Tip:
Highlight text to annotate it
X
SUBRIP - ΔΙΟΡΘΩΣΕΙΣ ΕΡΓΑΣΤΗΡΙ ΥΠΟΤΙΤΛΩΝ
- Πάμε για κανένα ποτηράκι; - Και δεν πάμε;
Έχεις φωτιά; Έχασα τα σπίρτα μου.
Φυσικά κι έχω.
Ευχαριστώ.
- Σήμερα μπήκε η άνοιξη. - Ναι... μπήκε.
- Σήμερα δεν είναι να δουλεύεις. - Όχι, είναι ανοησία.
Ας φύγουμε, να μην γυρίσουμε, να δούμε τον κόσμο.
- Σύμφωνοι. - Δουλεύεις στου Φόρσμπεργκ;
- Στην αποθήκη. - Είναι πληκτικά, ε;
- Είδες πού δουλεύω; - Ναι, κάνει κρύο εκεί πέρα.
Τον χειμώνα κόντεψε να μου πέσει ο πισινός.
- Είδες το"Τραγούδι του Έρωτα"; - Όχι.
- Στο "Γκάμπριο". - Όχι.
Πόσο θα ήθελα να το δούμε παρέα! Θα ήταν υπέροχα!
Αν μπορείς απόψε εγώ θα βρω εισιτήρια.
Σύμφωνοι. Τώρα πρέπει να φύγω. Ραντεβού απ'έξω, στις 7.
Τελικά μπήκε λίγο η άνοιξη.
- Πού είναι αυτός ο νεαρός; - Πάλι εξαφανίστηκε.
Μόλις έρθει, στείλ'τον με τα τιμολόγια.
Ακόμα δεν παρέδωσε το πακέτο στην κοινότητα;
Υποσχέθηκα τα φλυτζάνια στις 3 και τώρα είναι τρισήμιση.
Εξαφανίστηκε χωρίς να πει κουβέντα.
Δος του δουλειά. Εδώ δεν είναι αναπαυτήριο.
Πες του να πάρει τα 53άρια από το υπόγειο αν υπάρχει υπόλοιπο.
Σίγουρα θα υπάρχει εκτός αν τα πήρε χωρίς να το σημειώσει.
Πού, στο καλό ήσουν;
Πώς εξαφανίζεσαι έτσι;
Πήγαινε στο υπόγειο να φέρεις τα 53αρια.
- Δεν έχει άλλα. Σας το είπα χθες. - Σου είπα να το σημειώνεις.
Χρειαζόμαστε και 28αρια. Φέρε δύο δωδεκάδες.
- Δε θα πάει στην κοινότητα; - Φυσικά. Όλα είναι έτοιμα.
Πού είναι τα τιμολόγια; Πού πήγε πάλι ο νεαρός;
- Πήγε για καφέ σ'ώρα εργασίας; - Θα φέρω εγώ τα τιμολόγια.
- Υπάρχουν 28άρια; - Τουλάχιστον ακόμα 10 δωδεκάδες
Μακάρι να σ'εμπιστευόμουν. Αλλά όλα πρέπει να τα ελέγχω.
- Έσπασε πάλι τίποτα ο νεαρός; - Γλίστρησαν.
Γλίστρησαν! Πού είναι τα τιμο- λογιά μου; Όλα στα υπενθυμίζω.
Εδώ σκοπεύεις να μείνεις; Ξεκίνα, λοιπόν!
Μπορείς να με φιλήσεις τώρα, αγαπημένε.
Έχε γεια, αγάπη μου.
Μπορεί να μην ξαναβρεθούμε ποτέ.
Έχε γεια, αγάπη μου.
Έχε γεια.
- Δεν ήταν υπέροχη; - Ναι.
Τι ωραία που ζουν μερικοί! Σε ωραία σπίτια, είναι ευγενικοί!
Κυκλοφορούν με ωραία αυτοκίνητα σε λέσχες, σε χοροεσπερίδες...
- Τι ωραία μπλούζα στη βιτρίνα! - Ναι, υπέροχη...
Αγκάλιασέ με για να μην κρυώνω.
Τώρα μπορείς να με φιλήσεις, Χάρι.
Συμπαθούμε ο ένας τον άλλον, έτσι δεν είναι;
- Μόνικα... - Είμαι ξετρελαμένη μαζί σου.
Μόνο εσύ υπάρχεις... Μόνο εσύ.
Κρυώνω. Δε γίνεται να καθόμαστε έτσι.
Αγκάλιασέ με πάλι πριν φύγουμε.
Μη μου θυμώνεις, Μόνικα.
