Tip:
Highlight text to annotate it
X
Γεια σας. Ονομάζομαι Helmut Mebert.
Παίζω βιολί εδώ και 40 χρόνια με τη Φιλαρμονική του Βερολίνου και χαίρομαι
που σήμερα μπορώ να σας δώσω κάποιες συμβουλές για την ακρόασή σας.
Σήμερα θα ξεκινήσουμε από το πρώτο μέρος της Ιταλικής συμφωνικής
που παίχτηκε για πρώτη φορά το 1833 στο Λονδίνο.
Τότε την διηύθυνε ο εικοσιτετράχρονος Μέντελσον,
ο οποίος σε ένα γράμμα του σχετικά με αυτή τη συμφωνία έγραψε:
"Δεν έχω συνθέσει ξανά τόσο διασκεδαστικό κομμάτι."
Αυτό ισχύει σίγουρα για το πρώτο μέρος.
Είναι ένα μέρος γεμάτο χαρά για τη ζωή, θέληση για ζωή.
Η αρχή μοιάζει με πολύ μικρή εισαγωγή.
Χωρίς πολύ ντόρο, εμφανίζεται ο τόνος, μια φωτεινή, ευχάριστη Λα ματζόρε.
Με αυτό το pizzicato...
♪ (παίζει μουσική)
Ακολουθούν αυτά τα όγδοα στα πνευστά, ή...
♪ (παίζει μουσική)
...στα ψηλά φλάουτα.
Επομένως, ξεκινά με ενέργεια...
♪ (παίζει μουσική)
...και ήδη ακολουθεί το θέμα.
Δεν υπάρχει τίποτα άλλο πριν από αυτό.
Ωστόσο, το pizzicato μας προετοιμάζει ήδη για αυτόν τον ζωηρό χαρακτήρα.
Και τώρα πάμε στο βασικό θέμα.
♪ (παίζει μουσική)
Είναι σημαντικό αυτοί οι τονισμοί να γίνονται με ορμή.
Αν έπρεπε να τους παίξουμε με δύναμη, θα ακούγονταν κάπως έτσι...
♪ (παίζει μουσική)
Δεν ακούγεται όμορφο.
Είναι καλύτερα να το παίξετε με ορμή, δηλαδή με αυξημένη ταχύτητα στο δοξάρι,
και έπειτα να αφαιρέσετε λίγο από το δοξάρι στο τέλος.
♪ (παίζει μουσική)
Με αυτόν τον τρόπο ο ήχος μπορεί να αντηχήσει.
Αν παραμείνουμε σε αυτή την θέση, ο ήχος θα χαθεί.
Συνεπώς...
♪ (παίζει μουσική)
Υπάρχει και μια διαφορετική τοποθέτηση για το τελευταίο μέτρο
και περιλαμβάνει σύρσιμο προς τα πίσω, 3 2 1, και ερχόμαστε στη δεύτερη θέση.
Τότε το πλεονέκτημα θα ήταν το εξής:
Ακολουθούν δύο αλληλουχίες στη δεύτερη θέση.
Παίζουμε και τις δύο αλληλουχίες με την ίδια τοποθέτηση,
μόνο μία φορά στη δεύτερη και μία στην πέμπτη θέση.
♪ (παίζει μουσική)
Από άποψη μεθοδικότητας και μουσικότητας, συχνά είναι πολύ χρήσιμο
όταν έχουμε δύο ίδιες αλληλουχίες σε διαφορετικούς τόνους,
δηλαδή όταν παίζουμε τις αλληλουχίες με την ίδια τοποθέτηση.
Αλλά δεν χρειάζεται να παίζουμε έτσι. Μπορούμε φυσικά...
♪ (παίζει μουσική)
...να μείνουμε στην τέταρτη θέση.
Ωστόσο, σε αυτήν την περίπτωση, θα σας συμβούλευα
να μεταβείτε στην πρώτη θέση και προς τα επάνω στην ανοιχτή Μι.
♪ (παίζει μουσική)
Λοιπόν, μην παίζετε τις νότες του τελευταίου τετάρτου πολύ γρήγορα.
♪ (παίζει μουσική)
Πρόκειται για νότα τετάρτου και θα πρέπει να παραμείνει τέταρτο.
Τι ακολουθεί...
