Tip:
Highlight text to annotate it
X
Απόδοση διαλόγων, εξ ακοής
- Tsigatos GTRD-Movies -
Χρονισμός, Eνσωμάτωση
kontrafou GTRD-Movies
Γεια σου Αμερική. Μακάρι να μπορούσα
να σας πω ότι αυτή είναι ακόμη Αμερική,
αλλά συνειδητοποίησα ότι δεν γίνεται
να υπάρξει χώρα χωρίς ανθρώπους.
Και δεν υπάρχουν άνθρωποι
εδώ.
Resync για την έκδοση DVDRip-ARROW
*arxontas23*
Όχι φίλοι μου, είναι πλέον οι
Ηνωμένες Πολιτείες των Ζόμπι.
Είναι καταπληκτικό πόσο γρήγορα
τα άσχημα γίνονται σκατοθύελλα.
Γιατί εγώ είμαι ζωντανός όταν όλοι οι
άλλοι έχουν μετατραπεί σε κρέας;
Είναι εξαιτίας της λίστας
κανόνων μου.
Κανόνας Νο 1, για να επιβιώσεις
στη χώρα των Ζόμπι: Δυνατή καρδιά.
Όταν χτύπησε ο ιός, για προφανείς λόγους
οι πρώτοι που πέθαναν ήταν οι χοντροί.
Ο κακόμοιρος ο χοντρός.
Καθώς όμως η μόλυνση απλωνόταν
και το χάος μεγάλωνε,
το να είσαι γρήγορος δεν
ήταν αρκετό.
Έπρεπε να έχεις όπλο και να
μάθεις να το χρησιμοποιείς.
Πράγμα που με φέρνει στον
δεύτερο κανόνα: Διπλή βολή.
Τις στιγμές, που δεν είσαι σίγουρος
αν το ζόμπι είναι στ'αλήθεια νεκρό,
μη τσιγκουνεύεσαι τις σφαίρες σου.
Ρίξε μια ακόμη καθαρή βολή στο κεφάλι.
Αυτή η κυρία θα μπορούσε να
αποφύγει να γίνει γεύμα.
Θα μπορούσε...θα έπρεπε...
Δεν πέρασε και πολύς καιρός
μέχρι τα ζόμπι να γίνουν έξυπνα.
Όταν ήσουν πιο ευάλωτος, με κάποιο
τρόπο μπορούσαν να το μυριστούν.
Δεν μπορεί ένας άνθρωπος
να χέσει με την ησυχία του;
Μην τα αφήσετε να σας πιάσουν με
τα παντελόνια σας κατεβασμένα.
Κανόνας Νο 3: Προσέχετε
στις τουαλέτες.
Καθώς τα ζόμπι άρχισαν να ξεπερνούν
σε αριθμό τους ανθρώπους,
έπρεπε να κοπούν όλοι οι
συναισθηματικοί δεσμοί.
Αν τα κοριτσάκια στη γειτονιά σου
έχουν γίνει γαμημένα τερατάκια,
ίσως ήρθε η ώρα να σταματήσεις
να οδηγείς βανάκι.
Έπρεπε να εστιάσεις στη
δική σου επιβίωση.
Πράγμα που οδηγεί στον κανόνα 4:
Πολύ βασικός...
Δέσε τη ζώνη σου.
Η διαδρομή θα έχει σκαμπανεβάσματα.
Αυτός ο τύπος εκεί πέρα...
είμαι εγώ.
Είμαι στο Γκάρλαντ του Τέξας. Και μπορεί
να φαίνεται σα να καταστράφηκαν τα ζόμπι,
αλλά όχι... έτσι είναι το
Γκάρλαντ.
Μήνες μετά, αφότου ο ασθενής μηδέν,
δάγκωσε ένα μολυσμένο μπιφτέκι,
δυο μήνες πέρασαν και μπορεί να
είμαι το τελευταίο φρικιό,
που δεν είναι κανίβαλος,
στη χώρα.
Μπορεί να φαίνεται απίθανο που επέζησα,
με τις φοβίες και το ευερέθιστο έντερο
αλλά είχα το πλεονέκτημα να μην
έχω φίλους και συγγενείς.
Επέζησα γιατί το έπαιξα εκ του ασφαλούς
και ακολούθησα τους κανόνες.
Τους δικούς μου κανόνες.
Σκατά!
ΚΑΝΟΝΑΣ Νο 1:
ΔΥΝΑΤΗ ΚΑΡΔΙΑ
Φυσικά.
ΚΑΝΟΝΑΣ Νο 4:
ΖΩΝΕΣ ΑΣΦΑΛΕΙΑΣ
Παλιοκαριόλη!
ΚΑΝΟΝΑΣ Νο 2:
ΔΙΠΛΗ ΒΟΛΗ
Βλέποντάς το αισιόδοξα, τουλάχιστον
βρήκα μέρος να κάνω το "χοντρό" μου.
’λλος ένας κανόνας για να επιβιώσεις
στη χώρα των ζόμπι: Λίγα πράγματα.
Και δεν εννοώ απλά τις
αποσκευές.
Πάντα ήμουν μοναχικός. Απέφευγα τους
άλλους ανθρώπους σα να ήταν ζόμπι,
πριν ακόμα γίνουν ζόμπι. Τώρα που
είναι όλοι ζόμπι, μου λείπουν οι άνθρωποι.
Είμαι λοιπόν, καθ'οδόν από τη φοιτητική
εστία μου στο Όστιν του Τέξας,
για το Κολόμπους στο Οχάιο, όπου
ελπίζω ότι ζουν ακόμη οι δικοί μου.
Παρόλο που ποτέ δεν
ήμασταν κοντά.
Απλά θα είναι καλά να δω ένα
γνώριμο πρόσωπο.
Ή ένα οποιδήποτε πρόσωπο που δεν θα
έχει αίμα να στάζει απ'τα χείλη του,
ή σάρκα ανάμεσα στα
δόντια του.
Ευχαριστώ.
- Τι ψάχνεις;
ΕΛΕΓΧΟΣ ΠΙΣΩ ΘΕΣΗΣ
- Τίποτα. Απλά έχω μια λίστα.
- Να ξέρεις εκεί πίσω είναι ο σάκος μου.
- Πώς σε λένε;
- Σταμάτα. Όχι ονόματα.
Θα μας εμποδίσει απ'το να
γίνουμε οικείοι.
Αναποδογύρισες το αλκοόλ σου,
με το μαχαίρι σου.
- Όχι, δεν πειράζει...
- Πού πας;
- Στο Κολόμπους, εσύ;
- Ταλαχάσι.
- Κι άλλο;
- Όχι, μόνο ένα για μένα.
Ένα και τέρμα. Αυτό λέω πάντα.
Ξέρεις, το Ταλαχάσι και το Κολόμπους
είναι και τα δύο... ανατολικά.
- Και λοιπόν;
- Λοιπόν, Ταλαχάσι
Θες να είμαστε μαζί,
τουλάχιστον για λίγο;
’κου πώς έχει το πράγμα...
Κολόμπους.
Δεν είμαι εύκολος άνθρωπος και
διαισθάνομαι ότι είσαι λίγο, κουνιστός.
Οπότε η σχέση μας, θα κρατήσει
μέχρι το Τέξας ή το Κάνσας.
Αλήθεια; Ναι, πήγαινέ με
μέχρι το Τέξας.
Είσαι ένας μικρός γαμιόλης,
έτσι δεν είναι;
Σε πειράζει να βάλω ζώνη;
Ξέρεις για ασφάλεια.
Μπορώ να το καταλάβω ήδη
ότι θα μου σπάσεις τα νεύρα.