- Νομίζω πως είσαι εντάξει παιδί. - Αλήθεια το λες;
Φυσικά... Πάμε τώρα.
- Γεια σου. - Γεια σου. Ήρθες κιόλας;
Ήθελα να σε ρωτήσω αν πρέπει να πας σπίτι πριν συναντηθούμε.
Όχι... αλλά είμαι με τα ρούχα της δουλειάς.
Σκέφθηκα να μαγειρέψουμε κάτι στο σπίτι μου.
Ο πατέρας είναι μέλος του ναυ- τικού ομίλου κι έχουν συνάντηση
Θα βρει εκεί κάτι φίλους του και θα φάνε παρέα.
Θα ήταν απίθανο! Σα να είμαστε παντρεμένοι!
Είσαι τόσο καλός! Σα να βγαίνεις από τον κινηματογράφο!
Σε τι ωραίο σπίτι που μένεις!
Να ήταν έτσι και το σπίτι μου! Αλλά τα μικρά ρημάζουν τα πάντα
- Ποια είναι αυτή; - Η μαμά μου.
Πάντα ήταν άρρωστη. Πέθανε όταν ήμουν πέντε χρονών.
Καημένε Χάρι...
Κάθισε μέχρι να γίνει ο καφές.
- Ένα δωράκι για σένα. - Για μένα; Σοβαρά;
Τι ωραίες που είναι! Ευχαριστώ, αγαπημένε μου Χάρι.
Δεν κάνει τίποτα.
Νιώσε πόσο απαλή είναι η κάλτσα.
- Το πόδι σου είναι απαλό. - Τώρα είναι πια δικό σου.
- Θα το κρατήσω εδώ. - Κράτησέ με ολόκληρη. Δε θα φύγω
Δε θα σ'αφήσω να φύγεις.
Έλα.
Ο μπαμπάς!
- Δεν αντέχω άλλο... - Πάλι αρρώστησε. Το στομάχι του.
- Πώς είμαι; - Μια χαρά.
Δε φαίνεται τι κάναμε;
Καθόλου. Εξάλλου δε βλέπει χωρίς τα γυαλιά του.
Καλησπέρα... Εσύ θα είσαι η Μόνικα.
- Ελπίζω να μη σας ενοχλούμε. - Καθόλου... Καθόλου.
- Είσαι άρρωστος. - Ναι, έφυγα από τη δουλειά.
Πάλι το στομάχι μου. Δεν καταλαβαίνω...
Καλύτερα να ξαναμπώ σύντομα στο νοσοκομείο.
Συνεχίστε τον καφέ σας. Έχω τα πονάκια μου, δεσποινίς.
Συνηθισμένη κατάσταση... Ας μη σας χαλάει τη διάθεση.
Θα πάω να καθίσω λίγο στην κουζίνα.
Να φύγουμε για να κοιμηθεί ο πατέρας σου.
Θα σε συνοδεύσω ως κάτω.
’ργησες.
- Φύγε από το δρόμο να περάσω. - Η χοντρο-Νίκι έχει πάλι φίλο.
Πάψε μην πω στο θυρωρό, ποιος έκλεψε το ποδήλατό του!
Δε θα το κάνεις, Νίκι... Είμαστε παλιόφιλοι εμείς.
- Φεύγα από μπρος μου! - Φεύγω... σας αφήνω μόνους.
Πείτε στα τερατάκια σας να μην μου κλωτσούν την πόρτα!
Πες στον μαντραχαλά σου να μην ροχαλίζει! Μάτι δεν κλείνουμε!
Χάσε, φέρε μου την γόπα από την τσέπη του παλτού μου.
- Τι θα μου δώσεις; - Έχει δυο καραμέλες.
Να τις μοιραστείτε με τον Ρίκι και τον Μπερτ. Μαμά, τα σπίρτα.
- Μην στέκεσαι με το νυχτικό σου - Μια ματιά ρίχνω.
Πιο πολύ από τον ήλιο μου χαμογελούν τα μάτια σου...
Εσύ είσαι ο ήλιος...
Χοντρο-Νίκι!...
- Πού το θέλεις αυτό; - Εκεί.
- Μη με τσιμπάς! - Έχει πράμα για τσίμπημα!
- Πάλι στη δουλειά; Δεν έφυγες; - Πώς θα κερδίσω κανά τσιγάρο;
Σιχαίνομαι όλους αυτούς που με τσιμπάνε.
Ας πάνε σπίτια τους να τσιμπήσουν τις γυναίκες τους.
Δεν είναι το ίδιο.
