Tip:
Highlight text to annotate it
X
Απόδοση διαλόγων maritsa 4 www.grtorrent.net
Πέρα από την νότια ακτή της ηπειρωτικής Ελλάδας,
βρίσκονται τα ερείπια μιας πόλης,
που ιδρύθηκε πάνω από 5.000 χρόνια πριν.
Φαίνεται να υπήρχε ένας απίστευτα προηγμένος πολιτισμός εδώ.
Οι άνθρωποι, ζούσαν σε κτίρια με δύο ορόφους,
είχαν τουαλέτες, είχαν συστήματα αποχέτευσης,
είχαν τις αρχές της γραφής.
Αυτή η πόλη άνθισε για 2.000 χρόνια, στη διάρκεια του χρόνου αυτού έγινε
η γέννηση του δυτικού πολιτισμού.
Το Παυλοπέτρι είναι ένα από τα πρώτα μέρη στην Ευρώπη, όπου...
αρχίσαμε να βλέπουμε κτίρια και δρόμους
και ανθρώπους να ζουν πλάι-πλάι με έναν τρόπο ζωής
που θα αναγνωρίζαμε και σήμερα.
Στη συνέχεια όμως, η πόλη αυτή εξαφανίστηκε,
καταποντίστηκε μέσα στην θάλασσα.
Τώρα, μια διεθνή ομάδα,
με επικεφαλής τον υποβρύχιο αρχαιολόγο Jon Henderson,
έχει έρθει για να ξεκλειδώσει τα μυστικά αυτής της μυστηριωδώς,
βυθισμένης πόλης.
Μια πραγματικά συναρπαστική ανακάλυψη. Είναι τέλεια.
Χρησιμοποιώντας την τελευταία λέξη της τεχνολογίας του 21ου αιώνα,
σχεδιάζουν την ψηφιακή ανακατασκευή της πόλης,
από πέτρα σε πέτρα.
Αυτό είναι ίσως μόνο μια μικρή γεύση του προϊστορικού προαστίου.
Πιστεύεται ότι είναι η παλαιότερα βυθισμένη πόλη στον κόσμο,
τώρα, για πρώτη φορά, τα μυστικά θα αποκαλυφθούν...
από το Παυλοπέτρι,
την πόλη κάτω από τα κύματα.
Για τον αρχαιολόγο του Πανεπιστημίου του Nότιγχαμ, δρ Jon Χέντερσον,
η βυθισμένη πόλη Παυλοπέτρι...
προσφέρει μια μοναδική ματιά σε έναν χαμένο κόσμο.
Η τοποθεσία αρχίζει ακριβώς λίγα μέτρα από την ακτή εδώ
και αυτό είναι πολύ σπάνιο.
Κατά κάποιον τρόπο, είναι σαν μια υποβρύχια Πομπηία,
είναι ένας οικισμός που έχει παγώσει στο χρόνο.
Η πόλη χρονολογείται από την Εποχή του Χαλκού,
πάνω από 3.000 χρόνια πριν.
Αυτή ήταν η εποχή της Τροίας, του Βασιλιά Αγαμέμνονα
και της Οδύσσειας του Ομήρου.
Έχουμε μια γραμμή από πέτρες που πάνε προς τα εκεί
και έχουμε μια άλλη γραμμή πέτρες που πάνε εκεί.
Αυτός είναι ένας από τους πιο κεντρικούς δρόμους στο Παυλοπέτρι.
Οι άνθρωποι περπατούσαν εδώ κάτω, αυτός ήταν ένας πολυσύχναστος δρόμος.
Σε αυτή την πλευρά υπάρχει ένας τοίχος μόνο,
αλλά σε αυτήν την πλευρά εδώ,
έχουμε στην πραγματικότητα μια σειρά από σπίτια,
μια σειρά από εγχώριες κατοικίες.
Η Εποχή του Χαλκού ήταν μια εποχή μεγάλων αλλαγών,
όταν οι άνθρωποι άρχισαν να ζουν στις πόλεις, για πρώτη φορά,
με εμπόριο και ανταλλαγή πολιτισμού και ιδεών.
Το Παυλοπέτρι αποτελεί ένα προσχέδιο του δικού μας τρόπου ζωής.
Ο τόπος ήταν μια ακμάζουσα πόλη που ζούσαν οι άνθρωποι.
Έχεις την αίσθηση πως κάποιου είδους μεγάλο δράμα έχει συμβεί,
μια ολοκληρωτική καταστροφή.
Είναι μια αρκετά απόκοσμη αίσθηση.
Βρίσκεται λίγο κάτω από την ακτή της Λακωνίας,
στη νότια Πελοπόννησο,
αυτή η περιοχή είναι επιρρεπής σε βίαιους σεισμούς και σε τσουνάμι.
Οι παράκτιες πόλεις αντιμετωπίζουν πάντα μια συνεχής απειλή.
Θέλω να ξέρω τι συνέβη στην πόλη Παυλοπέτρι.
Θέλω να ξέρω ποιοι ζούσαν εδώ,
θέλω να ξέρω τι έκαναν,
θέλω να ξέρω γιατί έφυγαν, θέλω να ξέρω...
γιατί είναι κάτω από το νερό τώρα.
Θέλω να κάνω άμεση σύνδεση με τους ανθρώπους
και να ρίξω μια οξυδερκή ματιά έστω και μόνο για μια στιγμή,
στο πως ήταν η ζωή εκείνα τα χρόνια στην Εποχή του Χαλκού.
Για να απαντηθούν αυτά τα ερωτήματα
και να μάθει για την προέλευση του δικού μας τρόπου ζωής,
ο Jon θέλει να δοκιμάσει να αναδημιουργήσει...
την πόλη με κάθε λεπτομέρεια.
Έφερε ως εδώ μια ομάδα από το Πανεπιστήμιο του Σίδνεϋ,
με επικεφαλής τον Oscar Pizzaro
και τον Matt Johnson Roberson.
Έχουν μαζί τους συσκευές πρωτότυπης χαρτογράφησης για να δημιουργήσουν
μια τρισδιάστατη απεικόνιση του μέρους.
Αυτή η ιδέα της χρησιμοποίησης
τρισδιάστατης ανοικοδόμησης είναι κάτι τελείως νέο για την αρχαιολογία.
Από την άποψη αυτή, είναι συναρπαστικό για εμάς.
Για να δουλέψει μαζί με τους επιστήμονες,
ο Jon κάλεσε επίσης τον ειδικό οπτικών εφέ κινηματογράφησης, Simon Clarke.
Οπότε αυτό δεν απέχει πολύ, και...
Θέλει να προσπαθήσει για την ψηφιακή αναδημιουργία στο Παυλοπέτρι,
χρησιμοποιώντας πραγματικά αρχαιολογικά δεδομένα.
Ο ρόλος μας είναι να προσπαθήσουμε να αναδημιουργήσουμε τα ευρήματα,
για να αναπαραστήσουμε τα κτίρια και στη συνέχεια ελπίζουμε
να δώσουμε μια φανταστική αποτύπωση για το πως θα ήταν η πόλη κάποτε.
Δουλεύοντας σε συνεργασία με..
μια ομάδα από την ελληνική Εφορεία Εναλίων Αρχαιοτήτων,
τους έχει χορηγηθεί τρεις εβδομάδες άδεια για να ολοκληρωθεί το έργο.
Μετά από ένα χρόνο στο σχεδιασμό,
οι αρχαιολόγοι είναι οι επικεφαλής για την πρώτη κατάδυση της αποστολής.
Το πρώτο βήμα για την κατανόηση, του πως ήταν η ζωή στο Παυλοπέτρι
πριν από χιλιάδες χρόνια,
είναι η αναζήτηση στοιχείων που οι κάτοικοι άφησαν πίσω τους.
Αυτό είναι τμήμα δοχείου.
Δοχείου της Εποχής του Χαλκού.
Ίσως για το μαγείρεμα σούπας, οι φακές βράζουν εκεί μέσα.
Η ομάδα έχει βοήθεια από την ίδια τη θάλασσα.
Τα υποβρύχια ρεύματα κάνουν μια φυσική ανασκαφή του χώρου,
αποκαλύπτοντας συνεχώς νέα αντικείμενα στην επιφάνεια.
Κομμάτι μιας μάλλον όμορφης κανάτας εκεί.
Για να ρίχνει νερό ή κρασί.
Κάθε αντικείμενο που βρίσκουν έχει φωτογραφηθεί,
προτού να επισημανθεί και να τοποθετηθεί σε σάκους.
Η θέση του στη συνέχεια καταγράφεται από ένα κοντάρι...
με πρίσμα στην κορυφή του...
το οποίο αντανακλά μια ακτίνα λέιζερ..
που εκπέμπεται από μια χερσαία συσκευή.
Με τις γνώσεις τους πάνω στα αντικείμενα από άλλες τοποθεσίες,
οι αρχαιολόγοι αμέσως έχουν μια ιδέα για το τι ήταν τα ευρήματα..
ακόμα και το πώς χρησιμοποιήθηκαν.
Δείτε, είναι ένα αρκετά ωραίο εύρημα.
Έχουμε τη βάση του αμφορέα.
Το δοχείο έφθανε ως εδώ. Είναι αρκετά προσεγμένα φτιαγμένο.
Πιθανώς ένα από τα καλύτερα κομμάτια που θα βγάζατε στο....
τραπέζι όταν οι επισκέπτες σας ερχόταν.