Παρόλο που δεν είμαι
ομαδικός τύπος,
σκέφτηκα ότι θα είμαι πιο
ασφαλής με τον Ταλαχάσι.
Η δουλειά του ήταν να
ρίχνει κλωτσιές, και...
Η δουλειά πάει πολύ καλά.
Γρήγορα όμως έγινε προφανές,
ότι είχε μία αδυναμία.
- Τι κάνουμε εδώ;
- Ρίχνουμε μια ματιά.
- Είναι ένα αναθεματισμένο φορτηγό.
- Ναι το βλέπω αυτό.
- Και τι μ'αυτό;
- Θα ήθελα ένα γλυκάκι.
- Έρχεσαι;
- Ναι, ναι. Ένα λεπτό.
- Με δουλεύεις;
- Όχι.
ΑΣΚΗΣΕΙΣ ΕΥΛΙΓΙΣΙΑΣ
Πρέπει να κάνω ασκήσεις,
ειδικά αν κατέβουμε την πλαγιά.
Είναι πολύ σημαντικό.
Δεν πιστεύω σ'αυτό. Έχεις δει ποτέ
το λιοντάρι να κάνει προθέρμανση,
πριν κυνηγήσει μια γαζέλα;
Κεκάκια! Όχι Κεκάκια!
Πού είναι οι γαμημένες
οι γκοφρέτες;
Μ'αρέσουν τα κεκάκια.
Σιχαίνομαι την ινδική καρύδα.
Όχι τη γεύση, αλλά την υφή.
Είναι φρέσκα.
Το θέμα με τις γκοφρέτες
δεν έχει τελειώσει ακόμη.
Συγγνώμη, αλλά πρέπει να
πάω για χέσιμο.
Αλήθεια;
Ναι, ξέρω, πάλι; Τόσο σύντομα;
Τι να πω; Πάσχω από χρόνιο άγχος.
Πάντα ήμουν κάπως φοβικός.
Έβρισκα πολλά πράγματα ενοχλητικά.
Όπως το γερανό, τα πολυκαταστήματα,
να είμαι μόνος με μωρό...
Αλλά αυτό που φοβάμαι περισσότερο,
ναι, περισσότερο κι απ'τα ζόμπι,
είναι οι γαμημένοι κλόουν.
Όταν φοβάσαι όλα όσα είναι εκεί έξω,
πρέπει να σταματήσεις να βγαίνεις.
Αυτό έγινε και με μένα πριν
τη χώρα των ζόμπι.
Παρασκευή βράδυ, τρίτο συνεχόμενο
Σαββατοκύριακο που μένω μέσα,
βιντεοπαιχνίδια, πύργος από
κουτιά πίτσας, αναψυκτικά.
Περηφάνια: Πουθενά.
Αξιοπρέπεια:
Τελείωσε εδώ και καιρό.
Παρθενιά: Απόλυτα δικαιολογημένο
συμπέρασμα.
Όλη μου τη ζωή, το μόνο που
ήθελα ήταν να βρω ένα κορίτσι.
Να ερωτευτώ, να τη φέρω σπίτι
να γνωρίσει τους δικούς μου,
Αλλά και πάλι, αφού οι δικοί μου
είναι παρανοϊκοί σαν εμένα,
ίσως εκείνο το κορίτσι να με πήγαινε στο
σπίτι της να γνωρίσω εγώ τους δικούς της.
Και τελικά θα ήμουν μέλος μιας
καλής,λειτουργικής οικογένειας.
408; Σας παρακαλώ,
είναι κανείς μέσα; Είναι επείγον!
Συνήθως δεν ξεκλειδώνω την πόρτα μου,
όταν ακούω φωνές πανικού,
αλλά η γειτόνισσά μου στο 406,
είναι πολύ σέξυ.
- Εντάξει.
- Σε παρακαλώ!
Ευχαριστώ, ευχαριστώ, ευχαριστώ!
Χαίρομαι που σε γνωρίζω.
Ορίστε. Πάρε.
- Μάουντεν Ντούο;
- Ναι. Κόουντ Ρεντ. Και δημητριακά.
Τα φυλάω πάντα σε σακκούλα
για να διατηρούνται τραγανά.
Λοιπόν... πες μου τι έγινε.
Ήταν άστεγος και άρρωστος.
Και γύριζα σπίτι απ'το
μπαρ και μίλαγα στο τηλέφωνο.
Και τότε ήρθε τρέχοντας
καταπάνω μου.
Εννοώ ότι έτρεχε σα να έκανε
αγώνα δρόμου,
και σκέφτηκα ότι έτρεχε
να ξεφύγει από κάποιον...
ή ότι κυνηγούσε κάποιον... Είναι
ακόμα εκεί έξω και κάνει σαν τρελλός.
Ναρκωτικά, ίσως;
Ακόμα δεν σου είπα το χειρότερο.
- Ναι;
- Προσπάθησε να με δαγκώσει.
Έχεις δίκιο.
Αυτό είναι το χειρότερο.
Συγγνώμη...Φοβήθηκα τόσο πολύ.
Όχι. Έπρεπε να φοβηθείς.
Ο άστεγος παραλίγο να σε φάει.
Είναι το σωστό είδος φόβου. Ήταν
λογικό να φοβηθείς.
Εγώ φοβάμαι για παράλογα πράγματα.
Για κλόουν με κόκκινες μύτες
Τα πανάκια που καθαρίζεις τα τραπέζια,
όταν τελειώνεις το φαγητό...
- Αλήθεια;
- Σημασία έχει, ότι είμαι εδώ για σένα.
Εντάξει; Και όσο είσαι δίπλα μου,
δε θα φύγω απ'το διαμέρισμα.
Σε πειράζει να κλείσω τα
μάτια μου για λίγο;
- Όχι φυσικά.
- Ευχαριστώ.
Παραβλέποντας τον τρομακτικό,
κανίβαλο άστεγο, ζούσα ένα όνειρο.
Πάντα, σε όλη μου τη ζωή, ήθελα
να χαϊδεύω τα μαλλιά ενός κοριτσιού,
πίσω απ'τα αυτιά της.
- Καληνύχτα.
- Καληνύχτα.
Θεέ μου! Είσαι καλά;
Εντάξει, εντάξει, σταμάτα!
Τι κάνεις;
Κάνε πίσω 406, εντάξει;
Δε θέλω να σε χτυπήσω, αλλά...
Σκατά!
Θεέ μου!
Λυπάμαι τόσο πολύ γαμώτο!
Βλέπετε; Δεν μπορείς να
εμπιστευτείς κανέναν.
Πρώτη φορά που έβαλα ένα κορίτσι στη
ζωή μου κι αυτό προσπάθησε να με φάει.
Σε παρακαλώ... άκουσέ με,
406.
Αν είσαι εκεί μέσα,
είσαι άρρωστη, εντάξει;
ΚΑΝΟΝΑΣ Νο 2:
ΔΙΠΛΗ ΒΟΛΗ
Αυτή ήταν πρώτη μου επαφή με την
πανούκλα του 21ου αιώνα.
Θυμάστε τη νόσο των τρελλών αγελάδων;
Λοιπόν, η τρελλή αγελάδα,
έγινε τρελλός άνθρωπος, τρελλό ζόμπι.
Ήταν ένας ιός που δρούσε γρήγορα,
που σε άφηνε με πρησμένο εγκέφαλο,
υψηλό πυρετό,
σε έκανε μισητό, βίαιο και σε έκανε
να έχεις πολύ άσχημη λιγούρα.
- Εσύ οδηγάς, εγώ θα σπρώχνω.
