Tip:
Highlight text to annotate it
X
Το πρόβλημα με το Facebook είναι πως κρατάει πράγματα κρυφά απο εσάς. Τα περισσότερα απο όσα
ποστάρονται απο τους φίλους σας ή τις σελίδες που παρακολουθείτε, δεν φτάνουν ποτέ στα μάτια σας.
Αυτές οι σελίδες μπορεί να είναι επιχειρίσεις ή ανεξάρτητοι δημιουργοί όπως το "I freaking love science"
ή ακόμα και η δική μου σελίδα, το "Veritasium". Όταν ποστάρετε κάτι στην προσωπική σας σελίδα,
αυτό πηγαίνει μόνο σε ένα μικρό ποσοστό των φίλων σας. Αν τους αρέσει και το βρουν ενδιαφέρον,
θα εξαπλωθεί ακόμα περισσότερο, διαφορετικά, το ποστ πρακτικά σταματάει εκεί, και ο αριθμός
των ανθρώπων στον οποίο έφτασε το ποστ σας δε σας αποκαλύπτεται ποτέ.
Τωρα φανταστείτε τι προκαλεί αυτό στους τοίχους. φίλοι και οικογένεια ή σελίδες με τις οποίες
δεν αλληλεπιδράτε ενεργά θα εξαφανιστούν με τον καιρό. Αυτό σημαίνει πως άνθρωποι με τους οποίους διαφωνείτε
θα εξαφανιστούν, αφήνοντάς σας με έναν τοίχο που είναι πρακτικά μια ηχώς
απο αυτοεπιβεβαιωτικές απόψεις, τα πράγματα που ήδη σκέφτεστε και πιστεύετε.
Δε νομίζετε πως είναι δυνατό να δείτε ένα ποστ και να το βρείτε ενδιαφέρον
χωρίς να πατήσετε like ή να κάνετε σχόλιο; Εννοώ πως είναι περίεργο το ότι χρειάζεται
να το εκφράσετε ρητά για κάθε προβολή κάνοντας μια τέτοια ενεργή επιλογή.
Ξέρετε τι ποστς αρέσουν περισσότερο; Μωρά και γάμοι.
Σας φαίνεται γνωριμος αυτός ο τοίχος; Τώρα το Facebook επιχειρηματολογεί πως αυτό το φιλτράρισμα
είναι απολύτως απαραίτητο. Ο μέσος έφηβος έχει περίπου 300 φίλους στο Facebook
και ο μέσος χρήστης κάνει like σε 40 σελίδες. Καθε μέρα, 4,75 εκατομμύρια ποστς δημοσιεύονται
στην ιστοσελίδα. Αυτό είναι ένας μέσος όρος περίπου τεσσάρων ανα χρήστη. Ποιός τα μοιράζεται όλα αυτά;
Σίγουρα όχι εγώ! Άλλα αυτό σημαίνει πως αν μπαίνετε στην ιστοσελίδα
μια φορά την ημέρα, θα μπορούσατε να εκτεθείτε σε εως και 1500 ποστς.
Εντάξει, είναι ξεκάθαρο πως κάποιο φιλτράρισμα είναι απαραίτητο. Το πρόβλημα είναι πως το Facebook χρησιμοποιεί το φιλτράρισμά
για να βγάλει χρήματα. Και για να χρησιμοποιήσω τον εαυτό μου ως παράδειγμα,
πάνω απο 109 χιλιάδες άνθρωποι έκαναν like στη σελίδα μου - ευχαριστώ σε όσους απο εσάς το έκαναν -
άλλα την τελευταία φορά που μοιράστηκα ένα βίντεο, αυτό κατέληξε στους τοίχους περίπου 9000 απο αυτούς.
Αυτό αποτελεί τη συνέχεια μιας πτωτικής τάσης στους αριθμούς
την οποία είχα ήδη παρατηρήσει. Σε μια πρόσφατη έκθεση, το Facebook δήλωσε:
"Αναμένουμε πως η οργανική κατανομή των ποστ της σελίδας ενός χρήστη θα μειωθεί σταδιακά με το χρόνο"
Αυτό σημαίνει πως περιορίζουν ενεργά την εμβέλεια των ποστς απο ανθρώπους σαν εμένα
ωστε να μας αναγκάσουν να πληρώσουμε ωστε να φτάσουμε σε ανθρώπους
οι οποίοι έχουν ήδη εκδηλώσει πως τους αρέσει αυτό που κάνουμε. Αυτό είναι παράλογο σαν πράξη για ανεξάρτητους δημιουργούς
σαν εμένα, ή για μη κερδοσκοπικούς ή φιλανθρωπικούς οργανισμούς, ή για ξεχωριστούς χρήστες σαν εσάς.
