Tip:
Highlight text to annotate it
X
Ας πούμε ότι θέλεις να γίνεις πάπας, η κεφαλή της Ρωμαιοκαθολικής Εκκλησίας και ποιμένας για πάνω από
1 δισεκατομμύριο πιστούς
Να οι προϋποθέσεις που πρέπει να πληροίς για αυτήν την υψηλή θέση:
1) Να είσαι Ρωμαιοκαθολικός
2) Να είσαι άνδρας
Το οποίο μοιάζει κάπως εύκολο... και, ενώ θεωρητικά είναι δυνατό για έναν τυπικό στις θρησκευτικές του υποχρεώσεις
Ρωμαιοκαθολικό να γίνει πάπας, η τελευταία φορά που αυτό συνέβη δεν υπήρξε ποτέ γιατί το να γίνεις
πάπας δεν είναι όπως το να γίνεις πρόεδρος της χώρας, δεν μπορείς απλώς να διεκδικήσεις το αξίωμα. Η εκλογή
του πάπα είναι εσωτερική δουλειά και αυτοί που την αναλαμβάνουν είναι οι καρδινάλιοι· και ενώ θεωρητικά
μπορούν να επιλέξουν οποιονδήποτε Ρωμαιοκαθολικό να γίνει πάπας, στην πραγματικότητα προτιμούν να ανεβάσουν στον θρόνο κάποιον από
αυτούς τους ίδιους.
Η τελευταία φορά που κάποιος μη καρδινάλιος έγινε πάπας ήταν περισσότερο από 600 χρόνια πριν. Έτσι, ενώ δεν είναι
επίσημη προϋπόθεση, είναι μια ανεπίσημη, αλλά στην πραγματικότητα επίσημη προϋπόθεση
Έτσι, προκειμένου να γίνεις πάπας, πρέπει πρώτα να γίνεις Καρδινάλιος και για να το πετύχεις αυτό, πρέπει
να αρχίσεις να σκαρφαλώνεις την πυραμίδα της Ρωμαιοκαθολικής εταιρικής κλίμακας*
Βήμα 1ον: Να γίνεις ιερέας Σε αντίθεση με άλλες εκκλησίες όπου μπορείς να συμπληρώσεις
μία διαδικτυακή αίτηση και στο λεπτό να χειροτονηθείς, η Ρωμαιοκαθολική εκκλησία αντιμετωπίζει την ιερωσύνη σαν
ένα πραγματικό επάγγελμα για το οποίο χρειάζεσαι την ανάλογη εκπαίδευση. Έτσι, απαιτείται να έχεις υψηλή μόρφωση: Συνήθως
πτυχίο πανεπιστημίου στην Ρωμαιοκαθολική Φιλοσοφία και μετά μεταπτυχιακό δίπλωμα στη Θεολογία
Επιπλέον από τα μορφωτικά προσόντα, πρέπει ακόμα να είσαι:
Άνδρας, Ανύπανδρος,
πρόθυμος να παραμείνεις παρθένος για την υπόλοιπή σου ζωή.† Αν καλύπτεις αυτές τις προϋποθέσεις και έχεις
εργασθεί στην εκκλησία, τότε μπορείς να χειροτονηθείς επισήμως ιερέας. Το οποίο βασικά σημαίνει
ότι αναλαμβάνεις να διευθύνεις έναν Ρωμαιοκαθολικό ναό, ή να δουλεύσεις με κάποιον άλλον ιερέα ο οποίος το κάνει ήδη.
Εσύ πάντως, θέλεις να προχωρήσεις μπροστά και για να το κάνεις αυτό πρέπει να πάρεις τη θέση αυτού ο οποίος μόλις σε έκανε
ιερέα.
Βήμα 2ον: Να γίνεις επίσκοπος Οι επίσκοποι είναι πολύ πιο κλειστή ομάδα: ενώ
υπάρχουν περίπου 400.000 Ρωμαιοκαθολικοί ιερείς στον κόσμο, οι επίσκοποι είναι μόλις 5.000.
Ενώ οι ιερείς αναλαμβάνουν τις εκκλησίες, οι επίσκοποι αναλαμβάνουν τους καθεδρικούς ναούς από τους οποίους επιβλέπουν έναν αριθμό τοπικών
εκκλησιών.
Για να συνεχίσεις της καριέρα σου, πρέπει να περιμένεις ο επίσκοπος της περιοχής να υποχρεωθεί να παραιτηθεί
στην ηλικία των 75 ή να πεθάνει νωρίτερα από τότε – απελευθερώνοντας έτσι τη θέση για σένα.