Θέλει ένα άρτια εκπαιδευμένο μάτι, για να συνθέσει....
μερικά από τα πιο αφηρημένα έργα τέχνης.
ή τις φακές τους.
Θα είχαν μια στρογγυλεμένη πέτρα
και με μόνο λίγο σιτάρι από κάτω,
άλεθαν τα δημητριακά,
άλεθαν τα όσπρια για βρώση.
Αυτό είναι μόνο ένα γενικής χρήσης οικιακό εργαλείο.
Αλλά είναι ωραίο.
Με το σύνολο των ευρημάτων σε σάκους και με σήμανση,
τα στέλνουν στην περιοχή επεξεργασίας στην κατασκήνωσή.
Στο πλαίσιο του ρόλου του να δημιουργήσει μια λεπτομερής
άποψη για τη ζωή στο Παυλοπέτρι,
ο ειδικός οπτικών εφέ, Simon Clarke,
θέλει να ξαναχτίσει μερικά από τα...
βασικά ευρήματα από την περιοχή.
Χρησιμοποιώντας έναν σαρωτή λέιζερ, μπορεί να συλλάβει ψηφιακά...
την ακριβής τρισδιάστατη δομή και επιφανειακή υφή του κάθε κομματιού.
Έχουμε κάτι που είναι απόλυτα πραγματικό.
Έτσι φτιάχνουμε την κατσαρόλα μας, όταν την ανακατασκευάσουμε,
όσο πιο επιστημονικά ακριβής μπορούμε.
Χρησιμοποιώντας τον σαρωτή λέιζερ,
η ομάδα οπτικών εφέ μπορεί τώρα να αρχίσει...
ν΄ανακατασκευάζει κάποια από τα αρχαία έργα τέχνης.
Έχουν ζητήσει καθοδήγηση απ΄την εμπειρογνώμονα του Jon, την Δρ Χρυσάνθη Γάλλου.
Αυτό είναι ένα ανοικτό δοχείο,
μπορούμε να πούμε, επειδή είναι διακοσμημένο στο εσωτερικό του.
Φαίνεται αρκετά παχύ εδώ θα ήταν έτσι σε όλο το πάχος του;
Όχι, θα έλεγα σαν να ανοίγει λίγο εδώ
και γίνεται πιο λεπτό καθώς κινούμαστε προς τα πάνω.
Ακόμα και το απλούστερο των αντικειμένων θα΄ναι δύσκολο...
να αναγνωριστεί με την πρώτη.
Δεν νομίζω ότι είναι έτσι! Ουπς!
Ο λαιμός πρέπει να είναι ψηλότερος.
Ναι, εννοώ, πως αυτά τα σχήματα τώρα φαίνονται πολύ οικεία.
Σίγουρα. Οι ίδιες ανάγκες δίνουν τα ίδια σχήματα.
Με την ανακατασκευή των ευρημάτων,
η ομάδα μπορεί να αρχίσει να παρατηρεί την καθημερινή ζωή των κατοίκων.
Τα απλά είδη μαγειρικής χρησιμοποιούνται για σούπες.
Το ωραία σερβίτσια έβγαιναν για να σερβίρουν τους επισκέπτες.
Αυτά ψήθηκαν σε υψηλές θερμοκρασίες για να κάνουν...
ένα δυνατό ήχο όταν τα τσούγκριζαν.
Και για πολύ ειδικές περιπτώσεις, συμπεριλαμβανόμένων...
και στις τελετές κηδειών,
χρησιμοποιούσαν ένα μεγάλο δίωτο Κύπελλο γνωστό ως κύλικα.
Ο τόπος είναι σπαρμένος με αγγειοπλαστικά αντικείμενα.
Αυτά είναι τα επιτραπέζια σκεύη που τότε χρησιμοποιούσαν.
Είναι τα πολύ προσεγμένα σκεύη που είχαν για το τσάι στους επισκέπτες.
Είναι τα σκεύη που χρησιμοποιούνται για να κάνουν προσφορές στους θεούς.
Μπορούμε να αγγίξουμε τους ανθρώπους του παρελθόντος...
αγγίζοντας τα κεραμικά τους.
Πολλά από τα κομμάτια που βρέθηκαν στο μέρος, προέρχονται..
από αυτή που γνωρίζουμε ως Μυκηναϊκή περίοδο,
και χρονολογείται από το 1600 έως το 1100π.Χ.
Οι Μυκηναίοι ήταν ένας λαός πολεμιστών
με επικεφαλής πλούσιους και ισχυρούς ηγεμόνες,
όπως το θρυλικό βασιλιά Αγαμέμνονα.
Στην καρδιά του πολιτισμού τους, ήταν ένα δίκτυο
φρουρίων στην κορυφή του λόφου.
Το πιο γνωστό ήταν οι Μυκήνες.
Ο μύθος λέει
ότι αυτοί οι τοίχοι ήταν τόσο τεράστιοι
που χτίστηκαν από γίγαντες μονόφθαλμος, τους Κύκλωπες,
δεδομένου ότι κανένας θνητός δε θα μπορούσε να τα έχει κατασκευάσει.
Από το δίκτυο των φρουρίων τους,
χρησιμοποιούσαν την στρατιωτική τους δύναμη για...
να ελέγχουν το εμπόριο σε όλη την Ελλάδα.
Εμπόριο που θα είχε φθάσει σε πόλεις λιμάνια,
όπως αυτό στο Παυλοπέτρι.
Όμως, σε αντίθεση με το καλά ιστορικά καταγεγραμμένη πόλη των Μυκηνών,
καμία αναφορά δεν έχει βρεθεί για το λιμάνι στο Παυλοπέτρι.
Ξεχασμένο κάτω από τα κύματα για πάνω από 3.000 έτη
μέχρι που ανακαλύφθηκε αποκλειστικά και μόνο από τύχη.
Το 1967, ο ωκεανογράφος Δρ Νic Fleming
εργαζόταν κατά μήκος της ακτογραμμής, ψάχνοντας για αρχαία λιμάνια,
όταν σκόνταψε πάνω στα ερείπια.
Κοίταξα αυτές τις γραμμές από πέτρες και δεν είχα καμία ιδέα τι ήταν
αλλά κατάλαβα, αμέσως ότι είναι φτιαγμένες από ανθρώπινο χέρι,
και πως κοιτάγαμε το τμήμα μιας πόλης.
Και εννοώ, απλά τρελάθηκα.
’ρπαξα τον πλαστικό μου πίνακα και άρχισα να ορνιθοσκαλίζω
σχέδια για τα πάντα.
Αρκετά αλαζόνας όταν ήμουν στην Αθήνα
έγραψα στο βιβλίο των επισκεπτών,
"Τραβώ νότια για να αναζητήσω λιμάνια της εποχής του χαλκού."
Λοιπόν, εδώ είμαστε στο νότο,
και είχαμε βρει ένα λιμάνι της Εποχής του Χαλκού.
Έτσι ήμουν πολύ ευχαριστημένος!
Το επόμενο έτος, ο Nic επέστρεψε στην περιοχή με
μια ομάδα φοιτητών από το Πανεπιστήμιο του Κέμπριτζ.
Οπλισμένοι μόνο με μετρητική ταινία και μολύβια,
η ομάδα προσπάθησε να ερευνήσει την τοποθεσία για πρώτη φορά.
Θέλω να πω, όλες οι μετροταινίες έδιναν ένα είδος καμβά,
αλλά δεν ήταν πραγματικά αδιάβροχες.
Πότισαν νερό και άρχισαν να τεντώνουν και να μπλέκονται.
Αντικείμενα μετριόταν με ταινία που τεντωνόταν με σπάγκο σε τριγωνοποίηση,
μετρώντας τις δύο πλευρές του τριγώνου
από τη γραμμή βάσης, ώστε να διαμορφωθεί σταδιακά ο χάρτης.
Χρησιμοποιώντας βασικές τεχνικές,
η ομάδα του πανεπιστημίου δημιούργησε τον....
πρώτο χάρτης έρευνας του Παυλοπέτριου.
Η πόλη φαίνεται να αποτελείνται από 15 κτίρια που βρίσκονται στους δύο κεντρικούς δρόμους,
σε μια περιοχή που εκτείνεται σε κάτι περιοχή λίγο μικρότερη..
από τέσσερα γήπεδα ποδοσφαίρου.
Εδώ έχει σειρές σπιτιών σε ένα δρόμο.
Η διατήρηση τους είναι απίστευτη.
Δεν υπάρχει απλά αυτό.
Από τη δεκαετία του 1960, κανείς δεν έχει κάνει επιπλέον έρευνες
για το σημαντικό αυτό μέρος.
Μέχρι τώρα.
Για να πάρει μια ιδέα για την πλήρη έκταση των ερείπιων
και της περιοχή όπου η πόλη έστεκε κάποτε,
ο Jon κατευθύνεται στον ουρανό.
Απόδοση διαλόγων maritsa 4 www.grtorrent.net
Αυτή είναι η πρώτη φορά που θα δει το Παυλοπέτρι από τον αέρα.
Ουάου! Χαίρομαι που δεν έχω φάει!
Πολλά από τα κτίρια που ο Nic εξερεύνησε τη δεκαετία του '60 είναι ορατά.
Αλλά πέρα από την αρχικά χαρτογραφημένη περιοχή,
κάτι πιάνει το μάτι του Jon.
Νομίζω ότι μπορώ να δω νέα κτίρια ακριβώς έξω από το νησί Παυλοπέτρι.