- Πόσο τα βαρέθηκα όλα αυτά! - Πάμε για χορό απόψε;
- Θα σου φτιάξω το κέφι. - Δε γίνεται. Έχω κάτι μόνιμο.
Και σύ; Όλες καπαρώθηκαν. Ακό- μα και η Πιρέτ αρραβωνιάστηκε.
- Το αφεντικό! - Νίλσον!
- Σβένσον. - Το ίδιο κάνει.
Υποσχέθηκα στον επιστάτη να του κεράσω ένα μπουκάλι.
Είπε πως έχεις λεφτά. ’ντε, κουνήσουν πριν κλείσουν.
Αν υπάρχουν ελαττωματικά, ξεχώρισέ τα.
Θα σε βοηθήσω να τα βάλεις ψηλά.
’φησέ με ήσυχη.
Θα πάμε παρέα στην εξοχή το Σαββατοκύριακο; Θα έχουμε πιοτό.
Όχι, τέλειωσαν τα ραντεβου- δάκια μαζί σου.
- Σοβαρά; - Στρίβε! Παράτα με!
Μάλιστα... Μείνε εκεί μέχρι να σε αντικαταστήσει ο διάβολος
- Χάσε, δε θα πέσεις για ύπνο; - Δεν προλαβαίνω.
- Τι έπαθες πάλι; - Το ξέχασες κιόλας;
Σήμερα συμπληρώνουμε 25 χρόνια γνωριμίας.
Το ξέχασα... Καλά που το θυμήθηκες εσύ!
Γι'αυτό έφερα γλυκό κι ένα μπουκάλι ποτό.
Εσύ ν'αγοράσεις γλυκό; Πόσο θα χαρούν τα παιδιά!
- Γλυκιά μου γυναικούλα! - Μη, Λούντβιχ!...
Δε γίνεται να διαβάσει κανείς με ησυχία;
Ας ξεθάψουμε κεριά να γιορτά- σουμε πάλι τα Χριστούγεννα.
Καλά Χριστούγεννα! Έχω κι ένα μπουκάλι ποτό!
Μην πατάς τα καινούργια μου παπούτσια!
- Βάζε τα στη θέση τους, κορίτσι. - Πάλι μεθυσμένος είσαι.
Θα σου δείξω εγώ που με λες μεθυσμένο.
Μην κλαις, γλίστρησα κατά λάθος Στενοχωριέμαι που σ'ακούω.
Μη με χτυπάς! Δε θα σ'ενοχλήσω ποτέ πια!
Πίνε όσο θέλεις. Δε θα μείνω άλλο εδώ!
Θύμωσε...
Βρωμερέ γέρο!
- Τι συμβαίνει, Μόνικα; - Τού'στριψε του πατέρα μου.
- Μην κλαις. Τι έκανε; - Με χτυπάει.
Στο είπα, του έχει στρίψει.
Πού ήσουν; Τηλεφώνησα στο μαγαζί κι έλειπες.
Ο μπαμπάς αρρώστησε ξαφνικά. Τον πήγα στο νοσοκομείο.
Τότε μπορώ να μείνω μαζί σου!
Δε γίνεται. Η θεία έχει κλειδιά. Μας περιποιείται.
- Έρχεται όποτε θέλει. - Δε θα γυρίσω σπίτι μου.
- Ίσως μπορώ να κάνω κάτι. - Πρέπει να τα βολέψεις.
- Περίμενε, Θ'ανέβω να δω. - Θέλω να έρθω και γώ.
Περίμενε στο διάδρομο.
Είναι πάνω.
Τι συμβαίνει;
Υποσχέθηκα να δανείσω τον υπνόσακκό μου σ'ένα συνάδελφο.
- Φεύγει διακοπές. - Πρίν από το μεσοκαλόκαιρο;
- Κάνει ακόμα πολύ κρύο. - Του τον υποσχέθηκα.
Εντάξει. Δεν είναι δική μου δουλειά.
- Φεύγω. - Μην αργήσεις.
Θ'αργήσω λίγο. Ίσως δεν σε προλάβω πριν φύγεις.
Μην είσαι σίγουρος. Έχω δουλειές ως τα μεσάνυχτα.
Είναι το σκάφος του μπαμπά. Μπορούμε να ζήσουμε εδώ.
Μυρίζει μπογιά.
Δεν είναι κι άσχημα.
Είμαι μούσκεμα. Αλλά θα κρυώσω αν βγάλω το παλτό μου.
Ο υπνόσακκος είναι ζεστός.
Είναι κρίμα να τσαλακώσω τη φούστα μου.
Βγάλε και 'σύ το παντελόνι σου να μην το τσαλακώσεις.