- Εντάξει.
Έχω ακούσει ότι υπάρχει ένα μέρος που
είναι ανέγγιχτο απ'αυτές τις μαλακίες.
- Ανατολικά, έτσι;
- Ναι, το άκουσες κι εσύ;
Στα δυτικά λένε ότι είναι στ'ανατολικά,
και ανατολικά λένε ότι είναι δυτικά.
Όλα είναι βλακείες. Όπως
οι πιγκουίνοι στο Βόρειο Πόλο,
ακούν ότι στο Νότιο Πόλο
είναι καλύτερα αυτή την εποχή.
Δεν υπάρχουν πιγκουίνοι στο
Βόρειο Πόλο.
Θες να νιώσεις πόσο δυνατή
γροθιά έχω;
- Τι λες;
- Για την τελευταία φορά που "καβάλησα";
Την τελευταία φορά που κούνησες
την αχλαδιά. Που "έριξες" έναν.
Που "έριξες ένα μανίκι".
Που "κάρφωσες".
- Που έκανα έρωτα;
- Σεξ.
Πριν 3 βδομάδες. Ναι.
Στο πίσω μέρος ενός φορτηγού
παράδοσης πακέτων.
- Σκατά!
- Ναι. Εγώ πήγαινα ανατολικά,
αυτή, δυτικά. Και βρήκαμε καταφύγιο
στο πίσω μέρος του φορτηγού.
- Ήταν γεμάτο με δέματα.
- Πώς την έλεγαν;
Μπέβερλυ. Μπέβερλυ Χιλς.
Θηρίο!
- Εσύ;
- Εγώ; Εγώ...
Θεέ μου! Σε αρρωσταίνει. Και σε
κάνει να λυπάσαι. Σε κάνει...
Σε κάνει να πιστεύεις, ότι αν γυρίσεις
πίσω, και είναι τα πράγματα όπως ήταν,
ξέρεις, θα ήσουν...θα ήσουν στην αυλή
και θα κυνηγούσες πυγολαμπίδες.
Και αντί γι'αυτό... αυτό.
- Θέλω να πω ότι σε κάνει...
- Να πεινάς.
Ανησυχώ για σένα.
Κοίτα, ό,τι κι αν σε περιμένει
στο Κολόμπους, σου υπόσχομαι,
δε θα είναι ομορφότερο απ'τον φίλο μας
εδώ που τρώει τον ανθρωποσάντουϊτς.
Ο Ταλαχάσι είχε πολύ καλή αίσθηση
του χιούμορ, όσον αφορά τα ζόμπι.
Τα ζόμπι δεν ήταν και τα πιο αξιαγάπητα
πλάσματα, αλλά τα μισούσε πραγματικά.
Το μόνο πράγμα με το οποίο
είχε μεγαλύτερη εμμονή,
εκτός από το να σκοτώνει ζόμπι,
ήταν το να βρει γκοφρέτες.
ΠΑΝΤΟΠΩΛΕΙΟ ΜΠΛΕΙΝ
Υπήρχε κάτι στις γκοφρέτες που του
θύμιζε μια εποχή, όχι και τόσο παλιά.
Όταν τα πράγματα ήταν απλά και
όχι τόσο γαμημένα ψυχωτικά.
Ήταν λες και αν δοκίμαζε αυτή
την παιδική λιχουδιά,
ο κόσμος θα γινόταν ξανά αθώος και
όλα θα γίνονταν και πάλι φυσιολογικά.
Τι κάνεις,
πας για ανασκαφή;
Χριστέ μου, είσαι επικίνδυνος.
Θα ρισκάρεις τη ζωή μας για ένα
γλυκάκι;
Υπάρχει ένα κουτί με 20 γλυκά
σ'εκείνο το παντοπωλείο.
Όχι ένα οποιοδήποτε, το τελευταίο
κουτί με γλυκά,
που θα μπορέσει ποτέ κάποιος να
απολαύσει σ'όλο το σύμπαν.
Είτε το πιστεύεις είτε όχι, τα γλυκά
έχουν ημερομηνία λήξης.
Κάποια μέρα, πολύ σύντομα,
η ζωή την γλυκών
θα τελειώσει.
Ώρα να δράσεις,
αλλιώς να σκάσεις.
Όταν ο Ταλαχάσι κυνηγάει ζόμπι, θέτει
τα όρια για να μη μας γαμήσουν.
Όχι φόβος, δεν υπάρχει τίποτε να
χάσουμε. Τι να πω; Είναι σαν τέχνη.
Έχεις όμορφο στόμα.
Χτύπα, χτύπα!
- Σ'ευχαριστώ.
- Μου χρωστάς.
- Είσαι απίστευτος.
- Το ξέρω.
Γλυκάκι, γλυκάκι, γλυκάκι...
Μεγαλόσωμος!
Έλα εδώ μεγάλε. Θα κόψω
λιγάκι την κορυφή.
Αυτοί οι τύποι πραγματικά
την πάτησαν.
Και είναι πολύ χοντροί.
Θα έπρεπε να φύγουμε.
Το μόνο που μπορούσα να σκεφτώ
ήταν: πόσες πιθανότητες υπήρχαν;
’λλη μια γυναίκα της παντρειάς
να την πάω στους δικούς μου.
Ελάτε γρήγορα.
Κάποιος εδώ πέρα, πάει γυρεύοντας
να του χαϊδέψουν τα μαλλιά.
Έρχομαι.
ΚΑΝΟΝΑΣ Νο 22: ΟΤΑΝ ΑΜΦΙΒΑΛΛΕΙΣ
ΦΡΟΝΤΙΣΕ ΝΑ ΞΕΡΕΙΣ ΑΠΟ ΠΟΥ ΘΑ ΦΥΓΕΙΣ
Η αδερφή της, η μικρή, δαγκώθηκε.
Φέρσου φυσιολογικά, μην την φρικάρεις.
Κολόμπους,
η Γουίτσιτα και η Λιτλ Ροκ.
- Τα κάνατε όλα αυτά για τα γλυκά;
- Όχι, όχι, αυτός το έκανε.
Εγώ είμαι κάτι σαν το
Σάντσο Πάντζα.
- Κοίτα, δε νομίζω πως έχει πολύ χρόνο.
- Το ξέρω, το ξέρω.
Και το ξέρει. Απλά ψάχνουμε
έναν τρόπο να φύγουμε.
- Όχι, όχι, είναι ένα κοριτσάκι.
- Σταματήστε να μιλάτε σα να μην είμαι εδώ.
Εντάξει, συγγνώμη.
Κοίτα, ξέρω πως
είσαι πολύ άρρωστη...
- Αλλά η αδερφή σου θέλει να...
- Δεν είναι δικιά της η απόφαση.
Είναι δικιά μου. Την έβαλα να
μου το υποσχεθεί.
Είπαμε ήδη αντίο αλλά
δεν έχω το κουράγιο.
Δεν ξέρουμε σίγουρα
ότι δεν υπάρχει θεραπεία.
Είναι μάταιο! Δώσε του το όπλο!
Περίμενε, περίμενε, περίμενε!
Θα το κάνω εγώ.
- Σ'αγαπώ.
- Κι εγώ.
- Θέλεις βοήθεια;
- Τώρα που το λες...
Θα πάρουμε τα όπλα σας, τα κλειδιά
αυτοκινήτου, τα πυρομαχικά σας.
- Και αν έχετε, τσίχλες χωρίς ζάχαρη.
- Τι στο διάολο...
Περιμένετε.
Γιατί το κάνετε αυτό;
Καλύτερα να κάνετε εσείς το
λάθος να μας εμπιστευτείτε,
παρά να κάνουμε εμείς το λάθος
να σας εμπιστευτούμε.
