Tip:
Highlight text to annotate it
X
- Ελαφρές προληπτικές ενέργειες μπορεί να κάνουν περιττή την ανάγκη
για περισσότερο δραστικά μέτρα σε αργότερο χρόνο.
- Νομίζετε ότι έχετε διδαχθεί πράγματα όπως "περίοδοι εμπιστοσύνης"
σε ένα εισαγωγικό μάθημα στατιστικής που θα σας επέτρεπαν να κάνετε αυτό·
αλλά αν μελετήσετε (το θέμα) προσεκτικά
θα ξέρατε ότι δεν θα σας αφήσουν να το κάνετε.
Ένας πολύ προικισμένος καθηγητής άλγεβρας δεν μπορεί να παράγει την κατανομή πιθανότητας...
- Το συμπέρασμα που θέλουμε να καταδείξουμε όποτε σκεφτόμαστε για την εκτίμηση
είναι το γεγονός ότι τα μέσα είναι σπάνια. Το υπαινίχτηκα ήδη
ως πεπερασμένα όντα δεν διατάξουμε το τέλος μας ???
Μια στατιστική περιγραφή της κυβερνητικής καθαρής περίσσειας.
- ... ο αποπληθωρισμός, νομίζω ότι οι αποδόσεις μπορεί να πέσουν ας πούμε, λιγότερο από 1%
σε 10 χρόνια και λιγότερο από 2% σε 30 χρόνια...
- .. αυτό μπορεί στην ουσία να είναι μια εξαγορά της νομισματικής πολιτικής από το Κογκρέσο. - Εεει, εδώ! ???
Τρομακτικό, έτσι; Μπορεί να σας κάνει να νιώσετε ηλίθιοι.
Ίσως τότε δεν είναι θαύμα,
ενώ ακόμα με τις μεγαλύτερες οικονομικές αποτυχίες παγκοσμίως:
ανισότητα, αυξημένη φτώχεια, οικονομική κατάρρευση (λόγω χρέους),
κατάρρευση τραπεζών, αύξηση ανεργίας,
πολλοί λίγοι σήμερα φαίνεται να είναι σε θέση να καταλάβουν,
η πολύ περισσότερο να συζητήσουν, τα σύγχρονα οικονομικά,
εννοείται έξω από "αντιπροσωπευτικό" παιχνίδι
όπου η μόνες επιχειρούμενες λύσεις που γνωρίζουν οι άνθρωποι
είναι απλά η μετακίνηση των καρεκλών του καταστρώματος του Τιτανικού,
υποθέτοντας ότι κάποιοι νέοι πολιτικοί, κάποια τραπεζική πολιτική, ή κάποια εταιρική νομοθεσία
πρόκειται να σώσει την παρτίδα.
Μερικά χρόνια πίσω, φτάνοντας στο συμπέρασμα ότι οι πολιτικοί μας,
οι νομοθέτες, και οι εγκατεστημένες αρχές,
πολύ πιθανό να είναι και ανίκανοι
όταν ερχόμαστε στην πραγματική ευφυή διαχείριση της κοινωνίας μας,
ξεκίνησα να ψάχνω για ερωτήσεις και απαντήσεις από μόνος μου,
ρωτώντας αυτές τις ερωτήσεις για τα πράγματα
το οποία σήμερα πολλοί είτε τα θεωρούν δεδομένα, είτε τα αγνοούν ή ακόμα χειρότερα,
θεωρούν ότι δεν έχουν την την δυνατότητα ή καμία δουλειά να τα εξερευνήσουν,
αφού οι πιστοποιημένες αυθεντίες στην εξουσία
πρέπει να είναι πιο έξυπνοι, πιο ενημερωμένοι.
Είναι μια λυπηρή βάση για τον σύγχρονο πολιτισμό, ξέρετε,
το παλιό "Χαλαρώστε, ανοίξτε την τηλεόραση, συνεχίστε να χρεώνεστε,
και αραδιάστε και μερικά παιδιά κατά την διάρκεια,"
αλλά πιο σημαντικά, "συνεχίστε να εμφανίζεστε σε αυτές τις δουλειές"
οι οποίες πιθανώς να έχετε εξαπατηθεί στο να πιστεύετε
ότι υπηρετούν κάποιο νόμιμο κοινωνικό ρόλο.
Θυμηθείτε ότι το 1% του κόσμου το οποίο κατέχει το 40% του πλούτου του πλανήτη
δεν έγινε έτσι, με εσάς να καταλαβαίνετε το πως ο κόσμος πραγματικά δουλεύει.
Παρόλα αυτά, και πέρα από κάθε κυνισμό (με συγχωρείτε)
αποφάσισα ότι έπρεπε να ξεκινήσω πάλι από την αρχή,
και αν θέλετε, να θέσω μερικές θεμελιώδεις ερωτήσεις
για πράγματα τα οποία απλά σβήστηκαν και ξεχάστηκαν.
Εάν έπρεπε να κάνετε δημοψήφισμα στο είδος μας, ρωτώντας τι πραγματικά είναι
οι πιο θεμελιώδεις ερωτήσεις που προκύπτουν όσον αφορά την ανθρώπινη επιβίωση και ευημερία,
όπως, ξέρω γω, τι είναι αυτό που υποστηρίζει την ανθρώπινη ζωή, πως φυτρώνει η τροφή,
τι είναι η ενέργεια, το δημιουργεί και ενισχύει την καλή δημόσια υγεία,
το ορίζει ένα χρήσιμο η ένα επιβλαβές σύστημα πίστης,
μπορείτε να είστε σίγουροι, ότι η συντριπτική πλειοψηφία θα έιχε πιο στέρεες απαντήσεις
για στατιστικά του baseball, τις τάσεις της μόδας,
την πλοκή των κωμικών σειρών, και τις θρησκευτικές γραφές.
Να μην συμπεριφερόμαστε με πολιτισμικές ευχαριστήσεις και την δημιουργικότητα έκφρασης
η οποία δημιουργεί χαρά στην ζωή,
αλλά να έχουμε μια διαστροφή προτεραιοτήτων οι οποίες έχουν αποδειχθεί επιζήμιες
για το μέλλον της βιωσιμότητας μας σε αυτόν τον πλανήτη,
όπου η πλειοψηφία αντιμετωπίζει ξεκάθαρα προβλήματα προσαρμογής
όχι μόνο δεν καταλαβαίνει ποιες είναι οι βασικές αιτίες τέτοιων προβλημάτων,
δεν ξέρουν ούτε ποιες ερωτήσεις να ρωτήσουν·
και σήμερα, δεν υπάρχει μεγαλύτερη εμφανής καταστρεπτική άγνοια,
από την συντριπτικά απατηλή έννοια γνωστή ως σύγχρονα οικονομικά.
Είναι σε αυτή την θεμελιώδη έννοια που βρήκα το μεγαλύτερο ενδιαφέρον.
