός Φορ...
Το άβουλο ρομπότ.
Ήσουν πρώτος στην τάξη σου,
τώρα είσαι...
...ένα τίποτα.
Τι;
Λες να είναι...;
Υπάρχει μόνο ένας τρόπος
να το ανακαλύψουμε.
- Πες αντίο, μαλάκα.
- Αντίο.
Αν κουνηθείς, πέθανες!
Η Ξενέρωτη;
Δύο Ξενέρωτοι.
Δύο νεκροί Ξενέρωτοι.
Δεν μπορώ να αφήσω ούτε
έναν Αποκλίνων να διαφύγει.
- Αυτό συμβαίνει.
- Δεν θα με πυροβολήσει.
Ίσως να υποτίμησες
τον χαρακτήρα μου.
Τρέχα!
- Είσαι καλά;
- Ναι.
Ακίνητοι!
Πετάξτε τα όπλα!
Τομπάιας Ίτον.
Κι εσύ, Μπίατρις.
Νόμιζα ότι αυτό που είχα διακρίνει
σε σένα ήταν νοημοσύνη.
Ίσως να μην είσαι
όσο έξυπνη νομίζεις.
Γιατί επιτίθεστε σ' αυτούς
τους αθώους ανθρώπους;
Αθώοι;
Η Αυταπάρνηση έμεινε ανεξέλεγκτη
καθώς κατέστρεφε το σύστημα των Φατριών.
Το ίδιο με εσάς τους δύο.
Πρέπει να σας σταματήσουμε.
Αν όχι, η ειρήνη θα χαθεί.
Έχει ήδη χαθεί.
Εσύ την κατέστρεψες.
Η ανθρώπινη φύση
την κατέστρεψε.
Όσοι από εμάς οραματίζονται να το δουν,
πρέπει να προστατέψουν τους υπόλοιπους.
Θα αποκαταστήσουμε την ειρήνη.
Κι αυτή τη φορά, θα αντέξει.
Κι αν κάνετε λάθος;
Πάρτε τον μαζί μας.
Είναι τραυματισμένη.
Τα αποτελέσματα θα είναι ασαφή.
Ξεφορτωθείτε την.
Έλα! Πάμε!
Απαραίτητη η επιπρόσθετη ασφάλεια,
αναφέρετε στην διοίκηση, επίπεδο 5.
Μπίατρις!
- Μαμά; Μαμά;
- Μπίατρις!
Εντάξει.
Πρέπει να τρέξουμε!
Ήσουν Γενναία.
Μου φάνηκε χρήσιμο σήμερα.
Ο μπαμπάς είναι καλά;
Ναι. Ηγείται μιας ομάδας στην Μονρό
και Στέιτ. Θα τον συναντήσουμε τώρα.
Πάμε.
Ενημερώστε για 1-9!
Γουίλ! Γουίλ!
Γουίλ, σταμάτα!
Σταμάτα!
Σταμάτα!
Εντάξει.
Εντάξει.
Έλα, γλυκιά μου.
Πρέπει να φύγουμε.
Τον σκότωσα.
Τον σκότωσα.
Έλα εδώ.
Λοιπόν...
Πάμε να βρούμε τον πατέρα σου.
- Κάλυψέ με.
- Όχι.
Θα πάω εγώ.
- Να τη, κύριε!
- Πάμε!
Τρέχα! Τρέχα!
Τρέχα!
Τις έχω!
- Είσαι καλά;
- Ναι.
Πάμε!
Μαμά.
Μαμά; Τι έγινε;
Μαμά!
Μαμά!
Μαμά!
Μαμά, όχι!
Μαμά! Μαμά!
Μαμά; Μαμά!
Μαμά, ξύπνα!
Μαμά!
Θεέ μου, μαμά!
Σταματήστε! Σταματήστε!
Σ' αγαπώ, μανούλα.
Θεέ μου!
Πού είναι ο πατέρας μου;
Μπίατρις;
Η μητέρα σου;
Με έσωσε.
Με έσωσε.
Τότε δεν ήταν μάταια.
Πρέπει να φύγουμε από 'δω.
Έχει έξω άλλους στρατιώτες;
Όχι, είναι καθαρά.
Έπρεπε να σε είχα πιστέψει.
Αργότερα το συνειδητοποίησα.
Γιατί συμβαίνει αυτό;
Δεν καταλαβαίνω.
Γιατί η Γενναιότητα
πολεμάει την Πολυμάθεια;
Δεν ξέρουν τι κάνουν. Νομίζουν
ότι είναι σε προσομοίωση.
Πρέπει να τους ξυπνήσουμε.
Πρέπει να πάω στη Γενναιότητα.
Είναι οχυρό. Είναι αδύνατον.
Μπορώ να μας βάλω μέσα.
Ετοιμαστείτε.
Τι θα γίνει;
Δεν θα σας αρέσει.
Υπάρχει ένα δίχτυ εκεί κάτω.
Μην το σκεφτείτε. Απλά πηδήξτε.
Είσαι καλά;
Είστε καλά;
Πάμε.
Περιμένετε εδώ.
Στον τοίχο.