Τι ωραία μακριά πόδια που έχεις!
Έλα!
- Τι συμβαίνει; - Είναι 10 η ώρα! ’ργησα!
Πού βρίσκεις τόση ζωντάνια;
Εγώ παράτησα τη δουλειά μου. Χάρι, παράτα τους σήμερα!
Δε γίνεται. Όμως θα γυρίσω πριν τις 5. Θα μαγειρέψουμε εδώ
Έχεις κανά ψιλό, Χάρι; Είμαι πανί με πανί.
- Φθάνουν αυτά; - Θα τα βολέψω.
Γεια σου!
Να προσέχεις!
- Ωραία ώρα έρχεσαι! - Συγγνώμη, άργησα να ξυπνήσω.
Ωραία συμπεριφορά όταν έχουμε τόση δουλειά!
Να αρχίσω από αυτά;
Όχι, πρώτα να ετοιμάσεις την επείγουσα παραγγελία.
Έρχεται ο γέρος.
Το αφεντικό ξέρει ότι ήρθες καθυστερημένος.
- Νωρίς νωρίς μας ήρθες! - Δεν άκουσα το ξυπνητήρι.
Ο πατέρας είναι άρρωστος, είμαι μόνος στο σπίτι.
Τριγυρνάει με τη χοντρούλα απ'του μανάβη.
- Εσύ να κοιτάς τη δουλειά σου. - Ώστε αντιμιλάς, ε;
- Δέχομαι παράπονα για σένα. - Πρόσεξε τη συμπεριφορά σου.
Έκανα ότι μπορούσα, με κακομε- ταχειρίζονται. Καλύτερα να φύγω
Σε μια βδομάδα, δικαιούσαι προειδοποίηση.
Δεν πειράζει, το ζήτησε μόνος. Δε θα πληρωθεί την εβδομάδα.
Όμως θα του δώσουμε το επίδομα της άδειας. Κανονίστηκε.
Ετοίμασε τα πακέτα μόνος σου. Εγώ φεύγω.
Κι έχουμε τόση δουλειά! Ούτε μπορώ να δουλέψω υπερωρίες
Μόνικα!
Γεια σου!
Τώρα μπορούμε να πάμε όπου θέλουμε, Χάρι.
Θυμάσαι, τι είπες όταν συνα- ντηθήκαμε; Να φύγουμε...
Τώρα μπορούμε. Κι ας πάνε στο καλό όλοι όσοι μας καταπιέζουν!
Τους μισώ! Θα ήθελα να τους σκοτώσω.
Ασ'τους να δουλέψουν όσο θέλουν. Εμείς φεύγουμε!
Ας φύγουμε τώρα αμέσως!
Βιάσου!
Χάρι, ξύπνα!
Παρακοιμήθηκα!
- Δεν παρακοιμήθηκα. - Έφτιαξα καφέ.
Τα κατάφερες με το καμινέτο; Έξυπνο κορίτσι που είσαι!
Χάρι!
Σκέψου αυτούς που δουλεύουν τώρα στου Φόρσμπεργκ!
Και στο βρωμερό υπόγειο! Κουβαλούν καφάσια, ζυγίζουν...
Επαναστατήσαμε ενάντια στα πάντα, Μόνικα.
Θυμάσαι τη χθεσινή ιστορία "Οι παράνομοι εραστές";
Δεν ξέρω να χορεύω.
Δεν πειράζει. Είσαι ο πιο ωραίος απ'όλους. Έλα.
Ας φύγουμε από δω. Ξέρω έναν πιο ωραίο μώλο.
Αυτός δεν είναι ο Λέλε;
Είναι παλαβός... Έλα.
Βλέπεις...
Πάντα ήμουν τόσο μόνος...
Όταν ήμουν πέντε χρονών η μητέρα μου αρρώστησε...
μέχρι που πέθανε όταν έγινα οχτώ χρονών.
Μετά απ'αυτό ο πατέρας έγινε παράξενος, σιωπηλός...
Τα βράδια καθόμασταν μόνοι στο σπίτι.
Αυτός και γώ, χωρίς να μιλάμε.
Ποτέ δεν ήμουν μόνη. Είμαστε τόσοι πολλοί στο σπίτι.
Τα μικρά κάνουν θόρυβο και σπάζουν τα πάντα.
Ο μπαμπάς μεθάει κι όταν γυρίζει σπίτι κάνει σαματά.
Καμιά φορά μας χτυπάει, αλλά είναι και διασκεδαστικός.
Δε νομίζω πως περνούσες καλύτερα από μένα.