Τι είναι μια οικονομία;
Από που μας έρχονται οι ιδρυτικές προϋποθέσεις;
Με τι συσχετιζόμαστε ακριβώς;
Πως ένας κοινωνικός οργανισμός βρίσκει ένα μέτρο σύγκρισης για τον εαυτό του;
Υπάρχει μέτρο; Τι είναι αυτό που κάνουμε;
Γιατί η συζήτηση σε αυτό το θέμα φαίνεται να είναι τόσο ελιτίστικη
στο λεξιλόγιό της και στην κατεύθυνσή της; Είναι όντως τόσο πολύπλοκη;
Είχα βαρεθεί να με αποκαλούν αμαθή στο θέμα,
αυτοαποκαλούμενοι ειδικοί που προκάλεσα,
(οπότε) αποφάσισα να το πάρω προσωπικά και να διαβάσω όλο
το πρόγραμμα των μακροοικονομικών του πανεπιστημίου του Harvard
από το προπτυχιακό επίπεδο μέχρι το διδακτορικό
μαζί με μεγάλες μορφές επιρροής: F.A. Hayek, John Maynard Keynes,
Ludwig von Mises· και θα σας πω το εξής, είμαι πραγματικά χαρούμενος που το έκανα,
διότι είχα μερικές πολύ ρηχές κρίσεις που ήθελαν διόρθωση,
όχι τόσο πολύ όσον αφορά την οπτική μου για τα οικονομικά,
αλλά ότι η ζωή είναι σύντομη, και έχανα ένα μεγάλο,
ασυγχώρητο κομμάτι διαβάζοντας αυτές τις αναχρονιστικές,
υπερ-διανοητικοποιημένες αηδίες.
[Σπάσιμο Γυαλιών] Ωχ, σκατά!
Bob, μπορείς να επιληφθείς επί του θέματος σε παρακαλώ; Τον πίνακα ασφαλειών.
Πρόσεχε άνθρωπε, δεν είναι ... [Έκρηξη][Ο Bob ουρλιάζει]
Όπως αυτό το επεισόδιο θα αναλύσει λεπτομερώς,
τα σύγχρονα οικονομικά δεν είναι καθόλου πραγματικά οικονομικά.
Είναι μια απλή ιδεολογική φιλοσοφία,
βασισμένη σε μια σειρά προϋποθέσεων
στις οποίες έχει δοθεί μια ψευδαίσθηση μονιμότητας.
Δεν υπάρχει καμία συσχέτιση με την επιστημονική ακεραιότητα
της γνώσης μας για το περιβάλλον, η οποία να έχει ενσωματωθεί σε αυτό το μοντέλο.
Το χρηματοπιστωτικό σύστημα-σύστημα αγοράς της θρησκευτικής πίστης
είναι στην καρδιά της συντριπτικής πλειοψηφίας της οικολογικής και κοινωνικής ανισορροπίας
που βλέπουμε στον κόσμο σήμερα.
Δυστυχώς, είναι η όψη της πραγματικότητας, όποτε πολλοί την προσπερνούν.
Μπορεί να ξεκινήσουμε να βλέπουμε αυτή τη θεμελιώδη έννοια και πρακτική
να είναι πραγματικά ένα πρόβλημα στην κοινωνία, και για μένα,
είναι στην καρδιά ενός πολιτισμού σε παρακμή.
Από τον δημιουργό της τριλογίας των ταινιών Zeitgeist
έρχεται το χειρότερο ριάλιτυ όλων των εποχών,
το πραγματικό.
Η GMP Films παρουσιάζει
Πολιτισμός Σε Παρακμή
με οδηγό τον Peter Joseph.
Γη: Περίεργη μικρή μπάλα βράχων, αερίων και νερού, δεν είναι;
Είναι δύσκολο να πιστέψεις ότι αυτή η μικρή φούσκα χημικών στοιχείων που αιωρείται στο διάστημα,
που βασικά τροφοδοτείται από τον ήλιο, θα μπορούσε να δώσει ζωή στο πολύχρωμο
αλλά ιδιαίτερα προβληματικό είδος μας των υπερ-μαϊμούδων,
ένα είδος συχνά να εμφανίζει αρκετά σοβαρό στην διάθεσή του να καταστρέψει το περιβάλλον του,
αν και έπρεπε να πω αρκετά σοβαρό στην διάθεση να καταστρέψει τον εαυτό του.
- Ποια δημοκρατία;
- Έχει πιστεύω να κάνει με το νεαροί άνδρες να σκοτώνονται μεταξύ τους.
- Συγνώμη ένα δευτερόλεπτο. Bob, τι στο καλό ήταν αυτό;
Κόφτο, δεν ήταν αστείο. Ήταν απλά καταθλιπτικό.
Δεν μπορούσες απλά να βρεις έναν άνθρωπο να εκσφενδονίζει ένα μπουκάλι-ρουκέτα από τον κώλο του ή κάτι τέτοιο;
Ξέρεις ποιο είναι το κοινό μας και ο σκοπός του σόου, έτσι;
Ωραία, παρακαλώ όμορφα.
Τελοσπάντων, ίσως η ανωριμότητα μας είναι απλά μια φάση,
μια κωμικοτραγική ιεροτελεστία περάσματος,
μη διαφορετική από το παιδί που πρέπει να καεί
από μια ζεστή σόμπα, ώστε να συνειδητοποιήσει ότι δεν πρέπει να την αγγίζει,
ή τι φυσική μπορεί να κρύβεται πίσω από αυτήν.
Παρόλα αυτά, η ιστορία και τα χαρακτηριστικά αυτής της σφαίρας
μπορεί να περιγραφούν επιστημονικά με ένα καλό ποσοστό ακρίβειας:
Μερικά δισεκατομμύρια χρόνια τώρα, ένα σύνθετο (μείγμα) από αέρια και σκόνη
τα οποία προήλθαν κυρίως από μια μεγάλη χημική αντίδραση
πολύ πριν, πιθανώς από ένα αστέρα που εξερράγη ή από έναν υπερκαινοφανή·
και κατά την διάρκεια εκατομμυρίων ετών, αυτή η σκόνη συσσωρεύτηκε σε σχετικά μεγάλα κομμάτια βράχου,
ένα σοβαρό βαρυτικό πεδίο αναδύθηκε,
τα χημικά στοιχεία άρχισαν αργά να αναδιατάσσονται,
και συνθήκες αναδύθηκαν για να επιτρέψουν νερό και μια ατμόσφαιρα,
τα οποία είναι αυτά που "ανέθρεψαν" τους πρώτους μονοκύτταρους οργανισμούς·
και έτσι ξεκίνησε η αργή διαδικασία της μετάλλαξης
στην πολύ διασκεδαστική περίσταση που έχουμε σήμερα: εμάς.
Εννοείται, ότι είστε ελεύθεροι να πιστεύετε σε όποια ιστορία δημιουργίας σας αρέσει:
ένα πλευρό από τον Αδάμ, την γονιμοποίηση από εξωγήινους, την πρωταρχική λάσπη.
Στο τέλος τέλος, η χρησιμότητα τέτοιας πληροφορίας είναι σχετικά μικρή.