Και μπορώ να δω τις γραμμές όσων νομίζω ότι είναι τα κτίρια,
τετράγωνες γραμμές - που κάνουν το μέρος πολύ, πολύ μεγαλύτερο.
Είναι μεγαλύτερο τώρα προς τα βόρεια και μεγαλύτερο προς τα νότια,
έτσι αυτό είναι μια πολύ σημαντική ανακάλυψη.
Από το πλεονεκτικό σημείο του,
ο Jon αρχίζει να βλέπει πώς η πόλη θα μπορούσε να λειτουργεί σαν λιμάνι.
Θα έπρεπε να έρχονται πλοία
εμπορικά από όλη την Αν. Μεσόγειο,
ανταλλάσοντας αγαθά με τους ανθρώπους αυτής της πόλης.
Το μέρος θα ήταν ακριβώς στην είσοδο του αμμώδη κόλπου,
και που θα μπορούσε να αποτελεί..
ιδανικό μέρος για την προσάραξη πλοίων.
Αυτό ήταν το λιμάνι την Εποχή του Χαλκού,
μια προστατευμένη αμμώδη παραλία.
Είναι απίστευτα συναρπαστικό
επειδή στα ξαφνικά παίρνει τη θέση του στο πλαίσιο.
Ο Jon επίσης, εντοπίζει στοιχεία που θα μπορούσαν..
να βοηθήσουν στο πώς η πόλη
υπέκυψε στον υγρό τάφο της.
Το άλλο συναρπαστικό πράγμα που βλέπουμε είναι οι παλαιές ακτογραμμές,
και αυτό είναι ίσως μια ένδειξη για το πώς η περιοχή βυθίστηκε στο νερό.
Έτσι η πόλη είναι μεγαλύτερη από ό, τι πιστευόταν αρχικά
και βρισκόταν στο ιδανικό σημείο για λιμάνι.
Αλλά για να καταλάβουμε πώς λειτούργησε ως σύνολο,
ο Jon είναι πρόθυμος να αρχίσει μια λεπτομερή έρευνα.
Αντί σπάγκων και μετροταινιών,
φέρνει την υποβρύχια αρχαιολογία στον 21ο αιώνα.
Βλέπετε αυτό το σύνολο κτιρίων εκεί ....
Η ομάδα των επιστημόνων από το Πανεπιστήμιο του Σίδνεϋ έχουν
ερευνήσει για τρόπους για να γίνει ένας τρισδιάστατος χάρτης του πυθμένα.
Έχουν κατασκευάσει μια πρωτότυπη ωθούμενη κατά μήκος συσκευή,
που ονομάζεται εξέδρα δύτη.
Η εξέδρα δύτη είναι βασικά ακριβώς σαν μια σανίδα του σερφ
με ένα ζευγάρι κάμερες τοποθετημένες σε αυτή.
Έτσι, με τον ίδιο τρόπο που χρησιμοποιείτε το αριστερό και το δεξί μάτι σας,
για να υπολογίσετε την απόσταση των πραγμάτων,
η εξέδρα δύτη χρησιμοποιεί τις δύο κάμερες για να καταλάβουμε,
την απόσταση των βράχων στο βυθό της θάλασσας.
Έτσι μπορούμε να φτιάξουμε ένα 3διάστατο μοντέλο από τις πέτρες,
απλά χρησιμοποιώντας αυτές τις δύο εικόνες.
Σου επιτρέπει να νιώσεις σαν να είσαι πραγματικά εκεί,
καθισμένος στον πυθμένα.
Ωθώντας μπρος-πίσω πάνω από την περιοχή έρευνας,
την εξέδρα, αυτή λαμβάνει χιλιάδες ψηφιακές φωτογραφίες του πυθμένα της θάλασσας.
Βαθιές σκιές που προκαλούνται από το έντονο ηλιακό φως
μπερδεύουν το λογισμικό της, έτσι η εργασία εκτελείται κατά το σούρουπο.
Τα πρώτα αποτελέσματα είναι πολύ ελπιδοφόρα.
Απεικονίσαμε την πλευρά και την άκρη από ένα πολύ μικρό κτίσμα στο σημείο
απλά για να δούμε αν θα μπορούσαμε να διακρίνουμε τις μεμονωμένες πέτρες.
Και είναι πραγματικά συναρπαστικό γιατί πραγματικά γίνεται.
Αν δείτε εδώ μπορούμε να μετρήσουμε την κάθε πέτρα χωριστά
που ενισχύει τα θεμέλια αυτού του κτιρίου.
Είναι μια πραγματικά μοναδική ματιά κάτω από τη θάλασσα.
Το ισοδύναμο είναι η αποστράγγιση του ωκεανό, για την λήψη φωτογραφιών
και να τον ξαναγεμίζαμε.
Χρησιμοποιώντας την ωθούμενη εξέδρα,
συνεχίζουμε την έρευνα στα βασικά μέρη της τοποθεσίας.
Αλλά για να είμαστε σε θέση να χαρτογραφήσουμε ολόκληρη την πόλη,
συμπεριλαμβανομένων των νέων κτιρίων που ο Jon είδε από τον αέρα,
η αυστραλιανή ομάδα αναπτύσσει ένα μυστικό όπλο.
Με την πρώτη ματιά, μπορεί να μοιάζει με τορπίλη,
αλλά αυτή είναι η τελευταία λέξη στην αυτόνομη υποβρύχια ρομποτική.
Εκτός από την καταδυτική μονάδα φέραμε ένα κανονικό ρομπότ.
Έχει πολύ καλύτερα όργανα πλοήγησης
που θα μας επιτρέψουν
να φτιάξουμε έναν καλύτερο χάρτη πιο εύκολα, να καλυφτεί περισσότερο έδαφος,
και να αποφευχθεί η κούραση του να πρέπει να κολυμπάς γύρω γύρω
με μια φωτογραφική μηχανή ενώ προσπαθείς να καλύψεις μια μεγάλη έκταση.
Η τορπίλη χαρτογράφησης είναι η αιχμή της υποβρύχιας αρχαιολογίας.
Δεδομένου ότι το ρομπότ δεν έχει ποτέ πριν χρησιμοποιηθεί,
εξακολουθεί να χρειάζεται περαιτέρω έλεγχος πριν το αφήσουν στο σημείο.
Ελπίζουν να ερευνήσουν ολόκληρη την πόλη,
για να ολοκληρώσουν την εργασία μέσα σε λίγες ημέρες.
Τα τρισδιάστατα δεδομένα χαρτογράφησης θα χρησιμοποιηθούν τελικά για να βοηθήσουν,
στην ψηφιακή ανοικοδόμηση της πόλης.
Αλλά για να ξεκινήσει η ομάδα οπτικών εφέ να δουλεύει,
ο Jon έχει μια γραφική απεικόνιση ώστε να τους δώσει μια γενική εικόνα.
Πώς θα είμαι σε θέση να προσδιορίσω ποια είναι τα κτίρια και ποιοι οι δρόμοι;
Οι κόκκινες γραμμές δείχνουν τους δρόμους
οπότε έχουμε πέντε ή έξι κεντρικούς δρόμους που έχουν αναγνωριστεί μέχρι σήμερα.
Έχουμε ένα κεντρικό δρόμο που ανεβαίνει εδώ, ένα δρόμο ως εκεί,
ένα δρόμο κατά μήκος του υφάλου.
Οι μπλε γραμμές είναι η σήμανση
για τα κτιριακά συγκροτήματα.
Αυτά είναι οικιακές κατασκευές, τα σπίτια.
Μετά έχουμε το κίτρινο, που δείχνει τις αυλές.
Προφανώς υπήρχαν άνθρωποι έξω,
ξέρεις για το αλώνισμα, το στέγνωμα των ρούχων τους,
την άλεση των δημητριακών τους και ούτω καθεξής,
που μιλούν με τους γείτονές τους πιθανώς.
Μπορούμε να πούμε ότι είναι πράγματι αυλές επειδή έχουν λιγότερη πέτρα,
λιγότερο μπάζα, έχουν χαμηλότερα τείχη.
Υπάρχουν στοιχεία που το δείχνουν ...
Η ομάδα οπτικών εφέ μπορεί τώρα αρχίσει να σηκώνει τα τείχη
ορισμένων κτιρίων απευθείας πάνω στο αρχαιολογικό σχέδιο διευθέτησης χώρου.
.. μάλλον πλακοστρώσεις.
Πώς είναι τα κτίρια χωρισμένα, όσον αφορά τη διαίρεση των δωματίων;
Αυτό που υπάρχει εδώ είναι μια σειρά από κτίρια
γύρω από μια αυλή, έτσι έχεις νομίζω, ένα, δύο, τρία,
τέσσερα, πέντε, έξι ξεχωριστά δωμάτια τουλάχιστον
γύρω από μια αυλή με μια είσοδο σε αυτό.
Οι τοίχοι είναι πάνω κάτω σωστοί,
αλλά έχουμε δουλειά να κάνουμε στο ύψος ορισμένων από αυτούς.
Αν και τα θεμέλια μεγάλου μέρους του Παυλοπέτριου έχει διασωθεί,
η ανοικοδόμηση της πόλης θα πρέπει να βασίζεται σε κάποιο βαθμό..
στην ερμηνεία τους.
Ευτυχώς, σπάνιες, μα ζωτικής σημασίας ενδείξεις υπάρχουν..
απ' άλλα μέρη της Εποχή του Χαλκού.
