Tip:
Highlight text to annotate it
X
WHATEVER IT TAKES
1ο Επεισόδιο: Στο Celtic Park
Έπαιζα, λοιπόν, μπάλα στην πίσω αυλή, με τον αδερφό μου και δύο ξαδέρφια.
Εκείνα τα παιχνίδια πρέπει να ήταν τα πιο άγρια της ζωής μου.
Δεν άντεχα να χάνω, αυτό είναι βέβαιο.
Νομίζω ότι όλες οι παλιές αναμνήσεις μου απ' όταν ήμουν παιδί, από την ποδοσφαιρική μου καριέρα, βρίσκονται εδώ.
Στο σχολείο που πήγαινα με ρωτούσαν μια στο τόσο κάποιοι δάσκαλοι: "Τι θα γίνεις όταν μεγαλώσεις;"
Και εγώ απλά έλεγα: "Θα παίζω ποδόσφαιρο". Και απαντούσαν: "Ναι, ΟΚ, αλλά πραγματικά τι θα γίνεις όταν μεγαλώσεις;"
Κι εγώ πάλι: "Ναι, θα παίζω ποδόσφαιρο!"
ΔΥΟ ΧΡΟΝΙΑ ΑΡΓΟΤΕΡΑ
Η πρώτη φορά που βρέθηκα εδώ ήταν η μέρα που υπέγραψα.
Ο επιστάτης μου έκανε μια μικρή περιήγηση στο μέρος.
Περπάτησα εδώ έξω και νομίζω ότι τότε πήρα μια πρώτη γεύση, μια εμπειρία του τι σημαίνει να παίζεις στο Celtic Park.
Η έδρα μας είναι μια πολύ ιδιαίτερη περίπτωση,
αφού θεωρώ ότι η ατμόσφαιρα που δημιουργείται εδώ είναι από τις καλύτερες στον κόσμο.
Όλοι γνωρίζουν την Green Brigade. Ναι, εκεί πάνω, σ' εκείνη τη γωνία.
Κι εδώ είναι η μικρή κερκίδα των φιλοξενούμενων, που δεν συνηθίζεται να πολυακούγεται.
Υποθέτω ότι η όλη νοοτροπία των φιλάθλων είναι διαφορετική εδώ και σίγουρα διαφορετική από αυτό που είχα συνηθίσει.
Πραγματικά είναι κάτι παραπάνω από απλά ένα παιχνίδι για πολλούς από αυτούς, κάτι που το βρίσκω καταπληκτικό.
Νιώθω πολύ τυχερός που μπορώ να παίζω μπάλα εδώ.
Ήταν δύο φανταστικά χρόνια για μένα και ελπίζω ότι θα συνεχίσω να προοδεύω.
Γιατί ξέρεις, πας σε ένα νέο μέρος, σ' ένα νέο σύλλογο και είναι πολύ δύσκολο να μην είσαι νευρικός.
Πήρα μερικές καλές συμβουλές από τον επιστάτη,
ξέρεις, και μου είπε ότι έχουν κάνει την προετοιμασία τους και ότι ξέρουν που μπορώ να φτάσω,
οπότε να χαλαρώσω.
Είναι μια καλή παρέα από παιδιά που, για μένα, που ερχόμουν σε ένα τόσο μεγάλο σύλλογο, δεν ήξερα αν έπρεπε να το περιμένω ή όχι.
Η προφορά δεν είναι πια θέμα, αλλά μια στο τόσο ακόμη συναντάω αυτή την πολύ έντονη, την περίεργη,
οπότε μερικές φορές απλά χαμογελάω και κάνω ένα νεύμα.
Όταν έφτασα, τον Ιανουάριο, ήταν προφανώς πολύ ωραίο να είσαι μέλος της ομάδας που πήρε το πρωτάθλημα κι έκανε το νταμπλ.
Αλλά, την ίδια ώρα, θέλεις και να συνεισφέρεις πιο πολύ ως παίχτης.
Κάθε ποδοσφαιριστής θέλει να παίζει σε κάθε ματς, θέλει να παίζει όσο περισσότερο μπορεί.
Βέβαια, την ίδια ώρα, είμαι και αρκετά ρεαλιστής με τους στόχους μου.
Καταλαβαίνω ότι το να έρθω σε ένα πολυ συγκροτημένο σύνολο τον Ιανουάριο σημαίνει ότι θα χρειαστώ λίγο παραπάνω χρόνο για να καταφέρω να γίνω αναπόσπαστο μέλος του.
Θέλω να βελτιώσω όλες τις πτυχές του παιχνιδιού μου, υπάρχουν πολλά πράγματα πάνω στα οποία πρέπει να δουλέψω,
έχω όμως την αυτοπεποίθηση ότι στο σωστό περιβάλλον θα τα καταφέρω.
Καταλαβαίνω και ξέρω καλά ότι αυτή η χρονιά είναι πολύ σημαντική και μια μεγάλη σεζόν για την καριέρα μου, οπότε νομίζω ότι αυτό είναι συναρπαστικό.
Ξέρω ότι αν συνεχίσω να δουλεύω σκληρά και να έχω τη σωστή νοοτροπία τότε θα έρθει και η ευκαιρία μου.
Και τότε το μόνο που θα έχω να κάνω θα είναι να την αρπάξω.
Τα τελευταία δύο χρόνια ήταν υπέροχα και προφανώς τα έχω απολαύσει. Αλλά πιστεύω ότι για μένα, το "The Chance" τελείωσε πια.
Και ότι προφανώς βρίσκομαι πια στο επόμενο κεφάλαιο της ποδοσφαιρικής μου καριέρας.
Εδώ που είμαι τώρα με τη Celtic και βεβαίως με την εθνική ομάδα, προετοιμαζόμενος για την επόμενη χρονιά,
δεν νομίζω ότι υπάρχει κάτι πολύ καλύτερο από αυτό.