Στην πραγματικότητα, τα μικρά μαϊμουδένια μυαλά μας,
μπορεί ποτέ να μην έχουν μια πλήρη εικόνα από κάτι τόσο πολύπλοκο.
Αλλά, αυτό που ξέρουμε είναι ότι το σύμπαν κυβερνιέται από νόμους,
όχι ηθικούς ή θρησκευτικούς, αλλά νόμους που είναι σε ισχύ
πολύ πριν εξελίξουμε ένα μυαλό για να τους κατανοήσουμε.
Νόμοι οι οποίοι πολύ ξεκάθαρα δείχνουν ότι είτε προσαρμοζόμαστε σε αυτούς
και τους σεβόμαστε, ή θα υποστούμε τις συνέπειες.
Αυτό είναι το πραγματικό πρόσωπο του Θεού: οι Νόμοι της Φύσης.
Με πολλούς τρόπους, η ιστορία του σύμπαντός μας
είναι η ιστορία της κατανόησής μας γι αυτό,
και έχουμε κάνει έναν μακρύ δρόμο ως είδος
σε σχέση με το πως οργανώνουμε τις ζωές μας γύρω από αυτούς τους κανόνες.
Πιθανώς το καλύτερο παράδειγμα αυτής της προσαρμογής,
ή η με πολλούς τρόπους έλλειψη της (προσαρμογής), είναι το πως σκεφτόμαστε για την οικονομία,
το θεμέλιο της κοινωνικής μας επιβίωσης.
Πολλές χιλιάδες χρόνια πριν, οι υπέρ-μαϊμούδες αδερφοί μας
άρχισαν να ανακαλύπτουν πως να δεθούν με την φύση.
Πήγαμε από το να είμαστε ολοκληρωτικά στο έλεος του περιβάλλοντός μας,
μαζεύοντας την τροφή μας με μερικό κυνήγι,
στο να ζούμε και να μεταναστεύουμε με βάση την φυσική εποχιακή αναγέννηση,
στην αγροτική επανάσταση, μαθαίνοντας το πως να καλλιεργούμε την τροφή μας,
και να δημιουργούμε ακόμα περισσότερο περίτεχνα εργαλεία για να ελαφρύνουμε την εργασία
και στην ουσία, μάθαμε πως να μιμούμαστε την ίδια την φύση.
Στην πραγματικότητα, αυτή η νέα επίγνωση και η ολοένα αυξανόμενη κατανόηση
για να αξιοποιούμε τις διαδικασίες της φύσης προς όφελός μας
είναι αυτό που οδήγησε στην τεράστια τεχνολογική καινοτομία που βλέπουμε σήμερα.
Εάν η φύση κάνει κάτι, οι πιθανότητες είναι ότι μπορούμε να κατανοήσουμε το πως,
μέσω αυτών των δυναμικών επιστημονικών αρχών, από την τεχνητή νοημοσύνη σήμερα
η οποία εργάζεται για να προσομοιώσει νευρολογικές διαδικασίες,
στην μοριακή μηχανική η οποία χρησιμοποιεί ατομική λογική
για να ανακατασκευάσει χειροκίνητα υλικά αντικείμενα.
Και τώρα, ακόμα πιο σημαντικά φάρμακα για την στυτική δυσλειτουργία,
τα οποία αν έχετε παρακολουθήσει τηλεόραση τελευταία,
πρέπει να είναι η πιο επιδημική κρίση στον Δυτικό κόσμο σήμερα.
Από αυτή την επανάσταση, η ανθρώπινη κοινωνία έγινε λιγότερο νομαδική,
σιγά σιγά συγχωνεύτηκε στις πόλεις,
και συστήματα εργασιακής εξειδίκευσης άρχισαν να αναδύονται
μαζί με τα μέσα ανταλλαγής. Το εμπόριο είναι συχνό παράδειγμα.
Θέλεις μερικά αυγά; Ίσως δώσε μερικά ξύλα για το τζάκι που έκοψες
σε αντάλλαγμα για την δουλειά του αρμέγματος του αγρότη.
Αλλά, τέτοιες πρακτικές έγιναν δυσκίνητες και μη πρακτικές μετά από λίγο·
οπότε η ιδέα της χρήσης μερικών σπάνιων γυαλιστερών βράχων,
όπως το χρυσάφι και το ασήμι σαν μέσο συναλλαγής, διευκόλυνε αυτές τις συναλλαγές
μέσα από ένα σύστημα τιμολόγησης των αγαθών σε σχέση με την σχετική τους αξία.
Αυτό γέννησε αυτό που ξέρουμε σήμερα σαν το προσαρμοστικό σύστημα τιμών
το οποίο, μέσα από από τα πρότυπα του συνόλου της ανταλλαγής και της παραγωγής
δημιουργεί μια χονδροειδή, αλλά παρόλα αυτά ημιλειτουργική λογική
όπου οι τιμές των αγαθών αντανακλούν την ισορροπία της προσφοράς και της ζήτησης,
γνωστή και ως αγορά ή τιμή αγοράς. Ας το εξηγήσω.
Όταν μπαίνετε στο εμπορικό κέντρο και αγοράζετε την 85η γενιά
του iPoop με 4G, mp3, τσάντα κολοστομίας, φωτογραφική μηχανή, τηλέφωνο, παρασκευαστή βαφλών,
δημιουργείτε ένα σήμα πληροφορίας το οποίο χρησιμοποιείται για να υπολογιστεί η ζήτηση,
τοπικές και περιφερειακές συνήθειες, και άλλα παραγόμενα δεδομένα
σε αρμονία με τα εκατομμύρια άλλων παρορμητικών καταναλωτών
οι οποίοι, έχοντας πιθανώς αγοράσει την 84η γενιά
μόλις πριν από δύο μήνες και με διπλάσια τιμή,
δημιουργεί μια συνολική ροή δεδομένων εισόδου και ανάδρασης
η οποία επιτρέπει για μια φαινομενικά λογική ρύθμιση της διάθεσης των πόρων,
της παραγωγής, της διανομής, των απαιτήσεων εργασίας, και φυσικά
την ομοφωνία της τιμής στην αγορά η οποία βασίζεται στην αντιληπτή προσφορά και ζήτηση,
για να μην αναφέρω τα γενικά δεδομένα του πως η ομάδα marketing (μιας εταιρείας)
μπορεί να σε "πηδήξει" ακόμα περισσότερο αργότερα.
Αυτός ο μηχανισμός είναι μερικώς αυτό που
ο υπέρτατος αρχιερέας της παρούσας οικονομικής θρησκείας,
ο Adam Smith, υπαινισσόταν
με την έννοια αιτιότητας του "αόρατου χεριού" στην ελεύθερη αγορά.
Και με πολλούς τρόπους, σχεδίαζε κάτι.
Λειτουργεί σε ένα περιορισμένο πλαίσιο και με έναν χονδροειδή τρόπο.
Στην πραγματικότητα, την δεκαετία του 20 ένας οικονομολόγος επ' ονόματι Ludwig von Mises έθεσε
τον ακόμα ισχυρά θεωρούμενο ισχυρισμό ότι χωρίς τον μηχανισμό της τιμής
ο οικονομικός υπολογισμός και η λογική κατανομή πόρων
και η γενική οργάνωση θα ήταν αδύνατη
Το ονόμασε "Το Πρόβλημα του Οικονομικού Υπολογισμού."