Φυσικά, το πρώτο κορίτσι που
βλέπω μετά από χίλια μίλια,
με κάνει να νιώθω ηλίθιος,
κλέβει το δίκαννο,
και μετά λέει ότι εγώ είμαι
ανάξιος εμπιστοσύνης.
- Ωραία τα κατάφερες πανέξυπνε.
- Εσύ της έδωσες το όπλο.
Αυτοί οι τύποι ήταν χαζοί.
- Να αποφεύγεις τους ματαιόδοξους.
- Ηρέμησε, μόλις γλιτώσαμε απ'τα ζόμπι.
- Σ'ευχαριστώ που...
- Μην λες Ν-Τ-Ο-Υ-Σ, εντάξει;
Εκεί πάμε.
- Πιστεύεις πως είναι αλήθεια;
- Ποιο;
- Γι'αυτό που λένε για το Κλίβελαντ.
- Εντελώς ελεύθερο από ζόμπι.
Το μόνο μέρος μετά το Γουέικο.
Εμπιστέψου με.
Λοιπόν, κάνει ποδηλασία, στο Γύρο
της Γαλλίας, σαν το Τόχο,
και κάνει πετάλι και το κεφάλι του
ζόμπι πιάνεται στον τροχό.
Ξέρεις, τα μαλλιά και η αλυσσίδα...
φέρνουν γύρω...
Πολύ ωραίο. Αλλά...
...ο σκοτωμός ζόμπι της εβδομάδας,
όχι.
Είδα αυτόν τον εργάτη,
και δεν σε δουλεύω καθόλου...
Αυτός είναι στον οδοστρωτήρα και
ένα ζόμπι πέφτει μπροστά μου...
Ο οδοστρωτήρας δεν έχει δύο
κυλίνδρους που κινούνται;
- Ναι, κινούνται γύρω, γύρω.
- Το ζόμπι αποκεφαλίστηκε.
Είσαι απ'αυτούς τους τύπους που θέλουν
να πουν καλύτερη ιστορία απ'τους άλλους;
Όχι. Ήξερα έναν τύπο πολύ
χειρότερο από μένα.
- Απλά προσπαθώ να βρω αμάξι.
- Καλά που μου το θύμισες...
Δεν είχα τέτοιους πονοκεφάλους,
μέχρι που ήρθες μαζί μου.
Κάνε ό, τι θέλεις με έναν άντρα αλλά
μην ανακατεύεσαι με την Κάντιλλακ του.
- Να ένα ωραίο μινι-βαν.
- Ξέρεις κάτι; Είναι ωραίο.
Είναι όμορφο βαν.
Ο Ταλαχάσι πιστεύει ότι πρέπει να
εκτονώνεσαι στη χώρα των ζόμπι,
αλλιώς θα χάσεις ό, τι απέμεινε
απ'το μυαλό σου.
Αν τον κάνει ευτυχισμένο και τον
εμποδίζει από το να χρησιμοποιήσει
αυτό το ρόπαλο σε μένα,
τότε λέω: Κάν΄το.
Θέλω την Κάντιλλακ μου!
Νομίζω πως έπαθα θλάση.
Νομίζεις πως δυο τύποι, έξυπνοι σαν
εμάς, θα έπρεπε να έχουν τέτοιο αμάξι;
Δίστασες.
Προτιμάς να είσαι έξυπνος ή
δυνατός;
Κοίτα τι έχουμε εδώ.
- Ωραία.
- Σου μυρίζει δάχτυλο;
ΚΑΝΟΝΑΣ Νο 31:
ΕΛΕΓΞΕ ΤΗΝ ΠΙΣΩ ΘΕΣΗ
Δόξα το Θεό που υπάρχουν
οι χωριάτες!
Είναι ένα μεγάλο όχημα και
αυτά είναι μεγάλα όπλα!
Με την ησυχία σου.
Ξέρεις τι λένε γι'αυτούς που θέλουν
εκδίκηση: Θυμήσου να σκάψεις 2 τάφους.
Εντάξει, δυο τάφους. Έναν για τον
μεγάλο και έναν για τον μικρό.
Είσαι τρομακτικά χαρούμενος.
Γιατί δεν ξεχνάμε αυτές τις κοπέλες
και να πάμε σπίτι;
Καλύτερα να μην μιλάς για σπίτι.
Για μένα σπίτι ήταν ένα
κουτάβι που το έλεγαν Μπακ.
Το πιο χαριτωμένο σκυλί.
Με τα γαμημένα ζόμπι...
...το έχασα.
Και δεν πρόκειται να το
πάρω πίσω, οπότε...
Ψάχνω για καινούριο σπίτι.
Αύριο, ίσως κάνουμε μπάνιο γυμνοί
στο ποτάμι στο Γιέλλοστοουν.
Να κρεμιόμαστε από τους πολυελαίους,
στην έπαυλη του Πλέιμποϊ...
Αλλά σήμερα, ένας οχτακύλινδρος κινητήρας
ένα κουτί γεμάτο με σφαίρες με κούφια μύτη,
και με τη θέληση του Θεού,
γλυκάκια.
Πρέπει να απολαμβάνεις τα μικρά
πράγματα.
Πάντα έπαιρνα στα σοβαρά όποιον
έμοιαζε με το Γιοσέμιτυ Σαμ,
αλλά το γράφω: Κανόνας 32:
Να απολαμβάνεις τις μικρές χαρές.
Μυρίζομαι παγίδα. Περίμενε εδώ.
Θα σου κάνω σινιάλο.
- Δε θα τις πυροβολήσεις, έτσι;
- Όχι εκτός κι αν με πυροβολήσουν.
Ας ελπίσουμε ότι θα με
πυροβολήσουν.
ΒΟΗΘΕΙΑ
Απ'ότι φαίνεται το έσκασαν.
Πάμε δυτικά.
- Οδήγα αργά, έχε τα μάτια σου στο τιμόνι.
- Βέβαια.
- Είναι πίσω, έτσι;
- Μόνο εγώ.
Λυπάμαι πολύ.
Είναι σαν άγρια τίγρη.
Σε έπιασε όμηρο μια 12χρονη;
Τα κορίτσια μεγαλώνουν πιο
γρήγορα απ'τα αγόρια.
Είναι πιο ανεπτυγμένη απ'όσο
ήμουν εγώ στην ηλικία της.
Τα 12χρονα, είναι πια σαν 20χρονα.
Το όπλο σε παρακαλώ.
Λες και θα το χρησιμοποιούσες.
Μη με σκοτώσεις με το όπλο μου!
Όλα αυτά τα βιντεοπαιχνίδια
που έχουν βία.
- Ευχαριστώ. Πάτα την κόρνα.
- Τι;
Πάτα την!
Είναι η αδερφή σου.
Να το όπλο μου. Γεια!
Φοβερό! Απομακρύνσου απ'το
όχημα.
Εσύ θα πάρεις την καραμπίνα.
Μου αρέσει κάπως αυτό
το κορίτσι.
Δεν είναι η τυπική
κρυόκωλη σκύλα.
Ακόμα και πριν τα ζόμπι, η Γουίτσιτα,
ήταν η κατάλληλη για τύπους σαν εμάς.
- Τι ψάχνεις;
- Το δαχτυλίδι αρραβώνων μου.
Το έβγαλα για να βάλω βενζίνη και
νόμιζα πως το έβαλα στην τσάντα μου,
αλλά πρέπει να μου έπεσε. Και τώρα
έχω αργήσει για την πτήση μου...