♪ (παίζει μουσική)
Εδώ τα τελειώματα διαρκούν παραπάνω, δηλαδή είναι παρεστιγμένο τέταρτο.
Αυτό φαίνεται ξεκάθαρα.
Επίσης, έχει κάποιο σκοπό.
Αν δεν υπήρχε αυτό...
♪ (παίζει μουσική)
...θα ήταν ένα κομμάτι από εδώ και ένα από εκεί, και τι λείπει;
Λείπει η συνέχεια.
Η κεντρική γραμμή θα πρέπει να κρατηθεί σε αυτήν την ευχάριστη παρόρμηση.
♪ (παίζει μουσική)
Όταν είπα...
♪ (παίζει μουσική)
...μόνο οι τονισμοί με αυξημένο ρυθμό...
♪ (παίζει μουσική)
Έπειτα, αυτό είναι μόνο forte, όχι fortissimo.
Τώρα, όμως, στο crescendo μπορούμε να δώσουμε μεγαλύτερη ένταση.
Στην αρχή, λοιπόν, παίζουμε μόνο...
♪ (παίζει μουσική)
...και τώρα αυτό το sforzato.
♪ (παίζει μουσική)
Το sforzato είναι απλά ένα sforzato αν ηρεμεί περισσότερο αμέσως μετά το sforzato.
Με αυτόν τον τρόπο μπορούμε, επίσης, να επιταχύνουμε το crescendo,
το οποίο πρέπει να παιχτεί μέσα σε δύο μέτρα.
Επιτρέψτε μου να υπερβάλλω και να παίξω πιο αργά:
♪ (παίζει μουσική)
Ακόμα και το τελευταίο όγδοο του μέτρου είναι μέρος του crescendo.
Έπειτα, λες και όλα ήταν απλά ένα αστείο...
♪ (παίζει μουσική)
ακολουθεί η ολοκλήρωση αυτού του piano.
♪ (παίζει μουσική)
Αυτοί οι τονισμοί σαν μικρό τέχνασμα...
♪ (παίζει μουσική)
Αυτό είναι το πρώτο μέρος.
Μία φορά ολόκληρο.
(ξεκινά)
Σχετικά με το pizzicato θα ήθελα να πω
ότι ακούγεται καλύτερα
αν η παλάμη του αριστερού χεριού είναι όσο πιο μακριά από τις βαλβίδες γίνεται.
Αυτό επιτρέπει στο pizzicato να ακουστεί όσο το δυνατό περισσότερο.
(ξεκινά)
Έπειτα αντηχεί.
♪ (παίζει μουσική) 0:05:19.720,0:05:22.7200:05:22.720,0:05:25.560 Ακολουθεί μια δύσκολη πρόταση.
Έχουμε ένα piano spiccato με δύσκολες εναλλαγές στις χορδές.
Για να εξασκηθούμε, θα ήταν προτιμότερο να ξεκινήσουμε με γρήγορα όγδοα
που παραμένουν στη χορδή alla corda και, έπειτα, να κάνουμε ένα diminuendo
μέχρι να αρχίσει να δονείται το δοξάρι ελαφρά στη χορδή,
χωρίς να χοροπηδά υπερβολικά πάνω στη χορδή.
♪ (παίζει μουσική)
Μείνετε στη χορδή και έπειτα κάντε diminuendo.
♪ (παίζει μουσική)
Έτσι γίνεται.
Επομένως, για να εξασκηθείτε θα πρότεινα...
♪ (παίζει μουσική)
Αυτό είναι.
Εξασκηθείτε για το δεύτερο μέρος με αυτόν ακριβώς τον τρόπο...
♪ (παίζει μουσική)
Αυτό το απόσπασμα είναι, επίσης, πολύ δύσκολο
επειδή εκτός από αυτό η ορχήστρα δεν παίζει τίποτα άλλο.
Μόνο τα τσέλο παίζουν το ίδιο, μία οκτάβα κάτω.
Αυτό σημαίνει ότι ακούτε οτιδήποτε θα μπορούσε να πάει στραβά.
Σε γενικές γραμμές, συμβαίνει το εξής...
Τα πνευστά παίζουν τη βάση του κεντρικού θέματος, ενώ εμείς απαντάμε με όγδοα.
Δηλαδή...
♪ (παίζει μουσική)
Έτσι παίζεται.
