Tip:
Highlight text to annotate it
X
Ξοδέψτε λίγο χρόνο για να διαβάσετε το ακόλουθο.
Πώς ήταν;
Απογοητευτικό;
Αργό;
Τι έλεγαν αυτές οι προτάσεις;
Είναι βασικά μια προσομίωση
της δυσλεκτικής εμπειρίας,
σχεδιασμένη να σας κάνει να αποκωδικοποιήσετε κάθε λέξη.
Αυτοί που έχουν δυσλεξία βιώνουν αυτόν τον επίπονο ρυθμό
κάθε φορά που διαβάζουν.
Όταν οι περισσότεροι έχουν στο μυαλό τους τη δυσλεξία,
σκέφτονται ότι τα γράμματα και οι λέξεις είναι ανάποδα,
όπως το να βλέπει κάποιος το b ως d και το αντίστροφο,
ή ίσως να σκέφτονται ότι τα άτομα με δυσλεξία
βλέπουν το "ήταν" σαν "νάτη".
Η αλήθεια είναι ότι οι άνθρωποι με δυσλεξία
βλέπουν τα πράματα με τον ίδιο τρόπο που τα βλέπουν και οι υπόλοιποι.
Η δυσλεξία προκαλείται από ένα πρόβλημα φωνολογικής επεξεργασίας,
που σημαίνει ότι όσοι επηρεάζονται απ' αυτό
έχουν πρόβλημα, όχι στο να δουν τη γλώσσα,
αλλά στο να τη χειριστούν.
Για παράδειγμα, αν ακούγατε τη λέξη, γάτα
και κάποιος σας ζητούσε να αφαιρέσετε το "γ",
ποια λέξη θα έμενε;
Ατα.
Αυτό είναι δύσκολο για αυτούς που έχουν δυσλεξία.
Το να δωθεί μια λέξη μεμονωμένα,
όπως φανταστικό,
οι μαθητές με δυσλεξία πρέπει να χωρίσουν τη λέξη
σε κομμάτια για να τη διαβάσουν:
φαν,
τασ,
τι - κο.
Ο χρόνος που χρειάζεται για την αποκωδικοποίηση δυσκολεύει
το να συμβαδίσει κανείς με τους συνομίληκούς του
και να αποκτήσει επαρκή κατανόηση.
Το να συλλαβίζουν τις λέξεις φωνητικά,
όπως κ-σ-ύ-λ-ο
για το ξύλο
και φ-ί-λ-ι
για τη λέξη 'φίλοι'
είναι επίσης κοινό.
Αυτές οι δυσκολίες είναι πιο ευρείες και ποικίλες
από ό,τι νομίζει ο κόσμος.
Η δυσλεξία επηρεάζει μέχρι και έναν στους πέντε ανθρώπους.
Συμβαίνει ως συνέχεια.
Ένα άτομο μπορεί να έχει ελαφριά μορφή δυσλεξίας
ενώ το επόμενο άτομο αποτελεί βαριά περίπτωση.
Η δυσλεξία εμφανίζεται επίσης ως οικογενειακή διαταραχή.
Είναι κοινό να υπάρχει ένα μέλος της οικογενείας
που δυσκολεύεται στην ορθογραφία,
καθώς ένα άλλο μέλος της οικογένειας
έχει σοβαρή δυσκολία να αποκωδικοποιήσει ακόμη και μονοσύλλαβες λέξεις,
όπως το 'ναι'.
Η συνέχεια και η διανομή της δυσλεξίας
δηλώνει ένα ευρύ αξίωμα που πρέπει να θυμόμαστε
όταν κοιτάζουμε πώς ο εγκέφαλος των ατόμων με δυσλεξία
επεξεργάζεται τη γλώσσα.
Η νευρο-ποικιλομορφία είναι η ιδέα
όπου επειδή οι εγκέφαλοι όλων παρουσιάζουν διαφορές
στη δομή και τη λειτουργία,
δεν πρέπει να βιαζόμαστε να κατηγοριοποιήσουμε
την κάθε απόκλιση από "τη νόρμα"
ως μία παθολογική διαταραχή
ή να απορρίψουμε τους ανθρώπους που ζουν με αυτές τις παρεκκλίσεις
ως "προβληματικούς".
Τα άτομα με νευροβιολογικές διαταραχές όπως η δυσλεξία,
συμπεριλαμβανομένων των δημιουργικών και ευρηματικών ανθρώπων
όπως ο Πικάσο,
ο Μοχάμαντ Αλί,
η Γούπι Γκόλντμπεργκ,
ο Στίβεν Σπίλμπεργκ
και η Σερ,
έχουν εμφανώς κάθε ικανότητα
να γίνουν εξαιρετικοί και επιτυχημένοι στη ζωή.
Λοιπόν, ορίστε ο ιδιαίτερος τρόπος
που δουλεύουν οι εγκέφαλοι των ατόμων με δυσλεξία.
Ο εγκέφαλος χωρίζεται σε δύο ημισφαίρια.
Το αριστερό ημισφαίριο είναι γενικά υπεύθυνο για τη γλώσσα
και, τελικά, για την ανάγνωση,
ενώ το δεξί συνήθως σχετίζεται με τις χωρικές δραστηριότητες.
Έρευνες μαγνητικής τομογραφίας βρήκαν
ότι οι εγκέφαλοι αυτών με δυσλεξία
βασίζονται περισσότερο στο δεξί ημισφαίριο και το μετωπιαίο λοβό
απ' ότι οι εγκέφαλοι των ατόμων χωρίς δυσλεξία.
Αυτό σημαίνει ότι όταν διαβάζουν μια λέξη
ακολουθείται ένα μακρύτερο μονοπάτι στον εγκέφαλό τους
που μπορεί να καθυστερεί στο μετωπιαίο λοβό.
Εξαιτίας αυτής της νευροβιολογικής δυσλειτουργίας
διαβάζουν με μεγαλύτερη δυσκολία.
Αλλά τα άτομα με δυσλεξία
μπορούν φυσικά να μετατρέψουν τους εγκεφάλους τους
και να βελτιώσουν την ανάγνωση
με μια εντατική, πολύ-αισθητηριακή παρέμβαση
που αλλάζει τη γλωσσική επίγνωση
και διδάσκει στον αναγνώστη να αποκωδικοποιεί
βάσει των συλλαβικών τύπων και των κανόνων ορθογραφίας.
Οι εγκέφαλοι των ατόμων με δυσλεξία
αρχίζουν να χρησιμοποιούν το αριστερό ημισφαίριο
πιο αποτελεσματικά κατά τη διάρκεια της ανάγνωσης
και η ανάγνωσή τους βελτιώνεται.
Η παρέμβαση λειτουργεί
επειδή τοποθετεί τη δυσλεξία κατάλληλα
ως μια λειτουργική αντιστροφή στον εγκέφαλο,
η οποία, φυσικά, εμφανίζει όλων των ειδών τις αντιστροφές
από άτομο σε άτομο.
Η νευρο-ποικιλομορφία δίνει έμφαση σε αυτό το φάσμα
της εγκεφαλικής λειτουργίας όλων των ανθρώπων
και προτείνει, προκειμένου να καταλάβουμε καλύτερα την οπτική γωνία
των γύρω μας,
να προσπαθήσουμε όχι μόνο να δούμε τον κόσμο μέσω των δικών τους ματιών,
αλλά να τον καταλάβουμε μέσω των εγκεφάλων τους.