Tip:
Highlight text to annotate it
X
(Μουσική)
Οι θαλάσσιες χελώνες είναι θαυμαστές.
Καταρχάς, υπάρχουν από την Ιουρασική περίοδο,
εδώ και 150 εκατομμύρια χρόνια δηλαδή.
Συγγενείς των δεινοσαύρων, οι θαλάσσιες χελώνες έχουν επιβιώσει εδώ και αιώνες,
και εξακολουθούν να υπάρχουν, ενώ πολλά άλλα είδη έχουν εξαφανιστεί.
Έπειτα δια μέσου των αιώνων έως και σήμερα,
κάθε ενήλικη θαλάσσια χελώνα, έχει υπερβεί τις πιθανότητες,
επιβιώνοντας από τύχη,
αλλά και επιδεξιότητα και ικανότητα.
Οι προκλήσεις που συναντά μια θαλάσσια χελώνα είναι οι ακόλουθες:
Ξεκινούν από ένα εύθραυστο αυγό, σαν μπαλάκι του πινγκ-πονγκ
μέσα σε μια φωλιά στην άμμο που σκάβει η μητέρα-χελώνα.
Από τα 50 με 200 αυγά που γεννά,
σχεδόν το 20% δε θα εκκολαφθούν.
Σχεδόν ένα μήνα μετά,
απ' αυτά που θα εκκολαφθούν
μικρά χελωνάκια -που χωρούν σε μια παλάμη-
βγαίνουν στην επιφάνεια, σκάβοντας την άμμο μαζικά
και ξεκινώντας την απεγνωσμένη εξόρμησή τους για τη θάλασσα.
Στο δρόμο τους συναντούν παγίδες, καβούρια,
γλάρους, ρακούν κι άλλες πολλές απειλές
που θα μειώσουν κατά 50% τον πληθυσμό
που αναδύθηκε από την άμμο.
Αυτά που καταφέρνουν να φτάσουν στην ακροθαλασσιά,
έχουν ν' αντιμετωπίσουν κι άλλους κινδύνους,
καθώς αντιμετωπίζουν για πρώτη φορά τη δύναμη των κυμάτων,
κι έπειτα, ένα σωρό άλλους κυνηγούς- θηρευτές,
διάφορα ψάρια, δελφίνια, καρχαρίες, θαλασσοπούλια,
καθώς ανεβαίνουν στην επιφάνεια για ν' αναπνεύσουν.
Από τις πρώτες ημέρες της ζωής τους,
προκειμένου να επιβιώσουν
τα ευάλωτα χελωνάκια κολυμπούν μανιωδώς μπροστά.
Συχνά θα τα δούμε να βρίσκονται μέσα σ' ένα σωρό επιπλέοντων υπολειμμάτων,
και τα πιο τυχερά σε μια μάζα επιπλέοντων φυκιών.
Τους επόμενους μήνες, ουσιαστικά προσπαθούν ν' αποφύγουν τους θηρευτές τους,
ενώ ταυτόχρονα ψάχνουν και για τη δική τους τροφή,
αποφευγοντας επίσης τους κινδύνους από αλλαγές του καιρού ή επικίνδυνων ρευμάτων.
Απ' αυτή τη φάση το 50% αυτών που θα φτάσουν στη θάλασσα
θα χαθούν.
Τελικά, με το πέρασμα του χρόνου,
όσα επιβιώσουν θα αυξηθούν σε μέγεθος,
από το μέγεθος ενός πιάτου θα φτάσουν το μέγεθος ενός τραπεζιού σ' ένα μόλις χρόνο,
ενώ στην περίπτωση της δερματοχελώνας
θα χρειαστούν περίπου 10 χρόνια για να μεγαλώσει τόσο πολύ.
Όσο μεγαλώνει το μέγεθός τους τόσο λγότερο κινδυνεύουν.
Τώρα πια οι μόνοι κίνδυνοι είναι κάποιοι μεγάλοι καρχαρίες
-λευκοί ή τιγρέ καρχαρίες -
και περιστασιακά κάποια φάλαινα - δολοφόνος.
Περίπου στα είκοσί τους χρόνια,
οι χελώνες που θα επιζήσουν θα είναι σε ηλικία αναπαραγωγής,
συνεχίζοντας έτσι τον κύκλο ζωής τους, μέσα από τους απογόνους τους.
Απ' αυτές που ξεκίνησαν τη ζωή τους σε μια μακρινή παραλία,
μόνο το 10% ζει ακόμα,
τουλάχιστον αυτό θα ζούσε αλλά η ανθρώπινη δραστηριότητα συμβάλλει στην περαιτέρω μείωσή τους.
Κατά τη διάρκεια του περασμένου αιώνα, και ειδικά τις τελευταίες δεκαετίες,
οι ανθρώπινες δράσεις όπως η ανάπτυξη της παραλίας,
τα παραγάδια, τα δίχτυα, τα πλαστικά σκουπίδια στη θάλασσα,
αλλά και η ρύπανσή της με χημικά και πετρελαιοειδή
επηρεάζουν τις θαλάσσιες χελώνες,
μειώνοντας κι άλλο το δείκτη επιβίωσής τους σε μόλις 1%
από κάθε κύκλο ωοτοκίας.
Αυτή ακριβώς η ανθρώπινη δραστηριότητα έχει σαν αποτέλεσμα να βρίσκονται
υπό απειλή ή εξαφάνιση και τα 8 είδη θαλάσσιας χελώνας.
Ενώ στην πορεία της εξέλιξής τους κατάφεραν να υπερνικήσουν μια σειρά από εμπόδια
αυτό το τελευταίο εξελισσεται τόσο γρήγορα
και σε τέτοια κλίμακα που τα είδη βιώνουν
ένα σοκ.
Ας ανακεφαλαιώσουμε στα γρήγορα αυτό τον κύκλο των πιθανοτήτων,
χρησιμοποώντας μια υποθετική περίοδο ωοτοκίας,
λέγοντας πως οι θηλυκές μπορούν να γεννήσουν πολλές φορές σ' ένα χρόνο
ας πούμε ένα σύνολο 1.000 αυγών, για ευκολία.
1.000 αυγά γεννάνε οι θηλυκές χελώνες.
800 εκκολάπτονται.
400 καταφέρνουν να φτάσουν στη θάλασσα.
200 ενηλικιώνονται.
20 φθάνουν σε ηλικία αναπαραγωγής-χωρίς την ανθρώπινη επιβάρυνση.
2 μόλις καταφέρνουν ν' αναπαραχθούν, αν υπολογίσουμε και την ανθρώπινη παρέμβαση.
Άρα μια θαλάσσια χελώνα σε ηλικία αναπαραγωγής είναι
κάτι σπάνιο. Είναι η εξαίρεση κι όχι ο κανόνας.
Ένα τζακποτ. Είναι στην πραγματικότητα
ένα θαύμα!