Αυτή η τοιχογραφία από την αρχαία πόλη του Ακρωτηρίου,
στο Ελληνικό νησί της Θήρας,
είναι μία μοναδική απεικόνιση της Εποχής του Χαλκού.
Χρονολογείται στο 1550 π.Χ., και δείχνει γειτονιές
με νοικοκυρεμένα κτίρια πλινθοδομημένα, ακόμα και ταράτσες.
Η τοιχογραφία δείχνει, επίσης, ότι τότε ήταν η εποχή...
το εκτεταμένο θαλάσσιο εμπόριο.
Για να βρείτε στοιχεία για τους εμπορικούς δεσμούς στο Παυλοπέτρι,
οι αρχαιολόγοι επεκτείνουν την αναζήτηση τους στην τοποθεσία.
Αρκετά λεπτό, μπορείτε να δείτε τη βάση του.
Θα ήταν τοποθετημένο έτσι.
Αυτό χρονολογείται πιθανώς στο 2000 π.Χ.
Είναι ένα από τα τρία πόδια που στεκόταν ο αμφορέας,
οπότε πρέπει να ήταν σχετικά τόσος στο μέγεθος.
Βρέθηκαν αντικείμενα που χρονολογούνται σχεδόν 2000 χρόνια
πριν από τη μυκηναϊκή περίοδο.
Αυτό δείχνει πως το μέρος μπορεί να είναι πολύ μεγαλύτερο...
από ότι στην αρχή είχε υπολόγιστεί.
Ο Jon ξεκινά, επίσης, να βρει βασικά στοιχεία της τοπικής βιοτεχνίας.
Αυτό είναι ένα βαρίδι αργαλειού,(σφοντύλι) μπορείτε να δείτε την τρύπα σε αυτό
για την ένωση του στον αργαλειό, στην προετοιμασία υφασμάτων και
κλωστοϋφαντουργικών προϊόντων, άρα ξέρουμε ότι έφτιαχναν ρούχα εδώ.
Έχουμε κυριολεκτικά εκατοντάδες από αυτά στον πυθμένα της θάλασσας.
Αυτά τα υφαντικά βάρη, χρησιμοποιούνται για την ανάρτηση
στον αργαλειό στην παραγωγή κλωστοϋφαντουργικών προϊόντων.
Πρέπει να το έκαναν σε σε πολύ μεγάλη κλίμακα.
Ίσως ακόμα και σε βιοτεχνική κλίμακα.
Ίσως αυτό να είναι ένα από τα κύρια αγαθά που εξήγαγαν
στην Ανατολική Μεσόγειο και άντάλλασαν προιόντα με άλλους πολιτισμούς.
Αυτή είναι μια σημαντική ανακάλυψη
και δείχνει μια ακμάζουσα βιοτεχνία κλωστοϋφαντουργίας.
Και με το εμπόριο, θα είχαν και τον πλούτο.
Ακόμη και τα πιο αθώα ευρήματα
λένε μια πολυσύνθετη ιστορία.
Αυτό είναι συναρπαστικό εύρημα
επειδή είναι ένα κεραμίδι,
και κεραμίδια υπήρχαν μόνο σε μέρη με σπουδαία κτίρια.
Τα σπουδαία κτίρια έχουν κεραμίδια.
Είναι ένα καλό εύρημα.
Το μέσο σπίτι θα έπρεπε να έχει μια επίπεδη ξύλινη στέγη
αλλά από τη στιγμή που έχουμε στέγες με κεραμίδια,
αυτό μας κάνει να σκεφτούμε πως κάποιο σημαντικό άτομο ζούσε εκεί.
Το κτίριο λέει κάτι για τους κατοίκους, είναι πιο μνημειώδης
και έτσι ανεβάζει τη κοινωνική θέση αυτής της πόλης.
Προηγουμένως θεωρήσαμε ότι ήταν απλά μια πόλη λιμάνι, τώρα λέμε πως
είναι μια πόλη, με μεγάλα κτίρια
και απόδειξη η ογκώδης αρχιτεκτονική.
Για την μεγαλύτερη κατανόηση της πιθανής δομής
των κτιρίων στον Παυλοπέτρι,
ο Jon πηγαίνει τον Simon
σε μια παλιά αγροικία σε ένα κοντινό χωριό.
Ο Jon βλέπει αρχιτεκτονικές ομοιότητες που εκτείνονται στις χιλιετίες.
Σχεδόν τα πάντα που υπάρχουν εδώ, το είδος της γενικής διάταξης
της 100χρονης αγροικίας, μέχρι τη σύγχρονη εποχή,
τα βλέπουμε και στο Παυλοπέτρι.
Και αυτό δείχνει πόσο καινοτόμο ήταν το Παυλοπέτρι.
Ίσως η μόνη διαφορά είναι τα κτιριακά συγκροτήματα στο Παυλοπέτρι.
Υπάρχουν μια σειρά από δωμάτια χτισμένα γύρω από μια αυλή.
Αντί για ένα μεμονωμένο κτίριο όπως αυτό.
Είναι αξιοσημείωτο το γεγονός πως το σχέδιο των σπιτιών της περιοχής φαίνεται να έχει...
αλλάξει πολύ λίγο τα τελευταία 3.000 χρόνια.
Οι πέτρες εδώ είναι σαν τα λίθινα θεμέλια στο Παυλοπέτρι.
Στη συνέχεια από πάνω θα είχαν τον πηλό και τα ξύλινα πλαίσια.
Πιστεύουμε ότι ο σχεδιασμός των κτιρίων
έχει να κάνει με την αντοχή στους σεισμούς.
Είμαστε σε μια πολύ, πολύ δραστήρια τεκτονική ζώνη,
ίσως μια από τις πιο δραστήριες σεισμικά περιοχές του κόσμου.
Και, ως εκ τούτου, θεωρούμε ότι τα θεμέλια των κτιρίων
ήταν φτιαγμένα από πέτρα, υποστηριζόμενα με ξύλινο πλαίσιο,
επιχρισμένα με πηλό ή με πλίνθους,
γιατί αυτό, μετακινούμενο σε ένα σεισμό, θα ήταν λιγότερο πιθανό να καταρρεύσει.
Θα είναι όλες οι στέγες κεκλιμένες ή κάποιες θα είναι επίπεδες;
Νομίζω ότι στο Παυλοπέτρι κατά πάσα πιθανότητα, έχουμε και τις δύο.
Και το λέω αυτό γιατί βρήκαμε αρκετές σειρές από κεραμίδια
με πραγματική ράχη πάνω τους, για να τοποθετούνται κατά μήκος δίρριχτης στέγης.
Έτσι είναι αρκετά παρόμοιο με αυτό.
Για να κάνει τις ψηφιακές αναπαραστάσεις, όσο το δυνατόν ακριβέστερες,
Ο Simon θέλει να μάθει τι χρώμα να βάψει τα σπίτια.
Ο Jon εμπνέεται από τις τοιχογραφίες της Εποχής του Χαλκού.
"Θα μπορούσε να υποδεικνύει"
"πως υπήρχαν διαφορετικά χρώματα για διαφορετικά κτίρια."
Ξέρουμε που χρησιμοποιούσαν το κίτρινο της ώχρας και το κόκκινο του οξειδίου
για να δώσουν μια σειρά από χρώματα από το ροζ ως το καφέ.
Λοιπόν, ήταν ... Είναι μια πόλη πνιγμένη στο χρώμα.
Οι άνθρωποι που ζουν εκεί, βρίσκονται σε ένα συναρπαστικό μέρος, θέλω να αποδοθεί αυτό.
Πίσω στο σημείο, ο Jon είναι πεπεισμένος ότι δύο από τα μεγάλα κτίρια
ακριβώς έξω από την κύρια κεντρική οδό,
είναι πρωταρχικά παραδείγματα του εσωτερικού κατοικιών.
Εδώ έχουμε πιθανώς μία από τις πρώτες γειτονιές
στην ηπειρωτική Ευρώπη.
Έτσι αυτό εδώ είναι η είσοδος
σε ένα σπίτι της Εποχής του Χαλκού, όπου οι άνθρωποι ζούσαν
περίπου 3.000 - 4.000 χρόνια πριν.
Οπότε αυτό που έχουμε είναι ένα τετράγωνο, ισόγειο δωμάτιο..
με την κύρια είσοδο εδώ,
οριοθετημένη με την πέτρα στο κατώφλι.
Και σε αυτήν θα υπήρχε κατασκευασμένη
μια ξύλινη πόρτα, η είσοδος σε αυτό το κτίριο.
Αυτό που βλέπουμε ακριβώς στην πραγματικότητα σ΄αυτό το σημείο,
είναι τα τείχη θεμέλια.
Και πάνω από αυτά τα τείχη θα είχαν ένα ξύλινο πλαίσιο ...
... και μετά είτε τούβλα από λάσπη ή πηλό και γύψινους τοίχους.
Σε αρκετά από τα σπίτια, έχουμε κάτω από το ισόγειό τους,
δοχεία αποθήκευσης.
Αυτό είναι πιθανώς όπου αποθήκευαν τα δημητριακά,
ίσως το κρασί ή το λάδι ελιάς.
Είναι μάλλον σαν κάποιο είδος ψυγείου της Εποχής του Χαλκού.
Ο Jon πιστεύει ότι οι άνθρωποι που ζούσαν εδώ είχαν δωμάτια ορόφου.