Στον τοίχο!
Πώς και είσαι ξύπνιος;
Γιατί είμαι πιο έξυπνος από σένα.
Και με χρειάζονται.
Από πού τους ελέγχουν;
Γιατί να σου πω; Δεν πρόκειται
να με πυροβολήσεις.
Γιατί όλοι το λένε αυτό;
Από πού τους ελέγχουν;
Ήταν ανάγκη να τον πυροβολήσεις;
Κάθε λεπτό που περνάει κάποιος
απ' την Αυταπάρνηση πεθαίνει
και κάποιος απ' τη Γενναιότητα
γίνεται δολοφόνος.
Λοιπόν, πάμε.
- Εκεί μέσα είναι, σωστά;
- Ναι.
Την έχω δει να μπαίνει εκεί.
Από εκεί ελέγχει τους πάντες.
Όπως είπες, δεν έχουμε ούτε
δευτερόλεπτο για χάσιμο.
Μπαμπά, όχι!
Πάμε.
Να προσέχεις τον Κέιλεμπ.
Πάω μέσα.
Φορ.
Φορ, εγώ είμαι.
Είσαι σε προσομοίωση.
Δεν μπορεί να σ' ακούσει.
Καταπληκτικό, έτσι;
Ό,τι νομίζουμε ότι μας
κάνει ανθρώπους...
σκέψεις, συναισθήματα, ιστορία...
...όλα διαγράφονται από τη χημεία.
- Φορ.
- "Έφυγε".
- Όλοι είμαστε πιο ασφαλείς, Φορ.
- Πιο ασφαλείς;
Πώς είμαστε πιο ασφαλείς;
Η ιδιοφυία του συστήματος των Φατριών
είναι ότι η συμμόρφωση με τη Φατρία
αφαιρεί την απειλή όποιου
χρησιμοποιεί την ελεύθερη βούληση.
Μην με παρεξηγείς.
Υπάρχει μια κάποια ομορφιά
στην αντίστασή σου.
Την άρνησή σου να μπεις σε κατηγορίες.
Είναι μια ομορφιά που δεν έχουμε
την πολυτέλεια να επιτρέψουμε.
Φορ, εγώ είμαι.
Εγώ είμαι.
Σε παρακαλώ, κοίταξέ με.
Φορ!
Φορ, εγώ είμαι!
Φορ, σταμάτα!
Σταμάτα!
Σταμάτα.
Σε παρακαλώ.
Εγώ είμαι. Εγώ είμαι.
Όλα εντάξει.
Σ' αγαπώ. Όλα καλά.
Φορ, κοίταξέ με!
Εγώ είμαι.
Εγώ είμαι.
Τρις.
Τώρα.
Τελειώστε το!
Βοήθεια!
Κλείσε το.
Όχι.
Δεν θα στο ξαναζητήσω.
Κάν' το! Κλείσε το!
Θαυμάζω το ότι θα πέθαινες γι' αυτό
που πιστεύεις. Το ίδιο κι εγώ.
Δεν μπορείς να το κάνεις.
Μπορείς;
Ίσως να μην είσαι όσο Γενναία
νόμιζες πως είσαι.
Έχεις δίκιο.
Δεν είμαι.
Είμαι Αποκλίνουσα.
Κλείσε το και σβήσε
το πρόγραμμα.
ΚΩΔΙΚΟΣ ΔΕΚΤΟΣ
Η προσομοίωση τερματίστηκε.
Το σύστημα αφαιρέθηκε.
Όχι! Όχι!
Όχι!
Μην με παρεξηγείς.
Υπάρχει μια κάποια ομορφιά
στην αντίστασή σου.
Διάολε!
Τρις...
Διαδικασία παρεμπόδισης
Εμπρός, κουνηθείτε!
Πρέπει να φύγουμε. Τώρα.
Τομπάιας.
Πρέπει να συνεχίσουμε.
Πάμε.
Γιε μου!
- Μπορώ!
- Το ξέρω ότι μπορείς!
Οι γονείς μου πέθαναν σήμερα.
- Πέθαναν.
- Το ξέρω.
Αλλά σε αγαπούσαν, Τρις.
Για εκείνους, δεν υπήρχε
καλύτερος τρόπος να στο δείξουν.
Τώρα δεν μας απέμεινε τίποτα.
Δεν έχουμε σπίτι, Φατρία...
Δεν ξέρω πλέον ποια είμαι.
Ξέρω ακριβώς ποια είσαι.
Είσαι σίγουρος γι' αυτό;
Ναι, σιγουρότατος.
Έλα εδώ.
Είμαστε χωρίς Φατρία πλέον.
Αφήσαμε τα πάντα πίσω...
...αλλά βρήκαμε τους εαυτούς μας,
και ο ένας τον άλλο.
Αύριο ίσως χρειαστεί
να παλέψουμε ξανά.
Προς το παρόν, ταξιδεύουμε με το τρένο
μέχρι το τέλος της γραμμής...
...και τότε...
...πηδάμε.
Απόδοση Διαλόγων Εξ Ακοής:
grgrs ~ Morgan La Fey
Χρονισμός:
suzukakias