Κοίτα, θα βρω εγώ το δαχτυλίδι σου
και θα σου το στείλω.
- Θα σου δώσω αμοιβή.
- Μη γίνεσαι ανόητη.
- 3.000 δολλάρια.
- Αξίζει περισσότερο απ'το αμάξι μου.
Δώσε μου το νούμερό σου.
Θα το βρω. Θ'αρχίσω να το ψάχνω
αμέσως. Γιατί δεν έχω κάτι άλλο να κάνω.
Ήμουν κι εγώ αρραβωνιασμένος κάποτε.
Αλλά τώρα είμαι εργένης.
Αντίο.
Ελπίζω να προλάβεις την
πτήση σου.
Κάπου εδώ πρέπει να είναι. Είναι
στο αεροπλάνο, αυτό είναι το καλό.
Θα σε ξαναπάρω. Βρήκες το
δαχτυλίδι μου!
Ευχαριστώ.
Το έψαχνα παντού.
- Δικό σου είναι;
- Της φίλης μου, ξέρεις...
- Θα της το έστελνα.
- Θα πάρω αμοιβή;
40, 60, 80, 400...
Αυτά είναι όλα.
Αυτά έχει το ταμείο.
- Θα κάνεις κάποιον πολύ χαρούμενο.
- Κι εσύ.
Ωραία. Πόσα έμειναν;
Για να δω.
Αρκετά για να πάμε
στην Καλιφόρνια.
- Κάποιος θα θέλει αυτό το δαχτυλίδι πίσω.
- Πωλήθηκε στη χαμηλή τιμή των 30 δολλαρίων.
Είναι απίστευτο πόσο μακριά μπορείς
να φτάσεις μ'ένα χρυσαφικό,
και το κατάλληλο φέρσιμο.
Υποθέτω πως είμαστε τυχεροί που δεν
μας άφησαν στην άκρη του δρόμου.
Ευχαριστώ Γουίτσιτα.
Ευχαριστώ για τη βόλτα.
Για το όνομα του Θεού, αρκετά!
Μας κυνηγούν λυσσασμένα φρικιά!
Δεν έχουμε αρκετά προβλήματα;
Μου έκλεψαν το χάμερ. Έχουμε πρόβλημα
εμπιστοσύνης. Λοιπόν, ξεπέρασέ το.
Δεν μπορούμε να οδηγήσουμε και να
παίξουμε κάτι για κάνα δυο ώρες,
σαν 4 φυσιολογικοί αμερικανοί;
Γαμησέ με!
Ναι, ξέρω.
- Ας φερθώ ώριμα.
- Ωραία.
Απόδοση διαλόγων εξ ακοής
Tsigatos G.T.R.D-M.o.v.i.e.s
www.thegt.net
- Λοιπόν, πού πάτε παιδιά;
- Πασίφικ Πλέιλαντ.
- Το πάρκο διασκέδασης;
- Έξω από το Ντέλι;
- Ναι, πήγαμε εκεί όταν ήμαστε παιδιά.
- Αυτό το μέρος είναι χάλι.
Είναι πολύ καλό. Είναι καλή
διασκέδαση για όλη την οικογένεια.
Ναι, κι εγώ πήγα όταν ήμουν παιδί.
Είχε έκπτωση γιατί ήταν εκτός σεζόν.
- Το ξέρετε; Δεν υπάρχουν ζόμπι εκεί.
- Ναι, το ακούσαμε.
Μπορεί εγώ να μην σας κάνω, αλλά
εσείς μου τη δίνετε.
Και δεν πρόκειται να παίξω μαζί σας
στο Πασίφικ Πλέιλαντ.
- Μην ανησυχείς, θα τον συμπαθήσεις.
- Αλήθεια;
- Όχι, θα χειροτερέψει.
- Εντάξει.
Τι θα λέγατε να παίξουμε το
παιχνίδι της ησυχίας; Ξεκινάω τώρα.
Ήθελα να σας ρωτήσω. Ακούσατε
τίποτα για το Κολόμπους, Οχάιο;
- Δεν ξέρεις το παιχνίδι της ησυχίας;
- Συγγνώμη.
Όχι; Το παίζουν στο Κολόμπους, στο Οχάιο.
Είναι όλοι τους νεκροί.
Είσαι απ'το Κολόμπους. Συγγνώμη.
Δεν συνειδητοποίησα ότι...
Δεν είμαι σίγουρος τι
είναι πιο τραγικό.
Ότι η οικογένειά μου έχει χαθεί ή το ότι
δεν είχα ποτέ σοβαρή οικογένεια εξ'αρχής.
Όπως και να'ναι δεν μπορώ να
προσποιούμαι ότι αυτό που ψάχνω,
θα το βρω πηγαίνοντας σπίτι.
Δεν έχω σπίτι.
Μπορούμε να σε πάμε.
Μπορείς να πας να δεις μόνος σου
ή να βρεις κάποιον που γνώριζες.
Καταλάβαινα ότι ήξερε
τι αισθάνομαι.
Είμαστε όλα ορφανά στη
χώρα των ζόμπι.
Ξέρω πως το Πασίφικ Πλέιλαντ
είναι τρέλλα.
Πέρασε τόσος καιρός από τότε
που ζούσε σαν παιδί.
Είναι σκληρό να μεγαλώνεις στη
χώρα των ζόμπι.
Ορίστε. Μπορείς να πάρεις
αυτό το φορτηγάκι.
Λοιπόν... ελπίζω να βρεις
αυτόν που ψάχνεις.
Και διασκέδασέ το,
μόλις το κάνεις.
Δεν ήταν μόνο επειδή δεν
είχα που αλλού να πάω.
Ήταν επειδή εκείνη τη στιγμή,
έγινε ξεκάθαρο...
Όποιο και να ήταν αυτό το
κορίτσι, μ'αυτό ήθελα να είμαι.
Πρέπει να σταματήσουμε κάπου,
σύντομα. Νοιώθω "γεμάτος".
Θέλουμε τις χάντρες σας. Ναι.
Αυτό θα την έκανε την δουλειά.
- Τι στο διάολο κάνουμε εδώ;
- Πλάκα κάνει. Πίστεψέ με.
Περιμένετε. Ποιος θέλει να πάει
πρώτος;
Στ'αλήθεια θέλω να εντυπωσιάσω
τη Γουίτσιτα.
Αλλά θα είναι άμεση
παραβίαση του κανόνα 17.
Ίσως του πιο σημαντικού
κανόνα απ'όλους.
ΜΗΝ ΕΙΣΑΙ ΗΡΩΑΣ
- Γιατί δεν πας εσύ;
- Δεν με πειράζει.
Τι πιστεύεις; Ο σκοτωμός
ζόμπι της εβδομάδας;
Κοντά,
αλλά δεν κερδίζεις πούρο.
Ο σκοτωμός της εβδομάδας πάει στην
αδερφή Σύνθια Νικερμπάκερ.
Ο κακόμοιρος ο ισοπεδωμένος
μπάσταρδος!
’ρωμα;
- ’ρωμα είναι αυτό;
- Είναι κολόνια.
Νομίζω...
- ...Λανκόμ Μαγκνιφίκ.
- Πιο δυνατά, δεν σ'άκουσαν στη Σάντα Φε.
Θεέ μου!
Σκέφτεσαι να γαμήσεις
τη Γουίτσιτα.
Η ευχή σου πραγματοποιήθηκε.
Πέρασε τις τελευταίες 24 ώρες,
γαμώντας και τους δυο μας.
Καλή τύχη.
Εντάξει. Θα ξεκινήσω την τριών
κεφαλαίων απολογία μου, λέγοντας,
Ότι είσαι υπέροχος άνθρωπος,
με μεγάλες δυνατότητες...
