Tip:
Highlight text to annotate it
X
ΣΤΡΑΤΙΩΤΙΚΗ ΤΕΧΝΗ
Η ΕΣΣΔ, οι ΗΠΑ και η Μεγάλη Βρετανία...
Μόνο μια κοινή απειλή μπορούσε να αναγκάσει τις τόσο διαφορετικές χώρες να ενώσουν τις δυνάμεις τους - ο ναζισμός.
Το 1945 οι αντιφάσεις στο στρατόπεδο των Συμμάχων μεγάλωσαν.
Οι μονάδες εμπροσθοφυλακής του Κόκκινου Στρατού ουσιαστικά προστάτευαν τα μακροχρόνια ενδιαφέροντα της χώρας μας.
Η απελευθέρωση της Βιέννης δεν ήταν απλά μια επιθετική επιχείρηση. Ήταν η συνεισφορά στην διαμόρφωση της όψης μεταπολεμικής της Ευρώπης.
ΑΠΕΛΕΥΘΕΡΩΣΗ της ΒΙΕΝΝΗΣ
Τα Αυστριακά βουνά είναι ένα φυσικό εμπόδιο που προστατεύει την Γερμανία από τον Νότο.
Την άνοιξη του 1945 ένας τεράστιος αριθμός βιομηχανιών και στρατιωτικών αποθηκών ήταν συγκεντρωμένος στις ’λπεις.
Η απώλειά τους θα σήμαινε την αφαίρεση ακόμα και της θεωρητικής δυνατότητας συνέχειας της αντίστασης για το Βέρμαχτ.
Οι στρατιώτες του Ράιχ ενδελεχώς ετοιμάζονταν για την άμυνα της πατρίδας του Φύρερ.
Σημαντικό ανθρώπινο δυναμικό είχε συγκεντρωθεί εδώ, με μεγάλο αριθμό αρμάτων, πυροβόλων και αεροπλάνων.
Δημιουργήθηκαν τρεις γραμμές άμυνας. Οι Χιτλερικοί προετοιμάστηκαν να δώσουν μάχη για κάθε μέτρο του Αυστριακού εδάφους.
Η Διοίκησή μας είχε πολύ καλή κατανόηση της δυσκολίας του προβλήματος, που έπρεπε να λυθεί στην Αυστρία.
Παρόλα αυτά, ήδη στις 16η Μαρτίου, ουσιαστικά αμέσως μετά της δυσκολότατης αμυντικής επιχείρησης στο Μπαλατόν,
οι δυνάμεις του Β' και του Γ' Ουκρανικών Μετώπων μπήκαν στα Αυστριακά εδάφη.
Πριν την έναρξη της επιχείρησης οι στρατιώτες και οι αξιωματικοί του Κόκκινου Στρατού ενημερώθηκαν
ότι η αεροπορία και το βαρύ πυροβολικό δε θα δουλεύει στη διάρκεια της επίθεσης στη Βιέννη.
Στην κορυφή της ηγεσίας πάρθηκε μια πολιτική απόφαση να διασωθεί το ιστορικό κέντρο της Βιέννης όσο αυτό είναι δυνατόν.
Το γεγονός αυτό έκανε τη δουλειά των στρατευμάτων εξαιρετικά δύσκολη.
Οι Γερμανοί μετακίνησαν στις Αυστριακές ’λπεις πρακτικά όλες τις διαθέσιμες μονάδες Ορεινού Πεζικού, συμπεριλαμβανομένου της Μεραρχίας "Έντελβαις".
Οι δικοί μας πεζικάριοι έπρεπε να αντιμετωπίσουν τους τέλεια εκπαιδευμένους και καλά εξοπλισμένους "Αλπικούς Δασοφύλακες",
με μεγάλη εμπειρία στην διεξαγωγή του ορεινών στρατιωτικών επιχειρήσεων.
Οι περισσότεροι στρατιώτες μας είχαν συμμετάσχει στις μάχες πριν, όμως δεν είχαν την εμπειρία του πολέμου στα βουνά, ούτε είχαν τον ειδικό εξοπλισμό.