Μόνικα, τα βράδια μελετάω εντατικά...
Αν διαβάσω πολύ, θα γίνω μηχανικός.
Πάντοτε μ'ενδιέφεραν οι μηχανές.
Το φθινόπωρο επιδιόρθωσα τη μηχανή του σκάφους.
Αν γίνεις μηχανικός θα παντρευτούμε. Θα περνάμε καλά.
Χάρι, νομίζω πως είμαι έγκυος.
- Λες; - Ναι.
Πρέπει να φύγουμε αμέσως. Να πάμε σπίτι, να πιάσω δουλειά.
- Χρειάζεσαι σωστή διατροφή. - Δεν γυρίζω πίσω.
Θέλω να περάσω έτσι αυτό το καλοκαίρι.
Χάρι, πρώτη φορά γνωρίζω κάποιον τόσο καλό όσο εσένα.
Μόνικα, εμείς οι δυο θα ζήσουμε καλά.
Θ'αγαπιόμαστε...
Θα σπουδάσω, θα δουλεύω, θα βγάζω καλά λεφτά.
Θα παντρευτούμε, θα ζήσουμε σ'ένα ωραίο σπίτι.
Θα έχουμε ωραία πράματα, εμείς και το μωρό που ίσως έρθει.
Θα δουλεύεις κι όταν γυρίζεις σπίτι θα έχω μαγειρέψει.
Θα έχουμε ωραία παιδάκια. Τις Κυριακές θα πηγαίνουμε βόλτα.
Δε θα χρειάζεται να δουλεύω. Θα μένω στο σπίτι.
Θα φροντίζω τα παιδιά, θα τα βγάζω βόλτα, θα έχω ωραία ρούχα
Ό,τι θα έχουμε θα είναι ωραίο, Μόνικα. Πάντα θα είμαστε μαζί.
Μόνο εσύ και γώ.
1, 2, 3... Μια χαρά τα πας.
Τι αδέξιος που είσαι! Προσπάθησε ν'ακολουθήσεις.
- Δεν κρατάς το ρυθμό. - Εσύ είσαι αδέξιος. Κοίτα!
- Πανάθεμα! - Τι κάνεις;
- Το σκάφος καίγεται. - Τι;
Κάποιος είναι εκεί.
’σε με να σε δω, Χάρι. Τι απαίσια όψη που έχεις!
Αιμορραγείς!
Μόνικα, ο γείτονάς μας μετακομίζει.
Πάει το πρώτο ποτήρι, τραγούδησε...
Όποιος δεν πιει το πρώτο ποτήρι...
δε θα πιει ούτε το δεύτερο.
- ’φησέ με! - Μη!
Τηγανητά, βραστά μανιτάρια. Σούπα μανιτάρια, όλο μανιτάρια.
Αν συνεχίσουμε έτσι, ο μικρός Χάρι θα γεννηθεί μανιτάρι.
Κάτι πρέπει να σκεφθούμε.
- Καλύτερα να επιστρέψουμε. - Όχι, δεν το θέλω.
Χρειάζεσαι σωστό φαγητό. Τι θα κάνουμε;
Θυμάσαι εκείνο τον κήπο που είδαμε πριν από λίγες νύχτες;
Τα μήλα είναι προτιμότερα. Νομίζω πως έχουν και πατάτες.
Κι αν μας πιάσουν;
Κανείς δεν με είδε όταν έκλεψα το γάλα από το δρόμο...
παρόλο που εσύ είχες ασπρίσει ολόκληρος.
- Βέβαια έπρεπε να φας... - Αν φοβάσαι θα πάω μόνη.
- Θα τα καταφέρω με το σκάφος. - Δεν πρέπει να πας μόνη.
Πάμε τότε παρέα.
- Πρέπει να σκοτεινιάσει. - Τώρα λείπουν όλοι από κεί.
Είναι Σάββατο κι ο κόσμος πάει στα εξοχικά του.
Φαινόταν εγκαταλειμμένο. Ας ρίξουμε έστω μια ματιά.
Μια ματιά μπορούμε να ρίξουμε.
Τρελάθηκες; Γκέραν! Γκέραν!
- Μείνε ακίνητη! - Παράτα με!
Μείνε ακίνητη, ηρέμησε!
Δεν είναι τόσο εύκολο, κορίτσι μου. Έλα να σε δούμε.
Έκλεβε στην αποθήκη. Τον θόρυβο τον πέρασα για ποντίκι.
Φοβήθηκα τόσο πολύ που μου έπεσε το μπουκάλι με το γάλα.
Το καλύτερο για σένα είναι να καλέσουμε την αστυνομία.
