Tip:
Highlight text to annotate it
X
Ελέγχουμε την ώρα κάθε μέρα, όλη μέρα.
Όμως έχετε αναρωτηθεί - από πού γεννήθηκε αυτή η ανάγκη;
Τι σημασία έχει τι ώρα είναι;
Ποιος καθόρισε το ρολόι
και γιατί υπάρχουν τόσες διαφορετικές ζώνες ώρας;
Η πρώτη μορφή μέτρησης της ώρας, ήταν το ηλιακό ρολόι
και τα πρώτα ηλιακά ρολόγια, γνωστά από τα αρχαιολογικά αρχεία,
ήταν οβελίσκοι, πριν από περίπου 5.000 χρόνια.
Τα ηλιακά ρολόγια μετρούν το χρόνο ρίχνοντας μια σκιά
πάνω σε μια επιφάνεια.
Το αντικείμενο που ρίχνει τη σκιά, είναι ένα ραβδί στο κέντρο, γνωστό ως γνώμονας.
Ένα σωστά κατασκευασμένο ηλιακό ρολόι, μετρά το χρόνο με εξαιρετική ακρίβεια,
γι' αυτό χρησιμοποιήθηκαν για την παρακολούθηση της απόδοσης των ρολογιών, μέχρι τις μέρες μας.
Έχουν όμως και τα ηλιακά ρολόγια τα όριά τους.
Προφανώς χρειάζονται τον λαμπερό ήλιο
γι' αυτό δεν λειτουργούν κατά τη διάρκεια της νύχτας στο σκοτάδι.
Διάφορες συσκευές έχουν χρησιμοποιηθεί για να εκτιμηθεί το πέρασμα του χρόνου:
Κεριά και θυμιάματα που καίγονται με αρκετά προβλέψιμη ταχύτητα,
έχουν χρησιμοποιηθεί, μαζί με την κλεψύδρα.
Οι κλεψύδρες είναι κατασκευές στις οποίες λεπτή άμμος
χύνεται μέσα από μια μικρή τρύπα με σταθερό ρυθμό
καταδεικνύοντας το πέρασμα ενός προκαθορισμένου αυθαίρετου χρονικού διαστήματος.
Η καταγωγή της κλεψύδρας δεν είναι βέβαιη,
αν και στις αρχές του 14ου αιώνα, η κλεψύδρα χρησιμοποιούνταν συχνά,
ειδικά πάνω στα πλοία.
Η κίνηση του πλοίου πάνω στο νερό, δεν επηρέαζε την κλεψύδρα,
αντίθετα με άλλες συσκευές μέτρησης του χρόνου.
Το μηχανικό ρολόι επινοήθηκε τον 13ο αιώνα
και προκάλεσε μεγάλη αλλαγή στις παραδοσιακές μεθόδους χρονομέτρησης.
Αυτό το μοντέρνο ρολόι στηρίχθηκε στην ταλάντωση ενός εκκρεμούς
ή στη δόνηση ενός κρυστάλλου χαλαζία, που ήταν πολύ πιο ακριβή από την άμμο
ή τα κεριά.
Σήμερα, η βάση του επιστημονικού χρόνου
είναι η συνεχής μέτρηση των δευτερολέπτων
βάσει των ατομικών ρολογιών σε όλο τον κόσμο, γνωστού ως διεθνής ατομικός χρόνος.
Γιατί έχει σημασία η μέτρηση του χρόνου;
Επειδή ο χρόνος ρυθμίζει την καθημερινότητά μας
και καθιστά δυνατή την επικοινωνία των ανθρώπων
σε όλο τον κόσμο, με ακρίβεια.
Χωρίς ένα σύστημα μέτρησης του χρόνου, θα αντιμετωπίζαμε πολλές προκλήσεις στους τομείς
της γεωργίας, των κοινωνικών δομών, των επικοινωνιών και των επιχειρήσεων.
Πάρτε για παράδειγμα το Αμερικανικό σιδηροδρομικό δίκτυο.
Στα μέσα του 19ου αιώνα, κάθε σιδηρόδρομος χρησιμοποιούσε δικό του πρότυπο χρόνου
με βάση κυρίως την τοπική ώρα της έδρας του,
ενώ δημοσίευε τα δρομολόγια των τρένων του, χρησιμοποιώντας τη δική του ώρα.
Οι μεγάλες σιδηροδρομικές διασταυρώσεις
που εξυπηρετούνταν από διάφορους σιδηρόδρομους
είχαν διαφορετικά ρολόγια για κάθε σιδηρόδρομο, που το καθένα έδειχνε διαφορετική ώρα.
Η απόσταση μεταξύ Νέας Υόρκης και Βοστώνης είναι περίπου δύο μοίρες, ή οκτώ λεπτά,
το οποίο μπορεί να καθορίσει αν θα προλάβεις ή θα χάσεις την ανταπόκρισή σου.
Αν η διαφορά μεταξύ Νέας Υόρκης και Βοστώνης
είναι οκτώ λεπτά, σκεφτείτε πόση είναι η διαφορά
μεταξύ Βοστώνης και Αυστραλίας.
Η χρήση ζωνών ώρας διευθετεί αυτές τις διαφορές
και κάνει την επικοινωνία σημαντικά ευκολότερη.
Η ζώνη ώρας είναι μια περιοχή πάνω στη γη
που έχει ένα ενιαίο πρότυπο χρόνου.
Υπάρχουν 40 επίγειες ζώνες ώρας
επειδή η πρώτη και η τελευταία ζώνη ώρας
απέχουν 26 ώρες.
Κάθε ημερολογιακή ημέρα, σε κάποιο σημείο,
βρίσκεται στον κόσμο μας, επί 50 ώρες.
Την επόμενη φορά λοιπόν, που κάποιος θα σας ρωτήσει
«Τι ώρα είναι;»
ίσως η απάντησή σας να είναι πιο περίπλοκη απ' ό,τι στο παρελθόν.