Τα τείχη και οι συνδέσεις
δείχνουν ότι είναι πιθανώς παραπάνω από έναν όροφο ψηλά.
Μάλλον ήταν ένα διώροφο κτίριο.
Αυτές οι βίλες είχαν πιθανώς 7-10 δωμάτια.
Το ισόγειο μπορεί να το χρησιμοποιούσαν για αποθήκη,
μπορεί και ενδεχομένως για την φύλαξη των ζώων τους,
με ξύλινες σκάλες να οδηγούν μέχρι,
πάνω στους κατοικημένους χώρους στο δεύτερο όροφο,
με παράθυρα και, πιθανώς ένα αίθριο.
Έτσι αυτό είναι ίσως μια μικρή αναλαμπή των προϊστορικών προαστίων.
Από τις ανακαλύψεις τους, η ομάδα πιστεύει τώρα
πως υπήρξαν μερικοί σημαίνοντες πλούσιοι άνθρωποι που ζούσαν στο Παυλοπέτρι κι ότι
πιθανών ήταν μια πόλη-λιμάνι π΄άνθισε το εμπόριο κλωστοϋφαντουργικών προϊόντων.
Ακριβώς μετά τους κεντρικούς δρόμους με τις εγχώριες κατοικίες,
ένα άλλο εξέχων κτίριο έχει τραβήξει την προσοχή του Jon.
Υπάρχουν τόσα πολλά μέσα αποθήκευσης εδώ.
Υπάρχουν πάρα πολλά σπασμένα κομμάτια των δοχείων αποθήκευσης
πολύ μακριά από εκεί που θα τα χρειαζόταν κάποιος σε ένα απλό σπίτι.
Και αυτό μας κάνει να σκεφτούμε ότι αυτό είναι ένα κτίριο
με μια διαφορετική χρήση από τα άλλα σπίτια στην περιοχή,
και ίσως να είναι κάποιο είδος διοικητικής λειτουργίας.
Έτσι, αν αυτό είναι η αλήθεια,
θα μπορούσε να είναι ένα από τα πιο σημαντικά κτίρια.
Το κτίριο φαίνεται να είχε αρκετά στενές επιμήκεις αίθουσες
που βρίσκονται στο πίσω μέρος.
Σε μια απ΄αυτές υπάρχουν τα απομεινάρια ενός τεράστιου κεραμικού..
που ονομάζεται πίθος.
Αυτή είναι μια άκρη του 4.000 ετών, δοχείου αποθήκευσης.
Και μπορείτε να δείτε τη λαβή από το δοχείο αποθήκευσης,
και γνωρίζουμε ότι υπάρχει τουλάχιστον μισό μέτρο ακόμα
χωμένο κάτω από εδώ.
"Υπάρχει ένα πιθάρι τοποθετημένο ακριβώς σε αυτό το κτίριο"
στη μέση ακριβώς εκεί που έχουμε σημαδέψει ...
Πίσω στη βάση, ο Jon με τα ευρήματά του τραβά την προσοχή
του συν-σκηνοθέτη του έργου, Ηλία Σπονδύλη από την ελληνική ομάδα.
Τότε θα το αριθμήσουμε, θα το σηκώσουμε και βγήκε. Εντάξει.
Έτσι δεν έχουμε να μετρήσουμε ...
Έχει συμφωνηθεί να γίνει μια μικρή ανασκαφή
για να προσπαθήσουμε και να σηκώσουμε τον μεγάλο πίθο.
Αυτή είναι η πρώτη ανασκαφή στο σημείο.
Η ελληνική ομάδα όρισε τα όρια της περιοχής εκσκαφής ...
... και έστησε αυτό που είναι γνωστό ως βυθοκόρος νερού.
Η βασική υποβρύχια τεχνική της ανασκαφής,
δεν είναι η σπάτουλα ούτε κάνα φτυάρι, είναι σκέτα τα χέρια, εντάξει;
Με μια βυθοκόρο νερού.
Λειτουργεί αποτελεσματικά σαν μια ηλεκτρική σκούπα,
και αυτό μας επιτρέπει να είναι ιδιαίτερα προσεκτική
η αφαίρεση της άμμου και της λάσπης γύρω από τα αντικείμενα.
Η άμμος και η ιλύ απορροφούνται
και εναποθέτονται αρκετά μέτρα μακριά από την ανασκαφή.
Κατά τη διάρκεια των προσεχών ημερών,
η ανασκαφή προχωρά υπό τις οδηγίες της ελληνικής ομάδας,
με τους δύτες να εργάζονται σε βάρδιες.
Είναι μια πολύ λεπτή εργασία.
Αυτή είναι η κορυφή του, αυτό είναι το επάνω χείλος.
Αυτές είναι οι λαβές για την μεταφορά του,
και ίσως, για την ανύψωση του πάνω σε πλοία ή με σχοινιά, ή ούτω καθεξής.
Μπορεί να τα χρησιμοποιήσετε στα σπίτια σας, θα μπορούσατε..
να τα βυθίζεται στο πάτωμα.
Αλλά εξίσου, χρησιμοποιούνται για τη μεταφορά
όλα των αντικειμένων στην Εποχή του Χαλκού.
Τα πάντα από το κρασί, το ελαιόλαδο, το σιτάρι, ως τα κεραμικά.
Μπορείτε πραγματικά να βρείτε μερικές φορές μικρότερα αγγεία..
μέσα σε αυτά τα δοχεία.
Σε μια γωνία της ανασκαφής, μια δεύτερη πίθος αρχίζει να αναδύεται.
Αυτό προσδίδει βάρος στην πρόταση του Jon
ότι το κτίριο ήταν κάποιο είδος αποθήκης.
Αυτά τα πιθάρια μπορούν να μας δώσουν ενδείξεις με ποιους ..
και τι εμπορικές συναλλαγές είχε η πόλη.
Ο Jon θέλει να δοκιμάσει κάτι που δεν έγινε ποτέ πριν.
Ζήτησε από την ειδική ομάδα χαρτογράφησης να χρησιμοποιήσει..
την ωθητική της μονάδα έρευνας..
για να προσπαθήσουν να κάνουν μια 3διάστατη απεικόνιση χάρτη...
της καθημερινότητας της τάφρου, όπως έχει ανασκαφτεί.
Καθώς η νύχτα πέφτει, η ομάδα παίρνει τα δεδομένα
για να δουν αν το σχέδιο έχει πιάσει.
Υπάρχει ένα νέο τμήμα σε αυτή τη γωνιά, μπορείτε να το δείτε;
Συρράφοντας μαζί τις φωτογραφίες,
μοιάζει να έχει επιτύχει.
Μέχρι στιγμής φαίνεται αρκετά πειστικό, μπορείτε να δείτε πως
πέρα από το χαράκωμα, το μεγαλύτερο τμήμα του μέρους είναι αναγνωρίσιμο.
Μπορείτε να δείτε περισσότερα από την κύρια πίθο, την τζάρα, την τζάρα από πηλό.
Αλλά μπορείτε επίσης να αρχίσετε να βλέπετε και μια άλλη πίθο
σε μια γωνιά,
και ίσως ένα κομμάτι άνθρακα ή κάτι τέτοιο σε μια άλλη περιοχή.
Η τρισδιάστατη χαρτογράφηση σε πραγματικό χρόνο,
μιας ενεργλης υποβρύχιας ανασκαφής δεν έχει γίνει ποτέ στο παρελθόν.
Έτσι μπορούμε να δούμε την εξέλιξη του ορύγματος..
στη διάρκεια μιας χρονικής περιόδου.
Κάτι που θα πρέπει να μας δείξει τι γινόταν κάθε μέρα,
με την ανασκαφή.
Είναι σπουδαίο για την αρχαιολογία γιατί μπορεί, κατά μία έννοια,
ν΄ανασκάψει εκ νέου την περιοχή.
Αυτό θα μας επιτρέψει να κάνουμε ένα βήμα πίσω, μέσα στο χρόνο
και να δούμε κάθε πτυχή του μέρους μεμονωμένα.
Και αντί να έχουμε να καταγράψουμε τα πάντα με μη αυτόματο τρόπο,
τώρα μπορούν να καταγράφουν τα πάντα οπτικά και στη συνέχεια, να διατηρηθούν.
Έτσι όλα γίνονται πολύ πιο γρήγορα.
Μπορείς να έχεις πιο ακριβή στοιχεία από ό, τι επιτρέπει η ιχνογράφησή τους.
Η ανασκαφή δεν βοηθά μόνο στο να κατανοηθεί
τι συνέβαινε σε αυτό το κτίριο,
αλλά και στο πώς η ίδια η πόλη
είχε τη θέση της στο ευρύτερο μεσογειακό κόσμο.
Μπορείτε να δείτε αυτά τα μικρά κυκλικά ...
διακοσμητικά κομμάτια σε αυτό.
Ας το καθαρίσω λίγο παραπάνω.
Απλώς σφραγίζονται όταν ο πηλός είναι ακόμα υγρός.
Αυτή η διακόσμηση πήγαινε γύρω-γύρω.
Αυτό το σκεύος πιθανώς προήλθε από την Κρήτη.
Ο σχεδιασμός και η κατασκευή αυτού του πίθου
δείχνει ότι έγινε μεταξύ του 1700 και 1500 π.Χ..
Θα το χρησιμοποιούσαν για την αποθήκευση
ή τη μεταφορά διαφόρων αγαθών.
Το πιθάρι είναι παρόμοια με εκατοντάδες που έχουν βρεθεί
στο αρχαίο ανάκτορο της Κνωσού στο νησί της Κρήτης.