Σε πληροφορώ ότι θα σε χτυπούσα
και για λιγότερο σοβαρό λόγο.
- Είμαι σίγουρος.
- Θα σε χτυπήσω με το 45% της δύναμής μου.
Έλα, σπάσε κι άλλο.
Ωραία.
Δε σε κάνει να νιώθεις ωραία;
Μερικές φορές ο Ταλαχάσι έχει δίκιο.
Πρέπει να απολαύσεις τις μικρές χαρές.
Ακόμα κι αν αυτό σημαίνει ότι πρέπει
να καταστρέψεις πολλά μικροπράγματα.
Μου μυρίζει άρωμα.
- Δεν ξέρεις ποιος είναι ο Γουίλι Νέλσον.
- Όχι.
- Ο Γουίλι Νέλσον.
- Ναι, δεν ξέρω.
Ναι ξυρίζομαι κάθε πρωί, αλλά μερικές
φορές όταν ξημερώνει, στις 4:30,
μεγαλώνουν πρόωρα.
Αφού είμαστε σε λεωφόρο, μπορείς να πας
με 65 αλλά δεν πρέπει να πας πάνω από 75.
Δεν πρέπει να πας πάνω από 20.
- Μην ανησυχείς...
- Δεν θέλω να τρέχεις.
Κάνετε λες και δεν
έχω ξαναοδηγήσει.
Οπότε δε φοράς ποτέ ζώνη ή
φοράς μόνο σε μεγάλα ταξίδια;
Υπάρχουν παντού ζόμπι. Αυτό είναι
από τις μικρότερες ανησυχίες μου.
- Αυτό είναι αλήθεια.
- Ζώνες ασφαλείας.
Ναι αλλά όχι. Δεν είναι. Είναι διάσημη
μόνο όταν φοράει περούκα.
- Εντάξει, ωραία.
- Λοιπόν...
- Νιώθω κάπως ελεύθερος.
- Ναι.
Για πρώτη φορά, εδώ και
πολύ καιρό, διασκέδαζα.
Λόγω των στρατηγικών επιβίωσης
αποφασίσαμε να μείνουμε μαζί,
μέχρι το Πασίφικ Πλέιλαντ.
Νομίζω πως η έλλειψη ύπνου είναι
το Νο 1 πρόβλημα στην Αμερική.
- Νομίζω πως μπορεί να είναι το Νο 2.
- Ναι, το Νο 2.
Αξιολάτρευτο. Νομίζω πως πρέπει
να βρούμε ένα μέρος να την πέσουμε.
Έχω μια ιδέα. Είμαστε στο Χόλυγουντ,
ας κοιμηθούμε με στυλ.
Πιάσε έναν χάρτη.
Γρήγορα, γρήγορα.
Φαίνεται λες και όποιος έχει παίξει ποτέ
σε ταινία, μένει σ'αυτό το τετράγωνο.
Τι νόμιζες ότι κάνουμε ακριβώς
στο 90210 Σάλι;
Φανταζόμουνα ότι ο Τομ Κρουζ,
θα μένει κάπου καλύτερα.
Β' διαλογής, σε σχέση μ'αυτόν
που έχω στο μυαλό μου, παιδιά.
Πηγαίνουμε στην κορυφή
της λίστας.
- Ποιος;
- Θα δείτε.
Ποιος είναι ο μεγάλος ΒΜ;
Δεν είναι ο Μπομπ Μάρλεϊ.
Αυτό το μέρος είναι απίστευτο.
Κυρίες και κύριοι, καλωσήλθατε στην
έπαυλη του Μπιλ Μάρεϊ.
- Μπιλ Μάρεϊ;
- Αποκλείεται.
Αυτός ο τύπος έχει κατευθείαν σύνδεση
με τον πυρήνα του γέλιου μου...
- Θέλω να πω...
- Ποιος είναι ο Μπιλ Μάρεϊ;
Δεν έχω ξαναχτυπήσει παιδί.
Αλλά αυτό είναι σα να
ρωτάς ποιος είναι ο Γκάντι.
- Ποιος είναι ο Γκάντι;
- Είναι 12 ετών.
- Δεν υπάρχουν ποτά!
- Σκατά γαμώτο!
Βλέπεις; Το είπα ότι έπρεπε να πάμε
στου Ράσελ Κρόου. Δεν μ'ακούει κανένας.
Μιλάτε από μέσα σας, εντάξει; Τουλάχιστον
μέχρι να δούμε αν είμαστε μόνοι μας.
Ταλαχάσι, Γουίτσιτα, πηγαίνετε από κει.
Λιτλ Ροκ, έλα εδώ.
Γιατί εγώ να μείνω μ'αυτήν;
Δε φαίνεται να τελειώνει.
Έλα εδώ.
Έχει δικό του σινεμά;
Πρέπει να σε μάθω κάτι λίγα
για τον Μπιλ Μάρεϊ.
Ο Βασιλιάς κοιμήθηκε εδώ πέρα.
Έχει υγρά το κρεβάτι.
Πολύ μαλακό για μένα,
έτσι κι αλλιώς.
Είμαι πολύ ενθουσιασμένος. Όπου
να'ναι θα μάθεις ποιον θα καλέσεις.
Τους κυνηγούς φαντασμάτων!
Αυτό είναι πολύ ωραίο.
Έλα, βοήθησέ με, με τις μπότες.
Βοήθησέ με, με τις μπότες.
Εντάξει,
θα τις βγάλω μόνος μου.
Σκατά!
Μπιλ Μάρεϊ, είσαι ζόμπι;
Θεέ μου, καίγομαι!
Δεν είσαι ζόμπι. Μιλάς!
Είσαι καλά.
- Σιγά μην είμαι!
- Συγγνώμη, δεν ήξερα ότι ήσουν εσύ.
- Εσύ είσαι; Τι είναι αυτό... το στυλ;
- Το κάνω για να ταιριάξω.
Ξέρεις, τα ζόμπι δεν ανακατεύονται
με άλλα ζόμπι.
Ένας φίλος μου που ξέρει από
μέικαπ μου είπε πως να το κάνω.
Πούδρα με άμυλο, σκιά,
λίγο κραγιόν...
Επέλεξα αυτό τον τρόπο ζωής. Θέλω
να βγαίνω και να κάνω πράγματα.
Μόλις ήμουν στη Ριβιέρα. Ξετεντώθηκα.
Δεν ήταν κανείς εκεί.
Ο γαμημένος Μπιλ Μάρεϊ!
Έπρεπε να το πω.
Δεν ήθελα να βρίσω.
Είναι σουρεαλιστικό. Μάλλον το
ακούς συνέχεια αυτό. Ίσως όχι τελευταία...
Είμαι θαυμαστής σου. Έχω δει όλες τις
ταινίες σου, ένα εκατομμύριο φορές,
μ'αρέσουν ακόμα και οι
δραματικοί ρόλοι σου...Όλα.
Έξι άνθρωποι έμειναν στον κόσμο και ο ένας
απ'αυτούς είναι ο Μπιλ γαμημένος Μάρεϊ.
Ξέρω πως δεν είναι αυτό το μεσαίο σου
όνομα, αλλά σε βλέπω από...
από τότε που μπορούσα να αυνανιστώ.
Όχι πως έχει σχέση...
Η πρώην βασίλισσα του Σίβα, θα γίνει
η βασίλισσα του Μισισσιπί.
Λοιπόν, γι'αυτό το κάνουμε.
Σ'αγαπώ Μπιλ, σ'αγαπώ.
- Ευχαριστώ.