Δώστε μου το 247. Αστυνομία, παρακαλώ;
Πώς σε λένε;
Ναι, ευχαριστώ πολύ.
Έρχονται αμέσως. Δε θ'αργήσουν πάνω από 10'.
Είναι καλό να ξέρουν, πού ακριβώς μένουμε.
Θα περάσεις τη νύχτα στη φυλακή Ίσως πάλι δεν είναι πρώτη φορά
Τρώγε τώρα... ή μήπως δεν θέλεις;
Μετά απ'όλα αυτά μου φαίνεται πως θέλω μια μπυρίτσα.
Γκέραν! Έκλεψε το ψητό!
- Γιατί δεν ήρθες να βοηθήσεις; - Δεν ήξερα καν πού βρισκόσουν.
Έπρεπε να καταλάβεις ότι με είχαν πιάσει.
Έπρεπε να μείνεις στο σκάφος. Νόμισα ότι είχες πάει για μήλα.
Αν είχα μείνει στο σκάφος, τώρα δε θα είχαμε το ψητό.
- Ήταν πολύ επικίνδυνο. - Πρέπει να τραφώ σωστά!
Αφού δεν μπορείς να μου φέρεις εσύ φαγητό, θα βρω μόνη μου.
Στραμπούληξα το πόδι μου!
- ’σε με να το δω... - Πονάει... Παράτα με!
- Δεν είναι σοβαρό. Θα περάσει. - Κουράστηκα από τα πάντα.
Θα γεννήσω, όλα πάνε στραβά, δεν έχω ρούχα, τίποτα...
Θα καλυτερέψουν τα πράματα. Δε θα συνεχίσουμε έτσι.
Πρώτα πρέπει να παντρευτούμε.
Θα πιάσω δουλειά και θα φροντίζω και τους τρεις μας.
Δε θέλω να γυρίσω στην πόλη!
Ούτε εδώ μπορείς να μείνεις. Ο καιρός ψυχραίνει.
Δε θέλω τίποτα! Δε θέλω!
Χάρι, γιατί μερικοί περνούν καλά κι άλλοι είναι άτυχοι;
Εμείς έχουμε ο ένας τον άλλον.
- Δεν έχει απομείνει τσάι; - Όχι, το τελειώσαμε χθες.
Τέλειωσε και το οινόπνευμα για την γκαζιέρα.
Πρέπει να κάνουμε υπομονή ώσπου να γυρίσουμε στην πόλη.
Πάντως περάσαμε ένα ωραίο καλοκαίρι.
Σήμερα όμως όλα αλλάζουν.
Δεν πήγαμε σινεμά από τότε που είδαμε το "Ονειρεμένο κορίτσι".
Όχι, εμείς ζήσαμε στο δικό μας όνειρο.
Θα τα καταφέρουμε. Θα το αποδείξουμε σ'όλους.
Τώρα έχω λόγο να δουλεύω, Μόνικα, και θα δουλέψω.
Βλέπετε, αιδεσιμότατε...
Ο αδελφός μου ήταν άρρωστος στο νοσοκομείο μισό χρόνο τώρα,
αλλά τώρα βρίσκεται στο σανατόριο.
Γι'αυτό, προς το παρόν εγώ φροντίζω τα παιδιά.
Η δεσποινίς Έρικσον περιμένει μωρό...
και παρόλο που είναι νέοι επιθυμούν να παντρευτούν.
Πόσο νέο είναι το ζευγάρι για να είμαστε σίγουροι;
Ο Χάρι έκλεισε τα 19 και το κορίτσι δεν είναι ακόμα 18.
Είναι πολύ νέοι...
Αν δεν υπήρχε το μωρό... όμως τώρα όλοι νομίζουμε...
Ναι, όλα κανονίστηκαν...
Είναι ανήλικοι και δεν έχουμε τα απαραίτητα χαρτιά.
Όλα είναι κανονισμένα. Έχω τα χαρτιά.
Πρώτα δημοσιεύσαμε την αναγγελία του γάμου...
και μετά ήρθαμε σε σας για να τους παντρέψετε.
Καταλαβαίνω... Τότε πρέπει να συμπληρώσουμε κάποια έντυπα
Μη φοβάσαι, για δίδυμα πας. Θα τηλεφωνήσουν μόλις γεννήσει.
Έλα, Λουντ.
Ναι, ναι... Όλα πήγαν καλά. Είναι καλά;
Στις 7. Σας ευχαριστώ πολύ.
Τελικά γέννησε, ή ήταν ανεμογκάστρι;
Φυσικά! Κορίτσι! Όλα πήγαν καλά. Πάνω από 3 κιλά.