Η Κρήτη είναι το μεγαλύτερο από τα ελληνικά νησιά
και βρίσκεται νοτιοανατολικά από το Παυλοπέτρι.
Ήταν το λίκνο για τον Μινωικό πολιτισμό
που χρονολογείται πάνω από 5.000 χρόνια.
Στην Κνωσό ήταν τα πιο πολυτελή τους ανάκτορα,
με πάνω από 1.500 δωμάτια, τρεχούμενο νερό, ακόμη και τουαλέτες.
Τα μινωικά ανάκτορα δεν ήταν οχυρωμένα.
Ο πολιτισμός τους άνθισε χωρίς καμία μεγάλη στρατιωτική δύναμη.
Είχαν αυστηρή κοινωνική ιεραρχία,
ήταν οι πρωτοπόροι της γραφής,
και άνθισε κυρίως μέσω του εμπορίου.
Ο Μινωικός πολιτισμός είχε εξάπλωσει την επιρροή του..
πολύ πιο πέρα από το νησί της Κρήτης,
όχι με την στρατιωτική ισχύ ...
... αλλά με το δίκτυο των εμπορικών οδών
εξαπλώθηκε σε όλες τις γωνιές της Μεσογείου.
Ακριβώς πάνω από την ακτή της Κρήτης, στο νησί των Κυθήρων,
ήταν μια μινωική αποικία που ονομάζεται Καστρί.
Υπάρχουν ισχυρές ενδείξεις ότι οι Μινωικοί έμποροι έζησαν εκεί ...
... και οι εμπορικοί δεσμοί θα έπρεπε να εκτείνονται βόρεια...
προς την ηπειρωτική χώρα.
Ακριβώς μέσα από το Παυλοπέτρι.
Απόδοση διαλόγων maritsa 4 www.grtorrent.net
Ο Jon πιστεύει ότι η πόλη ήταν ενεργός κόμβος εμπορίου,
επιβλέποντας τη διεξαγωγή εισαγωγών και εξαγωγών
από όλη την Ελλάδα της Εποχής του Χαλκού.
Το κλειδί για την κατανόηση του Παυλοπέτριου είναι η τοποθεσία.
Είναι βασικά στην πύλη της ηπειρωτικής Πελοποννήσου.
Αν αντάλλασες οτιδήποτε, ιστιοπλοϊκά από την ανατολική Μεσόγειο
και ερχόμενος στην ηπειρωτική Ελλάδα,
έπρεπε να διασχίσεις το Παυλοπέτρι για να φθάσεις στην Σπάρτη.
Δηλαδή η ίδια η θέση του σηματοδοτεί ότι ήταν πάντα
ένα καλό μέρος για έναν παραθαλάσσιο οικισμό.
Πίσω στην κατασκήνωση βάσης,
η ομάδα οπτικών εφέ συνεχίζει το έργο της
για την ψηφιακή ανοικοδόμηση της πόλης.
Έχουν αρχίσει την ανακατασκευή του αποθηκευτικού κτιρίου.
Ποια είναι η πρώτη σου εντύπωση για αυτό;
Θα έλεγα ότι είναι φανταστικό, είμαι πραγματικά ενθουσιασμένος με αυτό.
Υπάρχουν μερικά πράγματα που Θα ήθελα να αλλάξω τώρα.
Αυτό το μέρος εδώ, νομίζω ότι πιθανώς δεν ήταν στεγασμένο.
Και ξέρω γιατί γίνεται αυτό. Νομίζω ότι αυτή η αυλή,
θα ήταν κάποιο είδους προθάλαμου,
σαν να έθετε τα όρια ή κάτι τέτοιο.
Λόγω των γνώσεών του σε άλλους Ελληνικούς τόπους της εποχής του Χαλκού,
ο Jon χρησιμοποιεί την ανασυγκρότηση για να συνθέσει κομμάτι κομμάτι
τι μπορεί να συμβαίνει εντός του κτιρίου.
Βλέποντας το έτσι, με κάνει να σκέπτομαι
πώς αυτό το κτίριο λειτουργούσε.
Ίσως να είχε άμαξες να έρχονται εδώ, φορτωμένες με αγαθά,
και να εκφορτώνονται και στη συνέχεια να τις βάζουν εδώ.
Αν το φανταστείτε σαν ένα δημόσιο κτίριο του Συμβουλίου,
τότε στον πρώτο όροφο. είναι πιθανώς μια αίθουσα αναμονής,
με έναν γραφειοκράτη να περιμένει να καταγράψει αυτά που μόλις έφεραν.
Στο μπροστινό μέρος του κτιρίου ήταν τα γραφεία διοίκησης
όπου οι εισαγωγές και οι εξαγωγές έκαμαν κάτι σαν τελωνειακό έλεγχο.
Προς τα πίσω, που βρίσκεται το μακρύ, στενό βοηθητικό κτίσμα,
τα μεγάλα πιθάρια, οι πίθοι θα ήταν τα αποθηκευτικά μέσα για τη διασπορά.
Είχαμε ανθρώπους εδώ ικανούς για να συγκροτήσουν διοίκηση,
συγκροτήματα κτιρίων και ένα είδος σχεδόν σύγχρονου τρόπου ζωής.
Μπορούμε να ταυτιστούμε με αυτόν.
Η πόλη δε δείχνει μόνο στοιχεία τοπικής αυτοδιοίκησης
και οργανωμένου εμπορίου,
αλλά αρχίζει να μοιάζει με
σημείο ενεργής συναλλαγής με τους Μινωίτες της Κρήτης.
Και ενώ ο χρόνος τους στο μέρος ταχύτατα πλησιάζει στο τέλος του,
η ομάδα βρίσκει όλο και περισσότερο αρχαιότερα έργα τέχνης.
Έτσι είναι ένα αρκετά συναρπαστικό εύρημα ...
... που χρονολογείται περίπου 4.000 χρόνια πριν.
Μπορείτε πραγματικά να δείτε την σχοινοειδή σχεδίαση.
Αυτό είναι τέλειο, οπότε ας το σηκώσουμε.
Όπως και στα αποθηκευτικά αγγεία,
η ισχυρή επιρροή της Κρήτης φαίνεται τώρα μέσω
των οικιακών ειδών.
Απολύτως φανταστικό.
Καλοδιατηρημένο. Δείχνει τόσο λαμπρό.
Μπορεί να αναγνωριστεί ως ένας ανακτορικός αμφορέας,
από την νέα περίοδος των ανακτόρων στην Κρήτη.
Είναι πραγματικά ένα ήδη αναγνωρισμένο σχήμα,
που μπορούμε να το βάλουμε γύρω στο 1700, στο 1600 π.Χ..
Είναι ένα σκεύος για έκχυση, μια κανάτα, κατ 'ουσίαν,
αλλά είναι ένα πραγματικά λαμπρό εύρημα σε άριστη κατάσταση
και μας δίνει μια πραγματικά ωραία, συγκεκριμένη ημερομηνία
για κάτι που συμβαίνει εδώ γύρω.
Η Κρητική επιρροή δε δείχνει
απλώς ότι η πόλη είναι παλαιότερη από ό, τι θεωρήθηκε αρχικά.
Αρχίζει να αποκαλύπτει το Παυλοπέτρι ως πολιτιστικό χωνευτήρι.
Αρχίζουμε να βρίσκουμε πράγματα
που μας βάζουν σε απευθείας επαφή με τους ανθρώπους.
Μπορείτε να φανταστείτε, ξέρετε, κάποιος πριν από 4.000 χρόνια να χρησιμοποιεί
αυτό το μικρό καπάκι κατσαρόλας, και να είναι ακόμα ολόκληρο.
Το ίδιο και αυτό το μικρό μπουκάλι για να ρίχνει κάποιο είδος υγρού.
Τα έχουμε αυτά επειδή έχουμε τον λαό στον Παυλοπέτρι
να αντιγράφει την Κρητική τεχνοτροπία.
Έχουμε μια αλλαγή στην ανθρώπινη γεωγραφία που χρησιμοποιούν..
εγχώριας μορφής αγγειοπλαστική,
την μορφή αγγειοπλαστικής που βρίσκεται στην ηπειρωτική χώρα,
αλλά το κάνουν ακολουθώντας το Κρητικό σχήμα,
και όμως αυτά είναι τοπικά κεραμικά. Έτσι, υιοθετούν την μόδα.
Η κεραμική κανάτα θεωρείται ότι είναι
ακριβές αντίγραφο από τον χάλκινο μεταλλικό αμφορέα.
Η λεπτομέρεια στο στόμιο και στη γραμμή γύρω από το λαιμό
υπάρχει σε μεταλλικές κανάτες που βρέθηκαν στην Κρήτη
και θα ήταν πολύ πιο ακριβές στην παραγωγή τους.
Ο λαός στο Παυλοπέτρι αντιγράφει τον τρόπο ζωής
από τους πλούσιους και διάσημους κατά κάποιο τρόπο.
Είναι λίγο σαν να αγοράζετε ένα φτηνό αντίγραφο
από μια ακριβή μάρκα της μόδας ή κάτι τέτοιο.
Πρόκειται για την υιοθέτηση του τρόπου ζωής των πλούσιων και διάσημων.
Γιατί να μην έχουν μια Μινωική κανάτα στο σπίτι και εσείς;
Μπορείτε να το πάρετε σε εκπληκτική τιμή στα κεραμικά,
και θα έχετε με αυτόν τον τρόπο, ξέρετε,
την τελευταία λέξη της μόδας στο σπίτι σας.