Μήπως το γνωρίζατε πως μπορείς να πληρώσεις για να προωθήσεις ένα προσωπικό ποστ;
Όπως τότε που αυτός ο Bill Nye σας δίδασκε πως να δέσετε μια γραβάτα;
Ναι, για εφτά δολλάρια, όλο και περισσότεροι απο τους φίλους σας μπορούν να μάθουν για αυτό.
Προσωπικά αυτό μου φαίνεται τρελό και απεγνωσμένο. Σταματήστε ένα λεπτό και σκεφτείτε το: Στο youtube,
οι δημιουργοί πληρώνονται για κάθε προβολή του περιεχομένου τους, ενώ στο facebook είναι το αντίθετο.
Οι δημιουργοί πρέπει ουσιαστικά να πληρώσουν ωστε να έχουν προβολές. Πως γίνεται αυτό; Γιατί σε αυτές τις δύο φαινομενικά
παρόμοιες καταστάσεις η ροή των χρημάτων πηγαίνει προς αντίθετες κατευθύνσεις; Λοιπόν, έχω τρεις ιδέες:
Πρώτον, οι χρήστες πηγαίνουν σε αυτές τις ιστοσελίδες για πολύ διαφορετικούς λόγους. Στο youtube πηγαίνουν για ψυχαγωγία,
για να δούνε καινούργια πράγματα και για να μάθουν. Εν αντιθέσει, στο facebook πηγαίνουν για να μάθουν τα τελευταία νέα
απο τους φίλους και την οικογένειά τους, να μοιραστούν εικόνες και μηνύματα. Οπότε η οικογένεια και οι φίλοι είναι ο κύριος λόγος.
Δεύτερον, στο Facebook η αλληλεπίδραση με
τα ποστς είναι πολύ σύντομη. Οπότε είναι δύσκολο να εκτιμήσει καποιος πόσο μια καλή σελίδα όπως το "ScienceAlert"
ή το "I Freaking Love Science" ξαναφέρνει τους χρήστες πίσω στο Facebook. Σίγουρα το κάνουν,
απλά είναι πολύ δύσκολο να ποσοτικοποιηθεί. Αντίθετα στο youtube, κάθε προβολή γίνεται
επι κάποια λεπτά για κάθε βίντεο. Και το κέρδος που παράγεται είναι γνωστό οπότε είναι
εύκολο να υπολογίσει κανείς πόση αξία δημιουργείται σε κάθε προβολή.
Τρίτο, και ίσως σημαντικότερο, στο youtube οι ρόλοι μεταξύ δημιουργών, διαφημιστών και θεατών
είναι διαχωρισμένοι. Οι δημιουργοί φτιάχνουν τα βίντεο που οι θεατές θέλουν να δουν. Οι διαφημιστές
φτιάχνουν τις λεζάντες και τις διαφημίσεις και η πλειοψηφία των θεατών δεν είναι επίπλέον και δημιουργοί.
Απο την άλλη, στο Facebook οι δημιουργοί αντιμετωπίζονται σαν διαφημιστές, πρέπει να πληρώσουν για να φτάσουν στους
θεατές. Άλλα και οι ίδιοι οι θεατές είναι επίσης δημιουργοί, άρα και οι θεατές είναι διαφημιστές.
Ξέρετε, όταν το Facebook ξεκίνησε τη λειτουργία που μας επιτρέπει να προωθούμε προσωπικά ποστς,
ένας δημοσιογράφος σχολίασε πολύ εύστοχα πως πλέον είμαστε όλοι διαφημιστές. Και αυτό είναι
το πρόβλημα με το Facebook. Είμαστε όλοι διαφημιστές επειδή το Facebook δεν μπορεί να σκεφτεί κάποιον άλλο τρόπο
ωστε να κεφαλοποιήσει την τεράστια βάση χρηστών του. Οι περισσότεροι απλά δεν κλικάρουν ποτέ στις διαφημίσεις
που βρίσκονται στις άκρες της ιστοσελίδας επειδή δεν έρχονται στο Facebook για να ψωνίσουν. Το ποσοστό των κλικ
είναι μόνο γύρω στο 0,05%. Συγκρίνετε το αυτό με το 2% για τις διαφημίσεις της Google. Φυσικά αυτό είναι λογικό επειδή
Οι άνθρωποι πηγαίνουν στη Google όταν θέλουν να αγοράσουν πράγματα.