- Εγώ ευχαριστώ.
- Με κοιτάς επίμονα. Είναι περούκα...
- Όχι, απλά μοιάζεις καταπληκτικά...
- ...με τον ’ντι Βαν Χάλεν.
- Μόλις τον είδα.
- Όχι!
- Ναι.
- Πού;
- Στο Χόλυγουντ Μπολ.
- Πώς είναι;
- Είναι ζόμπι.
- Γκαντεμιά.
- Λοιπόν, τι θα λέγατε για λίγη φιλοξενία;
Μπορώ να σας προσφέρω κάτι;
Τι θα θέλατε;
Απαλό, έτσι;
Γρήγορα, είναι στο ταβάνι!
Ελάτε να τον πιάσετε.
- ’ναψέ το Ρέι.
- Τα λέμε στην άλλη πλευρά Πιτ.
Είναι τόσο αηδιαστικό.
35 πόδια μακρύ και ζυγίζει
περίπου 600 λίβρες.
Είναι μεγάλο γλυκάκι.
Η αδερφή σου είναι μόνη, σωστά;
Δεν έχει κάτι από απόσταση ή κάτι τέτοιο.
- Όχι.
- Ωραία, ωραία.
Ο αγαπημένος της τύπος... αν είχε,
ποιος είναι;
- Της αρέσουν τα κακά αγόρια.
- Αλήθεια;
- Ναι.
- Ωραία.
- Ο Κολόμπους είναι ο φοβητσιάρης;
- Ναι, σαν μικρό λαγουδάκι.
Θα τον αναλάβω.
Κοιτάξτε αυτό.
- Όχι!
- Εντάξει, εντάξει, τον έπιασα.
Έτσι λες γεια ή από πού είσαι;
Θεέ μου, Θεέ μου! Δεν πιστεύω ότι
πυροβόλησα τον Μπιλ Μάρεϊ!
- Κύριε Μάρεϊ.
- Νομίζω σκέτο Μπιλ πλέον.
- Μπιλ;
- Ναι;
Δε νομίζω πως θα μπορέσουμε
να το ράψουμε αυτό.
- Είναι ακόμη ευαίσθητο.
- Νομίζεις πως θα τα καταφέρεις;
- Όχι.
- Αν έχει κάποια σημασία, λυπάμαι πολύ.
- Έδρασα ενστικτωδώς.
- Έπαιξα άσχημα το ρόλο.
- Δεν ήμουν ποτέ καλός κωμικός.
- Έχεις κάτι για το οποίο μετανιώνεις;
Για τον Γκάρφιλντ ίσως.
Συγγνώμη. Με πιάνει που και που.
Αλλά είναι ακόμα λυπηρό.
- Εντάξει.
- Σκατά!
Συγγνώμη. Ένα λεπτό.
Είναι με διπλή κάννη.
3, 2, 1.
- Παιδιά θέλετε καραμέλα;
- Ναι.
- Δωρεάν πάρκινγκ!
- Ναι...
Που παρεμπιπτόντως είναι το
καλύτερο στη χώρα των ζόμπι.
Όχι το καλύτερο είναι ότι δεν χρειάζεται
να ενημερώνεις το Face Book.
Ξέρεις, ο Ρομπ Κέρτις ετοιμάζεται
για την Παρασκευή...
Ποιος νοιάζεται;
Όχι, το καλύτερο είναι ότι δεν χρειάζεται
να χρησιμοποιείς οδοντικό νήμα, ποτέ.
- Και το χειρότερο;
- Εκτός του ότι πυροβόλησα τον Μάρεϊ;
- Αυτό είναι εύκολο. Έχασα τον Μπακ.
- Είναι το κουτάβι του.
Σας λέω...δεν πίστευα ποτέ ότι θα
αγαπήσω κάποιον, όσο αγάπησα τον Μπακ.
Μια μέρα χάθηκε και
τρελλάθηκα.
Λυπάμαι.
Ήμασταν τα δύο μας.
Είχε την προσωπικότητά μου,
το γέλιο μου, την όρεξή μου...
Γέλιο; Τότε κατάλαβα. Ντράπηκα
που μου πήρε τόσο να καταλάβω.
Εγώ με την καλύτερη καρδιά απ'όλους,
μου πήρε τόσο να καταλάβω.
Δεν ήμουν ο μόνος που
έτρεχε για να ξεφύγει.
Ορίστε. Θέλεις σιρόπι;
Την κόλλησα με ταινία
στο πορτοφόλι μου.
Παίρνοντας το γιο κάποιου,
δεν του αφήνεις τίποτε να χάσει.
Έχω να κλάψω έτσι από
τον Τιτανικό.
Ένα μυστικό...
Εκπνέεις αργά και
μετά πατάς τη σκανδάλη.
- Μη με αφήσεις να πιω μόνη.
- Εντάξει.
Είναι του 1997. Τζόρτζες...
Ποτέ δεν έμαθα Γαλλικά.
Δεν ξέρω.
- Είναι του 1997;
- Ναι.
- Καλή χρονιά;
- Θεέ μου!
Ήταν υπέροχη χρονιά! Με δουλεύεις;
Είδα την πρώτη μου εκπαιδευτική ταινία.
- Με ανακόντα.
- Με ανακόντα.
- Το πρώτο μου τατουάζ.
- Αλήθεια;
Ψεύτικο.
Το πρώτο μου φιλί.
Σκότι Λιντς.
Βάλατε... γλώσσα;
Ίσως.
- Ζηλεύεις τον Σκότι Λιντς;
- Ναι, ζηλεύω.
Νομίζω πως ζηλεύω όλο το
1997 σου.
Το δικό μου...
Ο πρώτος μου ορθοδοντικός.
Ο πρώτος που μου έβαλε σιδεράκια.
Πήρα το πρώτο μου, Β.
Τρομακτικό όσο το ανακόντα.
Ξυλουργική. Αλλά δεν μετράει
σαν μάθημα έτσι κι αλλιώς.
Ο πρώτος μου σχολικός χορός.
Ευχαριστώ. Με τη Σίντυ Χόκινς.
Επιλογές κοριτσιών.
- Καμμία δε σε διάλεξε;
- Τα κορίτσια επέλεγαν.
- Οι σκύλες!
- Ξέρω.
Όχι, δε θα το καταπιώ αυτό. Ξέρεις κάτι;
Εκ μέρους όλων των τελειόφοιτων...
θα ήθελα να επανορθώσω.
Ηρέμησε.
Ο Σκότι είναι παρελθόν.
Δεν ξέρω καν το όνομά σου,
αλλά... περνάω μια χαρά.
Ξέρεις... εντελώς μεταξύ μας,
είσαι χαριτωμένος τελικά.
- Βρίσκεις;
- Ναι.
Θα μπορούσα να το
τελειώσω αυτό.
- Αλήθεια;
- Τουλάχιστον κάνε την πρώτη κίνηση.
Θέλω λίγη βοήθεια.
Να μετακινήσω έναν καναπέ.
- Ναι.
- Μάλλον έτσι είναι καλύτερα.
Επειδή... μ'αρέσεις. Κολόμπους.
Αλλά η αδερφή μου κι εγώ,
θα κάνουμε ό, τι πρέπει
για να επιβιώσουμε. Οπότε...
Ήλπιζα ότι η Γουίτσιτα,
απλά το έπαιζε δύσκολη.
Αλλά συνειδητοποίησα ότι είχε μεγαλύτερο
πρόβλημα να εμπιστευτεί κάποιον,
απ'ότι εγώ, όταν ξύπνησα την
επόμενη μέρα και είδα ότι έφευγε.