Το μέτρο 43 φαίνεται πολύ απλό, αλλά έχουμε αυτή την παύση ογδόου
και έπειτα τα παρακάτω όγδοα.
Αυτή η παύση ογδόου είναι υπερβολικά σύντομη.
Σε αυτόν τον ρυθμό (δείχνει το ρυθμό).
Πρακτικά ξεκινά ήδη με τον χαμηλό τόνο.
Συχνά καθυστερείτε και μετά αρχίζετε να βιάζεστε και είναι εκτός χρόνου.
Πάνω από όλα, τα διάφορα μέρη δεν θα συμπίπτουν πια.
Η ορχήστρα παίζει συνεχόμενα τρίηχα ογδόων.
Αυτό θα πρέπει να ακούγεται ακέραιο (το δείχνει).
Τώρα πολλά επαναλαμβάνονται πολλά.
Ίσως πρέπει να προσθέσω, επίσης, ότι στο μέτρο 51 το κεντρικό θέμα διαφέρει λίγο.
Στην αρχή ήταν forte, και τώρα είναι fortissimo.
Και όχι μόνο αυτό. Η αρχή είναι legato.
♪ (παίζει μουσική)
Και τώρα έχουμε...
♪ (παίζει μουσική)
Απολύτως καθαρά.
Αυτό θα μπορούσε να θεωρηθεί επιβεβαίωση του αρχικού,
αυτή η νεανική ορμή
που υπάρχει έμφυτη σε αυτό το μέρος.
Δηλαδή...
♪ (παίζει μουσική)
Αυτό το αντιμετωπίσατε ήδη.
Τώρα θα πρέπει οπωσδήποτε να συνεχίσετε να παίζετε με ζωντάνια.
Γιατί; Επειδή έχουμε αρκετό χώρο και ενέργεια για αυτό.
♪ (παίζει μουσική)
Σε αυτό το σημείο είναι πολύ πιο δυνατό. Η ορχήστρα παίζει πολύ πιο χαμηλά.
Για αυτό πρέπει να χρησιμοποιούμε ολόκληρο το δοξάρι.
♪ (παίζει μουσική)
Παρόλο που εδώ το sforzato είναι μόνο στο πρώτο μέτρο και όχι στο δεύτερο.
Ωστόσο, μπορούμε, επίσης, να τονίσουμε το δεύτερο μέτρο,
καθώς θα πνευστά στο πρώτο από τα δύο μέτρα παίζουν μια συγχορδία forte.
Διαφορετικά, δεν θα ακούγατε πια τα όμορφα βιολιά.
Δηλαδή...
♪ (παίζει μουσική)
Τώρα...
♪ (παίζει μουσική)
...ένα κατέβασμα στη Λα.
♪ (παίζει μουσική)
Το κατέβασμα (mordent) στα γερμανικά σημαίνει απλά "δάγκωμα".
Αυτό πρέπει να κάνουμε τότε.
Απλά ένα μικρό δάγκωμα στη χορδή.
♪ (παίζει μουσική)
Μια μικρή επίθεση και θα ακούγεται καθαρά.
Όταν φτάνετε, λοιπόν, στο σημείο...
♪ (παίζει μουσική)
Δεν είναι απολύτως εύκολο όταν το παίζετε μέσα στον ρυθμό.
♪ (παίζει μουσική)
Στη συνέχεια, προσέξτε ξανά
μία σύντομη παύση ογδόου (δείχνει τον ρυθμό)
στο μέτρο 67 και στο επόμενο.
Το μόνο που μένει να συζητήσουμε είναι το φινάλε.
Αν προερχόμαστε από το στυλ του κλασικισμού της Βιέννης
θα μπορούσαμε να κάνουμε αντίστροφη κλιμάκωση του φινάλε...
Δηλαδή...
♪ (παίζει μουσική)
Πιστεύω ότι δεν θα ταίριαζε σε αυτό το σημείο.
Το φινάλε δείχνει ξανά τη Διονυσιακή αγάπη για τη ζωή που εκφράζει το κομμάτι.
♪ (παίζει μουσική) 0:09:51.920,0:09:54.2000:09:54.200,0:09:58.120 Σας ευχαριστώ που με ακούσατε και με παρακολουθήσατε, και όπως πάντα
καλή διασκέδαση στην εξάσκησή σας!