Παρόλα αυτά τα πράγματα είναι πολύ διαφορετικά σήμερα από ότι ήταν 200 χρόνια πριν
όταν ο Adam Smith δημοσίευσε το βιβλίο του "Ο Πλούτος των Εθνών"
η όταν ο Ludwig von Mises έκανε την κριτική του για τον κεντρικό σχεδιασμό.
Το γεγονός είναι ότι το επιχείρημα έχει αλλάξει. Ο οικονομικός διάλογος πλέον είναι
για το τι είναι στην πραγματικότητα βιώσιμο και προοδευτικό για το ανθρώπινο είδος.
όχι απλά μηχανισμοί της κίνησης του χρήματος.
Ενώ είναι αλήθεια ότι το σύστημα τιμών μπορεί να επιτρέπει
για την βασικό υπολογισμό των δεδομένων ζήτησης,
για να βοηθήσει λογικά στην κατανομή εργασίας, προτιμήσεων, διανομής και τα λοιπά,
αγνοεί τους πραγματικούς παράγοντες λειτουργίας
που συσχετίζονται με την πραγματική, αποτελεσματική γήινη διαχείριση,
και άρα τον πραγματικό ορισμό της οικονομίας
η οποία είναι: βελτιστοποιημένη αποδοτικότητα σε όλα τα επίπεδα.
Για παράδειγμα, δεν υπάρχει πρόβλεψη για βέλτιστη κατανομή πόρων
βασισμένη στον πιο αποδοτικό σκοπό χρήσης ενός υλικού.
Η λογική κατανομή πόρων δεν είναι λογική
εάν η πιο ευνοϊκή χρήση αυτών των φυσικών υλικών, επιστημονικά,
δεν προβλέπεται απευθείας και δεν περιλαμβάνεται στην εξίσωση. [ΑΠΟΡΡΙΠΤΕΤΑΙ]
Δεν υπάρχει πρόβλεψη για την οργανωτική αποδοτικότητα
της ίδιας της τεχνικής παράγωγης, και το μόνο που πρέπει να κάνετε είναι να
αναλύσετε την μηχανή αποβλήτων της παγκοσμιοποίησης για να δείτε αυτή την τρέλα να δουλεύει.[ΑΠΟΡΡΙΠΤΕΤΑΙ]
Επίσης δεν υπάρχει πρόβλεψη για τις ανάγκες αναγέννησης και πρωτόκολλα ανακύκλωσης:
μια πραγματική απαίτηση για υπεύθυνη λογική χρήση πόρων
σε έναν πεπερασμένο πλανήτη,[ΑΠΟΡΡΙΠΤΕΤΑΙ]
ή δεν υπάρχει πραγματική αποδοτικότητα στην παραγωγή ή διανομή
με καμία βελτιστοποιημένη επιστημονική έννοια
και αυτό σημαίνει ότι, καθώς θα περιγραφεί περισσότερο σε λίγο,
επίσης αντίθετο για την εγγενή λογική του ίδιου του συστήματος της αγοράς.[ΑΠΟΡΡΙΠΤΕΤΑΙ]
Αυτά, συνδυασμένα με πολλές άλλες σοβαρές παραμέτρους,
οι οποίες χρειάζονται για μια πραγματικά αποδοτική οικονομία, απλά αγνοούνται, ή ακόμα χειρότερα,
θεωρούνται ότι είναι ενσωματωμένα στην λειτουργία του μηχανισμού τιμών
ενώ πραγματικά δεν είναι.
Βλέπετε, η έννοια της αποδοτικότητας στον μηχανισμό τιμών
μεταφράζεται στην υποκειμενική μαζική αλληλεπίδραση των καταναλωτών
σε στενούς υπολογισμούς της περιοχικής ζήτησης, παραγωγής και διανομής.
Δεν έχει σε τίποτα να κάνει με το πως ή γιατί οι μέθοδοι της βιομηχανίας είναι αυτοί που είναι.
Τετοιοι παράγοντες αφήνονται στην ιδιοτροπία των παραγωγών
που λειτουργούν μόνο για το κέρδος, ολοκληρωτικά αποδεσμευμένοι
από την φυσική ρύθμιση των επιστημονικών αρχών της βιωσιμότητας.
Οοοο, φίλε.
Βλέπετε, στην καρδία του, το "Οικονομικό Πρόβλημα Υπολογισμού"
είναι πραγματικά το επιχείρημα ότι είμαστε απόλυτα παράλογοι,
που δεν μπορούμε να οργανωθούμε με έναν τρόπου που να είναι δομικά αποδοτικός·
είμαστε υπερβολικά τρελοί, στην ουσία.
Άρα, πρέπει να έχουνε μια γενική οικονομική αναρχία
για να οργανώσουμε την κοινωνία μας, και δεν υπάρχει άλλος τρόπος για να το επιτύχουμε.
(*Μαλακίες!*)
Πάλι, σήμερα είναι πολύ διαφορετικά από ότι ήταν πριν, και μια γρήγορη ματιά
του προγραμματισμού των σύγχρονων υπολογιστών και μηχανικής συστημάτων
θα σας πει ότι όχι μόνο μπορεί η αλγοριθμική νοημοσύνη
της τεχνολογίας αισθητήρων και μετρήσεων σήμερα,
συνδυαζόμενη συνεργατικά με υπολογισμούς υπολογιστών,
μπορεί να κατευθύνει λαμβάνοντας υπόψη όλους τους προηγούμενους παράγοντες
από το σύστημα τιμών όπως το ξέρουμε,
οι πραγματικά σχετικοί αλλά απόντες παράγοντες για βέλτιστη αποδοτικότητα
και βιωσιμότητα θα μπορούσαν να μπουν μέσα στην εξίσωση.
Αυτή θα ήταν η δημιουργία ενός πραγματικού οικονομικού υπολογισμού για την βιομηχανία,
όχι χονδροειδή περικομμένα δεδομένα που τίθενται μόνο από την τιμή.
Οπότε, ερχόμαστε πίσω στο σπιτικό μας, την Γη,
τι είναι αυτό το "πράγμα" στην πραγματικότητα; Είναι ένα σύστημα,
ένα σύστημα συμβιωτικών νόμων.
Και στην καρδιά όλων των αξιών της βιωσιμότητας
είναι η αναγνώριση του συστήματος μεγαλύτερης τάξης που μπορούμε να βρούμε, ως αναφορά.
Ο μηχανισμός τιμών από την άλλη... (σπάσιμό)
Bob, τι ήταν αυτό;
Θεέ και Κύριε, Louie!
Bob, γιατί δεν μου είπες ότι ο Louie ήταν ήδη εδώ;
Κυρίες και κύριοι, έχουμε έναν ειδικό καλεσμένο εδώ στο Πολιτισμός Σε Παρακμή,
ο τοπικός λογικός guru, Louie το λογικό Gremlin.