οι πολιτιστικές ιδέες δεν προέρχονται μόνο από τα έργα τέχνης.
Ενδείξεις για τα πιστεύω των κατοίκων, ακόμη και την κοινωνική δομή
μπορεί να δει κανείς τον τρόπο που οι άνθρωποι φρόντιζαν τους νεκρούς τους.
Μερικοί από αυτούς τους τάφους τους, χρονολογούνται σχεδόν 5000 χρόνια πριν.
Αυτό είναι πιθανώς η μόνη ένδειξη
ότι υπάρχει ένας αρχαιολογικός χώρος εδώ στην ακτή.
Έχουμε περίπου 60 λαξευτούς τάφους, που ακολουθούν την σειρά των βράχων..
και ατενίζουν από ψηλά την πόλη.
Για πρώτη φορά, πραγματικά, στην Εποχή του Χαλκού,
αρχίζουμε να βλέπουμε συμπεριφορές σχετικά με το θάνατο
και την φροντίδα των νεκρών με διάφορους τρόπους,
ή την αποστολή τους στην επόμενη ζωή.
Αρχίζουμε να διακρίνουμε την στάση απέναντι στους νεκρούς..
που αναγνωρίζουμε στη δική μας κοινωνία.
Οι κάτοικοι φαίνεται να είχαν στενή σχέση
και σεβασμό για τους νεκρούς τους.
Αλλά δεν ήταν όλοι ενταφιασμένοι σε τέτοιες μεγάλες δομές.
Αυτό είναι αυτό που ονομάζεται κιβωτιόσχημος τάφος.
Αποτελείται από τέσσερις πλάκες
τοποθετημένες για να δημιουργήσουν ένα μικρό διαμέρισμα,
σχεδόν όπως ένα φέρετρο, σχεδόν όπως..
φανταζόμαστε έναν τάφο να είναι σήμερα.
Αλλά αυτό που είναι ενδιαφέρον είναι το πόσο μικρός είναι.
Και νομίζουμε ότι αυτοί οι τάφοι χρησιμοποιήθηκαν για τις ταφές των παιδιών.
Υπάρχουν πάνω από 40 κιβωτιόσχημοι τάφοι σε όλη την πόλη,
όλοι βρίσκονται στο εσωτερικό κτιρίων.
Όλοι είχαν μια πέτρινη πλάκα για να σφραγιστεί ο τάφος.
Ο Jon έχει μια θεωρία γιατί θάβονται τα παιδιά τους στα σπίτια τους.
Αυτό που οι άνθρωποι έκαναν ήταν να κρατάνε τα παιδιά που είχαν πεθάνει//
κοντά τους μετά το θάνατο,
σε κάποιο χώρο του σπιτιού,
ίσως για να ενθαρρύνουν τη γονιμότητα στο νοικοκυριό
ή να βεβαιωθούν ότι θα ερχόταν και άλλα παιδιά αργότερα.
Εκτός από τις συνδέσεις στην μετά θάνατον ζωή,
η ομάδα βρίσκει πως η κοινωνική διαβάθμιση αντικατοπτρίζεται επίσης στο θάνατο.
Καταμεσής στη ράχη του βράχου κατά μήκος της ανατολικής άκρης της πόλης..
είναι δύο τεράστιοι λαξευτοί θαλαμωτοί τάφοι.
Αυτή είναι η είσοδος στον κεντρικό θάλαμο.
Υποψιάζομαι ότι αυτός είναι ένας από τους πιο εξέχοντες τάφους
σε ολόκληρη την περιοχή.
Ήταν πιθανότατα μόνο για ένα ή δύο, πολύ σημαντικούς ανθρώπους.
Ήταν εξ ολοκλήρου σκαλισμένο στο βράχο
και εδώ θα ερχόταν οι άνθρωποι για να αφήσουν τους νεκρούς τους.
Αυτοί οι τάφοι χρονολογούνται στην Μυκηναϊκή εποχή
και είναι σαν τους σημερινούς οικογενειακούς τάφους.
Θα μπορούσαν να ανοιχθούν εκ νέου για να προσθέσουν κι άλλα σώματα
ή για τελετουργίες ταφής.
Αυτές οι εντυπωσιακές κατασκευές
ήταν για την αφρόκρεμα των ηγετών ή των αρχηγικών οικογενειών στο Παυλοπέτρι,
στην καλύτερη τοποθεσία ανάπαυσης με θέα στην πόλη.
Φαίνεται οι κάτοικοι της πόλης
είχαν μια πολύπλοκη και πολυεπίπεδη κοινωνική ιεραρχία.
Έχουμε αποδείξεις ότι οι άνθρωποι αρχίζουν να έχουν καθορισμένους ρόλους
εντός αυτής της κοινωνίας, ακόμα και επαγγέλματα.
Είχαν τους ειδικευμένους τεχνίτες ή τους εμπόρους ή ακόμη και τους στρατιώτες.
Και αρχίζετε να βλέπετε τα στρώματα διαβάθμισης της κοινωνίας
και είναι ενδιαφέρον ότι αυτά τώρα αντανακλούνται στις ταφές,
αρχίζουμε να βλέπουμε τάφους που αντικατοπτρίζουν..
πιθανότα κάποιο ανώτερο κοινωνικό επίπεδο.
Ο λαός στο Παυλοπέτρι ζούσε σε μια πόλη ζωντανή,
με δομημένη κοινωνία, και οργανωμένο εμπόριο.
Λοιπόν, τι συνέβη και μια κουλτούρα τόσο προηγμένη...
απλά εξαφανιστίκε κάτω από τα κύματα;
Η μοίρα της ήταν ένα αίνιγμα για τον ωκεανογράφο Nic Flemming
από τότε που ανακάλυψε για πρώτη φορά τον χώρο πριν από 40 χρόνια.
Όταν βρείτε μια υποβρύχια πόλη,
το πρόβλημα που θα μείνει για πάντα, είναι αν η τελικά γη βυθίστηκε...
ή η θάλασσα βγήκε προς τα πάνω;
Εδώ στο Παυλοπέτρι, έχει να δώσει πολλές εξηγήσεις.
Το Παυλοπέτρι διαμορφώθηκε σε μια εποχή που η παγκόσμια στάθμη της θάλασσας ήταν σε άνοδο,
τροφοδοτούμενη ακόμα από την τήξη νερών της τελευταίας..
μεγάλης εποχής των παγετώνων.
Αλλά ο Nic πιστεύει πως αυτό δεν θα ήταν αρκετό για να πνίξει την πόλη.
Η Ελλάδα είναι μία από τα πιο γεωλογικά ενεργά μέρη του κόσμου.
Σε όλη την ιστορία, υπάρχει αρχείο τεράστιων σεισμών,
γιγάντιων τσουνάμι,
και τεράστιων ηφαιστειακών εκρήξεων.
Θα μπορούσε το Παυλοπέτρι να εστάλη στον υγρό τάφο του
σε έναν και μοναδικό κοσμογονικό σεισμό;
Ενδείξεις για την απάντηση βρίσκονται στο σύνολο των παράξενων...
υποβρύχιων βραχωδών σχηματισμών
που στην πραγματικότητα είναι αρχαίες απολιθωμένες ακτές.
Βρέθηκαν γραμμές που μοιάζουν με σκυρόδεμα,
απλωμένες σαν λιθόστρωτη γραμμή
κατά μήκος της παραλίας, που είναι στην πραγματικότητα ένα φυσικό τσιμέντο,
σχηματισμένο από τη επίδραση του ηλιακού φωτός..
πάνω στην άμμο με το αλμυρό νερό.
Και αυτό μπορεί να δώσει ακριβώς την στάθμη της θάλασσας στα παλιά χρόνια.
Αυτές οι αρχαίες ακτές
είναι αυτό που είδε αρχικά, ο Jon από το ελικόπτερο.
Αποτελούνται από κάτι που ονομάζεται παραλιακό πέτρωμα
και εμφανίζεται ως σκοτεινές λωρίδες παράλληλες προς την αμμώδη ακτή.
Το παραλιακό πέτρωμα σχηματίζεται μόνο στην άκρη του νερού,
έτσι αυτές οι παράλληλες λουρίδες εμφανίστηκαν εκεί όπου θα ήταν η παραλία
σε διαφορετικές χρονικές στιγμές της ιστορίας.
Ο Jon θέλει να πάρει ένα δείγμα από τις μεμονωμένες γραμμές...
του παραλιακιού πετρώματος,
για να εντοπίσει τις φορές που μεταβλήθηκε η ακτογραμμή.
Ας ελπίσουμε να έχουμε χονδρικά την ημερομηνία του σχηματισμού..
αυτής της ακτογραμμής,
αυτής της παλιάς ακτογραμμής, και θα μπορέσει να μας πει κάτι
για το πότε το Παυλοπέτρι βυθίστηκε.
Η ιδέα για μαζική καθίζηση και ένα είδος τεράστιου παλιρροϊκού κύματος,
και λιωμένης λάβας και στάχτης που κατέβηκε από τον ουρανό είναι πολύ ελκυστική,
και φυσικά συμβαίνει μερικές φορές,
αλλά δυστυχώς για τον κόσμο των ταινιών του Χόλυγουντ,
και δεν φαίνεται να έχει συμβεί εδώ.