Φύγε τώρα. Δε θέλουμε εργατικά τυχήματα.
Έλα αύριο το πρωί, νηφάλιος.
Πήγαινε να βάλεις τα καλά σου, αγόρασε λουλούδια, γαρίφαλα!
- Κόκκινα; - Όχι. Στην ηλικία σου,πράσινα!
- Χάρι! - Γεια σου.
- Πώς τα πας; - Καλούτσικα.
Τι ωραία λουλούδια που έφερες!
- Λυπάσαι που είναι κορίτσι; - Το ξέρεις πως δεν λυπάμαι.
- Δε θα έχουμε τον μικρούλη Χάρι - Θα την ονομάσουμε Μόνικα.
- Όχι, προτιμώ το όνομα Γιούνε. - Γιούνε Μόνικα.
Δε θα πας να τη δεις;
Νάνι, νάνι... το μωράκι μου να κάνει.
Κοιμήσου, κοριτσάκι μου.
Κάν'την να πάψει.
Δοκίμασε εσύ μήπως τα καταφέρεις καλύτερα.
Όχι, άσε... Πού θα πάει; Θα την πάρει ο ύπνος.
Σύμφωνα με το πυθαγόρειο θεώρημα:
Α στο τετράγωνο + Β στο τετρά- γωνο = Γ στο τετράγωνο.
Πρέπει να το επαναλαμβάνω χωρίς να κομπιάζω.
- Δε χρειάζεται να με ξυπνάς. - Ξέχασες πως θα έρθει η θεία;
Δεν την αντέχω. Τριγυρίζει και δίνει εντολές...
Εσύ την ήθελες να έρθει.
Για να φροντίζει το παιδί όσο εσύ θα λείπεις.
Βάλ'τα αυτά κάπου. Θα τα καταφέρεις τώρα;
Υποθέτω. Όμως θα γυρίσεις την Παρασκευή, εντάξει;
Έτσι σκοπεύω. Θα έχουμε 25 κορώνες τη μέρα για τα έξοδα...
έτσι μπορεί να μου περισσέψουν κάποια χρήματα.
Γιατί έχουμε πάντα τόσο λίγα χρήματα;
Θα καλυτερέψουν τα πράματα. Πε- ρίμενε να τελειώσω τις σπουδές.
Εντάξει με το μέλλον. Με το παρόν τι γίνεται;
Ούτε κινηματογράφο δεν μπορούμε να πάμε. Ζούμε σαν τα γουρούνια
Μπορεί να βγούμε έξω όταν γυρίσω.
Δεν μπορούμε να πάμε πουθενά. Δεν έχω να φορέσω τίποτα.
Θα κάνω ό,τι μπορώ! Εσύ μην ξεχάσεις να πληρώσεις το νοίκι
Σήμερα ήταν η τελευταία διορία που μας έδωσε.
Χρειάζομαι καινούριο παλτό!
Εσύ ταξιδεύεις! Εγώ μένω στο σπίτι και βαριέμαι.
Θα ηρεμήσεις τώρα που δε θα φροντίζεις τη Γιούνε.
Θυμήσου να κάνεις τη θεία να πιστέψει ότι έπιασες δουλειά.
Έξυπνη η ιδέα μου, ε; Το παιδί θα με ζάλιζε μέρα νύχτα.
Γεια σου, θεία.
Θα τα καταφέρω αν και πέρασαν χρόνια...
από τότε που τα δικά μου παιδιά ήταν τόσο μωρά.
Είναι πολύ ευγενικό από μέρους σου, θεία.
Πρέπει να κάνουμε ό,τι μπορούμε για να βοηθήσουμε.
Τι ωραία που βρήκες αυτή τη θέση στην εταιρία!
- Να προσέχεις! - Και σύ το ίδιο.
ΧΟΡΟΣ
Επόμενη στάση, κεντρικός σταθμός Στοκχόλμης.
- Επιτέλους πάλι στα σπίτια μας! - Ναι, τα καταφέραμε.
Πίστευα ότι δε θα προλαβαίναμε σε τόσο λίγο χρόνο.
Ένας Θεός ξέρει, πώς τα βολέψαμε.
- Είσαι κουρασμένος, νεαρέ; - Καθόλου.
Δε θα μ'εξέπληττε αν ήσουν. Η προσαρμογή απαιτεί χρόνο.
Κι είναι μόνο η τρίτη φορά που έρχεσαι μαζί μας.
Ο Λουντ πρέπει να γίνει μόνιμος στην ομάδα μας.