Ο Louie έχει μια σοβαρή ανυπομονησία για καθετί παράλογο, και δουλεύει για...
OK.Bob, κατάφερες να βάλεις το αναθεματισμένο Δημουπλιγκανό πίσω στο κελί του
ή ο Louie θα φρικάρει... Οοοο σκατά! Κλείσε την κάμερα!
(Τεχνικές δυσκολίες, παρακαλώ περιμένετε)
Συγνώμη γι' αυτό Κυρίες και Κύριοι. Όπως ανέφερα
ο Louie από εδώ γίνεται λίγο μπερδεμένος όταν πρόκειται για οτιδήποτε παράλογο
και ο Δημουπλιγκανός είναι κάτι σαν ο μισητός του εχθρός.
Τέλοσπάντων, Louie, μιας και σε έχουμε εδώ, θέλω να σε ρωτήσω μερικές ερωτήσεις.
Είναι η ελεύθερη αγορά στην πραγματικότητα
μια καλή βάση για την βιωσιμότητα του ανθρώπινου είδους;
Σίγουρα όχι.
Το μοντέλο της ελεύθερης αγοράς δεν έχει καμία λογική βάση στη σύγχρονη εποχή
διότι το πλαίσιο αναφοράς είναι αποδεσμευμένο
από την ρυθμιστική επίγνωση των φυσικών επιστημών.
Η προϋπόθεση είναι παρωχημένη και επικίνδυνη.
Άρα, τι γίνεται με τις "άπειρες" επιθυμίες και ανθρώπινες ανάγκες;
Πως μπορούμε να υπολογίσουμε μια τέτοια πολυπλοκότητα;
Οι άπειρες επιθυμίες και η ιδέα ότι οι άνθρωποι είναι τόσο περίπλοκοι ή ασύμβατοι για μια οργανωμένη
περιβαλλοντολογικά αποδοτική οικονομία, είναι κατά το μεγαλύτερο μέρος προπαγάνδα και αυταπάτη.
Ιστορικές ανακλάσεις ανθρώπινης συλλογικής συμπεριφοράς δείχνει βαθιά προσαρμοστικότητα
και αν εσείς οι άνθρωποι δεν είσασταν τόσο χειραγωγημένοι από την διαφήμιση· ζώντας σε ένα οικονομικό μοντέλο
αυξανόμενης κατανάλωσης, οι ανάγκες και οι επιθυμίες σας θα ήταν πολύ διαφορετικές.
Οι αξίες σας είναι πολύ απλά παραμορφωμένες.
Η ανθρωπότητα πρέπει να βασίσει τις "ανάγκες" της στις επιστημονικές αρχές της βιωσιμότητας.
Πραγματικός οικονομικός υπολογισμός με αυτή την έννοια επίσης θα αναδείκνυε
πως μια αφθονία στην γη για όλες τις ανθρώπινες ανάγκες είναι πιθανή σήμερα.
Ο λόγος που ο κόσμος έχει 3 δισεκατομμύρια ανθρώπων να πεινούν και να στερούνται
είναι το αποτέλεσμα του χρηματικού υπολογισμού - όχι επιστημονικού υπολογισμού.
Το σύστημα τιμών είναι ένας εσφαλμένος υπολογισμός.
Και θυμηθείτε, η ανθρώπινη ελευθερία είναι μια ρομαντική ψευδαίσθηση.
Οι άνθρωποι ποτέ δεν είχαν καμία πραγματική ελευθερία
όταν ερχόμαστε στο θέμα της φυσικής τάξης. Είτε θα ευθυγραμμιστείς είτε θα υποφέρεις.
Σε ευχαριστώ πολύ Louie, το εκτιμώ.
Άρα, ορίστε, μάγκες.
Παρόλα αυτά, αφήνοντας κατά μέρος την λογική, οι απόψεις για το οικονομικό μας σύστημα ποικίλουν δραματικά.
Οπότε, για να αποκτήσουμε λίγη αίσθηση του κοινού, θα πάμε τώρα ζωντανά
στον ανταποκριτή του "Πολιτισμού Σε Παρακμή" στην Νέα Υόρκη
Big Scotty D, ο οποίος βρίσκεται ζωντανά στην Wall Street.
Σ' ευχαριστώ Peter. Είμαι ο Scotty D, μπροστά στο χρηματιστήριο της Νέας Υόρκης.
Σήμερα είμαστε εδώ στην Νέα Υόρκη
απλά για να προσπαθήσουμε να μιλήσουμε σε μερικούς ανθρώπους στον δρόμο για να μάθουμε λίγο
για το τι συμβαίνει στην αντίληψη του κοινού για τα οικονομικά.
Πολιτισμός Σε Παρακμή: Άνθρωπος Στον Δρόμο
Κύριε, θέλετε να μιλήσετε για την οικονομία;
Θέλετε να μιλήσετε για την οικονομία;
Θέλετε να μιλήσετε για την οικονομία;
Πραγματικά είμαι άχρηστος γι' αυτό,
αλλά νομίζω ότι ούτε οι άνθρωποι θέλουν να μιλήσουν για την οικονομία.
(Μόλις μίλησα στον ανώτερό μου και μου είπε ότι δεν μπορείς να το κάνεις αυτό εδώ.) Αααα
Παρόλα αυτά, ήταν ένας τύπος που ήταν πρόθυμος να μου μιλήσει.
Ποιος νιώθεις ότι είναι ο ορισμός των οικονομικών;
Στεκόμενος μπροστά στην Wall Street, είμαι απλά περίεργος
Τι νομίζεις ότι είναι τα οικονομικά;
Θα μπορούσα να πω ότι τα οικονομικά είναι, πραγματικά είναι απλά
απλά βασισμένα στο χρήμα, τα πράγματα τα οποία γίνονται,
ξέρεις, από όλη την Wall Street.
Είναι απλά το χρήμα το οποίο ορίζει το σύστημα...
δημιουργούμενο στην Νέα Υόρκη και για οποιονδήποτε στον Κόσμο.
Αλλά είναι απλά ένα χρηματικό πράγμα, το οποίο κάνει τον κόσμο να κινείται.
Ξέρω τι σκέφτεστε. Σκέφτεστε
"Για ποιο πράγμα μιλάει αυτός ο τύπος;!"
Αλλά στην πραγματικότητα, πιθανώς ξέρει τόσα από οικονομικά
όσα ξέρω εγώ από την διαδικασία της συνέντευξης στον δρόμο
Και, φαίνεται όπως περισσότεροι από εμάς
δεν ξέρουν το τι είναι η οικονομία έτσι και αλλιώς.
Πίσω σε σένα Peter. *Άνθρωπος Στον Δρόμο*
Είναι η ιδέα μου ή παρατηρήσατε και εσείς ότι
υπάρχουν περισσότερα για πώληση από ποτέ άλλοτε,
και δεν αναφέρομαι στα προϊόντα στο τοπικό σας κατάστημα.
Σήμερα, η λογική της "αγοράς" είναι ότι
τα πάντα είναι προς πώληση και τίποτα δεν είναι "ιερό".