Δεν μπορείς όμως απλώς να θέσεις υποψηφιότητα γιατί υπάρχει ήδη ένας μυστικός κατάλογος πιθανών επισκόπων
ο οποίος ανανεώνεται κάθε τρία χρόνια και βασίζεται στη στη γνώμη των τοπικών επισκόπων για το ποιοί
θα ήταν καλοί αντικαταστάτες για έναν από αυτούς
Για να είσαι σε αυτήν τη λίστα, εκτός από την αυτονόητη προϋπόθεση του να είσαι ευσεβής, πρέπει
ακόμα:
Να είσαι τουλάχιστον 35 ετών. Να είσαι ιερέας για τουλάχιστον 5 χρόνια.
Να έχεις διδακτορικό στη Θεολογία (ή σε παρεμφερή τομέα). Θεωρώντας ότι είσαι όλα αυτά, το όνομά σου
μπορεί να είναι ή και να μην είναι σε αυτόν τον μυστικό κατάλογο. Οι τοπικοί επίσκοποι τότε δίνουν αυτήν τη λίστα στον παπικό
πρέσβη για τη χώρα σου, γνωστό με τον τίτλο «Αποστολικός Νούντσιος».
Ο Νούντσιος διαλέγει τρεις ιερείς από τη λίστα, κάνει εις βάθος έρευνα για αυτούς, πραγματοποιεί συνεντεύξεις
και διαλέγει τον έναν ο οποίος θεωρεί ότι είναι ο καλύτερος.
Δεν τελειώνει όμως εδώ γιατί ο Νούντσιος στέλνει την αναφορά του στην Πόλη του Βατικανού και στη σύνοδο
των επισκόπων οι οποίοι εργάζονται εκεί και εξέταζουν πιθανούς διορισμούς επισκόπων από όλο τον κόσμο.
Αν η σύνοδος των επισκόπων δεν εγκρίνει κανέναν από τους τρεις υποψηφίους, μπορεί να πει
στον Νούντσιο να ξεκινήσει από την αρχή: να εξετάσει πάλι τον κατάλογο, να διαλέξει άλλους τρεις υποψηφίους – να κάνει
περισσότερη έρευνα, περισσότερες συνεντεύξεις και να στείλει πίσω τα αποτελέσματα.
Όταν η σύνοδος των Επισκόπων είναι ικανοποιημένη με έναν από τους υποψηφίους του Νούντσιου, το όνομά αυτό
δίνεται στον πάπα ο οποίος μπορεί να απορρίψει τον υποψήφιο και να ξεκινήσει τη διαδικασία εξ αρχής.
Δεν πρέπει να αποτελεί έκπληξη ότι από την χηρεία της θέσης μέχρι την αντικατάσταση του επισκόπου μπορεί το διάστημα αυτό να διαρκέσει μήνες
και, σε κάποιες περιπτώσεις, χρόνια.
Θεωρώντας όμως ότι ένας επίσκοπος στην περιοχή σου παραιτήθηκε (ή πέθανε) τη σωστή ώρα και ήσουν στον
στον μυστικό κατάλογο των καλών ιερέων και ο Νούντσιος σε επέλεξε και τα πήγες καλά στις συνεντεύξεις του
και η σύνοδος των επισκόπων σε ενέκρινε και ο πάπας δεν έθεσε βέτο στο πρόσωπό σου – ιδού, είσαι
τώρα επίσκοπος.
Ακόμα όμως δεν έφθασες στην κορυφή. Η προτελευταία προαγωγή είναι...
Βήμα 3ον: Να γίνει Καρδινάλιος. Παρά το εντυπωσιακό όνομα και τις σικάτες κόκκινες στολές
που συνοδεύουν το αξίωμα, οι καρδινάλιοι δεν είναι ανώτεροι των επισκόπων. Είναι επίσκοποι, απλώς με έναν επιπλέον
τίτλο και επιπλέον αρμοδιότητες – η η πιο αξιοσημείωτη από αυτές είναι το ότι εκλέγουν τον νέο
πάπα.‡
Ο μόνος τρόπος να γίνεις καρδινάλιος είναι να ζητήσεις από τον τωρινό πάπα να σε χειροτονήσει – και
και από τους 5.000 επισκόπους, μόλις περίπου 200 είναι και καρδινάλιοι.