Να μιλήσεις στον μηχανικό. Το παιδί είναι δουλευταράς.
Ο νεαρός που είχαμε πριν όλο εξαφανιζόταν.
Φυσικά αν το θέλεις. Ταιριάζεις στην ομάδα. Σε συμπαθούμε.
Ωραία είναι η πόλη!
Πάντα η ίδια συγκίνηση όταν την αντικρύζω.
Μην ονειρεύεστε, αγόρια.
Βιαστείτε να προλάβετε τις γυναίκες σας πριν ξαναφύγουμε.
Φανταστείτε την έκπληξή τους που επιστρέφουμε νωρίτερα!
"Θα δούλεψες σκληρά για να γυρίσεις νωρίτερα", θα πει.
"Μ'επιθύμησες;", θα ρωτήσει.
Ίσως δε θα της αρέσει η έκπληξη.
Κάποιος ίσως εκμεταλλεύτηκε την ευκαιρία και κοιμήθηκε μαζί της
Πάντως η πόλη είναι πάντα πόλη!
Δε μ'ενδιαφέρει. Κάνε ό,τι σου αρέσει. Αυτό κάνεις καιρό τώρα.
Καλύτερα να χωρίσουμε, Μόνικα. Δε γίνεται να συνεχίσουμε έτσι.
Εγώ νομίζεις ότι φταίω για όλα; Όχι, δεν φταίω.
Δεν έχει σημασία, ποιος φταίει.
Αδιαφόρησες για μένα. Μόνο σπουδάζεις και κάνεις ό,τι θες.
Για να καλυτερέψω τη ζωή μας και τη ζωή του παιδιού.
Όλο οικονομίες κάνεις, σα γουρούνια ζούμε.
- Τίποτα δε μπορούμε ν'αγοράσουμε. - Αγόρασες καινούριο πανωφόρι.
Ξέρω πως ξόδεψα τα λεφτά για το νοίκι. Έπρεπε όμως να ντυθώ!
Όπου νά'ναι θα μας πετάξει έξω Όμως τώρα πια δεν έχει σημασία
Αδιαφορώ! Δεν αντέχω πια την γκρίνια σου!
Ενώ εγώ αντέχω για να πληρώνω το νοίκι, έτσι νομίζεις;
Εσύ ήθελες το κουτσούβελο. Αλλιώς δε θα ήμασταν έτσι.
Απόκαμα! Θέλω να κοιμηθώ. Ας μιλήσουμε αύριο.
Περίμενε να σε βοηθήσω.
Χώρια που χάλασε το σώμα μου!
Ας τα βρούμε μεταξύ μας, Μόνικα. Γιατί κατάντησαν όλα έτσι;
Αδιαφόρησες για μένα. Σπούδαζες, έκανες ό,τι ήθελες.
Δε θέλω να θαφτώ εδώ. Πρέπει να διασκεδάσω όσο είμαι νέα.
Για σένα τα έκανα όλα. Να βελ- τιώσω τη ζωή μας μόλις μπορούσα
- Αυτό φταίει. - Και 'σύ;
Πόσους έφερες εδώ, όσο δούλευα για να'χεις λεφτά για σινεμά;
- Είσαι χυδαίος! - Ενώ εσύ;
Τι είσαι;Δεν ντράπηκες που κοι- μήθηκες με τον αλήτη το Λέλε;
Ήμουν ερωτευμένη.
Μη με χτυπήσεις!
Μη με χτυπήσεις!
Μόνικα!
Σκουπίδια είναι κι ελαττωματικά Πέντε κορώνες για όλα.
Και να μας ευχαριστείς που σου τα παίρνουμε.
Ο άντρας μου πλήρωσε 50 κορώνες για τη λάμπα. Το δε κρεβάτι...
Εντάξει, 7,5 κορώνες και ούτε δεκάρα παραπάνω.
Σ'ευχαριστώ που φρόντισες τη μικρή Μόνικα. Θα την πάρω σπίτι
- Δυο άνδρες δεν μπορείτε... - Θέλω να τη φροντίζω μόνος.
Δικό σου παιδί είναι. Αφού δε θέλει η μητέρα...
Δε συμφωνώ για τις 7,5 κορώνες. Τα πράγματα είναι καλά.
10 κορώνες. Θα κάνουμε τη δουλειά, ή όχι;
- Τότε θα κρατήσω τη λάμπα. - Ποτέ στη ζωή μου...
SUBRIP - ΔΙΟΡΘΩΣΕΙΣ ΕΡΓΑΣΤΗΡΙ ΥΠΟΤΙΤΛΩΝ