Θέλεις μερικά χρήματα; Γιατί δεν νοικιάζεις το μέτωπό σου για εμπορικές διαφημίσεις;
Η ακόμα καλύτερα, γιατί δεν αγοράζεις μια ασφάλεια ζωής
για τον ηλικιωμένο γείτονά σου, και όταν πεθάνει
μπορείς να πάρεις μια καλή αμοιβή; Ναι είναι νόμιμο!
Η ίσως είναι μικρά πράγματα που σε κάνουν ευτυχισμένο.
Οπότε, αντί να βάλεις αυτή την "καυτή κούκλα" στο αυτοκίνητό σου
για να χρησιμοποιήσεις την ΛΕΑ (Λωρίδα Έκτακτης Ανάγκης) (χαχαχα),
μπορείς απλά να την αγοράσεις, όπως μπορείς στην πολιτεία της Minneapolis.
Η ίσως έχετε μια φαγούρα για να σφάξετε αυτόν τον υπό εξαφάνιση μαύρο ρινόκερο στην Αφρική.
Λοιπόν, μπορείτε. Σας κοστίζει 150.000 δολάρια,
αλλά πάντως είναι εκεί.
"150, φίλε δεν μπορώ να περιμένω να φάω αυτόν τον ρινόκερο!"
Η πιο σοβαρά, μπορεί τα παιδιά σας να μην αριστεύουν στο σχολείο.
Λοιπόν, η αγορά έχει την λύση. Πληρώστε τους!
Πληρώστε τους για να διαβάσουν και να πάρουν καλούς βαθμούς, όπως κάνουν στο Dallas του Texas.
Αλλά ίσως αυτό να είναι υπερβολή, διότι όταν φτάσουν στην ηλικία κολεγίου
τα πιο επιφανή πανεπιστήμια θα σφυρίζουν αδιάφορα για την εισαγωγή τους
μόλις μια ωραία παχυλή δωρεά γίνει για την νέα πτέρυγα της βιβλιοθήκης.
Θέλετε να υπηρετήσετε την πατρίδα, αλλά βαριέστε όλους αυτούς τους
ενοχλητικούς κανόνες του ΟΗΕ για τον πόλεμο, και την κακή αμοιβή;
Απλά μπείτε στην αυξανόμενη λεγεώνα των ιδιωτικών στρατιωτικών εργολάβων
που σιγά σιγά αντικαθιστούν τον Αμερικάνικο στρατό γενικά.
Ή τι γίνεται με την αγάπη;
Θέλετε ένα ραντεβού, αλλά δεν θέλετε να παραπατάτε μέσα στην ομίχλη;
Γυναίκες πλέον πάνε σε ραντεβού με αυτόν που θα δώσει την μεγαλύτερη προσφορά σε μερικές ιστοσελίδες.
Ξεχάστε το chat, απλά βγάλτε μερικά κατοστάρικα
για να δελεάσετε την γυναίκα της επιλογής σας για να σας επιτρέψει να πληρώσετε για το δείπνο της.
Είμαι σίγουρος ότι θα είναι μια μακροχρόνια σχέση.
Η ίσως πιο σημαντικά,
χρειάζεται η επιχείρησή σας έναν νόμο να ψηφιστεί για να εξασφαλίσετε κέρδη;
Λοιπόν, απλά προσλάβετε έναν λομπίστα να επηρεάσει το Κονγκρέσο!
Και όπως το προηγούμενο επεισόδιο του "Πολιτισμός Σε Παρακμή" κατέδειξε,
δεν υπάρχει τίποτα στο πολιτικό και νομικό φάσμα
το οποίο δεν είναι ξεκάθαρα προς πώληση.
Στην πραγματικότητα, γιατί νομίζετε το σύστημα των δικαστηρίων επιτρέπει τα περισσότερα αδικήματα
να παραγράφονται με χρηματικά ποσά;
Αλλά ακόμα και αν κάνετε κάτι πολύ κακό και έχετε μείνει στην φυλακή
μην εκνευρίζεστε, διότι σε μερικές περιπτώσεις
μπορείς για περίπου 80 δολάρια την νύχτα για μια ωραία αναβάθμιση
για ένα καθαρό και ήρεμο κελί σε μια ωραία περιοχή της φυλακής.
Το Ονομάζετε, το αγοράζετε, και τίποτα δεν είναι "ιερό".
143 χρόνια μετά την ψήφιση της 13ης Τροποποίησης του Συντάγματος των ΗΠΑ
και 60 χρόνια μετά το άρθρο 4
της Διεθνούς Διακήρυξης των Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων του ΟΗΕ
που απαγόρευσε την σκλαβιά και η εμπορία σκλάβων παγκόσμια,
υπάρχουν σήμερα περισσότεροι σκλάβοι από ποτέ στην ανθρώπινη ιστορία,
εμπορεύοντας περίπου 30 εκατομμύρια ανθρώπους για διάφορα σχήματα κέρδους.
Αλλά, τι συμβαίνει με την δεοντολογία, μπορεί να αναρωτηθείτε;
Λοιπόν, τι με αυτό; Η δεοντολογία και η ηθική
συνεχίζουν να επαναπροσδιορίζονται από το οικονομικό ήθος της εποχής,
και όταν ένας χρηματιστής της Wall Street βγάζει εκατομμύρια δολάρια
ποντάροντας ενάντια στο νόμισμα και άρα στην ευημερία μιας άλλης χώρας,
μπορώ να σας διαβεβαιώσω ότι κοιμάται σαν πουλάκι το βράδυ,
και γιατί να μην το κάνει; Απλά κάνει αυτό που ανταμείβεται
και ενισχύεται από το οικονομικό μας σύστημα στο σύνολό του.
Και η εγγενής ψυχολογία της αγοράς
δεν έχει να κάνει σε τίποτε άλλο εκτός από την ίδια της την διαιώνιση.
Όποτε ακούς πολιτικούς να σου λένε ότι εισβάλλουν σε κάποια φτωχή χώρα
για να φέρουν ελευθερία και δημοκρατία,
πρέπει να καταλάβετε τι υπονοούν αυτές οι λέξεις.
Η ελευθερία που φέρνουν είναι η ελευθερία της αγοράς,
και η δημοκρατία που φέρνουν είναι η δημοκρατία της αγοραστικής δύναμης:
την ελευθερία χρήσης του χρήματος για επιρροή,
την ελευθερία στην πραγματικότητα για να περιοριστούν οι ελευθερίες των άλλων.
Παρόλα αυτά, ας πάμε πίσω στα τεχνικά πράγματα.