Αλλά ας υποθέσουμε ότι η φιλοδοξία σου δεν περνάει απαρατήρητη από τον πάπα και σε κάνει καρδινάλιο
– τώρα είναι η ώρα να παίξεις το παιχνίδι της αναμονής για τον θάνατό του ή την παραίτησή του – και με τους πάπες
ο θάνατος είναι συντριπτικά πολύ πιο πιθανός.
Όταν ένα από τα δύο συμβαίνει, οι καρδινάλιοι κατώ από την ηλικία των 80 καλούνται στην Πόλη του Βατικανού όπου
είναι απομονωμένοι από τον έξω κόσμο – προφανώς αφήνοντας έξω τα κινητά τους και τα τάμπλετ
και τα ταχυδρομικά περιστέρια. Όταν απομονωθούν πλήρως, η εκλογή του νέου πάπα μπορεί να αρχίσει.
Αυτές οι εκλογές δεν είναι πάντοτε ακριβώς ίδιες γιατί ο προηγούμενος πάπας αφήνει οδηγίες για το
πώς θέλει να γίνει η διαδοχή του, αλλά γενικά το πράγμα λειτουργεί ως εξής: τέσσερις φορές
την ημέρα οι καρδινάλιοι πηγαίνουν στην Καπέλα Σιξτίνα για να ψηφίσουν – για να γίνει πάπας κάποιος από αυτούς, πρέπει
να λάβει πλειοψηφία των 2/3.
Δεν πρέπει πάντως να υπάρχει καθόλου βιασύνη εδώ καθώς οι καρδινάλιοι δεν σηκώνουν απλώς τα
χέρια ούτε χρησιμοποιούν κάποιο σύγχρονο σύστημα ψηφοφορίας, αλλά αντιθέτως γράφουν ένα όνομα σε
ένα κομμάτι χαρτί όρθιοι μπροστά στο Αλτάριο, λένε μια μακροσκελή φράση στα λατινικά, προτού επισήμως
ρίξουν το ψηφοδέλτιο.
Αφού όλοι οι καρδινάλιοι έχουν κάνει αυτό, οι ψήφοι καταμετρούνται και μετά καίγονται.
Γι' αυτό τα δελτία ειδήσεων των τηλεοπτικών σταθμών που καλύπτουν την εκλογή του πάπα κάνουν ζωντανή μετάδοση με σύγχρονες υψηλής ευκρίνειας
βιντεοκάμερες για να δουν την καμινάδα. Αν ο καπνός είναι μαύρος, δεν έχει εκλεγεί νέος πάπας.
Το υψηλό όριο ψήφων για τη νίκη και η υπερβολικά αργή διαδικασία ψηφοφορίας, είναι ο λόγος που παίρνει τόσο πολύ χρόνο
για την εκλογή του νέου πάπά. Συνήθως χρειάζονται τουλάχιστον δύο εβδομάδες ψηφοφορίας, τέσσερις φορές την ημέρα, έξι ημέρες
την εβδομάδα (με μία ημέρα την εβδομάδα για προσευχή), αλλά το ρεκόρ διάρκειας της ψηφοφορίας είναι τα τρία χρόνια.
Θεωρώντας ότι, πράγματι, κέρδισες την υποστήριξη των υπολοίπων καρδιναλίων, έχεις ένα τελευταίο
πράγμα να κάνεις προτού γίνεις πάπας: να διαλέξεις ένα καινούργιο όνομα.
Δεν υπάρχει επίσημος κανόνας, μπορείς να διαλέξεις όποιο όνομα θέλεις, αλλά είναι παράδοση να
επιλέγεται το όνομα ενός προηγούμενου πάπα.
αφού αποδεχθείς τη δουλειά αυτή, οι τελευταίες ψήφοι καίγονται χωρίς χημικά πρόσθετα ώστε να γίνει ο καπνός
άσπρος και να ανακοινωθεί στον κόσμο ότι ο πάπας έχει εκλεγεί.
Αυτός λοιπόν είναι ο δρόμος για την καριέρα: να έχεις γεννηθεί στο σωστό μισό του πληθυσμού, να έχεις γίνει
ένας από το ένα δισεκατομμύριο Ρωμαιοκαθολικών, μετά ένας από τους 400.000 ιερείς, ύστερα ένας από τους 5.000 επισκόπους, μετά ένας
από τους 200 καρδιναλίους, να περιμένεις ώστε ο τωρινός πάπας να πεθάνει ή να παραιτηθεί και να πείσεις τα 2/3 των
υπολοίπων καρδιναλίων να σε επιλέξουν ως τον ένα, τον μοναδικό πάπα.