Ακόμα και τα απλά σκοινιά δεν επαρκούσαν.
ΑΛΕΞΑΝΤΕΡ ΚΟΥΝΤΡΙΑΒΤΣΕΒ: παλαίμαχος του Μεγάλου Πατριωτικού Πολέμου
"Παίρναμε τα απλά κομμάτια υφάσματος, με το οποίο οι στρατιώτες τύλιγαν τα πόδια τους. 3 μέτρα στο ένα πόδι, 3 μέτρα στο άλλο και κάτι χανόταν για τον κόμβο.
Έτσι 10 στρατιώτες μας κάνουν 50 μέτρα. Αφού τα δύο τέτοια κομμάτια μας έδιναν 5μ. Και αυτά τα κομμάτια υφάσματος ήταν πολύ γερά.
Έτσι πολύ απλά με τέτοια σκοινιά που φτιάξαμε, κατεβαίναμε κάτω και προσπερνούσαμε τις τοποθεσίες όπου μπορεί να υπήρχαν επικίνδυνα σημεία."
Οι Γερμανοί περνούσαν σε αντεπίθεση με κάθε ευκαιρία. Οι στρατιώτες δεν μπορούσαν να χαλαρώσουν ακόμα και στα λεπτά χωρίς δράση.
Πέραν αυτού, κανείς δεν επρέπε να ξεχνάει τον κύριο κανόνα του Πεζικού. "Θέλεις να ζήσεις - σκάψε βαθιά."
Ο ασυρματιστής Βιατσεσλάβ Σουχάνοβ θυμόταν αυτόν τον κανόνα και για αυτό επιβίωσε. Ο σύντροφός του ήταν λιγότερο τυχερός.
ΒΙΑΤΣΕΣΛΑΒ ΣΟΥΧΑΝΟΒ: παλαίμαχος του Μεγάλου Πατριωτικού Πολέμου
"Ο φίλος μου είπε "Αφού θα πάμε μπροστά σε λίγο ούτως ή άλλως. Θα ξεκουραστώ λιγάκι."
Έτσι έσκαψε ένα μικρό χαντάκι για τον εαυτό του και ξάπλωσε έτσι. Όταν ξαφνικά ακούσαμε τρομερό θόρυβο... σαν κάτι να έτριζε και έσπαγε... πολύ δυνατά.
Αμέσως πήδηξα στο λαγούμι μου. Όλο αυτό συνεχιζόταν για περίπου 3 με 5 λεπτά.
Όταν βγήκα έξω λοιπόν είδα τον ασυρματιστή μου ξαπλωμένο και ήδη ήταν σχεδόν νεκρός.
Όπως αποδείχθηκε οι Γερμανοί εντόπισαν τη θέση μας. Αυτό σημαίνει ότι δουλεύαμε λίγο άτσαλα και κατάφεραν να μας εντοπίσουν.
Έτσι έστειλαν 2 Tiger για να καταστρέψουν το δικό μας παρατηρητήριο. Έτσι απλά βγήκαν από το δάσος."
Συχνά οι Γερμανικές θέσεις μάχης έπρεπε να καταληφθούν με επίθεση. Ακόμα και με μετωπικές επιθέσεις παρόλο τις απώλειες.
Απλούστατα δεν υπήρχε άλλος τρόπος για να βγάλουν τον εχθρό έξω από τις πολύ καλά προετοιμασμένες θέσεις.
"Τράβηξα την περόνη της χειροβομβίδας και πήδηξα μέσα στα χαρακώματα. Τα φτιάχνανε με ζιγκ-ζαγκ.
Λοιπόν, πήδηξα μέσα και έστριψα προς αριστερά και άκουσα πως κάποιος Γερμανός με πυροβολούσε με το αυτόματό του από πίσω.
Έτσι έριξα την χειροβομβίδα προς εκείνον. Αλλά αυτή έχει 4 δευτερόλεπτα καθυστέρηση.