Η παρουσία των διαδοχικών γραμμών του παραλιακού πετρώματος
δείχνει πως υπήρξε πάνω από ένα σεισμικό γεγονός.
Από τη διαδικασία χρονολόγησης ραδιενεργού άνθρακα,
φαίνεται πως το Παυλοπέτρι βυθίστηκε σε τουλάχιστον τρεις διαδοχικούς σεισμούς,
με τον πρώτο λίγο μετά το 1000 π.Χ..
Κάθε φορά που η γη κατέρρεε, όλο και περισσότερα από τα εναπομείναντα κτίρια,
διεκδικούσε η θάλασσα.
Έχουμε μια μεγάλη πόλη η οποία γνώρισε καλύτερες μέρες,
αλλά σιγά-σιγά καθώς η άκρη της πόλης πλημμύριζε με νερό,
οι χειμερινές καταιγίδες αφαιρούσαν μερικά από τα βασικά κτίρια,
και στη συνέχεια, έμειναν μόλις ελάχιστα σπίτια
να ξεπροβάλλουν από το νερό ενώ εξαφανιζόταν, και βρίσκω αυτήν...
μια ελκυστική, μάλλον θλιβερή εικόνα, αλλά είναι ακριβώς τόσο ανθρώπινη
και σαν να μετακινείται όλο το σκηνικό σε μια νύχτα.
Με μόνο λίγες μέρες στη διάθεσή τους και με ολοκληρωμένες τις έρευνες, τελικά
η ομάδα σχεδιασμού του χάρτη είναι έτοιμη να ξεδιπλώσει..
την ρομποτική τορπίλη τοπογραφικά.
Ακριβώς επειδή η προωθητική-κατά μήκος εξέδρα,
αντιδρά με το έντονο ηλιακό φως στις κάμερες,
πρέπει να λειτουργούν το ρομπότ τη νύχτα.
Νομίζω ότι αυτή είναι η πρώτη φορά που έχει γίνει αυτό..
σε ένα υποβρύχιο αρχαιολογικό χώρο σαν αυτό.
Απλά το να το βλέπεις να πηγαίνει στο νερό ήταν φανταστικό.
Το σχέδιο είναι, να ερευνηθεί το σύνολο της περιοχής σε μόλις δύο νύχτες,
μια δουλειά που θα έπαιρνε κανονικά μήνες.
Το διακύβευμα είναι υψηλό.
Είναι πάντως απίστευτο, φαντάζομαι, να βάλεις ένα μηχάνημα
με κόστος αρκετών εκατοντάδων χιλιάδων δολαρίων στον ωκεανό
χωρίς να υπάρχει τρόπος να γνωρίζεις επακριβώς τι πρόκειται να κάνει.
Μετά από μια προγραμματισμένη διαδρομή,
η τορπίλη κινείται σε όλη την περιοχή με περίπου δύο ναυτικά μίλια την ώρα,
με τις δίδυμες κάμερες φωτογραφίζοντας το βυθό της θάλασσας 3 φορές το δευτερόλεπτο.
Μετά τη δουλειά μόλις λίγων νυχτών
η ομάδα έχει μερικά εντυπωσιακά αποτελέσματα.
Έχουν καταφέρει να ολοκληρώσουν από πέτρα με πέτρα...
την φωτογράφιση του χάρτη όλης της πόλης.
Αυτό θα αλλάξει ριζικά τον τρόπο που διεξάγουμε την υποβρύχια αρχαιολογία.
Αυτό είναι ... Δεν μπορεί να γίνει καλύτερα,
από άποψη υποβρύχιας έρευνας.
Κάτι άλλο που γίνεται έτσι, είναι που επιτρέπει να δημιουργηθεί μια όψη,
που στην πραγματικότητα είναι αδύνατη διαφορετικά.
Αν το είχαμε αυτό στην πραγματικότητα, θα ήμασταν πολύ έξω από το νερό,
θα ήμασταν ακριβώς πάνω από την θάλασσα.
Γι 'αυτό μας επιτρέπει να εξετάσουμε την πόλη με διαφορετικούς τρόπους.
Με την χρήση του χάρτη τρισδιάστατης φωτογράφησης της πόλης,
σε ακρίβεια χιλιοστού,
η ομάδα οπτικών εφέ ομάδα μπορεί τώρα να χτίσει τα κτίρια στο Παυλοπέτρι,
ψηφιακά και να τα ανεγείρει πάνω από το θαλάσσιο πυθμένα.
Αλλά για να δώσει τις τελευταίες πινελιές,
ο Simon έχει μια τελευταία εργασία να ολοκληρώσει πάνω στην παραλία.
Συλλαμβάνοντας τον τρόπο που το φως του ήλιου αντανακλάται..
στην μπάλα από καθρέφτη,
ο Simon μπορεί να αναπαράγει ακριβώς πώς ο ήλιος,
θα έλουζε την ίδια την πόλη πριν από χιλιάδες χρόνια.
Θέλουμε να είμαστε σε θέση να συλλάβουμε τον χάρτη αυτού του φωτός,
για να τον προσθέσουμε στο μοντέλο του υπολογιστή μας ώστε να δώσουμε
μια πολύ ρεαλιστική ερμηνεία στο πως θα έμοιαζε η πόλη κάποτε.
΄Εχοντας την πολύ λεπτομερή έρευνα,
και με την βελτίωση της, από την ομάδα των οπτικών εφέ
στην ανοικοδόμηση, φέραμε την πόλη ξανά πίσω στη ζωή.
Με την ψηφιακή αναδημιουργία της πόλης πέτρα την πέτρα,
μπορούμε επιτέλους να ρίξουμε μια ματιά στο Παυλοπέτρι..
μέσα απ΄το βλέμμα των κατοίκων της.
Με έχει συνεπάρει το γεγονός ότι μπορούν πραγματικά να ανακατασκευάσουν,
ολόκληρα κτίρια μόνο από τα βασικά ρομποτικά μοντέλα που δημιουργήσαμε.
Παίρνει την πόλη από ένα σωρό τεχνουργημάτων και λίθων
και πραγματικά την μετατρέπει σε κάτι που το κοινό μπορεί να οπτικοποιήσει.
Ορισμένα τμήματα της πόλης λείπουν από τον θαλάσσιο πυθμένα,
ξεβρασμένα μακριά υπό την επήρεια των κυμάτων.
Αλλά καθοδηγούμενη από την εξάπλωση των κεραμικών...
και των απομονωμένων θεμέλιων λίθων,
συν τις ενδείξεις από άλλες πόλεις της Εποχής του Χαλκού,
Ο Jon πιστεύει ότι αυτό είναι όσο πιο κοντά γίνεται, στο πως θα έμοιαζε η πόλη.
Επαναφέροντας την πόλη ξανά στη ζωή δημιουργεί μια στενότερη σύνδεση με το μέρος,
και ίσως μια στενή σχέση με τους ανθρώπους που ζούσαν εκεί.
Με βάση την ηλικία των αντικειμένων που υπάρχουν σε ολόκληρη την περιοχή,
υπάρχει η εντύπωση πως το Παυλοπέτρι ήταν στο αποκορύφωμά του,..
γύρω στο 1600 π.Χ..
Ήταν μια πόλη με προγραμματισμένη διάταξη.
Οι άνθρωποι ζούσαν ο ένας δίπλα στον άλλο, στις γειτονιές.
Είχαν μεγάλα σπίτια με αυλές, δωμάτια ορόφου,
και θέα στη θάλασσα.
Γι 'αυτό έχουμε ανθρώπους όπως οι έμποροι. ΄Εχουμε τεχνίτες.
Γραφείς, διαχειριστές.
Πιθανώς ακόμα και πόρνες. ΄Εχουμε σκλάβους.
΄Εχουμε ένα ευρύ φάσμα ανθρώπων.
Το είδος όλων όσων αυτών θα περίμενε κανείς να δει σε ένα πολυσύχναστο,
και αρκετά σύνθετο λιμάνι.
Ξεκινώντας από ένα μικρό, πιθανότατα ψαροχώρι, και να...
εξελίχθεί σε ένα πολυσύχναστο λιμάνι με διασυνδέσεις..
σε όλο το Αιγαίο Πέλαγος αρχικά, στη συνέχεια με την Κρήτη,
και αργότερα με την Ανατολική Μεσόγειο.
Και το είδος της πολυπλοκότητας και της ανάπτυξης
που θα έπρεπε να έχει η ίδια η πόλη,
για μένα, είναι η μεγαλειώδης ιστορία του Παυλοπέτριου.
Το Παυλοπέτρι ήταν μια ενεργή πόλη λιμάνι.
Στάθηκε ως η πύλη για την ηπειρωτική χώρα,
όχι μόνο όταν οι εισαγωγές και οι εξαγωγές άλλαζαν χέρια ...
.. αλλά γινόταν μια συνάντηση πνεύματος και ανταλλαγής ιδεών.
Μας κάνει να συνειδητοποιήσουμε ότι οι άνθρωποι...
ήταν πάρα πολύ σαν εσάς και εμένα.
Έκαναν ζωή που δεν ήταν πολύ διαφορετική..
από τη ζωή που ζούμε σήμερα
Βλέπουμε στην πραγματικότητα το ξημέρωμα της Δύσης,
κατά κάποιο τρόπο.
Μπορούμε να το ανιχνεύσουμε αυτό, πίσω σε μέρη όπως το Παυλοπέτρι.
Απόδοση διαλόγων maritsa 4 www.grtorrent.net