Το αποτέλεσμα του επιχειρηματικού μοντέλου του facebook είναι μια σύγκρουση συμφερόντων. Οι χρήστες απλά θέλουν
να δουν το καλύτερο περιεχόμενο εκει έξω άλλα όλο και πιο συχνά τους προωθείται το περιεχόμενο
του εκάστοτε πλειοδότη. Τα περισσότερο οργανικά αναδημοσιευμένα ποστς, είναι αυτά τα οποία
απευθύνονται στον ελάχιστο κοινό παρονομαστή μεταξύ χρηστών.
Επίσης, καθώς επικοινωνείτε με τους φίλους και την οικογένειά σας, θα βλέπετε
διαφημίσεις απο μεγάλες εταιρείες. Το 2014 το Facebook θα ξεκινήσει διαφημιστικά βίντεο, και αυτό σε μια ιστοσελίδα
που βασικά δεν έχει καθόλου βίντεο περιεχόμενο. Συγκρίνετε αυτό με το youtube οπου οι θεατές
θέλουν να δουν τα καλύτερα βίντεο που ταιριάζουν με τα ενδιαφέροντά τους. Το youtube θέλει αυτοί οι χρήστες να δουν
όσο πιο σχετικό περιεχόμενο γίνεται, οι δημιουργοί θέλουν να φτάσουν σε όσο πιο ευρύ κοινό γίνεται
και οι διαφημιστές απλά θέλουν να είναι μέσα σε όλα. Το θέμα είναι πως τα συμφέροντα
όλων είνα ευθυγραμμισμένα. Το 2013 το youtube έκανε τζίρο 5 δισεκατομμύρια δολλάρια,
τα περισσότερα απο τα οποία πληρώθηκαν πίσω στους δημιουργούς, τους ίδιους ανθρώπους που κάνουν την ιστοσελίδα άξια επίσκεψης.
Το Facebooke έκανε τζίρο 7μιση δισεκατομμύρια δολλάρια άλλα όλα αυτά πήγαν πίσω στην εταιρεία και τους μετόχους,
όχι στους ανθρώπους που φτιάχνουν καλό περιεχόμενο, δηλαδή κυρίως τους φίλους και τις οικογένειές σας.
Νομίζω πως αυτό αποτελεί μια διδακτική ιστορία. Η ομορφιά των social media
Είναι πως είναι ο χρήστες είναι αυτόί που έχει τον έλεγχο του περιεχομένου και με ποιόν αλληλεπιδρούν και πως.
Φανταστείτε, στο Twitter, δεν φιλτράρουν κανένα tweet και κάθε εικόνα στο Instagram
πάει σε όλους τους ακόλουθούς σας, τουλάχιστον για την ώρα. Άλλα το Facebook παίρνει τον έλεγχο αυτού που
οι χρήστες μπορούν να δουν, έτσι ωστε να βγάλουν χρήματα απο αυτούς. Νομίζω πως είναι πρόβλημα λόγω του τρόπου
με τον οποίο άλλαξαν οι προτεραιότητες. Το Facebook έχει πλέον ως προτεραιότητα να περιορίσει
όλο και περισσότερο την οργανική εμβέλεια των ποστς ωστε να ωθήσει τους χρήστες να τους πληρώσουν για να προωθηθούν
και πιστεύω αυτό αλλάζει σημαντικά το ήθος της ιστοσελίδας.
Άλλα τι πιστεύετε εσείς; Θα ήθελα πραγματικά να ακούσω τι πιστεύετε για αυτες τις όψεις
των social media και αν βλέπετε παρόμοια πράγματα με αυτά που βλέπω κι εγώ.
Κάτι τελευταίο: Δεν περιμένω πως το Facebook θα έχει μεγάλες προοπτικές οικονομικής ανάπτυξης στο μέλλον
μια και ο ανεπτυγμένος κόσμος έχει ήδη βασικά κορεστεί. Και όλοι
πιστεύω ήδη χρησιμοποιούν το Facebook όσο θα το χρησιμοποιούν πάντοτε, το οποίο είναι περίπου μισή ώρα την ημέρα.
Αντίθετα, αν κοιτάξετε το διαδικτυακό βίντεο, οι χρήστες βλέπουν μόνο περίπου δυο ώρες την εβδομάδα.
Συγκρίνετε αυτό το νούμερο με τις 20 ώρες την εβδομάδα τηλεόραση. Οπότε πιστεύω πως το διαδικτυακό βίντεο έχει ακόμα
πολύ χώρο ανάπτυξης ενω το Facebook ίσως έχει φτάσει ήδη την κορυφή του.