Εντωμεταξύ με έριξε και εγώ έπεσα πίσω από την γωνία του χαρακώματος, ενώ η χειροβομβίδα εξερράγη κάπου ανάμεσα στα πόδια του."
Οι μάχες στα κοντινά προάστια της Βιέννης άρχισαν στις 5 Απριλίου του 1945. Ο εχθρός έδειξε σφοδρή αντίσταση.
Βασισμένος στο δίκτυο υδάτινων εμποδίων και κατοικημένες περιοχές προετοιμασμένες για κυκλική άμυνα,
με ισχυρά πυρά και συχνές αντεπιθέσεις ο εχθρός προσπαθούσε να μην επιτρέψει τις δυνάμεις μας να μπουν στην πόλη.
Στις 13 Απριλίου η Αυστριακή πρωτεύουσα πλήρως καθαρίστηκε από τα Γερμανικές δυνάμεις.
Μόνο οι Σοβιετικές, οι Αυστριακές και οι λευκές σημαίες κυμάτιζαν στην πόλη.
Ο μπουργκερμείστερ (ο δήμαρχος) της Βιέννης προσωπικά έδωσε το συμβολικό κλειδί της πόλης στην Σοβιετική Διοίκηση.
Μέχρι την 16η Απριλίου, ένας από τους τελευταίου μεγάλους Γερμανικούς σχηματισμούς - η Ομάδα Στρατιών "Νότος" - ουσιαστικά έπαψε να υπάρχει.
Στη διάρκεια των μαχών στην Αυστρία περίπου 130.000 στρατιώτες και αξιωματικοί σκοτώθηκαν οι πιάστηκαν αιχμάλωτοι.
Καταλήφθηκε μεγάλος αριθμός αρμάτων μάχης και πυροβόλων όπλων.
Όμως τα τρόπαια δεν ήταν μόνο πολεμικά.
Σε μια μικρή Αλπική πόλη, οι στρατιώτες της μονάδας στην οποία υπηρετούσε ο Βιατσεσλάβ Σουχάνοβ, έπεσαν πάνω σε μια οινοποιία.
"Λοιπόν... εκεί ήταν κάτι τεράστια βαρέλια για χιλιάδες λίτρα το καθένα. Τα πυροβολήσαμε με τα αυτόματά μας.
Που να ψάχνεις για βρίσεις... για να μην χάνουμε χρόνο. Έτσι δώσαμε μια ριπή με το αυτόματο και το κρασάκι άρχισε να ρέει.
Κάποιοι έρχονταν με τα φλασκιά τους, άλλοι με κάτι άλλο.
Μετά από λίγο ήταν αδύνατον να μπεις μέσα ακόμα και με μπότες, επειδή πλημμύρισε. Οι άνθρωποι παίρνανε κρασί με κουβάδες. Έτσι...
Γιορτάζαμε τη νίκη."
Οι στρατιώτες γιορτάζανε την επιτυχία μιας μεγάλης επιθετικής επιχείρησης. Ενώ λιγότερο από έναν μήνα έμεινε για την τελική νίκη επί του εχθρού.
Το 1945 η ήττα της Γερμανίας ήταν μόνο θέμα χρόνου.
Στο Βερολίνο το ήξεραν καλά αυτό και διεξήγαγαν διαπραγματεύσεις με την Δύση για ξεχωριστή συνθηκολογήσει.
Η υπογραφή τέτοιου συμφώνου θα σήμανε την διατήρηση του φασιστικού καθεστώτος.
Ένα από τα πιο σημαντικά επιχειρήματα, που ανάγκασε τις ΗΠΑ και την Αγγλία να απαρνηθεί τις επαφές με τους Γερμανούς απεσταλμένους ήταν η αδιάκοπη προέλαση των Σοβιετικών δυνάμεων.
Η Στρατιωτική Τέχνη σας αποχαιρετά για λίγο. Ειρήνη στο σπίτι σας!