Είσαι σαν ένα γιγάντιο,
κινούμενο ρομπότ,
που κατασκευάστηκε σε μυστικό
εργαστήριο της κυβέρνησης.
Δεν το πιστεύω ότι παραλίγο να τον
φιλήσω. Ποιος είναι ο κανόνας μας;
Δεν εμπιστεύομαι κανέναν,
μόνο εσένα κι εμένα.
Μόνο εσένα κι εμένα.
Ναι, εσένα κι εμένα.
Μόλις επιβίωσες από την Αποκάλυψη
των ζόμπι ενώ διασχίζαμε τη χώρα.
- Πού θα πας;
- Στο Πασίφικ Πλέιλαντ.
’νοιξε σουσάμι!
Αυτό είναι το πρόβλημα όταν
δένεσαι με κάποιον.
Όταν σε αφήνει νιώθεις
χαμένος.
Το να έχω τον Ταλαχάσι κοντά μου,
δεν με παρηγορούσε καθόλου.
Απλά με έκανε να νιώθω
πιο μόνος.
Δε θα σκόραρες έτσι κι αλλιώς. Ούτε που
θα το σκεφτόσουν προτού με γνωρίσεις.
Γι'αυτό δεν αφήνεις τους ανθρώπους να σε
πλησιάσουν. Για να μην "καείς".
Μη μου πεις.
Μεξικό.
Ξέρεις τι λένε "γλυκό"
στο Μεξικό; Τα υποβρύχια.
- Εκεί πηγαίνω φιλαράκι.
- Τέλος πάντων.
Θα πάω να βρω τη Γουίτσιτα.
Έχεις διαβάσει το βιβλίο:
"Δε σε γουστάρει και τόσο";
- Δεν πρέπει να δείχνεις πολύ διαθέσιμος.
- Δε με νοιάζει. Θέλω να είμαι μαζί της.
Να περάσεις καλά στο Μεξικό.
’ντε! Γρήγορα!
Μπες μέσα!
’ντε, πάμε!
Πάμε, πάμε!
Με το τρία.
Ένα, δύο, τρία!
Είσαι καλά; Έλα, γρήγορα, σήκω!
Πρέπει να φύγουμε!
Εκεί!
Δεν είμαι καλός στους
αποχαιρετισμούς, οπότε...
Θα μου λείψεις, γουρούνι.
Είναι το χειρότερο αντίο που έχω
ακούσει. Τα έχω ακούσει όλα από ταινίες.
Πες στις κυρίες γεια από μένα.
Και κάποιος άλλος έχει φωτογραφίες
στο πορτοφόλι του.
Μπες στ'αμάξι Ίβιλ Κανίβιλ.
Πάμε στο τρενάκι του τρόμου.
Ευχαριστώ.
Φύγε!
Το πιο τρομακτικό που μου
έχει συμβεί.
Ρίξε στο κουτί ελέγχου.
- Κολόμπους;
- Ταλαχάσι;
Νομίζω πως χρειάζονται πραγματικά τη
βοήθειά μας αυτή τη φορά.
- Δέσε τη ζώνη σου.
- Σε πρόλαβα.
Ώρα να δράσεις,
αλλιώς να σκάσεις.
Σκατά!
ΚΑΝΟΝΑΣ Νο2:
ΔΙΠΛΗ ΒΟΛΗ
Η μαμά μου πάντα το΄λεγε ότι μια
μέρα θα γίνω καλός σε κάτι.
- Ποιος θα φανταζόταν ότι θα σκότωνα ζόμπι;
- Μάλλον κανείς.
Κοίτα.
Πρέπει να ετοιμάσουμε
συγγνώμες.
Όχι! Όχι!
- Εδώ πάνω!
- Θεέ μου!
- Είναι εκεί πάνω. Είναι καλά.
- Τι περιμένεις; Όρμα!
Ελάτε! Ελάτε να πάρετε ένα κομμάτι
του Ταλαχάσι! Πεινάει κανείς;
Ο Ταλαχάσι,
ο καλύτερος της χρονιάς!
Ελάτε! Ελάτε καθάρματα!
Γαμώτο!
Όχι ρε γαμώτο!
Παλιοκαριόλη!
Σκατά!
Ξέμεινα από σφαίρες.
- Γουίτσιτα! Λιτλ Ροκ!
- Γρήγορα!
Θεέ μου!
Κοίτα τον γαμημένο κλόουν!
Φυσικά! Έπρεπε να είναι κλόουν.
Γαμώτο!
Έπρεπε να είναι κλόουν και έπρεπε
να γνωρίσω τη Γουίτσιτα...
Για να καταλάβω ότι μερικούς κανόνες
πρέπει να τους παραβαίνουμε.
ΜΗΝ ΚΑΝΕΙΣ ΤΟΝ ΗΡΩΑ
ΝΑ ΕΙΣΑΙ ΗΡΩΑΣ
Ώρα να δράσεις,
αλλιώς να σκάσεις.
Γάμησέ τον, τον κλόουν!
Ευχαριστώ.
Πάρε το όπλο σου.
Κρίστα.
Εντάξει. Πρέπει να φύγουμε.
Τώρα.
Τελικά σκόραρε. Όχι και άσχημα
για τέτοια μισοχυσιά.
Πού είναι ο Φλόριντα;
Έχω ένα προαίσθημα.
Πού είστε πεντανόστιμα, σπογγώδη,
κίτρινα, γαμημένα;
Χριστέ μου!
Θες ένα κεκάκι ή κάτι τέτοιο;
Θεέ μου!
Τα λόγια είναι περιττά.
Είναι...
Μπορείς να πάρεις το κουτί,
να φας το περιεχόμενο.
Εντάξει.
Όχι! Όχι!
Αυτή η φάτσα; Είμαι εγώ που συνει-
δητοποιώ ότι τα έξυπνα κορίτσια,
στο μεγάλο, μαύρο φορτηγάκι και ο
μεγαλόσωμος τύπος,
με το μπουφάν από δέρμα φιδιού, ήταν
το κοντινότερο σ'αυτό που ήθελα πάντα.
Αλλά ποτέ δεν είχα. Μια οικογένεια.
Τους εμπιστευόμουνα και αυτοί το ίδιο.
ΚΑΝΟΝΑΣ Νο 23: ΑΠΟΛΑΥΣΕ
ΤΙΣ ΜΙΚΡΕΣ ΧΑΡΕΣ.
Ο Ταλαχάσι βρήκε το
γλυκάκι του.
Και παρόλο που η ζωή δε θα
ήταν πια απλή ή αθώα ξανά,
αφού βρήκαμε αυτό το κίτρινο,
σπογγώδες γλυκό με γέμιση κρέμα,
υπήρχε ακόμα ελπίδα.
Είχαμε ο ένας τον άλλον.
Και χωρίς άλλους ανθρώπους,
καλύτερα να είμαστε ζόμπι.
- Σ'ευχαριστώ πολύ.
- Το άξιζες μικρέ.
Πολύ αστείο.
Οπότε την επόμενη φορά, θυμηθείτε:
Καλή καρδιά, ζώνες...
Αυτό δεν έχει βέβαια καμμία
σχέση...
Αλλά λίγο αντιηλιακό δεν
έβλαψε ποτέ, κανέναν.
Είμαι ο Κολόμπους, Οχάιο, από τη
χώρα των ζόμπι και σας καληνυχτίζω.
Απόδοση διαλόγων εξ ακοής
- Tsigatos GTRD-Movies -
Χρονισμός, Eνσωμάτωση
kontrafou GTRD-Movies
Resync για την έκδοση DVDRip-ARROW
*arxontas23*