Αφήνοντας πίσω την διαστροφή της λογικής της αγοράς
η οποία πλέον βάζει τα πάντα για πώληση,
αφήνοντας πίσω την ψεύτικη προϋπόθεση ότι ο μηχανισμός των τιμών
ουσιαστικά υπολογίζει σωστά τις πραγματικές ιδιότητες
μιας βιώσιμης και αποδοτικής οικονομικής πρακτικής,
και αφήνοντας πίσω την βασική στρέβλωση του αξιακού συστήματος
πηγάζοντας από την ολική βάση της αναδίπλωσης,
ας κάνουμε τώρα ένα κουίζ. Καλωσήλθατε στα σύγχρονα Οικονομικά 101
Ερώτηση 1: Εάν ζούσατε σε έναν πλανήτη
με περιορισμένους πόρους και με έναν αυξανόμενο πληθυσμό
θα ενθαρρύνατε μια οικονομία η οποία βασίζεται στην ανάγκη για ανάπτυξη και κατανάλωση
για να μπορούν τα πάντα να λειτουργούν;
Σωστή Απάντηση: Όχι
Το γεγονός ότι η οικονομία μας ουσιαστικά απαιτεί συνεχή κατανάλωση
και ανάπτυξη για να κρατήσουμε το ΑΕΠ στον αφρό και τους ανθρώπους εργαζόμενους
είναι εγγύηση όχι για μια οικονομία, αλλά για μια αντι-οικονομία.
Ερώτηση 2: Εάν ήσασταν παραγωγός
θα κάνατε τα αγαθά να είναι όσο το δυνατόν πιο ισχυρά και προσαρμοστικά
δεδομένου της πεπερασμένης φύσης των αγαθών
και με ενδιαφέρον να μεγιστοποιήσετε την παραγωγικότητα της εργασίας;
Απάντηση: Ναι. Σήμερα είναι το ακριβώς αντίθετο,
και όχι μόνο είναι όλα τα υλικά κατώτερα από την στιγμή της παραγωγής τους
λόγω των αναγκών της αποδοτικότητας κόστους ώστε οι εταιρίες να παραμείνουν ανταγωνιστικοί,
οι περισσότερες εταιρίες επίσης εμπλέκουν και αυτό που αποκαλείται Προγραμματισμένη Βραχυβιότητα
η οποία σκόπιμα μειώνει την ποιότητα του αγαθού για να ενθαρρύνει επαναλαμβανόμενες αγορές
για περισσότερα κέρδη.
Ερώτηση 3: Αν ήσασταν ένας κοινωνικό-οικονομικός σχεδιαστής,
θα ενθαρρύνατε όλους να αγοράζουν από όλα,
συσσωρεύοντας αυτή την προσωπική ιδιοκτησία, προστατευτικά
ακόμα και αν πολλά από τα αγαθά χρησιμοποιούνταν σπάνια;
Απάντηση: Όχι. Αυτό θα ήταν αντιαποδοτικό.
Η πραγματικότητα ότι τα αγαθά είναι τόσο σχετικά όσο η χρήση τους πρέπει να γίνει κατανοητή
και άρα ένα σύστημα κοινής πρόσβασης,
όχι τυφλή περιοριστική καθολική ιδιοκτησία,
θα ήταν ο πιο λογικός τρόπος έκφρασης.
Ερώτηση 4: Τι γίνεται με τα κίνητρα;
Θα προωθούσατε ένα εξοντωτικό, ανταγωνιστικό περιβάλλον
όπου όλοι δουλεύουν μόνο για τον εαυτό τους ή για την μικρή τους ομάδα;
Σωστή απάντηση: Όχι, Γνωρίζοντας αυτά που ξέρουμε σήμερα
και για την ανταγωνιστική νοοτροπία και πως δημιουργεί εκμετάλλευση,
μαζί με την πραγματικότητα ότι η συνεργασία και ο διαμοιρασμός της πληροφορίας
είναι πραγματικά ο οδηγός της προόδου σε κοινωνικό επίπεδο,
ο ανταγωνισμός θα έμοιαζε σαν ο πιο περιοριστικός από τις ρυθμίσεις
σαν φιλοσοφική πρακτική.
Ερώτηση 5: Ποια θα είναι η βάση ανταμοιβής σήμερα;
Θα έπρεπε ο κάθε άνθρωπος να υποτάσσεται σε κάποιον άλλο για εργασία
για να βρει τα μέσα για την επιβίωσή του;
Όχι. Αυτό θα ήταν χονδροειδές και αντιπαραγωγικό,
δεδομένης της κατάστασης της τεχνολογίας μας.
Η Σύγχρονη τεχνική δυνατότητα έχει την δυνατότητα να αυξήσει την παραγωγικότητα
πέρα από κάθε τι γνωστό στην ανθρώπινη ιστορία,
για να μην αναφέρω να εξασφαλίσει περισσότερη ασφάλεια και αποδοτικότητα γενικότερα.
Να πιέζετε τον άνθρωπο να εργάζεται για εισόδημα
στην όψη αυτού του εργαλείου για τεράστια βελτίωση είναι απλά παράλογο.
Τελευταίες σκέψεις. Εάν δεν κάνετε ένα βήμα πίσω και να αναλογιστείτε στο
πως η ανθρώπινη οικογένειά μας συμπεριφέρεται σε όλο τον κόσμο σήμερα,
από τον Δυτικό υλισμό στον Ισλαμικό εξτρεμισμό,
από τον πυρηνικό πόλεμο στην νεκροφιλία,
είμαστε αντιμέτωποι με μια σκοτεινή, αλλά συνάμα εξαιρετικά συναρπαστική πραγματικότητα.
Το απόλυτα αληθές γεγονός είναι ότι είμαστε μαϊμούδες στην άγρια φύση,
που μόλις βγήκαμε από την ζούγκλά σε αυτόν τον πλανήτη
με τα λόγια του εκλιπόντος, μεγάλου George Carlin,
στριμωγμένοι έξω από τις Σκοτεινές Εποχές, στην πραγματικότητα
από μια περίοδο βαθέως φόβου και σύγχυσης σε ότι έχει σχέση στο ποιοι είμαστε,
τι κάνουμε, πως συσχετιζόμαστε μεταξύ μας,
για να μην αναφέρω πως συσχετιζόμαστε με το περιβάλλον το οποίο μας γέννησε.
Στην μια πλευρά του φάσματος έχουμε ένα τεράστιο θέαμα από την ανθρώπινη έπαρση:
ηλίθια άγνοια, τόση ώστε αν είστε σαν και εμένα,
μερικές φορές αναρωτιέστε γιατί να προσπαθήσετε εξ αρχής.
Διότι ίσως αυτό το είδος αξίζει οτιδήποτε λαμβάνει
και η μοίρα του σαν ένα εξελικτικό αδιέξοδο,
μια αποτυχημένη γενετική μετάλλαξη, μπορεί να είναι η ιδεατή ελπίδα για αυτό το σύμπαν.
Αφήνοντας τον κυνισμό πάντως,
είναι εύκολο να δείτε ότι υπάρχει μια αυξανόμενη αλλαγή στην μειοψηφία
η οποία σιγά σιγά γίνεται η πλειοψηφία, εάν την αφήσουμε.
Μια αφύπνιση συντελείται, μια αφύπνιση
όπου οι άνθρωποι έχουν σταματήσει να επιβάλλουν τα παραδοσιακά τους ιδανικά
και διάφορες ιδεολογικές "βαλίτσες" στον κόσμο,
και αντίθετα έχουν αρχίσει να ακούν,
να ακούν στο τι τα εργαλεία της εφευρετικότητάς μας μας έχουν εφοδιάσει,
να ακούν το μήνυμα της ίδιας της φύσης.
Εάν υπάρχει ένα πλαίσιο το οποίο απαιτεί σοβαρή παρέμβαση
σε σχέση με τους φυσικούς νόμους που μας κυβερνούν,
εάν υπάρχει ένα πλαίσιο όπου πρέπει απλά να δώσουμε σημασία,
να ετοιμαστούμε να εγκαταλείψουμε τις προηγούμενες υποθέσεις μας και να αλλάξουμε αντίστοιχα,
είναι το οικονομικό πλαίσιο.
Τα οικονομικά δεν είναι απλά μια αυθαίρετη αφαιρετική έννοια
για την επεξεργασία και την διανομή πόρων.
Είναι ένας υποβόσκων πλάστης αξιών, ο οποίος μας προγραμματίζει σε τύπους συμπεριφοράς
οι οποίοι επεκτείνονται σε όλες τις περιοχές της ψυχολογίας μας.
Είναι η ενεργή παγκόσμια θρησκεία είτε αρέσει στους ανθρώπους είτε όχι,
και για όσους από εμάς θέλουμε να δούμε την λογική να θριαμβεύει ενάντια στο δόγμα,
έχουμε ένα πολύ μακρύ ταξίδι μπροστά μας.
Υποστηρικτές του μοντέλου οικονομίας της ελεύθερης αγοράς θα σας πουν
ότι δεν υπάρχει κανένα άλλο σύστημα πιθανό να υπολογίσει την κοινωνία,
και ότι η ανταγωνιστική βάση είναι ο μόνος τρόπος
για να προσδώσεις κίνητρο στον πρωτόγονο πολιτισμό μας.
Θα σας πουν ότι η μειωμένη οικονομική παρεμβολή της κυβέρνησης
είναι το κλειδί για να διατηρήσουμε μια πραγματική συνοχή της οικονομίας της αγοράς
και επίσης για να διατηρήσουμε την επονομαζόμενη ελευθερία,
η οποία λένε μπορεί γρήγορα να διαφθαρεί
καθώς τυραννία και καταστολή πρέπει να συμβούν
εάν οποιοσδήποτε τύπος συνεργατικής, σχεδιασμένης οικονομικής πρακτικής πρόκειται να εφαρμοστεί.
Μιλάνε για την "πραγματική" ελεύθερη αγορά:
ένα ουτοπικό ιδανικό το οποίο υποστηρίζει ότι το αόρατο χέρι,
εάν αφεθεί να λειτουργήσει χωρίς παρεμβολή, θα ανακουφίσει την φτώχεια,
την ανέχεια, την κατάχρηση, την διαφθορά, την σύγκρουση και την αναποτελεσματικότητα
τόσο κοινά σήμερα στον κόσμο μας.
Όπως σε όλες τις θρησκείες, η αυταπάτη είναι συχνή,
διότι σήμερα η αγορά είναι ουσιαστικά πιο ελεύθερη από ποτέ
με την πολιτεία να είναι τίποτε παραπάνω από μια εταιρεία γονέας
που εργάζεται για να βοηθήσει τις εμπορικές θυγατρικές που υποστηρίζει.
Όλα είναι για πώληση, και κανένας δεν είναι υπεύθυνος.
Όλοι οι φυσικοί νόμοι και οι φυσικές πραγματικότητες που περιλαμβάνουν την βάση
για πραγματική τεχνική γήινη αποδοτικότητα
και επίγνωση και λογική οι οποίες, αν αφεθούν,
μπορούν στην πραγματικότητα να μεταμορφώσουν τον κόσμο σε ένα μέρος
με τεράστια αφθονία και ευημερία που δεν έχει ποτέ ιδωθεί,
έχουν θαφτεί και απορριφθεί,
απλά να υποσκιάζονται από συγκεκριμένο είδος αποδοτικότητας,
της αποδοτικότητας της αγοράς, μια αποδοτικότητα η οποία καταγράφει χρήμα και μόνο χρήμα
μια αποδοτικότητα η οποία ουσιαστικά είναι αποσυνδεδεμένη
από οτιδήποτε υποστηρίζει και εξασφαλίζει την ίδια την ζωή,
μια αποδοτικότητα η οποία είναι κυκλική στην λογική της
και δεν έχει καμιά αναγνώριση των φυσικών νόμων της φύσης,
των νόμων της φύσης, οι οποίοι είναι, στην πραγματικότητα, η μόνη πραγματική κυβέρνηση
και ρυθμιστικό σύστημα το οποίο υπήρχε ή θα υπάρξει ποτέ.
Αλλά πάλι, ποιος είναι αυτός που θα πει ότι έχει σημασία;
Ίσως πρέπει όλοι να την κάνουμε.
Ίσως αυτό το ριάλιτυ της ανθρωπότητας,
αυτή η κωμικοτραγική παρωδία του εαυτού της, να είστε σίγουροι,
κάνοντας ότι ξέρει, ίσως αυτός είναι ο τρόπος που είναι,
και τα μυαλά μας, και τα γονίδιά μας είναι μπερδεμένα,
και απλά περιμένουμε την τελευταίο κομμάτι (σε CD) γέλιου
όταν το Διαστημόπλοιο Γη χτυπήσει στον ψυχολογικό τοίχο (από τούβλα).
Νομίζω ότι μόνο ο χρόνος θα δείξει.
Και μέχρι τότε, καθίστε αναπαυτικά, πιάστε μερικά ποπκόρν
και συνεχίστε να βλέπετε το μεγαλύτερο ριάλιτυ όλων των εποχών.
Και μέχρι την επόμενη φορά. είμαι ο Peter Joseph,
ένας πράκτορας και θύμα ενός Πολιτισμού Σε Παρακμή.
Στο μυαλό μου, ίσως δεν υπάρχει καλύτερη επίδειξη της τρέλας της ανθρώπινης αλαζονείας από αυτή την μακρινή εικόνα του μικροσκοπικού μας κόσμου.
Οι πόζες μας, οι φανταστική αυτό-σημαντικότητα, η αυταπάτη ότι εμείς κάποια περίοπτη θέση στο σύμπαν, αμφισβητούνται από αυτό το σημείο του θαμπού φωτός.
Ο πλανήτης μας είναι μια μοναχική κηλίδα στο τεράστιο περικλειόμενο κοσμικό σύμπαν
Με την αφάνεια - σε όλη της την απεραντοσύνη - δεν υπάρχει πουθενά ένδειξη ότι βοήθεια θα έρθει από κάπου αλλού για να μας σώσει από τους εαυτούς μας. Είναι στο χέρι μας. - Carl Sagan
Μερικές από τις σκηνές σε αυτή την παραγωγή είναι χωρίς άδεια, μέσω κώδικα πνευματικής ιδιοκτησίας "δίκαιης χρήσης". Απλά προσπαθήστε να μας μηνύσετε.
Θα θέλατε να μιλήσετε για την οικονομία;